Marzec/Kwiecień 2015

Gimzetka
GIMNAZJUM KRZESZOWICE
Marzec/Kwiecień
2015 r.
Witamy!
W tym numerze m.in.:
Napady na banki
2
Wywiad z krzeszowickimi 6
policjantami
Zamach w naszym
kościele
8
Nietypowe święta
9
Horoskop
11
Subkultury
13
Hinduizm i kuchnia
indyjska
6
Mówi się „Kwiecień - plecień…” – z tego powodu my również postanowiliśmy poprzeplatać różne tematy w najnowszym wydaniu „Gimzetki”. Jesteśmy pewni, że każdy znajdzie tu coś dla siebie!
Redakcja
Gimzetka „złożona” przez Miłosza :P
W poszukiwaniu bogactwa
Obecnie większość pieniędzy przechowuje się na kontach bankowych. Jednak jeszcze całkiem niedawno trzymano je w skarbcach. Stwarzało to idealne warunki do kradzieży...
10. Loomis Fargo & Company, USA (1997): dwa napady po 18 milionów dolarów.
Rok 1997 był bardzo trudny dla Loomis Fargo & Company – firmy z branży usług obsługi gotówki, zajmującej się przewozem gotówki samochodami pancernymi. Najpierw w marcu
ukradziono im 18,8 miliona dolarów, by w październiku ukraść 17,3 miliona dolarów. W
obu przypadkach rabusie zostali schwytani i odzyskano około 95% skradzionej gotówki.
9. Dunbar Armored, Los Angeles, USA (1997): 19 milionów dolarów.
Napad na Dunbar Armored to największy rabunek gotówki, jaki miał miejsce w Stanach
Zjednoczonych. Rabunek z 1997 roku został zaplanowany przez Allena Pace, który pracował
w Dunbar jako regionalny inspektor bezpieczeństwa. Podczas swojej pracy Allen miał czas
na fotografowanie zajezdni samochodów pancernych oraz zaplanowanie całego napadu.
Zwerbował kilku przyjaciół z dzieciństwa, by 12 września 1997 roku przeprowadzić napad w
trakcie przewożenia dużych ilości pieniędzy.
8. Northern Bank, Belfast, Irlandia Północna (2004): 50 milionów dolarów.
20 grudnia 2004 roku. Jeden z największych napadów na banki w historii Wielkiej Brytanii.
Noc przed napadem rabusie odwiedzili domy dwóch pracowników banku oraz wzięli za zakładników ich rodziny. Pracownicy banku zostali pouczeni, że następnego dnia mają udać
się do pracy jak gdyby nigdy nic i pomóc obrabować bank. Chociaż jedna osoba została skazana za pranie pieniędzy pochodzących z napadu, sprawa dalej pozostaje nierozwiązana.
7. Banco Central, Fortaleza, Brazylia (2006): 71 milionów dolarów.
Złodzieje ukradli ponad 71 milionów dolarów dzięki podziemnemu tunelowi o długości
około 80 metrów. W jaki sposób udało im się wykopać w okolicy banku tak długi tunel bez
przyłapania na gorącym uczynku? Rabusie podawali się za pracowników firmy zajmującej
się projektowaniem krajobrazu. To wystarczyło, by wykopać tunel, pozbywać się na bieżąco
ziemi, podłączyć oświetlenie w tunelu a nawet klimatyzację dla komfortu pracy. Kopanie
tunelu zajęło około 3 miesięcy.
6. Wielki napad na pociąg, Anglia (1963): 74 miliony dolarów.
Nie jest to typowy napad na bank, bowiem rabunku dokonano już na etapie przesyłki gotówki. W 1963 roku szesnastu złodziei zatrzymało pociąg o nazwie The Night Flyer – był to
pociąg pocztowy przewożący papiery wartościowe oraz pieniądze wysłane do wielu banków w Londynie. Napadu dokonał Bruce Reynolds wraz ze wspólnikami. Rabusie wsiedli do
pociągu po tym jak ten zatrzymał się na czerwonym świetle - które paliło się po manipulacji
sygnałami liniowymi - następnie zaatakowali pracowników i skradli łup dużej wartości.
5. Securitas Depot, hrabstwo Kent, Anglia (2006): 92,5 miliona dolarów.
Uważa się, ze jest to największy rabunek czystej gotówki w całej historii Wielkiej Brytanii.
Rabunek ponad 90 milionów dolarów z Securitas Depot odbył się w hrabstwie Kent w Anglii
i trwał kilka godzin. Wszystko zaczęło się, gdy grupa mężczyzn porwała menadżera, zagroziła jego rodzinie a następnie związała kilkunastu pracowników Securitas Cash Management
Ltd. Kradzież nie uszła rabusiom na sucho i wkrótce wszyscy zaangażowani w sprawę zostali
schwytani i skazani. Szacuje się, że policja wydała na dochodzenie około 6 milionów funtów.
4. Knightsbridge Security Deposit, Londyn (1987): 200 milionów dolarów.
Knightsbridge Security Deposit był znany z tego, że w jego skrytkach spoczywają pieniądze,
biżuteria i inne kosztowności należące do znanych osób. Taka sława przykuła uwagę Valerio
Viccei – syna adwokata, który przyjechał do Londynu w 1986 roku z rodzinnych Włoszech,
gdzie był ścigany za około 50 napadów rabunkowych. W dniu napadu Valerio wraz ze
wspólnikiem weszli do banku z zamiarem wynajęcia skrytek. Szybko sterroryzowali strażników i przejęli kontrolę nad bankiem: nie wpuszczając klientów (tłumacząc chwilowym zamknięciem depozytów) a tylko dodatkowych wspólników. Równo miesiąc po napadzie, 12
sierpnia 1987 roku, w serii skoordynowanych nalotów policja aresztowała wspólników Viccei'a, a potem jego samego.
3. Brytyjski Bank na Bliskim Wschodzie (1976): 210 milionów dolarów.
20 stycznia 1976 roku grupa związana z Jaserem Arafatem Organizacja Wyzwolenia Palestyny wykorzystała chaos wojny domowej w Libanie do okradzenia Brytyjskiego Banku na Bliskim Wschodzie działającego w Bejrucie. Zamiast użycia sprytu i umiejętności złodzieje posłużyli się brutalną siłą i materiałami wybuchowymi, którymi uzyskali dostęp do banku
przez ścianę współdzieloną z kościołem katolickim. Korzystając z pomocy korsykańskich ślusarzy, grupa włamywaczy dostała się do skarbca, z którego skradła sztabki złota, gotówkę,
klejnoty oraz akcje.
2. Bank Dar Es Salaam w Bagdadzie (2007): 282 miliony dolarów.
Od kiedy w 2003 roku w Iraku rozpoczęła się wojna, miało tu miejsce wiele mniejszych lub
większych napadów na banki. Jednym z największych jest napad na prywatny bank Dar Es
Salaam w Bagdadzie, który miał miejsce 11 lipca 2007 roku. Ponad ćwierć miliarda dolarów
zostało skradzione przez trzech strażników, których zadaniem było pilnowanie skarbca
przez noc. Kiedy rano do banku przyszli pracownicy, po pieniądzach ani strażnikach nie było
już śladu.
1. Bank Centralny Iraku w Bagdadzie (2003): 1 miliard dolarów.
Począwszy od 18 marca 2003 roku, dzień przed tym jak Stany Zjednoczone zaczęły bombardowanie Iraku, około 1 miliarda dolarów zniknęło ze skarbca Banku Centralnego Iraku. Nie
była to klasyczna kradzież z maskami i bronią. W tym przypadku pieniądze zostały skradzione przez Kusaja Husajna, młodszego syna Saddama Husajna, który na polecenie dyktatora
opróżnił skarbiec banku. Pieniądze zostały zapakowane do kilku ciężarówek i wywiezione w
nieznanym kierunku. Kusaj został później zabity przez siły Stanów Zjednoczonych, jednak
pieniądze dotychczas nie zostały odnalezione.
Fortuna kołem się toczy…
Źródła: http://rankingi24.pl/finanse/394-10-najwiekszych-napadow-na-bank-w-historii.html
Tomek S.
Z wizytą na posterunku policji
Dwóch naszych redakcyjnych kolegów postanowiło udać się na komisariat w Krzeszowicach, by zadać
kilka pytań…
Czy według Pana w Krzeszowicach możemy czuć się bezpiecznie?
Mieszkańcy Krzeszowic mogą czuć się bezpiecznie, na terenie miasta nie odnotowano w ostatnim czasie
poważnych zdarzeń.
Które miejsca w Krzeszowicach są najniebezpieczniejsze?
Jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc jest Plac Targowy, gdzie w dni targowe dochodzi do kradzieży kieszonkowych spowodowanych roztargnieniem kupujących.
Czy przestępczość w naszym mieście maleje czy rośnie?
W naszym mieście przestępczość systematycznie maleje, a wykrywalność sprawców przestępstw rośnie.
W filmach często możemy zobaczyć mafijne porachunki – czy w Krzeszowicach występują takie sytuacje?
Na terenie miasta Krzeszowice nie dochodziło do porachunków mafijnych, które często można oglądać w
filmach.
Ilu w naszym mieście jest policjantów?
W komisariacie policji w Krzeszowicach służbę pełni 52 funkcjonariuszy, z czego 5 funkcjonariuszy pełni
służbę w posterunku policji w Czernichowie.
Czy na komisariacie pracują jakieś policjantki?
W komisariacie policji w Krzeszowicach służbę pełni 7 policjantek.
Czy według Pana praca policjanta w Krzeszowicach jest niebezpieczna?
Policjanci przechodzą rygorystyczne szkolenia, które mają na celu zminimalizować ryzyko w trakcie pełnienia służby, jednak w każdym momencie może dojść do niebezpiecznych i nieprzewidzianych sytuacji.
Do jakich najdziwniejszych przypadków była wzywana krzeszowicka policja?
Policja była wzywana m.in. do luźno biegającej trzody chlewnej, kur chodzących po jezdni.
6 marca pod kościołem byliśmy świadkami działań policji, które przykuły naszą uwagę – podczas mszy o
godz. 18.00 pod kościół zajechał policyjny samochód operacyjny, a policja zatrzymała część młodzieży
stojącej pod kościołem i zaczęła ją legitymować – czemu miała służyć ta akcja i czy będzie ona powtarzana?
W rejonie kościoła w Krzeszowicach dochodzi do działań policji wymierzonych w sprawców uszkodzeń rowerów młodzieży uczestniczącej w nabożeństwach, w przyszłości nie można wykluczyć podobnych działań.
Doszły nas słuchy od skarżących się mieszkańców, że w czasie różnych uroczystości, np. pasterki, znad
Krzeszówki słychać głośne, wulgarne i denerwujące pieśni – dlaczego policja nie interweniuje?
Policja podejmuje interwencje na każde zgłoszenie.
Z jakimi problemami zmaga się nasz komisariat?
Największym problemem komisariatu są zużyte radiowozy.
Czego wymaga się od kandydata na policjanta? Czy policjanci poddawani są jakimś testom w trakcie
służby?
Kandydat do policji powinien posiadać co najmniej wykształcenie średnie, być niekaranym, w trakcie rekrutacji przechodzi testy fizyczne i psychologiczne, ponadto co roku poddawany jest testom sprawnościowym.
Co skłoniło Pana do wykonywania zawodu policjanta? Co jest w tym zawodzie interesującego?
Głównym powodem, dla którego pracuję w policji, jest kontakt z ludźmi i chęć pomagania im.
Jaka była najmłodsza osoba, w której przypadku Pan interweniował, a jaka najstarsza?
Najmłodsza osoba, w stosunku do której podejmowałem czynności służbowe, była w wieku 12 lat, a najstarsza w wieku 85 lat.
Jaki był najcięższy przypadek, z jakim się Pan spotkał?
Najcięższym przypadkiem, z jakim spotkałem się w swojej pracy, było ugodzenie nożem męża przez żonę.
Jakie jest standardowe wyposażenie policjanta?
Podstawowe wyposażenie policjanta to: broń służbowa, kajdanki, ręczny miotacz gazu, pałka służbowa.
Dziękuję za udzielenie wywiadu.
Morderczy zamach w kościele!
Kościół p.w. św. Marcina w Krzeszowicach – miejscem ataku szaleńca. Czy ktoś z Was zna tę historię?
Ksiądz Jakub Morajka był proboszczem krzeszowickiej parafii w latach 1924-1951.
Ludność darzyła go wielką sympatią, a swoją działalnością zasłużył się dla naszej miejscowości. Przeprowadził niezbędne remonty kościoła i otaczających go budynków, przebudował plebanię, zakupił nowy sprzęt liturgiczny, obrazy, figury, witraże. Proboszcz pracował
również nad pogłębieniem duchowości parafian. Krzeszowice należały do trudniejszych
placówek i wymagały specjalnych metod w pracy duszpasterskiej. Angażował się w lokalne
przedsięwzięcia (był m.in. radnym).
Dnia 25 września 1934 doszło do dramatycznego zdarzenia, o którym pisała ówczesna prasa (m.in. „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, nr 296, 25 X 1934, s. 17), a zostało opisane w
kronice parafialnej.
„O godzinie 7.30 rano dokonano morderczego zamachu na ks. proboszcza Jakuba Morajkę pod wielkim ołtarzem – gdy ubrany w komżę i stułę wracał z konfesjonału do zakrystji. Zamachowiec […] o chorobliwej wyobraźni przeszedł do sekty badaczy Pisma
św., a następnie w otępieniu umysłu […] wbił nóż w kręgosłup ks. proboszcza i zamierzał
jeszcze uderzyć [go] młotkiem w głowę, ale proboszcz usunął się szybko do zakrystii i zamknął drzwi za sobą. […] Obecny siostrzeniec ksiądz Józef Obidowicz udzielił mu ostatnich Sakramentów. Przybyły dr Walkowski nie zdołał wyciągnąć noża, przewiózł ciężko
rannego do kliniki chirurgicznej dr. Rutkowskiego, gdzie przeprowadzono operację.”*
Na szczęście operacja się udała i po miesięcznym pobycie w szpitalu ksiądz powrócił do
Krzeszowic.
„Przyszedł wreszcie radosny dzień, kiedy ukochany przez swoich parafjan proboszcz
ksiądz Jakób Morajka opuścił mury kliniczne […]. Naprzeciwko swego pasterza wyszła
procesja z chorągwiami, która oczekiwała proboszcza w rynku. Utworzył się szpaler z
młodzieży szkolnej, poza którą zebrał się kilkutysięczny tłum wiernych […]. Powracającego proboszcza przybrano w szaty liturgiczne i cała procesja przy towarzyszeniu tłumów udała się wśród modłów i śpiewu pieśni nabożnych do kościoła na uroczyste nabożeństwo różańcowe.”**
Jak widać, krzeszowicka historia skrywa jeszcze wiele tajemnic. Zachęcamy
do jej zgłębiania!
Gosia
*Łukasz Skalny: „80. Rocznica zamachu na księdza proboszcza Jakuba Morajkę”. W: „Ziemia Krzeszowicka”, 2014, nr 5, s.5
**tamże, s.5
Nietypowe święta
05.03 – Dzień Teściowej
Teściowe od dawna były tematem żartów o tym, jak to wtykają nos w nieswoje sprawy i
dalej wychowują dorosłe już dzieci. Pewnie dlatego w ramach rekompensaty jeden z redaktorów teksańskiej gazety w 1934 r. wymyślił to święto. W Polsce Dzień Teściowej pojawił się pod koniec lat 80, lecz dopiero w ostatnich latach zyskał nieco więcej zwolenników.
Dla wielu osób jest jednym z niewielu dni, w którym spojrzą życzliwym okiem na mamę
swojego partnera, złożą życzenia i na ten jeden dzień odstawią żarty na bok.
11.04 – Dzień Radia
Za wynalazcę radia uważa się powszechnie Guglielmo Marconiego. We wrześniu 1895 roku uzyskał on łączność radiową na odległość 1 kilometra. We Włoszech nie zainteresowano się tym wynalazkiem, dlatego w lutym 1896 Guglielmo wyjechał do Anglii. W roku
1901 przekazano wiadomość przez Ocean Atlantycki z Kanady do Anglii. Pierwszym sygnałem, który przesłano przez Atlantyk, była litera ''S'' alfabetu Morse'a.
12.04 – Dzień Czekolady
Uwielbiana na całym świecie. Jest od ponad 200 lat, w coraz to nowszych odsłonach. Dzisiejszy świat oferuje nam bardzo dużo wyrobów czekoladowych np. piwo, mydło albo masaż. Kakao, z którego produkuje się czekoladę, zostało przywiezione do Europy w XV w.
przez Krzysztofa Kolumba. Musiało minąć kolejne kilkaset lat, zanim w Niemczech powstała pierwsza tabliczka czekolady. Badania wskazują, że substancje zawarte w czekoladzie
pozytywnie wpływają na układ krążenia i pracę mózgu. Po zjedzeniu czekolady poprawia
się także nasze samopoczucie. W ciągu roku ludzie wydają na czekoladę łącznie nawet 7
miliardów dolarów.
Prima Aprilis
Święto kochane i znienawidzone. Dzień, którego jedni się boją, a inni wyczekują. Co
zrobić, gdy już nadejdzie?
Pierwsza najważniejsza porada - uważaj! Zanim cokolwiek zrobisz lub odpowiesz - pomyśl dwa razy. Nigdy nie bądź dłużny - Prima Aprilis jest tylko raz w roku, jeżeli
ktoś zrobi Ci kawał, postaraj się wymyślić coś lepszego. Oto najciekawsze pomysły:
- Napisz do kolegi/koleżanki o:
 Odwołanych lekcjach.
 Swoim wypadku.
Wystarczy wymyślić jakąś ciekawą sytuację :)
- W szkole:
 Zamocz gąbkę w occie, a na przerwie wysyp przy tablicy sodę oczyszczoną - efekt gwarantowany!
 Nasmaruj tablicę smalcem - najlepiej dzień przed kartkówką :)
 Jeżeli macie zastępstwo, zamieńcie się salami z inną klasą.
Zaproponuj klasie ukrycie się gdzieś na całą lekcję.
- W domu:
 Przesuń godziny we wszystkich zegarach i budzikach, po czym obudź rodzeństwo o szóstej.
 Dodaj do pasty do zębów barwniku spożywczego.
Możesz przekroić rodzynkę na pół, po czym włożyć ją do tubki pasty do zębów - wraz z pastą, na szczoteczce znajdzie się "mały robaczek"
Pamiętaj - najlepszego kawały powstają dzięki własnym pomysłom!
Maciej
HOROSKOP
Kolejne miesiące mijają, a co za tym idzie, czas na ciąg dalszy horoskopów. Jako że marzec i kwiecień to czas
baranów oraz byków, to właśnie na nich skupimy się w najnowszym wydaniu naszej ,,Gimzetki”.
BARAN
Jesteś szczerą i pogodną osobą, ciekawą świata oraz ludzi. Barany cechuje wielki temperament oraz
bycie indywidualistami, którzy znają swoją wartość. Osoby spod tego znaku są odważne, pewne siebie,
czasem agresywne, gdy czują strach, ponieważ uważają, że atak jest najlepszą metodą obrony. Reagują
emocjonalnie, a aktywność jest ich wrodzoną cechą. Często działają bez wcześniejszego przemyślenia
czynu oraz późniejszych konsekwencji. Są urodzonymi przywódcami, buntują się przeciw wszelkim ograniczeniom. Nie tolerują ścisłej kontroli i nadzoru.
Barany mogłyby się sprawdzić w takich dziedzinach jak: wojskowość, sport, handel, drobny biznes.
Sprzyjające im kolory to czerwień i żółć, a szczęśliwe kamienie to: diament, turkus, rubin, granat i ametyst.
Do baranów możemy zaliczyć takie osoby jak: Kristen Stewart( znana m.in. z filmów „Zmierzch” lub
„W drodze”); amerykańska piosenkarka Lady Gaga czy Pharrell Williams, wykonawca znanej wszystkim
piosenki „Happy”.
BYK
Byki poświęcają dużo czasu przyjemnościom zmysłowym i wygodom. Są niezwykle stałe i konsekwentne w
swoich upodobaniach. Osoby spod tego znaku uwielbiają posiadać i to nie tylko rzeczy materialne, ale i osoby –
przyjaciół lub partnerów.
Do ich głównych zalet można zaliczyć zdecydowanie oraz upór, przez co zawsze zmierzają ze swoim celem do
końca. Myślą w rzeczowy sposób, twardo stąpając po ziemi. Byki są bardzo oddane i stałe w uczuciach, przez co
często potrafią tworzyć długotrwałe relacje.
Do wad możemy zaliczyć ich powolność i jednostronność myślenia, co często utrudnia im dostrzeżenie niektórych możliwości lub rozwiązań. Mają problem z odróżnieniem rzeczy ważnych od mniej ważnych. Byki bywają
również bardzo zaborcze.
Dziedziny, w których mogłyby się sprawdzić osoby spod tego znaku, to rolnictwo i ogrodnictwo, wymiar sprawiedliwości, bankowość, administracja, przemysł, biznes lub szkolnictwo. Sprzyjające kolory to: błękitny, czarny oraz
bordowy, a do szczęśliwych kamieni możemy zaliczyć topaz, szafir i szmaragd.
Bykiem jest znana wszystkim Adele, angielski kompozytor i wokalista Olly Murs, czterokrotny zdobywca Grammy Sam Smith oraz aktorka Penelope Cruz.
Powyższe znaki Zodiaku w naszej szkole reprezentują:
Pan Sławomir Burek – jest spod znaku Barana; interesuje się sportem, polityką i podróżami.
Pani Małgorzata Bukowska – jest spod znaku Byka; lubi jeździć na rowerze i czytać książki.
Pani Małgorzata Kodura – także spod znaku Byka; lubi czytać książki i uczyć się języka hiszpańskiego.
A czy Ty potrafisz się utożsamić z cechami wymienionymi powyżej? A może wprost przeciwnie? W obu przypadkach trzeba pamiętać, że na horoskopy powinno się patrzeć z przymrużeniem oka i być sobą, a nie trzymać
się narzuconych schematów.
Nietypowe subkultury
Goci, hipsterzy, dresiarze, punkowcy – są to wszystkim znane rodzaje subkultur, które mieliśmy
przyjemność zobaczyć niedawno w naszej szkole z okazji poświęconego im dnia. Ale my chcielibyśmy
zaprezentować Wam zupełnie inne odłamy subkultur. Niektóre z pewnością potrafią zaszokować, a
jeszcze inne rozbawić. Może z pewnymi się już spotkaliście?
Manba
Wybierzmy się w podróż do Japonii. Nazwa „manba” wywodzi się z tamtejszego folkloru. Yamanba to legendarna, paskudna wiedźma, a jej przedstawicielki wyglądają mniej
więcej tak:
Dodatkowo te piękne dziewczyny uwielbiają bawić się przy muzyce para-para
(Odsyłamy do You Tube J ) i spędzają czas w towarzystwie tzw. center guys.
Asgarda
A teraz przenosimy się na Ukrainę. W Karpatach żyje plemię składające się ze 150 kobiet
pragnących odseparować się od „męskiej autonomii”. Kobiety, pod przywództwem Kateriny Tarnouska, żyją w zgodzie z naturą, czerpiąc natchnienie z greckiej mitologii pełnej
wojowniczych przedstawicielek płci pięknej. Często porównują się do Amazonek – jak
przystało na plemię walecznych kobiet szkolą się w dziedzinie samoobrony pod okiem mistrza karate. Aby zasłużyć na tytuł „kobiety idealnej”, oprócz łamania nosów męskim
oprawcom, trenują też nieco bardziej życiowe umiejętności (nie podają jednak szczegółów takiego „treningu” - pozostaje nam snuć domysły).
Vampires
„Prawdziwe” wampiry to doskonały przykład tego, jak cienka granica jest pomiędzy fascynacją jakimś tematem a niezbyt
zdrową obsesją. Osoby dumnie noszące miano wampirów to najczęściej zagorzali fani gry RPG „Wampir: Maskarada”. Subkultura ta zawiera elementy punka, sceny glam oraz mody typowej dla gotów i fanów steampunka. To, co odróżnia wampirzą
subkulturę od wyżej wspomnianych, to inicjowanie przedziwnych sadomasochistycznych spotkań oraz najprawdziwszy fetysz
krwi (nierzadko połączony z degustacją tejże posoki).
Gyaruo
Gyaruo to męski odpowiednik dziewczęcego stylu gyaru, który to charakteryzuje się głównie nadawaniem wizerunkowi
przedstawicielki tejże subkultury jak największej ilości „dziecinnych” cech.
Gyaruo określają się też mianem „gal-man” czyli „dziewczęcych chłopców”. Patrząc na przedstawicieli tej grupy, rozumiemy,
skąd to porównanie.
Pastafarianizm
Choć nie jest to subkultura tylko religia, to i tak warto poświęcić chwilę temu
„niezwykłemu” wierzeniu. Latający Potwór Spaghetti to bóstwo opisane po raz pierwszy
w 2005 roku. W jego istnienie wierzą pastafarianie, skupieni w Kościele Latającego Potwora Spaghetti. „Jam jest Latający Potwór Spaghetti. Nie będziesz miał innych potworów
przede Mną. (Potem OK; tylko zabezpiecz się.) Jedynym Potworem, który zasługuje na pisanie jego imienia wielką literą, jestem Ja! Inne potwory są fałszywymi potworami i na to
nie zasługują.” – to fragment Luźnego Kanonu, świętej księgi LPS. Pastafarianie wierzą, że
Latający Potwór Spaghetti nie ustanowił żadnych przykazań, za których łamanie groziłaby
kara. Ich zdaniem dał jednak osiem wskazówek, dotyczących rzeczy, których jego wyznawcy robić nie powinni.
Ciekawostki na temat Hinduizmu
Hinduizm – trzecia pod względem liczby wyznawców religia świata. W
rzeczywistości to zlepek różnych religii i wyznań, które nierzadko są ze sobą sprzeczne. Hinduistów łączy ze sobą tak naprawdę tylko szacunek do
świętych ksiąg Wed, wiara w reinkarnację, prawo karmy (nie, nie chodzi o
jedzenie) i dążenie do wyzwolenia, które i tak zresztą jest bardzo różnie
rozumiane.

Daty wszystkich świąt są ruchome, gdyż są ustalane według kalendarza księżycowego.

Poza świętami religijnymi istnieje ogromna ilość przeróżnych ceremonii domowych związanych z życiem codziennym. Niektóre są odprawiane tylko przez kobiety — poranne przystrojenie domowej świątyni,
rytualne oczyszczanie domu w poszczególne dni tygodnia; inne tylko
przez mężczyzn — poświęcanie zaprzęgu, wozu, narzędzi pracy i materiałów używanych w pracy.

W Indiach śluby hinduistyczne są zawierane najczęściej przez młodzież. Odbywają się w obecności ich rodziców oraz kapłana (Bardzo
często też zaprasza się na nią krewnych, w związku z czym takie ceremonie są kosztowne). Młoda para składa sobie przyrzeczenia oraz obdarowuje się nawzajem girlandami, pierścionkami itp. Część oficjalna
trwa łącznie ok. 7 godzin i oprócz małżonków uczestniczą w niej tylko
członkowie ich najbliższej rodziny. Pozostała część zaproszonych na
uroczystość gości urządza w tym czasie wesele. Każdy może się natomiast przyłączyć do hucznego orszaku, który przechodzi ulicami miejscowości od domu przyszłego małżonka do miejsca ślubu, w którym
panna młoda oczekuje na rozpoczęcie ceremonii.

Pogrzeb hinduski z reguły ma formę kremacji (ciałopalenie – forma pogrzebu zwłok zmarłego, polegająca na spaleniu ciała), po której
rozrzuca się popiół zmarłego. Powszechną praktyką jest również wrzucanie popiołu do świętej rzeki - Gangesu, co jest uważane za zapewnienie lepszego odrodzenia. Dzieje się tak w przypadku ludzi świeckich. Duchowni natomiast są grzebani.

Muzyka Indii jest ściśle powiązana z religią hinduizmu.
Z czego się składa codzienny ubiór?
- Choli – mała bluzeczka zakładana np. do spódnicy ghagry/lehengi.
- Ghagar – zwana również lehenga/pavada/pavadaia.
Spódnica noszona wraz z choli (często również
z dupattą jako strój weselny).
- Dhoti – strój męski. Jest to kawałek materiału długości 45 metrów upinany w pasie.
- Kurta – luźna koszula sięgająca kolan dla mężczyzn jaki
i kobiet.
- Kamiz – znany również jako qamiz, najbardziej popularny w północnych Indiach; ozdobna tunika, z rozcięciami po bokach, zarówno damska jak i męska.
- Pardaa, curtain, czyli zasłona.
- Dupatta – znana jako chunri lub chunni. Zwiewny szal,
wykonany najczęściej z bawełny.
- Nehru Jacket – męska kamizelka sięgająca kolan.
Największym obiektem kultu w głównych odmianach hinduizmu cieszą się
trzej bogowie:
- Brahma – brodaty bóg o bardzo „ciekawym” wyglądzie
anatomicznym. Posiada cztery głowy i cztery ramiona.
- Wisznu – bóg dobry i przyjazny ludziom. Tak samo jak
Brahma posiada cztery ramiona. Można go spotkać na
mitycznym ptaku Garudzie, mitycznym wężu czy też na
kwiecie lotosu wyłonionym z wód Praoceanu.
- Śiwa – bóg o trzech oczach i (a jakże!) czterech ramionach. Opiekun medytacji i joginów. Bogowie ci znani są
także z tego, że Brahma jest twórcą świata, Wisznu jest
tego świata konserwatorem, zaś Śiwa doprowadza pod
koniec każdej ery do jego zagłady.
K.K.K.
Kuchnie świata
Hinduizm jest religią dominującą w Indiach, dlatego w tym numerze ,,Gimzetki” postanowiłam nawiązać do
kuchni właśnie tego kraju i zaprezentować Wam jedno z typowych dla niej dań.
Kuchnia indyjska – sztuka kulinarna Indii, obejmująca kuchnię hinduską i kuchnie innych grup Indusów.
Wiele czynników złożyło się na powstanie współczesnej sztuki kulinarnej Indii i na sposób odżywiania się mieszkańców tego
ogromnego kraju.
Kuchnia zachodnia Indii to przede wszystkim kuchnia bombajska. Do najbardziej znanych potraw tej kuchni należą – kaczka
po bombajsku i bombajska chałwa. Drugą wartą odnotowania kuchnią zachodnich Indii jest kuchnia Goa. Różni się ona od
kuchni bombajskiej, lecz zachowuje walory smakowe specyficzne dla kuchni zachodnich Indii.
Na północy, gdzie przeważa uprawa pszenicy, podstawowym pożywieniem są podpłomyki- chlebki (ćapatti) w kształcie dużych placków. Do każdego nieomal posiłku podaje się gotowaną soczewicę. Cały posiłek doskonale łączy jogurt z warzywami
lub owocami (raita), marynaty oraz pikantny, ostro-kwaśny, niekiedy słodki sos (chutney) albo sałatka z warzyw lub owoców.
Desery przyrządzane są przede wszystkim z mleka. Herbatę gotuje się z mlekiem i cukrem. Taki napój jest bardzo mocny i
słodki.
Kuchnia wschodu to kuchnia bengalska. W daniach tej kuchni bardzo popularne są ryż i soczewica oraz ryby. Kuchnia ta
oferuje mniejsze zestawy potraw niż inne kuchnie Indii. Podstawą żywienia ludności zamieszkujące wschodnie Indie są smażone placki – chlebki oraz ryż. Kuchmistrze tego regionu słyną natomiast z umiejętności przyrządzania słodkich potraw z białego
sera.
Jeśli chodzi o kuchnię południowej części tego kraju to wskutek religijnego zakazu spożywania wołowiny rozwinęła się tam
znakomicie kuchnia wegetariańska, a posiłki są ostrzejsze i spożywa się je tradycyjnie palcami prawej dłoni (lewa ręka uważana jest w Indiach za nieczystą). Nawet koncern McDonald's zmuszony był przystosować się do specyfiki miejscowej kuchni,
dzięki czemu w ofercie tamtejszej sieci barów szybkiej obsługi znaleźć można szeroki wybór dań wegetariańskich.
Południowe Indie słyną także z bardzo ostrych potraw, w tym również curry. Na tym obszarze uprawia się co prawda niewiele
ryżu, jednakże stanowi on podstawę wyżywienia. Kuchnia madraska jest typowa dla sztuki kulinarnej tego regionu. Do bardzo
wielu potraw dodaje się miąższ i mleczko z kokosów. Posiłek kończy się potrawą z ryżu i jogurtu, która łagodzi ostrość piekących, ostrych potraw. Do ostrych potraw podaje się również pachami- przyprawiony jogurt podobny do raity podawanej w północnych Indiach. Na śniadanie podaje się dosa (naleśniki z mąki ryżowej), placki z różnych mąk z dodatkiem chutney i sambar (mieszanka ostrych przypraw smażona z czarną fasolą lub soczewicą) oraz ostrą zupę z soczewicy.
Chętnie pija się kawę z mlekiem. Kawa dobrego gatunku uprawiana jest w tym rejonie. Większość ludności zamieszkującej
południe Indii to hindusi nie jadający mięsa. Potrawy mięsne przyrządzane są tam przez miejscowych wyznawców islamu lub
chrześcijan.
K.K.K.K. :D
KURCZAK JALFREZI
Jalfrezi to potrawa z rodziny curry, jednak w tym wypadku kurczaka oraz warzywa smażymy razem z czosnkiem, imbirem, cebulą oraz innymi przyprawami do momentu, kiedy powstanie gęsty sos. Naprawdę ,,rewelacyjna” potrawa, sos jest aromatyczny o nietypowym smaku.
SKŁADNIKI :
*675 g piersi z kurczaka, na drobne kawałki
*1 łyżka oleju
*1 cebula, posiekana drobno
*1 czerwona papryka, pokrojona
*1 zielona papryka, pokrojona
*1 łyżeczka nasion kminu
*1 ząbek czosnku, posiekany
*2,5 cm kawałek imbiru, drobno posiekany
*1/2 łyżeczki kurkumy
*1 łyżeczka garam masala
*1/4 łyżeczki chili
*1 łyżeczka mielonej kolendry
*1 łyżeczka mielonego kminu
*400g pomidorów z puszki, pokrojonych
*2 łyżki świeżej kolendry, drobno pokrojonej
*sól
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA :
1. W dużym garnku podgrzewamy olej na którym smażymy nasiona kminu do momentu, aż zaczną strzelać. Następnie dodajemy cebulę oraz dwa rodzaje papryki, smażymy około 5-6 minut.
2. Po chwili dodajemy czosnek oraz imbir, po czym smażymy jeszcze około 2 minuty.
3. Po 2 minutach dodajemy zmieloną kolendrę, chili, zmielony kmin, garam masalę, kurkumę oraz sól do smaku,
całość smażymy chwilę.
4. Dodajemy wcześniej pokrojonego kurczaka oraz posiekaną kolendrę. Całość smażymy około 5 minut.
5. Na koniec dodajemy jeszcze pomidory i gotujemy 15 minut pod przykryciem. Całość zdobimy świeżą kolendrą.
Podajemy z ugotowanym ryżem.
K.K.K.K. ;D