Cele katechetyczne – wymagania ogólne • Doskonalenie

Cele katechetyczne – wymagania ogólne • Doskonalenie

RODZINA JAKO BOŻE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO (RDZ 29,31–30,24)
Cele katechetyczne – wymagania ogólne
• Doskonalenie umiejętności sprawnego posługiwania się Pismem Świętym
• Wdrażanie do korzystania z różnych źródeł informacji
• Pogłębianie umiejętności relacji międzyosobowych
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
Wiedza:
• Uczeń zna imiona żon i dzieci Jakuba.
• Uczeń potrafi podać imiona najstarszego i najmłodszego syna Jakuba, wymienić imiona synów
Racheli, wskaż imię jedynej córki Jakuba.
• Uczeń umie wyjaśnić fakt pochodzenia synów Jakuba od różnych matek.
• Uczeń umie wyjaśnić wartość dzieci w rodzinie, znaczenie przyjaźni w życiu.
Metody:
praca w grupie, praca z tekstem biblijnym, parafraza tekstu, praca z formularzem, rozmowa
kierowana, praca z filmem, rozmowa kierowana, praca z piosenką
Środki dydaktyczne:
piosenka „Niech cię błogosławi Pan” (zał. 1), Ps 128 (zał. 2), przeskakiwanka pt. Synowie Jakuba
(zał. 3), formularz pt. Synowie Jakuba (zał. 4), Film pt. Rodzina Wills (amerykańska edycja „Mam
talent” 2014) (http://www.youtube.com/watch?v=v_LKXacs5-8) (zał. 5), piosenka „Pełna chata”
(Joszko Broda, „Dzieci z Brodą”) (http://www.youtube.com/watch?v=TTC6tFKZqts) (zał. 6)
PRZEBIEG SPOTKANIA
1. Co jest oznaką szczęścia?
Wprowadzenie
Kiedy rozmawialiśmy o błogosławieństwie, które podstępem Jakub zdobył od ojca, słuchaliśmy
piosenki „Niech cię błogosławi Pan”. Przypomnimy ją sobie, by postawić pytanie: co jest
przejawem, znakiem Bożego błogosławieństwa?
Aktywizacja
Metoda
praca z piosenką, rozmowa kierowana
Materiał
piosenka „Niech cię błogosławi Pan” (zał. 1)
• Dwie możliwości:
albo odtworzenie piosenki „Niech cię błogosławi Pan”
albo jej wspólne zaśpiewanie.
• Po piosence prowadzący stawia pytanie:
Co jest oznaką szczęścia, powodzenia, błogosławieństwa?
Dzieci dzielą się swoimi spostrzeżeniami. Pewnie zostaną wymienione różne rzeczy materialne, ale
też pojawią się wypowiedzi, w których dzieci wskażą na swoją rodzinę, przyjaciół.
Puenta
Różne znaki błogosławieństwa. Zobaczymy, co uznawano za znak błogosławieństwa w czasach
Jakuba.
2. Rodzina – dzieci jako znak Bożego błogosławieństwa
Wprowadzenie
W Piśmie Świętym mamy modlitwy, które nazywane są psalmami. Jest ich aż 150. Ich słowami
Żydzi modlili się w świątyni i w domu. Te modlitwy towarzyszyły im podczas pielgrzymowania do
świątyni w Jerozolimie. Wśród nich jest jeden psalm – Ps 128, w którym mówi się o znakach
Bożego błogosławieństwa. Poznamy ten tekst i spróbujemy go przełożyć na język współczesny.
Aktywizacja
Metoda
parafraza tekstu
Materiał
tekst Ps 128 (zał. 2), duży arkusz papieru lub tablica
• Tworzymy krąg, w którym prowadzący odczytuje Ps 128. Przed odczytaniem stawia pytanie:
O co prosi modlący się tym psalmem człowiek?
Prosi o błogosławieństwo, którym jest jego rodzina, żona, dzieci.
• Pozostając w kręgu, kontynuujemy naszą modlitwę, zachęcając dzieci do modlitwy w intencji
swoich rodziców, dziadków, rodzeństwa.
• Następnie proponujemy dzieciom przełożenie tekstu Ps 128 na współczesny język. Dokonanie
jego parafrazy będzie następowało przez odczytanie jednego wersetu, wyjaśnienie niezrozumiałych
słów i zapisanie tego wersetu językiem, który będzie zrozumiały dla dzieci. Przekład
zaproponowany przez dzieci zapisujemy na tablicy (dużym arkuszu papieru).
Dla ułatwienia pracy tekst Ps 128 można wyświetlić na ścianie.
Ps 128
Szczęśliwy każdy, kto boi się Pana,
który chodzi Jego drogami!
2
Bo z pracy rąk swoich na pewno będziesz pożywał,
będziesz szczęśliwy i dobrze będzie ci się wiodło.
3
Małżonka twoja jak płodny szczep winny
we wnętrzu twojego domu.
Synowie twoi jak szczepy oliwne
dokoła twojego stołu.
4
Oto takie błogosławieństwo dla męża,
który boi się Pana.
5
Niechaj cię Pan błogosławi z Syjonu,
obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez całe swe życie.
6
Obyś oglądał dzieci twoich synów.
Pokój nad Izraelem!
1
Przykład parafrazy
1
Szczęśliwy jest człowiek, który szanuje Boga
i zachowuje Jego słowa w swoim życiu.
2
Wtedy będzie mógł się cieszyć owocami swojej pracy
i będzie zadowolony ze swojego życia.
3
Będzie miał dom, a w nim
kochającą się rodzinę.
Będzie cieszył się swoją żoną i dziećmi.
4
Będzie w nich widział swoje szczęście,
które dał mu Pan Bóg.
5
Niech Pan Bóg ci błogosławi,
byś mógł cieszyć się szczęściem kraju,
w którym mieszkasz.
6
Niech Pan Bóg da ci długie życie,
byś mógł cieszyć się szczęściem
swoich dzieci i wnuków.
Pokój niech będzie z tobą!
Puenta
Nie tylko dla ludzi żyjących w czasach Jakuba, ale również i dzisiaj błogosławieństwem dla
człowieka jest rodzina, a w niej dziecko. My, dzieci, jesteśmy Bożym błogosławieństwem!
Zobaczymy teraz, jak wyglądała rodzina Jakuba.
3. Rodzina Jakuba
Wprowadzenie
Poznamy teraz rodzinę Jakuba. Jakub kochał Rachelę, ale żeby mógł ją poślubić, ojciec Racheli,
Laban, zmusił go wpierw do poślubienia jej starszej siostry Lei. Do tego każda z nich miała swoją
niewolnicę: Lea – Zilpę, zaś Rachela – Bilhę. W tamtym czasie one również mogły urodzić dzieci
dla męża swoich pań. Co działo się po poślubieniu ich przez Jakuba?
Aktywizacja
Metoda
praca z formularzem
Materiał
tekst Rdz 29,31–30,23, przeskakiwanka pt. Synowie Jakuba (zał. 3), formularz pt. Synowie Jakuba
(zał. 4)
Aktywizacja dla młodszych dzieci
Przeskakując co pięć pól w przeskakiwance pt. Synowie Jakuba, odczytasz hasło w
Hasło:
JAKUB MIAŁ DWUNASTU SYNÓW I JEDNĄ CÓRKĘ. JEJ IMIĘ TO DINA. SYNOWIE
RACHELI TO JÓZEF I BENIAMIN. NAJSTARSZYM W RODZEŃSTWIE BYŁ RUBEN, SYN
LEI.
Aktywizacja dla starszych dzieci
• Po zapoznaniu się z tekstem Rdz 29,31–30,24 mają ustalić matki poszczególnych synów Jakuba,
zaznaczając odpowiednią rubrykę w tabeli – formularzu pt. Synowie Jakuba
Uwaga!
Imię, które nie zostało wspomniane w tekście, to imię najmłodszego syna Jakuba, którego mamą
była Rachela. Urodził się on po Józefie. O jego narodzinach Pismo Święte mówi później, kiedy jest
opowiadana historia Józefa.
Puenta
Pan Bóg obiecał Jakubowi podczas snu w Betel, kiedy widział drabinę sięgającą nieba, że obdarzy
go licznym potomstwem. Widzimy, że ta obietnica spełnia się w życiu patriarchy.
4. „Jak dobrze, gdy bracia mieszkają razem” (Ps 133,1)
Wprowadzenie
Dwunastu synów i jedna córka. Spora rodzina. Zobaczymy później, że gdy synowie Jakuba staną
się starsi, dochodzić będzie do napięć między nimi. Tak liczne rodziny są wśród nas. Nie mając
większego rodzeństwa, mamy kolegów i koleżanki, przyjaciół. Pomyślimy teraz, jakim
błogosławieństwem jest dla nas rodzeństwo i przyjaciele. Co można robić razem?
Aktywizacja
Materiał
Film pt. Rodzina Wills (amerykańska edycja „Mam talent” 2014) (zał. 5)
http://www.youtube.com/watch?v=v_LKXacs5-8
<iframe
width="560"
height="315"
src="//www.youtube.com/embed/v_LKXacs5-8"
frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
piosenka „Pełna chata” (Joszko Broda, „Dzieci z Brodą”) (zał. 6)
http://www.youtube.com/watch?v=TTC6tFKZqts
<iframe
width="420"
height="315"
src="//www.youtube.com/embed/TTC6tFKZqts"
frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
Pełna chata
(kapodaster na V progu)
I
Bardzo dobra jest rodzina
Która razem dzień zaczyna
Razem modlą się i jedzą
Na kanapie razem siedzą
aF
GCG
aF
GCG
Ref.
Babcia, dziadek, mama, tata
Siostry, bracia, pełna chata |x2
C
FC
II
Są problemy i kłopoty
Nawet mali wiedzą o tym
Ale gdy jesteśmy razem
Łatwiej jest za każdym razem
III
Dla małego dla dużego |
Jest tu miejsce dla każdego |x2
IV
I z rodziną świat nie zginie |
Życie rodzi się w rodzinie |x2
Ref.
• Oglądamy wspólnie film o występie rodzeństwa Wills w amerykańskiej edycji „Mam talent”.
• Po filmie rozmowa kierowana.
Co jest wspólną pasją rodzeństwa?
Jak było możliwe, że rozwinęli swoje talenty?
• Oglądamy wspólnie piosenkę „Pełna chata” (z płyty Joszka Broda, „Dzieci z Brodą”)
• Po wysłuchaniu piosenki pytania:
Jakie czynności są w tej rodzinie robione wspólnie?
razem zaczynają dzień, modlą się, jedzą, razem spędzają wolny czas
Co razem jest łatwiej przeżywać?
trudności i kłopoty
Dlaczego rodzina jest ważna dla świata?
bez rodziny nie ma na świecie życia
• Ostatnią aktywnością może być nauka piosenki „Pełna chata”.
Puenta
Nawet gdy nie mamy rodzeństwa, są przyjaciele, koledzy i koleżanki. Tworzymy paczkę, grupę.
To w niej uczymy się bycia dla siebie, pomagania sobie, odkrywamy, że razem możemy więcej. Tu
uczymy się miłości, przebaczenia, współpracy. Spotkanie zakończymy podziękowaniem Panu Bogu
za dar życia, za rodzeństwo i przyjaciół.