Klub Miłośników Muzyki Progresy- wnej

Klub Miłośników Muzyki Progresywnej - "Rush"
20 września 2011
„Rush”
Kanadyjskie trio uznawane jest za jeden z najbardziej wpływowych zespołów w historii rocka progresywnego. Podczas ponad 40 lat działalności zespół wydał kilkanaście płyt studyjnych oraz kilka albumów live i składanek.
W skład zespołu wchodzą: Geddy Lee (bas, wokal, instrumenty klawiszowe), Alex Lifeson (gitary) i
Neil Peart (perkusja, instrumenty perkusyjne, teksty), który po wydaniu pierwszej płyty zastąpił Johna Rutseya. Każdy z trzech muzyków uznawany jest za jednego z najlepszych w swojej dziedzinie i
pozostaje źródłem inspiracji dla kolejnych pokoleń instrumentalistów. Podczas swojej długiej kariery
muzyka zespołu była poddawana ciągłym zmianom. Począwszy od hardrockowych początków, przez
progresywny rock, pełne syntezatorów lata ‘80, rockowe i przebojowe lata ‘90 aż po ostry, wydany w
2002 roku album Vapor Trails. Ostatni longplay Snakes & Arrows został wydany w 2007 roku.
W 1977 r. muzycy nagrali album A Farewell to Kings, a w roku następnym – Hemispheres. Albumy te
prezentowały rozwój zespołu w kierunku rocka progresywnego. Pierwszy z nich zawierał dwie
dłuższe kompozycje – Xanadu, w warstwie literackiej opowiadający o przekleństwie nieśmiertelności,
oraz Cygnus X-1 ozdobiony dźwiękami kojarzącymi się ze startem statku kosmicznego. Wprowadzenie do instrumentarium syntezatorów, rozbudowane kompozycje, zmiany tempa stały się znakiem
rozpoznawczym Rush. Aby uzyskać bogatszą paletę dźwięków, Alex Lifeson zaczął eksperymentować
z gitarą klasyczną, Geddy Lee używał minimooga oraz syntezatora basowego, Peart wzbogacił
perkusję o trójkąty, dzwonki, cowbell, kotły, gong oraz dzwony rurowe. Jednakże wraz z nadejściem
nowej dekady zespół stopniowo porzucał dotychczasowy styl na rzecz krótszych, bardziej zwartych
kompozycji, często także charakteryzujących się łagodniejszymi aranżacjami.
Największą zmianę przyniósł kolejny album – wydany w 1980 roku Permanent Waves – głównie za
sprawą wprowadzenia elementów reggae oraz new wave. Syntezatory odgrywały coraz większą rolę,
mimo że styl zespołu można nadal było określić jako hard rock. Dwie krótkie kompozycje The Spirit
of Radio i Freewill stały się radiowymi przebojami, chętnie nadawanymi przez stację w USA i Kanadzie po dzień dzisiejszy.
Rush największą popularność zyskało dzięki Moving Pictures. Wydany w 1981 roku album był niejako kontynuacją Permanent Waves – również zawierał w większości dość krótkie, łatwe w odbiorze
piosenki. Pierwszy w zestawie Tom Sawyer stał się najbardziej znaną kompozycją grupy. Po wydaniu
czterech płyt studyjnych, w 1981 roku ukazał się koncertowy Exit...Stage Left, który zawierał materiał nagrany podczas tras promujących Permanent Waves oraz Moving Pictures.
Rok później, na kasecie wideo ukazał się pierwszy koncertowy film Exit...Stage Left.
Ten film będzie można zobaczyć podczas projekcji w Klubie Miłośników Muzyki Progresywnej, w Sali
Kameralnej MOK w Nowym Sączu – Al. Wolności 23, we wtorek 20 września br. o godz. 18.30.
Wstęp wolny. Zapraszamy.
Aktualność powiązana z:
Klub Miłośników Muzyki Progresywnej
Galeria zdjęć