Nowe spojrzenie na gospodarowanie rolniczymi zasobami wodnymi
Transkrypt
Nowe spojrzenie na gospodarowanie rolniczymi zasobami wodnymi
Konferencja Naukowa Instytut Technologiczno‐Przyrodniczy dla nauki, praktyki i doradztwa NOWE SPOJRZENIE NA GOSPODAROWANIE ROLNICZYMI ZASOBAMI WODNYMI I ROZWÓJ MAŁEJ RETENCJI Waldemar Mioduszewski Zakład Zasobów Wodnych ITP 30 września 2015 r. ZAKRES WYSTĄPIENIA 1. Wprowadzenie – nowe wyzwania w gospodarce wodnej 2. Bilans i pobór wody – zasoby wodne Polski 3. Melioracje – założenia i kierunki rozwoju 4. Kompleksowa gospodarka wodna – nowe podejście (?) 5. Zarządzanie gospodarką wodną 6. Podsumowanie ROLNICZE ZASOBY WODNE – NOWE WYZWANIA – Zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego – konkurencyjność polskich gospodarstw • Nadmiar żywności, postęp biologiczny i agrotechniczny • Migracja ludności • Wielofunkcyjność obszarów wiejskich • Zmiana diety żywnościowej • • Globalne zmiany klimatu • Ochrona jakości wody i powietrza • Ochrona przyrody (wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa) • Zielone technologie, rośliny energetyczne, fitomelioracje • Niekorzystny bilans wodny POBÓR WODY [mld m3] BILANS I POBÓR WODY ZASOBY WODNE POLSKI ZASOBY Pobór Zużycie bezzwrotne Przemysł 7,501 2,250 Sieć wodociągowa 1,522 0,304 Ujęcia ze studni 0,420 0,336 Wyszczególnienie Współczynnik zasobów wodnych 1680 m3/rok/mieszkańca Stawy rybne 1,002 0,100 Średnia europejska ∼4000 m3/rok/mieszkańca Nawodnienia rolnicze i lasy 0,081 0,073 Egipt 400 m3/rok/mieszkańca Razem 10,526 3,970 BILANS WODNY POLSKI P = Q + H Przychód Rozchód Ewapotranspiracja w tym: • użytki rolne • lasy • pozostałe Opad P = 192,4 mld m3 Odpływ rzeczny (roczny) Q = 58,6 mld m3 Odpływ rzeczny (okres wegetacji) Q = 10 mld m3 H = 133,8 mld m3 Hu = 65,0 mld m3 Hl = 50,0 mldm3 Hp = 18,8 mld m3 POTRZEBY NAWODNIEŃ (bezzwrotne) przy prawdopodobieństwie wystąpienia suszy 20% Uprawy Pełne pokrycie potrzeb Częściowe pokrycie potrzeb Uprawy polowe 5,640 2% 0,112 Sady i warzywa 0,820 60% 0,492 Użytki zielone 2,115 20% 0,423 Razem 8,575 1,027 ZAŁOŻENIA (TEZY) GOSPODARKI WODNEJ NA TERENACH ROLNICZYCH (MELIORACJE) ‒ TEZY STARE (NIEAKTUALNE), A NAWET SZKODLIWE • • • Stosunki wodne powinny umożliwiać intensywna produkcje rolną na każdym nieużytkowanym terenie Należy dążyć do szybkiego odprowadzenia całości wód pozimowych, a latem doprowadzać wodę z zewnątrz Wszystkie istniejące systemy melioracyjne powinny być eksploatowane i utrzymywane ‒ TEZY NOWE, NIE ZAWSZE AKCEPTOWANE • • • • Gospodarka wodna obejmuje działania o charakterze technicznym oraz nietechnicznym (działania planistyczne, organizacyjne, agrotechniczne) Działania techniczne (systemy melioracyjne) dostosowane do rodzaju użytkowania (przyroda, rolnictw) oraz stanu intensyfikacji rolnictwa Należy dążyć do zatrzymania (retencjonowania) wód pozimowych i po opadach atmosferycznych, odprowadzając jedynie szkodliwy dla rolnictwa nadmiar Zadania gospodarki wodnej obejmują działania dla zwiększenia naturalnej zdolności retencyjnej zlewni SYSTEMY MELIORACYJNE ‒ Nowe systemy melioracyjne • Doliny rzek, mokradła – brak uzasadnień ekonomicznych i przyrodniczych • Grunty orne – tereny o wysokiej produkcji – dwustronna regulacja stosunków wodnych ‒ Utrzymanie i modernizacja istniejących systemów • Likwidacja i dostosowanie do potrzeb środowiska przyrodniczego na terenach nieużytkowanych rolniczo i cennych przyrodniczo (chronionych) • Modernizacja – dostosowanie do rzeczywistych potrzeb i stanu rolnictwa (użytkowanie ekstensywne, intensywne) • Przebudowa w kierunku tworzenia możliwości retencjonowania wód opadowych i roztopowych GOSPODAROWANIE ROLNICZYMI ZASOBAMI WODNYMI – ROZWÓJ MAŁEJ RETENCJI Naturalna mała retencja wodna Retencja planistyczna, użytkowanie zlewni, zalesienia, mokradła – renaturyzacja rzek, roślinne strefy buforowe, odtwarzanie dolin rzecznych Odtwarzanie dolin rzecznych, przebudowa wałów przeciwpowodziowych, poldery Zwiększenie retencji glebowej, poprawa struktury gleb, rotacja roślin, zwiększenie części organicznych w glebie, rolnictwo ekologiczne Retencjonowanie wód podziemnych poprzez ograniczanie spływu powierzchniowego stosując metody nietechniczne Retencja wód powierzchniowych: odbudowa jezior i naturalnych stawów, rewitalizacja rzek, ochrona stawów i małych zbiorników wodnych Mikro‐ i małe zbiorniki wodne, sztuczne stawy, podpiętrzanie jezior Budowa stopni i jazów dla podwyższenia poziomu wody w rzece Gospodarka wodna na systemach melioracyjnych – regulacja odpływu z systemów odwadniających Sztuczne uzupełnianie warstw wodonośnych – budowa stawów i rowów infiltracyjnych Ograniczanie lub przechwytywanie spływów z powierzchni szczelnych ODPOWIEDZIALNI ZA WODĘ INSTYTUCJA ADMINISTRACJA RZĄDOWA, SAMORZĄD, RZGW, WZMiUW, PLANOWANIE ZAKRES ZADAŃ Tworzenie prawa, stymulowanie działań Urządzanie przestrzeni, zalesienia, zbiorniki wodne (?) Retencja dolinowa (przeciwpowodziowa) Mokradła, bagna SPOŁECZEŃSTWO, PRZYRODA, EKOLOGIA Renaturyzacja cieków, regulacja odpływu, odbudowa oczek itp. Zabiegi przeciwerozyjne SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA, GMINY, MIASTA Zagospodarowanie przestrzenne, ograniczanie spływu powierzchniowego (tereny uszczelnione), małe zbiorniki wodne OSOBY PRYWATNE I FIZYCZNE (ROLNICY) Układ pól, zabiegi agrotechniczne, wapnowanie, agromelioracja, eksploatacja systemów melioracyjnych (regulowanie odpływu z sieci drenarskiej i rowów) małe zbiorniki PROBLEMY (ELEMENTY) ZARZĄDZANIA WODĄ 1. „Jedna rzeka jeden gospodarz” – mówi o zarządzaniu (dystrybucji) płynących wód powierzchniowych 2. Ramowa Dyrektywa Wodna to zarządzenie zlewniowe (nie rzeczne) – potrzebna jest koordynacja wszystkich działań dla poprawy warunków wodnych 3. Programy rozwoju gospodarki wodnej na terenach rolniczych (melioracji) muszą być oparte na stymulowaniu pożądanych działań. Dotyczy to uregulowań prawnych i organizacyjnych oraz finansowych. 4. Prawo nie może stać na przeszkodzie w realizacji zadań przynoszących zyski dla środowiska i gospodarki wodnej. Przy małych obiektach urząd musi uzasadnić zakaz podejmowania inwestycji. 5. Problematyka wodna powinna być uwzględniana w pracach ośrodków doradztwa rolniczego przy współpracy z zarządami melioracji. WATER HARVESTING ZBIÓR WODY Conceptualization of water harvesting (example in Tunisia) Source: Toshisuke Maruyama, Mashahiko Tomita et al., 1996 (Asakura Shoten) NOWE ? ROZWIĄZANIA PODSUMOWANIE 1. Polska ma małe zasoby wodne, ale wystarczające na pokrycie wszystkich potrzeb, w tym rolnictwa. Tym niemniej należy prowadzić rozsądną politykę wodną i wprowadzać mechanizmy stymulujące ochronę zasobów wodnych – ograniczenie marnotrawstwa wody. 2. Rolnictwo to obok środowiska przyrodniczego największy konsument wody. Nakłada to dodatkowe obowiązki na odpowiedzialnych za gospodarowanie rolniczymi zasobami wodnymi. 3. Systemy melioracyjne muszą być dostosowane do sposobu użytkowania rolniczego i walorów przyrodniczych. Należy odbudowywać i modernizować obiekty, gdy wymaga tego intensyfikacja rolnictwa. 4. Programy rozwoju melioracji, w tym małej retencji, muszą opierać się na zasadzie tworzenia warunków ekonomicznych, fizycznych, organizacyjnych i prawnych dla podejmowania określonych zadań. 5. Należy wprowadzać zlewniowe zarządzanie wodą (teraz wprowadza się rzeczne – jedna rzeka jeden gospodarz). Urząd – władza, która będzie panowała nad wszystkimi aspektami gospodarki wodnej, w tym działaniami dla zwiększenia zdolności retencyjnej zlewni. 6. Prawo wodne dostosowane do nowych warunków. Prawo nie może utrudniać (uniemożliwiać) pożytecznych działań dla ochrony zasobów wodnych. DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ