Radość uczenia się rzeczy nowychHit!
Transkrypt
Radość uczenia się rzeczy nowychHit!
Radość uczenia się rzeczy nowych w sposób naukowy – program innowacyjny Spis treści 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.1 Model uczenia się rozwijający rozumowanie naukowe i postawę badawczą ............ 1 Lekcyjne zadanie projektowe według cyklu 5 E ........................................................ 3 Projekty edukacyjne – lekcyjne zadania projektowe LZP z fizyki ............................ 6 Projekty edukacyjne – lekcyjne zadania projektowe LZP z chemii ......................... 13 Kwestionariusz na zainteresowania fizyką i naukami przyrodniczymi ................... 17 Oryginalne Teksty angielskie z projektu COMENIUS ESLS.................................. 20 Model uczenia się rozwijający rozumowanie naukowe i postawę badawczą Umiejętność rozumowania w naukach przyrodniczych wiąże się z szeregiem procesów poznawczych, takich jak: rozumowanie indukcyjne/dedukcyjne, myślenie krytyczne i zintegrowane, przekształcanie sposobu przedstawienia informacji (np. danych na wykresy czy tabele), konstruowanie wyjaśnień na podstawie danych, myślenie w kategoriach modeli oraz stosowanie matematyki 1. Aby sprawdzić efekty kształcące metody projektów rozwijających rozumowanie naukowe wykonano badania na lekcjach fizyki w trzech gimnazjach: Gimnazjum w Gorzycach Wielkich, Gimnazjum w Wysocku Małym oraz Gimnazjum Polsko – Kanadyjskim w Ostrowie Wielkopolskim. Badania wykonano od października 2013 roku do końca stycznia 2014 roku. Grupa badawcza wynosiła 188 uczniów w tym grupa kontrolna 40 uczniów. Uczniowie w ramach badań wykonywali krótkie projekty na jedną lekcję, dokańczali je i omawiali na następnej lekcji, a także odpowiadali na pytania kwestionariuszy na zainteresowania fizyką i rozwiązywali Testy Lawsona jako pre i post - testy. Wykorzystanie modelu 5E w projektach edukacyjnych PISA 2006, Program Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów OECD PISA, WYNIKI BADANIA 2006 w POLSCE, Ministerstwo Edukacji Narodowej. 1 Ciekawą propozycją do realizacji projektów jest Model 5E (Engage, Explore, Explain, Extend, and Evaluate), rozwinięty przez Rogera Bybee z Zespołu Centrum Edukacyjnego „Biological Science Curriculum Study” (BSCS) w Stanach Zjednoczonych 2. Model ten opisuje cykle nauczania i uczenia się, które mogą być użyte do wszystkich programów nauczania, projektów oraz specyficznych jednostek edukacyjnych i pojedynczych lekcji. Digital Learning Network to program nauczania NASA, który wykorzystuje cykl nauczania konstruktywistycznego 5E, pomagając uczniom i studentom rozwijać własne rozumowanie na bazie doświadczeń, zaangażowania i nowych pomysłów. Model uczenia się i nauczania 5E, podobny do cyklu nauczania Karplusa stanowi pięć cykli nauczania i uczenia się: Zainteresuj i zaangażuj się Zbadaj Wyjaśnij Rozwiń Oceń czego się nauczyłeś Opis cykli: Zainteresuj i zaangażuj się: celem etapu „zainteresuj i zaangażuj się” jest osiągnięcie szczytu zainteresowania przez ucznia i jego zaangażowanie w projekt lub lekcję, oceniając wcześniejszą wiedzę i rozumowanie. Podczas tego etapu uczniowie czytają i analizują instrukcję. Następnie analizują i dostrzegają związki pomiędzy swoją wiedzą uprzednią, i teraźniejszą stwarzając podstawę organizacyjną dla nowej wiedzy i zadań, które będą wykonywać. Zbadaj: celem etapu „zbadaj” jest zaangażować uczniów w temat, dostarczając im szansę rozwoju własnego rozumowania. W tym etapie uczniowie mają okazję zaangażować się w proces badawczy i maksymalne wykorzystanie dostarczonych materiałów. Pracując w grupach, uczniowie wspólnie wykonają doświadczenia wywołujące komunikację w grupie oraz potrzebę dzielenia się wiedzą z innymi. Nauczyciel pełni rolę pomocnika dostarczającego materiały i kierującego uczniów na punkt zainteresowania. Proces nauczania i uczenia się jest oparty na pytaniach i badaniach. Uczniowie aktywnie uczą się nauk ścisłych poprzez metodę badawczą i tym samym podejmują nowe wyzwania. Nacisk kładziony jest na: pytania, proces badawczy, 2 http://www.bscs.org/ analizę danych i krytyczne myślenie. Poprzez samodzielnie zaprojektowany i kontrolowany proces badawczy, uczniowie stawiają pytania badawcze, odpowiadają na nie tworząc hipotezy i je sprawdzając, testują własne przewidywania i wyciągają wnioski. Wyjaśnij: celem etapu „wyjaśnij” jest zapewnienie uczniom szansy komunikowania się na temat tego, czego już się nauczyli i wywnioskowanie co to znaczy. Język naukowy dostarcza motywacji, aby układać wydarzenia w logiczną całość. Komunikacja występuje pomiędzy rówieśnikami a nauczycielem i odwrotnie. Gdy uczniowie tworzą własny tok myślenia, wtedy potrafią streścić lub wyjaśnić własne pomysły. Te sekwencje wprowadzają słownictwo w kontekście i poprawiają lub przestawiają błędne przekonania. Rozwiń: celem etapu „rozwiń” jest rozwinięcie koncepcji uczniów, których się nauczyli z innymi koncepcjami związanymi z danym problemem i zastosowanie ich rozumienia do świata zewnętrznego dostępnego uczniom i nowych sposobów rozwiązywania problemów. Oceń czego się nauczyłeś – celem etapu „oceń” zarówno dla uczniów jak również dla nauczycieli jest określenie przez uczniów i nauczyciela, czego nowego się nauczyli oraz ile czasu zajęło im uczenie się i rozumowanie rzeczy nowych. Ostatnie „E” jest trwającym procesem diagnozującym, który pozwala nauczycielowi określić, czy uczeń zrozumiał pojęcia i posiada nową wiedzę. Rozwijanie i ocenianie może pojawić się we wszystkich etapach cyklu. Niektóre narzędzia, które wspomagają ten proces to: obserwacje, wywiady uczniów, portfolio, karta projektu, kwestionariusze, ankiety i zagadnienia problemowe. 1.2 Lekcyjne zadanie projektowe według cyklu 5 E Zainteresuj i zaangażuj się Zbadaj Wyjaśnij Rozwiń Oceń czego się nauczyłeś Określ zakres tematyczny A. Temat – w formie pytania badawczego lub problemowego, na które ma dać odpowiedź doświadczenie. A1. Podstawowe pojęcia. Zbadaj B. Hipoteza – Odpowiedź na pytanie badawcze. B1. Opis doświadczenia. (Napisz jakie doświadczenie przeprowadzić, aby potwierdzić lub obalić zaproponowaną przez Ciebie odpowiedź na pytanie badawcze – hipotezę). Celem doświadczenia jest sprawdzenie – zweryfikowanie poprawności twojej odpowiedzi na pytanie badawcze lub problemowe. B.2. Przebieg doświadczenia (opisz kolejne etapy jakie są niezbędne do wykonania doświadczenia, określ potrzeby materialne i BHP). Instrukcja. BHP. Wyjaśnij C. Zmienne występujące w doświadczeniu. 1. Jaką zmienną/wielkość będziemy zmieniać? (zmienna niezależna) 2. Jaką zmienną/wielkość będziemy mierzyć – obserwować? (zmienna zależna) 3. Czego w naszym eksperymencie nie będziemy zmieniać, ale będziemy kontrolować? (zmienne kontrolne) C.1. Odnośniki literaturowe. Rozwiń D. Uczniowska dokumentacja doświadczenie (wyniki pomiarów, tabelki, rysunki, obliczenia… ). D.1. Wnioski z doświadczenia. Czy wyniki doświadczenia potwierdzają hipotezą? TAK NIE Wypowiedź uzasadnij. Oceń czego się nauczyłeś? E. Podsumowanie. Nauczyłam / Nauczyłem się, że: Dokończ zdania: Zaciekawiło mnie ………………………….. Udało mi się …………………………………. Chciałabym/ Chciałbym wiedzieć więcej ………………………………. Zauważyłem również ……………………………………… E.1. Praca domowa. Dodatkowe komentarze dla osób pragnących skorzystać z waszego pomysłu na doświadczenie. 1.3 Projekty edukacyjne – lekcyjne zadania projektowe LZP z fizyki I. „Od Archimedesa do Paskala” Zadanie. 1. Dobierzcie się w kilku osobowe grupy. 2. Wybierzcie jeden z poniższych tematów projektu , wypełnijcie kartę pracy do doświadczeń i wykonajcie doświadczenie. a) Czy siła wyporu zależy od objętości zanurzonego ciała? b) Czy siła wyporu zależy od kształtu zanurzonego ciała? c) Czy siła wyporu zależy od rodzaju substancji, z której zbudowane jest ciało? d) Czy gęstość substancji ma wpływ na unoszenie się ich na powierzchni wody? 3. Poproście nauczyciela o potrzebne materiały do doświadczenia, możecie korzystać z wszystkich dostępnych podręczników oraz Internetu. 4. Przedstawcie klasie Wasze wnioski z eksperymentu prezentując się jak najlepiej. II. „Jak zmierzyć ciepło właściwe wody?” Zadanie. 1. Dobierzcie się w kilku osobowe grupy. 2. Zapiszcie temat w Karcie projektu 5E i zastanówcie się jak wypełnić całą kartę. 3. Poproście nauczyciela o potrzebne materiały do doświadczenia, możecie korzystać z wszystkich dostępnych podręczników oraz Internetu. 4. Przedstawcie klasie wynik Waszego ciepła właściwego oraz Wasze wnioski z eksperymentu prezentując się jak najlepiej. III. „Fizyka wokół nas” Zadanie. 1. Dobierzcie się w kilku osobowe grupy. 2. Zapiszcie temat w formie pytania badawczego w Karcie projektu 5E i zastanówcie się jak wypełnić całą kartę. 3. Wykonajcie dowolne doświadczenie z fizyki zgodne z tematyką Waszego projektu i wypełnijcie dokładnie Kartę projektu 5E. Możecie korzystać z wszystkich dostępnych podręczników oraz Internetu. 4. Wypełnioną kartę wyślijcie na e – mail: [email protected] 5. Przedstawcie za tydzień klasie Wasze doświadczenie prezentując się jak najlepiej. IV. Konkurs – Jak zrzucić jajko aby go nie rozbić?3 Po prostu wyobraźcie sobie, że jest późne popołudnie, wszyscy nauczyciele i uczniowie wyszli. Nadal jesteście zajęci waszym projektem z jajkiem kiedy okrywacie, że jesteście zamknięci na drugim piętrze. Krzyczycie głośno z okna i nagle dozorca – jedna z kilku osób, których nigdy nie chcielibyście spotkać w ciemności – przechodzi obok. On obiecuje uwolnić ciebie po tym, jak ugotujesz swoje jajka na obiad. Ponieważ nie jest chętny do wspinaczki po schodach, jesteście poproszeni o upuszczenie waszego ostatniego jajka. Nie ma wyboru – będziecie musieli je upuścić, ale nie może ono pęknąć, ponieważ dozorca zjada jedynie jajka na twardo. Przeglądając laboratorium naukowe, znajdujecie wystarczająco materiału, aby zawinąć swoje jajko: słomki różnego rodzaju plastikową folię styropian (jeżeli jest dostępny) gotowy pop corn drewniane patyczki gazetę taśmę klejącą metalowy drut i przędzę papierowy ręcznik jajka w pudełku Nagle wiecie, co macie zrobić. Macie szczęście, że słuchaliście uważnie waszego nauczyciela od fizyki na poprzednich lekcjach! Zadania: Pracujcie w grupach dwuosobowych. Lekcyjne zadanie projektowe realizowane podczas Projektu Comenius w Darmstadcie 29 października 2013 roku przez uczniów Gimnazjum w Gorzycach Wielkich. 3 Zaprojektujcie „opakowanie”, aby ochronić jajko przed rozbiciem. Im lżejsze, tym lepiej! Najpierw zaprojektujcie plan działania. Weźcie pod uwagę zasady bezpieczeństwa. Pokażcie swój plan nauczycielowi, aby mógł jedynie sprawdzić czy jest on bezpieczny. Wypełnijcie kartę lekcyjnego zadania projektowego. Wypróbujcie doświadczenie, poprawcie swój projekt (macie 3 jajka do wykonania prób). Przygotujcie swoją prezentację wyjaśniając swój projekt i jego udoskonalenia. Grupa, która potrafi upuścić jajko z najwyższej wysokości bez jego rozbicia i w najlżejszym opakowaniu wygra ten konkurs. V. „Ruch wokół nas”4 Cel projektu: badanie ruchu ciał w otoczeniu i ich matematyczny opis. I. Rowerzysta Propozycja doświadczenia 1. Przygotujcie rower, taśmę mierniczą i kilka stoperów. Wybierzcie miejsce, w którym przeprowadzicie doświadczenie; może to być bieżnia, spokojny miejski deptak lub alejka w parku. 2. Ustalcie miejsce startu rowerzysty i odmierzcie oraz zaznaczcie punkty na trasie przejazdu odległe od siebie o 10 m. W każdym punkcie powinno się znaleźć 2–3 uczniów ze stoperami. 3. Ruszając z miejsca, rowerzysta daje sygnał do rozpoczęcia pomiaru czasu. Mierniczy wyłącza stoper, gdy rowerzysta go mija. Opracowanie wyników pomiarów 1. Zaplanujcie i sporządźcie tabelę pomiarów. Wpiszcie do niej: przebytą drogę, odpowiadający jej czas przejazdu i średni czas potrzebny na przebycie każdego odcinka. 2. Przedstawcie na wykresie zależność drogi rowerzysty od czasu. 3. Jak zmieniała się prędkość rowerzysty? Oszacujcie jej wartość na poszczególnych odcinkach. Sporządźcie wykres zależności prędkości rowerzysty od czasu. 4 Żródło: Wydawnictwo Nowa Era, Projekt z klasą, www.nowaera.pl 4. Na podstawie wyników pomiarów oraz wykresów wyjaśnijcie, jakim ruchem poruszał się rowerzysta. Przedyskutujcie uzyskane wyniki. II. Spadochroniarz Spadochroniarz z zamkniętym spadochronem wyskoczył z samolotu. W tabeli zamieszczono jego prędkość w kolejnych sekundach ruchu. t [s] v [m/s] 0 0,00 1 9,81 2 19,02 3 26,57 4 31,97 5 35,39 6 37,37 7 38,45 8 39,02 9 39,31 10 39,46 11 39,54 12 39,58 13 39,60 14 39,61 15 39,61 16 39,62 17 39,62 18 39,62 Na spadochroniarza działały dwie siły: siła ciężkości i siła oporu powietrza F = bv2, wprost proporcjonalna do kwadratu prędkości skoczka, gdzie b jest współczynnikiem proporcjonalności. Przyjmijmy, że dla spadochroniarza, którego łączna masa ze spadochronem była równa 80 kg, wartość tego współczynnika wynosi 0,5 kg/m. Zadania do wykonania z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego 1. Sporządź wykres zależności prędkości spadochroniarza od czasu. Opisz zmiany tej prędkości. Co jest ich przyczyną? 2. Jakim ruchem poruszał się spadochroniarz? Oblicz wartość siły oporu w poszczególnych odstępach czasu. Sporządź wykresy zależności siły oporu od czasu oraz siły oporu od prędkości i wyjaśnij ich przebieg. VI. „Jak powstaje burza?” Zadanie. 1. Dobierzcie się w kilku osobowe grupy. 2. Zapiszcie temat w Karcie projektu 5E i zastanówcie się jak wypełnić całą kartę. 3. Poszukajcie informacji w dostępnych źródłach o zjawisku burzy. 4. Przedstawcie klasie Wasze rozważania o powstawaniu burzy. VII. „Jak działa ksero?” Zadanie. 1. Dobierzcie się w kilku osobowe grupy. 2. Zapiszcie temat w Karcie projektu 5E i zastanówcie się jak wypełnić całą kartę. 3. Poszukajcie informacji o działaniu ksero. 4. Przedstawcie klasie Wasze rozważania o sposobie działania ksero. VIII. „Rakieta na wodę5” – praca badawcza Zadanie. 5 Braun M, Śliwa W., To jest fizyka, podręcznik do gimnazjum część 1, Nowa Era, Warszawa 2009 1. Kup dwie strzykawki pojemności 20 cm3, ale o nieco różnej średnicy, tak aby po wyjęciu tłoczka z grubszej dało się w nią włożyć cieńszą. 2. Wyjmij tłoczek z grubszej strzykawki, obetnij „skrzydełka", a następnie zaklej dzióbek mocnym klejem. Po zaschnięciu kleju sprawdź, czy zaklejenie jest szczelne. Grubsza strzykawka będzie rakietą. 3. Zobacz, czy cieńszą strzykawkę wkłada się „na wcisk", czy luźno. Jeśli luźno, oklej ją odpowiednio taśmą klejącą. Cieńsza strzykawka będzie pełnić rolę wyrzutni. Uwaga. Dalszą część doświadczenia prowadzić trzeba w ciepły dzień na otwartej przestrzeni, tak aby wylatująca rakieta nie wyrządziła żadnych szkód, a twoje mokre ubranie nie stało się przyczyną zaziębienia. 4. Nalej do rakiety 15 cm3 wody. Napełnij wyrzutnię powietrzem i włóż ją w rakietę tak daleko, jak potrafisz. Ustaw rakietę w stronę, w którą ma polecieć, a następnie wciśnij tłoczek wyrzutni. Rakieta powinna wystartować. 5. Wyjaśnij, co wspólnego ma napęd twojej rakiety z napędem prawdziwych rakiet kosmicznych. Jaką rolę pełni powietrze, a jaką woda? Czy dałoby się w ogóle wyeliminować wodę lub powietrze? Sprawdź doświadczalnie, co się wtedy dzieje. 6. Jaki zasięg ma twoja rakieta, tzn. jak daleko może dolecieć od miejsca startu? Zbadaj, od czego zależy jej zasięg i kiedy jest największy. Pamiętaj, że gdy badasz zależność zasięgu np. od ilości nalanej wody, pozostałe czynniki nie powinny się zmieniać. 7. Twoja rakieta to stosunkowo niewielki model rakiety wodnej. Zbierz w Internecie informacje o większych rakietach tego typu, ich budowie i zasięgu lotu. W wyszukiwarce możesz wpisać hasło: rakieta wodna lub water rocket. Uwaga. Doświadczenia nad większymi rakietami wodnymi możesz prowadzić tylko pod kontrolą nauczyciela lub innych osób o odpowiednich kwalifikacjach. Tuż po wystrzale rakieta ma tak dużą energię, że może nawet zabić człowieka. „Głośnik6” – praca badawcza Zadanie. 1. Weź kilkanaście metrów cienkiego drutu, takiego, z jakiego nawija się transformatory. Możesz uzyskać go np. z wypalonej świetlówki kompaktowej lub zasilacza od zgubionego telefonu. 6 Braun M, Śliwa W., To jest fizyka, podręcznik do gimnazjum część 3, Nowa Era, Warszawa 2009 2. Zmierz omomierzem opór tego drutu. Powinien być nieco większy od oporu głośników podłączanych do twojego magnetofonu lub wieży. (Opór głośników zawsze jest po dany na obudowie tych urządzeń lub w instrukcji. Można go także zmierzyć). 3. Weź magnes neodymowy w kształcie pastylki. 4. Zwiń z papieru rurkę o średnicy nieco większej od średnicy tego magnesu i długości kilku centymetrów. Ciasno (zwój przy zwoju) nawiń na nią drut, pozostawiając wolne odcinki po kilka centymetrów na końcach. Odizoluj końce. 5. Weź dwa jednakowe kubeczki po serkach lub jogurtach. Jeden kubeczek powinien wchodzić w drugi. 6. Do dna jednego z kubeczków (od zewnętrznej strony) przyklej taśmą klejącą zwój drutu (zdejmij go przedtem ostrożnie z papierowej rurki). 7. Do dna drugiego z kubeczków (od wewnętrznej strony) przyklej magnes. Włóż jeden kubeczek w drugi, zgodnie z ilustracją. Magnes powinien znaleźć się w środku zwojów. Głośnik jest gotowy. Daj go teraz do sprawdzenia nauczycielowi albo zawodowemu elektronikowi. Po sprawdzeniu możesz podłączyć swój głośnik do magnetofonu, wieży czy radia. Jeśli masz wyjście głośnikowe z zaciskami, przewody można podłączyć bezpośrednio. Jeśli potrzebna jest wtyczka, możesz kupić ja w sklepie z częściami elektronicznymi. Nie gwarantujemy jakości, ale jeśli wszystko zrobiłeś starannie, będziesz mógł słuchać muzyki. Nasz głośnik najgorzej przenosił dźwięki gitary, ale piosenki było słychać zupełnie nieźle. Spróbuj zbudować kilka głośników z różnej wielkości kubeczków, a także z innych materiałów; modyfikując nasz projekt. W jaki sposób uzyskać głośnik, który dobrze przenosi dźwięki wysokie, a w jaki - głośnik do basów? 1.4 Projekty edukacyjne – lekcyjne zadania projektowe LZP z chemii Przygotowanie czarnego atramentu z banana Po prostu wyobraźcie sobie, że braliście udział w rejsie jachtem i znaleźliście się na brzegu odludnej wyspy z porozrzucanymi dookoła piórami papugi. Wasza łódź rozpadła się i nie ma możliwości samodzielnego powrotu. Na szczęście jest tam dosyć surowych bananów i źródło świeżej wody w pobliżu plaży. Tak, więc, nie martwcie się, przeżyjecie przez krótki czas. Jednakże rozpaczliwie potrzebujecie napisać swoją „wiadomość w butelce”, aby dać znać pozostałym gdzie jesteście i, aby zostać ocalonym na czas. Niestety nie możecie znaleźć ani długopisu ani ołówka w swoim plecaku, ale wiele innych rzeczy wypada z niego kiedy wywracacie go do góry nogami: żelazne gwoździe lub żelazne odłamki butelka octu kuchenka biwakowa / palnik Bunsena na trójnogu i siatkę drucianą zapałki kocioł nóż sito ręczniczek kuchenny i skórkę od banana, którego zjadłeś na ostatnie śniadanie Nagle wiecie, co macie zrobić. Na szczęście nauczyliście się już dużo o owocach! Zadania: Pracujcie w grupach dwuosobowych (uczniowie goszczeni ze swoimi gospodarzami). Przygotujcie czarny atrament z przedmiotów wymienionych powyżej. Im bardziej jaskrawy jego kolor tym lepiej! Najpierw zaprojektujcie plan działania. Weźcie pod uwagę zasady bezpieczeństwa. Pokażcie swój plan nauczycielowi, aby mógł jedynie sprawdzić czy jest on bezpieczny. Wypróbujcie go, poprawcie swój projekt. Napiszcie protokół, narysujcie ładny obrazek, aby udowodnić swoje rezultaty. Grupa z najczarniejszym atramentem i najładniejszym obrazkiem wygra konkurs. Strona 2 Przygotowanie czarnego atramentu z banana Podpowiedź 1: Czy kiedykolwiek zostawiliście skórkę od banana na dworze na słońcu i musieliście z niego po chwili zdjąć oślizgłe brązowe coś? Przygotowanie czarnego atramentu z banana Podpowiedź 2: Kiedy włożymy żelazny gwóźdź w jabłko, jabłko zrobi się brązowe tylko wokół tego gwoździa. Tak się dzieje, ponieważ tworzy się czarny tlenek żelaza, który działa jak dobre źródło żelaza w twojej diecie. Przygotowanie czarnego atramentu z banana Podpowiedź 3: Ugotujcie pokrojoną skórkę od banana w wodzie, dodajcie odłamki żelaza lub żelazny gwóźdź, zamieszajcie i obserwujcie co się dzieje? Odsączcie ją, kiedy się schłodzi. Pomyślcie jak moglibyście teraz uzyskać bardzo czarny atrament. Coś ciepłego w górach Po prostu wyobraźcie sobie, że jesteście na wycieczce rowerowej w górach, na odludziu i rozpaczliwie potrzebujecie czegoś ciepłego do wypicia ponieważ jest przenikliwie zimno. Niestety zapomnieliście zabrać swojej grzałki, a także zapałek i zapalniczki. Przeglądając swój bagaż, znaleźliście: substancję osuszającą ze swojego sprzętu fotograficznego: w przybliżeniu 15g chlorku wapnia, CaCl2 (Uważajcie ta sól jest drażniąca, podrażnia oczy, więc nie wdychajcie jej, unikajcie kontaktu ze skórą) dużą cynową puszkę dużą szklankę gumkę recepturkę plaster małą szklankę styropian termometr sznurek taśmę klejącą lub samoprzylepną pusty pojemnik po filmie rozpuszczalną herbatę (lub kawę) zimną wodę Nagle wiecie, co macie zrobić. Na szczęście nauczyliście się już dużo o solach na lekcjach chemii! Zadania: Pracujcie w grupach dwuosobowych (uczeń goszczony ze swoim gospodarzem). Podgrzejcie herbatę tylko za pomocą przedmiotów podanych na liście. Im cieplejsza herbata, tym lepiej. Najpierw zaprojektujcie plan działania. Weźcie pod uwagę zasady bezpieczeństwa. Pokażcie swój plan nauczycielowi, aby mógł jedynie sprawdzić czy jest on bezpieczny. Wypróbujcie go, poprawcie swój projekt. Napiszcie protokół i przygotujcie się do prezentacji (możecie wykorzystać zdjęcia jako dowód swoich rezultatów). Strona 2 Grupa z najcieplejszą szklanką herbaty wygrywa konkurs. Coś ciepłego w górach Podpowiedź 1: Powinniście być wstanie wypić herbatę po jej podgrzaniu, dlatego, też nie mieszajcie niczego z herbatą (esencją). Coś ciepłego w górach Podpowiedź 2: Nie zużywajcie wszystkiego chlorku wapnia za pierwszym razem. Najpierw rozpuście jego część i zmierzcie temperaturę podczas rozpuszczania. Kiedy będziecie potrzebowali więcej CaCl2, poproście nauczyciela o pomoc. Coś ciepłego w górach Rozszerzenie: Użyjcie innych soli (przygotowanych na biurku nauczyciela) i rozpuście je w wodzie. Zmierzcie temperaturę roztworu i zanotujcie swoje wyniki. Jak można zaprojektować dobry eksperyment? 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 II. TWOJA NAUKA i ZAINTERESOWANIA FIZYKĄ Lekcje w szkole to ciekawie spędzony czas Chcę wiedzieć jak najwięcej o świecie Sprawia mi radość nauczenie się czegoś nowego Z przyjemnością uczę się teorii z fizyki Z przyjemności rozwiązuję zadania z fizyki Lubię zdobywać nową wiedzę z fizyki Na ile zgadzasz się z poniższymi stwierdzeniami? Warto włożyć wysiłek w naukę fizyki, bo to mi pomoże w pracy, którą chcę wykonywać w przyszłości To, czego się uczę na fizyce jest dla mnie ważne, ponieważ będzie mi potrzebne w dalszej nauce Uczę się fizyki, ponieważ wiem, że jest to dla mnie użyteczne Warto się uczyć fizyki, bo to, czego się nauczę, zwiększy w przyszłości moje szanse zawodowe Na fizyce nauczę się wielu rzeczy, które pomogą mi dostać pracę. Uczenie się złożonych zagadnień z fizyki byłoby dla mnie łatwe Zazwyczaj potrafię dobrze odpowiedzieć na pytania na sprawdzianie z fizyki Szybko przyswajam zagadnienia z fizyki Zadania z fizyki są dla mnie łatwe. Na lekcjach fizyki dobrze rozumiem przedstawiane pojęcia Nie mam kłopotu ze zrozumieniem nowych zagadnień z fizyki III. Twoja przyszłość zawodowa i jej możliwe powiązania z naukami przyrodniczymi Na ile zgadzasz się z poniższymi stwierdzeniami? Przedmioty, które są dostępne w szkole dostarczają uczniom podstawowej wiedzy i umiejętności potrzebnych w zawodach związanych z naukami przyrodniczymi Przedmioty przyrodnicze, które mamy w szkole dostarczają uczniom wiedzy i umiejętności, potrzebnych w wielu różnych zawodach Przedmioty, których się uczę dostarczają mi wiedzy, umiejętności, potrzebnych do wykonywania zawodu związanego z naukami przyrodniczymi Dzięki moim nauczycielom nabywam wiedzę i umiejętności, których potrzebuję do wykonywania zawodu związanego z naukami przyrodniczymi Na ile czujesz się poinformowana/poinformowany o poniższych kwestiach? Jakie zawody związane z naukami przyrodniczymi istnieją na rynku pracy Gdzie znaleźć informacje o zawodach związanych z naukami przyrodniczymi Jakie kroki podjąć, jeśli się chce pracować w zawodzie związanym nie mam zdania Trudno powiedzieć / Zdecydowanie nie Raczej nie Stwierdzenia Raczej tak Lp. Kwestionariusz na zainteresowania fizyką i naukami przyrodniczymi Zdecydowanie TAK 1.5 27 28 IV. Zainteresowanie fizyką poza szkołą Stwierdzenia Nigdy Lp. 29 30 31 32 Prawie codziennie 26 tygodniu lub rzadziej Kilka razy w tygodniu 25 z naukami przyrodniczymi Jacy pracodawcy i jakie firmy zatrudniają ludzi w zawodach związanych z naukami przyrodniczymi Na ile zgadzasz się z poniższymi stwierdzeniami? Chciałabym/chciałbym pracować w zawodzie związanym z naukami przyrodniczymi Chciałabym/chciałbym studiować nauki przyrodnicze lub pokrewne dyscypliny po skończeniu szkoły średniej Chciałabym/chciałbym spędzić życie na zgłębianiu zagadnień z zakresu nauk przyrodniczych Jako osoba dorosła chciałabym/chciałbym uczestniczyć w badaniach z zakresu nauk przyrodniczych Rzadziej niż raz w miesiącu Raz w 24 Jak często zdarza ci się robić poniższe rzeczy Oglądać w telewizji programy i filmy naukowe Pożyczać lub kupować książki o odkryciach naukowych Przeglądać strony internetowe poświęcone tematom przyrodniczym Słuchać programów radiowych o odkryciach w naukach przyrodniczych 33 Czytać czasopisma naukowe albo artykuły w gazetach lub Internecie poświęcone tematom przyrodniczym 34 Chodzić na kółko z przyrodnicze V. Nauczanie i uczenie się nauk przyrodniczych Jak często na lekcjach biologii, chemii lub fizyki mają miejsce opisane poniżej sytuacje? 35 36 37 38 39 40 41 42 43 Uczniowie mają możliwość wyjaśnić swoje pomysły Uczniowie spędzają czas w laboratorium, robiąc doświadczenia Od uczniów wymaga się, żeby zaplanowali, w jaki sposób zagadnienie z biologii, chemii lub fizyki można zbadać w laboratorium Uczniowie są proszeni, by odnieśli zagadnienia z biologii, chemii lub fizyki do problemów życia codziennego Na lekcjach wymaga się od uczniów wyrażenia opinii na dany temat Uczniowie są proszeni o wyciągnięcie wniosków z doświadczenia, której przeprowadzili Nauczyciel wyjaśnia, w jaki sposób zagadnienia z biologii, chemii lub fizyki mogą być zastosowane do różnych zjawisk (np. ruch ciał, substancje o podobnych właściwościach) Uczniom pozwala się planować swoje własne doświadczenia Podczas lekcji w klasie mają miejsce debaty i dyskusje wszystkich lekcjach Na niektórych lekcjach Na większości lekcji Na Prawie nigdy Stwierdzenia Nigdy Lp. 44 45 46 47 48 49 50 Nauczyciel demonstruje uczniom doświadczenia Nauczyciel stwarza uczniom okazję przeprowadzenia ich własnych doświadczeń Nauczyciel wykorzystuje biologię, chemię i fizykę, by pomóc uczniom zrozumieć świat poza szkołą Uczniowie dyskutują na temat omawianych zagadnień Uczniowie robią doświadczenia według poleceń nauczyciela Nauczyciel jasno tłumaczy związek pomiędzy pojęciami z nauk przyrodniczych, a naszym życiem Uczniowie są zachęcani do przeprowadzania doświadczeń w celu sprawdzenia swoich pomysłów Nauczyciel wykorzystuje przykłady zastosowań technologicznych do pokazania, w jaki sposób biologia, chemia, fizyka są ważne dla społeczeństwa 51. Jak sądzisz, jaki zawód będziesz wykonywała/wykonywał w wieku 30 lat? Wpisz nazwę zawodu ______________________________________ Dziękuję za wypełnienie kwestionariusza. 1.6 Oryginalne Teksty angielskie z projektu COMENIUS ESLS Dropping down an egg without smashing Just imagine, it is late in the afternoon, all teachers and students are gone. You are still busy with your egg-project when you discover that you are locked in second floor. You shout out loud out of the window and suddenly the caretaker – one of those you would never like to meet in the dark- passes by. He promises to free you after he had your eggs boiled for dinner. Since he is not willing to climb up the stairs you are asked to drop down your last egg. There is no other chance - you will have to drop it but it must not break because he only eats hard boiled eggs. Browsing through the science lab you find enough material to wrap you egg: straws plastic foil, various kinds polystyrene chips (if available) pop corn (popped) wooden sticks newspaper sticky tape metal wire and yarn paper towel eggs in a box Suddenly you know what to do. Good luck that you’ve carefully listened to your physics teacher, last year! Tasks: Work in teams of two (guest students with their hosts). Design a ‘wrap’ to protect your egg from smashing. The more lightweight the best! Design a set up first. Take safety rules into consideration. Show the plan to your teacher to check for safety issues only. Try out, improve your set up (you have 3 eggs to try). Prepare your presentation explaining your design and your improvements. The team which can drop down the egg from the highest altitude without smashing and with the most lightweight construction will win this competition. Dropping down an egg without smashing Help 1: needed? Comenius Student Programme Dropping down an egg without smashing Help 2: Comenius Student Programme Dropping down an egg without smashing Help 3: Making black ink from banana Just imagine, you were on a sailing trip and you run ashore on a lonely island, parrot feathers all over. You boat broke apart, no way to return in your own right. Fortunately, there are enough ripe bananas and there is a spring of fresh water close to the beach. Thus no worry, you will survive a short time. Now you desperately need to write your ‘message in a bottle’ to let the others know where you are and to be rescued in time. Unfortunately you cannot find any pen or pencil in your backpack but numerous other things drop out of it when you turn it up-side down: iron nails, or iron splinters bottle of vinegar camping cooker/ Bunsen burner with tripod and wire guaze matches heating pot knife sieve kitchen towel and some banana skin of the last one you had for breakfast Suddenly you know what to do. Luckily you’ve learned a lot about fruits already! Tasks: Work in teams of two (guest students with their hosts). Make black ink with the items listed above. The brighter it’s colour the best! Design a set up first. Take safety rules into consideration. Show the plan to your teacher to check for safety issues only. Try out, improve your set up. Write a protocol, draw a nice picture to proof your result. The team with the blackest ink and the nicest picture will win this competition. Making black ink from banana Help 1: Did you ever leave a banana skin outside in summer and you had to tidy away this brown slimy something after awhile? Comenius Student Programme Making black ink from banana Help 2: If you put an iron nail into an apple, the apple turns brown just around the nail. This is because the black iron oxide is formed which serves as a good iron source for your diet. Comenius Student Programme Making black ink from banana Help 3: Boil the chopped banana skin in water, add iron splinters or the iron nail, stir and observe what happens? Filter when cooled down. Think about how you could get a very black ink now. Something warm in the mountains Just imagine, you are on a bike trip out in the mountains, in the middle of nowhere and you desperately need something warm to drink because it is freezing cold. Unfortunately you forgot to bring your heater or any match or lighter. Browsing through your luggage you find: desiccant from your photo equipment: approximately 15g of calcium chloride, CaCl2 , be careful this salt is irritant, irritates the eyes, do not inhale, avoid contact with your skin) large, empty tin can large glass rubber band plaster small drinking glass polystyrene chips thermometer string sticky tape or duct tape empty film can soluble tea (or coffee) cold water Suddenly you know what to do. Luckily you’ve learned a lot about salts already in your chemistry lessons! Tasks: Work in teams of two (guest student with their host) Heat up your tea only with the items given in the list. The hotter the tea the best! Design a set up first. Take safety rules into consideration. Show the plan to your teacher to check for safety issues only. Try out, improve your set up. Write a protocol and prepare for presentation (you can include pictures as a proof for your results). The team with the hottest glass of tea will win this competition. Something warm in the mountains Help 1: You should be able to drink your tea after heating, thus do not mix anything with the tea (infusion). Comenius Student Programme Something warm in the mountains Help 2: Do not use up all calcium chloride for your first try. Dissolve part of it first and measure the temperature while dissolving. When you need more CaCl2, ask your teacher for help. Comenius Student Programme Something warm in the mountains Extension: Use other salts (provided on the teacher’s desk) and dissolve them in water. Measure the temperature of the solution and record your results. How can you set up a fair experiment? Barotrauma As you can see in figure 1, behind your eardrum you have an air filled space called you middle ear. figure 1 If you dive, the air in your middle ear will be compressed due to the higher water pressure. This means your eardrum will stretch and move towards your middle ear. If this stress becomes too much, your eardrum will eventually rupture, we call this barotrauma. To prevent this, you can ventilate some extra air in your middle ear through the Eustachian tube. The pressure will equalize and your eardrum will not be stretched anymore. On the way up the situation is reversed. You eardrum will be pressed outwards and you will have to ventilate ear out of your middle ear through the Eustachian tube. In this experiment you will investigate these processes. Materials PET bottle 2 tubes tape clingfilm label stickers skewer Instruction and questions Fill your bottle with water and put one tube in, bottom up. Screw the bottle cap on. What happens with the air in the tube if you squeeze the bottle? According to Boyles law . Normal pressure is 1 bar. What is the pressure inside your bottle if the tube is half filled with water? Take your tube out of the bottle, dry it, and with the labels create a pressure scale on the tube. Put these numbers on the scale: 1.25 bar, 1.33 bar, 1.5 bar, 2 bar, 2.5 bar, 3 bar, 3.5 bar and 4 bar. Take the second tube and close it with clingfilm. Create a tight seal with the tape, like in figure 2. The clingfilm replaces your eardrum in this experiment. figure 2 Put both tubes bottom up in your bottle with water and screw the cap on. Investigate at what pressure your ‘eardrum’ ruptures like in figure 3 figure 3 To investigate the situation when you swim towards the surface we need to be a little creative. Remove the old clingfilm, dry your tube and apply new clingfilm. With the skewer make a pinhole in the clingfilm. Repeat the experiment, but now first increase the pressure slowly until the clingfilm tube is half filled with water. Now release the bottle instantly and observe what happens to you ‘eardrum’. What is more dangerous for your eardrums? If you go down from the surface to 5 m deep, or from 5 m to 15 m deep. Explain with Boyles law. Use the fact that 10 m generates 1 bar of extra pressure. If you have spare time you can try to make the tube hover (levitate) in the water with as little effort as possible. Measure the weight and the diameter of the tube and calculate how much air you need to hover the tube. Mark your calculated value on the tube and make it hover. See how close you were with you calculation.