zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i

Transkrypt

zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
Aktualizacja: 20.10.2015 r.
ZASTOSOWANIE EKSTRAKTÓW Z ROŚLIN, OWOCÓW I WARZYW
DO SYNTEZY NANOCZĄSTEK METALI
1. WPROWADZENIE
Istotnym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi nanotechnologii jest opracowywanie
sposobów otrzymywania nanomateriałów z wykorzystaniem metod biologicznych, do których
należą procesy, w których wykorzystuje się bakterie, grzyby i ekstrakty roślinne. Elementy
struktur tych czynników charakteryzują się właściwościami umożliwiającymi
przeprowadzanie redukcji chemicznej prowadzącej do uzyskiwania nanomateriałów. Wraz z
rozwojem nanotechnologii, metody ekologiczne stały się alternatywą dla procesów
tradycyjnych, które nie zawsze pozostają w zgodności z zasadami zielonej chemii i tym
samym nie są obojętne dla środowiska naturalnego.
1.1.
Tradycyjne metody redukcji chemicznej
Tradycyjna metoda redukcji chemicznej składa się z trzech etapów. W pierwszym,
dzięki reakcji redoks, zostają utworzone wolne atomy metalu. W tym etapie elektrony
pochodzące od reduktora są przekazywane jonom metalu, w wyniku czego dochodzi do ich
redukcji. Drugi etap to nukleacja. Powstałe atomy zderzają się ze sobą, tworząc stabilne 1–
2 nm jądra, na powierzchni których zachodzi dalsza redukcja jonów metalu do momentu
zużycia wszystkich jonów. Ostatni etap to stabilizacja nanocząstek poprzez dodanie środków
zapobiegających aglomeracji. Schemat tworzenia nanocząstek metali poprzez redukcję
chemiczną przedstawiono na Rys. 1.
Rysunek 1. Schemat tworzenia nanocząstek metali przez tradycyjną redukcję chemiczną
Najczęściej stosowanym stabilizatorem jest PVP (poliwinylopirolidon). Polimer ten pokrywa
powierzchnię nanocząstek, dzięki czemu zapobiega ich skupianiu i powstawaniu większych
aglomeratów. Inne środki stabilizujące to PVA (alkohol poliwinylowy), SDS
1
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
(dodecylosiarczan sodu) i CTAB (bromek cetylotrimetyloamoniowy). W tradycyjnej
metodzie chemicznej redukcji zazwyczaj stosuje się reduktory które są toksyczne,
niebezpieczne dla środowiska oraz drogie (borowodorek sodu, hydrazyna, formaldehyd).
1.2.
Metody biologiczne syntezy nanocząstek
Istotną cechą metod proekologicznych jest możliwość ograniczenia stosowania w procesie
substancji mogących stanowić potencjalne zagrożenie dla środowiska naturalnego.
Dodatkowo warto odnotować niski koszt prowadzenia przebiegu redukcji jonów metali, gdyż
proces bazujący na tych metodach nie wymaga zaangażowania wyspecjalizowanego sprzętu
laboratoryjnego. Nie bez znaczenia jest również prostota sposobu postępowania; w
większości przypadków proces opiera się jedynie na połączeniu substratów. Zastosowanie
materiałów biologicznych w celu otrzymywania srebra nanocząsteczkowego stanowi
interesującą alternatywę dla metod powszechnie stosowanych. W porównaniu z tradycyjnymi
fizycznymi lub chemicznymi sposobami wytwarzania nanosrebra, zielone metody
charakteryzują się znacznie większą liczbą korzyści. Ich podstawową zaletą jest brak
negatywnego wpływu na środowisko, dzięki czemu są to metody, których idea jest zgodna z
zasadami zielonej chemii. Brak konieczności stosowania syntetycznych odczynników
sprawia, że koszt prowadzenia procesu jest mniejszy niż w przypadku realizacji tradycyjnych
metod. Zaletą jest również łatwość realizacji procesu w skali przemysłowej. Łagodne
warunki pracy, tj. ciśnienie atmosferyczne i temperatura nieprzekraczająca 100°C, pozwalają
na zaklasyfikowanie tych procesów do grupy metod mało energo- i pracochłonnych.
Realizacja zielonych syntez w przypadku stosowania roślin jest bardziej korzystna, gdyż nie
ma konieczności przechowywania kultur bakterii w wymaganych przez nie warunkach.
Otrzymane w wyniku biologicznych metod nanocząstki srebra mogą być z powodzeniem
stosowane we wszystkich dziedzinach, które stanowią potencjalny cel aplikacyjny dla
tradycyjnie wytwarzanego nanosrebra. Synteza nanocząstek metalicznych z wykorzystaniem
ekstraktów roślinnych
ma na celu całkowite wyeliminowanie lub minimalizację
wytwarzanych odpadów oraz wdrożenie zrównoważonych procesów poprzez przyjęcie
dwunastu podstawowych zasad zielonej chemii. Do redukcji jonów metali coraz częściej
wykorzystuje się naturalne ekstrakty roślinne, olejki eteryczne, grzyby lub bakterie. Metody
biologiczne są proste, stosunkowo tanie i przyjazne dla środowiska, gdyż bazują na
naturalnych substancjach, nie wprowadzając toksycznych związków. Dzięki wykorzystaniu
substancji ze źródeł odnawialnych eliminuje się zużycie środków chemicznych
niebezpiecznych dla środowiska, takich jak formaldehyd lub borowodorek sodu, które w
tradycyjnych metodach są stosowane jako reduktory. Ponadto, naturalne ekstrakty są
najczęściej również efektywnymi stabilizatorami, dzięki czemu zostaje zmniejszone zużycie
substancji poprzez stosowanie związków o właściwościach jednocześnie stabilizujących i
redukujących. Ulegają one także biodegradacji. Nanocząstki srebra coraz częściej
otrzymywane są metodą biochemiczną, która polega na redukcji jonów srebra przez reduktory
naturalnego pochodzenia (naturalne ekstrakty roślinne otrzymywane m.in. z igieł sosny, trawy
2
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
cytrynowej, liści aloesu, zielonej herbaty, czarnej herbaty, kauczuku naturalnego,
tamaryndowca, komosy białej, geranium lub cynamonu oraz skrobi).
Tabela 1. Przykłady ekstraktów roślinnych stosowanych w syntezie nanocząstek srebra
Tabela 2. Przykłady ekstraktów roślinnych stosowanych w syntezie nanocząstek złota
3
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
Na wielkość nanocząstek metalicznych mogą mieć wpływ temperatura oraz pH.
Udowodniono, że związki chemiczne, których cząsteczki zawierają grupy karbonylowe,
hydroksylowe i aminowe wykazują zdolność do redukcji jonów metali. Preparatyka ekstraktu
z roślin polega na rozdrabnianiu materiału roślinnego (liście zielone, łodygi, korzenie, kwiaty,
liście suszone, nasiona, skórki). Zmielony materiał poddawany jest procesowi ekstrakcji, a
następnie filtracji (Rysunek 2).
Rysunek 2. Procedura syntezy nanocząstek metalicznych z wykorzystaniem ekstraktów z
roślin, owoców lub warzyw do redukcji jonów metali.
Innowacyjną metodą syntezy nanocząstek złota było zastosowanie zielenic. Zielenice są to
eukariotyczne, wodne organizmy samożywne, które wykorzystując promienie słoneczne
wytwarzają związki organiczne z materii nieorganicznej. Stwierdzono, że jednokomórkowe
zielone glony (Chlorella vulgaris) gromadzą różne metale ciężkie, takie jak ołów, kadm, uran,
miedź i nikiel. Wykazują one także zdolność do silnego wiązania terachlozłocianu (III),
redukując następnie zawarte w nim jony złota do złota metalicznego. Chociaż chemiczne
syntezy nanostrukturalnego złota są szybsze i umożliwiają kontrolę kształtu i wielkości
otrzymanych nanocząstek, to stosowanie ekstraktu z zielenic jest tańsze i mniej toksyczne, a
przede wszystkim umożliwia wykorzystanie tak otrzymanych nanocząstek do zastosowań
biomedycznych. Warto również podkreślić, że atutem stosowanego ekstraktu jest jego
działanie przeciwnowotworowe. Wykorzystanie środowiska wodnego i materiałów
odnawialnych, jakimi są ekstrakty roślinne, prezentuje szeroki wachlarz możliwości dla
dalszego rozwoju proekologicznych metod syntezy nanocząstek metali. Rozwój techniki w
dzisiejszych czasach wymaga dostępności nowych materiałów, wśród których nanocząstki
4
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
metaliczne zajmują ważne miejsce, gdyż są pożądane dla wielu zastosowań. Determinuje to
potrzebę doskonalenia istniejących i poszukiwania nowych technologii otrzymywania
nanocząstek. Najintensywniejsze badania prowadzone są w kierunku użycia tych struktur w
medycynie i naukach pokrewnych. Stosowanie nanocząstek metali w terapii
przeciwnowotworowej obejmuje dwie strategie działania. Pierwsza to bezpośrednie
oddziaływanie nanocząstek z komórkami nowotworowymi, skutkiem czego jest hamowanie
rozwoju choroby. Takie właściwości opisano dla nanocząstek srebra, które są inhibitorami
aktywności kaspazy-3 i procesu angiogenezy. Druga strategia polega na wykorzystaniu
nanocząstek jako nośnika dostarczającego lek bezpośrednio do komórek rakowych.
Na Rysunku 3 przedstawiono zdjęcia mikroskopowe nanocząstek srebra otrzymanych
metodą redukcji chemicznej oraz z wykorzystaniem ekstraktów roślinnych.
a)
b
Rysunek 3. Zdjęcia mikroskopowe nanocząstek Ag a) po redukcji ekstraktem roślinnym, b)
po redukcji NaBH4.
5
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest synteza nanocząstek złota i srebra z wykorzystaniem ekstraktów z
roślin, owoców i warzyw oraz zbadanie widm UV-Vis.
WYKONANIE ĆWICZENIA
Przepisy:
1. Otrzymywanie nanocząstek Ag z wykorzystaniem ekstraktu z mięty.
a) Przygotowanie ekstraktu z liści mięty
Naważyć 5g liści mięty i pokroić na małe kawałki, następnie umyć je wodą
destylowaną i wysuszyć. Liście zalać 50 ml wody i wstawić do zagotowania.
Całość gotować 5 minut, a następnie liście odsączyć od ekstraktu na sączku.
b) Synteza Ag NPs
Do redukcji jonów srebra będą wykorzystywane różne ilości ekstraktu z mięty. W
tym celu należy naważyć 0.017 g prekursora srebra AgNO3 i rozpuścić w 100ml
wody destylowanej-przygotować trzy takie roztwory. Do każdego z roztworów
jonowego srebra należy dodać 5, 15 i 25 ml ekstraktu z mięty.
2. Otrzymywanie nanocząstek Ag z wykorzystaniem ekstraktu z czosnku.
a) Przygotowanie ekstraktu z czosnku.
Obrać kilka kawałków czosnku z łupiny i przecisnąć je na wyciskarce do czosnku.
Odważyć 5g posiekanego czosnku i zalać 40 ml wody destylowanej. Całość dokładnie
mieszać przez około 10 minut, a następnie usunąć kawałki czosnku poprzez filtrację
na sączku.
6
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
b) Synteza Ag NPs
Naważyć 0.017 g prekursora srebra AgNO3 i rozpuścić w 50ml wody destylowanejprzygotować trzy takie roztwory. Przygotowany roztwór ekstraktu podzielić na trzy
części i ogrzać do temperatury około 20, 40 i 60°C. Do każdego z roztworów
jonowego srebra należy dodać 5 ml ekstraktu o różnych temperaturach.
3. Otrzymywanie nanocząstek Au z wykorzystaniem ekstraktu z cebuli
c) Przygotowanie ekstraktu z cebuli
Obrać celublę, odważyć 10g i pokroić na kawałki. Całość przenieść do moździerza i
ubierać aż do uzyskania soku, następnie przenieść wszystko do zlewki i dodać 40 ml
wody demineralizowanej i gotować 15 minut. Usunąć kawałki cebuli poprzez filtrację
na sączku.
d) Synteza Au NPs
Naważyć plastikową łyżeczką 0.016 g prekursora złota HAuCl4 i rozpuścić w 50ml
wody destylowanej-przygotować trzy takie roztwory. Przygotowany roztwór ekstraktu
podzielić na trzy części i ogrzać do temperatury około 40, 60 i 90°C. Do każdego z
roztworów jonowego złota należy dodać 10 ml ekstraktu o różnych temperaturach.
7
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
4. Otrzymywanie nanocząstek Au z wykorzystaniem ekstraktu z pomarańczy.
a) Przygotowanie ekstraktu z pomarańczy
Obrać pomarańcz i pokroić na małe kawałki, odważyć 20g i dodać 20 ml wody
demineralizowanej. Całość gotować 5 minut jednocześnie mieszając i wyciskając sok.
Następnie odsączyć stałe kawałki od ekstraktu na sączku.
b) Synteza Au NPs
Do redukcji jonów srebra będą wykorzystywane różne ilości ekstraktu. Naważyć
plastikową łyżeczką 0.016 g prekursora złota HAuCl4 i rozpuścić w 50ml wody
destylowanej-przygotować trzy takie roztwory. Do każdego z roztworów jonowego
złota należy dodać 5, 10 i 15 ml ekstraktu z pomarańczy
5. Otrzymywanie nanocząstek Ag z wykorzystaniem ekstraktu z białej kapusty.
c) Przygotowanie ekstraktu z białej kapusty
Kapustę białą pokroić na małe kawałki, odważyć 25g i umyć wodą demineralizowaną.
Do kapusty dodać 150 ml wody i gotować około 10 minut. Następnie odsączyć stałe
kawałki kapusty od ekstraktu na sączku.
d) Synteza Ag NPs
Naważyć plastikową łyżeczką 0.017 g prekursora srebra AgNO3 i rozpuścić w 50ml
wody destylowanej-przygotować trzy takie roztwory. Przygotowany roztwór ekstraktu
podzielić na trzy części i ogrzać do temperatury około 30, 60 i 90°C. Do każdego z
roztworów jonowego srebra należy dodać 10 ml ekstraktu o różnych temperaturach.
8
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
- WZÓR sprawozdania –
Grupa ………………...
Data…………………..
……………………….
……………………….
………………………..
(Imię i Nazwisko)
Nanocząsteczki w medycynie, kosmetologii, biotechnologii i ochronie środowiska –
Sprawozdanie z ćwiczenia
ZASTOSOWANIE EKSTRAKTÓW Z ROŚLIN, OWOCÓW I WARZYW DO
SYNTEZY NANOCZĄSTEK METALI
Cel ćwiczenia:
Krótki opis przebiegu doświadczenia:
9
Katedra Technologii Środowiska Wydział Chemii UG – Ćwiczenia Laboratoryjne
Zastosowanie ekstraktów z roślin, owoców i warzyw do syntezy nanocząstek metali
Widma UV-Vis przed i po redukcji jonów złota lub srebra:
Opis widm UV-Vis:
Wnioski:
10

Podobne dokumenty