pobierz tutaj w formacie pdf

Łochoho extra
Dodatek—”Kulturalne powitanie”
Przedstawianie się savoir vivre
Z reguły zawieranie znajomości
odbywa się za pośrednictwem osoby
trzeciej. W dzisiejszych czasach istnieją
jednak sytuacje, np. wielkie przyjęcia,
podczas których gospodarze nie są w
stanie przedstawić sobie wszystkich
gości. Wtedy też możemy przedstawić
się sami. Według dawnej etykiety jedynie mężczyzna mógł się sam przedstawić i to bez wymieniania tytułu czy
stanowiska. Obecnie jednak ta reguła
nie obowiązuje. Zarówno kobiety jak i
mężczyźni mogą przedstawić się sami,
jednak w sytuacjach nie zawodowych
wymienianie przy tej okazji tytułu
uważane jest za nie taktowne i nieco
snobistyczne.
liśmy przypadkową rozmowę z nieznaną osobą i stwierdziliśmy, że chcielibyśmy tę znajomość utrzymać, na zakończenie rozmowy przedstawiamy się z
nazwiska lub z imienia i nazwiska. W
sytuacjach zawodowych możemy także wymienić stanowisko i miejsce pracy oraz wręczyć swoją wizytówkę.
Jak należy się przedstawiać?
Na przyjęciu możemy więc podejść do osoby, którą pragniemy poznać i powiedzieć: „Pozwoli pani, że
się przedstawię..." lub „Czy mogę się
przedstawić?" Wymieniamy następnie
imiona i nazwiska lub tylko nazwiska i
podajemy sobie ręce. Podczas przedstawiania się można wymienić jedynie
nazwisko bez żadnego wprowadzenia,
np. „Kowalski".
W wypadku, gdy przedstawia
się małżeństwo, prezentacji dokonuje
tylko jedno z małżonków. Najpierw
przedstawia siebie, po czym dodaje
„To jest mój mąż/żona". Jeżeli dana
para nie jest małżeństwem, jest wyłącznie ich wyborem, czy chcą powiadomić nowo poznaną osobę o swoim
związku, czy też nie.
Kiedy możemy się sami
przedstawić?
Obecnie możemy się przedstawiać sami w bardzo wielu sytuacjach,
niezależnie od płci, np. kiedy widzimy,
że gospodarze są zbyt zajęci lub kiedy
jest to po prostu niemożliwe, aby
wszyscy goście zostali sobie przedstawieni. Także w sytuacji, kiedy nawiąza-
Powitanie i pozdrowienie
Skinienie głową czy ukłon są
najprostszą formą uprzejmości. Pozdrawiać można także uśmiechem
albo krótkimi zwrotami - „Cześć"
wśród młodzieży, „Dzień dobry",
„Dobry wieczór" czy „Szczęść Boże"
wśród osób starszych. Pozdrawia się
ludzi bardzo bliskich, ale i znanych
tylko z widzenia. Są jednak takie miejsca, w których pozdrawia się ludzi
całkiem sobie obcych, np. w górach, w
lesie czy w przedziale kolejowym.
Kto pozdrawia?
W sytuacjach oficjalnych przyjmuje się starą zasadę, że pierwsza
pozdrawia osoba stojąca niżej w hierarchii społecznej - więc pierwszy kłania się pracownik swojemu przełożonemu, uczeń nauczycielowi. Młodszy
pozdrawia starszego, mężczyzna kobietę, idący stojącego, wchodzący do
już obecnego, jadący samochodem
pieszego. Nie powinno się jednak
sztucznie wyczekiwać na pozdrowie-
nie, przeprowadzając śmieszną kalkulację „kto ważniejszy". Osoba kulturalna na widok znanej sobie osoby po
prostu kłania się.
Ukłon
Sposób, w jaki się kłaniamy
wiele mówi o nas i naszym stosunku
do spotkanego znajomego. Bywa więc
ukłon głęboki, grzeczny, ale i chłodny
czy pretensjonalny. Kłaniamy się spotykając na ulicy domowników i najbliższą rodzinę, szczególnie w sytuacji, gdy
jesteśmy w towarzystwie. Osobom,
które spotkaliśmy już kilkakrotnie
w ciągu dnia, kłaniamy się tylko przy
pierwszym spotkaniu, przy następnych
należy się jedynie uśmiechnąć lub wykonać jakiś przyjazny gest. Zawsze
przyłączamy się do ukłonu osoby,
z którą idziemy, nawet jeśli nie znamy
spotkanego przechodnia.
Co z nakryciem głowy?
Uchylenie nakrycia głowy jest
nadal obowiązującym gestem wśród
kulturalnych ludzi. Dotyczy to tylko
kapelusza i czapki z daszkiem, nie zaś
beretu, czapki mundurowej czy ciepłej
wełnianej czapki. Mijając znajomego
mężczyzna zdejmuje kapelusz prawą
ręką, a gdy wyprzedza osobę spotkaną
- lewą. Pozdrowić można przez krótkie
dotknięcie ronda w wypadku, gdy mijają się panowie, którym towarzyszą
panie. Wchodząc do pomieszczenia
zamkniętego mężczyzna powinien
zdjąć nakrycie głowy.
Łochoho extra
Siedzieć czy wstać?
Kobieta przy powitaniu i pożegnaniu powinna wstać tylko wówczas
gdy wita się z kobietą starszą od siebie
lub z kimś bardzo dostojnym. Mężczyzna natomiast zarówno przy powitaniu
jak i przy pożegnaniu powinien zawsze
wstać. Młodzież do lat osiemnastu
przy powitaniu z osobami starszymi
także powinna wstać.
Uścisk dłoni
Uścisk dłoni jest gestem symbolicznym i wiele mówi o naszym stosun-
ku do osoby, z którą się witamy. Sposób, w jaki podajemy dłoń może wyrażać przyjaźń, szacunek, ale i obojętność, lekceważenie Nadal obowiązuje.
zasada, że osoba starsza pierwsza podaje rękę osobie młodszej, kobietamężczyźnie, przełożony - podwładnemu. Należy spokojnie poczekać, jeżeli
osoba starsza czy kobieta nie podaje
ręki i poprzestać tylko na ukłonie. Młodzi ludzie zazwyczaj popełniają tę klasyczną gafę i pierwsi wyciągają rękę
np. do mamy koleżanki. Jednak za bardzo niegrzeczne uważałoby się dzisiaj
niezauważenie ręki podanej przez osobę młodszą w geście przyjaźni. Zarówno mężczyzna jak i kobieta powinni
podawać całą dłoń, nie zaś powściągliwie pozwalać jedynie na uścisk palców. Przy podaniu dłoni niezbędne
jest także przyjazne spojrzenie i miły ,
ciepły uśmiech. Dlatego podając rękę
zawsze powinniśmy spoglądać prosto
w twarz osobie, z którą się witamy, nie
zaś patrzeć w inną stronę, bo może
być to odczytane jako wyraz lekceważenia. Uścisk obiema rękoma jest wyjątkowo miłym sposobem powitania.
Występuje on przeważnie pomiędzy
osobami dobrze sobie znanymi lub w
wypadku, gdy osoba chce dać do zrozumienia drugiej, że jest partnerem
godnym zaufania. Podczas witania
gości w prywatnym mieszkaniu gospodarz najpierw pomaga gościom zdjąć
okrycie wierzchnie, a dopiero wówczas
następuje przywitanie. Gospodarz
pierwszy wyciąga rękę do swoich gości. Widząc na ulicy osobę znajomą,
podaje się jej rękę tylko wtedy, gdy
zamierzamy przystanąć i zamienić z
nią kilka słów. Obecnie zdjęcie rękawiczki nie jest konieczne, chyba że
osoba starsza wiekiem uczyniła to
pierwsza. Nie należy podawać dłoni
przez stół. Jeśli nasi znajomi znajdują
się po drugiej stronie stołu, wystarczy
na powitanie skinąć głową lub obejść
stół w celu uściśnięcia ręki znajomego.
W sali restauracyjnej, przez wzgląd na
higienę, nie witamy się przez podanie
dłoni w momencie, gdy osoba znajoma spożywa właśnie danie. Wtedy
witamy się przez skinienie głowy.
Wzięcie w ramiona
Ta forma powitania, która przyszła do nas z Hiszpanii i Włoch, cieszy
się w Polsce coraz większą popularnością. Uścisk, tzw. akolada, to rodzaj
powitania przyjaciół i znajomych w
serdeczny sposób. Najczęściej spotyka
się ją między dwiema paniami łub panią i panem, rzadko natomiast między
dwoma mężczyznami. Wśród panów
spotyka się raczej podanie sobie prawych dłoni przy jednoczesnym poklepaniu się po barkach lewymi dłońmi.
Tego rodzaju uścisków nie stosujemy
w stosunku do osób całkiem obcych, w
sytuacjach oficjalnych czy w miejscu
pracy.
c.d.n.
Rozwiąż rebus aby dowiedzieć się jakie jest
Tekst: uczestnicy projektu edukacyjnego:
„Z kulturą na Ty”
Borowski Jędrzej
Kobylski Piotr
Spyrczak Adam
Wykorzystano materiały ze stron:
dobre-wychowanie.blogspot.com
kuratorium.lublin.pl
Dobre-maniery.com
Goldenline.pl
Opiekun projektu: Roman Matuszczak