camino 2015

CAMINO 2015
13-30.05.2015
Na imię mam Piotr – jestem organizatorem i uczestnikiem naszej pielgrzymki.
W przypadku dodatkowych informacji proszę o kontakt pod nr 602 736 998.
Buen Camino!
Piotr
Camino de Santiago
Droga św. Jakuba (bask. Done Jakue Bidea, gal. O Camiño de Santiago) – szlak pielgrzymkowy
do katedry św. Jakuba w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii.
W katedrze tej, według przekonań pielgrzymów, znajduje się ciało św. Jakuba Większego Apostoła.
Jest wiele tras pielgrzymki, którymi można dotrzeć do celu. Drogi oznaczona są muszlą św. Jakuba,
która jest także symbolem pielgrzymów, i żółtymi strzałkami.
Istniejąca od IX w. droga do grobu św. Jakuba, obok szlaków do Rzymu i Jerozolimy jest jednym
z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych. Według legendy ciało św. Jakuba
przewieziono łodzią do północnej Hiszpanii, a następnie pochowano w miejscu, w którym dziś
znajduje się miasto Santiago de Compostela. Powstała cała sieć dróg, które wiodły od Morza
Bałtyckiego w Estonii przez Polskę, Niemcy, Szwajcarię i Francję aż do Santiago. Również Via Regia od
Kijowa do Paryża była wielką trasą pątniczą.
Po wizycie Jana Pawła II w Santiago de Compostela w 1982 r. Rada Europy uznała Drogę św. Jakuba za
drogę o szczególnym znaczeniu dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie
dawnych szlaków pątniczych. Apel spotkał się z szerokim odzewem w Europie. Rekonstrukcja Szlaku
rozpoczęta w 1986 r. trwa nadal w wielu krajach. Dziś, oprócz Hiszpanii, swoje szlaki (El Camino) –
których w średniowieczu było wiele – mają już m.in. Portugalia (Camino Portugues), Francja (Chemin
Saint-Jacques) oraz Niemcy, Austria i Szwajcaria (Jakobswege).
Najczęściej uczęszczanym szlakiem jest Camino Frances z Saint-Jean-Pied-da-Port w Pirenejach we
Francji do Santiago de Compostela o długości 750 km. Szlak ten został ogłoszony
pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym w 1987 r. oraz wpisany na Listę światowego
dziedzictwa UNESCO w 1993 r.
Wielu pielgrzymów kontynuuje wędrówkę na Cabo Finisterre (łac. finis terrae - "koniec ziemi"), nad
Atlantykiem, który w starożytnosci i średniowieczu był uważany za koniec świata. Tradycyjnie, po
dotarciu tutaj, palono pokutne, pielgrzymie szaty i obmywano się w wodach oceanu, zostawiając za
sobą dotychczasowe grzeszne życie i rozpoczynając z wiarą nowe. Wędrowcy zabierali stąd muszle
(nazwane później muszlami św. Jakuba) i wodę do pojemnika zrobionego z tykwy, jako dowód
przebytej drogi.
Charakter pielgrzymowania
W odróżnieniu od znanych w Polsce masowych pielgrzymek pieszych, Droga św. Jakuba przeznaczona
jest dla pątników indywidualnych lub małych grup, bez względu na wyznanie i narodowość, chcących
doświadczyć w drodze ciszy i duchowej przemiany. Do ich dyspozycji są nie tylko znajdujące się po
drodze kościoły i kaplice, ale także dogodne miejsca noclegowe w schroniskach dla pielgrzymów
(hiszp. albergue lub refugios) prowadzonych przez lokalne społeczności: parafie, stowarzyszenia,
schroniska młodzieżowe czy też przez osoby prywatne. Pielgrzym powinien zaopatrzyć się
w credencial będący jego pielgrzymim paszportem, na podstawie którego otrzymuje dokument
potwierdzający przebycie drogi, tzw. compostelę. Na wierzchu plecaka bądź ubrania powinien
umocować muszlę św. Jakuba. Charakterystycznymi atrybutami pielgrzyma są także: laska, kapelusz,
peleryna i tykwa jako zbiorniczek na wodę.
Camino de Santiago - atrybuty pielgrzyma
Muszla św. Jakuba
Concha de Vieira - "Concha del Peregrino" jest symbolem Camino de Santiago i jego pielgrzymów,
którzy umieszczają ją na plecaku lub kapeluszu.
Krzyż Santiago
La Cruz de Santiago od XII w. był symbolem Zakonu Santiago powołanego do ochrony pielgrzymów
na Camino de Santiago i walki z muzułmanami. Symbol pielgrzymów do Santiago de Compostela.
Jest jedną z pamiątek kupowanych w wielu sklepach Camino.
Laska pielgrzyma
Bordon e baston, długa laska służąca w długiej wędrówce do odciążenia stawów kolanowych,
a dawniej do obrony przed atakami zwierząt. Wykonywana z twardej trzciny lub kasztanowca,
zawinięta u góry, lub z dodanym zaczepem na tykwę (calabaza) .
Tykwa
(Calabaza) Zewnętrzna powłoka owocu z rodziny dyniowatych, służyła do transportu płynów.
W powrotnej drodze pielgrzymi przynosili w niej wodę morską jako oświadczenie dotarcia do celu.
Pielgrzymi przywiązywali ją do laski (bordon). Obecnie tylko symbol.
Atrybuty były święcone przed wyruszeniem na pielgrzymkę. W Roncesvalles i O Cebreiro na Mszy św.
dla pielgrzymów ksiądz święci muszlę, tykwę, kij i wręcza je pielgrzymom.
Strój tradycyjny pielgrzyma
Kapelusz
Sombrero, nakrycie głowy z szerokim rondem chroniące przed promieniami słonecznymi i deszczem,
używane przez pielgrzymów na Drodze św Jakuba. Zadarte rondo często zdobi musza św. Jakuba, dla
określenia statusu pielgrzyma.
Sakwa
Zurron, skórzana torba zawieszana przez ramię. Jej symbolika miała wyrażać właściwą postawę: była
wąska, ponieważ pielgrzym pokłada ufność w Bogu, a nie w swych zapasach; stale otwarta, ponieważ
pielgrzym jest przygotowany na to, by zarówno dawać, jak i brać.
Sandały
Skórzane obuwie składające się z grubej podeszwy i szerokich skórzanych pasków przytrzymujących
stopę. Współcześnie zastępowane obuwiem trekkingowym.
Peleryna
Capa, rodzaj płaszcza z grubej i gęsto tkanej bawełny, zwykle w kolorze brązowym.
Inne symbole
Znaki camino
Żółta strzałka i muszla św. Jakuba. Jest to orientacyjny znak lub symbol, można znaleźć tę strzałkę
w wielu miejscach na drodze pielgrzymki (skały, mury, elewacje, drzewa itd.) wskazuje właściwą
drogę, aby skutecznie dotrzeć do końca każdego etapu.
Credencial
Karta pielgrzyma obowiązkowa dla wszystkich na Camino de Santiago. Umożliwia nocleg w albergue
i jest potwierdzeniem odbycia pielgrzymki i otrzymania Composteli (świadectwa).