Jak pomóc krzywdzonym psom i innym zwierzętom?

Jak pomóc krzywdzonym psom i innym
zwierzętom?
Jeśli zauważysz, że jakaś osoba maltretuje zwierzę, zawsze możesz coś
zrobić. Nigdy nie ma sytuacji bez wyjścia. Nieraz dobra wola, działanie
może przynieść wiele dobrego zarówno dla krzywdzonego zwierzęcia jak i dla
poprawy losu zwierząt w Twoim regionie, kraju.
Są różne przypadki krzywdzenia zwierząt. Do najczęstszych należą między
innymi:
bicie
głodzenie(brak miski z wodą ,karmą,)
brak należytej opieki (pies bez budy, schorowany i nie leczony)
trzymanie zwierzęcia w małym pomieszczeniu bez możliwości ruchu
trzymanie zwierzęcia bez możliwości schronienia się przed: opadami
atmosferycznymi, słońcem, zimnem, wiatrem itp.
złe traktowanie zwierzęcia, np. uwięź w postaci łańcucha wrasta w szyję,
postronek powoduje duszenie się ,zbyt krótki łańcuch min.3,00m nie dłużej
niż 12 godz. na dobę
specjalne drażnienie zwierząt
porzucenie zwierzęcia
zabicie zwierzęcia
Inne karalne przypadki łamania prawa znajdziecie w Ustawie o ochronie zwierząt
z dnia 21 sierpnia 1997 r. Prawo dotyczące zwierząt znajdziecie m.in. na naszej
stronie.
Czy zwierzę na pewno jest krzywdzone? Oddanie zwierzęcia do schroniska
powinno być ostatecznością.
Zawsze należy zorientować się najpierw, czy na pewno jest to niehumanitarne
traktowanie zwierzęcia, a jeśli tak, to czy na pewno powodem jest zła wola
opiekuna.
Mogą zdarzyć się takie sytuacje, kiedy wydać się może, iż dane zwierzę jest źle
traktowane, a w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Na przykład bardzo chudy
pies wcale nie musi być głodzony. Jego wygląd wynikać może z rasy (np. chart
afgański), zwierze może też być w trakcie leczenia (opiekunowie mają
odpowiednie zaświadczenia weterynaryjne, umieją wskazać lekarza prowadzącego
i lecznicę, w której leczone jest zwierzę) lub też być stare i nie przyjmować
pokarmów w sposób, w jaki powinno.
Może też być tak, iż danej osoby z powodu biedy nie stać na leczenie lub
właściwe utrzymanie zwierzęcia. Zanim więc zgłosimy do odpowiednich instytucji
znęcanie się nad zwierzęciem, postarajmy się porozmawiać z opiekunem, wyjaśnić
z czego wynika zaistniała sytuacja. Jeśli opiekun ma pozytywny stosunek do
zwierzęcia, troszczy się o nie na tyle, na ile jest w stanie, lepszym rozwiązaniem
będzie nasza pomoc w znalezieniu wyjścia z danej sytuacji. Jeśli możemy,
zorganizujmy pomoc dla potrzebującego zwierzęcia – może to być np.
dostarczenie karmy, pomoc materialna w zapłacie za leczenie weterynaryjne,
poinformowanie organizacji ochrony zwierząt o zaistniałej sytuacji – w celu
rozwiązania problemu w sposób jak najszybszy i w miarę możliwości najlepszy dla
zwierzęcia. Opiekun zwierzęcia może okazać się osobą starszą i bardzo pomocne
może być np., by ktoś wychodził ze zwierzęciem na spacer.
Zastanówmy się, na czym tak naprawdę nam zależy. Czy jest to dobro zwierzęcia,
czy też chcemy się po prostu pozbyć problemu, np. przykrego widoku
zaniedbanego zwierzęcia, uciążliwego szczekania.
Pamiętajmy zawsze, iż dla każdego psa najważniejszy jest kontakt z człowiekiem.
Oddanie zwierzęcia do schroniska powinno być ostatecznością. Nawet najlepsze
schroniska pozostaną więzieniem dla zwierząt. Miejmy to zawsze na uwadze.
Gdzie zgłaszać przypadki złego traktowania zwierząt?
Jeśli zauważycie przypadek znęcania się nad zwierzętami to zastanówcie się, co
możecie zrobić. Czy interweniować samemu? A może poprosić o pomoc inne osoby
lub odpowiednie instytucje, np. zgłosić sprawę do:
- lokalnej organizacji ochrony zwierząt, np. Grodkowskie Stowarzyszenie Pomocy
Dla Zwierząt „Misiek” Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Zwierząt,
- Policji;
- Straży Miejskiej;
- Inspekcji Weterynaryjnej.
Wszystko zależy od tego, z czym się zetknęliście. Zawsze musicie pomyśleć, czy
szybka i natychmiastowa reakcja jest niezbędna. Może wystarczy powiadomić w
niedługim czasie odpowiednie instytucje.
Natychmiastowa reakcja jest niezbędna w przypadkach, gdy widzimy, iż zwierzę
jest ewidentnie katowane, zastany stan może spowodować trwałe kalectwo lub
śmierć.
Jeśli sprawcą jest człowiek, to najlepiej samemu (bez odpowiedniego
doświadczenia) nie interweniować. W takich przypadkach należy natychmiast
zgłosić sprawę na policję pod numer 997 (z telefonów komórkowych – pod numer
112) lub do Straży Miejskiej. Są to instytucje, które są w stanie szybko
zareagować. Możemy również powiadomić lokalne schronisko dla zwierząt lub
organizacje ochrony zwierząt.
Pamiętajmy jednak, że na Policję należy zgłaszać tylko przypadki ewidentne i
zagrażające życiu lub zdrowiu zwierzęcia. Do zadań Policji należy również
zajmowanie się takimi właśnie sprawami, ale nie powinniśmy tego nadużywać.
Miejmy na uwadze, iż policjanci mają bardzo dużo innej pilnej i odpowiedzialnej
pracy i zgłaszanie im każdej sprawy nie jest potrzebne i nie wymaga podjęcia
natychmiastowych działań przez ten organ.
Gdy natomiast widzimy, że np. pies ma dziurawą budę lub nie ma jej wcale, to
sami możemy zainterweniować u właściciela lub przekazać tą informację
odpowiedniej instytucji – jednej z wymienionych powyżej.
Dowody pomocne w ukaraniu sprawcy.
Musimy zdawać sobie sprawę, iż podczas dokonywania interwencji, jeśli sytuacja
tego wymaga, dobrze jest w przypadku ewidentnego łamania praw zwierząt
zadbać o odpowiednie dowody, np.:
1. Zrobić zdjęcia choremu lub zabitemu zwierzęciu. Jeśli są ślady po
uderzeniach, rany, to róbmy również zdjęcia szczegółowe - samej rany, odcinka
ciała, ogólne całego ciała oraz fotografie, na których widać większy fragment
terenu np. podwórko - aby było widać, gdzie dokładnie miało miejsce to zdarzenie.
2. Zeznania świadków - jeśli zdarzeniu przygląda się jakaś osoba lub osoby, to
dobrze jest zapytać, czy zgodzą się świadczyć przeciw oskarżonemu. Jeśli
wyrażą zgodę, można sporządzić odręcznie, na zwykłej kartce papieru, protokół,
w którym dana osoba opisze, co widziała, kiedy dane zdarzenie miało miejsce, kto
jest sprawcą zdarzenia, jak długo dana sytuacja trwa. Zeznanie osoba świadcząca
powinna podpisać swoim nazwiskiem. Zadbajmy o to, aby dokładnie się dowiedzieć,
jakie są dane personalne świadka / świadków tzn. imię i nazwisko, dokładny adres
zamieszkania, telefon kontaktowy.
3. Ważną sprawą jest zabezpieczenie miejsca, na którym dokonano
niehumanitarnego czynu. Jeśli możemy i jesteśmy w stanie, to należy teren
zabezpieczyć w następujący sposób:
- pilnowanie, aby żadne ślady nie zostały zatarte np. ślady krwi, narzędzia
pozostawione przez sprawcę;
- pilnowanie, aby sprawca nie ukrył zwłok zwierzęcia. Jeśli zdołał zabrać zwłoki, to
(jeśli występuje taka możliwość) idźmy za sprawcą i zobaczmy gdzie ukrył ciało;
- ciało zwierzęcia powinno zostać poddane sekcji zwłok w celu stwierdzenia
przyczyny zgonu. Dokonują tego Zakłady Higieny Weterynaryjnej. Ich spis
znajdziemy m.in. na stronie Inspekcji Weterynaryjnej http://www.wetgiw.gov.pl/ (link "Struktura IW" po prawej stronie).
Zaświadczenie od upoważnionego lekarza weterynarii stwierdzające przyczynę
zgonu jest często bardzo pomocnym materiałem dowodowym podczas procesu
sądowego.
Takie materiały są bardzo pomocne, jako materiał dowodowy i poglądowy.
Oczywiście nie każdy w trudnych chwilach potrafi robić zdjęcia. Nie każdy też
znajdzie wystarczająco dużo determinacji i odwagi, aby np. śledzić sprawcę.
Jednak zawsze, o ile to możliwe, postarajmy się o zgromadzenie dowodów - mogą
być one nieocenioną pomocą w dalszym toku postępowania.
Przykłady z życia wzięte.
1. Zwierzęta porzucane:
Gdy widzimy, iż ktoś wyrzuca psa z samochodu (np. na trasie wylotowej z miasta
lub w lesie), postarajmy się zapisać numery samochodu, zapamiętać kolor i markę
auta, jeśli się da to również inne szczegóły. Zobaczmy też, co dzieje się z psem.
Prawdopodobnie będzie biegł za samochodem nawet kilka kilometrów. Gdy się uda
go obłaskawić, to postarajcie się zapewnić mu opiekę. O całym zdarzeniu należy
powiadomić odpowiednia instytucję – jedną z wymienionych wcześniej. W tym
przypadku możemy od razu zadzwonić na policję. Jeśli zadziałamy wystarczająco
szybko, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że samochód zostanie zatrzymany
przez najbliższy patrol celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Zatrzymanie blisko
miejsca zdarzenia może być pomocne w udowodnieniu winy. Może się bowiem
zdarzyć i tak, że osoba dokonująca tego czynu będzie się później wypierała,
tłumaczyła, iż w danym miejscu nie była i ktoś spisując numery być może pomylił
się itd.
2. Transport zwierząt:
Podobnie możemy postąpić, gdy widzimy np. transport zwierząt i zauważymy
jakieś rażące nieprawidłowości w ich przewozie. Warunki przewozu, w tym
maksymalny czas transportu poszczególnych gatunków zwierząt, określa
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 czerwca
1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków transportu zwierząt.
Rozporządzenie to nie dotyczy transportu niezarobkowego. Jego treść można
znaleźć m.in. na stronach TOZ: http://www.toz.pl/
3. Pies pozostawiony sam w domu głośno szczeka:
Zdarza się, iż pies pozostawiony sam w domu głośno szczeka. Nie możemy mieć
pretensji do psa, gdyż to dla niego naturalne zachowanie. Należy porozmawiać z
opiekunem zwierzęcia. Często rozmowa odnosi pozytywny skutek. Pies
prawdopodobnie przestanie szczekać, gdy np. dostanie zabawki , przed dłuższym
wyjściem opiekuna pójdzie na długi spacer lub gdy jakiś inny domownik pozostanie
w domu. Można też stopniowo przyzwyczaić psa do samotności wychodząc z domu
na coraz dłuższy czas . W trudniejszych przypadkach można skorzystać z porady
lekarzy weterynarii, najlepiej specjalizujących się w psychologii zwierząt.
4. Bezdomne koty:
Nie przeszkadzajmy osobom dokarmiającym bezdomne koty. Osoby to robiące
poświęcają i tak często wiele czasu i wysiłku i pieniędzy na to, aby pomóc tym
zwierzętom. Ważną sprawą jest kwestia sterylizacji i kastracji kotów
bezdomnych w celu zmniejszenia ich populacji. Nie jest to jednak zadanie dla
osób dokarmiających. Obecnie to Gminy powinny wspomagać opiekę nad
bezdomnymi kotami i w ich interesie jest dokonywanie sterylizacji, gdyż
zmniejsza się w ten sposób populację bezdomnych kotów, a co za tym idzie
również zmniejszą się nakłady na ich utrzymanie. Wysterylizowane zwierzę po
okresie rekonwalescencji powinno wrócić w miejsce, z którego zostało zabrane.
O tym, jak pomagać kotom wolno żyjącym w mieście, można przeczytać na
stronach Fundacji Canis.
Co jeszcze możemy zrobić na rzecz zwierząt?
Jeśli w prosty sposób chcemy przyczynić się do poprawy warunków bytowych i
sytuacji prawnej zwierząt to:
- naciskajmy lokalnych radnych w sprawie np. budowy schroniska dla zwierząt
- popierajmy wszelkie inicjatywy służące zwierzętom
- nie kupujmy kosmetyków testowanych na zwierzętach
- przestańmy chodzić do cyrku ze zwierzętami
- przejdźmy na wegetarianizm
Starajmy się żyć tak, aby świat dla zwierząt był choć trochę lepszy.