Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk

Transkrypt

Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk
Teresa Kaczorowska - dziennikarka, prozaik, poetka, doktor nauk
humanistycznych. Jest także społecznikiem i animatorem kultury,
zabiegającym od wielu lat o ocalanie polskiego dziedzictwa
kulturowego. W swoich artykułach i książkach, zarówno prozatorskich,
poetyckich jak naukowych, a także we wszystkich poczynaniach
społecznych, uświadamia wagę kultury, historii oraz narodowych
tradycji dla polskiej tożsamości. Inicjuje, zachęca różne środowiska do
działania, współpracuje z samorządami wszystkich szczebli na Płn.
Mazowszu, szkołami, instytucjami kultury na rzecz dobra wspólnego,
przekuwając często w czyn liczne swoje inicjatywy.
Urodziła się na Suwalszczyźnie, wychowała na Mazurach, od 1985 r.
mieszka w Ciechanowie. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im.
M. Konopnickiej w Suwałkach (1972), Uniwersytetów: obecnego
Warmińsko-Mazurskiego (1977) i Warszawskiego (podyplomowe
studia dziennikarskie i latynoamerykańskie). Doktorat obroniła na
Wydziale Historii Akademii Humanistycznej im. A. Gieysztora (2007), z którą współpracuje.
Zaczynała publikować w "Tygodniku Ciechanowskim" (1987), a najdłużej (przez 10 lat) była dziennikarką
mazowieckiego wydania „Gazety Wyborczej”. Współpracowała też z Polskim Radiem i Warszawskim
Ośrodkiem Telewizyjnym. Jej teksty ukazywały się również w wielu innych pismach w kraju i za granicą,
m.in. w „Reporterze”, „Karcie”, „Twórczości", „Rzeczypospolitej”, „Przeglądzie Powszechnym”, „Gazecie
Polskiej”, „Kronice Mazowieckiej” (Warszawa), „Związkowcu” (Toronto), „Gazecie Lwowskiej” (Lwów),
„Znad Wilii” (Wilno), „Dzienniku Związkowym" (Chicago), „Nowym Dzienniku” (Nowy Jork), „Głosie
Katolickim” (Paryż), „Krynica” (Kijów) i wielu innych pismach. Aktualnie publikuje w „Ciechanowskich
Zeszytach Literackich" (red. naczelna), współpracuje też z innymi tytułami. Opublikowała również
kilkanaście artykułów i rozpraw w pismach naukowych, w Polsce i za granicą. Od 3 października 2012 roku
Teresa Kaczorowska jest przewodniczącą Klubu Publicystyki Kulturalnej Stowarzyszenia Dziennikarzy
Polskich (w Domu Dziennikarza przy ul. Foksal 3/5 w Warszawie) - wybrano ją zdecydowaną większością,
stosunkiem głosów 20:2, przy dwóch wstrzymujących się.
Jest autorką kilkunastu prozatorskich książek oraz siedmiu zbiorów poezji, w tym dwóch prozą o tematyce
katyńskiej, z których jedna pt. „Kiedy jesteście, mniej boli...” (wznowiona w 2010 r. jako „Dzieci Katynia”)
została wydana w j. angielskim w USA jako „Children of the Katyn Massacre" (McFarland 2006). W 2004 r.
odwiedziła wszystkie polskie nekropolie wojenne na Wschodzie, jako uczestniczka IV Międzynarodowego
Motocyklowego Rajdu Katyńskiego – efektem jest książka „Zapalają ognie pamięci” oraz pomnik Krzyż
Katyński w Ciechanowie (z ziemią przywiezioną z cmentarzy w Katyniu, Charkowie i Miednoje), który w
2005 r. stanął w centrum miasta, gdzie mieszka od 1985 r.
Zabiega też o niezapominanie w Polsce o Marii Skłodowskiej-Curie. W 2007 roku napisała książkę o jej
związkach z rodzinnym Mazowszem, która w 2011 została wydana ponownie, uzupełniona i z
okolicznościową opaską (w stulecie otrzymania drugiej Nagrody Nobla ustanowiono - w Polsce, Francji,
UNESCO - Rok Marii Skłodowskiej-Curie). Autorka odbyła też szereg prelekcji, dzięki czemu w 2008 r.
rozpoczęła się odbudowa zrujnowanego Dworu Żórawskich w Szczukach, pow Maków Mazowiecki, gdzie
słynna Noblistka przebywała jako guwernantka (1886-1889), prowadziła tajne nauczanie dzieci wiejskich,
pomagała swej siostrze finansowo w studiowaniu w Paryżu i sama przygotowywała się na Sorbonę.
W stulecie śmierci Marii Konopnickiej, też związanej z Płn. Mazowszem, T. Kaczorowska napisała i
przebadała mało znane związki autorki „Roty”, co zaowocowało nową, odkrywczą jej książką „Maria
Konopnicka i Ziemia Ciechanowska”.
Teresa Kaczorowska cieszy się też uznaniem jako poetka. Wiele jej wierszy przetłumaczono na języki obce:
angielski, portugalski, norweski, niemiecki, ukraiński, litewski, węgierski, czeski, serbski. Publikowano je w
pismach literackich w Polsce i za granicą, licznych portalach internetowych, niektóre ukazały się
antologiach zbiorowych, m.in. w angielskojęzycznej antologii współczesnych pisarzy polskich
"Contemporary Writers of Poland" (USA 2005), "Według poety" (Warsaw 2006), "Słowa bielsze od śniegu"
(Wrocław 2006), "Jan Paweł II we wspomnieniach polsko-niemieckich" (Dortmund, Katowice 2006),
węgierskiej antologii poezji polskiej XX-XXI wieku „A Csend Visszhangjai” (Keszthely, 2010), antologii
współczesnych sztuk słowiańskich „Między Ochrydą a Bugiem” (Krosno, 2011) oraz wielu innych.
Badaczka emigracji polskiej - stąd kilka jej książek dotyka spraw Polonii. Pracą, nad którą pracowała
najdłużej (w latach 2001-2008), jest pierwsza biografia Mieczysława Haimana (1888-1949) zapomnianego poety, dziennikarza, pisarza i pierwszego historyka Polonii amerykańskiej, który wydał ok.
20 książek nt. chlubnej przeszłości polskiej w USA oraz zorganizował w 1935 r. Polskie Muzeum w Ameryce
(The Polish Museum of America) z siedzibą w Chicago, do dziś jedyne w obydwu Amerykach. Najpierw
wydała zbiór jego wierszy z poetycką biografią pt. „Herodot Polonii poetą” (2005) - promocja odbyła się
jesienią 2005 w Stanach Zjednoczonych, gdzie w październiku, listopadzie i grudniu odbyła cykl spotkań
autorskich, m.in. na Uniwersytetach: University of Loyola in Chicago i University of Michigan w Ann
Arbor. 31 maja 2007 obroniła pod kierunkiem prof. Izabelli Rusinowej rozprawę doktorską pt. „Mieczysław
Haiman (1888-1949) - historyk i działacz Polonii amerykańskiej”, która została wydana w 2008 r. przez
Muzeum Wychodźstwa Polskiego Łazienki Królewskie w Warszawie pt. „Herodot Polonii amerykańskiej
Mieczysław Haiman (1888-1949)” - w 2009 r. książka ta miała promocje w USA (na terenie 3 stanów),
Argentynie (Biblioteka Polska w Buenos Aires), Warszawie (Senat RP, Dom Polonii). Uczestniczy nie tylko
w licznych imprezach literackich, w kraju i za granicą, ale występuje też z odczytami naukowymi na
konferencjach i sympozjach naukowych. Jest członkiem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” oraz
Światowej Rady Badań nad Polonią.
Redaktorka. W 1999 r. była głównym twórcą i redaguje do dziś periodyk „Ciechanowskie Zeszyty
Literackie”, w którym przywraca pamięć o wielkich tradycjach literackich regionu Płn Mazowsza. Pod jej
redakcją ukazało się również kilkanaście wydawnictw zbiorowych (patrz: Bibliografia).
Animatorka kultury. Była: współzałożycielką i przez 10 lat prezesem Stowarzyszenia Pracy Twórczej w
Ciechanowie (1988-1998); w latach 2001-2009 prezesem Związku Literatów Polskich Oddziału w
Ciechanowie, który przekształcił w 2009 r. w samodzielny Związek Literatów na Mazowszu (też nim
kieruje). Od 2005 r. jest prezesem Academii Europaea Sarbieviana (AES) w Sarbiewie, które w ramach
szerokiej społecznej akcji wskrzeszania pamięci o sławnym, a zapomnianym pierwszym polskim poecie
rangi europejskiej okresu baroku, ks. Macieju Kazimierzu Sarbiewskim, rodem z Sarbiewa pod Płońskiem
(„polskim Horacym”). AES zamierza odbudować nieistniejący już „Dwór Sarbiewskich” w Sarbiewie jako
Muzeum Baroku - międzynarodowe centrum badawcze, edukacyjne, popularyzatorskie i muzealne (przy
pomocy funduszy z UE).
Współorganizatorka wielu imprez na Płn. Mazowszu, w tym 3 międzynarodowych: Ciechanowskiej Jesieni
Poezji (Ciechanów-Opinogóra), Wiosny Literatury w Gołotczyźnie oraz Międzynarodowych Dni Macieja
Kazimierza Sarbiewskiego (Płońsk-Sarbiewo-Ciechanów-Pułtusk-Przasnysz-Płock-Warszawa), a także
kilku ogólnopolskich konkursów literackich: „O Laur Opina", „O Laur Posła Prawdy", „O Laur
Sarbiewskiego". Jej wieloletnia praca sprawiła, że w październiku 2011 r. została dyrektorką Powiatowego
centrum Kultury i Sztuki im. Marii Konopnickiej w Ciechanowie i tę funkcję z powodzeniem piastuje.
Uhonorowana, m.in.: przez Ministra Kultury RP odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1995), nagrodą
Starosty Ciechanowskiego (2000), nagrodą IV Salonu Książki Polonijnej (Bruksela 2003), nagrodą
honorową Kongresu Polonii Amerykańskiej (Chicago 2005), Nagrodą „Złote Pióro” (Ciechanów 2004,
2006), „Przyjaciela Domu Kultury w Ciechanowie" (2006), Medalem „Za Zasługi dla Ciechanowa” (2006),
ogólnopolską nagrodą im. Witolda Hulewicza (Warszawa 2006),Honorową Odznaką Ministra Kultury i
Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2007), Nagrodą im. dr. F. Rajkowskiego
jednoznaczną z honorowym tytułem Ciechanowianina Roku (2008), Krzyżem Kawalerskim Orderu
Odrodzenia Polski „Polonia Restituta” (2010). W 2012 roku, w 25-lecie pracy twórczej została
uhonorowana aż trzema nagrodami za wybitny wkład dla kultury polskiej: Medalem „Pro Masovia”
(przyznawanej przez Marszałka Mazowsza), ogólnopolską Nagroda Pracy Organicznej im. Marii
Konopnickiej oraz Nagrodą pieniężną Starosty Ciechanowskiego.

Podobne dokumenty