Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów
Transkrypt
Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów
32 Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych Piotr Wodziński Katedra Aparatury Procesowej Politechnika Łódzka 1. Wstęp Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie typowych, stałych elementów składowych, które pojawiają się w liniach technologicznych, przeznaczonych do segregacji odpadów komunalnych. Linie do segregacji odpadów komunalnych dzielą się na dwie podstawowe grupy: suchą i mokrą. Autor niniejszego opracowania będzie zajmował się przede wszystkim segregacją na sucho, ponieważ w warunkach typowego składowiska odpadów taka technologia jest dominująca. Technologie mokre, dające produkty segregacji o wysokiej czystości, wymagają jednak zamkniętych obiegów wodno-mułowych, co oznacza, że mogą być one zlokalizowane np. obok oczyszczalni ścieków, a nie na wysypiskach odpadów bytowych [2, 4]. W warunkach wysypiska odpadów komunalnych mamy do czynienia z liniami technologicznymi umieszczonymi pod zadaszeniem (wiatą) i ustawionymi na poziomym, utwardzonym podłożu. Linie takie powinny składać się z elementów mobilnych w tym sensie, że poszczególne maszyny muszą mieć możliwość przesuwania w inne miejsca i w dowolny sposób konfigurowania z pozostałymi elementami składowymi całej linii. Pierwszym elementem każdej linii do przerobu odpadów komunalnych jest stacja rozładowania. Odpady są przeważnie dowożone transportem samo- Piotr Wodziński chodowym i rozładowywane w początkowym punkcie linii technologicznej. Ten element składowy linii nie zostanie tutaj omówiony. Uznano go jako znany i rozwiązany technicznie w zadowalającym stopniu. Ponadto różni producenci maszyn do przerobu odpadów oferują różne rozwiązania, zależne od konkretnej sytuacji w danym składowisku odpadów. Poniżej został przedstawiony schemat blokowy pogłębionej segregacji odpadów komunalnych. Jednakże nie wszystkie elementy składowe tego schematu muszą być stosowane w danych konkretnych warunkach składowisk odpadów. Ponadto kolejność poszczególnych operacji technologicznych też może ulegać zmianom. nadawa odpady oddzielanie wielkogabarytów wielkogabaryty przesiewacz stały rusztowy spulchnianie separacja magnetyczna I separacja magnetyczna II młyn walcowy kłowy ferromagnetyki separator bębnowy, taśmowy aluminium (puszki) separator z polem wirowym papier, folia separacja pneumatyczna wialnia folia, papier przesiewanie przesiewacz z urządzeniem igłowym ziarna drobne ziarna grube (kamień...) oddzielanie wibracyjne części organiczne (ziarna lekkie) oddzielacz wibracyjny ziarna grube oddzielanie segregujące części organiczne zsuwnia taśmowa części organiczne 480 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych 2. Oddzielanie wstępne Zadaniem oddzielania wstępnego jest usunięcie z całego strumienia odpadów wielkogabarytowych tzn. elementów na tyle dużych, że mogłyby one utrudniać lub wręcz uniemożliwiać dalszą segregację strumienia odpadów. Do tego celu można zaproponować różne maszyny: przesiewacze rusztowe, przesiewacze łańcuchowe, przesiewacze prętowe. Autor opracowania chciałby zaproponować oddzielacz rusztowy (rys. 1). Q[Mg/h] um QWG Q0 Rys. 1. Oddzielacz rusztowy Fig. 1. Grate separator To oryginalne rozwiązanie powstało w Politechnice Łódzkiej. Składa się ono z nieruchomego rusztu nachylonego do poziomu pod kątem α, mniejszym od kątów tarcia zewnętrznego i wewnętrznego odpadów. Tak więc odpady komunalne podane na ruszt o natężeniu Q [Mg/h], nie zaczną poruszać się grawitacyjnie po powierzchni rusztu. Pomiędzy rusztami znajduje się podajnik zgrzebłowy, zgrzebła którego poruszają się ze stałą prędkością um, wzdłuż belek rusztu. Zgrzebła te nie tylko przemieszczają warstwę odpadów wzdłuż rusztu, ale także niedopuszczają do zaklinowywania się elementów, z których złożona jest warstwa odpadów. Urządzenie to jest proste i nie wymaga zastosowania drogich materiałów oraz technologii wykonawczych. Główny strumień odpadów Q0 przechodzi przez sito rusztowe jako produkt podsitowy. Z sita rusztowego natomiast schodzą wielkogabaryty QWG i są one kierowane do niezależnego zagospodarowania lub utylizacji. VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa 481 Piotr Wodziński 3. Spulchnianie odpadów komunalnych Główny strumień odpadów Q0 jest kierowany do dalszego przerobu (segregacji). Drugą operacją technologiczną jest spulchnianie odpadów komunalnych, bowiem tylko w postaci rozluźnionej mogą one być dalej segregowane, poprzez tzw. segregację pogłębioną. Znane są różne metody spulchniania odpadów. Wydaje się, że najbardziej właściwe jest zastosowanie młyna kłowego, zwanego też rozdrabniarką dwuwirnikową [1]. Młyn kłowy złożony jest z dwu równolegle usytuowanych walców, obracających się ze stałymi, jednakowymi prędkościami obrotowymi w kierunkach przeciwnych „do siebie”, zaopatrzonych w kły, zachodzące geometrycznie na siebie. Młyn taki „wciąga” odpady pomiędzy kły, rozdrabniając je jednocześnie i spulchniając. 4. Separacja magnetyczna Separacja magnetyczna [3], mająca na celu wydobycie z głównego strumienia odpadów części metalowych, stosowana jest w wielu technologiach obróbki odpadów komunalnych. Zagadnienie to jest opanowane technicznie i znani są liczni producenci (krajowi i zagraniczni) separatorów magnetycznych. 5. Przesiewanie 5.1. Przesiewacze bębnowe W inżynierii środowiska, a w szczególności w procesie realizacji sortowania odpadów komunalnych, stosowane są przesiewacze bębnowe [3]. Maszyny te znane są od dawna. W sensie konstrukcyjnym bębny dzielimy na trzy rodzaje: ¾ bęben z wałem osiowym, dwustronnym (rys. 2a), ¾ bęben z wałem jednostronnym i podporą rolkową (rys. 2b), ¾ bęben z podporami obustronnymi (rys. 2c). W przypadku bębnów 2a i 2b napęd jest dostarczany do wału bębna, natomiast w przypadku 2c bęben obracany jest za pomocą przekładni łańcuchowej lub zębatej. Na rys. 3 pokazano siły działające na ziarno, znajdujące się wewnątrz bębna: ¾ siła odśrodkowa Pu, ¾ siła ciężkości G. 482 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych Rys. 2. Przesiewacze bębnowe Fig. 2. Rotary screens nrob = 12 R [obr / min] Rys. 3. Podnoszenie ziarna w bębnie sitowym Fig. 3. Grain elevation in a sieve drum Siła tarcia cząstki o powierzchnię wewnętrzną bębna nie została uwzględniona. Istotnym parametrem charakteryzującym przesiewacz bębnowy jest prędkość wirowania (prędkość krytyczna). Jest to taka prędkość obrotowa lub kątowa bębna dla której Pu = G, co oznacza że ziarno przylega do powierzchni wewnętrznej bębna i nie spada w dół. Jeszcze ważniejszy z procesowego punktu widzenia jest tzw. wyróżnik szybkości, który jest stosunkiem: εb = VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa ω rob ω kr (1) 483 Piotr Wodziński Wygodnie więc jest podawać wartość tego wyróżnika bowiem to on decyduje o charakterze ruchu warstwy w bębnie. W tabeli 1 pokazano wielkość prędkości obrotowych bębnów o średnicach D i promieniach R, w zależności od osi wyróżnika szybkobieżności. W ostatniej kolumnie zamieszczono wartość roboczej prędkości obrotowej, tzn. takiej którą wyznacza się z powszechnie znanych wzorów na prędkość w ruchu obrotowym przesiewaczy bębnowych. Tak więc bębny obecnie budowanych i eksploatowanych przesiewaczy obracają się z obrotami nrob ≅ 0,2÷0,3 nkr, a dla prawidłowego przebiegu procesu powinny obracać się z obrotami n ≅ 0,8÷0,9 nkr. W tabeli 1 podano te wielkości dla średnic bębnów maszyn przemysłowych, w tym przesiewaczy przeznaczonych do segregacji odpadów komunalnych. Tabela 1. Prędkości obrotowe i średnice przesiewaczy bębnowych Table. 1. Rotational speed and diameters of rotary screens L.p. D [m] R [m] nkr 0,3 nkr nrob 0,8 nkr 0,9 nkr [obr./min] [obr./min] [obr./min] [obr./min] [obr./min] 1 0,50 0,250 59,82 17,95 47,86 53,84 24,00 2 0,75 0,375 48,84 14,65 39,07 43,96 19,60 3 1,00 0,500 42,30 12,69 33,84 38,07 16,97 4 1,25 0,625 37,83 11,35 30,26 34,05 15,18 5 1,50 0,750 34,54 10,36 27,63 31,09 13,86 6 1,75 0,875 31.98 9,50 25,58 28,78 12,82 7 2,00 1,000 29,91 8,97 23,93 26,98 12,00 8 2,25 1,125 28,20 8,46 22,56 25,38 11,31 9 2,50 1,250 26,75 8,02 21,40 24,07 10,73 10 2,75 1,375 25,51 7,65 20,41 22,96 10,23 11 3,00 1,500 24,42 7,33 19,54 21,98 9,80 Przesiewacze bębnowe wykorzystują 1/6÷1/8 powierzchni sitowej maszyny, co stanowi istotną ich wadę, w porównaniu do przesiewaczy o sitach płaskich. 484 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych Na rys. 4 przedstawiono różne rodzaje ruchu materiału w bębnie, w zależności od zastosowanej wartości wyróżnika szybkobieżności przesiewacza. Najwłaściwszy z punktu widzenia przebiegu procesu przesiewania jest ruch nr 2 „opadanie”. Uzyskujemy go, gdy wartość wyróżnika szybkobieżności εb = 0,8÷0,9. Obecnie budowane i eksploatowane przesiewacze, wykorzystywane w segregacji odpadów komunalnych mają wyróżnik szybkobieżności εb = 0,2÷0,3. To zapewnia uzyskanie ruchu materiału w bębnie o charakterze poślizgu (ruch nr 5). Dlatego maszyny te pracują na ogół niewłaściwie. Rys. 4. Rodzaje ruchu złoża ziarnistego Fig. 4. Types of granular bed motion Propozycje modernizacji przesiewaczy bębnowych zostały przedstawione na rys. 5 i 6. W obu przypadkach zastosowano bębny o zróżnicowanej średnicy tak, aby przy niezmiennej – jednakowej dla całej maszyny prędkości obrotowej bębna, otrzymać różne wyróżniki szybkobieżności, a zatem różne rodzaje ruchu materiału przesiewanego w bębnie. W końcowych (wylotowych) częściach bębnów mamy do czynienia z ziarnami grubymi, które wymagają niniejszego wyróżnika szybkobieżności w procesie przesiewania. Przesiewacze bębnowe stosowane w liniach technologicznych do segregacji odpadów komunalnych, są urządzeniami dużymi i wymagającymi dodatkowych urządzeń towarzyszących np. podajników doprowadzających materiał do przesiewania i odprowadzających jego produkty. VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa 485 Piotr Wodziński Rys. 5. Schemat kaskadowego przesiewacza bębnowego Fig. 5. Schematic of a cascade rotary screen Rys. 6. Schemat stożkowego przesiewacza bębnowego Fig. 6. Schematic of a conical rotary screen 5.2. Przesiewacze o sitach płaskich Przesiewacze bębnowe obarczone licznymi wadami nie spełniają wszystkich wymagań stawianych maszynom przesiewającym. Dlatego obecnie stosuje się głównie przesiewacze o sitach płaskich [3]. Istnieje wiele różnych przesiewaczy o sitach płaskich, ale tylko dwa z nich zostaną omówione w opracowaniu. Szczególnie do przesiewania odpadów komunalnych jest przeznaczony przesiewacz liniowo-eliptyczny (rys. 7), który został skojarzony z igłowym urządzeniem wybierającym. Maszynę stanowi klasyczny przesiewacz wibracyjny, napędzany dwoma wałami niewyważonymi, które jak pokazano na rys. 7 są odpowiednio umieszczone względem środka ciężkości całego układu drgającego. Wały te mają różne momenty statyczne, przy czym wibrator większy znaj486 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych duje się pod sitami (w najniższym położeniu). Oba wały obracają się z jednakowymi ω1 = ω2 lub różnymi ω1 ≠ ω2 prędkościami kątowymi. Zasada działania igłowego urządzenia wybierającego jest bardzo prosta i nie wymaga dodatkowego wyjaśniania. Przesiewacze o sitach płaskich posiadają zdecydowanie lepsze charakterystyki procesowe w porównaniu do przesiewaczy bębnowych. Wydaje się, że stosowanie przesiewaczy bębnowych do segregacji odpadów komunalnych jest nieuzasadnione. Rys. 7. Przesiewacz liniowo-eliptyczny Fig. 7. A linear-elliptic screen 6. Separacja pneumatyczna Innym procesem jednostkowym który może i powinien być wykorzystywany w segregacji odpadów komunalnych, jest separacja pneumatyczna. Polega ona na wykorzystaniu do rozdziału pomiędzy poszczególnymi elementami składowymi, właściwości opadania tych ciał (elementów składowych odpadów) w strumieniu powietrza [3]. Na rys. 8 przedstawiono jedną z propozycji oddzielacza pneumatycznego. Strumień odpadów jest podawany przenośnikiem taśmowym i grawitacyjnie opada do dołu. Na tak opadający strumień odpadów jest kierowany strumień powietrza o regulowanym natężeniu dopływu w regulowanej liniowej prędkości wypływu. Elementy lekkie (np. folie, papier...) poruszają się poziomo do kanału wlotowego z którego dodatkowo odrywane jest powietrze. Części ciężkie (np. ciała stałe) opadają do leja, z którego odbierane są dalej podajnikiem taśmowym. VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa 487 Piotr Wodziński Rys. 8. Oddzielacz pneumatyczny (wialnia) Fig. 8. A pneumatic separator Rys. 9. Schemat separatora balistycznego: 1 – odpady o wadze A, B, C, 2 – lej zsypowy, 3 – taśmociąg, 4 – wirnik Fig. 9. Schematic of a ballistic separator: 1 – waste of weight A, B, C, 2 – chute, 3 – belt conveyor, 4 – rotor 7. Separacja balistyczna (bezwładnościowa) Separacja balistyczna ma podobne zadanie jak separacja pneumatyczna z tym, że elementy składowe strumienia odpadów dzielone są według ich ciężaru, a więc również według ich rozmiarów. Materiał do segregacji balistycznej dostarczany jest podajnikiem (np. taśmowym) (rys. 9) [1]. Poszczególne składniki strumienia odpadów wpadają grawitacyjnie do komory separatora w której obraca się ruchem jednostajnym obrotowym wirnik, w kierunku oznakowanym strzałką, o precyzyjnie określonej prędkości obrotowej ω. Siłą rozdzielającą jest siła odśrodkowa: 488 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa Elementy składowe linii technologicznych do segregacji odpadów bytowych P0 = m ⋅ r ⋅ ω 2 (2) Parametry r i ω są stałe, ale zmienna jest masa m poszczególnych cząstek. I to właśnie ona stanowi kryterium podziału, w przykładzie na cząstki A, B i C. 8. Podsumowanie Segregacja odpadów komunalnych jest procesem, który stanowi „przedłużenie” selektywnej zbiórki odpadów. Proces segregacji odpadów komunalnych powinien być realizowany na wysypiskach odpadów. Tam bowiem powinny znajdować się i pracować linie technologiczne do segregacji odpadów bytowych. Analiza istniejącego stanu wiedzy na ten temat prowadzi do określania następujących warunków, które powinny spełniać linie technologiczne do segregacji odpadów komunalnych: 1. proces segregacji strumienia odpadów komunalnych w warstwie o przekroju prostokątnym o zaznaczonym stosunku szerokości do grubości (płaska warstwa), 2. szerokość tej warstwy pozostaje stała w kolejnych, poszczególnych operacjach technologicznych, co oznacza odpowiedni dobór gabarytów poszczególnych maszyn, 3. cała linia technologiczna powinna być rozmieszczona na utwardzonym podłożu, pod zadaszeniem (wiata), zapewniającym łatwy demontaż całości, 4. decydujące znaczenie mają procesy suche, procesy mokre powinny być stosowane w wyjątkowych przypadkach, 5. linie technologiczne do segregacji odpadów komunalnych powinny być złożone z autonomicznych elementów składowych (poszczególne maszyny i urządzenia), połączonych pomiędzy sobą podajnikami zgrzebłowymi, 6. należy unikać grawitacyjnego zasilania odpadami poszczególnych maszyn i urządzeń wchodzących w skład linii technologicznej, bowiem oznaczałoby to konieczność budowania wysokich konstrukcji nośnych, 7. każda linia technologiczna jest projektowana oddzielnie dla każdego użytkownika, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb, ale jest zestawiana z podobnych elementów składowych (poszczególnych maszyn i urządzeń). Literatura 1. 2. 3. 4. Leboda R, Oleszczuk P.: Odpady komunalne i ich zagospodarowanie. Lublin 2002. Piecuch T.: Utylizacja odpadów przemysłowych. Koszalin 1996 Wodziński P.: Metody segregacji odpadów komunalnych. ZN Politechnika Koszalińska, Inż. Środ. Nr 22, 2005. Żygadło M.: Strategia gospodarki odpadami komunalnymi. Poznań 2001. VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa 489 Piotr Wodziński Streszczenie Praca dotyczy procesu segregacji odpadów komunalnych metodami suchymi. Wydaje się, że podstawową operacją technologiczną występującą w przeróbce odpadów bytowych, jest ich przesiewanie. Dlatego temu zagadnieniu poświęcono najwięcej miejsca. Zauważono, że w chwili obecnej najczęściej stosuje się przesiewacze bębnowe, które nie są najwłaściwszym rozwiązaniem technicznym. Przeprowadzono dyskusję nt. zastosowania tych maszyn przesiewających. Rozwiązaniem alternatywnym dla przesiewacza bębnowego jest przesiewacz o sicie płaskim, do którego może być dodane urządzenie igłowe, służące do wybierania z warstwy odpadów tzw. powłok (folie, papier etc). Zaproponowano nowoczesny przesiewacz liniowo-eliptyczny. Proces segregacji odpadów komunalnych powinien być realizowany na wysypiskach odpadów. Tam bowiem powinny znajdować się i pracować linie technologiczne do segregacji odpadów bytowych. Linie technologiczne do segregacji odpadów komunalnych powinny spełniać następujące warunki: decydujące znaczenie mają procesy suche, procesy mokre powinny być stosowane w wyjątkowych przypadkach, linie technologiczne do segregacji odpadów komunalnych powinny być złożone z autonomicznych elementów składowych, każda linia technologiczna jest projektowana oddzielnie dla każdego użytkownika, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb, ale jest zestawiana z podobnych elementów składowych (poszczególnych maszyn i urządzeń). Components of Process Lines for Sorting of Household Wastes Abstract The process of municipal waste separation by dry methods is presented in the paper. It seems that the main process operation in the treatment of household wastes is their screening. Therefore special attention has been given to this subject. It was reported that at present most frequently used are rotary screens which are not the most suitable technical solution. Applicability of these screening machines was discussed. An alternative to the rotary screen is the screen with a flat sieve which can be equipped with a fork-lift device to select coating materials, like foil, paper, etc. from a waste layer. A modern linear-elliptic screen has been proposed. The process of the segregation of municipal wastes should be realized in the landfills. There should be built and work technological lines for segregation of municipal wastes. Technological lines for segregation of household wastes should fulfill following conditions: dry processes have the decisive meaning, wet processes should be applied in exceptional cases, technological lines for segregation of municipal wastes should be put from autonomic component units, every technological line is projected for every user separately, with the regard to individual needs, but it is made of similar component units (individual machines and devices). 490 VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa