Biuletyn Informacyjny Saletynów 2014-2
Transkrypt
strona 1 AKTUALNOŚCI: Wizytacja polskiej prowincji saletynów strona 2–4 AKTUALNOŚCI: Wizyta w Passau Nasza młodzież nie jest sama Saletyni na Mszy z papieżem Zakopane: Odpoczynek dla ciała i ducha Kraków: Młodzi saletyni na formacji Walentynki po saletyńsku Kraków: Mamy dwóch nowych magistrów „Idźcie i czyńcie uczniów” – w teorii i praktyce strona 5–6 Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 w numerze AKTUALNOŚCI WIZYTACJA POLSKIEJ PROWINCJI SALETYNÓW W ciągu lutego i marca członkowie rady generalnej zgromadzenia odwiedzą wszystkie wspólnoty zakonne w Polsce oraz dzieła misyjne za granicą. SPOTKANIE Z…: „Dochodząc do pewnej granicy”. Ks. Christian Lorenz MS strona 7 Nasi zmarli: śp. brat Jerzy Piękoś MS Z życia Kościoła: Dialog i modlitwa pilnie potrzebne Modlitwa o beatyfikację Strategia wobec kryzysu Kalendarium strona 8 ZAPOWIEDZI WYDARZEŃ: Kolejna edycja kursu „Nowe życie z Bogiem” posłuchaj obejrzyj przeczytaj W poniedziałek 10 lutego rozpoczęła się wizytacja kanoniczna polskiej prowincji naszego zgromadzenia. Zgodnie z konstytucjami Księży Misjonarzy Saletynów „generał wizytuje osobiście lub przez swych asystentów każdą prowincję, przynajmniej jeden raz w ciągu swej sześcioletniej kadencji”. Ksiądz generał Silvano Marisa MS wraz z asystentem generalnym ks. Joe Bachandem MS odwiedzą młodych 1 saletynów podczas ich corocznej formacji w Krakowie oraz wspólnoty w: Dębowcu, Dominikowicach, Kobylance i Rzeszowie. Spotkają się również ze współbraćmi z dzieł misyjnych w: Anglii, Belgii, Niemczech, Republice Czeskiej, na Słowacji, Ukrainie i w okręgu szwajcarskim. Wikariusz generalny ks. Adilson Schio MS i asystent ks. Efren Musngi MS odwiedzą wspólnoty w: Gdańsku-Sobieszewie, Krakowie, Łapszach Wyżnych, Łętowem, Mrągowie, Mysłowicach, Olsztynie, Trzciance, Warszawie i Zakopanem oraz współbraci pracujących na Białorusi. Wizytacja zakończy się 14 marca br. spotkaniem z radą prowincjalną w Warszawie. Celem wizytacji generalnej jest umocnienie wiary współbraci, zachęta i wsparcie w życiu powołaniem. Przypomniał to ks. prowincjał Andrzej Zagórski MS w liście do saletyńskich wspólnot zakonnych. Ponadto wizytatorzy chcą sprawdzić, czy decyzje kapituł generalnych zostały przekazane i przyjęte, poznać radości i trudności prowincji, zobaczyć aktualny stan wspólnot, a w razie potrzeby interweniować i pomagać wspólnotom lub zakonnikom. Podczas wizytacji w każdym z domów odbędzie się spotkanie z całą wspólnotą, konferencja i wspólnotowa Eucharystia. Członkowie rady generalnej chcą również osobiście spotkać się z każdym saletynem. AKTUALNOŚCI WIZYTA W PASSAU 16 stycznia 2014 r. odbyło się spotkanie rady prowincjalnej z administratorem diecezji Passau ks. prałatem Klausem Metzlem i odpowiedzialnym za decyzje personalne ks. Hansem Striedlem. Podczas rozmowy poddano refleksji obecność naszego zgromadzenia w diecezji pasawskiej. Rozmawiano także o wyzwaniach, które w najbliższym czasie czekają saletynów posługujących w Bawarii. Ks. Andrzej Zagórski MS w imieniu prowincji dziękował za życzliwość i zrozumienie ze strony pasterzy diecezji. Podkreślił, że nadal chcemy pełnić jak najlepiej misję w Passau dla dobra Kościoła i powierzonych nam wiernych. Również ks. prałat Klaus Metzl złożył podziękowanie za długoletnią posługę saletynów. Wyraził też nadzieję, że współpracy diecezji i zgromadzenia będzie towarzyszyło Boże błogosławieństwo i wstawiennictwo Maryi z La Salette. NASZA MŁODZIEŻ NIE JEST SAMA Po raz kolejny saletyńska parafia w Krzywym Rogu zorganizowała weekendowe spotkanie młodzieży. Zjazd odbywał się od 24 do 26 stycznia. Jego tematem było zdanie z Ewangelii wg św. Mateusza: „Jeżeli się nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego” (Mt 18, 3). W spotkaniu wzięło udział 20 chłopców i dziewcząt z Doniecka, Kirowogradu, Krzywego Rogu i Nikopola. Niestety z powodu trudnej sytuacji politycznej nie wszyscy chętni mogli dojechać. – Młodzież katolicka na Ukrainie często żyje w dużych skupiskach wyznawców prawosławia, więc bywa, że czuje się wyobcowana. Chcemy dać młodym możliwość spotkania się w większej grupie, żeby zobaczyli, że nie są sami – podkreśla duszpasterz z Zaporoża ks. Tomasz Krzemiński MS. Zjazdy, które odbywają się średnio co dwa miesiące, są jednocześnie okazją, by młodzież pogłębiła swoją wiedzę religijną. – To szansa na dobrą, głęboką i atrakcyjną katechezę, ponieważ w rozległych parafiach trudno prowadzić zajęcia dla niewielkiej grupy młodzieży. Nie zawsze są też warunki lokalowe, np. salki parafialne. Na spotkaniach w Krzywym Rogu nie mamy tego problemu – wyjaśnia ks. Krzemiński. Gościem specjalnym tego młodzieżowego weekendu była grupa muzyczna z parafii pw. Matki Bożej Anielskiej w Winnicy. Jej członkowie zaprezentowali fragmenty poezji św. Teresy od Dzieciątka Jezus, mówiące o Bożym dziecięctwie. Koncert był jednocześnie wprowadzeniem do modlitwy wieczornej. Spotkanie zorganizowali i prowadzili księża saletyni oraz siostry franciszkanki misjonarki Maryi. W planach są już kolejne zjazdy młodzieży. 2 SALETYNI NA MSZY Z PAPIEŻEM Święto Ofiarowania Pańskiego to ważny dzień dla wszystkich osób konsekrowanych. W szczególny sposób uczcili go polscy saletyni, przebywający w tym czasie w Rzymie. Mszę św. o godz. 10.00 w bazylice watykańskiej z ojcem świętym Franciszkiem koncelebrowali: ks. generał Silvano Marisa MS, asystent generalny ks. Henryk Przeździecki MS, sekretarz generalny ks. Belarmino Tchipundukwa MS, wikariusz prowincjalny ks. Bohdan Dutko MS, przełożony wspólnoty w Rzeszowie ks. Zbigniew Wal MS i redaktor naczelny „Posłańca MB Saletyńskiej” ks. Paweł Raczyński MS. Kościół 2 lutego obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania przez Maryję i Józefa ich pierworodnego syna, Jezusa, w świątyni jerozolimskiej. 2 lutego przypada także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 AKTUALNOŚCI ZAKOPANE: ODPOCZYNEK DLA CIAŁA I DUCHA KRAKÓW: MŁODZI SALETYNI NA FORMACJI Podczas ferii zimowych Saletyńskie Duszpasterstwo Powołań tradycyjnie już zaprosiło młodzież męską do wspólnego wypoczynku i formacji. Tegoroczne wczasorekolekcje odbyły się w dwu turnusach – od 27 do 31 stycznia i od 3 do 7 lutego. Ich miejscem był dom rekolekcyjno-wypoczynkowym „Maleńka” w Zakopanem. W obu turnusach uczestniczyło 27 osób z Krakowa, Łukowicy, Mrągowa, Olsztyna i Rzeszowa. Młodzi poznawali życiorysy św. Brata Alberta, św. Charbela Makhloufa oraz libańskiej mniszki św. Rafki. Poprzez wspólną modlitwę, adorację Najświętszego Sakramentu, spowiedź i Eucharystię odkrywali miłość i bliskość Boga. Ewangelizacja, kultura i media w posłudze kapłańskiej oraz spowiednictwo – te zagadnienia były tematami tegorocznego spotkania młodych księży. Formacja odbywała się od 11 do 14 lutego w Krakowie. Uczestniczyło w niej 30 saletynów z placówek w Polsce i za granicą. Spotkanie prowadził wikariusz prowincjalny ks. Bohdan Dutko MS. Aktywny wypoczynek: spacery po Tatrzańskim Parku Narodowym, jazda na nartach czy łyżwach, kąpiel w parku wodnym pomogły uczestnikom, by z nowymi siłami i zapałem wrócili do nauki. Oba turnusy prowadził duszpasterz powołaniowy ks. Karol Tomczak MS. Uczestnikom towarzyszyli także saletyni: ks. Jakub Dudek z Olsztyna i ks. Zbigniew Cybulski z Mrągowa. Wczasorekolekcje w Zakopanem to kierowana do chłopaków forma wypoczynku ciała i ducha. SDP organizuje je podczas ferii zimowych i wakacji letnich. Wśród zaproszonych prelegentów byli m.in. ks. Artur Godnarski, red. Grzegorz Górny, reż. Marek Pasieczny, ks. dr hab. Piotr Steczkowski, ks. Zbigniew Wal MS. Młodzi księża spotkali się także z ks. prowincjałem Andrzejem Zagórskim MS, który przedstawił im aktualny stan prowincji. Ważnym punktem formacji była Msza św., którą młodzi saletyni odprawiali z ks. generałem Silvano Marisą MS, przebywającym w Polsce na wizytacji kanonicznej. W homilii nawiązał on do postaci Salomona, który gdy został królem, nie prosił Boga o sukces czy majątek, ale o dar mądrości. – Pierwsza Księga Królewska przedstawia młodego Salomona, który jest pokorny i chce służyć swojemu ludowi według słowa, które powiedział Bóg. Jest to 3 jedna z postaw, które powinniśmy przyjąć, kiedy przygotowujemy się do posługi ludowi Bożemu: prosić Boga o dar mądrości – zaznaczył. Przełożony generalny przypomniał też, jakie znaczenie mają śluby zakonne. – Zanim staniemy się kapłanami, jesteśmy zakonnikami. Zanim zaczniemy ewangelizować słowem, mamy ewangelizować życiem i świadectwem. Życie zakonne przez czystość, ubóstwo i posłuszeństwo odzwierciedla sposób życia Jezusa. Aby było widoczne, potrzeba je pielęgnować przez modlitwę, głęboką komunię z Panem, nieustanne czytanie Biblii, w zjednoczeniu z życiem wspólnoty – podkreślił. – Dobrze wiemy, że ludzie nie potrzebują księdza, który wszystko robi, ale męża Bożego, który poprzez swoje czyny i słowa potrafi objawić oblicze i serce Ojca. Św. Paweł pisał do Tymoteusza: „Przypominam ci, żebyś na nowo rozpalił dar Boży, który otrzymałeś przez włożenie moich rąk” – mówił przełożony do młodych duszpasterzy. Ks. Marisa przypomniał także sens powołania saletyńskiego. – Wszystko to, co czynimy powinno odzwierciedlać nasz charyzmat, z którym zostaliśmy przyjęci i pobłogosławieni przez Kościół. Idziemy do ludzi jako misjonarze Matki Bożej Saletyńskiej. Poprzez swoje czyny objawiajcie ducha pojednania z La Salette, także przez wasze oczy, przez słowa, zawsze w radości – zachęcał słuchaczy generał. Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 AKTUALNOŚCI – Bądźcie zawsze ludźmi nadziei i zaufania. Ludźmi, którzy mają zawsze serce otwarte na potrzeby i trudności świata, zwłaszcza dla ludzi, którzy są daleko, na marginesie. Tam, gdzie przejdziecie, zostawiajcie zapach obecności Boga. To, co zapisuje się w ludzkich sercach, to jest zapach Boga, który Bóg rozsiewa poprzez nas – podkreślił przełożony. Centrum Pojednania La Salette w Dębowcu powstało w 2008 r. jako kontynuacja działalności Domu Rekolekcyjnego. Jego działalność adresowana jest do duchownych i świeckich, którzy chcą żyć duchowością saletyńską. Ośrodek proponuje sesje, warsztaty, dni skupienia i rekolekcje dla grup oraz dla osób indywidualnych. Posiada kaplicę, wygodne dwu-, trzy- i czteroosobowe pokoje z łazienką, dwie sale konferencyjne, kawiarenkę oraz salę audiowizualną. Dla grup pielgrzymkowych do sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej dom oferuje 104 miejsca noclegowe, a także możliwość całodziennego wyżywienia. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.centrum.saletyni.pl. Celem warsztatów było przygotowanie osób zewangelizowanych do głoszenia zbawienia różnymi środkami wyrazu. Uczestnicy mogli przede wszystkim usłyszeć i przyjąć na nowo Dobrą Nowinę. Przyszli ewangelizatorzy dowiedzieli się, na jakich treściach należy się skupiać i jak je przekazywać osobie ewangelizowanej. Poznawali rolę świadectwa w ewangelizacji i sposób jego konstruowania, by było zrozumiałe dla słuchaczy i spełniało swoją rolę. Nauczyli się także, jakie są podstawowe warunki skutecznego głoszenia słowa Bożego i których błędów należy unikać. Dowiedzieli się także, jakie są najważniejsze zasady dotyczące różnych form przekazywania Dobrej Nowiny o Jezusie. KRAKÓW: MAMY DWÓCH NOWYCH MAGISTRÓW Uczestnicy spotkania rozmawiali także o bieżącej sytuacji i posłudze w La Salette z duszpasterzem sanktuarium ks. Krzysztofem Żygadło MS. Na zakończenie formacji księża mający od 6 do 11 lat kapłaństwa złożyli przed komisją tzw. egzamin proboszczowski. WALENTYNKI PO SALETYŃSKU Mroźna pogoda połowy lutego nie przeszkodziła uczestnikom rekolekcji małżeńskich w skupieniu i modlitwie. Może pomógł w tym temat rozważań? Od 14 do 16 lutego w Centrum Pojednania La Salette w Dębowcu trwały rekolekcje dla małżonków pod hasłem: „Ku pogłębieniu miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej”. Ekipę prowadzącą stanowili małżonkowie z Boguchwały oraz dyrektor CP ks. Zbigniew Pałys MS. W rekolekcjach uczestniczyło 16 par. Saletyńscy diakoni zakończyli studia. 20 lutego bronili prace magisterskie oraz składali egzaminy końcowe ex universa theologia. Oto tematy prac i nazwiska promotorów: dk. Krzysztof Juszczyk MS Temat: Kult maryjny w Prowincji polskiej Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów. Praca została napisana na seminarium naukowym z liturgiki. Promotorem pracy był ks. dr Janusz Mieczkowski. dk. Jakub Pawłowski MS Temat: Niepłodność jako wyzwanie dla małżonków – aspekt teologiczno-moralny. Praca została napisana na seminarium naukowym z teologii moralnej. Promotorem pracy był ks. prof. dr hab. Jan Orzeszyna. „IDŹCIE I CZYŃCIE UCZNIÓW” – – W TEORII I PRAKTYCE Ekipy ze Szkoły Nowej Ewangelizacji św. Filipa w Rzeszowie w dniach: 15–16 i 22–23 lutego przeprowadziły dwie serie warsztatów ewangelizacyjnych w Domu Diecezjalnym „Tabor”. 4 Program warsztatów, obejmujący jeden weekend, nie ograniczył się jedynie do rozważań teoretycznych. Uczestnicy mogli wrócić do przekazanych im treści podczas indywidualnej i wspólnotowej modlitwy. Mieli także okazję wykorzystać w praktyce zdobytą teorię, stawiając czoła różnym zadaniom. Warsztaty ewangelizacyjne zostały zorganizowane w związku z tegorocznym Festiwalem Wiary w Rzeszowie. Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 SPOTKANIE Z… DOCHODZĄC DO PEWNEJ GRANICY Z duszpasterzem głuchoniemych ze Szwajcarii, ks. Christianem Lorenzem MS, rozmawia ks. Łukasz Nowak MS Do tej pory nie znałem żadnego saletyna, który specjalizowałby się w duszpasterstwie głuchoniemych. Skąd w ogóle ten pomysł? Jak rozpoczęła się Twoja historia z głuchoniemymi? Jestem najmłodszy z dziesięciorga rodzeństwa. Po skończeniu studiów teologicznych zacząłem się interesować duszpasterstwem słabosłyszących, gdyż sam mam trzech braci dotkniętych głuchotą. Jako dziecko widziałem, jak moja mama przechodzi kryzys wiary, ponieważ w czasach mojego dzieciństwa głuchota była postrzegana jako kara Boża. Chciałem pomagać ludziom takim jak moja mama i ich dzieciom. Moi bracia musieli chodzić do specjalnej szkoły dla głuchoniemych, stąd wiedziałem, gdzie się taka szkoła znajduje. Już jako ksiądz dowiedziałem się, że istnieje Towarzystwo Katolickich Duszpasterzy Osób Głuchoniemych. Nabożeństwo dla dzieci głuchoniemych Prezes tego towarzystwa dr Rudolf Kuhn sam miał upośledzony zmysł słuchu i trudności w mówieniu. To on przyszedł do mnie i zaproponował, żebym rozpoczął pracę ze słabosłyszącymi i głuchoniemymi. Musiałeś się nauczyć języka migowego. Było to trudne wyzwanie? Uczyłem się tego języka już od dzieciństwa, ze względu na braci. Ale również ten język, jak wszystkie inne, zmienia się. Najpierw musiałem się uczyć alfabetu palcowego, następnie języka migowego, którego używa się jako pomoc przy języku głośno mówionym. Trudniej było, kiedy już jako ksiądz podjąłem w Zürichu studia dla nauczycieli osób głuchoniemych. Tam doświadczyłem, co to znaczy dojść do pewnej granicy językowej, przede wszystkim jeśli chodzi o język teologiczny. Odkryłem, że aby komunikować się językiem migowym trzeba pracować nie tylko umysłem, lecz także sercem i całym ciałem. Bo jak wytłumaczyć głuchoniememu, co to jest wiara, Kazanie na górze, Duch Święty, wola Boża? Spróbuj kiedyś powiedzieć w języku migowym: „Niepokalane Poczęcie”! (śmiech). Czy język migowy jest międzynarodowy? Jeśli spotkają się dwaj głuchoniemi, np. ze Szwajcarii i z Polski, to czy będą umieli się ze sobą porozumieć? To nie powinien być problem. Przed 38 laty spotkałem w Jerychu głuchoniemego chłopca, z którym mogłem porozumieć się bez przeszkód. Albo przed trzema laty, kiedy byłem w Lourdes, spotkałem grupę głuchoniemych z Francji i mogliśmy spokojnie porozmawiać w języku migowym. Oczywiście nasze znaki są trochę inne niż znaki 5 Liturgia dla dzieci francuskie. Można natomiast zastąpić pewne pojęcia przez opisy albo użyć innych znaków. Ważne jest, żeby być tak zwróconym do rozmówcy, żeby cię dobrze widział i mógł rozróżniać słowa. Język musi być prosty. Nie wygłosisz zawiłego przemówienia w języku migowym. Możesz spróbować, ale nikt nie zrozumie. Inna sprawa to terminologia fachowa, o czym już wspomniałem. Pamiętam, jak kiedyś Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 SPOTKANIE Z… Adwentowa pantomima dorosłych głuchoniemych musiałem wytłumaczyć w języku migowym dziewictwo Maryi. To nie było łatwe. Ale zostawmy już to… (śmiech). Latem zabrałeś mnie do szkoły specjalnej, w której jesteś nauczycielem. Dla mnie było to duże przeżycie. Opowiedz o tej szkole. Jest to rzeczywiście szkoła specjalna, w której uczą się głuchoniemi. Przez lata zaobserwowałem, jak zmieniało się podejście do uczniów. Kiedy zaczynałem, nie wolno mi było „migać” z głuchoniemymi. Wtedy panowało przekonanie, że niesłyszący musi się dopasować do świata słyszących. Również uczniowie nie mogli porozumiewać się językiem migowym. Chodziło o to, żeby przystosować ich do życia w świecie, gdzie ogromna większość nie zna języka migowego. Było to zadanie prawie niewykonalne. Na szczęście to podejście szybko się zmieniło i język migowy był stopniowo wprowadzany w szkole, do tego stopnia, że dzisiaj jest oficjalnym językiem naszej szkoły, w którym prowadzimy wszystkie zajęcia. Mamy również profesjonalnego tłumacza, który towarzyszy naszym uczniom w czasie oficjalnych uroczystości, przy rozmowach z obcymi, ale także przy takich codziennych sprawach jak np. wizyta u lekarza. Jesteś nauczycielem i katechetą. W jaki jeszcze inny sposób można posługiwać głuchoniemym jako duszpasterz? Istnieje coś takiego jak Msza święta w języku migowym? Od początku prowadziłem w szkole Eucharystię i nabożeństwa dla niesłyszących. Nie spotkałem się z mszałem w języku migowym, ale to nie jest większy problem. Później organizowałem dla nich Mszę św. w niedzielne popołudnia w mojej parafii. Z czasem zacząłem ich zapraszać na główną Mszę św. o godzinie 10.00, aby zintegrować ich z parafią. Kiedyś z okazji rocznicy moich święceń zaprosiłem głuchonieme małżeństwo do kazania dialogowanego. Ustawiłem stolik przy ołtarzu, żeby czuli się swobodniej. Pamiętam, że cała parafia była bardzo poruszona, zwłaszcza, że mężczyzna z tego małżeństwa był dodatkowo niewidomy. Dzięki specjalnym pomocom, prostemu językowi, obrazom i tłumaczom wszystko się udało. Takie rzeczy wymagają jednak zawsze bardzo długiego przygotowania i przemyślanych czynności. Najważniejsze ze wszystkiego jest jednak własne przekonanie co do wypowiadanych treści. Głoszenie Ewangelii musi być autentyczne. Pamiętaj, że głuchoniemi mówią całym ciałem i czytają też z całego ciała. Dokładnie cię obserwują i potrafią wyczytać wiele rzeczy, których zwykły człowiek nie zauważy. Jesteś nie tylko duszpasterzem głuchoniemych, lecz także proboszczem w stosunkowo dużej parafii. Co dla ciebie jako proboszcza jest największym wyzwaniem? Całe duszpasterstwo jest wyzwaniem! Dla mnie najbardziej wymagająca była praca psychologa interwencyjnego przy różnych wypadkach, głównie samochodowych. Kiedy zdarzył się wypadek, policja dzwoniła do mnie o każdej porze dnia i nocy. Jeździłem na miejsce zdarzenia rozmawiać z ludźmi, którzy stracili przed chwilą kogoś bliskiego. Trudne były też przypadki samobójstw, śmierć dzieci i opieka, którą trzeba później roztoczyć nad rodziną i bliskimi. Doświadczenia graniczne są trudne, 6 zawsze są wyzwaniem. Zresztą sam wiesz, że moja parafia jest specyficzna… Trudno zaprzeczyć. Kiedy byłem tu we wrześniu na miesięcznym zastępstwie, zadzwoniła do mnie kobieta, która wiedząc, że niebawem umrze, chciała omówić ze mną szczegóły swojego pogrzebu. Wybrała sobie nawet czytania, prosiła, żeby powiedzieć pewne rzeczy jej rodzinie… Byłem rzeczywiście zaskoczony. Takie rzeczy się tutaj zdarzają… Chcę, żeby ludzie świadomie przeżywali swoje życie. Również, aby byli przygotowani na spotkanie z Panem. Tę kobietę – Ruth – pochowałem tydzień po twoim wyjeździe. Przy okazji, raz jeszcze dziękuję Ci za to zastępstwo (śmiech). Homilia dialogowana z małżeństwem głuchoniemych Co chciałbyś powiedzieć swoim współbraciom z Polski? Może jakąś radę? Tylko jedno: kapłaństwo i całe życie ma sens jedynie wtedy, gdy jesteś w głębokiej więzi z Panem Bogiem. Życie słowem Bożym i konfrontacja mojej codzienności z nim to rzeczy, które dają prawdziwe spojrzenie na rzeczywistość. Inna sprawa to spotkanie z Bogiem w drugim człowieku i słuchanie go. To wszystko pozwala samemu stawać się coraz bardziej człowiekiem. Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 NASI ZMARLI Z ŻYCIA KOŚCIOŁA KALENDARIUM ŚP. BRAT JERZY PIĘKOŚ MS DIALOG I MODLITWA PILNIE POTRZEBNE Br. Jerzy Piękoś MS urodził się 15 marca 1968 r. w Jaśle. Został ochrzczony 7 kwietnia tego samego roku w kościele pw. św. Marcina w Szebniach (ówczesna diecezja przemyska). Sakrament bierzmowania przyjął 1 czerwca 1981 r. Po ukończeniu szkoły zawodowej w 1986 r. pracował w jasielskim „Pektowinie”. W 1987 r. zgłosił się do postulatu Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów w Dębowcu. Nowicjat rozpoczął 1 maja 1988 r. Pierwsze śluby zakonne złożył w Dębowcu dokładnie rok później. W tamtejszym klasztorze posługiwał do 1990 r. Profesję wieczystą złożył 7 września 1997 r. w Dębowcu. W latach 1990–1993 odbywał formację dla braci zakonnych w Krakowie w domu przy ul. Wiślnej. Od 1993 do 1996 r. był furtianem w seminarium w Krakowie. W latach 1996–1999 posługiwał w parafii w Gdańsku-Sobieszewie. Po raz drugi w sanktuarium w Dębowcu posługiwał w latach 1999–2001. Następnie przez trzy lata posługiwał w domu rekolekcyjnym w Zakopanem. Od 2004 do 2006 r. pomagał w duszpasterstwie w parafii w Busku (Ukraina). W latach 2006–2008 był zakrystianem w sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej w Gdańsku-Sobieszewie. Następnie przez rok posługiwał w sanktuarium w Dębowcu. Przez kolejny rok był zakrystianem w parafii w Trzciance. Trzeci raz przebywał w sanktuarium w Gdańsku-Sobieszewie w latach 2010–2012. Od 2012 do 2014 r. posługiwał jako zakrystian w parafii pw. Matki Bożej Saletyńskiej w Warszawie. Br. Jerzy Piękoś MS zmarł nagle 29 stycznia 2014 r., w 25 roku życia zakonnego, przeżywszy 46 lat. Pogrzeb naszego współbrata odbył się 13 lutego o godz. 12.00 w rodzinnej parafii pw. św. Marcina w Szebniach. Został pochowany na miejscowym cmentarzu. Na Krymie utrzymuje się napięta sytuacja polityczna. W tych trudnych dla Ukrainy dniach przemian Kościół po raz kolejny apeluje o rozmowy i modlitwy. – Chcemy jedynie wezwać do dialogu i potwierdzić, że każda zmiana powinna dokonywać się w sposób pokojowy. Tylko dialog i modlitwa mogą rozwiązać tę sytuację, a nie przemoc i starcia – uważa biskup pomocniczy diecezji odesko-symferopolskiej Jacek Pyl OMI. 5–13 marca – pielgrzymka do Ziemi Świętej organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette 7–9 marca – rekolekcje dla rodziców w Centrum Pojednania w Dębowcu 8–15 marca – rekolekcje parafialne w Trzciance 9–12 marca – rekolekcje parafialne w Olsztynie 14–16 marca – sesja: „Pojednanie z samym sobą” w Centrum Pojednania w Dębowcu 14–16 marca – kurs „Nowe życie z Bogiem” w Rzeszowie 21–23 marca – rekolekcje dla małżeństw nieskramentalnych w Centrum Pojednania w Dębowcu 21–23 marca – kurs „Filip” w Sobieszewie 26 marca–3 kwietnia – pielgrzymka do Ziemi Świętej organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette 28 marca–6 kwietnia – pielgrzymka do Ziemi Świętej i Jordanii organizowana przez Duszpasterstwo Pielgrzymkowe La Salette 28–30 marca – sesja o słowie Bożym w Centrum Pojednania w Dębowcu MODLITWA O BEATYFIKACJĘ W Katowicach 27 lutego modlono się o beatyfikację ks. Franciszka Blachnickiego. Na Mszy, której przewodniczył abp Wiktor Skworc, zgromadzili się członkowie założonego przez Sługę Bożego Ruchu Światło-Życie. Tego dnia minęła 27. rocznica śmierci ks. Blachnickiego. Dokładnie rok temu abp Wiktor Skworc złożył w Watykanie positio – kluczowy dokument w sprawie wyniesienia na ołtarze założyciela ruchu oazowego. STRATEGIA WOBEC KRYZYSU W ostatnich latach w Polsce lawinowo wzrosła liczba konkubinatów. Zjawisko to dotyczy już ponad 600 tys. osób. Odpowiedzią może być nowa kampania Krajowego Duszpasterstwa Rodzin zatytułowana „Keep calm and don’t kocia łapa”. – Chcemy młodym bardzo jasno powiedzieć: zachowaj spokój, nie idź do związku na tak zwaną kocią łapę, zastanów się, przemyśl to, są inne opcje, my chcemy ci pomóc – mówi dyrektor Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin ks. Przemysław Drąg. W roku ubiegłym w Polsce zawarto tylko ok. 190 tys. związków małżeńskich. To najmniej od 1945 r. Rocznie średnio rozpada się ok. 64 tys. małżeństw. 7 NASI ZMARLI 01.03.1875 – Maximin Giraud – świadek objawienia 03.03.1993 – ks. Stanisław Matuszewski MS (w 55 roku profesji zakonnej) 04.03.1981 – ks. Stefan Mycak MS (w 48 roku profesji zakonnej) 08.03.2002 – al. Isaias Ngungu MS (w 1 roku profesji zakonnej) 09.03.1964 – ks. Eugène Picard MS (w 66 roku profesji zakonnej) 12.03.1992 – ks. Hans Meyer MS (w 5 roku profesji zakonnej) 13.03.1980 – ks. Jost Villeger MS (w 41 roku profesji zakonnej) 13.03.1992 – ks. Eduard Jud MS (w 52 roku profesji zakonnej) 14.03.1986 – ks. Josef Imhof MS (VIII przełożony generalny, w 72 roku profesji zakonnej) Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014 ZAPOWIEDZI WYDARZEŃ POSŁUCHAJ o. Piotr Stanisławczyk OFMConv. Konferencja na XXII Międzynarodowym Saletyńskim Spotkaniu Młodych w Dębowcu audio na stronie www.spotkania.saletyni.pl KOLEJNA EDYCJA KURSU „NOWE ŻYCIE Z BOGIEM” KURS „NOWE ŻYCIE Z BOGIEM” to jedna z odpowiedzi na papieskie wezwanie do nowej ewangelizacji. Zawiera atrakcyjny w formie, żywy i prosty przekaz Dobrej Nowiny, skierowany do współczesnego człowieka OBEJRZYJ To kurs dla osób „niewierzących” i wierzących Pozwala odkryć obecność żywego Jezusa Prowadzi do wewnętrznego uzdrowienia i przebaczenia Otwiera na dary Ducha Świętego Daj Spokój, Rockowa Droga Krzyżowa, Prezentacja multimedialna do koncertu z 2.04.2011 r., wideo na stronie www.youtube.com Pablo J. Barroso, „Cristiada – zakazana historia”, wideo na stronie www.youtube.com Boska Telewizja, „Wystawieni na próbę – pokusa pierwsza”, wideo na stronie www.youtube.com TERMIN: 14–16 marca 2014 r. piątek: 18.00–21.00 sobota: 8.00–20.00 (przerwa 1,5 h na obiad) niedziela: 8.00–14.00 PRZECZYTAJ MIEJSCE: Dom zakonny saletynów w Rzeszowie, ul. Dąbrowskiego 71 Kurs kierowany jest do osób, które ukończyły 18 rok życia „Notatki osobiste” to zapis czterdziestu lat niezwykłej duchowej drogi. Dzięki nim towarzyszymy Karolowi Wojtyle – Janowi Pawłowi II w kluczowych momentach jego życia i posługi. Te notatki, choć są zapisem chwil, wykraczają poza granice życia Jana Pawła II, przenosząc nas tam, gdzie to, co ludzkie i to, co Boże łączy się ze sobą w wymiarze świętości. ZAPISY: ks. Roman Gierek MS – tel. 508 078 608 ks. Mirosław Opiela MS – tel. 663 822 279 e-mail: [email protected] REDAKCJA Adres redakcji: Centrum Informacyjne Misjonarzy Saletynów ul. Sucha 35B, 30–601 Kraków tel.: 797 907 529; e-mail: [email protected]; [email protected] 8 Redaguje: zespół Centrum Informacyjnego Misjonarzy Saletynów Współpracownicy: ks. Jakub Dudek MS, ks. Roman Gierek MS, Iwona Józefiak, Marta Kalisz, ks. Damian Kramarz MS, ks. Tomasz Krzemiński MS, ks. Łukasz Nowak MS, ks. Henryk Przeździecki MS, ks. Bartosz Seruga MS Konsultacja: ks. Bohdan Dutko MS (rzecznik prowincji) Redaktor odpowiedzialny: ks. Grzegorz Zembroń MS Przygotowanie i skład: ks. Grzegorz Zembroń MS Fotografie: archiwum CIMS, ks. Bohdan Dutko MS, ks. Roman Gierek MS, ks. Jakub Dudek MS, dk. Jakub Pawłowski MS, br. Rafał Wutkowski MS Projekt graficzny: Małgorzata Jankiewicz, Anna Smak-Drewniak Wydawca: Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów Nr 2(8)/2014 – 2 marca 2014
Podobne dokumenty
Biuletyn Informacyjny Saletynów 2014-1
W pierwszym w 2014 r. numerze saletyńskiego dwumiesięcznika znajdziemy rozmowę z biskupem Radosławem Zmitrowiczem OMI pt. „Poszukiwanie sprawiedliwości”. Wywiad, przeprowadzony przez ks. Bohdana Du...
Bardziej szczegółowoBiuletyn Informacyjny Saletynów 2015-1
O bogactwie Kościoła w „Posłańcu” Z życia Kościoła: Polscy franciszkanie kandydatami na ołtarze Głosowanie na Słowacji Nasi zmarli Kalendarium
Bardziej szczegółowoBiuletyn Informacyjny Saletynów 2015-5
W programie znalazły się wspólnie przeżywane Msze święte, nowenna do Matki Bożej Saletyńskiej, godzinki i apel maryjny, a także modlitwa za zmarłych saletynów na dębowieckim cmentarzu. Miłym humory...
Bardziej szczegółowoBiuletyn Informacyjny Saletynów 2014-3
Razem z kandydatami do kapłaństwa, po raz pierwszy w historii naszej prowincji, urząd akolity otrzymał także br. Marek Jałowiec MS, obecnie posługujący w parafii w Gdańsku-Sobieszewie. W homilii ks...
Bardziej szczegółowoŚwiatło z La Salette - Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Trzciance
w Kobylance. Stamtąd wróciłem do Rzeszowa, gdzie zaczynałem swoją posługę kapłańską. Z Rzeszowa przyszło mi przenieść się do Dębow− ca, do posługi w nowicjacie. Po dwóch latach w Dębowcu powróciłem...
Bardziej szczegółowo