Zestaw 1-2 Napisać następujące funkcje: • funkcję Pobierz

Zestaw 1-2 Napisać następujące funkcje: • funkcję Pobierz

Zestaw 1-2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym folderze o nazwie
będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła programów (pliki o
rozszerzeniach .cpp)!!!
Napisać następujące funkcje:
• funkcję Pobierz pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję Wypisz wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję CzySymetrycznaParzystosc zwracającą wartość logiczną mówiącą, czy
tablica podana jako parametr jest symetryczna ze względu na parzystość elementów, tzn.
element pierwszy ma taką samą parzystość jak ostatni, drugi taki jak przedostatni, itd.
(przykład: dla tablicy 2,-3,4,8 odpowiedzią powinno być false, dla tablicy 2,-2,0,1,3,7,0,-4,4
– true). Jeśli funkcja wymaga dodatkowych parametrów, należy je dodać;
• funkcję NajdluzszaPodtablicaWiekszychPodwojona
zwracającą tablicę
powstałą z tablicy podanej jako parametr poprzez przekopiowanie do tablicy wynikowej
najdłuższej podtablicy (tj. ciągu sąsiednich elementów tej tablicy) zawierającej wartości
większe od liczby całkowitej G podanej jako drugi parametr, a następnie wydłużenie tej
tablicy o drugi identyczny fragment (przykład: dla tablicy 4,5,-2,1,2,3,4,4,5,3,3,4,6,8,7,2,2,3,1 i G=3 wynikiem będzie tablica 4,6,8,7,4,6,8,7, dla tej samej tablicy i G=7 – tablica
zawierająca tylko wartości 8,8). Jeśli funkcja wymaga dodatkowych parametrów, należy je
dodać.
Napisać program tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika,
pobierający i wypisujący jej zawartość, wypisujący informację czy jest ona symetrycznej
parzystości (funkcja CzySymetrycznaParzystosc) oraz, po pobraniu od użytkownika
liczby całkowitej G, wypisujący jej najdłuższą podwojoną podtablicę liczb większych od G
(funkcja NajdluzszaPodtablicaWiekszychPodwojona).
Zestaw 2
Organizacja plików:
Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia nale»y zapisa¢ we wspól-
Oddajemy
nym folderze o nazwie b¦d¡cej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie.
tylko ¹ródªa programów (pliki o rozszerzeniach .cpp)!!!
Wahaniem ci¡gu
a1 , a2 , . . . , an
nazywamy warto±¢
|a2 − a1 | + |a3 − a2 | + · · · + |an − an−1 | .
Napisz funkcje:
• Pobierz
pobieraj¡c¡ zawarto±¢ tablicy liczb caªkowitych podanej jako parametr, o
dªugo±ci podanej jako kolejny parametr.
• Wypisz
wypisuj¡c¡ zawarto±¢ tablicy liczb caªkowitych podanej jako parametr, o
dªugo±ci podanej jako kolejny parametr.
• CzyStalaSumaSymetryczna
zwracaj¡c¡ warto±¢ logiczn¡ mówi¡c¡, czy w tablicy
liczb caªkowitych podanej jako parametr suma wyrazów stoj¡cych na symetrycznych
pozycjach jest staªa, tzn. czy suma wyrazów pierwszego i ostatniego jest taka sama
jak suma drugiego i przedostatniego, trzeciego i przed przedostatniego itd. Je±li
dªugo±¢ tablicy jest nieparzysta, to podane wy»ej sumy musz¡ by¢ równe wyrazowi
2, 3, 7, 5, 6 oraz 2, 3, 1, 4, 3, 4 funkcja
2, 3, 8, 5, 6 oraz 2, 3, 1, 5, 3, 4 funkcja zwraca
±rodkowemu. Przykªad: dla tablic
zwraca
true.
false,
dla tablic
Je±li funkcja wymaga dodatkowych parametrów, nale»y je doda¢.
• NajwiekszeWahanie
zwracaj¡c¡ ci¡gªy fragment dªugo±ci
d
(gdzie
d
jest liczb¡
caªkowit¡ dodatni¡ podan¡ jako parametr) tablicy podanej jako parametr o najwi¦kszym wahaniu. Je±li takich fragmentów jest wi¦cej ni» jeden, to nale»y zwróci¢
pierwszy licz¡c od pocz¡tku tablicy wej±ciowej. Przykªad: dla tablicy
4, -2, 0, 5
i warto±ci
d
równej
3
funkcja zwraca tablic¦
2, 4, -2.
2, -1, 2,
Je±li funkcja
wymaga dodatkowych parametrów, nale»y je doda¢. Warto±¢ bezwzgl¦dn¡ uzyskujemy funkcj¡
abs
z biblioteki
cmath.
Napisz program tworz¡cy tablic¦ liczb caªkowitych o dªugo±ci podanej przez u»ytkownika,
pobieraj¡cy i wypisuj¡cy jej zawarto±¢, wypisuj¡cy informacj¦ czy suma wyrazów wys-
t¦puj¡cych w niej na symetrycznych pozycjach jest staªa (funkcja CzyStalaSumaSymetryczna)
oraz, po pobraniu od u»ytkownika liczby caªkowitej
go±ci
d
tej tablicy o najwi¦kszym wahaniu (funkcja
2
d, wypisuj¡cy ci¡gªy fragment
NajwiekszeWahanie).
dªu-
Zestaw 3-2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym folderze o nazwie
będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła programów (pliki o
rozszerzeniach .cpp)!!!
Napisać następujące funkcje:
• funkcję Pobierz pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję Wypisz wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję OdwrocPoczatek modyfikującą tablicę podaną jako parametr poprzez
odwrócenie kolejności K początkowych elementów tablicy (gdzie K jest liczbą całkowitą
nieujemną będącą drugim parametrem funkcji; jeśli K jest większe od długości tablicy
odwracana jest cała tablica). Przykład: dla tablicy 1,2,-3,-4,5,6,7 i K=4 wynikiem będzie
tablica -4,-3,2,1,5,6,7; dla tej samej tablicy i K=10 wynikiem będzie tablica 7,6,5,-4,-3,2,1;
• funkcję UsunNtkiNieparzystych zwracającą tablicę powstałą z tablicy podanej jako
parametr poprzez przekopiowanie do tablicy wynikowej zawartości tablicy wejściowej z
wyłączeniem takich grup sąsiednich elementów które zawierają tylko liczby nieparzyste, a
ich długość jest nie mniejsza niż N (gdzie N jest liczbą całkowitą dodatnią będącą drugim
parametrem funkcji). Przykład: dla N=2 i tablicy 1,2,-3,-1,3,4,-2,2,1,3,0 wynikiem będzie
tablica 1,2,4,-2,2,0; dla N=5 i tablicy -1,3,-3 wynikiem będzie tablica pusta.
Napisać program tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika,
pobierający i wypisujący jej zawartość, a następnie pobierający długość fragmentu i wypisujący
tablicę po odwróceniu kolejności elementów w tym fragmencie (funkcja OdwrocPoczatek)
oraz, po pobraniu od użytkownika liczby całkowitej N, wypisujący tablicę powstałą poprzez
usunięcie z tablicy pierwotnej podtablic liczb nieparzystych o długości co najmniej N (funkcja
UsunNtkiNieparzystych).
Zestaw 4-2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym folderze o nazwie
będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła programów (pliki o
rozszerzeniach .cpp)!!!
Napisać następujące funkcje:
• funkcję Pobierz pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję Wypisz wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję ZmienMale modyfikującą tablicę podaną jako parametr poprzez zastąpienie
wszystkich elementów tablicy mniejszych od całkowitego K podanego jako drugi parametr
funkcji największą lub najmniejszą wartością występującą w tablicy na zmianę – pierwsza
zmieniana wartość jest zastępowana największa, druga - najmniejszą, itd. Przykład: dla
tablicy 1,-10,3,-7,-1,6,-2,-8 i K=1 wynikiem ma być tablica 1,6,3,-10,6,6,-10,6;
• funkcję ParyWiekszeOdwrocone zwracającą tablicę powstałą z tablicy podanej jako
parametr poprzez przekopiowanie do tablicy wynikowej wszystkich rozłącznych par
elementów stojących na sąsiednich pozycjach tablicy wejściowej zawierających same
wartości większe od wartości całkowitej K podanej przez użytkownika jako parametr
funkcji, przy czym liczby z każdej pary mają być przekopiowane w odwróconej kolejności
(przykład: dla K=3 i tablicy 1,-2,-2,2,1,-3,5,13,-1,4,9,7,5,-3,2 wynikiem ma być tablica
13,5,7,9).
Napisać program tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika,
pobierający i wypisujący jej zawartość, modyfikujący ją poprzez zamianę naprzemiennie na
największą lub najmniejszą wartość z tablicy wszystkich wartości mniejszych od K podanego
przez użytkownika (funkcja ZmienMale) oraz wypisujący tablicę powstałą po przepisaniu z
odwróceniem kolejności do tablicy wynikowej wszystkich rozłącznych par elementów tablicy
wejściowej zawierających same wartości większe od wartości K (funkcja
ParyWiekszeOdwrocone).
Zestaw 5 - 2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym
folderze o nazwie będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła
programów (pliki o rozszerzeniach .cpp)!!!
1. Napisać program zawierający następujące funkcje:
• funkcję pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o długości
podanej jako parametr;
•
funkcję wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr;
•
funkcję Symetryzuj pobierającą jako parametr tablicę liczb całkowitych i modyfikującą ją w
następujący sposób: lewą połowę tablicy „odbijamy” na jej prawą połowę, tak aby otrzymać
tablicę symetryczną.
np. tablica 1 2 3 4 5 po modyfikacji ma postać 1 2 3 2 1 zaś tablica 1 2 3 4 ma postać 1 2 2 1
Funkcja ta nie zwraca żadnej wartości.
•
Funkcję NajdluzszaTablicaNiezerowych zwracającą najdłuższą podtablicę niezerowych
elementów powstałą z tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr. Przez podtablicę
tablicy wyjściowej rozumiemy ciąg kolejnych elementów tablicy wyjściowej. Jeśli w tablicy
wejściowej wszystkie elementy są zerowe funkcja zwraca NULL. Jeśli najdłuższa podtablica
niezerowych nie jest wyznaczona jednoznacznie, to zwracamy pierwszą taką podtablicę
(przykład: dla tablicy 2,4,6,0,7,0,7,3,5,9,0 wynikiem jest tablica 7,3,5,9
a dla tablicy 0,4,0,7,2,4,0,1,2,3 wynikiem jest tablica 7,2,4 )
oraz tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika, wywołujący funkcje
Pobierz, Wypisz a następnie testujący funkcje Symetryzuj oraz NajdluzszaTablicaNiezerowych na
tablicy pobranej przy użyciu funkcji Pobierz.
Zestaw 6 - 2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym
folderze o nazwie będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła
programów (pliki o rozszerzeniach .cpp)!!!
1. Napisać program zawierający następujące funkcje:
•
funkcję pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o długości
podanej jako parametr;
•
funkcję wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr;
•
funkcję ZamienNaSumePoprzednich pobierającą jako parametr tablicę liczb całkowitych
oraz modyfikującą ją w następujący sposób: każdy element tablicy wejściowej zamieniamy
na sumę poprzedzających go elementów w tablicy wejściowej (pierwszy element
zamieniamy na 0).
Np. tablica 1 3 -1 4 2 po modyfikacji ma postać 0 1 4 3 7 zaś tablica 1 2 3 4 ma postać 0 1 3
6. Funkcja ta nie zwraca żadnej wartości.
•
funkcję PierwszaPodtablicaBliskich pobierającą jako parametr tablicę liczb całkowitych i
zwracającą pierwszą podtablicę bliskich elementów. Przez podtablicę tablicy wejściowej
rozumiemy ciąg kolejnych elementów tablicy wejściowej. Element tablicy nazywamy
bliskim, jeśli co najmniej jeden z jego sąsiednich elementów nie różni się więcej niż o 1 od
niego. Przyjmujemy, że jeśli w tablicy jest tylko jeden element, to jest on bliski.
(przykład: w tablicy 1,0,2,-1,0 elementy bliskie to 1,0,-1,0;
w tablicy jednoelementowej 3 element bliski to 3;w tablicy 2,4 nie ma elementów bliskich)
Zatem dla tablicy 1,5,0,1,1,0,2,4, wynikiem jest tablica 0,1,1,0,2.
oraz tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika wywołujący funkcje
Pobierz, Wypisz a następnie testujący funkcje ZamienNaSumePoprzednich oraz
PierwszaPodtablicaBliskich na tablicy pobranej przy użyciu funkcji Pobierz.
Zestaw 7-2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym folderze o nazwie
będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła programów (pliki o
rozszerzeniach .cpp)!!!
Napisać następujące funkcje:
• funkcję Pobierz pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję Wypisz wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję MnozOdbite modyfikującą tablicę podaną jako parametr poprzez zastąpienie
każdego elementu tablicy wartością równą iloczynowi tej wartości oraz wartości dla niej
symetrycznej w tej tablicy, tzn. pierwszy i ostatni element zastępowane są iloczynem tych
wartości, drugi i przedostatni iloczynem tych wartości, itd. Przykład: dla tablicy
1,-10,3,-7,4,0,6,-2,-8 wynikiem ma być tablica -8,20,18,0,16,0,18,20,-8. Jeśli funkcja
wymaga dodatkowych parametrów, należy je dodać;
• funkcję ParyParzyste zwracającą tablicę powstałą z tablicy podanej jako parametr
poprzez wpisanie do tablicy wynikowej wszystkich takich nieuporządkowanych par
utworzonych z elementów tablicy wejściowej stojących na różnych pozycjach, które
zawierają same wartości parzyste. Przykład: dla tablicy 1,2,-3,-4,3,2,9 wynikiem będzie
tablica 2,-4,2,2,-4,2, dla tablicy 2,4,6,8 wynikiem będzie tablica 2,4,2,6,2,8,4,6,4,8,6,8, dla
tablicy 1,-3,-2 wynikiem będzie tablica pusta. Jeśli funkcja wymaga dodatkowych
parametrów, należy je dodać.
Napisać program tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika,
pobierający i wypisujący jej zawartość, modyfikujący ją poprzez pomnożenie symetrycznych
wartości w tej tablicy (funkcja MnozOdbite) oraz wypisujący tablicę powstałą z wpisania do
tablicy wynikowej wszystkich nieuporządkowanych par elementów tablicy wejściowej
stojących na różnych pozycjach zawierających same wartości parzyste (funkcja
ParyParzyste).
Zestaw 8-2
Organizacja plików: Wszystkie pliki oddawane do sprawdzenia należy zapisać we wspólnym
folderze o nazwie będącej numerem indeksu, umieszczonym na pulpicie. Oddajemy tylko źródła
programów (pliki o rozszerzeniach .cpp)!!!
Napisać następujące funkcje:
• funkcję Pobierz pobierającą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję Wypisz wypisującą zawartość tablicy liczb całkowitych podanej jako parametr, o
długości podanej jako kolejny parametr;
• funkcję ZmienKoncowe modyfikującą tablicę podaną jako parametr poprzez zastąpienie
każdego z M końcowych elementów tablicy (gdzie M jest liczbą całkowitą dodatnią będącą
parametrem funkcji) wartością równą sumie wartości tego elementu i wartości elementu
położonego symetrycznie w zmienianym fragmencie tzn. pierwszy i ostatni element
fragmentu zastępowane są sumą tych wartości, drugi i przedostatni element fragmentu sumą
tych wartości, itd. W przypadku gdy M jest większe niż długość tablicy zmieniana jest cała
tablica. Jeśli funkcja wymaga dodatkowych parametrów, należy je dodać. Przykłady:
◦ dla tablicy 1,-10,3,-7,4,0,6,-2,-8 i M=5 wynikiem będzie tablica 1,-10,3,-7,-4,-2,12,-2,-4.
◦ dla tablicy 1,2,4,6 i M=5 wynikiem ma być tablica 7,6,6,7
• funkcję ParyPodzielne zwracającą tablicę powstałą z tablicy podanej jako parametr
poprzez wpisanie do tablicy wynikowej wszystkich takich nieuporządkowanych par
utworzonych z elementów tablicy wejściowej stojących na różnych pozycjach, które
zawierają wartości podzielne przez siebie (pierwsza wartość w parze dzieli drugą lub druga
dzieli pierwszą). Jeśli funkcja wymaga dodatkowych parametrów, należy je dodać.
Przykłady:
◦ dla tablicy 1,2,-3,-4,3 wynikiem będzie tablica 1,2,1,-3,1,-4,1,3,2,-4,-3,3
◦ dla tablicy 2,4,6 wynikiem będzie tablica 2,4,2,6,4,6
◦ dla tablicy 1,-3,-2 wynikiem będzie tablica pusta.
Napisać program tworzący tablicę liczb całkowitych o długości podanej przez użytkownika,
pobierający i wypisujący jej zawartość, modyfikujący ją – po pobraniu od użytkownika wartości
całkowitej dodatniej M - poprzez sumowanie symetrycznych wartości z M-elementowej końcówki
tej tablicy (funkcja ZmienKoncowe) oraz wypisujący tablicę powstałą z wpisania do tablicy
wynikowej wszystkich nieuporządkowanych par elementów tablicy wejściowej stojących na
różnych pozycjach zawierających wartości podzielne przez siebie (funkcja Podzielne).