opis poprawiony2 - Dyplomy architektura i urbanistyka

Politechnika Szczecińska
Wydział Budownictwa i Architektury
PRACA DYPLOMOWA
„Centrum multimedialne w Szczecinie”
Część opisowa
Zakład Projektowania Architektonicznego
Promotor: dr inŜ. arch. Jerzy Byrecki
Dyplomant: Marcin Markowski
Październik 2006 r.
Spis treści:
1. Przedmiot i zakres opracowania....................................................... 3
2. Cel opracowania............................................................................. 3
3. Określenie metody.......................................................................... 3
4. Badania......................................................................................... 3
5. Inspiracje....................................................................................... 4
6. ZałoŜenia projektowe...................................................................... 6
7. Opis rozwiązania projektowego........................................................ 9
7.1. Zagospodarowanie terenu.................................................. 9
7.2. Architektura...................................................................... 10
7.3. ZałoŜenia funkcjonalno – przestrzenne................................ 11
7.4. Zestawienie powierzchni pomieszczeń................................. 12
7.5. Konstrukcja i materiały...................................................... 17
8. Wnioski końcowe........................................................................... 19
9. Spis literatury i innych źródeł.......................................................... 19
10. Załączniki..........................................................................
20
2
1. Przedmiot opracowania
Przedmiotem opracowania jest projekt centrum multimedialnego z wraz
z projektem zagospodarowania terenu. Wspomniany wyŜej obiekt
zlokalizowany został ograniczony ulicami Małopolską, Jana Matejki i Teofila
Starzyńskiego na obszarze uŜytkowanym dotychczas niezagospodarowanym
niegdyś był tam Concerthaus. Obecnie część zajęta przez „dziki” parking
samochodowy.
2. Cel opracowania
Celem opracowania było moŜliwie najpełniejsze wkomponowanie go w
istniejącą strukturę nadając mu jednocześnie cechy charakterystyczne.
3. Określenie metody
Wykonano szereg analiz oraz opracowano studium funkcjonalnoprzestrzenne dla planowanej inwestycji.
4. Badania
W procesie przygotowań do projektu, wykonane zostały analizy, które
pozwoliły wyznaczyć elementy wysuwające się na pierwszy plan oraz te,
dzięki którym moŜna było zrozumieć istotę funkcjonowania przyszłej inwestycji
na obszarze przewidzianym pod zabudowę.
Istotnymi czynnikami, którch nie moŜna było pominąć był istniejący
układ komunikacji kołowej i pieszej, zieleń oraz istniejąca zabudowa.
Główną osią komunikacji w tym obszarze sa dwa ciągi uliczne Jana
Matejki z pasem zieleni, która tnie się z ulicą Małopolską.
Zgodnie z przyjętymi wytycznymi oraz wskazaniami zawartymi w
Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego postanowiono
utrzymać skalę budynku, wykorzystać połoŜenie danego obszaru szybkiego
tramwaju
5. Inspiracje
Biorąc pod uwagę temat dyplomu, jednym z początkowych zadań był
odpowiedni wybór przykładów podobnych realizacji (zespołu obiektów) oraz
inspiracji architektonicznych.
3
Jednym z najciekawszych przykładów, który zainspirował mnie najbardziej jest
budynek Mediatheque zlokalizowany Japonia, Sendai, Miyagi autorstwa Toyo Ito.
Czas realizacja 1998-2001
Powierzchnia uŜytkowa – 21,504 m2
Powierzchnia zabudowy – 2,844 m2
Liczba kondygnacji: 6 nad ziemią, 2 piwniczne
Jeśli chodzi o załoŜenia ideowe pierwszym pomysłem i ideaą były tuby
zainspirowane roślinnością wodną – wodorostami, miały one być "drzewami" z
metalowej siatki będącymi rodzajem kolumn bez masy i materii ,przez które
przepływa ruch, światło... Po wybudowaniu tuby te nie były jednak juŜ tak unikalne.
Stały się solidnymi, materialnymi tubami- wielkoskalowymi obiektami. Po
pomalowaniu i obłoŜeniu szkłem stały się po prostu produktem w klatce. Dla Ito stały
się one rzeczami- ni mniej ni więcej - tylko produktem w opakowaniu. Był to wynik nie
tylko zderzenia wirtualnych tub z rzeczywistością ale przede wszystkim impuls dla
Toyo Ito do zmiany koncepcji. Tuby juŜ nie były głównym jej elementem. Tak jak we
współczesnym świecie- powstał rozdźwięk między "IMAGE AND REALITY".
Idea obiektu jako Ŝywego organizmu. Próba połączenia idei kubicznego modernizmu
z formami organicznymi – zagadnienie od dawna nurtrujące Toyo Ito.
"Mam nadzieję, Ŝe mediateka w Sendai zainspiruje ludzi to tego aby na ulicy
kreowali swoją księgę"
" Mimo tego, Ŝe ludzie doświadczali tej przestrzeni po raz pierwszy wydawało się,
Ŝe zachowują się jakby przechadzali się po ulicy a nie wewnątrz budynku. Wierzę,
Ŝe zachowywali się tak poniewaŜ to budynek, w którym ludzie mogą czuć się
swobodnie, który nie wymusza formalnych zachowań.."
Pozostałe inspiracje są mniej znaczące i majęce wpływ na ostateczny wygląd obiektu
ale naleŜy teŜ o nich wspomnieć a do takich zaliczyć moŜna: Mediateke i muzeum
autorstwa Normana Fostera,
4
6. ZałoŜenia projektowe.
Idea
Zakłada się zaprojektowanie budynku który będzie neutralnie współczesny
przez następne dziesięciolecia.
Klasa i jakość architektoniczna budynku odpowiada proponowanej funkcji
i jest bardzo wysoka. Tak jak we współczesnym świecie - powstał rozdźwięk
między "IMAGE AND REALITY", ale w tym przypadku stanowił on impuls do
dalszego, twórczego rozwoju koncepcji.
Cel
Projekt zakłada zabudowę placu ograniczonego przez ulice Małopolska,
Jana Matejki i Teofila Starzyńskiego. Patrząc przez pryzmat czasu niegdyś
znajdowała się tam opera (Concerthaus).
ZwaŜywszy na to iŜ obecnie teren jest bardzo zaniedbany i funkcjonuje tam
(„na dziko”) parking naziemny proponuje się zagospodarowanie placu
parkingu jak i oddalonego dalej terenu porośniętego zielenią
nieuporządkowaną.
Projektowane Centrum Multimedialne w Szczecinie jest próbą
zreorganizowania tradycyjnej biblioteki, muzeum i galerii i połączenia ich z nowymi,
elektronicznymi mediami. Projekt ten jest unikalnym, bezprecedensowym
eksperymentem próbującym zmienić to, co od lat pozostawało nie wzruszone.
Próby mogą wydawać się skromne - ale wychodzą z załoŜenia, Ŝe lepiej czegoś nie
dopowiedzieć niŜ przerysować i zamknąć zbyt nonszalancko drogę dalszych
przemian. Kiedy odwiedzający wchodzą do centrum na początku mogą mieć
trudności we wskazaniu gdzie kończy się pomieszczenie a gdzie zaczyna korytarz.
Takie było jedno z zamierzeń projektu: zmniejszyć dystans miedzy przestrzenią
urbanistyczną a architekturą. Chciałem stworzyć przestrzenie i granice wieloznaczne
- tak jak wieloznaczne jest miasto. Chciałem teŜ dać ludziom więcej swobody,
radości i wolnego wyboru w korzystaniu z centrum "nowej generacji".
Centrum miało teŜ być wolne od wszelkich barier, a przede wszystkim od ograniczeń
natury administracyjnej. Budynek centrum multimedialnego ma duŜo wolnych
przestrzeni, które odwiedzający będą mogli uŜywać tak jak uŜywają ulic w mieście dla róŜnego rodzaju aktywności. Wierze, Ŝe w ten sposób obiekt stanie się miejscem
"myślenia o mieście", gdzie ludzie będą się spotykać i wpływać na siebie, Ŝe
odwiedzając ten łatwo dostępny magazyn z mediami( zawierający równieŜ publikacje,
malarstwo, fotografię, nagrania video..) i korzystając z nich będą kreować wielką,
"nierzeczywistą" księgę miasta Szczecin.
Ludzie nie są oswojeni z ideą centrum - mediateką poniewaŜ tak naprawdę
wciąŜ nie wiadomo do końca - jakie funkcje będzie ona zawierać. Zdecydowałem się
na zaakceptowanie i "rozszerzanie" rzeczywistości. W procesie kreacji wziąłem pod
uwagę to, co nieprzewidywalne - i postawiłem na ewentualna transformację i
przełamywanie granic.
5
Mimo prostej kubicznej formy obiektu chciałem mu nadać wewnątrz jego
własny charakter. Część wewnętrzna bryły jest rdzeniem dla całego obiektu, jakby
„kręgosłupem” zespalającym poszczególne funkcje. Jest monumentlną i cięŜka
częścią podkreślającą kubizm obiektu jednakŜe kryjącą w sobie luźną tkanke
złoŜonych korytarzy, wszelakich dostępności oraz mimo zamknięcia uczucie
przestrzeni. Całość okryta tak jakby aŜurowym płaszczem zbudowanym na siatce
modularnej składającej się ze stalowej konstrukcji i szyb oraz drewnianych płyt
tworzących lico ścian. AŜurowy szklany kołnierz pełni funkcje doświetleniową, oraz
komunikacyjną zapewniając oddech bryle i podkreślając jej horyzontalność.
Szklana forma okalająca budynek nie sięga ku samemu dołowi celem osłabienia jego
zwartej kubicznej bryły. Chodziło o wywarcie wraŜenia zaburzenia logicznego
polegającego na prostolinijnym kojarzeniu form geometrycznych. Patrząc na bryłę
moŜemy ją odbierać jako bardzo zwarta i konsekwentną w formie, lecz nie w tym
przypadku. Wygląd zewnętrzny jak i skala jest tylko nawiązaniem a nawet więcej
oderwaniem się od pozostałej tkanki urbanistyczno-architetonicznej. W tej jakŜe
prostej i skromnej bryle obiektu mieści się swobodny geometryczny układ. Układ
kierunków, linii oprowadzających nas po kaŜdej z kondygnacji za kaŜdym razem w
inny sposób. Nawiązaniem do tej siatki przecięć jest zagospodarowanie placu.
Istotnie współpracuje z załoŜeniami wewnętrznymi i bezpośrednio nawiązuje do
rozwiązań „rdzenia” a nawet wychodzi o krok do przodu proponując pseudo symetrie.
Celem takiego rozwiązania było zainicjowanie wraŜenia orientacji przestrzennej
polegającej na niepewności – „czy się wszędzie juŜ było ?”.
7. Opis rozwiązania projektowego
W odpowiedzi na wcześniejsze pytania oraz po przestudiowaniu
optymalnego rozwiązania funkcjonalno-przestrzennego zaproponowałam
całkowicie odmienną od istniejącej w tym miejscu zbudowę. Całość
rozwiąznania stanowi jeden budynek. Projektując taką bryłę naleŜy mieć na
uwadzę rodzaj imprez, eventów oraz perforamnce’ów tam organizowanych.
Mediateka jest Szczecinowi potrzebna, jednak naleŜy pamiętać takŜe o
dodatkowych, komercyjnych funkcjach, które pomogłyby w samofinansowaniu
się takiego obiektu oraz o stworzeniu całego kalendarza imprez i określonej
wizji jego funkcjonowania. Nie wolno zapominać o łatwym dostępie oraz
zapewnieniu wystarczającej ilości miejsc parkingowych.
Tkanka urbanistyczna potrzebuje teŜ oŜywienia – stworzenie deptaku
pieszego o charakterze placu bezpośrednio współpracującego z obiektem.
Plac z małą architekturą oraz nową projektowaną zielenią zachęci pobliskich
mieszkańców do eksploracji, a nowo projektowany budynek „domknie”
przestrzennie ten kwartał od strony ulicy Małopolskiej krzyŜującej się z jednym
z biegów ulicy Jana Matejki.
6
7.1. Zagospodarowanie terenu
Oprócz samego obiektu proponuje się zagospodarowanie placu pod funkcje
rekreacyjną. Plac będzie bezpośrednia integralna cześcia obiektu współpracującą z
nim. Przewidziane są miejsca do wypoczynku w postaci ławeczek, betonowych ław
tworzących odpowiednie poziomy do swobodnego poruszania się po nich a takŜe
został wydzielony fragment bedący częścią kawiarni znajdującej się wewnątrz.
Chodziło o swtorzenie „czegoś” w rodzaju ogrodu letniego ale tylko w szkicowej
formie. Betonowe wzniesienia naleŜą do małej architektury i pomimo Ŝe w pewnym
stopniu wyznaczają nam ścieŜke to są wpełni interaktywną częścią uŜytkową.
Dodatkowo z trzech stron mamy dostępność w postaci schodów mających wybieg na
zewnątrz a prowadzących do szklanego kołnierza (okalającego kaŜdy poziom)
pełniącego funkcje komunikacyjna jak i punktu widokowego.
7.2. Architektura
Projektowany budynek jest obiektem naleŜącym do grupy obiektów uŜyteczności
publicznej. Budynek przekracza wysokość 20 m, stąd zaliczany jest do grupy
budynków średnio wysokich (SW).
Posiada dwa główne wejścia: jedno od strony południowej – od ulicy Małopolskiej,
a drugie od strony północnej – z części placu.
Obiekt posiada dwa wejścia do księgarni – z czego jedno usytuaowane jest od strony
ulicy Małopolskiej, a drugie od strony wschodniej – w podcieniu budynku.
Dodatkowo od strony północnej przy bezpośrednim połączeniu z placem znajduje
się wejście dla dostaw wraz z miejscem parkingowym i przeznaczonej specjalnie dla
tej funkcji komunikacji kołowej.
Projekt przewiduje dwa parkingi: podziemny i naziemny. Pierwszy posiada 32
miejsca parkingowe i wjazd od strony ulicy Jana Matejki. Drugi – podziemny,
posiada 86 miejsc parkingowych z czego 6 przeznaczonych jest dla
niepełnosprawnych. Wjazd tak samo jak do paringu naziemnego odbywa się od ulicy
Jana Matejki.
7
7.3. ZałoŜenia funkcjonalno – przestrzenne
Poziom 01 :: Strefa wejściowa
1.1 Część wejściowa (ekspozycyjna)
Główne wejście do nowo projektowanego budynku. Zlokalizowane od
południowej strony, ulicy Małopolskiej. Stąd prosty dostęp do windy, toalety,
szatni, kasy a co najwaŜniejsze do aktualnego programu wydarzeń i
ogólnych informacji związanych z nimi.
1.2 Szatnia
1.3 Kasa
Miejsce zakupu biletów do galerii znajdującej się na 3 poziomie.
1.4 Sklep
Sklep z ksiąŜkami o tematyce artystycznej, w tym tematyce poświeconej
wydarzeniom związanym z centrum multimedialnym. Ponadto broszury,
czasopisma, katalogi a takŜe płyty CD i inne cyfrowe nośniki z
prezentacjami multimedialnymi. Sklep posiada dwa wejścia– od strony
8
południowej i wschodniej a takŜe bezpośrednie połaczenie z centralnym
węzłem komunikacyjnym poziomu.
1.5 Zaplecze sklepu
Magazyn gdzie składowane są zapasowe ilośći egzemplarzy oraz
sortowanie i przydział do odpowiednich działów tematycznych.
1.6 Toaleta damska i męska
1.7 Centralna część poziomu pierwszego
Centralny węzeł komunikacyjny z ustawionym pośrodku taperem grającym
na fortepianie.
Część
1.8 Hall wraz z częścia ekspozycyjna.
Drugie wejście do budynku od strony północnej. Szybki dostęp do windy
oraz węzła komunikacyjnego. Częś objeta częściową ekspozycją
informującą o aktualnym repertuarze galerii.
1.9 Zaplecze kuchni
Ciąg kuchenny zgodny zgodny z normami wraz z zachowaną ergonomią.
Bezpośrednio połączony z magazynem i pomieszczeniem dla kelnerów
oraz z barem.
1.10 Magazyn
Magazyn wraz z częścia wydzieloną dla kelnerów. Przewidziane
miejsce dla dostaw.
1.11
Bar
Pełnozakresowy bar z przewidzianymi 9 miejscami.
1.12
Kawiarnia
Miejsce wewnętrze kawiarni połączone bezpośrednio wraz częścią
przynaleŜącą do kawiarni zlokalizowaną w blisko centralnego węzła.
Ponadto kawiarnia obsługuje 3 część zlokalizowaną na zewnątrz od
północnej strony.
1.13
Toalety
Toalety przynaleŜące do kawiarni.
1.14
Toalety damskie i męskie
9
1.15
Część naleŜąca do kawiarni
Część kawiarni wciągnieta do wewnątrz budynku, bezpośrednio
sąsiadująca częścia centralna. Wyznaczona część ma bardziej funkcje
„kawiarni” niŜ funkcje posiłkową co oferuje nam sama kawiarnia.
Podstawowym przeznaczeniem jest „lekkie” spoŜycie napoju.
Funkcja ma dobre usytuowanie ze względu na komunikacje pionową.
Poziom 02 :: Technologiczny
2.1
Ekspozycja główna i komunikacja
Wchodząc na poziom technologiczny mamy ekspozycje główna jak i zarazem
informacyjna o technologiach obecnie prezentowanych.
Funkcja luźno powiązana z komunikacją.
2.2
Toalety damskie i męskie
2.3
Ekspozycja podrzędna
Ekspozycja podrzędna – „luźno” połoŜone miejsce dla firm chcących wystawiać
i reklamować swoje produkty.
10
2.4
Część wypoczynkowa
Część mająca charakter wypoczynkowy, gdzie moŜemy spocząć oraz obejrzeć
multimedialne prezentacje o produktach poszczególnych firm-wszystko się
odbywa się na monitorach LCD.
2.5
Dział informacyjny
Tutaj moŜemy zasięgnąć poszczególnych informacji o firmach i ich produktach
przy pomocy stanowisk gdzie rozstawione są monitory dotykowe. SłuŜy to
usprawnieniu i przyspieszeniu przekazywania informacji o danych produktach.
2.6
Toalety damskie i męskie
2.7
Dział informacyjny
Analogicznie do punktu 2.5
2.8
Prezentacje
Miejsce swobodnego spoczynku gdzie moŜna obejrzeć prezentacje
multimedialne o poszczególnych produktach.
2.9
Prezentacje
Podobnie jak wyŜej – z tą róŜnicą iŜ wszystko odbywa sią przy uŜyciu
multimedialnego rzutnika. Wszystko omawia przedstawiciel firmy co ułatwia
zorientowanie się o danym produkcie w szczegółach. MoŜna oczywiście
zasięgnać porad.
Stoisko przewidziane „bardziej” pod przedstawicieli budowlanych czy
deweloperów.
2.10 Część do prezentacji w technologii UMU
Miejsce znajdujące się w centralnej części poziomu. Najbardziej okazała część
poświęcona prezentacji w tej technologii.
Nie ma charakteru komercyjnego lecz bardziej wystawienniczy chodź informacje o
technologi są powszechnie dostępne.
Technologia zamknięta w o brębie koła. Wszystko odbywa się za szybą co w
zasadzie jest całą esencja pokazu. Multimedialnie wyświetlany obraz połączony z
dziękiem. ZaleŜnie od potrzeb moŜemy dostosować wyświetlany obraz.
11
Poziom 03 :: Galeria
3.1 Część wystawowa wprowadzająca
Wprowadzająca część galerii. Dostając się na ten poziom wprowadzającym
elementem są monitory plazmowe na których wyświetlane są filmy dotyczące
graficznych eventów oraz aktualnie wystawianych prac.
3.2 Część wystawowa
Miejsce komunikacyjne połączene wraz mała wystawką prac.
Wszystko prezentowane na standach lub wywieszone na ścianach.
3.3 Toalety damskie i męskie
3.4 Pomieszczenie socjalne
Pomieszczenie socjalne dla kustoszy.
3.5 Wystawa podrzędna
Cały poziom podzielony jest na miejsca ekspozycji które nie są sztywno powiązane
ze sobą. Miejscą są podzielone „lekko” komunikacja – moŜna się do nich dostać na
kilka sposobów.
12
3.6 Wystawa podrzędna
Tak jak w punkcie 3.5
3.7 Wystawa podrzędna
Tak jak w punkcie 3.5
3.8
Wystawa główna
Miejsce do głównych ekspozycji. Znajdujące się w centralnej części poziomu. SłuŜy
do ekspozycji specjalnych tzw. Exclusive. Poziom jest objęty opłatą którą regulujemy
na poziomie pierwszym. Po dostaniu na poziom mamy sprawdzany bilet. Cały
poziom (podobnie jak pozostałe) jest objęty monitoringiem i ochroną. W przypadku
galerii nad wszystkim czuwają kostosze.
3.9
Pomieszczenie socjalne
Podobnie jak w punkcie 3.4
3.10 Toalety damskie i męskie
Poziom 04 :: Komputerowy
13
4.1
Hall
4.2
Magazyn
Pomieszczenie bezpośrednio połączone z salą do prezentacji audio wizualnych.
Przeznaczeniem pokoju jest moŜliwość przechowania sprzętu jak i pochodnych
urządzeń słuŜących do prezentacji.
4.3
Sala do prezentacji audio wizualnych
Sala przewidziana na około 60 miejsc. Przystosowana do prezentacji audio
wizualnych. Odpowiednio wyposaŜona w sprzęt potrzebny do tego typu
performace’ów.
4.4
Toalety damskie i męskie
4.5
Sala audytoryjna
Pomieszczenie przewiduje 126 miejsc siedzących. Sala przeznaczona do wykładów
z uŜyciem wielkoformatowego projektora.
4.6
Kawiarenka internetowa
Dla osób nie posiadających stałego dostępu do internetu przewidziana dosyć spora
kawiarenka ze stałym, szybkim łaczem. Przewidzianych jest ok. 28 stanowisk. Nad
wszystkim czuwa fachowa obsługa. Ponadto sala przystosowana jest do turniejów
gier komputerowych. Wyznaczone jest ku temu specjalne miejsce dla graczy oraz dla
prezentera i komentatora a takŜe dla loŜe dla widzów. Wszystko moŜemy obejrzeć
na zbiorczych, duŜych monitorach plazmowych.
4.7
Toaleta damska i męska przynaleŜąca do kawiarenki internetowej
4.8
Sala dziennikarska :: prezentacyjna ::
Sala przeznaczona przede wszystkim do spotkań dziennikarskich, posiedzeń
oraz dla dystrybutorów sprzętu komputerowego a takŜe premier i pokazów
moŜliwości sprzętowych. Drugim przeznaczeniem pokoju są prezentacje.
4.9
Toalety damskie i męskie
4.10 Sklep komputerowy
Sklep komputerowy gdzie moŜemy kupić lub ewentualnie zamówić wszystkie
nowinki sprzętowe, jak i „złoŜyć” same komputery.
14
4.11 Zaplecze sklepu komputerowego
Zaplecze oraz serwis przynaleŜący do sklepu komputerowego.
Przewidziane są dwa stanowiska dla serwisantów.
Poziom 05 :: Biblioteka
5.1
Rejestracja nabytków
Po wejściu na poziom biblioteki mamy dział poświęcony rejestracji nabytków.
Przewidzianych jest 6 stanowisk po 2 miejsca w kaŜdym.
5.2
Informacja
Część informacyjna jak i głównie stanowisko zarządzania cała biblioteką.
MoŜliwość zamówienia i zarejestrowania ect. Przewidziane są 3 stanowiska
obsługujące.
5.3
Zaplecze informacji wraz z toaleta.
Pomieszczenie socjalne, magazyn oraz toaleta dla pracowników działu
informacyjnego.
15
5.4
Toalety damskie i męskie
5.5
Podręczniki
Część tematyczna poświęcona podręcznikom. Przewiduje się 20 miejsc.
Prowadzone jest odpowiednie archiwum podręczników jak i innej literatury
znajdującej się w bibliotece.
5.6
Księgozbiór ogólny
Całe spektrum tematyczne ksiąŜek ujęte ogólnie.
5.7
Katalogi i katalogowanie
Część poświęcona katologom wraz z przydzieloną strefą do katalogowania.
Zaprojektowano 16 siedzisk w dziale katalogów jak w strefie katalogowania.
5.8
Toalety damskie i męskie
5.9
Kserografy i zamawianie komputerowe
Strefa poświęcona kserografom, z wyznaczoną częścią umoŜliwiającą
kopiowanie. Dział w pełni skomputeryzowany z wyznaczonymi 6 stanowiskami
do zamawiania komputerowego jak i przeglądania zbiorów biblioteki.
Dodatkowo stanowisko pomocnicze dla obsługi.
5.10 Sygnowanie i rejestracja czasopism
Zaprojektowano 30 stanowisk do sygnowania i rejestracji czasopism.
Funkcje są połaczone ze sobą.
5.11 Czytelnia
Centralna i najbardziej okazała częśc biblioteki znajdująca się na
półmetrowym podwyŜszeniu. Przewiduje się wyznaczenie ok.57 stanowisk
czytelniczych.
Poziom 0 :: parking podziemny
Parking podziemny znajdujący się pod znaczną częścia placu bedącą częścia
opracowywanego terenu i pod niewielką częścią budynku tak aby zachować ciągłość
komunikacji pionowej – w tym przypadku tylko wind.
Parking przewiduje 86 miejsc postojowych z czego 6 dla niepełnosprawnych
zlokalizowanych najbliŜej wind.
16
0.1
Toaleta męska
0.2
Toaleta damska
0.3
Serwerownia z szafami serwerowymi
0.4
Pomieszczenie przyłączy
0.5
Pomieszczenie ochrony
0.6
Toaleta pomieszczenia socjalnego
0.7
Kotłownia gazowa
0..8
Akumulatorownia
0.9
Ujęcie wody własnej z hydroforem
0.10 Klimatyzatorownia
7.4. Zestawienie powierzchni pomieszczeń
7.1
Poziom - garaŜ podziemny
0.1
0.2
0.3
0.4
0.5.
0.6
0.7
0.8
0.9
0.10
Toaleta męska
Toaleta damska
Serwerownia z szafami serwerowymi
Pomieszczenie przyłączy
Pomieszczenie ochrony
Toelata naleŜąca do pomieszczenia socjalnego
Kotłownia gazowa
Akumulatorownia
Ujęcie wody własnej z hydroforem
Klimatyzatorownia
12,71 m2
12,71 m2
26,36 m2
12,40 m2
22,21 m2
15,00 m2
45,39 m2
22,70 m2
21,00 m2
52,50 m2
17
7.2
Poziom 01 – parter
1.1
1.2
1.3
1.4
1.5
1.6
1.7
1.8
1.9
1.10
1.11
1.12
1.13
1.14
1.15
Część wejściowa
Szatnia
Kasa
Sklep
Magazyn sklepu
Toaleta damska i męska
Część reprezentacyjna
Część ekspozycyjna
Kuchnia
Magazyn kuchni
Stanowisko baru
Kawiarnia
Toaleta kawiarni - damska i męska
Toaleta damska i męska
Część naleŜąca do kawiarni
7.3
Poziom 02 – technologiczny
2.1
2.2
2.3
2.4
2.5
2.6
2.7
2.8
2.9
2.10
2.11
Ekspozycja główna i komunikacja
Toaleta damska i męska
Ekspozycja podrzędna
Część wypoczynkowa
Dział informacyjny
Toaleta damska i męska
Dział informacyjny
Strefa do prezentacji
Strefa do prezentacji
Część do prezentacji w technologii UMU
Strefa do prezetnacji
7.4
Poziom 03 – galeria
3.1
3.2
3.3
3.4
3.5
3.6
3.7
3.8
3.9
3.10
Część wystawowa wprowadzająca
Część wystawowa
Toalety damskie i męskie
Pomieszczenie socjalne
Wystawa podrzędna
Wystawa podrzędna
Wystawa główna
Wystawa główna
Pomieszczenie socjalne
Toalety damskie i męskie
7.5
Poziom 04 – komputerowy
100,00 m2
35,00 m2
5,50 m2
135,00 m2
28,00 m2
30,00 m2
170,00 m2
155,00 m2
34,00 m2
30,00 m2
12,00 m2
163,00 m2
22,00 m2
30,00 m2
47,00 m2
ok.110,00 m2
30,00 m2
ok. 78,50 m2
23,00 m2
32,00 m2
30,00 m2
20,00 m2
54,00 m2
47,00 m2
110,00 m2
58,00 m2
50,00 m2
78,00 m2
30,00 m2
14,00 m2
ok. 80,00 m2
ok. 82,00 m2
ok. 75,00 m2
ok. 245,00 m2
14,00 m2
30,00 m2
18
4.1
4.2
4.3
4.4
4.5
4.6
4.7
4,8
4.9
4.10
4.11
Hall
Magazyn
Sala do prezentacji dzwiękowo wizualnych
Toalety damskie i męskie
Sala audytoryjna
Kawiarenka internetowa
Toaleta przynaleŜąca do kawiarenki
Sala dziennikarska –prezentacyjnaToalety damskie i męskie
Sklep komputerowy
Zaplecze sklepu
7.6
Poziom 05 – biblioteka
5.1
5.2
5.3
5.4
5.5
5.6
5.7
5.8
5.9
5.10
5.11
Rejestracja nabytków
Informacja
Zaplecze informacji wraz z toaletą
Toalety damskie i męskie
Podręczniki
Księgozbiór ogólny
Katalogi i katalogowanie
Toalety damskie i męskie
Kserografy i zamawianie komputerowe
Sygnowanie i rejestracja czasopism
Czytelnia
86,00 m2
28,00 m2
183,00 m2
30,00 m2
163,00 m2
243,00 m2
18,00 m2
136,00 m2
30,00 m2
27,00 m2
12,00 m2
ok. 26,50 m2
31,00 m2
30,00 m2
30,00 m2
50,00 m2
74,00 m2
88,00 m2
30,00 m2
92,00 m2
59,00 m2
143,50 m2
7.5. Konstrukcja i materiały
7.5.1. Fundamenty
Zaprojektowano posadowienie obiektu na ławach fundamentowych z
betonu kl. B-10.
7.5.2. Układ konstrukcyjny
Obiekt został zaprojektowany na siatce konstrukcyjnej o rozstawie osi 5,76 m.
Ściany zewnętrzne – warstwowe - tynk cienkowarstwowy, zaprawa z siatką z włókna
szklanego, styropianowa płyta termoizolacyjna, zaprawa klejowa, ściana
konstrukcyjna z pustaków MAX 29 cm, tynk cementowo wapienny 2 cm, gładź
gipsowa.
19
Ściany wewnętrzne nośne – Poroterm 25 P+W
Ściany wewnętrzne działowe – Poroterm 11,5 P+W
Ściany przeszklone - w systemie Piklington Profilit
Stropy – deski na legarach, podkład betonowy 5cm, folia paroszczelna,
styropian 4cm, płyta Ŝelbetowa, sufit podwieszany
Posadzka na gruncie – posadzka, płyta Ŝelbetowa z papą na lepiku, beton B-10
gr.10cm, podsypka
Stropodach – papa nawierzchniowa, papa podkładowa, płyty styropianowe 20cm,
papa paroizolacyjna, płyta Ŝelbetowa, sufit podwieszany
7.5.3. Ochrona przed wilgocią
Elementy w obrębie kondygnacji podziemnej zabezpieczono izolacją
przeciwwodną w systemie Dietermann lub porównywalnym.
Izolację poziomą w ramach pozostałych kondygnacji zaprojektowano z
zastosowaniem folii technicznej.
7.5.4. Ochrona termiczna
Budynek spełnia wszelkie normy dotyczące termoizolacyjności.
7.5.5. Wykończenie zewnętrzne budynku
Ściany zewnętrzne obiektu ocieplone są styropianem i wykończone tynkiem oraz
szkłem w systemie Piklington Profilit.
Pilkington Profilit™ to szkło profilowe w kształcie ceownika, które coraz częściej
wykorzystywane jest w nowoczesnej architekturze. Stosowanie tego produktu nie
wymaga korzystania z dodatkowych słupów konstrukcyjnych, co stwarza duŜe
moŜliwości dla projektowania. Dzięki temu szkło uŜywane jest w róŜnych
innowacyjnych rozwiązaniach. System spełnia wymagania dotyczące ochrony
przeciwsłonecznej, izolacyjności cieplnej, ochrony przed hałasem i inne
odpowiedzialne za warunki otoczenia.
Główne obszary zastosowania systemu Pilkington Profilit™ to fasady, klatki
schodowe, a takŜe przeszklenia wewnętrzne w obiektach komercyjnych,
20
sportowych, halach przemysło-wych czy obiektach uŜyteczności publicznej, takich
jak szkoły, muzea, galerie.
System Pilkington Profilit™ jest ekonomiczny w uŜyciu oraz szybki i prosty w
montaŜu.
Schody i podesty zewnętrzne wykończone blachą ryflowaną powlekaną warstwą
antypoślizgową i mrozoodporną.
7.5.5. Wykończenie wewnętrzne budynku
W budynku zastosowano zasadniczo dwa rodzaje ścian: związane z konstrukcją,
nośne oraz lekkie ścianki działowe, gipsowo kartonowe na ruszcie aluminiowym
Knauff, stwarzające moŜliwość elastycznego kształtowania układu pomieszczeń.
W zaleŜności od przeznaczenia zastosowano płyty:
O podwyŜszonej odporności na działanie ognia (korytarze, sale do
prezentacji)
Wodoodporne – w łazienkach, zapleczu restauracji, kuchni,
pomieszczeniach socjalnych.
Poszczególne strefy posiadają takie same wykończenia ścian wewnętrznych.
W zaleŜności od funkcji pomieszczenia zastosowano ten sam rodzaj wykończenia
posadzek – deski posadzone na legarach.
7.5.6. Zieleń
Obiekt otoczony jest zielenią od strony północnej w postaci trawników, drzew i
krzewów.
7.5.7. Ochrona przeciw poŜarowa buynku
Posiada 2 wejścia główne ( oba poziomu 0,00 projektu), 4 główne piony
komunikacyjne.
Cały budynek posiada oświetlenie ewakuacyjne oraz hydranty w sąsiedztwie
klatek schodowych. Wszystkie drogi ewakuacyjne spełniają wymogi szerokości i
wysokości przejść.
21
8. Wnioski końcowe
Obiekt centrum multimedialnego został zaprojektowany zgodnie z
warunkami technicznymi oraz prawem budowlanym. Spełnia wymogi
przepisów bezpieczeństwa przeciw poŜarowego i bhp.
Przy konstrukcji powłoki szklanej wykorzystano najnowsze technologie.
Zaproponowano takŜe moŜliwe rozwiązanie urbanistyczne pobliskiego terenu.
9. Spis literatury i innych źródeł.
01.Neufert E. Podręcznik projektowania architektoniczno – budowlanego.
Warszawa, Wyd. ARKADY 2000,
02.Jodidio P. Architecture Now! Vol.1 Taschen 2001
03. Jodidio P. Architecture Now! Vol.2 Taschen 2004
04. Phaidon V. 10x10 Phaidon Limited Press 2001
05. Phaidon V. 10x10_2 Phaidon 2005
10. Lista załączników
Abstrakt
Fragment rzutu parteru w skali 1:50
Szkice z etapu poszukiwań
Pomniejszone do formatu A-3 wszystkie plansze projektu końcowego.
22
Abstrakt
Projektowany budynek jest obiektem naleŜącym do grupy obiektów
uŜyteczności publicznej. Budynek przekracza wysokość 20 m, stąd zaliczany jest do
grupy budynków średnio wysokich (SW).
Posiada dwa główne wejścia: jedno od strony południowej – od ulicy Małopolskiej,
a drugie od strony północnej – z części placu.
Obiekt posiada dwa wejścia do księgarni – z czego jedno usytuaowane jest od strony
ulicy Małopolskiej, a drugie od strony wschodniej – w podcieniu budynku.
Dodatkowo od strony północnej przy bezpośrednim połączeniu z placem znajduje
się wejście dla dostaw wraz z miejscem parkingowym i przeznaczonej specjalnie dla
tej funkcji komunikacji kołowej.
Projekt przewiduje dwa parkingi: podziemny i naziemny. Pierwszy posiada 32
miejsca parkingowe i wjazd od strony ulicy Jana Matejki. Drugi – podziemny,
posiada 86 miejsc parkingowych z czego 6 przeznaczonych jest dla
niepełnosprawnych. Wjazd tak samo jak do paringu naziemnego odbywa się od ulicy
Jana Matejki.
Oprócz samego obiektu proponuje się zagospodarowanie placu pod funkcje
rekreacyjną. Plac będzie bezpośrednia integralna cześcia obiektu współpracującą z
nim. Przewidziane są miejsca do wypoczynku w postaci ławeczek, betonowych ław
tworzących odpowiednie poziomy do swobodnego poruszania się po nich a takŜe
został wydzielony fragment bedący częścią kawiarni znajdującej się wewnątrz.
Chodziło o swtorzenie „czegoś” w rodzaju ogrodu letniego ale tylko w szkicowej
formie. Betonowe wzniesienia naleŜą do małej architektury i pomimo Ŝe w pewnym
stopniu wyznaczają nam ścieŜke to są wpełni interaktywną częścią uŜytkową.
Dodatkowo z trzech stron mamy dostępność w postaci schodów mających wybieg na
zewnątrz a prowadzących do szklanego kołnierza (okalającego kaŜdy poziom)
pełniącego funkcje komunikacyjna jak i punktu widokowego.
Zakłada się zaprojektowanie budynku który będzie neutralnie
współczesny
przez następne dziesięciolecia.
Klasa i jakość architektoniczna budynku odpowiada proponowanej funkcji
i jest bardzo wysoka. Tak jak we współczesnym świecie - powstał rozdźwięk
między "IMAGE AND REALITY", ale w tym przypadku stanowił on impuls do
dalszego, twórczego rozwoju koncepcji.
Projekt zakłada zabudowę placu ograniczonego przez ulice Małopolska,
Jana Matejki i Teofila Starzyńskiego. Patrząc przez pryzmat czasu niegdyś
znajdowała się tam opera (Concerthaus).
ZwaŜywszy na to iŜ obecnie teren jest bardzo zaniedbany i funkcjonuje tam („na
dziko”) parking naziemny proponuje się zagospodarowanie placu parkingu jak i
oddalonego dalej terenu porośniętego zielenią nieuporządkowaną.
Projektowane Centrum Multimedialne w Szczecinie jest próbą
zreorganizowania tradycyjnej biblioteki, muzeum i galerii i połączenia ich z nowymi,
elektronicznymi mediami. Projekt ten jest unikalnym, bezprecedensowym
eksperymentem próbującym zmienić to, co od lat pozostawało nie wzruszone.
Próby mogą wydawać się skromne - ale wychodzą z załoŜenia, Ŝe lepiej czegoś nie
dopowiedzieć niŜ przerysować i zamknąć zbyt nonszalancko drogę dalszych
przemian. Kiedy odwiedzający wchodzą do centrum na początku mogą mieć
trudności we wskazaniu gdzie kończy się pomieszczenie a gdzie zaczyna korytarz.
23
Takie było jedno z zamierzeń projektu: zmniejszyć dystans miedzy
przestrzenią urbanistyczną a architekturą. Chciałem stworzyć przestrzenie i granice
wieloznaczne - tak jak wieloznaczne jest miasto. Chciałem teŜ dać ludziom więcej
swobody, radości i wolnego wyboru w korzystaniu z centrum "nowej generacji".
Centrum miało teŜ być wolne od wszelkich barier, a przede wszystkim od ograniczeń
natury administracyjnej. Budynek centrum multimedialnego ma duŜo wolnych
przestrzeni, które odwiedzający będą mogli uŜywać tak jak uŜywają ulic w mieście dla róŜnego rodzaju aktywności. Wierze, Ŝe w ten sposób obiekt stanie się miejscem
"myślenia o mieście", gdzie ludzie będą się spotykać i wpływać na siebie, Ŝe
odwiedzając ten łatwo dostępny magazyn z mediami( zawierający równieŜ publikacje,
malarstwo, fotografię, nagrania video..) i korzystając z nich będą kreować wielką,
"nierzeczywistą" księgę miasta Szczecin.
Ludzie nie są oswojeni z ideą centrum - mediateką poniewaŜ tak naprawdę
wciąŜ nie wiadomo do końca - jakie funkcje będzie ona zawierać. Zdecydowałem się
na zaakceptowanie i "rozszerzanie" rzeczywistości. W procesie kreacji wziąłem pod
uwagę to, co nieprzewidywalne - i postawiłem na ewentualna transformację i
przełamywanie granic.
Mimo prostej kubicznej formy obiektu chciałem mu nadać wewnątrz jego
własny charakter. Część wewnętrzna bryły jest rdzeniem dla całego obiektu, jakby
„kręgosłupem” zespalającym poszczególne funkcje. Jest monumentlną i cięŜka
częścią podkreślającą kubizm obiektu jednakŜe kryjącą w sobie luźną tkanke
złoŜonych korytarzy, wszelakich dostępności oraz mimo zamknięcia uczucie
przestrzeni. Całość okryta tak jakby aŜurowym płaszczem zbudowanym na siatce
modularnej składającej się ze stalowej konstrukcji i szyb oraz drewnianych płyt
tworzących lico ścian. AŜurowy szklany kołnierz pełni funkcje doświetleniową, oraz
komunikacyjną zapewniając oddech bryle i podkreślając jej horyzontalność.
Szklana forma okalająca budynek nie sięga ku samemu dołowi celem osłabienia jego
zwartej kubicznej bryły. Chodziło o wywarcie wraŜenia zaburzenia logicznego
polegającego na prostolinijnym kojarzeniu form geometrycznych. Patrząc na bryłę
moŜemy ją odbierać jako bardzo zwarta i konsekwentną w formie, lecz nie w tym
przypadku. Wygląd zewnętrzny jak i skala jest tylko nawiązaniem a nawet więcej
oderwaniem się od pozostałej tkanki urbanistyczno-architetonicznej. W tej jakŜe
prostej i skromnej bryle obiektu mieści się swobodny geometryczny układ. Układ
kierunków, linii oprowadzających nas po kaŜdej z kondygnacji za kaŜdym razem w
inny sposób. Nawiązaniem do tej siatki przecięć jest zagospodarowanie placu.
Istotnie współpracuje z załoŜeniami wewnętrznymi i bezpośrednio nawiązuje do
rozwiązań „rdzenia” a nawet wychodzi o krok do przodu proponując pseudo symetrie.
Celem takiego rozwiązania było zainicjowanie wraŜenia orientacji przestrzennej
polegającej na niepewności – „czy się wszędzie juŜ było ?”.
24
25
26
27