Pobierz katalog

Salon Antykwaryczny
AUKCJE
AUKCJA NR
41
Malarstwo, rzeźba, rysunek, grafika, rzemiosło artystyczne
WYSTAWA PRZEDAUKCYJNA
2-6 XII 2013
Salon Antykwaryczny Nautilus, ul. Pijarska 5/2a, Kraków
AUKCJA
Sobota, 7 XII 2013, godzina 1600
Sala Rycerska, Restauracja „Miód i Wino”, ul. Sławkowska 32, Kraków
S
alon Antykwaryczny NAUTILUS powstał pod koniec 1993 roku w Krakowie. Firmę
założyli Michał Maksymiuk i Maciej Żywolewski, którzy w ten sposób spożytkowali swe wcześniejsze doświadczenia nabyte na polskim rynku dzieł sztuki (kilkuletnia
praca w Domu Aukcyjnym „Vindobona”). Nazwę Salon wziął od misternych pucharów wyrabianych od XVI wieku, łączących bogato zdobioną oprawę z cyzelowaną konchą muszli morskiego stwora Nautilus pompilius. Połączenie jubilerskiego majstersztyku z rzadkim darem
natury dawało efekt zdumiewająco spójny. Podobnie, zainteresowania Salonu Antykwarycznego, łączą do lat: zamiłowanie do sztuki dawnej, oraz zainteresowanie twórczością najnowszą.
Siedzibą firmy był przez lata XVI-wieczny dom kupiecki przy ulicy św. Tomasza 8. W roku
2006 firma przeniosła się do XIX-wiecznej kamienicy przy ul. Pijarskiej 5, zbudowanej w latach 1890-1891, według projektu Stanisława Krzyżanowskiego. Do dziś NAUTILUS pozostał w eklektycznym gmachu, z widokiem na Planty z jednej, a urokliwe, w typie włoskim,
podwórko z drugiej. Na elewacji zwracają uwagę popiersia królów - Kazimierza Wielkiego
i Zygmunta Starego. W kamienicy mieszkał wybitny artysta, dyrektor Teatru Juliusza Słowackiego oraz twórca szkoły teatralnej Juliusz Osterwa. W latach 90. galeria miała także filię
w hotelu „Regent” na krakowskim Kazimierzu, w której m.in. oferowano rzemiosło artystyczne.
W 1995 salon był współtwórcą i wydawcą „Gazety Antykwarycznej” (drugiego w Polsce
czasopisma poświęconego działalności antykwarycznej i kolekcjonerstwu) oraz – w 1997,
współorganizatorem i członkiem-założycielem Stowarzyszenia Antykwariuszy Polskich.
Galeria należy też do międzynarodowego stowarzyszenia „Confederation Internationale des
Negociants en Oeuvres d’Art” (CINOA), założonego w 1935 w Brukseli. Reprezentuje ono
ponad 5000 galerii, salonów antykwarycznych i domów aukcyjnych, skupiających większość
światowego handlu sztuką. Członkostwo w tej organizacji obliguje do przestrzegania zawartych w statucie CINOA norm uczciwego handlu, gwarantujących zabezpieczenie zarówno
interesów marszandów, jak i ich klientów.
Firma na co dzień współpracuje z muzeami, domami aukcyjnymi, galeriami i niekomercyjnymi instytucjami wystawienniczymi, m.in. galerią ZPAP Pryzmat w Krakowie. Od początku
działalności specjalizujemy się w malarstwie i grafice, podejmując różnorodne formy działalności w zakresie handlu sztuką i jej promocji. Od roku 2000 NAUTILUS organizuje prezentacje twórczość polskich artystów. Pierwszą wystawa „Pokolenia”, poświęcona była twórczości Wacława i Pawła Taranczewskich. Kolejnymi przez nas zorganizowanymi wystawami
były pokazy prac m.in.: J. Kraupe, B. Krasnodębskiej-Gardowskiej, R. Sielskiego, W. Damasiewicza, L. Lewickiego, S. Wójtowicza, A. Rzepki, S. Wałacha, U. Broll, K. Machowiny,
J. Marka, J. Hrynkowskiego czy A. Karpińskiego. Sporym powodzeniem cieszyły się wystawy prac spoza głównego nurtu twórczości artystów, np. miniaturowe formy (na deseczkach
do mięsa) W. Damasiewicza czy plansze do komiksów J. Skarżyńskiego (ponoć Julio Cortazar spośród wszystkich tłumaczeń swego Fantomasa przeciw wielonarodowym wampirom,
najbardziej cenił polską edycję - i to ze względu na plansze Skarżyńskiego). Wśród wystawianych artystów młodego pokolenia znaleźli się m.in. Z. Cebula, E. Sobieraj, L. Oprządek,
T. Berdowska, J. Kawiorski, G. Wnęk, T. Daniec i Z. Sprycha. Galeria organizuje wystawy
polskiej grafiki (m.in. pierwsza kompletną wystawę twórczości graficznej W. Weissa), przypomina jej zapomniane elementy (pierwsza prezentacja grafik W. Taranczewskiego czy poznańskiego ekspresjonisty S. Szmaja). Ostatnią z przeglądowych wystaw byli „Mistrzowie grafiki
polskiej 1900-1939”, impreza zorganizowana w 2006 w ramach Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie. Sponsorowaliśmy wydanie tek graficznych Kacpra Bożka „Mistrz
i Małgorzata” oraz „Rękopis znaleziony w Saragossie”. W 2012 NAUTILUS, we współpracy
z Uniwersytetem Jagiellońskim w ramach 6. Europejskiego Kongresu Matematyki w Krakowie, zorganizował wystawę malarstwa i obiektów T. Berdowskiej, wchodzącą w cykl pokazów
dzieł inspirowanych matematyką. W ramach Europejskich Dni Dziedzictwa Kulturowego,
organizowanych pod patronatem Rady Europy organizowaliśmy plenery oraz pokazy sztuki
współczesnej. Pełny wykaz imprez znajdą Państwo na naszej stronie internetowej. Wszystkim ekspozycjom towarzyszyły starannie wydane katalogi.
W latach 1994-1995 NAUTILUS zorganizował wspólnie z Antykwariatem Rara Avis jedne z pierwszych w Polsce aukcji poświęconych wyłącznie grafice i kartografii. W roku 1997
wraz z drem Józefem Grabskim, „Galerią Hetmańską” i Antykwariatem „AB” NAUTILUS
utworzył Polski Dom Aukcyjny „Sztuka”, zachowując jednocześnie pełną autonomię firmy
i prowadząc niezależnie swą dotychczasową działalność. Pierwsza aukcja „Sztuki” odbyła się
w 1997, w krakowskim Pałacu Sztuki. W latach 1997-2000, w ramach działalności Salonu
Antykwarycznego NAUTILUS w PDA „Sztuka”, zorganizowano kilkanaście aukcji, wystawiając prace najwybitniejszych polskich artystów m.in. J. Chełmońskiego, J. Malczewskiego, M. Gottlieba, L. Gottlieba, H. Siemiradzkiego, J. Adlera, S. Dębickiego, J. Pankiewicza,
W. Wojtkiewicza, H. Stażewskiego, W. Ślewińskiego, W. Taranczewskiego, A. Wróblewskiego, S. Wyspiańskiego, M. Jaremy, E. Zaka, J. Stanisławskiego, J. Matejki, L. Chwistka,
J. Nowosielskiego, M. Kislinga i wielu innych. W 1998 i 1999 NAUTILUS zorganizował
samodzielnie w ramach PDA „Sztuka” dwie aukcje poświęcone wyłącznie grafice, rysunkowi i akwareli. W roku 2000 NAUTILUS zakończył działalność w ramach PDA „Sztuka”,
aby w grudniu 2001 zorganizować kolejną aukcję grafiki i rysunku. W ofercie znalazły się
prace takich artystów jak: M. Beckman, G.B. Piranesi, S. Della Bella, H. Daumier, J.E. Ridinger, S. Rosa, K. Brandel, J. Gielniak, W. Jarocki, J, Kraupe, L. Lewicki, T. Makowski, J. Mehoffer, Z. Menkes, S. Mrożewski, J. Panek, J. Rubczak, K. Sichulski, J. Stern, L. Wyczółkowski,
J. Matejko, S. Wyspiański, E. Rosenstein, A. Karpiński, S. Eleszkiewicz i inni. NAUTILUS
do dziś systematycznie zajmuje się organizowaniem aukcji, które - zwłaszcza w obszarze
grafiki artystycznej, uchodzą za jedne z najlepszych i najbardziej kompetentnych w kraju.
Komentator polskiego rynku antykwarycznego pisał: „Codzienna i aukcyjna oferta firmy ma
charakter autorski. To znaczy, że dostarczane do sprzedaży prace są ostro selekcjonowane
przez właścicieli antykwariatu pod względem jakości artystycznej i rzadkości”.
Do tej pory zorganizowano 41 aukcji. Pojawiały się na nich nie tylko prace wszystkich wybitnych przedstawicieli polskiej grafiki, ale także dzieła mistrzów o światowej randze: Rembrandta, Albrechta Durera, Pabla Picassa, Paula Rubensa, Victora Vasarelego czy Jirziego
Anderle. Docenia to stale rosnąca grupa koneserów, wiedzących, że w galerii można nabyć
prace najwyższej jakości, dzieła unikatowe, uzupełniające kolekcje prywatne i publiczne. Ale
sprzedaż i promocja grafiki to tylko jeden z wątków bieżącej działalności NAUTILUSA.
W obszarze zainteresowań galerii znajduje się stale polskie malarstwo XX wieku i dzieła absolutnie współczesne. W ofercie były i są prace twórców o wielkich, ugruntowanych w podręcznikach historii sztuki nazwiskach, oraz dzieła artystów młodych, dopiero walczących
o pozycję w świecie polskiego malarstwa. Jesteśmy otwarci na eksperymenty twórcze, dobrą
rzeźbę, ceramikę, tkaninę artystyczną. Cenimy rzeczy piękne.
Salon Antykwaryczny
Michał Maksymiuk, Maciej Żywolewski
ul. Pijarska 5/2a
31-015 Kraków
tel.: + 48 12 422 91 60
fax: + 48 12 432 94 40
kom.: + 48 695899895
e-mail: [email protected]
www.antique.com.pl; www.artlist.pl; www.nautilus-art.pl
BANK PEKAO S.A. III O/ KRAKÓW
Nr konta: 46124022941111000037089120
OPRACOWANIE KATALOGU:
Michał Maksymiuk, Roman Marcinek, Maciej Żywolewski,
Agnieszka Mazoń
SKŁAD:
Agnieszka Mazoń, Maciej Żywolewski
ZDJĘCIA:
Agnieszka Mazoń, Maciej Żywolewski DRUK:
Drukarnia Cyfrowa - Delta
ul. Władysława Żeleńskiego 29
31-353 Kraków
tel. +48 503 147 651
Pierwsza strona okładki: Victor Vasarely, Ionau, 1987. Litografia barwna, poz. 140
Czwarta strona okładki: Weiss Wojciech, III Wystawa Niezależnych w Krakowie, 1927. Plakat, litografia, poz. 142
COPYRIGHT: © Nautilus Salon Antykwaryczny 2013
Katalog aukcyjny, wszelkie zawarte w nim opisy, zdjęcia i biogramy, podlegają ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim
i prawach pokrewnych. Jakiekolwiek kopiowanie, reprodukowanie i rozpowszechnianie katalogu w całości lub części bez uprzedniej
zgody Salonu Antykwarycznego NAUTILUS stanowi naruszenie praw majątkowych, zagrożone odpowiedzialnością cywilną i karną.
poz. 80
Zawartość katalogu
I.
II.
III.
IV.
V.
Malarstwo, rzeźba, rysunek
poz.
Grafika dawna
poz.
Grafika XX wieku
poz.
Rzemiosło
poz.
Indeks
1-50
51-70
71-154
155-174
s. 48
Reprodukcje wszystkich prac można zobaczyć na stronie internetowej
www.artlist.pl
W ramach prac jednego artysty w katalogu została zachowana chronologiczna kolejność dzieł
Malarstwo, rzeźba, rysunek
2. Pieniążek Józef
Dąb w Buchcicach, 1938
Akwarela; wym.: 40,3 x 31,8 cm; sygn. kredką l.d.: Józef
Pieniążek / Buchcice 27/8/1938. Kompozycja naklejona
na stary podkład. Buchcice to wieś w Małopolsce, w gminie Tuchów.
Cena wyw.: 2500
1. Autor nieznany
Świątynia Sybilli w Puławach, 1830
Tusz lawowany, sepia; wym.: 40 x 30 cm; nie sygn. W p.d. rogu: Puławy 1830 / Świątynia Sybilli. Klasyczne ujęcie widoku parku puławskiego w manierze malarstwa romantycznego. W prawym rogu autoportret rysującego artysty otulonego charakterystycznym dla epoki
płaszczem. Lewy róg uszkodzony.
Cena wyw.: 2500
3. Kamocki Stanisław
Jarmark w Krościenku, 1932
Olej, tektura malarska; wym.: 36 x 50 cm; sygn. i opis. autorski na odwrocie. Scena rodzajowa związana z lubianym przez artystę
regionem karpackim. W ostatnim etapie twórczości, który przypada na lata 30. artysta zredukował paletę barw oraz zaczął delikatnie
geometryzować formy. W jego sztuce z tamtego okresu nadal można dostrzec dekoracyjny sposób przedstawiania krajobrazów.
Cena wyw.: 12000
6|
6. Pieniążek Józef
Widok z Krzemieńca, 1926
Akwarela; wym.: 23,5 x 19,5 cm; sygn. oł. p.d.: Józef Pieniążek,
l.d.: Krzemieniec 1926. Kompozycja, naklejona na stary podkład, przedstawia domy przy ul. Kładkowej; w tle gmach (kościół) Liceum Krzemienieckiego.
Cena wyw.: 2800
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
4. Kossak Jerzy
Pościg za bolszewikiem, 1922
Olej, płótno; wym.: 45 x 38,5 cm; sygn. p.d.: Jerzy
Kossak / 1922. Blejtram z pieczątkami znanego
krakowskiego sklepu z akcesoriami malarskimi
R. Aleksandrowicza, przy ul. Basztowej. Artysta
kontynuował rodzinną tradycję malarstwa batalistycznego. Podejmował tematy historyczne,
malował głównie sceny z wojen napoleońskich
i walk legionowych w okresie I Wojny Światowej,
w których eksponował rodzajowy motyw konia,
ułana i dziewczyny. Dla okresu początku lat 20.
charakterystyczne są epizody w wojny polsko-bolszewickiej 1920, wśród których często powraca
motyw pościgu za pierzchającym wrogiem.
Cena wyw.: 7500
5. Bagiński Stanisław
Scena z kampanii moskiewskiej 1812, 1905
Akwarela, papier; wym. w świetle pp.: 27,5 x 44 cm; sygn. l.d.: S. Bagiński 1905. Klasyczna praca Bagińskiego przedstawiająca szwoleżerów odpoczywających wśród rosyjskich zasp. Stanisław Bagiński (1876-1948),
uczeń Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej w latach
1901-03 studiował w Monachium i Paryżu. Był członkiem stowarzyszenia Pro Arte. Tworzył obrazy utrzymane w duchu tradycyjnej polskiej batalistyki, z wyakcentowanym wątkiem anegdotycznym, sceny
rodzajowe, motywy staromiejskie i pejzaże tatrzańskie. Był również ilustratorem współpracującym z „Tygodnikiem Ilustrowanym”
Cena wyw.: 3700
7. Kamocki Stanisław
Wenecja. Gondole przed Santa Maria Della Salute, 1924
Olej, tektura malarska; wym.: 35,5 x 50 cm; sygn. p.d.: Kamocki.
Praca po konserwacji (usunięto płytkie nadcięcie płyty, najpewniej
usterkę materiału użytego przez artystę). Kamocki studia artystyczne odbył w latach 1891-1900 w krakowskiej Szkole Sztuk
Pięknych pod kierunkiem F. Cynka, I. Jabłońskiego, L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego; naukę uzupełnił
w Paryżu w latach 1901-1902. W 1904/1905 i 1911 odbył podróże artystyczne do Włoch, gdzie powrócił jeszcze w 1924. W latach
20. artysta odchodzi od modernistycznej maniery malując swobodnie na tekturowych podłożach, dekoracyjnie spłaszczając przestrzeń
w obrazie i uzyskując charakterystyczną matowość powierzchni.
Cena wyw.: 11000
|7
Aukcja nr 41
8. Kamocki Stanisław
Dworzec kolejowy w Zakopanem, ok. 1936
Olej, tektura malarska; wym.: 40 x 51 cm; sygn.
na odwrocie, na nalepce handlowo-wystawienniczej z opisem pracy. Piękne, charakterystyczne
dla artysty faktury malarskie. W latach 30. malował, zwykle w plenerze, pejzaże z Podola, Wołynia, Spiszu, Orawy, przede wszystkim jednak
z Podhala i okolic Krakowa. Były to widoki wsi,
kościółki, sady, świadczące o wrażliwości obserwacji, odznaczające się pewną dekoracyjnością
i mało zróżnicowaną gamą barwną.
Cena wyw.: 11000
9. Pieńkowski Ignacy
Pejzaż podkrakowski, lata 20.
Olej, płótno; wym. 60 x 80 cm; sygn. l.d.:
Ign. Pieńkowski. Harmonijna kompozycja, zgaszone kolory, przestrzeń to cechy
charakterystyczne dla pejzażowego malarstwa Pieńkowskiego. W czasie I wojny światowej artysta znalazł się w Rosji,
a po jej zakończeniu wrócił do Krakowa,
gdzie w 1918 objął profesurę w Akademii
Sztuk Pięknych. Należał do Towarzystwa
Artystów Polskich „Sztuka” biorąc udział
w wystawach Towarzystwa. Wystawiał
dużo i często m.in. w TPSP w Krakowie,
w salonie Aleksandra Krywulta, TZSP
i Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie. W roku 1925 odbył podróż do Brazylii. W 1929 otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu.
Cena wyw.: 11000
10. Malczewski Rafał
Pejzaż zimowy, koniec lat 50.
Akwarela, karton; wym.: 50 x 60 cm; sygn. l.d.: R.
Malczewski; na odwrocie rozmalowany szkic do
kompozycji przedstawiającej zaśnieżoną drogę pod
lasem oraz numer inwentarzowy z pracowni artysty.
W 1939 roku artysta opuścił Polskę. Podróżował
przez Słowację, Węgry, Francję, a nawet Brazylię. Na
stałe osiedlił się w Kanadzie, w Montrealu, gdzie po
latach choroby zmarł w 1965. Nigdy nie zrezygnował
z malarstwa. Jednakże prace powstałe po 1939 roku,
a szczególnie w Kanadzie, stanowią odrębny rozdział
jego twórczości. Swoje pracy wystawiał m.in. w Museum
of Art w Montrealu oraz nowojorskich galeriach sztuki.
Prace kupione od pasierbicy artysty, Barbary TurskiejLorenz, za pośrednictwem galerii Gemst w Montrealu.
Cena wyw.: 6500
8|
12. Rekucki Michał
Góral w kapeluszu, 1923
Kredka, węgiel, papier; wym.: 60 x 46 cm; sygn. węglem l.d.: M. Rekucki / 1923. Lekkie ślady zawilgocenia. W zbiorach Muzeum Podhalańskiego znajdują
się obrazy reprezentujące różne etapy jego bogatej,
kilkudziesięcioletniej twórczości.
Cena wyw.: 1400
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
11. Skoczylas Władysław
Góral przed chatą
Akwarela; wym.: 50 x 36 cm; sygn. l.d.: W. Skoczylas. Jedna z akwarel o tematyce podhalańskiej. W katalogu wystawy pośmiertnej urządzonej ku czci
artysty przez TPSP w Krakowie (III 1935) wśród nieodnalezionych, lecz
zreprodukowanych na podstawie zdjęć akwarel, widzimy analogiczną, choć
mniej staranną wersję oferowanej pracy.
Cena wyw.: 8000
13. Rekucki Michał
Młode góralki, lata 20.
Olej, płótno; wym.: 81 x 65 cm; sygn. p.g.: M. Rekucki. Portret dwóch sióstr
w strojach podhalańskich. Uczeń Józefa Mehoffera i Wojciecha Weissa,
jawi się przez swoje dzieła jako artysta wyjątkowo pracowity, płodny, ale
zawsze wierny realizmowi. Dzięki temu utrwalone zostały na obrazach tatrzańskie i podtatrzańskie pejzaże, urokliwe zakątki Podhala. Ale przede
wszystkim klimaty i postaci tej krainy – jak Bartuś Obrochta, kobziarz Stanisław Mróz, góralki bijące w oczy urodą i cała galeria muzykantów, gawędziarzy czy po prostu miejscowych typów.
Cena wyw.: 4000
|9
Aukcja nr 41
14. Żechowski Stanisław
Daphnis i Chloe, 1975
Pastel na płótnie; wym.: 53 x 67 cm;
sygn. p.d.: Żechowski 75; na odwrocie
opis kolekcjonerski obrazu. Autorska,
zmysłowa wizja starożytnego greckiego
mitu. Kompozycja z cyklu poświęconego historii miłości dwojga pasterzy,
których życie toczy się na wyspie Lesbos. Lit.: S. Żechowski, Na Jawie, Łódź
1981; R. Wójcik, Kusiciel Demonów.
Opowieść o Stefanie Żechowskim,
Warszawa 2001; Śniłem swoją sztukę. Malarstwo i rysunek Stefana Żechowskiego, Katalog wystawy w Pałacu
Krzysztofory, Kraków 2002.
Cena wyw.: 10000
15. Bernard Braun
Kompozycja z ptakiem kiwi, 1964
Olej, płótno; wym.: 30 x 27,8 cm; sygn. p.d.: Braun 64.
Cena wyw.: 1400
16. Marek Józef
Głowa (Piani Iza), 1958
Gips polichromowany; wys.: 41 cm; sygn. na podstawie: Pani Iza II 1958 / J. Marek. Rzeźba zasłużonego krakowskiego rzeźbiarza, ucznia Xawerego Dunikowskiego, charakterystyczna dla stylistyki przełomu lat 50. i 60.
wystawiana była m.in. TPSP w Krakowie 1957, Kraków, Galeria Nautilus 2005. Była częścią cyklu rzeźbiarskich
portretów wykonanych przez artystę w polichromowanym gipsie i drewnie. Lit.: Katalog wystawy „Józef Marek.
Lata 50. i 60.”, Kraków 2005, s. 10; „Józef Marek. Malarstwo, grafika, rzeźba”, Kraków 2010, poz. 2; katalog
wystawy „Józef Marek, Monograficzna Wystawa Prac 1952-1997”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku,1998.
Cena wyw.: 1800
10 |
18. Marek Józef
Martwa natura z piecem, 1954
Olej, płótno; wym.: 97 x 68 cm; sygn. l.d.: Marek 54; opis autorski na
odwrocie. Praca wystawiana m.in. w Galerii Nautilus w 2010.
Lit.: Katalog wystawy „Józef Marek. Lata 50. i 60.”, Kraków 2005,
s. 10; „Józef Marek. Malarstwo, grafika, rzeźba”, Kraków 2010, poz.
63; katalog wystawy „Józef Marek, Monograficzna Wystawa Prac
1952-1997”, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku,1998.
Cena wyw.: 2800
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
17. Daniec Tomasz
Kongo, 2013
Olej, płótno; wym.: 110 x 110 cm; sygnatura
i opis autorski na odwrocie. Mroczna, zainspirowana conradowskim „Jądrem ciemności”, kompozycja zawiesza nad oglądającym zagadkowe
niebezpieczeństwo, wizualizowane w postaci
monumentalnej, czarnej bryły wyłaniającej się na
horyzoncie z gąszczy równikowego lasu. Praca
z cyklu „Nowy Porządek Rzeczy”, prezentowanego w galerii Nautilus w 2013. Lit.: Katalog wystawy „Nowy Porządek Rzeczy”, Kraków 2013.
Cena wyw.: 2800
19. Wnęk Grzegorz
Akt, 2008/9
Olej, płótno; wym.: 100 x 80 cm; sygn. na odwrocie.
Praca cenionego krakowskiego artysty związanego z Akademią
Sztuk Pięknych.
Cena wyw.: 3600
| 11
Aukcja nr 41
20. Taranczewski Wacław
Martwa natura ze świątkiem, lata 60.
Olej, płótno; wym.: 100 x 130 cm; sygn.
l.d.: monogram T. Jedna z prac malowanego
przez lata cyklu, niemal monochromatyczna
wersja zbliżająca się w swych redukcjach do
abstrakcji. Taranczewski poszukując swojego stylu zetknął się z ekspresjonizmem oraz
futuryzmem. Jednak najbardziej wpłynął
na niego koloryzm „przywieziony” przez
Tytusa Czyżewskiego z Paryża. Artysta,
zaintrygowany funkcją estetyczną obrazu,
podejmował cykle wielokrotnie powtarzające ten sam temat; tworzył kolejne warianty
tych samych lapidarnych układów kompozycyjnych zmierzając do maksymalnej syntezy. Kompozycję w każdej z wersji budują
podobne przedmioty ustawione na stoliku:
ludowy świątek z podniesioną ręką, różnokolorowe wazony, bukiet bazi i draperia.
Cena wyw.: 16 000
21. Kunz Włodzimierz
Walencja – stół weselny, lata 70.
Olej, collage, płótno; wym.: 55 x 55 cm; sygn. p.d.: W.
Kunz. Opis autorski na odwrocie. Kunz był autorem
wielu cykli obrazów i grafik, m.in. Morze Śródziemne,
Pejzaż przemysłowy, Kompozycje z anegdotą, Viola d’Amore, Róża wiatrów; uprawiał malarstwo monumentalne (szereg polichromii i sgraffitów m.in. w Düsseldorfie).
Prace prof. Włodzimierza Kunza znajdują się w licznych
muzeach w kraju i za granicą (Wrocław, Kraków, Warszawa, Tokio, Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie, Hawanie, Norymberdze, Darmstadt) i w wielu zbiorach prywatnych.
Cena wyw.: 2800
22. Nowosielski Jerzy
Święty [projekt witraża], lata 60.
Akwarela, ołówek, karton; wym.: 32 x 23 cm; sygn. p.d.: J.N. Na odwrocie szkic kopuły cerkiewnej i zarys konstrukcyjny ikonostasu. Jerzy
Nowosielski był najwybitniejszym współczesnym artystą malującym
ikony, teoretykiem sztuki, pedagogiem, myślicielem i teologiem. W całej
twórczości widać fascynację ikoną. Ikona zainspirowała jego malarski
sposób organizowania wizji człowieka oraz wpłynęła na kształt całego malarstwa przedstawieniowego. Ikony Nowosielskiego pozostają
w zgodzie z podstawowym schematem malarstwa ikonowego mają
wszakże własną kompozycję i technikę malarską. Cena wyw.: 7500
12 |
24. Jarema Maria
Postaci, przed 1946
Gwasz, karton; wym.: 28,4 x 22,3 cm; nie sygn.; praca naklejona
na karton, na którego odwrocie poświadczenie autentyczności
przez brata artystki, Władysława Jaremę. Maria należała do
grona najciekawszych osobowości artystycznych skupionych po
1945 wokół Tadeusza Kantora, z którego teatrem Cricot 2 była
związana przyjacielsko i zawodowo (nie tylko jako scenografka,
projektantka kostiumów, ale również jako aktorka). Pomimo
tego, że zawsze blisko współdziałała z grupami artystycznymi,
zachowywała swój własny styl wypowiedzi. Przed 1939 należała
do lewicującej Grupy Krakowskiej, obok m.in. L. Lewickiego,
S. Osostowicza, J. Sterna. Po 1945 przyłączyła się do Grupy
Młodych Plastyków. Należała do ścisłego grona inicjatorów reaktywowania Grupy Krakowskiej, do czego udało się doprowadzić w atmosferze „odwilży”, w roku 1957. Wraz z krakowskimi
przyjaciółmi, artystami, wzięła udział - już jako malarka - we
wszystkich trzech Wystawach Sztuki Nowoczesnej. Fascynowała ją postać ludzka, jej miejsce w przestrzeni, przedstawienie
ruchu w obrazie.
Cena wyw.: 4000
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
23. Makowski Zbigniew
Bez tytułu, 1979
Gwasz, tusz, karton; wym.: 56,5 x 75,5 cm;
sygn. l.g.: Zbigniew Makowski, Primavera Varsoviae 1979. Decydujący wpływ na wyraz jego
sztuki wywarły pozamalarskie zainteresowania, jakim się oddaje. Jest literatem, poetą,
erudytą, zwłaszcza zaś znawcą szerokiego
spektrum filozofii i wiedzy tajemnej wielu
kultur. Znawstwo to wykorzystuje w swoich
pracach malarskich, rysunkowych, a także
w unikatowych książkach, które własnoręcznie wykonuje na specjalnie preparowanych
papierach. W swych pracach nawarstwia
symbole, cytaty i znaczenia w nieczytelny,
zdawałoby się, chaos. Prace Makowskiego
otwierają przed cierpliwym i intelektualnie
przygotowanym „czytelnikiem“ świat swoistej
narracji. Sam artysta zaś zwraca uwagę na
„permutacyjną“ strukturę swych prac, w których rozmaite cytaty i odniesienia kulturowe
przeplatają się z jego prywatną ikonografią.
Cena wyw.: 28 000
25. Pamuła Jan
Seria komputerowa I nr 10, 2011
Akryl, płótno; wym.: 60 x 60 cm; sygn. p.d.: J. Pamuła; opis autorski
na odwrocie. Od lat osiemdziesiątych, we współpracy z programistami
komputerowymi, Jan Pamuła tworzył cykle obrazów i grafik, których
kompozycja powstawała na bazie ciągłego, permutacyjnego podziału
płaszczyzny aż do osiągnięcia efektu rozbudowanej sieci prostokątów.
Jest to jeden z pierwszych przykładów wykorzystania w polskiej sztuce
programów komputerowych do organizacji przestrzeni obrazu. Praca
Pamuły może kojarzyć się z czarno białymi, konceptualnymi obrazami
Ryszarda Winiarskiego, które warszawski artysta tworzył na bazie kontrolowanego przez odpowiednie wzory logiczne i matematyczne przypadku. W obrazach Pamuły kreowanych przy użyciu maszyn, przypadkowość została ograniczona nieomal do zera.
Cena wyw.: 4000
| 13
Aukcja nr 41
26. Wieczorek Karol
Bez tytułu, 1979
Olej, płótno; wym.: 82 x 112 cm; sygn., opisany i datowany na odwrocie. Praca z cyklu „Sereo”. Absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki
na katowickiej Akademii Sztuk Pięknych, od kilkudziesięciu lat tworzy obrazy, rysunki, grafiki, rzeźby i instalacje. Baśniowe sceny,
deformacje ciała, karykaturalne kształty i jaskrawe barwy składają się na jego psychodeliczną twórczość, trudną do jednoznacznego
przyporządkowania do jednego gatunku. W swojej onirycznej podróży przez style i epoki, Wieczorek konsekwentnie dąży do odkrycia
piękna absolutnego. Jednak za każdym razem na jego pracach zmienia się ono w coś potencjalnie niepokojącego. Henryk Waniek pisał
o jego twórczości: „Niepokojące. Nieprzekładalne na żaden inny język. Odmienne od wszystkiego. Osobne. Być może, samotne”.
Cena wyw.: 9700
27. Wróbel Paweł
Ślizgawka pod hałdą, 1979
Olej, płótno; wym.: 49 x 59 cm; sygn. p.d.: Wróbel 1979. Na
blejtramie pieczątka: PP DESA Galeria Śląska, tytuł, autor,
nr inwentarzowy. Paweł Wróbel, jeden z najaktywniejszych
członków koła plastyków-amatorów przy ZDK kopalni
„Wieczorek”, od powrotu z sowieckiego łagru w 1947 związany Grupą Janowską (wraz z T. Ociepką). W kolorowych
obrazach ukazywał najczęściej najbliższą mu okolicę – Szopienice, Janów i Nikiszowiec. Malował zazwyczaj sceny rodzajowe osadzone w śląskim krajobrazie, charakterystyczne
stożkowate hałdy, kominy, wieże wyciągowe kopalnianych
szybów i czerwone budynki familoków. Lit.: J. Tofilska, Katowice Nikiszowiec. Miejsce, ludzie, historia. Katowice 2007.
Cena wyw.: 3200
28. Chrystow Sławomir
Podmuch, 2013
Tusz, akwarela, bibuła; wym.: 23 x 32,5 cm; sygn. l.d.: S. Chrystow / Mart
2013 / Kraków. Rysunek naniesiony na delikatne tło powstałe w ulubionej przez artystę technice ebru (tzw. malowania na wodzie), doskonalonej
w państwach Orientu od średniowiecza. Raz powstały wzór nie jest możliwy do skopiowania.
Cena wyw.: 1000
14 |
30. Berdowska Tamara
Bez tytułu, 2013
Olej, płótno; wym.: 100 x 70 cm; sygn. na odwrocie. O jej malarstwie Bożena Kowalska pisała we wstępie do katalogu: Berdowska
stosuje geometrię w swoich obrazach podwójnie. Najprzód jest to
prawie niedostrzegalny, regularny podział całej płaszczyzny płótna
za pomocą gęstej struktury maleńkich kwadracików czy trójkącików.
Drugi, ukształtowany na nim podział geometryczny, stanowi właściwa kompozycja obrazu, widoczny na pierwszy rzut oka układ dużych
form: kwadratów, elips czy spirali. Jest on budowany nie za pomocą
rysunku, ale światłem i barwą. Dzięki nim uzyskuje artystka efekt
głębi i wypukłości, pulsowania czy wirowania jak w op-arcie. Ale
op-art, jako program poszukiwania złudzeń wzrokowych nigdy Tamary nie interesował. Korzystała jedynie z jego doświadczeń. Fascynuje ją przestrzeń, kolor, światło i rytm. Cena wyw.: 5500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
29. Podrazik Władysław
Epifania, 2009
Olej, płótno; wym.: 120 x 65 cm; sygn. na odwrocie. Obraz
otrzymał medal na wystawie zorganizowanej w stulecie Związku Polskich Artystów Plastyków w Krakowie. W twórczości
Władysława Podrazika narzucają się istotne zagadnienie świetlistości koloru, jego pikturalnej struktury, zastosowania rozbudowanej chromatyki. W jego przypadku dziedzictwo koloryzmu
wywodzi się zarówno z lokalnej tradycji, jak i z emocjonalnych
oraz ekspresyjnych cech malarstwa artysty. W malarstwie Podrazika kolor staje się esencją światła. Nie służy rzeczywistości
naocznej. Odnosi się do się do metarzeczywistości, naszych odczuć spraw nadprzyrodzonych. Epifanie artysty prowadzą tropy
ku odczuwaniu śladów sacrum. Zgeometryzowane kształtują
przestrzeń, gdzie materia - zdaje się - pointylistycznie rozwibrowanego pyłu kosmicznego zaledwie w zarysie określa duchową
przestrzeń przedstawienia. Obrazy Podrazika ogniskują naszą
uwagę na tym, co dla malarstwa zasadnicze. Kompozycja jest
trwałą strukturą, kolor energią, przestrzeń jest nieskończona,
kierunek obrazowej dynamiki wertykalny i niezbadany [z katalogu wystawy „Światło koloru wyzwolonego”, Space Gallery,
Kraków 2010]. Lit.: ZPAP 1911-2011. Salon 100-lecia ZPAP
Okręgu Krakowskiego, Kraków 2011, s. 90 (il.).
Cena wyw.: 10000
31. Lenica Alfred
Kompozycja, 1971
Technika własna; wym.: 29,5 x 42,3 cm; sygn. p.d.: Lenica
1971; na odwrocie sygn. oł.: A. Lenica. Do końca lat 50. kształtował się bardzo indywidualny styl malarza, który z czasem
stał się wyróżniającym czynnikiem jego twórczości. Cała przestrzeń obrazów wypełniona była przez malarza rozedrganymi
formami odtworzonymi kontrastującymi kolorami.
Cena wyw.: 3500
| 15
Aukcja nr 41
32. Mehoffer Józef
Popołudnie w ogrodach Belwederu, 1890
Ołówek, papier; wym.: 21,3 x 29,5 cm; nie sygn.; p.g.: 1890, p.d.: 23/3;
śr.d.: Belweder. Szkic przedstawia szpaler kształtowanych drzew i charakterystyczne posągi sfinksów zdobiące ogrody wiedeńskiego Belwederu,
barokowego pałacu księcia Eugeniusza Sabaudzkiego. Po lewej charakterystyczne dla Mehoffera: postać przechodnia, odpoczywających dam,
matki z dzieckiem na rękach. W marcu 1890 artysta przebywał w Wiedniu, gdzie studiował na Akademii (1889-1890). W postaci stojącego
mężczyzny domyślać się możemy postaci Stanisława Wyspiańskiego, który w marcu 1890 przyjechał do Wiednia, gdzie spotkał się z Mehofferem,
który pokazywał mu miasto, w którym Czwarty Wieszcz, wówczas jeszcze
student, znalazł się po raz pierwszy.
Cena wyw.: 2500
33. Janowski Stanisław
Portret Bronisławy Rychter-Janowskiej, ok. 1900
Tusz lawowany; wym.: 23 x 17,8 cm; sygn. tuszem
l.d.: St. Janowski. Portret siostry wykonany ok.
1900 przez brata, artystę malarza, drugiego męża
Gabrieli Zapolskiej. Dzięki jego wsparciu Bronisława wyjechała do Monachium, gdzie studiowała
malarstwo w prywatnych szkołach Antona Ažbe
i Simona Hollósy. Pobierała również lekcje u mistrza portretu Franza von Lenbacha. W 1900 we
Lwowie zawarła związek małżeński z Tadeuszem
Rychterem, artystą malarzem, pochodzącym ze
znanej lwowskiej rodziny profesorskiej. Stanisław
był uznanym malarzem portretów, pejzaży, scen
batalistycznych i rodzajowych. Zajmował się również ilustrowaniem książek i czasopism.
Cena wyw.: 1000
odwrocie
34. Chwistek Leon
Na maneżu (Maneż artylerii konnej), 1915
Piórko, sangwina, papier; wym.: 21 x 27,8 cm; nie sygn.; opis autorski na odwrocie; tamże informacja o proweniencji (własność córki
artysty). Praca związana z okresem służby artysty w Legionach Józefa Piłsudskiego, kiedy był żołnierzem w 5. baterii 1. Pułku Artylerii
Polowej I Brygady. Scena przedstawia najprawdopodobniej przygotowania do formowania (w sierpniu 1915) baterii konnej, na której
czele stanął por. E. Knoll-Kownacki, która uczestniczyła w walkach pod Raśną. W zbiorach rodziny Leona Chwistka zachowały się karty pocztowe kierowane do artysty na adres poczty polowej 118, z adnotacją adresową V bateria 1. Pułku Artylerii Legionów Polskich. Praca
była wystawiana: „Wychowankowie i pedagodzy krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Legionach”, Kraków 1988, informacja w katalogu. Na odwrocie szkic scenografii? Lit.: W. Wyganowska, „Sztuka legionów polskich 1914-1918”, s. 136, rysunek reprodukowany (il. 6).
Cena wyw.: 6800
16 |
37. Müller Szymon
Klasztor OO. Paulinów na Skałce, lata 20.
Węgiel, papier; wym.: 22 x 30 cm; sygn. p.d.: Sz. Müller. Na
odwrocie szkic posągu św. Stanisława umieszczonego w centrum klasztornej sadzawki. Rzadko spotykany na rynku aukcyjny szkic ucznia krakowskiej Szkoły Przemysłowej oraz
ASP. Związany z formistami, w 1927 wstąpił do Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”, gdzie pełnił funkcję skarbnika.
Brał udział w I Wystawie Malarzy Żydowskich w Żydowskim
Domu Akademickim w Krakowie, otwartej w 1930, gdzie pokazano prace 16 artystów (m.in. Bruno Schulza). Współtworzył Zrzeszenie Żydowskich Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy,
zajmujące się propagowaniem i wystawiennictwem sztuki żydowskiej w Krakowie. Zginął w 1942 w obozie koncentracyjny.
Cena wyw.: 1200
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
35. Panek Jerzy
Kraków. Kościół Mariacki, 1942
Akwarela, kredka, karton; wym. komp.: 25,5 x 19 cm; sygn. oł.
l.d.: Jerzy Panek 42. Praca z czasu studiów w Staatliche Kunstgewerbeschule w Krakowie. Placówka chroniła przed wywozem na roboty do Niemiec, dawała możliwość kształcenia
malarzom i rzeźbiarzom, tak wybitnym jak Edward Krasiński,
Adam Hoffmann, Kazimierz Mikulski, Jerzy Skarżyński, Mieczysław Porębski, Jerzy Nowosielski, Jan Szancenbach czy Tadeusz Brzozowski.
Cena wyw.: 1800
36. Tetmajer Włodzimierz
Spotkanie Karola Lanckorońskiego i Jerzego Mycielskiego, 1908
Ołówek, papier; wym.: 21 x 34 cm; sygn. kredką: rysował Włodzimierz Tetmajer / Wiedeń 1908. Scena spotkania słynnych austro-polskich działaczy społeczno-politycznych przed wejściem
do hotelu Muller. Widoczne ślady złożenia arkusza. Lanckoroński i Mycielski znali się nie tylko z prac wiedeńskiego parlamentu
(posłem był także Tetmajer), ale także z członkostwa w Komitecie
Krajowym Odnowienia Zamku Królewskiego na Wawelu.
Cena wyw.: 1000
38. Boznańska Olga
Portret młodej dziewczyny, 1882
Ołówek, papier; wym. w świetle pp: 41 x 29,5 cm; sygn. p.d.: Olga
Boznańska / 12 lipca 1882. Młodzieńcza praca artystki, studium
sporządzone na rok przed rozpoczęciem formalnej nauki rysunku i malarstwa. W 1872 państwo Boznańscy osiedli w Krakowie
na stałe. Zamożność domu zapewniła obu córkom, Oldze i Izie
swobodę w kształceniu się, a atmosfera w domu rodzinnym przyczyniła się do rozwoju talentu. Talent Olgi spostrzegli rodzice
wcześnie i potraktowali poważnie, skoro kilkunastoletnią panienkę posłano na naukę do Kazimierza Pochwalskiego. Portret
przedstawia najpewniej jedną z przyjaciółek Olgi, których miała
raptem kilka. Może Julii Gradomskiej lub siostry.
Cena wyw.: 6000
| 17
Aukcja nr 41
39. Taranczewski Wacław
Mała malarka, lata 30.
Sangwina, papier; wym.: 23,7 x 29,1 cm; nie sygn. Taranczewski powracał wielokrotnie do raz namalowanych motywów, tworząc ich kompozycyjne warianty, kolorystyczne wersje i stylistyczne parafrazy. Seria „Mała malarka” sięga rodowodem
lat 30. Zdzisław Kępiński w katalogu monograficznej wystawy artysty („Wacław
Taranczewski”, Muzeum Narodowe w Poznaniu, 1958, s. 32) pisał: Pomysł jej zrodził się mianowicie w Rudkach, przy oglądaniu z Potworowskim reprodukcji obrazu
Rembrandta przedstawiającej malarza przed pozującym na małym podium aktem..
Taranczewski, już w Poznaniu, korzystając z wizyty małej 13-letniej siostrzenicy w bereciku, wpadł na pomysł usadzenia jej na wysokim stołku przy sztaludze i mając na
myśli owego rembrandtowskiego malarza, nadał jej jednak pozę, jak sam określa, jakby
malującej autoportret pani Vigée-Lebrun. W późniejszych opracowaniach, rozszerzając
pole przedstawienia, wprowadzi jeszcze i akt, umieszczając grupę na tle swej pracowni przy Rybakach, cienistej i romantycznej. To jeden z niewielu szkiców dostępnych
jeszcze na rynku antykwarycznym, gdyż nieomal cała spuścizna artysty (szkice,
akwarele, rysunki i projekty) znajduje się w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu.
Cena wyw.: 3000
40. Berezowska Maja
Rozpusta, 1970
Akwarela, tusz; wym.: 27 x 30,5 cm; sygn.
tuszem p.d.: Maja 70. Praca charakterystyczna dla subtelnie erotycznego nurtu
w twórczości artystki, tym ciekawszego, że
powstającego w epoce dość pruderyjnego
socjalizmu. Wydanie „Piórek” Sztaudyngera
w 1956 ze śmiałymi ilustracjami Berezowskiej było jednym z symptomów odwilży
w Polsce. Widać w nich doskonale radość
i pochwałę życia. I taki też był cel jej sztuki:
„dać odbiorcy radość”.
Cena wyw.: 1600
41. Skarżyński Jerzy
Martwa natura, 1943
Akwarela, papier; wym.: 14 x 33 cm; sygn. oł. p.d.: J. Skarżyński I 43. Praca wystawiana w 2001 na wystawie „Pół wieku metafory”
(nalepka na odwrocie). Praca wykonana podczas studiów w Staatliche Kunstgewerbeschule w Krakowie. Placówka, według wyobrażeń
nazistów, miała być rodzajem szkoły zawodowej, ale dzięki doskonałym pedagogom (Władysław Jarocki, Stanisław Kamocki, Józef
Mehoffer, Fryderyk Pautsch) okazała się ważnym ośrodkiem artystycznym. Uchroniła przed wywozem na roboty do Niemiec i dała
możliwość kształcenia malarzom i rzeźbiarzom, tak wybitnym jak Edward Krasiński, Adam Hoffmann, Kazimierz Mikulski, Jerzy
Panek, Mieczysław Porębski, Jerzy Nowosielski, Jan Szancenbach czy Tadeusz Brzozowski. Lit.: „Mapy wyobraźni. Surrealne światy
Jerzego Skarżyńskiego”, Katowice 2012, s. 96.
Cena wyw.: 2500
18 |
44. Skarżyński Jerzy
Martwa natura, 1942
Ołówek, papier; wym.: 18 x 16,1 cm; sygn. oł. p.d.: J. Skarżyński I 42. Praca wykonana podczas studiów w Staatliche
Kunstgewerbeschule w Krakowie. Lit.: „Mapy wyobraźni.
Surrealne światy Jerzego Skarżyńskiego”, Katowice 2012.
Cena wyw.: 1500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
42. Berezowska Maja
Bal na Pradze, 1962
Akwarela, tusz; wym.: 33 x 33,2 cm; sygn. tuszem p.d.: Maja
Berezowska 62. Studia artystyczne Berezowska odbywała w Petersburgu, Krakowie, Monachium i Paryżu. Malarka, autorka
rysunków satyrycznych, plakatów, ilustracji książkowych, projektów scenograficznych. Jako karykaturzystka debiutowała na
początku lat 20. w tygodniku „Szczutek”. Publikowała w czasopismach: „Cyrulik Warszawski”, „Szpilki”, „Kocynder”, „Le
Figaro”, „La Vie Parisienne”. Za cykl rysunków ośmieszających
Hitlera została osadzona w obozie Ravensbruck.
Cena wyw.: 1800
43. Nowosielski Jerzy
Projekt ikonostasu, lata 60.
Akwarela, ołówek, karton; wym.: 32,2 x 22,2 cm; sygn. p.d.: J. Nowosielski. Na odwrocie szkic wnętrza cerkwi i monogram JN.
Cena wyw.: 7500
45. Chrystow Sławomir
Mały ogród zoologiczny, 2013
Tusz, akwarela, bibuła; wym.: 23 x 32,5 cm; sygn. l.g.: S. Chrystow
maj 2013. Rysunek naniesiony na delikatne tło powstałe w technice ebru.
Cena wyw.: 1100
| 19
Aukcja nr 41
46. Duda-Gracz Jerzy
Autoportret, 1978
Akwarela, ołówek, papier; wym.: 17 x 14,5 cm; sygn. oł. p.d.: Duda Gracz
78, l.d.: Bukowina 12. Jego malarstwo charakteryzuje się wirtuozerią warsztatową i dbałością o szczegóły. Uprawiał sztukę w szeroko pojętej konwencji realistycznej z dominującą deformacją postaci i groteską. Tworzył świat
o demaskatorskim charakterze, posługując się językiem publicystyki i alegorii. Obrazy Dudy Gracza znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego
w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu i Gdańsku, w zbiorach Uffizi we Florencji, w Muzeum im. Puszkina w Moskwie, Muzeum Miejskim
w Gandawie, w Fundacji „BAWAG“ w Wiedniu i Kolekcji Watykańskiej.
Praca oprawiona.
Cena wyw.: 2800
47 Oprządek Leszek
Wieża, 2008
Ceramika; wym.: 27 x 12 x 12 cm; sygn. na podstawie: Oprządek 2008. Problem, jakim
zajmuje się Leszek Oprządek począwszy od pracy dyplomowej to zagadnienie wnętrza i zewnętrza. Traktuje przestrzeń wewnętrzną swoich obiektów, jako tajemnicę. Początkowo
pracując w ceramice, rzeźbił ażurowe struktury, schowane jedna w drugiej, tak by forma
wewnętrzna widoczna była przez otwory zewnętrznej, tylko częściowo. Od 1996 sięgnął
po technikę zdjęć rentgenowskich, które odczytują i przekazują to, co ukryte wewnątrz.
Cena wyw.: 1200
48. Gostwicki Zbigniew
Autoportret, 1927
Akwarela, karton; wym.: 36,7 x 25 cm; sygn. na odwrocie oł.: Zbigniew Jarosz Gostwicki / 1927. Uszkodzone dolne rogi planszy, bez
szkody dla kompozycji. Do 1934 Gostwicki (1906-2003) używał
nazwiska Jarosz, następnie przyjął nazwisko rodowe matki – Gostwicki. Studiował w latach 1926-1930 w krakowskiej Akademii
Sztuk Pięknych pod kierunkiem Teodora Axentowicza i Fryderyka
Pautscha. W 1931 spędził kilka tygodni w paryskiej filii Akademii,
ucząc się pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. Po powrocie do Krakowa związał się z „Grupą Dziesięciu”. Jednocześnie przyjaźnił się
z członkami tzw. pierwszej Grupy Krakowskiej, m.in. z A. Marczyńskim i H. Wańkiem. Przed wojną poznał T. Brzozowskiego i T. Kantora. Wczesna praca z okresu studiów na krakowskiej ASP.
Cena wyw.: 600
20 |
50. Krcha Emil
Zestaw szkiców ołówkiem, lata 20. i 30.
1. Studium architektoniczne; wym.: 10,8 x 14,4 cm; nie sygn.; szkic
wykonany na odwrocie zaproszenia na wystawę prac T. Łempickiej w paryskiej galerii Colette Weil (V 1931). 2. Leda z łabędziem;
ołówek; wym.: 10,5 x 13,3 cm; nie sygn.; szkic wykonany na odwrocie zaproszenia na wystawę prac M. Darbour w paryskiej galerii Jean Charpentier. 3. Katedra św. Jura we Lwowie; ołówek; wym.:
10,5 x 14 cm; nie sygn.; szkic wykonany na odwrocie zaproszenia
na wystawę prac A. Simonettiego w paryskiej galerii Carmine. 4.
Droga przez las; wym.: 10,5 x 14,6 cm; nie sygn.; szkic wykonany na odwrocie zaproszenia na wystawę prac artystów łódzkiego
oddziału ZZ PAP w krakowskim Domu Plastyków (IV 1935).
5. Kościół w miasteczku [Krzemieniec?]; wym.: 12,2 x 15,8 cm;
nie sygn.; szkic wykonany na odwrocie zaproszenia na wystawę
prac G. Coppens w paryskiej galerii Bernheim-Jeune. 6. Sadzenie
ziemniaków; wym.: 10,5 x 16 cm; nie sygn.; szkic wykonany na
odwrocie zaproszenia na Wieczór Sylwestrowy (XII 1931) w restauracji Franciszka Plichty w Kartuzach. Część prac ma precyzyjnie opisane zamierzone barwy. Zaproszenia z czasów studiów artysty w Paryżu w 1925 i 1927-31. Po powrocie mieszkał najpierw
w Krzemieńcu, gdzie organizował Rysunkowe Ognisko Wakacyjne, a od 1943 w Krakowie - z przerwą w latach 1945-1950 na
pobyt we Wrocławiu. Prace pochodzą ze zbiorów rodziny artysty.
Cena wyw.: 1500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
49. Nikifor Krynicki
Zestaw rysunków, przełom lat 50. i 60.
1. Portret mężczyzny; ołówek, kartonik; wym.: 10,3 x 15 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na odwrocie pieczątki autorskie
artysty. 2. Panorama miasta; ołówek, kartonik; wym.: 16,4 x 24,5 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis. 3. Panorama miasta
z ratuszem; ołówek, kartonik; wym.: 16,6 x 24,5 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis. 4. Wnętrze pokoju oraz Martwa natura; ołówek, kartonik; wym.: 21 x 29,5 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na licu pieczątki autorskie artysty. 5. Cerkiew
łemkowska [zachodniołemkowska]; ołówek, kartonik; wym.: 24,8 x 17,6 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na odwrocie
podpis kolekcjonera. 6. Kościół w miasteczku; ołówek, kartonik; wym.: 25 x 16,7 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na
odwrocie podpis kolekcjonera. 7. Kościół w miasteczku [Kościół Świętej Rodziny w Tarnowie?]; ołówek, kartonik; wym.: 22,6 x 16,2
cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na odwrocie pieczątki autorskie artysty. 8. Kościół w miasteczku [Kościół Przemienienia Pańskiego w Sanoku?]; ołówek, kartonik; wym.: 24,8 x 17 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis. 9. Kościół w miasteczku
[Katedra w Tarnowie?]; ołówek, kartonik; wym.: 19,3 x 21,2 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis. 10. Kościół w miasteczku;
ołówek, kartonik; wym.: 20,8 x 14,7 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis; na odwrocie pieczątka autorska artysty. 11. Willa
letniskowa; ołówek, kartonik; wym.: 24,3 x 16,3 cm; sygnowany ciągiem liter naśladujących opis. Dopełnieniem zbioru jest napisane
obcą ręką podanie (wym.: 29 x 21 cm) do Prezydium MRN w Krynicy w prawie przydzielenia artyście mieszkania w bloku nr 66 (na
podaniu blok ten został narysowany, także obcą ręką) z 9 I 1959. Pismo i rysunek sygnowane przez Nikifora ciągiem liter naśladujących
podpis i (niżej) opis budynku.
Cena wyw.: 14500
| 21
Grafika dawna
poz. 51
poz. 54
poz. 55
poz. 53
51. Allard Huych „Hugo”
Widok Krakowa, ok. 1656
Miedzioryt; wym.: 336 x 500 mm (plansza: 460 x 548 mm); sygn.:
Hugo Allardtd excudebat. Nad widokiem tytuł: Cracovia Poloniae
Urbs Celebris Aeri Expressa; niżej pięć herbów i napis Cracovia
na wstędze. Pod kompozycją opisy miasta w jęz. łacińskim (A.
Montanus), holenderskim (A. Montanus) i francuskim (L. Bara);
legenda do 46 obiektów architektonicznych oznaczonych na widoku (przemieszane opisy w języku łacińskim i niemieckim). Na odwrocie, w roku, stary, niemiecki stempelek kolekcjonerski. Bardzo
rzadki widok miasta, wykonany na podstawie wcześniejszych widoków przez amsterdamskiego sztycharza, prowadzącego zakład
wspólnie z synem Carlem.
Cena wyw.: 4500
52. Anton van Dyck
Opłakiwanie Chrystusa, 1879
Akwaforta według obrazu A. van Dycka; wym. odbicia płyty: 730
x 490 mm; pełny arkusz; sygn. l.d.: van Dyck pinx., p.d.: Fr. Frankel
del et sculps. Pod kompozycją tytuł oraz informacja: Towarzystwo
Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie Członkom swoim za rok 1879.
Odbito w monachijskiej firmie A. Wetteroth.
Cena wyw.: 600
53. Braun i Hogenberg / wyd, Jansonius J.
Panorama Krakowa, 1657
Miedzioryt kolorowany; wym.: 370 x 1055 mm (odbicie z dwóch
płyt); opisy w języku łacińskim (Cracovia Metropolis Regni Poloniae);
22 |
rozszerzone wznowienie widoku z dzieła G. Brauna i F. Hogenberga „Civitas Orbis Terrarum…” przygotowane przez Joannesa Janssonius (1588-1664) do edycji „Theatrum Praecipuarum
Urbium, Postarum Ad Septentrionalem Europae Plagam”, Amsterdam 1657. Janssonius nabył płyty w 1653. Lit.: I. Koeman,
Bibliography of terrestrial, maritime and celestial atlases and pilot books, published in the Netherlands up to 1880, Amsterdam
1967, t. II, Ja15 (39).
Cena wyw.: 24 000
54. Debucourt Philibert-Louis
Karta tytułowa teki Zbiór rozmaitych strojów polskich. Collection de
Costumes Polonais, 1817
Akwatinta; wym. komp.: 184 x 140 mm; nie sygn. Odbitka stanowa z naniesionym jednym kolorem do ww. teki (Paris, 1817) Stan
przedliterowy. Grafika wg rysunku J.P. Norblina. Cykl ten stanowi
po dziś dzień znakomity dokument obrazujący codzienne i różnorodne życie dawnej Rzeczypospolitej. Praca po konserwacji. Rzadkie. Lit.: Ilustracja/figuracja. Katalog wystawy, Kraków 1978; E.
Rastawiecki, „Słownik rytowników polskich”, Poznań 1880, s. 216.
Cena wyw.: 800
55. Debucourt Philibert-Louis
Dzieci żydowskie, 1817
Akwatinta; wym. komp.: 164 x 112 mm; sygn.: Norblin del., Depose a la Direction, Debucourt sculp. Tytuł w jęz. polskim i francuskim. Odbitka stanowa z naniesionym częściowo kolorem do teki
Zbiór rozmaitych strojów polskich. Collection de Costumes Polonais
poz. 59
(Paris, 1817). Grafika wg rysunku J.P. Norblina. Praca po konserwacji. Rzadkie. Lit.: Ilustracja/figuracja. Katalog wystawy,
Kraków 1978; E. Rastawiecki, „Słownik rytowników polskich”,
Poznań 1880, s. 216.
Cena wyw.: 800
56. Debucourt Philibert-Louis
Stróże nocni, 1817
Akwatinta; wym. komp.: 164 x 111 mm; sygn.: Norblin del., Depose a la Direction, Debucourt sculp. Tytuł w jęz. polskim i francuskim. Odbitka stanowa z naniesionym częściowo kolorem do
teki Zbiór rozmaitych strojów polskich. Collection de Costumes Polonais (Paris, 1817). Grafika wg rysunku J.P. Norblina. Praca po
konserwacji. Rzadkie. Lit.: Ilustracja/figuracja. Katalog wystawy,
Kraków 1978; E. Rastawiecki, „Słownik rytowników polskich”,
Poznań 1880, s. 216.
Cena wyw.: 800
57. Debucourt Philibert-Louis
Chłop podkrakowski, 1817
Akwatinta; wym. komp.: 164 x 112 mm; nie sygn. Odbitka stanowa, bezliterowa, z naniesionym częściowo kolorem do teki Zbiór
rozmaitych strojów polskich. Collection de Costumes Polonais (Paris,
1817). Grafika wg rysunku J.P. Norblina. Praca po konserwacji. Rzadkie. Lit.: Ilustracja/figuracja. Katalog wystawy, Kraków
1978; E. Rastawiecki, „Słownik rytowników polskich”, Poznań
1880, s. 216.
Cena wyw.: 800
58. Goya y Lucientes Francisco
Temeridad de Martincho en la plaza de Zaragoza, 1816
Akwaforta, akwatinta, sucha igła; wym.: 246 x 354 mm; nie sygn.;
plansza nr 18 z cyklu „Tauromachia”, edycja VI (z oryginalnej
płyty przez Circulo de Bellas Artes, Madryd 1929). Na odwrocie potwierdzenie autentyczności i opis. Cykl ten, w przeciwień-
stwie do wcześniejszych, pozbawiony jest całkowicie odniesień
społecznych i aluzji politycznych. Poświęcony został corridzie,
ulubionej rozrywce Hiszpanów. Niektóre grafiki posłużyły jako
ilustracje do traktatu pióra Nicolasa Fernendeza de Moratina
o jej historii. Artysta złożył hołd wielkim torreadorom, bohaterom rytualnej fiesty, uwielbianym i podziwianym przez wszystkie
warstwy społeczeństwa. W rycinach Goi hiszpańskie widowisko
zyskało wymiar symboliczny - stało się metaforą ludzkiego zmagania z losem i przeznaczeniem. Lit.: E. Piot, “Catalogue raisonné
de l’oeuvre gravé de Francisco Goya y Lucientes”, I (1842) 358; T.
Harris, Goya: Engravings and Lithographs, t. II, n. 221; E. Lafuente
Ferrari, La Tauromaquia, Barcelona 1974, p. 15. Cena wyw.: 1400
59. Grodecki Wacław
Mapa ziem Rzeczypospolitej, 1570
Miedzioryt kolorowany; wym.: 370 x 495 mm; sygn. pł. l.d. w kartuszu: Poloniae... auctore Wenceslao Godreccio Polono. Stan I.
Grafika z: Abraham Ortelius, „Theatrum Orbis Terrarum”, edycja
łacińska, lata 80. XVI w. Na odwrocie nr strony: 58. Stan bardzo dobry. Dzieło Grodeckiego składało się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza część to mapa wykonana w skali 1:1 680
000, druga to broszura, która zawierała dedykację mapy królowi
Zygmuntowi II Augustowi. Mapę Grodeckiego spopularyzował
niderlandzki wydawca atlasów - Abraham Ortelius zamieszczając
ją po raz pierwszy w 1570 r. w wydaniu swego atlasu, jako najdokładniejszą i najnowocześniejszą w tym czasie mapę Królestwa
Polskiego. Pomniejszył on jednak mapę do podziałki ok. 1: 2 600
000 i sporządził ją na płycie miedziorytniczej. Zapisy nazw topograficznych na mapie w atlasie Orteliusa (1570) różnią się nieco
od oryginału głównie przez liczne błędne odczytanie pisowni jak
i pominięcia wpisów miejscowości przez miedziorytnika. Lit.:
„Imago Poloniae”, Warszawa 2002, t. II, s. 29.
Cena wyw.: 4500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 56
| 23
Aukcja nr 41
poz. 60
poz. 61
60. Matejko Jan
Dzieci, 1912
Fotograwiura; wym. odbicia płyty: 518 x 660 mm; pełny arkusz;
sygn. p.d.: Fotograwura Paulussena i Sp w Wiedniu, l.d. Nakładem
Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie. Pod kompozycją tytuł (wraz z notą o tym, że obraz znajduje się w Galerii Miejskiej) oraz informacja: Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych we
Lwowie Członkom swoim za rok 1912. Rzadkie.
Cena wyw.: 600
61. Munster Sebastian
Widok Szczecina, 1550
Drzeworyt; wym. komp.: 260 x 380 mm; sygn. p.g. monogramem
wiązanym RMD. Karta z rozdziału „Beschreibung des landts
Pomern...”, elementu „Cosmographiae Universalis libri VI”, t. III,
wydanego po raz pierwszy w drukarni Heinricha Petri w 1550.
Nad ozdobioną rozbudowanym herbem, opis: Der Herzlichen und
weltberumten Statt Stettin in Pomern... Widok miasta od strony
Odry, ze statkiem na pierwszym planie i tekstem objaśniającym
(w języku niemieckim) ważniejsze obiekty w mieście. Na odwrocie tekst w jeż. niemieckim, wstęp do opisu Szczecina. Lit.: M.
Stelmach, Pomorze i Szczecin na dawnych mapach, planach i widokach. Szczecin 1998.
Cena wyw.: 1000
62. Munster Sebastian, Becker Peter
Mapa Pomorza, 1586
Drzeworyt; wym. komp.: 360 x 440 mm; nie sygn. Karta z dzieła
„Beschreibung des landts Pomern...”, rozdziału „Cosmographiae
Universalis libri VI”, t. III, wydanego po raz pierwszy w drukarni
Heinricha Petri w 1550. Nad mapą herby miast i ziem pomorskich. Na odwrocie tekst o biskupstwach pomorskich i portret
anonimowego hierarchy. Była to pierwsza samodzielna mapa Pomorza. Becker zw. Artopaeus (pochodzący z Koszalina) sporządził ją dla Munstera. Dzieło miało kilka wydań, mapy późniejsze
noszą ślady poprawek i uzupełnień. Mapa, wykonana techniką
drzeworytu, obejmuje rozległą przestrzeń: od Rugii po Gdańsk
i Hel oraz od Bałtyku po linię Bad Freienwalde-Tuchola-Chełmno. Przybliżona skala odwzorowania to 1:1000000. Uszkodzone dolne narożniki, bez szkody dla odbicia płyty. Lit.: M. Stelmach, Pomorze i Szczecin na dawnych mapach, planach i widokach.
Szczecin 1998.
Cena wyw.: 1000
24 |
poz. 62
63. Norblin Jan Piotr
Pożegnanie,1780
Akwaforta; wym. komp.: 120 x 95 mm; nie sygn. Grafika znana także jako Duch Barbary Radziwiłłówny i Zjawa. Wyjątkowo
kontrastowa odbitka; praca po konserwacji. Lit.: H. Hillemacher,
Catalogue des Estampes de J.P. Norblin, Paris 1899, poz. 16; P.
Smolik, Jan Piotr Norblin. Prace rytownicze, Łódź 1934, poz. 73.
Cena wyw.: 800
64. Norblin Jan Piotr
Wskrzeszenie Łazarza [większe], 1775
Akwaforta; wym.: 185 x 170 mm; nie sygn. Znakomita, kontrastowa odbitka; praca po konserwacji. Lit.: H. Hillemacher, „Catalogue des Estampes de J.P. Norblin”, Paris 1899, poz. 7. Inspiracją do Wskrzeszenia Łazarza, tzw. większego nie było konkretne
dzieło Rembrandta. Norblin wykorzystał stosowaną przez Holendra metodę komponowania światłocieniem, przejął wschodni
kostium, wreszcie wykorzystał lekcję techniki mistrza. Temat ten
podejmował dwukrotnie. „Większa” wersja Wskrzeszenia Łazarza
nie jest datowana. Dzięki analogiom z datowanymi rycinami Norblina, typowymi dziełami rembrandtysty, charakteryzującymi się
podobnym traktowaniem światła, można przyjąć, iż Wskrzeszenie mogło powstać ok. 1775-1780. Wzorem Rembrandta Norblin
łączył techniki trawione z suchorytem, używał też metody siarkowej, która pozwala uzyskać w odbitce delikatną gradację szarych
plam i znakomicie nadaje się do budowania światłocienia. Tech-
poz. 67
nikę tę zastosował Norblin, opracowując matrycę do Wskrzeszenia Łazarza - na naniesionym rysunku wytrawił plamy akwatintą
(nakładając pędzlem akwatintę lawowaną, albo prósząc sproszkowaną siarką), uzyskując miękkie tony o różnym natężeniu, od
szarości do czerni.
Cena wyw.: 1200
65. Płoński Michał
Rycerz w zbroi, 1802
Akwaforta; wym.: 170 x 134 mm; nie sygn. Plansza z teki „Recueil de 19 planches etudes de figures, dessinees d’apres nature,
a Amsterdamen 1702 (1802) en gravees spiril’uellement a l’eau
fore par M. Płoński a Paris”. Praca po konserwacji. Według słów
J.G. Pawlikowskiego Płoński, uczeń Norblina, to artysta, który
„robotą swoją najsłuszniej na nazwę polskiego Rembrandta zasłużył”. W latach 1795-1799, towarzysząc mistrzowi, jeździł wraz
z innymi uczniami do Nieborowa. W 1796/1797 przebywał we
Włoszech, po powrocie nadal utrzymywał kontakt z Norblinem.
W 1800 wyjechał za granicę - początkowo do Danii, później Holandii. Przez kilka lat mieszkał w Amsterdamie, gdzie doskonalił
swą technikę akwaforty i prowadził studia nad grafiką Rembrandta. Lit.: Rastawiecki, Słownik rytowników polskich, Poznań 1886,
poz. 18, s. 245.
Cena wyw.: 800
66. Redlich Henryk
Stańczyk, 1883
Miedzioryt; wym.: 365 x 450 mm; zachowana pełna plansza;
sygn. pł. p.d.: Henryk Redlich; pod kompozycją z lewej miedziorytniczy portrecik Jana Matejki (profil); pracę dokończono w Berlinie i odbito tamże u 1886; odbitka próbna (bez napisów) do premii TZSP w Królestwie Polskim za rok 1886. Redlich ukończył
warszawską Szkołę Sztuk Pięknych, potem studiował w Dreźnie
i Monachium (tam został członkiem prestiżowego stowarzyszenia Der Kunstverein). W latach 1866-73 mieszkał w Wiedniu, po
czym wrócił do Warszawy. Za miedzioryt reprodukujący Kazanie
Skargi otrzymał nagrodę petersburskiej akademii i tytuł akademika (1876), dwa lata później otrzymał złoty medal na Wystawie
Światowej w Paryżu i order Legii Honorowej - za Unię Lubelską
wg Matejki. Lit.: SAP, t. VIII, s. 274; „Gazeta Warszawska”, 1886,
R. 113, nr 230, s. 2. Rzadkie
Cena wyw.: 1400
poz. 64
67. Rosen Jan
Przegląd kawaleryi przed W. Ks. Konstantym na Placu Saskim
w Warszawie r. 1824, 1889
Litografia barwna 400 x 787 mm; plansze odbita metodą chromolitograficzną w zakładzie Lemerciera w Paryżu. Premia Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Królestwie dla swoich członków za rok 1889. Miejscami drobne zaplamienia. Rosen malował
głównie obrazy batalistyczne, zwłaszcza z czasów wojen napoleońskich i powstania listopadowego. W latach 1872-1875 uczył
się malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium oraz
w pracowni Józefa Brandta, a przez następne cztery lata studiował w École des Beaux Arts w Paryżu. Rzadziej malował portrety
i sceny rodzajowe, zajmował się także ilustracją książkową. Obrazy Rosena cechuje dbałość o staranność odtworzenia szczegółów
uzbrojenia i umundurowania. Wybierał sceny, w których mógł pokazać przewagę polskiego oręża. Pierwsze lekcje rysunku pobierał
u Franciszka Kostrzewskiego. Sławę przyniósł mu właśnie obraz
„Rewia na Placu Saskim przed wielkim księciem Konstantym
w 1824 roku”, pokazujący przegląd polskiej kawalerii Królestwa
Kongresowego. Obraz ten zakupiony przez cara Aleksandra III,
zapoczątkował karierę Rosena jako nadwornego malarza dworu
petersburskiego (od 1891). Cena wyw.: 2500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 63
| 25
poz. 65
68. Schedel Hartmann
Widok Krakowa, 1493
Drzeworyt kolorowany; wym.: 255 x 530 mm; podwójna karta
z „Liber Chronicarum”, Nuremberg (oficyna Antona Kobergera),
1493; na odwrocie widok Lubeki oraz schematyczny wizerunek
św. Stanisława (obydwa kolorowane); widok pochodzi z 2 edycji (pierwszej niemieckojęzycznej) z grudnia 1493 (I nakład, łaciński, z lipca 1493, miał nakład 1500 egz, II nakład, niemiecki,
1000 egz.). Widok oprawiony. Najstarsze przedstawienie miast:
Krakowa, Kazimierza i Kleparza. Towarzyszy mu obszerny opis
miasta w tekście. Widok opracowany indywidualnie, wyróżnia
się rozmiarami, odbity jest z dwóch klocków drzeworytniczych.
Przedstawia schematyczny obraz zabudowy w pewnym stopniu
zgodny z realiami Krakowa z końca XV wieku, uderza poprawnością topograficznej zgodności. Nad Krakowem wyeksponowano wzgórze wawelskie, zaznaczono ul. Grodzką prowadzącą do
Rynku, gdzie widoczny kościół Mariacki. Z lewej strony miasto
Kazimierz otoczone wodami obu odnóg Wisły, z murami obronnymi (w rzeczywistości były znacznie skromniejsze). Na horyzoncie pagórkowate Krzemionki z kościółkiem św. Benedykta.
Z prawej strony, u dołu, przedstawiony schematycznie Kleparz
z kościołem św. Floriana, u góry klasztor Norbertanek na Zwierzyńcu. Między nimi wije się, zgodnie z ówczesnym stanem, rzeka Rudawa. Na dalekim horyzoncie, po drugiej stronie Wisły,
opactwo benedyktyńskie w Tyńcu. Nie ulega wątpliwości, że
widok powstał przy udziale osoby dobrze znającej miasto. Za
domniemanego współautora uważa się Konrada Celtisa, humanistę przebywającego w Krakowie w latach 1489–1491, który
utrzymywał kontakty z Hartmannem Schedlem i mógł pomóc
przy opracowaniu widoku- miasta.
Cena wyw.: 7000
69. Tepa Franciszek
Portret Adama Mickiewicza
Litografia wg obrazu Franciszka Tepy; wym.: 439 x 300 mm; sygn.
pł. p.d.: F. Tepa / Paryż 1856, l.d.: Husnik & Hausler ph. (wg ich
dagerotypu Tepa namalował portret); pod kom. fascimille autografu wieszcza. Grafika odbita u A. Pruszyńskiego w Krakowie
ok. 1906. O portretach Tepy pisał też Gerson, że umiał wydobyć
tyle niespodzianek kolorystycznych, że portrety jego (…) pełne
są życia i zalet artystycznych. Dagerotyp pokazuje profil Adama
Mickiewicza, jest też pierwszym portretem „starego” Mickiewicza.
26 |
poz. 68
poz. 69
Kilka miesięcy po śmierci Mickiewicza Franciszek Tepa wykonał
portret wieszcza, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie wykonało z niego miedzioryt. Franciszek Tepa nie założył
rodziny, starość spędził w sporej nędzy we Lwowie, gdzie w malutkiej pracowni przy ulicy Sykstuskiej powstawały jego ostatnie
dzieła. Do końca życia pozostał w przyjaźni z Wandą Monné i jej
mężem Karolem Młodnickim. Cena wyw.: 500
70. Tepa Franciszek
Portret Adama Mickiewicza
Litografia wg obrazu Franciszka Tepy; odmienna wersja kolorystyczna; wym.: 439 x 300 mm; sygn. pł. p.d.: F. Tepa / Paryż 1856,
l.d.: Husnik & Hausler ph. (wg ich dagerotypu Tepa namalował
portret); pod kom. fascimille autografu wieszcza. Grafika odbita
u A. Pruszyńskiego w Krakowie ok. 1906. Pęknięty prawy margines (bez szkody dla kompozycji).
Cena wyw.: 500
Grafika XX wieku
poz. 72
poz. 73
72. Bielecki Władysław
Kraków. Kościół Mariacki, 1927
Drzeworyt barwny; wym. płyty: 400 x 310 mm; sygn. oł. p.d.: Wł.
Bielecki del. et imp. 927; l.d.: Kraków. Kościół Marjacki / Oryginalny drzeworyt.
Cena wyw.: 1600
73. Błocki Włodzimierz
Pocałunek i śmierć, 1908
Akwaforta, sucha igła; wym.: 116 x 116 mm; odbitka na pełnym
arkuszu 344 x 284 mm; nie sygn. Grafika, znana także jako Kobieta i śmierć, pochodzi z rzadkiej teki erotyków „Złote storczyki”,
wydanej po 1914 w nakładzie 50 egz. Lit.: I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–1917, Kraków 2000, il.
225; M. Grońska odnotowuje istnienie teki, ale nie miała danych
do opisu (M. Grońska, poz. 77); katalog wystawy „Obrazy śmierci
w sztuce polskiej”, MKN 2000, s. 85 (il.).
Cena wyw.: 2000
74. Błocki Włodzimierz
Pajączek, ok. 1914
Akwaforta, sucha igła; wym.: 160 x 117 mm; odbitka na pełnym
arkuszu 344 x 284 mm; nie sygn. Grafika pochodzi z rzadkiej teki
erotyków „Złote storczyki”, wydanej po 1914 w nakładzie 50 egz.
Lit.: I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–
1917, Kraków 2000, il. 225; M. Grońska odnotowuje istnienie
teki, ale nie miała danych do opisu (M. Grońska, poz. 77).
Cena wyw.: 1200
75 Błocki Włodzimierz
Na niedźwiedziej skórze, ok. 1914
Akwaforta, sucha igła; wym.: 100 x 158 mm; odbitka na pełnym
arkuszu 344 x 284 mm; nie sygn. Grafika pochodzi z rzadkiej teki
poz. 76
erotyków „Złote storczyki”, wydanej po 1914 w nakładzie 50 egz.
Lit.: I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1897–
1917, Kraków 2000, il. 225; M. Grońska odnotowuje istnienie
teki, ale nie miała danych do opisu (M. Grońska, poz. 77).
Cena wyw.: 1200
76. Bożek Kacper
Mistrz i Małgorzata, 2007
Teka 12 grafik, z frontyspisem i katalogiem wystawy, wydana
w 2007; wym. kompozycji ok.: 340 x 445 mm [plansza 510 x
645 mm]; sygn. oł. p.d. Kacper Bożek i data, tytuł śr., l.d. numer.
Plansze: Piąty prokurator (2006, akwaforta, akwatinta, miękki
werniks), Dowód siódmy (2004, akwaforta, akwatinta), Gribojedow
(2006, akwaforta, akwatinta), Fatalne mieszkanie (2005, akwaforta), Varietes (2005, akwaforta, akwatinta), Chwała kogutowi (2005,
akwaforta, akwatinta), Mistrz i Małgorzata (2004, akwaforta,
akwatinta, mezzotinta), Pogrzeb (2007, akwaforta), Lot (2007,
akwaforta, akwatinta), Bal (2007, akwaforta, akwatinta), Mistrz
(2006, akwaforta, mezzotinta), Diabli wiedzą dokąd (2007, akwaforta). Teka przygotowana w latach 2004-2007 z inspiracji i nakładem Salonu Antykwarycznego NAUTILUS. Sto trzynaście
egzemplarzy teki (w tym dziesięć egzemplarzy autorskich i trzy
imienne) zostało odbitych własnoręcznie przez artystę na papierze Hahnemühle farbami Charbonnel. Wystawę i tekę uznano
za jedno z ważniejszych wydarzeń wystawienniczych Krakowa
w roku 2007. Teka prezentowana była m.in. w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym, w ramach festiwalu „Dwa
brzegi”. W 2010 obszerny artykuł o tece: „Mistrz i Małgorzata”,
autorstwa Evy Masthoff, ukazał się w najbardziej prestiżowym
niemieckim czasopiśmie branżowym „Graphische Kunst”.
Cena wyw.: 5000
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 71
71. Bielecki Władysław
Wawel od strony południowej, 1927
Drzeworyt barwny; wym. płyty: 405 x 310 mm; sygn. oł. p.d.: Wł.
Bielecki del. et imp. 928, l.d.: Wawel od str. południowej / Oryg.
drzeworyt. Drzeworytnik, malarz i pedagog, pozostający pod
wpływem drzeworytu japońskiego i krakowskiej szkoły pejzażu,
studiował w akademii monachijskiej. Na stałe mieszkał w Krakowie. Uprawiał drzeworyt i linoryt barwny, których tematami są
najczęściej pejzaż i architektura. Cena wyw.: 1800
| 27
poz. 77
77. Bożek Kacper
Rękopis znaleziony w Saragossie, 2013
Teka 13 grafik; wym. plansz: 540 x 795 mm; wszystkie sygn., datowane, numerowane i tytułowane oł.; zawiera prace: 1. Tajemnica
– akwaforta, akwatinta (220 x 347 mm); 2. Teatr przeznaczenia –
akwaforta, akwatinta, miękki werniks (555 x 415 mm); 3. Kodeks
honorowy – akwaforta, akwatinta (415 x 555 mm); 4. Kształt duszy
I – akwaforta, akwatinta (416 x 280 mm); 5. Kształt duszy II –
akwaforta (416 x 280 mm); 6. Maszyneria zdarzeń – akwaforta,
akwatinta (345 x 490 mm); 7. Przesądy – akwaforta, akwatinta
(247 x 190 mm); 8. Collegium invisibile – akwaforta, akwatinta
(247 x 466 mm); 9. Jedność wielości – akwaforta, akwatinta (410
x 277 mm); 10. Encyklopedia – akwaforta, sucha igła (350 x 500
mm); 11. Mapa I – akwaforta, akwatinta, miękki werniks (390 x
295 mm); 12. Mapa II – akwaforta, akwatinta, miękki werniks
(390 x 295 mm); 13. Koniec i początek – akwaforta, sucha igła
(550 x 415 mm). Teka przygotowana w latach 2010-2013 z inspiracji i kosztem Salonu Antykwarycznego NAUTILUS. Nakład 63 egz. (trzy egzemplarze imienne, I-X oraz 1-50; oferowany
egz. ma numer 19/50) został odbity własnoręcznie przez artystę
na papierze Hahnemühle farbami Charbonnel. Cykl zbudowany
jest jak labirynt, a każda grafika jest pewnego rodzaju przejściem
opisującym w sposób metaforyczny kolejne cechy ludzkiej natury.
Podążając tym labiryntem, pragnąłem zatrzeć różnice pomiędzy
człowiekiem a światem, który go otacza. Zastanawiając się bowiem nad ich wzajemną relacją, założyłem, że ich budowa w interesującym mnie aspekcie jest tożsama – to znaczy, że badając
własną naturę, znajdujemy jej cechy we wszystkim, co nas otacza,
i na odwrót. Poszczególne przejścia mają swój chronologiczny
porządek – tak jak w procesie inicjacyjnym, przemierzając cykl,
zdobywamy kolejne stopnie wtajemniczenia. Śledząc poszczególne grafiki, odkrywamy powtarzające się symbole, będące pewnego
rodzaju kluczem do odczytania następnej, alegorycznej opowieści.
Cena wyw.: 5000
78. Bunsch Adam
Szczygły na kwitnącej gałęzi śliwy, 1946
Drzeworyt barwny, bibuła naklejona punktowo na podkład; wym.:
290 x 195 mm; sygn. oł. l.d.: Adama Bunsch 1946, p.d.: drzeworyt.
Pracę artysta uważał za wyjątkowo udaną i wielokrotnie ją wystawiał, m.in. w warszawskiej Zachęcie i krakowskim TPSP. Lit.:
Adam Bunsch 1896-1969, Bielsko-Biała 1992, s. 187, poz. 53.
Cena wyw.: 600
79. Chrostowski-Ostoja Stanisław
Głowa starca, 1927
Drzeworyt; wym.: 235 x 142 mm; sygn. oł. p.d.: Ostoja-Chro-
poz. 77
poz. 78
poz. 79
stowski, l.d. data. Pierwsza z prac wykonanych przez artystę.
Bardzo rzadkie. Lit.: A. Pietrzak, Stanisław Ostoja-Chrostowski,
Warszawa 2007, kat. poz. 1.
Cena wyw.: 600
80. Chrostowski-Ostoja Władysław
Ucieczka do Egiptu II, 1929 (il. s. 5)
Drzeworyt na bibule; wym.: 185 x 177 mm; sygn. oł. śr.d.: St.
O. Chrostowski 1930. Autorska odbitka najlepszego, finezyjnego
stylistycznie drzeworytu profesora i powojennego rektora ASP
w Warszawie. Drzeworyty Chrostowskiego odznaczają się elegancją, dekoracyjnością, mistrzostwem technicznym i urozmaiconą
fakturą. Zwracają uwagę subtelnością wykonania oraz dekoracyjnością i szczególną wrażliwością na rolę światła w kształtowaniu
formy graficznej. Lit.: A. Pietrzak, Stanisław Ostoja-Chrostowski,
Warszawa 2007, poz. 22; Katalog wystawy pośmiertnej, MNW
1948; M. Grońska, Nowoczesny drzeworyt polski do 1945 roku,
Ossolineum 1971, s. 119.
Cena wyw.: 2400
81. Chrystow Sławomir
Przez dziurkę od klucza, 2011
Teka graficzna 6 linorytów z frontyspisem, wydana w nakładzie
13 egzemplarzy; wym. plansz: 500 x 705 mm; sygn. i dat. oł. p.d.:
S. Chrystow 2011, l.d. tyt., śr. d: pieczątka autorska SCh. Plansze:
„Witaj i żegnaj wielka tajemnico”, linoryt barwny; wym. komp.:
390 x 485 mm; „Para”, linoryt; wym. komp.: 385 x 470 mm; „Znajome miejsce”, linoryt barwny, wym.: 390 x 470 mm; „Piknik lalek”, linoryt, wym. komp.: 385 x 468 mm; „Żegnaj pajacyku”, lino-
ryt, wym. komp.: 470 x 387 mm; „Wielki manipulator”; linoryt,
wym. komp.: 470 x 383 mm. Grafiki znajdują się w oryginalnej,
tytułowanej przez autora, kartonowej tece. Sławomir Chrystow
należy do wybijających się grafików swojego pokolenia uprawiających trudną i pracochłonną sztukę linorytu. Jego profesjonalizm i zachwycająca perfekcja warsztatowa zadziwia dbałością
o każdy szczegół i urzeka pomysłowością i finezją wykonania. Jest
mistrzem w zaszyfrowywaniu znaczeń, posługuje się symbolem
i uniwersalną ikonografią. W swojej twórczości artysta łączy teraźniejszość z przeszłością, prawdę z fikcją. Jest otwarty na świat
baśni i mitów. Stąd fascynujące obrazy ludzi i zwierząt wtopione
w ten świat magii, zagadek i nieodkrytych tajemnic. Cena wyw.: 4000
82. Czartak. Zbiór poetów w Beskidzie, 1928
Litografia; Poezje i proza Józefa Birkenmajera, Janiny Brzostowskiej, Wiktora Hanysa, Zofji Kossak-Szczuckiej, Edwarda Kozikowskiego, Tadeusza Szantrocha, Jana Wiktora, Emila
Zegadłowicza. Kraków 1928. Czartak, regionalistyczna grupa literacka założona w 1922 r. w Wadowicach przez Emila
Zegadłowicza. Wyszedł 3-krotnie w 1922, 1925 i 1928. Druk
„Czasu”. 4, s. 217, 13 ilustr. (w tym 5 drzeworytów). (oraz) teka
autolitografii Czartaka. Kraków 1928. 8 autolitografii (w tym 2
kolor.): 1. Hrynkowski Jan - Cyganka. (kolor.) 2. Kowarski Feliks
Szczęsny - Baca. 3. Misky Ludwik - Czartak. 4. Mroziński Jan Dworek w Beskidzie. 5. Pronaszko Zbigniew - Ulica w Suchej.
(kolor.) 6. Weiss Wojciech - Kalwaria. 7. Fałat Julian - Skrzeczna
widziana z Bystrej. 8. Fałat Julian - Klimczok widziany z Bystrej.
Tekst i litografie współoprawne, brak opr. brosz. (oryg. kompozycja naklejona na nową oprawę kartonową).
Cena wyw.: 1200
83. Daniec Tomasz
NOL z cyklu „Nowy Porządek Świata”, 2010
Intaglio; wym.: 600 x 992 mm; sygn. oł. p.d.: T. Daniec 2010, l.d.
tytuł; odb. autorska E/A V/VI. W 2011 praca otrzymała Guanlan International Print Prize na 3. Międzynarodowym Biennale
Grafiki w Guanlan (Chiny) = Guanlan International Print Biennial Exhibition). Konkurs organizowany jest przez największy
w Chinach ośrodek artystycznego drzeworytu, założony przez
Chena Yanqiao (1911-1970), twórcy szkoły Nowoczesnego Drzeworytu Chińskiego.
Cena wyw.: 1100
poz. 84
poz. 83
84. Daniec Tomasz
Sepsis, 2010
Intaglio; grafika odbita z 2 płyt; wym.: 1193 x 1000 mm; sygn. oł.
p.d.: T. Daniec 2010, l.d. tytuł; odb. autorska V/VI. W 2012 praca
otrzymała „Grand Prix” na 8. Triennale Grafiki Polskiej, Katowice.
Triennale jest od lat największym w kraju spotkaniem artystów
zajmujących się tą dyscypliną sztuki, jak też wystawą promującą
polską sztukę na świecie. W 2013 grafika była wystawiana na wystawie w Muzeum Częstochowskim, gdzie prezentowano najciekawsze grafiki współczesnych polskich artystów.
Cena wyw.: 1500
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 81
85. Dretler-Flin Stefania
Legendy Krakowa. 14 drzeworytów, 1950
Teka drzeworytów, [druk Sp. Pracy Imago-Artis] Kraków 1950;
[4], karta tytułowa,14 plansz z ochronnymi bibułkami i tytułami
odbitymi stemplem; stan bardzo dobry (okładka nieco przykurzona). Na II stronie okładki kolofon: Odbito na prasie ręcznej dalszych 100 egzemplarzy numerowanych od 101 do 200. Na okładce
dwubarwny drzeworyt. Nr (egz.) 101. Dodatkowo drzeworyt na
IV stronie okładki.
Cena wyw.: 600
86. Fijał Katarzyna
Martwa natura
Litografia barwna; wym.: 520 x 780 mm; sygn. oł. p.d.: Katarzyna
Fijał 2010, l.d.: 2/7; śr.d. tytuł. Obiecującą, odwołująca się do klasyki, praca młodej, krakowskiej artystki.
Cena wyw.: 400
| 29
Aukcja nr 41
poz. 87
87. Gielniak Józef
Sanatorium VIII [Wysoka łąka], 1967
Linoryt na bibule; wym. komp.: 195 x 253 mm; sygn. oł. p.d.: Józef
Gielniak, l.d.: tytuł, śr. d. technika, data, odbitka 9/30. Gielniak,
zaliczany do wąskiej grupy najwybitniejszych polskich artystów
grafików, zostawił po sobie zaledwie 68 prac. Cykl „Sanatoria”
powstał w szpitalu przeciwgruźliczym w Bukowcu koło Kowar,
w którym artysta przebywał od 1953. Gielniak ograniczył motywy na linorytach do budynku sanatoryjnego. Początkowo fascynowała go architektura budowli ozdobionej wieloma wieżyczkami,
wykuszami, z czasem stworzył świat na wpół baśniowej, na wpół
średniowiecznej fantastycznej architektury. Urzeka surrealistyczną urodą, przez która przebija się niepokojąca cisza i pustka. Lit.:
I. Jakimowicz, „Józef Gielniak”, Warszawa 1982, poz. 23.
Cena wyw.: 4800
poz. 88
poz. 90
88. Gielniak Józef
Improwizacja II (Fantaisie sur un theme morbide), 1959
Linoryt, bibuła; wym. komp.: 180 x 248 mm; sygn. oł. p.d.: J.
Gielniak, l.d. tytuł, śr. d. data. Kurator jednej z wystaw prac Gielniaka, Ewa Gorządek pisała: „Wspólną cechą „Improwizacji” jest
rozjaśnianie powierzchni. Światło nie pada w nich z jakiegoś
określonego kierunku, ale jest rozproszone na całej powierzchni.
W długo opracowywanych linorytach zostało zawarte bardzo osopoz. 89
biste wyznanie, zobiektywizowane do uniwersalnego uogólnienia.
Warsztatową maestrię łączył Gielniak z siłą i sugestywnością wi- obrazu w momencie powstania idei nie jest jeszcze znany, powstazji, zmysłowym zachwytem nad pięknem świata. Inspiracje znaj- je w trakcie zapisywania i oznaczania, jest wynikiem ściśle okredował wszędzie: w witalnej bujności traw, ornamentalnej struktu- ślonego programu doświadczalnego. Obiektywizacja problemu
rze kwitnących ostów, w delikatnej kruchości dmuchawców”. Lit.: poprzez przybliżenie matematyczne, wartości uzyskane losowo
Hermansdorfer M., „Józef Gielniak”, Wrocław 2006, il. s. 24, poz. niesie w sobie istotny aspekt filozoficzny. Przypadek i zmienność
kat. 15; M. Hermansdorfer, „Józef Gielniak. Teka”, Ossolineum tworzą ulotną materię rozwijającą się bez końca, budzącą skoja1972, plansza 11.
rzenia metafizyczne. Lit.: Galeria 72. Kolekcja sztuki współczesnej
Cena wyw.: 3600
1972-2002, Chełm 2002, s. 79, poz. 22.
Cena wyw.: 1600
89. Grabowski Jerzy
Układ paralelny - studium, 1997
90. Hayden Henryk
Linoryt barwny, relief; wym.: 520 x 810 mm; sygn. oł. p.d.: Jerzy Kompozycja muzyczna, 1916
Grabowski imp.; po lewej data i tytuł; odbitka nr 15/19. Stan za- Drzeworyt barwny; wym.: 115 x 215 mm; sygn. pł. l.d.: Hayden;
chowania bardzo dobry. Bardzo rzadka, dekoracyjna praca wybit- sygn. oł. p.d.: Hayden 1916, l.d.: e/a II. Ilustracja do programu
nego łódzkiego artysty, powstała w l. 1996-1997. Grafika zakom- koncertu „Ravel-Satie”, zorganizowanego w kwietniu 1916 pod
ponowana w prostokącie. Płaszczyzna pokryta jest gęstą siatką patronatem ugrupowania „Lyre et Palette”, z którym współpracowypukłych, niewielkich kwadratów i trójkątów. W centralnej par- wali członkowie „Grupy 6-ciu”. Autorski wariant (II) pracy, drzetii kompozycji umieszczone są dwie figury w formie rombów. Gór- woryt (w przeciwieństwie do reszty nakładu) barwny. Odbitka
ny przesunięty nieco w lewo w kolorze czarnym przechodzącym unikatowa. Lit.: Ch. Zagrodzki, Henri Hayden 1883-1970, Paryż
ku dołowi w granaty i jasne błękity. Dolny romb w kolorze czar- 2013, s. 20-21 (il. w wersji cz-b.).
nym przechodzącym w odcienie czerwieni. Ostateczny wygląd Cena wyw.: 1600
30 |
poz. 91
poz. 95
poz. 95
91. Hayden Henryk
Port w Cherbourgu, 1948
Litografia barwna; wym. planszy: 355 x 485 mm; sygn. oł.: Hayden 1948, l.d.: 20/100. Praca z liczącego 6 grafik portfolio „Six
marines” (Editions de l’Artisan, Paris 1948). Widać tu jak malarstwo artysty, oparte na szerokich plamach barwnych, doskonale
współgra z techniką barwnej litografii. Lit.: Ch. Zagrodzki, Henri
Hayden 1883-1970, Paryż 2013, s. 45.
Cena wyw.: 450
92. Hayden Henryk
Port w Barfleur, 1948
Litografia barwna; wym. planszy: 355 x 485 mm; sygn. oł.: Hayden 1948, l.d.: 13/100. Praca z liczącego 6 grafik portfolio „Six
marines” (Editions de l’Artisan, Paris 1948). Jedne z pierwszych
plansz graficznych Haydena związane były z Normandią. Lit.:
Ch. Zagrodzki, Henri Hayden 1883-1970, Paryż 2013, s. 45.
Cena wyw.: 450
93. Hecht Józef
Antarktyda, 1928
Sucha igła, akwaforta; wym. komp.: 247 x 325 mm; sygn. oł. p.d.:
Joseph Hecht, l.d.: epreuve d’impession. Efektowna praca, szerokie marginesy; odbitka na niebieskawym, potęgującym wrażenie
chłodu kompozycji, papierze. Grafika pochodzi z 4-planszowej
teki „Atlas”, z tekstami Gustave Kahna i André Suarèsa, wydanej
w Paryżu, w nakładzie 79 egz. Na pp opis kolekcjonerski. Lit.:
Tonneau-Ryckelynck/Plumart 163.
Cena wyw.: 1200
94. Hiszpańska-Neumann Maria
Nasza ziemia, 1957
Drzeworyt na bibule; wym.: 450 x 245 mm; sygn. oł. l.d.: M.
Hiszpańska-Neumann; p.d. tytuły (wersja pol. i fr.) i datowanie;
odbitka 15/25. Stan zachowania: dobry. W latach 50. artystka
posługiwała się głównie techniką drzeworytniczą, próbowała także innych technik, jak sucha igła, akwaforta i akwatinta, ale praca
z kwasami nie była możliwa w maleńkim mieszkaniu. Za to pojawiły się prace ryte na większych płaszczyznach, pełne rozmachu
i wyrazu, m.in. ekspresjonistyczna Nasza Ziemia (wyraźne nawiązanie do czasów pobytu w obozie koncentracyjnym Ravensbrűck,
dokąd trafiła 10 IV 1942 z numerem 10219). Lit.: J. Białostocki,
„Maria Hiszpańska-Neumann”, Warszawa 1963, il. tabl. 22.
Cena wyw.: 600
95. Jakubowski Stanisław
Kraina słowiańskich baśni, 1929
Teka 20 drzeworytów; wym. teki: 257 x 210 mm; sygn. piórem
przy kolofonie; każda z grafik (różne rozmiary, średnio 95 x 86
mm) sygn. oł. p.d.: St. Jakubowski; prace oprawione w papierowe
pp, na każdym odręcznie wpisany tytuł. VIII kart nlb. wstępu; na
VIII kolofon: Wszystkie dwadzieścia drzeworytów, w tem jeden kolorowy, wytłoczyłem własnoręcznie na japońskim papierze i wydałem
w pięćdziesięciu numerowanych tekach. Teka nr 25. Całość w oryg.,
nieco zaplamionej tekturowej tece. Teka była reklamowana w postaci drzeworytniczej wkładki do bibliofilskiego czasopisma „Silva Rerum”, t. V, 1930. Lit.: M. Grońska, poz. 278 (tamże wykaz
prac), J. Maślanka, Literatura a dzieje bajeczne, Warszawa 1984.,
„Rzeczy Piękne” R. 8, z. 10-12.
Cena wyw.: 2000
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 93
96. Jakubowski Stanisław
Chata za wsią, lata 30.
Akwaforta; wym. komp.: 250 x 445 mm; sygn. oł. p.d.: St. Jakubowski. Rzadka praca o nietypowej dla artysty tematyce i w innej
niż zwykle technice.
Cena wyw.: 800
97. Jakubowski Stanisław
Kraków. Barbakan, lata 30.
Akwaforta; wym. komp.: 107 x 102 mm; sygn. oł. p.d.: St. Jakubowski, pod kompozycją, na krawędzi arkusza tytuł: Barbakan.
Rzadka praca o nietypowej dla artysty tematyce i w innej niż
zwykle technice.
Cena wyw.: 320
| 31
Aukcja nr 41
98. Juszczak Anna
Wrak, 2012
Akwaforta, akwatinta; wym.: 370 x 1340 mm (praca odbita na 2
planszach). Grafika eksponowana w Pałacu Sztuki w Krakowie
(2012). O swej twórczości artystka pisze na blogu: „Robi grafiki,
projektuje książki, tworzy szkicowniki, rysuje, ilustruje, bazgrze,
wycina, klei i maluje”.
Cena wyw.: 800
poz. 99
99. Komorowska Wanda
Rodzice, lata 20.
Akwatinta; wym.: 216 x 300 mm; sygn. piórem p.d.: Wanda Komorowska. Krakowska artysta, po ukończeniu Wyższych Kursów
Dla Kobiet im. Baranieckiego, studiowała w Monachium i Paryżu, doskonaląc umiejętności w zakresie grafiki. Spośród paryskich
impulsów najwyraźniej zaznaczyła się w jej twórczości wpływ
Whistlera. Preferowała techniki metalowe, akwafortę i akwatintę
barwną, w której wykazywała niezwykłą inwencję i wrażliwość na
niuanse barwne. Odtwarzała ciche, pełne prostoty nastroje domowe, skupiając się na wizerunkach zadumanych twarzy.
Cena wyw.: 800
100. Kowalski Leon
Stara piosenka (powstanie 63 r.), 1911
Akwaforta barwna; wym.: 238 x 176 mm; sygn. oł. p.d.: Leon Kowalski, l.d.: Stara piosenka / powst. 63 r. Grafika to portret ojca
artysty, weterana Powstania Styczniowego. Plansza 23 z teki „L’Art
graphique de Leon Kowalski Pologne”, [b.d., Kraków]. Lit.: „Leon
Kowalski: artysta malarz i grafik 1870-1937”. Kraków [1939];
Nowoczesna grafika polska. Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa
Artystów Grafików. [1937]. nr 1, il. s. 28.
Cena wyw.: 400
poz. 101
101. Kunke Emil
Król w lektyce, 1931
Litografia dwubarwna; wym.: 235 x 187; nie sygn. Na odwrocie
pp opis kolekcjonerski obcą ręką. Grafika z cyklu „Średniowiecze”,
odwołującego się do żydowskich legend. Dzieła Kunkego Kozicki
(w 1925) nazwał: „ekspresjonistycznymi ilustracjami do nie napisanych poematów okultystyczno-fantastycznych”. Lauterbach
opisując cykl „Średniowiecze” pisał: „Artysta-romantyk buduje
fantastyczne miasta swej wyobraźni, […] kędy […] rozgrywa się
mistyczne teatrum fantastycznych snów”. Niemal cały dorobek artysty przepadł podczas wojny. Rzadkie. Lit.: J. Malinowski, Malarstwo i rzeźba Żydów Polskich, Warszawa 2000, s. 324-325.
Cena wyw.: 1200
102. Lam Władysław
Miasteczko śródziemnomorskie, lata 60.
Drzeworyt na bibule; wym. komp.: 250 x 187 mm; sygn. oł. p.d.:
W. Lam. Od lat 60. do początku lat 80. powstają nieprzedmiotowe, „panoramiczne” widoki morza (cykle Morze, Wielka przestrzeń,
widoki znad Adriatyku), wyabstrahowanych fragmentów natury
(cykle Bryła, Meteor, Skała, Mur), wizje odczuć i pojęć (Pustka,
Marzenie, 1970; Wiosenny nastrój, 1969, 1972).
Cena wyw.: 1500
poz. 102
32 |
103. Lam Władysław
Dysputa, 1925
Drzeworyt; wym.: 250 x 188 mm (plansza 295 x 385 mm); sygn.
oł. p.d.: Władysław Lam. Grafika pochodzi z teki Don Quijote,
1925. Lit.: M. Grońska, „Grafika w książce, tece i albumie”, Warszawa 1994, poz. 353.
Cena wyw.: 400
poz. 104
105. Makowski Tadeusz
Bureau Noël, Marché aux puces, 1930
Druk bibliofilski. Poèmes en prose accompagnés de 6 aux-fortes
originales par Gromaire, Dubreuil, Georg, Ralli, Makowski, Per
Krohg. [Paris] 1930. M. Seheur. 8, s. [4], 65, [2], tabl. 6. brosz.,
obw., bibułka ochronna (z nadrukowanymi informacjami tytułowymi). Stan bardzo dobry. Wydano 200 egz. numerowanych,
na welinie z Arches, ten nr 122. Na tablicach sześć oryginalnych
grafik, w tym akwaforta Tadeusza Makowskiego. Grafika T. Makowskiego zatytułowana „Handlarz starzyzną”, wym.: 140 x 110
mm (arkusz: 245 x 180 mm); sygn. pł. inicjałem TM. Odbita na
grubym papierze czerpanym jest w doskonałym stanie. Pochodzi
z najlepszego okresu twórczości artysty. Lit.: W. Jaworska, „Tadeusz Makowski: życie i twórczość”, Warszawa 1964; W. Jaworska,
„Tadeusz Makowski”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1960, s.
229, poz. 71. Rzadkie!
Cena wyw.: 1600
106. Marek Józef
Ptak grozy, 1966
Drzeworyt; wym. komp.: 435 x 705 mm (plansza: 605 x 772
mm); sygn. oł. p.d.: Marek 66, l.d.: Ptak Grozy; egz.5/10. Imponujący drzeworyt obrazujący „atomowe” lęki lat 60. Ówczesna
propaganda próbowała przekonać ludzi, że stale żyją na progu
apokalipsy, że ich istnienie zależy wyłącznie od posłuszeństwa
wobec władzy. Praca nie traci swojego mrocznego klimatu i aktualności także w początku XXI wieku. Wielkoformatowa praca
ucznia Xawerego Dunikowskiego, profesora krakowskiej ASP
zachowała się w doskonałym stanie, co rzadkie przy tej wielkości
odbitkach. Artystę bardziej niż powielanie interesował sam proces
wydobywania treści z drzeworytniczej deski, czego dowodem jest
niewielka (10) liczba zrealizowanych odbitek. Lit.: „Józef Marek.
Malarstwo, grafika, rzeźba”, Kraków 2010, poz. 45.
Cena wyw.: 600
poz. 107
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
104. Makowski Tadeusz
Postaci, ok. 1931
Sucha igła, rylec; wym. komp.: 245 x 196 mm (plansza: 377 x 275
mm); sygn. oł. p.d.: Tadé Makowski, ld. 5/20; sygn. pł. l.d.: TM,
p.d.: 13. Praca po konserwacji p.d. marginesu. Grafika (plansza
13) przeznaczona do niezrealizowanej teki 15 rycin na metalu. Lit.: W. Jaworska, „Tadeusz Makowski”, Muzeum Narodowe
w Warszawie, 1960, plansza 13 (zob. s. 230-232); „Grafika i rysunek polski 1800-1945, Katalog zbiorów MŚ w Katowicach”,
Katowice 2006, poz. 162, il. s. 112. Bardzo rzadkie!
Cena wyw.: 8000
107. Mehoffer Józef
Urwany koń (Helcia Tatarówna), 1904
Litografia na żeberkowym papierze; wym. komp.: 350 x 200 mm;
sygn. oł. p.d.: Józef Mehoffer. Wizerunek Helci, swobodnie naszkicowany na neutralnym tle, spowinowacony jest stylistycznie
z suchorytami Whistlera. Portretowana dziewczynka była córką
Szymona Tatara, znanego przewodnika tatrzańskiego i jednego z pierwszych ratowników górskich. W ich domu Mehoffer
spędzał wakacje. Wyszła za mąż za Jana Marusarza; była matką
Stanisława (słynnego narciarza i kuriera tatrzańskiego) i Heleny
(sportsmenki, zamordowanej przez Niemców w 1941). Praca po
delikatnej konserwacji. Lit.: „Katalog wystawy Józefa Mehoffera”, Kraków 1964, poz. 422, katalog wystawy w TPSP, Kraków
1935, poz. 553.
Cena wyw.: 1600
| 33
108. Mianowski Lucjan
Kroki, 1971
Litografia barwna; wym.: 920 x 610 mm; sygn. oł. p.d.: Lucjan
Mianowski 71; e/a. Praca z cyklu „Kroki we mgle” pochodzi z najlepszego okresu twórczości artysty, który w tym czasie uczestniczył w najbardziej prestiżowych światowych konkursach graficznych, festiwalach oraz prezentacjach sztuki polskiej na Zachodzie.
W 2012 „Kroki” były prezentowane na wystawie monograficznej
W kręgu pop-artu. Lucjan Mianowski (1933-2009), zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Krakowie. Prace artysty znajdują
się m.in. w zbiorach Muzeum of Modern Art w Nowym Jorku,
Muzeum de Arte Moderna w Sao Paolo, Muzeum Sztuki Współczesnej w Tokio, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sztokholmie,
Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie, Bibliotheque Nationale
w Paryżu oraz wiedeńskiej Albertinie. Lit.: „Lucjan Mianowski
1933-2009”, kat. nr 164, il. s. 54.
Cena wyw.: 800
109. Mianowski Lucjan
Spacer, 1973
Litografia barwna; wym. komp.: 790 x 460 mm; sygn. oł. p.d.: Lucjan Mianowski 73, l.d.: e/a, tyt. śr.d. W 2012 „Kroki” były prezentowane (wraz z innymi głównymi cyklami: „Katedra”, „Zachód
słońca”, „Pejzaż księżycowy”, „Kroki we mgle”, „Akt na tle morza”
i „Spacer”) na wystawie monograficznej W kręgu pop-artu. Lucjan
Mianowski (1933-2009), zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Krakowie. Lit.: „Lucjan Mianowski 1933-2009”, kat. nr
164, il. s. 65.
Cena wyw.: 800
poz. 109
110. Mondral Karol
Tragarz II [Woźnica z Prowansji], 1912
Sucha igła; wym. komp.: 118 x 72 mm; nie sygn. Lit.: Katalog
wystawy „Karol Mondral 1881-1957”, Bydgoszcz 2012, poz.
78. Karol Mondral był uczniem Szkoły Rysunkowej Wojciecha
Gersona i pracowni malarstwa Leona Wyczółkowskiego na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. 13 lat spędził we Francji,
głównie w Paryżu, gdzie rozwijał twórczość graficzną. Uczestniczył w działalności Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu,
podróżował po Francji, Anglii i Szwajcarii. Wyjazdy dostarczały
mu inspiracji. Wśród prac znajdziemy widoki architektoniczne,
pejzaże, lecz również portrety i autoportrety. Interesującym wątkiem tematycznym są sceny rodzajowe, począwszy od tych zminimalizowanych, traktowanych jako sztafaż w miejskich widokach aż po samodzielne kompozycje, najczęściej przedstawiające
życie bretońskich rybaków. O wysokiej wartości sztuki graficznej
Mondrala – obok bogatej tematyki i zróżnicowanych inspiracji
stylistycznych – decydują nieustanne poszukiwania warsztatowe.
Pod koniec 1921 powrócił do kraju i osiedlił się w Bydgoszczy;
uczestniczył w życiu kulturalnym miasta, wpływając na tutejsze
środowisko artystyczne. Dorobek artystyczny Mondrala był
ogromny, jednakże – podobnie jak wielu artystów jego pokolenia
– podczas wojny stracił niemal wszystko. Ta strata stanowiła dla
Mondrala tragiczny cios, po którym prawie całkowicie zawiesił
działalność twórczą.
Cena wyw.: 600
poz. 112
poz. 113
34 |
111. Mondral Karol
Portret Stefana Stasiaka [Portret prof. S.S.], 1912
Sucha igła; wym. komp.: 112 x 83 mm; nie sygn. Portret lwowskiego orientalisty (indologa), przyjaciela artysty, który – studiując
na Sorbonie, ściągnął Mondrala do Paryża. Lit.: Katalog wystawy
poz. 117
poz. 118
wystawy „Karol Mondral 1881-1957”, Bydgoszcz 2012, poz. 94.
Cena wyw.: 1200
114. Mondral Karol
Mężczyzna nad brzegiem morza [Nad morzem], ok. 1913
Sucha igła; wym. komp.: 145 x 190 mm; nie sygn. Lit.: Katalog
wystawy „Karol Mondral 1881-1957”, Bydgoszcz 2012, poz. 103.
Cena wyw.: 800
115. Norblin Stefan
Polska kraj polowań, 1929
Plakat propagandowy; litografia offsetowa barwna; wym.: 1000 x
627 mm; sygn. pł. l.d.: S. NORBLIN; Wydawnictwo Ministerstwa Komunikacji, Zakłady Graficzne Eugeniusza i Kazimierza Koziańskich w Warszawie. Datacja podana za najnowszym
z opracowań. Stan idealny. Lit.: „Reklama” 1930, nr 4, s. 26, A.A.
Szablowska, M. Seńkiw, „Plakat polski”, Warszawa 2009, poz.
372, „Plakat polski 1899-1945. Katalog wystawy”, Lublin 2004,
poz. 40. Rzadkie.
Cena wyw.: 6900
poz. 115
„Karol Mondral 1881-1957”, Bydgoszcz 2012, poz. 73; tamże obszerna literatura do tej pracy.
Cena wyw.: 600
112. Mondral Karol
Camilla przy piersi [Dziecko przy piersi], 1912
Sucha igła; wym. komp.: 77 x 109 mm; nie sygn. Portret córki
artysty Camilli, urodzonej w 1911. W 1924 wróciła z rodzicami do Polski. Autorka wspomnień „Bieg przez stulecia”. Jej pasją
było tłumaczenie dzieł literatury węgierskiej (m.in. T. Déryego,
L. Németha, M. Jókaia). Lit.: Katalog wystawy „Karol Mondral
1881-1957”, Bydgoszcz 2012, poz. 70.
Cena wyw.: 600
113. Mondral Karol
Wyjazd na letnisko, 1913
Sucha igła; wym. komp.: 243 x 287 mm; nie sygn. Lit.: Katalog
116. Otręba Ryszard
Rzekome znikanie przedmiotu II, 1990
Gipsoryt na bibule; wym.: 795 x 580 mm; sygn. oł. p.d.: Otręba
1990, tyt., techn. num. l.d.: 8/50. Artysta zasłynął „czystą formą”
swoich grafik oraz rysunków budując geometryczne, abstrakcyjne kompozycje, przeważnie czarno-białe. Odnosił liczne sukcesy
potwierdzane nagrodami otrzymanymi w Polsce i za granicą. Jego
prace znajdują się w największych zbiorach muzealnych i galeriach
na świecie, są w stałych ekspozycjach europejskich muzeów oraz
muzeach narodowych w Polsce.
Cena wyw.: 800
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 114
117. Pieniążek Józef
Józef Piłsudski, po 1926
Akwaforta; wym.: 390 x 295 mm; sygn. pł. l.d.: J. Pieniążek. Odbitka stanowa (wersja bez napisów). Portret zbliżony kompozycyjnie
do portretu prez. Ignacego Mościckiego, tego samego autora.
Cena wyw.: 400
118. Pieniążek Józef
Krzemieniec. Róg ulicy Kładkowej, 1927
Akwaforta; wym.: 175 x 112 mm; sygn. pł. p.d.: J. Pieniążek, l.d.:
Krzemieniec 1927; sygn. oł. p.d.: Józef Pieniążek, l.d.: Z ul. Kładkowej. Grafika z „Teka graficzna. Krzemieniec miasto rodzinne
Juliusza Słowackiego”, Lwów 1927. Lit.: M. Grońska, „Grafika
w książce, tece i albumie”, Wrocław 1994, poz. 436.
Cena wyw.: 600
| 35
poz. 120
poz. 121
poz. 123
119. Rassalski Stefan
Zabytki Warszawy, 1960
Teka 7 drzeworytów; wym. arkusza: 400 x 290 mm; każda grafika
sygn. oł. l.d. SRassalski oraz w l.d. tytuł. Okładka nieco podniszczona. Tekę [znaną w literaturze także pod tytułem Warszawa]
wydała drukarni „Znak” w nakładzie 300 egz. Na początku działalności artystycznej związany z Lublinem, gdzie w latach 192833 kształcił się w kierowanej przez Janinę Miłosiową Wolnej
Wszechnicy Malarstwa i Rysunku. Wtedy zaczął interesować się
drzeworytem. Pierwsze grafiki wykonał w 1932 r., a rok później
własnym kosztem wydał tekę drzeworytów „Lublin”. Jeden z założycieli działającej w tym mieście grupy artystycznej Krąg. Po wojnie był jednym z członków Biura Odbudowy Stolicy, w którym
kierował pracownią fotograficzną. Cena wyw.: 900
120. Rubczak Jan
Motyw z ogrodów Paryża, ok. 1912
Akwaforta, akwatinta; wym. komp.: 240 x 210 mm; plansza: 505
x 405 mm; sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak; w p.d.r. zapiski kolekcjonerskie oł.; grafika przedstawia piękna Fontaine des Quatre parties
du monde (Fontannę Czterech Części Świata), której głównym
elementem jest kula ziemska podtrzymywana przez kobiety symbolizujące kontynenty - Amerykę, Azję, Afrykę i Europę. Rzadkość. Edukację artystyczną Rubczak rozpoczął w latach 1904-
36 |
poz. 122
poz. 124
1911 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, początkowo pod
kierunkiem F. Cynka, następnie w graficznej pracowni Józefa
Pankiewicza. Swe umiejętności warsztatowe doskonalił w Paryżu w latach 1908-1909. Studia rozszerzył w Akademie für Graphische Künste und Buchgewerbe w Lipsku; naukę kontynuował
w Académie Colarossi w Paryżu, gdzie w 1911 osiadł na wiele lat.
Jego sztukę promował znany paryski marszand Leopold Zborowski. W 1917 otworzył w Paryżu własną szkołę grafiki. Motywów
do zobrazowania dostarczały mu pobyty w Rouen i Chartres,
w miasteczkach Normandii, Bretanii i południowej Francji, podobnie jak podróże do Włoch, Holandii i Hiszpanii. Wniósł istotny wkład w rozwój polskiej grafiki; osiągnął maestrię w zakresie
akwaforty i akwatinty. Dominują motywy architektoniczne, często
zasnute woalem zmroku, ewokujące nostalgiczne nastroje. W ukazujących widoki Paryża i Rouen akwafortach Rubczaka dominuje
efekt rozedrganej atmosfery uzyskany za pomocą gruboziarnistej
akwatinty (Ulica w Paryżu, ok. 1908). Charakterystycznym rysem
wielu kompozycji artysty jest zamknięcie uciekającej w głąb ulicy
elewacją kościoła, którego wieża wyrasta gwałtownie ku górze na
tle wąskiego skrawka nieba (Katedra w Rouen, ok. 1912). Motyw
wąskich uliczek pozwala najpełniej prześledzić stylistyczną ewolucję w graficznej twórczości Rubczaka polegającą na stopniowym
odchodzeniu od precyzyjnego definiowania form konturem i akcentowania różnorodności efektów fakturowych na rzecz lakonicznego zaznaczania kształtów kreską miękką, porwaną, sugeru-
jącą raczej niż opisującą wizualną rzeczywistość. Rubczak, podobnie jak Pankiewicz, opracowywał w rozmaitych wariantach widoki
paryskich mostów. W ujęciach Sekwany subtelne niuanse szarości
sugestywnie oddają sfalowanie wody i migotliwe refleksy na jej tafli. Cena wyw.: 3200
121. Rubczak Jan
Ulica przy katedrze, ok. 1912
Akwaforta; wym. komp.: 260 x 200 mm; plansza: 505 x 405 mm;
sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak; w p.d.r. zapiski kolekcjonerskie oł.; grafika przedstawia katedrę w Chartres. Rzadkość.
Cena wyw.: 3200
122. Rubczak Jan
Wnętrze francuskiej katedry, ok. 1912
Akwaforta; wym. komp.: 320 x 220 mm; plansza: 505 x 405 mm;
sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak; w p.d.r. zapiski kolekcjonerskie oł.
Rzadkość.
Cena wyw.: 3200
123. Rubczak Jan
Kraków. Brama Floriańska, 1908
Akwaforta; wym. komp.: 288 x 368 mm; plansza: 505 x 650 mm;
sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak 1908; zachowana pełna plansza, marginesy pod konserwacji. Rzadkość w pełnym arkuszu.
Cena wyw.: 4000
124. Rubczak Jan
Paryż. Pont Neuf, ok. 1912
Akwatinta; wym. komp.: 170 x 207 mm; plansza: 328 x 505 mm;
sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak. Rzadkość.
Cena wyw.: 3200
125. Rubczak Jan
Gros-Horloge [zegar astronomiczny] z Rouen, ok. 1912
Akwaforta; wym.: 195 x 140 mm; plansza: 325 x 250 mm; sygn.
oł. p.d.: Jan Rubczak; w p.d.r. zapiski kolekcjonerskie oł. Rzadkość.
Cena wyw.: 2400
126. Rubczak Jan
Las piniowy, ok. 1910
Akwaforta, akwatinta; wym.: 235 x 335 mm; sygn. oł. p.d.: Jan
Rubczak; Rzadkość.
Cena wyw.: 3000
poz. 125
127. Rubczak Jan
Kraków. Prezbiterium Kościoła Mariackiego, 1934
Autolitografia; wym.: 314 x 395 mm; sygn. oł. p.d.: Jan Rubczak
934, l.d.: Autolitografia; praca znana z odbić na różnym papierze,
ze zmienianą lub dodawaną kolorystyką.
Cena wyw.: 800
128. Skórczewski Krzysztof
Ptak, 1973 (il. s. 38)
Linoryt; wym. komp.: 700 x 470 mm (pl.: 930 x 652 mm); sygn.
oł. p.d.: 1973 Krzysztof Skórczewski, l.d.: E/A i tytuł. Artysta
urodzony w 1947 w Krakowie. W latach 1965-1971 studiuje
w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskuje dyplom
na wydziale grafiki. Od 1970 bierze udział w konkursach i wystawach grafiki studenckiej. Do 1976 powstaje 30 linorytów, uprawia
też grafikę użytkową. W trakcie studiów w Królewskiej Wyższej
Szkole Artystycznej w Sztokholmie w 1976 podejmuje próby
rytowania w miedzi. Od tego czasu do dnia dzisiejszego powstaje ponad 200 miedziorytów. Od 1994 powstają też cykle pasteli
i akwareli. W okresie 40 lat pracy artystycznej bierze udział w ponad 100 wystawach zbiorowych i licznych wystawach indywidualnych z czego najważniejsze w Palazzo Sormanii i Galerii „Il Mercante di Stampe” w Mediolanie (1982), wystawa w Galerii „NDA”
w Sapporo, w Japonii (1988), wystawy w Galerii „Jan Fejkiel”
w Krakowie (1995, 2007), wystawa w Galerii „Il Tempo” w Bolonii (2006). Artysta otrzymał wiele nagród w tym najbardziej
prestiżowe to: I nagroda na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki
Graficznej w Menton (Francja 1989), II nagroda na Międzynarodowym Biennale Grafiki (Kraków 1972), Nagroda Towarzystwa
Albertina (Wiedeń 1972). Prace artysty znajdują się między innymi w takich kolekcjach jak: Muzeum Sztuki i Historii we Fryburgu, Zbiory Graficzne Albertina we Wiedniu, Gabinet Druków
w Genewie, Kunsthalle w Bremie, Muzeum Sztuki Współczesnej
w Nowym Jorku, Narodowa Galeria Sztuki w Waszyngtonie,
Muzeum Miedzi w Legnicy.
Cena wyw.: 1600
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 126
| 37
Aukcja nr 41
129. Starczewski Antoni
Composition b-p, 1971
Linoryt na ręcznie czerpanym, fakturowym papierze; wym.: 292
x 570 mm (pl.: 530 x 675 mm); sygn. oł. p.d.: Antoni Starczewski
1971; l.d. tytuł; śr.d. numeracja. Egzemplarz nr 1 (z 50).
Cena wyw.: 1000
130. Steller Paweł
Górnoślązaczka, 1933
Drzeworyt; wym.: 194 x 142 mm; sygn. oł. p.d.: P. Steller 1933,
l.d. Drzeworyt - Górnoślązaczka. Praca wybitnego artysty śląskiego, który zdobył uznanie w krajowych i światowych kręgach artystycznych. Jego prace były prezentowane na prestiżowych wystawach m. in. w Paryżu, Padwie, Rzymie, Berlinie, Londynie, Atenach, Filadelfii, Nowym Jorku, Chicago, Ottawie oraz w Polsce.
Prasa francuska nazwała go „polskim Dűrerem”, a polska – „śląskim Skoczylasem”.
Cena wyw.: 400
131. Steller Paweł
Beskidy koło Żywca, 1951
Linoryt barwny; wym.: 224 x 285 mm; sygn. oł. p.d.: P. Steller
1951, l.d.: Linoryt – Beskidy koło Żywca.
Cena wyw.: 600
poz. 128
poz. 132
132. Szmaj Stefan
Pocałunek, 1917
Linoryt; wym.: 166 x 152 mm; sygn. oł. p.d.: St. Szmaj 1917, l.d.:
Pocałunek; przy górnym marginesie autorski opis oł.: Pocałunek
linoryt (próbna) St. Szmaj 1917. Na odwrocie dodatkowy opis autorski pracy Lit.: Katalog wystawy „Stefan Szmaj. Grafika-Rysunek”, Kraków 2011.
Cena wyw.: 2200
133. Szmaj Stefan
Św. Sebastian
Linoryt; wym.: 182 x 132 mm; sygn. oł.: St. Szmaj 18 (57), l.d.: Św.
Sebastian / linoryt. Grafika z 1918 odbita z oryginalnego klocka
i sygnowana przez artystę w 1957. Na odwrocie oznaczenie techniki. Praca nagrodzona medalem „Premio Carlo Erba” podczas
wystawy sztuki w Turynie w 1965. Lit.: Katalog wystawy „Stefan
Szmaj. Grafika-Rysunek”, Kraków 2011, poz. 19.
Cena wyw.: 1500
134. Szmaj Stefan
Topole VII
Linoryt; wym.: 212 x 136 mm; sygn. pł. śr.d.: SS; sygn. oł. p.d.:
St. Szmaj 20 (57), l.d.: Topole 7 / linoryt; l. róg: Próbna. Grafika
z 1920 odbita z oryginalnego klocka i sygnowana przez artystę
w 1957. Lit.: Katalog wystawy „Stefan Szmaj. Grafika-Rysunek”,
Kraków 2011.
Cena wyw.: 1600
poz. 134
38 |
135. Szmaj Stefan
Topole VIII
Linoryt; wym.: 248 x 161 mm; sygn. pł. p.d.: SS; sygn. oł. p.d.: St.
Szmaj 62 (20), l.d.: Topole 8 - linoryt. Grafika z 1920 odbita z oryginalnego klocka i sygnowana przez artystę w 1962. Na odwrocie
dodatkowy opis autorski. Lit.: Katalog wystawy „Stefan Szmaj.
Grafika-Rysunek”, Kraków 2011.
Cena wyw.: 1400
136. Szmaj Stefan
Bożek V (Światowid), 1918
Linoryt; wym.: 134 x 77 mm; sygn. oł. p.d.: St. Szmaj 1918, l.d.:
Bożek V / linoryt; na odwrocie, przy górnym marginesie powtórzony opis autorski ołówkiem. Lit.: Katalog wystawy „Stefan
Szmaj. Grafika-Rysunek”, Kraków 2011.
Cena wyw.: 1200
137. Szmaj Stefan
Bożek VI (Mzimu), 1918
Linoryt; wym.: 117 x 74 mm; sygn. oł. p.d.: St. Szmaj 18, l.d.: Bożek VI / linoryt; na odwrocie, przy górnym marginesie powtórzony opis autorski ołówkiem. Lit.: Katalog wystawy „Stefan Szmaj.
Grafika-Rysunek”, Kraków 2011.
Cena wyw.: 1200
138. Teka
XIV Zjazd Lekarzy i Przyrodników Polskich w Poznaniu, 1933
Litografie barwne odbite sposobem offsetowym; wym.: 395 x 300
mm; prace sygn. na płytach, naklejone na karty z nadrukowanymi tytułami; kart nlb. 2, tablic 9: a) J. Wroniecki, Karta tytułowa
z pomnikiem Higiei w Poznaniu; b) Wykaz tablic; c) Zygmunt
Szpingier (Port w Gdyni); d) Wacław Taranczewski (Stare spichrze
w Grudziądzu); e) Stefan Szmaj (Ratusz w Toruniu); f ) Władysław Roguski (Kościół Klarysek w Bydgoszczy); g) Wilk Ossecki
(Katedra w Gnieźnie); h) Leon Wyczółkowski (Ratusz w Poznaniu); i) Władysław Lam (Pałac Działyńskich w Poznaniu); j) Romuald Bogaczyk (Zamek książąt Sułkowskich w Rydzynie); k) Jan
Wroniecki (Górny Śląsk, huty i kopalnie pod Świętochłowicami).
Teka oryginalna, uszkodzona. Grafiki w stanie bardzo dobrym.
Całość wydana z inicjatywy Stefana Borowieckiego z Poznania
przy współudziale Alfreda Brosiga, prezesa Tow. Miłośników
Grafiki w Poznaniu. Lit.: M. Grońska, „Grafika w książce, tece
i albumie”, Wrocław 1994, poz. 38.
Cena wyw.: 1000
139. Trzebiński Marian
Stara Warszawa, 1917
Teka 12 rysunków (z lat 1916-1917) odbitych techniką druku
artystycznego; wym.: 460 x 330 mm; wszystkie prace sygn. na pł.
Prócz 12 rysunków karta tytułowa i luźna wkładka ze spisem tablic. Oprawa podniszczona, plansze w dobrym stanie. Tekę wydał
poz. 140
w 1917 J. Mortkowicz, nakładem Towarzystwa Wydawniczego.
Pejzaże miejskie należały do ulubionych motywów artysty; charakteryzują się walorami dokumentacyjnymi i malarskimi.
Cena wyw.: 400
140. Victor Vasarely
Ionau, 1987
Litografia barwna, karton; wym. komp.: 1725 x 905 mm, plansza:
1830 x 1010 mm; sygn. oł. l.d.: Vasarely, numeracja odbitki
173/300. Wyjątkowych rozmiarów praca francuskiego malarza i
grafika pochodzenia węgierskiego, od 1930 tworzącego w Paryżu.
Vasarely to jeden z czołowych przedstawicieli światowej abstrakcji
geometrycznej, prekursor pop-artu. Swoją twórczość określał
mianem plastyki kinetycznej, starając się poprzez stosowane w
niej efekty stwarzać wrażenie ruchu. Stan pracy bardzo dobry.
Cena wyw,: 7000
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 141
141. Weiss Wojciech
Wenecja. Piazetta nocą, ok. 1930
Monotypia; wym.: 225 x 285 mm; sygn. oł. p.d. monogram wiązany WW; stan idealny. Wojciech Weiss, jeden z najwybitniejszych
malarzy okresu Młodej Polski w latach dwudziestych i trzydziestych artysta wielokrotnie powraca do Wenecji. Powstaje tam wiele obrazów olejnych, akwarel i szkiców, wykorzystywanych później
w drzeworytach, litografiach oraz w wyjątkowo pięknych i nastrojowych monotypiach. Lit.: R. Weiss, Wojciech Weiss. Twórczość
graficzna, Kraków 2006, kat. (m) 30.
Cena wyw.: 8000
| 39
Aukcja nr 41
poz. 142
poz. 144
142. Weiss Wojciech
III Wystawa Niezależnych w Krakowie, 1927
Plakat, litografia barwna; wym. 700 x 895 mm; sygn. w środku
kompozycji monogramem wiązanym WW; stan idealny. Ma formę ściśle geometryczną, a jego „rewolucyjny” charakter wyraża się
dynamiczną typografią i wyraźną formą klina, który niczym echo
plakatu El Lissitzky’ego „Klinem bij białych” oddaje napięcie panujące wówczas w krakowskim środowisku artystycznym. Lit.: R. Weiss, Wojciech Weiss. Twórczość graficzna, Kraków 2006, s. 31 (il.).
Cena wyw.: 9500
143. Wejman Mieczysław
Rozmowa, 1961
Linoryt barwny na bibule; wym.: 490 x 620 mm (w.: planszy: 545
x 700 mm); sygn. oł. p.d.: Mieczysław Wejman 1961, l.d. tytuł, śr.d.
numer: 10/20. Na odwrocie opis autorski (egz. wystawowy). Stan
bardzo dobry. Sztuka Wejmana daleka jest od łatwego estetyzowania i dekoracyjności, cechują ją w dużym stopniu właściwości
ekspresjonistyczne. Cena wyw.: 2000
144. Wójtowicz Stanisław
Epitafium XXXVII, 1965
Drzeworyt barwny, bibuła; wym.: 530 x 355 mm, sygn. i dat. p.d.:
S. Wójtowicz 65, egz. 35/50. Absolwent Kunstgewerbeschule
w Berlinie i krakowskiej ASP (gdzie w l. 1950-75 wykładał) był
członkiem elitarnego Międzynarodowego Stowarzyszenia Grafików XYLON oraz grupy MARG; do czarno-białych kompozycji
wprowadzał barwne elementy; tworzył kompozycje abstrakcyjne
(cykl Sny, 1959-60) i geometryczne (Miasta, 1960-61; Epitafia,
1964); W Epitafiach symetria nadaje nawet drobnym formom
monumentalność i powagę. Wójtowicza pisał: Zawsze interesowała
mnie forma monumentalna i synteza zjawiska które obserwowałem. Życie i natura dostarczają tyle niezapomnianych doznań, trzeba tylko, ażeby artysta, poprzez umysł swój i rękę, ukazał ludziom to, co naprawdę
piękne i prawdziwe. Prace artysty znajdują się w najbardziej prestiżowych muzeach świata, m.in. nowojorskim Museum of Modern Art.
Cena wyw.: 2000
40 |
poz. 143
145. Wróblewska Krystyna
Teka tatrzańska - Siedem drzeworytów Krystyny Wróblewskiej
z wierszem wstępnym Leopolda Staffa, 1947
Teka drzeworytów; Kraków 1947, Wyd. „Horyzont”; wym. planszy: 292 x 227 mm; plansze sygn. nadrukiem (wraz z tytułem) na
planszach; teka zawiera komp.: Pod Krywaniem, Dolina Białej
Wody, Wodogrzmoty Mickiewicza, Murań, Taniec góralski, Kapliczka w Płazówce, Hala Gąsienicowa, na okładce Giewont, na
karcie tytułowej Morskie Oko oraz inicjał W; egz. 50 z 1200; odbitki wykonano w drukarni: W.L. Anczyc i Sp. w Krakowie; składał:
S. Obtułowicz; tłoczył: W. Makoś. Okładka zakurzona, zawartość
w stanie bardzo dobrym. Na II stronie okładki dedykacja autorki.
Egzemplarz autorski z autografami K. Wróblewskiej i L. Staffa.
Cena wyw.: 600
146. Wróblewska Krystyna
Ave Maria. Dziewięć drzeworytów, 1951
Teka drzeworytów; wym.: 265 x 205 mm; sygn. oł. na karcie tytułowej, l.d.: Krystyna Wróblewska; egz. 76 z 80. Tłoczono z klocków
gruszkowych w prasie ręcznej (na prawach rękopisu) w ilości
80 egz. w Krakowie 1 XII 1951. Na II stronie okładki dedykacja autorska.
Cena wyw.: 600
147. Wróblewska Krystyna
Miłość, 1953
Teka 12 drzeworytów; wym. plansz: 230 x 190; nie sygn. Na karcie tytułowej informacja: Tłoczono w Krakowie 1953 roku / Z oryg.
klocków gruszkowych / w trzydziestu egzemplarzach. Obwoluta
uszkodzona, plansze i strona tytułowa w bardzo dobrym stanie.
Cena wyw.: 600
148. Wróblewska Krystyna
Bieszczady, lata 60.
Drzeworyt barwny; wym.: 195 x 250 mm; sygn. oł. p.d.: Krystyna Wróblewska, l.d. tytuł. Praca znanej artystki, matki Andrzeja,
członkini grupy Dziewięciu Grafików. Wróblewska tworzyła
głównie drzeworyty i linoryty, których tematem był człowiek i otaczająca go natura, pejzaż (W Bieszczadach, Karczowisko, Wykrot);
jej prace cechuje syntetyczne ujęcie tematu, lapidarność, prostota.
Cena wyw.: 500
149. Wyczółkowski Leon
Stara lipa w Piotrawinie, 1918
Autolitografia; wym.: 330 x 475 mm; naklejona na podkład
sygn. oł. p.d.: LWyczółkowski. Grafika przeznaczona do teki
autolitografii: Lublin. Leon Wyczółkowski. 1918/19 [Lublin]. Odbito 20 egz., kamienie litograficzne zniszczono. Lipa św. Stanisława w Piotrawinie (biskup miał ją zasadzić osobiście), sprawiająca
wrażenie drzewa rosnącego do góry nogami, rysowana m.in. przez
E. Andriollego, przetrwała do 1930, kiedy zniszczyła ją burza.
Lit.: M. Grońska, Grafika w książce, tece..., s. 298-299; L. Wellisz, Wspomnienia i refleksje o moich zbiorach grafiki polskiej,
Warszawa 1970, poz. 130; K. Kulig-Janarek, W. Milewska, katalog wystawy „Leon Wyczółkowski 1852-1936”, MNK 2003, s. 23;
„Przewodnik Katolicki”, Poznań, 5.05.1929, nr 18, s. 3.
Cena wyw.: 6400
poz. 150
150. Wyspiański Stanisław
Helenka, 1903
Fluoroforta, papier czerpany; wym. komp.: 158 x 116 mm; plansza: 358 x 293 mm; sygn. pł. d.: SW 1903. Na dole arkusza oł.
cyfra 3, zapewne numer kolejny odbitki. Fluorofortę dołączono
do egzemplarzy wytwornych „Teki Grafików Polskich”, która
ukazała się w nakładzie 20 egzemplarzy (Nakład całej teki 120
egz.). Grafika odbita została przez Tadeusza Estreichera, przyjaciela artysty, wynalazcę techniki fluoroforty (płytka szklana została następnie zniszczona). Cena wyw.: 20 000
151. Wyspiański Stanisław
Żywioł ognia, 1897
Druk artystyczny; wym.: 360 x 70 mm; nie sygn. Kompozycja
z cyklu „Żywioły”. Rzadka reprodukcja zaginionego szkicu do polichromii w kościele OO. Franciszkanów w Krakowie. Plansza po
konserwacji. Lit.: I. Kossowska, Narodziny…, s. 191.
Cena wyw.: 1000
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 149
152. Zakrzewski Władysław
Kraków. Wawel od strony Plant, lata 30.
Miedzioryt; wym.: 240 x 185 mm; sygn. oł. p.d.: ryt. Zakrzewski,
l.d.: Kraków – Wawel od strony Plant – miedzioryt; sygn. pł. p.d.:
Zakrzewski / Kraków. Od roku 1932 artysta zajmował się wyłącznie grafiką; uprawiał techniki metalowe (miedzioryt, akwafortę,
akwatintę) jedno- i wielobarwne. Ulubioną tematyką prac artysty
była architektura miast polskich (Teka Śląska, Teka Morska, cykle: Warszawa, Lwów, Bielsko, Zaolzie, Kraków). W 1947 w krakowskim TPSP, odbyła się pośmiertna wystawa prac artysty.
Cena wyw.: 320
153. Zakrzewski Władysław
Kraków. Na Plantach, lata 30.
Akwaforta; wym.: 310 x 245 mm; sygn. oł. p.d.: Ryt. Zakrzewski,
l.d.: Kraków – Na Plantach – akwaforta.
Cena wyw.: 320
| 41
Rzemiosło artystyczne
poz. 154
154. Serwis
Serwis kawowy Płaski, początek lat 30.
Porcelana różowa; zestaw dla 6 osób (14 elementów, brak 1
spodka); wys. dzbanka 21 cm, wys. cukiernicy 12,5 cm, wys. mlecznika 13 cm; wys. filiżanki 5 cm, śr. spodka: 15,3 cm. Znakowane:
litera Ć w trójkącie z napisem ĆMIELÓW. Fason wywodzący się
z paryskich pracowni ceramicznych Do produkcji wprowadzony
został w latach 1932-1934; proj. Bogdan Wendorf. Prosta, geometryczna forma o kubizującym charakterze odznacza się spokojną i elegancką linią znakomicie współgrającą z wysoką jakością
ćmielowskiej porcelany. Serwis wykonany z porcelany różowej, ze
srebrzeniami i dekoracją w postaci ukwieconych gałązek. Garnitury z różowej, cienkiej porcelany (technologię produkcji opracował
w początku lat 30. XX wieku Bronisław Kryński (1887-1945),
ówczesny kierownik techniczny wytwórni;) są niezwykle efektowne, a oszczędna dekoracja podkreśla ich nowoczesny kształt.
Z porcelany różowej produkowano jedynie wybrane modele - były
to serwisy do białej i czarnej kawy w fasonie Płaski, do czarnej
kawy w fasonie Kula. W kolorowym prospekcie reklamowym
wydanym przez fabrykę w Ćmielowie możemy zobaczyć kilka
wariantów dekoracji, które mogły być używane do ozdabiania różowej porcelany - dekoracje w formie pasów łączono z przestylizowanymi motywami kwiatowymi. Dominowały srebrzenia, choć
różowa porcelana mogła być również złocona (jak w oferowanym
egzemplarzu). Lit.: B. Kołodziejowa, Z. M. Stadnicki, Zakłady
Porcelany Ćmielów, Kraków 1986; B. Kostuch, Ceramika z pierwszej połowy XX wieku w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie,
Kraków 2001; B. Kostuch, Polska porcelana. Kraków 2003; B. Kostuch, Ceramika z pierwszej połowy XX wieku, katalog zbiorów
MNK, Kraków 2001, s. 117.
Cena wyw.: 1800
155. Serwis
Serwis deserowy Kaprys, po 1932
Porcelana; zestaw dla 6 osób (16 elementów, 1 filiżanka pęknięta);
wys. dzbanka 31 cm, wys. cukiernicy 9 cm (nakrywka lekko wyszczerbiona od wewnątrz), wys. mlecznika 10 cm; wys. filiżanki 7
cm, śr. spodka: 11 cm. Znakowane: litera Ć w trójkącie z napisem
ĆMIELÓW. Do produkcji wprowadzony został po 1932; proj.
Bogdan Wendorf. Kula, Kaprys i Płaski to kwintesencja modernizmu w polskiej ceramice międzywojennej, serwisy o nowoczesnych, prostych, lekko zgeometryzowanych kształtach. Lit.: B. Kołodziejowa, Z. M. Stadnicki, Zakłady Porcelany Ćmielów, Kraków
1986; B. Kostuch, Ceramika z pierwszej połowy XX wieku w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2001; B. Kostuch,
Polska porcelana. Kraków 2003.
Cena wyw.: 3200
poz. 155
poz. 157
156. Serwis
Serwis do kawy Kula, lata 30.
Porcelana szkliwiona; zestaw dla 6 osób (16 elementów; na brzegu
jednej filiżanki drobne ukruszenie i w tym miejscu włosowe peknięcie); wys. dzbanka 14 cm, wys. cukiernicy 10 cm, wys. mlecznika 7 cm; wys. filiżanki 5 cm, śr. spodka: 11,5 cm; taca – rzadkość!
Znakowane: litera Ć w trójkącie z napisem ĆMIELÓW (Fabryka Porcelany i Wyrobów Ceramicznych „Ćmielów”). Naczynia
o zwartej bryle, na gwiaździstych podstawach, z półkolistymi, charakterystycznie karbowanymi od środka uchami, obejmującymi je
od podstawy po zwieńczenie; pokrywki płasko ścięte z półkolistymi uchwytami. Do produkcji serwis wprowadzony został w latach
1932-1934; proj. Bogdan Wendorf.
Cena wyw.: 4000
157. Serwis
Serwis do herbaty Bałtyk, lata 30.
Porcelana szkliwiona; zestaw dla 6 osób (16 elementów); wys.
dzbanka 25 cm, wys. cukiernicy 11 cm, wys. mlecznika 11 cm;
wys. filiżanki 5 cm, śr. spodka: 11,5 cm. Znakowane: litera Ć
w trójkącie z napisem ĆMIELÓW (Fabryka Porcelany i Wyrobów Ceramicznych „Ćmielów”), dodatkowo tłoczone: Gatunek
specjalny. Do produkcji serwis wprowadzony został w latach 30.;
proj. Bogumiła Marcinka z 1930. Fason Bałtyk miał nowoczesną
linię, wyróżniając się karbowanymi na zewnątrz uchami o romboidalnym zarysie i dużymi, grzybkowatymi uchwytami pokrywek.
Lit.: B. Kołodziejowa, Z. M. Stadnicki, Zakłady Porcelany Ćmielów, Kraków 1986; B. Kostuch, Ceramika z pierwszej połowy XX
wieku w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie, Kraków 2001;
B. Kostuch, Polska porcelana. Kraków 2003.
Cena wyw.: 1400
158. Serwis
Serwis do mokki Charlotte, ok. 1931
Porcelana; zestaw dla 4 osób (15 elementów); wys. dzbanka 17,5
cm, wys. cukiernicy 12 cm, wys. mlecznika 8,5 cm; wys. filiżanki
5,5 cm, śr. spodka: 16,5 cm, śr. talerzyka deserowego 19,5 cm. Serwis z bawarskiej wytwórni porcelany Lorenz Hutschenreuther,
oddział Paul Muller (w roku 2000 firma została wchłonięta przez
koncern Rosenthal AG) w Selb.
Cena wyw.: 1600
poz. 158
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 156
poz. 159
159. Serwis
Serwis do herbaty, lata 30.
Porcelana szkliwiona, malowana; zestaw dla 6 osób (15 elementów); wys. dzbanka 22,5 cm, mlecznika 11,3 cm, cukiernicy 15 cm,
filiżanki 5,5 cm, śr. spodka 14,2 cm. Komplet, idealnie pasujący do
gustu późnego Art. Deco wyprodukowano renomowanej czeskiej
fabryce porcelany (Altrohlauer Porzellanfabriken) w Starej Roli
(niem. Altrohlau) należącej do Moritza Zdekauera. Niezwykła
forma przenikających się rombów składa się na nowoczesną do
dziś formę, a minimalistyczną formę podkreślają oszczędne zdobienia (w srebrze).
Cena wyw.: 1900
| 43
Aukcja nr 41
160. Serwis
Serwis do herbaty, ok. 1925
Porcelana szkliwiona, oszczędnie malowana i srebrzona; zestaw
dla (27 elementów, 1 filiżanka pęknięta) wys. dzbanka 22 cm,
mlecznika 14 cm, cukiernicy 13,5 cm, filiżanki 4,5 cm, śr. spodka
14,8 cm. Serwis zaprojektowano i produkowano w czeskiej wytwórni Springer & Co zrzeszonej w konsorcjum Epiag. Fabryka
działała od 1815 w miejscowości Loket (niem. Elbogen). Piękny,
elegancki zestaw, którego urodę podkreślają subtelne zdobienia
srebrnymi liniami i stylizowane listki (motyle?).
Cena wyw.: 1300
poz. 160
poz. 161
poz. 162
poz. 163
44 |
161. Serwis
Serwis kawowy Iza, 1959
Porcelit szkliwiony i malowany; zestaw dla 6 osób; wys. dzbanka 21 cm, mlecznika 8,8 cm, cukiernicy 8 cm, filiżanki 5,5 cm, śr.
spodka 13 cm. Projekt Józef Wrzesień, produkcja ZP Chodzież;
sygnowane podszkliwnie znakiem (2) wytwórcy. W Europie sztuka użytkowa i design tego czasu funkcjonuje pod historycznym
już szyldem „New Look”, który po raz pierwszy użyto jako hasła
promującego debiutancką kolekcję Christiana Diora w 1947. Do
Polski nowe tendencje dotarły na krótko przed czasami „odwilży”
1956 roku. Niezwykle istotną rolę w propagowaniu „nowoczesności” i pojęcia „dobrego wzoru” odegrał założony przez Wandę
Telakowską Instytut Wzornictwa w Warszawie. Lit.: B. Banaś,
Polski New look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60., Wrocław 2011,
s. 106; B. Kostuch, Ceramika z drugiej połowy XX wieku, katalog
zbiorów MNK, Kraków 2005, s. 147.
Cena wyw.: 650
162. Serwis
Serwis kawowy Ewa, 1959
Porcelit szkliwiony i malowany; zestaw dla 6 osób; wys. dzbanka
21,5 cm, mlecznika 9 cm, cukiernicy 10 cm, filiżanki 5,5 cm, śr.
spodka 11,8 cm. Projekt Lucyny i Tadeusza Kowalskich, produkcja ZP Tułowice w Tułowicach; sygnowane podszkliwnie znakiem
wytwórcy. Nowością tego wzoru było odejście od symetrii, od formy walca – korpus dzbanka był asymetryczny. Komplet kawowy
uzupełniał oddzielny zestaw talerzyków deserowych. Lit.: B. Banaś, Polski New look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60., Wrocław
2011, s. 136; B. Kostuch, Ceramika z drugiej połowy XX wieku,
katalog zbiorów MNK, Kraków 2005, s. 205-206..
Cena wyw.: 650
poz. 164
164. Łyżeczki
Zestaw srebrnych łyżeczek do kawy, połowa lat 20.
Komplet 6 sztuk; dł.: 10,2 cm; łączna waga 100 g (próba 800); wyrób wiedeński, warsztaty Josef Carl Klinkosch AG (znana firma
działająca od 1855); na czerpaczku stemple probiercze, zastrzeżenie wzoru (ges. gesch = gesetzlich geschutzt) oraz znak wytwórcy
(hełm rycerski). Zestaw idealnie dopasowany do kompletu porcelany „Kula”. Lit.: A. Gmeiner, G. Pirhofer: Der österreichische Werkbund. Alternative zur klassischen Moderne…, Salzburg 1985.
Cena wyw.: 1000
poz. 166
poz. 167
poz. 165
165. Kamea, XIX w.
Ozdoba w formie broszy z zawieszką; Francja, XIX w.; rzeźba w muszli, oprawa wtórna, złoto 14 kr. (waga ok 16 gr), waga
całkowita 28g; wym.: 6 x 5 cm. Na muszli płaskorzeźbiona scena
Zwiastowania Maryi Pannie; kamee o tej treści importowane były
w znacznej liczbie do Polski, zwłaszcza do zaboru rosyjskiego; noszono je jako element popowstaniowej żałoby.
Cena wyw.: 7200
166. Kamea, koniec XIX w.
Ozdoba w formie broszy z zawieszką; koniec XIX w.; rzeźba
w muszli dwubarwnej z przedstawieniem Afrodyty karmiącej kiścią winogron Amora (symbol siły); oprawa (złoto 14 kr) w stylu
biedermeier; waga całkowita ok 25,5 g; wym.: 50 x 55 mm.
Cena wyw.: 7800
167. Brosza, XX w.
Ozdoba w formie stylizowanego liścia; Portugalia, 1912-1938;
srebrno-złota oprawa (złoto próby 0,750, srebro 0,925) ze 90.
diamentami w szlifie naturalnym brylantowym (2,60 ct; barwa
W-Tcr-Cr,czystość Vs-Si); masa całkowita 28,650 g. Załączona
ekspertyza.
Cena wyw.: 19 200
poz. 168
poz. 169
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
163. Serwis
Serwis kawowy Carry, 1959
Porcelana szkliwiona i malowana; zestaw dla 6 osób; wys. dzbanka 21 cm, mlecznika 11 cm, cukiernicy 12,5 cm, filiżanki 6 cm,
śr. spodka 14,5 cm. Projekt Wincenty Potacki, produkcja ZPS
Ćmielów; sygnowane podszkliwnie znakiem wytwórcy. Pęknięty
w górnej części uchwyt dzbanka. Polska sztuka użytkowa lat 50.
i 60. XX wieku wzbudza dzisiaj coraz większe zainteresowanie
kolekcjonerów designu, którzy odkrywają urodę zepchniętych do
lamusa przedmiotów. Lit.: B. Banaś, Polski New look. Ceramika
użytkowa lat 50. i 60., Wrocław 2011, s. 49, 53.
Cena wyw.: 900
168. Brosza, połowa XIX w.
Ozdoba w formie ptaka siedzącego na gałęzi; połowa XIX w.;
oprawa srebrno-złota (pr. 0,750) zawiera 107 diamentów naturalnych w szlifie rozety antwerpskiej, rozety amsterdamskiej, raut
(barwa H-I -J, czystość Vs-Si); dodatkowo brosze ozdobiono
dwoma rubinami (kaboszon) oraz dwoma szafirami niebieskimi
(kaboszon); masa całkowita 19,960 g. Załączona ekspertyza.
Cena wyw.: 16 800
169. Zestaw biżuterii, koniec XIX w.
Brosza i para kolczyków; Europa Zachodnia, koniec XIX w.; stylistyka biedermeier; brosza z lapis lazuli (forma kaboszona) oraz
dwa diamenty oprawne w złoto; kolczyki złoto, lapis lazuli; masa
całkowita ok 9,3g.
Cena wyw.: 6000
| 45
Aukcja nr 41
170. Zegarek kieszonkowy, przełom XVIII i XIX w.
Wytwórca anonimowy; Francja?; wykonany w latach 1790-1820;
dwukopertowy odkryty, tarcza emaliowana, dekorowana scenką rodzajową, cyfry arabskie, wychwyt łańcuchowy szpindlowy
z funkcją kalendarza i sekundnika; koperta złoto (18 kr) jednobarwne, różowe; kluczyk oryginalny; drobne uszkodzenia emalii
tarczy, obiekt po przeglądzie zegarmistrzowskim.
Cena wyw.: 36000
poz. 170
poz. 171
poz. 172
171. Zegarek kieszonkowy, lata 30. XX w.
Wytwórca: Ulysse Nardin, La Locle, Szwajcaria, lata 30. XX w.
Zegarek kieszonkowy męski, dwukopertowy, odkryty; tarcza żółta cyfry arabskie; mechanizm manualny na rubinach (numerowany 116953); wybity napis Ulysse Nardin Locle & Geneve; koperty
złote jednobarwne, żółte (18 Kr) o numerze 388522; wewnętrzna
koperta grawerowana napisem dedykacyjnym La F.N. a Monsieur
Hubert Debruge 1937; zewnętrzna koperta grawerowana inicjałami HD (w monogramie wiązanym); średnica około 55 mm.
Zegarki Ulysse Nardin są poszukiwane przez kolekcjonerów na
całym świecie. Firma założona w 1846 zasłynęła z niezawodnych
chronometrów morskich. Manufaktura do swoich osiągnięć zalicza również takie rozwiązania jak zastosowany w zegarku Jaquemart pierwszy na świecie repetier minutowy z automatycznym
naciągiem. W latach 80. XX w. wraz z powrotem zainteresowania
tradycyjnymi wyrobami zegarmistrzowskimi, firma odzyskała pozycję jednego z liderów branży.
Cena wyw.: 11 000
172. Zegarek kieszonkowy, 1891
Wytwórca: Patek Philippe; Genewa, Szwajcaria 1891; typ: chronometro gondolo; zegarek kieszonkowy męski, dwukopertowy,
odkryty, tarcza emalia, cyfry rzymskie (duże) i arabskie (mniejsze)
rozmieszczone po zewnętrznej; sygn.: Patek Philippe & Cie Geneve chronometro gondolo; koperty złote (18 kr) o numerze 248225;
mechanizm sygn.: Patek Philippe & Cie Geneve N0 142725 PAT.
JAN.13 1891; wewnętrzna koperta z grawerowanym napisem:
FABRICADO EXPRESSAMENTE PARA GONDOLO & LABOURIAU; RELOJOEIROS; RIO DE JANEIRO; średnica 56
mm; model produkowany dla firmy Gondolo & Laboriau, dystrybutorów drogich zegarków w Brazylii (sprzedawano je w tzw.
systemie argentyńskim – wpłaty i losowanie wśród członków
specjalnych klubów). Klientami byli głównie drobniejsi brazylijscy kupcy, którzy zasmakowali w europejskim luksusie podczas
„kauczukowej gorączki”, ale nie wzbogacili się na tyle, by od ręki
kupić ekskluzywny chronometr. Oferowany model kosztował
970 ówczesnych dolarów; dla porównania pierwszy samochód
Forda (model T) sprzedawano za 850, a po kilku latach już tylko
za 400 dolarów.
Cena wyw.: 27 500
173. Zegarek naręczny, XX w.
Wytwórca: LeCoultre; Le Sentier, Szwajcaria; zegarek,,pasówka”
naręczny, złoty (14 kr), z kwadransowym repetierem oraz stop-sekundą; mechanizm 1900-1910, obudowa ok 1960; tarcza emaliowana, cyfry rzymskie; koperta profesjonalnie przerobiona z kieszonkowej na naręczną. LeCoultre (obecnie Jaeger-LeCoultre)
to luksusowe zegarki, a historia firmy sięga roku 1559. Zasłynęła
w 1. połowie XIX wieku produkcją wyszukanych zegarków (np.
ich mechaniczny werk nr 101 składa się z 98 elementów o łącznej
wadze 1 grama), stając się synonimem elegancji i niezawodności.
Cena wyw.: 21 000
poz. 173
46 |
| Malarstwo, rzeźba, rysunek | Grafika dawna | Grafika XX wieku | Rzemiosło | Indeks |
poz. 174
174. Dyplom
Dyplom nadania szlachectwa, 1822
Franciszek I Habsburg (1768-1835), pierwszy cesarz Austrii (od
1804), ostatni Cesarz Rzymski (jako Franciszek II). Dyplom nobilitacyjny, pisany ozdobnym pismem kancelaryjnym, wystawiony
dla Franza Neuhausera nadający mu herb własny, datowany 1822.
Wym:. 37,5 x 31,5 cm. Dokument sporządzony na 10 kartach
pergaminowych przeszytych sznurem. Odręczny podpis cesarza
i upoważnionych dostojników. Dyplom uwierzytelniony wielką
pieczęcią majestatyczną, odciśniętą w czerwono barwionym wosku, umieszczoną w ozdobnej mosiężnej puszce, na sznurach ze
złotogłowiu. Dokument w oryginalnej oprawie (czerwony aksamit), zachowane 4 z 6 wiązań (3 żółte wstążki i 1 czarna; brak
2 czarnych). Bardzo dobry stan zachowania tekstu i pieczęci,
oprawa nieco wyblakła. Efektowna heraldyczna karta tytułowa.
Piękna, całostronnicowa miniatura herbowa: tarczy trójpolowej, w górnym polu z lewej na błękitnym polu lew złoty wspięty
na tylne łapy z otwartą paszczą, zwrócony w prawo; w górnym
polu z prawej zielony wąż zwrócony w lewo (eskulap); w dolnym,
srebrnym polu, trzy czerwone linie w środkach załamane ku górze. Labry złoto-błękitne i srebrno-czerwone. Tarcza zwieńczona
hełmem turniejowym, na nim korona i lew herbowy zwrócony
w lewo. Gwasz i akwarela w złotej prostokątnej ramce (wym.: 26 x
16 cm) zwieńczonej herbami Austrii, Galicji, Lodomerii, Wenecji
i Mediolanu. Franz Neuhauser, z pochodzenia Tyrolczyk, Polak
z wyboru, doktor nauk medycznych, był początkowo lekarzem
wojskowym. W latach 1798-1799 skierowany z Wiednia do Krakowa, kierował tamtejszym szpitalem. Był pionierem szczepień
przeciwko ospie (1801-1802), stosując zarazki tzw. ospy krowiej
w leczeniu przypadków ospy prawdziwej. Od tego czasu szczepie-
nia na ziemiach polskich były systematycznie rozwijane. Od 1803
był profesorem patologii i terapii szczególnej kliniki Uniwersytetu
Jagiellońskiego, zastępując prof. Franciszka Kosteckiego. Jako lekarz obwodowy w Krakowie (od 1804) zasłużył się w zwalczaniu
epidemii nawiedzających Galicję. W 1807 przeniósł się do Lwowa,
jako radca gubernialny i (od 1808) protomedyk miasta (lekarz okręgowy). Z czasem został dyrektorem Departamentu Sanitarnego.
Związał się z Liceum Lwowskim (w latach 1807-1815 zastępowało ono uniwersytet), w latach 1810-1811 i 1815 był jego rektorem.
W latach 1808-1836 kierował Studium Medyko-Chirurgicznym.
Kawaler Orderu Żelaznej Korony, zasłużył się reformie i unowocześnieniu szpitalnictwa w Galicji, sprawom aseptyki i radykalnego ograniczenia zakażeń szpitalnych. Publikował także po polsku,
m.in. przełomową rozprawę Co to jest ospa krowia (1802). Rodzina
Neuhauserów na trwale związała się z Galicją i spolonizowała.
Cena wyw.: 4000
| 47
INDEKS
A
Allard Huych „Hugo” 22
Anton van Dyck 22
B
Bagiński Stanisław 7
Becker Peter 24
Berdowska Tamara 15
Berezowska Maja 18, 19
Bernard Braun 10
Bielecki Władysław 27
Birkenmajer Józef 29
Błocki Włodzimierz 27
Bogaczyk Romuald 39
Boznańska Olga 17
Bożek Kacper 27, 28
Brzostowska Janina 29
Bunsch Adam 28
C
Chrostowski-Ostoja Stanisław 28
Chrystow Sławomir 14, 19, 28
Chwistek Leon 16
D
Daniec Tomasz 11, 29
Debucourt Philibert-Louis 22, 23
Dretler-Flin Stefania 29
Duda-Gracz Jerzy 20
F
Fałat Julian 29
Fijał Katarzyna 29
G
Gielniak Józef 30
Gostwicki Zbigniew 20
Goya y Lucientes Francisco 23
Grabowski Jerzy 30
Grodecki Wacław 23
H
Hayden Henryk 30, 31
Hecht Józef 31
Hiszpańska-Neumann Maria 31
Hrynkowski Jan 29
J
Jakubowski Stanisław 31
Janowski Stanisław 16
Jarema Maria 13
Juszczak Anna 32
K
Kamocki Stanisław 6, 7, 8
Komorowska Wanda 32
Kossak Jerzy 7
48 |
Kossak-Szczucka Zofia 29
Kowalski Leon 32
Kowarski Feliks Szczęsny 29
Krcha Emil 21
Kryński Bronisław 42
Kunke Emil 32
Kunz Włodzimierz 12
L
Lam Władysław 32, 39
Lenica Alfred 15
M
Makowski Tadeusz 33
Makowski Zbigniew 13
Malczewski Rafał 8
Marek Józef 10, 11, 33
Matejko Jan 24
Mehoffer Józef 16, 33
Mianowski Lucjan 34
Misky Ludwik 29
Mondral Karol 34, 35
Mroziński Jan 29
Müller Szymon 17
Munster Sebastian 24
N
Nikifor Krynicki 21
Norblin Jan Piotr 24
Norblin Stefan 35
Nowosielski Jerzy 12, 19
O
Oprządek Leszek 20
Ortelius Abraham 23
Ossecki Wilk 39
Otręba Ryszard 35
P
Pamuła Jan 13
Panek Jerzy 17
Pieniążek Józef 6, 7, 35
Pieńkowski Ignacy 8
Płoński Michał 25
Podrazik Władysław 15
Pronaszko Zbigniew 29
R
Rassalski Stefan 36
Redlich Henryk 25
Rekucki Michał 9
Roguski Władysław 39
Rosen Jan 25
Rubczak Jan 36, 37
S
Schedel Hartmann 26
Skarżyński Jerzy 18, 19
Skoczylas Władysław 9
Skórczewski Krzysztof 37
Starczewski Antoni 38
Steller Paweł 38
Szmaj Stefan 38, 39
Szpingier Zygmunt 39
T
Taranczewski Wacław 12, 18, 39
Tepa Franciszek 26
Tetmajer Włodzimierz 17
Trzebiński Marian 39
W
Weiss Wojciech 29, 39, 40
Wejman Mieczysław 40
Wendorf Bogdan 42
Wieczorek Karol 14
Wnęk Grzegorz 11
Wójtowicz Stanisław 40
Wroniecki Jan 39
Wroniecki Jerzy 39
Wróbel Paweł 14
Wróblewska Krystyna 40, 41
Wyczółkowski Leon 39, 41
Wyspiański Stanisław 41
Z
Zakrzewski Władysław 41
Zegadłowicz Emil 29
Ż
Żechowski Stanisław 10
Przyjmujemy obiekty na kolejne
aukcje. Serdecznie zapraszamy
do współpracy!

Salon Antykwaryczny Nautilus
Michał Maksymiuk, Maciej Żywolewski
ul. Pijarska 5/2a
31-015 Kraków





tel.: + 48 12 422 91 60
fax: + 48 12 432 94 40
kom.:+ 48 695 899 895
e-mail: [email protected]
www.antique.com.pl; www.artlist.pl;
www.nautilus-art.pl
ARTLIST.PL

Salon Antykwaryczny
ul. Pijarska 5/2a, 31-015 Kraków
tel. +48 12 4229160, Fax +48 12 4329440
e-mail: [email protected]
www.antique.com.pl; www.artlist.pl
POLECENIE KUPNA
AUKCJA NR 41, 7 GRUDNIA 2013
Poz. w kat.
Autor, tytuł
Limit (bez 12% opłaty org.)
Imię i nazwisko (nazwa firmy)
Adres:
Telefon, (e-mail):
Data i podpis (pieczątka firmowa – instytucje)
Jednocześnie oświadczam, że znany mi jest Regulamin Aukcji Salonu Antykwarycznego „NAUTILUS” *
* W przypadku otrzymania katalogu aukcyjnego w późnym terminie bardzo prosimy o przesłanie zamówienia aukcyjnego
faksem lub pocztą elektroniczną: fax +48 12 4329440; e-mail: [email protected] lub [email protected]
| 51
REGULAMIN
Salon Antykwaryczny
1. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki, przedmioty o wartości artystycznej i historycznej, oddane w komis lub będące własnością Salonu Antykwarycznego
NAUTILUS.
2. Ceny podane w katalogu są wyrażone w złotych polskich i są cenami wywołania.
3. Ceną nabycia jest cena wylicytowana, do której Salon Antykwaryczny NAUTILUS dolicza 12 % opłaty organizacyjnej.
4. Nabywcą przedmiotu staje się osoba oferująca najwyższą cenę. Biblioteka Jagiellońska i Biblioteka Narodowa mają prawo pierwokupu po cenach
wylicytowanych.
5. W Aukcji można uczestniczyć osobiście lub poprzez wysłanie pisemnego zamówienia. W zamówieniu prosimy podać numer pozycji w katalogu, nazwisko
autora, pierwsze wyrazy tytułu oraz najwyższą oferowaną cenę (limit). Niezbędne jest podanie dokładnych danych identyfikacyjnych przez osoby lub instytucje
składające zamówienie, a także złożenie odręcznego podpisu. W imieniu osób i instytucji składających zamówienie licytację przeprowadzi osoba upoważniona przez
Salon Antykwaryczny NAUTILUS. Wysokość limitów oraz nazwiska osób lub nazwy instytucji biorących udział w licytacji drogą korespondencyjną są
informacjami poufnymi.
6. Do udziału w licytacji upoważnione są osoby, które złożyły pisemne polecenie kupna najpóźniej na 24 godz. przed rozpoczęciem licytacji.
Organizatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za właściwą realizację zleceń pisemnych, które napłynęły po tym terminie.
7. Zamówienia prosimy kierować na adres Salonu Antykwarycznego NAUTILUS (ul. Pijarska 5/2a, 31-015 Kraków), drogą elektroniczną na adres: nautilus@ antiqua.
com.pl lub [email protected], lub w formie faksu na numer +48 12 432 94 40.
8. W sprawie licytacji telefonicznej prosimy o wcześniejszy kontakt z Salonem Antykwarycznym.
9. Prowadzący aukcję ustala tzw. postąpienie w licytacji i ma prawo do dowolnego rozdzielania lub łączenia obiektów wystawionych do sprzedaży, zmiany
kolejności licytowanych przedmiotów oraz do ich wycofania z aukcji bez podania przyczyny. Aukcjoner w imieniu firmy NAUTILUS ma prawo
zaproponować do sprzedaży przedmioty, których nie ma w katalogu.
10. W przypadku uzasadnionego sprzeciwu, co do oferty kończącej licytację wyrażonego przez uczestnika licytacji bezpośrednio po jej zakończeniu,
prowadzący aukcję ma prawo do ponownego przeprowadzenia licytacji lub do jej kontynuowania.
11. W przypadku takich samych ofert pisemnych, decyduje kolejność ich doręczenia. Gdy w trakcie licytacji najwyższą zgłoszoną ofertą jest oferta
pocztowa, zakup przedmiotu następuje za wylicytowaną cenę, która może być niższa od kwoty pocztowej. Jeżeli są, co najmniej dwie oferty pocztowe
na ten sam obiekt, aukcjoner może rozpocząć licytację od maksymalnego limitu przedostatniej oferty pocztowej powiększonego o jedno postąpienie
(licytacja dla zwycięskiej oferty pocztowej).
12. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo wykluczenia z aukcji osób, które wcześniej nie wywiązały się z przyjętych zobowiązań.
13. Zakupione pozycje mogą zostać wysłane pocztą:
* dla instytucji – kredytowo
* dla osób prywatnych – za pobraniem bankowym (doliczając opłaty za wartość przesyłki wg taryfy pocztowej lub opłat firm kurierskich).
14. Osoby odbierające pozycje osobiście zobowiązane są wykupić je w ciągu 7 dni od daty aukcji. Po tym terminie naliczane będą ustawowe odsetki.
15. Płatników podatku VAT prosimy o wcześniejsze podanie danych do faktury.
16. W przypadku nieodebrania zakupionego obiektu w ciągu 30 dni od daty aukcji, nabywca zobowiązany jest do uiszczenia opłaty w wysokości 0,5% (pół
procenta) wylicytowanej przez niego ceny za każdy dzień opóźnienia w odbiorze licząc od 7 dnia od daty aukcji, na której obiekt nabyto. Po 7 dniach na nabywcę
przechodzi ryzyko utraty, zniszczenia lub uszkodzenia zakupionego, a nieodebranego obiektu.
17. Nabywca może w terminie 14 dni od dnia aukcji odstąpić od umowy kupna w przypadku, gdy opis katalogowy pozycji w sposób ewidentny odbiega
od stanu faktycznego. W sprawach spornych roszczenia nabywcy zostaną uwzględnione po dostarczeniu przez niego w tym terminie wiarygodnej
ekspertyzy.
18. Organizator, z zastrzeżeniem punktu 17, nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne oraz wady prawne licytowanych pozycji, co nie wyłącza
roszczeń wobec sprzedającego.
Salon Antykwaryczny
ul. Pijarska 5/2a
31-015 Kraków
tel.: + 48 12 422 91 60
fax: + 48 12 432 94 40
kom.: +48 695 899 895
e-mail: [email protected]
www.antique.com.pl
www.artlist.pl
BANK PEKAO S.A. III O/ KRAKÓW Nr konta: 46124022941111000037089120
52 |

1.
1
2.
1
3.
1
4.
1
5.
1
6.
1
7.
1
8.
1
9.
1
10.
1
11.
1
12.
1
13.
1
14.
1
15.
1
16.
1
17.
1
18.
1
19.
1
20.
1
21.
1
22.
1
Notatki
| 53
Grzegorz Marzec
Filatelistyka
o
eg
ski
w
sze im
Kra lsk 0)
.J I. m po . 186
d
yd
t o szy
Lis ierw m (w
e
i
p
z czk
zna
• Kupujemy zbiory znaczków polskich i zagranicznych
•7 Płacimy gotówką
• Posiadamy w ofercie rzadkie i ciekawe walory
filatelistyczne z Polski i ze świata.
• Obecnie szczególnie interesują nas znaczki z Chin Ludowych
z lat 1960-1970.
www.filatelistyka.sklep.pl
[email protected]
Tel. +48 602 385 412