Jeszcze w XIX wieku reński Riesling miał opinię najlepszego i

Jeszcze w XIX wieku reński Riesling miał opinię najlepszego i

Riesling
Wpisany przez Administrator
wtorek, 07 października 2008 09:42 - Poprawiony wtorek, 14 października 2008 11:05
Jeszcze w XIX wieku reński Riesling miał opinię najlepszego i najbardziej wykwintnego białego
wina na świecie. Jednak po II Wojnie Światowej niemieckie winnice zalały świat tanim
słodkawym winem, które zepsuło jego dobrą opinię. Dziś na przełomie wieków solidni wytwórcy
z Niemiec, Austrii i Nowego Świata przywracają Rieslingowi należne mu miejsce w tzw. Wielkiej
czwórce szczepów winnych, choć nadal jest to szczep niedoceniany. Szczep Riesling
pochodzi z Nadrenii, historia jego powstania jest dosyć pogmatwana. Przypuszcza się, że jest
efektem krzyżowania starych szczepów popularnych jeszcze w średniowieczu: heunisch
(Gouais) i frankisch (savagnin Blanc – dziś uprawiany jeszcze w regionie Jura). Niewykluczone,
że bazą do krzyżówki mógł być też miejscowy dziki szczep w XV wieku. Jakość białego wina,
produkowanego z owoców tej winorośli doprowadziła do rozpowszechnienia się upraw na
terenie całych Niemiec i Europy Środkowej. W XIX wieku Riesling wkroczył do Nowego Świata
(Ameryka, Australia i Afryka Południowa). Prawdopodobnie powstała w średniowieczu jako spontaniczna krzyżówka uprawianych tam
starych szczepów heunisch (Gouais) i Frankisch (savagnin Blanc), być może z udziałem
miejscowej dzikiej winorośli V. vinifera silvestris. Szczep był wymieniany po raz pierwszy w
końcu XV w. Ze względu na jakość wina w XVI i XVII stuleciu Riesling rozpowszechnił w
Niemczech i całej Środkowej Europie. W XIX wieku odmiana zawędrowała do Ameryki, Australii
i Afryki Południowej co zaprzecza obiegowej opinii, że jest to szczep „niemiecki”. Faktem jednak jest, że najwięcej Rieslinga uprawia się w Niemczech, gdzie na pierwszym
miejscu jest Mozela, a później w kolejności Palatynat, Wirtembergia, Rheingau, Hesja
Nadreńska. W Australii Rieslinga uprawia się na 3700 hektara (!) głównie w Barossa Valley
(Peter Lehmann Riesling) dalej w kolejności jest RPA i USA (Kalifornia, stan Waszyngton,
Oregon i wschodnie wybrzeże – nazywany tam white riesling lub johannisberg) Nowa Zelandia,
Argentyna i … Kanada z 250 ha upraw służących do produkcji wielce obiecującego wina
lodowego. Wśród największych producentów europejskich tuż za Niemcami plasuje się Francja
(a właściwie Alzacja), Rumunia, Bułgaria, Słowacja, Austria (gdzie nazywany jest rheinriesling),
Węgry (rajnai rizling), Czechy i niewielki obszar w Północnych Włoszech (gdzie mówi się na
niego riesling renano). Jak widać po obecności Kanady czy Słowacji na tej liście Riesling musi być szczepem
odpornym na mróz. Najlepiej udaje się w chłodnym klimacie. Oprócz tego jest odporny na
choroby i łatwy w uprawie oraz wydajny. Dojrzewa stosunkowo późno stąd wymaga lokalizacji
na południowych dobrze nasłonecznionych stokach na ciężkiej glebie najlepiej pochodzenia
wulkanicznego. Jeśli jednak rośnie w miejscu zbyt ciepłym a gleba jest zbyt żyzna dojrzewa za
szybko tracąc naturalną kwasowość i aromat. Wina na bazie Rieslinga charakteryzują się
stosunkowo wysoką kwasowością, której sprzyja dojrzewanie na kamienistej glebie.
Rozwinięciu subtelnego i jednocześnie silnego aromatu sprzyja niezbyt intensywne
nasłonecznienie i dojrzewanie. Riesling jest szczepem wymagającym czasu – tak na krzaku jak
i w butelce. Jest to cecha rzadka w przypadku win białych. Młode rieslingi bywają płytkie i
chropowate lecz w miarę upływu lat wygładzają się oferując aromaty kwiatowe i miodowe.
Niezbyt starego Rieslinga można rozpoznać po mocnym owocowym aromacie (jabłka,
brzoskwinie) czasem również kwiatowym (lipa, rumianek). Wytrawni winiarze znajdują w starych
Rieslingach nuty mineralne (krzemień, nafta). 1/2
Riesling
Wpisany przez Administrator
wtorek, 07 października 2008 09:42 - Poprawiony wtorek, 14 października 2008 11:05
Riesling nie jest szczepem dającym jednorodne wina. Może być anielsko słodki i diabelnie
wytrawny. Niemiecki system kwalifikacji win opiera się na stopniu naturalnej dojrzałości
winogron i powiązany jest ze słodyczą samego wina. Wina oznaczone Kabinett bywają
wytrawne do półwytrawnych, Spätlese (od półwytrawnych do półsłodkich), Auslese (od
półsłodkich do słodkich) i cała gama słodkich: Beerenauslese, Trocken Beerenauslese i
Eiswein. Najlepsze niemieckie Rieslingi pochodzą z rejonu Mozeli (Moseel – Saar – Ruwer),
Palatynatu (Pfalz) Rheingau, Nahe i Rheinhessen. Wina te mają małą zawartość alkoholu (7 –
11%) i są idelnie zrównoważone jeśli chodzi o kwasowość i słodycz. Rieslingi z Alzacji najlepiej udają się w jej południowej części, gdzie wytwarza się wina tak
wytrawne o mocnym metalicznym posmaku jak i słodkie produkowane z winogron pokrytych
szlachetną pleśnią. Liczące się obecnie Rieslingi z Nowego Świata pochodzą z Nowej Zelandii i
Australii. Z australijskich godne polecenia są wytrawne wina charakterystyczną nutą limonki.
Nowozelandzkie Rieslingi wina słodkie, ale pełne cytrynowej świeżości trunki z późno
zbieranych winogron. Kanada wraz z amerykańskim stanem Washington słynie z win typu
Icewine – produkowanych z przemrożonych winogron zbieranych i tłoczonych w niskich
temperaturach. Wśród wytrawnych smakoszy win białych Riesling cieszy się opinią najszlachetniejszego na
świecie szczepu białego. Opinię tę zawdzięcza swojemu charakterowi, który nie daje się
dowolnie formować jak to jest w przypadku Chardonnay. Niestety jak to często bywa z
solidnymi markami bywają podrabiane. Istnieje wiele szczepów i win, które z Rieslingiem mają
jedynie wspólną nazwę. Należy się przez to wystrzegać wynalazków nazywanych
Schwarzriesling, Grauer Riesling, Riesling Gray, czy Laski Riesling. 2/2