Ankieta - Markowice OMI

MARKOWICE OMI
1. REFLEKSJA NAD DOKUMENTAMI: Kiedy przeczytacie te dokumenty i zastanowicie się
nad nimi zróbcie notatki do poniższych pytań...
Niestety nie przeprowadziliśmy refleksji nad dokumentami, bowiem ich
znajomość była zbyt mała.
2. REFLEKSJA OSOBISTA: Przygotowując się wstępnie na spotkanie młodych oblatów,
dajcie sobie trochę czasu by zastanowić się nad poniższymi sugerowanymi pytaniami:
a. Jakie
są radości i nadzieje, niepokoje
ja doświadczam w posłudze jako oblat?
i
wątpliwości,
których
Radość/nadzieje: bliskość Chrystusa; świadomość przynależności do
Kościoła i do Zgromadzenia, które wciąż żyje (jest wiele powołań i dobrze
wypełnianej posługi); posługa kapłańska i jej owoce; życie wspólnotowe;
nadzieja na to, że to wszystko będzie się ciągle rozwijało.
Niepokoje/wątpliwości: liczne pytania dotyczące przyszłości Zgromadzenia
i Prowincji (mimo wszystko widoczny spadek powołań oraz starzenie się
oblatów), zniechęcenie.
b. Jakie są radości i nadzieje, niepokoje i wątpliwości, które widzę w świecie
wokół mnie dziś?
Radości/nadzieje: osoba i posługiwanie papieża Benedykta XVI; widoczny
w świecie wśród ludzi nieustanny – uświadomiony lub nie – głód Boga;
młodzi, którzy pragną kroczyć za Chrystusem; historia parafii, w której
posługuję – po trudzie i upadku następowało zawsze odrodzenie.
Niepokoje/wątpliwości: wypieranie wiary z życia publicznego; świadoma
walka z rodziną; manipulowanie wielu młodymi ludźmi (narkotyki,
rozwiązłość, synkretyzm religijny); różnoraki kryzys (demograficzny,
gospodarczy, polityczny).
c. Jaki fragment lub obraz z Pisma Świętego, podtrzymuje mnie by trwać
w oblackiej misji?
Obrazy: Chrystus Dobry Pasterz; obraz skały, na której winniśmy budować
dom naszego życia i posługiwania; rozesłanie Apostołów i gorliwe głoszenie
przez nich Ewangelii; obraz przebaczającego, miłosiernego Jezusa;
uciszenie burzy na jeziorze.
Tekst: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby
każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16); „A oto Ja
jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świat” (Mt 28,20); „Nie bój
się, wierz tylko!” (Mk 5,36); modlitwa Chrystusa o jedność z Ewangelii wg.
św. Jana.
d. Jakie są wezwania i wyzwania o których słyszę dziś w czasie mojej posługi?
Wezwanie do jednoznacznego życia we wspólnocie i do troski o nie; do
gorliwej ewangelizacji i bycia dla innych świadkiem Chrystusa; do
radykalnego nawrócenia.
e. Co umacnia mnie w moim życiu zakonno misjonarskim jako oblata?
Codzienna modlitwa i Eucharystia; sakrament Bożego miłosierdzia;
wspólnota; posługa, która została mi zlecona do wykonania.
3. REFLEKSJA W GRUPACH POSZCZEGOLNYCH JEDNOSTEK ADMINISTRACYJNYCH:
Zachęcamy was abyście spotkali się razem jako młodzi oblaci i podzielili się między
sobą waszymi refleksjami nad dokumentami źródłowymi i waszą osobistą refleksją.
Prosimy abyście dokonali refleksji nad poniższymi pytaniami w waszych jednostkach:
a. Jakie jest doświadczenie oblackiego życia i misji w waszej jednostce? Jak to
wygląda?
Nasza Prowincja jest wciąż bardzo żywotna i prężna: mamy powołania, co
roku mają miejsce śluby wieczyste i święcenia kapłańskie, należy do niej
wielu oblatów, żyjemy we wspólnotach, podejmujemy różnorakie posługi
związane z głoszeniem Ewangelii.
b. Jakie są radości i nadzieje oraz niepokoje i wątpliwości w waszej jednostce?
Jakie są „znaki życia” w jednostce?
Radości/nadzieje/znaki życia: liczne i silne wspólnoty, rozwijająca się praca
z młodzieżą, stosunkowo liczne powołania mimo tzw. kryzysu powołań (na
tle innych zgromadzeń w Polsce wypadamy pod tym względem bardzo
dobrze!).
Niepokoje/wątpliwości: brak zaangażowania w życie duchowe; pogodzenie
się z przeciętnością, zbyt małe zaangażowanie oblatów w budzenie
powołań; czasem niezrozumiała polityka personalna Administracji
Prowincjalnej.
c. Jakie są zalety i wizje podkreślane w oblackim życiu i posłudze jednostki?
Wspólnota; entuzjazm wielu młodych oblatów; nowa ewangelizacja.
d. Jakie są wyzwania, wezwania i możliwości w świecie wokół was
w oblackim życiu i posłudze jednostki?
Wyzwanie: zanik ducha misyjnego.
Wezwanie: otwarcie jakiejś nowej misji jednorodnej kulturowo.
Możliwości: liczny personel Prowincji.
e. Z waszego dzielenia się i rozmów razem: jaki fragment Pisma Św. najlepiej
obrazuje oblackie życie i posługę w waszej jednostce?
Obraz: Maryja oczekująca w Wieczerniku wraz z Apostołami na Ducha Św.
oraz Apostołowie wychodzący z Wieczernika i przepowiadający z wielką
odwagą Dobrą Nowinę o Jezusie – nasza Prowincja potrzebuje nowego
zesłania Ducha Św., które zaowocuje naszą wewnętrzną odnową i
gorliwym zaangażowaniem w dzieła nowej ewangelizacji.
Tekst: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania,
ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego
we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. Jednemu
dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania
według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu
łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu
proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie
innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch,
udzielając każdemu tak, jak chce” (1 Kor 12, 4-11)
Tekst ten świadczy o bogactwo darów, charyzmatów i posług, którymi oblaci
Polskiej Prowincji zostali obdarowani.
f.
Co chcielibyście przekazać o. Danielowi Corjinowi OMI, w ramach jego
przygotowania do bycia przewodnikiem w odczytywaniu naszego
doświadczenia w oblackim życiu i misji w Europie dziś?
Chcielibyśmy mu przekazać najlepsze życzenia – mocy Ducha Św.!