KAZANIE – ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY Szanowna Pani Dyrektor

KAZANIE – ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY Szanowna Pani Dyrektor

1
KAZANIE – ŚWIĘTO PATRONA SZKOŁY
Szanowna Pani Dyrektor, Drodzy nauczyciele, wychowawcy,
Drodzy Rodzice, i wy kochane dzieci. Musi być to wielkie
święto skoro jest z nami Gospodarz naszej wsi Pan Janusz
Burnóg, Komendanta OSP Pan Paweł Kraj i Prezes OSP Pan
Tadeusz Sacha.
Ludzie często poszukują skarbów. Zapewne oglądaliście
kiedyś taki film, pokazujący,
jak to ktoś znalazł bardzo
starą mapę, a na niej
wskazane miejsce ukrycia
skarbu. Potem taki
podejmuje trudną i
niebezpieczną wyprawę,
ryzykuje swoje życie, aby
znaleźć ten skarb.
Wyobraźcie sobie jakąś
jaskinię, albo tajemniczą, bezludną wyspę, gdzie znajduje się
stara, okuta metalem skrzynia, a w niej kosztowności, złoto,
2
korale, perły, diamenty. Tak ludzie najczęściej wyobrażają
sobie skarb.
Ale może być jeszcze i inne pojęcie skarbu.
W sobotę miałem ślub siostrzeńca i mówiłem w kazaniu
ślubnym, że ci, którzy biorą ślub pod wpływem wielkiej
miłości zwracając się do siebie używają takich ozdobników:
mój ty skarbie, moje ty złotko z nieba mi spadłeś.
Czasem rodzice mówią o swoich dzieciach, i słusznie, że to są
ich skarby, a czasem ktoś starszy pokazuje mi po kolędzie
fotografię swojej zmarłej mamy i mówi, proszę księdza, że to
zdjęcie jest dla mnie największym skarbem. Albo ktoś inny,
kto ciężko choruje powie, że największym skarbem dla niego
jest zdrowie, a jeszcze inny, kto musiał żyć daleko od ojczyzny
powie, że największym skarbem jest ojczyzna.
Widzimy więc, że słowo „skarb” może oznaczać bardzo wiele,
mówiąc, krótko jest to taka najważniejsza i najcenniejsza rzecz
dla człowieka. Mógłbym teraz zapytać kto lub co jest dla was
takim prawdziwym skarbem.
Z okazji święta Patrona naszej szkoły, powiemy, że dla nas
takim największym skarbem jest kto? Oczywiście nasz Patron,
Św. Jan Paweł II. Nie wiem, czy pamiętacie jak w czasie rorat
odkrywaliśmy skarby Jana Pawła II. Pomagała nam w tym
piosenka.
Posłuchajcie jej jeszcze raz: „Skarby, skarby chcesz je znaleźć?
Bądź podobny do niego. I podążaj z nami ścieżką Jana Pawła
II. Wielkiego świętego’.
3
I dzisiaj spróbujemy znaleźć i odkryć te skarby Jana Pawła II.
Ja jak chce, aby dzieci zapamiętały coś z kazania to
przygotowuje takie rekwizyty. Nie wiem czy pamiętacie jakie
były rekwizyty na rozpoczęcie roku szkolnego? Buty.
No właśnie a dzisiaj przygotowałem takie sztabki złota. W
Internecie dowiedziałem się, że taka jedna sztabka złota
kosztuje ponad trzy miliony złotych. Ja mam ich dziesięć, więc
ile wynosi ten mój skarb. Łatwo policzyć, że ponad 20 mln.
Ale był taki piosenkarz Stanisław Sojka, który śpiewał tak:
„Nie dajmy się oszukać, nie dajmy się ogłupić, są na tym
świecie rzeczy, których nie można kupić”.
Właśnie te skarby Jana Pawła drugiego, one powodują, że już
na ziemi mamy kawałek nieba, ale nie można ich kupić, można
je tylko odnaleźć i podarować innym.
I tak pierwszy skarb, który pomaga nam znaleźć nasz Patron to
wiara. Wiara powoduje, że człowiek widzi dużo więcej niż
oczami. Wiara to też są oczy tylko duszy. Adam Mickiewicz
wielki poeta pisał kiedyś, że be wiary nasz rozum byłby jak
niewidomy. Bez wiary trudno byłoby nam znaleźć sen życia.
To wiara nam mówi, że jest życie wieczne, gdzie już każdy
będzie szczęśliwy, bo tam nie będzie już cierpienia, szkoły też.
Drugi skarb, który pozwala nam znaleźć Jan Paweł II to życie.
Życie jest darem od Boga mówi papież. Dlatego o dzieciach się
mówi, że są darem nieba dla rodziców. Ja się nie dziwię, że
mama czasem mówi o swoim dziecku: mój ty aniele. Skoro
tak, to powinniśmy śpiewać tak, jak pewna piosenkarka: O
4
życie, kocham cie nad życie. Powinniśmy dbać o zdrowie. Inny
poeta Jan Kochanowski napisał taką ładną fraszkę: „Szlachetne
zdrowie, nikt się nie dowie, jako smakujesz, aż się zepsujesz”.
No właśnie dopóki człowiek jest zdrowy, to o zdrowie nie dba.
A kiedy zachoruje, to oddał by wszystkie swoje skarby aby być
zdrowym, ale wtedy najczęściej jest już za późno.
Trzeci skarb, który pozwala nam
znaleźć nasz Patron Szkoły to
rodzina. Papież mówi, że
przyszłość naszej Ojczyzny i
całego świata zależy od rodziny.
Rodzina jest jak komórka w
naszym organizmie. Komórki są
zdrowe to i całe ciało jest zdrowe. Dziecko jeśli nie ma
kochającej rodziny, bardzo szybko nabawi się choroby
sierocej.
Czwarty skarb to Ojczyzna. Dla papieża Ojczyzna jest jak
matka, bo jej wiele zawdzięczamy. Dlatego papież zawsze jak
przyjeżdżał do Polski, to co robił kiedy wysiadł z samolotu?
Całował polską ziemię, tak jak się całuje ręce mamy. Bez
Ojczyzny nie moglibyśmy się uczyć, rozwijać swoich talentów,
wypoczywać w ładnych miejscach. Ktoś kto kocha Ojczyznę,
to modli się za nią, szanuje znaki i symbole narodowe, pilnie
się uczy, zna historie i geografię Polski.
Piąty skarb, który pomaga nam odkryć nasz Patron to przyroda.
Papież często powtarzał słowa z księgi Mądrości, że głupimi są
ci ludzie, którzy patrzą na piękno przyrody, nie widzą w niej
5
śladów Boga. Ja się nie dziwię, ze papież lubił uprawiać
turystykę. Kochał góry, bo jak powiedział, tam jest bliżej do
Boga. W Tatrach mamy nawet jeden szlak Jana Pawła II.
Szóstym skarbem jest wiedza. W Wadowicach papież nawet
sam powiedział, że się dobrze uczył. Kiedyś pokazywałem
wam na slajdach świadectwa szkolne Karola Wojtyły. Przy
każdym przedmiocie pisze bardzo dobry. A w indeksie
seminaryjnym valde bene, co też znaczy bardzo dobry.
Dlaczego posiadanie
wiedzy jest takie ważne. Bo
jeśli ktoś się dobrze uczy, to
znaczy rozwija talenty
otrzymane od Boga, że jest
pracowity. Tylko mądrzy
ludzie mogą zmieniać
innych i Polskę na lepsze –
mówi Papież.
Skarby Jana Pawła II są niewyczerpane i jest ich mnóstwo. Tak
że co roku możemy odkrywać z okazji Święta Patrona Szkoły
nowe skarby. Mam jeszcze dwa skarby: życzliwość i wrodzone
talenty. W niedzielę w kazaniu papieskim odwołałem się do
świadectwa dziennikarza, który nawrócił się do Boga pod
wpływem pontyfikatu Jana Pawła II. I w tym świadectwie
mówi, że to co go urzekło u Jana Pawła II to to, że był dobrym
człowiekiem, że był dobrym, czyli życzliwym dla każdego
człowieka, nawet wyznawcy innej religii. Co to znaczy być
życzliwym. To znaczy wszystkim dobrze życzyć, do
6
wszystkich się uśmiechać, być tak pozytywnie nastawionym do
szkoły, do koleżanek i kolegów, do starszych. Jest to
udowodnione naukowo, że ci, którzy się często uśmiechają, są
życzliwi, mają poczucie humoru i pogodę ducha żyją dłużej.
Kochane dzieci! Pan Jezus w przypowieści „O bogaczu” mówi,
że jeśli ktoś gromadzi tylko skarby ziemskie, w chwili śmierci
straci wszystko i będzie nieszczęśliwy całą wieczność. I dodaje
Pan Jezus, że tak dzieje się z każdym kto skarby gromadzi
tylko dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem. Dlatego się
cieszę, że jest dużo dzieci w naszej szkole, które dziękują Bogu
za otrzymane skarby i talenty. Jak dziękują? Służą Bogu z
radością w Kościele, bo należą do DSM czy LSO. Przychodzą
na różaniec, majówki czy roraty. Dziękuję Asi, że pomaga mi
odkrywać te skarby
jakie tkwią w
dziewczynkach na
chwałę Boga i
Maryi. Muszę też
powiedzieć, że w
naszej szkole są
dzieci, które
wybrały kanapę i nie
chcą założyć butów wyczynowych, o co prosił papież
Franciszek. Mamy już 13 październik a ja jeszcze ich nie
widziałem na różańcu. Pan Jezus by powiedział, że zakopali
skarby które Pan Bóg im dał. Myślą tylko o sobie. Życzę sobie,
wam, i waszej szkole, by te skarby Jana Pawła II doprowadziły
7
nas do tego, że ktoś pod koniec naszego życia powie, tak jak o
papieżu, to był Wielki Człowiek, a Szkoła do której uczęszczał
była wyjątkowa.