Generuj PDF tej strony

Nazwa modułu:
Estetyka kształtu
Rok akademicki:
Wydział:
Kierunek:
2014/2015
Kod: EIT-2-107-GK-s
Punkty ECTS:
3
Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
Informatyka
Poziom studiów:
Specjalność:
Studia II stopnia
Język wykładowy: Polski
Grafika komputerowa
Forma i tryb studiów:
Profil kształcenia:
Stacjonarne
Ogólnoakademicki (A)
Semestr: 1
Strona www:
Osoba odpowiedzialna:
dr hab. inż. Szuba Tadeusz ([email protected])
Osoby prowadzące:
Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć
Kod EKM
Student, który zaliczył moduł zajęć wie/umie/potrafi
Powiązania z
EKK
Sposób weryfikacji
efektów kształcenia (forma
zaliczeń)
M_W001
Student wie jak należy poprawnie rozumieć
zagadnienia estetyczne.
IT2A_K02
Projekt
M_W002
Przedstawiane są studentom najważniejsze wzorce
estetyczne i sposoby ich interpretacji.
IT2A_K02
Projekt
M_W003
Student jest uczony analizy obiektu nad którym
pracuje jako grafik komputerowy i wykorzystania tej
analizy celem doprowadzenia obiektu do formy
optymalnej estetycznie, funkcjonalnie i inżyniersko.
IT2A_K02
Projekt
Rezultatem zajęć powinno się stać nabycie przez
studenta (w zakresie podstawowym) umiejętności
cechujących np. wybitnym projektantom karoserii
samochodowych. Chodzi tu o nadaniu obiektowi
inżynierskiemu także pięknych wizualnie kształtów –
nie psując jego walorów użytkowych i technicznych.
IT2A_K02
Projekt
Wiedza
Umiejętności
M_U001
Matryca efektów kształcenia w odniesieniu do form zajęć
1/5
Karta modułu - Estetyka kształtu
Konwersatori
um
Zajęcia
seminaryjne
Zajęcia
praktyczne
Zajęcia
terenowe
Zajęcia
warsztatowe
Student wie jak należy
poprawnie rozumieć
zagadnienia estetyczne.
+
-
-
-
-
+
+
-
-
-
-
M_W002
Przedstawiane są studentom
najważniejsze wzorce
estetyczne i sposoby ich
interpretacji.
+
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
M_W003
Student jest uczony analizy
obiektu nad którym pracuje
jako grafik komputerowy i
wykorzystania tej analizy
celem doprowadzenia obiektu
do formy optymalnej
estetycznie, funkcjonalnie i
inżyniersko.
+
-
-
+
-
-
-
-
-
-
-
Rezultatem zajęć powinno się
stać nabycie przez studenta
(w zakresie podstawowym)
umiejętności cechujących np.
wybitnym projektantom
karoserii samochodowych.
Chodzi tu o nadaniu obiektowi
inżynierskiemu także
pięknych wizualnie kształtów
– nie psując jego walorów
użytkowych i technicznych.
-
-
-
+
-
-
+
-
-
-
-
E-learning
Ćwiczenia
projektowe
M_W001
Inne
Ćwiczenia
laboratoryjne
Forma zajęć
Ćwiczenia
audytoryjne
Student, który zaliczył moduł
zajęć wie/umie/potrafi
Wykład
Kod EKM
Wiedza
Umiejętności
M_U001
Treść modułu zajęć (program wykładów i pozostałych zajęć)
Wykład
<strong>Typ kursu</strong>
Zajęcia praktyczne o charakterze pracownianym – ćwiczenia z podstaw projektowania,
w grupach roboczych nie przekraczających 16 osób.
<strong>Wykłady obejmujące skrótowo:</strong>
- historię sztuki, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki współczesnej i jej osiągnięć z
zakresu architektury i sztuk użytkowych;
- zagadnienia psychologii poznania;
- teorii widzenia .
<strong>Przeznaczenie:</strong>
Przedmiot „Estetyka Kształtu“ wprowadza w praktykę projektowania pojmowanego
jako metodę wizualnego komunikowania. Nastawiony jest na analizę i kreację form i
struktur wizualnych, a jego celem jest rozwinięcie wrażliwości na formę i inwencji
plastycznej. Ukończenie kursu ma w sposób praktyczy wprowadzić w znajomość
stosowanych współcześnie form szeroko rozumianego projektowania oraz pozwolić na
2/5
Karta modułu - Estetyka kształtu
zrozumienie szerszego kontekstu kulturowego. Przedmiot „Estetyka Kształtu“ jest
pierwszym i jedynym w obrębie kierunku kursem zajmującym się problematyką
projektowania i ogólno-plastyczną jak też praktycznie rozwijającym plastyczną
kreatywność. Jego poziom można określić jako podstawowy.
<strong>Ogólny opis kursu / treści merytoryczne:</strong>
„Estetyka Kształtu“ jest zogniskowana na praktycznym doświadczaniu problematyki
projektowania 2D jak też obrazów ruchomych. Zajęcia w ramach przedmiotu odbywają
się w grupach nie przekraczających 16 osób w laboratorium gwarantującym dostęp do
komputera. Każde z ćwiczeń przedstawiane jest jako temat, wraz ze specyfikacją
oczekiwań i kryteriów oceny. Każdy temat jest omawiany i dyskutowany w grupie. W
trakcie trwania ćwiczeń uczestnikom udzielana jest osobista korekta prowadzącego.
Ćwiczeniom towarzyszą indywidualne lub zbiorowe krytyki, organizowane w formie
przeglądu prac powstałych w trakcie kursu. Studenci mają obowiązek zaliczania prac
kursowych i przedstawiania ich do przeglądu. Zaliczenie semestru i ocena udzielane
są na przeglądzie semestralnym, który ma rangę egzaminu.
<strong>Pojęcia kluczowe kursu, terminologia:</strong>
barwa, chromatyka, monochromat, polichromia, gama, kompozycja, forma, kształt,
figura, konfiguracja, plan, rytm, kontrast, kontrast współczesny, sylweta, kontur,
raster, walor, collage, ready made, metafora, metajęzyk, meta-znak, ikona, symbol,
interfejs, narracja, metanarracja, desygnat, semiotyka, semantyka, semioza,
multiplikacja, modernizm, eklektyzm, funkcjonalizm, ergonomia, happening,
instalacja, performance, performance art, multimedia, polisensoryczność,
<strong>Zadania kursowe, wykłady i kalendarium kursu</strong> (przedmiot
prowadzony jest raz do roku, w semestrze wiosennym):
Marzec
Wykład: wprowadzenie do historii sztuki, historia sztuki jako historia emancypacji
jednostki i obiektu sztuki.
Ćwiczenia: analiza przykładów sztuki światowej od prehistorii przez średniowiecze do
impresjonizmu.
Wykład: historia, jako historia rozwoju technik notacji rzeczywistości.
Ćwiczenia: różnica między koncepcyjnym a studyjnym sposobem zapisu
rzeczywistości analiza rysunków dzieci
Rysunek z natury – analiza koncepcyjnej maniery notacyjnej.
Struktury wizualne: ciągi – tworzenie 4 i 5cio elementowych ciągów logicznych
prostych form wizualnych
Wykład: fenomen zjawisk wizualnych – rzeczywistość jako suma wizualnych
reprezentacji, rzeczywistość społeczna jako rzeczywistość komunikatów wizualnych.
Ćwiczenia: Desygnaty, sekwencje uproszczeń graficznych desygnatów, badanie
pojemności znaczeniowe prostych 3-5 elementowych kompozycji z liter, badanie
potencjału narracyjnego prostych kompozycji , tworzonych z sylwet zwierząt, badanie
rytmów kompozycji: fraktale – raporty.
Kwiecień
Wykład: architektura: eklektyzm kontra modernizm, funkcjonalizm, Sens
funkcjonalizmu.
Ćwiczenia: modelowanie w plastelinie – moja komórka – praca z wykorzystaniem
podstaw wiedzy o ergonomii.
Story Board – struktura narracji (komiks na podstawie dowcipu).
Struktury wizualne ciąg dalszy: litery; abstrakcje graficzne, fraktale
Maj
Scenariusze – tworzenie obrazów do poszczególnych scen opowieści porannych,
Komiks – sekwencja scen.
Rysunki uproszczonych postaci, ćwiczenia z tworzenia graficznych układów opartych
3/5
Karta modułu - Estetyka kształtu
na ludzkiej sylwecie. Układy 3, 7 i wielu elementów, raportowanie układów z użyciem
sylwetki ludzkiej.
Sprawdzanie pojemności znaczeniowej tworzonych układów.
Tworzenie wariacji układów w celu rozszerzenia narracyjnego potencjału obrazu.
Tworzenie prostych animacji gif z użyciem testowanych układów graficznych.
Czerwiec
Ćwiczenia: Teledysk – tworzenie krótkich animacji.
Wykład: Złudzenia optyczne
Kilkudziesięcio sekundowa animacja rytm i ruch. Praca mająca na celu ćwiczenie
synchronizacji ruchu i dźwięku.
Ćwiczenia projektowe
Patrz opis wykładów
Zajęcia seminaryjne
Zajęcia praktyczne
-
Sposób obliczania oceny końcowej
Każde z tematycznie określonych ćwiczeń powinno uzyskać zaliczenie poprzez przedstwaienie jego
rezultatów pod krytykę i ocenę. Ocena zależy od zgodności wykonanej pracy z tematem ćwiczenia, oraz
od włożonego w pracę wysiłku i jakości rezultatu. W ramach przeglądu jest dodatkowo oceniany postęp
rozwoju umiejętności w okresie trwania semestru.
Wymagania wstępne i dodatkowe
Brak
Zalecana literatura i pomoce naukowe
Lektury obowiązkowe:
Ernst Gombrich – „Sztuka i złudzenie”
L. Gregory, „Oko i mózg – psychologia widzenia”
Władysław Strzemiński, „Sztuka widzenia”
Rudolf Arnheim, „Sztuka i percepcja wzrokowa”
Josef Albers, Interakcja barw, Kraków, 1998
Lektury ponadobowiązkowe:
Joseph Kossuth – Sztuka po filozofii
Wasilij Kandyński, Punkt, linia a płaszczyzna. Przyczynek do analizy elementów malarskich, Warszawa,
1989
Mączyńska-Frydryszek., Jaskólska-Klaus M., Maruszewski T., Psychofizjologia widzenia, Poznań, 1991
Ikonografia – twórczość następujących autorów:
Paolo Ucello, Fra Angelico, Leonardo da Vinci, Michalangelo Buanarotti, Albrecht Durer, Rembrandt van
Rijn, bracia van Eyck, Claude Monet, Paul Cezanne, Marcel Duchamp, Georges Braque, Pablo Picasso,
Kazimierz Malewicz, Władysław Strzemiński, Katarzyna Kobro, Rene Magritte, MC Escher, Jackson
Pollock, Nam June Paik, Joseph Beyus
Publikacje naukowe osób prowadzących zajęcia związane z tematyką modułu
Nie podano dodatkowych publikacji
Informacje dodatkowe
Brak
4/5
Karta modułu - Estetyka kształtu
Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS)
Forma aktywności studenta
Obciążenie
studenta
Udział w wykładach
30 godz
Samodzielne studiowanie tematyki zajęć
20 godz
Wykonanie projektu
40 godz
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
90 godz
Punkty ECTS za moduł
3 ECTS
5/5