Ciaza uczennicy - Poradnia Psychologiczno

Ciąża uczennicy
Przypadki zajścia w ciążę uczennic gimnazjum, a zwłaszcza szkół ponadgimnazjalnych nie
należą do rzadkości. Nie jest to tragedią, jednak urodzenie dziecka w bardzo młodym wieku
rodzi wiele problemów związanych z kontynuacją nauki. Dziś, gdy osoby bez odpowiedniego
wykształcenia nie mają szans na zatrudnienie jest to szczególnie ważne.
Co robić, gdy już tak się stało? Jest za późno na pouczenia, pretensje, narzekanie. Trzeba
pomóc córce najlepiej przygotować się do roli matki. Należy zadbać o właściwe odżywianie,
odpoczynek, wizyty lekarskie.
Pilnować, by okres ciąży nie spowodował problemów w zdobyciu wykształcenia i zawodu.
Pomagać w nauce, jeśli jest taka potrzeba. Uzupełniać brakujące wiadomości w przypadku
absencji w szkole.
Zgodnie z ustawą o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach
dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. Nr 17 z 7.I.1993 r) szkoła ma obowiązek udzielić
uczennicy w ciąży urlopu oraz innej pomocy niezbędnej do ukończenia przez nią edukacji.
Jeśli ciąża, poród lub połóg powoduje, że uczennica nie może zdawać w terminie
egzaminów, szkoła jest zobowiązana wyznaczyć dodatkowe terminy egzaminów w okresie
nie dłuższym, niż 6 miesięcy.
Ciąża to stan fizjologiczny, nie choroba. Zdarza się jednak, że istnieją powikłania ,że jest
niebezpieczeństwo poronienia. Wówczas lekarz specjalista może wydać zaświadczenie o
potrzebie indywidualnego nauczania. Na tej podstawie, na wniosek rodziców lub pełnoletniej
uczennicy poradnia psychologiczno - pedagogiczna wyda orzeczenie o potrzebie nauczania
indywidualnego na odpowiedni okres nauki.
Ważnym problemem związanym z tym tematem jest zapobieganie ciąży.
Zbyt wczesna ciąża często świadczy o nieodpowiedzialności, o braku wiedzy.
To zaburzenie kolejności. Bo najpierw trzeba ukończyć szkołę, zdobyć zawód, a potem
planować założenie rodziny. Czy my dorośli robimy wszystko, aby przygotować dzieci do
odpowiedzialnej miłości i rodzicielstwa?
Chyba mamy tu grzech zaniedbania.
Szkoły w różnym stopniu edukują młodzież w tym zakresie w ramach zajęć obowiązkowych
i dodatkowych. Znam szkoły, gdzie, oprócz zajęć wychowania do życia w rodzinie, odbywają
się spotkania z położnymi i lekarzami. A my rodzice?
Po pierwsze zapytajmy siebie, czy dajemy dziecku dobry przykład życia rodzinnego.
Po drugie, czy rozmawiamy z dzieckiem o odpowiedzialności, o seksie, o miłości.
Po trzecie, czy przekazujemy mu odpowiednią wiedzę i wpajamy wartości związane z tą sferą
życia.
Czy jesteśmy wiarygodni dla swoich córek i synów? Czy oni chcą z nami rozmawiać ?
Jeśli szczerze, bez robienia sensacji, w sposób dostosowany do wieku dziecka będziemy
odpowiadać na tzw. „trudne” pytania, to nigdy nie będzie bariery w komunikacji rodzice –
dzieci.
Jako rodzice, nie zawsze z odpowiednim wykształceniem, mamy prawo do braku wiedzy
medycznej. Jednak zawsze możemy postarać się o odpowiednią literaturę czy skorzystać z
porady fachowców.
Młodzież czerpie wiedzę z internetu, telewizji, czasopism, od kolegów.
Często są to merytoryczne audycje czy artykuły. Ale nie wszystkie. Dlatego warto
rozmawiać, pytać dzieci o ich wiedzę i poglądy, jeśli trzeba korygować je.
Wspaniała jest miłość, seks i planowanie rodziny, ale tylko wtedy gdy są to miłość i seks
odpowiedzialne, a planowanie rodziny mądre.
Wolno i trzeba zapobiegać ciąży. Należy to robić w oparciu o najlepszą wiedzę –
znajomość biologii, fizjologii swojego organizmu oraz znajomość odpowiednich metod .
Wybrane metody powinny uwzględniać wiek, stan zdrowia, system wartości. Wystarczy
chcieć je poznać i stosować. Pomóżmy naszym dzieciom przeżyć w miarę możliwości
beztroskie dzieciństwo i przygotować się do odpowiedzialności w życiu dorosłym.
Opracowała mgr Danuta Rżany