PDF do pobrania - WSIiE TWP w Olsztynie

Transkrypt

Olsztyn – ul. Jagiellońska 59, 59A, al. Wojska Polskiego 13
Wydział Zamiejscowy WSIiE TWP – Kętrzyn, ul. Asnyka 10
DOKĄD ZMIERZAMY?
Od dnia 1 kwietnia 2015 roku kieruję jako rektor naszą Uczelnią. Do pełnienia tej funkcji, a równocześnie pełnienia obowiązków służbowych, powołała mnie
Rada Regionalna Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Olsztynie. Powołanie to
uznaję za zaszczyt, ale przede wszystkim za wyzwanie i wielki obowiązek. Jestem
przekonany, że przy Państwa udziale (studentów, wykładowców i pracowników
administracyjnych) sprostam temu wyzwaniu i moja kadencja, która zakończy się
31 sierpnia 2018 roku, okaże się pozytywnym przełomem w historii naszej Uczelni.
Moją kadencję rozpocząłem od spotkań z ludźmi, zarówno studentami, jak
i pracownikami naukowo-dydaktycznymi, dydaktycznymi i administracyjnymi
trzech Wydziałów: Socjologii i Pedagogiki, Informatyki i Ekonomii oraz Zamiejscowego w Kętrzynie. Spotkania te są nie do przecenienia, gdyż w czasie ich trwania mogłem przedstawić wizję doraźnego programu naprawczego, zakreślonego
na najbliższe pół roku (do końca roku akademickiego 2014/15). Natomiast strategię rozwoju Uczelni na kolejne trzy lata
(do końca kadencji), zaprezentuję studentom i pracownikom na kolejnych spotkaniach jesienią tego roku (znajdzie to
swoje odzwierciedlenie w kolejnym wydaniu „Silva Rerum”).
Jestem przekonany, że przy takim zaangażowaniu i wykorzystaniu potencjału intelektualnego i organizatorskiego
całej społeczności akademickiej osiągniemy sukces, którym będzie przywrócenie Wyższej Szkole Informatyki i Ekonomii
TWP poczesnego miejsca wśród innych szkół wyższych naszego regionu; miejsca, które zajmowała jeszcze kilka lat
wstecz.
REKTOR
Dr hab. Adam Sosnowski
Profesor WSIiE TWP w Olsztynie
W NUMERZE:
REKRUTACJA. NOWE WŁADZE UCZELNI. KRONIKA WYDZIAŁU INFORMATYKI I EKONOMII: Ekonomika
i finanse w procesie gospodarki rynkowej. Aspekt lokalny i globalny, Projekt WSIiE TWP „Lekcje z ekonomii”, 9 marca – Dzień
Statystyki Polskiej, 25 marca – Ogólnopolski Dzień Przedsiębiorczości. KRONIKA WYDZIAŁU SOCJOLOGII I PEDAGOGIKI: VI Święto Wydziału Socjologii i Pedagogiki, Kto się wybiera do muzeum?, „Tworzyć jak Picasso…”, Nasi bracia
mniejsi. Animalistyczny aspekt pracy resocjalizacyjnej, Szkice studenckie. Pedagogika resocjalizacyjna, Studenci pedagogiki
w hospicjum, Dalszy ciąg projektu „Dotyk Anioła”. SI VIS PACEM, PARA IUSTITIAM CONTRA SI VIS PACEM, PARA
BELLUM. ŹRÓDŁA NAUCZANIA SPOŁECZNEGO JANA PAWŁA II. KRONIKA WYDZIAŁU ZAMIEJSCOWEGO
W KĘTRZYNIE: Sprawozdanie z wizyty kętrzyńskich studentów w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym w Lidzbarku
Warmińskim, Z prawem za pan brat, Festiwal Piosenki Papieskiej i Religijnej, Jan Paweł II w oczach dziecka, Otrzęsiny 2014,
Wigilia. WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA. WYWIADY: Nieprzypadkowe studia. UCZELNIA BEZ BARIER. WYDAWNICTWO. NOWOŚCI WYDAWNICZE. BIBLIOTEKA. BIURO KARIER. Z OSTATNIEJ CHWILI. INFORMATOR.
1
Rekrutacja 2015/2016
SILVA RERUM
REKRUTACJA 2015/2016
BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE
EKONOMIA
Studia I stopnia (trzyletnie, licencjackie) O l s z t y n
yy Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw
yy Ekonomika pracy i zarządzanie kadrami (nowość)
yy Rachunkowość i finanse przedsiębiorstw
yy Biznes elektroniczny
Studia I stopnia (trzyletnie, licencjackie) K ę t r z y n
yy Rachunkowość i finanse przedsiębiorstw
yy Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw
Studia II stopnia (dwuletnie, magisterskie) O l s z t y n
yy Ekonomika i finanse przedsiębiorstw
yy Ekonomika inwestycji i nieruchomości
yy Finanse i rachunkowość przedsiębiorstw
yy Gospodarowanie zasobami ludzkimi
yy Informatyka w biznesie i administracji
yy Biznes elektroniczny
yy Bezpieczeństwo obszarów przygranicznych
yy Zarządzanie kryzysowe (nowość)
PEDAGOGIKA
yy Studia I stopnia (trzyletnie, licencjackie) O l s z t y n
yy Pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna
yy Pedagogika resocjalizacyjna
yy Pedagogika opiekuńcza z socjoterapią (nowość)
yy Pedagogika społeczna
yy Pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna
yy Pedagogika resocjalizacyjna
yy Pedagogika opiekuńcza z socjoterapią (nowość)
yy Opieka i wsparcie społeczne
yy Resocjalizacja z profilaktyką społeczną
yy Pedagogika wczesnoszkolna
yy Wczesna edukacja z kształceniem integracyjnym
SOCJOLOGIA
yy Socjologia administracji publicznej
yy Socjologia organizacji i zarządzania
yy Socjologia bezpieczeństwa publicznego
yy Socjologia samorządności lokalnej i regionalnej (nowość)
yy Socjologia administrowania bezpieczeństwem
yy Kapitał ludzki z elementami coachingu (nowość)
ADMINISTRACJA
yy Administracja publiczna
yy Administracja i bezpieczeństwo publiczne
yy Administracja z komunikacją społeczną i coachingiem
(nowość)
Studia magisterskie – zajęcia dydaktyczne w Kętrzynie! W roku akademickim 2015/2016 poszerzamy ofertę
kształcenia o możliwość odbywania zajęć dydaktycznych studiów drugiego stopnia w Kętrzynie. ZAPRASZAMY!
STUDIA PODYPLOMOWE
Opieka nad osobą starszą (2 semestry)
Pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna (studia kwalifikacyjne
dla nauczycieli – 3 semestry)
Profilaktyka problemów społecznych (2 semestry)
Przygotowanie pedagogiczne (3 semestry)
Socjologia administrowania bezpieczeństwem (2 semestry)
Socjologia dewiacji i przestępczości (2 semestry)
Terapia pedagogiczna (2 semestry)
Wychowanie do życia w rodzinie (studia kwalifikacyjne dla nauczycieli
– 2 semestry)
Zarządzanie kryzysowe (2 semestry)
Wydział Informatyki i Ekonomii w Olsztynie
Analiza danych biznesowych (2 semestry)
Analiza finansowa i zarządzanie finansami jednostki (2 semestry)
Bezpieczeństwo i higiena pracy (2 semestry)
Controlling i rachunkowość zarządcza (2 semestry)
Gospodarowanie zasobami ludzkimi (2 semestry)
Inwestycje i nieruchomości w gospodarce rynkowej (2 semestry)
Menedżerskie studia podyplomowe – zarządzanie firmą (2 semestry)
Przedsiębiorczość i ekonomia w praktyce (studia kwalifikacyjne dla
nauczycieli – 2 semestry)
Rachunkowość (2 semestry)
Zarządzanie inwestycjami i nieruchomościami (2 semestry)
Zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnej w biznesie
i administracji (2 semestry)
Studia podyplomowe zamawiane (dedykowane przedsiębiorstwom,
jednostkom administracji publicznej, wybranym grupom
zawodowym)
Wydział Zamiejscowy w Kętrzynie
Bezpieczeństwo i higiena pracy (2 semestry)
Bezpieczeństwo obszarów przygranicznych (2 semestry)
E-administracja (2 semestry)
Mediacje społeczne (2 semestry)
Pedagog socjalny (2 semestry)
Pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna (studia kwalifikacyjne dla
nauczycieli – 3 semestry)
Problematyka przemocy w rodzinie (2 semestry)
Profilaktyka problemowa (2 semestry)
Przedsiębiorczość i zarządzanie firmą (2 semestry)
Public relations w administracji (2 semestry)
Rachunkowość i finanse (2 semestry)
Logopedia (4 semestry)
Terapia pedagogiczna (2 semestry)
Wydział Socjologii i Pedagogiki w Olsztynie
Administracja publiczna (2 semestry)
Arteterapia z elementami terapii pedagogicznej (3 semestry)
Asystent rodziny i koordynator rodzinnej pieczy zastępczej (2 semestry)
Logopedia (4 semestry)
Ochrona danych osobowych i informacji niejawnych (2 semestry)
Opieka nad małym dzieckiem z elementami wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka (2 semestry)
2
Nowe władze uczelni
SILVA RERUM
NOWE WŁADZE UCZELNI
REKTOR WSIIE TWP
dr hab. Adam Sosnowski, profesor WSIiE TWP w Olsztynie
Urodzony w 1949 r. w Dobrzanach, powiat Stargard Szczeciński – socjolog, autor licznych rozpraw
naukowych, laureat wielu nagród. Od 2005 r. profesor WSIiE TWP w Olsztynie, w latach 1991 – 2005
profesor Uniwersytetu Szczecińskiego, w latach 1980 – 1990 adiunkt i docent w Instytucie Filozofii
i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Kierownik Zakładu Socjologii Wiedzy i Metodologii Badań
Społecznych Uniwersytetu Szczecińskiego, kierownik Katedry Socjologii w Zachodniopomorskiej
Szkoły Biznesu w Szczecinie, kierownik Katedry Socjologii Administracji Publicznej a następnie
Katedry Socjologii w Wyższej Szkole Informatyki i Ekonomii w Olsztynie. Kierownik licznych zespołów
badawczych m.in. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN oraz Ministerstwa Gospodarki Morskiej.
Dyrektor (i współzałożyciel) Zachodniopomorskiej Szkoły Samorządu Terytorialnego w Szczecinie.
Współzałożyciel Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Szczecinie. Od dnia 1 kwietnia 2015 r.
Rektor Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie.
Członek krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych i stowarzyszeń społeczno-kulturalnych. Prezes Europejskiego Domu
– Oddział Szczeciński, członek Zarządu Międzynarodowej Federacji Domów Europejskich (FIME) w Saarbrücken.
Ma w swoim dorobku wiele prac naukowych, m.in. „Środowisko społeczno-zawodowe marynarzy” (doktorat w 1980 r. na UAM
w Poznaniu), „Przystosowanie młodzieży a udział w kulturze” (habilitacja w 1988 r. na UAM w Poznaniu). Autor i współautor 5 pozycji
wydawniczych umieszczonych na Liście Biblioteki Filadelfijskiej. Autor, współautor i redaktor 27 pozycji książkowych wydanych
między innymi staraniem Państwowego Wydawnictwa Naukowego, Oficyny Wydawniczej „Ossolineum” i Polskiej Akademii Nauk.
Autor i współautor ponad 230 artykułów i rozpraw naukowych w czasopiśmiennictwie krajowym i zagranicznym. Również zastępca
Redaktora naczelnego „Roczników Socjologii Morskiej”, redaktor „Biuletynu Informacyjnego Komisji Socjologii Morskiej PAN”.
Promotor 3 rozpraw doktorskich oraz wielu prac magisterskich i licencjackich.
Laureat licznych nagród, w tym Ministra Edukacji Narodowej z tytułu osiągnięć naukowych, Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego, Rektora Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu w Szczecinie, Rektora Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie.
Współpracował naukowo z zagranicznymi instytucjami, organizacjami i towarzystwami takimi jak: Komitet Badań i Prognoz przy
Unii Europejskiej w Brukseli (poprzez program PHARE), Stała Komisja ds. Współpracy z Krajami Europy Środkowej i Wschodniej
przy Radzie Europy w Strasburgu, Akademia Nauk w Rouen – Francja, Uniwersytet w Caen – Francja, Wyższa Szkoła Komunalna
w Kopenhadze – Dania.
PROREKTOR WSIIE TWP
dr Tadeusz Pawlus
Urodzony w 1950 r. w Wieprzu na Ziemi Żywieckiej – oficer Wojska Polskiego, politolog, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii i socjologii, nauczyciel akademicki, administratywista.
W latach 1993–1997 wicedyrektor i dyrektor Olsztyńskiej Szkoły Zarządzania i Administracji im. Prof.
Tadeusza Kotarbińskiego w Olsztynie – Studium Policealne. W latach 1996–2003 prorektor ds. studiów
i profesor kontraktowy Olsztyńskiej Wyższej Szkoły Zarządzania im. prof. Tadeusza Kotarbińskiego.
W latach 2003–2005 wykładowca na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Wyższej Szkoły
Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Olsztynie. Od 2005 r. nauczyciel akademicki na
Wydziale Socjologii i Pedagogiki Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Olsztynie. W latach 2007–2010 roku prodziekan Wydziału Socjologii i Pedagogiki WSIiE
TWP w Olsztynie. Od 2010 r. adiunkt WSIiE TWP w Olsztynie. W dniu 11 kwietnia 2015 r. powołany
na funkcję prorektora Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie w kadencji 2014–2018.
Zainteresowania naukowe: filozofia społeczna, etyka, socjologia organizacji, socjologia administracji, socjologia wojny,
irenologia, socjologia wojska, prakseologia. Autor i współautor artykułów naukowych oraz rozdziałów w pozycjach zwartych
o szerokiej gamie tematów, między innymi takich jak: „Socjobiologiczne teorie wojny i pokoju”, „Intuicja i racjonalizm w pracy
kierownika”, „Kształcenie poprzez działanie”, „Etyka biznesu w literaturze i praktyce”, „Organizacja wirtualna – aspekty etyczne”,
„Etyka i moralność przedsiębiorcy”, „Informacja w zarządzaniu organizacją – aspekty prakseologiczne i etyczne”, „Zarządzanie
procesami ekonomicznymi przedsiębiorstwa w kontekście etyki”, „Etyczne aspekty globalizacji w procesie edukacji akademickiej,
„Nowe ruchy religijne – zagrożenie czy nowa jakość duchowości?”, „Podstawy prawne i etyczne wolontariatu”, „Wybrane
obszary dyskryminacji kobiet w Polsce”, „Geneza społeczeństwa obywatelskiego”, „Podstawowe zasady i funkcje społeczeństwa
obywatelskiego”. Autor pozycji wydawniczej OWSZ „Materiały źródłowe do przedmiotu: etyka zarządzania” i współautor pozycji
wydawniczej WSIiE TWP „Wybrane problemy globalizacji”. Ostatnio autor opracowania „Filozofia społeczna. Zarys podstawowych
zagadnień”. Aktywny uczestnik wielu konferencji i seminariów naukowych.
3
Kronika Wydziału Informatyki i Ekonomii
SILVA RERUM
KRONIKA WYDZIAŁU INFORMATYKI I EKONOMII
Sprawozdanie z IV Konferencji Naukowej
Wśród prelegentów znajdowali się przedstawiciele
ośrodków naukowych i instytucji z Warszawy, Poznania,
Torunia, Białegostoku, Wrocławia, Lublina i Olsztyna,
a także absolwenci WSIiE TWP.
Udział w konferencji teoretyków i praktyków będących specjalistami w dziedzinach finansów, ekonomii,
bankowości, statystyki, informatyki, przedsiębiorczości oraz
w innych dziedzinach stworzył
możliwość prowadzenia interesujących dyskusji i inspirujących rozmów zarówno podczas
poszczególnych sesji, jak i w kuluarach konferencji.
Nawiązując do wcześniejszych konferencji uprzejmie informuję, że trzecia konferencja,
która odbyła się w 2013 roku, zaowocowała wydaniem przez Wydawnictwo WSIiE TWP
w Olsztynie zbiorowej monografii pod redakcją naukową
dr hab. Wiesławy Olkowskiej pt. „Uwarunkowania i czynniki w procesie rozwoju gospodarki rynkowej”.
Organizatorzy oraz władze Uczelni dziękują wszystkim za udział w czwartej konferencji i zapraszają na kolejną edycję.
Przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego
dr Elżbieta Lorek
EKONOMIKA I FINANSE W PROCESIE
ROZWOJU GOSPODARKI RYNKOWEJ.
ASPEKTY LOKALNE I GLOBALNE
Dnia 21 listopada 2014 r. odbyła się IV Konferencja
Naukowa pt. „Ekonomika i finanse w procesie rozwoju
gospodarki rynkowej. Aspekty lokalne i globalne”. Organizatorem konferencji był Wydział Informatyki i Ekonomii oraz Wydział Zamiejscowy w Kętrzynie.
Otwarcia konferencji dokonał rektor prof. dr hab.
Zbigniew Laudański. Konferencja składała się z dwóch
sesji i obejmowała łącznie 25 wystąpień. Podczas pierwszej sesji zatytułowanej „Ekonomiczne i finansowe uwarunkowania funkcjonowania podmiotów gospodarki narodowej” prelegenci przedstawili problematykę obejmującą
różne aspekty funkcjonowania podmiotów gospodarki
narodowej oraz uwarunkowania działalności tych podmiotów. Sesja druga odbyła się w dwóch równoległych
panelach. Panel pierwszy pod nazwą „Społeczne i ekonomiczne czynniki rozwoju nowoczesnej gospodarki” zgromadził prelegentów omawiających czynniki rozwoju gospodarczego w kontekście społecznym i ekonomicznym.
W Panelu drugim zatytułowanym „Efektywność i innowacyjność przedsiębiorstw w warunkach gospodarki rynkowej” przedstawiono między innymi działania prowadzone
na rzecz wzrostu efektywności i innowacyjności w działalności gospodarczej.
Komitet naukowy
dr hab. Wiesława Olkowska, prof. WSIiE TWP, Przewodnicząca
prof. zw. dr hab. Jan Hybel, Wyższa Szkoła Informatyki
i Ekonomii TWP Olsztyn
prof. dr hab. inż. Stanisław Tkaczyk, Politechnika Warszawska
dr hab. inż. Tadeusz Waściński, prof. PW, Politechnika
Warszawska
dr Dorota Żuchowska, Wyższa Szkoła Kultury Społecznej
i Medialnej, Toruń
dr Hormoz Moayyeri Markazee lmikarbordie Sobhandaroo, Iran
prof. dr hab. Jewgienija Nikiforowa, Państwowy Technologiczny Uniwersytet im. Szuchowa w Biełgorodzie,
Rosja
prof. dr hab. Władysław Szamilewicz, Państwowy Technologiczny Uniwersytet im. Szuchowa w Biełgorodzie,
Rosja
Wielowątkowe bloki tematyczne pozwoliły, podobnie
jak podczas poprzednich konferencji, na ujęcie procesów
ekonomicznych i finansowych związanych z funkcjonowaniem podmiotów gospodarczych zarówno w aspekcie mikroekonomicznym, jak i w kontekście mezoekonomicznym.
Patronat honorowy
dr Janusz Cichoń, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie
Finansów Warszawa
4
SILVA RERUM
dr Elżbietę Lorek, nauczyciela akademickiego, kierownika Warmińsko-Mazurskiego Ośrodka Badań Regionalnych
w Urzędzie Statystycznym w Olsztynie; dr. Tomasza Wójtowicza, nauczyciela akademickiego, dyrektora w Mbank;
dr Ewę Kuleszę, nauczyciela akademickiego.
Zajęcia odbywały się Wyższej Szkole Informatyki
i Ekonomii TWP w Olsztynie, gwarantującej komfortowe
warunki oraz dostęp do pomocy dydaktycznych.
W projekcie wzięło udział 106 uczniów – maturzystów
Zespołu Szkół Ekonomicznych w Olsztynie oraz 25 maturzystów Zespołu Szkół Elektronicznych i Informatycznych
w Giżycku.
Projekt WSIiE TWP
LEKCJE Z EKONOMII
Projekt „Lekcje z ekonomii” został opracowany z myślą o promocji kierunku ekonomia wśród młodzieży ponadgimnazjalnej. Prowadzony we współpracy ze szkołami jest
formą aktywizacji nastoletnich uczniów. Realizuje podstawowe założenia misji Uczelni w obszarze kształcenia zgodnego z potrzebami rynku pracy, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb regionu. Potwierdza wysiłki na rzecz
kształtowania oferty edukacyjnej zgodnej z preferencjami
środowiska lokalnego.
Na całość programu składał się cykl (2 – 3) spotkań
(jedna godzina zegarowa – dwie godziny dydaktyczne), od
stycznia do kwietnia 2015 r. Forma zajęć w zależności od
potrzeby obejmowała wykład i aktywne metody pracy grupowej (m.in. dyskusja, praca w podgrupach, praca z wykorzystaniem materiałów szkoleniowych).
W wyniku przeprowadzonych „Lekcji z ekonomii”
podpisane zostało porozumienie między WSIiE TWP i Zespołem Szkół Ekonomicznych w Olsztynie im. Mikołaja
Kopernika.
Intencją porozumienia jest m.in.:
1) udzielanie pomocy naukowo-dydaktycznej przez nauczycieli akademickich WSIiE TWP w realizacji programu nauczania w ZSE,
2) uczestnictwo młodzieży ZSE w uroczystościach, wykładach, ćwiczeniach, warsztatach i innych projektach prowadzonych przez WSIiE TWP,
3) organizowanie spotkań z uczniami, mających na celu
promocję edukacji ekonomicznej wśród uczniów ZSE
i zainteresowanie młodzieży studiami w WSIiE TWP,
4) współpraca przy realizacji praktyk zawodowych uczniów ZSE.
mgr Magdalena Jaroszewska
Zajęcia prowadzone były przez doświadczonych
nauczycieli akademickich WSIiE TWP: dr. Stanisława
Szmitkę, członka Rady Naukowej Olsztyńskiego Parku
Naukowo-Technologicznego, członka Rad Nadzorczych:
Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Sp.
z o.o. w Morągu, Przedsiębiorstwa Oczyszczania Sp. z o.o.
w Morągu, Zakładu Unieszkodliwiania Zakładów Komunalnych Sp. z o.o. w Rudnie i prezesa Zarządu Przedsiębiorstwa Budownictwa Drogowego w Morągu; dr Annę
Michalczyk, dziekana Wydziału Informatyki i Ekonomii;
ZAPRASZAMY
STUDENTÓW I ABSOLWENTÓW UCZELNI NA
VI FORUM KÓŁ NAUKOWYCH,
KTÓRE ODBĘDZIE SIĘ 12 CZERWCA O GODZ. 16.00
Szczegóły na www.wsiie.olsztyn.pl
5
SILVA RERUM
9 Marca – Dzień Statystyki Polskiej
Uczestnicy spotkania mieli okazję zapoznać się z portalem statystyki publicznej: www.stat.gov.pl wraz z jego
zasobami: publikacjami oraz bazami danych, w tym:
Z okazji Dnia Statystyki Polskiej na Wydziale Informatyki i Ekonomii 15 marca 2015 r. odbyło się spotkanie
z dr Elżbietą Lorek, kierownikiem Warmińsko-Mazurskiego Ośrodka Badań Regionalnych Urzędu Statystycznego
w Olsztynie poświęcone zasobom informacyjnym statystyki publicznej.
Podczas prezentacji przedstawione zostały Informacje o podstawach funkcjonowania i zadaniach statystyki
publicznej oraz zasobach informacyjnych statystyki publicznej z uwzględnieniem potrzeb informacyjnych zgłaszanych przez środowisko akademickie, w tym studentów
przygotowujących prace dyplomowe.
yy Bankiem Danych Lokalnych (BDL),
yy Bazą Demografia,
yy Portalem Geostatycznym
oraz innymi zasobami informacyjnymi.
Informacje statystyczne można również uzyskać
w Informatorium Urzędu Statystycznego w Olsztynie,
przy ul. Kościuszki 78/82 oraz telefonicznie pod numerem
89 5243616 lub 89 243669.
dr Elżbieta Lorek
znalazł się m. in. menedżer PSB Sp. z o.o. w Morągu
dr Stanisław Szmitka, który opowiedział o plusach i minusach prowadzenia własnej firmy. Cechy wielkich ludzi
25 Marca – Ogólnopolski Dzień
Przedsiębiorczości
Przedsiębiorczość to specjalna, wrodzona zdolność
do wyczuwania i łapania okazji poprzez łączenie kreatywnego myślenia z wyjątkową determinacją do tworzenia lub
wprowadzania w życie czegoś nowego1.
To cecha charakteru niezbędna w zmieniającym się
otoczeniu gospodarczym, którą należy pielęgnować i rozwijać szczególnie u młodych ludzi wchodzących na rynek
pracy.
biznesu przedstawiła psycholog i trener biznesu dr Ewa
Kulesza. Doradcy zawodowi: Katarzyna Kamieniecka
i Karolina Michniewicz-Szczepańska z firmy „Badania,
doradztwo, szkolenia. Katarzyna Kamieniecka i Karolina
Michniewicz-Szczepańska Spółka Jawna” zapoznały słuchaczy z szansami rozwoju zawodowego w województwie
warmińsko-mazurskim.
W wykładach uczestniczyło 68 młodych ludzi z trzech
szkół ponadgimnazjalnych: Liceum Ogólnokształcącego
nr 4 w Olsztynie, Technikum Ekonomicznego z Zespołu Szkół w Biskupcu oraz Technikum Ekonomicznego
w Olsztynie. Wykłady dla młodzieży ponadgimnazjalnej,
a także dodatkowe dla studentów Uczelni, zorganizowane
zostały z inicjatywy dr Ewy Kuleszy.
Redakcja
Dnia 25 marca 2015 r., z okazji obchodów Dnia
Przedsiębiorczości, Wydział Informatyki i Ekonomii
WSIiE TWP zorganizował na ten temat wykłady dla młodzieży szkół ponadgimnazjalnych. Wśród prowadzących
http://www.mlodyprzedsiebiorca.pl/akademia-modego-przedsibiorcy/przedsibiorczo/87-definicje-przedsibiorczoci-znalezione-w-polskim-internecie
1
6
Kronika Wydziału Socjologii i Pdagogiki
SILVA RERUM
KRONIKA WYDZIAŁU SOCJOLOGII I PDAGOGIKI
Na ten aspekt zwrócił uwagę prof. dr hab. Tadeusz
Pilch, zadając pytanie: „Czy wobec globalnych potęg i sił
człowiek nie jest wyłącznie skazany na rolę przedmiotu?”.
Człowiek stopniowo przestaje być podmiotem działania,
podmiotem prawa, a staje się przedmiotem sił, na które nie
ma wpływu.
Dr Adriana Bartnik i Katarzyna Korzeb podkreśliły, iż współcześnie człowiek nierzadko jest definiowany poprzez swoją rolę zawodową, a definiując zjawisko
mobbingu ukazały człowieka niejako skazanego na rolę
przedmiotu.
Konkludując uczestnicy panelu podkreślali, iż
ogromną rolę mają do odegrania pedagodzy, nauczyciele, wychowawcy, rodzice, którzy w młodym człowieku
kształtować powinni siłę ducha, wolę, poczucie sprawczości, odpowiedzialność – świadomość podmiotowości.
Część główną obchodów Święta Wydziału Socjologii i Pedagogiki zakończyła drama pt. „Godność człowieka w centrum” przygotowana przez studentów Wydziału Socjologii i Pedagogiki.
dr Anna Prusik
Dziekan Wydziału Socjologii i Pedagogiki
VI ŚWIĘTO WYDZIAŁU SOCJOLOGII
I PEDAGOGIKI ZA NAMI…
Tegorocznemu
Świętu
Wydziału
Socjologii i Pedagogiki, które odbyło
się 21 marca 2015 r.,
przyświecało hasło
„Człowiek – podmiot czy przedmiot?”.
Dziekan
dr Anna Prusik, witając wszystkich zebranych w auli Auditorium Maius zaznaczyła, iż spotkanie
miało sprowokować
do refleksji i poszu-
kiwania odpowiedzi na to pytanie.
W części pierwszej uroczystości zaproszono zebranych do udziału w dyskusji. W panelu, prowadzonym przez dziekan dr Annę Prusik, wypowiadali się
prof. dr hab. Tadeusz Pilch, dr hab. Helena Głogowska
prof. WSIiE TWP, dr Małgorzata Gałęziowska, dr Adriana Bartnik, dr Dariusz Człapiński, a grono studentów reprezentowała Katarzyna Korzeb – członkini Koła
Naukowego Socjologów.
Wypowiedzi zebranych ukazały szerokie spektrum
podejmowanych rozważań.
Dr hab. Helena Głogowska, prof. WSIiE TWP,
wprowadzając zebranych w tematykę spotkania, przybliżyła kategorie pojęciowe podmiotowości, ukazując
ją jako trwałą zdolności do podejmowania suwerennych
decyzji. Mówiąc o człowieku twórcy, stanowiącym inercyjną część społeczeństwa, profesor zadała pytanie:
„Czy we współczesnym świecie człowiek chce być podmiotem, suwerenem w swojej działalności publicznej?
Czy nie jest tak, że woli być przedmiotem, sterowanym,
manipulowanym?”
Dr Małgorzata Gałęziowska w swojej wypowiedzi
podkreślała, iż korzeniem wszelkiego działania jest człowiek, który działa i staje się poprzez swoje działanie. Bycie podmiotem jest tożsame z byciem sprawcą. Jednak
człowiek jest nie tylko podmiotem działania, ale bywa
też jego przedmiotem.
7
SILVA RERUM
KTO SIĘ WYBIERA DO MUZEUM?
„TWORZYĆ JAK PICASSO…”
W poszukiwaniu zróżnicowania kulturowego.
Studenci socjologii 26 października 2014 r. zwiedzili Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie
Zróżnicowanie kulturowe sprawdziliśmy w praktyce, poprzez aktywne uczestnictwo w kulturze. Przyjmuje ono wiele wymiarów, wśród których za najbardziej interesujące można uznać te, które zostały wyznaczone przez podmiotowe aspekty recepcji sztuki:
1) dyspozycję estetyczną (naturalna predyspozycja,
która oznacza, według Pierre´a Bourdieu, „wrażliwość estetyczną, zmysł estetyczny, instynkt estetyczny […] jest przeciwieństwem nastawienia praktycznego”,
2) kompetencję artystyczną – „znajomość zasad podziału uniwersum sztuki i umiejętność ich zastosowania w praktyce odbiorczej”, czyli umiejętność
„odczytania” sztuki nawet wtedy, gdy jest to obiekt
widziany po raz pierwszy,
3) gusty odbiorców – jest to sposób percepcji artystycznej, który odzwierciedlają dwie formy „przyjemności estetycznej”: kontemplację oraz przyjemność sensoryczną; zakłada się, że gusty są kształtowane, a nie dane.
Według P. Bourdieu istnieje zasada jedności gustów: „upodobania estetyczne i wybory w dziedzinie
kultury są ściśle związane z preferencjami w dziedzinie stroju, urządzania wnętrz, kuchni, sportu, spędzania czasu wolnego, z zasadami moralnymi i wychowawczymi, czyli stylem życia”. Owa jedność gustów
wyraża się w kompetencji komunikacyjnej, rozumianej jako umiejętność odbioru, w dużym stopniu wprost
proporcjonalnej do stopnia zaangażowania odbiorcy
w wiedzę na temat przedmiotu. Odbiór sztuki obejmuje kontakt z „możliwie najliczniejszymi odbiorcami, charakter ich reakcji obejmujący użytek czyniony
przez nich z dzieł sztuki, sposób ich ujęcia, to wszystko, co odbiorcy robią z artystycznym przekazem i co
przekaz z nimi czyni: wpływ dzieł na świadomość
społeczną, słowem wszystkie aspekty pragmatycznej
analizy procesu komunikowania”.
Kto się wybiera do muzeum?
Warsztat umiejętności
pedagoga resocjalizacyjnego
dr Małgorzata Gałęziowska
Bibliografia
P. Bourdieu, Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia,
Scholar, Warszawa 2005.
A. Kłoskowska, Socjologia kultury, PWN, Warszawa 1981,
s. 389.
A. Matuchniak-Krasuska, Zarys socjologii sztuki Pierre’a Bourdieu, Oficyna Naukowa, Warszawa 2010, s. 42, 50 – 53.
Wiodąca obecnie droga
twórczej resocjalizacji, ukierunkowana na kształtowanie
tożsamości jednostek niedostosowanych społecznie, wypiera delikatnie resocjalizację
klasyczną, która skupia się
na osobowości i jej korekcie.
Metody budujące twórcze
oddziaływania wykorzystują zasoby ukryte w każdym
człowieku, jego potencjał,
a ten może tkwić np. w uzdolnieniach plastycznych. Oddając się czynności tworzenia
człowiek uzewnętrznia świat
swoich przeżyć, doznań, konfliktów, pragnień. Skupienie
uwagi na powstającym wytworze odrywa od codzienności, pozwala rozładować
napięcia, wyrazić emocje,
poznać siebie.
Gdy praca odbywa się
w grupie, uczestnicy wymieniają się uwagami, użyczają
sobie przyborów, doradzają,
a to kształtuje umiejętności
społeczne. Prawdziwą satysfakcją jest jednak możliwość oglądania efektu swojej
pracy – gotowego „dzieła”,
zwłaszcza gdy budzi ono podziw innych.
Doświadczyć tego mogli studenci studiów magisterskich specjalności pedagogika resocjalizacyjna, którzy
25 stycznia 2015 r. uczestniczyli w zajęciach z przedmiotu
„Warsztat umiejętności pedagoga resocjalizacyjnego”. Mieli
oni okazję zmierzyć się z własnymi możliwościami w malarstwie lub rysunku. Ich zadaniem było przeniesienie na płachty papieru jednej z martwych natur – martwej natury z ptakiem lub martwej natury z dzbankiem. Dla wielu z nich było
to prawdziwe wyzwanie, któremu dzielnie stawili czoła.
mgr Elżbieta Mudrak
8
SILVA RERUM
Wychowanie to proces, w wyniku którego kształtujemy
nie tylko stosunek do drugiego człowieka, grup
społecznych, wytworów kultury, ale także natury.
Kwestia ta jest również istotna w procesie
resocjalizacji. Pedagog resocjalizacyjny staje przed
koniecznością korygowania czy też ponownego
kształtowania świata wartości niedostosowanego
wychowanka. Wymaga to wielu zróżnicowanych
zabiegów. Jednym z nich jest organizowanie kampanii
na rzecz niesienia pomocy przytuliskom, schroniskom
dla bezdomnych zwierząt. Zaangażowanie młodych
ludzi w szczytną ideę prowadzi do działania, a to,
zgodnie z teorią dysonansu poznawczego, jest w stanie
doprowadzić do zmian w obszarze myślenia i emocji.
Wspólne wymyślanie haseł, tworzenie plakatów,
ulotek, rozwieszanie ich to tylko niektóre z wielu
możliwych działań wkomponowanych w szczytne
inicjatywy. Wymagają one porzucenia egocentryzmu,
współdziałania, uruchomienia kreatywności, prowadzą
do wymiany myśli, poglądów, przynoszą także efekty.
NASI BRACIA MNIEJSI.
ANIMALISTYCZNY ASPEKT
PRACY RESOCJALIZACYJNEJ
Świat, w którym żyjemy, nie należy tylko do
nas – ludzi. W ekspansywności i poczuciu absolutnej
wszechwładzy zapominamy, że obok nas istnieją inne
organizmy, w tym zwierzęta. Ich los nie powinien
być nam obojętny. Mimo że tak wiele nas dzieli, dla
wszystkich wspólne jest pragnienie życia.
Co wiemy o świecie zwierząt, ich odbiorze
i przeżywaniu rzeczywistości? Z jednej strony
bardzo dużo, z drugiej ciągle nazbyt mało. Jeszcze do
niedawna zwierzętom odmawiano posiadania duszy,
jednak Jan Paweł II uznawał je za braci mniejszych,
a św. Franciszek utrzymuje, że w raju jest miejsce dla
wszystkich. Z badania CBOS wynika że większośc
(80 proc.) Polaków jest zdania, iż zwierzęta odczuwają
ból tak samo jak człowiek. Dwie trzecie respondentów
(67 proc.) zdecydowanie twierdzi, że nie powinniśmy
sprawiać im cierpienia. W polskich domach trzymanych
jest aż 7 milionów psów i ponad 5,5 milionów kotów.
Niestety, nadal nie wszyscy rozumieją, że pies powinien
mieć kojec, miskę z wodą, budę, a w niej przynajmniej
zimą wyściółkę. To w Polsce odmawia się bezpańskim
kotom dostępu do piwnic, w których są w stanie
przetrwać mrozy, a żywe ryby przetrzymuje bez wody.
Nigdzie w Europie schroniska dla bezdomnych zwierząt
nie są tak przepełnione, jak w naszym kraju.
Nie zawsze też reagujemy, gdy potrącimy na drodze
zwierzę, rzadko kto zatrzyma się by sprawdzić, czy nie
potrzebuje pomocy. Przykładem może być incydent
z łosiem, który konał kilka dni na poboczu i dopiero
dzięki darczyńcom trafił w końcu do azylu, ale, niestety,
nazbyt późno.
Zagadnienie naszych relacji ze zwierzętami ważne
jest między innymi z pedagogicznego punktu widzenia.
Zwłaszcza dzięki tym ostatnim człowiek zyskuje
świadomość, jak ważne dla jego rozwoju jest czynienie
dobra innym, a nie tylko sobie i dla siebie.
Podczas warsztatów umiejętności pedagoga
resocjalizacyjnego studenci I roku studiów magisterskich,
specjalności pedagogika resocjalizacyjna, podjęli
się zaprojektowania plakatów służących wspieraniu
schronisk oraz zaaranżowania pogadanki na temat
zwierząt. Opowiadali o swoich domowych pupilach,
rywalizowali w zakresie znajomości przysłów,
porzekadeł z nimi związanych. Uczestnictwo w tego
typu działaniach uzmysławia potrzebę podejmowania
ich w przyszłej pracy zawodowej. Jako organizator
warsztatu żywię głęboką nadzieję, że tak właśnie się
stanie.
9
Szkice studenckie
SILVA RERUM
SZKICE STUDENCKIE
Pedagogika resocjalizacyjna
„WIECZNY UCZEŃ”, „PODRÓŻNIK”,
„POSZUKIWACZ”, „PRZEWODNIK”
W POSZUKIWANIU PEDAGOGA
RESOCJALIZACYJNEGO
W (NIE)EGALITARNYM ŚWIECIE
NIEUSTRASZONY POSZUKIWACZ
Jednym z warunków zaliczenia przedmiotu „warsztat
umiejętności pedagoga resocjalizacyjnego” było przygotowanie krótkiej, swobodnej wypowiedzi pisemnej. Studenci mieli za zadanie rozwinąć zdanie: „Według mnie
pedagog resocjalizacyjny to osoba…”. Zabieg ten potraktowałam jako rodzaj eksperymentu, do którego zainspirował mnie artykuł napisany przez Joannę Rutkowiak
„Znikanie człowieka w nieegalitarnym świecie. Uczenie
się jako szansa konstruowania własnej tożsamości”1. Nie
chciałabym skupiać się na opisywaniu treści tej publikacji – do przeczytania której szczerze namawiam wszystkie zainteresowane osoby. Nawiążę jedynie do interesującej refleksji autorki na temat współczesnej edukacji.
Otóż Rutkowiak sygnalizuje, że proces nauczania
akademickiego ma ciągle nazbyt zewnętrzny charakter.
Studenci opanowują pojęcia, procedury, rodzaje wnioskowania, ale niewystarczająco są angażowani wewnętrznie. W niewielkim stopniu mają okazję do wypowiedzenia własnego zdania, wyrażenia swoich poglądów, często opartych na osobistym doświadczeniu. Angażowanie
wewnętrzne czyni kształcenie bogatszym, ciekawszym,
sprzyja kształtowaniu tożsamości – rozumianej jako refleksyjny projekt „ja”. Proponując studentom wykonanie
tego zadania chciałam, aby podczas jego realizacji zastanowili się przede wszystkim nad sobą, nad tym, na ile
sami spełniają opisywane przez siebie oczekiwania, są
gotowi do podjęcia stojących przed nimi wyzwań.
Spośród otrzymanych prac wybrałam dwie. Jedna
z nich napisana jest przez kobietę, druga przez mężczyznę. Oboje pracują w przestrzeni resocjalizacji. Opublikowanie tekstów ma na celu wywołanie refleksji, a być
może polemiki, dzięki którym jesteśmy w stanie zmieniać rzeczywistość i nas samych.
1
J. Rutkowiak, Znikanie człowieka w nieegalitarnym świecie.
Uczenie się, jako szansa konstruowania własnej tożsamości, [w:] Poszukiwanie człowieka w nieegalitarnym świecie, D. Wajsprych (red.),
Kraków 2011.
Według mnie, pedagog resocjalizacyjny
to osoba posiadająca
ogromną i niezachwianą wiarę w potencjał
każdej jednostki. To nieustanny „poszukiwacz”,
starający się odnaleźć
w podopiecznym to, co
pozytywne, dotychczas
nieodkryte, niezauważone. Jest on także „podróżnikiem”, bowiem
przemieszcza się po
obcym mu świecie wychowanka, w jego środowisku. To również postać charakteryzująca się siłą wewnętrzną oraz optymizmem, bo jego praca
jakże często przypomina trud mitycznego Syzyfa. Napotyka
on na swojej drodze wiele wyzwań, z którymi musi się zmierzyć, stawić im czoła, a porażka nie należy do rzadkości. Praca z innymi ludźmi wymaga od pedagoga resocjalizacyjnego
otwartości, wyzbycia się uprzedzeń, ale też zmusza do stanowczości i stawiania granic, jeśli chce faktycznie pomóc, co
nie w każdym przypadku jest proste. Czasami empatia i dobre serce mogą być wykorzystane przez podopiecznego do
innych celów, niż te pierwotnie wyznaczone.
Pedagog resocjalizacyjny to również „wieczny uczeń”,
ciągle pogłębiający swoją wiedzę, potrafiący korzystać
z osiągnięć innych nauk, śledzący nowe rozwiązania, które
mogą pomóc nie tyle jemu samemu, co jego wychowankowi.
Dbałość o własny rozwój to również przejaw odpowiedzialności za innych. Stanie w miejscu, przy nieustannie i szybko
zmieniającej się rzeczywistości, nie rokuje pomyślnie.
Wyzwania, którymi są korekta osobowości i kształtowanie tożsamości wychowanka sprawiają, iż pedagog resocjalizacyjny jest również „plastykiem”. Poprzez wykorzystywane
przez niego zabiegi tworzone jest dzieło – nowy człowiek.
Nie można w tym wypadku popełnić błędu, uszkodzić, zniekształcić. Pedagog ma zatem obowiązek bycia świadomym
konsekwencji swoich błędów i dążenia do wzbogacania,
ulepszania swojego warsztatu, wiedzy, umiejętności.
Chcąc wyeliminować czynniki wywołujące zaburzenia
w funkcjonowaniu jednostki niedostosowanej społecznie, ma
za zadanie dążyć do tego, aby jego podopieczny wyzbywał się
egoizmu, który stanowi przeszkodę na drodze do zrozumienia
reakcji otoczenia na jego zachowania. Bycie pedagogiem resocjalizacyjnym wymaga szczerości, cierpliwości, otwartości
10
Szkice studenckie
SILVA RERUM
na innych ludzi, ale nie uległości. Szerokie spektrum zróżnicowanych ludzkich zachowań w jednych sytuacjach pociąga
konieczność perswazji, pouczenia, konstruktywnej krytyki,
w innych milczenia i wysłuchania.
Pedagog resocjalizacyjny to nie tylko wychowawca czy
nauczyciel, ale też osoba wspierająca, potrafiąca czerpać radość z pracy z drugim człowiekiem, umiejąca radzić sobie ze
stresem, emocjami, a co za tym idzie, znająca siebie, swoje
możliwości, swoje słabe i mocne strony.
Pedagog resocjalizacyjny to osoba starająca się odpowiedzieć na specjalne potrzeby swojego wychowanka bez względu na jego wiek, pochodzenie, status materialny. To człowiek
dojrzały emocjonalnie o rozwiniętej (samo)świadomości.
Już w starożytności Kwintylian pisał: „zarówno pod
względem charakteru jak i wykształcenia – jak najwybitniejszy powinien być człowiek, który ma uczyć słowa i czynu”.
OPTYMISTA
giego człowieka. Wiąże się to z okazywaniem zainteresowania, podmiotowym traktowaniem, zrozumieniem dla niepowtarzalności ludzkich losów i doświadczeń, które budują
pojmowanie siebie i świata. Pedagog resocjalizacyjny ma za
zadanie poznać te drogi i ścieżki, by lepiej zrozumieć pobudki
kierujące drugim człowiekiem. Nie może jednak okazywać
nadmiernego współczucia i litości.
Powodzenie podejmowanych interwencji w dużej mierze zależy od postawy moralnej i wartości osoby, która je
przeprowadza. Ważna jest wiarygodność oraz konsekwencja.
Gdy człowiek postępuje zgodnie z tym, co mówi, nie kłamie,
nie zmienia zdania pod wpływem sytuacji – jest w stanie pociągać swoim przykładem innych. Sama obawa, strach przed
karą nie zastąpi w procesie resocjalizacji autentycznej więzi.
Krzysztof Skowroński
Według mnie, pedagog resocjalizacyjny to osoba, która
w zakładzie karnym, poprawczym rozpoznaje nastroje, pomaga dostosować się przebywającym tam osobom do warunków
życia w izolacji, organizuje im
czas wolny. Dzięki jego aktywności można zaplanować działania
zwiększające szansę na powrót
niedostosowanych na łono społeczeństwa.
Wielokrotnie staje się on inspiratorem nawiązywania kontaktów z rodziną, bliskimi, pomaga wypracować społecznie
akceptowane i skuteczne sposoby rozwiązywania konfliktów.
Za jego sprawą podejmowane są działania na rzecz organizowania pomocy rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji
materialnej. Pedagog resocjalizacyjny indywidualnie i grupowo wspiera osadzonych w kryzysowych sytuacjach, które najczęściej wynikają z codziennego życia w warunkach izolacji.
Podejmuje zindywidualizowane oddziaływania wychowawcze uzależnione od potrzeb podopiecznych, tj.: wdrażanie
do przestrzegania dyscypliny i porządku, kształtowanie pozytywnych nawyków we współżyciu społecznym, pozytywnego
stosunku do nauki, pracy, wyrównywanie braków w zachowaniu, zapobieganie aktom samoagresji i demoralizacji.
Do jego zadań należy także dokonywanie wnikliwej
diagnozy osoby wychowanka i jego środowiska, by projektowane oddziaływania przynosiły pożądany skutek.
Zadaniem pedagoga resocjalizacyjnego jest poszukiwanie dróg do dialogu, dzięki czemu wzmacnia swój autorytet,
bez którego nie jest w stanie pełnić roli przewodnika tak po
nieznanej rzeczywistości zakładu karnego lub poprawczego,
jak i po meandrach społecznych norm i reguł.
Pedagog resocjalizacyjny nie może ustawać w optymizmie, zakładać porażki, gdyż wtedy jego trud staje się daremny.
Powinien mieć silną wiarę i przekonanie o słuszności podejmowanych przedsięwzięć, projektów, decyzji. Jest wówczas
w stanie skutecznie motywować innych do zmian. Nie może
także okazywać rozczarowania i zniechęcenia wobec wychowanka, bo ten jest osobą wymagającą szczególnej troski.
Pedagog resocjalizacyjny winien dysponować świadomością ponoszonej przez siebie odpowiedzialności za dru-
Jolanta Sienkiewicz
studia magisterskie, specjalność pedagogika resocjalizacyjna
11
studia magisterskie, specjalność pedagogika resocjalizacyjna
Warsztaty
WYDZIAŁ SOCJOLOGII I PEDAGOGIKI
zaprasza na warsztaty
JAK SOBIE RADZIĆ ZE STRESEM
PRZEDMATURALNYM?
CZY MOŻNA KONTROLOWAĆ STRES?
W programie:
WARSZTAT PROWADZI:
dr Joanna Szkatuła
yy Czym jest stres i dlaczego tak negatywnie wpływa na
naszą efektywność?
yy Poznawcze strategie radzenia sobie ze stresem.
yy Metody długofalowego radzenia sobie ze stresem.
yy Podstawowe techniki redukcji stresu – tuż przed egzaminem.
yy Techniki relaksacyjne, odprężające i stymulujące.
yy Dieta antystresowa.
Kontakt:
mgr Dorota Ostaszewska
tel. 89 534 71 53 wew. 28, kom. 519 062 007
e-mail: [email protected]
Spotkania będą prowadzone przez doświadczonych nauczycieli akademickich. Warunkiem organizacji jest zgłoszenie minimum
15 uczestników. Termin będzie ustalany indywidualnie dla każdej
grupy.
Szkice studenckie
SILVA RERUM
STUDENCI PEDAGOGIKI
W HOSPICJUM
Hospicja swoją działalność w dużej mierze opierają
na pracy wolontariuszy. Celem tego typu ośrodków jest
wdrażanie i rozwijanie opieki oraz leczenia paliatywnego u osób z zaawansowaną chorobą nowotworową
i innych chorych w termalnym okresie choroby, jak też
propagowanie i rozwijanie zasad i standardów tej opieki.
Nadrzędnym celem jest podnoszenie jakości życia chorego człowieka poprzez zapobieganie bólowi, niesienie
ulgi i wytchnienia oraz wspomaganie rodziny i przyjaciół w ich wysiłku, towarzyszeniu tym, którzy zbliżają
się do kresu życia. Idea powstania hospicjów zrodziła się
z potrzeby zapewnienia pacjentom oraz ich rodzinom jak
najlepszej opieki w tych trudnych dla nich chwilach.
Centrum Opieki Paliatywnej, które mieliśmy okazję zwiedzić, powstało 16 lipca 2001 roku z inicjatywy
Olsztyńskiego Stowarzyszenia Hospicyjnego „Palum”.
Dnia 11 kwietnia 2005 roku Stowarzyszenie w hołdzie dla
Ojca Świętego, a jednocześnie za aprobatą ks. arcybiskupa
dr. Edmunda Piszcza metropolity warmińskiego, nadało
temu hospicjum imię Jana Pawła II.
działania placówki, jej specyfikę, obalając jednocześnie
stereotypy dotyczące hospicjów.
Każdy z uczestników z odwiedzin w hospicjum wyniósł coś innego.
Dla mnie było przeżyciem nie do opisania widzieć
ludzi ciężko chorych, ale i tych, którzy jeszcze są samodzielni na tyle, by móc wykonać podstawowe czynności
dnia codziennego.
W pamięci zapadła mi szczególnie sala przeznaczona do pożegnania się z nieżyjącą osobą. Można w niej
przebywać i modlić się tyle, ile się potrzebuje.
Jest też sala do rehabilitacji osób znajdujących się na
oddziale. Zaskoczyło mnie, że na oddziale nie ma sprzętu respiracyjnego ratującego życie – tam trzeba pogodzić
się ze śmiercią, a o tym tylko Bóg decyduje.
Nie doświadczylibyśmy tego wszystkiego, gdyby
nie nasza wspaniała i oddana swojej pracy Pani dr Krystyna Kutiak-Zakrzewska, która umożliwiła nam zwiedzenie placówki w ramach przedmiotu wsparcie i opieka
paliatywna. Bardzo serdecznie Pani dziękujemy.
Jan Otremba
studia magisterskie, specjalność opieka i wsparcie społeczne
Dalszy ciąg projektu
Dotyk Anioła
I.
W dniu 8 marca 2015 r. studenci studiów II stopnia,
specjalność Opieka i wsparcie społeczne, realizowali dalszy ciąg projektu Dotyk Anioła, w ramach przedmiotu:
„Wsparcie w opiece paliatywnej”.
Radości było dużo, najpierw skupienie i wykonanie
dzieł… a potem już można było podziwiać obrazy… chociaż nie wszystkie jeszcze były gotowe.
Wykonane przez studentów obrazy będą ozdabiały
wnętrza Olsztyńskiego Hospicjum.
dr Krystyna Kutiak-Zakrzewska
Fot. K. Kutiak-Zakrzewska
Hospicjum zrobiło na nas duże wrażenie. Dało nam
możliwość spojrzenia na ludzi cierpiących okiem zdrowego człowieka. Część grupy miała inne wyobrażenie
o tym miejscu myśląc, że leżą tam osoby jęczące z bólu
i cierpienia, a samo hospicjum jest ciemne, o niemiłym
zapachu. Nic bardziej mylnego! Olsztyńskie Centrum
Opieki Paliatywnej jest czyściutkie i pacjenci w nim
przebywający są otoczeni opieką profesjonalistów, jak
również poddani są rehabilitacji.
O tej instytucji opowiadała nam dyrektor Teresa
Kocbach. Bardzo profesjonalnie przedstawiła zakres
12
Fot. K. Kutiak-Zakrzewska
Artykuły
SILVA RERUM
Dr Tadeusz PAWLUS
Wyższa Szkoła Informatyki i EkonomiiTWP w Olsztynie
Wydział Socjologii i Pedagogiki
SI VIS PACEM, PARA IUSTITIAM
CONTRA
SI VIS PACEM, PARA BELLUM
by świat był tak urządzony, żeby nikt nikomu
nie był zmuszony zadawać ciosów sprowadzających nieszczęście,
lecz żeby wszyscy wszystkim
wzajemnie dopomagali w obronie przed klęską.
Tadeusz Kotarbiński,
Medytacje o życiu godziwym.
Na Pałacu Pokoju w Hadze widnieje łaciński
napis: „Si vis pacem, para iustitiam” (jeśli chcesz
pokoju, stosuj sprawiedliwość). Sentencja ta, już od
czasów starożytnych, wyraża ogólną prawdę o życiu
człowieka, a przy tym – co jest chyba najważniejsze
– zawiera pewną zasadę postępowania. Owa zasada powinna być szanowana przez każdego mądrego
i szlachetnego człowieka, niezależne od jego miejsca w hierarchii społecznej. Platon był pierwszym
spośród filozofów greckich, który zauważył, że niezrozumienie istoty sprawiedliwości przez Hellenów
było źródłem wielu krwawych wojen wewnętrznych
i zewnętrznych. Zajmował się tedy, z tej niezwykle ważnej przyczyny, filozoficzną analizą wojen,
poświęcając najwięcej miejsca temu problemowi
w dziele „Państwo”1.
Józef Borgosz pisze w tym kontekście, że punktem wyjścia Platonowej interpretacji wojen2 – ujmując ten arcyważny problem najkrócej i względnie
prosto – jest koncepcja duszy. Uczeń Sokratesa wyróżnił trzy części duszy: rozum, którym kierują się
filozofowie sprawujący władzę; temperament, który cechuje głównie strażników/wojowników, i pożądliwość, będącą cechą rzemieślników i rolników.
Autor dzieła „Państwo” twierdził, że dwie części
duszy, a mianowicie temperament i pożądliwość,
powinny być podporządkowane mądrości, która z natury jest predestynowana do panowania nad
nimi. Pisał tedy Platon: „Intelektowi władać wypada, bo jest mądry i powinien myśleć z góry o całej
duszy, a temperament powinien mu podlegać i być
z nim w przymierzu”3. Człowiek, który „zharmonizował swoje trzy czynniki wewnętrzne, jakby trzy
struny dobrze współbrzmiące, najniższą, najwyższą
i środkową”4, jest sprawiedliwy, tak jak sprawiedliwe jest państwo, ponieważ „trzy rodzaje natur, jakie w nim są, robiły każda swoje”5. Jeżeli pożądliwa część duszy wyłamie się spod kontroli rozumu,
człowiek zaczyna dążyć do gromadzenia bogactw,
do grabieży i gwałtu.
Nie byłoby w tym nic złego, gdyby pożądliwość
przysługiwała li tylko najniższej warstwie idealnego
Platon, Państwo, t. I i II, Warszawa 1948.
J. Borgosz, Drogi i bezdroża filozofii pokoju (od Homera do
Jana Pawła II), Warszawa 1989, s. 26 – 41.
Platon, dz. cyt., t. I, s. 224–225 (441 E).
Tamże, s. 228 (443 D).
5
Tamże, s. 211 (435 B).
1
3
2
4
13
Artykuły
SILVA RERUM
Platonowego państwa, tj. rolnikom i rzemieślnikom.
Ponieważ jednak udziela się ona również warstwom
wyższym, grozi to upadkiem państwa. Najlepiej jest,
gdy sprawujący władzę oraz strażnicy/wojownicy
są wolni od wszelkich żądz, nie myślą o gromadzeniu bogactw, lecz mają na względzie jedynie dobro
państwa. Natomiast kiedy w państwie zaczyna dominować „nierówność […], która harmonię wyklucza,
a gdziekolwiek się zamnoży, wszędzie zaczyna rodzić wojnę i nieprzyjaźń”6.
W takiej sytuacji – zauważa na tym tle J. Borgosz7 – obywatele, a w ślad za nimi także państwo,
stają się niesprawiedliwi. Albowiem sprawiedliwość
ustroju polega na tym, że każda kasta społeczna
wykonuje tylko swoje obowiązki – piastujący władzę troszczą się o jak najlepsze jej funkcjonowanie,
strażnicy/wojownicy dbają o bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne, natomiast rolnicy i rzemieślnicy o produkcję dóbr materialnych.
U podstaw Platonowej teorii wojen znajdujemy
zatem przekonanie o niezrozumieniu przez Hellenów
istoty sprawiedliwości, a ściślej – niezdolność odróżnienia przez nich tego, co sprawiedliwe od tego,
co niesprawiedliwe. Niesprawiedliwość rozdziela
nie tylko dwóch ludzi i czyni z nich nawzajem wrogów, ale czyni to również z państwami, które często
z zaprzyjaźnionych stają się nieprzyjaciółmi. „Bo –
powróćmy ponownie do filozofii Platona w kwestii
źródeł wojny – rozłamy jakieś i nienawiść, i walki
wewnętrzne niesprawiedliwość wywołują, a sprawiedliwość rodzi zgodę i przyjaźń”8.
Refleksje – pisze nieco dalej J. Borgosz9 – na temat etiologii, anatomii i funkcji społecznych wojen,
a także (jeśli już nie przede wszystkim) sposobów,
dróg i środków wiodących do ich eliminacji ze zbiorowego życia społecznego mają długą historię. Dość
wspomnieć w epoce starożytnej i średniowiecznej:
Homerowski indywidualny etos walki, Hezjodowa
idea sposobienia się do pokoju poprzez pracę na roli,
Konfucjusza powrót do stosunków patriarchalnych
– nadzieją na pokój, Heraklitejska idea wojny jako
„ojca i króla wszechrzeczy”, Platona „wojna jako
środek do pokoju”, podobnie Arystotelesa „wojna
dla pokoju”, Cycerona koncepcja „nienasyconych
Tamże, s. 415 (547 E).
J. Borgosz, dz. cyt., s. 28.
8
Platon, dz. cyt., t. I, s. 67 (351 D).
9
J. Borgosz, dz. cyt., s. 11–69.
6
7
żądz”, Plautusa koncepcja „homo homini lapus”,
radykalny teistyczny pacyfizm myślicieli wczesnochrześcijańskich, Aureliusza Augustyna rozważania:
wojny rodzą się „z dążenia do pokoju”, czy w końcu
Tomasza z Akwinu koncepcja wojen sprawiedliwych
i niesprawiedliwych.
W epoce nowożytnej10 nastąpiła procesualna
desakralizacja wojen i pokojów jako zjawisk społecznych, politycznych, ekonomicznych i etycznych
zarazem. Z tego okresu na uwagę zasługują zwłaszcza
koncepcje tak wybitnych myślicieli, jak: Machiavelli – „sprawiedliwe jest dzieło oręża, jeśli poza nim
nie ma żadnej innej nadziei”, Vitoria – „Swobodny
handel – źródło pokoju”, Gentili – „Swobodna rywalizacja ekonomiczna między państwami – drogą
do pokoju”, Grocjusz – „Liberalizacja swobodnego
handlu – podstawą pokoju”, Hobbes – „Bellumomnium contra omnes”, Montesquieu – „Stan pokoju – stan natury”, Rousseau – „Przestrzeganie praw
– fundament pokoju”, Holbach – „Wojna – dzieło
wielkich jednostek”, Diderot – „Przesądy – źródło
braku pokoju”, Bentham – pokój zaistnieje wtedy,
„kiedy narody złożą broń i rozpuszczą armie na podstawie umowy, a nie wskutek bezsilności”, Kant –
„Federalizm wolnych państw – perspektywa wieczystego pokoju”, Fichte – „Powstanie praworządnych
państw – nadzieja pokoju powszechnego”, Hegel –
„Wojna – instrument rozumu historycznego”.
WOJNY NIE MAJĄ
CHARAKTERU BOSKIEGO,
LECZ SĄ DZIEŁEM
SAMYCH LUDZI
W polskiej myśli o wojnie i pokoju, której początki sięgają połowy XIII wieku, na uwagę zasługują przede wszystkim koncepcje Marcina Boduły (zm. w 1279 r.), zwanego również Marcinem
z Opawy lub Marcinem Polakiem. Marcin Boduła,
obserwując wzrastające niebezpieczeństwo ze strony zakonu krzyżackiego i potępiając jego ekspansję,
wystąpił z tezą, że wojny nie mają charakteru
boskiego, lecz są dziełem samych ludzi i dlatego
10
14
Tamże, s. 70–129.
Artykuły
SILVA RERUM
przy ich wszczynaniu niepodobna powoływać się Ponieważ poganin jest także człowiekiem, Bóg uwana Boga. Pogląd ten był wymierzony przeciwko ża go za równie wartościową istotę, jak człowieka
ludziom, którzy usiłowali dowieść, że walka zakonu wierzącego”12.
krzyżackiego z plemionami pogańskimi jest zgodna
Uzasadniając konieczność zaprzestania wojen,
z religią chrześcijańską. Przeciwstawiając się tym współżycia i współdziałania z poganami Stanisław
bredniom Boduła podkreślał, że prowadzenie wojen ze Skarbimierza pisał, że pokój jest naczelnym dojest sprzeczne z istotą zakonu krzyżackiego przynaj- brem pośród wszystkich dóbr świata. Pokojowa tenmniej z dwóch powodów: 1) atakowanie i zabijanie dencja istnieje również w świecie roślinnym i zwieinnych ludzi bez słusznych przyczyn jest niedopusz- rzęcym: „Nie tylko istoty rozumne, ale i zwierzęta
czalne i 2) zakon krzyżacki ma charakter świecki szukają pokoju, ponieważ, jak mogą, uchylają się
i duchowny zarazem, duchownym zaś nie wolno an- od śmierci i zguby, i rośliny, jak drzewa, które lepiej
gażować się w żadną wojnę, ponieważ koliduje to pączkują, jeśli nie doznają wstrząsów od wiatrów”13.
z istotą tego stanu.
Poglądy Stanisława ze Skarbimierza w kwestii
Dojrzały wyraz krytyki idei i praktyki sakrali- wojny i pokoju14 kontynuował i rozwijał Andrzej
zacji wojen znajdujemy w dziełach dwóch wielkich Frycz Modrzewski. Na poparcie powyższej tezy wypolskich myślicieli XV wieku – Stanisława ze Skar- starczy przywołać w tym miejscu jego księgę „O wojbimierza i Pawła Włodkowica z Brudzenia. Z do- nie”. Ten wybitny pisarz i humanista – podejmując
robku naukowego Stanisława ze Skarbimierza do zagadnienie współistnienia i współpracy państw oraz
problematykę wojny
naszych czasów zai pokoju – stanowczo
chowało się circa stu
podkreślał konieczkazań. Jeżeli porówWOJNY PRZYNOSZĄ ZAWSZE
namy – jak finezyjnie
ność rozwiązywania
11
WIĘCEJ
STRAT
NIŻ
POŻYTKU
zaważa J. Borgosz
ewentualnych kon– kazania „De bellifliktów między pańsiustis”, zwane też „Traktatem”, z pracami Vitorii stwami na podstawie przepisów prawa międzynalub Gentiliego, łatwo dojdziemy do przekonania, że rodowego. A. Frycz Modrzewski uważał, że wojny
autor „De bellisiustis” ujmował problematykę wojen przynoszą zawsze więcej strat niż pożytku. Pisał
o wiele głębiej. Treść „Traktatu” – na potrzeby ni- w związku z tym, że należy „jak najbardziej dbać
niejszego opracowania – można sprowadzić w zasa- o zachowanie pokoju z postronnymi narodami i nidzie do trzech głównych problemów: 1) pochodzenia gdy do tego nie dopuszczać, by miały one jakąś przywojen; 2) podziału wojen na sprawiedliwe i niespra- czynę do knucia przeciw nam czegoś wrogiego”15.
wiedliwe i 3) międzynarodowego prawa wojennego. Wojna, wedle Frycza Modrzewskiego, nikomu nie
Również Stanisław ze Skarbimierza polemizo- przynosi korzyści. „Wielu z tych – przestrzegał ten
wał z twierdzeniami, jakoby walka przeciwko ludom znamienity humanista – co swoją wielką potęgę
pogańskim była zgodna z wartościami religii chrześ- jeszcze większą uczynić chcieli, utraciło wszystko;
cijańskiej i prawem naturalnym. „Prawo naturalne z własnego kraju wygnani zostali niektórzy, co wojną
[…] nie dzieli ludzi na chrześcijan i pogan. Zasady chcieli powiększyć go o cudze”16. Wojna, podkreślał
prawa naturalnego są jednakowe dla wszystkich lu- Frycz Modrzewski, jest w swej istocie niemoralna.
dzi, niezależnie od wyznawanej wiary i przynależ- „Człowiek wdawać się w wojnę w żaden sposób nie
ności narodowej. Zgodnie z tymi założeniami walka może nie popełniając bezecnej zbrodni”17.
państw chrześcijańskich przeciwko poganom jest
12
przestępstwem, stanowi pogwałcenie praw natury
Tamże, s. 132–133.
13
Cyt.
za: L. Ehrlich, Polski wykład prawa wojennego XV wieku,
i dlatego powinna być na zawsze potępiona. WszyWarszawa 1955, s. 143.
14
scy ludzie […] niezależnie od tego, czy są poganaPor.: T. Pawlus, Filozofia społeczna. Zarys podstawowych zagadnień,
WSIiE TWP, Olsztyn 2009, s. 159–163.
mi, czy chrześcijanami, wywodzą się od Boga, dla
15
A. Frycz-Modrzewski, Dzieła wszystkie, t. I i II, O poprawie
którego człowiek stanowi istotę najwartościowszą. Rzeczypospolitej, ks. O wojnie, Warszawa 1953, s. 304–305.
16
11
Tamże, s. 131–132.
17
15
Tamże.
Tamże.
Artykuły
SILVA RERUM
Nie prezentując szerzej problematyki wojny i po- towskiego koncepcja wojny i pokoju (wojna i pokój
koju w polskiej literaturze filozoficznej i społecznej są dialektycznym przeciwieństwem), Augusta Ciesztrzeba koniecznie podkreślić, iż nauka polska w XV kowskiego filozofia dziejów, której częścią immai XVI wieku wyprzedzała naukę zachodnią w formu- nentną uczynił Cieszkowski wizję świata bez wojen.
łowaniu i upowszechnianiu fundamentalnych zagad- Jego trychotomiczny, potrójny, schemat rozwoju sponień prawa międzynarodowego, czego dobitnym przy- łeczeństwa ludzkiego poprzez epoki: starożytną (uczukładem jest właśnie ks. „O wojnie”.
cia), chrześcijańską (myśli) i epokę czynu. Ta ostatnia
Spośród oświeceniowych koncepcji wojen i po- jest epoką perspektywiczną, która nadchodzi i nadejść
koju na szczególną uwagę zasługują: dorobek, który musi, jeśli ludzkość pragnie wznieść się na wyższy
pozostawił Hieronim Strzemień Stroynowski (zagad- poziom społeczny i moralny21. Niejako „na uboczu”
nienia te rozpatrywał przede wszystkim na płaszczyź- pozostaje również z wyżej wyłuszczonego względu
nie ekonomicznej), filozofia pokoju Stanisława Lesz- marksistowsko-leninowska wizja świata bez wojen.
czyńskiego (dobrem najwyższym jest pokój, jako na- Marks: „by ludy same otrzymały władzę stanowienia
turalne pragnienie człowieka) oraz dociekania Piotra o wojnie i pokoju”. Engels: „Nienawidzimy wszelkich
Ściegiennego nad perspektywami pokoju i w kwestii wojen z wyjątkiem tych, które lud musi staczać z ucipochodzenia wojen. Zdaniem P. Ściegiennego, wika- skiem wewnątrz kraju i inwazją z zewnątrz”. Lenin:
rego z Wilkołazu, wojny mają charakter historyczny, „Położenie kresu wojnom, pokój między narodami,
ustanie grabieży i gwałtu –
a nie boski. „Każdy praoto nasz ideał”. Pozostają
wie przekonany – pisał
DOBREM NAJWYŻSZYM
także „na uboczu” główne
autor „Złotej książeczki”
filozoficzne odmiany pa– że wojny z rozporządzeJEST
POKÓJ,
JAKO
nia Boga od wieków były,
cyfizmu współczesnego:
są i na wieki będą […].
mistyczny pacyfizm GanNATURALNE PRAGNIENIE
Najfałszywsze i najzgubdhiego, technokratyczno18
CZŁOWIEKA
niejsze
mniemanie” .
-hegemonistyczny pacyW „Złotej książeczce” pifizm Santayany, federalisał ponadto: „Bóg nie kazał zabijać. Bóg zakazał woj- styczno-demokratyczny pacyfizm Einsteina i Revesa,
nę prowadzić – Bóg brzydzi się wojną – i każdy, który a także psychologiczno-federalistyczny pacyfizm
zabija bliźniego swego, czy to na wojnie, czy nie na Russella.
Ważne miejsce w obszernej współczesnej panowojnie, zbawiony nie będzie”19.
Ściegienny przekonywał nieuświadomionych ramie teoretycznych i praktycznych poczynań irenochłopów, że myśl o boskości i wieczności wojen jest logicznych22 zajmuje watykańska filozofia pokoju.
fałszywa, że jest obliczona na to, aby lud przelewał Jakościowo nowym wyrazem tej myśli był pontyfikat
krew w interesie duchowieństwa i władców. Zdając Jana XXIII. Ten poczciwy pergameńczyk – jak zwykł
sobie sprawę z tego, iż chłopi są głęboko wierzący, o sobie mawiać papież – działalność pokojową rozŚciegienny przemawiał do nich językiem religijnym, począł od przebudzenia instynktu samozachowawczepowołując się bardzo często na przykazania boskie20. go człowieka i szerzenia poczucia grozy potencjalnej
Przyjął przy tym tezę, że głównym źródłem wojen jest wojny rakietowo-jądrowej23. Przemawiając w radiu
wadliwe wychowanie ludzi. W związku z tym przeko- 10 września 1961 r. Jan XXIII podkreślił, iż: „W Nananiem uznał, że wiodącym środkiem do wyelimino- szej młodości zawsze wywierał na Nas wrażenie rozwania wojen jest dobre wychowanie oparte na spra- paczliwy krzyk króla Longobardów, Dezyderiusza,
który w chwili pojawienia się w Alpach armii Karola
wiedliwości.
Pozostają – z powodu ograniczonych ram niniej- Wielkiego zawołał, wyrywając sobie włosy z głowy:
szego opracowania – „na uboczu”: Bronisława Tren- «O ferrum, euferrum!». A co dopiero powiedzieć o nowoczesnym sprzęcie wojennym wyposażonym w po18
Cyt. za: M. Tyrowicz, Sprawa księdza Piotra Ściegiennego,
Warszawa 1948, s. 161.
19
Materiały do dziejów ruchu ludowego, Warszawa 1949, s. 91.
20
16
Tamże, s. 150–158.
Irenologia – nauka zajmująca się badaniami nad pokojem.
23
Tamże, s. 280.
21
22
Artykuły
SILVA RERUM
tężne energie z łona natury, uzbrojeniu wciąż doskonalonym dla skuteczniejszego rujnowania i niszczenia”24.
Papież Jan XXIII traktował wojnę25 w kategoriach
największego zła, pokój zaś w kategoriach najwyższego dobra. Fundamentem pokoju czyni cztery zasady:
prawdę, sprawiedliwość, miłość i odpowiedzialność.
Zasady te – wedle Jana XXIII – „wywodzą się z prawa naturalnego, które wyryte jest w sercu każdego
człowieka” przez stwórcę. Na obu tych prawach – naturalnym i boskim – powinno być oparte prawo stanowione przez ludzi – prawo pozytywne, które gwarantuje każdemu człowiekowi prawa szczegółowe,
w tym także (jeśli już nie przede wszystkim) prawo do
życia w pokoju. Prawo do życia w pokoju odnosi się
do wszystkich ludzi, niezależnie od ich światopoglądu, religii czy wyznania. Dlatego też w swej słynnej
encyklice „Pacem in terris” („Pokój na ziemi”) zwraca
się do wszystkich ludzi dobrej woli, by w jego obronie
i budowie brali aktywny udział, by tworzyli świat bez
wojen26.
Idee „papieża pokoju” zawarte w encyklice „Pacem in terris” stanowią prawdziwy przełom w dotychczasowej doktrynie rzymskokatolickiej dotyczącej
budowania warunków pokojotwórczych. Albowiem
nastąpiło: primo – pojmowanie pokoju jako aktualnego i perspektywicznego dzieła wszystkich podmiotów
„dobrej woli” (ludzi wszystkich kultur, cywilizacji,
ras, narodów, wyznań i światopoglądów); secundo –
Jan XXIII, Aby byli jedno…, Warszawa 1979, s. 48.
Alvin Toffler o czasach nam współczesnych pisał: „Na pytanie
o wojny, które nastąpiły po zakończeniu II wojny światowej, każdy zorientowany w przedmiocie dorosły człowiek bez trudu wyliczy
wojnę koreańską (1950–1953), wojnę w Wietnamie (1957–1975),
wojny arabsko-izraelskie (1967, 1973, 1982), wojnę w Zatoce Perskiej (1990–1991). Być może doda jeszcze kilka innych. Niewielu
jednak będzie wiedzieć, że w zależności od sposobu liczenia ok.
150–160 wojen i konfliktów wewnętrznych szalało na tym świecie
od chwili zawarcia pokoju w roku 1945. I że w tym czasie zginęło blisko 7 200 000 żołnierzy. A jest to tylko liczba zabitych. Nie obejmuje ona rannych, torturowanych i okaleczonych. Nie uwzględnia też
znacznie większej liczby ofiar spośród ludności cywilnej ani spośród
tych, którzy stracili życie w następstwie walk. Jakby na ironię w całej
I wojnie światowej liczba zabitych żołnierzy była tylko nieznacznie
wyższa: 8 400 000. To zdumiewające, oznacza bowiem, że jeśli chodzi o śmierć na polu bitwy, nawet przyjąwszy szeroki margines błędu, świat po roku 1945 utracił niemalże tylu żołnierzy, co w I wojnie
światowej. Jeśli dodamy ofiary spośród ludności cywilnej, suma sięgnie astronomicznej liczby 33–40 milionów, znów nie licząc rannych,
zgwałconych, wysiedlonych, chorych lub spauperyzowanych. […]
W istocie, na 2340 tygodni, które upłynęły pomiędzy 1945 a 1990 rokiem, jedynie trzy – imponująca liczba! – z nich obyły się bez wojen.
Nazywanie lat od 1945 roku aż do współczesności erą powojenną jest szydzeniem z tragedii [podkr. T.P.], cyt. za: C. Mojsiewicz,
Świat, w którym żyjemy, Poznań 2003, s. 88–89.
26
24
25
przełamywanie wyznaniowych i doktrynalnych barier
utrudniających czy wręcz uniemożliwiających rozwój
światowego ruchu w obronie pokoju; tertio – odejście
od długo panującego w katolickiej nauce społecznej
przeświadczenia, iż najlepszym, najwartościowszym
ustrojem państwowym jest ustrój oparty na prywatnej własności środków produkcji, czyli kapitalizm,
i wreszcie quarto – wprowadzenie do nauki, w tym
także do etyki społecznej Kościoła rzymskokatolickiego, jakościowo nowej metody komunikowania się, porozumiewania pomiędzy podmiotami indywidualnymi
i zbiorowymi, to jest dialogu27.
Kontynuując – pisze J. Borgosz28 – w zmieniających się warunkach filozofię pokoju Jana XXIII i Pawła VI, papież Polak nieustannie wnosił do niej nowe
wartości doktrynalne. Podstawę Jana Pawła II filozofii
pokoju stanowią cztery filary wartości ogólnoludzkich: sprawiedliwość, miłość, wolność i prawda. Są
one wzajemnie ze sobą powiązane, tworząc zwartą
strukturę tej filozofii.
Pojęcie sprawiedliwości (pierwszy filar Jana Pawła II filozofii pokoju) rozumie papież bardzo szeroko – od ludzkich, godnych każdego człowieka struktur
społecznych począwszy, przez zgodny z warunkami
pracy podział dóbr materialnych, a na przestrzeganiu
praw człowieka kończąc. W związku z tym – odwołując się do historii – Jan Paweł II podkreśla, iż: „W Piśmie Świętym wiele jest nawoływań, aby ludzie żyli
i działali według sprawiedliwości. Mimo to niesprawiedliwość nieustannie idzie poprzez dzieje człowieka. Także i dziś”29.
Drugi filar filozofii pokoju papieża Polaka – to
miłość, którą nazywa „najwspanialszym wypełnieniem wolności”30. Wywodząca się z prawa naturalnego i boskiego miłość implikuje konieczność i zarazem
potrzebę widzenia w innym człowieku identycznej
wartości, albowiem wszyscy pochodzimy od jednego
i tego samego Stwórcy. Brak miłości rodzi jej antypodę
– nienawiść, która – by tak to określić – w prostej linii
wiedzie do konfliktów wewnętrznych i zewnętrznych.
Trzeci filar – wolność analizuje Jan Paweł II
w bezpośrednim związku z kategorią miłości, a także sprawiedliwości. Podkreślając ich nierozłączTamże, s. 282–284.
Tamże, s. 290–293.
29
K. Wojtyła, Znak sprzeciwu, Paryż 1980, s. 84.
30
Jan Paweł II, Redemptorhominis, „Chrześcijanin w Świecie”
1979, nr 77–78, s. 74.
17
27
28
Artykuły
SILVA RERUM
ność pisał, że „nie ma pokoju bez sprawiedliwości
i wolności”31. Tkwiąca w naturze człowieka wolność
jest wartością, której „żadna siła ani przymus nie jest
w stanie go pozbawić”32. Prawodawstwo wszystkich
państw o różnych porządkach społecznych powinno stwarzać wszelkie warunki do rozwoju wolności,
w przeciwnym bowiem razie człowiek nie może realizować swojej godności osoby, której atrybutem jest
właśnie wolność. Jest to „podstawowe prawo człowieka jako jednostki i jako członka społeczeństwa”33.
Bez gwarancji i swobodnej realizacji tego prawa nie
może być nawet mowy o pokoju wewnętrznym i zewnętrznym.
JEŚLI NIE BĘDZIE
W ŚWIECIE
SPRAWIEDLIWOŚCI,
NIE BĘDZIE TEŻ
I POKOJU PRAWDZIWEGO,
LECZ JEDYNIE
„POKÓJ
CMENTARNY”
I wreszcie filar czwarty – prawda. Dla Jana Pawła II to nade wszystko „Prawda” pochodząca od Boga,
a także prawda w znaczeniu autentycznego ładu informacyjnego, który służy rozwojowi sprawiedliwości, miłości i wolności. Przeciwieństwem prawdy
jest jej brak, czyli nieprawda. Ta zaś przejawia się
między innymi w takich poczynaniach, jak selektywność, manipulacja informacjami, zastraszanie przeciwnika czy dyskredytowanie go w oczach innych
albo też przedstawianie go w krzywym zwierciadle.
Tak pojmowana nieprawda „idzie w parze z tym, co
prowadzi do przemocy i wojny”34.
31
Jan Paweł II, Osiągniemy pokój wychowując do pokoju
„Chrześcijanin w Świecie” 1979, nr 74, s. 97.
32
Jan Paweł II, Chcesz służyć sprawie pokoju – szanuj wolność,
„Kierunki” 1981, nr 2.
33
Tamże.
34
Jan Paweł II, Orędzie na XIII Światowy Dzień Pokoju, „Słowo
Powszechne”, 29.12.1979–1.01.1980.
Konkluzja filozofii pokoju Jana Pawła II jest następująca: Jeśli nie będzie w świecie sprawiedliwości, nie będzie też i pokoju prawdziwego, lecz jedynie
„pokój cmentarny”. W związku z tym papież Polak
nieustannie apelował o odnowę prawdy, o powrót
do jej sensu autentycznego zarówno w wymiarze
teologicznym, jak i w wymiarze ludzkim. Tylko wtedy, wraz ze sprawiedliwością, miłością i wolnością,
stanie się ona ważnym czynnikiem pokojotwórczym
na płaszczyźnie wewnętrznej i międzynarodowej.
Pokój jest „darem Bożym”. Wymaga modlitwy
i dobrych uczynków w celu zapewniania rozwoju
społecznego oraz solidarności, czyli „dwóch głównych dróg wiodących do pokoju”. Pokoju rozumianego nie w sensie negatywnym, jako brak wojny,
lecz w znaczeniu pozytywnym – braku przemocy
strukturalnej. Ofiarnej i nieustannej aktywności
wszystkich ludzi dobrej woli i każdego człowieka
z osobna w dziele budowania powszechnego, trwałego i sprawiedliwego pokoju przecenić niepodobna.
W czasach nam współczesnych, kiedy środki niszczenia osiągnęły monstrualne wręcz rozmiary, pokój
ma na imię „życie”, a „życie i pokój noszą to samo
imię”35.
Wegecjusza sentencja łacińska: „Si vis pacem,
para bellum” (Jeżeli chcesz pokoju, gotuj się do
wojny) dziś już nie wytrzymuje krytyki, zwłaszcza
pośród ludzi dobrej woli. Zatem najwyższy czas zastąpić ją na dobre sentencją inną zgoła: Si vis pacem, para pacem – Jeżeli chcesz pokoju, gotuj się
do pokoju. Gotuj się do pokoju w kontekście cnoty męstwa, kunsztu i wiedzy. Gotuj się i czyń pokój
wszędy, zwłaszcza z tej przyczyny, że wojna jest zaprzeczeniem godności człowieka i natury ludzkości
w ogóle. Albowiem, jak pisał Ryszard Kapuściński
w książce „Podróże z Herodotem”: „W pokoju synowie grzebią swoich ojców, a na wojnie – ojcowie
swoich synów”36. A gdyby jednak wojować przyszło,
warto wiedzieć i pamiętać, o czym przekonuje Paulo Coelho w książce „Piąta góra”, że: „Najlepszym
wojownikiem jest ten, kto zdoła wroga przemienić
w przyjaciela”37.
35
Jan Paweł II, Do młodzieży włoskiej Akcji Katolickiej,
„L’Osservatore Romano” 1982, nr 1.
36
R. Kapuściński, Podróże z Herodotem, Warszawa 2013.
37
Paulo Coelho Piąta góra, [tłum.]. G. Misiorowska,
B. Stępień, Warszawa 2003.
18
Artykuły
SILVA RERUM
Dr hab. Michał STRZELECKI, prof. WSIiE
Wyższa Szkoła Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie
Wydział Zamiejscowy WSIiE w Kętrzynie
WSIiE TWP w Olsztynie
i Urząd Miasta w Kętrzynie
zapraszają na cykl seminariów pt.
Jan Paweł II wobec wyzwań współczesności
ŹRÓDŁA NAUCZANIA SPOŁECZNEGO
JANA PAWŁA II
Integralnym składnikiem współczesnej refleksji społecznej pozostaje niewątpliwie nauczanie Jana
Pawła II. Za jego fundament uznać należy katolicką
doktrynę społeczną, której szybki rozwój w XX wieku był wyrazem głębokich przeobrażeń dokonujących
się w obrębie Kościoła katolickiego, w wyniku których
stał się on jednym z najistotniejszych podmiotów życia
zbiorowego i myśli społecznej, zajmującym stanowisko wobec praktycznie wszystkich głównych problemów współczesnego świata. Tendencja powyższa
uwidoczniła się także w poglądach i stanowisku Jana
Pawła II.
U podłoża narodzin katolickiej doktryny społecznej u schyłku XIX w. leżała niewątpliwie konfrontacja
Kościoła ze spuścizną epoki oświecenia oraz liberalizmem, konieczność przeciwdziałania niebezpieczeństwu jego marginalizacji w zmieniającej się rzeczywistości, a co za tym idzie, również potrzeba zdefiniowania nowych zjawisk życia zbiorowego, wyrastających
z nich zagrożeń oraz sformułowania dlań stosownej
alternatywy. Nie przypadkiem zatem uwagę jej twórców przyciągała interpretacja kapitalizmu, aczkolwiek
w miarę rozwoju doktryny ulegała ona widocznej ewolucji. Za znamienne należy uznać w tym kontekście
stanowisko Jana Pawła II, który oceniał kapitalizm ambiwalentnie. Z jednej strony, uznawał rangę wolnego
rynku, własności prywatnej, wolnej inicjatywy i przedsiębiorczości, która jest kluczowym fundamentem bogactwa narodowego i rozwoju gospodarczego, z drugiej
zaś, zwracał uwagę na ekspansywność i agresywność
współczesnych mechanizmów rynkowych, które maksymalizują zysk i redukują człowieka, a zarazem propagują wizję społeczeństwa konsumpcyjnego. W obszarze zainteresowania twórców katolickiej doktryny
społecznej w XX w. pozostawały również nowe prądy
ideowe i systemy polityczne, które analizowano przez
pryzmat ich zgodności i stosunku do podstawowych
norm katolickiej filozofii społecznej: uznania godności człowieka za wartość najwyższą, egalitaryzmu,
uniwersalizmu, idei postępu moralnego oraz wymogu
19
Artykuły
SILVA RERUM
posłuszeństwa wobec Kościoła. Taki punkt widzenia
determinował nie tylko negatywny stosunek wobec
liberalizmu, ale także jednoznacznie krytyczną ocenę
innych nurtów ideowych rozwijających się w XX w.,
takich jak socjalizm, faszyzm, nazizm czy komunizm.
Za istotny składnik katolickiej doktryny społecznej
w XX w. należy również uznać negatywny stosunek
do systemów totalitarnych, którym zarzucano skrajne
uprzedmiotowienie jednostki, deifikację państwa oraz
kult antywartości.
Z czasem w centrum uwagi przedstawicieli katolickiej doktryny społecznej znalazły się także nowe
zagadnienia, takie jak integracja europejska czy globalizacja. Pierwsze z nich wyeksponowane zostało zwłaszcza przez Jana Pawła II, który nawiązywał
w tym względzie do tez zawartych w przemówieniu
radiowym Piusa XII z 24 grudnia 1940 r., a także poglądów jego następców, zgodnie z którymi proces ten
winien opierać się na chrześcijańskim porządku moralnym i wspólnocie wartości, uwzględniając tym samym
duchowe aspekty ludzkiej egzystencji. Równie dużo
uwagi poświęcił on globalizacji, którą utożsamiał z narastającą, ogólnoświatową integracją ekonomiczną i finansową, krytykując jednocześnie charakterystyczny
dla niej brak nadzoru nad kapitałem oraz utożsamiając
wspomniany proces z upowszechnianiem zasad bezdusznego neoliberalizmu.
Z problemem globalizacji wiązało się nierozłącznie zjawisko konfliktu kultur, który zaczął być silnie
dostrzegany w obrębie katolickiej doktryny społecznej
na przełomie XX i XXI w. Świadectwem zainteresowania tym zagadnieniem jest m.in. orędzie Jana Pawła II
na Światowy Dzień Pokoju, wygłoszone 1 stycznia
2001 r. Zwrócono w nim uwagę zwłaszcza na ekspansję kultur krajów wysoko rozwiniętych, wyrażającą się
w próbach narzucania określonego sposobu myślenia
i wzorców życia. Jednocześnie katolicka doktryna społeczna na przełomie XX i XXI w. zdecydowanie krytycznie odnosiła się do wojny, terroryzmu oraz wszelkich przejawów fundamentalizmu jako form aktywności całkowicie sprzecznych z jej duchem i zasadami.
Analiza katolickiej doktryny społecznej oraz wyrastającego z niej nauczania Jana Pawła II pozwala
na stwierdzenie, iż zasadniczym punktem odniesienia
pozostawała dla nich niezmiennie godność człowieka.
Warto jednak podkreślić, iż w II połowie XX w. opis
świata w katolickiej doktrynie społecznej stał się zde-
cydowanie bardziej dynamiczny i zróżnicowany. Potwierdza to tezę, iż na jej kształt wpływa zmieniająca
się rzeczywistość społeczna, polityczna i kulturowa.
Mimo zmiany języka oraz sposobu postrzegania niektórych kwestii szczegółowych nawiązuje ona jednak
konsekwentnie i jednoznacznie do tych zasad i wartości, które niezmiennie stanowią podstawę doktryny od
chwili jej narodzin. Jednocześnie pozostaje w wyraźnej opozycji wobec aktualnych prądów kulturowych
i cywilizacyjnych, co sprzyja jednocześnie utrwalaniu
się w obrębie Kościoła przekonania, iż współczesnemu
światu potrzebne jest gruntowne odrodzenie wartości
moralnych i duchowych. Jego zadaniem jest w tym
kontekście nie tylko dialog ze zmieniającym się światem, ale także czuwanie nad właściwym kierunkiem
jego rozwoju, co znalazło swoje dobitne odzwierciedlenie w nauczaniu społecznym Jana Pawła II.
20
Rok 2015 Rokiem Jana Pawła II
Decyzją Sejmu patronem 2015 roku został ogłoszony Św. Jan Paweł II. W uchwale dotyczącej ogłoszenia roku 2015 Rokiem św. Jana Pawła II podkreślono ogromne zaangażowanie Papieża Polaka w proces
odradzania się polskiej niepodległości oraz w propagowanie uniwersalnego przesłania o godności i prawach człowieka1.
Z tej okazji Wydział Zamiejscowy w Kętrzynie
zorganizował szereg imprez promujących wartości
przyświecające pontyfikatowi Jana Pawła II.
Przez cały rok odbywają się seminaria pod wspólnym tytułem „Jan Paweł II wobec współczesności”.
Pierwsze, podczas którego dr hab. Michał Strzelecki, prof. WSIiE TWP w Olsztynie, wygłosił odczyt
„Źródła nauczania społecznego Jana Pawła II” (treść
jest przedstawiona powyżej), odbyło się 17 kwietnia
2015 r.
Miesiąc później, 15 maja, odbyło się spotkanie
z prof. dr hab. Wiesławem Mysłkiem, autorem książki pt. „Jan Paweł II wobec kwestii społecznej”. Swój
finał miał też Festiwal Piosenki Papieskiej i Religijnej
(szerzej na str. 23) oraz konkurs plastyczny „Jan Paweł II w oczach dziecka” (szerzej na str. 22). W czerwcu br. Wydział Zamiejscowy zaprasza na dalszy ciąg
seminariów. Dr hab. Andrzej Pawilonis, prof. WSIiE
TWP w Olsztynie, przeprowadzi wykład nt. „Nauka
Jana Pawła II w kontekście wartości i przekazu medialnego”.
1
Źródło: http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/komunikat.xsp?documentId=A9
80E2845C06341DC1257DBD003A178F
Kronika Wydziału Zamiejscowego w Kętrzynie
SILVA RERUM
KRONIKA WYDZIAŁU ZAMIEJSCOWEGO w KĘTRZYNIE
SPRAWOZDANIE Z WIZYTY
KĘTRZYŃSKICH STUDENTÓW
W MŁODZIEŻOWYM OŚRODKU
WYCHOWAWCZYM
W LIDZBARKU WARMIŃSKIM
Studenci pedagogiki resocjalizacyjnej z Wyższej
Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie po raz
kolejny w ramach wzajemnej współpracy nawiązanej
w 2013 r. postanowili przenieść wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Lidzbarku Warmińskim w andrzejkowy świat wróżb, dobrej zabawy i muzyki.
Spotkanie w dniu 29 listopada 2014 r. rozpoczęło
się oficjalnym przywitaniem przez wychowawców poszczególnych grup młodzieży, do których trafili również
podzieleni na grupy studenci, a następnie odbyły się zabawy na przełamanie lodów. Pozwoliło to na lepsze wzajemne zapoznanie się i umożliwiło rozpoczęcie wspólnej
zabawy. Należy tu zaznaczyć, że chłopcy byli bardzo otwarci, szczerze zaangażowani i chętni do andrzejkowej
imprezy.
Wśród licznych konkurencji, które przeprowadzili
studenci i w których także wspólnie z wychowankami
brali udział, znalazło się jedzenie na czas jabłek oraz
pączków zawieszonych na sznurkach. Młodzież z ochotą i zaciekawieniem dopytywała o znaczenia swoich dat
urodzenia, aby odkryć przyszłe losy swojego życia osobistego i zawodowego, jednocześnie świetnie się przy
tym bawiła. Lanie wosku na wodę, tuszu na kartkę, rzucanie monetą do oddalonego celu sprawiało wiele radości
chłopcom, którzy ustawiali się po kilka razy w kolejce
Warsztaty
Z PRAWEM ZA PAN BRAT
Czy osoba niepełnoletnia może zawrzeć umowę? Czy bez
zgody rodziców może kupić telefon, rower lub inny przedmiot
o znacznej wartości? Czy może sprzedać używane podręczniki, gry komputerowe lub niepotrzebne rzeczy? Czy może zostać
ukarana mandatem za przejazd komunikacją bez biletu? Czy
może podjąć pracę i samodzielnie rozporządzać swoim zarobkiem? Czy sprzedawca ma prawo żądać zapłaty w innej wysokości, niż cena, która figuruje na produkcie?
Na te i wiele innych pytań odpowiadała dr Małgorzat Król
– prawnik i wykładowca w Wyższej Szkole Informatyki i Ekonomii.
do tych konkurencji. Nagradzani byli nie tylko zwycięscy konkursów, ale również każda z osób, która mogła
się pochwalić swoją wyobraźnią podczas odczytywania
znaczenia z lanego wosku i tuszu. Czas pomiędzy wróżbami urozmaicały zabawy przy muzyce, szukanie wolnego krzesła po zatrzymaniu muzyki, a także przekłuwanie
wielkiego serca z wypisanymi imionami dziewcząt oraz
nazwą przyszłego miejsca zamieszkania.
Spotkanie wszystkich grup, które odwiedzili studenci,
przebiegało w bardzo sympatycznej atmosferze. Studenci
zostali mile przyjęci przez chłopców i ich wychowawców,
co zostawi w nich dobre wspomnienia. Jednocześnie studenci spędzili bardzo pożytecznie swój czas wolny, zdobywając
kolejne doświadczenia jako przyszli pedagodzy resocjalizacyjni. Na koniec zostali ponownie zaproszeni przez młodzież
ośrodka na kolejne spotkanie. Postaramy się do nich zawitać
ze świątecznym pozdrowieniem jeszcze w tym roku.
dr Agnieszka Górska
Dziekan Wydziału Zamiejscowego w Kętrzynie
W piątek 8 maja 2015 r. na Wydziale Zamiejscowym WSIiE
w Kętrzynie młodzież gimnazjalna z naszej szkoły uczestniczyła
w warsztatach pt. „Z prawem za pan brat – podstawowe pojęcia
z zakresu prawa w teorii i praktyce”. Na początku zostaliśmy powitani przez gospodarza i organizatora spotkania, panią dziekan
dr Agnieszkę Górską, która przedstawiła nam osobę prowadzącą
i cel naszego spotkania warsztatowego. Podczas prezentacji uczniowie poznali podstawowe pojęcia i zasady prawa cywilnego
(osoba fizyczna, osoba prawna, zdolność prawna a zdolność do
czynności prawnych, zawarcie umowy, rodzaje odpowiedzialności w prawie). Wykład wzbogacony był wieloma przykładami
zaczerpniętymi z różnych sytuacji życia codziennego, co pozwoliło lepiej zrozumieć najistotniejsze kwestie dotyczące podmiotowości prawnej. Dzięki temu uczniowie poszerzyli wiedzę
21
SILVA RERUM
na temat dotyczących ich podstawowych zagadnień z zakresu
prawa i tym samym zwiększyli swoją świadomość prawną.
Tak o spotkaniu piszą sami uczniowie:
Bartłomiej Wojnowski: Ignorantia iuris nocet (nieznajomośc prawa szkodzi) – ta łacińska sentencja doskonale prezentuje, jak ważna jest znajomość prawa
i umiejętność wykorzystania go w praktyce. Do takich wniosków doszliśmy po piątkowych warsztatach
z dr Małgorzatą Król pt. „Z prawem za pan brat – podstawowe
pojęcia z zakresu prawa w teorii i praktyce”. Było to fantastyczne
doświadczenie, które zmieniło nasze dotychczasowe, dosyć
sceptyczne nastawienie do tej dziedziny. Doskonała prezentacja,
przystępna forma, zrozumiały język oraz sympatyczna atmosfera – tak w ogromnym skrócie można opisać zajęcia z dr Król.
Na przykładach „z życia wziętych” nauczyliśmy się wykorzystywać podstawowe przepisy prawne. Warsztaty zakończyły się
sprawdzianem naszej wiedzy w postaci kazusów oraz pytań typu
„prawda fałsz”, a na najlepszych czekały słodkie niespodzianki.
Karolina Latek: W piątek 8 kwietnia uczniowie klas trzecich
gimnazjum miały przyjemność uczestniczyć w warsztatach dotyczących podstaw prawa. Zajęcia prowadziła pani dr Małgorzata
Król, która w sposób bardzo ciekawy i zrozumiały tłumaczyła,
między innymi, czym różni się zdolność prawna od zdolności
do czynności prawnych i kim jest podmiot prawny. Dodatkowo
przypomniała, jak duży wpływ na kształtowanie prawa mieli
Rzymianie, wspomniała także o podstawowych zasadach prawnych, na przykład: lex retro non agit (prawo nie działa wstecz) lub
ignorantia iuris nocet (nieznajomość prawa szkodzi). Rozwiązywaliśmy także prawne kazusy, a na koniec przeszliśmy egzamin
z podstaw prawa. Zajęcia były bardzo interesujące, zawierały
wiedzę praktyczną, którą każdy powinien znać. Pani doktor była
bardzo sympatyczna i z pewnością zachęciła niektórych z nas do
przemyśleń na temat prawa jako przyszłego kierunku studiów.
Dominika Woźniak: W piątek wszystkie klasy III uczestniczyły w warsztatach z dr Małgorzatą Król, dotyczących podstaw
prawa. Oprócz prawniczego słownictwa, dowiedzieliśmy się
wielu przydatnych informacji, takich jak umowy, które możemy
już podpisywać oraz ustne umowy, które już zawieraliśmy, nawet nie mając o tym pojęcia! Oprócz tego padło kilka łacińskich
sentencji, a nawet toffifee w ramach nagrody. Wszyscy słuchali
z zaciekawieniem i z pewnością wynieśli z warsztatów wiele
przydatnych w codziennym życiu informacji.
FESTIWAL PIOSENKI
PAPIESKIEJ I RELIGIJNEJ
ZESPOŁY
Pierwsza grupa wiekowa 7–9 lat:
I miejsce: Mini Jedyneczki – SP 1 Kętrzyn
II miejsce: Wesołe Nutki – SP 3 Kętrzyn
III miejsce: Radośni z Reszla
Druga grupa wiekowa 10–12 lat:
I miejsce: Kętrzyńskie Słowiki – SP 4 Kętrzyn
II miejsce: Jedyneczki – SP 1 Kętrzyn
III miejsce: Zespół Wokalny – SP 3 w Kętrzynie
Trzecia grupa wiekowa 13–15 lat:
I miejsce: Trio wokalne – Kętrzyn
Czwarta grupa wiekowa 16–19 lat i więcej:
I miejsce: Sterławiacy – Ryn
II miejsce: Zgrana Paka – Reszel
III miejsce: Ryńskie Wrzosy – Ryn
CHÓR
Melodia – Klub Seniora „Pod Niedźwiadkiem” – Kętrzyn
Festiwal Piosenki Papieskiej, który odbył się 28 marca 2015 roku w Kętrzyńskim Centrum Kultury, rozpoczął
cykl imprez z okazji Roku Jana Pawła II. Organizatorem
tej imprezy była WSIiE TWP w Olsztynie oraz Kętrzyńskie Centrum Kultury. Do uczestnictwa w festiwalu zgłosiły się dzieci, młodzież, dorośli, zespoły i chóry z województwa warmińsko-mazurskiego.
Komisja w składzie: dr Agnieszka Górska – przewodnicząca oraz dr Ewa Kulesza, Michał Kasperowicz po wysłuchaniu trzydziestu solistów, dziesięciu zespołów i jednego chóru wyłoniła laureatów, którzy zajęli następujące
miejsca:
SOLIŚCI
Pierwsza grupa wiekowa 7–9 lat:
I miejsce: Zofia Dąbrowska – Wilkasy
II miejsce: Magdalena Demianiuk – Reszel
III miejsce: Zuzanna Wielgus – SP 1 Kętrzyn
Druga grupa wiekowa 10–12 lat:
I miejsce: Aleksandra Jeznach – SP 4 Kętrzyn
II miejsce: Norbert Świderski – SP 1 Kętrzyn
III miejsce: Maria Lender – SP 1 Kętrzyn
Trzecia grupa wiekowa 13–15 lat:
I miejsce: Karolina Michalak – Reszel
II miejsce: Sylwia Mil – Wilkasy
III miejsce: Joanna Nikończuk – Kętrzyn
Czwarta grupa wiekowa 16 – 19 lat i więcej:
I miejsce: Włodzimierz Chmal – Kętrzyn
II miejsce: Paulina Cybulko – Wilkasy
III miejsce: Krystyna Łożyńska – Reszel
mgr Bożena Wójcik-Wasilewska
Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Wojciecha Kętrzyńskiego
Laureaci otrzymali nagrody rzeczowe, dodatkowo
zdobywcy pierwszych miejsc wzięli udział w uroczystych
obchodach poświęconych pamięci Papieża Jana Pawła II,
które odbyły się 26 kwietnia 2015 r. w kętrzyńskim amfiteatrze. Każdy z wykonawców otrzymał pamiątkowy dyplom.
Danuta Całka
22
SILVA RERUM
Studenci wyróżnili następujące osoby:
Maja Tenus – Przedszkole Niepubliczne „Krasnal”
Kętrzyn
Maja Bagińska – Przedszkole Niepubliczne „Krasnal”
Kętrzyn
Blanka Stunżo – Przedszkole Niepubliczne „Krasnal”
Kętrzyn
Amelia Nałysnyk – Przedszkole Niepubliczne „Krasnal”
Kętrzyn
JAN PAWEŁ II W OCZACH DZIECKA
Jedną z imprez towarzyszących obchodom Roku Jana
Pawła II był zorganizowany przez Wydział Zamiejscowy
w Kętrzynie konkurs plastyczny skierowany do dzieci
z kętrzyńskich przedszkoli. Odbył się on w dwóch kategoriach wiekowych: 3–4 lata i 5–6 lat. Komisja, w skład
której wchodzili: dr Agnieszka Górska (przewodnicząca),
mgr Bożena Wójcik-Wasilewska i Justyna Kamińska, podjęła się niebywałego trudu, aby z 84 nadesłanych prac wybrać te najlepsze. Komisja przyznała następujące nagrody:
Kategoria wiekowa 3–4 lata:
I miejsce: Martynka Głowinko – Przedszkole Niepubliczne „Miś Uszatek” Kętrzyn
II miejsce: Lidia Maruszkiewicz – Przedszkole Niepubliczne „Miś Uszatek” Kętrzyn
III miejsce: Julia Siembida – Przedszkole Niepubliczne
„Miś Uszatek” Kętrzyn
Kategoria wiekowa 5–6 lat:
I miejsce: Joanna Jurkian – Przedszkole Niepubliczne
„Krasnal” Kętrzyn
II miejsce: Julian Rodak – Przedszkole Niepubliczne
„Krasnal” Kętrzyn
III miejsce: – Julia Przybyłek – Przedszkole Niepubliczne „Miś Uszatek” Kętrzyn
Finał konkursu miał miejsce 26 kwietnia 2015 r.
w kętrzyńskim amfiteatrze, a rozdanie nagród nastąpiło
8 maja 2015 r. w siedzibie Wydziału Zamiejscowego
w Kętrzynie.
Danuta Całka, mgr Alicja Białkowska
,
Warsztaty
zaprasza na
SPOTKANIE WARSZTATOWE
DLA SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH
I PONADGIMNAZJALNYCH
W kręgu słowa, gestu i obrazu.
Rola komunikacji społecznej we współczesnym świecie
dr hab. Michał Strzelecki, prof. WSIiE
yy
yy
yy
yy
yy
yy
Istota komunikacji społecznej
Formy i sposoby komunikacji społecznej
Rola komunikacji społecznej w polityce
Komunikacja społeczna w show-biznesie
Nowe media w procesie komunikacji społecznej
Wyzwania i zagrożenia procesu komunikacji społecznej
Spotkania warsztatowe bezpłatne organizowane na zamówienie
zainteresowanych instytucji, po utworzeniu grupy 15-osobowej.
23
OTRZĘSINY 2014
Jak każe tradycja, na Wydziale Zamiejscowym
WSIiE TWP w Kętrzynie Samorząd Studencki oraz Koło
Naukowe Pedagogów i Koło Naukowe Administratywistów „Casus” zorganizowały otrzęsiny dla nowicjuszy
braci studenckiej. Impreza odbyła się 15 listopada 2014 r.
SILVA RERUM
przebiegała w klimacie balu przebierańców. Pomysłowość przygotowanych strojów przeszła wszelkie oczekiwania. Podczas uroczystości odbył się chrzest „pierwszaków”, ślubowanie oraz wiele zabawnych konkursów
i gier sprawnościowych. Drobne nagrody, dobra muzyka
z udziałem didżeja, pyszne ciasta i słodycze sprawiły,
że zabawa była wyśmienita.
Ze studentami bawili się Pani Dziekan, wykładowcy,
pracownicy administracji i licznie przybyli przedstawiciele starszych roczników.
mgr Michał Kosowski
Otworzyła ją dziekan Wydziału Zamiejscowego
dr Agnieszka Górska, która na ten wieczór symbolicznie przekazała władzę w ręce studentów. Uroczystość
WIGILIA
WYDZIAŁU ZAMIEJSCOWEGO W KĘTRZYNIE
fotorelacja
24
Współpraca zagraniczna
SILVA RERUM
WSPÓŁPRACA ZAGRANICZNA
W Wyższej Szkole Informatyki i Ekonomii TWP
w Olsztynie trwają właśnie zapisy na stypendium programu Erasmus+, który w latach 2014–2020 dysponuje pokaźnym budżetem na międzynarodową mobilność w zakresie edukacji i doskonalenia zawodowego. Studenci,
absolwenci oraz pracownicy naszej uczelni mogą również
korzystać z bogatej oferty tego europejskiego programu.
Erasmus+ dla studentów
Program umożliwiający studentom realizację części studiów (najczęściej jest to 1 semestr) w partnerskiej uczelni zagranicznej oraz odbycie praktyk zawodowych w wybranym
kraju europejskim. Wyjeżdżając
na studia Erasmusa nie traci się
semestru w uczelni macierzystej.
Za granicą realizowane są zajęcia analogiczne do tych, które
wynikają z toku studiów. Każdy
student przed wyjazdem podpisuje porozumienie o programie
zajęć, z którego jasno wynika
jakie przedmioty trzeba zrealizować za granicą. Wyjeżdżający musi także złożyć podpis na umowie, która gwarantuje
uznanie realizowanego za granicą czasu studiów oraz wypłatę stypendium. Wysokość miesięcznego dofinansowania
zależna jest od kraju wyjazdu i wynosi od 300 do 600 euro
miesięcznie.
Podstawowe kryteria uprawniające do udziału w programie to:
– status studenta WSIiE TWP,
– znajomość języka obcego w stopniu umożliwiającym realizację zajęć w zagranicznej uczelni lub realizację praktyki
zawodowej.
Wyjeżdżający na studia i praktyki zagraniczne studenci
mogą wziąć udział w bezpłatnym kursie językowym on-line.
Przygotowując się do studiów zagranicznych można zrealizować kurs trwający do pięciu, a w przypadku praktyki do
trzech miesięcy.
Erasmus+ dla absolwentów
W programie Erasmus+ na zagraniczne praktyki zawodowe mogą wyjeżdżać również absolwenci naszej uczelni.
Z tym, że z wyjazdu można skorzystać w ciągu 1 roku od
ukończenia studiów. Stawki stypendium oraz zasady realizacji wyjazdu są analogiczne jak te, które obowiązują wyjeżdżających na praktyki studentów WSIiE TWP.
Erasmus+ dla pracowników uczelni
Program Erasmus+ oferuje stypendium również pracownikom uczelni. Mogą oni wyjeżdżać w celu realizacji zajęć
dydaktycznych w partnerskich uczelniach europejskich, jak
również korzystać z profesjonalnych szkoleń oferowanych
przez instytucje zagraniczne.
Zwykle wyjazd taki obejmuje 5 dni roboczych, a dzienna stawka stypendium zależna jest od kraju wyjazdu i wynosi
od 80 do 130 euro za każdy dzień (przy wyjazdach trwających nie dłużej niż 14 dni).
Osoby w trudnej sytuacji materialnej (takie, które mają
prawo do stypendium socjalnego), mogą ubiegać się o dodatkowe fundusze na dofinansowanie wyjazdu. O dodatkowe
stypendium ubiegać się również mogą studenci będący osobami niepełnosprawnymi.
Studenci WSIiE TWP posiadający prawo do otrzymywania jakiegokolwiek stypendium (naukowego, socjalnego)
nie tracą go na czas wyjazdu.
Zgłoszenia i informacje
Zainteresowani wyjazdami studenci oraz pracownicy
naszej uczelni mogą zgłaszać swój udział pisząc na adres
e-mail: [email protected] lub telefonicznie pod
nr +48 795 498 935.
Więcej informacji na stronie: www.erasmusplus.org.pl oraz
www.wsiie.olsztyn.pl (zakładka Współpraca zagraniczna).
mgr Sylwia Jasiak
25
Wywiady
SILVA RERUM
WYWIADY
Jan Andrzej Otremba – Prezes Polskiego Związku
Niewidomych w Ostródzie o studiach w naszej Uczelni
znane”, oparty na przykładzie rzadkiej choroby mojego syna.
I wtedy, podczas naszego spotkania, pani prof. Zaorska dała
mi nadzieję, że i ja mogę spełnić swoje marzenie o ukończeniu studiów magistrskich.
NIEPRZYPADKOWE Do tej pory byłem przekonany, że z moją
nie dam sobie rady.
STUDIA niepełnosprawnością
Po konsultacji z żoną zdecydowałem się na
studia – wiedziałem, że ona mi pomoże, jeśli nie dam sobie rady.
– Jak wyglądają studia na Pana kierunku? Czy jest Pani z nich zadowolony?
– Studiowanie to ciężka praca i wyrzeczenia, gdy przychodzi piątek przed zjazdem
najczęściej biorę urlop w pracy i przygotowuję się, lub przypominam sobie materiał
na studia. Czasem urlop przed kolokwium
czy zaliczeniem trwa tydzień przed zjazdem. Potrzebuję więcej czasu, niż osoby
widzące, by przygotować się do zaliczania,
bo na przykład muszę przetworzyć tekst
z książki na tekst do czytania przez program
– Kilka słów na początek o Panu – bo jest Pan osobą
mówiący.
W dzień
zjazdu wstaję o piątej rano, bo pociąg jest
znaną w lokalnym środowisku, oraz o studiach w Wyżo godzinie
6.20.
Jestem
w Olsztynie o 7.05, następnie jadę
szej Szkole Informatyki i Ekonomii TWP – jaki kierunek
autobusem
do
uczelni,
jestem
tam o godzinie 7.15 – jeszcze
Pan studiuje, na którym Wydziale.
– Jestem studentem WSIiE w Olsztynie od 1 paździer- nikogo nie ma w sali. Mam czas na przypomnienie sobie manika 2010 roku. Mimo swojej głębokiej niepełnosprawności teriału na pierwsze zajęcia. Na studiach magisterskich jestem
wzrokowej rozpocząłem studiowanie na Wydziale Socjo- we wspaniałej grupie, wszyscy się szanują, pomagają sobie
logii i Pedagogiki – kierunek pedagogika, specjalność psy- wzajemnie. To bardzo ułatwia studiowanie, nikt nikogo nie
chopedagogika. Były to studia licencjackie. Ukończyłem ocenia, nie szykanuje za jego inność. Studiowanie na tym
je z wyróżnieniem, a pracę licencjacką obroniłem na ocenę poziomie, mimo ogromnego wysiłku, jest przyjemnością.
– Działa Pan na rzecz osób niepełnosprawnych. Czy
bardzo dobrą. Od 1 października 2013 roku, zaraz po obrow Pana
opinii nasza Uczelnia jest przyjazna tym osobom?
nie, zdecydowałem się na studia magisterskie na kierunku
–
Myślę
że tak. Tu prawie wszyscy się znają – co sprzypedagogika, specjalność opieka i wsparcie społeczne. Akja
studiowaniu.
Atmosfera jest rodzinna, gdy potrzebuje się
tualnie przygotowuję się do obrony pracy magisterskiej,
pomocy,
to
pracownicy
Uczelni starają się pomóc. Jeśli choktórą napisałem przy pomocy wspaniałej promotor, pani
dzi
o podejście
wykładowców
do studenta niepełnosprawnedr Krystyny Kutiak-Zakrzewskiej.
go w Uczelni – to bywa różnie. Większość jest przychylna
– Dlaczego wybrał Pan kierunek pedagogika?
i stwarza specjalne możliwości do zaliczania w inny sposób
– Pracuję z osobami niepełnosprawnymi i jestem wraż- niż jest to przyjęte, czy też zezwala na wykonywanie zdjęć
liwy na ból i cierpienie innych osób. Psychopedagogiki nie slajdom lub prezentacji. Pocieszające jest to, że widzę, jak
wybrałem przypadkowo. Wiedza z tej dziedziny pomaga to zmierza w dobrą stronę. Ja, na przykład, mam problem
mi lepiej ukierunkować osoby tracące wzrok, „stojące nad z tablicą multimedialną. To super nowość, lecz nie dla mojeprzepaścią”, nie wiedzące, co robić ze sobą dalej. Pozwoliła go wzroku, jest tak jasna, że razi moje oczy i nic kompletnie
mi również dogłębnie poznać tajniki psychologii, którą wynie widzę, co jest tam napisane. W tym roku na Uczelni nie
korzystuję w pracy. Specjalność na studiach magisterskich ma dostępnej kserokopiarki, co jest dużym utrudnieniem dla
opieka i wsparcie społeczne przydatna jest w pracy głównie każdego studenta.
z osobami starszymi, a w naszej organizacji jest ich sporo.
– Sprawę kserokopiarki przekażę odpowiednim pra– Czy ktoś Panu doradzał w wyborze uczelni i stu- cownikom administracji w Uczelni. Na pewno zostanie
diów?
pozytywnie załatwiona. Dziękuję za rozmowę.
– Tak. Nie podjąłbym się studiowania, gdyby nie uwierzyła w moje możliwości prof. Marzanna Zaorska. Ona
Rozmawiała mgr Magdalena Jaroszewska
wspólnie ze mną napisała rozdział książki „Nieznane? Po-
26
Uczelnia bez barier
SILVA RERUM
UCZELNIA BEZ BARIER
WSIiE TWP dąży do tego, aby każdy student miał równe
szanse i możliwości pełnego dostępu do oferty dydaktycznej
Uczelni oraz uczestniczenia w życiu społeczności akademickiej.
Jednym z pierwszych wprowadzonych rozwiązań było
usunięcie barier architektonicznych uniemożliwiających osobom niepełnosprawnym poruszanie się po obiektach uczelnianych. Budynki Uczelni są zabytkowe, dlatego nie wszystkie
rozwiązania mogły zyskać aprobatę konserwatora zabytków.
W miarę możliwości staraliśmy się jednak usuwać istniejące
bariery. Siedziba Uczelni przy ul. Jagiellońskiej w Olsztynie
wyposażona została w odpowiednie podjazdy dla wózków
umożliwiające wejście do budynku, swobodne poruszanie się
między piętrami zapewniają szyny teleskopowe oraz zainstalowana winda. Siedziba Wydziału Zamiejscowego w Kętrzynie
wyposażona jest w specjalny schodołaz – krzesło przeznaczone
do transportu po schodach osób niepełnosprawnych.
Uczelnia stara się wspomagać studia osób niepełnosprawnych od samego początku. Już na etapie rekrutacji osoba z orzeczeniem o niepełnosprawności wypełnia specjalny kwestionariusz, w którym określa swoje potrzeby i oczekiwania dotyczące
pomocy ze strony Uczelni, np. przydzielenia asystenta osoby
niepełnosprawnej. Taki kwestionariusz można też pobrać
w dziekanatach w dowolnym momencie toku studiów.
Wsparciem dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności jest w Uczelni specjalista do spraw studentów niepełnosprawnych, pani Mariola Staroń, która działa we współpracy
z innymi jednostkami organizacyjnymi Uczelni. Z jej pomocy
mogą korzystać studenci oraz kandydaci na studia, którzy mają
orzeczenie o niepełnosprawności.
Studentom będącym osobsami niepełnosprawnymi oferujemy szereg rozwiązań ułatwiających pełne korzystanie
z oferty Uczelni. Jednym z nich jest dostęp do wypożyczalni
sprzętu/narzędzi ułatwiających studiowanie. Wypożyczalnia
ma w swojej ofercie głównie sprzęt ułatwiający naukę osobom
niewidomym i słabowidzącym. Wypożyczyć można dyktafony,
lupy elektroniczne i optyczne, notatniki brajlowskie, programy
powiększające i udźwiękawiające. Sprzęt wspomagający pełne
uczestnictwo osób niepełnosprawnych w procesie kształcenia
może być użyczany wyłącznie studentom, którzy mają „stadiuje” na studiach pierwszego lub drugiego stopnia w WSIiE TWP
oraz mają aktualne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Maksymalny okres wypożyczenia sprzętu to rok akademicki.
Warunkiem otrzymania sprzętu jest złożenie wypełnionego
wniosku. Studentów zainteresowanych wypożyczalnią prosimy
o kontakt z panią Mariolą Staroń w siedzibie Uczelni, Olsztyn,
ul. Jagiellońska 59, pok. 115, tel. 519 062 020.
Rozwiązania wspomagające naukę studentów będących
osobami niepełnosprawnymi wprowadzono także w Bibliotece. Każda czytelnia wyposażona jest w stanowisko komputerowe przeznaczone dla osób niepełnosprawnych, ze szcze-
gólnym uwzględnieniem osób
niedowidzących i niewidomych.
Takie stanowisko jest przede
wszystkim szersze, co umożliwia dostęp także osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich, i wyposażone w szereg
dodatkowych sprzętów:
yy komputer z dostępem do
Internetu oraz programem
powiększającym i udźwiękowiającym „Supernova”,
yy urządzenie auto-lektor czytające dowolny tekst drukowany,
yy kolorowy powiększalnik ekranowy Prisma PC.
Poprzez Bibliotekę zapewniamy też dostęp do ponad
400 wykupionych tytułów podręczników w formie e-booków
za pośrednictwem czytelni on-line IBUK LIBRA. Publikacje
dostępne są na komputerach w czytelniach oraz po pobraniu
z Biblioteki PIN-u do zdalnego dostępu, na innych komputerach czy tabletach. Pracownicy Biblioteki zawsze też pomogą
wyszukać potrzebną literaturę, a w razie potrzeby pomogą wypełnić rewersy.
Od tego roku funkcjonuje w Uczelni pracownia komputerowa dla studentów będących osobami niepełnosprawnymi
wyposażona w sprzęt komputerowy z programem powiększającym, kserokopiarkę, skaner i oczywiście dostęp do Internetu.
Pracownia mieści się w pokoju nr 18 na parterze budynku
Uczelni przy ul. Jagiellońskiej 59, jest czynna od wtorku do
niedzieli w godzinach 8.00–16.00. Szczegółowych informacji
udziela pani Mariola Staroń.
Ważnym medium kontaktu Uczelni ze studentem,
a w szczególności studentem będącym osobą niepełnosprawną, jest
Internet. Zarówno strona internetowa Uczelni jak i platforma e-learningowa są przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.
mgr Katarzyna Wałdyk, mgr inż. Mariola Staroń
27
Nowości wydawnicze
SILVA RERUM
NOWOŚCI WYDAWNICZE
„Idee korczakowskie w perspektywie współczesnych nauk o wychowaniu i aktualnych wyzwań społecznych”, red. Łucja Kabzińska, Anna Prusik, Olsztyn 2014
„Społeczeństwo obywatelskie. Wybrane aspekty
jego tworzenia (kontekst historyczny i współczesny)”,
red. nauk. Łucja Kabzińska, Olsztyn 2014
Ze Wstępu: „W oddanej do rąk Czytelnika książce
zachowane są dwa wymiary: historyczny i współczesny.
Kontekst historyczny wiąże się z różnymi watkami biograficznymi i działalnością opiekuńczo-wychowawczą
Starego Doktora, natomiast kontekst współczesny dotyka
różnych wątków twórczości pedagogicznej i literackiej
Janusza Korczaka. Oba konteksty zwracają uwagę na szerokie spektrum badań i problemów podejmowanych przez
tego pedagoga, lekarza, publicystę, które ustawicznie pobudzają do dyskusji i szerszej refleksji”.
Z recenzji dr hab. Danuty Lalak: „Zaprezentowany
zbiór tekstów […] podejmuje temat tworzenia się społeczeństwa obywatelskiego. Wprowadza w kwestie teoretyczne oraz pokazuje przykład rozwiązań praktycznych.
Dominujący w nim nurt refleksji pedagogicznej wyraźnie
akcentuje zadania społeczno-edukacyjne, nie wystarczająco zaakcentowane w badaniach nad procesami budowania
społeczeństwa obywatelskiego”.
W DRUKU
Robert Dmuchowski,
Stanisław Szmitka
„Znaczenie
konkurencyjności
i innowacyjności
przedsiębiorstw
w rozwoju regionu”,
Olsztyn 2015
W PRZYGOTOWANIU
„Podziały w życiu społecznym. Konflikty społeczne i ekonomiczne w krajach Europy Środkowej i Wschodniej”,
red. Adam Sosnowski.
„Problemy kultury konsumpcyjnej z perspektywy regionalnej”, red. Justyna Byczkowska-Ślęzak, Elżbieta Kaczyńska.
„Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy”,
Nr 4/2014.
28
Biblioteka
SILVA RERUM
BIBLIOTEKA
TOŻSAMOŚĆ – CZŁOWIEK WE
WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE
WYSTAWA KSIĄŻEK
Coroczne
Święto Wydziału Socjologii i Pedagogiki WSIiE
TWP odbyło się 21 marca 2015 roku pod hasłem
„Człowiek – podmiot czy
przedmiot?”. Z tej okazji
w Bibliotece Głównej
zorganizowaliśmy wystawę książek z naszych
zbiorów poświęconą tożsamości człowieka.
CZYTELNIA ON-LINE
Szanowni Czytelnicy!
Przypominamy, o możliwości korzystania z dostępu do
podręczników w czytelni on-line IBUK LIBRA. Serwis
umożliwia dostęp do elektronicznych publikacji z oferty
Wydawnictwa Naukowego PWN oraz innych wydawnictw. W czytelni on-line znajdziecie Państwo podręczniki
akademickie, publikacje z zakresu nauk ekonomicznych,
społecznych, informatyki, prawa i innych. W tym roku
nasza Biblioteka zapewnia dostęp do ponad 400 wykupionych tytułów oraz ponad 500 tytułów darmowych. Publikacje dostępne są na komputerach w Czytelniach. Po pobraniu z Biblioteki PIN-u do zdalnego dostępu można
korzystać z oferty również z komputerów domowych.
Zapraszamy do korzystania!
OGÓLNOPOLSKI TYDZIEŃ BIBLIOTEK
W tym roku, po raz dwunasty Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich zorganizowało,
w dniach 8–15 maja 2015 r.,
Tydzień Bibliotek – program
promocji czytelnictwa i bibliotek. Impreza ma na celu podkreślanie roli czytelnictwa i bibliotek w poprawie jakości życia,
edukacji oraz zwiększanie prestiżu zawodu bibliotekarza i zainteresowania książką szerokich
kręgów społeczeństwa.
Tegoroczna edycja Tygodnia Bibliotek 2015 odbyła
się pod hasłem: „Wybieram bibliotekę”.
Biblioteka WSIiE TWP, tradycyjnie już, zorganizowała z tej okazji w dniach 8–17 maja TYDZIEŃ BEZ
KAR. To świetna okazja aby oddać przetrzymane książki
bez żadnych konsekwencji. Jak co roku, w tym majowym
tygodniu odwiedziło nas wielu czytelników.
NOWOŚCI W ZBIORACH BIBLIOTEKI
Bezpieczeństwo w XXI wieku: asymetryczny świat, red.
nauk. K. Liedel, P. Piasecka, T. R. Aleksandrowicz, Difin, Warszawa 2011.
Cieślik J., Koładkiewicz I., Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości w aglomeracjach miejskich, Warszawa 2014.
Dereń E., Nowy paradygmat w kształceniu i doskonaleniu
nauczycieli, Forum Inicjatyw Edukacyjnych i Obywatelskich,
Wałbrzych 2014.
Edukacja i społeczeństwo obywatelskie: perspektywa interdyscyplinarna, pod red. nauk. M. Kamińskiej, L. Tomaszewskiej, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej,
Płock 2013.
Goźlińska E., Kruszewski A., Stan szkolnictwa zawodowego w Polsce, Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej, Warszawa 2013.
Konopczyński M., Pedagogika resocjalizacyjna: w stronę
działań kreujących, Impuls, Kraków 2014.
Korzeniowski L., Podstawy nauk o bezpieczeństwie, Difin,
Warszawa 2012.
Mazur P., Podstawy pedagogiki pastoralnej, „Ignatianum”;
Wydawnictwo WAM, Kraków 2011.
Między socjologią a religioznawstwem w teorii i badaniach
Marii Libiszowskiej-Żółtkowskiej, pod red. J. Mariańskiego
i E. Stachowskiej, Polskie Towarzystwo Religioznawcze, Warszawa 2011.
Nauka o bezpieczeństwie: istota, przedmiot badań i kierunki rozwoju: studia i materiały, T. 1 i 2, pod red. L. Grochowskiego, A. Letkiewicza, A. Misiuka, Wyd. WSPol, Szczytno 2011.
Nowak E., Nowak M., Zarys teorii bezpieczeństwa narodowego, Difin, Warszawa 2011.
Pedagogika społeczna wobec zagrożeń człowieka i idei
sprawiedliwości społecznej. V Zjazd Pedagogów Społecznych,
Tom 2, red. W. Danilewicz, W. Theiss, Wyd. Żak, Warszawa
2014.
Pokonać dekoniunkturę: społeczna odpowiedzialność biznesu i finanse, red. nauk. A. Uziębło, Wyższa Szkoła Bankowa,
Gdańsk 2014. Racław-Markowska M., Trawkowska D., Samotne rodzicielstwo. Między diagnozą a działaniem, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2013.
29
oprac. mgr Katarzyna Wałdyk
Biuro Karier
SILVA RERUM
BIURO KARIER
BIURO KARIER
Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP
w Olsztynie
ZAPRASZA
tel. 89 534 71 53 wew. 38
e-mail: [email protected]
POROZUMIENIE O WSPÓŁPRACY
Realizując zapis w art. 8 ust. 1 pkt 16 a oraz ust. 8
pkt 2 a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy 5 maja 2015 r.
zostało podpisane porozumienie pomiędzy Marszałkiem
Województwa Warmińsko-Mazurskiego, Gustawem Markiem Brzezinem, a Rektorem Wyższej Szkoły Informatyki
i Ekonomii Towarzystwa Wiedzy Powszechnej Adamem
Sosnowskim.
Konferencja/seminarium + warsztaty
ABSOLWENT WSIiE TWP NA
LOKALNYM RYNKU PRACY
W odpowiedzi na zapotrzebowanie studentów i głosy
pracodawców – interesariuszy WSIiE TWP zrealizowaliśmy 16 maja 2015 seminarium naukowe połączone z warsztatami na temat przygotowania studentów do wejścia na
lokalny rynek pracy.
W programie znalazły się następujące zagadnienia:
� Analiza rynku pracy – dr Elżbieta Lorek – Urząd Statystyczny Olsztyn
� Podstawowe zagadnienia związane z prawem pracy
– dr Małgorzata Król
� Indywidualny potencjał osób poszukujących pracy
– dr Ewa Kulesza
� Działalność OHP z zakresu rynku pracy na rzecz młodzieży – Marek Obrębski – Dyrektor CEiPM OHP Olsztyn
� Problem niepełnosprawnych absolwentów Uczelni Wyższych na rynku pracy – Andrzej Brykała – Konsultant
ds. osób niepełnosprawnych MOPS Olsztyn
Porozumienie realizuje współpracę w zakresie
wspierania studentów, absolwentów i doktorantów
WSIiE TWP w Olsztynie w wejściu na rynek pracy
oraz w zakresie opracowywania, aktualizacji i upowszechniania informacji zawodowych.
Z ramienia województwa warmińsko-mazurskiego
współpracę realizować będzie Wojewódzki Urząd Pracy,
natomiast z ramienia Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP – Biuro Karier.
Urząd Pracy w Olsztynie zobowiązuje się udzielać
wsparcia metodyczno-szkoleniowego pracownikom Biura
Karier, organizować grupowe porady zawodowe w zakresie planowania kariery zawodowej oraz pomocy w wejściu
na rynek pracy, udzielać indywidualnych porad zawodowych oraz konsultacji psychologicznych wspierających
wejście na rynek pracy, udostępniać zasoby informacji zawodowych niezbędnych w planowaniu kariery zawodowej
oraz poszukiwaniu pracy, koordynować prace nad opracowaniem, aktualizowaniem i upowszechnianiem informacji
zawodowych.
Biuro Karier natomiast zobowiązuje się informować
studentów, absolwentów i doktorantów o możliwości korzystania z indywidualnych porad zawodowych, konsultacji psychologicznych, grupowych porad zawodowych oraz
zasobów informacji zawodowych.
mgr Alicja Białkowska
yy Prywatne interesy, uspołecznienie czy jego brak? Przyczynek do antropologii urzędów – dr Adrianna Bartnik
� Wyzwania rynku pracy – perspektywa absolwenta WSIiE
TWP – mgr Barbara Parda – PFRON Olsztyn
� Dyskusja panelowa z udziałem zaproszonych gości
– moderator prof. dr hab. Tadeusz Pilch
Warsztaty natomiast adresowane były do studentów
trzeciego roku studiów pierwszego stopnia oraz drugiego
roku studiów drugiego stopnia.
� Jak aktywnie poszukiwać pracy? – mgr Marek Zbytniewski – Wojewódzki Urząd Pracy w Olsztynie
Zagadnienia warsztatów:
1. Analiza mocnych i słabych stron
2. Przygotowywanie dokumentów aplikacyjnych
3. Skuteczne metody poszukiwania pracy
4. Kreowanie wizerunku – elementy autoprezentacji
5. Przygotowanie do rozmowy z pracodawcą.
30
Szerzej w następnym numerze Silva Rerum
Z ostatniej chwili
SILVA RERUM
Z OSTATNIEJ CHWILI
CZEGO UCZĄ ANTROPOLOGA DZIECI?
– SEMINARIUM I WYKŁAD –
Do odpowiedzi na tytułowe pytanie członkowie Olsztyńskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego zaprosili prof. zw. dr hab. Franciszka Mleczko.
15 maja 2015 r. o godz. 17. 00 odbyło się seminarium oraz
wykład otwarty, po którym Profesor zaprosił uczestników do dyskusji. Wydarzenie miało miejsce w siedzibie
Wydziału Socjologii i Pedagogiki Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie.
(NIE)RÓWNE PRAWO
DLA KOBIET I MĘŻCZYZN
Instytut Spraw Publicznych zorganizował cykl wykładów w pięciu polskich miastach na temat równości płci
w przepisach prawnych. Czy prawo wszystkich traktuje
tak samo? Jakie konstrukcje
prawne mogą mieć charakter dyskryminacyjny? Czy
język ustaw i kodeksów jest
neutralny płciowo? Choć
Konstytucja RP stanowi, że
„Kobieta i mężczyzna w RP
mają równe prawa w życiu
rodzinnym,
politycznym,
społecznym i gospodarczym”, a Polska podpisała Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet, to nadal mamy do czynienia z przepisami i konstrukcjami prawnymi o charakterze dyskryminacyjnym.
Jakie to przepisy? Czy dyskryminują one tylko kobiety,
czy także mężczyzn? Co zrobić, aby prawo lepiej odpowiadało na potrzeby obu płci?
O tym wszystkim podczas wykładów w Olsztynie,
Warszawie, Poznaniu, Białymstoku i Krakowie mówiły
wyjątkowe profesorki/profesorowie i nauczycielki/nauczyciele akademiccy – prof. Monika Płatek z Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Roman Wieruszewski z Instytutu Nauk Prawnych PAN, dr Katarzyna Sękowska Kozłowska z Poznańskiego Centrum Praw Człowieka, INP
PAN, dr Adriana Bartnik z Wyższej Szkoły
Informatyki i Ekonomii
TWP w Olsztynie.
W OLSZTYNIE
wykład poprowadziła
dr Adrianna Bartnik.
Wydarzenie odbyło się
16 maja 2015 r., godz. 12.50 w sali 15 Wyższej Szkoły
Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie, ul. Jagiellońska
59. Partnerem wydarzenia w Olsztynie było Koło Naukowe Socjologów WSIiE TWP.
Źródło Facebook
https://www.facebook.com/events/761684097280111/
Stowarzyszenie Wspierania Działań na Rzecz Osób Potrzebujących Pomocy „Droga”
w Olsztynku, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Olsztynku wspólnie z Wydziałem
Socjologii i Pedagogiki oraz Wydziałem Zamiejscowym w Kętrzynie Wyższej Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP w Olsztynie zorganizowały 29 maja 2015 r. konferencję nt.
PROBLEMY UZALEŻNIEŃ BEHAWIORALNYCH
Więcej informacji w następnym numerze „Silva Rerum”
31
Informator
SILVA RERUM
INFORMATOR
Rektor
dr hab. Adam Sosnowski
pok. 115B
Prorektor
dr Tadeusz Pawlus
pok. 115D
REKTORAT Olsztyn, ul. Jagiellońska 59 tel. 89 534 71 53, 521 89 08, 527 28 34 [email protected]
Pełnomocnik Rektora,
Dyrektor Wydawnictwa i Biblioteki,
Ochrona Danych Osobowych
mgr Małgorzata Dumkiewicz
wtorek–sobota, godz. 8–16 pok. 109
tel. 89 534 71 53, wew. 40
Sekretariat Uczelni, kadry,
obsługa studentów
niepełnosprawnych, stypendia
mgr inż. Mariola Staroń
wtorek–sobota, godz. 8–16, pok. 115 A
tel. 89 534 71 53, wew. 22
Biuro gospodarcze,
przetargi, zapytania ofertowe
mgr Aneta Skiba – kierownik
wtorek–sobota, godz. 8–16, pok. 116
tel. 89 534 71 53, wew. 37
Biuro organizacyjne,
praktyki zawodowe, planowanie
mgr inż. Monika Szubert-Łużpińska
– kierownik
tel. 89 534 71 53, wew. 31
Współpraca zagraniczna, projekty
unijne, program Erasmus+
mgr Sylwia Jasiak
tel. 89 534 71 53, wew. 39
Studium Języków Obcych
Gerhard Ristow
wtorek, godz. 13–14. 30, pok. 214
tel. 89 534 71 53, wew. 34
Kursy, szkolenia, biuro karier
czwartek, godz. 8–15
piątek, godz. 8 – 13
sobota, godz. 8 – 16
pok. 213
tel. 89 534 71 53, wew. 38
Biuro administracyjne,
rekrutacja, promocja, reklama
mgr Magdalena Jaroszewska
– kierownik
tel. 89 534 71 53, wew. 32
Kwestura WSIiE TWP
Kwestor mgr Jolanta Derlecka
tel. 89 534 71 53, wew. 23
Anna Olesiewicz
mgr Edyta Ptak
tel. 89 534 71 53, wew. 42, 24
WYDZIAŁ
SOCJOLOGII I PEDAGOGIKI
Dziekan dr Anna Prusik
WYDZIAŁ
INFORMATYKI I EKONOMII
Dziekan dr Anna Michalczyk
Sekretariat WIiE, WSiP
mgr Dorota Ostaszewska
wtorek–sobota, godz. 8–16, pok. 103A
tel. 89 534 71 53, wew. 28
Dziekanat WSiP, WIiE,
studia podyplomowe
Barbara Jachimowska,
Alicja Lipska,
mgr Grażyna Pacewicz
wtorek–sobota, godz. 8–16,
niedziela, godz. 8–14, pok. 104
tel. 89 534 71 53, wew. 33
Biblioteka
WYPOŻYCZALNIA
mgr Alicja Białkowska
tel. 89 534 71 53, wew. 36
wtorek–sobota, godz. 9–16;
niedziela, godz. 8–14
CZYTELNIA
mgr Katarzyna Wałdyk
tel. 89 534 71 53, wew. 44
środa–sobota, godz. 9–16
32
WYDZIAŁ
ZAMIEJSCOWY W KĘTRZYNIE
ul. Asnyka 10, 11-400 Kętrzyn
tel. 89 752 37 53
Dziekan dr Agnieszka Górska
Sekretariat WZ w Kętrzynie
Danuta Całka
tel. 89 752 37 53, wew. 40
Dziekanat WZ w Kętrzynie
mgr Anna Drażba
mgr Anna Dudzińska
wtorek–sobota, godz. 8–16;
tel. 89 752 37 53, wew. 32
Biblioteka WZ w Kętrzynie
mgr Bożena Wójcik-Wasilewska
tel. 89 752 37 53, wew. 42
sobota, godz. 8–16,
Zapraszamy Studentów i Wykładowców
do współudziału w tworzeniu „Silva
Rerum”, czasopisma o życiu naszej
Uczelni. Redakcja jest otwarta na
współpracę.
Wydawnictwo Uczelniane Wyższej
Szkoły Informatyki i Ekonomii TWP.
„Silva Rerum” nr 1(43)2015.
Nakład: 400 egz.
Adres: ul. Jagiellońska 59
10- 283 Olsztyn,
[email protected]
Redakcja oraz opracowanie materiałów:
A. Białkowska, współpraca: K. Wałdyk.
Zdjęcia: własne autorów; fotografia na
okładce: A. Białkowska.
Redakcja techniczna, przygotowanie
do druku i druk: Studio Poligrafii
Komputerowej „SQL” s.c.
Olsztyn, ul. Wańkowicza 24.

PDF do pobrania - WSIiE TWP w Olsztynie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Program