Misyjny Dar Serca nr 4/10 (8)
Transkrypt
Misyjny Dar Serca nr 4/10 (8)
Październik - grudzień 2010 Rok 2 (nr 8) Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji, Początki obecności Księży Sercanów w Urugwaju sięgają lat 40-tych poprzedniego stulecia. W tym czasie Urugwaj miał być najbardziej rozwiniętym krajem w całej Ameryce Południowej, krajem katolickim o dobry ciepłym klimacie. Jest prawdą, że czterdzieści lat temu był nazywany Szwajcarią Ameryki Południowej ze względu na swoją mocną sytuację ekonomiczną na kontynencie. Sytuacja jednak znacznie się zmieniła. Urugwaj to kraj o połowę mniejszy od Polski, w którym żyje ponad 3 mln mieszkańców. W czasach pierwszych kolonizatorów tereny obecnego Urugwaju zamieszkiwali Indianie. Dziś społeczeństwo tego państwa składa się niemal całkowicie z ludzi pochodzenia europejskiego. Oficjalna nazwa Urugwaju brzmi: Wschodnia Republika Urugwaju (Republica Oriental del Uruguay), ze względu na położenie na wschód od rzeki Urugwaj. Nazwa „Urugwaj" wywodzi się z języka Indian Guarani zamieszkujących kiedyś tereny Argentyny, Urugwaju i Paragwaju i znaczy tyle, co „rzeka kolorowych ptaków". Obecnie Urugwaj jest krajem ateistycznym. Jest to podstawowa cecha różniąca go od innych krajów Ameryki Południowej. W Urugwaju pracuje czternastu sercanów: jedenastu księży, jeden brat zakonny i dwóch kleryków z Brazylii, którzy odbywają swój dwuletni staż duszpasterski. Żyją oni w pięciu wspólnotach: trzy z nich znajdują się w Montevideo, pozostałe w El Pinar i Solis de Mataojo. wasz - ks. Michał scj SPIS TREŚCI Temat wydania . .Urugwaj. . . . . . . . . . . . . . . . 1 Sercanie w Ameryce Południowej. . . . . . . . . . 2 Polscy Sercanie w Ameryce Płd. . . . . . . . . . . 3 Historia misji w Urugwaju. . . . . . . . . . . . . . . . 3+6 Sylwetki misjonarzy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-5 Życzenia na Boże Narodzenie 2010. . . . . . . . . 7 Informacje dla rodziny misyjnej . . . . . . . . . . . . 8 Historia misji w . . . Urugwaju SERCANIE W AMERYCE POŁUDNIOWEJ Kościół – z natury swojej – jest misyjny. Chrystusowe wezwanie – „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” – jest wciąż aktualne i skierowane do wszystkich Jego uczniów, a zwłaszcza do tych, szczególnie Jemu oddanych, poświęconych poprzez zakonną profesję czy święcenia kapłańskie. Człowiek – poszukujący swej drogi życiowej w realizacji Chrystusowego uczniostwa – musi sobie odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób chcę to moje bycie uczniem Chrystusa realizować? I choć formy tej realizacji będą różne i będą się zmieniać, zadanie pozostaje to samo: iść, głosić i wprowadzać nowych uczniów. Kościół, poprzez swoich członków, a przede wszystkim poprzez Zgromadzenia Zakonne, realizuje to wezwanie, i stara się dotrzeć do wszystkich narodów. Choć nasze Zgromadzenie nie było pomyślane jako misyjne to już w 1882 roku, w liście do papieża Leona XIII, o. Dehon pisze: „Czerpiąc z Najświętszego Serca Jezusowego ducha ofiary, będziemy szczęśliwi, mogąc być obecni także na misjach”. Idąc za tymi słowami, nasz Założyciel wysyła swych pierwszych misjonarzy do Ekwadoru w 1888 roku oraz do Konga belgijskiego w 1897 roku. Te pierwsze misje Zgromadzenia rozbudziły wrażliwość Dehona na ten właśnie aspekt życia Kościoła. Odtąd misje będą zawsze w centrum jego uwagi. Ostatnie stulecie naszego istnienia obfitowało w nasze zaangażowanie misyjne. Dzięki temu można nas, jako Sercanów, znaleźć na wszystkich kontynentach świata. W Ameryce Południowej Księża Sercanie mają pięć prowincji (3 w Brazylii, ArgentynaUrugwaj i Chile) i jeden Region (Wenezuela). Pierwsza misja Zgromadzenia na tym kontynencie została otwarta w 1888 roku w Ekwadorze. Historia misji w . . . Urugwaju Pierwszymi misjonarzami sercańskimi byli księża narodowości niemieckiej. Polscy Sercanie w Ameryce Połd. Pierwszym Sercaninem-Polakiem na tym kontynencie był ks. Franciszek Stanisław Szymański, przynależący do prowincji Niemieckiej, jako że polska prowincja jeszcze nie istniała. W roku 1902 przybył on do Brazylii. 36 lat później, w roku 1938 wyrusza do Brazylii drugi Polak, ks. Franciszek Nagy, gdzie przez 9 lat pełni posługę duszpasterską, dydaktyczną i administracyjną. Wraca on do kraju w 1947 kiedy to rodzi się Polska Prowincja SCJ. MISJA W URUGWAJU Początki obecności Księży Sercanów w Urugwaju sięgają lat 40tych poprzedniego stulecia. 27 maja 1940 roku ks. Karskens został mianowany przełożonym regionu argentyńskiego, zależnego ówcześnie od pro- wincji holenderskiej. Na odbytej w tym dniu radzie regionalnej rozważono propozycję pana Steverlyncka, przemysłowca belgijskiego, aby zaopiekować się kaplicą zbudowaną przez niego w Motevideo (Urugwaj) i zająć się duszpasterstwem robotników z jego fabryki. Jako warunek zaakceptowania tego dzieła, rada zażądała pisemnego zaproszenia ze strony miejscowego ordynariusza. Biorąc pod uwagę wszystkie potrzeby regionu, możliwe było jedynie wysłanie tam jednego księdza, któremu towarzyszyłby jeden brat zakonny. W tym czasie pan Steverlynck wybudowałby dom dla księży. Bardzo wiele kosztowało osiągnięcie zgody biskupa Aragony, arcybiskupa Montevideo, jako że pragnął on przyznać to dzieło klerowi diecezjalnemu. Po otrzymaniu zgody, 8 listopada 1940 roku kaplica Zbawiciela została pobłogosławiona przez arcybiskupa, a następnego dnia - 9 listopada - ks. Karskens rozpoczął swoją duszpasterską posługę. Pod koniec grudnia 1940 roku przybył do pomocy brat zakonny Nicasio van Vliet. Dnia 2 lutego 1941 roku, już pod nowym arcybiskupem Barbieri, oddano nową parafię Zbawiciela a ks. Karskens został mianowany pierwszym proboszczem. Polscy Sercanie w Urugwaju Zaangażowanie polskich Sercanów w misje Ad gentes w Afryce czy cd. Str.6 Sylwetka misjonarza Br. Andrzej Gancarczyk Urodził w Prudniku w 1975 roku, jako najstarszy z trójki synów Teresy i Romana. Swoją edukację rozpoczął 1982 r., a rok później został przyjęty do grupy ministranckiej. W 1988 r. rozpoczął swoją edukację muzyczną w Państwowej Szkole Muzycznej w Nysie, którą kontynuował aż do 1994 r. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym „Carolinum” w Nysie, które zakończył egzaminem dojrzałości w 1994 r. W tym też roku zgłosił się do Zgromadzenia Księży Sercanów na brata zakonnego. Po rocznym nowicjacie w 24 września 1995r. złożył swe pierwsze śluby zakonne i podjął dalszą naukę: - 1995-98 w Kolegium Teologicznym w Lublinie; - 1998-2004 na UKSW w Warszawie Wydział Nauk Humanistycznych, kierunek Pedagogika Społeczna. W latach 2001-2004 pracował jako katecheta w Sosnowcu. padre Quinto Regazzoni, padre Francesco Bottacin i dwóch kleryków z Brazylii (…). Jechaliśmy przez Montevideo dość długo zanim dotarliśmy do sanktuarium La Gruta de Lourdes (…). Na obrzeżach miasta znajdowały się domki zbudowane z blachy, gdzie-niegdzie murowane, nieco większe. Miałem wrażenie jakbyśmy się cofnęli o jakieś 20-30 lat. Wszędzie widać było duże sfory bezpańskich psów i chude szkapy błąkające się po mieście. Kończyła się tu zima. We znaki dawała się nieprzyjemna wilgoć, którą czuć było wszędzie. Dom był nieogrzewany. Wszędzie kamienne posadzki no i w kranie tylko zimna woda. W roku 2004 rozpoczął pracę w małej poligrafii w Wydawnictwie Dehon w Krakowie, która trwała aż do 2008. W tym to roku zgłosił się do wyjazdu na misje w Urugwaju, dokąd po kilku miesięcznym przygotowaniu językowym, we wrześniu 2008 wyjeZ utęsknieniem czekaliśmy na chał. lato. Niektóre drzewa zaczęły już kwitSwoje pierwsze wrażenia z Urunąć. Ogromna bieda dookoła... gwaju tak opisuje: „Na lotnisku czekał już na nas Sylwetka misjonarza Ks. Wojciech Adamczyk Urodził się w 1976 roku w Lublinie, jako trzecie dziecko w rodzinie Tadeusza i Haliny. W 1983 r. rozpoczął swoją edukację w szkole podstawowej. Już w roku następnym został przyjęty do grona ministranckiego, do którego przynależał aż do ukończenia podstawówki. Od 1991 r. k o nt y n uo w a ł dalszą naukę w Technikum Gastronomicznym w Lublinie. W tym też roku podjął posługę lektora w swojej parafii. Po ukończeniu szkoły średniej uwieńczonej egzaminem dojrzałości oraz tytułem Technika Gastronomii złożył podanie o przyjęcie w szeregi Księży Najśw. Serca Jezusowego. W 1995 r. rozpoczął swoją zakonną formację w postulacie, a następnie w Nowicjacie, w którym 22 września 1996 złożył swoje pierwsze śluby zakonne. P o s tud i ac h f il ozof i cz no teologicznych w Seminarium Misyjnym w Stadnikach odbył praktykę duszpasterską w Sosnowcu i w 2004 r., otrzymał święcenia kapłańskie. Otrzymawszy nominację na wikariusza pracował kolejno: 2004-2006 - w Sosnowcu; 2006-2008 - w Bełchatowie. Z bełchatowskiej parafii złożył podanie o wyjazd na misje do Urugwaju, gdzie też po kilku miesięcznym przygotowaniu językowym wyjechał. Podsumowując roczny pobyt na misjach tak oto opisuje swoje wrażenia: „Przed przyjazdem do Urugwaju wiele czytałem na temat kraju, jego religii i obyczajów. (…) Urugwaj miał być najbardziej rozwiniętym krajem w całej Ameryce południowej, krajem katolickim o dobrym ciepłym klimacie. Jest prawdą, że czterdzieści lat temu był nazywany Szwajcarią Ameryki Południowej ze względu na swoją mocną sytuację ekonomiczną na kontynencie. Sytuacja jednak znacznie się zmieniła. (…) Urugwaj potrzebuje świadków, proroków miłości, którzy pochylając się nad ubogimi, dają świadectwo Prawdy w Chrystusie i przez Chrystusa. Potrzeba odnowy duchowieństwa, formacji katechetów, troski o ubogich. Misja w Urugwaju jest ogromnym wyzwaniem, ale też łaską i dzięki Bożej pomocy i Waszej modlitwie mogę być prawdziwym narzędziem w rękach Boga”. Historia misji w . . . każdy z nich mieszka w innej wspólnocie. Ksiądz Wojciech pracuje w Solis de Mataojo. Razem z padre Mario (Argentyńczykiem z Buenos Aires) prowadzą parafię, 80 km na północny wschód od Montevideo. Br. Andrzej mieszka na peryferiach Montevideo w sanktuarium narodowym La Gruta de Lourdes w międzynarodowej wspólnocie sercańskiej z padre Francesco - Włochem, padre Victorem - Argentyńczykiem i klerykiem Fernando - Brazylijczykiem. Od sierpnia tego roku ks. Wojciech pełni funkcję Radnego Dystryktu, a br. Andrzej jest Ekonomem Dysteż w Ameryce Południowej przez dłu- tryktu. gi czas było niemożliwe na ówczesną sytuację polityczną w naszym kraju. Końcówka lat 60 ubiegłego stulecia (wyjazdy do Indonezji i Konga), a jeszcze bardziej lata 80, obfitujące w powołania, spowodowały większy udział Polaków w działalności misyjnej Zgromadzenia. Polscy Sercanie nie tworzyli jednak „swoich” misji, raczej dojeżdżali by wspomagać już istniejące, a zakładane i dotychczas prowadzone przez Sercanów Holendrów, Włochów, Francuzów czy Niemców. Tak też i jest w przypadku misji urugwajskich. Br. Andrzej Gancarczyk i ks. Wojciech Adamczyk są pierwszymi polskimi Sercanami, którzy dotarli do Urugwaju 12 września 2008 roku. Pierwsze miesiące spędzili w Montevideo szlifując język hiszpański na Londyn Institute. Od marca 2009 roku Życzenia Bożonarodzeniowe... „Cicha noc, święta noc, Pokój niesie ludziom wszem. A u żłóbka Matka Święta, Czuwa sama uśmiechnięta, Nad Dzieciątka snem. . .” Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji, Narodziny człowieka wyznaczają początek wędrówki, które nazywamy życiem, a którego celem - dla osoby wierzącej - jest osiągnięcie zbawienia. Niejednokrotnie nie jest to łatwe wędrowanie. Wiemy ile wysiłku trzeba włożyć, pośród trosk i pragnień, aby w tym swoim wędrowaniu nie zbłądzić i się nie zgubić. Narodziny Jezusa Chrystusa - Syna Człowieczego - Jedynego i Umiłowanego Syna Boga są przełomowym wydarzeniem w tej ludzkiej historii wędrowania. Przykładem swego życia ukazuje, że: - narodziny w ubóstwie nie oznaczają nędzy życia; - trudności i przeciwnicy nie powinny umniejszać miłości i miłosierdzia względem potrzebujących; - Krzyż wpisany w osiągnięcie Zbawienia nie jest oznaką klęski. Co nam oferuje rodzący się Zbawiciel? Do czego nas nawołuje? - byśmy swą ufność złożyli w Bogu, który nas kocha i troszczy się o nas; - byśmy w codzienności starali się dostrzec oznaki Jego łaski, bo Jemu zależy na nas; - byśmy oczyma wiary dostrzegali Jego obecność wśród, bo On zawsze jest z nami - Emmanuel. W sam Dzień Bożego Narodzenia łączę się z naszymi misjonarzami rozsianymi po całym świecie, prosząc Boga o bezpieczeństwo i entuzjazm w głoszeniu Jego Dobrej Nowiny; łączę się z wszystkimi rodzinami i przyjaciółmi naszych misjonarzy, prosząc o Boże błogosławieństwo, zdrowie oraz potrzebne łaski dla Was i waszych bliskich, - ks. Michał SCJ Sekretarz Misji Zagranicznych Informacje dla rodziny misyjnej Intencje modlitewne na 2010 rok Rok 2010 postanowiliśmy dedykować tematyce Azji i Oceanii, oraz Urugwajowi w Ameryce Południowej. Ponieważ są to nasze najmłodsze (poza Indonezją) tereny misyjne, pragniemy modlić się za tych, którzy już odeszli do Pana po zasłużoną nagrodę apostoła, jak i tych, którzy dla tej nagrody jeszcze się trudzą. Pomoc dla misjonarzy „Panie, obdarz swoją Miłością wszystkich tych, których powołałeś do służby Misjonarzy wspomagamy na trzech poziomach poprzez: Ewangelii na kontynentach Azji 1) modlitwę, i Oceanii.” 2) ofiary duchowe, Chcemy pamiętać o . . . 3) wsparcie materialne. naszych misjonarzach z Ameryki PołuKto chciałby wspomóc naszych midniowej, których Pan powołał do swego sjonarzy materialnie może to uczynić poKrólestwa: przez nasze misyjne konto: Ks. Stanisław Szymański zmarł Zgromadzenie Księży Najświętszego Ser30. 05. 1918, Porto Calco w Brazylii; ca Jezusowego Misje Zagraniczne Ks. Franciszek Nagy zmarł BANK PEKAO S.A. 14. 09. 1989, Kraków, Polska; I Oddział w Warszawie Oraz z Indonezji: 05 1240 1037 1111 0010 0408 6199 Ks. Albert Bűchler zmarł 04. 06. 1995, Rydułtowy, Polska; Ks. Augustyn Nagy zmarł 22. 07. 1994, Kraków, Polska; Ks. Zdzisław Słupczyński zmarł 15. 01. 1971, Palembang, Indonezja; Ks. Lucjan Walczak zmarł 07. 11. 1997, Palembang, Indonezja; Spotkania rodzin misjonarzy Spotkania naszych misyjnych rodzin to doskonała okazja do: • wzajemnego poznania się, • lepszego zaznajomienia się z problematyką misyjną, • spotkania tych, którzy głoszą Ewangelię w krajach misyjnych. Naszą modlitewną pamięcią obejJest to także okazja do aktywnego mujemy również naszych bliskich zmarwłączenia się w dzieło ewangelizacji połych w ostatnim roku: „Wieczne odpoczyprzez wspólną modlitwę i uczestnictwo w wanie, racz im dać Panie, a światłość Eucharystii. Zapraszamy wszystkich członwiekuista niechaj im świeci”. ków rodzin naszych misjonarzy, jak rówRamowy program spotkań: nież naszych dobroczyńców i przyjaciół 09.30 – przyjazd sercańskich misji. 10.30 – modlitwa za chorych i zmarłych misjonarzy i krewnych Dane adresowe: Sekretariat Misji Zagranicznych 12.00 – Msza św., – obiad ul. Łowicka 46, 02-531 Warszawa 14.30 – spotkanie przy kawie tel.: 022 849 43 51 / 022 849 55 61 17.30 – rozjazd (w zależności od dyspoe-mail: [email protected] www.misje.scj.pl/default.htm zycji czasowej)
Podobne dokumenty
Misyjny Dar Serca nr 3/10 (7)
którzy już odeszli do Pana po zasłużoną nagrodę apostoła, jak i tych, którzy dla tej nagrody jeszcze się trudzą. „Panie, obdarz swoją Miłością wszystPomoc dla misjonarzy kich tych, których powołałe...
Bardziej szczegółowoMisyjny Dar Serca nr 1/12 (13)
organizacji społeczno-charytatywnych, tak aktywnych na początku, zapomniało już, podobnie jak środki masowego przekazu, o tysiącach potrzebujących i ofiarach tajfunu w Cagayan de Oro. Środki i żywn...
Bardziej szczegółowo