Będą święta i pisanki, i kurczęta, i baranki! Będą święta i pisanki, i

edukacja wieloobszarowa
Małgorzata Barańska, Ewa Jakacka
Będą święta i pisanki,
i kurczęta, i baranki!
Scenariusz zawiera zabawy kształcące funkcje percepcyjno-motoryczne i językowe: uwagę i pamięć słuchową, umiejętność dokonywania analizy i syntezy
sylabowej, percepcję wzrokową, koordynację ruchową i ruchowo-słuchową.
■ Środki dydaktyczne:
● dowolne nagranie muzyki do zabawy ruchowej;
● tablica do umieszczania obrazków i wyrazów;
● ilustracje wyrazów, które się rymują: baranek, poranek, chmurki, kurki, pisanki, sanki,
koszyki, wierszyki (np. książka dla dzieci), godzina (zegar), rodzina;
● znaczki (np. kółeczka) w kilku kolorach do oznaczenia kurek;
● szarfy w tych samych kolorach, co znaczki dla kurek, do zaznaczenia miejsca karmienia kur;
● wyrazy do czytania globalnego: baranek, poranek, kurka, kurki, kurtka, kurtki, pisanka, pisanki, sanki, sasanki oraz ilustracje do tych wyrazów.
■ Przebieg zajęć:
● Chodźcie do koła! Przywitanie piosenką – kształcenie uwagi i pamięci słuchowej oraz
koordynacji ruchowo-słuchowej.
Chodźcie do koła!
Chodźcie, wszyscy tu, do koła i podajcie ręce,
i niech będzie w tym kółeczku dzieci jak najwięcej!
A kto przyszedł tu, do koła i kto podał ręce,
temu miło czas upływa przy ładnej piosence!
Przedszkolaki stoją na obwodzie koła. Śpiewając pierwszą zwrotkę, w rytm piosenki wykonują obiema rękami na przemian gest, którym przywołuje się kogoś do siebie. Śpiewając
drugą zwrotkę, trzymają się za ręce i tańczą dokoła.
podkład muzyczny na
www.blizejprzedszkola.pl
nr 3.138
marzec 2013
edukacja wieloobszarowa
● Wielkanocne zagadki słuchowe – ćwiczenie uwagi słuchowej oraz umiejętności tworzenia rymów. Dzieci siedzą skrzyżnie w rozsypce, przodem do nauczycielki i słuchają zagadek. Nauczyciel zawiesza głos przed ostatnim słowem każdej zagadki, a zadaniem przedszkolaków jest dopowiedzenie brakującego słowa. Następnie przedszkolaki mogą powtórzyć
z pamięci całą zagadkę.
Po każdej nocy nadchodzi ranek.
Po łące biega biały... baranek.
Deszczyk wiosenny popadał z chmurki.
Te jajka dla nas znosiły ... kurki.
Zimą po śniegu pędziły sanki.
W koszyku leżą barwne... pisanki.
Rymy mieszkają zwykle w wierszykach.
Śliczne pisanki leżą w... koszykach.
Tata powiedział: „Ważna godzina!
Do stołu siada cała... rodzina”.
● Hej, koledzy, koleżanki! Grajmy w memo-rymowanki! – kształcenie percepcji i pamięci wzrokowej oraz percepcji i pamięci słuchowej. Dzieci siedzą tak, aby móc dobrze obserwować to, co zmienia się na tablicy. Nauczyciel umieszcza w dowolnych miejscach tablicy 10
obrazków: baranek, poranek, chmurki, kurki, pisanki, sanki, koszyki, wierszyki, godzina,
rodzina (jeśli uzna, że to potrzebne, może przedtem oznaczyć po jednym obrazku z każdej
rymującej się pary, np. kolorową kropką w lewym górnym rogu). Dzieci nazywają to, co jest
na obrazkach. Następnie zestawiają pary obrazków, których nazwy się rymują i wymawiają
te nazwy parami. Potem nauczyciel odwraca kartki obrazkami w stronę tablicy, układając je
w dwóch rzędach. Dwoje dzieci (mogą to być przedstawiciele drużyn) gra w memo-rymowanki. Zadaniem każdego zawodnika jest odsłonięcie dwóch kart i sprawdzenie, czy nazwy
obrazków się rymują, czyli tworzą parę. Jeśli tak – dziecko zabiera obrazki, jeśli nie – wiesza na
tablicy dokładnie w tych miejscach, w których były.
pomoce dydaktyczne do zabawy w skali 1:1 możesz pobrać
ze strony www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl
● Kiedy zagra muzyka – wyjdą kurki z kurnika. Zabawa ruchowa – kształcenie motoryki
dużej i małej, rozwijanie umiejętności szybkiego reagowania na sygnał. Nauczyciel dzieli
dzieci-kurki na kilka równolicznych grup i każdej grupie wręcza znaczki (kółeczka) w innym
kolorze. Na podłodze rozkłada różnokolorowe szarfy, oznaczając w ten sposób miejsca,
gdzie kurki będą dostawać ziarno. Kurki kucają w kurniku, czyli w określonym miejscu sali.
Jeden przedszkolak jest gospodarzem, który będzie karmić kurki. Słysząc muzykę, dzieci
wychodzą z kurnika i biegają na palcach w poszukiwaniu ziarenek. Gospodyni woła np.:
„Zielone!” i sypie ziarno (skrawki papieru) do zielonej szarfy. Dzieci z zielonymi znaczkami
kucają i zbierają ziarno dzióbkami ułożonymi z kciuka i palca wskazującego. Pozostałe kurki
w tym czasie biegają po podwórku. Na hasło np.: „Żółte!”, „zielone” kurki zaczynają biegać
z pozostałymi, a „żółte” dziobią ziarno z żółtej szarfy. Zmiany powinny następować szybko.
Gdy muzyka ucichnie, to znaczy, że zapadł zmrok i kurki muszą wrócić do kurnika. Zabawę
można powtórzyć, zmieniając gospodarza i kolory kurek.
nr 3.138
marzec 2013
edukacja wieloobszarowa
● Pisanka. Zabawa ruchowo-słuchowa – kształcenie koncentracji uwagi i koordynacji ruchowo-słuchowej (zabawa ta wzorowana jest na znanej zabawie „Talarek”). Przed rozpoczęciem właściwej zabawy dzieci powinny przećwiczyć potrzebny do niej ruch. W tym celu siadają
w kole. Układają z lewej dłoni „miseczkę” i opierają ją na lewym kolanie. Prawą dłoń wkładają
do swojej „miseczki”, udając, że coś z niej biorą, a następnie przekładają dłoń do „miseczki”
osoby siedzącej z prawej strony. Te ruchy należy powtórzyć wielokrotnie, początkowo w wolnym tempie, aby wszystkie dzieci wykonywały je równocześnie. W nauce gestów pomoże powtarzanie słowa biorę podczas wkładania prawej dłoni do „miseczki” i daję podczas wkładania
jej do „miseczki” kolegi. Gdy dzieci opanują rytmiczne powtarzanie gestów, można przystąpić
do zabawy „Pisanka”.
Jak to miło i wesoło,
gdy pisanka krąży wkoło.
Była tu, już jest tam,
teraz ja pisankę mam!
Dzieci z nauczycielem śpiewają tekst na melodię „Talarek” (lub mówią rytmicznie). Jednocześnie rytmicznie przekazują z „miseczki” do „miseczki” plastikową lub drewnianą pisankę,
lub inny mały przedmiot. Dziecko, które ma w ręku pisankę w chwili, gdy tekst się kończy,
podnosi ją do góry. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie.
● O poranku o kurce i baranku. Czytanie globalne – kształcenie percepcji i pamięci wzrokowej, rozwijanie umiejętności czytania globalnego. Nauczyciel umieszcza na tablicy obrazki: baranek, poranek, kurka, kurki, kurtka, kurtki, pisanka, pisanki, sanki, sasanki. Dzieci
nazywają te obrazki. Następnie nauczyciel prezentuje dzieciom po dwa wyrazy podobne graficznie, np. kurka – kurtka i odczytuje je. Przedszkolaki powtarzają wyrazy (czytają globalnie),
a potem porównują je: liczą litery (od strony lewej do prawej), wskazują, czym wyrazy się różnią,
a czym są podobne itp. (nie nazywają liter). Podobnie postępują z kolejnymi parami wyrazów,
np. kurki – kurtki lub kurtka – kurtki. Dopiero po dokonaniu analizy wszystkich wyrazów dzieci
dobierają je do obrazków i głośno, globalnie odczytują. Następnie nauczyciel zdejmuje z tablicy obrazki, a wyrazy rozmieszcza w innej kolejności. Zadaniem dzieci jest wykonanie odwrotnej
czynności niż w poprzednim zadaniu, to znaczy dobranie obrazków do wyrazów. Zestaw wyrazów może posłużyć również do budowania i czytania zdań typu: To jest... To są... (podobnie
jak w poprzednich scenariuszach). Zestaw wyrazów i obrazków użytych w tym ćwiczeniu może
być wykorzystany do gry w memo, w której parę będą stanowić obrazek i wyraz.
pomoce dydaktyczne do zabawy w skali 1:1 możesz pobrać
ze strony www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl
● Na podwórku. Zabawa relaksująca – rozwijanie wyobraźni. Przedszkolaki siedzą w kole,
jeden za drugim. Nauczyciel opowiada, a dzieci rysują ruchami obu dłoni to, co zaznaczono
grubszym drukiem, na plecach kolegów siedzących przed nimi: Pewnego dnia pięknie świeciło słońce. Wszystkie kurki wybiegły na podwórko i szukały ziarenek i robaczków. Dziób,
dziób, dziób, dziób – dziobały to tu, to tam. Nadszedł wieczór i kurki weszły do kurnika. Przez
okienko obserwowały, jak gospodyni dokładnie zamiata podwórko. Potem na niebo wyszedł
okrągły księżyc, zaświeciło dużo gwiazdek, kurki przytuliły się do siebie wzajemnie (dzieci
opierają się o plecy kolegi przed sobą) i zasnęły... ▪
więcej scenariuszy zajęć tych autorek możesz pobrać
ze strony www.scenariusze.blizejprzedszkola.pl
Małgorzata Barańska – nauczyciel, absolwentka
Uniwersytetu Gdańskiego. Uczy w klasach integracyjnych w Szkole Podstawowej nr 44 w Gdańsku. Jest
gorącą zwolenniczką mądrze prowadzonej integracji
w nauczaniu i wychowaniu.
nr 3.138
marzec 2013
Ewa Jakacka – nauczyciel dyplomowany, absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego. Jest dyrektorem
Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Pruszczu
Gdańskim. Społecznie pełni funkcję przewodniczącej
Polskiego Towarzystwa Dysleksji.