Migreny Migrena należy do chorób lekceważonych, ponieważ jej

Migreny
Migreny
Migrena należy do chorób lekceważonych, ponieważ jej obawy nie zawsze są widoczne
dla otoczenia, tymczasem schorzenie to dotyka 10-12% populacji i jest niezwykle
uciążliwe i bolesne. Sprawę pogarsza fakt, że nie istnieje medykament mogący wyleczyć
opisywaną przypadłość. Chorobę definiuje się jako gwałtowny, okresowy, pulsujący ból
głowy. Częściej zapadają na nią kobiety, stanowią około 70% chorych.
Przyczyny
Dokładne przyczyny choroby nie są znane, wiadomo jedynie, iż u około połowy pacjentów
wystąpienie jej spowodowały czynniki dziedziczne przejawiające się zakłóceniami funkcji
neurologicznych i wydzielniczych. Ponadto, na pojawienie się migreny mogą mnie wpływ:
alergie pokarmowe, zmiany ciśnienia, zaburzenia hormonalne, stres, zmęczenie, niedobór snu.
Związek z wystąpieniem migreny mogą mieć również: zaburzenia funkcji wątroby, zaparcia,
brak aktywności fizycznej.
Przebieg
Przed atakiem migreny mogą pojawić się objawy zapowiadające go. Na kilkanaście godzin
przed napadem choroby możliwe są: utrata apetytu, chwiejność nastroju, drażliwość, większa
potliwość, obniżenie koncentracji, wzrost temperatury. Niektóre rodzaje migreny bezpośrednio poprzedzane są tzw. aurą, zespołem objawów
występujących przez kilka do kilkunastu minut, na który składają: zaburzenia czucia (niedowład
i niedoczulica, mrowienie i drętwienie rąk i nóg), zaburzenia widzenia (ograniczenie pola
widzenia, migotanie obrazu, chwilowe oślepnięcie, mroczki, zygzaki przed oczami), fotofobia
(nadwrażliwość na światło), fonofobia (nadwrażliwość na dźwięk). Ból migrenowy spowodowany jest rozszerzeniem naczyń wewnątrzczaszkowych w stopniu,
który powoduje podrażnienie struktur okołotętniczych, gdzie znajduje się duża ilość receptorów
bólu. Atak migreny trwa zazwyczaj kilka do kilkudziesięciu godzin, wywołany może być
różnorodnymi czynnikami: emocjami, zmianami pogody, spożyciem niektórych potraw (m. in.
czerwonego wina, żółtych serów, czekolady, owoców cytrusowych). Częstotliwość napadów jest
odmienna u różnych pacjentów, mogą pojawiać bardzo rzadko, bądź kilka, kilkanaście, czy
kilkadziesiąt razy w roku. Wyróżnia się kilka rodzajów migreny:
? Oczna. Często poprzedzona aurą, wraz z bólem mogą wystąpić nudności i wymioty.
1/2
Migreny
Towarzyszą jej też obniżona ostrość wzroku, a nawet chwilowa ślepota.
? Porażenna. Cechują ją okresowe pulsujące bóle głowy. Mogą temu towarzyszyć: parestezja
(mrowienie, drętwienie, uczucia zmian temperatury lub "przebiegania prądu"), afazja
(zaburzenie funkcji językowych), dyzartria (zaburzenia mowy), niedowład.
? Okoporaźna. Występują bóle głowy skojarzone z częściowym lub całkowitym porażeniem
mięśni okoruchowych. Prowadzi to do opadnięcia powieki oraz upośledzenia ruchów gałek
ocznych, co powoduje podwójne widzenie.
? Stan migrenowy. Seria ataków oddzielonych krótkimi przerwami, proces ten może trwać kilka
godzin. Wraz z bólem ma miejsce zaczerwienienie i pocenie skóry twarzy, występowanie obfitej
wydzieliny z nosa oraz łzawienie.
Leczenie
Nie ma leku, który umożliwiłby nieodwracalne pozbycie się migreny. Terapia sprowadza się do
zapobiegania i łagodzenia objawów oraz przerywania ataków choroby. W leczeniu farmakologicznym stosuje się standardowe medykamenty przeciwbólowe, a także
środki specyficznie przeciwmigrenowe: alkaloidy sporyszu i tryptany. Liczbę napadów choroby i och nasilenie można ograniczyć stosując pozafarmakologiczne
metody. Pomocna może być przekąska, warto też położyć się na chwilę w ciemnym,
przewietrzonym pomieszczeniu, a także zastosować zimny okład. Niektórym pacjentom
pomagają też: ciepła kąpiel, masaż oraz drzemka.
Chorzy powinni zmniejszyć spożycie białka, skrobi i tłuszczów (tzw. dieta Haya). Można także
spróbować akupunktury, akupresury, fitoterapii (ziołolecznictwa),aromaterapii (wspomagające
działanie olejków eterycznych), homeopatii, leczenia zdrojowego, psychoterapii, relaksacji,
medytacji, hipnozy. W przypadku stałych i uporczywych bólów należy udać się do lekarza.
oprac.: Joanna Papiernik
2/2