Ciało doskonale czarne – prawo Kirchoffa
Transkrypt
Ciało doskonale czarne – prawo Kirchoffa
Ciało doskonale czarne Prawo Kirchoffa Stosunek zdolności emisyjnej do zdolności absorpcyjnej jest dla wszystkich powierzchni jednakową funkcją częstotliwości i temperatury Dla ciała doskonale czarnego ε jest zdolnością emisyjną Prawo Stefana - Boltzmana 5.67×10−8 W · m-2·K-4 (ciało doskonale czarne) Zdolność emisyjna / absorpcyjna Prawo przesunięć Wiena Widmo energetyczne latarki Widmo słońca Pomiar temperatury Słońce: temperatura efektywna 5778 K – odpowiada długości światła 502 nm „Katastrofa ultrafioletowa” Wzór Rayleigha-Jeansa Wzór Plancka Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne hν=W+eU0 Energia fotonu Energia elektronu Praca wyjścia z metalu Efekt Comptona hν0+m0c2=hν+mc2 p0=pr+mv Przesunięcie Comptona nie zależy od materiału rozpraszającego hν 0 hν = cosθ + mv cos φ c c hν 0= sin θ − mv sin φ c c − c ν ν0 = h (1 − cosθ ) m0 c Korpuskularna natura światła Kreacja pary elektron-pozyton Zachowane: -Ładunek -Pęd -Energia (Emin=1,2 MeV) Promieniowanie rentgenowskie Linie charakterystyczne Widmo ciągłe Minimalna długość fali Elektron traci całą energię w pojedynczym oddziaływaniu z jądrem tarczy Odkrycie elektronu Doświadczenie Thomsona (1897 r.) q/m = 1.7·1011 C/kg Masa cząstki naładowanej promieniowania katodowego jest około 2000 razy mniejsza niż masa zjonizowanego wodoru (protonu). Odkrycie elektronu Eksperyment Milikana : wyznaczenie ładunku elektronu e = 1.602·10-19 C m = 9.109·10-31 kg