PLATELIA™ CANDIDA Ab Plus 96 TESTÓW 62785 - Bio-Rad

Transkrypt

PLATELIA™ CANDIDA Ab Plus 96 TESTÓW 62785 - Bio-Rad
PLATELIA™ CANDIDA Ab Plus
96 TESTÓW
62785
TEST IMMUNOENZYMATYCZNY DO WYKRYWANIA PRZECIWCIAŁ ANTYMANNANOWYCH CANDIDA W LUDZKIEJ SUROWICY LUB OSOCZU
1- PRZEZNACZENIE TESTU
Platelia™ Candida Ab Plus jest mikropłytkowym, pośrednim testem immunoenzymatycznym do ilościowego oznaczania
przeciwciał anty-mannanowych Candida w ludzkiej surowicy lub osoczu.
2- ZALECENIA DO STOSOWANIA TESTU
Rozpoznanie inwazyjnej kandydozy musi być oparte na łącznej detekcji przeciwciał i krążącego antygenu13.
Test Platelia™ Candida Plus Ab nr kat. 62785 stosowany razem z testem Platelia™ Candida Ag Plus, nr kat. 62784, pozwala na
wcześniejsze diagnozowanie11 i podnosi czułość procedury rozpoznania inwazyjnej kandydozy w procesie pełnego podejścia
diagnostycznego, łączącego dane kliniczne z mykologicznymi oraz ewaluację endogennych i jatrogennych czynników
ryzyka10,13,14. Badanie serologiczne jest integralnym elementem klinicznego i laboratoryjnego monitorowania pacjentów, jako
pomoc w podjęciu decyzji o przebiegu leczenia8.
3- WARTOŚĆ KLINICZNA
Zakażenia wywołane przez Candida są najczęstszą formą zakażeń szpitalnych wywoływanych przez grzyby; kandydemie są
czwartym, co do częstości czynnikiem etiologicznym szpitalnych zakażeń krwi12, 15,16.
Zakażenia układowe stanowią najcięższą postać infekcji Candida, z 30-70% śmiertelnością u pacjentów w immunosupresji.
Diagnostykę tych zakażeń utrudnia brak swoistych dla zakażenia grzybiczego objawów oraz niska czułość wykrywania metodą
hodowli krwi, mimo postępów poczynionych na tym polu. Inwazyjną kandydozę, w celu wdrożenia leczenia, diagnozuje się
przeważnie w oparciu o dane łączone2. W tym kontekście, diagnostyka kandydoz układowych musi obejmować badania
serologiczne, jak też i bezpośrednie badanie mykologiczne. Serologiczne monitorowanie poziomu przeciwciał antymannanowych umożliwia orientację lub wspiera wyniki mykologicznych badań diagnostycznych10,13,14. Platelia™ Candida Ab
Plus umożliwia wykrywanie przeciwciał skierowanych przeciw antygenowi mannanowemu, który jest głównym składnikiem
ściany komórkowej drożdżaków należących do rodzaju Candida. Mannan, marker inwazyjnej kandydozy, jest polisacharydem
wysoce immunogennym.
Regularne monitorowanie pacjentów z grup ryzyka, łączenie wyników wykrywania krążącego antygenu mannanowego i
przeciwciał przeciw-mannanowi, stanowią pomoc w rozpoznaniu inwazyjnej kandydozy9.
4- ZASADA OZNACZENIA
Platelia™ Candida Ab jest dwustopniowym, pośrednim testem immunoenzymatycznym do ilościowego wykrywania przeciwciał
anty-mannanowych w osoczu lub surowicy ludzkiej.
Do dołków mikropłytki opłaszczonych oczyszczonym mannanem C.albicans dodawane są rozcieńczone próbki surowicy.
Po inkubacji w 37°C paski płucze się, w celu usunięcia niezwiązanego materiału.
Następnie do studzienek dodawany jest koniugat (znakowane peroksydazą kozie przeciwciała poliklonalne skierowane przeciw
ludzkim IgG/IgA/IgM) i wykonywana jest inkubacja w 37°C.
W obecności przeciwciał anty-mannanowych powstaje kompleks: mannan- ludzkie przeciwciało anty-mannanowe– kozie
przeciwciało anty-IgG/IgA/IgM/peroksydaza.
Paski płucze się, w celu usunięcia niezwiązanego materiału.
Następnie, dodaje się roztwór substratu chromogennego dla peroksydazy, który podczas inkubacji w temperaturze pokojowej,
reaguje z kompleksami związanymi z dołkiem wywołując zabarwienie.
Po dodaniu 1N kwasu siarkowego, reakcja enzymatyczna zostaje zatrzymana.
Wartości absorbancji próbek (gęstości optycznej) i kontroli określa się spektrofotometrycznie przy długości fali 450 i 620 nm.
5- SKŁAD ZESTAWU
Dostarczona ilość odczynników wystarcza do przeprowadzenia 96 testów w maksimum 9 seriach.
Zestaw przechowywać w temperaturze 2-8°C. Przed użyciem wszystkie odczynniki przenieść do temperatury pokojowej
(18-30°C). Natychmiast po użyciu wszystkie odczynniki powinny być przeniesione do temperatury 2-8°C. Niezużyte paski/płytki
włożyć do opakowania, zamknąć szczelnie. Nie usuwać środka pochłaniającego wilgoć.
1
Składnik
R1
Microplate
R2
Concentrated
Washing Solution
(20x)
R3
Calibrator 0
R4a
Calibrator 5
R4b
Calibrator 10
R4c
Calibrator 20
R4d
Calibrator 80
R6
Conjugate
R7a
Sample
Diluent 1
R7b
Sample
Diluent 2
R9
Chromogen TMB
R10
Stopping Solution
Zawartość
Mikropłytka
96 dołków (12 pasków z 8 dołkami każdy) opłaszczonych
oczyszczonym antygenem mannanowym C.albicans
Stężony bufor do płukania (20x)
- bufor Tris NaCl (pH 7.4)
- 2% Tween® 20
- konserwant: < 1.5% ProClin™ 300
Kalibrator 0 AU/ml (gotowy do użycia):
- Bufor Tris_NaCl
- konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan
0.02%, < 1.5% ProClin™ 300
Kalibrator 5 AU/ml (gotowy do użycia):
- Bufor Tris_NaCl
- Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe
- konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan
0.02%, < 1.5% ProClin™ 300
Kalibrator 10 AU/ml (gotowy do użycia):
- Bufor Tris_NaCl
- Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe
- konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan
0.02%, < 1.5% ProClin™ 300
Kalibrator 20 AU/ml (gotowy do użycia):
- Bufor Tris_NaCl
- Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe
- konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan
0.02%, < 1.5% ProClin™ 300
Kalibrator 80 AU/ml (gotowy do użycia):
- Bufor Tris_NaCl
- Surowica ludzka zawierająca przeciwciała anty-mannanowe
- konserwant: metyloizotiazolon (MI) 0.02%, bromonitrodioksan
0.02%, < 1.5% ProClin™ 300
Koniugat (gotowy do użycia)
- antyludzkie, poliklonalne przeciwciała kozie anty-total Ig znakowane
peroksydazą.
- Zieleń malachitowa
- konserwant: < 1.5% ProClin™ 300
Roztwór do rozcieńczania próbek 2 (gotowy do użycia)
- Bufor Tris_NaCl
- 0.1% Tween®20
- Czerwień fenolowa
- Konserwant: < 1.5% ProClin™ 300
Roztwór do rozcieńczania próbek 2 (gotowy do użycia)
- Bufor Tris_NaCl
- 0.1% Tween®20
- Błękit bromotymolowy
- Konserwant: < 1.5% ProClin™ 300
Chromogen – roztwór TMB (gotowy do użycia)
-roztwór 3,3’5,5’- tetrametylobenzydyny (< 0.1%), H2O2 (< 1.0%)
Roztwór zatrzymujący (gotowy do użycia)
-1 N Kwas siarkowy (H2SO4)
Folia adhezyjna do mikropłytek
Ilość
1
1 × 70 ml
1 x 2.5 ml
1 x 2.5 ml
1 x 2.5 ml
1 x 2.5 ml
1 x 2.5 ml
1 × 26 ml
1 × 28 ml
1 × 26 ml
1 × 28 ml
1 × 28 ml
4 arkusze
6- HIGIENA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Wyrób do diagnostyki in vitro.
Tylko do użytku profesjonalnego.
Nie zaleca się stosowania próbek innych niż ludzka surowica lub osocze.
Kalibratory R4a, R4b, R4c i R4d są przygotowywane z wykorzystaniem surowicy ludzkiej, która została przebadana z
użyciem oznakowanych CE testów i uznana za ujemną w kierunku: przeciwciał anty-HIV -1/2 i anty-HCV, jak również
antygenu HBs. Ponieważ żadna ze znanych metod badawczych nie może dać całkowitej pewności, co do nieobecności
czynników zakaźnych, z odczynnikami jak i z próbkami pacjentów należy obchodzić się tak jak z materiałem zakaźnym.
Oznaczenia należy prowadzić z zastosowaniem środków ochrony właściwych dla patogenów przenoszonych drogą krwi.
W trakcie pracy używać odzieży i okularów ochronnych oraz jednorazowych rękawiczek (rekomendowane są nielateksowe
rękawiczki syntetyczne), operując odczynnikami i próbkami pacjentów postępować zgodnie z zasadami Dobrej Praktyki
Laboratoryjnej. Po wykonaniu testu umyć dokładnie ręce.
Nie pipetować ustami.
Nie palić, nie pić i nie jeść w miejscu pracy z próbkami i odczynnikami zestawu.
2
8.
9.
Unikać rozlania próbek i roztworów zawierających próbki
Niezawierające kwasów rozlane płyny zawierające materiały biologiczne, należy wytrzeć dokładnie z stosując środek
dezynfekujący. Jako środka dezynfekującego można użyć między innymi: 10% wybielacza (0.5% roztwór podchlorynu
sodu), 70% etanolu lub 0.5% Wescodyne™. W przypadku rozlania kwaśnych cieczy, należy je dokładnie wytrzeć bibułą lub
zobojętnić dwuwęglanem sodu, a następnie przemyć środkiem dezynfekującym. Materiały użyte do wycierania rozlanych
cieczy należy wyrzucić do pojemnika na odpady biologiczne.
UWAGA: Nie wstawiać roztworów zawierających wybielacz do autoklawu.
10. Rozlane płyny zawierające kwasy należy dokładnie osuszyć (wytrzeć) lub zneutralizować dwuwęglanem sodu, spłukać i
wytrzeć. Jeżeli zawierają materiał biologiczny, przetrzeć powierzchnię jednym z dezynfektantów chemicznych.
11. Wszystkie próbki i materiały używane do wykonania testu należy traktować jak materiał potencjalnie zakaźny. Należy
przestrzegać wszelkich wymagań odnośnie usuwania odpadów tego rodzaju.
12. UWAGA: Poniżej podano listę potencjalnych zagrożeń chemicznych właściwych dla substancji zawartych w odczynnikach
zestawu (patrz rozdział 5 - Odczynniki):
Xi - drażniący
Niektóre odczynniki zawierają ProClin™ 300 <1.5%
R43: Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą.
S23-24-37-60: Nie wdychać oparów/aerozolu. Unikać kontaktu ze skórą. Stosować rękawice
ochronne. Ten materiał oraz jego opakowanie muszą być usuwane jako odpady niebezpieczne.
13. Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej (MSDS) jest dostępna na żądanie.
7- ZALECENIA DLA UŻYTKOWNIKA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
ZAMROŻONE PRÓBKI, PRZECHOWYWANE W NIEZNANYCH WARUNKACH MOGĄ DAWAĆ WYNIKI FAŁSZYWE
DODATNIE Z POWODU ZANIECZYSZCZENIA GRZYBAMI I/LUB BAKTERIAMI.
Nie używać odczynników po upływie terminu ważności.
Nie mieszać odczynników z różnych zestawów posiadających odmienny numer serii z, wyjątkiem.
UWAGA: Stężony bufor do płukania (R2, na etykiecie opis 20x w kolorze zielonym), chromogen (R9, na etykiecie
opis TMB w kolorze turkusowym) oraz roztwór zatrzymujący reakcję (R10, na etykiecie opis 1N w kolorze
czerwonym), przy założeniu, iż używane są dokładne ekwiwalenty i ten sam numer partii odczynnika jest używany
w serii oznaczeń.
UWAGA: Stężony bufor do płukania (R2, na etykiecie opis 20x w kolorze zielonym) nie może być mieszany z
roztworem do płukania R2, na etykiecie opis 10x w kolorze niebieskim dostarczanym w innych zestawach firmy
Bio-Rad.
Przynajmniej 30 minut przed użyciem przenieść wszystkie odczynniki do temperatury pokojowej (+18-30°C).
W przypadku stosowania naczyń szklanych, należy dokładnie je umyć, a następnie wypłukać wodą destylowaną,
rekomendowana jest praca z naczyniami jednorazowego użytku.
Sprawdzać pipety i inny sprzęt laboratoryjny pod kątem dokładności i poprawności działania.
Starannie rekonstytuować roztwór R2, unikać zanieczyszczenia.
Reakcja enzymatyczna jest bardzo wrażliwa na obecność metali i jonów metali. Konsekwentnie, nie dopuszczać do
kontaktu jakichkolwiek elementów metalowych z roztworami zawierającymi koniugat lub substrat.
Podczas ręcznego pipetowania kontroli i próbek, w celu uniknięcia zanieczyszczania materiałem pochodzącym z próbek,
za każdym razem zmieniać jednorazową końcówkę.
W celu zapewnienia dokładnego przemycia dołków, należy przestrzegać zalecanej ilości cykli płukania oraz zwracać
uwagę, czy studzienki są całkowicie napełniane a następnie opróżniane. Płukanie musi być wykonywane z użyciem płuczki
mikropłytek.
Nie dopuszczać do wysuszenia mikropłytki między etapem płukania a dodawaniem kolejnego odczynnika.
Nigdy nie używać tych samych pojemników dla roztworów koniugatu i substratu.
Przechowując odczynniki i wykonując oznaczenie, unikać ekspozycji koniugatu i roztworu substrat-chromogen na silne
światło. Nie dopuszczać do kontaktu roztworów chromogenu z utleniaczami.
Roztwór chromogenu R9 musi być bezbarwny. Pojawienie się niebieskiego zabarwienia, wskazuje na zanieczyszczenie
odczynnika i oznacza, iż nie może być on stosowany
Unikać kontaktu roztworu zatrzymującego reakcję z czynnikami utleniającymi, metalami lub jonami metali.
Nie zlewać niezużytego koniugatu do oryginalnego opakowania.
8- PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW I WARUNKI PRZECHOWYWANIA
Mikropłytka (R1)
Każda ramka zawierająca dwanaście pasków zapakowana jest w torebkę. Otwórz torebkę używając nożyczek, tnij tuż poniżej
zgrzewu. Wyjmij ramkę z torby, niezużyte paski umieść ponownie w torbie. Uważnie zamknij torbę i umieść ją w temp. 2-8 °C.
Po otwarciu oryginalnego opakowania, studzienki mikropłytek zachowują zdolność reakcyjną przez 8 tygodni, o ile są
przechowywane w temp. 2-8 °C, w szczelnie zamkniętej torebce, w obecności pochłaniacza wilgoci.
Stężony bufor do płukania (R2)
Przygotować roboczy bufor do płukania dodając 50 ml R2 do 950 ml wody destylowanej. Na płukanie pełnej płytki 12 pasków
potrzeba 650 ml buforu (nie licząc martwej objętości stosownej dla używanego sprzętu). Roboczy bufor do płukania może być
przechowywany przez 14 dni w temp. 2-8°C.
Stężony odczynnik po otwarciu należy przechowywać w temp. +2-30°C, przy braku zanieczyszczenia, odczynnik jest stabilny do
daty ważności podanej na opakowaniu.
3
Kalibrator 0 (R3), Kalibrator 5 (R4a), Kalibrator 10 (R4b), Kalibrator 20 (R4c), Kalibrator 80 (R4d):
Kalibratory są gotowe do użycia. Po otwarciu, odczynniki R3, R4a, R4b, R4c, R4d, przechowywane w temp. +2-8°C, przy braku
zanieczyszczenia, są stabilne 8 tygodni.
Koniugat (R6), roztwór do rozcieńczania próbek 1 (R7a), roztwór do rozcieńczania próbek 2 (R7b), chromogen TMB
(R9)
Odczynniki gotowe do użycia.
Po otwarciu, odczynniki R6, R7 i R9 przechowywane w temp. +2-8°C, przy braku zanieczyszczenia, są stabilne 8 tygodni.
Roztwór zatrzymujący (R10)
Po otwarciu, odczynnik R10 przechowywany w temp. +2-8°C, przy braku zanieczyszczenia, jest stabilny do daty ważności
podanej na opakowaniu.
9- PRÓBKI
1.
2.
3.
4.
Oznaczenie należy wykonywać z użyciem surowicy lub osocza pobranego na EDTA, cytrynian lub heparynę.
Postępuj zgodnie z poniższymi wytycznymi dotyczącymi ogrzewania, obróbki i przechowywania próbek krwi:
Pobrać krew zgodnie z rutynową procedurą,
Dla próbek surowicy, pozwolić na pełne wykrzepienie przed zwirowaniem,
Probówki przez cały czas przechowywać szczelnie zamknięte,
Po zwirowaniu, oddzielić surowicę lub osocze i przechowywać w szczelnie zamkniętej probówce
Próbki mogą być przechowywane w temp. w temp. 2-8°C, jeżeli oznaczenie będzie wykonane w ciągu 4 dni
Jeżeli oznaczenie będzie wykonane w ciągu 4 dni, próbki należy zamrozić w temp. -20°C (lub -80°C).
Próbki surowicy lub osocza, mogą być zamrażane/rozmrażane najwyżej 3 razy. Rozmrożone próbki przez
oznaczeniem należy dokładnie wymieszać
Na oznaczenie nie wywiera wpływu obecność w surowicy 60 g/l albuminy lub 120 g/l białka całkowitego, 200 mg/l bilirubiny
wolnej lub 200 mg/l bilirubiny związanej, poziom lipemii 30 g/l trioleiny (trójglicerydów), lub 5 g/l cholesterolu, ani hemoliza
wynosząca do 2 g/l hemoglobiny.
Nie ogrzewać surowicy lub osocza.
10- PROCEDURA
Materiały dostarczone
Patrz rozdział ODCZYNNIKI.
Materiały potrzebne, ale niedostarczone w zestawie
1. Jałowa woda destylowana lub dejonizowana, do rozcieńczania buforu do płukania.
2. Bibuła.
3. Rękawice jednorazowego użytku.
4. Okulary ochronne.
5. Podchloryn sodu (wybielacz) i dwuwęglan sodu.
6. Pipety lub pipety wielokanałowe, nastawne lub stało-objętościowe, pozwalające odmierzać i dozować 10 µl do 1000 µl oraz
1 ml, 2 ml i 10 ml.
7. Cylindry miarowe do odmierzania 25 ml, 50 ml, 100 ml, 1000ml.
8. Pojemnik na odpady zakaźne.
9. Wortex.
10. Inkubator mikropłytek nastawiony na temp. 37 ± 1°C*.
11. Półautomatyczna lub automatyczna płuczka mikropłytek.*
12. Czytnik mikropłytek wyposażony w filtry 450nm i 620 nm.*
*W celu uzyskania szczegółowych informacji o polecanym sprzęcie skontaktuj się z serwisem technicznym firmy Bio-Rad.
Procedura testu EIA
Oznaczenie należy wykonać ściśle wg opisanej procedury.
Stosować się do zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej.
•
Wszystkie odczynniki przenieść do temperatury pokojowej (18 - 30°C) przynajmniej 30 min. przed użyciem.
•
W celu walidacji każdej serii oznaczeń, należy zawsze stosować wszystkie kalibratory.
Oznaczenie:
1. Należy ustalić rozkład używanych dołków dla badanych surowic i kalibratorów.
2. Rozcieńczyć próbki pacjentów w stosunku 1/20, tzn. 10 μl próbki + 190 μl rozcieńczalnika 1 (R7a). Próbki po rozcieńczeniu
przyjmą ciemno-czerwone zabarwienie.
3. Wyjąć ramkę i paski (R1) z opakowania. Paski, które nie będą używane schować do opakowania z pochłaniaczem wilgoci i
szczelnie zamknąć.
4. Do dołków przeznaczonych do badania próbek pacjentów dodać po 190 μl rozcieńczalnika 2 do próbek (R7b) oraz 10 μl
próbek wstępnie rozcieńczonych 1/20, delikatnie wymieszać poprzez 2-3 krotną aspirację zawartości dołków.
Uwaga: Na typ etapie procedury możliwa jest kontrola dodawania próbek. Po dodaniu 10 μl wstępnie
rozcieńczonych próbek, dołki zawierające próbki przyjmą brązowe zabarwienie. Dołki bez próbek będą miały kolor
zielony.
4
Do dołków wg schematu poniżej dodać po 200 μl gotowych do użycia kalibratorów
A1: kalibrator 0 AU/ml (R3)
B1: kalibrator 5 AU/ml (R4a)
C1: kalibrator 10 AU/ml (R4b)
D1: kalibrator 20 AU/ml (R4c)
E1: kalibrator 80 AU/ml (R4d)
5.
A
B
C
D
E
F
G
H
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
1
R3
R4a
R4b
R4c
R4d
S1
S2
S3
2
S4
S5
S6
S7
S8
S9
S10
S11
3
S12
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Zakryć szczelnie mikropłytkę folią adhezyjną.
Natychmiast rozpocząć inkubację w suchym inkubatorze mikropłytek przez 60 ± 5 min. w temp. 37°C (± 1°C).
Przygotować bufor do płukania (patrz rozdział 8).
Zdjąć folie adhezyjną. Zaaspirować zawartość studzienek do pojemnika na odpady zakaźne (z podchlorynem sodu).
Wykonać 4 cykle płukania korzystając z płuczki mikropłytek używając 800 µl rozcieńczonego buforu do płukania. Po
ostatnim płukaniu, odwracając i ostukując, osuszyć mikropłytkę z resztek płynu na bibule.
Przed użyciem wymieszać zawartość fiolki R6 przez odwracanie. Jeżeli używa się pipety wielokanałowej, należy
odmierzyć jedynie objętość konieczną do wykonania serii oznaczeń: na każde 2 paski po 8 studzienek konieczne jest
3.5 ml koniugatu.
Dodaj po 200 μl koniugatu R6 do dołków.
Zakryć szczelnie mikropłytkę folią adhezyjną.
Natychmiast rozpocząć inkubację w suchym inkubatorze mikropłytek przez 60 ± 10 min. w temp. 37°C (± 1°C).
Zdjąć przykrycie. Zaaspirować zawartość studzienek do pojemnika na odpady zakaźne (z podchlorynem sodu).
Wykonać 4 cykle płukania korzystając z płuczki mikropłytek używając 800 µl rozcieńczonego buforu do płukania. Po
ostatnim płukaniu, odwracając i ostukując, osuszyć mikropłytkę z resztek płynu na bibule.
Unikając ostrego światła, szybko nanieść do studzienek po 200 ul roztworu chromogenu (R9).
Inkubować mikropłytkę w ciemności, przez 30 ± 5 min, w temp. pokojowej (19-25°C). Nie zakrywać folią adhezyjną.
Zatrzymać reakcję enzymatyczną przez dodanie do każdej studzienki 100 ul roztworu zatrzymującego (R10). Roztwór
ten dodawać w tej samej kolejności i tempie jak roztwór substratu. Wymieszać dokładnie.
Wytrzeć starannie spód każdej mikropłytki.
Odczytać gęstość optyczną dla każdego dołka przy 450 nm (z filtrem referencyjnym 620 nm). Wyniki odczytać w ciągu 30
minut od zatrzymania reakcji. Przed odczytem paski muszą być trzymane z dala od do światła.
Sprawdź zgodność uzyskanego w czytniku odczytu z planem mikropłytki przed przeliczeniem wyników.
11- KONTROLA JAKOŚCI (KRYTERIA WAŻNOŚCI)
Podczas każdego testu, dla każdej mikropłytki należy oznaczyć kalibratory.
Następujące kryteria musza być spełnione:
Wartość gęstości optycznej:
OD R4a > 0.160
Proporcje:
OD R4a / OD R3 > 6.0
OD R4b / OD R4a > 1.20
OD R4c / OD R4b > 1.20
OD R4d / OD R4c >1.20
12- INTERPRETACJA WYNIKÓW
Krzywa wzorcowa
Krzywą wzorcową wyznacza 5 punktów, odpowiadających wartościom OD uzyskanym dla kalibratorów 0, 5, 10, 20, i 80 AU/ml.
Wykreślić krzywą wzorcową [OD = funkcja AU/ml], na osi X zaznaczając OD kalibratorów R3, R4a, R4b, R4c, R4d a na osi Y
odpowiadające im wartości w AU/ml.
Należy skorzystać z opcji „point-to-point plot curve linking” (połącz punkty krzywej) aby uzyskać wykres.
Oznaczenie stężenia przeciwciał anty-mannanowych w badanej surowicy (AU/ml)
Krzywa wzorcowa może być użyta do odczytania stężenia przeciwciał anty-mannanowych w AU/ml dla każdej z badanych
surowic.
5
Interpretacja wyników
•
Próbki surowicy z poziomem przeciwciał poniżej 5 AU/ml (C < 5) są uznawane za „ujemne” pod względem obecności
przeciwciał anty-mannanowych.
•
Próbki surowicy z poziomem przeciwciał pomiędzy 5 -10 AU/ml (5 ≤ C < 10) są uznawane za „pośrednie” pod względem
obecności przeciwciał anty-mannanowych.
•
Próbki surowicy z poziomem przeciwciał powyżej 10 AU/ml (C ≥ 10) są uznawane za „dodatnie” pod względem obecności
przeciwciał anty-mannanowych.
•
Krzywa wzorcowa wykreślona w oparciu o standardy nie pozwala na dokładne określenie poziomu przeciwciał, jeżeli ich
stężenie wynosi powyżej 80 AU/ml. W celu uzyskania bardziej pracyzyjnych wyników dla silnie dodatnich surowic, test
należy powtórzyć po rozcieńczeniu badanej surowicy 1:10 w roztworze 1 do rozcieńczania próbek (R7a) zanim wykonane
zostanie rozcieńczenie opisane w rozdziale 10 (rozcieńczenie wstępne 1/20 w R7a i rozcieńczenie kolejne 1/20 w R7b).
Uzyskany wynik OD dla próbek silnie dodatnich pomnożyć przez 10.
Wyniki pośrednie mogą być potwierdzone poprzez oznaczenie wykonane na nowych próbkach pobranych kilka tygodni po od
daty pierwszego pobrania dla którego uzyskano wynik pośredni.
13- OGRANICZENIA TESTU
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Wynik ujemny nie wyklucza rozpoznania inwazyjnej kandydozy. Trudno jest interpretować brak przeciwciał u pacjentów z
upośledzonym układem odpornościowym. Rozpoznanie inwazyjnej kandydozy jest możliwe jedynie w oparciu o łączną
analizę danych klinicznych, terapeutycznych, radiologicznych, cytologicznych, bezpośredniego badania mykologicznego i
danych serologicznych, z uważna interpretacją każdego z badań.
Ujemny wynik testu wykrywającego przeciwciała anty-mannanowe należy interpretować jednocześnie z wynikiem testu
wykrywającego antygen: nawet w przypadkach inwazyjnej kandydozy, u pacjentów dodatnich w kierunku przeciwciał antymannanowych trudniej jest wykryć antygen mannanowy (patrz p. 15 Charakterystyka testu).
Wykrycie przeciwciał anty-mannanowych jest powiązane z częstością wykonywania oznaczeń dla danego pacjenta.
Regularne monitorowanie pacjentów wysokiego ryzyka oraz wykonywanie testu na obecność antygenu podnosi czułość
procedury i pozwala uchwycić wczesną konwersję na wynik dodatni.
Wykonując oznaczenie na obecność przeciwciał anty-mannanowych należy przestrzegać procedury wykonania testu oraz
zasad interpretacji wyników testu Platelia™ Candida Ab Plus. Przed przystąpieniem do wykonania testu użytkownik
powinien dokładnie zapoznać się z instrukcją obsługi. W szczególności dokładnie przestrzegana musi być procedura
pipetowania próbek i odczynników, płukania płytki oraz czasy inkubacji.
Dodanie próbki lub odczynnika niezgodnie z procedurą może prowadzić do uzyskania wyników fałszywie ujemnych.
Należy rozważyć powtórzenie badania dla kolejnej próbki w przypadku podejrzenia inwazyjnej kandydozy w
oparciu o dane kliniczne lub wystąpienia błędu proceduralnego.
W przypadku nieostrożnego obchodzenia się z mikropłytkami lub technicznie nieprawidłowego pipetowania odczynników,
możliwe jest zanieczyszczenie dołków z ujemną próbką pacjenta na skutek przelania się do nich zawartości dołka z
kontrolą lub próbką dodatnią.
Nie wykonano ewaluacji testu Platelia™ Candida Ab Plus dla próbek osocza/surowicy neonatologicznych i pediatrycznych.
Nie wykonano ewaluacji testu Platelia™ Candida Ab Plus dla odczytu manualnego i/lub manualnej interpretacji wyniku.
Fałszywie dodatnie reakcje uzyskano dla próbek zawierających ≥ 60g/l ludzkich gammaglobulin oraz dla niektórych próbek
dodatnich w kierunku RF i przeciwciał anty-dsDNA oraz anty-Aspergillus IgG.
14- WARTOŚCI OCZEKIWANE
Prewalencję przeciwciał anty-mannanowych Candida oznaczanego z użyciem Platelia™ Candia Ab Plus ewaluowano na
panelu 613 próbek od 51 pacjentów holenderskich (Miejsce 1 – Holandia) hospitalizowanych w celu leczenia raka (49
pacjentów onkohematologicznych i 2 nie-hematologicznych) metodą intensywnej chemioterapii.
Spośród 613 próbek, 114 było potwierdzonych pozytywnie, a 136 dało wynik pośredni z prewalencją 114/613 = 18,6% [95%
Przedział ufności: 15.6-21.9%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją 250/613 = 40.8% [95% Przedział
ufności: 36.9-44.8%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie. W odniesieniu do pacjentów, z 51 przebadanych, dla 14
uzyskano przynajmniej jeden wynik dodatni a dla 20 przynajmniej jeden wynik pośredni bez żadnego wyniku dodatniego,
prewalencja 14/51 = 45.1% [95% przedział ufności 15.9-41.7%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją
34/51 = 66.7% [95% Przedział ufności: 52.1-79.2%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie.
Spośród 51 pacjentów, u 30 (388 próbek) nie stwierdzono obecności udokumentowanej inwazyjnej kandydozy. Pacjenci
pozostali: 20 było skolonizowanych przez drożdże (12 przez Candida albicans, 7 przez Candida albicans w połączeniu z innym
gatunkiem Candida, i 1 skolonizowanych przynajmniej jednym gatunkiem Candida nie-albicans. Czterech spośród tych
pacjentów prezentowało objawy kliniczne i uzyskano dla nich mikrobiologiczne potwierdzenie powierzchownej infekcji o etiologii
Candida. Ciężkie uszkodzenie bariery śluzówkowej stwierdzono u 24 z tych pacjentów. Z korespondujących 388 próbek,
dodatnich było 53 i 95 pośrednie, z prewalencją 53/388 = 13.7% [95% przedział ufności 10.4-17.5%] przy uznaniu wyników
pośrednich za ujemne oraz prewalencją 148/388 = 38.1% [95% przedział ufności 33.3-43.2%]. przy uznaniu wyników
pośrednich za dodatnie. W odniesieniu do pacjentów, spośród 30 przebadanych, dla 7 uzyskano przynajmniej jeden wynik
dodatni, a dla 12 przynajmniej jeden wynik pośredni bez żadnego wyniku dodatniego, prewalencja 7/30 = 23.3% [95% przedział
ufności 9.9-42.3%] z wynikami pośrednimi uznanymi za ujemne oraz prewalencją 19/30 = 63.3% [95% Przedział ufności: 43.980.1%] z wynikami pośrednimi uznanymi za dodatnie
6
15- CHARAKTERYSTYKA TESTU
A. Powtarzalność
•
Powtarzalność wewnątrz-testowa (powtarzalność):
W celu oznaczenia powtarzalności dla uzyskiwanych wyników, 1 ujemną oraz 5 dodatnich surowic oznaczono w 32 replikatach
w tej samej serii oznaczeń. Dla każdej próbki wyznaczono stężenie W AU/ml. Średnie stężenie, odchylenie standardowe (SD) i
współczynnik zmienności (CV) dla każdej próbki pokazano w tabeli poniżej:
Powtarzalność wewnątrz-testowa (powtarzalność)
Próbka
ujemna
N=32
Średnie stężenie
(UA/ml)
SD
CV%
Próbka słabo
dodatnia
Nr 1
Próbka słabo
dodatnia
Nr 2
Próbka słabo
dodatnia
Nr 3
Próbka
średnio
dodatnia
Próbka silnie
dodatnia
3,14
7,91
10,17
10,06
38,42
67,62
0,123
3,9%
0,547
6,9%
0,424
4,2%
0,464
4,6%
3,836
10,0%
4,070
6,0%
•
Powtarzalność pomiędzy-testowa (odtwarzalność):
W celu oznaczenia odtwarzalności dla uzyskiwanych wyników, 6 surowic (1 ujemna i 5 dodatnich) oznaczano w duplikacie, w
dwóch seriach na dzień, przez 20 dni. Dla każdej próbki wyznaczono stężenie w AU/ml. Średnie stężenie, odchylenie
standardowe (SD) i współczynnik zmienności (CV) dla każdej próbki pokazano w tabeli poniżej:
Powtarzalność pomiędzy-testowa (odtwarzalność)
N=80
Średnie stężenie
(UA/ml)
SD
CV%
Próbka
ujemna
Próbka słabo
dodatnia
Nr 1
Próbka słabo
dodatnia
Nr 2
Próbka słabo
dodatnia
Nr 3
Próbka
średnio
dodatnia
Próbka
silnie
dodatnia
3,54
8,16
11,51
11,42
31,54
62,58
0,332
9,4%
0,814
10,0%
1,481
12,9%
1,452
12,7%
6,55
20,8%
7,162
11,4%
B. Reaktywność krzyżowa
Patologia
Aspergillus
Przeciwciała anty-dsDNA
Dodatnie przeciwciała ANA
Szpiczak (IgG i IgM)
Anty-T. gondii IgG
Ludzkie przeciwciała antymysie
Czynnik reumatoidalny
Liczba
przebadanych
próbek
Liczba próbek Liczba próbek
dodatnich
pośrednich
110
10
10
20
10
12
12
2
0
0
1
1
30
2
1
0
1
1
Ilość próbek
dodatnich
potwierdzonych
testem
komercyjnym
9/12
0/2
NA
NA
0/1
0/1
31
5
4
4/5
Ilość próbek
pośrednich
potwierdzonych
testem
komercyjnym
12/30
0/2
0/1
NA
1/1
0/1
1/4
Próbki, które uzyskały dodatni lub pośredni wynik dla testu Platelia™ Candida Ab Plus zostały następnie przebadane z
użyciem konkurencyjnego testu handlowego do wykrywania przeciwciał anty-Candida (zawierającego test do wykrywania IgG
anty-Candida oraz test do wykrywania IgM anty-Candida).
C. Liniowość
Zakres liniowości testu Platelia™ Candida Ab Plus ustalono na 2-78 AU/ml w oparciu o badania rozcieńczeń seryjnych dla 5
próbek dodatnich.
D. Oznaczenia kliniczne
Własności testu Platelia™ Candida Ab Plus ewaluowano w 3 miejscach, z użyciem w sumie 836 próbek, od 489 pacjentów.
CZUŁOŚĆ
W celu oceny czułości testu Platelia™ Candida Ab Plus przeprowadzono badania z użyciem 436 próbek od 89 pacjentów
hospitalizowanych w 2 miejscach (w Holandii i we Francji). Rozkład próbek:
•
Miejsce 1 (Holandia): 225 próbek od 21 pacjentów holenderskich przyjętych do oddziału hematologii onkologicznej w celu
leczenia złośliwych nowotworów krwi (19 przypadków) oraz nowotworów nie-hematologicznych (2 przypadki) metodą
intensywnej chemioterapii, po której stosownie do potrzeb, wykonano przeszczep komórek hematopoetycznych szpiku
kostnego. U wszystkich pacjentów stwierdzono inwazyjną kandydozę potwierdzoną mikrobiologicznie wyhodowaniem
przynajmniej jednokrotnie Candida (hodowla krwi lub hodowla z fizjologicznie jałowej tkanki).17
7
•
Miejsce 2 (Francja): 21 próbek od 68 pacjentów francuskich, hospitalizowanych na różnych oddziałach intensywnej terapii
lub hematologii onkologicznej, z inwazyjną kandydozą potwierdzoną mikrobiologicznie uzyskaniem przynajmniej
jednokrotnie dodatniej hodowli krwi z wyhodowaniem Candida spp.
Uwaga: panele próbek używanych w tych badaniach pochodziły od pacjentów, których próbki zebrano w latach 19992007. Relatywna stabilność antygenu mannanowego i przeciwciał anty-mannanowych w okresie zamrożenia, oraz po
każdym cyklu zamrażania i rozmrażania, wpływa na zależność uzyskiwanych wyników od warunków przechowywania
danego panelu. Wyniki czułości testu uzyskane dla badań retrospektywnych mogą być w związku z tym niższe, niż
wyniki uzyskiwane dla próbek zebranych ostatnio.
Wyniki dla miejsca 1
21 pacjentów holenderskich przyjęto do szpitala w celu terapii złośliwego raka krwi (ostra białaczka szpikowa, ostra białaczka
limfatyczna, przewlekła białaczka limfatyczna, szpiczak, zespół mielodysplastyczny, anemia aplastyczna, oraz złośliwy chłoniak
nieziarniczy) lub nowotworów niehematologicznych metoda intensywnej chemioterapii, po której stosownie do potrzeb,
wykonano przeszczep komórek hematopoetycznych szpiku kostnego17. U tych 21 pacjentów wystąpiła inwazyjna kandydoza,
potwierdzona mikrobiologicznie wyhodowaniem przynajmniej jednokrotnie Candida (hodowla krwi lub hodowla z fizjologicznie
jałowej tkanki). Status pacjentów w kierunku obecności przeciwciał anty-mannanowych, wykrywanych z użyciem testu Platelia™
Candida Ab Plus, był uznany za dodatni jeżeli przynajmniej jedna z próbek pacjentów była dodatnia. W przypadku braku
wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej próbki uzyskano wynik pośredni i za
ujemny jeżeli wszystkie próbki dały wynik ujemny.
Kategoria pacjentów
21 pacjentów (225 próbek)
z przynajmniej jednym
wyhodowaniem Candida
spp.
Wyniki dla testu Platelia™ Candida Ab Plus
Liczba pacjentów (liczba próbek)
Czułość (próbki
pośrednie uznane za
dodatnie
pośrednie
ujemne
dodatnie)
7 (61)
8 (41)
6 (123)
33,3%
95% CI [14,6-57,0%]
Czułość (próbki
pośrednie uznane za
ujemne)
71,4%
95% CI [47,8-88,7%]
Niezależnie od badania z użyciem testu Platelia™ Candida Ab Plus, te same próbki były badane w kierunku obecności
antygenu mannanowego z użyciem testu Platelia™ Candida Ag Plus9. Status pacjentów w kierunku obecności antygenu lub
przeciwciał anty-mannanowych, był uznany za dodatni, jeżeli przynajmniej jedno z tych dwóch badań dało wynik dodatni. W
przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej z dwóch próbek
uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli obie próbki dały wynik ujemny
Kategoria pacjentów
21 pacjentów (225 próbek)
z przynajmniej jednym
wyhodowaniem Candida
spp.
Wyniki łączne dla testu Platelia™ Candida Ag Plus i Platelia Candida™ Ab Plus
Liczba pacjentów (liczba próbek)
Czułość (próbki
Czułość (próbki
pośrednie uznane za pośrednie uznane za
dodatnie
pośrednie
ujemne
dodatnie)
ujemne)
15 (98)
4 (34)
2 (93)
71.4%
95% IC [47.8-88.7%]
90.5%
95% IC [69.6-98.8%]
Wyniki dla miejsca 2
68 pacjentów francuskich hospitalizowano na różnych oddziałach intensywnej terapii (chirurgia, transplantologia,
oparzeniowy, urazowy, płucny, itd.) lub hematologii onkologicznej (nowotwory złośliwe). U wszystkich stwierdzono z
inwazyjną kandydozę potwierdzoną mikrobiologicznie, uzyskaniem przynajmniej jednokrotnie dodatniej hodowli krwi z
wyhodowaniem Candida (albicans, parapsilosis, norvegensis, glabrata, krusei lub tropicalis) 6, 7, 14 w dniach bezpośrednio
poprzedzających lub następujących po pobraniu próbki do badań. Próbki krwi pobierano 6 dni (średnio) po uzyskaniu
pierwszej dodatniej w kierunku Candida hodowli krwi (minimum 61 dni przed, maksimum 67 dni po). Status pacjentów w
kierunku obecności antygenu mannanowego, wykrywanego z użyciem testu Platelia™ Candida Ab Plus, był uznany za
dodatni jeżeli przynajmniej jedna z próbek pacjentów była dodatnia. W przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta
był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej próbki uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli wszystkie próbki dały
wynik ujemny
8
Kategoria pacjentów
Wyniki łączne dla testu Platelia™ Candida Ab Plus
Liczba pacjentów (liczba próbek)
Czułość (próbki
Czułość (próbki
pośrednie uznane pośrednie uznane za
dodatnie pośrednie
ujemne
za dodatnie)
ujemne)
68 pacjentów (211 próbek) z
przynajmniej jednym wyhodowaniem
30 (71)
13 (51)
25 (89)
Candida spp.
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.
albicans
17 (45)
6 (31)
11 (37)
(113 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.parapsilosis
4 (5)
6 (15)
5 (17)
(37 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.
glabrata
7 (15)
1 (4)
4 (13)
(32 próbki)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.tropicalis
2 (6)
0 (1)
2 (12)
(19 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.krusei
0 (0)
0 (0)
2 (8)
(8 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.norvegensis
0 (0)
0 (0)
1 (2)
(2 próbki)
* 95% przedział ufności nie został wyliczony z uwagi na zbyt małą liczbę próbek
44,1%
95% CI [32,1-56,7%]
63,2%
95% CI [50,7-74,6%]
50,0%
95% CI [32,4-67,6%]
67,6%
95% CI [49,5-82,6%]
26,7%
95% CI [7,8-55,1%]
66,7%
95% CI [38,4-88,2%]
58,3%
95% CI [27,7-84,8%]
66,7%
95% CI [34,9-90,1%]
50,0% *
50,0% *
0,0% *
0,0% *
0,0% *
0,0% *
Niezależnie od badania z użyciem testu Platelia™ Candida Ab Plus, te same próbki były badane w kierunku obecności
antygenu mannanowego z użyciem testu Platelia™ Candida Ag Plus9. Status pacjentów w kierunku obecności antygenu lub
przeciwciał anty-mannanowych, był uznany za dodatni, jeżeli przynajmniej jedno z tych dwóch badań dało wynik dodatni. W
przypadku braku wyniku dodatniego, status pacjenta był uznany za pośredni jeżeli dla przynajmniej jednej z dwóch próbek
uzyskano wynik pośredni i za ujemny jeżeli obie próbki dały wynik ujemny.
Kategoria pacjentów
Wyniki łączne dla testu Platelia™ Candida Ag Plus i Platelia Candida™ Ab
Plus
Liczba pacjentów (liczba próbek)
Czułość (próbki
Czułość (próbki
pośrednie uznane pośrednie uznane za
dodatnie pośrednie
ujemne
za dodatnie)
ujemne)
68 pacjentów (211 próbek) z
przynajmniej jednym wyhodowaniem
48 (122)
8 (40)
12 (49)
Candida spp.
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.
albicans
28 (74)
2 (22)
4 (17)
(113 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.parapsilosis
5 (7)
6 (15)
4 (15)
(37 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.
glabrata
11 (24)
0 (3)
1 (5)
(32 próbki)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.tropicalis
4 (17)
0 (0)
0 (2)
(19 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku C.krusei
0 (0)
0 (0)
2 (8)
(8 próbek)
- w tym 34 dodatnie w kierunku
C.norvegensis
0 (0)
0 (0)
1 (2)
(2 próbki)
* 95% przedział ufności nie został wyliczony z uwagi na zbyt małą liczbę próbek
70,6%
95% CI [58,3-81,0%]
82,4%
95% CI [71,2-90,5%]
82,4%
95% CI [65,5-93,2%]
88,2%
95% CI [72,6-96,7%]
33,3%
95% CI [11,8-61,6%]
73,3%
95% CI [44,9-92,2%]
91,7%
95% CI [61,5-99,8%]
91,7%
95% CI [61,5-99,8%]
100,0% *
100,0% *
0,0% *
0,0% *
0,0% *
0,0% *
SWOISTOŚĆ
Swoistość testu określono z użyciem panelu 400 próbek z dwóch miejsc we Francji, rozkład próbek:
•
Miejsce 1: 200 próbek od 200 kobiet francuskich monitorowanych w kierunku obecności serologicznych markerów
zakażenia Toxoplasma gondii w czasie ciąży, bez objawów klinicznych zakażenia Candida.
•
Miejsce 2: 200 próbek od 200 francuskich krwiodawców.
9
Kategoria pacjentów
200 ciężarnych (200 próbek)
monitorowanych w kierunku
toksoplazmozy
200 krwiodawców (200
próbek)
Wyniki dla testu Platelia™ Candida Ab Plus
Liczba pacjentów (liczba próbek)
Czułość (próbki
pośrednie uznane za
dodatnie
pośrednie
ujemne
dodatnie)
Czułość (próbki
pośrednie uznane za
ujemne)
9
35
156
78,0%
95% CI [71,6-83,5%]
95,5%
95% CI [91,6-97,9%]
8
28
164
82,0%
95% CI [76,0-87,1%]
96,0%
95% CI [92,3-98,3%]
16- KONTROLA JAKOŚCI PRODUCENTA
Wszystkie produkty Bio-Rad są przygotowane zgodnie z naszym systemem jakości, poczynając od materiałów wyjściowych, aż
do ostatecznego produktu komercyjnego.
Każda seria ostatecznego produktu podlega oznaczeniu kontrolnemu i jest dopuszczona do użytku, jeśli spełnia wymagane
kryteria. Bio-Rad posiada protokoły produkcji i kontroli jakości każdej serii.
17- BIBLIOGRAFIA
12-
345-
678-
9101112131415-
Alam, F.F., Mustafa, A.S., Khan, Z.U. 2007. Comparative evaluation of (1,3)- beta-D-glucan, mannan and anti-mannan
antibodies, and Candida species specific snPCR in patients with candidemia. BMC Infectious Diseases 7(103): p. 1-9.
Ascioglu, S., Rex, J.H., de Pauw, B., Bennett, J.E., Bille, J., Crokaert, F., Denning, D.W., Donnelly, J.P., Edwards,
J.E., Erjavec, Z., Fiere, D., Lortholary, O., Maertens, J., Meis, J.F., Patterson, T.F., Ritter, J., Selleslag, D., Shah,
P.M., Stevens, D.A., Walsh,T.J. 2002. Defining opportunistic invasive fungal infections in immunocompromised patients
with cancer and hematopoietic stem cell transplants: An international consensus. Clinical Infectious Diseases 34: p. 7–14.
Ellepola, A.N.B., Morrison, C.J. 2005. Laboratory Diagnosis of Invasive Candidiasis. Journal of Microbiology 43(No. S): p.
65-84.
Ellis, M., Al-Ramadi, B., Bernsen, R., Kristensen, J., Alizadeh, H., Hedstrom, U. 2009. Prospective evaluation of
mannan and anti-mannan antibodies for diagnosis of invasive Candida infections in patients with neutropenic fever. Journal
of medical microbiology 58(5): p. 606-615.
Guery, B.P., Arendrup, M.C., Auzinger, G., Azoulay, E., Borges Sá, M., Johnson, E.M., Müller, E., Putensen, C.,
Rotstein, C., Sganga, G., Venditti, M., Zaragoza Crespo, R., Kullberg, B.J. 2009. Management of invasive candidiasis
and candidemia in adult non-neutropenic intensive care unit patients: Part I. Epidemiology and diagnosis. Intensive Care
Med. 35: p. 55–62.
Nucci, M., , Colombo, A.L. 2007. Candidemia due to Candida tropicalis: clinical, epidemiologic, and microbiologic
characteristics of 188 episodes occurring in tertiary care hospitals. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease 58: p.
77–82.
Oliveri, S., Trovato, L., Betta, P., Romeo, M.G., Nicoletti, G. 2008. Experience with the Platelia™ Candida ELISA for the
diagnosis of invasive candidiosis in neonatal patients. Clinical Microbiology and Infection 14 (4): p. 377-397.
Pappas, P.G., Kauffman, C.A., Andes, D., Benjamin D.K.Jr., Calandra, T.F., Edwards, J.E.Jr, Filler, S.G., Fisher, J.F.,
Kullberg, B.J., Ostrosky-Zeichner, L., Reboli, A.C., Rex, J.H., Walsh, T.J., Sobel, J.D. 2009. Clinical Practice
Guidelines for the Management of Candidiasis: 2009 Update by the Infectious Diseases Society of America. Clinical
Infectious Diseases 48: p. 503–535.
Persat, F., Topenot, R., Piens, M.A., Thiebaut, A., Dannaoui, E., Picot, S. 2002. Evaluation of different commercial
ELISA methods for the serodiagnosis of systemic candidiosis. Mycoses 45: p. 455–460.
Prella, M., Bille, J., Pugnale, M., Duvoisin, B., Cavassini, M., Calandra, T., Marchetti, O. 2005. Early diagnosis of
invasive candidiasis with mannan antigenemia and antimannan antibodies. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease
51: p. 95–101.
Rentz, A.M., Halpern, M.T., Bowden, R. 1998. The Impact of Candidemia on Length of Hospital Stay, Outcome, and
Overall Cost of Illness. Clinical Infectious Diseases 27: p. 781–788.
Ruan, S.-Y., Hsueh, P.-R. 2009. Invasive Candidiasis: An Overview from Taiwan. J. Formos. Med. Assoc. 108(6): p. 443–
451.
Sendid, B., Poirot, J.L., Tabouret, M., Bonnin, A., Caillot, D., Camus, D., Poulain, D. 2002. Combined detection of
mannanaemia and antimannan antibodies as a strategy for the diagnosis of systemic infection caused by pathogenic
Candida species. J. Med. Microbiol. 51: p. 433–442.
Sendid, B., Caillot, D., Baccouch-Humbert, B., Klingspor, L., Grandjean, M., Bonnin, A., Poulain, D. 2003.
Contribution of the Platelia™ Candida-specific antibody and antigen tests to early diagnosis of systemic Candida
tropicalisinfection in neutropenic adults. Journal of Clinical Microbiology 41(10): p. 4551–4558.
Tortorano, A.M., Peman, J., Bernhardt, H., Klingspor, L., Kibbler, C.C., Faure, O., Biraghi, E., Canton, E.,
Zimmermann, K., Seaton, S., Grillot, R. 2004. Epidemiology of Candidaemia in Europe: Results of 28-Month European
Confederation of Medical Mycology (ECMM) Hospital-Based Surveillance Study.Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis. 23: p.
317–322.
10
16- Vardakas, K. Z., Michalopoulos, A., Kiriakidou, K. G., Siampli, E. P., Samonis, G., Falagas, M. E. 2009. Candidaemia:
incidence, risk factors, characteristics and outcomes in immunocompetent critically ill patients. Clin. Microbiol. Infect. 15: p.
289–292.
17- Verduyn Lunel, F.M., Donnelly, J.P., van der Lee, H. A. L., Blijlevens, N.M. A., Verweij, P. E. 2009. Circulating
Candida-specific anti-mannan antibodies precede invasive candidiasis in patients undergoing myelo-ablative
chemotherapy. Clin. Microbiol. Infect. 15(4): p. 380-386.
• CE marking (European directive 98/79/CE on in vitro diagnostic medical devices)
• Znak CE (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 98/79/CE o wyrobach diagnozy medycznej in vitro)
•
•
For in vitro diagnostic use
Wyrób do diagnostyki in vitro
•
•
Catalogue number
Numer katalogowy
•
•
Manufacturer
Wytwórca
•
•
Authorised Representative
Autoryzowany przedstawiciel
•
•
Batch code
Kod partii
•
•
Expiry date YYYY/MM/DD
Użyć przed RRRR/MM/DD
•
•
Storage temperature limitation
Przestrzegać zakresu temperatur
•
•
Consult Instruction for use
Sprawdź w instrukcji obsługi
Bio-Rad
3, boulevard Raymond Poincaré
92430 Marnes-la-Coquette France
Tel. : +33 (0) 1 47 95 60 00
Fax : +33 (0) 1 47 41 91 33
881050
08/2009
11

Podobne dokumenty