61. Zasady postępowania z koniem

Forum dyskusyjne Nasza Szkapa - konie, jeźdźcy, jeździectwo i inne dyskusje
61. Zasady postępowania z koniem
Rzecz podstawowa to nawiązanie kontaktu z koniem poprzez głośne oznajmienie swojej obecności. Nie
wolno zbliżać się do konia od tyłu, szczególnie po cichu i znienacka dotykać zwierzęcia. Pierwszy kontakt
powinien polegać na dotyku ręki człowieka z pyskiem konia - ręka nie powinna opadać z góry na chrapy,
lecz być podawana od dołu do obwąchania.
Obwąchiwanie często przekształca się w podskubywanie, a nawet gryzienie. Należy to kontrolować,
stanowczo, acz łagodnie nie pozwalając zwierzęciu na zbyt mocne "czułości". Z kolei skubanie włosów
może być "ludzką" odmianą skubania nasady szyi, kłębu, czy zadu, co między końmi uznawane jest za
objaw przyjażni (uwaga: zaczyna skubać osobnik niższy rangą w stadzie).
Ocena nastroju zwierzęcia odbywa się poprzez obserwacje całej postawy, oczu i uszu. Koń biegający
wysokim, długim, sprężystym kłusem, z wysoko uniesioną szyją, to zwykle koń podniecony, zirytowany,
usiłujący okazać swoją siłę. Wytrzeszczone oczy i położone po sobie uszy to oznaki bliskiej agresji,
ostrzeżenie dla otoczenia (także: postawiony ogon). "Łypanie" okiem z częściowym zwróceniem się ku
człowiekowi to objaw strachu. Uszy postawione i zwrócone na człowieka to z kolei objaw zainteresowania
Koń parskający lub rżący cicho to koń zadowolony, także: czymś zainteresowany. Stękanie to objaw bólu
lub choroby, głośne westchnienie - zmęczenia.
Ważne jest spokojne przemawianie do zwierzęcia, jego powolne głaskanie. Kontakt dotykowy jest istotny
także przy pielęgnacji nóg - przed ich uniesieniem należy przesuwać dłonią od łopatki/zadu w dół do
kopyta.
Zakładamy kantar/ogłowie, trzymając je w jednej ręce i zbliżając do pyska konia, a następnie zakładając
z pomocą drugiej ręki. Zakładanie "rozpostartego" kantara, trzymanego w obu uniesionych rękach może
być odebrane przez konia jako objaw agresji. Wszelkie ruchy powinny być zdecydowane, ale miękkie,
łagodne, nie gwałtowne. Całą postawą człowiek nie powinien okazywać koniowi jakichkolwiek oznak
uległości, niepewności, strachu. Z drugiej strony należy pamiętać o tym, ze patrzenie koniowi w oczy jest
dla niego objawem próby dominacji,a rozpostarcie ramion może być uznane za atak i prowadzić do
gwałtownej reakcji zwierzęcia tak, jak inne gwałtowne ruchy.
W przypadku np. siodłania lub czyszczenia konia zbyt natrętnego można go przywiązać (nie za krótko !)
uwiązem. Należy przy tym stosować uwiąz z "bezpiecznym karabinkiem" oraz specjalny węzeł - umożliwia
to natychmiastowe uwolnienie konia spłoszonego, spanikowanego. Nie wolno stosować wodzy do
wiązania !
Jeśli kilka osób wykonuje jakiś zabieg przy koniu, powinny one w danym momencie zawsze być po tej
samej stronie zwierzęcia tak, by odsuwający się od jednej osoby koń nie wpadł na drugą.
Koń wyprowadzany na ogół bywa prowadzony na uwiązie. Uwiąz nie może posiadać pętli ani być
owiniętym wokół dłoni - grozi to ciężkimi urazami w przypadku spłoszenia się konia. Jeśli koń
wyprowadzany jest w ogłowiu, trzymany za wodze, to taśmy (paski) wodzy powinny być trzymane dość
krótko, palce środkowy i wskazujący powinny leżeć pomiędzy nimi. Pozwala to na uniknięcie działania
wędzidła na pysk, niepotrzebnego podczas wyprowadzania.
Prowadzący konia powinien iść z jego lewej strony, na wysokości jego głowy i szyi, trzymając uwiąz na
wyprostowanej, lekko zgiętej w łokciu ręce. Unika się tym samym szarpania oraz niweluje ryzyko
nadepnięcia przez zwierzę. Luźny koniec uwiązu należy wziąć do drugiej ręki. Konieczne jest panowanie
nad koniem podczas wyprowadzania; niedopuszczalne jest pozwolenie na zakłusowania, czy
wyprzedzanie prowadzącego (czyli: okazywanie człowiekowi przez zwierzę wyższości lub niezależności).
Niedopuszczalne jest popędzanie konia przez klepanie po zadzie. Koń popędzony może zacząć galopować
lub uderzać tylnymi kopytami w powietrze - należy zatem zachować uwagę i ostrożność.
http://naszaszkapa.pl/naszaszkapa
Kreator PDF
Utworzono 1 March, 2017, 23:41