Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk
Transkrypt
Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk
Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk humanistycznych. Jest także społecznikiem i animatorem kultury, zabiegającym od wielu lat o ocalanie polskiego dziedzictwa kulturowego. W swoich artykułach i książkach, zarówno prozatorskich, poetyckich jak naukowych, a także we wszystkich poczynaniach społecznych, uświadamia wagę kultury, historii oraz narodowych tradycji dla polskiej tożsamości. Inicjuje, zachęca różne środowiska do działania, współpracuje z samorządami wszystkich szczebli na Płn. Mazowszu, szkołami, instytucjami kultury na rzecz dobra wspólnego, przekuwając często w czyn liczne swoje inicjatywy. Urodziła się na Suwalszczyźnie, wychowała na Mazurach, od 1985 r. mieszka w Ciechanowie. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. M. Konopnickiej w Suwałkach (1972), Uniwersytetów: obecnego Warmińsko-Mazurskiego (1977) i Warszawskiego (podyplomowe studia dziennikarskie i latynoamerykańskie). Doktorat obroniła na Wydziale Historii Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora (2007), z którą współpracuje. Zaczynała publikować w "Tygodniku Ciechanowskim" (1987), a najdłużej (przez 10 lat) była dziennikarką mazowieckiego wydania „Gazety Wyborczej”. Współpracowała też z Polskim Radiem i Warszawskim Ośrodkiem Telewizyjnym. Jej teksty ukazywały się również w wielu innych pismach w kraju i za granicą, m.in. w „Reporterze”, „Karcie”, „Twórczości", „Rzeczypospolitej”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Gazecie Polskiej”, „Kronice Mazowieckiej” (Warszawa), „Związkowcu” (Toronto), „Gazecie Lwowskiej” (Lwów), „Znad Wilii” (Wilno), „Dzienniku Związkowym" (Chicago), „Nowym Dzienniku” (Nowy Jork), „Głosie Katolickim” (Paryż), „Krynica” (Kijów) i wielu innych pismach. Aktualnie publikuje w „Ciechanowskich Zeszytach Literackich" (red. naczelna), współpracuje też z innymi tytułami. Opublikowała również kilkanaście artykułów i rozpraw w pismach naukowych, w Polsce i za granicą. Od 3 października 2012 roku Teresa Kaczorowska jest przewodniczącą Klubu Publicystyki Kulturalnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (w Domu Dziennikarza przy ul. Foksal 3/5 w Warszawie) - wybrano ją zdecydowaną większością, stosunkiem głosów 20:2, przy dwóch wstrzymujących się. Jest autorką kilkunastu prozatorskich książek oraz siedmiu zbiorów poezji, w tym dwóch prozą o tematyce katyńskiej, z których jedna pt. „Kiedy jesteście, mniej boli...” (wznowiona w 2010 r. jako „Dzieci Katynia”) została wydana w j. angielskim w USA jako „Children of the Katyn Massacre" (McFarland 2006). W 2004 r. odwiedziła wszystkie polskie nekropolie wojenne na Wschodzie, jako uczestniczka IV Międzynarodowego Motocyklowego Rajdu Katyńskiego – efektem jest książka „Zapalają ognie pamięci” oraz pomnik Krzyż Katyński w Ciechanowie (z ziemią przywiezioną z cmentarzy w Katyniu, Charkowie i Miednoje), który w 2005 r. stanął w centrum miasta, gdzie mieszka od 1985 r. Zabiega też o niezapominanie w Polsce o Marii Skłodowskiej-Curie. W 2007 roku napisała książkę o jej związkach z rodzinnym Mazowszem, która w 2011 została wydana ponownie, uzupełniona i z okolicznościową opaską (w stulecie otrzymania drugiej Nagrody Nobla ustanowiono - w Polsce, Francji, UNESCO - Rok Marii Skłodowskiej-Curie). Autorka odbyła też szereg prelekcji, dzięki czemu w 2008 r. rozpoczęła się odbudowa zrujnowanego Dworu Żórawskich w Szczukach, pow Maków Mazowiecki, gdzie słynna Noblistka przebywała jako guwernantka (1886-1889), prowadziła tajne nauczanie dzieci wiejskich, pomagała swej siostrze finansowo w studiowaniu w Paryżu i sama przygotowywała się na Sorbonę. W stulecie śmierci Marii Konopnickiej, też związanej z Płn. Mazowszem, T. Kaczorowska napisała i przebadała mało znane związki autorki „Roty”, co zaowocowało nową, odkrywczą jej książką „Maria Konopnicka i Ziemia Ciechanowska”. Teresa Kaczorowska cieszy się też uznaniem jako poetka. Wiele jej wierszy przetłumaczono na języki obce: angielski, portugalski, norweski, niemiecki, ukraiński, litewski, węgierski, czeski, serbski. Publikowano je w pismach literackich w Polsce i za granicą, licznych portalach internetowych, niektóre ukazały się antologiach zbiorowych, m.in. w angielskojęzycznej antologii współczesnych pisarzy polskich "Contemporary Writers of Poland" (USA 2005), "Według poety" (Warsaw 2006), "Słowa bielsze od śniegu" (Wrocław 2006), "Jan Paweł II we wspomnieniach polsko-niemieckich" (Dortmund, Katowice 2006), węgierskiej antologii poezji polskiej XX-XXI wieku „A Csend Visszhangjai” (Keszthely, 2010), antologii współczesnych sztuk słowiańskich „Między Ochrydą a Bugiem” (Krosno, 2011) oraz wielu innych. Badaczka emigracji polskiej - stąd kilka jej książek dotyka spraw Polonii. Pracą, nad którą pracowała najdłużej (w latach 2001-2008), jest pierwsza biografia Mieczysława Haimana (1888-1949) zapomnianego poety, dziennikarza, pisarza i pierwszego historyka Polonii amerykańskiej, który wydał ok. 20 książek nt. chlubnej przeszłości polskiej w USA oraz zorganizował w 1935 r. Polskie Muzeum w Ameryce (The Polish Museum of America) z siedzibą w Chicago, do dziś jedyne w obydwu Amerykach. Najpierw wydała zbiór jego wierszy z poetycką biografią pt. „Herodot Polonii poetą” (2005) - promocja odbyła się jesienią 2005 w Stanach Zjednoczonych, gdzie w październiku, listopadzie i grudniu odbyła cykl spotkań autorskich, m.in. na Uniwersytetach: University of Loyola in Chicago i University of Michigan w Ann Arbor. 31 maja 2007 obroniła pod kierunkiem prof. Izabelli Rusinowej rozprawę doktorską pt. „Mieczysław Haiman (1888-1949) - historyk i działacz Polonii amerykańskiej”, która została wydana w 2008 r. przez Muzeum Wychodźstwa Polskiego Łazienki Królewskie w Warszawie pt. „Herodot Polonii amerykańskiej Mieczysław Haiman (1888-1949)” - w 2009 r. książka ta miała promocje w USA (na terenie 3 stanów), Argentynie (Biblioteka Polska w Buenos Aires), Warszawie (Senat RP, Dom Polonii). Uczestniczy nie tylko w licznych imprezach literackich, w kraju i za granicą, ale występuje też z odczytami naukowymi na konferencjach i sympozjach naukowych. Jest członkiem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” oraz Światowej Rady Badań nad Polonią. Redaktorka. W 1999 r. była głównym twórcą i redaguje do dziś periodyk „Ciechanowskie Zeszyty Literackie”, w którym przywraca pamięć o wielkich tradycjach literackich regionu Płn Mazowsza. Pod jej redakcją ukazało się również kilkanaście wydawnictw zbiorowych (patrz: Bibliografia). Animatorka kultury. Była: współzałożycielką i przez 10 lat prezesem Stowarzyszenia Pracy Twórczej w Ciechanowie (1988-1998); w latach 2001-2009 prezesem Związku Literatów Polskich Oddziału w Ciechanowie, który przekształcił w 2009 r. w samodzielny Związek Literatów na Mazowszu (też nim kieruje). Od 2005 r. jest prezesem Academii Europaea Sarbieviana (AES) w Sarbiewie, które w ramach szerokiej społecznej akcji wskrzeszania pamięci o sławnym, a zapomnianym pierwszym polskim poecie rangi europejskiej okresu baroku, ks. Macieju Kazimierzu Sarbiewskim, rodem z Sarbiewa pod Płońskiem („polskim Horacym”). AES zamierza odbudować nieistniejący już „Dwór Sarbiewskich” w Sarbiewie jako Muzeum Baroku - międzynarodowe centrum badawcze, edukacyjne, popularyzatorskie i muzealne (przy pomocy funduszy z UE). Współorganizatorka wielu imprez na Płn. Mazowszu, w tym 3 międzynarodowych: Ciechanowskiej Jesieni Poezji (Ciechanów-Opinogóra), Wiosny Literatury w Gołotczyźnie oraz Międzynarodowych Dni Macieja Kazimierza Sarbiewskiego (Płońsk-Sarbiewo-Ciechanów-Pułtusk-Przasnysz-Płock-Warszawa), a także kilku ogólnopolskich konkursów literackich: „O Laur Opina", „O Laur Posła Prawdy", „O Laur Sarbiewskiego". Jej wieloletnia praca sprawiła, że w październiku 2011 r. została dyrektorką Powiatowego centrum Kultury i Sztuki im. Marii Konopnickiej w Ciechanowie i tę funkcję z powodzeniem piastuje. Uhonorowana, m.in.: przez Ministra Kultury RP odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1995), nagrodą Starosty Ciechanowskiego (2000), nagrodą IV Salonu Książki Polonijnej (Bruksela 2003), nagrodą honorową Kongresu Polonii Amerykańskiej (Chicago 2005), Nagrodą „Złote Pióro” (Ciechanów 2004, 2006), „Przyjaciela Domu Kultury w Ciechanowie" (2006), Medalem „Za Zasługi dla Ciechanowa” (2006), ogólnopolską nagrodą im. Witolda Hulewicza (Warszawa 2006),Honorową Odznaką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2007), Nagrodą im. dr. F. Rajkowskiego jednoznaczną z honorowym tytułem Ciechanowianina Roku (2008), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „Polonia Restituta” (2010). W 2012 roku, w 25-lecie pracy twórczej została uhonorowana aż trzema nagrodami za wybitny wkład dla kultury polskiej: Medalem „Pro Masovia” (przyznawanej przez Marszałka Mazowsza), ogólnopolską Nagroda Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej oraz Nagrodą pieniężną Starosty Ciechanowskiego.