dorota sankowska jarosław sankowski

JAROSŁAW SANKOWSKI
DOROTA SANKOWSKA
Urodzony w 1962 roku w Bydgoszczy. Po pięcioletniej
Urodzona w 1968 roku w Brzozowie. Absolwentka PLSP
nauce w bydgoskim Państwowym Liceum Sztuk
w Miejscu Piastowym. Studia w latach 1988 – 1993
Plastycznych, rozpoczął studia w Państwowej Wyższej
na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja
Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. W 1987 roku
Kopernika w Toruniu.
otrzymał Dyplom w pracowni prof. Jerzego Zabłockiego
Dyplom artystyczny z wyróżnieniem, uzyskała w 1993
z zakresu malarstwa i grafiki. Uprawia malarstwo,
roku z zakresu grafiki warsztatowej w pracowni serigrafii
rysunek, grafikę projektową, obecnie
Prof. B.Przybylińskiego oraz Aneks dyplomu z zakresu
związany jako pedagog z Wydziałem Sztuki
malarstwa w pracowni Prof. W. Sadleya.
Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Prezes Zarządu Okręgu, Związku Polskich Artystów
Plastyków w Olsztynie – kadencja 1996/99.
DOROTA SANKOWSKA
Obecnie zatrudniona na stanowisku profesora UR
na Wydziale Sztuki w Zakładzie Rysunku
architektonicznej oraz cykli odnoszących się do ilustracji
praw fizyki. Dąży do architektonicznego
ujednolicenia w strukturze obrazu i bada funkcję
Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Autorka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Uprawia malarstwo, rysunek.
W malarstwie i w rysunku autor cykli o tematyce
Dorota Sankowska „Wisła” 2000, technika mieszana
JAROSŁAW SANKOWSKI
informacyjną przedmiotu w obrazie.
Autor kilkunastu wystaw indywidualnych oraz uczestnik
kilkudziesięciu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.
Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków .
Jarosław Sankowski „Zastaw” 2000, akryl na kartonie
Moje zainteresowanie malarskie idzie w kierunku wzbogacenia koloru o wartości strukturalne, budowane zarówno teksturą farby jak i linią - czasem gwałtowną – gdzie rysunek istnieje
na równych prawach z plamą barwną. Rysowanie farbą czy sztyftem pastelowym obecne
jest również we wcześniejszych poszukiwaniach w oleju i pasteli, gdzie harmonia elementów
struktury obrazu wynikała z doświadczeń pejzażowych.
Jarosław Sankowski uprawia bardzo charakterystyczną odmianę figuracji. Głównymi motywami jego obrazów są obiekty architektoniczne, bądź ich fragmenty. W moim odczuciu
na szczególną uwagę zasługują te utwory artysty, w których nawiązuje twórczy dialog
z klasycznie definiowaną formą obiektów architektonicznych. Dotyczy to zarówno ich cech
zewnętrznych (elewacji) jak i klasycznej stylistyki wnętrz. Wszakże „figuracja architektoniczna” J. Sankowskiego pozbawiona jest cech werystycznych; naśladowczych jest pełna
uproszczeń stylistycznych, deformacji czy też absurdalnych - w pozytywnym tego pojęcia rozumieniu - perspektyw. Obrazy są malowane swobodnie z malarską swadą. Urzekają mnie
szczególnie te kompozycje Sankowskiego, z których emanuje duch surrealizmu spowinowaconego duchowo z malarstwem de Chirico.
Prof. zw. Tadeusz Gustaw Wiktor Rzeszów 2007 r.
Galeria Innowacji UTP, ul. Prof. S. Kaliskiego 7, 85-789 Bydgoszcz
GALERIA CZYNNA CODZIENNIE OD 10-17
Kierownik galerii - dr Anna Bochenek
Projekt katalogu: Anna Bochenek, Aleksandra Simińska
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy
im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
w Bydgoszczy
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy
im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
w Bydgoszczy
Jarosław Sankowski „Narcyz” 2000, akryl na kartonie
Dorota Sankowska „Plaża” 2000, technika mieszana
Dorota Sankowska „Skarpa” 2000, technika mieszana
Jarosław Sankowski „Rozmowa o pogodzie” 1997, akryl na kartonie