docNr 21-22/2010
download 
Reklamacja Transkrypt
Nr 21-22/2010
Temat do dyskusji: Nr 21-22/2010 Kwartalnik Centrum Informacji Zespołu Szkół nr 24 im. prof. S. Bryły w Warszawie W numerze: 1. Wydarzenia w Ŝyciu szkoły 2 - 10 50-lecie szkoły, zjazd absolwentów Patron szkoły Konkursy i zawody Wyjazd do Częstochowy Tegoroczna Studniówka Pomagamy innym - WOSP 2. Programy edukacyjne 10 - 18 Projekty edukacyjne - Wars i Sawa Projekty technikum – nowe technologie Praca wychowawcza – wspomnienia Edukacja obywatelska – Rocznice autorytety, Edukacja historyczna – historia szkoły 2. Spotkania z mediami 18 - 25 Lekcja medialna – zwiedzanie Warszawy z angielskim lektorem O fotografii – nasza szkoła „Dawniej i dziś” Film – metody pracy z uczniem z wykorzystaniem filmu Literatura – propozycje Internetowe mody – You Tube 4. Propozycje, tematy, dyskusje 25 - 31 Piórkiem i myszką. Pasje i zainteresowania Warto posłuchać, poczytać Film bez uprzedzeń Humor dla ochłody Nowe technologie pomagają uczyć, czy się uczyć ? – co o tym myślimy, może już działamy … Badania „Jak nowe technologie pomagają uczyć?” zostało przeprowadzone wśród nauczycieli różniących się doświadczeniem zawodowym, uczących w szkołach podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zlokalizowanych w miejscowościach o różnej wielkości oraz na terenach wiejskich. (...) Nauczyciele deklarują, że często korzystają z technologii edukacyjnych przygotowując się do lekcji oraz prowadząc zajęcia. Wykorzystują w tym celu prezentacje multimedialne (83%) - głównie w pracy nad projektami lub jako atrakcyjna forma referatów, a także filmy (82%) czy nagrania dźwiękowe. Nieliczni piszą własne blogi (14%), na których zamieszczają materiały do pobrania dla swoich uczniów. W mniejszym stopniu polscy pedagodzy posługują się takimi nowoczesnymi narzędziami edukacyjnymi, jak np. odtwarzacze Mp3, gry komputerowe czy kursy e-learning – w przypadku tych ostatnich, jedynie około 25% ankietowanym nauczycielom zdarza się z nich korzystać. Z drugiej strony wspomniane narzędzia są przez nich uznawane za wygodną i praktyczną formę przygotowania, np. fragmentów muzycznych na lekcje. Okazują się być także przydatne dla ilustracji gatunków i styli w muzyce, odtwarzania recytacji, wywiadów z twórcami czy – na lekcjach językowych – rozwijania umiejętności rozumienia za słuchu, prezentacji wymowy, akcentu. Zdecydowana większość nauczycieli (93%) deklaruje, że korzysta z Internetu przygotowując się do lekcji. Najczęściej poszukują konkretnych informacji, zdjęć, itp. Dużym zainteresowaniem cieszą się strony wydawnictw podręczników – nauczyciele mogą tam dodatkowe materiały do książek, plany wynikowe czy testy. Pedagodzy zaglądają też na portale edukacyjne, które stanowią dla nich cenne źródło scenariuszy lekcji, czy aktualnych informacji zawodowych, etc. Pedagodzy doceniają także zalety komunikacji poprzez pocztę elektroniczną. Coraz częściej w ten sposób otrzymują od uczniów zadania domowe – 51% badanych deklaruje, że komunikuje się z uczniami w ten sposób. Mail to także coraz częstsza forma komunikacji z uczniami, chociaż nauczyciele są świadomi istniejących ograniczeń. Nauczyciele w nauczaniu zaczynają wykorzystywać także gry komputerowe o charakterze edukacyjnym, choć jeszcze na niewielką skalę. (…). Największą popularnością cieszą się gry dotyczące ekonomii wykorzystane na przedmiocie podstawy przedsiębiorczości (głównie za sprawą bogatych zbiorów edukacyjnych NBP), nauki słówek (języki obce – gry często dołączane do podręczników), czy zagadki logiczno-matematyczne (matematyka). […] No, a co z tym czasem Nauczyciele starają się znajdować zastosowania dla nowoczesnych technologii zarówno w klasie, jak i przygotowując się do zajęć. Jednak połowa ankietowanych twierdzi, że największą przeszkodą w stosowaniu nowych technologii edukacyjnych w ich codziennej pracy jest brak czasu. (…) Po pierwsze, przygotowanie się do lekcji z użyciem technologii (np. przygotowanie prezentacji multimedialnej) jest bardziej pracochłonne niż do takiej, prowadzonej metodą tradycyjną, problemy techniczne. (…) Wreszcie, napięty program nauczania sprawia, że brakuje czasu na urozmaicające proces nauczania zadania wykorzystujące nowoczesne narzędzia cyfrowe. (…) Ci, którzy negatywnie oceniali wykorzystanie nowoczesnych technologii w szkołach, jako powody podawali często brak własnych kompetencji i przyzwyczajenie do tradycyjnych metod nauczania. Ponadto w wielu, nawet bardzo dobrze wyposażonych w sprzęt szkołach, dostęp do sal komputerowych mają głównie nauczyciele informatyki i nie jest możliwe przeprowadzenie w pracowni komputerowej lekcji z innego przedmiotu. Redakcja Do dyskusji wykorzystano fragment artykułu M. Polaka „Jak nowe technologie pomagają uczyć?”: www.edunews.pl Wydarzenia w Ŝyciu szkoły 2 - 10 50-lecie szkoły , zjazd absolwentów Pięćdziesiąt lat minęło… Przy ulicy Księcia Janusza 45/47 na pograniczu Woli i Bemowa mieści się Zespół Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły. W roku 2009 szkoła obchodziła swoje pięćdziesiąte urodziny. W tradycji szkolnej pierwszy tydzień grudnia kaŜdego roku poświęcony jest patronowi szkoły ze względu na przypadającą w tym czasie rocznicę jego śmierci. Program uroczystości jubileuszowych 4 grudnia 2009 r. – piątek 10.00 – Msza św. w intencji uczniów, pracowników i absolwentów Zespołu Szkół nr 24 – kościół p.w. Św. Józefa, ul. Deotymy 11.30 – aula szkolna: Powitanie i otwarcie uroczystości Historia i dzień dzisiejszy – prezentacja Wystąpienia gości Część artystyczna w wykonaniu uczniów szkoły 13.00 – uroczyste otwarcie nowej sali gimnastycznej Przecięcie wstęgi i poświęcenie sali Występ zespołu tańca ludowego Promyki Konkurs sportowy Zwiedzanie wystawy okolicznościowej Poczęstunek 16.00 – spotkanie absolwentów z gronem pedagogicznym Dziś Zespół Szkół nr 24 przy ulicy Księcia Janusza 45/47 tworzą: 1. Technikum Budowlane nr 5 im. profesora Stefana Bryły 2. XCIII Liceum Ogólnokształcące im. profesora Stefana Bryły 3. Technikum Budowlane nr 22 dla Dorosłych 4. Szkoła Policealna nr 48 dla Dorosłych. W piątek 04.12.2009r odbyło się 50-lecie istnienia naszej szkoły (1959-2009). Po wielu tygodniach cięŜkiej pracy wszystko było gotowe do uroczystego przyjęcia absolwentów i wszystkich gości. Rano, o 10:00 odbyła się Masza święta w intencji uczniów, pracowników oraz absolwentów. W kościele św. Józefa przy ul. Deotymy. Następnie o 11.30 w szkolnej auli odbyło się uroczyste powitanie wszystkich przybyłych gości. Ok. 12.00 na scenę weszła nasza niezastąpiona polonistka - p. Dorota Czarniak i przedstawiła przygotowaną przez siebie prezentację o historii naszej szkoły. Przemawiało wielu absolwentów. Wszyscy pracownicy z dłuŜszym staŜem pracy otrzymali dyplomy z rąk pani dyrektor Teresy Lesiak. W części artystycznej wykonanej przez uczniów kl. III a. zostało przygotowanych wiele piosenek i wierszy o jubileuszu szkoły. 2 multimedialną ukazującą wizerunek naszej szkoły. Na tej uroczystości wszyscy nauczyciele otrzymali dyplomy uznania za wieloletnią pracę w szkole. Potem na scenę wkroczyliśmy my - klasa 3a - ze swoim programem artystycznym. Ok. godziny 14.00 odbyło się otwarcie nowej sali gimnastycznej, uroczyste przecięcie wstęgi, występ zespołu tanecznego „Promyki”, konkurs sportowy oraz zwiedzanie wystawy. Przedstawiliśmy Ŝartobliwe parafrazy znanych wierszy przeplatane znanymi piosenkami związanymi z tematem. Największe wraŜenie wywarł na widzach „Rap o Bryle” autorstwa Agaty Rój i Sylwii Kwiatkowskiej. Właśnie tak ZS nr 24 świętował swój Jubileusz w atmosferze radości i entuzjazmu. Wszystkim gościom serdecznie dziękujemy za przybycie. B. Janowska i E. Siedlecka I AT. Z okazji Jubileuszu do szkoły przybyły tłumy gości, na których Ŝyciorysie Bryła odcisnęła swoje piętno. Uroczystość rozpoczęła się w kościele mszą świętą sprawowaną przez Biskupa Tadeusza Pikusa. Następnie wszyscy udali się do szkolnej auli, gdzie gości powitali pani wicedyrektor BoŜena Nerć oraz Michał Brzeziński z klasy 4 at. W części oficjalnej zabrała głos Pani Teresa Lesiak, która przywitała wszystkich gości. Następnie Pani Dorota Czarniak przedstawiła ciekawą prezentację Zeszliśmy ze sceny Ŝegnani gromkimi brawami. Po naszym występie odbyło się uroczyste otwarcie wyremontowanej sali gimnastycznej. Wszyscy goście byli pod wraŜeniem występu zespołu tanecznego ,,Promyki”. 3 Nasz patron Stefan Bryła Uwieńczeniem całego spotkania był konkurs sportowy przygotowany przez nauczycieli w-f. Bardzo mile wspominam to wydarzenie. A. Skrobisz kl. IIIA Na uroczystość przybyli: kurator, burmistrz, byli dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy szkoły, sponsorzy oraz wielu znakomitych gości. Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się w Kościele pod wezwaniem Św. Józefa Oblubieńca NMP. Uroczystą mszę świętą celebrował Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Tadeusz Pikus. W mszy świętej udział wzięli nauczyciele Zespołu Szkół, absolwenci, uczniowie oraz zaproszeni goście. Z kościoła uczestnicy obchodów jubileuszu przeszli do budynku szkoły. Po zwiedzeniu szkoły wszyscy goście udali się do auli, gdzie rozpoczęły się obchody jubileuszu. 50-lecia.Zaszczyt prowadzenia uroczystości przypadł w udziale Pani Dyrektor BoŜenie Nerć i Michałowi Brzezińskiemu uczniowi klasy 4 AT, a uczniowie klasy III a przygotowali oprawę artystyczną pod kierunkiem Pani Profesor Janiny Bołdak. Program artystyczny podobał się gościom i wzbudził wiele emocji. Po części artystycznej wszyscy goście udali się na uroczyste otwarcie sali gimnastycznej. Wyremontowano ją dzięki władzom samorządowym naszej dzielnicy. Był to waŜny i wyjątkowy dzień w Ŝyciu naszej szkoły. A. Olasek IIIA 4 Stefan Bryła (ur. 17 sierpnia 1886 w Krakowie, zm. 3 grudnia 1943 w Warszawie) - inŜynier budownictwa, specjalista spawalnictwa, profesor. Urodził się w Krakowie. Jego matka Eligia Maria Chrzanowska była działaczką społeczną i publicystką. Ojciec Paweł zasłuŜył się jako nauczyciel języka polskiego w Stanisławowie. Brat Stanisław był prawnikiem, załoŜycielem polskiego Związku Niepodległościowego w Jekaterynodarze oraz działaczem społecznym w Lublinie. Jako absolwent szkoły realnej w Stanisławowie podjął studia inŜynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie. Swoją wiedzę uzupełniał w ramach studiów w Charlottenburgu, w École des Ponts et Chaussées w ParyŜu i w uniwersytecie w Londynie. W 1909 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a rok później docenta statyki budowli Szkoły Politechnicznej we Lwowie. W 1921 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego i został kierownikiem II Katedry Budowy Mostów Politechniki Warszawskiej. W latach 1934-1939 kierował tam Katedrą Budownictwa Konstrukcyjnego Wydziału Architektury. Prowadził wykłady z budownictwa ogólnego w polskim Kolegium Uniwersyteckim w Kijowie, z budowy mostów w Politechnice Lwowskiej oraz ze stalowych konstrukcji budowlanych, statyki i mechaniki budowli w Politechnice Warszawskiej. W latach okupacji wykładał na Tajnym Wydziale Architektury. W latach 1915-1918 piastował urząd prezesa Związku InŜynierów i Techników Polskich w Rosji. Był członkiem Stałej Międzynarodowej Komisji Mostów i Konstrukcji InŜynierskich. Pełnił teŜ funkcje wiceprezesa Polskiego Związku InŜynierów Budowlanych i wiceprezesa Międzynarodowego Stowarzyszenia InŜynierów Mostowych. Prof. Bryła wprowadził do teorii mostów pojęcie przestrzennej powierzchni wpływowej i podał próbę rozwiązania zagadnienia tzw. bryły wpływowej. Podał takŜe zasady obliczania i projektowania ŜelbetowieŜ, teoretyczne załoŜenia spawania elektrycznego stalowych konstrukcji budowlanych i opracował syntetyczne ujęcie tej problematyki. Opracował konstrukcję pierwszego w Europie spawanego elektrycznie mostu drogowego na rzece Słudwi k. Łowicza. Powstały w 1929 obiekt ma zaledwie 27 m rozpiętości. Wykazał korzyści ekonomiczne – zmniejszenie masy konstrukcji z 70 ton konstrukcji nitowanej do 56 ton spawanej. W 1968 most, będący wcieleniem w Ŝycie prac z dziedziny spawania łukowego konstrukcji stalowych, został wpisany do rejestru zabytków. Jego dziełem jest takŜe konstrukcja 16-piętrowego wieŜowca „Prudential”, obecnie znanego jako hotel „Warszawa”. Do budowy 66-metrowego wieŜowca zuŜyto 1500 ton stali, 2 mln cegieł i 2 tys. ton cementu. Szybko jednak budynek wzbudził liczne kontrowersje, zaczęto się oburzać, Ŝe jest za wysoki, Ŝe zasłania widok i światło słoneczne. Mieszkańcy okolicznych kamienic Ŝądali ogromnych odszkodowań, a nawet wyburzenia drapacza chmur. Jednak do tak drastycznych kroków nie doszło i budynek stał spokojnie aŜ do drugiej wojny światowej. W roku 1938 zamocowano nawet na jego szczycie eksperymentalny maszt telewizyjny. Prof. Bryła zaprojektował takŜe m.in. konstrukcję gmachu warszawskiej PKO, hali targowej i gmachu Izby Skarbowej w Katowicach. Zajmował się takŜe teoretycznymi zagadnieniami kształtowania profili walcowanych, przystosowanych do spawania. Jako pierwszy w Polsce opracował przepisy dotyczące spawania konstrukcji stalowych. XCIII Liceum Ogólnokształcące im. prof. Stefana Bryły Technikum Budowlane nr 5 im. prof. Stefana Bryły oraz Zespół Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły. Czy znamy takie miejsca, tematy, akcje. Bryła w sieci. Nawiązując do tematu, gorąco polecamy stronę internetową www.bryla.gazetadom.pl , strona poświęcona architekturze, z pewnością zaciekawi uczniów techników budowlanych. Na stronie znajdziecie nowe budowle architektoniczne, wstępne projekty, nietypowe i niecodzienne, wręcz „dziwne” projekty budynków mieszkalnych. Są tu takŜe oferty sprzedaŜy mieszkań, konkursy, jak i architektura na świecie. Po raz pierwszy na świecie zastosował przy budowie Biblioteki Jagiellońskiej spawane, puste wewnątrz słupy stalowe, będące jednocześnie przewodami wentylacyjnymi. Przeprowadził pionierskie w skali światowej prace z zakresu spawalnictwa, przełomowe w inŜynierii budowlanej. Jako cieszący się międzynarodową sławą uczony współpracował przy budowie wieŜowców w USA, m.in. Woolwarth Building w Nowym Jorku. Jego hobby była hodowla trufli. Nagroda jego imienia przyznawana jest do dnia dzisiejszego twórcom postępu nauki, kultury i techniki, przezwycięŜającym trudności administracyjnobiurokratyczne. Jak juŜ wiemy w roku 1994, Rada Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej nadała jednej z sal Gmachu Architektury przy ul. Koszykowej 55 imię profesora Stefana Bryły dziekana od 1939 r. do śmierci w 1943 r. W Warszawie jego imieniem nazwano takŜe ulicę. Ponadto imię Stefana Bryły nosi: W Warszawie moŜemy podziwiać słynny „Dom bez kantów”, który zaprojektował Stefan Bryła. śródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Bry%C5%82 Opracowała: Ewelina Zabłocka, kl. IIIa 5 Konkursy i olimpiady Azbest OUT – czyli jak POZBYĆ się azbestu W tym roku nasza szkoła bierze udział w akcji promującej i informującej o sposobach usuwania azbestu. Jest to program skierowany do uczniów szkół średnich, gimnazjów i szkół podstawowych, w którym uczniowie mogą stworzyć ciekawą formę pracy (od plakatów, prezentacji do filmów), która zwróci uwagę na problem azbestu w Polsce. Nasi uczniowie równieŜ biorą udział w tym konkursie, pod czujnym okiem pani inŜ Krystyny Dmitrzak. Problem azbestu w Polsce jest bardzo powszechny. Azbest jest to grupa materiałów ognioodpornych , która jednak jest bardzo szkodliwa dla naszego zdrowia ze względu na włókna azbestu, które powodują choroby płuc. W Polsce znajduje się obecnie 14,5 mln ton azbestu które trzeba usunąć do 2032 roku. Do 2012 roku trzeba dokładnie policzyć ilość azbestu na terenie Polski oraz posegregować go na rodzaj i szkodliwość. 6 Ze względu na typ szkoły do jakiej uczęszczamy (technikum budowlane), temat azbestu jest nam bliski- omawiamy go na lekcjach technologii. Od początku włączyliśmy się do akcji „azbest out” . Rozpoczęliśmy od wykonania planszy, widocznej podczas obchodów 50-lecia istnienia szkoły w grudniu 2009. Wykonaliśmy równieŜ prezentację multimedialną nt azbestu , do wykorzystania na lekcjach technologii. Materiały do prezentacji znalezlismy w internecie na stronach programu AZBESTOUT i PIP. Pod koniec roku 2009, do naszej szkoły zawitała reporterka radia Jedynka, która przeprowadziła wywiad z uczniami i panią Dmitrzak. Temat wywiadu ściśle związany był z tematem azbestu i akcji usuwania azbestu. Jak pozbyć się azbestu? Nad tym zastanawia się pewnie kaŜdy właściciel, który ma ten materiał u siebie w budynku wykorzystany. Usuwanie azbestu jest współfinansowane ze specjalnych środków, które moŜna uzyskać w urzędzie gminy. Potrzebny jest kosztorys prac oraz faktury które będą potwierdzeniem wykonania robót za, które dostaniemy częściowy zwrot kosztów (dofinansowanie). Tak jak wspomniałem wcześniej, obecnie w Polsce wg. róŜnych szacunków znajduje się ok. 14,5 mln ton azbestu, najśmieszniejsze jest to, Ŝe azbest nie pochodzi z Polski. Podczas PRL jak i wcześniej azbest był sprowadzany ze Związku Radzieckiego, Chin i Afryki Południowej, czyli z terenów dla nas egzotycznych. Jednak juŜ w latach 80 XX wieku, stwierdzono, Ŝe azbest jest substancją rakotwórczą i zaprzestano wykorzystanie tego materiału w budownictwie mieszkaniowym i przeznaczony na pomieszczenia dla ludzi. Więcej na temat akcji dowiesz się na www.usuwamyazbest.pl lub udając się do swojego urzędu gminy. Igor Kruk kl. IIICT Wyjazd do Częstochowy 13.10.2009 roku klasa IV AT, III B i IIIA wraz z bratem Wiesławem Stodulskim, panią Dmitrzak oraz panią A. Cullinane wyjechali do Częstochowy na pielgrzymkę. Wszyscy punktualnie zebraliśmy się o godzinie 6.15 przed szkołą. Parę minut później ruszyliśmy. KaŜdy był podekscytowany wyprawą, byliśmy ciekawi, co nas czeka. PrzecieŜ w tym wyjeździe nie chodziło tylko o modlitwę za zdanie matury, ale równieŜ zwiedzanie Częstochowy. W autokarze niektórzy spali, rozmawiali, słuchali muzyki, a takŜe śpiewali. Na początku drogi brat Wiesław przedstawił nam parku, inni poszli zjeść coś ciepłego, a reszta kupowała pamiątki. Ja z dziewczynami z klasy i trzema chłopakami, poszłam najpierw kupić pamiątki, a następnie ruszyliśmy do parku. Było przepięknie. Choć to juŜ jesień, park przepełniony był zielenią. Niedaleko była wielka fontanna oraz dwa jeziorka, a nad nimi drewniany, masywny most. Upamiętniliśmy te chwile zdjęciami. Mieliśmy dosłownie jeszcze kilka minut, więc postanowiliśmy wracać do autokaru. Jednak po drodze spotkaliśmy brata. Powiedział nam, Ŝe on jeszcze chce się pomodlić, a nam zaproponował, Ŝe moŜemy jeszcze zdąŜyć wejść na wieŜę klasztoru. Widok z góry był ramowy plan zajęć na ten dzień. Zapowiadało się naprawdę ciekawie. Najpierw miało być powitanie pielgrzymów w Bazylice Jasnogórskiej, następnie Msza Święta. Potem wykład ks. dr. Piotra Pawlukiewicza, czas na posiłek i zwiedzanie indywidualne Jasnej Góry, i zakończenie pielgrzymki w Kaplicy Matki BoŜej. Ok. 15.00 mieliśmy wyruszyć w drogę powrotną. Jednak w rzeczywistości wyglądało to trochę inaczej, Ale po kolei… W połowie drogi zrobiliśmy krótką przerwę, „przewietrzyliśmy” się trochę, zjedliśmy, rozprostowaliśmy nogi i dalej ruszyliśmy w podróŜ. Po paru godzinach byliśmy na miejscu. Kiedy wysiedliśmy z autokaru, doznaliśmy szoku. OtóŜ nawet nie śniło nam się, Ŝe tyle dzieci, młodzieŜy oraz ich opiekunów przyjedzie na pielgrzymkę. Spodziewaliśmy się mniejszej ilości ludzi. Weszliśmy do Bazyliki. Powitano wszystkich pielgrzymów, następnie odbyła się Msza Święta. Po wyjściu z mszy, szykowaliśmy się na wykład ks. dr. Piotra Pawlukiewicza. Niestety… po chwili dowiedzieliśmy się od brata, Ŝe nastąpiła zmiana planów… wykład, który był najwaŜniejszy w całej tej wyprawie, odbył się jeszcze przed mszą, kiedy jeszcze nas nie było w Częstochowie. Ta wiadomość, wstrząsnęła nami. Bardzo się zdenerwowaliśmy, a przede wszystkim rozczarowaliśmy. Do końca pielgrzymki mieliśmy czas wolny. Niektórzy poszli do pobliskiego niesamowity. Po chwili zeszliśmy na „ziemię”. Szybkimi krokami szliśmy do autokaru. Kiedy juŜ wszyscy się zebrali, postanowiliśmy wracać. Droga powrotna dłuŜyła się wszystkim. RównieŜ towarzyszyła nam niezbyt piękna pogoda. Cały czas padał deszcz. Ok. godziny 19.00 byliśmy na miejscu, przed szkołą. Mimo wielkiej zmiany planów, pielgrzymkę uwaŜamy za udaną. Myślę, Ŝe kaŜdy będąc w Częstochowie, pomyślał o swoich bliskich lub sprawach jego nurtujących, a takŜe o maturze, i w skupieniu, choć przez chwilkę, zmówił krótką modlitwę. Dziękujemy Pani Dyrektor oraz nauczycielom, którzy towarzyszyli nam w wyprawie, za umoŜliwienie nam wyjazdu. Luba, klasa III A 7 Studniówka - juŜ w roku 2010 Po 24.00 odbyła się „Gala 2010”, podczas której obecni nauczyciele otrzymali dyplomy oraz zadedykowano im ulubione ich piosenki. Dnia 16 stycznia 2010 roku w Starych Babicach, w róŜowej willi odbyła się studniówka trzech klas maturalnych: 3a, 3b oraz 4at. Później powróciliśmy na parkiet. O północy kaŜdy z nas otrzymał kawałek tortu. Wieczór zaczęliśmy uroczystym polonezem oraz przemówieniami pani dyrektor i wybranych uczniów. W tak sympatycznej atmosferze, niektórzy z nas dotrwali, aŜ do końca. Następnie podano pierwszy gorący posiłek. Po czym DJ zaprosił nas na parkiet. Wspólnie bawiliśmy się i tańczyliśmy. Anna Skrobisz, kl. IIIa. 8 Akcje edukacyjne wychowanie przez działanie Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy - XVIII Finał WOŚP w Bryle. WOŚP, WOŚP, WOŚP! XVIII finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. 10 stycznia br. Odbył się 18 finał Wielkiej Orkiestry, i jak co roku nasza szkoła czynnie wzięła udział w zbiórce pieniędzy. Po raz kolejny w naszej szkole został powołany sztab, do którego zgłaszali się wolontariusze po puszki, identyfikatory i serduszka. W tym roku sztab zorganizowali Konrad Rokiciński, profesor Dariusz Bielecki oraz pani profesor Małgorzata Rokicińska. Po raz drugi poświęcony został dzieciom z chorobami onkologicznymi. Sztab został otwarty o 7.00 a juŜ po 8.00 zaczęli schodzić się pierwsi wolontariusze. Niestety aura nie dopisała, było bardzo zimno i padał śnieg, jednak nie zniechęciło to naszych wolontariuszy, którzy dzielnie zbierali pieniądze. Cała akcja przebiegła bez większych zakłóceń niestety, nie wszyscy dotrwali do końca. Ostatnie puszki dotarły przed 22, a liczenie pieniędzy skończyło się późno w nocy. W tym roku najwięcej zebrał uczeń klasy III ct Tomek Wieczorek ponad 700 zł. I. Kruk Mimo śnieŜycy i mrozu na ulicach wszystkich miast spotkać moŜna było setki tysięcy wolontariuszy (w tym z naszej szkoły) ze skarbonkami, do których miliony ludzi wrzucało datki. Nie obyło się równieŜ bez imprez. 9 Na Placu Defilad pod Pałacem Kultury i Nauki od 14.00 grały kapele muzyczne z prowadzącym Jurkiem Owsiakiem. W tym roku w koncercie wzięły udział takie gwiazdy jak: Kasia Kowalska, Arka Noego, zespół IRA, Ewelina Flinta i Justyna Steczkowska. O godzinie 20:00 niebo zaświeciło blaskiem setek fajerwerków czyli tzw. "Światełko do nieba". Igor W tym dniu odbył się równieŜ bieg Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy pt: "Policz się z cukrzycą". Pięciokilometrowa trasa prowadziła zawodników po centrum Warszawy, ze startem i metą pod Pałacem Kultury. W tym roku WOŚP zebrał ponad 36 milionów złotych dla onkologii dziecięcej. 10 stycznia 2010 roku w Zespole Szkół nr.24 Technikum budowlanego nr.5 im. Profesora Stefana Bryły w Warszawie przy ul. Ks. Janusza odbyło się zebranie sztabu VIII finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. 10 W tym roku na ulice Warszawy wyszło ponad 40 wolontariuszy z naszej szkoły by pomóc dzieciom z chorobami onkologicznymi. Za zebrane środki fundacja zamierza kupić wysokospecjalistyczny sprzęt dla klinik onkologicznych . W niedzielę, mimo niesprzyjającej pogody, wolontariusze z naszej szkoły rozpoczęli zbiórkę juŜ od godziny 8.00. Warto zwrócić uwagę, Ŝe pogoda była wybitnie zimowa, nie sprawiało to nam Ŝadnego problemu. Natomiast jeśli ktoś chciał ogrzać się i napić ciepłej herbaty mógł wrócić do sztabu który znajdował się w naszej szkole. Zakończenie zbiórki pieniędzy nastąpiło o godzinie 21.00 .Wszyscy cali i zdrowi wrócili do szkoły z pieniędzmi i mogli się podzielić wraŜeniami z VIII finału WOŚP. W akcji brali uczniowie z klas IAT, IIAT, IIBT, IICT, IIDT, IIIAT, IIIBT, IIICT, IVAT Technikum oraz IIIB Liceum. Jacek Programy edukacyjne 10 – 18 Projekty edukacyjne – Wars i Sawa. Praca z uczniem uzdolnionym „Szkoła z pomysłem”, „WARS i SAWA” Warszawskie Inicjatywy Edukacyjne – regulaminy nowych projektów edukacyjnych – Honorowego WyróŜnienia Prezydenta m.st. Warszawy „Szkoła z pomysłem”, Certyfikatu Prezydenta m.st. Warszawy WARS i SAWA dla szkół wspierających uzdolnionych, zmodyfikowany projekt „Warszawskie Inicjatywy Edukacyjne” oraz terminarz dotyczący składania i rozpatrywania poszczególnych wniosków. Przyjęta w 2008 r. uchwałą Rady Warszawy Polityka edukacyjna miasta stołecznego Warszawy w latach 2008-2012 określiła poŜądany model warszawskiej szkoły samorządowej. W dokumencie Polityki zapisano m.in.: za najwaŜniejsze uznaliśmy tworzenie szkoły efektywnej, otwartej, mądrej, przyjaznej i twórczej. Warszawska szkoła powinna być szkołą zapewniającą najwyŜszej jakości edukację i jednocześnie szkołą - autonomiczną, kreatywną, tolerancyjną, szkołą tworzącą wspólnotę świadomych odpowiedzialności za rozwój dzieci i młodzieŜy nauczycieli, uczniów i ich rodziców. (…) Sięgając do dewizy oświaty niezaleŜnej, uwaŜamy, Ŝe szkoła ma słuŜyć dziecku, ale takŜe rodzicom uczniów i społeczności lokalnej. Realizując kierunki opisane w warszawskiej polityce edukacyjnej uruchamiamy kolejny element programu „Uczeń zdolny” - Certyfikat Prezydenta m.st. Warszawy WARS i SAWA. Głównym celem przyznawania Certyfikatu WARS i SAWA jest potwierdzanie osiągnięcia przez szkołę określonego, poŜądanego standardu pracy w obszarze wspierania uczniów uzdolnionych. Szkole, która wywiąŜe się z realizacji tego zadania przyznawany będzie Certyfikat. Wyznaczono elementarne kryteria, których spełnienie jest wymagane do jego uzyskania. Podstawowym załoŜeniem jest teza, iŜ uczniowie posiadają róŜnorodne uzdolnienia, a szkoła jest miejscem ich identyfikacji i planowego rozwoju. Rezultatem zastosowania tej idei w praktyce szkolnej będzie z jednej strony otoczenie kompleksową opieką uczniów osiągających mierzalne sukcesy w olimpiadach i konkursach przedmiotowych, z drugiej zaś dowartościowanie wielu uczniów, uwaŜanych dotąd za „słabszych”, a posiadających uzdolnienia w róŜnych dziedzinach ludzkiej aktywności. Rozwiązania proponowane w procesie certyfikowania szkół wynikają wprost nie tylko z załoŜeń warszawskiej polityki edukacyjnej. Wpisują się one równieŜ w potrzeby określone polityką oświatową całego państwa. W Ustawie o systemie oświaty w art.1 ust. 6 mówi się o opiece nad uczniami uzdolnionymi. W roku 2007 NajwyŜsza Izba Kontroli krytycznie oceniła realizację tych zadań. Oceniono tak zakres oraz efekty działań większości skontrolowanych szkół, dotyczące identyfikacji przypadków szczególnych uzdolnień uczniów. Szkolne działania ograniczały się do analizy wyników kształcenia, związanej z klasyfikacją roczną i semestralną. Nie podejmowano czynności słuŜących diagnozowaniu uczniów pod kątem posiadania szczególnych uzdolnień (we współdziałaniu z rodzicami i poradniami psychologiczno – pedagogicznymi), nie udzielano takim uczniom pomocy psychologiczno - pedagogicznej oraz nie analizowano ich indywidualnych potrzeb edukacyjnych. Sporadycznie pojawiły się jako tematy szkoleń rad pedagogicznych zagadnienia dotyczące opieki nad uczniami szczególnie uzdolnionymi, takie jak: identyfikowanie (wyłanianie) uczniów szczególnie uzdolnionych i zapewnienie im odpowiednich form kształcenia oraz opieki. Te niepokojące tendencje potwierdziły równieŜ wyniki badań, prowadzonych w trybie nadzoru pedagogicznego, przez mazowieckie Kuratorium Oświaty w roku szkolnym 2007/2008, w szkołach znajdujących się na terenie województwa mazowieckiego Certyfikat Prezydenta m.st. Warszawy WARS i SAWA zachęca szkoły do tworzenia całościowych systemów opieki nad uczniami uzdolnionymi (i to nie tylko poznawczo), wspiera te działania i umoŜliwia wymianę najlepszych doświadczeń. Szczegółowe cele certyfikowania wynikają z załoŜeń systemowego wspierania uzdolnionych. ZałoŜenia systemowego wspierania uczniów uzdolnionych Cele: • budowanie systemowych rozwiązań wspierania uzdolnionych, • stworzenie jak największej liczbie uczniów moŜliwości planowego rozwijania zdolności i zainteresowań, • towarzyszenie w rozwoju uczniom wybitnie uzdolnionym, • podnoszenie efektywności kształcenia, • umoŜliwienie wymiany doświadczeń i przykładów praktyki wspierania uzdolnień uczniów, • doskonalenie kadry nauczycielskiej i pracowników poradni psychologiczno- 11 • pedagogicznych w obszarze wspierania uzdolnionych, korelacja działań róŜnych instytucji na rzecz wspierania rozwoju uzdolnionych Cechy: • aktywność – kaŜda szkoła w sieci podejmuje działania na rzecz wspierania uzdolnionych, • równoprawność – kaŜda szkoła w sieci ma takie same prawa i obowiązki, • otwartość – szkoły współpracują, udostępniają swoje pomysły, dzielą się doświadczeniami, • środowiskowość – szkoły włączają wszystkie podmioty lokalnej społeczności w działania na rzecz wspierania uzdolnionych, • dobrowolność – o przystąpieniu do udziału w programie decyduje rada pedagogiczna danej szkoły Spotkania z uzdolnionymi dorosłymi to cykl "Zdolni do Spotkania" w ramach projektu edukacyjnego "Wars i Sawa". Certyfikat "Wars i Sawa" to miejski projekt wyróŜniający szkoły, które z jednej strony otaczają kompleksową opieką uczniów osiągających sukcesy w olimpiadach i konkursach przedmiotowych, a z drugiej mają ofertę dowartościowującą wielu uczniów, uwaŜanych dotąd za "słabszych", a posiadających uzdolnienia w róŜnych dziedzinach ludzkiej aktywności. Szkoła, która uzyska Certyfikat przystępuje do sieci szkół wspierających uzdolnionych. A te otrzymają systemowe wsparcie ze strony Biura Edukacji Urzędu m.st. Warszawy, Warszawskiego Centrum Inicjatyw EdukacyjnoSpołecznych i Szkoleń oraz stołecznych poradni psychologiczno-pedagogicznych. Oprócz specjalnej oferty, przygotowanej tematycznie do potrzeb zainteresowanych, kaŜda szkoła otrzyma moŜliwość korzystania z rozwiązań juŜ funkcjonujących w mieście, np. z oferty zajęć prowadzonych na podstawie umów z uczelniami, z rozwiązań proponowanych dla wyróŜniających się rad pedagogicznych, ujętych w regulaminie wynagradzania nauczycieli. Do tej pory w Warszawie nie było systemowych rozwiązań wspierających uczniów uzdolnionych. Informacje uzyskane ze strony Biura Edukacji Urzędu Dzielnicy Wola Nasza szkoła przystąpiła do projektu. Koordynatorami działań na terenie szkoły są panie: E. Gutowska i D. Rabiega 12 Nowe technologie – współpraca z firmami - pracownia KNAUF PRACOWNIA SUCHEJ ZABUDOWY. Firma KNAUF to znany producent uniwersalnych, powszechnie uŜywanych i kompletnych systemów suchej zabudowy, tynków, mas szpachlowych i innych materiałów budowlanych. KNAUF prowadzi bogaty zakres szkoleń i doradztwo techniczne w zakresie stosowania tych materiałów dla architektów, wykonawców oraz handlowców, A TAKśE UCZNIÓW SZKÓŁ BUDOWLANYCH. W bieŜącym roku szkolnym została w naszej szkole zorganizowana jedyna w Warszawie pracownia suchej zabudowy tej firmy. W zmodernizowanych pomieszczeniach po starej kuchni zostały przez uczniów klasy III AT pod opieką p. Dariusza Bieleckiego zmontowane stanowiska robocze do prowadzenia szkoleń w stosowaniu suchej zabudowy KNAUF. Wszystkie materiały (a był to cały, wyładowany TIR) firma podarowała szkole do wykorzystania w czasie ćwiczeń. Przy rozładunku transportu – płyt, profili, klejów itp. pracowali z wielkim poświęceniem uczniowie kilku klas, przede wszystkim III AT, IV AT i III CT. Edukacja obywatelska i kulturowa Autorytety, rocznice… Szkoła zakupiła potrzebne narzędzia i urządziła pracownię i szatnię. Prace te uczniowie wykonywali w czasie praktyk zawodowych pod opieką p. Marka Krysińskiego, właściciela firmy budowlanej współpracującej ze szkołą oraz p. Bieleckiego. W pracowni prowadzone będą w szkolenia w stosowaniu materiałów suchej zabudowy KNAUF, które są powszechnie stosowane w budownictwie. Uczniowie będą mieli moŜliwość zdobycia cennych umiejętności i kwalifikacji, które wykorzystają w przyszłej karierze zawodowej. Połączenie teorii w przedmiotach budowlanych z praktyką wykonawstwa daje solidne podstawy zawodowe. E. Droszcz, D. Bielecki We współczesnym społeczeństwie dość często mówi się o upadku autorytetów. Poruszane są kwestie braku wzorów osobowych zarówno w działalności publicznej, jak i w Ŝyciu codziennym. Dostrzegany jest niedostatek osób, których postępowanie byłoby oceniane przez innych jako wartościowe i godne naśladowania. Blisko trzy czwarte badanych (74%) zgadza się ze stwierdzeniem, Ŝe posiadanie w Ŝyciu osób – wzorców do naśladowania jest dla ludzi waŜne. Jedynie co piąty respondent (21%) ma odmienne zdanie w tej kwestii.[…] Posiadanie Ŝyciowych wzorów najczęściej deklarują respondenci dobrze sytuowani, mieszkańcy duŜych miast, badani mający wyŜsze wykształcenie. W grupach społeczno- -zawodowych reprezentantami tego poglądu są w zdecydowanej większości specjaliści z wyŜszym wykształceniem i kadra kierownicza. Respondenci, którzy przyznali, Ŝe w ich Ŝyciu jest osoba uznawana przez nich za wzór, najczęściej (52%) wymieniali rodziców. Co szósty badany spośród deklarujących posiadanie autorytetów (17%) wskazał postać Jana Pawła II jako tę, która wywarła na jego Ŝycie wyjątkowy, bezpośredni wpływ. W dalszej kolejności ankietowani wymieniali dziadków (6%), współmałŜonków (6%), nauczycieli, profesorów i wychowawców (5%). Tylko nieliczni pytani określali mianem Ŝyciowego wzoru osoby publiczne i postaci historyczne (z wyjątkiem Jana Pawła II), członków dalszej rodziny, znajomych i przyjaciół, przełoŜonych, rodzeństwo i dzieci. Badani, którzy dostrzegają autorytety w Ŝyciu publicznym, najczęściej wymieniali osobę papieŜa Jana Pawła II (59%). Zdecydowanie mniej ankietowanych uznało za autorytet Lecha Wałęsę czy Józefa Piłsudskiego (po 5%). Pozostałe postaci były jeszcze rzadziej wymieniane przez respondentów. W wypowiedziach respondentów zabrakło przedstawicieli kultury i sztuki, naukowców czy wielkich sportowców, licznie zaś reprezentowane były osoby związane z polityką. Z uzyskanych odpowiedzi wynika, Ŝe największe autorytety Polaków to rodzice 13 i papieŜ Jan Paweł II. Osoba Ojca Świętego jest postrzegana zarówno jako wzór osobisty, który znacząco wpłynął na Ŝycie respondentów, jak i w kategoriach ikony – wielkiego Polaka zasługującego na miano autorytetu w Ŝyciu publicznym. Fragmenty raportu Marcina Herrmanna http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2009/K _134_09.PDF Październik - Jan Paweł II, Nasz Ojciec, Przewodnik Wpływ i oceny: Nieoczekiwany wybór Karola Wojtyły na papieŜa wywołał wielkie wraŜenie w Polsce i krajach sąsiednich. W połączeniu z podróŜami papieŜa do Polski, poparciem dla idei „Solidarności” i sławą jego wypowiedzi, spowodowało to wyraźne oŜywienie religijności w krajach opanowanych przez komunizm i przyczyniło się znacznie do ideologicznej kapitulacji systemu komunistycznego w latach następnych. W biednych krajach poza Europą papieŜ miał duŜy autorytet, głównie dzięki licznym podróŜom, osobistemu zwracaniu się do wiernych i trosce o ich problemy. PapieŜ „z dalekiego kraju” zwiększył teŜ zainteresowanie dla katolicyzmu w bogatych krajach zachodnich, choć ich środowiska laickie, stwierdziwszy, Ŝe papieŜ zdecydowanie broni tradycyjnych zasad wiary i moralności, uznały go za konserwatystę i krytykowały, chociaŜ doceniały zwykle jego głos na rzecz praw człowieka, ładu demokratycznego i pokoju W perspektywie papieŜa, który czuł się przede wszystkich świadkiem Ewangelii, problemy stawiane w cywilizacji zachodniej (antykoncepcja, kapłaństwo kobiet, celibat) nie są jednak pierwszorzędne. Choć był otwarty na dialog ze światem, odrzucał spaczenie cywilizacji zeświecczonej i konsumpcyjnej, nazwanej „cywilizacją śmierci” z powodu zabijania dzieci poczętych i eutanazji, przeciwstawiając jej „cywilizację miłości”, zwróconą ku osobie ludzkiej i rodzinie. Wolał głosić wiarę chrześcijańską ludziom dobrej woli, stawiając na idealistycznie nastawionych młodych, u których znalazł niemały odzew, i na kraje mniej "zepsute" bogactwem. Przed Kościołem stawiał zadania ewangelizacji dzisiejszego świata i troski o człowieka („człowiek jest drogą Kościoła”), kierując się wskazaniami II Soboru Waty- 14 kańskiego, o których realizację stale zabiegał. Przez osobisty przykład oddziaływał na całą generację biskupów i księŜy oraz na mnóstwo osób świeckich. Jego długi pontyfikat przyczynił się do wzrostu autorytetu Kościoła katolickiego, a on sam będzie zapewne zaliczony do czołowych papieŜy w historii. Nic dziwnego, Ŝe uchodzi za najwybitniejszego Polaka obecnych czasów." (http://portalwiedzy.onet.pl/129631,,,,jan_p awel_ii,haslo.html) Listopad - Dzień odzyskania niepodległości przez Polskę: "11 listopada jest symboliczną datą, utoŜsamianą z odzyskaniem niepodległości przez Polskę. W związku z tym Świętem, na ulicach miast i wsi, w szkołach i urzędach, co roku organizowane są liczne festyny, koncerty i inne związane z tym świętem uroczystości. Jest to czas pamięci o wartościach, tych najwaŜniejszych. Niestety, ostatnimi laty w Warszawie, Święto to wykorzystują członkowie MłodzieŜy Wszechpolskiej, Obozu Narodowo Radykalnego(ONR), Narodowego Odrodzenia Polski (NOP) oraz grupy neonazistów z Blood and Honour i Combat18. Regularnie, tego dnia, organizują w Warszawie przemarsz. Określają się jako patrioci, a w rzeczywistości głoszą poglądy ksenofobiczne, faszystowskie, rasistowskie, antysemickie i homofobiczne, których symbole (swastyka, krzyŜ celtycki, falanga) niosą na transparentach. Podczas demonstracji wykrzykują hasła faszystowskie i nazistowskie („Polska dla Polaków”, „śydzi do gazu, najlepiej od razu”). ObraŜa to nie tylko wyznawców innych niŜ katolicka religii, cudzoziemców mieszkających w Polsce na stałe lub tymczasowo, uchodźców, ale takŜe Polaków, którzy mają inny niŜ biały kolor skóry, zagraniczne pochodzenie. ObraŜa to teŜ wszystkich obywateli tego kraju, którzy nie popierają skrajnego nacjonalizmu, kryjącego się pod postawą patriotyczną." (http://wawa11listopada.blogspot.com/) Grudzień 1970, wydarzenia grudniowe, rewolta grudniowa – bunt robotniczy w Polsce w dniach 14-22 grudnia 1970 roku (strajki, wiece, demonstracje) głównie w Gdyni, Gdańsku, Szczecinie i Elblągu. Bezpośrednią przyczyną strajków i demonstracji była wprowadzona 12 grudnia podwyŜka cen detalicznych mięsa, przetworów mięsnych oraz innych artykułów spoŜywczych. Decyzję w tej sprawie podjęto juŜ 30 listopada 1970 na posiedzeniu Biura Politycznego KC PZPR. Od 8 grudnia w Ministerstwie Obrony Narodowej i Ministerstwie Spraw Wewnętrznych rozpoczęto przygotowania w ramach "ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego" a 11 grudnia jednostki MSW zostały postawione w stan pełnej gotowości. 12 grudnia wieczorem za pośrednictwem radia poinformowano społeczeństwo o podwyŜkach cen Ŝywności głównych artykułów, średnio o 23% (mąka o 17%, ryby o 16%, dŜemy i powidła o 36%). 13 grudnia komunikaty o podwyŜkach cen podała prasa. połeczeństwo zareagowało protestem, zbierano się na wiecach domagając się od władz cofnięcia podwyŜki, uregulowania systemu płac (w szczególności zasad naliczania premii) i wreszcie odsunięcia od władzy odpowiedzialnych za podwyŜkę (m.in. Władysława Gomułki, Józefa Cyrankiewicza i Stanisława Kociołka). ROCZNICA STANU WOJENNEGO Koło północy z 12 na 13 grudnia 1981 roku milicja i SB zaczęły zatrzymywać działaczy "Solidarności". Przerwano połączenia telefoniczne, programy radiowe i telewizyjne. Do akcji ruszyło około 100 tys. milicjantów i Ŝołnierzy. Na ulicę wyjechało 1750 czołgów i 1900 pojazdów opancerzonych. Stan wojenny trwał formalnie 586 dni - zniesiono go 22 lipca 1983 roku. Ale w potocznym odczuciu trwał aŜ do odzyskania niepodległości w 1989 roku. www.wikipedia.pl Krótkie wzmianki są tylko przypomnieniem istniejącego problemu - braku poszukiwania wartości w naszej rzeczywistości, bowiem nawet gdy mamy róŜne poglądy warto pamiętać o waŜnych ludziach zdarzeniach rocznicach. Pamięć jest potrzebna dla zachowania naszej kultury narodowej i społecznemu postrzeganiu rzeczywistości -nie tylko od akcji do akcji, ale w codziennym działaniu i rozumieniu świata. Uczniowie kl. IIIA Edukacja historyczna – historia szkoły W roku jubileuszowym podsumowujemy 50 lecie kształcenia kadr budowlanych i 15-lecie istnienia XCIII Liceum Ogólnokształcącego im. prof. Stefana Bryły Kalendarium historyczne szkoły: 01.09.1959 – powołanie przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych Zasadniczej Szkoły Budowlanej dla Pracujących nr 1 w budynku przy ulicy Elekcyjnej. Szkoła kształciła w zawodach: murarztynkarz, malarz, posadzkarz, stolarz, cieśla, monter konstrukcji Ŝelbetowych. Dyrektorem szkoły został inŜ. Witold Sąchocki, który tę funkcję pełnił do 1976 r. 01.09.1961 – rozpoczęcie budowy nowego obiektu szkolnego z internatem przy ul. Księcia Janusza 45/47. Dzięki zaangaŜowaniu uczniów i pracowników szkoły w budowę nauka w nowym budynku przy ulicy Księcia Janusza rozpoczęła się w październiku 1962 r. 01.09.1963 – otwarcie Technikum Budowlanego dla Pracujących 01.09.1972 – powierzenie funkcji dyrektora Technikum Budowlanego dla Pracujących mgr Janinie Olszewskiej 01.09.1975 – powołanie Średniego Studium Zawodowego dla Pracujących Zjednoczenia Budownictwa Warszawa 01.09.1977 – powołanie Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 w skład którego weszły: • Zasadnicza Szkoła Zawodowa Przyzakładowa nr 1 w zawodach: murarz, sztukator-malarz, posadzkarz, stolarz, technolog robót wykończeniowych, ślusarz-spawacz, mechanik pojazdów samochodowych, mechanik maszyn budowlanych 15 • Technikum Budowlane dla Pracujących nr 1 • Średnie Studium Zawodowe dla Pracujących Funkcję dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 w latach 1977-1987 pełnił mgr Bronisław DróŜdŜ 01.09.1997 – nadanie imienia profesora Stefana Bryły wszystkim placówkom wchodzącym w skład Zespołu Szkół. 15.10.1979 – WyróŜnienie Medalem Edukacji Narodowej Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 04.06.1979 – nadanie szkole imienia prof. Stefana Bryły 01.09.1982 – przyjęcie Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 przez Stołeczne Zrzeszenie Budownictwa. 01.09.1987 – powierzenie funkcji dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 mgr Teresie Lesiak 01.09.1988 – otwarcie 5-letniego Technikum Budowlanego o specjalności budownictwo ogólne 01.09.1989 – przekazanie Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 Przedsiębiorstwu Budownictwa Miejskiego Warszawa–Południe. 01.09.1990 – przejęcie Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 przez Kuratorium Oświaty w Warszawie. 01.09.1990 – otwarcie 3-letniego Technikum Budowlanego na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej. 01.09.1991 – zamknięcie Technikum Budowlanego dla Pracujących. 01.09.1993 – przekształcenie internatu Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 w Bursę Koedukacyjną. 01.09.1999 – organem prowadzącym Zespół Szkół nr 24 zostaje Starosta Powiatu Warszawskiego. 01.09.2002 – zamknięcie Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 32 01.09.2002 – powołanie XXXII Liceum Profilowanego im. prof. Stefana Bryły kształcącej w profilach: zarządzaniem informacją i socjalnym 01.09.2004 – przejęcie Zespołu Szkół nr 24 przez miasto Stołeczne Warszawa. 30.08.2008 – zakończenie działalności w XXXII Liceum Profilowanym. 01.09.2008 – otwarcie Technikum Budowlanego nr 22 dla Dorosłych i Szkoły Policealnej nr 48 dla Dorosłych /system zaoczny/ 01.09.1994 – powołanie XCIII Liceum Ogólnokształcącego. 01.09.1995 – wprowadzenie zmian organizacyjnych Zespół Szkół Budowlanych nr 1 otrzymuje nazwę Zespół Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły. Jednostki pedagogiczne wchodzące w skład Zespołu Szkół nr 24 otrzymały nazwę: • Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 32 • Technikum Budowlane nr 5 • XCIII Liceum Ogólnokształcące 04.10.1995 – wyróŜnienie Zespołu Szkół Budowlanych nr 1 im. prof. Stefana Bryły Złotą Odznaką „ZasłuŜony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych” decyzją Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Obecnie Zespół Szkół nr 24 przy ulicy Księcia Janusza 45/47 tworzą: • Technikum Budowlane nr 5 im. prof. Stefana Bryły 16 • XCIII Liceum Ogólnokształcące im. prof. Stefana Bryły • Technikum Budowlane nr 22 dla Dorosłych • Szkoła Policealna nr 48 dla Dorosłych Praca wychowawcza – Wspomnienia Wspomnienia lat nauki i pracy w „Bryle” Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Jan Paweł II Wspomnienie z Zespołu Szkół nr 24 im. Prof. Stefana Bryły w Warszawie. Pracowałam w parafii Św. Józefa na Kole. Pierwsze trzy lata katechizowałam w Ekonomiku przy ul. Zawiszy. Szkolę tę przejęła parafia Św. Wojciecha. Dlatego Ksiądz. Proboszcz Jan Sikorski zaproponował mi katechezę w Zespole Szkół nr 24 im. Prof. Stefana Bryły w Warszawie przy ul. Księcia Janusza. Propozycję przyjęłam z wielką bojaźnią. Przedtem uczyli sami księŜa i bracia szkolni. Zrodziło się we mnie pytanie: jak zostanę przyjęta przez uczniów, a w większości to przecieŜ chłopcy - prawie dorośli? Po kilku spotkaniach stwierdziłam „nie jest źle”. Uczniowie okazali się chętni do współpracy. Na katechezę przychodziło ok. 90%. Nawet czasem przychodzili i tacy, którzy mówili o sobie – jestem niewierzący. Staraliśmy się poznać i dyskutować o sprawach, problemach ich nurtujących. Nie zawsze wychodziło tak jak oni by chcieli albo ja chcia- łam. Jeden nasz Zbawiciel Jezus Chrystus wie, co się działo w sercach tych młodych ludzi. Kiedy angaŜowali się w koło teatralne czy przygotowanie liturgii Mszy św. oraz uroczystości poświęcenia szkoły przez J.E.Ks. Prymasa Józefa Glempa widoczne było duŜe zainteresowanie i powaŜne podejście do wydarzenia. Lubiłam te spotkania, choć wymagały one ode mnie wiele przygotowania, a przede wszystkim modliłam się w ich intencji. Od młodzieŜy a szczególnie od chłopców wiele się nauczyłam. Mogę powiedzieć – myśmy się razem uczyli odkrywać Słowo BoŜe i próbowali wcielać w Ŝycie. KaŜde z nas na swoim odcinku wyznaczonym przez naszego Stwórcę. Nie mogłabym tak pracować gdyby nie wielka Ŝyczliwość Grona Pedagogicznego w stosunku do mnie jak i do róŜnych moich przedsięwzięć. Dyrekcja Szkoły okazywała zaufanie dla młodzieŜy i naszej wspólnej pracy. Bardzo jestem wdzięczna P. dyr. Teresie Lesiak, Paniom dyr. Janinie Bołdak i BoŜenie Nerć. Bez ich wsparcia nie mogłabym swobodnie katechizować. Nie odczuwałam nigdy, aby ktokolwiek starał się młodzieŜy lub mnie stawiać przeszkody w katechezie. Słowa, które napisałam we wstępie starałam się wpoić młodzieŜy na katechezach. Na ile oni przyjęli wezwanie Ojca Św. nie wiem, ale Ten, który przemawia w ich sercach wie wszystko i kieruje. Za wszystko jestem wdzięczna i dziękuję Bogu, gdyŜ tylko z Jego łaską mogłam współpracować w Zespole Szkół. Są to dla mnie niezapomniane lata. S. M. Edmunda Kamińska Warszawa, 2009-11-07 Początki mojej nauki w 'Bryle' były dla mnie czasem wielkich przemian. Odkrywałam nowe zainteresowania, intensywnie rozwijałam swoje pasje i...nieustannie marzyłam. ChociaŜ z większości moich marzeń 'wyleczyła' mnie rzeczywistość, to szkoła pomagała mi osiągać moje cele i pozostawać w nadziei na spełnienie snów. Bywało cięŜko zrozumieć pewne rzeczy, podołać wszystkim problemom, jakie stawia edukacja i szkolnictwo przed młodym człowiekiem, ale teraz, gdy wspominam liceum nie pamiętam nic złego. Większość nauczycieli potrafiła nas zarówno nauczyć niezbędnego materiału, jak wspierać. 17 Nikt nie wymagał od nas nadludzkiego nakładu sił, w zamian oferując moŜliwość poznawania Ŝycia poza szkołą i bycia sobą. Pracowaliśmy, bawiliśmy się i zbieraliśmy materiały do ciekawych wspomnień. Właśnie tu w Bryle, poznałam najlepszego na świecie wychowawcę, spotkałam wielu ciekawych ludzi, dowiedziałam się i nauczyłam rzeczy, które zmieniły mój świat i przeŜyłam fantastyczną imprezę studniówkową. Jakkolwiek mdło i nazbyt romantycznie to zabrzmi, tu poznałam takŜe Tego Jedynego. Liceum to był świetny czas i wiele bym oddała, by móc porzucić aulę wykładową na rzecz klasy w Zespole Szkół Nr 24. Nawet w czasie lekcji angielskiego :) Kasia Bryśkiewicz, absolwentka XCIII LO rocznik 2008 Warszawa, 2009-11-07 Spotkania z mediami PodróŜ miała na celu przyswojenie niektórych wyraŜeń z języka angielskiego oraz zastosowanie samego języka w praktyce. Naszym zadaniem było słuchanie opisów miejsc, 18 - 25 Lekcja medialna – zwiedzanie Warszawy z angielskim lektorem Dnia 25.09.09r klasa 3A.L.O wybrała się z Panią Cullinane, oraz Panią Gutowską, nauczycielkami języka angielskiego, na „angielską” wycieczkę po Warszawie. Uczniowie uzbrojeni w nagrania po angielsku, opisujące kaŜdy postój wycieczki, wyruszyli około godziny 11:45-12:00. W szkole wszyscy otrzymali od pani Cullinane i pani Gutowskiej mapy, którymi posługiwaliśmy się podczas wycieczki, wcześniej nagraliśmy pliki audio, których słuchaliśmy w trakcie wyprawy. 18 które zwiedzaliśmy. Mapa prowadziła nas kolejno do nich. Podczas wycieczki, spotkało nas niesamowite wydarzenie. Widzieliśmy na Starym Mieście ” na Ŝywo” Krzysztofa Skibę (z zespołu Big Cyc). Muzyk prowadził satyryczny program rodzaj Happenningu - związany z akacjami lub podobny do załoŜeń Pomarańczowej Alternatywy, ale bardziej powiązany z ekologią. Na chwilę zapomnieliśmy o „angielskiej wycieczce” i dołączyliśmy do wspólnej zabawy. Mamy wiele fantastycznych fotografii upamiętniających to wydarzenie. Specjalnie na potrzeby gazetki, umieszczamy niektóre z nich. Po długiej przerwie, pojechaliśmy do Parku Łazienkowskiego. Odpoczęliśmy tam chwilę. Następnie poŜegnaliśmy się z panią Cullinane i panią Gutowską, i kaŜdy wrócił do domu. Fotografia historyczna – fotografia analogowa i cyfrowa Fotografia historyczna - duŜo i cyfrowo Fotografie archiwalne są niewątpliwie wartościowym źródłem informacji. Tradycyjne zbiory w wersji papierowej coraz częściej przechodzą proces dygitalizacji. Tym samym mogą wyjść spoza muzealnych murów i zostać udostępnione szerszej grupie odbiorców. Redakcja bloga Historia i Media, opublikowała listę 25 stron i serwisów poświęconych takim właśnie fotografiom. W zestawieniu znalazły się nie tylko linki, ale równieŜ krótkie opisy poszczególnych witryn. fotografia historyczna flickr Dla wszystkich zainteresowanych tego rodzaju fotografią, wypada dodatkowo polecić dwie pozycje jakie opisano na Fotograficznym Blogspocie. Pierwsza to fotoblog Big Happy Fun House, który od kwietnia 2004 roku, zdąŜył zgromadzić ponad 3000 zagubionych zdjęć z przeszłości. Następna pozycja to Shorpy - na bieŜąco uzupełniany o wyjątkowe fotografie z odległych czasów Autor: MarcinDmok http://24foto.pl/fotografia-historyczna-duzoi-cyfrowo/ Bardzo nam się podobała wycieczka. To był wspaniały pomysł. Przede wszystkim dzięki tej wyprawie mieliśmy atrakcyjną lekcję języka angielskiego. 19 Obraz naszej szkoły „Dawniej i dziś” Cz.1 Dawniej- początki, rozwój… (wybór) Cofnijmy się do lat 50-tych XX wieku. Jedno z haseł propagandowych 1958 roku mówiło: „Tysiąc szkół na tysiąclecie”. Właśnie w oparciu o Ustawę Sejmu z dnia 2 lipca 1958 roku Minister Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Stefan Pietrusiewicz, powołał w lipcu 1959 roku Zasadniczą Szkołę Budowlaną dla Pracujących nr 1. Przygotowania do otwarcia trwały od 16 lipca i były bardzo intensywne. 1 września 1959 roku rozpoczęto naukę w budynku przy ul. Elekcyjnej 45 wypoŜyczonym od Ośrodka Hoteli Robotniczych. W nieprzystosowanych do potrzeb szkoły pomieszczeniach rządzono 3 sale lekcyjne, sekretariat, pokój dyrektora oraz pokoje internatowe dla 160 uczniów. Latem 1960 roku szkoła przeprowadziła się do innego budynku, przy ul. Elekcyjnej 108a, gdzie znalazła lepsze warunki rozwoju. We wrześniu 1961 roku rozpoczęto budowę budynku szkolnego z internatem przy ul. Ks. Janusza. Dzięki zaangaŜowaniu uczniów i pracowników szkoły naukę w nowym budynku rozpoczęto w październiku 1962 roku. Uczniowie przenieśli się do nowego internatu. Szkoła uzyskała salę gimnastyczną i boisko przyszkolne. 20 Urządzono 8 sal lekcyjnych.1 września 1963 roku powołano do Ŝycia Technikum Budowlane dla Pracujących nr 1, co wpłynęło na kolejne inwestycje. W 1972 roku rozpoczęto dalszą rozbudowę obiektu szkolnego. Kubatura budynku zwiększyła się czterokrotnie. 60% robót wykonali uczniowie szkoły. Uroczystości szkolne to jedna z waŜniejszych i przyjemniejszych kart historii naszej szkoły. Świętujemy przecieŜ zawsze z jakiejś okazji. Tak jak dziś, to czas spotkań, wspomnień, podsumowań i radości. Z okazji przypadającego w 1964 roku pięciolecia szkoły Komitet Rodzicielski ufundował sztandar. Zorganizowano równieŜ w naszej szkole Ogólnopolską Wystawę pomocy Naukowych. Podobna wystawa materiałów dydaktycznych dla szkół resortu budownictwa odbyła się na Księcia Janusza w 1968 roku. Podstawą funkcjonowania szkoły nie jest tylko budynek czy grono pedagogiczne. Społeczność szkolną tworzą przede wszystkim uczniowie. W roku szkolnym 1961/62 uczniowie, w ramach praktycznej nauki zawodu, budowali budynek przy ul. Ks. Janusza. Kiedy od 1963 roku moŜna było kształcić się równieŜ w technikum, a szkoła dysponowała pięknym internatem, zaczęto przyjeŜdŜać z całego województwa. NiezaleŜnie od czasów, troskliwi rodzice kontrolowali postępy swych dzieci w nauce, często poświęcając na spotkania z nauczycielami swe niedziele. Powodów do dumy było wiele: zwycięstwa w konkursach recytatorskich; sukcesy w telewizyjnym turnieju szkół budowlanych; nagrody za osiągnięcia w nauce; udział w konkursach budowlanych „Złota Kielnia”; zdobycie tytułu technika budownictwa. W 1967 roku odbył się pierwszy egzamin dojrzałości dla absolwentów. Technikum Budowlanego dla Pracujących nr 1.W tym roku szkołę opuścił pierwszy rocznik technikum. 56 osób otrzymało dyplom technika budownictwa. Wielu absolwentów uzyskało wyŜsze wykształcenie. To obecnie kierownicy budów, właściciele firm budowlanych, inwestorzy. W 1978 roku do kampanii reklamowej szkoły włączyła się równieŜ Przyjaciółka – popularny wówczas tygodnik. Pierwszym dyrektorem szkoły był inŜynier Witold Sąchocki, który przez 18 lat nie tylko uczył i wychowywał, ale takŜe rozbudowywał szkołę. Od 1972 roku wspierała pana Sąchockiego mgr Janina Olszewska, która została dyrektorem Technikum Budowlanego dla Dorosłych nr 1. W 1977 roku powołano Zespół Szkół Budowlanych nr 1 i od tego roku funkcję dyrektora pełnił mgr Bronisław DróŜdŜ, jeden z załoŜycieli szkoły, związany z nią od początku. WaŜną postacią w historii naszej placówki jest takŜe mgr Wiesław Wrzosek – przez wiele lat dyrektor pedagogiczny, wspaniały nauczyciel, znawca literatury klasycznej, autorytet. W trudnych dla szkolnictwa latach 80-tych, latach przemian politycznych i społecznych, dyrektorem została pani mgr Teresa Lesiak, która przez 22 lata nie szczędzi wysiłków, aby szkoła funkcjonowała jak najlepiej. Pani dyrektor zawsze dbała o uczniów, kadrę pedagogiczną i o to, aby w pracy wspierali ją prawdziwi fachowcy. Przez wiele lat funkcję zastępcy pełniły: mgr GraŜyna Bugała i mgr Janina Bołdak. Legendą szkoły stał się wieloletni nauczyciel przysposobienia obronnego, patriota, lwowiak, 21 „człowiek z klasą” - pułkownik Ryszard Mroszczyk.„Młode wilki” - tak moŜna powiedzieć o nowym pokoleniu nauczycieli rozpoczynających pracę w naszej szkole w połowie lat 80tych: pani Ewa Droszcz, Urszula Kowalczyk i Krzysztof Wikiera. „Uczymy się nie dla szkoły, ale dla Ŝycia” powiedział niegdyś Seneka. Ale w szkole moŜemy rozwijać swoje pasje i zainteresowania, np.: grając i śpiewając; w kole fotograficznym i plastycznym (pod czujnym okiem instruktorów); w kole radiowym i telewizyjnym; w kole teatralnym – na wesoło i powaŜnie; czytając; zwiedzając; wystawiając; pisząc. W latach 60-tych uczniowie szkoły pracowali na 67 róŜnych obiektach w Warszawie. Odbudowywali Zamek Królewski, budowali Centrum Zdrowia Dziecka, a za udział w akcji „1001 Frombork” szkoła otrzymała honorowe obywatelstwo tego miasta. W ramach praktyk szkolnych budowano szkołę, remontowano ją i modernizowano. JuŜ w latach 60-tych uczniowie budowali wielkie warszawskie obiekty i osiedla. Dziś równieŜ, pod opieką pana Mariana Borowieckiego, moŜna ich zobaczyć na najwaŜniejszych budowach stolicy. D.Czarniak, K.Dmitrzak 22 Filmy - metody pracy z uczniem z wykorzystaniem filmu Nowe metody pracy z uczniem z wykorzystaniem filmu to edukacja przyjazna i nowoczesna Media równocześnie się rozwijają i łączą, ich współczesną platformą ewolucji jest ucyfrowienie niemal wszystkiego. [T. Goban-Klass] W nowoczesnym kształceniu zawartość treści kształcenia nie dominuje nad procesem nauczania czy uczenia sie i nie jest konieczne, aby te wszystkie treści znalazły sie w głowie dziecka.[…] Obecnie najwaŜniejszy jest uczeń, który konstruuje swoją wiedzę oraz proces uczenia. Instytucja organizująca proces kształcenia (szkoła) zapewnia dobrych nauczycieli, program, budynki, komputery, miejsca do pracy. Ale juŜ źródłem zdobywania wiedzy mogą być nauczyciele, rówieśnicy, ksiąŜki, Internet, czasopisma, biblioteka, rodzice, eksperci, telewizja, filmy, programy symulacyjne, prezentacje. Środowisko, w którym Ŝyje i uczy sie uczeń.[…] Konstruktywizm oznacza, Ŝe dzieci budują swoje własne znaczenia dla wszystkiego, co jest dla nich nowe. Dziecko ucząc sie konstruuje swoją osobistą wiedzę, która będzie mu potrzebna w Ŝyciu Współczesny nauczyciel coraz częściej współpracuje z uczniem w rozwiązywaniu problemów. Wśród programów wspomagających tworzenie prostych pomocy dydaktycznych z zakresu filmu, wiele jest dostępnych w Internecie w wersji darmowej licencji dostępnej dla kaŜdego. Edukacja to proces, nie miejsce - edukacja musi się odbywać wszędzie i zawsze – w szkole, biurze, domu. W Internecie w klasie czy iPodzie – przy pomocy nauczycieli, poprzesz samokształcenie […] śyjemy w coraz bardziej medialnym świecie, coraz więcej informacji dociera do nas za pośrednictwem mediów. Dla zbudowania we własnym umyśle poprawnego obrazu otaczającej nas rzeczywistości, konieczna jest zatem znajomość języka mediów. Jednak nowoczesne media i technologia informacyjna ułatwiają nie tylko docieranie do informacji, lecz równieŜ jej tworzenie i upowszechnianie[…] Szczególnie zatem istotne jest przygotowanie naszych wychowanków do roli kreatorów przekazów medialnych . JuŜ nie ma wątpliwości, Ŝe edukacja medialna inspiruje do własnej twórczości medialnej (filmy video itp.) i analizy tekstów kultury poprzez dyskusje i recenzje, porównywania ekranizacji i literackich oryginałów – budzenie twórczości poprzez najprostsze formy jak gazetki szkolne, fotoreportaŜe, amatorskie filmy wideo czy audycje w radiowęzłach i podcasty. Wśród wielu równie waŜnych elementów tej edukacji, miejsce szczególne zajmuje wzrastające i niezwy- kłe znaczenie kultury obrazowej. Społeczeństwo informacyjne o rozwiniętej alfabetyzacji wizualnej, ukształtowanej przez ewoluująca równolegle z postępem cywilizacyjnym kulturę obrazu, zasilana przez kolejne media, jest w stanie generować obrazy głęboko osadzone w historii i odwoływać się do nich, jako autorytetów ideologiczno-moralnych Dla tych nauczycieli, którzy uwierzą w wartość tworzenia własnych propozycji medialnych związanych z filmem, realne jest kontynuowanie pracy z uczniem na zajęciach. Mogą je realizować korzystając m.in. z juŜ dostępnych materiałów, róŜnorodnych pomocy - dostępnych w Internecie związanych z podstawowymi zasadami i etapami kreacji prostego filmu. Wprawdzie są one bardzo róŜne (pod względem merytorycznego i praktycznego poziomu), ale to przecieŜ nauczyciel ma prawo wyboru tych, które są odpowiednie dla jego procesu dydaktycznego. Proces twórczy, w którym poprzez konstruktywne działanie i zdobyte doświadczenia, uczeń nabiera pewności w ocenie tego co ogląda, właściwego obrazu mediów oraz dystansu do produkcji medialnych oferowanych przez massmedia jest niezbędnym elementem współczesnej edukacji. PodąŜając za zapisami w zaleceniach Komisji Wspólnot Europejskich UE z dnia 20 sierpnia 2009 r. w sprawie umiejętności korzystania z mediów w środowisku cyfrowym warto pamiętać, Ŝe edukację medialną w szkołach mogą realizować jedynie nauczyciele, którzy sami posiadają umiejętność korzystania z mediów i odpowiednie wyszkolenie w tej dziedzinie. Zaproponowano władzom krajowym, aby włączyć nauczycieli wszystkich specjalności i rodzajów szkół do nauki zastosowania audiowizualnych pomocy naukowych oraz zagadnień związanych z edukacją medialną do realizacji własnych przedmiotów. Częściej, naleŜałoby wspierać upowszechnianie dobrych praktyk w tej dziedzinie. Uczniowie bowiem, potrzebują rzetelnej wiedzy i wsparcia w rozwijaniu własnej twórczości medialnej, poprzez wprowadzenie przedmiotu do programów polskich szkół, wszystkich etapów kształcenia. Jest to potrzeba , która wynika z juŜ istniejących róŜnic w programach nauczania między Europą Zachodnią, a Europą Wschodnią. Dlatego teŜ, absolutnie naleŜy upowszechniać przykłady dobrych praktyk, juŜ poznanych i sprawdzonych projektów, czy innych działań edukacyjnych wspomagających nauczycieli w tym zakresie. I. Rudnicka Fragment artykułu na konferencje „Edukacja XXI w” w Zakopanem Literatura – propozycje Internauci WP wybrali najlepsze ksiąŜki 2009 roku Bestsellery [11.02.10] UŜytkownicy WP juŜ po raz szósty wybierali „KsiąŜkę Roku”. Spośród 100 tytułów zgłoszonych przez redakcję serwisu ksiazki.wp.pl, internauci wybrali zwycięzców w czterech kategoriach: powieść polska, powieść zagraniczna, literatura niebeletrystyczna oraz dziecięca. „Rewers” Andrzeja Barta to ksiąŜka 2009 roku w kategorii „powieść polska” – zdecydowali uŜytkownicy Wirtualnej Polski. W pozostałych kategoriach zwycięŜyły: „Zamek z piasku, który runął” Stinga Larssona, „Monopol na zbawienie” Szymona Hołowni i „Nieznane przygody Mikołajka” spółki Goscinny/Sempe. Ponad tysiąc internautów oddało swój głos na propozycje redakcji i recenzentów serwisu ksiazki.wp.pl">ksiazki.wp.pl<, w plebiscycie na najlepsze ksiąŜki 2009 roku. „Od sześciu lat konsekwentnie przedstawiamy uŜytkownikom najlepsze, naszym zdaniem, ksiąŜki i dajemy im moŜliwość wyboru tych – w ich opinii – najwaŜniejszych. Przyjęliśmy zasadę, Ŝe konkurs dotyczy powieści, które w danym roku miały pierwsze wydanie w Polsce.” – wyjaśnia zasady plebiscytu Wojciech Sosnowski, Koordynator Serwisów KsiąŜki i Komiksomania. „Cechą głosowania jest to, Ŝe ksiąŜka, aby wygrać musi być nie tylko dobra lub bardzo dobra, ale i popularna.” – dodaje Wojciech Sosnowski. „Rewers” – powieść oparta na scenariuszu filmu pod tym samym tytułem, to obyczajowa historia z kryminalną intrygą osadzona w realiach lat 50-tych. To ksiąŜka, która intryguje i zmusza do zastanowienia się, wykraczając poza czarno-białe schematy. Thriller polityczny „Zamek z piasku, który runął” ukazuje mechanizm władzy i specyfikę działania rozmaitych słuŜb. „Monopol na zbawienie” – stawia waŜkie pytania, jak choćby: „Czy to znaczy, Ŝe do nieba mają szansę trafić tylko katolicy?* I wreszcie „Nieznane przygody Mikołajka” – powieść na poprawę humoru, dla wszystkich, niezaleŜnie od wieku. W czasach kryzysu czytelnictwa, a jednocześnie zalania rynku propozycjami o nikłej wartości artystycznej, nagłaśnianie ksiąŜek wartościowych ma szczególne znaczenie. Temu celowi słuŜy właśnie konkurs Wirtualnej Polski. Wyniki plebiscytu: Powieść polska: 1. „Rewers” – Andrzej Bart (WAB) 2. „Wroniec” – Jacek Dukaj (Wydawnictwo Literackie) 3. „Pamięć umarłych” – Maja Lidia Kossakowska (Fabryka Słów) Powieść zagraniczna: 23 1. „Zamek z piasku, który runął” – Stieg Larsson (Czarna Owca) 2. „Biały zamek” – Orhan Pamuk (Wydawnictwo Literackie) 3. „Peanathema” – Neal Stephenson (Mag) Literatura niebeletrystyczna: 1. „Monopol na zbawienie” – Szymon Hołownia (Znak) 2. „I była miłość w getcie’ – Marek Edelman (Świat KsiąŜki) 3. „Szaleństwo katalogowania” – Umberto Eco (Rebis) Literatura dziecięca: 1. „Nieznane przygody Mikołajka” – J.-J. Sempe, R. Goscinny (Znak) 2. „Czerwone krzesło” – Andrzej Maleszka (Znak) 3. „Wielka księga siusiaków” – Dan Höjer, Gunilla Kvarnström (Czarna Owca) ksiazki.wp.pl ksiazki.wp.pl W ostatnim czasie w Internecie pojawiła się cała masa bezpłatnych serwisów umoŜliwiających umieszczanie plików video przez dowolnych uŜytkowników. Postęp w technologii kodowania plików w formacie *.wmv jak równieŜ bramki flashowe, które odtwarzają ten format, były jednym z głównych czynników wpływających na ogromną popularność tego typu serwisów. W mailach otrzymywanych przez nas od czytelników coraz częściej pojawia się problem w jaki sposób nagrać znalezione w sieci filmy na dysk twardy naszego komputera. Okazuje się, Ŝe rozwiązanie jest bardzo proste. Dzisiaj, krok po kroku, pokaŜemy wam jak przy uŜyciu całkowicie darmowych narzędzi nagrać pliki nagrane w formacie *.flv czyli te, które znaleźć moŜecie między innymi w YouTube czy Google Video. GLK. Informacja nadesłana plebiscyt ksiazki.wp.pl E. Zabłocka IIA Internetowe mody – własne publikacje w sieci YouTube Telewizyjna debata za pośrednictwem portalu YouTubeYouTube – otwarty serwis internetowy umoŜliwiający prezentację filmów, wideoklipów lub własnych miniprodukcji w internecie, reklamujący się hasłem "Broadcast Yourself" (ang. dosł. Wyemituj siebie). Ma ogromne moŜliwości promowania oryginalnych postaci i przedsięwzięć. Powstał w lutym 2005 roku, zaczynał jako strona, której treścią były filmy przedstawiające kota autora. Obecnie jest największym serwisem udostępniającym takie usługi, a właściciele utworzyli spółkę You Tube, Inc. Według Google, dziennie na YouTube umieszczanych jest ponad 80 tys. filmów, zajmujących ok. 2400 GB ≈ 2,4 TB. YouTube Poop – rodzaj krótkich filmów, prezentowanych w serwisie mających śmieszyć lub irytować uŜytkowników. Najczęściej w YouTube Poop pojawiają się znane postacie z gier wideo takich jak Mario, The Legend Of Zelda, Luigi i innych znanych twarzy gier Nintendo. Charakteryzują się róŜnymi posklejanymi wycinkami z bajek, filmów, w taki sposób aby sprawić wraŜenie wulgaryzmu lub jakiejś śmiesznej kwestii. Od dnia 25 listopada 2008r. serwis umoŜliwia takŜe zamieszczanie filmów w formacie 16/9 i 1280×720p. 1 kwietnia 2009 roku znaki, oraz filmy w serwisie zostały odwrócone o 180 stopni 24 Zainteresowanie uŜytkowników powoduje, Ŝe serwisy wideo dołączają do grona najpopularniejszych stron internetowych. W lipcu, serwis YouTube odwiedziło 16 mln amerykańskich internautów, o 20% więcej niŜ w czerwcu. Tym samym serwis został czterdziestą najczęściej odwiedzaną w USA witryną. Najpopularniejszym serwisem z plikami wideo jest, Yahoo! Video, które miało 21,1 mln uŜytkowników. To 28% więcej niŜ w czerwcu tego roku. Witrynę MySpace Videos w lipcu odwiedziło 20 mln amerykańskich internautów Olbrzymią popularnością cieszy się teŜ Google Video. Filmy umieszczane na wspomnianych serwisach odtwarzają się za pomocą strumieniowego przesyłania danych (film doładowuje się w trakcie odtwarzania). Ta technologia jest bardzo wygodna - nie musimy czekać na ściągnięcie całego pliku - moŜemy go oglądać zaraz po kliknięciu na niego. Ma to teŜ swoje złe strony - w przypadku gdy chcemy zapisać plik na dysku musimy zrobić to przez stronę internetową lub teŜ uŜywać specjalnego oprogramowania (tzw. ripperów). O tym, jakich aplikacji uŜyć aby pobrać pliki zapisane w formatach Windows Media lub Quick Time pisaliśmy juŜ w artykule: Poskramianie strumieni - jak oglądać i nagrywać? Dzisiaj poznacie sposób na filmy zapisane w formacie *.flv, ostatnio jedną z najpopularniejszych metod udostępniania wideo. Wybrali uczniowie liceum ze stron: www.wikipedia.pl ; http://www.pcworld.pl/news/ Propozycje uczniów 25 - 31 Piórkiem i myszką. Umiejętność rozumienia mediów i ich wykorzystywania na co dzień moŜna zaliczyć do najwaŜniejszych kompetencji potrzebnych młodym ludziom w rzeczywistości medialnej XXI wieku. Wobec niedoboru edukacji medialnej w polskich szkołach, warto więc wspierać uczniów, którzy prowadzą szkolne media. Stąd pomysł na konkurs Qmam Redakcję. Dzisiejsze technologie dostępne w Internecie umoŜliwiają praktycznie kaŜdemu stworzenie własnego medium, o dowolnej tematyce i duŜym zasięgu. Fundacja Nowe Media w ramach projektu MłodzieŜowej Akcji Multimedialnej, we współpracy z dwutygodnikiem edukacyjnym Cogito i Laboratorium ReportaŜu przy Uniwersytecie Warszawskim, zorganizowała konkurs dla redakcji szkolnych gazet pt. Qmam Redakcję. Do udziału w nim zaprosiła wszystkich uczniów chcących rozwijać własne czasopisma. Taką moŜliwość daje im platforma mam.media.pl. Fundacja udostępnia w niej wirtualne narzędzia do wydawania Qmamów, czyli gazet nowej generacji. Na zwycięzców czekały cenne nagrody, których zdobycie z pewnością pomogło w rozwoju młodych dziennikarzy i uatrakcyjnia ich pracę. Organizatorzy konkursu zachęcali do stworzenia i publikacji multimedialnego reportaŜu, ukazującego działalność redakcji szkolnej gazety. Oczekiwali materiałów, które zobrazują pracę zespołu młodych redaktorów, proces twórczy od pomysłu na temat do publikacji. Autorzy mogli sięgnąc do szerokiej palety środków wyrazu (tekst, wideo, dźwięk, fotografia, grafika), czyniąc ze swych prac oryginalną opowieść o samych sobie. Minimalna objętość konkursowego materiału to 4 strony gazety wydanej w systemie Qmam. W swoich staraniach młodzi dziennikarze mogli liczyć na pomoc doświadczonych reporterów. W wydaniach Cogito (19 XI i 3 XII) ukazały się artykuły, w których znajdowały się praktyczne wskazówki warsztatowe, przydatne w pracy nad multimedialnym reportaŜem. W serwisie http://www.e-lekcje.mammedia.pl udostępnione zostały interaktywne materiały szkoleniowe. Na wszelkie pytania odpowiadał Qmpel – ekspert od qmamów, dostępny pod nr GG 12 34 34 21 od poniedziałku do piątku, między godz. 13 a 17 lub mailowo: [email protected]. W konkursie mogły brać udział materiały opublikowane w formie qmama na stronie mam.media.pl. Zgłoszenia redakcji naleŜało przesłać pod adresem: [email protected] 11 grudnia 2009 r. włącznie. W temacie wiadomości naleŜało wpisać: "Qmam redakcję", a w treści tytuł opublikowanego qmama z reportaŜem i link do niego, wraz z oświadczeniem szkoły wydającej gazetę. Regulamin Konkursu i oświadczenie osoby reprezentującej szkołę uczestniczącą w Konkursie dostępne były na stronie Fundacji: http://www.fundacjanowemedia.org/pl/konkursy. Spośród opublikowanych materiałów jury Konkursu wybierała trzy najlepsze. Zwycięskie redakcje otrzymują nagrody w postaci zestawu: dyktafon cyfrowy i cyfrowy aparat fotograficzny, a szkoły, z których będą pochodzić nagrodzone prace – rzutniki multimedialne. http://fundacjanowemedia.org/pl/konkursy/ Pasje i zainteresowania W dzisiejszych czasach nastała moda na gotowanie – stąd teŜ w Internecie często pojawia się nowy portal gastronomiczny. Ludzi przekonuje się do tego, Ŝe gotowanie wcale nie musi być przykrym obowiązkiem, ale takŜe wspaniała zabawą i przygodą. Oczywiście, jeŜeli ktoś ewidentnie nie znosi tej czynności, trudno się po nim spodziewać, aby kiedykolwiek stał się dobrym kucharzem. Umieć dobrze gotować wcale nie jest jednoznaczne z tym, Ŝe trzeba od razu kończyć szkoły gastronomiczne, kursy i tym podobne. Zasada jest tutaj taka, Ŝe jeŜeli ktoś naprawdę uwielbia pichcenie, jest w tym autentycznie dobry – sprawdza się to w znakomitej większości przypadków. Moda na gotowanie propagowana jest aktualnie równieŜ przez znane osoby, które zawodowo wcale nie pracują w gastronomii. Ogromną popularnością cieszą się równieŜ programy prowadzone juŜ przez profesjonalistów, od których dowiedzieć się moŜna wielu interesujących rzeczy na temat sztuki kulinarnej i z którymi często odwiedzić moŜna wiele interesujących miejsc. Nie ma się co zatem dziwić, Ŝe cała ta moda przeniosła się równieŜ do Internetu – wszak jest to obecnie najszybszy i jednocześnie najbardziej nośny środek masowej komunikacji. Poszukując jakichkolwiek wiadomości – takŜe z zakresu szeroko pojmowanej sztuki kulinarnej, kaŜdy swoje poszukiwania rozpoczyna od przeglądania stron internetowych. Z tego teŜ powodu dobry portal gastronomiczny moŜe przyjść tutaj z pomocą. Ze względu na duŜe zainteresowanie tą tematyką, takich serwisów powstaje coraz więcej.[…] Gotowanie sprawiać moŜe prawdziwą przyjemność. Oczywiście, trzeba naprawdę to lu- 25 bić, aczkolwiek Ŝyjemy w czasach, kiedy moŜliwości w tym zakresie są autentycznie ogromne – i nie ma w takim stwierdzeniu ani odrobiny przesady. Przede wszystkim dostęp do wszelakich urządzeń oraz produktów spoŜywczych jest w chwili obecnej w zasadzie nieograniczony – w odpowiednich sklepach zaopatrzyć się moŜna w nawet najbardziej egzotyczne produkty, a zawsze pomocny w tym zakresie okazać się moŜe Internet, za pośrednictwem którego bez problemu zamówić moŜna wszystko to, co jest potrzebne. Zainteresowanie tematyka kulinarną jest naprawdę bardzo duŜe, dlatego teŜ trudno się dziwić temu, Ŝe w Internecie funkcjonuje niejeden portal gastronomiczny adresowany do amatorów. Taki portal gastronomiczny zawiera mnóstwo cennych informacji. Znaleźć tutaj moŜna przede wszystkim interesujące przepisy kulinarne – o tyle ciekawsze, Ŝe sprawdzone przez samych uŜytkowników, którzy bardzo chętnie wymieniają się z innymi swoimi doświadczeniami w zakresie gotowania. Ponadto na takich serwisach zamieszczane są takŜe linki do godnych uwagi stron oraz sklepów internetowych, gdzie zaopatrzyć się moŜna w mnóstwo artykułów spoŜywczych. Tego rodzaju portal gastronomiczny stworzyć moŜe na dobrą sprawę kaŜdy, komu gotowanie jest bliskie i kto ma na ten temat coś ciekawego do powiedzenia. Wymaga to rzecz jasna trochę wysiłku i pracy, aczkolwiek końcowy efekt moŜe być fascynujący. http://www.portalgastronomiczny.pl/moda-nagotowanie_a495 Moda na brunchowe śniadania, moda na tajską kuchnię, moŜe moda na gotowanie na Ŝywo? […] Live cooking - czyli gotowanie na Ŝywo. Coś, czym polski telewidz moŜe się juŜ znudzić, bowiem od gotowania na Ŝywo przez kulinarne gwiazdy szklanego ekranu nie jest wolny bodaj Ŝaden kanał komercyjnej telewizji w Polsce. Podczas jednak, gdy programy, w których znani i lubiani kucharze prezentują przed kamerą swe znakomite potrawy, powoli 26 przestają nas ekscytować, nadchodzi po cichu nowa moda. WciąŜ jeszcze wielkomiejska, zaleŜna od sporej ilości wolnego czasu (np. w weekend), zasobności kieszeni, związana z gastronomiczną multikulinarnością większych ośrodków, kulturą jedzenia dobrej kolacji z winem, a nie gryzieniu burgera przed telewizorem, smakowaniu dwudaniowego obiadu, a nie wypadaniu z biura na kwadrans szybkiego lunchu. Live cooking podoba się, bo ma w sobie wiele z autentyzmu i prawdziwej radości z gotowania. Dobrze czuje się zarówno gotujący, jak i ten, który płaci - czasem nawet kilkaset złotych - aby zobaczyć, jak gotować trzeba. http://krakow.gazeta.pl/krakow/1,42699,73936 46,Live_cooking__gotowanie_na_zywo_podbij e_Krakow_.html Kiedyś gotowanie kojarzyło się z mamą i babcią, z czynnością nudną i rutynową. Gotowanie traktowane było jak nudny, codzienny obowiązek. To juŜ przeszłość! Na całym świecie zapanowała moda na gotowanie. Pojawiło się mnóstwo ksiąŜek, programów o gotowaniu, a ich prowadzący stali się prawdziwymi gwiazdami telewizji, jak Nigella Lawson, Jamie Olivier czy Gordon Ramsay. Najmodniejszym sposobem spędzania czasu z przyjaciółmi stały się tzw. cooking party. To proste! Zapraszasz przyjaciół, kaŜdy przynosi inne składniki i wspólnie gotujecie wcześniej ustaloną potrawę. […] razem gotujecie, śmiejecie się i tak wśród Ŝartów i pogaduszek powstają pyszności, którymi potem moŜna się razem delektować. Jeśli chcesz moŜecie organizować np., wieczory włoskie, ze spaghetti, lasagne czy pizzą w roli głównej, albo przygotowywać słodkie przysmaki jak ciasta, babeczki czy muffinki. A w kolejce czeka niezmierzone bogactwo przepisów - kuchnia francuska, chińska, grecka, oraz bardzo modna ostatnio kuchnia fusion, czyli łączenie ze sobą smaków z róŜnych stron świata. […] Jeśli jeszcze nie masz swojej pasji, a lubisz przyrządzić od czasu do czasu coś pysznego dla swoich bliskich - do dzieła! Jeśli załoŜysz swojego bloga kulinarnego, będziesz mogła się pochwalić swoimi osiągnięciami, fotkami potraw i podzielić się z innymi sprawdzonymi przepisami. Niektóre z kulinarnych fotoblogów to prawdziwe perełki - piękne zdjęcia, okraszone dowcipnymi opisami, są prawdziwą kopalnią kuchennych inspiracji! […] W tym hobby nie ma barier i granic - gotowaniem pasjonują się ludzie niezaleŜnie od wieku, płci i zakątka świata który zamieszkują. Jeśli zarazisz się tą pasją, szybko przybędzie Ci nowych przyjaciół, kaŜdy kraj do którego dotrzesz będziesz poznawała od strony jego kuchni, a zamiast pamiątek będziesz zwoziła przyprawy i przepisy na nowe potrawy. Nie mówiąc juŜ o tym, Ŝe chętnych do próbowania smakołyków na pewno nie zabraknie :) http://www.kotek.pl/kotek/1,87050,7549110,Moda_n a_gotowanie.html Nadeszła moda na gotowanie w domowym zaciszu. Dziś gotowanie jest trendy. Jesteśmy coraz bardziej otwarci na światowe nowości kulinarne. Koniec z wizytami w drogich restauracjach. Czas na przygotowywanie potraw w domu. W modzie są kuchnie z całego świata między innymi kuchnie indyjska, włoska, azjatycka, hiszpańska. W kaŜdej kuchni kaŜdy wyszuka interesujące przepisy dla siebie. Pomysły na smaczne dania z owoców morza, warzyw, mięs, pyszne desery oraz znakomite trunki zawiera kaŜda dobra ksiąŜka kucharska. Moda na gotowanie nabiera u nas niezwykłego tempa. Młodzi Polacy ku zdziwieniu starszego pokolenia są chętni do gotowania. Główna przyczyna tego, Ŝe chętniej gotujemy tkwi w szybkim dostępie do przepisów. Dobrze gotować moŜna nauczyć się z programów telewizyjnych oraz wykorzystując przepisy umieszczone na stronach internetowych. Fajne przepisy kulinarne moŜna równieŜ znaleźć na forach internetowych. Skarbnicą przepisów kulinarnych jest ksiąŜka kucharska.[…] Obowiązuje zasada, według której jedzenie musi być nie tylko dobre, ale pomysłowe i podane w ciekawy sposób. Nowoczesne panie powinny zaskoczyć swoich najbliŜszych czymś wyjątkowym. W kuchni gotując moŜna relaksować się, realizować swoje fantazje. Gotowanie w domu w przeciwieństwie do restauracji daje nam moŜliwość kosztowania przygotowywanych dań. Zawsze moŜemy zmienić nieco przepisy kulinarne, które wykorzystujemy. W kuchni zawsze znajdzie się coś, z czego w błyskawiczny sposób moŜna przygotować znakomity posiłek. MoŜe wystarczy czasem wykorzystać inne przepisy kulinarne niŜ dotychczas. świata, nie tylko jako sam fakt poznawania ciekawych potraw. Jest to sposób a poznawanie kultur krajów poprzez tajniki ich kuchni, z których moŜna czerpać wiele, rozwijając dodatkowe zainteresowania i pasje. A przecieŜ mamy w zanadrzu nasze babcie, prababcie, polskie specjały ich ciekawe formy z których powstają nowe pomysły, propozycje do spędzania czasu, wolnego czasu - odrobinę inaczej niŜ w pubie przy tej samej pizzy czy burgerze. Uczniowie klas maturalnych Propozycje filmowe i teatralne bez uprzedzeń „Czasem słońce, czasem deszcz” Rahul kocha Anjali, Anjali kocha Zahula. On jest bajecznie bogaty. Ona pochodzi z biednych przedmieść. Jeśli chłopak zdecyduje się na ten związek, straci wszystko, co dla niego najwaŜniejsze. Jednak ta miłość nie zna przeszkód… „Czasem słońce, czasem deszcz” to najkosztowniejsza produkcja z Hollywood i zarazem największy przebój indyjskiego kina. JuŜ 1,5 miliarda widzów na całym świecie porwała ta opowieść, zrealizowana z ogromnym rozmachem, pełna muzyki i tańca. „Czasem słońce, czasem deszcz” jest pochwałą Ŝyciowego optymizmu i podstawowych wartościrodziny, przyjaźni i odwagi. Gorąco zachęcam do obejrzenia całego filmu. Jest to niezwykle wzruszająca opowieść która poruszy nawet najtwardsze serce. Oprócz niezwykle pięknych utworów i barwnych teledysków moŜemy takŜe podziwiać znakomitą grę aktorską znanego na całym świecie Shah Rukh Khana oraz takich aktorów jak: Kajol, Kareena Kapoor czy Hrithik Roshan. UwaŜam ze jest to jeden z najpiękniejszych filmów Bollywood oglądany przez miliony widzów z róŜnych krajów na świecie. Opracowała: Ania Skrobisz, kl. III a. Źródło: http://www.stopklatka.pl/film/film.asp?fi=21842 &sekcja=recenzja&ri=5757 Zaproponowane powyŜej przykłady z bardzo roŜnych stron są warte przemyślenia. Polecają przyłączenie się do zainteresowań kuchniami "Asylum 5D" - polska animacja wkrótce w kinach Wiosną 2010 r. na ekrany kin powinna trafić pierwsza polska animacja 5D. Film zatytułowany jest "Asylum 5D" i powstaje w studio Virtual Magic we współpracy z firmą AMD, partnerem technologicznym produkcji. "Asylum 5D" będzie ok. 12-minutową animacją komputerową, która będzie wyświetlana kinach w technice stereoskopowej 3D. To jednak nie wszystkie atrakcje, jakie czekają na widzów - 27 będą oni mogli takŜe poczuć zapachy i podmuchy wiatru. Dodatkowych wraŜeń dostarczyć mają ruchome fotele w specjalnie przystosowanych salach kinowych. Fabuła filmu toczyć się będzie w mrocznej scenerii zakładu dla chorych umysłowo, a świat będzie przedstawiony z perspektywy widza. Twórcom "Asylum 5D", jak sami mówią, zaleŜy na tym, aby wygenerowana animacja była bardzo realistyczna, bo tylko to pozwoli poczuć prawdziwie mroczny klimat. "Widz musi wejść w głąb akcji rozgrywającej się na ekranie, zapominając o tym, Ŝe znajduje się w kinie. Sprawimy, aby akcja niejako go otoczyła. WraŜenia muszą być wręcz namacalne. Trudno jest usiedzieć spokojnie w fotelu gdy spadają na nas roztrzaskane przedmioty, lub gdy czuje się na nogach pełzające insekty" - przekonuje Daniel Zduńczyk, reŜyser. Produkcję filmu wspiera firma AMD, której procesory Phenom II i Opteron -wykorzystywane są przez studio do renderingu. W pracach nad animacją uŜyto takŜe systemu "True 3D", który ma zapewniać widzowi bardziej komfortowy odbiór obrazów trójwymiarowych, ograniczając przt tym zmęczenie wzroku. http://www.pcworld.pl/news/354687/Asylum.5D .polska.animacja.wkrotce.w.kinach.html Rewers (AKA Reverse) (2009) Akcja filmu, rozgrywa się w dwóch planach czasowych – we wczesnych latach pięćdziesiątych oraz współcześnie. Główną bohaterką jest Sabina (Agata Buzek), "szara myszka", która właśnie przekroczyła trzydziestkę. W jej Ŝyciu wyraźnie brakuje męŜczyzny. Matka (Krystyna Janda) wie o tym najlepiej, dlatego 28 próbuje za wszelką cenę znaleźć dla swojej córki odpowiedniego kandydata na męŜa. Całą sytuację kontroluje babcia (Anna Polony), ekscentryczna dama o ciętym języku, przed którą nie uchowa się Ŝadna tajemnica. W przedwojennej kamiennicy pojawiają się kolejni adoratorzy. śaden z nich nie wzbudza jednak zainteresowania Sabiny. Pewnego dnia, "jak spod ziemi", zjawia się uroczy, inteligentny i diabelsko przystojny Bronisław (Marcin Dorociński). Jego obecność rozpocznie serię zaskakujących zdarzeń, które ujawnią drugą stronę kobiecej natury... http://rewers.filmweb.pl M.K Trochę teatru - podstawy wiedzy o teatrze Teatr – rodzaj sztuki widowiskowej, w której aktor lub grupa aktorów na Ŝywo daje przedstawienie dla zgromadzonej publiczności. Terminem tym określa się teŜ czasem sam spektakl teatralny lub teŜ budynek, w którym on jest grany. Aktor i widz to dwa najistotniejsze składniki, bez których istnienie teatru nie byłoby moŜliwe. Teatr moŜe obyć się bez reŜysera, inscenizatora, choreografa czy scenografa, ale spektakl bez widzów lub bez aktorów nie jest moŜliwy. Aktor jest, więc podstawowym tworzywem teatru, elementem niezbędnym. Z kolei sam teatr to ukierunkowane działania aktorów na uŜytek publiczności. Z drugiej jednak strony z nielicznymi wyjątkami aktorzy aŜ do XIX wieku byli pogardzani i biedni. Do wyjątków naleŜeli artyści opłacani przez mecenasów. Pełnowartościowy spektakl teatralny to taki, w którym następuje swego rodzaju porozumienie pomiędzy sceną a widownią. Teatr to rodzaj sztuki, która odwołuje się niemal do wszystkich zmysłów człowieka. Łączy obraz z dźwiękiem, ukazuje bezruch lub ruch. Czasem nawet moŜe odwołać się do zmysłu węchu lub dotyku. Rzeczywistość teatralna to rzeczywistość umowna Rodzaje widowisk teatralnych • przedstawienie dramatyczne; por. dramat (moŜe teŜ zawierać elementy innych rodzajów widowisk teatralnych) • opera, pierwotnie opera seria (powaŜna), od XVII wieku takŜe komiczna • operetka – z mniej skomplikowaną fabułą niŜ opera, z niej wykształciły się gatunki współczesne: śpiewogra, musical • balet, który wykształcił się z komedii dell'arte i widowisk jarmarcznych • pantomima – oparta wyłącznie na geście, mimice, ruchu, z wyeliminowanym słowem • teatr plastyczny – opierający się na plastyce ruchu, dekoracji i sposobu wyraŜania się (por. np. twórczość Józefa Szajny i Henryka Tomaszewskiego). Rodzaje teatru: sceniczny, bulwarowy, ogródkowy, radiowy, telewizyjny, uliczny, objazdowy, szkolny, lalkowy, muzyczny Elementy struktury spektaklu • tekst bądź scenariusz – jest punktem wyjścia do realizacji spektaklu • aktor – decyduje o autonomiczności teatru i jego wyróŜnienia od innych dyscyplin artystycznych; odwiecznym problemem jest pytanie, czy aktor jest twórcą, czy jedynie odtwórcą, wykonawcą • gest, mimika • choreografia • ruch sceniczny – uwidacznia zmiany sytuacji scenicznych (jeśli powtarza się ten sam ruch sceniczny na początku i na końcu, nazywa się to klamrą) • czas scenowy – musi być wymierny, konkretny, jest róŜny w róŜnych warunkach historycznych i kulturowych; obecnie spektakl trwa 2-3 h (nie jest równoznaczny z czasem percepcji); z góry zostaje zagospodarowany przez dramaturga • przestrzeń sceniczna – stosowane są róŜne środki, aby unaocznić widzom miejsce lub sytuację • scenografia • oprawa muzyczna • reŜyseria Widownia teatralna Niezbędnym elementem spektaklu teatralnego jest teŜ widownia teatralna, czyli zbiór osób, które znajdują się na sali w danym czasie. Do przełomu XIX i XX wieku widzowie mogli aktywnie uczestniczyć w przedstawieniach. Obecnie naleŜy to do rzadkości (z wyjątkiem prezentacji kabaretowych). Widzów od przedstawienia oddziela tzw. "Czwarta ściana". Dzieło sztuki jest dziełem sugestywnym. Na sugestie dochodzące ze sceny najbardziej reagują widzowie, którzy są wraŜliwi lub aktywni. Z kolei na ich reakcje reagują inni. Źródła teatru Sztuka ta ma swoje źródła w staroŜytnych formach kultu religijnego. Pochodzi od dionizji – świąt w staroŜytnej Grecji organizowanych na cześć Dionizosa – boga wina, urodzajów, a takŜe narodzin i śmierci. (Według innej koncepcji człowiek od najmłodszych lat ma skłonności do naśladowania – teoria Arystotelesa). Po raz pierwszy aktora wprowadził w 543 roku p.n.e. Tespis. Później Ajschylos wprowadził drugiego aktora, a Sofokles uznał za stosowne wprowadzenie aktora trzeciego. W jednym czasie na scenie starogreckiego teatru nie pojawiało się więcej niŜ 3 aktorów. Aktorzy występowali w kolorowych maskach, które odzwierciedlały humor granej przez nich postaci. Miejsce spektakli, ich czas trwania Pierwsze przedstawienia odbywały się po prostu tam, gdzie mogliby się zebrać mieszkańcy całego miasta i obejrzeć duŜe widowisko, np. na zboczach wzgórz. Miało to poniekąd związek z ideą sztuki greckiej, głoszącej przyjaźń i zgodę z naturą. Spektakle zaczynały się o wschodzie słońca, a kończyły o jego zachodzie; odbywały się przez kilka dni z rzędu[9]. Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82ochy Opracowała: Luba B. kl. III a Warto obejrzeć, przeczytać, posłuchać SierŜant Ojciec Lancelota zginął 15 lat temu. Był genialnym magiem-teoretykiem. Być moŜe dlatego właśnie poszukiwał go kontrwywiad królowej... Na syna spadła domniemana wina ojca i został karnie wcielony do batalionu zwiadu Jej Wysokości. Tu przeciętna długość Ŝycia jest krótsza niŜ okres słuŜby... Ale od czasu, gdy jednostka Lancelota wylądowała w małym Joudzou, leŜącym na granicy z ziemią niczyją, Ŝycie sierŜanta Lancelota zdaje się w przyspieszonym tempie dobiegać końca... Bez litości Kolejna po Jednym strzałem i Echu w płomieniach powieść z największym twardzielem w dziejach literatury, Jackiem Reacherem, w roli głównej. O Jacku Reacherze nie wiadomo wiele. Jest byłym oficerem Ŝandarmerii. Jest silny, inteligentny i przebiegły. Uwielbiają go 29 kobiety oraz... kłopoty. Te drugie nawet bardziej. Tym razem miało obyć się bez zaskoczeń. Edward Lane zapakował właśnie milion dolców w róŜnych banknotach do walizki. To okup. MęŜczyzna zapłaci o wiele więcej, by odzyskać Ŝonę i dziecko, Jack o tym wie. Wie równieŜ, Ŝe ma wytropić porywaczy, zemścić się. Nie wie tylko jednego - Ŝe prowadzący nielegalne szkolenia najemników do wynajęcia Lane, ma jeszcze tajemnice, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Niedługo po rozpoczęciu polowania Reacher dowiaduje się o swoim pracodawcy więcej, niŜ kiedykolwiek chciałby wiedzieć. Ale jest juŜ za późno, Ŝeby się wycofać. Colorado Kid. Worek kości Colorado Kid - Na wyspie Moose-Lookit dwóch doświadczonych dziennikarzy wprowadza w tajniki zawodu przybyłą tam praktykantkę. W ramach nauki, przytaczają historię człowieka zwanego Colorado Kidem, którego znaleziono martwego na jednej z plaŜ wyspy. Policji jego śmierć wydawała się łatwa do wyjaśnienia, jednak dziennikarze rozpoczęli prywatne śledztwo. Okazało się, Ŝe nieznany męŜczyzna pracował jako grafik w agencji reklamowej w Kolorado. Z niewiadomych powodów bez słowa opuścił Ŝonę i dziecko. Dlaczego tak postąpił? Dziennikarze starają się odtworzyć godzina po godzinie ostatni dzień jego Ŝycia, ale mimo ich wysiłków mnoŜą się pytania, na które nie ma odpowiedzi. Przypadek Colorado Kida jest dla mentorów młodej praktykantki przykładem prawdziwej niewyjaśnionej tajemnicy, której nie wolno powierzać nieodpowiedzialnym dziennikarzom, mogącym tak interpretować fakty, by wzmocnić sensacyjność zdarzenia. Przy okazji - a moŜe przede wszystkim - jest okazją do wyłoŜenia zasad odpowiedzialności dziennikarza wobec prawdy oraz ludzi z pierwszych stron gazet Worek kości Nagła śmierć Ŝony oznacza dla Michaela Noonana, autora poczytnych ksiąŜek, koniec 30 kariery pisarskiej. Walcząc z twórczą niemocą, w poszukiwaniu natchnienia wraca do miejsca, gdzie spędził z Ŝoną wiele szczęśliwych dni do starego domu nad jeziorem. Nie jest mu jednak dane zaznać spokoju, którego tak bardzo potrzebuje - wbrew swojej woli zostaje wplątany w konflikt podsycany przez tajemnicze siły, gnieŜdŜące się w wiekowej budowli. Stawką zaŜartej walki jest ludzkie Ŝycie, szczęście, a takŜe spokój tych, którzy odeszli. Warszawa nie odbudowana to opowieść o mieście okresu belle epoque, mieście, które na przełomie XIX i XX wieku wykorzystało swą szansę na stanie się metropolią w europejskim stylu i to mimo wielu utrudnień wynikających z braku niepodległości. Budowanie domy i gmachy uŜyteczności publicznej projektowane były przez najlepszych architektów z rozmachem i wizją przyszłego rozwoju, której wyraźnie zabrakło urbanistom po II wojnie. I właśnie o tych domach, które niestety juŜ nie istnieją, opowiada ta ksiąŜka. Publikacja zawiera ponad 200 archiwalnych fotografii, które choć w niewielkim stopniu dają nam pojęcie o pięknie tamtej Warszawy Nowy krąŜek szwedzkiej metalowej formacji, następca dobrze przyjętego "Attero Dominatus" z 2006 roku. Całość nagrano w studiu Abyss Studios z Peterem Tägtgrenem za konsoletą. Dostępne są trzy formaty - CD, rozkładany krąŜek analogowy (gatefold) oraz CD/DVD ze specjalną ksiąŜeczką. Jeden utwór "40:1" traktuje o bohaterstwie polskich Ŝołnierzy w czasie II wojny światowej. Źródło: www.empik.com, www.ksiązka.net.pl Rozmowy Nocą Muzyka do długo oczekiwanego filmu "Rozmowy Nocą". Film " Rozmowy Nocą" to prawdziwy i zabawny portret pokolenia singli z wielkiego miasta, którzy, wbrew powszechnej opinii, staraja sie za całych sił znaleźć swoja drugą połówke pomarańczy. Pododna i pełna optymizmu opowieść o ludziach stworzonych dla siebie , jednak poszukujących szczęścia na róŜne sposoby. Muzyka do filmu to zestaw melodyjnych piosenek w klimacie bossa novy, smooth jazzu i romantycznych ballad. Film w kinach na walentynki, płyta najlepszym prezentem w Dniu Zakochanych. Hurra! Zespół Kult powstał na początku 1982 r. Swój pierwszy koncert zagrał 7 lipca 1982 roku w warszawskim klubie „Remont” i od tamtej pory, jako jeden z nielicznych polskich wykonawców, nieprzerwanie przez ponad dwadzieścia pięć lat działa na polskim rynku muzycznym. W swoim dorobku mają 13 płyt długogrających, a kaŜda z nich osiągnęła status Złotej Płyty. Ponad trzydzieści piosenek Kultu znalazło się na szczytach wielu list przebojów, a na trójkowej Liście Wszech Czasów słuchacze audycji Marka Niedźwieckiego umieścili aŜ pięć utworów Kultu, co jest najwyŜszym wynikiem wśród polskich wykonawców. Zagrali ponad 1500 koncertów, grali na większości najwaŜniejszych przeglądów i festiwali w Polsce. Z koncertami gościli m.in. w Brazylii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Ich koncerty to prawie trzygodzinne spektakle, a od 1999 r. na stałe do kalendarza najwaŜniejszych wydarzeń kulturalnych wpisała się Trasa Październikowa KULTu, czyli seria kilkunastu duŜych koncertów w całej Polsce, na którą co roku czekają fani zespołu w całej Polsce. 28 września ukaŜe się najbardziej oczekiwana płyta roku 2009 – „HURRA!” zespołu KULT. Jest ona 14stą juŜ płytą w dorobku zespołu. Płyta ta zawiera 15 kawałków w kultowym klimacie. Pierwszym singlem promującym płytę jest „MARYSIA”. Humor …czy dla ochłody Zima na świecie: 20°C Grecy zakładają swetry (jeśli je tylko mogą znaleźć). 15°C Jamajczycy wł ączają ogrzewanie (oczywiście, jeśli je mają). 10°C Amerykanie zaczynaj ą się; trząść z zimna. Rosjanie na daczach sadzą ogórki. 5°C Mo Ŝna zobaczyć swój oddech. Włoskie samochody odmawiają posłuszeństwa. Norwedzy idą się kąpać do jeziora. 0°C W Ameryce zamarza woda. W Rosji woda gęstnieje. - 5°C Francuskie samochody odmawiaj ą posłuszeństwa -15°C Kot upiera si ę, ze będzie spał z tobą w łóŜku. Norwedzy zakładają swetry. -17.9°C W Nowym Jorku wła ściciele domów włączają ogrzewanie. Rosjanie ostatni raz w sezonie wyjeŜdŜają na dacze. -20°C Ameryka ńskie samochody nie zapalają. -25°C Niemieckie samochody nie zapalaj ą. Wyginęli Jamajczycy. -30°C Władze podejmuj ą temat bezdomnych. Kot śpi w twojej piŜamie. -35°C Zbyt zimno, Ŝeby myśleć. Nie zapalają japońskie samochody. -40°C Planujesz przez dwa tygodnie nie wychodzić z gorącej kąpieli. Szwedzkie samochody odmawiają posłuszeństwa. -42°C W Europie nie funkcjonuje transport. Rosjanie jedzą lody na ulicy. -45°C Wygin ęli Grecy. Władze rzeczywiście zaczynają robić coś dla bezdomnych. -50°C Powieki zamarzaj ą w trakcie mrugania. Na Alasce zamykają lufcik podczas kąpieli. -60°C Białe nied źwiedzie ruszyły na południe Kanady i dotarły do Florydy -70°C Zamarzło piekło. -73°C Fi ńskie słuŜby specjalne ewakuują świętego Mikołaja z Laponii. Rosjanie zakładają uszanki. -80°C Rosjanie nie zdejmuj ą rękawic nawet przy nalewaniu wódki. -114°C Zamarza spirytus etylowy. Rosjanie są wkurzeni 31 Opracowanie redakcyjne: Izabela Rudnicka, Janina Bołdak Współpraca: Ewa Gutowska, Ewa Droszcz, Dariusz Bielecki, Krystyna Dmitrzak, Teresa Lesiak, Dorota Czarniak. BoŜena Nerć Zdjęcia: Krystyna Dmitrzak, Izabela Rudnicka, Ewa Droszcz, Ewelina Zabłocka, Luba Bobiw Zespół redakcyjny: Luba Bobiw, Igor Wolański, Ewelina Zabłocka, Anna Skrobisz, Jacek Cyran, Igor Kruk , Adam Olasek, Kamil Matysiak, B. Janowska, E. Siedlecka Numer aktualny oraz numery archiwalne dostępne są na stronie internetowej szkoły pod adresem: www.bryla.edu.pl O przyszłości wiemy tylko, Ŝe przyjdzie… Nasza wiedza o teraźniejszości jest najczęściej chaotyczna, jeśli nie zupełnie zniekształcona, bo tkwimy w samym jej środku, a nasza rzeczywistość jest w trakcie stawania się, wynik zaś jest niepewny. Pewna jest tylko przeszłość. MoŜemy ją źle zrozumieć, spaczyć ale nigdy zmienić." Franco Cuolo K.S. 32
