Prezentacja o rezystorze

Transkrypt

Prezentacja o rezystorze
REZYSTOR
 Opornik
(rezystor) –
najprostszy, rezystancyjny element
bierny obwodu elektrycznego. Jest elementem
liniowym: spadek napięcia jest wprost
proporcjonalny do prądu płynącego przez
opornik. Przy przepływie prądu zamienia
energię elektryczną w ciepło. Występuje na
nim spadek napięcia. W obwodzie służy do
ograniczenia prądu jedną wielkość, która go
charakteryzuje –rezystancję (opór prądu.)
OPORNIKI POŁĄCZONE SZEREGOWO:

W połączeniu szeregowym rezystancja zastępcza
jest sumą poszczególnych wartości:
OPORNIKI POŁĄCZONE RÓWNOLEGLE:

W połączeniu równoległym odwrotność
rezystancji zastępczej jest sumą odwrotności
poszczególnych wartości:
Dla dwóch rezystorów wzór upraszcza się do postaci:
PODSTAWOWE PARAMETRY OPISUJĄCE OPORNIK
TO:





Rezystancja nominalna – rezystancja podawana przez producenta na
obudowie opornika, wyrażona w Omach i przyjmująca wartości określane
według szeregów wartości; rezystancja rzeczywista różni się od rezystancji
nominalnej.
Tolerancja – inaczej klasa dokładności; podawana w procentach możliwa
odchyłka rzeczywistej wartości opornika od jego wartości nominalnej.
Moc znamionowa – moc jaką opornik może przez dłuższy czas wydzielać
w postaci ciepła bez wpływu na jego parametry; przekroczenie tej wartości
może prowadzić do zmian innych parametrów rezystora lub jego
uszkodzenia.
Napięcie graniczne – maksymalne napięcie jakie można przyłożyć do
opornika bez obawy o jego zniszczenie.
Temperaturowy ośrodek rezystancji – współczynnik określający
zmiany rezystancji pod wpływem zmian temperatury opornika.
PRZYKŁADOWE OZNACZENIA OPORNIKÓW:
SCHEMATY ZASTĘPCZE:
 Schemat
zastępczy rezystora rzeczywistego,
uwzględnia pojemność oraz indukcyjność
pasożytniczą. Są to przeważnie wartości
bardzo małe, pomijalne w typowej analizie
obwodu, jednak przy wysokich
częstotliwościach (powyżej 1 GHz) parametry
pasożytnicze mogą zupełnie zmienić
charakter elementu.
 Oporniki stosowane do precyzyjnych
pomiarów prądu, na przykład jako boczniki,
są często wykonywane jako "bezindukcyjne",
poprzez nawinięcie ich w sposób bifilarny lub
wykonanie w technologii grubowarstwowej.
PRZYKŁADY REZYSTORÓW
:
 Rezystory węglowe kompozytowe, lub masowe są starszym
typem rezystora. Zbudowane są w postaci wałka, lub rurki węglowej
z przylutowanymi wyprowadzeniami. Skład materiałowy części
węglowej decyduje o wartości rezystancji.Zaletą tych rezystorów jest
ich niska indukcyjność. Dlatego są one właściwe do zastosowań w
układach przełączających, jak np. w układach gasikowych RC i
zasilaczach przetwornicowych. Inną ich zaletą jest to, że wytrzymują
chwilowe przeciążenia bez uszkodzenia. Ich dużą wadą jest wysoka
pojemność własna, ok. 0,2-1 pF, w zależności od typu i wartości
rezystancji.
 Rezystory warstwowe węglowe, lub rezystory z warstwą
węglową. Składają się z rurki ceramicznej, na której jest
naparowana warstwa węgla o danej wartości rezystancji. W tej
warstwie można wykonać nacięcia spiralne aż do 10 zwojów
przy pomocy ostrza diamentowego, lub lasera, aby osiągnąć
właściwą wartość rezystancji.

Rezystory warstwowe metalowe różnią się od
węglowych tym, że warstwa węgla została zastąpiona
warstwą metalu. Proces produkcji jest podobny. Dobre
właściwości dla wysokich częstotliwości ze względu na
niską pojemność własną (poniżej 0,2 pF). Dla wysokich
wartości rezystancji i przy wysokiej częstotliwości
reaktancja może jednakże odgrywać pewną rolę.

Rezystory z tlenków metali maja warstwę zewnętrzną
np. z tlenku cyny, z którego można tworzyć spirale.
Własności dla wysokich częstotliwości są umiarkowane, ze
względu na pojemność własną ok. 0,4 pF.

Rezystory drutowe nawijane składają się z drutu o
wysokiej rezystancji na ogół nikrotalu, kantalu, lub
konstantanu, nawiniętego na korpus z ceramiki, szkła lub
włókna szklanego. Izoluje się je plastikiem, silikonem,
glazurą, albo są zamknięte w obudowie aluminiowej, aby
łatwiej mogły przenosić ciepło do chłodzącego podłoża.
Produkuje się je do zastosowań precyzyjnych, gdzie
wymagana jest wysoka jakość i stabilność, oraz do
zastosowań o dużej mocy, dla których potrzebny jest gruby i
wytrzymały drut. Własności dla wysokich częstotliwości nie
są dobre.
ZASTOSOWANIE REZYSTORÓW:
zmniejszanie wartości prądu w obwodzie,

podział napięcia w obwodzie,

uzyskanie zmian napięcia poprzez zmiany prądu,

ochrona elementów,

symulacja obciążenia (odbiornika),

techniczne pomiary rezystancji. Bez rezystancji nie
mogą funkcjonować żadne układy elektroniczne,

ograniczenie szybkości narastania prądu w czułych
elementach,

zbudowanie bariery świetlnej,

mierzenie natężenia pola magnetycznego.

DZIĘKUJĘ ZA
UWAGĘ.
Katarzyna Bajor

Podobne dokumenty