447kB - bip.jaroslaw.u

Transkrypt

NAZWA I ADRES
OBIEKTÓW BUDOWLANYCH
1. ISTNIEJĄCY WIADUKT STAŁY W CIĄGU UL. PRZEMYSKIEJ W JAROSŁAWIU
- PRZEBUDOWA
2. UL. PRZEMYSKA W JAROSŁAWIU - ROZBUDOWA DOJAZDÓW DO WIADUKTU
3. ODCINEK KANALIZACJI TELEKOMUNIKACYJNEJ T.P.S.A. NA IST. CIĄGU
KANALIZACYJNYM - BUDOWA
4. ISTNIEJĄCE KABLE ELEKTROENERGETYCZNE – PRZEBUDOWA
5. ISTNIEJĄCY ODCINEK KANALIZACJI OGÓLNOSPŁAWNEJ WRAZ Z
PRZYKANALIKAMI DESZCZOWYMI - PRZEBUDOWA
6. ISTNIEJĄCY WODOCIĄG WRAZ Z PRZYŁĄCZAMI - PRZEBUDOWA
DZIAŁEK
2883/1 , 2888 , 2882/2 , 2883/2 , 2853/1 , 2854 , 2489 , 2490 , 2445 ,
3357 , 3356
INWESTOR
GMINA MIEJSKA JAROSŁAW
NUMERY EWIDENCYJNE
37-500 JAROSŁAW , ul. Rynek 1
I
JEDNOSTKA
PROJEKTOWANIA
J
MOS PRO
IWONA KAMIEŃSKA-ZAJĄC
37-500 JAROSŁAW , ul. Słowackiego 20/2
(0-16) 621 58 09
94/08 Z DNIA 14.02.2008
NR UMOWY
BRANŻA
IMIĘ
I NAZWISKO/FUNKCJA
NR UPRAWNIEŃ
DATA
8.04.2008
PROJEKTANT
Sp. Konstrukcyjno-Inżynieryjna
mosty
upr.nr PDK /0085/POOM/05
mgr inż. IWONA
KAMIEŃSKAZAJĄC
Sp. Konstrukcyjno-Inżynieryjna mosty
upr.nr UAN-II-7342/68/94
8.04.2008
mgr inż. WITOLD
ZAJĄC
DROGOWOMOSTOWA
DROGOWOMOSTOWA
PODPIS
WERYFIKATOR
PRZEBUDOWA WIADUKTU I ROZBUDOWA ULICY PRZEMYSKIEJ
W JAROSŁAWIU
INWESTYCJA
RODZAJ OPRACOWANIA
A - PROJEKT WYKONAWCZY DLA
ROBÓT DROGOWO-MOSTOWYCH
I–
TOM
1
EGZ. NR
I
MOS PRO
J
CZĘŚĆ OPISOWA
A - PROJEKT WYKONAWCZY DLA ROBÓT DROGOWO-MOSTOWYCH
SPIS
TREŚCI
1.
OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA I SPRAWDZAJĄCEGO
.
.
.
3
2.
OPIS TECHNICZNY
.
.
.
4
3.
CHARAKTERYSTYKA EKOLOGICZNA INWESTYCJI
.
.
.
57
4.
OMÓWIENIE OBLICZEŃ STATYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH
.
59
5.
DECYZJE , OPINIE , UZGODNIENIA , POZWOLENIA I WARUNKI
.
62
I
MOS PRO
J
.
.
.
.
.
2
1.
OŚWIADCZENIE PROJEKTANTA
I SPRAWDZAJĄCEGO
( na podstawie art. 20 pkt. 4 „Ustawy Prawo Budowlane” )
MOSTPROJ Iwona Kamieńska-Zając
ul. Słowackiego 20/2 , 37-500 Jarosław
PROJEKTANT
mgr inż. WITOLD ZAJĄC
WERYFIKATOR
mgr inż. IWONA KAMIEŃSKA-ZAJĄC
oświadczają , że wykonana dokumentacja projektowa p.n. :
PROJEKT WYKONAWCZY
TOM
TOM
TOM
TOM
I
II
III
IV
-
CZĘŚĆ OPISOWA
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
CZĘŚĆ PRZEDMIAROWO-KOSZTORYSOWA
SPECYFIKACJE TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
BUDOWLANYCH
dla inwestycji :
PRZEBUDOWA WIADUKTU
I ROZBUDOWA ULICY PRZEMYSKIEJ W JAROSŁAWIU
jest wykonana zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej .
Ponadto Projektant i Sprawdzający oświadczają , że dokumentacja projektowa p.n. PROJEKT WYKONAWCZY
dla zadania j.w. objęta umową nr 94/08 z dnia 14.02.2008 stanowi komplet zlecony przez Zamawiającego ,
została opracowana prawidłowo i zgodnie z zawartą umową , przepisami prawa budowlanego , uzgodnieniami
wymaganymi przepisami szczególnymi , jest kompletna z punktu widzenia celu , któremu ma służyć ,
a w szczególności :
- może zostać skierowana do realizacji ,
- obejmuje wszelkie niezbędne dla realizacji przedsięwzięcia roboty ,
- zachodzi pełna zgodność części rysunkowej z częścią przedmiarowo – kosztorysową oraz z STWIORB .
BRANŻA
IMIĘ I NAZWISKO/FUNKCJA
NR UPRAWNIEŃ
DATA
8.04.2008
PROJEKTANT
Sp. Konstrukcyjno-Inżynieryjna
mosty
upr.nr PDK /0085/POOM/05
mgr inż. IWONA
KAMIEŃSKA-ZAJĄC
Sp. Konstrukcyjno-Inżynieryjna mosty
upr.nr UAN-II-7342/68/94
8.04.2008
mgr inż. WITOLD
ZAJĄC
DROGOWOMOSTOWA
DROGOWOMOSTOWA
WERYFIKATOR
I
MOS PRO
J
PODPIS
3
2.
OPIS TECHNICZNY
SPIS TREŚCI
2.1
WSTĘP
.
.
.
.
.
.
5
2.1.1
2.1.2
2.1.3
2.1.4
PRZEDMIOT OPRACOWANIA
.
CEL I ZAKRES OPRACOWANIA
.
PODSTAWA OPRACOWANIA
.
PRZEDMIOT , CEL I ZAKRES INWESTYCJI
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
5
5
5
7
2.2
OPIS I OCENA STANU ISTNIEJĄCEGO
.
.
.
.
.
.
9
2.3
ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE
.
.
.
.
.
.
11
2.3.1
2.3.1.1
2.3.1.2
2.3.1.3
2.3.1.4
ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE
.
.
.
PARAMETRY TECHNICZNE DLA WIADUKTU
.
.
PARAMETRY TECHNICZNE DLA DOJAZDÓW DO WIADUKTU
URZĄDZENIA OBCE
.
.
.
.
.
GEOTECHNICZNE WARUNKI POSADAWIANIA OBIEKTÓW
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
11
11
11
12
12
2.3.2
2.3.2.1
2.3.2.2
2.3.2.3
2.3.2.4
2.3.2.5
2.3.2.6
2.3.2.7
DANE OGÓLNE WIADUKTU I DOJAZDÓW .
.
.
.
LOKALIZACJA
.
.
.
.
.
.
.
PODSTAWOWE PARAMETRY WIADUKTU PO WYKONANIU PRZEBUDOWY
UKSZTAŁTOWANIE JEZDNI OBIEKTU I DOJAZDÓW .
.
.
.
.
.
.
.
OTOCZENIE WIADUKTU
.
.
.
.
.
.
PODSTAWOWE PROJEKTOWANE MATERIAŁY I TECHNOLOGIE
.
URZĄDZENIA OBCE .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
12
12
12
13
15
18
19
23
2.3.5
2.3.5.1
2.3.5.2
2.3.5.3
SZCZEGÓŁOWY OPIS PROJEKTOWANYCH ROBÓT PRZY PRZEBUDOWIE WIADUKTU
I ROZBUDOWIE DOJAZDÓW .
.
.
.
.
.
.
.
ROBOTY ROZBIÓRKOWE
.
.
.
.
.
.
.
.
PRZEBUDOWA WIADUKTU
.
.
.
.
.
.
.
.
PRZEBUDOWA DOJAZDÓW
.
.
.
.
.
.
.
.
27
27
29
50
2.3.6
2.3.7
2.3.8
2.3.9
2.3.10
ORGANIZACJA ROBÓT
.
.
.
.
.
.
INFORMACJA O OBIEKTACH ZABYTKOWYCH
.
.
.
DOWIĄZANIE WYSOKOŚCIOWE
.
.
.
.
.
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONNA ZDROWIA
UWAGI KOŃCOWE .
.
.
.
.
.
.
53
54
54
55
55
I
MOS PRO
J
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4
2.1
WSTĘP
2.1.1
PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest Projekt Wykonawczy : część A – projekt
wykonawczy dla robót drogowo-mostowych dla inwestycji p.n.: „przebudowa wiaduktu
i rozbudowa ul. Przemyskiej w Jarosławiu” .
2.1.2
CEL I ZAKRES OPRACOWANIA
Podstawowym celem niniejszego opracowania jest przedstawienie projektu
wykonawczego dla inwestycji p.n.: „przebudowa wiaduktu i rozbudowa ul. Przemyskiej w
Jarosławiu” w świetle wymagań stawianych przez Inwestora . Stan techniczny wiaduktu
opisano w „ekspertyzie naukowo-technicznej” [3] oraz w „przeglądach szczegółowych” [4] ,
i na ich podstawie opracowano „koncepcję techniczną przebudowy wiaduktu” . Projekt
wykonano na podstawie przyjętej przez Inwestora koncepcji .
Opracowanie niniejszego projektu przebudowy wiaduktu wynika z następujących przesłanek
techniczno-ekonomicznych :
- bardzo zły stan techniczny wiaduktu ,
- zbyt mała i nienormatywna nośność obiektu ,
- postępująca degradacja betonu i stali w konstrukcji wiaduktu ,
- nieopłacalny remont obiektu z uwagi na bardzo zły stan techniczny .
Projekt wykonawczy dla inwestycji p.n.: „przebudowa wiaduktu i rozbudowa ul. Przemyskiej
w Jarosławiu” składa się z czterech części :
1.
2.
3.
4.
części
części
części
części
A – projekt wykonawczy dla robót drogowo-mostowych ,
B – projekt wykonawczy dla robót teletechnicznych ,
C – projekt wykonawczy dla robót energetycznych ,
D – projekt wykonawczy dla robót wodno-kanalizacyjnych .
Część A – projekt wykonawczy dla robót drogowo-mostowych obejmuje cztery tomy :
TOM
TOM
TOM
TOM
I
II
III
IV
-
CZĘŚĆ OPISOWA ,
CZĘŚĆ RYSUNKOWA ,
CZĘŚĆ PRZEDMIAROWO-KOSZTORYSOWA ,
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE .
Dokumentacja nie obejmuje projektu „oznakowania i organizacji ruchu na czas prowadzenia
robót przy obiekcie stałym” , gdyż jego wykonanie , zatwierdzenie oraz realizacja robót w
nim zawartych należą do Wykonawcy Robót .
2.1.3
PODSTAWA OPRACOWANIA
Podstawą opracowania dokumentacji jest :
- Umowa nr 94/08 z dnia 14.02.2008 zawarta z Gminą Miejską Jarosław ;
- „Prawo budowlane” z dnia 7 lipca 1994 r. – tekst jednolity (Dz. U. 2003 r. Nr 207 ,
poz. 2016 z późniejszymi zmianami) ;
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 lipca 2003 r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120 , poz. 1133) ;
- „Prawo ochrony środowiska” z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. Nr 62 poz. 627) ,
I
MOS PRO
J
5
- Obwieszczenie Ministra Gospodarki , Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 sierpnia
2003 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy
i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
(Dz. U. Nr 169, poz. 1650) ;
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie
informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa
i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120 , poz. 1126) ;
- Rozporządzenie MSW iA z dnia 24.09.1998 r. w sprawie ustalenia geotechnicznych
warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 126 poz. 839)
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r.
w sprawie warunków technicznych , jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (Dz.U. Nr 43 , poz. 430) ;
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w
sprawie warunków technicznych , jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty
inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 63 , poz. 735) ,
- Warunki techniczne TSSERZA/R/WT-356/5185/JD/07 z dnia 03.12.07 wydane przez
Telekomunikację Polską S.A. w Rzeszowie ul. Piłsudskiego 35 ,
- Warunki techniczne znak 1540/OS8/TU/PC/2007 z dnia 23.11.2007 r. wydane przez
ZKE Dystrybucja Operator Systemu w Jarosławiu ,
- Warunki techniczne L.dz.DTe/4546/GK-8092/07 z dnia 20-11-2007 wydane przez
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Jarosławiu Sp. Z o. o. ,
- Warunki techniczne L.dz.DTe/4933/2008 z dnia 3-01-2008 wydane przez
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Jarosławiu Sp. Z o. o. ,
- Warunki techniczne TE-4047/31/2007 z dnia 23-11-2007 wydane przez Karpacki
Operator Systemu Dystrybucyjnego Oddział Gazowniczy w Jarosławiu ,
- Warunki RDW Jar 7332U/24/07 z dnia 7-12-2007 wydane przez Podkarpacki Zarząd
Dróg Wojewódzkich Rejon Dróg Wojewódzkich w Jarosławiu ,
- Warunki OZDW-WDN-2225/458/2007 z dnia 28-12-2007 wydane przez Podkarpacki
Zarząd Dróg Wojewódzkich w Rzeszowie ,
- Decyzja GPO.7331-P/26/07 z dnia 3.01.2008 r. „o ustaleniu lokalizacji inwestycji
celu publicznego” wydana przez Burmistrza Miasta Jarosławia .
Przy opracowywaniu niniejszej dokumentacji korzystano z następujących opracowań ,
norm , instrukcji oraz piśmiennictwa technicznego :
I
Dokumenty formalne oraz opracowania pomocnicze :
[1]
[5]
Dokumentacja geotechniczna z badań kontrolnych pod remont wiaduktu w ciągu ulicy
Przemyskiej w Jarosławiu : GEOTECH Zakład Usług Geologicznych i Projektowych
Budownictwa i Ochrony Środowiska , 35-309 Rzeszów , ul. Podwisłocze 46 .
Projekt techniczny wiaduktu w ciągu ul. Przemyskiej w Jarosławiu . BPBK Rzeszów ,
1979 r.
Ekspertyza naukowo-techniczna wiaduktu drogowego w ciągu ul. Przemyskiej w
Jarosławiu . PP „PROMOST CONSULTING” , Rzeszów 1996 r.
Przeglądy szczegółowe wiaduktu . MOSTPROJ IWONA Kamieńska-Zając , Jarosław
2003/2005/2007 r.
Projekt budowlany : MOSTPROJ Iwona Kamieńska-Zając - 2008 r.
II
Normy , wytyczne , katalogi branżowe :
[6]
PN-85/S-10030 - Obiekty mostowe . Obciążenia .
[2]
[3]
[4]
I
MOS PRO
J
6
[7]
[14]
[15]
PN-91/S-10042 - Obiekty mostowe . Konstrukcje betonowe , żelbetowe i sprężone .
Projektowanie .
PN-81/B-03020 - Grunty budowlane . Posadowienie bezpośrednie budowli . Obliczenia
statyczne i projektowanie .
PN-B-06050 – Geotechnika . Roboty ziemne . Wymagania ogólne .
PN-83/B-03010 - Ściany oporowe . Obliczenia statyczne i projektowanie .
PN-B-03264:2002/Ap-1 – Poprawka do PN-B-03264:2002 .
PN-EN 206-1 : 2003 : Beton – część 1 . Wymagania , właściwości , produkcja i zgodność .
Katalog : „ Prefabrykowane belki strunobetonowe dla przęseł wolnopodpartych , typ KUJAN
– odwrócone T ” . Aktualizacja projektu typowych belek strunobetonowych zgodnie
z normą PN-91/S-10042 : GBPDiM Sp z o.o. – 1993 r.
Katalog Detali Mostowych , Transprojekt Warszawa , 2002r. m
Katalog Typowych Konstrukcji Podatnych i Półsztywnych , IBDiM – 1997 r.
III
Piśmiennictwo :
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[16] Szczygieł J. : Mosty z betonu zbrojonego i sprężonego. WKŁ , W-wa , 1978 r.
[17] Madaj A. , Wołowicki W. : Mosty betonowe. Wymiarowanie i konstruowanie. WKŁ ,
W-wa , 1998 r.
[18] Madaj A. , Wołowicki W. : Budowa i utrzymanie mostów . WKŁ , W-wa 1995 .
[19] Rybak M. : Przebudowa i wzmacnianie mostów. WKŁ , W-wa 1983 .
[20] Furtak K. , Śliwiński J. : Materiały budowlane w mostownictwie . WKŁ , W-wa 2004 .
[21] Madaj A. , Wołowicki W. : Podstawy projektowania budowli mostowych . WKŁ , W-wa
2003 .
2.1.4
PRZEDMIOT , CEL I ZAKRES INWESTYCJI
Przedmiotem inwestycji jest przebudowa wiaduktu w ciągu ul. Przemyskiej w
Jarosławiu wraz z robotami budowlanymi towarzyszącymi tej przebudowie .
Głównym celem przedmiotowej inwestycji jest przebudowa istniejącego wiaduktu ,
który jest w bardzo złym stanie technicznym , dla uzyskania jego nośności na obciążenie kl.
"C" wg PN-85/S-10030 .
Planowana przebudowa wiaduktu pociąga za sobą konieczność wykonania
następujących robót budowlanych :
rozbudowy ul. Przemyskiej na dojazdach do wiaduktu ,
budowy odcinka kanalizacji telekomunikacyjnej T.P.S.A. na istniejącym ciągu
kanalizacyjnym ,
przebudowę istniejących kabli elektroenergetycznych ,
przebudowę istniejącego odcinka kanalizacji ogólnospławnej wraz z przykanalikami
deszczowymi ,
przebudowę istniejącego wodociągu wraz z przyłączami .
Roboty budowlane związane z przebudową wiaduktu wymagają zamknięcia ul. Przemyskiej
na przedmiotowym odcinku przy wiadukcie oraz zamknięcie przejścia dla pieszych
chodnikiem pod wiaduktem przy drodze wojewódzkiej . Wymagane również będzie czasowe
zamknięcie ulicy pod wiaduktem na czas rozbiórki i budowy przęsła środkowego .
W zakres inwestycji wchodzi :
1)
2)
budowa , przebudowa i zabezpieczenie kolidujących urządzeń obcych ,
całkowita rozbiórka konstrukcji nośnej przęseł wiaduktu wraz z wyposażeniem ,
I
MOS PRO
J
7
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
19)
20)
21)
22)
23)
24)
25)
26)
częściowa rozbiórka podpór polegająca na całkowitym rozkuciu oczepów filarów wraz
z częścią słupów oraz przyczółków ze skrzydełkami ,
rozbiórka umocnienia nasypów pod wiaduktem ,
wykonanie nowych oczepów filarów oraz przyczółków ,
wykonanie nowej konstrukcji nośnej przęseł z belek prefabrykowanych typu „Kujan” ,
wykonanie hydroizolacji powierzchni podpór stykających się bezpośrednio z gruntem ,
wykonanie zasypki przyczółków wraz z jej odwodnieniem ,
wykonanie płyt przejściowych wraz z ich odwodnieniem za przyczółkami ,
wykonanie izolacji z papy zgrzewalnej na płycie pomostu oraz na płytach
przejściowych oraz wykonanie odwodnienia izolacji w postaci sączków podłużnych
i poprzecznych ,
montaż sączków pionowych oraz wpustów krawężnikowych ,
ustawienie krawężników polimerobetonowych na długości mostu na podlewce z
mieszanki niskoskurczowej ,
wykonanie kap chodnikowych z prefabrykowaną deską gzymsową ,
montaż balustrad aluminiowych oraz barier ochronnych ,
wykonanie instalacji odprowadzającej wody opadowe z sączków pionowych oraz
wpustów rurami HD-PE d=160 mm ,
wykonanie nawierzchni poliuretanowo-epoksydowej gr. 0,6 cm na kapach chodnikowych ,
wykonanie murów oporowych na dojazdach ,
odtworzenie obramowania chodników przy jezdni z nowych krawężników 15x30 na
ławie betonowej ,
odtworzenie nawierzchni chodników na dojazdach z kostki betonowej gr. 8 i 6 cm ,
odtworzenie nawierzchni zjazdu na dojazdach z kostki betonowej gr. 8 cm ,
wykonanie nawierzchni bitumicznej na jezdni wiaduktu i dojazdach ,
wykonanie bitumicznych przykryć dylatacyjnych ,
montaż znaków wysokościowych ,
zabezpieczenie powierzchni betonowych podpór i przęsła zaprawami PCC ,
uformowanie i umocnienie skarp nasypów oraz wykonanie schodów pod wiaduktem ,
ustawienie nowego ogrodzenia posesji po stronie północno-wschodniej wiaduktu .
Roboty budowlane związane z przebudową wiaduktu wymagają zamknięcia
ul. Przemyskiej na przedmiotowym odcinku przy wiadukcie oraz zamknięcie przejścia dla
pieszych chodnikiem pod wiaduktem przy drodze wojewódzkiej . Wymagane również będzie
czasowe zamknięcie ulicy pod wiaduktem na czas rozbiórki i budowy przęsła środkowego .
Przedmiotowa inwestycja będzie prowadzona przy zamknięciu ruchu na moście
i skierowaniu ruchu na objazd innymi drogami publicznymi . Na czas wykonania
planowanych robót zostanie opracowany projekt organizacji ruchu . Opracowanie w/w
projektu , jego uzgodnienie oraz wprowadzenie zmiany organizacji ruchu będzie należało do
Wykonawcy Robót .
Roboty należy rozpocząć od usunięcia kolizji z istniejącymi urządzeniami obcymi .
Następnie można przystąpić do robót związanych z przebudową wiaduktu i rozbudową
dojazdów .
I
MOS PRO
J
8
2.2
OPIS I OCENA STANU ISTNIEJĄCEGO
W chwili obecnej w miejscowości Jarosław , w ciągu ul. Przemyskiej znajduje się
żelbetowy wiadukt drogowy przebiegający nad ul. Hetmana Jana Tarnowskiego (droga
wojewódzka) . Ulica Przemyska stanowi łącznicę między ul. 3-go Maja , a ul. Sobieskiego .
Wiadukt został wybudowany w latach 1981-82 na podstawie dokumentacji technicznej .
Jest to obiekt trójprzęsłowy , złożony z przęseł swobodnie podpartych o rozpiętości
11,87 + 12,23 + 11,87 m . Przęsła wykonane zostały z żelbetowych belek prefabrykowanych
typu „GROMNIK starego typu” o L=12,0 m i oparte na dwóch lekkich przyczółkach
żelbetowych zagłębionych w nasypie oraz dwóch filarach słupowych , zwieńczonych
żelbetowymi oczepami . Podpory posadowione zostały pośrednio na dwóch ściankach
szczelinowych każda o wymiarach ścianek 0,7x2,0 m i długości ok. 11,0 m . Całkowita
długość wiaduktu wynosi ok. 36,68 m , a kąt skrzyżowania osi podłużnej wiaduktu z osiami
podpór wynosi ok. 79o . Całkowita szerokość pomostu wynosi ok. 12,92 m , w tym szerokość
jezdni wynosi ok. 6,6 m , natomiast obustronnych chodników ok. 3,0 m . Wiadukt jest
położony w ok. 1,0 % spadku podłużnym od ul. Sobieskiego w stronę ul. 3-go Maja . Spadki
poprzeczne jezdni są daszkowe i wynoszą ok. 2,0 % natomiast chodników jednostronne w
kierunku krawężników ok. 1,0 % . W obiekcie nie zastosowano łożysk i przęsła oparte są na
podporach poprzez przekładki z papy . Ustrój nośny przęsła stanowi konstrukcja
prefabrykowana , złożona w przekroju poprzecznym z 22 szt. belek typu GROMNIK starego
typu o l=12,0 m . Belki ułożone są w przekroju poprzecznym na wyprofilowanych ze
spadkiem daszkowym ok. 2% oczepach podpór . Na wiadukcie nie ma zastosowanych barier
ochronnych , dylatacji , łożysk , wpustów ani sączków . Woda opadowa odprowadzana jest poza
obiekt powierzchniowo do kratek ściekowych na dojazdach znajdujących się w odległości ok.
9,0 m od obiektu . Na skraju obiektu z obu stron zamontowana jest skorodowana
i zdeformowana balustrada stalowa , szczeblinkowa o nienormatywnej wysokości (1,0 m) .
Balustrada na wiadukcie po stronie wschodniej jest przedłużona również na dojazdy w stronę
ul. 3-go Maja gdzie ustawiona jest na murze oporowym , natomiast od strony zachodniej za
wiaduktem przedłużona jest do balustrady przy schodach prowadzących do chodnika przy
ul. H. J. Tarnowskiego . Po stronie wschodniej wiaduktu od ul. Sobieskiego balustrada kończy
się na wiadukcie a dalej ustawione jest ogrodzenie z siatki stalowej .
Zasadnicze wymiary istniejącego wiaduktu :
- długość całkowita ok.
- rozpiętość przęseł ok.
- szerokość całkowita ok.
- kąt skrzyżowania ulicy z dr. woj.
-
36,68 m ,
11,87+12,23+11,87 m ,
12,92 m ,
α = 79o
Stan techniczny obiektu jest bardzo zły . Prefabrykowane przęsła są silnie
zawilgocone i skorodowane . Proces korozji postępuje bardzo szybko a potęgowany jest przez
nieszczelną izolację . Stwierdzono występowanie rys na belkach prefabrykowanych
o przebiegu zgodnym z układem zbrojenia strzemionami . Rysy te spowodowane zostały
przez korozję zbrojenia pozbawionego wystarczającej otuliny . Stwierdzono również
występowanie lokalnych ubytków betonu od spodu belek , odsłonięte zbrojenie oraz korozję
I
MOS PRO
J
9
zbrojenia . Odsłonięte zbrojenie spodu belek jest bardzo silnie skorodowane a prefabrykaty
skrajne w strefie pochodnikowej są nadmiernie ugięte .
Przyczółki są również silnie zawilgocone a przyczyną tego stanu rzeczy jest nieszczelność na
końcu płyty wiaduktu w obrębie naturalnej dylatacji w nawierzchni . Powierzchnia betonu
oczepów przyczółków i skrzydełek jest mocno skorodowana a skrzydełka oddzieliły się od
oczepów , przemieściły na zewnątrz wiaduktu i tym samym utraciły swoją nośność .
Filary składają się z dwóch słupów i oczepu . Słupy są mocno zawilgocone ale nie
zaobserwowano żadnych pęknięć ani rys . Natomiast oczepy są w bardzo złym stanie .
Są bardzo mocno zawilgocone , silnie popękane podłużnie zarówno od spodu jak i na
bokach . Beton oczepów jest silnie skorodowany na skutek przecieków wody w obrębie
dylatacji .
Fundamenty podpór w postaci ścianek szczelinowych nie wykazują oznak złej pracy
a ich stan można ocenić jako dobry . W związku z zastosowanym sposobem
fundamentowania przy istniejącym wiadukcie (ściany szczelinowe) nie ma obaw o utratę
nośności lub stateczności fundamentów .
Zarówno nawierzchnia jezdni jak i chodników na obiekcie jest w złym stanie .
Jest nierówna , skoleinowana , nieszczelna i posiada liczne ubytki i pęknięcia . Regularne ,
poprzeczne pęknięcia zlokalizowane są w miejscu podpór i powstały w wyniku
samoczynnego zdylatowania się konstrukcji . Zbyt małe spadki poprzeczne na nawierzchni
kap chodnikowych (ok. 1%) , lokalne deformacje nawierzchni powodują utrudnienia w odpływie
wody opadowej z konstrukcji przyczyniając się do jej szybszej korozji .
Na wiadukcie , w kapie chodnikowej od strony zachodniej znajdują się kable
energetyczne umieszczone w rurach ochronnych . Pod obiektem od strony północnej
przebiegają czynny i nieczynny gazociąg oraz wodociąg , przed i obok obiektu od strony
południowo-wschodniej przebiegają : kabel energetyczny , kanalizacja teletechniczna , kanalizacja
ogólnospławna , wodociąg oraz nieczynny gazociąg . Z obu stron wiaduktu znajdują się
również lampy oświetleniowe .
Szerokość jezdni na dojazdach jest zmienna i wynosi od 6,2-6,5 m . Oś podłużna ulicy na
długości wiaduktu przebiega po prostej natomiast na dojazdach od strony ul. Sobieskiego
przechodzi w łuk o promieniu ok. 200 m .
Przy jezdni ulicy Przemyskiej znajdują się obustronne chodniki szer. ok. 2,7-3,0 m z kostki
betonowej gr. 6 cm oddzielone krawężnikiem betonowym 15x30 .
Przed wiaduktem po prawej stronie od ul. 3-go Maja i za wiaduktem po lewej stronie
znajdują się wjazdy na drogi boczne , natomiast bezpośrednio przed wiaduktem po lewej
stronie od ul. 3-go Maja usytuowany jest zjazd na posesję (zakład szewski) . Plac tej posesji
jest umocniony kostką betonową i bezpośrednio przy wiadukcie ogrodzony w postaci bramy
wjazdowej oraz furtki na zjeździe i dalej elementami stalowymi na murku murowanym z
cegły klinkierowej . Odległość między murkiem tego ogrodzenia a gzymsem wiaduktu wynosi
zaledwie ok. 70 cm . Takie ukształtowanie tej posesji w bliskim sąsiedztwie wiaduktu było
możliwe dzięki zasypaniu części podpory i umocnienia pod wiaduktem od strony
południowo-zachodniej . Przewiduje się wykonanie muru oporowego oddzielającego teren
przedmiotowej posesji od przyczółka wiaduktu , tak aby można było prawidłowo ukształtować
teren pod wiaduktem przy przyczółku . Po stronie południowo-wschodniej wiaduktu przy
prawym chodniku ulicy usytuowany jest chodnik z płyt betonowych 50x50x7 szer. ok. 1,9 m
oddzielony od chodnika przy ulicy betonowym murem oporowym stykającym się
I
MOS PRO
J
10
ze skrzydełkiem podpory wiaduktu . Chodnik ten przylega do ogrodzenia sąsiedniej posesji
i umożliwia przemieszczanie się z prawego chodnika przy ulicy Przemyskiej w dół obok
wiaduktu do drogi przylegającej do ul. H. J. Tarnowskiego . Chodnik ten w sąsiedztwie
przyczółka wiaduktu od strony skarp drogi zabezpieczony jest murowanym murem
oporowym . Od strony wschodniej przed , za oraz pod wiaduktem znajdują się murowane ,
betonowe mury oporowe stykające się z przyczółkami wiaduktu , będące oparciem dla
chodników przy i obok ulicy . Ze względu na zły stan techniczny wymienionych wcześniej
murów oporowych zostaną one rozebrane a w ich miejsce będą wykonane odcinki nowych
murów .
2.3
2.3.1
ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE
2.3.1.1 PARAMETRY TECHNICZNE DLA WIADUKTU
a)
b)
c)
nośność obiektu po przebudowie na obciążenia : klasy "C" wg PN 85/S-10030 ,
charakter wiaduktu - trwały (stały) ,
przekrój poprzeczny na obiekcie :
- jezdnia
2 x 3,25=6,5 m ,
- bezpieczniki
2 x 0,5 m ,
- bariery ochronne SP-06/M/1
2 x 0,36 m ,
- chodniki
2 x 2,25 m ,
- balustrady aluminiowe
2 x 0,09 m ,
d)
spadki poprzeczne na wiadukcie na jezdni daszkowy 2,0 % ,
na chodnikach jednostronny 3,0 % do jezdni ,
odwodnienie wiaduktu winno być funkcjonalne i zapewniać szybki spływ wody
opadowej z wiaduktu ,
dylatacje : szczelne , trwałe i funkcjonalne - na jezdni i chodnikach ,
krawężniki , wpusty i gzymsy polimerobetonowe ,
nawierzchnia na obiekcie bitumiczna odporna na koleinowanie ,
zabezpieczenie ciągłości ruchu na drodze w trakcie prowadzenia robót : przebudowę
obiektu należy prowadzić przy zamknięciu ruchu na wiadukcie i skierowaniu ruchu
na objazd innymi drogami publicznymi , projekt oznakowania i organizacji ruchu
należy do Wykonawcy Robót.
e)
f)
g)
h)
i)
2.3.1.2 PARAMETRY TECHNICZNE DLA DOJAZDÓW DO WIADUKTU
Dojazdy do wiaduktu należy zaprojektować , dostosowując
zagospodarowania na długości niezbędnej do przebudowy wiaduktu :
a)
b)
c)
d)
e)
je
do
istniejącego
prędkość projektowa dla ulicy klasy Z ,
przekrój poprzeczny : uliczny , jednojezdniowy ,
nawierzchnia odporna na koleinowanie z warstwą ścieralną bitumiczną ,
kategoria obciążenia ruchem – KR2 ,
odwodnienie – do istniejącej kanalizacji ogólnospławnej .
I
MOS PRO
J
11
2.3.1.3 URZĄDZENIA OBCE
Projektem zostaną objęte wszystkie urządzenia obce kolidujące z przebudową
wiaduktu i rozbudową dojazdów . Projekt przebudowy urządzeń obcych będzie opracowany
zgodnie z warunkami otrzymanymi od ich właścicieli .
2.3.1.4 GEOTECHNICZNE WARUNKI POSADAWIANIA OBIEKTÓW
Warunki gruntowe dla przebudowy istniejącego wiaduktu zostały określone na
podstawie dokumentacji geotechnicznej .
W obrębie istniejących fundamentów podpór wiaduktu wydzielono sześć warstw
geotechnicznych Ia , Ib , Ic , IIa , IIb i III . Spód fundamentów przyczółków zagłębiony jest w
w-wie IIa natomiast fundamenty filarów w w-wie III . Ze względu na występowanie w
podłożu niejednorodnych warstw gruntu , zmiennych genetycznie i litologicznie , zgodnie z
Rozporządzeniem MSWiA z dnia 24.09.1998 r. w sprawie ustalenia geotechnicznych
warunków posadawiania obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 126 poz. 839) , ustalono rodzaj
warunków gruntowych jako złożone warunki gruntowe . Zgodnie z powyższym dla obiektów
budowlanych posadowionych w złożonych warunkach gruntowych ustalono drugą kategorię
geotechniczną . Spód fundamentów przyczółków zagłębiony jest w w-wie IIa natomiast
fundamenty filarów w w-wie III .
„Dokumentacja geotechniczna” jest załącznikiem nr II do projektu budowlanego .
2.3.2
DANE OGÓLNE WIADUKTU I DOJAZDÓW
2.3.2.1 LOKALIZACJA
Projektem objęty jest odcinek ulicy Przemyskiej na dojazdach do wiaduktu
od km 0+0,00 do km 0+87,74 (układ lokalny) . Przebudowywany wiadukt zlokalizowany jest
w km 0+54,07 (kilometraż podany jest w osi środkowego przęsła) .
2.3.2.2 PODSTAWOWE
PRZEBUDOWY
PARAMETRY
WIADUKTU
PO
WYKONANIU
Po wykonaniu przebudowy wiadukt w ciągu ul. Przemyskiej w Jarosławiu będzie
charakteryzował się następującymi parametrami :
a)
b)
c)
d)
e)
nośność obiektu po przebudowie na obciążenia klasy "C" wg PN 85/S-10030 .
schemat statyczny : belka ciągła trójprzęsłowa ,
rozpiętość teoretyczna : 11,81+12,26+11,81 m ,
długość całkowita wiaduktu : 37,48 m ,
przekrój poprzeczny na obiekcie : - jezdnia : 2 x 3,25 = 6,5 m ,
- bezpieczniki : 2 x 0,5 m ,
- bariery ochronne SP-06/M/1 : 2 x 0,36 m ,
- chodniki : 2 x 2,25 m ,
- balustrady aluminiowe : 2x0,09 m ,
I
MOS PRO
J
12
f) całkowita szerokość wiaduktu w świetle gzymsów wyniesie : 13,16 m ,
g) spadki poprzeczne na wiadukcie : - na jezdni daszkowy 2,0 % ,
- na chodnikach jednostronny 3,0 % do jezdni ,
h) spadek podłużny : 1,0 % ,
i) kąt skrzyżowania osi podłużnej wiaduktu z osią podpór 79,5 o .
2.3.2.3 UKSZTAŁTOWANIE JEZDNI OBIEKTU I DOJAZDÓW
Zakres projektowanej adaptacji dojazdów do wiaduktu ograniczono do niezbędnego
minimum , umożliwiającego połączenie istniejącej niwelety ulicy z projektowaną niweletą na
wiadukcie . Wszystkie chodniki oraz zjazdy na dojazdach przylegające do projektowanych
chodników na wiadukcie zostaną przebudowane i dostosowane do projektowanej niwelety
jezdni .
Niweletę dla przedmiotowego odcinka ulicy zaprojektowano z nadaniem daszkowego
dwuprocentowego spadku poprzecznego w nawiązaniu do niwelety istniejącej , przyjmując na
wiadukcie spadek -1,0 % od strony ul. Sobieskiego i łącząc go z istniejącymi spadkami
łukami kołowymi : od strony ul. Sobieskiego spadek istniejący -4,3 % połączony łukiem
o R=600 m , od strony ul. 3-go Maja spadek istniejący 3,0 % połączony łukiem o R=980 m .
Na początku i końcu projektowanego odcinka istniejące przekroje jezdni są daszkowe , ok.
jednoprocentowe i należy połączyć z nimi projektowany przekrój daszkowy , dwuprocentowy
przyjmując odcinki przejściowe o długości 3,0 m .
Oś podłużna ulicy Przemyskiej na przedmiotowym odcinku od strony ul. 3-go Maja
przebiega po prostej prawie do końca wiaduktu . Ok. 5 m przed końcem wiaduktu oś ulicy
skręca w prawo (na północny-wschód) przechodząc w łuk poziomy o R=200 m (rys. nr 2 i 4) .
Projektowana szerokość jezdni wynosi :
- od km 0+0,00 do km 0+10,00 : 6,3 - 6,5 m ,
- od km 0+10,00 do km 0+87,74 : 6,5 m .
Na długości wiaduktu , dla którego jako obramowanie jezdni zastosowano krawężniki
polimerobetonowe ze stopką o szer. ok. 8,0 cm , szerokość jezdni wraz ze stopką w/w
krawężników wynosi 6,5 m licząc od początku wiaduktu do ok. 5 m przed jego końcem .
Na pozostałym odcinku , gdzie oś podłużna ulicy przechodzi w łuk o R=200 m dla
krawężnika prawego przyjęto jego zmianę w przebiegu zgodnie z łukiem poziomym osi ,
natomiast dla krawężnika lewego (po zewnętrznej stronie łuku) przyjęto jego dalszy
prostoliniowy przebieg aż do połączenia z krawędzią najbliższego zjazdu , któro to połączenie
wyokrąglono łukiem o R=5,0 m .
Współrzędne punktów głównych dla osi ul. Przemyskiej na przedmiotowym odcinku od km
0+0,00 do km 0+87,74 (rys. nr 2 ) :
P
K
W
N
5400669,97
5400750,76
5400754,39
E
4752046,90
4752012,75
4752010,09
Nawierzchnię jezdni na wiadukcie zaprojektowano w postaci warstwy ścieralnej
o grubości 5 cm z bet. asf. 0/12,8 oraz warstwy ochronnej izolacji o grubości 4,5 cm z bet.
asf. 0/16 odpornego na odkształcenia trwałe .
I
MOS PRO
J
13
Nawierzchnię jezdni na dojazdach do wiaduktu na
przejściowymi przyjęto dla kategorii KR2 w postaci (rys. nr 3):
5 cm
7 cm
20 cm
razem
odcinkach
nad
płytami
- w-wa ścieralna z bet. asf. 0/12,8 ,
- w-wa wiążąca z bet. asf. 0/20 ,
- w-wa podbudowy z kruszywa łamanego , stabilizowanego mechanicznie ,
32 cm .
Dla nawierzchni jezdni w miejscu wykopów pod przebudowę kanalizacji zaprojektowano
dodatkowo pod w/w konstrukcję warstwę podbudowy gr. 15 cm z kruszywa stabilizowanego
cementem o Rm=2,5 MPa .
Na kapach chodnikowych wykonanych z betonu klasy C25/30 (B30) w obramowaniu
z polimerobetonowego krawężnika od strony jezdni i deski gzymsowej od strony
gzymsu zaprojektowano warstwę izolacyjno-nawierzchniową , poliuretanowo-epoksydową
o grubości 0,6 cm . Krawężniki 20x18 polimerobetonowe typu ANCOR należy ustawić na
podlewce gr. 3 cm z polimerobetonu . Krawężniki te o kształcie litery L posiadają stopki
szerokości ok. 8 cm oddalone od góry krawężnika na 14 cm . Warstwa ścieralna nawierzchni
przylegająca do tych stopek powinna wystawać ponad stopkę o ok. 0,7 cm . Połączenie w-wy
ścieralnej z krawężnikiem należy zrealizować poprzez użycie elastycznej taśmy
uszczelniającej .
Na końcach wiaduktu pomiędzy płytą wiaduktu a ścianką zapleczną przyczółków
zaprojektowano bitumiczne przykrycie dylatacyjne szer. 0,6 m na całej szerokości wiaduktu .
Dla chodników na dojazdach (poza zjazdami na posesje) przyjęto następującą
konstrukcję nawierzchni (rys. nr 3) :
8 cm
- w-wa ścieralna z kostki betonowej , brukowej , wibroprasowanej gr. 8 cm ,
(szarej i czerwonej) ,
3 cm
- podsypka cementowo-piaskowa 1:4 ,
10 cm - w-wa podbudowy z kruszywa łamanego , stabilizowanego mechanicznie ,
razem 21 cm .
Obramowanie chodników od strony jezdni zaprojektowano w postaci krawężnika betonowego
15x30 na podsypce cementowo piaskowej 1:4 gr. 5 cm i na ławie betonowej z oporem z
betonu klasy C16/20 (B20) . Obramowanie chodników od strony zewnętrznej stanowić będą :
przy wiadukcie skrzydła przyczółków , dalej po prawej stronie ulicy oczepy murów
oporowych natomiast po lewej stronie istniejące murki ogrodzeń przylegających posesji .
Dla chodnika po prawej stronie ulicy przed wiaduktem usytuowanego między murem
oporowym a przyległym ogrodzeniem posesji obramowanie zaprojektowano w postaci
obustronnych obrzeży betonowych 8x30 na podsypce cem.-piask. 1:4 gr. 3 cm i ławie
betonowej 10x15 z betonu klasy C16/20 (B20) .
Dla chodników na dojazdach na długości zjazdów na posesje (po lewej stronie
przed wiaduktem) przyjęto następującą konstrukcję nawierzchni (rys. nr 3):
8 cm
3 cm
razem 26 cm .
I
MOS PRO
J
14
Dla zjazdu na drogę boczną za wiaduktem po lewej stronie w km 0+79,12 przyjęto
następującą konstrukcję nawierzchni (rys. nr 3):
8 cm
3 cm
razem 31 cm .
2.3.2.4 ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNE
Ze względu na bardzo zły stan techniczny konstrukcji wiaduktu zaprojektowano jej
przebudowę poprzez całkowitą rozbiórkę konstrukcji przęseł i ich odtworzenie z użyciem
sprężonych belek prefabrykowanych typu „Kujan” (klasa obciążeń B , klasa betonu B35)
o h=0,48 m i l=11,64 m zespolonych z płytą żelbetową grubości 0,12 m wykonaną z betonu
klasy C25/30 (B30) . Całkowita wysokość ustroju nośnego wyniesie 0,6 m , a łącznie z
izolacją i warstwami nawierzchni wyniesie 0,7 m i będzie taka sama jak istniejącej
konstrukcji . Belki będą ułożone w 1,0 % spadku podłużnym , równolegle do osi podłużnej
wiaduktu , przesunięte względem siebie o ok. 11 cm ze względu na ukośne usytuowanie
podpór w stosunku do osi podłużnej wiaduktu (α=79,5o) . W przekroju poprzecznym belki
będą ustawione daszkowo z 2,0 % spadkiem na poprzecznicach . Dla jednego przęsła przyjęto
18 szt. belek w rozstawie 0,6 m pozostawiając między belką 4 i 5 oraz 14 i 15 ułożonych
w rozstawie co 1,14 m obustronne wnęki szerokości 0,6 m i wysokości 0,35 m . Płyta nad
wnękami będzie miała grubość 0,25 cm a wnęki będą służyć do przeprowadzenia w nich
kolektorów odwodnieniowych wiaduktu . Dla całego wiaduktu składającego się z trzech
przęseł potrzebnych jest 54 szt. belek . Ponieważ projektowana niweleta na wiadukcie została
dostosowana do istniejącej dlatego spód przęseł pozostanie praktycznie na tym samym
poziomie co istniejący . Przęsła nad filarami zostaną uciąglone poprzez zastosowanie
poprzecznic podporowych i nieprzerwanej płyty nadbetonu odpowiednio zazbrojonych .
Na płycie pomostu zostanie wykonana jednowarstwowa izolacja z papy zgrzewalnej
gr. 0,5 cm , która w obrębie kap chodnikowych będzie dodatkowo zabezpieczona drugą w-wą
izolacji ochronnej . Na izolacji zgrzewalnej płyty pomostu zaprojektowano kapy chodnikowe
gr. 0,23-0,26 m z betonu klasy C25/30 (B30) z prefabrykowanym , profilowanym gzymsem
4x60 cm z polimerobetonu w obramowaniu od strony jezdni z krawężnika plimerobetonowego
18x20 ustawionego na podlewce gr. 3 cm z polimerobetonu .
Nawierzchnię jezdni zaprojektowano w postaci warstwy ścieralnej o grubości 5 cm
z bet. asf. 0/12,8 oraz warstwy ochronnej izolacji o grubości 4,5 cm z bet. asf. 0/16
odpornego na odkształcenia trwałe , natomiast nawierzchnię chodników na wiadukcie w
postaci żelbetowych kap chodnikowych zaprojektowano jako warstwę izolacyjnonawierzchniową , poliuretanowo-epoksydową o grubości 0,6 cm .
Na wiadukcie zastosowano odwodnienie powierzchniowe poprzez odpowiednie
ukształtowanie spadków poprzecznych i podłużnych na nawierzchni jezdni i chodników oraz
zaprojektowano 8 szt. polimerobetonowych wpustów mostowych , krawężnikowych z
odpływem pionowym , z kielichem żeliwnym WM1-150C podłączonych do kolektorów
HD-PE φ160 mm przebiegających wzdłuż wiaduktu i podłączonych do istniejącej kanalizacji
ogólnospławnej : kolektory dla wpustów z przęsła skrajnego od strony ul. 3-go Maja
podłączone będą do przebudowanych studzienek kanalizacyjnych z kratkami ściekowymi
I
MOS PRO
J
15
poprzez rury HD-PE φ160 w rurach ochronnych PE ; kolektory dla wpustów z przęsła
skrajnego od strony ul. Sobieskiego podłączone będą poprzez projektowaną studnię
kanalizacyjną φ425 PVC (D2) do istniejącej komory rewizyjnej kds400 (D1i) obok filaru od
strony centrum .
Odwodnienie na dojazdach będzie również odbywało się tak jak dotychczas
powierzchniowo poprzez odpowiednie ukształtowanie spadków poprzecznych i podłużnych na
nawierzchni jezdni i chodników a następnie wody opadowe będą spływały do istniejących
i przebudowanych studni ściekowych .
Dla zabezpieczenia pieszych przed upadkiem z wysokości na całej długości
wiaduktu , oraz na dojazdach na murach oporowych , przy obu krawędziach zaprojektowano
balustradę aluminiową , szczeblinkową o wysokości 1,2 m i szerokości pochwytu 0,09 m .
Dla ochrony pieszych oraz pojazdów zaprojektowano bariery ochronne SP-06/M/1 na
długości obiektu oraz SP-06/1 i SP-06/2 na dojazdach . Na długości wiaduktu po obu
stronach słupki bariery SP-06/M/1 należy przykręcić do zabetonowanych w kapach
chodnikowych kotew stalowych w rozstawie co 1,0 m , natomiast na dojazdach prowadnice
barier należy przykręcać do wcześniej wbitych słupków stalowych .
W związku z bardzo złym stanem technicznym podpór wiaduktu zaprojektowano ich
przebudowę polegającą na rozbiórce istniejących oczepów filarów i przyczółków i ich
odtworzeniu . Dla prawidłowej pracy konstrukcji wiaduktu zaprojektowano oparcie przęseł na
podporach poprzez zastosowanie łożysk elastomerowych po 4 szt. na każdą podporę . Przyjęto
jedno łożysko stałe na podporze nr 2 (filar od strony ul. 3-go Maja) jako łożysko drugie od
strony zachodniej oraz pozostałe 3 łożyska leżące na tej podporze oraz 3 łożyska leżące
naprzeciw łożyska stałego na pozostałych podporach jako jednokierunkowo przesuwne .
Pozostałe 9 łożysk przyjęto jako wielokierunkowo przesuwne . Łożyska na podporach
skrajnych (przyczółkach) powinny być o nośności min. 1100,0 kN , natomiast pozostałe
o nośności min. 2100,0 kN . Łożyska będą ustawione poziomo na wcześniej wykonanych
ciosach podłożyskowych dostosowanych do wysokości łożysk (rzędne ciosów podano
przyjmując wysokość łożyska z podlewką i nadlewką łącznie 15 cm).
W przebudowywanych podporach pośrednich (filarach) dla prawidłowego ukształtowania
oczepów należy skuć na odpowiednią wysokość skorodowany beton słupów i odpowiednio
zabezpieczyć istniejące zbrojenie . Na pozostałej części słupów należy usunąć mechanicznie
wierzchnią warstwę betonu do głębokości ok. 1 cm , następnie oczyścić ją przez piaskowanie
i poddać naprawie zaprawami typu PCC II . Dolna część słupów stykająca się bezpośrednio
z gruntem zostanie zabezpieczona poprzez wykonanie powłoki hydroizolacji bitumicznej
na zimno o gr. powłoki min. 2,0 mm do wysokości ok. 10 cm ponad powierzchnię
umocnienia skarp . Pozostałą powierzchnię słupów oraz oczep należy zabezpieczyć powłoką
antykorozyjną .
W podporach skrajnych posadowionych pośrednio na dwóch ściankach szczelinowych , po
rozkuciu istniejących oczepów należy skuć skorodowany beton ścianek na głębokość
ok. 25 cm i odpowiednio zabezpieczyć istniejące zbrojenie . Następnie należy wymienić
istniejący grunt na grunt piaszczysty , mrozoodporny na głębokości ok. 35 cm , odpowiednio
go zagęszczając (Is>1,0) i na tak wykonanej w-wie mrozoodpornej wykonać w-wę z betonu
klasy C12/15 (B15) gr. 20 cm . Skuta powierzchnia istniejących ścianek szczelinowych
powinna wystawać ponad wierzch betonu C12/15 na ok. 4,0 cm .
I
MOS PRO
J
16
Przy rozkuwaniu części istniejących podpór należy używać sprzętu wyburzeniowego ,
ręcznego tak aby nie uszkodzić pozostającej części betonowej podpór oraz zbrojenia .
W odtwarzanych podporach skrajnych zaprojektowano niszę podłożyskową oraz ściankę
zapleczną gr. 0,3 m ze wspornikiem do oparcia płyt przejściowych .
Skrzydełka zaprojektowano monolityczne , podwieszone do trzonów przyczółków .
Skrzydełko lewe podpory nr 4 (przyczółek od strony ul. Sobieskiego) zostanie odtworzone
jako ukośne o długości 2,45 m , natomiast skrzydełko prawe o długości 0,68 m na całej
wysokości . Skrzydełko prawe podpory nr 1 zostanie odtworzone o długości 2,70 m na całej
wysokości i oprócz ścianki gr. 0,3 m na pełnej wysokości będzie posiadało dodatkowe
oparcie na gruncie poprzez ławę fundamentową szer. 1,0 m i wys. 0,4 m . Ponieważ
usytuowanie tego skrzydełka krzyżuje się z projektowanym przebiegiem przebudowywanego
kolektora kanalizacji ogólnospławnej , dlatego dla zwiększenia jego stateczności przyjęto jego
wzmocnienie poprzez zabicie jednej grodzy stalowej z G62 o dł. 4,0 m i połączeniu jej z
ławą skrzydła . Z lewej strony podpory nr 1 w związku z bezpośrednim sąsiedztwem wjazdu
na posesję przyległą i brakiem w związku z tym odpowiedniej ilości miejsca na prawidłowe
ukształtowanie typowego skrzydełka zaprojektowano przedłużenie ścianki zaplecznej na pełnej
wysokości korpusu podpory do wcześniej wbitych grodzy stalowych G62 . Wszystkie ścianki
skrzydełek zaprojektowano o gr. 0,3 m . Wszystkie elementy żelbetowe podpór należy
wykonać z betonu klasy C25/30 (B30) zbrojonego stalą zbrojeniową klasy AIIIN gat.
BSt500S .
W ściance zaplecznej podpory nr 1 , w osi kolektorów odwodnieniowych wiaduktu na
wysokości niszy łożyskowej zostaną pozostawione otwory φ 200 mm wykształcone przy
użyciu rur osłonowych PE .
Za przyczółkami w nasypach dojazdów do wiaduktu zaprojektowano monolityczne płyty
przejściowe długości 4,0 m , grubości 0,25 m i szerokości 7,18 m , ułożone w spadku 10,0 %
w dół w kierunku dojazdów wzdłuż osi podłużnej wiaduktu , natomiast poprzecznie daszkowo
ze spadkiem 2,0 % . Odwodnienie płyt przejściowych zrealizowano poprzez zaprojektowanie
na końcu płyt drenu z perforowanej rury drenarskiej PVC-U φ113 owiniętej geowłókniną w
obsypce ze żwiru na całej długości drenu , odprowadzającego wodę do projektowanego
kolektora dla podpory nr 1 , oraz na zewnątrz na skarpę dla podpory nr 4 .
Wszystkie powierzchnie betonu przyczółków stykające się z gruntem należy
zabezpieczyć poprzez wykonanie powłoki hydroizolacji bitumicznej na zimno o gr. powłoki
min. 2,0 mm . Tylne ściany przyczółków należy odwodnić za pomocą warstwy filtracyjnej
z geokompozytu wg ODW4.0 K.D.M. oraz z drenu z perforowanej rury drenarskiej PVC-U
φ113 owiniętej geowłókniną w obsypce ze żwiru .
Do zasypania przyczółków należy użyć piasku średnioziarnistego , niezaglinionego
o φu=35o . Przyczółki należy zasypywać ręcznie warstwami o grubości do 20 cm ,
z zagęszczeniem każdej warstwy do IS > 1,0 . Górną powierzchnię zasypki należy dostosować
do powierzchni płyt przejściowych .
Na wiadukcie należy umieścić 24 znaki wysokościowe (po 4 na każdą podporę , oraz
8 szt. na kapach chodnikowych na długości przęseł wiaduktu : po 2 na końcach przęseł
skrajnych oraz po 2 nad filarami ) dla których należy wykonać szczegółowe pomiary
wysokościowe , które należy załączyć do inwentaryzacji powykonawczej obiektu . Znaki
wysokościowe powinny być powiązane ze stałym dodatkowym znakiem wysokościowym ,
wykonanym z trwałego materiału i posadowionym na gruncie rodzimym poniżej poziomu
I
MOS PRO
J
17
przemarzania , poza korpusem drogi w niewielkiej odległości od istniejącego wiaduktu
dowiązany do niwelacji państwowej . Czynności te wykona geodeta uprawniony na zlecenie
Wykonawcy . Po wykonaniu powyższego Wykonawca przedłoży Inżynierowi operat
geodezyjny . Roboty wykonać zgodnie z §298.1-6 Rozporządzenia MTiGM z dnia
30.05.2000r. Dz.U. Nr 63 z dnia 3.08.2000r .
Dla zabezpieczenia korpusu ulicy t.j. jezdni i przylegających chodników po stronie
prawej oraz po stronie lewej dla zabezpieczenia terenu posesji przyległej do wiaduktu
zaprojektowano w miejscu istniejących murowanych , murów oporowych nowe mury oporowe
z użyciem stalowych grodzic G62 zwieńczonych żelbetowym oczepem z prefabrykowanym
gzymsem polimerobetonowym .
Współrzędne punktów głównych dla wiaduktu (punkty przecięcia osi podłużnej
wiaduktu z osiami poprzecznymi podpór , kąt α=79,5o) (rys. nr 2 ) :
O1
O2
O3
O4
O4’
N
5400703,09
5400713,91
5400725,15
5400735,98
5400735,97
E
4752032,46
4752027,74
4752022,84
4752018,16
4752018,12
Przy podporze nr 4 : przyczółek od strony ul. Sobieskiego , punkt O4 jest na osi podłużnej
wiaduktu pokrywającej się z osią podłużną ulicy (łuk o R=200 m ) , natomiast punkt O4’ jest
na stycznej do łuku .
2.3.2.5 OTOCZENIE WIADUKTU
Skarpy nasypów pod wiaduktem po rozebraniu istniejącego umocnienia i po ich
odpowiednim zgodnym z projektem uformowaniu należy umocnić kolorową kostką brukową ,
betonową , wibroprasowaną na podsypce cem.-piask. 1:4 gr. 10 cm . Istniejący murowany
murek oporowy pod wiaduktem od strony północnej utrzymujący skarpy przed przyczółkiem
należy odpowiednio przebudować adoptując go do nowych umocnień skarp . Istniejący
betonowy opornik pod wiaduktem od strony południowej przy podporze nr 2 należy odkopać
i rozburzyć .
Dla zapewnienia właściwej komunikacji zaprojektowano dla obsługi przy obu przyczółkach
schody naskarpowe wg K.D.M. SCH01 . Schody są zabezpieczone jednostronną balustradą
stalową usytuowaną po prawej stronie schodzącego . Po prawej stronie ulicy Przemyskiej
przed wiaduktem między murem oporowym a ogrodzeniem sąsiedniej posesji zaprojektowano
odtworzenie istniejącego chodnika wykonanego z płyt betonowych 50x50x7 z użyciem kostki
betonowej gr. 6 cm w obramowaniu z obrzeża 8x30 . Spadek poprzeczny chodnika przyjęto
tak jak istniejącego 2% do wewnątrz natomiast pochylenie podłużne max. 6% . W ciągu tego
chodnika dla połączenia z istniejącym chodnikiem należy wykonać trzy stopnie zapewniające
odpowiednie dostosowanie wysokościowe .
Za wiaduktem po prawej stronie ulicy zaprojektowano dla posesji sąsiedniej wykonanie
nowego ogrodzenia dla strony zachodniej posesji w granicy działek w postaci siatki stalowej
rozciągniętej na linkach przymocowanych do słupków stalowych ustawionych na betonie
wraz z wykonaniem murka betonowego z betonu klasy C12/15 (B15) .
I
MOS PRO
J
18
2.3.2.6 PODSTAWOWE PROJEKTOWANE MATERIAŁY I TECHNOLOGIE
Dla wykonania przebudowy wiaduktu i rozbudowy dojazdów w ciągu ul. Przemyskiej
projektuje się następujące materiały i technologie przedstawione poniżej w tabeli :
DANE MATERIAŁOWE
Lp
1.
NAZWA MATERIAŁU
ELEMENTY
JEDN.
ILOŚĆ
m3
11,4
m3
5,0
m3
14,0
m3
3,2
m3
33,6
m3
11,5
m3
3,0
m3
14,5
m3
0,8
m3
4,3
m3
0,9
m3
6,0
m3
45,5
m3
22,0
m3
178,0
KAPY CHODNIKOWE
m3
60,0
PŁYTY PRZEJŚCIOWE
m3
14,4
OCZEPY MURÓW OPOROWYCH
RAZEM:
m3
m3
14,0
333,9
szt
54,0
kg
6207,2
BETON KL. C12/15 (B15)
WARSTWA GR. 20 CM POD
KORPUSY PRZYCZÓŁKÓW
WARSTWA GR. 10 CM POD
PŁYTY PRZEJŚCIOWE
WARSTWA WYRÓWNAWCZA
NA PŁYTACH PRZEJŚCIOWYCH
ELEMENTY BETONOWE
OGRODZENIA (FUNDAMENTY ,
PODWALINY)
RAZEM:
2.
ŁAWY Z OPOREM 0,35x0,15
(0,08 M2) POD KRAWĘŻNIKI
15x30
ŁAWY 10x15 POD OBRZEŻA
30x8
RAZEM:
3.
FUNDAMENTY SŁUPKÓW
BALUSTRADY SCHODÓW
NASKARPOWYCH
ŁAWY OPOROWE UMOCNIENIA
SKARP PRZY PODPORACH
(0,25x1,0x13,5 , 0,25x0,25x14,4)
PODWALINA 0,3x1,0x3,0 POD
BALUSTRADĘ
RAZEM:
4.
BETON KONSTRUKCYJNY KL. B30
PRZYCZÓŁKI (KORPUSY ,
SKRZYDŁA , CIOSY)
OCZEPY FILARÓW
NADBETON PŁYTY NOŚNEJ
PRZĘSEŁ
5.
PREFABRYKATY SPRĘŻONE Z BET.
KL. B35
BELKI PREFABRYKOWANE
SPRĘŻONE TYPU "KUJAN" :
L=11,64 m , KLASA B , H=0,48 m
6.
STAL ZBROJENIOWA KL. A-IIIN GAT. BSt500S
PRZYCZÓŁKI (KORPUSY ,
SKRZYDŁA , CIOSY)
I
MOS PRO
J
19
OCZEPY FILARÓW
NADBETON PŁYTY NOŚNEJ
PRZĘSEŁ
KAPY CHODNIKOWE
PŁYTY PRZEJŚCIOWE
RAZEM:
7.
kg
38713,6
kg
kg
kg
kg
6385,4
1786,3
1829,6
62 465,5
kg
132,2
kg
132,2
kg
389,2
kg
63,3
kg
270,0
mb
25,0
mb
mb
69,4
37,4
mb
113,0
mb
8,9
mb
27,0
kg
45,0
kg
25574
m2
43,7
m2
554,0
(820,0)
m2
191,4
STAL KONSTRUKCYJNA
St3S , St3SX
ST1 , St3S
St3W (St4W)
Al
R35
S 240 GP
S 250 GD
9.
7543,4
STAL ZBROJENIOWA KL. A-I GAT. St3S-b
ŁAWY OPOROWE UMOCNIENIA
SKARP PRZY PODPORACH
ORAZ PODWALINA POD
BALUSTRADĘ
RAZEM:
8.
kg
KOTWY DO MOCOWANIA KAP
CHODNIKOWYCH DO PŁYTY
NOŚNEJ
KOTWY DO MOCOWANIA
DESEK GZYMSOWYCH DO
PŁYTY NOŚNEJ
KOTWY DO MOCOWANIA
BARIER OCHRONNYCH
SIATKA OGRODZENIOWA
H=1,8 M OCYNKOWANA
POWLEKANA PVC WRAZ Z
LINKAMI , WSPORNIKAMI ,
DRUTEM KOLCZASTYM
I INNYMI ELEMENTAMI
STALOWYMI
BARIERA OCHRONNA SP-06/M/1
BARIERA OCHRONNA SP-06/2(1)
BALUSTRADA ALUMINIOWA
H=1,2 M
BALUSTRADA STALOWA PRZY
SCHODACH DLA OBSŁUGI
SŁUPKI OGRODZENIOWE
OCYNKOWANE POWLEKANE
PVC
RURY OSŁONOWE W DYLATACJI
DLA KABLI ENERGETYCZNYCH
MURY OPOROWE ORAZ
WZMOCNIENIE PODPORY NR 1
Z GRODZIC STALOWYCH GU 16400 (G62)
PANELE ELEWACYJNE
HYDROIZOLACJA
PAPA ZGRZEWALNA
ABIZOL R+2xP
PŁYTA POMOSTU
I PŁYTY PRZEJŚCIOWE
PRZYCZÓŁKI , FILARY , OCZEPY
MURÓW OPOROWYCH
10. ODWODNIENIE
SĄCZKI PIONOWE PVC
SĄCZKI DLA ODWODNIENIA
IZOLACJI
szt
22,0
DRENY Z GEOWŁÓKNINY O SZER.
6,0 CM W OBSYPCE Z GRYSU 4-6
LAKIEROWANEGO ŻYWICĄ
DRENY DLA ODWODNIENIA
IZOLACJI
mb
196,0
I
MOS PRO
J
20
WPUSTY POLIMEROBETONOWE
KRAWĘŻNIKOWE D=150 MM WRAZ Z
KORPUSAMI ŻELIWNYMI WPUSTÓW
WM1-150C Z ODPŁYWEM PIONOWYM
WPUSTY KRAWĘŻNIKOWE
MOSTOWE
szt
8,0
RURY HD-PE D=160 MM
INSTALACJA
ODPROWADZAJĄCA ŚCIEKI Z
WPUSTÓW
mb
105,0
ODWODNIENIE LINIOWE KLASY C Z
POLIMEROBETONU Z RUSZTEM
ŻELIWNYM
ODWODNIENIE LINIOWE
JEZDNI NA DOJAZDACH
mb
28,8
m2
104,0
mb
21,0
mb
62,5
mb
26,6
szt
2,0
szt
6,0
szt
1,0
szt
4,0
szt
3,0
m2
237,1
m2
352,2
m2
237,1
m2
86,0
m2
253,0
m2
m2
m2
62,0
272,0
431,0
m2
73,5
m2
253,5
m2
92,0
m2
62,0
GEOKOMPOZYT WG ODW 4.0 K.D.M.
DREN Z RUR PVC-U Φ113
OWINIĘTYCH GEOWŁÓKNINĄ W
OBSYPCE ZE ŻWIRU
11.
ELASTYCZNE PRZYKRYCIE
DYLATACYJNE 60x9
ŁOŻYSKA ELASTOMEROWE
KOTWIONE O NOŚNOŚCI POWYŻEJ
1100 kN
12.
ŁOŻYSKA ELASTOMEROWE
KOTWIONE O NOŚNOŚCI POWYŻEJ
2100 kN
ODWODNIENIE ZASYPKI
PRZYCZÓŁKA I MURÓW
OPOROWYCH
ODWODNIENIE PŁYT
PRZEJŚCIOWYCH
ODWODNIENIE ZASYPKI
PRZYCZÓŁKÓW ORAZ MURÓW
OPOROWYCH
URZĄDZENIE DYLATACYJNE
ŁOŻYSKA JEDNOKIERUNKOWO
PRZESÓWNE (Ł.E.J-P)
ŁOŻYSKA WIELOKIERUNKOWO
PRZESÓWNE (Ł.E.W-P)
ŁOŻYSKO STAŁE (Ł.E.S.)
ŁOŻYSKA JEDNOKIERUNKOWO
PRZESÓWNE (Ł.E.J-P)
ŁOŻYSKA WIELOKIERUNKOWO
PRZESÓWNE (Ł.E.W-P)
13. NAWIERZCHNIA
BET. ASF. 0/12,8 GR. 5 CM
BET. ASF. 0/16 GR. 4,5 CM
BET. ASF. 0/20 GR. 7 CM
NAWIERZCHNIA POLIURETANOWOEPOKSYDOWA GR. 0,6 CM
KOSTKA BRUKOWA , BETONOWA ,
WIBROPRASOWANA GR. 8 CM
KOSTKA BRUKOWA , BETONOWA ,
WIBROPRASOWANA GR. 6 CM
W-WA ŚCIERALNA JEZDNI NA
DŁUGOŚCI MOSTU
W-WA ŚCIERALNA JEZDNI NA
DOJAZDACH
W-WA OCHRONNA JEZDNI NA
DŁUGOŚCI MOSTU
W-WA WIĄŻĄCA JEZDNI NA
DOJAZDACH
W-WA ŚCIERALNA
CHODNIKÓW NA KAPACH
CHODNIKOWYCH I OCZEPACH
MURÓW OPOROWYCH
NAWIERZCHNIA ZJAZDU
NAWIERZCHNIA CHODNIKÓW
UMOCNIENIE SKARP
NAWIERZCHNIA CHODNIKÓW
14. PODBUDOWY
KRUSZYWO ŁAMANE STAB. MECH.
GR. 10 CM
GR. 15 CM
GR. 20 CM
I
MOS PRO
J
W-WY PODBUDOWY
CHODNIKÓW Z KOSTKI BRUK.
GR. 6 I 8 CM POZA ZJAZDAMI
NA POSESJE
W-WY PODBUDOWY
CHODNIKÓW Z KOSTKI BRUK.
GR. 8 CM NA ZJAZDACH NA
POSESJE
W-WY PODBUDOWY JEZDNI
NA ZJEŻDZIE NA DROGĘ
BOCZNĄ
21
15. ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE STALI
CYNKOWANIE OGNIOWE (Zn)
GR. 90 µm (DŁ. ELEM.)
POWŁOKA MALARSKA (DŁ. ELEM.)
CYNKOWANIE OGNIOWE (Zn)
POWŁOKA MALARSKA NA BAZIE
ŻYWIC SYNTETYCZNYCH Z4
POWŁOKA MALARSKA WYKONANA
ZESTAWEM MALARSKIM
POLIAMIDOWYM (PRIMER+POWŁOKA)
GR. 450 µm
CYNKOWANIE + POWŁOKA PVC
BARIERA OCHRONNA SP-06
mb
106,8
BALUSTRADA ALUMINIOWA
mb
113,0
BALUSTRADA STALOWA
PRZY SCHODACH
mb
8,9
GRODZICE STALOWE DO
MURÓW OPOROWYCH
m2
110,0
mb
27,0
mb
25,0
m2
43,7
m2
57,4
m2
768,0
m2
149,4
mb
79,5
mb
30,75
SŁUPKI
OGRODZ.
ELEMENTY
SIATKA
STALOWE
OGRODZ.+
OGRODZENIA
INNE
ELEMETY
OGRODZ.
STALOWE PANELE
ELEWACYJNE MURÓW
OPOROWYCH
Z275, AZ180 + Poliester SP25 gr. okładziny
organicznej min. 25 µm. + POWŁOKA
PRZECIWKO "GRAFFITI"
NAPRAWA POWIERZCHNI BETONU
16.
ZAPRAWY TYPU PCC II
SŁUPY FILARÓW
ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE BETONU
PODPORY , PŁYTA NOŚNA ,
POWŁOKA PCC GR. 2,0 MM
17.
MURY OPOROWE , PODPORY :
POWŁOKA PRZECIWKO "GRAFFITI"
PRZYCZÓŁKI , SŁUPY FILARÓW
18. PREFABRYKATY
DESKI GZYMSOWE PROFILOWANE
60x4 Z POLMEROBETONU
GZYMSY KAP CHODNIKOWYCH
ORAZ SRZYDEŁEK
PRZYCZÓŁKÓW
GZYMSY MURÓW OPOROWYCH
DESKI GZYMSOWE PŁASKIE
40x3 Z POLMEROBETONU
GZYMSY MURÓW OPOROWYCH
mb
14,9
KRAWĘŻNIKI POLIMEROBETONOWE
20x18 NA PODLEWCE Z
POLIMEROBETONU
OBRAMOWANIE KAP
CHODNIKOWYCH Z
KRAWĘŻNIKA MOSTOWEGO Z
POLIMEROBETONU
mb
74,8
OBRAMOWANIE CHODNIKÓW
OD STRONY JEZDNI ORAZ
UMOCNIEŃ STOŻKÓW
mb
143,4
OBRAMOWANIE SCHODÓW
mb
22,2
OBRAMOWANIE CHODNIKÓW
mb
199,0
szt
31,0
szt
szt
szt
16
8
1
KRAWĘŻNIKI BETONOWE ,
WIBROPRASOWANEY 15x30
NA PODSYPCE CEM.-PIASK. I ŁAWIE
BETONOWEJ Z C16/20 Z OPOREM
OBRZEŻE BETONOWE
WIBROPRASOWANE 30x8 NA
PODSYPCE CEM.-PIASK.
OBRZEŻE BETONOWE
WIBROPRASOWANE 30x8 NA
PODSYPCE CEM.-PIASK. I ŁAWIE
BETONOWEJ 10x15 Z C16/20
STOPIEŃ PREFABRYKOWANY
0,34x0,2x0,8 Z BET. KL. C20/25
19. ZNAKI WYSOKOŚCIOWE
I
MOS PRO
J
SCHODY NASKARPOWE DLA
OBSŁUGI WG K.D.M. SCH01
PODPORY
USTRÓJ NOŚNY PRZĘSEŁ
OBOK OBIEKTU
22
2.3.2.7 URZĄDZENIA OBCE
A.
BUDOWA KANALIZACJI KABLOWEJ TPSA
Projekt wykonawczy dla robót teletechnicznych znajduje się w części B .
Trasa projektowanej kanalizacji została pokazana na planie sytuacyjno-wysokościowym (rys.
nr 2) . Przedsięwzięcie polega na zmianie odcinka trasy istniejącej kanalizacji na ist. ciągu
kanalizacyjnym pod chodnikiem przy jezdni ul. Przemyskiej przed wiaduktem po prawej
stronie poza ten chodnik i mury oporowe . Kanalizacja będzie przebiegała tak jak dotychczas
pod zjazdem po prawej stronie przed wiaduktem a następnie pod chodnikiem skierowanym
w dół w stronę ul. Tarnowskiego między murem oporowym a ogrodzeniem posesji .
Zgodnie z warunkami technicznymi , projektuje się budowę kanalizacji 2-otworowej
z rur PCV 110/2,7 a pod jezdnią ulicy z HDPE 110/6,3 o łącznej długości 32 m . Trasę
projektowanej kanalizacji należy wytyczyć geodezyjnie . Roboty ziemne w pobliżu uzbrojenia
podziemnego wykonywać ręcznie . Na załamaniach kanalizacji zaprojektowano 3 studnie
kablowe SKR-2 prefabrykowane dwuelementowe . Pokrywy studzien z kratkami
wentylacyjnymi i zamkami zgodnie z wymogami normy ZN-96/TPSA-041.
Wszystkie roboty związane z budową kanalizacji kablowej , wykonać zgodnie z normami
ZN-96/TPSA-011 , 012 i 013 .
Do projektowanej kanalizacji nie projektuje się wciągania i montażu kabli . Nie ma również
kabli w kanalizacji istniejącej przeznaczonej do likwidacji .
Zakres opracowania:
- budowa kanalizacji kablowej 2-otworowej
- budowa studni kablowej SKR-2
- likwidacja istniejącej kanalizacji
- likwidacja studni SKR-2
B.
32,0 m ,
3,0 szt. ,
30,5 m ,
1,0 szt.
PRZEBUDOWA KABLI ENERGETYCZNYCH
Projekt wykonawczy dla robót energetycznych znajduje się w części C .
Trasa projektowanych kabli została pokazana na planie sytuacyjno-wysokościowym
(rys. nr 2) . W kapie chodniku obecnego wiaduktu w ciągu ul. Przemyskiej od strony
zachodniej znajdują się dwa kable YAKY 4x120 mm2 , natomiast od strony wschodniej w
chodniku przylegającym do muru oporowego , poniżej chodnika przy jezdni znajduje się
kabel energetyczny zasilający istniejące budynki mieszkalne . Przy przęśle skrajnym od
ul. Sobieskiego po stronie zachodniej oraz przy przęśle skrajnym od ul. 3-go Maja po stronie
wschodniej ustawione są 4 lampy oświetleniowe .
Przy przebudowie przedmiotowego wiaduktu należy :
a)
przed rozpoczęciem robót drogowo-mostowych należy :
- dwie końcowe lampy stanowiące obwód od strony ul. Sobieskiego (oznaczone na
mapie jako nr 1 i 2) i od strony ul 3-go Maja (oznaczone na mapie jako nr 3 i 4) należy
na czas robót zdemontować ; są to lampy stanowiące koniec obwodów , wobec tego
należy je odłączyć w poprzednich słupach , zdemontować a kabel zabezpieczyć ;
po zakończeniu robót związanych z przebudową wiaduktu ponownie zamontować
i uruchomić ,
I
MOS PRO
J
23
b)
c)
d)
e)
f)
g)
- kable znajdujące się po zachodniej stronie wiaduktu odkryć na całej długości obiektu
oraz na dojazdach ,
- po obu stronach ul. Tarnowskiego na nasypie przy przebudowywanym wiadukcie
postawić tymczasowe dwa słupy strunobetonowe typ E-10,5/15 (rys. nr 8) ; ponieważ w
miejscu posadowienia słupów grunt jest niestabilny , projektuje się posadowienie tych
słupów w otworach wierconych i zalanych betonem (ostoja betonowa UB2) ;
słup od strony ul. 3-go maja należy zakopać głębiej (ok. 3,5 m) .
- istniejące kable po stronie zachodniej przeciąć w połowie przęsła środkowego
wiaduktu i wprowadzić na postawione słupy ; kable na całej długości prowadzić w
rurze ochronnej DVK 110 ; istniejącą bednarkę przeciąć i zakończyć prętem
φ16 mm ; kabel wprowadzony na słupy od głębokości 0,5 m do wysokości 2,5 m
chronić w rurze osłonowej SV 110 AROT , uszczelniając ją od góry rurą
termokurczliwą ; u wylotu rury kabel oznaczyć opaską identyfikacyjną ; na obu słupach
, w miejscu przyłączenia kabla zamontować odgromniki GXO LOVOS 5/660-1
wykonując ich uziemienie ; uziemienie to wykonać układając bednarkę Fe Zn
równolegle z nową trasą kabla i łącząc ją z istniejącym uziemieniem ; wartość
rezystancji uziemienia nie powinna przekroczyć 10 om .
- między słupami rozciągnąć przęsło wykonane przewodami 2x AsXSn 4x95 mm2 , któro
będzie stanowiło obejście linii energetycznej na czas przebudowy wiaduktu ,
w czasie przebudowy wiaduktu wzdłuż istniejącej trasy kabli na całej długości ułożyć
dwie rury typu AROT 2xSRS 160 ; od strony ul. Sobieskiego rury zakończyć poza
modernizowanym wiaduktem a od strony ul. 3-go Maja poza projektowanym murem
oporowym ,
po wykonaniu całości robót na wiadukcie w ułożone wcześniej rury wciągnąć kabel
2xYAKY 4x120 mm2,
zdemontować ze słupów istniejące kable i zmufować ( mufa 4xZRM-4) z nowo
ułożonymi w rurach ; równolegle z kablami na całej długości prowadzić bednarkę
Fe Zn 25x4 ,
kable energetyczne ( poniżej wiaduktu zasilające budynki mieszkalne ) po stronie
wschodniej należy przełożyć na długości ok. 30 m i zabezpieczyć rurą dwudzielną
AROT 110 ,
po zakończeniu przebudowy wiaduktu zdemontować słupy E-10,5/15 ,
zamontować i uruchomić zdemontowane wcześniej latarnie .
Kabel układać linią falistą na głębokości 0,7 m , na podsypce piaskowej o gr. 0,1 m .
Przykryć je w-wą piasku o tej samej grubości , następnie 0,15 m w-wą gruntu rodzimego oraz
folią koloru niebieskiego . Co 10 m kabel zaopatrzyć w opaski identyfikacyjne z podaniem
użytkownika kabla , typu i przekroju kabla , roku ułożenia , długości i adresów końców linii .
Na końcach linii kablowych pozostawić zapasy kabla po 1,5 m . Przed zasypaniem , roboty
zanikające powinny być zinwentaryzowane przez uprawnioną jednostkę geodezyjną i odebrane
przez pracownika RZE Jarosław . Całość prac kablowych wykonać zgodnie z normą
PN-76/E-5125 i uwagami zawartymi w uzgodnieniach branżowych .
Dwie końcowe lampy stanowiące obwód od strony ul. Sobieskiego (oznaczone na
rys. nr 2 jako nr 1 i 2) i ul. 3-go Maja (oznaczone na rys. nr 2 jako nr 3 i 4) należy na czas
robót zdemontować . Są to lampy stanowiące koniec obwodów . Wobec tego należy je
I
MOS PRO
J
24
odłączyć w poprzednich słupach , zdemontować a kabel zabezpieczyć . Po zakończeniu robót
związanych z przebudową wiaduktu ponownie zamontować i uruchomić .
C.
PRZEBUDOWA
I
KANALIZACYJNYCH
ZABEZPIECZENIE
URZĄDZEŃ
WODNO -
Projekt wykonawczy dla robót wodno-kanalizacyjnych znajduje się w części D .
Trasa przebudowywanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych została pokazana na
planie sytuacyjno-wysokościowym (rys. nr 2) .
C.1
Zakres opracowania:
budowa kanalizacji ogólnospławnej φ0,80PEHD
budowa przykanalików deszczowych φ0,20PEHD
budowa studni kanalizacyjnych φ1200
remont istniejącej studni kanalizacyjnej φ1200
budowa studni kanalizacyjnych φ425PVC
budowa wpustów ulicznych
budowa sieci wodociągowej φ80PE
budowa przyłączy wodociągowych φ40 i 50PE
likwidacja istniejącej kanalizacji
likwidacja istniejącej sieci wodociągowej .
15,0 m,
12,0m,
2,0szt.,
1,0szt.,
1,0szt.,
2,0szt.,
22,5m,
15,0m,
PRZEBUDOWA I ZABEZPIECZENIE URZĄDZEŃ KANALIZACYJNYCH
Zaprojektowano przebudowę istniejącego kanału ogólnospławnego, odcinek φ600/1000
od studni rewizyjnej w ul. Przemyskiej o rzędnej 203,49m n.p.m. do studni zlokalizowanej
w chodniku poniżej wiaduktu przy użyciu rur wielowarstwowych φ800 PEHD oraz
studni rewizyjnych z kręgów żelbetowych φ1200. Na końcach projektowanego kolektora
φ800mm zostaną wykonane dwie nowe studnie rewizyjne. Do studni rewizyjnej w ul. Przemyskiej
zostaną podłączone dwa wpusty uliczne zlokalizowane w miejscu istniejących. Do tych
wpustów będą podłączone kolektory kanalizacji deszczowej z wiaduktu z przęsła skrajnego
od strony ul. 3-go Maja. Kolektory kanalizacji dla wpustów z przęsła skrajnego od
strony ul. Sobieskiego podłączone będą do istniejącej komory rewizyjnej w ul. H. J. Tarnowskiego
zlokalizowanej pod obiektem obok filarów od strony centrum .
Sieć kanalizacyjną projektuje się z rur PEHD SN8 łączonych kielichowo uszczelnianych
za pomocą specjalnej profilowanej uszczelki . Przed połączeniem rur uszczelką należy :
- oczyścić gniazdo uszczelki w kielichu ,
- nasmarować uszczelkę oraz bosy koniec łączonych rur dowolnym specjalistycznym smarem ,
- połączyć rury kontrolując głębokość wysuwu bosego końca w kielich .
W warunkach budowy wzajemne połączenia rur odbywa się poprzez używanie wciągarek
budowlanych ręcznych lub mechanicznych albo poprzez użycie hydraulicznych podnośników
siłowych.
W każdym przypadku montaż rur musi odbywać się w odwodnionym wykopie. Minimalna
zalecana temperatura do prowadzenia robót montażowych nie powinna być niższa niż 0oC.
Na kanalizacji projektuje się studzienki kanalizacyjne z kręgów żelbetowych φ1200mm
I
MOS PRO
J
25
z włazem żeliwnym typu ciężkiego i płytą odciążającą S1, S2, oraz φ425PVC z włazem żeliwnym
B125 studzienka D2. Włączenie kanalizacji do studzienki D1 i należy wykonać kaskadowo
z kaskadą wewnętrzną . Istniejącą studzienkę kanalizacyjną Si w ul. Przemyskiej należy
wyremontować
poprzez wymianę uszkodzonych kręgów , płyty przykrywającej i odciążającej .
Przy przejściu przewodów z rur kanalizacyjnych PE przez ściany betonowe lub murowane
należy zastosować kołnierze gumowe Frank A lub B zależnie od średnicy rurociągu .
Po wykonaniu nowego odcinka kanalizacji istniejący kanał 600/1000mm należy zlikwidować
poprzez zakorkowanie końcówek kanału przy studzienkach Si i S2 oraz zamulenie kanału piaskiem.
Zlikwidować należy tez istniejące studnie kanalizacyjne na likwidowanym kanale poprzez
demontaż płyt przykrywających i włazów oraz zasypanie studni piaskiem z zagęszczeniem.
C.2
PRZEBUDOWA I ZABEZPIECZENIE URZĄDZEŃ WODOCIĄGOWYCH
Kolidujące z projektowanym murem oporowym wodociąg φ80 i przyłącz wodociągowy
będą przebudowane poprzez budowę nowego odcinka sieci wodociągowej z rur φ90 PE.
Wodociąg ten od strony wiaduktu będzie zakończony hydrantem pożarowym φ80 podziemnym.
Do projektowanego wodociągu zostaną podłączone istniejące przyłącza z lewej i prawej strony
ulicy wykonane z rur φ40 i 50PE. Przejście przyłączy przez ulicę i projektowany mur
będzie zabezpieczone rurą ochronną φ90PE .
Sieć wodociągową i przyłącza zaprojektowano z rur φ90mm PE-100 SDR 17 PN 10 łączonych
przez zgrzewanie doczołowe . Po wykonaniu wykopów należy wykonać podłoże z piasku
gr. min 20cm po zagęszczeniu. Na przygotowanej podsypce układa się rury i przysypuje
warstwą ochronną piasku gr. 30cm z wyłączeniem odcinków połączeń rur. Następnie należy
wykonać próbę szczelności zgodnie z PN-B-10725:1997. Całkowite zasypanie wykopu można
przeprowadzić po pomyślnym zakończeniu próby szczelności . Celem stabilizacji ułożonego
w wykopie przewodu wodociągowego, przy kolanach, łukach, trójnikach oraz korkach na
końcówkach przewodu, stosuje się bloki oporowe dla przeniesienia na grunt sił osiowych
występujących w rurociągu . Miejsce montażu bloków oporowych zaznaczono na schematach
montażowych .
Przejścia wodociągiem przez ul. Przemyską i mur oporowy należy wykonać w rurach ochronnych
wykonanych z rur PE-100 SDR 17.
Znakowanie trasy sieci i przyłączy wodociągowych należy stosować dla informacji użytkownika
o jego przebiegu w terenie oraz położenia elementów i uzbrojenia gazociągów.
Oznakowanie sieci przyłączy należy wykonać przy pomocy taśmy ostrzegawczej umieszczonej na
głębokości 0,4m nad wodociągiem. Oznakowanie armatury należy wykonać przy pomocy tabliczek
orientacyjnych do oznaczania uzbrojenia przewodów wodociągowych .
D.
USUNIĘCIE ISTNIEJĄCYCH GAZOCIĄGÓW
Zaprojektowane roboty budowlane dotyczące rozbudowy ul. Przemyskiej oraz
przebudowy wiaduktu w ciągu tej ulicy wraz z przebudową kolidujących urządzeń obcych
nie kolidują z czynnymi gazociągami znajdującymi się w omawianym zakresie inwestycji .
W przypadku zaistnienia konieczności likwidacji nieczynnych gazociągów ułożonych w
miejscach projektowanych robót , czynności te będą zlecone do Rejonu Eksploatacji Sieci w
Jarosławiu .
I
MOS PRO
J
26
2.3.5
SZCZEGÓŁOWY OPIS PROJEKTOWANYCH ROBÓT PRZY
PRZEBUDOWIE WIADUKTU I ROZBUDOWIE DOJAZDÓW
2.3.5.1 ROBOTY ROZBIÓRKOWE
Do robót rozbiórkowych można przystąpić dopiero po zmianie organizacji ruchu
i odpowiednim zabezpieczeniu terenu budowy , aby między innymi dostęp osób trzecich do
swoich posesji i zakładów był możliwy i niczym nie zagrożony . Wykonawca Robót opracuje
i przedstawi Inspektorowi Nadzoru projekt rozbiórki elementów wiaduktu i dojazdów .
Rozbiórce podlega konstrukcja nośna przęseł istniejącego wiaduktu wraz z
wyposażeniem oraz częściowa rozbiórka podpór polegająca na całkowitym rozkuciu oczepów
filarów wraz z górną częścią słupów oraz przyczółków ze skrzydełkami oraz górna część
ścianek szczelinowych . Pod wiaduktem rozbiórce podlegają betonowe umocnienia skarp wraz
z całkowitą lub częściową rozbiórką oporników betonowych . Na dojazdach do wiaduktu
rozebrać należy nawierzchnię ulicy w zakresie umożliwiającym przebudowę istniejącego
wiaduktu , chodniki z kostki brukowej oraz z płyt betonowych w obramowaniu z krawężnika
bet. oraz częściowo z obrzeża , nawierzchnię zjazdu z kostki brukowej , mury oporowe z
bloczków bet. , balustradę stalową z płaskownika , oraz ogrodzenie z siatki .
Roboty rozbiórkowe należy rozpocząć od rozbiórki nawierzchni z asf. lanego na
chodnikach wiaduktu oraz bitumicznej nawierzchni jezdni na wiadukcie i dojazdach
bezpośrednio za ist. przyczółkami . Następnie można przystąpić do rozbiórki konstrukcji
nośnej przęseł wraz z wyposażeniem . W żelbetowej kapie chodnikowej wiaduktu od strony
zachodniej przebiegają kable energetyczne w rurach osłonowych dlatego rozbiórkę kap należy
przeprowadzać pod nadzorem przedstawiciela Zakładu Energetycznego . Przed rozbiórką
przyczółków konieczne jest rozebranie podbudowy na dojazdach oraz odkopanie przyczółków
do poziomu umożliwiającego wykonanie planowanych robót . Dla przyczółka nr 1 od strony
ul. 3-go Maja konieczne jest wykonanie zabezpieczenia wykopów z uwagi na bezpośrednie
sąsiedztwo zjazdu na posesję do zakładu szewskiego . W tym etapie rozbiórek przed
rozburzeniem podpory nr 1 należy docelowo wykonać stalową część nośną z grodzic G62
muru oporowego po stronie zachodniej . W związku z niewielką odległością (ok. 0,2 m)
projektowanej ścianki z grodzic stalowych od ogrodzenia sąsiedniej posesji Wykonawca
Robót dołoży wszelkich starań aby nie uszkodzić tego ogrodzenia wykonując np. wyższą
ściankę z grodzic , którą później będzie można przyciąć do wymaganej wysokości .
W przypadku gdyby doszło do uszkodzenia kolidującego ogrodzenia Wykonawca Robót
będzie zmuszony do jego odtworzenia na własny koszt .
Przyczółek nr 4 od strony ul. Sobieskiego również znajduje się w pobliżu zjazdu na drogę
boczną , która umożliwia jedyny dostęp do sąsiednich budynków , dlatego Wykonawca Robót
opracowując projekt organizacji ruchu oraz plan rozbiórek jest zobowiązany do umożliwienia
dojazdu do tych posesji .
Przy rozkuwaniu części istniejących podpór należy używać sprzętu wyburzeniowego ,
ręcznego tak aby nie uszkodzić pozostającej części betonowej podpór oraz zbrojenia .
Teren budowy od strony północnej wiaduktu , do przyczółka nr 4 podlega ochronie
konserwatorskiej , dlatego wykopy należy wykonywać pod nadzorem archeologicznym .
I
MOS PRO
J
27
Cały materiał z rozbiórki przewidziany w projekcie stanowi własność Wykonawcy ,
który pomniejszy wartość odpowiednich pozycji w kosztorysie o koszt pozyskanego
materiału . Transport materiału z rozbiórki również pozostaje w gestii Wykonawcy .
W celu zminimalizowania uciążliwości hałasowych , prace budowlane należy
wykonywać wyłącznie w godzinach od 600 do 2200. Poziom hałasu przenikającego do
środowiska nie może przekraczać wartości dopuszczalnych określonych w Rozporządzeniu
Ministra Środowiska z dnia 29.07.2004r w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w
środowisku (Dz.U. nr 178, poz. 1841) .
Zakres robót rozbiórkowych :
- rozebranie żelbetowych kap chodnikowych , gzymsów oraz
płyty pomostu pod kapami :
- rozebranie izolacji płyty pomostu z dwóch
warstw papy na lepiku :
- rozebranie zamków i poprzecznic łączących
belki typu „GROMNIK” :
- demontaż belek prefabrykowanych typu „GROMNIK” (66 szt.) :
- rozebranie żelbetowych przyczółków oraz górnej części
ścianek szczelinowych :
- rozebranie żelbetowych oczepów filarów i górnej części słupów :
- rozebranie murów oporowych z bloczków betonowych
na zaprawie cementowej :
- rozebranie podbudowy z kruszywa łamanego stab. mech.
grub. 20 cm na dojazdach :
- rozebranie podbudowy z betonu kl. B-10 grub. 15 cm na dojazdach :
- rozebranie nawierzchni z bet.-asf. grub. 10 cm
na szer. jezdni wiaduktu i dojazdów :
- frezowanie nawierzchni bitumicznej o śr. gr. 5 cm (2-8 cm)
na dojazdach :
- rozebranie w-wy ochronnej izolacji z betonu cementowego gr. 5 cm
na szer. jezdni wiaduktu :
- rozebranie nawierzchni z asfaltu lanego grub. 3 cm
na szer. chodników na wiadukcie :
- rozebranie nawierzchni chodników z kostki brukowej ,
betonowej gr. 8 cm na podsypce cem.-piask. na dojazdach :
- rozebranie nawierzchni chodników z płyt betonowych 50x50x7
na podsypce cem.-piask. na dojazdach :
- rozebranie umocnienie skarp z płyt betonowych 50x50x7
i 40x75x7 na podsypce cem.-piask. pod wiaduktem :
- rozebranie nawierzchni jezdni na zjeździe z kostki brukowej ,
betonowej gr. 8 cm na podsypce cem.-piask. na dojazdach :
- rozebranie krawężników betonowych 20x20 na zaprawie
na długości wiaduktu :
- rozebranie krawężników betonowych 15x30 na podsypce cem.-piask.
i ławie betonowej na dojazdach :
- rozebranie obrzeży trawnikowych 8x30 na podsypce piask.
na dojazdach :
- demontaż balustrady stalowej z płaskownika (89 m) :
- rozebranie ogrodzeń z siatki stalowej na linkach
wraz ze słupkami :
I
MOS PRO
J
70,0 m3 ,
624,0 m2 ,
44,3 m3 ,
129,4 m3 ,
43,1 m3 ,
29,3 m3 ,
24,0 m3 ,
79,2 m2 ,
84,0 m2 ,
321,4 m2 ,
188,0 m2 ,
242,2 m2 ,
198,2 m2 ,
272,0 m2 ,
86,0 m2 ,
273,0 m2 ,
62,0 m2 ,
73,4 mb ,
123,1 mb ,
50,4 mb ,
4,5 t ,
25,0 m .
28
2.3.5.2 PRZEBUDOWA WIADUKTU
2.3.5.2.A
A.
PRZEBUDOWA PODPÓR
Przyczółki żelbetowe
W związku z bardzo złym stanem technicznym przyczółków zaprojektowano ich
przebudowę polegającą na całkowitej rozbiórce istniejących korpusów i wybudowaniu nowych
dostosowanych do projektowanego kształtu konstrukcji wiaduktu .
W istniejących przyczółkach posadowionych pośrednio na dwóch ściankach szczelinowych
70x200x1070 cm (wg. dok. arch.) w rozstawie co ok. 7,0 m , po rozkuciu istniejących korpusów
należy skuć skorodowany beton ścianek na głębokość ok. 25 cm i odpowiednio przygiąć
do wewnątrz ist. zbrojenie ścianek z prętów φ36 oraz oczyścić i zabezpieczyć je
antykorozyjnie . Następnie należy wymienić istniejący wokół ścianek grunt na grunt
piaszczysty , mrozoodporny na głębokości ok. 35 cm , odpowiednio go zagęszczając (Is>1,0)
i na tak wykonanej w-wie mrozoodpornej wykonać w-wę z betonu klasy C12/15 (B15)
gr. 20 cm . Skuta powierzchnia istniejących ścianek szczelinowych powinna wystawać ponad
wierzch betonu C12/15 na ok. 4,0 cm . Przy rozkuwaniu części istniejących podpór należy
używać sprzętu wyburzeniowego , ręcznego tak aby nie uszkodzić pozostającej części
betonowej podpór oraz zbrojenia .
W odtwarzanych podporach skrajnych z betonu kl. C25/30 i zbrojonych stalą kl. A-IIIN
gat. BSt500S zaprojektowano oczepy , skrzydełka , niszę podłożyskową z ciosami i ściankami
policzkowymi oraz ściankę zapleczną ze wspornikiem do oparcia płyt przejściowych .
Oczepy korpusów należy wykonać szer. 0,9 m mierząc od spodu , które ku górze poszerzają
się od tyłu po skosie 1:2 (33x66) do 1,23 m w związku z zaprojektowaniem ścianek
zaplecznych gr. 0,3 m . Wysokość oczepów mierząc od przodu w osi podłużnej wiaduktu
wynosi 0,95 m , natomiast górna powierzchnia ukształtowana jest w spadkach : w poprzek
oczepu spadek 3% w dół na zewnątrz , natomiast wzdłuż spadek daszkowy ukształtowany w
zależności od spadku poprzecznego , daszkowego 2% na przęsłach wiaduktu . Góra oczepów
stanowi niszę podłożyskową składającą się z czterech ciosów podłożyskowych w rozstawie
co 3,05 m mierząc w osi podpór o wymiarach w planie 70x78 i wysokości 15 cm mierząc
w osi podpór , oraz z obustronnych ścianek policzkowych na końcach oczepów gr. 20 cm .
W ściance zaplecznej od strony zasypki zaprojektowano wspornik szer. 0,25 m , wysokości
0,525 m oraz długości 7,8 m do oparcia płyt przejściowych . Zarówno górną powierzchnię
ścianki zaplecznej jak i wspornika należy wykonać w spadkach , które zostały dostosowane
do zaprojektowanego przekroju poprzecznego przęseł wiaduktu (2% daszkowo) oraz
podłużnego płyt przejściowych dla wspornika (10%) . W celu połączenia płyt przejściowych z
korpusem przyczółka należy zabetonować w wsporniku kotwy z prętów φ20 . Skrzydełka
podpory nr 4 (przyczółek od strony ul. Sobieskiego) zostaną odtworzone , jako podwieszone ,
ukośne o długości odpowiednio : lewe 2,45 m , natomiast prawe o długości 0,68 m . Skrzydło
lewe będzie typowym skrzydłem podwieszonym zmniejszającym swoją wysokość ku końcowi
(1:1) natomiast skrzydełko prawe ze względu na swoją długość będzie stałej wysokości .
Skrzydełko prawe podpory nr 1 zostanie odtworzone o długości 2,70 m i oprócz ścianki gr.
0,3 m będzie posiadało na całej długości dodatkowe oparcie na gruncie poprzez ławę
fundamentową szer. 1,0 m i wys. 0,4 m . Ponieważ usytuowanie tego skrzydełka krzyżuje się z
projektowanym przebiegiem przebudowywanego kolektora kanalizacji ogólnospławnej , dlatego
dla zwiększenia jego stateczności przyjęto jego wzmocnienie poprzez zabicie jednej grodzicy
I
MOS PRO
J
29
stalowej z G62 o dł. 4,0 m i połączeniu jej z ławą skrzydła . Z lewej strony podpory nr 1 w
związku z bezpośrednim sąsiedztwem wjazdu na posesję przyległą i brakiem w związku z
tym odpowiedniej ilości miejsca na prawidłowe ukształtowanie typowego skrzydełka
zaprojektowano przedłużenie ścianki zaplecznej na pełnej wysokości korpusu podpory do
wcześniej wbitych grodzic stalowych G62 , które posłużą do wykonania muru oporowego .
Na połączeniu ścianki zaplecznej z grodzicą stalową wykształcono wspornik gr. 12 cm do
oparcia nawierzchni chodnika na zjeździe . Wszystkie ścianki skrzydełek zaprojektowano
o gr. 0,3 m i połączono je z korpusami przyczółków . Dla wzmocnienia tego połączenia
należy wykonać pachwiny odpowiednio : 20x20 dla skrz. prawego podp. nr 4 , 60x60 dla skrz.
lewego tej podpory , oraz 30x30 dla skrz. prawego podp. nr 1 .
W ściance zaplecznej podpory nr 1 , w osi kolektorów odwodnieniowych wiaduktu na
wysokości niszy łożyskowej zostaną pozostawione otwory φ 200 mm wykształcone przy
użyciu rur osłonowych PE . Otwory te posłużą do przeprowadzenia projektowanych
kolektorów odwodnieniowych HD-PE φ160 z przęseł za podporę do projektowanych
studzienek odwodnieniowych na dojazdach od strony ul. 3-go Maja .
Gzymsy skrzydełek zaprojektowano z profilowanych prefabrykatów polimerobetonowych 60x4
typu ANCOR , których kolorystykę należy uzgodnić z Inwestorem .
W belkach gzymsowych skrzydeł należy pozostawić gniazda 14x14x17 (13x13) dla osadzenia
słupków balustrady . Przed przystąpieniem do wykonania ciosów podłożyskowych należy
ustalić typ i wymiary łożysk i w zależności od ich grubości wprowadzić ewentualne zmiany
w wysokości ciosów .
Po zamontowaniu balustrad oraz po wykonaniu nawierzchni poliuretanowo-epoksydowej na
belkach gzymsowych skrzydełek podpór należy na każdym przyczółku umieścić po 4 znaki
wysokościowe . Dla podpory nr 1 2 znaki należy umieścić w odległości 5 cm od na początku
i końca belki gzymsowej skrzydła prawego i w odległości 12 cm od zewnętrznej krawędzi
deski gzymsowej, natomiast 2 pozostałe znaki należy zlokalizować na górnej powierzchni
lewej ścianki policzkowej pod wiaduktem w odległości 5 cm od końców w środku ścianki .
Dla podpory nr 4 2 znaki należy umieścić w odległości 5 cm od na początku i końca
belki gzymsowej skrzydła lewego i w odległości 12 cm od zewnętrznej krawędzi deski
gzymsowej , natomiast 2 pozostałe znaki należy zlokalizować po prawej stronie na końcach
górnych powierzchni skrzydła prawego oraz ścianki policzkowej w odległości 5 cm od
końców . Znaki wysokościowe powinny być powiązane ze stałym dodatkowym znakiem
wysokościowym , dowiązanym do niwelacji państwowej . Roboty wykonać zgodnie z §298.1-6
Rozporządzenia MTiGM z dnia 30.05.2000r. Dz.U. Nr 63 z dnia 3.08.2000r .
Zbrojenie oczepów :
- podłużne główne górą : 9φ28 co 10 cm ,
- podłużne główne dołem : 9φ20 co 10 cm ,
- podłużne rozdzielcze : φ12 ,
- strzemiona dwucięte φ12 co 15 cm ,
- pręty poziome na końcach oczepów : φ12 .
Zbrojenie ścianek zaplecznych i wsporników :
- pionowe strzemiona φ14 i φ12 co 15 i 60 cm ,
- poziome rozdzielcze φ12 i φ20 ,
- kotwy do zamocowania płyt przejściowych φ20 .
I
MOS PRO
J
30
Zbrojenie ciosów podłożyskowych 70x78 :
- pręty φ8 tworzące siatkę o oczkach 5x5 cm .
Zbrojenie ścianek policzkowych :
- pionowe i poziome pręty φ12 tworzące siatki o oczkach 15x15 cm .
Zbrojenie skrzydełka prawego podpory nr 1 :
- strzemiona poprzeczne w stopie φ14 co 10-15-20 cm ,
- strzemiona pionowe w ściance φ14 co 10-15-20 cm ,
- strzemiona poprzeczne w belce gzymsowej φ12 co 10-15-20 cm ,
- poziome rozdzielcze φ12 ,
- pręty poziome w pachwinie φ14 co 10 cm ,
- pręty pionowe w pachwinie φ12 .
Zbrojenie płyty wspornikowej na ściance zaplecznej po lewej stronie podpory nr 1
przy grodzicy :
- poziome φ12 ,
Zbrojenie skrzydełka prawego podpory nr 4 :
- strzemiona pionowe w ściance φ14 co 13-14 cm ,
- strzemiona poprzeczne w belce gzymsowej φ12 co 13-14-26 cm ,
Zbrojenie skrzydełka lewego podpory nr 4 :
- strzemiona pionowe w ściance φ14 co 20 cm ,
- strzemiona poprzeczne w belce gzymsowej φ12 co 20 cm ,
- pręty ukośne w ściance φ14 co 12 cm ,
Zestawienie materiałów :
-
-
grodzica stalowa GU 16-400 (G62 , Wy>1500 cm3) ze stali S 240 GP (dla podpory nr 1):
l=4,0 m ; hś=0,4 m ; hwb= 3,5 m , f=4,0x0,4= 1,6 m2 ,
G = 1,6x154,9 = 247,8 kg ,
deski gzymsowe profilowane 60x4 z polimerobetonu : L = 2,7 + 0,7+2,45 = 5,85 m
beton kl. C25/30 :
podpora nr 1
podpora nr 4
23,5 m3
22,0 m3
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ8 , φ12 , φ14 , φ20 , φ28 :
3112,3 kg
3095,0 kg
znaki wysokościowe : 8,0 szt.
I
MOS PRO
J
31
Przy montażu zbrojenia należy pamiętać aby odpowiednie pręty zbrojeniowe układać
naprzemiennie .
Minimalna otulina wszystkich prętów zbrojeniowych w przyczółkach oprócz ciosów powinna
wynosić 5 cm , natomiast w ciosach podłożyskowych 2,5 cm .
Powierzchnie przyczółków pozostające nad terenem należy zabezpieczyć antykorozyjnie
wykonując powłokę PCC gr. 2 mm , natomiast na pozostałej części wykonać hydroizolację gr.
min. 2 mm . Część nadziemną razem z gzymsami należy dodatkowo zabezpieczyć powłoką
przeciwko „graffiti” . Kolorystykę powłoki antykorozyjnej należy uzgodnić z Inwestorem .
Teren budowy od strony północnej wiaduktu , do przyczółka nr 4 podlega ochronie
konserwatorskiej , dlatego wykopy należy wykonywać pod nadzorem archeologicznym .
Konstrukcję przyczółków oraz ich zbrojenie pokazano na rysunkach nr 9 , 11 , 13 i 15 .
B.
Filary żelbetowe-słupowe
Ze względu na bardzo zły stan techniczny dwóch filarów wiaduktu zaprojektowano ich
przebudowę polegającą na całkowitej rozbiórce istniejących oczepów , oraz górnej części
słupów do wymaganej rzędnej oraz zabetonowaniu nowych oczepów z ciosami
podłożyskowymi . W przebudowywanych podporach pośrednich dla prawidłowego
ukształtowania oczepów należy skuć na odpowiednią wysokość skorodowany beton słupów
(ok. 50 cm) tak aby górna powierzchnia wystawała ponad spód nowych oczepów na ok. 2 cm
i odpowiednio przygiąć do wewnątrz istniejące zbrojenie , oczyścić je i zabezpieczyć
antykorozyjnie . Przy rozkuwaniu części istniejących podpór należy używać sprzętu
wyburzeniowego , ręcznego tak aby nie uszkodzić pozostającej części betonowej podpór oraz
zbrojenia . Na pozostałych bocznych , pionowych powierzchniach słupów należy usunąć
mechanicznie poprzez skuwanie lub frezowanie i szlifowanie wierzchnią warstwę
skorodowanego betonu do głębokości ok. 1 cm . Procesowi skuwania należy poddać również
powierzchnie słupów zakryte pod ziemią . W tym celu należy odkopać istniejące słupy do
głębokości ok. 1,2 m poniżej poziomu terenu . Przy odkuwaniu skorodowanego betonu należy
zwrócić uwagę aby nie uszkodzić ist. zbrojenia . Następnie odkutą powierzchnię należy
oczyścić przez piaskowanie , zabezpieczyć antykorozyjnie odsłonięte zbrojenie (2 mm) ,
wykonać w-wę szczepną (2 mm) , uzupełnić ubytki w betonie oraz wyszpachlować .
Do wykonania naprawy bocznych powierzchni słupów należy zastosować wybrany system
naprawczy producenta z użyciem zapraw typu PCC II . Przy wykonaniu napraw należy ściśle
przestrzegać zasad podanych w STWIORB i Aprobacie Technicznej .
Na istniejących słupach filarów posadowionych pośrednio na dwóch ściankach
szczelinowych 70x200x1100 cm (wg. dok. arch.) w rozstawie co ok. 7,0 m , po rozkuciu
istniejących oczepów oraz górnej części słupów należy zaszalować , zazbroić i zabetonować
oczepy żelbetowe wraz z ciosami podłożyskowymi z betonu kl. C25/30 zbrojone stalą kl.
A-IIIN gat. BSt500S .
Zaprojektowano oczepy szer. 1,0 m , dł. 11,30 m oraz o zmiennej wysokości od 0,9 m na
końcach do 1,0 m w środku . W planie ze względu na ukośne usytuowanie podpór w
stosunku do osi podłużnej wiaduktu oczepy mają kształt równoległoboku o bokach 1,02 m
oraz 11,0 m na górnej powierzchni , 11,0 m na wysokości 0,2 m od spodu oraz 9,3 m na
spodzie . Dodatkowo czołowe powierzchnie oczepów od wysokości 0,2 m od spodu oczepu są
nachylone górną krawędzią do środka o 0,15 m , natomiast dolną krawędzią poniżej 0,2 m
I
MOS PRO
J
32
do spodu oczepu o szer. 0,8 o 1,0 m . W przekroju poprzecznym oczepy mają kształt
prostokąta z przyciętymi narożami dolnymi . Dolna , pozioma powierzchnia oczepów ma szer.
0,8 m i łączy się z pionowymi powierzchniami bocznymi skosami 10x20 . Po długości górna
powierzchnia oczepów ukształtowana jest w spadku daszkowym zależnym od spadku
poprzecznego , daszkowego 2% na przęsłach wiaduktu . Na górnej powierzchni oczepów
ukształtowano 4 ciosy podłożyskowe w rozstawie co 3,05 m mierząc w osi podpór
o wymiarach w planie 80x70 i wysokości 15 cm mierząc w osi podpór .
Przed przystąpieniem do wykonania ciosów podłożyskowych należy ustalić typ i wymiary
łożysk i w zależności od ich grubości wprowadzić ewentualne zmiany w wysokości ciosów .
Na każdym filarze należy umieścić po 4 znaki wysokościowe : po 3 od spodu oczepu (przy
końcach i w środku) i 1 na słupie (w środku bocznej powierzchni 0,2 m od spodu oczepu) .
Znaki wysokościowe powinny być powiązane ze stałym dodatkowym znakiem
wysokościowym , dowiązanym do niwelacji państwowej . Roboty wykonać zgodnie z §298.1-6
Zbrojenie oczepów :
- podłużne główne górą i dołe oraz odgięte : φ32 ,
- strzemiona dwucięte i pojedyncze φ12 co 10 cm ,
- pręty poziome na końcach oczepów : φ12 .
Zbrojenie ciosów podłożyskowych 80x70 :
- pręty φ12 tworzące siatkę o oczkach 5x5 cm .
beton kl. C25/30 :
-
podpora nr 2
podpora nr 3
11,0 m3
11,0 m3
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ12 , φ32 :
3771,74 kg
3771,74 kg
znaki wysokościowe : 8,0 szt.
naprzemiennie .
Minimalna otulina wszystkich prętów zbrojeniowych w oczepach filarów oprócz ciosów
powinna wynosić 4 cm , natomiast w ciosach podłożyskowych 2,5 cm .
Powierzchnie filarów (ciosy , oczepy , słupy) pozostające nad terenem należy zabezpieczyć
antykorozyjnie wykonując powłokę PCC gr. 2 mm , natomiast na pozostałej części słupów do
głębokości ok. 1,0 m wykonać hydroizolację gr. min. 2 mm . Część nadziemną słupów należy
dodatkowo zabezpieczyć powłoką przeciwko „graffiti” . Kolorystykę powłoki antykorozyjnej
należy uzgodnić z Inwestorem .
Konstrukcję filarów oraz ich zbrojenie pokazano na rysunkach nr 10 i 14 .
I
MOS PRO
J
33
2.3.5.2.B WYKONANIE USTROJU NOŚNEGO PRZĘSŁA
A. Ustrój nośny przęseł z prefabrykowanych belek sprężonych
Bardzo zły stan techniczny konstrukcji nośnej przęseł wiaduktu wymusił ich
przebudowę poprzez całkowitą ich rozbiórkę oraz odtworzenie z użyciem 54 szt. sprężonych
belek prefabrykowanych typu „Kujan” (klasa obciążeń B , klasa betonu B35 , stal sprężająca liny (1 x 5.5 + 6 x 5.0) , odmiana I , średnica liny :15,5mm) o h=0,48 m i l=11,64 m zespolonych
z płytą żelbetową zmiennej grubości od 0,12-0,14 m w osi podłużnej wiaduktu do
0,23-0,25 m nad belkami skrajnymi wykonaną z betonu klasy C25/30 (B30) i zbrojoną stalą
klasy A-IIIN gat. BSt500S . Belki prefabrykowane należy wykonać adaptując typowe belki
wg katalogu [13] z niedobetonowanymi stopkami na końcach oraz podwyższonymi
strzemionami z 7 cm do 9,5 cm . Całkowita wysokość ustroju nośnego wyniesie od
0,6-0,62 m w osi podłużnej wiaduktu do 0,71-0,73 m w miejscu belek skrajnych .
Podwyższenie o 2 cm wynika z przejścia niwelety na wiadukcie o spadku 1 % w łuk
pionowy wklęsły o R=600 m (od strony ul. Sobieskiego) . Szerokość całkowita ustroju nośnego
na długości dwóch pierwszych przęseł od strony południowej oraz części przęsła trzeciego ,
skrajnego jest stała i wynosi 13,02 m , natomiast dalej od odległości ok. 4,6 m w osi
podłużnej od krawędzi czołowej płyty poszerza się na wschód do 13,05 m na krawędzi , ze
względu na łukowy przebieg osi podłużnej wiaduktu (R=200 m) i dalej poszerza się na
zachód liniowo do 13,64 m w związku ze skośnym usytuowaniem skrzydła lewego podpory
nr 4 . Belki w ilości 54 szt , po 18 szt dla każdego przęsła będą ułożone w 1,0 % spadku
podłużnym , równolegle do osi podłużnej wiaduktu , przesunięte względem siebie o ok. 11 cm
ze względu na ukośne usytuowanie podpór w stosunku do osi podłużnej wiaduktu (α=79,5o) .
W przekroju poprzecznym belki będą ustawione daszkowo z 2,0 % spadkiem od osi
podłużnej wiaduktu , w rozstawie osiowym co 0,6 m pozostawiając między belkami szczeliny
szer. ok. 2 cm oprócz belek 4 i 5 oraz 14 i 15 ułożonych w rozstawie osiowym co 1,14 m
między którymi zaprojektowano obustronne wnęki szerokości 0,6 m , wysokości 0,35 m i dł.
ok. 10,84 m każda . Ścianki pionowe wnęk będą opierały się na półkach dolnych
prefabrykatów w odległości ok. 2 cm od krawędzi . Płyta nad wnękami będzie miała grubość
ok. 0,25-0,27 m a wnęki będą służyć do przeprowadzenia w nich kolektorów
odwodnieniowych wiaduktu .
Przekrój poprzeczny płyty na długości dwóch pierwszych przęseł od strony południowej
oraz części przęsła trzeciego będzie ukształtowany u góry na szer. 6,78 m (2x3,39 m) w 2,0%
spadku daszkowym : od osi podłużnej wiaduktu w poprzek w obie strony do osi cieków na
szerokości 3,39 m oraz w 2,0% spadku od krawędzi zewnętrznych płyty do wewnątrz , do
osi cieków na szerokości 3,12 m . Na pozostałej części przęsła skrajnego od północy od
odległości ok. 4,6 m od krawędzi czołowej płyty gdzie oś wiaduktu skręca w prawo po łuku
o R=200 m dla połówki prawej wiaduktu (od wschodu) płyta zachowa swoje wymiary
i spadki jak dla części wcześniejszej a krawędzie zmienią przebieg z prostoliniowego na
łukowy dostosowany do promienia łuku w osi . Natomiast dla połówki lewej oś cieku oraz
krawędź zewnętrzną płyty należy poprowadzić dalej po prostej aż do miejsca na lewej
stronie krawędzi zewnętrznej , w którym krawędź załamuje się w lewo zgodnie z kierunkiem
skrzydła lewego podpory nr 4 i przebiega na długości 1,18 m poszerzając przekrój
poprzeczny o ok. 0,59 m . Krawędź płyty będą stanowiły wsporniki dł. 0,38 m (dla przęseł I
i II oraz części przęsła III) i grubości 0,2 m połączone z półkami dolnymi belek
I
MOS PRO
J
34
prefabrykowanych skosami 41x24 cm w odległości ok. 4 cm od krawędzi belek . Skosy na
całej długości wiaduktu będą miały jednakowe pochylenie i wymiary natomiast wsporniki w
przęśle III – skrajnym od strony ul. Sobieskiego będą zmieniały swoją długość uzależnioną
od geometrii płyty i będą wystawały dla krawędzi prawej od 0,38 m do 0,41 m na końcu
płyty a dla krawędzi lewej (str. Zachodnia) od 0,38 m do 0,97 m .
Długość płyty nośnej przęseł w osi dźwigarów wynosi 36,77 m i składają się na nią :
trzy przęsła o rozpiętości 11,81 + 12,26 + 11,81 m oraz obustronne odległości krawędzi
czołowych płyty od osi podpór skrajnych wynoszące 0,445 m . Całkowita długość płyty
nośnej po osi dźwigarów od naroży najbardziej wysuniętych wynosi 39,28 m .
Wszystkie przęsła zostaną uciąglone poprzez zastosowanie poprzecznic podporowych
i nieprzerwanej płyty nadbetonu odpowiednio zazbrojonych . Poprzecznice posłużą również do
oparcia przęseł na podporach poprzez łożyska . Poprzecznice będą wystawać poza spód
dźwigarów po 0,3 m mierząc w osi podpór a ich szerokość będzie wynosiła odpowiednio
mierząc prostopadle do osi podpór : dla poprzecznic nad przyczółkami 0,7 m (0,71 m po osi
wiaduktu) natomiast nad filarami 1,4 m (1,42 m po osi wiaduktu) . Belki prefabrykowane typu
„KUJAN” będą miały na końcach niedobetonowane półki dolne na długości ok. 0,35 m
i szerokości 0,14 m obustronnie po ukosie związanym z ukośnym usytuowaniem podpór w
stosunku do osi podłużnej wiaduktu (79,5o ) . Belki będą opierały się na poprzecznicach na
długości ok. 0,4 m mierząc w osi belek co oznacza , że całą szerokością półki dolnej będą
opierały się na dł. 0,05 m oraz , że odległość czoła naprzeciw ułożonych belek nad filarami
będzie wynosiła ok. 0,62 m . W przekroju poprzecznym równoległym do osi podłużnej
wiaduktu poprzecznice mają kształt trapezów , których górna krawędź jest w spadku takim
jak płyta nośna (ok. 1%) natomiast dolna krawędź na spodzie poprzecznicy jest pozioma .
W przekroju podłużnym równoległym do osi podpór poprzecznice ukształtowano
dostosowując ich pochylenia do spadku daszkowego spodu płyty wiaduktu . W planie
poprzecznice mają podobnie jak oczepy filarów kształt równoległoboku a czoła poprzecznic
są pochylone krawędziami górnymi na zewnątrz o 0,2 m od krawędzi dolnych . Wszystkie
poprzecznice są jednakowej długości , która wynosi od spodu 12,06 a na wysokości
wsporników płyty 12,46 m . W poprzecznicy nad filarem nr 2 w miejscu wnęk między
belkami pozostawione zostaną otwory φ200 wykształcone poprzez rury osłonowe PE dla
przeprowadzenia kolektorów z przęsła środkowego .
W miejscu oparcia poprzecznic na łożyskach (w związku z poziomym ustawieniem łożysk)
w zależności od wybranego sposobu montażu łożysk należy odpowiednio pogrubić
poprzecznice kształtując odpowiednie płytki nadłożyskowe większe po ok. 10 cm
z każdej strony od płyty górnej łożyska i połączone z powierzchnią spodnią poprzecznicy
skosami 1:1 .
Belki należy układać na rusztowaniach tak , aby było możliwe wykonanie przęsła w jednym
etapie razem z poprzecznicami . Przed betonowaniem płyty należy wykonać uszczelnienie
pomiędzy prefabrykatami materiałem plastycznym oraz osadzić kotwy talerzowe , żeliwne
korpusy dolne wpustów WM1-150C dla wpustów krawężnikowych z polmerobetonu razem z
odpowiednimi kształtkami systemowego odwodnienia HD-PE φ160 (wymagane jest aby spód
kolektora HD-PE φ160 nie wystawał poza spód belek przy wnękach dlatego należy
zastosować max. skrócenie króćca żeliwnego korpusu dolnego wpustu WM1-150C aby była
możliwość zamocowania odpowiednich skróconych kształtek systemowych (kolanko+trójnik) ; z
projektu odwodnienia dostarczonego przez Wykonawcę musi jasno wynikać jakie elementy
I
MOS PRO
J
35
należy zmontować i zabetonować wraz z płytą tak aby przy montażu kolektora
odwodnieniowego nie było problemu z jego montażem i aby nie wystawał on poza spód
belek prefabrykowanych ) jak również zamocować sączki pionowe PVC wraz z rurami
połączeniowymi HD-PE φ50 odwodnienia izolacji .
Można również przed betonowaniem zamocować tuleje we wnękach płyty do podwieszenia
kolektora zgodnie z odpowiednim systemem zamocowań . Betonowanie góry płyty należy
wykonać wg rzędnych geometrii płyty w nawiązaniu do projektowanej niwelety ulicy .
Zaprojektowano następujące zbrojenie nadbetonu i poprzecznic płyty nośnej :
A . zbrojenie nadbetonu płyty nośnej :
- podłużne główne górą : nad filarami 119φ28 (l=400 cm i 600 cm) co 9-10 cm ,
nad przyczółkami i w przęsłach 119φ16 co 9-10 cm ,
- podłużne górą na wsporniku płyty , w strefie pod kapami
oraz skosów płyty : φ12 co 10-15 cm ,
- podłużne dołem między belkami : nad podporami 2φ16 i 3φ12 ,
w przęsłach 1φ12 ,
- podłużne wnęk między belkami : 2x8φ20 i 2x4φ12 ,
- poprzeczne główne górą nad prętami podłużnymi : 245φ12 co 15 cm (1x13 cm) ,
- poprzeczne na wsporniku płyty , w strefie pod kapami
oraz skosów płyty : φ12 co 15 cm (1x13 cm) , 3xφ16 co 15 cm ,
- poprzeczne główne dołem przechodzące przez otwory w belkach : 66φ25 co 50 cm ,
- poprzeczne między belkami w strefach podporowych : strzemiona φ12 co 15 cm ,
- poprzeczne wnęk między belkami : strzemiona φ12 co 12,5 i 50 cm ,
- pręty wokół korpusów dolnych wpustów
pod siatką górną i na prętach wnęki : φ28 o r = 50 i 40 cm ,
- pręty w narożach rozwartych równoległe do dwusiecznych
i prostopadłe do nich : φ12 co 10 cm ,
B. zbrojenie poprzecznic płyty nośnej :
a) poprzecznica skrajna :
- podłużne główne górą : 7φ22 co 10 cm ,
- podłużne główne dołem : 7φ20 i 9φ16 co 10 cm ,
- podłużne rozdzielające : φ12 co 10 cm ,
- pręty odgięte : φ22 co 8 cm ,
- poprzeczne główne dołem : strzemiona dwucięte φ12 co 9-10 cm ,
- poprzeczne główne na wysokości poprzecznicy : strzemiona dwucięte zamknięte
między belkami oraz pojedyncze zamknięte na czołach belek : φ12 co 9-10 cm ,
- pręty-klamry poziome na czołach poprzecznic : φ12 co 24 cm ,
- pręty nad łożyskami : φ8 tworzące siatkę o oczkach 5x5 cm ,
b) poprzecznica nad filarami :
- podłużne główne górą : 10φ25 co 15 (10) cm , 2x6φ16 co 15 cm ,
I
MOS PRO
J
36
- podłużne główne dołem : 10φ18 i 10φ16 co 15 (10) cm ,
- podłużne rozdzielające : φ12 co 13 cm ,
- pręty odgięte : φ25 co 14 cm ,
- poprzeczne główne dołem : strzemiona dwucięte zamknięte φ12 co 9-10 cm ,
strzemiona otwarte pod belkami φ12 co 10 cm ,
- poprzeczne główne na wysokości poprzecznicy : strzemiona dwucięte zamkniete ,
pojedyncze zamknięte oraz otwarte między belkami : φ12 co 9-10 cm ,
oraz strzemiona dwucięte zamknięte na czołach belek : φ12 co 10 cm ,
- pręty-klamry poziome na czołach poprzecznic : φ12 co 24 cm ,
- pręty nad łożyskami : φ8 tworzące siatkę o oczkach 5x5 cm .
adaptowane sprężone belki prefabrykowane typu „Kujan” (klasa obciążeń B , klasa
betonu B35 , stal sprężająca - liny (1 x 5.5 + 6 x 5.0) , odmiana I , średnica liny :15,5mm)
o h=0,48 m i l=11,64 m : 54 szt. ,
beton kl. C25/30 : 178,0 m3 ,
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S
φ8 , φ12 , φ16 , φ18 , φ20 , φ22 , φ25 , φ28 : 38713,5 kg
naprzemiennie . Otulina prętów dla górnej powierzchni płyty wynosi min. 2,5 cm , natomiast
dla wszystkich pozostałych powierzchni w tym poprzecznic min. 3,0 cm .
Powierzchnie betonowe płyty pozostające odkryte nad terenem należy zabezpieczyć
antykorozyjnie wykonując powłokę PCC gr. 2 mm . Kolorystykę powłoki antykorozyjnej należy
uzgodnić z Inwestorem .
Konstrukcję ustroju niosącego przęsła pokazano na rys. nr 16 .
B.
Kapy chodnikowe z prefabrykowaną deską gzymsową
Po ustawieniu i zastabilizowaniu krawężników i wpustów krawężnikowych należy
zamontować płyty gzymsowe z profilowanych prefabrykatów polimerobetonowych 60x4 typu
ANCOR . Kolorystykę gzymsów należy uzgodnić z Inwestorem . Do montażu gzymsów
polimerobetonowych do płyty nośnej zaprojektowano kotwy stalowe φ20 w rozstawie co
0,95 m , które należy osadzić na żywicy epoksydowej we wcześniej wywierconych otworach
φ24 o h=14 cm . Szczelinę między deską gzymsową a płytą nośną przęsła należy wypełnić
kitem fugowym lub zaprawą szybkowiążącą (2x5 cm) .
Następnie można przystąpić do zbrojenia kap chodnikowych oraz montowania drugiej części
kotew talerzowych łączących kapy z konstrukcją płyty nośnej wiaduktu .
Kapy zaprojektowano z betonu kl. C25/30 (B30) gr. 0,23-0,26 m zbrojone w poprzek
strzemionami φ12 co 15 cm i wzdłuż prętami φ10 : siatka górna co 10 cm oraz siatka dolna
co 15 cm ze stali kl. AIII-N gat. BSt500S . Strzemiona należy tak rozmieścić aby nie
kolidowały z gniazdami pod słupki balustrady oraz z kotwami do mocowania bariery .
W miejscach kolizji z wpustami krawężnikowymi należy strzemiona skrócić poprzez
przycięcie do wymaganej długości lub wykonanie odpowiednio krótszych strzemion .
Naroże kapy chodnikowej nr 2 (od strony zachodniej) należy dodatkowo dozbroić prętami
φ12 . W kapie tej zostaną umieszczone dwie rury osłonowe AROT SRS160 dla kabli
I
MOS PRO
J
37
energetycznych . Rury należy umieścić między szkieletem zbrojenia odpowiednio je
usztywniając aby zachować ich prostoliniowy przebieg po betonowaniu . W strefach
dylatacyjnych zaprojektowano dodatkowo dla rur AROT po dwie stalowe rury ochronne
φ193,7/4 . Do właściwego zakotwienia kotew talerzowych w kapie przewidziano dodatkowo 2
pręty podłużne φ12 , oraz jeden pręt φ20 , który jest wspólny również dla kotwy bariery
ochronnej dla której przyjęto 2 pręty φ20 . W kapie przy zewnętrznych krawędziach należy
pozostawić wnęki (gniazda) 14x14 górą oraz 13x13 dołem na wysokość 17 cm do osadzenia
słupków balustrady aluminiowej .
Połączenie krawężnika z betonem kapy chodnikowej należy górą oddylatować szczeliną
2x2 cm i wypełnić ją elastyczną masą uszczelniającą lub kitem polimerowym .
W paśmie projektowanego koryta dla bitumicznego przykrycia dylatacyjnego szer. 0,6 m
należy wykonać przerwę w betonowaniu kapy chodnikowej . Po wykonaniu dylatacji szczelnej
przerwę należy wypełnić betonem pozostawiając wokół szczelinę gr. 2 cm na pełną
wysokość . Ten fragment kapy należy zazbroić pojedyńczą siatką z prętów poprzecznych φ12
co 11 cm oraz prętów podłużnych φ10 co 10 cm . Po osiągnięciu przez beton wymaganej
wytrzymałości szczelinę należy oczyścić i wypełnić ją na pełną wysokość elastyczną masą
uszczelniającą lub kitem polimerowym .
Szczególną uwagę należy zwrócić w czasie zbrojenia i betonowania kap na ochronę izolacji
pomostu .
Po zamontowaniu balustrad oraz barier oraz po wykonaniu nawierzchni na kapach należy w
kapach nad każdą podporą umieścić po 2 znaki wysokościowe (po jednym dla każdej strony
wiaduktu) . Razem należy umieścić na kapach 8 znaków wysokościowych , dla których należy
wykonać szczegółowe pomiary wysokościowe , które należy załączyć do inwentaryzacji
powykonawczej obiektu . Pozostałe 16 znaków wysokościowych należy umieścić na
podporach .
Znaki wysokościowe powinny być powiązane ze stałym dodatkowym znakiem
wysokościowym , wykonanym z trwałego materiału i posadowionym na gruncie rodzimym
poniżej poziomu przemarzania , poza korpusem drogi w niewielkiej odległości od
przebudowywanego wiaduktu dowiązany do niwelacji państwowej . Czynności te wykona
geodeta uprawniony na zlecenie Wykonawcy . Po wykonaniu powyższego Wykonawca
przedłoży Inżynierowi operat geodezyjny . Roboty wykonać zgodnie z §298.1-6
deski gzymsowe profilowane 60x4 z polimerobetonu : L = 36,85 + 36,8 = 73,65 m
beton kl. C25/30 : 60,0 m3 ,
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ10 , φ12 , φ20 : 6385,5 kg
znaki wysokościowe : 8,0 + 1,0 = 9,0 szt.
Otulina prętów dla górnej powierzchni kapy wynosi min. 3,0 cm .
Powierzchnie gzymsów muszą być dodatkowo zabezpieczone powłoką przeciwko
„graffiti” . Kolorystykę gzymsów należy uzgodnić z Inwestorem .
Rozwiązania konstrukcyjne kap chodnikowych pokazano na rys. nr 18.
I
MOS PRO
J
38
2.3.5.2.C
ŁOŻYSKA
Zaprojektowano 16 łożysk elastomerowych kotwionych po 4 szt. na każdą podporę .
Przyjęto jedno łożysko stałe na podporze nr 2 (filar od strony ul. 3-go Maja) jako łożysko
drugie od strony zachodniej oraz pozostałe 3 łożyska leżące na tej podporze oraz 3 łożyska
leżące naprzeciw łożyska stałego na pozostałych podporach jako jednokierunkowo
przesuwne . Pozostałe 9 łożysk przyjęto jako wielokierunkowo przesuwne . Łożyska na
podporach skrajnych (przyczółkach) powinny być o nośności min. 1100,0 kN , natomiast
pozostałe na filarach o nośności min. 2100,0 kN . Łożyska będą ustawione poziomo na
wcześniej wykonanych ciosach podłożyskowych dostosowanych do wysokości łożysk w
rozstawie co 3,05 m w osi podpór , jedną parą krawędzi prostopadle do osi podłużnej
wiaduktu . Rzędne ciosów podano przyjmując wysokość łożyska z podlewką i nadlewką
łącznie 15 cm . Montaż łożysk powinien przebiegać zgodnie z „projektem montażu”
i instrukcjami producenta łożysk i należy go wykonać bezpośrednio po wykonaniu ciosów
podłożyskowych po osiągnięciu przez beton odpowiedniej wytrzymałości . Łożyska należy
ustawiać na ciosach na żywicy epoksydowej lub „poduszce” z mieszanek bezskurczowych
gr. ok. 2 cm posiadających odpowiednią Aprobatę IBDiM .
Można zastosować łożyska o innej wysokości z odpowiednim dostosowaniem wysokości
ciosów i podlewek . Zmiana łożysk wymaga uzgodnienia Projektanta .
Rozmieszczenie łożysk pokazano na rys. nr 6 oraz 9-11 .
2.3.5.2.D
URZĄDZENIA DYLATACYJNE
Zaprojektowano dwa bitumiczne przykrycia dylatacyjne 60x9 na końcach wiaduktu
między konstrukcja nośną przęseł a ścianką zapleczną podpór skrajnych . Po ułożeniu
nawierzchni jezdni można przystąpić do wykonywania przykrycia bitumicznego . Prace należy
rozpocząć od oczyszczenia (piaskowanie i odpylanie) wcześniej wyciętego koryta w
nawierzchni jezdni (łącznie z izolacją zgrzewalną) . Następnie należy zagruntować
powierzchnię koryta preparatem firmowym . Po tych czynnościach wypełnić gąbczastą
wkładką neoprenową szczeliny między przęsłem a ścianką zapleczną oraz wykonać pierwszą
powłokę z masy zalewowej na dnie koryta . W dalszej kolejności ułożyć stabilizator i po
jego dokładnym dociśnięciu do powłoki z masy zalewowej , należy wykonać powłokę z
rozgrzanej masy zalewowej na blasze stabilizatora . Następnie należy wypełnić koryta
warstwami o gr. 2 cm na całej szerokości pomostu na przemian gorącym kruszywem
i rozgrzaną masą zalewową . Ostatnia warstwa masy zalewowej wykonana po dokładnym
spenetrowaniu kruszywa masą zalewową powinna wystawać kilka milimetrów nad poziom
nawierzchni i zachodzić na nią 2-3 cm oraz mieć posypkę z drobnego kruszywa w obrębie
jezdni , natomiast w obrębie płyt chodnika powinna być wykonana równo z wierzchem
nawierzchni jezdni , z zachowaniem odpowiednich pochyleń poprzecznych jezdni
i chodników . Na szerokości przykrycia krawężnik ma mniejszą wysokość niż na pozostałych
częściach obiektu , dlatego należy go wcześniej przyciąć na odpowiednią wysokość .
2.3.5.2.E
A.
ODWODNIENIE
Odwodnienie izolacji płyty nośnej przęsła
I
MOS PRO
J
39
Odwodnienie izolacji zaprojektowano w postaci drenażu powierzchniowego z pasków
geowłókniny o szerokości nie mniejszej niż 3 cm z podwójnie złożonej geowłókniny
filtracyjnej , ułożone na warstwie izolacji i obłożone warstwą filtracyjną przewidzianą z grysu
bazaltowego jednofrakcjowego 4/6 mm otoczonego kompozycją z żywicy epoksydowej .
Szerokość warstwy filtracyjnej nie mniejsza niż 7 cm , a grubość nie mniejsza niż 15 mm .
Ilość kompozycji żywicy w warstwie filtracyjnej powinna zapewnić tylko całkowite otoczenie
ziaren kruszywa bez wypełnienia pustek między ziarnami . Zaprojektowano po dwa dreny w
strefie krawężników wzdłuż wiaduktu dla każdej strony : jeden pod stopką krawężnika , od
strony jezdni , drugi w osi odwodnienia . Dodatkowo zaprojektowano dreny poprzeczne na
końcach przęseł przy dylatacjach ułożone w odległości 57 cm od krawędzi bitumicznego
przykrycia dylatacyjnego , oraz krótkie poprzeczne dreny po 0,5 m pod krawężnikami
i kapami chodnikowymi . Dreny te należy rozmieszczać w rozstawie co 1,0 m układając
jeden koniec w osi podłużnego drenu pod stopką krawężnika a drugi koniec wypuszczając
pod kapę . W pierwszej kolejności należy ułożyć dreny podłużne i poprzeczne pod
krawężnikami a następnie po ustawieniu krawężników ułożyć pozostałe dwa dreny podłużne
pod kapami . Dreny pod krawężnikami i kapami należy odpowiednio chronić w czasie
betonowania kap przed uszkodzeniem . Następnie po ułożeniu izolacji na szerokości jezdni
bezpośrednio przed ułożeniem warstwy ochronnej izolacji należy ułożyć drenaż poprzeczny
w obrębie jezdni przy dylatacjach . Do odprowadzenia wody z drenażu poziomego
zaprojektowano 22 sączki pionowe (np. typu ANCOR) po 11 szt. dla każdej osi
odwodnienia . Po 3 szt. sączków przewidziano w przęsłach skrajnych oraz po 5 szt. w
przęśle środkowym . W przęsłach skrajnych oprócz sączków zaprojektowano po 2 wpusty
mostowe krawężnikowe . Sączki należy zakończyć rurami φ50 mm i podłączyć do kolektorów
HD-PE φ160 .
Rozstaw i układ oraz szczegóły odwodnienia z poziomu izolacji pokazano na rys.
nr 6 , 8 i 16 .
B.
Owodnienie wiaduktu
Na wiadukcie zastosowano odwodnienie powierzchniowe poprzez odpowiednie
ukształtowanie spadków poprzecznych i podłużnych na nawierzchni jezdni i chodników oraz
zaprojektowano 8 szt. polimerobetonowych (np. typu ANCOR) wpustów mostowych ,
krawężnikowych (z koszem osadczym) z odpływem pionowym , z korpusem żeliwnym , dolnym
wpustu WM1-150C podłączonych do kolektorów HD-PE 160 mm przebiegających wzdłuż
wiaduktu i podłączonych do istniejącej kanalizacji ogólnospławnej . Korpusy górne wpustów
krawężnikowych polimerobetonowych należy ustawić w linii krawężników po 4 dla każdej
strony jezdni w rozstawie co 5,0 m na wcześniej zabetonowanych w płycie nośnej żeliwnych
korpusach dolnych wpustów WM1-150C . Wpusty przyjęto tylko dla przęseł skrajnych po
2 dla każdej ze stron jezdni danego przęsła . Kolektory HD-PE 160 należy zamocować we
wnękach płyty nośnej oraz kolektory z przęsła środkowego i skrajnego od strony
południowej przeprowadzić przez poprzecznicę nad podporą nr 2 oraz przez ściankę
zapleczną w podporze nr 1 w rurach osłonowych φ200 z PE z wykorzystaniem
systemowych stalowych zawieszeń . Wszystkie elementy podwieszenia systemowego muszą
być odpowiednio zabezpieczone antykorozyjnie poprzez metalizację (Zn , 90µm) oraz
zabezpieczone odpowiednim zestawem malarskim zgodnie z systemem producenta .
I
MOS PRO
J
40
Kolektory dla wpustów i sączków z przęsła środkowego i skrajnego od strony ul. 3-go Maja
podłączone będą do przebudowanych studzienek kanalizacyjnych z kratkami ściekowymi
poprzez rury HD-PE φ160 w rurach ochronnych PE φ200 , natomiast kolektory dla wpustów
z przęsła skrajnego od strony ul. Sobieskiego podłączone będą poprzez projektowaną studnię
kanalizacyjną φ425 PVC (D2) do istniejącej komory rewizyjnej kds400 (D1i) obok filaru od
strony centrum .
Kolektory muszą być wyposażone w czyszczaki oraz mieć zapewnioną odpowiednią
kompensację . Do kolektorów należy również podłączyć pionowe sączki odwodnienia izolacji .
Schemat odwodnienia wiaduktu przedstawiono na rys. nr 6 .
2.3.5.2.F
A.
HYDROIZOLACJA
Powłoka izolacyjna bitumiczna „na zimno”
Wszystkie powierzchnie betonu podpór oraz oczepów murów oporowych stykające się z
gruntem należy zabezpieczyć przez wykonanie powłoki hydroizolacji bitumicznej na zimno
(np. ABIZOL R+2P) o gr. powłoki min. 2,0 mm i wystającej od strony zewnętrznej podpór
ok. 5 cm ponad powierzchnie chodników lub umocnień . Izolowane powierzchnie powinny być
suche i czyste . Powierzchnie pod izolacje należy przygotować przez piaskowanie . Wykonana
powłoka powinna być jednolita , bez odprysków , uszkodzeń i porów .
B.
Izolacja z papy zgrzewalnej
Izolację płyty nośnej przęseł zaprojektowano jako jednowarstwową gr. min. 0,5 cm w
obrębie jezdni i dwuwarstwową min. 1,0 cm pod kapami chodnikowymi . W pierwszej
kolejności izolację należy układać pod kapami chodnikowymi jako dwuwarstwową a dopiero
po ich wykonaniu bezpośrednio przed ułożeniem warstwy ochronnej nawierzchni izolację w
obrębie jezdni . Przed ułożeniem izolacji powierzchnię płyty pomostu należy odpowiednio
przygotować przez frezowanie . Podłoże pod izolację wodoszczelną powinno być równe ,
gładkie , nieodkształcalne , suche , odpylone i pozbawione tłustych plam . W tym celu należy
usunąć szkliwo cementowe i wypukłe nierówności , zamknąć ewentualne rysy , wypełnić
ubytki , oczyścić miejsca zabrudzone , zlikwidować tłuste plamy oraz powierzchnię płyty
odpylić . Następnie tak przygotowane podłoże podlega ocenie przydatności zgodnie z
STWIORB
i w przypadku oceny pozytywnej można przystąpić do gruntowania
podłoża preparatem przewidzianym przez producenta materiału hydroizolacyjnego (gruntowanie
tylko na połaciach przewidzianych do wykonania izolacji w danym dniu ) . W przypadku
preparatów gruntujących o dłuższym okresie schnięcia , gruntowanie podłoża wykonywać z
odpowiednim wyprzedzeniem zwracając uwagę na czystość i suchość podłoża przed
układaniem izolacji . Szczególną uwagę należy zwrócić na dokładne ułożenie izolacji przy
pionowych sączkach odwadniających , wpustach , strefach krawężnikowych oraz w obszarze
dylatacji . W obszarze chodników należy zabezpieczyć pierwszą warstwę izolacji dodatkową
warstwą izolacji tego samego rodzaju bez jej przyklejania . Arkusze materiału izolacyjnego
należy przyklejać zgodnie z pochyleniami pomostu , rozpoczynając od miejsca najniżej
położonego . Poszczególne arkusze należy łączyć na zakład wzdłuż arkusza na szerokość od
7-10 cm ,
w poprzek na długość 15 cm . Zakłady poprzeczne poszczególnych arkuszy
powinny być przesunięte względem siebie nie mniej niż 50 cm . Po ułożeniu izolacji należy
I
MOS PRO
J
41
odszukać gniazda kotew talerzowych , delikatnie naciąć w tych miejscach izolację i
przymocować płyty z kotwami za pomocą śrub M20x50 . Technologię związaną z
układaniem izolacji opisano szczegółowo w odpowiedniej SST . Przy układaniu izolacji należy
ściśle przestrzegać zasad podanych w STWIORB i Aprobacie Technicznej.
Izolację na płytach przejściowych należy wykonać podobnie jak na płycie nośnej
jednowarstwową gr. 0,5 cm . Widok balustrady pokazano na rys. nr 6 .
2.3.5.2.G WYPOSAŻENIE POMOSTU
A.
Balustrada aluminiowa
Na całej długości wiaduktu , przy obu krawędziach oraz na długości murów oporowych
po stronie wschodniej zaprojektowano balustradę aluminiową , szczeblinkową o całkowitej
długości 113,0 m , wysokości 1,2 m i szerokości pochwytu 0,09 m . Słupki balustrady
rozmieszczone dla modułu 1,9 m należy osadzić w gniazdach 14x14x17 pozostawionych w
kapach chodnikowych na długości wiaduktu oraz w gzymsach skrzydełek podpory nr 1 i 4 ,
w oczepach murów oporowych , oraz w cokole betonowym dla balustrady od strony
zachodniej za skrzydłem podpory nr 4 . Po osadzeniu słupków w otworach wolną przestrzeń
należy wypełnić zaprawą niskoskurczową . Balustrada na długości wiaduktu przebiega prawie
cały czas prostoliniowo oprócz końca wiaduktu od strony północnej , gdzie dla strony
zachodniej załamuje się wraz z ukośnym skrzydłem podpory nr 4 oraz dla strony wschodniej
ok. 3,6 m przed końcem przęsła przechodzi w łuk o R=193,6 m (w osi balustrady) i dalej
przebiega w łuku do końca muru oporowego . Przewidziano również krótkie odcinki
balustrady po 0,77 (0,62+0,15) m na końcu balustrady po stronie lewej przed wiaduktem
(strona południowa) oraz po str. prawej za wiaduktem na końcu muru oporowego .
Kolorystykę balustrady należy uzgodnić z Inwestorem .
Widok balustrady pokazano na rys. nr 6 .
B.
Bariera ochronna
Dla ochrony pieszych oraz pojazdów zaprojektowano bariery ochronne SP-06 :
SP-06/M/1 na długości obiektu oraz jako kontynuacja SP-06/1 i SP-06/2 na dojazdach .
Na długości wiaduktu po obu stronach słupki bariery SP-06/M/1 należy przykręcić do
zabetonowanych w kapach chodnikowych kotew stalowych w rozstawie co 1,0 m .
Na końcach barier należy zastosować projektowane odcinki zejściowe do poziomu terenu
kończąc je łącznikami czołowymi . Łączenie odcinków głównych barier z odcinkami
zejściowymi należy wykonać stosując łączniki ukośne . Słupki barier ochronnych należy
wykonać z IPE 140 a bariery mają być zabezpieczone antykorozyjnie poprzez metalizację
(Zn) o gr. min. 90 µm .
Widok i rozmieszczenie barier ochronnych pokazano na rys. nr 2-6 .
C.
Krawężniki , wpusty oraz odwodnienie liniowe z betonu polimerowego
Po wykonaniu na płycie nośnej dwuwarstwowej izolacji pod kapami chodnikowymi
oraz po ułożeniu drenów odwodnienia izolacji należy ustawić na płycie krawężniki 20x18 z
I
MOS PRO
J
42
polimerobetonu typu ANCOR na podlewce z polimerobetonu gr. ok. 3 cm i szerokości ok. 18
cm . Krawężniki te o kształcie litery L posiadają stopki szerokości ok. 8 cm oddalone od
góry krawężnika na 14 cm . Razem z krawężnikami należy ustawić 8 szt. wpustów
krawężnikowych z polimerobetonu z odpływem dolnym , po 4 dla każdej strony wiaduktu po 2 w przęsłach skrajnych w rozstawie co 7,5 m . W miejscach poprzecznych dylatacji
ustroju nośnego (na końcach wiaduktu) krawężniki muszą być przerwane na odcinku ok. 4 cm
i odpowiednio podcięte od dołu na szerokości 60 cm dla zmieszczenia bitumicznego
urządzenia dylatacyjnego 60x9 . Krawężniki w tych miejscach będą ustawione bez podlewki
i odpowiednio zabezpieczone przed przesunięciem w trakcie wykonywania nawierzchni
jezdni . Szczeliny szerokości 4 cm wypełniamy masą zalewową trwale plastyczną natomiast
pozostałe szczelny między krawężnikami kitem trwale elastycznym . Stopki krawężników po
ułożeniu warstwy ścieralnej jezdni powinny być poniżej krawędzi tej warstwy o ok. 0,7 cm .
Połączenie w-wy ścieralnej z krawężnikiem należy zrealizować poprzez użycie elastycznej
taśmy uszczelniającej . Krawężnik po lewej stronie wiaduktu (od zachodu) należy układać po
prostej na całej długości płyty natomiast krawężnik prawy należy układać zgodnie z
przebiegiem osi podłużnej jezdni .
Przed wiaduktem od strony ul. 3-go Maja przy krawężnikach betonowych
zaprojektowano przed i za proj. wpustami ściekowymi odwodnienie liniowe klasy C z
polimerobetonu z rusztem żeliwnym d=10 cm , D=15 cm , o max pochyleniu 0,6 % .
Kolor krawężników i wpustów należy uzgodnić z Inwestorem .
Szczegóły ustawienia krawężnika i wpustu pokazano na rys. nr 6 i 8 .
2.3.5.2.H ROBOTY PRZYOBIEKTOWE
A.
Odwodnienie i zasypanie przyczółków
Tylne ściany przyczółków oraz mury oporowe od strony wschodniej należy odwodnić
za pomocą warstwy filtracyjnej z geokompozytu wg ODW4.0 K.D.M. oraz z drenu z
perforowanej rury drenarskiej PVC-U φ113 owiniętej geowłókniną w obsypce ze żwiru
odprowadzającego wodę na skarpę pod wiaduktem . Warstwę filtracyjną z geokompozytu
należy ułożyć od poziomu wierzchu warstwy gliny do wysokości : na korpusach – do
wierzchu wspornika płyty przejściowej a poza nim i na skrzydłach oraz murach oporowych
- do poziomu ok. 30 cm poniżej wierzchu skrzydła lub oczepu muru .
Geomembranę układać w następujący sposób :
1. należy uciąć arkusz geomembrany odpowiedniej długości ,
2. poczynając od góry i kierując się od lewej strony ku prawej , należy przyłożyć membranę
do krawędzi ściany ,
3. mocowanie geomembrany do pionowych powierzchni betonowych zgodnie z instrukcją
producenta geomembrany (listwy zakańczające) ,
4. sprawdzić poziomicą , że arkusze zwisają pionowo i przybić je do ściany wzdłuż górnego
brzegu co 30 cm ; w tym celu należy wetknąć zatyczki mocujące w drugi rząd wytłoczeń
w odległości nie mniejszej niż 3 cm od krawędzi ; należy połączyć kolejne arkusze na
zakład podwójny , sprawdzając czy wytłoczenia są jedne w drugich ; arkusze należy
uszczelnić odpowiednią taśmą należącą do systemu ,
I
MOS PRO
J
43
5. arkusze należy kłaść wytłoczeniami i geotkaniną w kierunku gruntu ; odmierzając arkusz
membrany należy uwzględnić 40 cm nakładkę , którą należy nawinąć na rurę drenażową
lub ułożyć na warstwie odcinającej z gliny ; aby połączyć rurę z wewnętrzną stroną
geotkaniny , należy geotkaninę odłączyć od geomembrany do wysokości około 1m , rurę
drenażową należy umieścić na geomembranie , po uprzednim położeniu pod rurę materiału
filtracyjnego ; odłączony fragment geotkaniny należy nawinąć wokół rury .
Arkusze geokompozytu powinny być przymocowane do betonu systemowymi zaczepami .
Dla przyczółków należy wcześniej na odsadzkach w-wy z betonu C12/15 wykonanej pod
korpusami przyczółków od strony zasypki należy ułożyć warstwę gliny gr. 20 cm w spadku
5 % w dół w stronę zasypki . Poza w-wą z betonu należy uformować koryto z gliny w
spadku 3% wzdłuż podpór i ułożyć w nim dreny . Posłuży ona do odprowadzenia wody z
geokompozytu . Rury drenarskie dobrać zgodnie z systemem producenta uwzględniając rury
pełne bez otworów (lub w 1/2 części obwodu np. dla drenu wzdłuż muru oporowego ) poza
warstwą gliny oraz zakończenia drenów z kratką na wylocie . rury drenarskie należy
wyprowadzić na skarpy stożków obok podpór skrajnych .
Do zasypania przyczółków należy użyć piasku średnioziarnistego , niezaglinionego o φu=35 .
Przyczółki należy zasypywać ręcznie warstwami o grubości do 20 cm , z zagęszczeniem
każdej warstwy do IS = 1,0 . Górną powierzchnię zasypki należy dostosować do powierzchni
płyt przejściowych tzn. nadać jej 10 % spadek wzdłuż osi drogi od przyczółków w stronę
dojazdów oraz 2% poprzeczny spadek dostosowany do poprzecznego spadku płyt
przejściowych . Rysunki izolacji , odwodnienia i obsypania przyczółków pokazano na
rysunkach nr 6 .
B.
Płyty przejściowe
Za przyczółkami w nasypach dojazdów do wiaduktu zaprojektowano monolityczne płyty
przejściowe długości 4,0 m , grubości 0,25 m i szerokości 7,18 m , ułożone w spadku 10,0 %
w dół w kierunku dojazdów wzdłuż osi podłużnej wiaduktu , natomiast poprzecznie daszkowo
ze spadkiem 2,0 % . Płyty są zdylatowane na 5 równych części szer. 118 cm dla każdej ze
stron wiaduktu . Między płytami pozostawiono szczeliny szerokości 2 cm wypełnione
styropianem .
Płyty zaprojektowano z betonu kl. C25/30 (B30) zbrojone stalą kl. AIII-N gat. BSt500S :
wzdłuż płyt strzemiona φ16 co 15 cm , pręty rozdzielcze φ12 co 20 cm .
Przed ułożeniem płyt należy odpowiednio ukształtować górną powierzchnię zasypki nadając
jej projektowane spadki i rozłożyć na niej powłokę z PVC gr. 0,5 mm , a następnie na niej
ułożyć warstwę z betonu kl. C12/15 (B15) gr. 10 cm .
Po wykonaniu na płytach izolacji z papy zgrzewalnej gr. 0,5 cm należy na niej ułożyć
w-wę wyrównawczą z betonu kl. C12/15 , która będzie pełniła jednocześnie rolę w-wy
ochronnej izolacji .
Odwodnienie płyt przejściowych zrealizowano poprzez zaprojektowanie na końcu płyt drenu
z perforowanej rury drenarskiej PVC-U φ113 owiniętej geowłókniną w obsypce ze żwiru na
całej długości drenu , odprowadzającego wodę do projektowanego kolektora dla podpory nr 1 ,
oraz na zewnątrz na skarpę dla podpory nr 4 . Dreny należy ułożyć w 3 % spadku
podłużnym w poprzek od osi drogi , na warstwie z gliny gr. 20 cm i szer. 1,0 m .
I
MOS PRO
J
44
Rury drenarskie dobrać zgodnie z systemem producenta uwzględniając rury pełne bez
otworów (lub w 1/2 części obwodu) poza warstwą gliny oraz zakończenia drenów z kratką
na wylocie .
beton kl. C25/30 : 14,4 m3 ,
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ12 , φ16 : 1786,3 kg
Otulina prętów wynosi min. 4,0 cm .
Konstrukcję płyt przejściowych oraz ich odwodnienie pokazano
nr 6 i 17 .
C.
na
rysunkach
Mury oporowe
Od strony wschodniej przed , za oraz pod wiaduktem znajdują się murowane , betonowe
mury oporowe stykające się z przyczółkami wiaduktu , będące oparciem dla chodników przy
i obok ulicy . Ze względu na zły stan techniczny tych murów oporowych zaprojektowano ich
przebudowę polegającą na rozebraniu murów i budowie nowych odcinków murów z grodzic
stalowych zwieńczonych żelbetowymi oczepami (mury nr 1 , 2 i 4) .
Od strony południowo-zachodniej bezpośrednio przy wiadukcie usytuowany jest zjazd
oraz ogrodzenie sąsiedniej posesji (zakład szewski) . Plac tej posesji jest umocniony kostką
betonową i bezpośrednio przy wiadukcie ogrodzony w postaci bramy wjazdowej oraz furtki
na zjeździe i dalej elementami stalowymi na murku murowanym z cegły klinkierowej .
Odległość między murkiem tego ogrodzenia a gzymsem ist. wiaduktu wynosi zaledwie
ok. 70 cm . Takie ukształtowanie tej posesji w bliskim sąsiedztwie wiaduktu było możliwe
dzięki zasypaniu części podpory i umocnienia pod wiaduktem . Przewiduje się wykonanie
muru oporowego (mur nr 3) oddzielającego teren przedmiotowej posesji od przyczółka nr 1
wiaduktu , tak aby można było prawidłowo ukształtować teren pod wiaduktem przy
przyczółku .
Na etapie rozbiórek i wykopów dla w/w przyczółka konieczne jest wykonanie zabezpieczenia
wykopów z grodzic stalowych z uwagi na bezpośrednie sąsiedztwo zjazdu na posesję , oraz
przed rozburzeniem podpory nr 1 należy docelowo wykonać stalową część nośną z grodzic
G62 muru oporowego po stronie zachodniej . W związku z niewielką odległością (ok. 0,2 m)
projektowanej ścianki z grodzic stalowych od ogrodzenia sąsiedniej posesji Wykonawca
Robót dołoży wszelkich starań aby nie uszkodzić tego ogrodzenia wykonując np. wyższą
ściankę z grodzic , którą później będzie można przyciąć do wymaganej wysokości .
W przypadku gdyby doszło do uszkodzenia kolidującego ogrodzenia Wykonawca Robót
będzie zmuszony do jego odtworzenia na własny koszt .
Mury oporowe zaprojektowano z grodzic stalowych GU 16-400 (G62) wciśniętych w
grunt na odpowiednią głębokość i zwieńczone u góry żelbetowym oczepem z
prefabrykowanym gzymsem polimerobetonowym . Oczep murów nr 1 i 2 przed i za
wiaduktem po stronie wschodniej zaprojektowano o wymiarach 70x50 z profilowaną deską
gzymsową 60x4 (taką jak na wiadukcie) , natomiast oczep murów nr 3 i 4 o wymiarach
60x30 z płaską deską gzymsową 40x3 . Przed wykonaniem ścianek z grodzic należy rozebrać
istniejące mury oporowe oraz przełożyć kolidujące urządzenia obce w tym wodociąg ,
kanalizację ogólnospławną oraz kanalizację teletechniczną . Ponieważ ścianka muru oporowego
I
MOS PRO
J
45
nr 1 krzyżuje z projektowanym wodociągiem dlatego wykonanie jej należy połączyć z
przebudową wodociągu , który po zabiciu ścianki należy przeprowadzić przez nią w stalowej
rurze osłonowej . Ścianka muru oporowego nr 4 pod wiaduktem będzie wykonywana nad ist.
kolektorem kanalizacji ogólnospławnej , który po przebudowie kanalizacji będzie zamulony ,
dlatego w czasie jej wykonywania może dojść do kolizji z w/w kolektorem . Ponieważ mur
oporowy nr 4 znajduje się pod wiaduktem dlatego jego wykonanie należy zakończyć przed
montażem belek prefabrykowanych wiaduktu . Mur oporowy nr 2 będzie wykonywany na
terenie , który podlega ochronie konserwatorskiej , dlatego wykopy oraz wciskanie ścianki z
grodzic należy wykonywać pod nadzorem archeologicznym .
W miejscu projektowanej ścianki nr 3 mogą przebiegać kable energetyczne dlatego
wymagane jest aby przed rozpoczęciem robót związanych z pogrążaniem grodzic stalowych
cały teren budowy został dokładnie rozpoznany ze względu na uzbrojenie terenu .
Po wykonaniu ścianek z grodzic części nadziemne ścianek oprócz 20-25 cm górą , które będą
zakotwione w oczepach żelbetowych z bet. kl. C25/30 zbrojonego stalą kl. AIII-N gat.
BSt500S m należy zabezpieczyć antykorozyjnie . Zabezpieczenie wykonać w postaci powłoki
malarskiej zestawem malarskim poliamidowym (primer+powłoka) gr. 450 µm .
W oczepach murów oporowych nr 1 , 2 oraz 3 należy pozostawić gniazda 14x14x17 do
montażu balustrady aluminiowej . Górne powierzchnie murów nr 1 i 2 stanowiące część
chodnika będą zabezpieczone powłoką poliuretanowo-epoksydową gr. 6 mm , natomiast murów
nr 3 i 4 powłoką antykorozyjną PCC gr. 2 mm . Mury należy oddylatować od ścian
przyczółków taśmą hypalonową szer. 20 cm i gr. 2 mm .
Jako wypełnienie ścianek od strony chodników zaprojektowano stalowe panele elewacyjne na
ruszcie stalowym , gr. paneli wraz z rusztem 10 cm , panele z blachy gr. min. 0,5 mm ze stali
S 250 GD zabezpieczone antykorozyjnie Z275, AZ180 + Poliester SP25 gr. okładziny organicznej
min. 25 µm. + powłoka przeciwko "graffiti" .
A.
mury oporowe nr 1 i 2 przed i za wiaduktem zwieńczone żelbetowym oczepem z
profilowaną , polimerobetonową deską gzymsową 60x4 :
-
grodzice stalowe GU 16-400 (G62 , Wy>1500 cm3) ze stali S 240 GP zabezpieczone
antykorozyjnie powłoką malarską wykonaną zestawem malarskim poliamidowym
(primer+powłoka) gr. 450 µm:
l1=5,6 m ; hś=1,5 m ; hwb= 1,2 m , f1=5,6x1,5= 7,1 m2 ,
l2=2,8 m ; hś=2,5 m ; hwb= 1,4 m , f2=2,8x2,5=7,0 m2 ,
l3=2,8 m ; hś=3,0 m ; hwb= 2,2 m , f3=2,8x3,0=8,4 m2 ,
l4=2,8 m ; hś=3,5 m ; hwb= 2,5 m , f4=2,8x3,5=9,8 m2 ,
l5=5,6 m ; hś=6,0 m ; hwb= 4,5 m , f5=5,6x6,0= 33,6 m2 ,
l6=6,4 m ; hś=5,0 m ; hwb= 3,5 m , f6=6,4x5,0=32,0 m2 ,
L = 5,6+3x2,8 + 5,6+6,4 = 42,75 m ,
F = 7,1+7,0+8,4+9,8 + 33,6+32,0 = 97,9 m2 ,
G = 97,9x154,9 = 15164,71 kg ,
Fza = 50,2 + 37,5 = 87,7 m2 ,
I
MOS PRO
J
46
-
deski gzymsowe profilowane 60x4 z polimerobetonu : L = 0,5+17,2 + 12,1+0,95 = 30,75 m
beton kl. C25/30 : 10,4 m3
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ10 , φ12 , φ16 : 1397,7 kg ;
taśma dylatacyjna hypalonowa szer. 20 cm i gr. 2 mm : F = 0,2x(2,0 + 2,5) = 0,9 m2 ,
stalowe panele elewacyjne na ruszcie stalowym , gr. paneli wraz z rusztem 10 cm ,
panele z blachy gr. min. 0,5 mm ze stali S 250 GD zabezpieczone antykorozyjnie Z275,
AZ180 + Poliester SP25 gr. okładziny organicznej min. 25 µm. + powłoka przeciwko
"graffiti" : F = 16,5 + 12,5 = 29,0 m2
B . mury oporowe nr 3 i 4 pod i obok wiaduktu zwieńczone żelbetowym oczepem z
płaską , polimerobetonową deską gzymsową 40x3 :
-
grodzice stalowe GU 16-400 (G62 , Wy>1500 cm3) ze stali S 240 GP zabezpieczone
antykorozyjnie powłoką malarską wykonaną zestawem malarskim poliamidowym
(primer+powłoka) gr. 450 µm:
l1=4,0 m ; hś=4,5 m ; hwb= 3,5 m , f1=4,0x4,5= 18,0 m2 ,
l2=8,0 m ; hś=6,0 m ; hwb= 6,0 m , f2=8,0x6,0=48,0 m2 ,
l3=0,8 m ; hś=4,5 m ; hwb= 4,5 m , f3=0,8x4,5 = 3,6 m2 ,
l4=0,8 m ; hś=3,0 m ; hwb= 3,0 m , f4=0,8x3,0 = 2,4 m2 ,
L = 4,0 + 8,0 +2x0,8 = 13,6 m ,
F = 18,0 + 48,0+3,6+2,4 = 72,0 m2 ,
G = 65,6x154,9 = 10161,44 kg ,
Fza = 18,3 + 4,0 = 22,3 m2 ,
-
deski gzymsowe płaskie 40x3 z polimerobetonu : L = 4,4+6,3+4,2 = 14,9 m ,
beton kl. C25/30 : 3,6 m3
stal zbrojeniowa kl. AIII-N gat. BSt500S φ10 , φ12 , φ16 : 432,0 kg ;
stalowe panele elewacyjne na ruszcie stalowym , gr. paneli wraz z rusztem 10 cm ,
panele z blachy gr. min. 0,5 mm ze stali S 250 GD zabezpieczone antykorozyjnie Z275,
AZ180 + Poliester SP25 gr. okładziny organicznej min. 25 µm. + powłoka przeciwko
"graffiti" : F = 12,2+2,5 = 14,7 m2
naprzemiennie . Minimalna otulina wszystkich prętów zbrojeniowych powinna wynosić 5 cm .
Powierzchnie betonowe murów oporowych pozostające nad terenem należy zabezpieczyć
antykorozyjnie wykonując powłokę PCC gr. 2 mm , natomiast na pozostałej części betonowej
oprócz wierzchu oczepów wykonać hydroizolację gr. min. 2 mm .
Powierzchnie murów odsłonięte od strony przyległych chodników i umocnień (gzymsy ,
panele , powierzchnie betonowe) muszą być zabezpieczone powłoką przeciwko „graffiti” .
Konstrukcję murów oporowych oraz ich zbrojenie pokazano na rysunkach nr 6 , 12 , 19 i 20 .
I
MOS PRO
J
47
D.
Schody naskarpowe dla obsługi
Dla zapewnienia właściwej komunikacji zaprojektowano dla obsługi przy obu
przyczółkach schody naskarpowe wg K.D.M. SCH01 . Schody są zabezpieczone jednostronną
balustradą stalową usytuowaną po prawej stronie schodzącego .
Schody należy ułożyć z betonowych stopni prefabrykowanych o wymiarach 20x34x80
wykonanych z betonu kl. C20/25 . Wysokość stopni 18 cm , długość 27 cm . Stopnie należy
ułożyć na ławie żwirowej gr. min. 10 cm i obustronnie obramować obrzeżem betonowym
8x30x100 na podsypce cem.-piask. gr. 3,0 cm . Schody są zabezpieczone jednostronną
balustradą stalową usytuowaną po prawej stronie schodzącego . Słupki , pochwyt i przeciągi
należy wykonać z rury konstrukcyjnej OC-35x4 (R35 , PN-80/H-74219) . Słupki należy
zakotwić w fundamentach betonowych 35x35x70 z betonu kl. C20/25 . Zabezpieczenie
antykorozyjne balustrady należy wykonać w postaci cynkowania ogniowego (Zn) - gr. powłoki
90 µm oraz powłoki malarskiej na bazie żywic syntetycznych Z4 - gr. powłoki 150 µm .
Widok schodów naskarpowych znajduje się na rys. nr 6 i 7 .
E.
Umocnienie skarp stożków i nasypów
Skarpy nasypów pod wiaduktem po rozebraniu istniejącego umocnienia i po ich
odpowiednim zgodnym z projektem uformowaniu należy umocnić kolorową kostką brukową ,
betonową , wibroprasowaną gr. 8 cm na podsypce cem.-piask. 1:4 gr. 10 cm . Skarpy mają
zmienne pochylenia od 1:1 - 1:1,5 - 1:2,2 - 1:2,8 - 1:3,2 . Skarpy przylegające bezpośrednio do
oczepów przyczółków oraz murów oporowych przy podporze nr 1 pod wiaduktem
zaprojektowano o pochyleniu 1:1 z półkami szer. 0,5 m w spadku poprzecznym 3% .
Krawędź podłużna półek przy przyczółkach będzie pozioma natomiast przy murach w spadku
3% . Skarpy razem z półkami należy umocnić do wysokości 0,45 m od spodu oczepów
przyczółków opierając je o obrzeże betonowe 8x30 na ławie bet. Poniżej w/w skarp należy
ukształtować i umocnić odpowiednie powierzchnie-półki w spadku poprzecznym 3% oraz
skarpy nasypów o pochyleniach zmiennych 1:1,5 – 1:2,2 . U podstawy skarpy dla nasypu przy
podporze nr 1 zaprojektowano opornik z betonu kl. C20/25 o przekroju 25x100 . Górę
opornika o przekroju 25x25 należy zaszalować i zazbroić strzemionami zamkniętymi φ8 w
rozstawie co 15 cm i czterema prętami podłużnymi w narożach φ8 ze stali St3S .
U podstawy skarpy dla nasypu przy podporze nr 4 zaprojektowano przebudowę istniejacego
murka oporowego poprzez skucie go o 25 cm niżej od wymaganej wysokości
i nadbetonowanie go wykonując oczep 25x25 z betonu kl. C20/25 , który należy zazbroić
j.w. strzemionami i prętami podłużnymi φ8 ze stali St3S . Dla skarpy poza wiaduktem od
strony zachodniej w kierunku istniejących schodów za ist. obrzeżem należy ustawić
krawężnik 15x300 na ławie bet. , który posłuży do oparcia projektowanego umocnienia
skarpy z kostki brukowej . Boczne krawędzie skarp przy ist. schodach oraz przy proj.
ogrodzeniu należy zabezpieczyć obrzeżem bet. 8x30 na ławie bet . Przy skrzydełku lewym
podpory nr 4 należy uformować i umocnić stożek o pochyleniu 1:1 łącząc go ze skarpą
przy ist. schodach . Z drugiej strony podpory nr 4 , na półce przy murze oporowym , od proj.
schodów do ogrodzenia poprzecznego na końcu muru zaprojektowano umocnienie szer. 0,9 m
z kostki brukowej j.w. w obramowaniu z dwóch stron z obrzeża 8x30 na ławie bet.
I
MOS PRO
J
48
Przy podporach pośrednich , które znajdują się blisko jezdni ulicy pod wiaduktem
zaprojektowano umocnione półki z kostki szer. 1.6 m i długości 13,0 m o pochyleniu
poprzecznym 3% i max. pochyleniu podłużnym 6% . Pochylenie podłużne uzależnione jest od
spadku ist. krawężnika przy krawędziach sąsiedniej jezdni ulicy wojewódzkiej , za którym
należy odtworzyć opaski 0,5x15 m z użyciem kostki brukowej gr. 8 cm na podsypce w
obramowaniu z obrzeża 8x30 . Zaprojektowane półki wokół słupów filarów należy połączyć
umocnioną skarpą z projektowanym obrzeżem w/w opasek . Pochylenie na tych skarpach przy
opaskach zaprojektowano max. 1:1 (1:1,3) , natomiast poza wiaduktem pochylenie należy
dostosować do istniejących skarp (1:3,2 , 1:2,8) na długości ok. 2,0 m przed końcem półek
zmniejszając po elipsie szerokość półki z 1,6 m do 0,0 m . Krawędzie umocnionych skarp
należy zakończyć obrzeżem 8x30 na ławie bet.
W zachodnim rogu półki przy podporze nr 3 będzie umieszczony właz projektowanej
studzienki kanalizacyjnej φ425 PVC (D2) , natomiast przy lewym słupie tej podpory będzie
przebiegał pionowo odcinek proj. kolektora odwodnieniowego HD-PE .
Pod wylotami drenów na skarpach należy ułożyć ścieki z prefabrykatów wibroprasowanych
w kolorze umocnienia .
Widok i przekroje umocnienia skarp znajdują się na rys. nr 6 i 7 .
2.3.5.2.I
A.
ROBOTY NAWIERZCHNIOWE I ZABEZPIECZAJĄCE
Nawierzchnia jezdni na wiadukcie
Nawierzchnię jezdni na wiadukcie zaprojektowano w postaci warstwy ścieralnej
o grubości 5 cm z bet. asf. 0/12,8 oraz warstwy ochronnej izolacji o grubości 4,5 cm z bet.
asf. 0/16 odpornego na odkształcenia trwałe . Warstwa ścieralna nawierzchni przylegająca do
stopek krawężników z polimerobetonu powinna wystawać ponad stopkę o ok. 0,7 cm .
Połączenie w-wy ścieralnej z krawężnikiem należy zrealizować poprzez użycie elastycznej
taśmy uszczelniającej 5x2 . Przy wykonywaniu warstwy ochronnej należy zwrócić szczególną
uwagę aby nie uszkodzić izolacji pomostu oraz drenażu poziomego . W obrębie dylatacji
należy pozostawić w nawierzchni odpowiednio ukształtowane koryto o wymiarach w
przekroju 60x9 .
B.
Nawierzchnia chodników na wiadukcie
Zaprojektowano nawierzchnię chodnika z powłoki poliuretanowo-epoksydowej
o grubości 6 mm , stanowiącej jednocześnie izolację betonu kap
chodnikowych .
Do wykonania nawierzchni na chodnikach można przystąpić dopiero po montażu balustrady
oraz bariery ochronnej . Przed ułożeniem nawierzchni powierzchnię betonową należy oczyścić
przez piaskowanie , odkurzyć i zagruntować systemowym środkiem gruntującym . Świeżo
wykonaną powłokę należy posypać piaskiem kwarcowym o uziarnieniu 0,4 - 0,7 mm . Kolor
nawierzchni należy uzgodnić z Inwestorem .
C.
Zabezpieczenia antykorozyjne
Wszystkie powierzchnie betonu podpór , płyty nośnej przęseł oraz murów i murków
oporowych nie stykające się bezpośrednio z gruntem należy zabezpieczyć powierzchniowo
I
MOS PRO
J
49
antykorozyjną powłoką PCC gr. 2 mm . Zabezpieczenie należy wykonać wg STWIORB oraz
zasad technologicznych podanych w Aprobacie Technicznej i w instrukcji producenta .
Część nadziemną słupów filarów , przyczółki wraz z gzymsami , gzymsy kap chodnikowych
oraz powierzchnie murów i murków oporowych należy dodatkowo zabezpieczyć powłoką
przeciwko „graffiti” .
Kolorystykę należy uzgodnić z Inwestorem .
2.3.5.3 PRZEBUDOWA DOJAZDÓW
2.3.5.3.A
ROBOTY ZIEMNE – WYKONANIE NASYPU
Po wykonaniu murów oporowych nr 1 , 2 oraz 4 oraz po ułożeniu drenu
odwadniającego za murami należy za nimi wykonać zasypkę z gruntu kat. III z odkładu z
zagęszczeniem ubijakami mechanicznymi do Is>1,0 . Wykonywanie zasypki należy połączyć z
ułożeniem geokompozytu dla odwodnienia zasypki .
2.3.5.3.B
PODBUDOWY I NAWIERZCHNIE
Niweletę dla przedmiotowego odcinka ulicy zaprojektowano z nadaniem daszkowego
2% spadku poprzecznego w nawiązaniu do niwelety istniejącej , przyjmując na wiadukcie
spadek -1,0 % od strony ul. Sobieskiego i łącząc go z istniejącymi spadkami łukami
kołowymi : od strony ul. Sobieskiego spadek istniejący -4,3 % połączony łukiem o R=600 m ,
od strony ul. 3-go Maja spadek istniejący 3,0 % połączony łukiem o R=980 m . Na początku
i końcu projektowanego odcinka istniejące przekroje jezdni są daszkowe , ok. 1% i należy
połączyć z nimi projektowany przekrój daszkowy , dwuprocentowy przyjmując odcinki
przejściowe o długości 3,0 m .
Jezdnię bitumiczną na dojazdach miedzy krawężnikami betonowymi przyjęto o szer. 6,5 m
(2x3,25 m) .
Nawierzchnię jezdni ul. Przemyskiej na dojazdach do wiaduktu na odcinkach nad
płytami przejściowymi przyjęto dla kategorii KR2 w postaci :
5 cm
7 cm
20 cm
razem
- w-wa ścieralna z bet. asf. 0/12,8 ,
- w-wa wiążąca z bet. asf. 0/20 ,
- w-wa podbudowy z kruszywa łamanego , stabilizowanego mechanicznie ,
32 cm .
Na pozostałych odcinkach dojazdów przyjęto frezowanie ist. nawierzchni na głębokość
od 2-8 cm (śr. 5 cm) oraz ułożenie w-wy ścieralnej gr. 5 cm z bet. asf. 0/12,8 .
Dla zjazdu na drogę boczną za wiaduktem po lewej stronie w km 0+79,12 przyjęto
następującą konstrukcję nawierzchni :
8 cm
3 cm
razem 31 cm .
Przekroje oraz konstrukcje proj. nawierzchni zostały pokazane na rys. nr 2-7 .
I
MOS PRO
J
50
2.3.5.3.C
A.
OZNAKOWANIE DRÓG I URZĄDZENIA BEZPIECZEŃSTWA RUCHU
Bariery ochronne
Dla ochrony pieszych oraz pojazdów zaprojektowano bariery ochronne SP-06 :
SP-06/M/1 na długości obiektu oraz jako kontynuacja SP-06/1 i SP-06/2 na dojazdach .
Na dojazdach prowadnice barier należy przykręcać do wcześniej wbitych słupków stalowych .
Na końcach barier należy zastosować projektowane odcinki zejściowe do poziomu terenu
kończąc je łącznikami czołowymi . Łączenie odcinków głównych barier z odcinkami
zejściowymi należy wykonać stosując łączniki ukośne . Słupki barier ochronnych należy
wykonać z IPE 140 a bariery mają być zabezpieczone antykorozyjnie poprzez metalizację
(Zn) o gr. min. 90 µm .
Widok i rozmieszczenie barier ochronnych pokazano na rys. nr 2-6 .
B.
Ogrodzenia
Po prawej stronie ulicy za wiaduktem przed murem oporowym oraz na skarpie przy
podporze nr 4 zaprojektowano wykonanie nowego ogrodzenia dla strony zachodniej posesji
sąsiedniej w granicy działek . Ogrodzenie należy wykonać w postaci stalowej siatki
ocynkowanej (φ3,5 mm) o h=1,8 m rozciągniętej na trzech linkach stalowych
przymocowanych do obetonowanych stalowych słupków ze wspornikami na drut kolczasty
wraz z wykonaniem murka betonowego z betonu klasy C12/15 (B15) . W związku z
usytuowaniem proj. ogrodzenia na stromych skarpach zaprojektowano ustawienie 11 szt.
słupków stalowych ocynkowanych powlekanych PCV o φ>60 mm i długości 10x3,0 m oraz
1x1,85 m . 10 słupków w tym 2 narożne i 2 końcowe będzie obetonowanych w
fundamentach 30x30x110 i będą wystawały ponad górę fundamentów na ok. 2,15-2,35 m ,
natomiast 1 słupek o wys. ok. 2,05 m będzie ustawiony na końcu oczepu muru oporowego
w pozostawionej wnęce 14x14x20 , którą należy wypełnić zaprawą niskoskurczową . Na górze
słupków należy zamocować wsporniki na 3 linki drutu kolczastego , natomiast do słupków
narożnych i końcowych należy zamocować wzmocnienia . Po obetonowaniu słupków należy
wykonać podwalinę betonową w szalunkach w postaci murka betonowego z C12/15 gr 0,2 m
i wysokości ok. 0,3-0,5 oraz 0,3-1,1 m . Słupki należy rozmieścić tak aby odległości między
nimi nie były większe jak 2,85 m . Końce projektowanego ogrodzenie należy dowiązać do
istniejącego . Na końcu ogrodzenia od strony północnej przyjęto zabezpieczenie istniejącego
ogrodzenia poprzez zabicie grodzicy G62 o długości 5 m
na głębokość 3,5 m .
Zabezpieczenie należy wykonać w trakcie wykonywania nowego muru oporowego , najlepiej
przed rozbiórką końca ist. muru oporowego przylegającego do ist. ogrodzenia sąsiedniej
posesji tak aby nie doszło do jego uszkodzenia .
Ogrodzenie należy wytyczyć geodezyjnie w granicach działek .
Wszystkie elementy stalowe ogrodzenia muszą być ocynkowane oraz powleczone powłoką
polietylenową w kolorze zielonym .
Ogrodzenie będzie wykonywany na terenie , który podlega ochronie konserwatorskiej , dlatego
wykopy należy wykonywać pod nadzorem archeologicznym .
Widok ogrodzenia znajduje się na rys. nr 5-7 .
I
MOS PRO
J
51
2.3.5.3.D
A.
ELEMENTY ULIC
Chodniki z kostki brukowej w obramowaniu z krawężnika i obrzeża
Wszystkie ist. chodniki na dojazdach w zakresie opracowania przylegające do
projektowanych chodników na wiadukcie zostaną przebudowane i dostosowane do
projektowanej niwelety jezdni . Przyjęto śr. szer. chodników dla całego odcinka 2,7 m w
spadku poprzecznym 2-3% (na zajadach dodatkowo 10% na szer. 0,72 m) .
Dla chodników na dojazdach (poza zjazdami na posesje) przyjęto następującą konstrukcję
nawierzchni :
8 cm
3 cm
razem 21 cm .
Dla chodników na dojazdach na długości zjazdów na posesje (po lewej stronie przed
wiaduktem) przyjęto następującą konstrukcję nawierzchni :
8 cm
3 cm
razem 26 cm .
Po prawej stronie ulicy Przemyskiej przed wiaduktem między murem oporowym
a ogrodzeniem sąsiedniej posesji zaprojektowano odtworzenie istniejącego chodnika
wykonanego z płyt betonowych 50x50x7 z użyciem kostki betonowej gr. 6 cm w
obramowaniu z obrzeża 8x30 . Spadek poprzeczny chodnika przyjęto tak jak istniejącego 2%
do wewnątrz natomiast pochylenie podłużne max. 6% . W ciągu tego chodnika dla połączenia
z istniejącym chodnikiem należy wykonać trzy stopnie zapewniające odpowiednie
dostosowanie wysokościowe .
Dla w/w chodnika przyjęto następującą konstrukcję nawierzchni :
6 cm
3 cm
razem 19 cm .
Obramowanie chodników przy jezdni ulicy Przemyskiej zaprojektowano w postaci
krawężnika betonowego 15x30 od strony jezdni , na podsypce cementowo piaskowej 1:4
gr. 5 cm i na ławie betonowej z oporem z betonu klasy C16/20 (B20) . Obramowanie
chodników od strony zewnętrznej stanowić będą : przy wiadukcie skrzydła przyczółków oraz
opornik pod balustradą , dalej po prawej stronie ulicy oczepy murów oporowych natomiast
po lewej stronie przed wiaduktem (od ul. 3-go Maja) istniejące murki ogrodzeń przylegających
posesji .
I
MOS PRO
J
52
Dla chodnika po prawej stronie ulicy przed wiaduktem usytuowanego między murem
oporowym a przyległym ogrodzeniem posesji obramowanie zaprojektowano w postaci
obustronnych obrzeży betonowych 8x30 na podsypce cem.-piask. 1:4 gr. 3 cm i ławie
betonowej 10x15 z betonu klasy C16/20 (B20) .
Przekroje oraz konstrukcje proj. chodników zostały pokazane na rys. nr 2-7 .
2.3.6
ORGANIZACJA
ROBÓT
Roboty budowlane związane z przebudową wiaduktu wymagają zamknięcia
ul. Przemyskiej na przedmiotowym odcinku przy wiadukcie oraz zamknięcie przejścia dla
pieszych chodnikiem pod wiaduktem przy drodze wojewódzkiej . Wymagane również będzie
czasowe zamknięcie ulicy pod wiaduktem na czas rozbiórki i budowy przęsła środkowego .
Przedmiotowa inwestycja będzie prowadzona przy zamknięciu ruchu na wiadukcie
i skierowaniu ruchu na objazd innymi drogami publicznymi . Na czas wykonania
planowanych robót zostanie opracowany projekt organizacji ruchu . Opracowanie w/w
projektu , jego uzgodnienie oraz wprowadzenie zmiany organizacji ruchu będzie należało do
Wykonawcy Robót . Wykonawca Robót opracowując projekt oznakowania i organizacji
ruchu , zapewni między innymi odpowiedni dostęp osób trzecich do swoich posesji
i zakładów . Bezpośrednio przy wiadukcie znajduje się zakład szewski , dla którego
Wykonawca Robót tak zabezpieczy teren budowy aby zakład funkcjonował bez żadnych
przerw i dostęp do niego dla klientów zakładu był nieprzerwany . Projektant przewidział w
projekcie zabezpieczenie wykopów przy podporze nr 1 (przyczółek od strony ul. 3-go Maja)
poprzez wykonanie ścianek z grodzy stalowych zarówno od strony ogrodzenia przedmiotowej
posesji jak i od strony wjazdu na nią .
Roboty należy rozpocząć od usunięcia kolizji z istniejącymi urządzeniami obcymi .
Następnie można przystąpić do robót związanych z przebudową wiaduktu i rozbudową
dojazdów .
Kolejność realizacji poszczególnych obiektów :
1)
2)
3)
4)
przebudowa istniejącego odcinka kanalizacji ogólnospławnej wraz z przykanalikami
deszczowymi ,
przebudowa istniejącego wodociągu wraz z przyłączami połączona z budową muru
oporowego ,
budowa odcinka kanalizacji telekomunikacyjnej T.P. S.A. na istniejącym ciągu
kanalizacyjnym ,
przebudowa istniejących kabli elektroenergetycznych – faza I :
a) ist. kable energetyczne po stronie zachodniej wiaduktu przebiegające w jego kapie
chodnikowej i dalej pod chodnikami na dojazdach zostaną odkryte na całej długości
wiaduktu (rozkucie kapy chodnikowej) i niezbędnej części na dojazdach
i wprowadzone na postawione wcześniej dwa słupy strunobetonowe po obu stronach
ul. Tarnowskiego ; przęsło to będzie stanowiło obejście linii energetycznej na czas
przebudowy wiaduktu ,
I
MOS PRO
J
53
b) ist. kable energetyczne poniżej wiaduktu po stronie wschodniej należy przełożyć na
długości ok. 30 m i zabezpieczyć rurą dwudzielną AROT 110 (roboty wykonać po
wykonaniu w/w robót z punktów nr 1-3) .
5) przebudowa ist. wiaduktu w ciągu ul. Przemyskiej (zaprojektowane roboty budowlane nie
kolidują z czynnymi gazociągami znajdującymi się w omawianym zakresie inwestycji ,
może jednak zaistnieć konieczność likwidacji nieczynnych gazociągów ułożonych w
miejscach projektowanych robót ) : przed rozpoczęciem robót rozbiórkowych przęseł
wiaduktu należy zdemontować cztery lampy oświetleniowe przy wiadukcie stanowiące
końce obwodów od strony ul. Sobieskiego i 3-go Maja , po wykonaniu rozbiórki przęsła
od strony ul. 3-go Maja dla wykonania wykopów i rozbiórki przyczółka należy wykonać
odpowiednie zabezpieczenie wykopów poprzez wciśnięcie grodzy stalowych ; część z tych
grodzy będzie stanowiła konstrukcję murów oporowych ; po wykonaniu żelbetowych kap
chodnikowych
na
wiadukcie
będzie
można
zakończyć
przebudowę
kabli
elektroenergetycznych od strony zachodniej – faza II poprzez wciągnięcie odpowiednich
kabli do wcześniej zabetonowanych w kapach chodnikowych rur ochronnych ; po
odpowiednim podłączeniu i sprawdzeniu kabli będzie można zdemontować tymczasowe
słupy strunobetonowe ,
6) rozbudowa ul. Przemyskiej na dojazdach do wiaduktu (w ostatnim etapie budowy należy
zamontować wcześniej zdemontowane lampy oświetleniowe) .
2.3.7
INFORMACJA O OBIEKTACH ZABYTKOWYCH
Istniejący wiadukt w ciągu ul. Przemyskiej w Jarosławiu nie jest wpisany do rejestru
zabytków , natomiast ul. Przemyska objęta jest ochroną konserwatorską . Dla przedmiotowej
inwestycji została wydana decyzja przez Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora
Zabytków (UOZ-1-4156/101/08 z dnia 14.05.2008) zatwierdzająca „projekt budowlany tom I :
projekt zagospodarowania terenu” oraz zezwalająca na prowadzenie prac związanych z
przebudową ul. Przemyskiej i wiaduktu zlokalizowanego w ciągu tej ulicy z warunkiem
zapewnienia nadzoru archeologicznego podczas prowadzenia prac ziemnych .
2.3.8
DOWIĄZANIE WYSOKOŚCIOWE
Dla przedmiotowej inwestycji została opracowana na podstawie kopi mapy
zasadniczej „mapa do celów projektowych” oraz została wykonana szczegółowa
inwentaryzacja geometryczna istniejącego wiaduktu oraz terenu go otaczającego .
Inwentaryzacja miała na celu szczegółowe pomierzenie istniejącego wiaduktu oraz określenie
jego położenia sytuacyjno-wysokościowego w stosunku do otaczającego go terenu . Zakres
prac geodezyjnych został wykonany przez Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne OPGK
Rzeszów S.A. z siedzibą w Rzeszowie Zakład Terenowy w Jarosławiu .
Na podstawie wykonanej inwentaryzacji określono położenie podpór w stosunku do przęseł
wiaduktu oraz w stosunku do osi ulicy Przemyskiej . Przebieg ulicy na odcinku
adaptowanych dojazdów i w obrębie obiektu mostowego całkowicie pokrywa się z istniejącą
ulicą , dlatego też projektowaną oś główną należy wytyczyć w oparciu o istniejącą oś ulicy
na początku i końcu zakresu dojazdów do wiaduktu dla której podano współrzędne (N , E)
punktów głównych (rys. nr 2) . Oś podłużna wiaduktu pokrywa się z osią główną ulicy i na
I
MOS PRO
J
54
rys. nr 2 podane są również współrzędne punktów głównych dla wiaduktu . Wszystkie rzędne
na rysunkach podano w układzie Kronsztadt 86 .
2.3.9
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA I OCHRONY
ZDROWIA
„Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia” jest załącznikiem nr I do
projektu budowlanego . Przed rozpoczęciem budowy Kierownik Budowy jest obowiązany
sporządzić „plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia” , uwzględniając specyfikę planowanej
inwestycji i warunki prowadzenia robót budowlanych . W „planie” należy uwzględnić
specyfikę prowadzenia robót budowlanych .
Wymaga się , aby plan „bioz” został pozytywnie zaopiniowany przez rzeczoznawcę w
zakresie BHP .
2.3.10 UWAGI KOŃCOWE
- Nominalna nośność przebudowanego wiaduktu będzie odpowiadała
PN - 85/S-10030 .
klasie
„C”
wg
- Wszystkie roboty opisane w opisie technicznym należy wykonać ściśle wg
technologii podanych w odpowiednich STWIORB , stanowiących integralną część
projektu wykonawczego .
- Podczas wykonywania prac ziemnych konieczny jest nadzór archeologiczny z uwagi
na możliwość natrafienia podczas prac na relikty Bramy Przemyskiej . W razie
stwierdzenia występowania reliktów archeologicznych wszelkie prace budowlane
powinny być przerwane , a teren udostępniony dla badań archeologicznych .
- Przed wykonaniem zewnętrznych warstw zabezpieczenia powierzchniowego
wszystkich elementów obiektu należy uzgodnić z Inwestorem kolorystykę obiektu.
- Niezależnie od opracowania podstawowego jakim jest niniejszy projekt , przed
przebudowaniem obiektu należy wykonać następujące opracowania :
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
i)
j)
I
projekt oznakowania i organizacji ruchu na czas przebudowy wiaduktu ,
projekt rozbiórki elementów wiaduktu ,
projekt rusztowań i deskowań oraz innych zabezpieczeń (zabezpieczenie
przestrzeni pod obiektem w celu utrzymania ciągłości ruchu drogowego na istniejącej
drodze wojewódzkiej) ,
projekt technologiczny wykonania murów oporowych ,
technologię zagęszczenia i odwodnienia stref za przyczółkami ,
technologię osadzania łożysk i dylatacji ,
projekt montażu belek prefabrykowanych ,
technologię betonowania ,
projekt odwodnienia mostu ,
inne opracowania wymagane przez Inżyniera .
MOS PRO
J
55
Wszystkie powyższe opracowania podlegają uzgodnieniu z Projektantem w ramach nadzoru
autorskiego.
- Wszelkie
odstępstwa
od
rozwiązań
konstrukcyjnych , technologicznych
i materiałowych , przedstawionych w niniejszym projekcie , wymagają pisemnej zgody
Projektanta . Każde odstępstwo nie uzgodnione z Projektantem zwalnia go od
odpowiedzialności za niniejszy projekt .
- Wykonawca zobowiązany jest do zapoznania się z projektem budowlanym ze
szczególnym uwzględnieniem treści uzgodnień .
- Roboty wykonywać w obecności administratorów urządzeń obcych . W przypadku
natrafienia w czasie robót na nie zinwentaryzowane urządzenia obce należy
bezwzględnie przerwać prace , wezwać Inspektora Nadzoru , Projektanta oraz
właściciela urządzenia w celu uzgodnienia dalszego toku postępowania .
OPRACOWAŁ :
SPRAWDZIŁA :
mgr inż. Witold ZAJĄC
mgr inż. Iwona KAMIEŃSKA-ZAJĄC
I
MOS PRO
J
56
3.
3.1
CHARAKTERYSTYKA EKOLOGICZNA
INWESTYCJI
ODDZIAŁYWANIE INWESTYCJI W CZASIE BUDOWY
Przebudowa wiaduktu oddziaływać będzie w ogólnym bilansie minimalnie na
środowisko . Przejściowo zwiększone uciążliwości wystąpią w okresie przebudowy , co
zostanie później zrekompensowane dzięki lepszym warunkom funkcjonowania trasy drogowej .
Podczas prowadzenia robót nie będzie naruszona zieleń niska i wysoka . Nie przewiduje się
wykonywania większego zakresu robót ziemnych (oprócz wykopów za przyczółkami oraz
ukształtowania istniejących skarp pod wiaduktem) ani eksploatacji kopalin . W trakcie robót
stosowane będą materiały i technologie wykluczające możliwość skażenia wody i powietrza .
W celu zminimalizowania zagrożeń i niekorzystnego oddziaływania na otoczenie podczas
prowadzenia prac budowlanych będą przestrzegane poniższe zalecenia :
- prace budowlane będą prowadzone w porze dziennej ,
- stosowane będą maszyny i środki transportu w dobrym stanie technicznym ,
- transport materiałów i sprzętu będzie zorganizowany w sposób nie powodujący
nadmiernego hałasu ,
- będzie się unikać koncentracji w jednym miejscu nadmiernej ilości pracujących
maszyn i urządzeń ,
- ograniczona zostanie jałowa praca silników spalinowych ,
- ścieki sanitarne będą odprowadzane do kontenerowych sanitariatów .
Po zakończeniu budowy należy :
- usunąć materiały używane do budowy ,
- uporządkować teren budowy .
3.2
ODDZIAŁYWANIE
FUNKCJONOWANIA
OBIEKTU
W
CZASIE
JEGO
Analizowana inwestycja polegająca na przebudowie istniejącego wiaduktu nie będzie
miała negatywnego wpływu na środowisko naturalne . Skala tego przedsięwzięcia jest
niewielka . W wyniku wykonywanych robót nastąpi poprawa bardzo złego stanu technicznego
obiektu mostowego . Przebudowywany wiadukt nie jest zlokalizowany w obszarze
wymagającym specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt
oraz ich siedlisk , jak również siedlisk przyrodniczych objętych ochroną , w tym obszarze
sieci Natura 2000 oraz nie oddziaływuje na ten obszar wyznaczony w trybie ustawy z dnia
16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880).
Przebudowa wiaduktu w ciągu ul. Przemyskiej w Jarosławiu spowoduje zwiększenie nośności
obiektu na obciążenie kl. "C" wg PN-85/S-10030 . Poprawie ulegnie stan środowiska w
otoczeniu wiaduktu , zwiększy się bezpieczeństwo ruchu drogowego oraz poprawi się komfort
jazdy po drodze . W ramach przebudowy projektuje się wykonanie nowych elementów
wyposażenia : odwodnienia , izolacji , nawierzchni , krawężników , gzymsów , balustrad , barier
I
MOS PRO
J
57
ochronnych , nawierzchni jezdni i chodników , dylatacji . Przebudowa nie zmieni sposobu
zagospodarowania terenu i użytkowania obiektu budowlanego oraz nie zmieni jego formy
architektonicznej . Planowane przedsięwzięcie nie pogorszy sytuacji w zakresie gospodarki
ściekami , odprowadzenia wód opadowych , emisji zanieczyszczeń do atmosfery , emisji hałasu
w stosunku do stanu bieżącego .
Efekt planowanej inwestycji w postaci trwałego i bezpiecznego wiaduktu będzie miał
pozytywny wpływ na środowisko naturalne .
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia
rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych
uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na
środowisko (Dziennik Ustaw Nr 257 z 9.11.2004 r, poz. 2573 z późn. zm.) przebudowa wiaduktu
nie wymaga sporządzenia w/w raportu , gdyż nie powoduje :
wzrostu emisji o więcej niż 20% ;
wzrostu zużycia surowców , materiałów , paliw i energii o więcej niż 20% .
Realizacja planowanej inwestycji nie spowoduje również :
zwiększenia natężenia ruchu ,
podwyższenia prędkości pojazdów ,
zwiększenia emisji substancji szkodliwych dla środowiska naturalnego .
Wynikiem planowanej inwestycji będzie :
wzrost bezpieczeństwa ruchu ,
skuteczne odwodnienie obiektu i dojazdów ,
poprawa estetyki i charakterystyki ekologicznej obiektu .
OPRACOWAŁ :
SPRAWDZIŁA :
I
MOS PRO
J
58
4.
SPRAWOZDANIE Z OBLICZEŃ
STATYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH
4.1 WYKAZ NORMATYWÓW I PIŚMIENNICTWA
I
[1]
[2]
Normy , wytyczne , katalogi branżowe :
PN-85/S-10030 - Obiekty mostowe . Obciążenia .
PN-91/S-10042 - Obiekty mostowe . Konstrukcje betonowe , żelbetowe i sprężone .
Projektowanie .
[3] PN-81/B-03020 - Grunty budowlane . Posadowienie bezpośrednie budowli . Obliczenia
statyczne i projektowanie .
[4] PN-B-06050 – Geotechnika . Roboty ziemne . Wymagania ogólne .
[5] PN-83/B-03010 - Ściany oporowe . Obliczenia statyczne i projektowanie .
[6] PN-B-03264:2002/Ap-1 – Poprawka do PN-B-03264:2002 .
[7] PN-EN 206-1 : 2003 : Beton – część 1 . Wymagania , właściwości , produkcja i zgodność .
[8] Katalog : „ Prefabrykowane belki strunobetonowe dla przęseł wolnopodpartych , typ KUJAN
– odwrócone T ” . Aktualizacja projektu typowych belek strunobetonowych zgodnie
z normą PN-91/S-10042 : GBPDiM Sp z o.o. – 1993 r.
[9] Katalog Detali Mostowych , Transprojekt Warszawa , 2002r. m
[10] Katalog Typowych Konstrukcji Podatnych i Półsztywnych , IBDiM – 1997 r.
II
Piśmiennictwo :
[11] Szczygieł J. : Mosty z betonu zbrojonego i sprężonego. WKŁ , W-wa , 1978 r.
[12] Madaj A. , Wołowicki W. : Mosty betonowe. Wymiarowanie i konstruowanie. WKŁ ,
W-wa , 1998 r.
[13] Madaj A. , Wołowicki W. : Budowa i utrzymanie mostów . WKŁ , W-wa 1995 .
[14] Rybak M. : Przebudowa i wzmacnianie mostów. WKŁ , W-wa 1983 .
[15] Furtak K. , Śliwiński J. : Materiały budowlane w mostownictwie . WKŁ , W-wa 2004 .
[16] Madaj A. , Wołowicki W. : Podstawy projektowania budowli mostowych . WKŁ , W-wa
2003 .
4.2
ZAŁOŻENIA PRZYJĘTE DO OBLICZEŃ
4.2.1
METODA OBLICZEŃ
Obliczenia przeprowadzono dla betonowych przekrojów zgodnie z postanowieniami
[1] wykorzystując zasady mechaniki budowli , liniowej teorii sprężystości oraz metodę stanów
granicznych .
4.2.2
OBCIĄŻENIA
Obliczenia przeprowadzono dla obciążeń klasy C mostów drogowych wg [5] oraz
wg [2] i [4] .
I
MOS PRO
J
59
4.2.3
CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE
Charakterystyki geometryczne przęseł , podpór oraz murów oporowych przyjęto
zgodnie z rzeczywistymi ich wymiarami , przedstawionymi w części rysunkowej projektu .
4.2.4
CHARAKTERYSTYKA PODSTAWOWYCH
MATERIAŁÓW
KONSTRUKCYJNYCH
Podstawowymi materiałami konstrukcyjnymi o charakterystykach przyjętych zgodnie z
[1] , [5] , [6] i [7] są :
-
belki prefabrykowane , strunobetonowe typu „KUJAN” o l =11,64 m
obciążenie klasy B wykonane z betonu klasy B35 , zbrojone stalą :
na
stal sprężająca - liny sprężające φ15,5 mm (1x5,5+6x5,0) , odmiana I ;
stal zbrojeniowa – St3SX-b ;
-
betony (beton wypełniający między belkami , nadbeton , poprzecznice , podpory ,
kapy chodnikowe , płyty przejsciowe , oczepy murów oporowych ) : beton klasy
C25/30 ,
wytrzymałość obliczeniowa :
współczynnik sprężystości :
-
Rb = 17,3 [MPa]
Eb = 32,6 [MPa]
stal zbrojeniowa : stal klasy A-IIIN gat. BSt500S
Ra = 375 [MPa]
Ea = 200 [GPa]
oraz A-I gat. St3S-b ,
-
Ra = 200 [MPa]
Ea = 210 [GPa]
stal na grodzice GU 16-400 (G62) : S 240 GP
Wy=1560 cm3/m
Ra = 375 [MPa] ,
Rm = 340 [MPa]
4.3
ANALIZA STATYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWA
4.3.1
MODEL USTROJU
Obliczenia konstrukcji wiaduktu przeprowadzono tworząc model obliczeniowy
przęseł w postaci płyty żelbetowej , trójprzęsłowej , ciągłej opartej poprzez poprzecznice na
łożyskach . Przyczółki oraz oczepy filarów zamodelowano jako belki oparte na sprężystych
podporach , natomiast skrzydełka jako wsporniki . Płytę przejściową zamodelowano jako belkę
swobodnie podpartą , natomiast wspornik do podparcia płyty przejściowej jako krótki
I
MOS PRO
J
60
wspornik . Mury oporowe z grodzy
zamocowane w ośrodku gruntowym .
4.3.2
stalowych
zamodelowano
jako
ścianki
szczelne
PROGRAMY KOMPUTEROWE
Do obliczeń statycznych wykorzystano program komputerowy ROBOT MILENIUM
v.19.0 . Obciążenia zestawiono wykorzystując program MICROSOFT EXCEL natomiast
obliczenia wytrzymałościowe przeprowadzono w programach : Kalkulator Przekrojów
Mostowych v.3.0 , Kalkulator Pali v.19.0 oraz Kalkulator Murów v.19.0 .
4.3.3
ZESTAWIENIE OBCIĄŻEŃ
Obciążenia zestawiono jako długotrwałe oraz krótkotrwałe . Do obciążeń
długotrwałych zaliczono : ciężar własny konstrukcji , ciężar elementów wyposażenia oraz
parcie gruntu od ciężaru zasypki za przyczółkami . Do obciążeń krótkotrwałych zaliczono :
obciążenie taborem samochodowym K+q , obciążenie tłumem qt , siły hamowania
i przyśpieszania , parcie gruntu od obciążenia ruchomego , parcie gruntu od obciążenia
poziomego oraz obciążenia od temperatury .
4.4
WNIOSKI Z OBLICZEŃ
Na podstawie przeprowadzonych obliczeń ustalono , że zaprojektowane konstrukcje
spełniają wymogi dla klasy "C" obciążeń zgodnie z PN-85/S-10030 .
OPRACOWAŁ :
SPRAWDZIŁA :
I
MOS PRO
J
61
5.
DECYZJE , OPINIE , UZGODNIENIA ,
POZWOLENIA I WARUNKI
Zał. 1. Warunki techniczne TSSERZA/R/WT-356/5185/JD/07 z dnia 03.12.07 wydane przez
Telekomunikację Polską S.A. w Rzeszowie ul. Piłsudskiego 35.
Zał.2.
Warunki techniczne znak 1540/OS8/TU/PC/2007 z dnia 23.11.2007 r. wydane przez
ZKE Dystrybucja Operator Systemu w Jarosławiu .
Zał.3.
Warunki techniczne L.dz.DTe/4546/GK-8092/07 z dnia 20-11-2007 wydane przez
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Jarosławiu Sp. Z o. o.
Zał.4.
Warunki techniczne L.dz.DTe/4933/2008 z dnia 3-01-2008 wydane
Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Jarosławiu Sp. Z o. o.
Zał.5.
Warunki techniczne TE-4047/31/2007 z dnia 23-11-2007 wydane przez Karpacki
Operator Systemu Dystrybucyjnego Oddział Gazowniczy w Jarosławiu .
Zał.6.
Warunki RDW Jar 7332U/24/07 z dnia 7-12-2007 wydane przez Podkarpacki Zarząd
Dróg Wojewódzkich Rejon Dróg Wojewódzkich w Jarosławiu .
Zał.7.
Warunki OZDW-WDN-2225/458/2007 z dnia 28-12-2007 wydane przez Podkarpacki
Zarząd Dróg Wojewódzkich w Rzeszowie .
Zał.8.
Opinia ZUDP NR GKN. II. 7442-449/2008 z dnia 8-04-2008
Zał.9.
Decyzja GPO.7331-P/26/07 z dnia 3.01.2008 r. „o ustaleniu lokalizacji inwestycji
celu publicznego” wydana przez Burmistrza Miasta Jarosławia .
I
MOS PRO
J
przez
62

447kB - bip.jaroslaw.u

Transkrypt

Podobne dokumenty

Nocne prace na ul. Armii Krajowej

RAPORT BIEŻĽCY NR 70- Zaw znacz um_Warszawa Arkuszowa

Inżynier Budowy

Inżynier budowy (bez uprawnień)