Instrukcja użytkowania odzieży ochronnej

Transkrypt

Instrukcja użytkowania odzieży ochronnej
W przypadku rozlania substancji chemicznej lub łatwopalnej na odzież, osoba
nosząca strój powinna się natychmiast wycofać i zdjąć odzież, która zostanie
wyczyszczona lub usunięta z użytku.
Informacje dla użytkownika
Wydajność odzieży zgodnie z poziomami D i/lub E:
W przypadku rozprysku płynnego metalu, użytkownik musi natychmiast
opuścić miejsce pracy i zdjąć ubranie. Nie wyklucza się możliwości powstania
oparzeń drugiego stopnia. jeśli odzież jest noszona bezpośrednio na skórę
Informacje dla użytkownika dotyczą odzieży ochronnej
zaprojektowanej i wyprodukowanej przez firmę
Berendsen Sourcing AB - patrz wszyty znak CE
odnoszący się do odpowiednich standardów.
Określona liczba cykli prania nie jest jedynym czynnikiem związanym z
trwałością odzieży. Trwałość zależy również od sposobu użytkowania,
pielęgnacji i przechowywania, itp. Jeżeli liczba prań nie jest określana, materiały
były testowane przynajmniej po 5 praniach.
Wszystkie ubrania ochronne opisane w niniejszej instrukcji zostały
zaprojektowane zgodnie z zaleceniami dyrektywy WE 89/686/EEG. Odzież
spełnia wszystkie wymogi obowiązujących norm europejskich dotyczących
ubrań ochronnych, a także zamieszczonych poniżej specyfikacji, które zostały
również umieszczone na etykietach..
Informacje ogólne na temat UŻYTKOWANIA, UTRZYMANIA I KONSERWACJI
Niewłaściwe noszenie ubrań ochronnych stanowi zagrożenie dla użytkownika
i zwalnia producenta z jakiejkolwiek odpowiedzialności. Producent odzieży
ochronnej nie ponosi żadnej odpowiedzialności, jeśli jest ona noszona
nieprawidłowo. W celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika, uszkodzone
ubrania muszą być naprawiane przy użyciu tego samego materiału lub
wymieniane na nowe.
- Dobra widoczność
Aby zachować właściwości ochronne należy dbać, aby odzież zawsze była
czysta. Dane dotyczące maksymalnej ilości operacji prania i czyszczenia
zostały opracowane na podstawie wyników testów laboratoryjnych. Odzież
nie może zostać zabrudzona lub zużyta. Zalecane jest, aby po każdym praniu
przeprowadzona została ocena możliwości fluorescencyjnych i odblaskowych
odzieży.
- Zmniejszenie palności
Ubranie ochronne musi być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze
ubranie lub ich zestaw musi całkowicie ochraniać użytkownika. Kombinezony
złożone ze spodni oraz koszulki bez rękawów muszą być zawsze noszone razem
z bluzą lub koszulą o takich samych właściwościach ochraniających. Podczas
spawania taką koszulę należy nosić podobnie jak bluzę. Odzież z wentylacją na
plecach zapewnia lepszą ochronę, istnieje jednak ryzyko zaplątania.
Zabezpieczenie przed działaniem ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież
będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi.
- Ochrona chemiczna
Ubrania pokryte wykończeniem flouorokarbonowym, czyli zapewniające
ograniczoną ochronę chemiczną (patrz etykieta odzieży) muszą być
regularnie poddawane reimpregnacji f.c (najlepiej po każdym praniu) podczas
procesu kontrolowanego prania i suszenia – tylko w taki sposób właściwości
niezwilżalności mogą zostać utrzymane.
Dla bezpieczeństwa, odzież może być prana i czyszczona wyłącznie
metodami przemysłowymi!
EN ISO 20471:2013
Odzież o intensywnej widzialności
– zastąpiła normę EN 471
Odzież o wysokiej widoczności powinna być zatwierdzana w klasach ochrony
od 1 do 3, z których klasa 3 jest najwyższa. Ochronę w klasie 3 można również
uzyskać po połączeniu elementów odzieży o niższej klasie ochrony, jeżeli
całkowita powierzchnia widzialna (nie uwzględniając powierzchni zachodzących
na siebie) przewyższa parametry klasy 3. Klasy ochrony oparto na minimalnej
powierzchni widzialnej wyrażonej w m2 dla materiału tła i powierzchni
odblaskowej:
Klasa 1
Klasa 2
Klasa 3
Materiał tła 0,14 m²
0,50 m²
0,80 m²
Powierzchnia odblaskowa
0,10 m²
0,13 m²
0,20 m²
W oznaczeniach odzieży określa się następujące parametry:
X
Klasa widzialności odzieży;
3 Klasy ochrony, z których kl. 3 jest najwyższa
X
EN 471+A1:2007
Odzież ostrzegawcza o intensywnej
widzialności do użytku profesjonalnego
– zastąpiona przez EN ISO 20471
przewyższa parametry klasy 3. Klasyfikacja została opracowana na podstawie
minimalnej widocznej powierzchni w m² w odniesieniu do materiału oraz
elementów odblaskowych:
Klasa 2
0,50 m2
0,13 m2
klasa widzialności odzieży; 3 klasy, z których
klasa 3 jest najwyższa
Y
Poziom materiału odblaskowego; 2 poziomy, z
których 2 jest najwyższym
Zabezpiecza również przeciwko działaniu ciepła konwekcyjnego o małej
intensywności i/lub rozpryskom roztopionego metalu. Ubranie ochronne musi
być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze ubranie lub ich zestaw
musi całkowicie ochraniać użytkownika. Zabezpieczenie przed działaniem
ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież będzie pobrudzona jakimikolwiek
substancjami łatwopalnymi.
Oznakowanie odzieży zawiera następujące elementy (im wyższy poziom, tym
większy stopień ochrony):
Class 3
0,80 m2
0,20 m2
Kod A
B
C
D
E
Oznakowanie odzieży składa się z następujących elementów:
X
EN 531:1995
Odzież ochronna dla pracowników
narażonych na działanie
czynników gorących
– zostanie zastąpiona przez ISO 11612
Odzież musi zabezpieczać użytkownika przed konsekwencjami przypadkowego
kontaktu z niewielkimi płomieniami oraz rozpryskami roztopionego metalu.
Odzież ochronna posiadająca bardzo dobrą widoczność może być
klasyfikowana w klasach ochrony od 1 do 3 - klasa 3 jest najwyższa. Parametry
odpowiadające klasie 3 mogą również zostać osiągnięte poprzez używanie
odzieży z innymi ubraniami o niższej klasie ochrony, jeżeli całkowita
powierzchnia widzialna (nie uwzględniając powierzchni zachodzących na siebie)
Klasa 1
Materiał tła 0,14 m2
Powierzchnia odblaskowa 0,10 m2
Wymagania Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni Zabezpieczenie przed ciepłem konwekcyjnym Zabezpieczenie przed ciepłem radiacyjnym Zabezpieczenie przed roztopionym aluminium Zabezpieczenie przed roztopionym żelazem Poziom wydajności
Jeden wymagany
B1-B5
C1-C4
D1-D3
E1-E3
X
Y
EN ISO 11612:2008
Odzież chroniąca przed gorącem i
płomieniami
– zastąpi EN 531
EN ISO 11611:2007
Odzież ochronna dla spawaczy i osób
wykonujących zawody pokrewne
– zastępuje EN 470-1
Klasa 1: Ochrona przed mniej niebezpiecznymi technikami spawania i
sytuacjami wywołującymi mniejszy poziom rozprysków i gorąca.
Odzież musi zabezpieczać użytkownika przed konsekwencjami przypadkowego
kontaktu z niewielkimi płomieniami oraz rozpryskami
roztopionego metalu Zabezpiecza również przeciwko działaniu ciepła
konwekcyjnego o małej intensywności i/lub rozpryskom roztopionego metalu.
Ubranie ochronne musi być noszone prawidłowo – oznacza to, że pojedyncze
ubranie lub ich zestaw musi całkowicie ochraniać użytkownika.
Klasa 2: Ochrona przed bardziej niebezpiecznymi technikami spawania i
sytuacjami wywołującymi wyższy poziom rozprysków i gorąca.
Zabezpieczenie przed działaniem ognia może zostać ograniczone, jeżeli odzież
będzie pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi.
Wymagana może być dodatkowa ochrona na ciało, np. w przypadku spawania
nad głową.
Jeśli wymagania zostają spełnione dzięki kombinacji odzieży, to jest to
stwierdzone na etykietach każdej z części odzieży.
Z przyczyn operacyjnych, nie wszystkie części spawające pod napięciem
dla instalacji łuku spawalniczego mogą być chronione przed bezpośrednim
kontaktem. Odzież ma chronić tylko przed krótkim, nieprzewidzianym
kontaktem z elementami łuku spawalniczego, a w warunkach zwiększonego
ryzyka porażenia prądem wymagane są dodatkowe warstwy izolacji
elektrycznej.
Oznakowanie odzieży zawiera następujące elementy (im wyższy poziom, tym
większy stopień ochrony):
Kod
A1 A2 B
C
D
E
F
Wymagania Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni
– zapłon powierzchni
Niewielkie rozprzestrzenianie się płomieni
– zapłon krawędzi Zabezpieczenie przed ciepłem
konwekcyjnym Zabezpieczenie przed ciepłem
radiacyjnym Zabezpieczenie przed roztopionym
aluminium Zabezpieczenie przed roztopionym
żelazem Zabezpieczenie przed ciepłem
kontaktowym Odzież służy do ochrony przed takimi niebezpieczeństwami, jak płomienie,
rozpryski płynnego metalu, ciepło radiacyjne oraz krótkotrwałe przypadkowe
kontakty.
W przypadku dwóch elementów odzieży ochronnej należy nosić oba, aby
zapewnić określony poziom ochrony.
EN 470-1:1995
Odzież ochronna dla spawaczy i osób
wykonujących zawody pokrewne
– zastąpiona przez ISO 11611
Ubranie zapewnia ochronę przeciw rozpryskom roztopionych materiałów
spawalniczych oraz iskrom i przypadkowemu kontaktowi z niewielkim
płomieniem.
Ważna uwaga: Odzież ochronna nie zapewnia zabezpieczenia przed
porażeniem prądem elektrycznym. Efekt izolacji elektrycznej zostaje
zmniejszony w przypadku, gdy ubranie jest mokre lub wilgotne oraz w
razie intensywnego pocenia się. Zwiększenie zawartości tlenu w powietrzu
powoduje mniejsze zabezpieczenie spawacza przed działaniem płomienia.
Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku wykonywania prac
spawalniczych w ograniczonej przestrzeni – zawartość tlenu w powietrzu może
wówczas wzrosnąć.
EN 1149-5:2008
Właściwości elektrostatyczne
- Wymagania dla jakości i wzoru materiału
Odzież pozwala na obniżenie ryzyka wybuchu dzięki właściwościom
antystatycznym.
Odzież musi być odpowiednio umocowana i na stałe zakrywać wszystkie
materiały niezgodne z normą podczas normalnego używania, w tym zginania i
ruchów.
Elektrostatyczna, rozpraszająca odzież ochronna nie może być zdejmowana
w łatwopalnej lub wybuchowej atmosferze lub podczas obsługi substancji
łatwopalnych czy wybuchowych.
Osoba nosząca elektrostatyczne, rozpraszające ubranie ochronne musi być
odpowiednio uziemiona. Opór między osobą a ziemią powinien wynosić mniej
niż 1088Ω., np. dzięki noszeniu odpowiedniego obuwia.
Odzieży nie wolno używać w atmosferze wzbogaconej w tlen bez zgody
odpowiedniego specjalisty z zakresu bezpieczeństwa.
Wydajność elektrostatycznej, rozpraszającej odzieży ochronnej może być
zmniejszona przez zużycie, czyszczenie i możliwe zabrudzenia.
EN 1149-3
Electrostatic properties test method
for measurement of charge decay
Właściwości antystatyczne tkaniny są testowane zgodnie z EN 1149-3.
Dzięki zastosowaniu odpowiednich włókien, właściwości antystatyczne
materiału nie są usuwane podczas prania, dzięki czemu odzież zachowuje je
przez cały okres użytkowania. Niemniej jednak należy pamiętać o konieczności
uziemienia i należy zawsze nosić obuwie antystatyczne..
Poziom wydajności
Obowiązkowe
A1 i/lub A2
Obowiązkowe
A1 i/lub A2
B1-B3
W przypadku korzystania z dodatkowych elementów odzieży ochronnej,
podstawowa odzież musi być przynajmniej klasy 1.
Niewłaściwe użytkowanie:
Poziom ochrony przed płomieniami zostanie ograniczony, jeżeli odzież będzie
pobrudzona jakimikolwiek substancjami łatwopalnymi.
C1-C4
D1-D3
E1-E3
F1-F3
Wzrost zawartości tlenu w powietrzu w znacznym stopniu zmniejszy ochronę
zapewnianą przez odzież ochronną przed płomieniami. Należy zachować
ostrożność podczas spawania w ciasnych przestrzeniach, np. jeśli istnieje
możliwość wzbogacenia atmosfery przez tlen.
Izolacja elektryczna zapewniana przez odzież zostanie zredukowana, kiedy
odzież jest mokra, brudna lub przesiąknięta potem.
EN 13034+A1:2009 / typ PB[6] ochrona częściowa
Wymagania dotyczące odzieży
zapewniającej ograniczoną skuteczność
ochrony przed ciekłymi chemikaliami
Testy w zakresie odporności i penetracji uwzględniają następujące substancje
chemiczne:
- Kwas siarkowy, H2SO4 30%
- Wodorotlenek sodu, NaOH 10%
- Ortoksylen, nierozcieńczony
- 1-butanol, nierozcieńczony
Typ odzieży PB[6] z częściową ochroną nie był testowany wg testu dla pełnego
kombinezonu.
Odzież z impregnacją fluorocarbonem spełnia wymagania normy prEN 13034
/ typ 6, jednak powinna być regularnie poddawana reimpregnacji f.c w celu
utrzymania parametrów ochronnych.
Ważna uwaga: Ubranie musi być noszone prawidłowo. Odzież musi być
regularnie czyszczona i prana zgodnie ze szczegółowymi instrukcjami w celu
zapewnienia, że jej właściwości zabezpieczające nie zostaną zmniejszone z
powodu zabrudzenia.
W przypadku nieumyślnego rozprysku chemikaliów na odzież, użytkownik
powinien natychmiast opuścić stanowisko i ostrożnie zdjąć odzież, unikając
kontaktu chemikaliów lub cieczy ze skórą. Odzież należy przekazać do
czyszczenia lub wycofać z użytkowania.
EN/ IEC 61482-1-2:2007
Oznaczanie klasy ochrony odzieży i tkanin przed
działaniem łuku elektrycznego (komora probiercza)
funkcję ochrony w przypadku narażenia na działanie łuku elektrycznego. Odzież
ochronną należy w związku z powyższym poddawać czyszczeniu, gdy jest to
wymagane.
EN 343:A1:2007
Ochrona przed deszczem
Odporność na przenikanie wody i pary wodnej opiera się na dwóch głównych
parametrach badanych zgodnie z normą EN 343.
X
Odporność na wnikanie wody - 3 poziomy (poziom 3 oznacza najwyższą ochronę przed deszczem)
Odporność materiałów i szwów na wnikanie wody stanowi jeden z
najważniejszych składników ochrony. Odporność na wnikanie wody wyraża się
w jednostkach kPa, jednak bardziej czytelną jednostką jest milimetr słupa wody.
Y
Odporność na parę wodną - 3 poziomy (poziom 3 oznacza najwyższą oddychalność i nasiąkliwość).
Testy opierają się na metodzie niskiego napięcia. Badanie można wykonywać
opcjonalnie w ramach dwóch stałych klas testowych, wybranych na podstawie
przewidywanego prądu zwarciowego:
W niektórych warunkach klimatycznych, odzież o odporności na parę wodną w
klasie 1 może zwiększać stres cieplny; zalecany czas noszenia określono w tabeli
poniżej.
Klasa 1; 4 kA (146 kJ/cm²)
Klasa 2; 7 kA (427 kJ/cm²)
Za standardową jednostkę oddychalności uznaje się g/m2 w czasie 24 godz.
W normie EN 343 stosuje się jednak jednostkę odporności na parę wodną Ret
(m². Pa/W). Im wyższa wartość Ret, tym wyższa ochrona materiału i mniejsza
penetracja pary.
Zdefiniowany czas działania łuku elektrycznego wynosi 500 ms w obu klasach
testowych.
Kryteria akceptacji dla testów na materiałach
Parametr Kryterium
Czas spalania <5s
Topienie Brak topienia do wewnętrznej strony
Powstawanie dziur Brak dziur większych niż 5 mm w każdym kierunku
(w najbardziej wewnętrznej warstwie)
Obciążenie cieplne Wszystkie osiem par wartości (Eit - tmax) leży
powierzchni poniżej odpowiednich wartości Stolla
IEC 61482-2:2009
Odzież chroniąca przed termicznymi skutkami łuku elektrycznego
W badaniach zgodnych z normą EN/IEC 61482-1-2, odzież ochronna powinna
być sklasyfikowana jako kl. 1 lub kl. 2, w zależności od warunków badania i
docelowej ochrony przed termicznymi skutkami łuku elektrycznego.
Zalecany maksymalny czas ciągły noszenia odzieży ochronnej dla pełnego
kombinezonu z koszulą i spodniami bez warstwy izolującej cieplnie.
Klasa
Temperatura w
strefie pracy °C
1:
Ret > 40 min
2:
20 <Ret< 40 min
3:
Ret < 20 min
25
60
105
205
20
75
250
----
15
100
----
----
10
240
----
----
5
----
----
----
“-“ oznacza:
brak limitu czasu noszenia
Tabela ma zastosowanie przy średnim poziomie wydatku energetycznego M
= 150 W/m2, standardowych uwarunkowaniach indywidualnych pracownika,
wilgotności względnej 50%, prędkości wiatru va = 0,5 m/s.
Odzież należy sprawdzać przed każdym użyciem. Odzież ochronną, w której
zanieczyszczenia lub uszkodzenia wpływają na poziom ochrony (np. dziury
w odzieży, uszkodzenie zapięcia ) należy wycofać z użytkowania. Elementy
odzieży ochronnej zanieczyszczone smarami, olejami lub cieczami i materiałami
palnymi należy wycofać z eksploatacji.
Użytkownik powinien zapewnić odpowiednie środki pielęgnacji odzieży
ochronnej.
Odzież ochronną należy zawsze odpowiednio zapinać.
Nie stosować koszul, odzieży spodniej i bielizny, które wykonane są z włókien
poliamidowych, poliestrowych i akrylowych, itp., ze względu na ich stopienie w
warunkach narażenia na działanie łuku elektrycznego.
Stanowczo zaleca się przestrzegania krajowych zaleceń i przepisów
dotyczących zakresu stosowania odzieży ochronnej.
Uszkodzone elementy odzieży należy naprawić – wymiana guzików lub inne
mniejsze prace naprawcze wykonywać zgodnie z instrukcją dostępną do
pobrania na stronie Universe – lub wymienić. W przypadku rozerwania tkaniny,
nie należy podejmować próby naprawy.
Stosowanie innej odzieży w połączeniu z odzieżą ochronną lub zanieczyszczoną
odzieżą ochronną może obniżać poziom ochrony. Chociaż odzież
zaprojektowano do ochrony przed ogniem, zanieczyszczenia mogą obniżać
Odzież ochronna zaprojektowana i wyprodukowana przez firmę
Berendsen Sourcing AB, Szwecja. Kontrola niniejszego produktu została
przeprowadzona przez Fiński Instytut Medycyny Zawodowej, będący instytucją
certyfikacyjną nr 0403, upoważnioną do badania osobistego wyposażenia
ochronnego posiadającego oznakowanie CE, zgodnie z postanowieniami
Dyrektywy 89/686/EEC oraz jej załączników.
(2014-02-11)

Podobne dokumenty