Leci "Birdman"! - Odra-Film

Transkrypt

Leci "Birdman"! - Odra-Film
Odra-Film
Leci "Birdman"!
DCF zaprasza od piątku 23 stycznia na pokazy długo oczekiwanej czarnej komedii Alejandra Gonzáleza
Ińárritu, nominowanej do 9 Oscarów i 10 nagród BAFTA, z Michaelem Ketonem, Emmą Stone, Edwardem
Nortonem i Naomi Watts.
Opowiada ona o aktorze, przed laty gwiazdorze kina akcji, który chce zdobyć uznanie i odzyskać sławę, wystawiając sztukę na Broadwayu.
„Birdman,
czyli (nieoczekiwane pożytki z niewiedzy)” to czarna komedia o aktorze Rigganie Thomsonie (Michael Keaton), znanym przed laty z roli superbohatera, który stawia czoła wyzwaniu, jakim jest wystawienie sztuki na Broadwayu. Czy dzięki teatrowi uda mu się wskrzesić karierę i udowodnić światu i sobie, że jest artystą, a nie przebrzmiałą hollywoodzką gwiazdą? Tuż przed premierą szykowanego spektaklu odtwórca głównej roli ulega tajemniczemu wypadkowi. Jego sceniczna partnerka, Leslie (Naomi Watts), sugeruje zatrudnienie popularnego Mike’a Shinera (Edward Norton). Riggan nie ma do tego przekonania, ale zgadza się, bo jego producent i przyjaciel, Jake (Zach Galifianakis), naciska, by zaangażować aktora, który przyciągnie jak najwięcej widzów. Na domiar złego, Riggan ma problemy ze swoją dziewczyną Laurą (Andrea Riseborough), córką i asystentką Sam, która dopiero wyszła z odwyku (Emma Stone) i byłą żoną Sylvią (Amy Ryan).
Film
zdobył 2 Złote Globy (Najlepszy Aktor w Komedii lub Musicalu, Najlepszy
Scenariusz), 2 nagrody na festiwalu w Wenecji; ma 9 nominacji do Oscara
i 10 do nagród BAFTA.
GŁOS MEDIÓW:
W czarnej komedii (…) Ińárritu zachwycać się można wieloma rzeczami. Najbardziej oczywistą jest fenomenalna, oscarowa kreacja Michaela Keatona, grającego tu w pewnym sensie siebie samego. Aktora jednej roli –
Batmana z widowiska Tima Burtona – od przeszło dwóch dekad skazanego na
upokarzające występy w trzeciorzędnych produkcjach. (...) Keaton jako paranoik starający się wszelkimi sposobami wyrwać ze szponów nałogów i wykorzystać okazję, by rzucić publiczność na kolana, jest wspaniały. (...) Niesamowite jest i to, że teatralna sceneria, Nowy Jork, pogmatwana, schizofreniczna sytuacja egzystencjalna aktora zlewają się w
strumień świadomości ukazany na ekranie w szaleńczym tempie za pomocą trwającego niemal półtorej godziny jednego ujęcia. Robota, jaką wykonał operator Emmanuel Lubezki, zasługuje na słowa uznania nawet większe niż perfekcyjna reżyseria Ińárritu, czującego się w tym pozbawionym na pozór
logiki świecie niczym ryba w wodzie. Trzecia rzecz godna najwyższych pochwał to błyskotliwie poprowadzone role drugoplanowe genialnie oddające nienawistne stosunki panujące w środowisku artystów z krytykami
włącznie. Lekkie, ironiczne kino przywracające wiarę w sztukę tam, gdzie liczy się tylko komercja.
Janusz Wróblewski, Polityka
Keaton
jest tu idealnym człowiekiem na idealnym miejscu nie tylko ze swoim biogramem, ale i nieodłącznym talentem do swobodnego łączenia dramatu z komizmem. Film Ińárritu jest bowiem – nietypowo dla tego reżysera – http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 01:42
Odra-Film
komedią. Czarną, bolesną i domagającą się przedrostka „tragi-”, ale jednak komedią. (...) Ińárritu pokazuje tu rozdźwięk między światami aktorów a celebrytów, między nowojorską śmietanką a Hollywoodzkim motłochem. To jak młot i kowadło, między którymi utknął bohater, żywiący
ambicje o tworzeniu sztuki przez duże „S”, ale nie mogący uciec od pokusy powrotu do świata blockbusterów. (...) Z realizacyjnego punktu jest to prawdziwy majstersztyk, wrażenie robi niemal wszystko: praca kamery, inscenizacja, logistyka, ścieżka dźwiękowa wykorzystująca jedynie perkusję (bębniarz zresztą co jakiś czas sam pojawia się w kadrze)… Ale Ińárritu nie interesuje techniczny popis sam w sobie. Jego stylistyczny koncept doskonale sprawdza się jako zapośredniczenie doświadczenia bohatera.
Jakub Popielecki, Filmweb
Twórcom
udało się uzyskać prawdziwe uczucie teatralnej przestrzeni. Zmiany czasowe odbywają się bez cięcia, imitując nieprzerwany spektakl i monolog wewnętrzny bohatera. Dzięki płynnej formie wizualnej film może być oglądany na wielu niezależnych poziomach: jako bezlitosna satyra na show-biznes wypełniona po brzegi branżowymi żartami, przejmujący portret
wypalonego człowieka pochłanianego przez własne demony i metaforyczna przypowieść o cenie prawdziwej sztuki.
Marek Baranowski, Stopklatka
Zwiastun: http://youtu.be/8wM86-LAItg
Ińárritu
przyznaje, że wewnętrzna walka Riggana i jego pragnienie zostania docenionym są mu bliskie: „Pragnąłem zrobić film o walce z własnym ego i
o sukcesie. Nieważne, czy pragniemy pieniędzy czy uznania – to tylko chwilowa iluzja. Satysfakcja i duma powinny wynikać z nas samych – szukając poważania tylko u innych, w końcu zdajemy sobie sprawę z tego, że to za mało. Riggan przeżywa ludzkie dylematy, z którymi zmaga się każdy z nas. Widzę go jako współczesnego Don Kichota. Nie radzi sobie z otaczającą go rzeczywistością i żyje w świecie swoich wyobrażeń, a humor
wynika z cierpienia, którego doznaje. Film o Rigganie jest filmem o każdym z nas. Lubię snuć historie o bohaterach, którzy mają wady i problemy, bo z takimi postaciami możemy się identyfikować. Riggan całe życie mylił miłość z podziwem. Kiedy wreszcie zrozumiał, że to drugie jest nieważne, desperacko zapragnął bliskości i uświadomił sobie, jak trudno kochać siebie i innych.”
Michael Keaton: „Przygotowując się do roli, spojrzałem na mojego bohatera jak na zwykłego człowieka. To niełatwe zadanie. Aktorzy słyną z wybujałego ego – Riggan ma ogromny problem z samoświadomością, dumą, potrzebą uznania.”.
Granica między
rzeczywistością a iluzją jest dla Riggana bardzo cienka, a często wręcz
zanika. Na każdym kroku towarzyszy mu cień Birdmana, w którego się wcielał. „Riggan walczy z brakiem wiary w siebie, głodem aprobaty i poczuciem przeciętności. Ego jest jego najlepszym przyjacielem i największym wrogiem. Czy uda mu się stawić czoło własnym ograniczeniom i
oderwać się od nierealnych pragnień?” - mówi reżyser i dodaje: „Historia Riggana jest zabawna, ale jednocześnie smutna. Abstrakcyjna, a
przy tym realistyczna.”
http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 01:42
Odra-Film
Birdman to super ego głównego bohatera, który postradał zmysł, ale wydaje mu się, że to Birdman
zwariował.
Film opowiada o problemach, z którymi boryka się każdy z nas. Łączy humor z tragedią, iluzję z rzeczywistością i pozwala na liczne interpretacje.
„Od lat powtarzam, że gdy kończymy czterdziestkę, warto stawiać czoło tylko temu, co napawa nas lękiem. Perspektywa nakręcenia tego filmu naprawdę mnie przeraziła, bo wiązało się to ze zrobieniem czegoś nowego.”- mówi Ińárritu.
„Birdman, czyli (nieoczekiwane pożytki z niewiedzy)” / Birdman or (The Unexpected Virtue
of Ignorance) – USA 2014
reżyseria: Alejandro González Ińárritu
scenariusz: Alejandro González Ińárritu, Nicolás Giacobone, Alexander Dinelaris, Armando Bo
obsada: Michael Keaton, Emma Stone, Zach Galifianakis, Naomi Watts, Edward Norton, Amy Ryan,
Andrea Riseborough
zdjęcia: Emmanuel Lubezki
muzyka: Antonio Sanchez
dystrybucja: Imperial Cinepix
czas: 119'
http://www.odrafilm.pl
Kreator PDF
Utworzono 2 March, 2017, 01:42

Podobne dokumenty