Instrukcja użytkowania odzieży ochronnej
Transkrypt
Instrukcja użytkowania odzieży ochronnej
W przypadku rozlania substancji chemicznej lub łatwopalnej na odzież, osoba nosząca strój powinna się natychmiast wycofać i zdjąć odzież, która zostanie wyczyszczona lub usunięta z użytku. Informacje dla użytkownika Wydajność odzieży zgodnie z poziomami D i/lub E: W przypadku rozprysku płynnego metalu, użytkownik musi natychmiast opuścić miejsce pracy i zdjąć ubranie. Nie wyklucza się możliwości powstania oparzeń drugiego stopnia. jeśli odzież jest noszona bezpośrednio na skórę Informacje dla użytkownika dotyczą odzieży ochronnej zaprojektowanej i wyprodukowanej przez firmę Berendsen Sourcing AB - patrz wszyty znak CE odnoszący się do odpowiednich standardów. Określona liczba cykli prania nie jest jedynym czynnikiem związanym z trwałością odzieży. Trwałość zależy również od sposobu użytkowania, pielęgnacji i przechowywania, itp. Jeżeli liczba prań nie jest określana, materiały były testowane przynajmniej po 5 praniach. Wszystkie ubrania ochronne opisane w niniejszej instrukcji zostały zaprojektowane zgodnie z zaleceniami dyrektywy WE 89/686/EEG. Odzież spełnia wszystkie wymogi obowiązujących norm europejskich dotyczących ubrań ochronnych, a także zamieszczonych poniżej specyfikacji, które zostały również umieszczone na etykietach.. Informacje ogólne na temat UŻYTKOWANIA, UTRZYMANIA I KONSERWACJI Niewłaściwe noszenie ubrań ochronnych stanowi zagrożenie dla użytkownika i zwalnia producenta z jakiejkolwiek odpowiedzialności. Producent odzieży ochronnej nie ponosi żadnej odpowiedzialności, jeśli jest ona noszona nieprawidłowo. W celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika, uszkodzone ubrania muszą być naprawiane przy użyciu tego samego materiału lub wymieniane na nowe. - Dobra widoczność Aby zachować właściwości ochronne należy dbać, aby odzież zawsze była czysta. Dane dotyczące maksymalnej ilości operacji prania i czyszczenia zostały opracowane na podstawie wyników testów laboratoryjnych. Odzież nie może zostać zabrudzona lub zużyta. Zalecane jest, aby po każdym praniu przeprowadzona została ocena możliwości fluorescencyjnych i odblaskowych odzieży. - Zmniejszenie palności Ubranie ochronne musi być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze ubranie lub ich zestaw musi całkowicie ochraniać użytkownika. Kombinezony złożone ze spodni oraz koszulki bez rękawów muszą być zawsze noszone razem z bluzą lub koszulą o takich samych właściwościach ochraniających. Podczas spawania taką koszulę należy nosić podobnie jak bluzę. Odzież z wentylacją na plecach zapewnia lepszą ochronę, istnieje jednak ryzyko zaplątania. Zabezpieczenie przed działaniem ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi. - Ochrona chemiczna Ubrania pokryte wykończeniem flouorokarbonowym, czyli zapewniające ograniczoną ochronę chemiczną (patrz etykieta odzieży) muszą być regularnie poddawane reimpregnacji f.c (najlepiej po każdym praniu) podczas procesu kontrolowanego prania i suszenia – tylko w taki sposób właściwości niezwilżalności mogą zostać utrzymane. Dla bezpieczeństwa, odzież może być prana i czyszczona wyłącznie metodami przemysłowymi! EN ISO 20471:2013 Odzież o intensywnej widzialności – zastąpiła normę EN 471 Odzież o wysokiej widoczności powinna być zatwierdzana w klasach ochrony od 1 do 3, z których klasa 3 jest najwyższa. Ochronę w klasie 3 można również uzyskać po połączeniu elementów odzieży o niższej klasie ochrony, jeżeli całkowita powierzchnia widzialna (nie uwzględniając powierzchni zachodzących na siebie) przewyższa parametry klasy 3. Klasy ochrony oparto na minimalnej powierzchni widzialnej wyrażonej w m2 dla materiału tła i powierzchni odblaskowej: Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Materiał tła 0,14 m² 0,50 m² 0,80 m² Powierzchnia odblaskowa 0,10 m² 0,13 m² 0,20 m² W oznaczeniach odzieży określa się następujące parametry: X Klasa widzialności odzieży; 3 Klasy ochrony, z których kl. 3 jest najwyższa X EN 471+A1:2007 Odzież ostrzegawcza o intensywnej widzialności do użytku profesjonalnego – zastąpiona przez EN ISO 20471 przewyższa parametry klasy 3. Klasyfikacja została opracowana na podstawie minimalnej widocznej powierzchni w m² w odniesieniu do materiału oraz elementów odblaskowych: Klasa 2 0,50 m2 0,13 m2 klasa widzialności odzieży; 3 klasy, z których klasa 3 jest najwyższa Y Poziom materiału odblaskowego; 2 poziomy, z których 2 jest najwyższym Zabezpiecza również przeciwko działaniu ciepła konwekcyjnego o małej intensywności i/lub rozpryskom roztopionego metalu. Ubranie ochronne musi być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze ubranie lub ich zestaw musi całkowicie ochraniać użytkownika. Zabezpieczenie przed działaniem ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi. Oznakowanie odzieży zawiera następujące elementy (im wyższy poziom, tym większy stopień ochrony): Class 3 0,80 m2 0,20 m2 Kod A B C D E Oznakowanie odzieży składa się z następujących elementów: X EN 531:1995 Odzież ochronna dla pracowników narażonych na działanie czynników gorących – zostanie zastąpiona przez ISO 11612 Odzież musi zabezpieczać użytkownika przed konsekwencjami przypadkowego kontaktu z niewielkimi płomieniami oraz rozpryskami roztopionego metalu. Odzież ochronna posiadająca bardzo dobrą widoczność może być klasyfikowana w klasach ochrony od 1 do 3 - klasa 3 jest najwyższa. Parametry odpowiadające klasie 3 mogą również zostać osiągnięte poprzez używanie odzieży z innymi ubraniami o niższej klasie ochrony, jeżeli całkowita powierzchnia widzialna (nie uwzględniając powierzchni zachodzących na siebie) Klasa 1 Materiał tła 0,14 m2 Powierzchnia odblaskowa 0,10 m2 Wymagania Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni Zabezpieczenie przed ciepłem konwekcyjnym Zabezpieczenie przed ciepłem radiacyjnym Zabezpieczenie przed roztopionym aluminium Zabezpieczenie przed roztopionym żelazem Poziom wydajności Jeden wymagany B1-B5 C1-C4 D1-D3 E1-E3 X Y EN ISO 11612:2008 Odzież chroniąca przed gorącem i płomieniami – zastąpi EN 531 EN ISO 11611:2007 Odzież ochronna dla spawaczy i osób wykonujących zawody pokrewne – zastępuje EN 470-1 Klasa 1: Ochrona przed mniej niebezpiecznymi technikami spawania i sytuacjami wywołującymi mniejszy poziom rozprysków i gorąca. Odzież musi zabezpieczać użytkownika przed konsekwencjami przypadkowego kontaktu z niewielkimi płomieniami oraz rozpryskami roztopionego metalu Zabezpiecza również przeciwko działaniu ciepła konwekcyjnego o małej intensywności i/lub rozpryskom roztopionego metalu. Ubranie ochronne musi być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze ubranie lub ich zestaw musi całkowicie ochraniać użytkownika. Klasa 2: Ochrona przed bardziej niebezpiecznymi technikami spawania i sytuacjami wywołującymi wyższy poziom rozprysków i gorąca. Zabezpieczenie przed działaniem ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi. Wymagana może być dodatkowa ochrona na ciało, np. w przypadku spawania nad głową. Jeśli wymagania zostają spełnione dzięki kombinacji odzieży, to jest to stwierdzone na etykietach każdej z części odzieży. Z przyczyn operacyjnych, nie wszystkie części spawające pod napięciem dla instalacji łuku spawalniczego mogą być chronione przed bezpośrednim kontaktem. Odzież ma chronić tylko przed krótkim, nieprzewidzianym kontaktem z elementami łuku spawalniczego, a w warunkach zwiększonego ryzyka porażenia prądem wymagane są dodatkowe warstwy izolacji elektrycznej. Oznakowanie odzieży zawiera następujące elementy (im wyższy poziom, tym większy stopień ochrony): Kod A1 A2 B C D E F Wymagania Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni – zapłon powierzchni Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni – zapłon krawędzi Zabezpieczenie przed ciepłem konwekcyjnym Zabezpieczenie przed ciepłem radiacyjnym Zabezpieczenie przed roztopionym aluminium Zabezpieczenie przed roztopionym żelazem Zabezpieczenie przed ciepłem kontaktowym Odzież służy do ochrony przed takimi niebezpieczeństwami, jak płomienie, rozpryski płynnego metalu, ciepło radiacyjne oraz krótkotrwałe przypadkowe kontakty. W przypadku dwóch elementów odzieży ochronnej należy nosić oba, aby zapewnić określony poziom ochrony. EN 470-1:1995 Odzież ochronna dla spawaczy i osób wykonujących zawody pokrewne – zastąpiona przez ISO 11611 Ubranie zapewnia ochronę przeciw rozpryskom roztopionych materiałów spawalniczych oraz iskrom i przypadkowemu kontaktowi z niewielkim płomieniem. Ważna uwaga: Odzież ochronna nie zapewnia zabezpieczenia przed porażeniem prądem elektrycznym. Efekt izolacji elektrycznej zostaje zmniejszony w przypadku, gdy ubranie jest mokre lub wilgotne oraz w razie intensywnego pocenia się. Zwiększenie zawartości tlenu w powietrzu powoduje mniejsze zabezpieczenie spawacza przed działaniem płomienia. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku wykonywania prac spawalniczych w ograniczonej przestrzeni – zawartość tlenu w powietrzu może wówczas wzrosnąć. EN 1149-5:2008 Właściwości elektrostatyczne - Wymagania dla jakości i wzoru materiału Odzież pozwala na obniżenie ryzyka wybuchu dzięki właściwościom antystatycznym. Odzież musi być odpowiednio umocowana i na stałe zakrywać wszystkie materiały niezgodne z normą podczas normalnego używania, w tym zginania i ruchów. Elektrostatyczna, rozpraszająca odzież ochronna nie może być zdejmowana w łatwopalnej lub wybuchowej atmosferze lub podczas obsługi substancji łatwopalnych czy wybuchowych. Osoba nosząca elektrostatyczne, rozpraszające ubranie ochronne musi być odpowiednio uziemiona. Opór między osobą a ziemią powinien wynosić mniej niż 1088Ω., np. dzięki noszeniu odpowiedniego obuwia. Odzieży nie wolno używać w atmosferze wzbogaconej w tlen bez zgody odpowiedniego specjalisty z zakresu bezpieczeństwa. Wydajność elektrostatycznej, rozpraszającej odzieży ochronnej może być zmniejszona przez zużycie, czyszczenie i możliwe zabrudzenia. EN 1149-3 Electrostatic properties test method for measurement of charge decay Właściwości antystatyczne tkaniny są testowane zgodnie z EN 1149-3. Dzięki zastosowaniu odpowiednich włókien, właściwości antystatyczne materiału nie są usuwane podczas prania, dzięki czemu odzież zachowuje je przez cały okres użytkowania. Niemniej jednak należy pamiętać o konieczności uziemienia i należy zawsze nosić obuwie antystatyczne.. Poziom wydajności Obowiązkowe A1 i/lub A2 Obowiązkowe A1 i/lub A2 B1-B3 W przypadku korzystania z dodatkowych elementów odzieży ochronnej, podstawowa odzież musi być przynajmniej klasy 1. Niewłaściwe użytkowanie: Poziom ochrony przed płomieniami zostanie ograniczony, jeżeli odzież będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi. C1-C4 D1-D3 E1-E3 F1-F3 Wzrost zawartości tlenu w powietrzu w znacznym stopniu zmniejszy ochronę zapewnianą przez odzież ochronną przed płomieniami. Należy zachować ostrożność podczas spawania w ciasnych przestrzeniach, np. jeśli istnieje możliwość wzbogacenia atmosfery przez tlen. Izolacja elektryczna zapewniana przez odzież zostanie zredukowana, kiedy odzież jest mokra, brudna lub przesiąknięta potem. EN 13034+A1:2009 / typ PB[6] ochrona częściowa Wymagania dotyczące odzieży zapewniającej ograniczoną skuteczność ochrony przed ciekłymi chemikaliami Testy w zakresie odporności i penetracji uwzględniają następujące substancje chemiczne: - Kwas siarkowy, H2SO4 30% - Wodorotlenek sodu, NaOH 10% - Ortoksylen, nierozcieńczony - 1-butanol, nierozcieńczony Typ odzieży PB[6] z częściową ochroną nie był testowany wg testu dla pełnego kombinezonu. Odzież z impregnacją fluorocarbonem spełnia wymagania normy prEN 13034 / typ 6, jednak powinna być regularnie poddawana reimpregnacji f.c w celu utrzymania parametrów ochronnych. Ważna uwaga: Ubranie musi być noszone prawidłowo. Odzież musi być regularnie czyszczona i prana zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami w celu zapewnienia, że jej właściwości zabezpieczające nie zostaną zmniejszone z powodu zabrudzenia. W przypadku nieumyślnego rozprysku chemikaliów na odzież, użytkownik powinien natychmiast opuścić stanowisko i ostrożnie zdjąć odzież, unikając kontaktu chemikaliów lub cieczy ze skórą. Odzież należy przekazać do czyszczenia lub wycofać z użytkowania. EN/ IEC 61482-1-2:2007 Oznaczanie klasy ochrony odzieży i tkanin przed działaniem łuku elektrycznego (komora probiercza) funkcję ochrony w przypadku narażenia na działanie łuku elektrycznego. Odzież ochronną należy w związku z powyższym poddawać czyszczeniu, gdy jest to wymagane. EN 343:A1:2007 Ochrona przed deszczem Odporność na przenikanie wody i pary wodnej opiera się na dwóch głównych parametrach badanych zgodnie z normą EN 343. X Odporność na wnikanie wody - 3 poziomy (poziom 3 oznacza najwyższą ochronę przed deszczem) Odporność materiałów i szwów na wnikanie wody stanowi jeden z najważniejszych składników ochrony. Odporność na wnikanie wody wyraża się w jednostkach kPa, jednak bardziej czytelną jednostką jest milimetr słupa wody. Y Odporność na parę wodną - 3 poziomy (poziom 3 oznacza najwyższą oddychalność i nasiąkliwość). Testy opierają się na metodzie niskiego napięcia. Badanie można wykonywać opcjonalnie w ramach dwóch stałych klas testowych, wybranych na podstawie przewidywanego prądu zwarciowego: W niektórych warunkach klimatycznych, odzież o odporności na parę wodną w klasie 1 może zwiększać stres cieplny; zalecany czas noszenia określono w tabeli poniżej. Klasa 1; 4 kA (146 kJ/cm²) Klasa 2; 7 kA (427 kJ/cm²) Za standardową jednostkę oddychalności uznaje się g/m2 w czasie 24 godz. W normie EN 343 stosuje się jednak jednostkę odporności na parę wodną Ret (m². Pa/W). Im wyższa wartość Ret, tym wyższa ochrona materiału i mniejsza penetracja pary. Zdefiniowany czas działania łuku elektrycznego wynosi 500 ms w obu klasach testowych. Kryteria akceptacji dla testów na materiałach Parametr Kryterium Czas spalania <5s Topienie Brak topienia do wewnętrznej strony Powstawanie dziur Brak dziur większych niż 5 mm w każdym kierunku (w najbardziej wewnętrznej warstwie) Obciążenie cieplne Wszystkie osiem par wartości (Eit - tmax) leży powierzchni poniżej odpowiednich wartości Stolla IEC 61482-2:2009 Odzież chroniąca przed termicznymi skutkami łuku elektrycznego W badaniach zgodnych z normą EN/IEC 61482-1-2, odzież ochronna powinna być sklasyfikowana jako kl. 1 lub kl. 2, w zależności od warunków badania i docelowej ochrony przed termicznymi skutkami łuku elektrycznego. Zalecany maksymalny czas ciągły noszenia odzieży ochronnej dla pełnego kombinezonu z koszulą i spodniami bez warstwy izolującej cieplnie. Klasa Temperatura w strefie pracy °C 1: Ret > 40 min 2: 20 <Ret< 40 min 3: Ret < 20 min 25 60 105 205 20 75 250 ---- 15 100 ---- ---- 10 240 ---- ---- 5 ---- ---- ---- “-“ oznacza: brak limitu czasu noszenia Tabela ma zastosowanie przy średnim poziomie wydatku energetycznego M = 150 W/m2, standardowych uwarunkowaniach indywidualnych pracownika, wilgotności względnej 50%, prędkości wiatru va = 0,5 m/s. Odzież należy sprawdzać przed każdym użyciem. Odzież ochronną, w której zanieczyszczenia lub uszkodzenia wpływają na poziom ochrony (np. dziury w odzieży, uszkodzenie zapięcia ) należy wycofać z użytkowania. Elementy odzieży ochronnej zanieczyszczone smarami, olejami lub cieczami i materiałami palnymi należy wycofać z eksploatacji. Użytkownik powinien zapewnić odpowiednie środki pielęgnacji odzieży ochronnej. Odzież ochronną należy zawsze odpowiednio zapinać. Nie stosować koszul, odzieży spodniej i bielizny, które wykonane są z włókien poliamidowych, poliestrowych i akrylowych, itp., ze względu na ich stopienie w warunkach narażenia na działanie łuku elektrycznego. Stanowczo zaleca się przestrzegania krajowych zaleceń i przepisów dotyczących zakresu stosowania odzieży ochronnej. Uszkodzone elementy odzieży należy naprawić – wymiana guzików lub inne mniejsze prace naprawcze wykonywać zgodnie z instrukcją dostępną do pobrania na stronie Universe – lub wymienić. W przypadku rozerwania tkaniny, nie należy podejmować próby naprawy. Stosowanie innej odzieży w połączeniu z odzieżą ochronną lub zanieczyszczoną odzieżą ochronną może obniżać poziom ochrony. Chociaż odzież zaprojektowano do ochrony przed ogniem, zanieczyszczenia mogą obniżać Odzież ochronna zaprojektowana i wyprodukowana przez firmę Berendsen Sourcing AB, Szwecja. Kontrola niniejszego produktu została przeprowadzona przez Fiński Instytut Medycyny Zawodowej, będący instytucją certyfikacyjną nr 0403, upoważnioną do badania osobistego wyposażenia ochronnego posiadającego oznakowanie CE, zgodnie z postanowieniami Dyrektywy 89/686/EEC oraz jej załączników. (2014-02-11)