OBRZĘDY WIECZERZY WIGILIJNEJ

OBRZĘDY WIECZERZY WIGILIJNEJ
Wieczerza wigilijna ma charakter wybitnie religijny. Przeżywanie jej w naszych rodzinach w duchu jedności, wspólnoty
i miłości zapada w dusze naszych dzieci i przybliża im klimat nocy betlejemskiej. Głębokie przeżycie dzisiejszego wieczoru
zjednoczy rodzinę i pozostawi najpiękniejsze wspomnienia na dalsze życie naszych dzieci.
Przeżywajmy więc ten wieczór bardziej duchowo.
W mieszkaniu ustawiamy żłóbek z Dzieciątkiem Jezus. Stół jest nakryty białym obrusem. Pod obrusem umieszczamy
siano. Przyozdabiamy stół zielonym igliwiem i świeczkami, na centralnym miejscu kładziemy opłatek i otwartą księgę
Ewangelii. Na stół podajemy jedynie potrawy bezmięsne i napoje bezalkoholowe. Gdy ukaże się pierwsza gwiazda na niebie
(na pamiątkę gwiazdy betlejemskiej), rodzina gromadzi się wokół stołu wigilijnego. Jedno miejsce przy stole zostaje wolne,
jako znak pamięci o bliskich zmarłych i o podróżnych, którzy niespodziewanie mogą zapukać do drzwi.
Proponujemy następujące obrzędy wieczerzy wigilijnej, którym z reguły powinien przewodniczyć ojciec rodziny lub
ze słusznych względów ktoś inny. Słowa modlitw odmawiamy powoli, z pobożnością, pamiętając o tym, że razem z nami
zasiada do stołu sam Chrystus, przed wiekami jako Dziecię Boże złożony na sianie.
P. + W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
W. Amen.
P. W sześćdziesiątym piątym tygodniu lat według proroctwa Daniela, w sto dziewięćdziesiątej czwartej
olimpiadzie - według kalendarza greckiego, w 752 roku po założeniu miasta Rzymu, w 42 roku panowania
Oktawiana Augusta, cesarza rzymskiego, gdy w całym świecie nastał pokój, zechciał Jezus Chrystus,
wieczny Bóg i Syn wiecznego Ojca, świat uświęcić przez swoje błogosławione przyjście. Dlatego święcimy
dziś narodzenie Pana naszego Jezusa Chrystusa według ciała. Z głęboką wiarą, jak to czynili nasi
ojcowie, posłuchajmy słów Ewangelii opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie
narodzin Syna Bożego.
EWANGELIA (Łk 2, 1-14)
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym
państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybrali się więc
wszyscy, żeby się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do
Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się
dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, będącą w stanie odmiennym. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla
Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie,
dlatego że miejsca dla nich nie było w gospodzie. Otóż w tej samej okolicy przebywali w polu pasterze
i trzymali straż nocną nad swą trzodą. Naraz stanął przy nich Anioł Pański i jasność Pańska zewsząd ich
oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam
wielką radość, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel,
czyli Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące
w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:
„Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”. Oto Słowo Pańskie.
W. Chwała Tobie, Chryste.
ŻYCZENIA WIGILIJNE
P. Radość i jasność Chrystusowego światła ogarnia dziś i jednoczy we wspólnotę cały świat. Wyrazem
tej wspólnoty jest jedność ze Sługą Bożym, Janem Pawłem II. On kiedyś powiedział do nas:
„Kiedy nadchodzi wieczór wigilijny, spotykamy się przy wigilijnym stole rodzinnym, aby połamać się
opłatkiem, składając sobie wzajemnie życzenia. Tak więc, umiłowani Bracia i Siostry, niech każdy z was
rośnie duchowo z tajemnicy Bożego Narodzenia w swoim człowieczeństwie i w swoim chrześcijaństwie.
Niech Bóg, który stał się Człowiekiem, będzie natchnieniem i pomocą do wszelkiego dobra i do walki
z wszelkim złem. Niech będzie umocnieniem dla Małżeństw i Rodzin, niech pokazuje drogę Młodzieży,
niech wspiera cierpiących i opuszczonych, niech daje dojrzałą mądrość i miłość tym, którzy doszli już do
późnych lat życia”.
Te słowa papieża, będą i moimi życzeniami dla nas wszystkich. A ponadto radość i pokój, które
wyśpiewali aniołowie nad stajnią w Betlejem, niech będą stale udziałem naszej rodziny. Niech w niej gości
również wzajemna miłość i serdeczność, której wyrazem jest biały opłatek. Teraz „obdzielimy się nim
z miłością, nikomu serca nie skąpiąc”
(Kard. S. Wyszyński)
PROŚBY
Tu następuje łamanie się opłatkiem i przekazanie sobie znaku pokoju. Następnie, przed rozpoczęciem posiłku,
ogarniamy modlitwą cały świat. Prowadzi przewodniczący.
P. „W noc wigilijną otwiera się ogromna księga pielgrzymstwa narodu, który dziś wędruje duchem
ze wszystkich zakątków świata do własnego domu rodzinnego” i do Betlejem. Wiarą zespoleni wołajmy do
Chrystusa złożonego na sianie: Obdarz nas miłością i pokojem.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
P. Chryste, który przyszedłeś na ziemię, „aby wszyscy byli jedno”, zgromadź całą ludzkość w jedną
rodzinę kochających się Twoich dzieci.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
P. Panie Jezu, który powołałeś na swojego namiestnika papieża Franciszka, niech w zdrowiu, Twojej
łasce i powszechnej miłości służy całemu światu, podbijając serca ludzi dla Ciebie.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
P. Zbawicielu świata, który ubogi i pokorny narodziłeś się w stajni betlejemskiej, wspomnij na ubogich
i pociesz smutnych.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
P. Chryste, który miałeś wielu przyjaciół na ziemi, otaczaj opieką tych, którzy ślą nam życzenia
świąteczne, którzy o nas pamiętają i wszystkich naszych przyjaciół.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
P. Synu Boży, który zstąpiłeś na ziemię, aby wszystkich zaprowadzić do nieba, przyjmij dzisiaj naszych
zmarłych N. i N. do Twej światłości.
W. Obdarz nas miłością i pokojem.
Ojcze nasz...
P. Chryste, nasz Zbawicielu, który zająłeś ostatnie miejsce na tej ziemi i dałeś nam wzór życia
w miłości, prosimy: zamieszkaj w naszej rodzinie i jednocz nas w Twej miłości. A teraz błogosław te dary,
które z wdzięcznością będziemy spożywali. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W. Amen
W czasie wieczerzy wigilijnej śpiewamy kolędy, słuchamy płyt i nagrań o tematyce Bożego Narodzenia. Dziadkowie
i rodzice opowiadają dzieciom o przeżyciach ze swego dzieciństwa i przekazują im dawne polskie zwyczaje
bożonarodzeniowe. Niech ten wieczór będzie ciepły, miły i pełen radości. Starajcie się, aby "Chrystus przez wiarę
zamieszkał w Waszych sercach" i aby Rodzina Wasza była bardziej Kościołem.
MODLITWA PO WIECZERZY
P. Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Syna Twego Jezusa Chrystusa, złożonego na sianie,
dziękujemy za miłość wszystkich ludzi, za ten błogosławiony wieczór i dary, które spożywaliśmy. Tobie
chwała na wieki.
W. Tobie chwała na wieki.