4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy

RADY
Grupa 4/3
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop
szkoleniowy
Magdalena Kasprzak, Bożena Lenart
Spis treści
1. Komentarz ..............................................................................................
1.1. Nowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące podnoszenia
kwalifikacji zawodowych ........................................................
1.2. Pracownicy samorządowi ........................................................
1.3. Korpus służby cywilnej .............................................................
1.4. Urzędnicy państwowi ................................................................
2. Wyjaśnienia do wzorów .....................................................................
2.1. Umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych ..........
2.2. Wniosek o udzielenie urlopu szkoleniowego ...................
3. Wzór A: Umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych ...
Wzór B: Wniosek o udzielenie urlopu szkoleniowego ............
1
1
9
10
13
13
13
14
15
17
1. Komentarz
Pracownicy samorządowi, członkowie korpusu SC i pracownicy urzędów państwowych, mimo przynależności do szeroko pojętej sfery budżetowej, nie mają
wspólnych zasad podnoszenia kwalifikacji zawodowych. O ile korpus SC podlega odrębnym regulacjom na ten temat, o tyle samorządowcy i załogi urzędów
państwowych korzystają z zasad ogólnych.
1.1. Nowe przepisy Kodeksu pracy dotyczące podnoszenia
kwalifikacji zawodowych
Z dniem 11 kwietnia br. utraciło moc rozporządzenie MPiPS oraz MEN
z 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.). Było
to efektem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 31.3.2009 r. stwierdzającego
niezgodność z Konstytucją art. 103 KP, na podstawie którego zostało wydane
to rozporządzenie.
Nowe przepisy regulujące uprawnienia pracowników związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych nie zostały zamieszczone w kolejnym rozporządzeniu, ale zostały wprowadzone bezpośrednio do Kodeksu pracy ustawą
z 20.5.2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o podatku dochodowym od
osób fizycznych (Dz.U. Nr 105, poz. 655). Przepisy obowiązują od 16.7.2010 r.
Nowe przepisy są o wiele mniej rozbudowane niż dotychczasowe – normują
one jedynie podstawowe uprawnienia pracownika związane z podnoszeniem
kwalifikacji zawodowych, pozostawiając resztę uzgodnieniom stron. Nowe
przepisy eliminują także wiele wątpliwości, które wzbudzały dotychczasowe
sierpień 2010
1
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
regulacje. Celem tych przepisów jest także racjonalizacja obowiązków pracodawców i uprawnień pracowników związanych z podnoszeniem kwalifikacji
zawodowych. Od dłuższego już czasu dominuje bowiem pogląd, że podnoszenie kwalifikacji zawodowych leży przede wszystkim w interesie samego
pracownika. Wszechstronnie wykwalifikowany pracownik ma bowiem znacznie większe szanse na znalezienie i utrzymanie zatrudnienia oraz atrakcyjne
warunki pracy.
Warto podkreślić, że nowe kodeksowe przepisy będą miały zastosowanie do
pracowników, którzy 16.07.2010 r. lub później rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych . Do wszystkich pracowników, którzy rozpoczęli podnoszenie kwalifikacji zawodowych przed 16.7.2010 r., stosuje się przepisy regulujące
zasady i warunki podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracowników,
obowiązujące przed 11.4.2010 r., zatem przepisy uchylonego już, powołanego
wyżej rozporządzenia. Wynika to z przepisu przejściowego, tj. art. 3 ustawy
z 20.5.2010 r.
Zakres nowych
przepisów
Zgodnie z nowymi regulacjami kodeksowymi przez podnoszenie kwalifikacji
zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności
przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Definicja podnoszenia kwalifikacji zawodowych jest szeroka, obejmuje nie tylko uzupełnianie dotychczasowej wiedzy i umiejętności przez pracownika, ale
i zdobywanie nowej wiedzy i nowych umiejętności. Zatem pracownik – w ramach podnoszenia kwalifikacji zawodowych – może kształcić się nie tylko w kierunku wiążącym się z pracą wykonywaną przez niego obecnie, na dotychczas
zajmowanym stanowisku pracy ale też zdobywać zupełnie nowe umiejętności,
które mogą mu być przydatne także na innym stanowisku pracy, albo nawet
w innym zawodzie. Aczkolwiek pracownik musi się liczyć z tym, że pracodawca
prawdopodobnie wyrazi zgodę na podnoszenie przez niego kwalifikacji zawodowych, jeżeli będzie to leżało w jego interesie. Pracodawca nie musi zatem
wyrazić zgody na każdą propozycję pracownika podnoszenia kwalifikacji.
Podnoszenie przez pracownika kwalifikacji w postaci zdobywania nowych
umiejętności może być jednak dla pracodawcy przydatne, ponieważ pozwala
mu na zatrudnianie tego samego pracownika na różnych stanowiskach pracy,
jeżeli w praktyce zaistnieje taka konieczność.
PRZYKŁAD
2
Pracownik jest zatrudniony na stanowisku montera. Pracodawca chciałby go wysłać
na kurs operatora wózków widłowych, przyznając mu świadczenia przewidziane w Kodeksie pracy z tytułu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a także dodatkowe świadczenia na podstawie umowy zawartej z tym pracownikiem. Umożliwi to pracodawcy
powierzanie temu pracownikowi pracy operatora w tych okresach, w których nie będzie
zapotrzebowania na jego pracę jako montera. Nic nie stoi temu na przeszkodzie. Pracodawca zyska pracownika o nowej specjalności, co pozwoli mu na znacznie elastyczniejsze planowanie mu pracy, np. zatrudnienie go na 2 stanowiskach pracy albo czasowe
przenoszenie go do pracy na stanowisku operatora wózków widłowych (np. na podstawie art. 42 § 4 KP). Takie zatrudnianie pracownika na różnych stanowiskach pracy jest
zwykle korzystniejsze kosztowo, niż zatrudnienie kolejnego pracownika.
sierpień 2010
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
RADY
Grupa 4/3
Nowe przepisy nie dzielą już uprawnień pracowników zależnie od formy
kształcenia – tak jak dotychczasowe przepisy, które różnicowały uprawnienia
pracowników zależnie od tego, czy podnosili oni kwalifikacje w formach szkolnych, czy pozaszkolnych, ani nawet nie wymieniają form kształcenia. W obecnej
sytuacji trudno byłoby wymienić wszystkie dostępne formy, w jakich pracownicy mogą podnosić swoje kwalifikacje zawodowe. Niewątpliwie jednak obecne
przepisy (tak jaki i dotychczasowe) obejmują np. pracowników podejmujących
studia (licencjackie, magisterskie, podyplomowe) oraz różnego rodzaju kursy
i szkolenia.
Kodeksowe przepisy dotyczące podnoszenia kwalifikacji (tak jak i przepisy
uchylonego już rozporządzenia) nie dotyczą natomiast tych pracowników,
którzy w związku z kształceniem się posiadają szczególne uprawnienia, gwarantowane odrębnymi przepisami, np. pracowników odbywających aplikację
radcowską oraz doktorantów.
Definicją podnoszenia kwalifikacji zawodowych objęte zostało dokształcanie
się pracownika tylko z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Dotychczas
przepisy posługiwały się pojęciem „skierowania zakładu pracy”, które było
niejednoznaczne i budziło poważne wątpliwości. Obecna formuła nie powinna
już budzić kontrowersji.
Kodeksowe uprawnienia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych
przysługują zatem pracownikom, którzy:
• podnoszą kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy, tj. odpowiedzieli pozytywnie na propozycję pracodawcy w tym zakresie lub
• podnoszą kwalifikacje zawodowe z własnej inicjatywy, ale uzyskali zgodę
pracodawcy na takie podnoszenie kwalifikacji.
W interesie pracownika leży, aby kiedy to on występuje z inicjatywą podnoszenia kwalifikacji, uzyskać pisemne potwierdzenie zgody pracodawcy. Otworzy to
pracownikowi drogę do ubiegania się (i otrzymania) kodeksowych świadczeń
z tym związanych.
Pisemna zgoda
pracodawcy
Pracownik może oczywiście podnosić kwalifikacje zawodowe z własnej inicjatywy, nawet bez zgody pracodawcy. Jeżeli jednak pracownik podjął kształcenie
się z własnej inicjatywy i bez zgody pracodawcy, to nie przysługują mu żadne
świadczenia, o których mowa w Kodeksie pracy – ani obligatoryjne, ani dodatkowe. Taki pracownik może tylko ubiegać się o urlop bezpłatny oraz o zwolnienie z całości lub części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
Warto zwrócić uwagę, że w przeciwieństwie do poprzedniego stanu prawnego
urlop bezpłatny udzielony w takiej sytuacji nie jest wliczany do okresu zatrudnienia pracownika.
W świetle przepisów kodeksowych jedynymi obowiązkowymi świadczeniami,
których pracodawca jest obowiązany udzielać pracownikom podnoszącym
kwalifikacje zawodowe (z jego inicjatywy albo za jego zgodą), są:
Świadczenia
obligatoryjne
• urlop szkoleniowy,
• zwolnienie z całości lub części dnia pracy.
Przepisy Kodeksu pracy określają sztywno wymiar urlopu szkoleniowego, natomiast nie określają konkretnego wymiaru zwolnienia z całości lub części
dnia pracy.
sierpień 2010
3
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
W trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracownika pracodawca jest natomiast zobowiązany udzielać pracownikom zwolnień od pracy, aby
umożliwić im punktualne przybycie na zajęcia i udział w zajęciach. Wymiar
tych zwolnień zależy zatem od sytuacji konkretnego pracownika, tj. z jednej
strony – od jego rozkładu czasu zajęć, a z drugiej – od jego rozkładu czasu pracy.
Jeżeli zajęcia odbywają się poza normalnymi godzinami pracy tego pracownika
lub w dniach dla niego wolnych od pracy, to pracodawca nie jest obowiązany
zwalniać pracownika z całości lub z części dnia pracy. Są to zatem celowe zwolnienia od pracy, a w przypadku tego typu zwolnień, nie przysługują one, jeżeli
odpada cel ich udzielenia.
PRZYKŁAD
Pracodawca zaproponował pracownikowi, aby podniósł swoje kwalifikacje zawodowe
na kursie rachunkowości, którego koszty pokryłby pracodawca. Kurs odbywa się jednak
w soboty i niedziele, oba te dni są dla pracownika wolne od pracy. Jeżeli pracownik wyrazi zgodę na udział w kursie, obowiązek pracodawcy ograniczy się do pokrycia kosztów tego kursu oraz udzielenia pracownikowi urlopu szkoleniowego (o ile kurs kończy
się egzaminem). Skoro czas kursu nie koliduje z czasem pracy tego pracownika, to nie
ma podstaw prawnych do udzielania pracownikowi zwolnień z dnia pracy ani też do
oddawania mu dni wolnych w zamian za soboty i niedziele spędzone na kursie. Jeżeli taka sytuacja nie odpowiada pracownikowi, to może on odmówić udziału w kursie,
a pracodawca nie może wyciągnąć z tego żadnych doraźnych negatywnych konsekwencji wobec pracownika.
W celu prawidłowego wywiązywania się z obowiązku ewentualnego udzielania pracownikowi zwolnienia z całości lub z części dnia pracy pracodawca ma
prawo nałożyć na pracownika obowiązek dostarczenia mu grafiku zajęć.
Wymiar zwolnienia od pracy jest determinowany tylko tym, aby pracownik
punktualnie przybył na zajęcia i mógł w nich uczestniczyć. Pracownik nie może
sam podjąć decyzji, o której godzinie uda się na zajęcia; wszelkich zwolnień od
pracy udziela zawsze pracodawca. Pracownik musi zatem uzyskać zgodę pracodawcy na opuszczanie pracy o określonej godzinie bądź nieprzybywanie do
pracy – w określonych stałych dniach i godzinach, bądź jeżeli zajęcia zaczynają
się o różnych porach – uzyskiwać doraźne zwolnienia od pracy. Jeżeli konkretne
zajęcia zostaną odwołane (co w praktyce się zdarza), to pracownik powinien
stawić się do pracy. Z drugiej strony jeżeli pracodawca sam wystąpił z inicjatywą podnoszenia przez pracownika kwalifikacji albo wyraził na to zgodę – jest
obowiązany udzielać pracownikowi zwolnienia od pracy na udział w zajęciach.
Nie może zatem żądać od pracownika, aby ten zamiast brać udział w każdych
zajęciach stawiał się do pracy. Jeżeli jednak pracodawca zażąda od pracownika
obecności w pracy w czasie przeznaczonym na zajęcia, pracownik musi pozostać
w pracy bądź stawić się do pracy.
Zarówno za czas urlopu szkoleniowego, jak i za czas zwolnienia z całości lub
części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. W takim
przypadku zastosowanie znajduje § 5 rozporządzenia MPiPS z 29.5.1996 r.
w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy
oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw,
dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewi-
4
sierpień 2010
RADY
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
Grupa 4/3
dzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.). W celu obliczenia tego
wynagrodzenia stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia
za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej
oblicza się z miesiąca, w którym przypadło zwolnienie od pracy.
We wrześniu pracownik w związku z udziałem w 3-dniowym szkoleniu był nieobecny w pracy przez 24 godziny. Jeżeli pracownik ten otrzymuje wynagrodzenie w stałej
stawce miesięcznej (np. 3000 zł), to zachowuje prawo do tego wynagrodzenia w tej
stawce. Za wrzesień otrzyma zatem 3000 zł. Jeżeli natomiast pracownik ma stawkę
godzinową, np. 12 zł za godzinę, to także za czas szkolenia przysługuje mu taka stawka
wynagrodzenia.
PRZYKŁAD
Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami uchylonego rozporządzenia wynagrodzenie za czas urlopu szkoleniowego oraz zwolnienia z części dnia pracy,
ustalane było jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy (a zatem składniki
wynagrodzenia w zmiennej wysokości były uwzględniane w średniej wysokości
z 3 ostatnich miesięcy).
W przeciwieństwie do dotychczasowych przepisów przepisy Kodeksu pracy
przyznają prawo do urlopu szkoleniowego co do zasady tylko pracownikom
przystępującym do egzaminów – eksternistycznych, maturalnego oraz potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Wyjątek dotyczy pracownika, który przygotowuje pracę dyplomową, któremu urlop przysługuje także na przygotowanie
pracy dyplomowej w ostatnim roku studiów. Jeżeli zatem podnoszenie kwalifikacji zawodowych nie wiąże się ze zdawaniem przez pracownika jednego z tych
egzaminów – urlop szkoleniowy nie przysługuje.
Wymiar urlopu
szkoleniowego
Urlop szkoleniowy przysługuje w wymiarze 6 bądź 21 dni, zgodnie z informacjami zawartymi w poniższej tabeli.
Lp.
Uprawniony pracownik
Wymiar urlopu
szkoleniowego
1.
Pracownik przystępujący do egzaminów eksternistycznych
6 dni
2.
Pracownik przystępujący do egzaminu maturalnego
6 dni
3.
Pracownik przystępujący do egzaminu potwierdzającego
kwalifikacje zawodowe
6 dni
4.
Pracownik przygotowujący pracę dyplomową oraz
przygotowujący się i przystępujący do egzaminu
dyplomowego – w ostatnim roku studiów
21 dni
Dotychczas kontrowersyjne było, czy jeżeli pracownik korzysta z dłuższego
urlopu szkoleniowego, to do wymiaru tego urlopu należy wliczać tylko dni
robocze danego pracownika, czy także np. soboty. Z przepisów kodeksowych
wprost wynika, że urlop szkoleniowy jest udzielany w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
Nieistotny jest w tym przypadku wymiar czasu pracy pracownika ani system
czasu pracy, w którym pracownik jest zatrudniony.
sierpień 2010
5
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
PRZYKŁAD
Pracownik jest zatrudniony na cały etat, pracuje w systemie równoważnego czasu pracy. W związku z egzaminem na ostatnim roku studiów przysługuje mu 21 dni urlopu
szkoleniowego, udzielonego na jego dni pracy. Zatem wymiar godzinowy tego urlopu
może wynieść np. 252 godziny (21 dni × 12 godzin). Wymiar godzinowy tego samego urlopu szkoleniowego pracownika zatrudnionego w podstawowym systemie czasu
pracy wyniesie tylko 168 godzin (21 dni × 8 godzin). Jednak liczba godzin objętych
urlopem nie ma znaczenia – celem tego urlopu szkoleniowego jest zagwarantowanie
pracownikowi, by 21 dni jego pracy było dniami wolnymi.
PRZYKŁAD
Jeden z pracowników zatrudnionych na 1/2 etatu pracuje od poniedziałku do piątku
po 4 godziny, drugi – w poniedziałki i wtorki po 8 godzin, a w środy – 4 godziny.
W związku z przystąpieniem do egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe
obu im przysługuje urlop szkoleniowy w wymiarze 6 dni. Pierwszemu pracownikowi
urlop może być udzielony np. od poniedziałku do piątku i na poniedziałek, a drugiemu
– od poniedziałku do środy przez kolejne 2 tygodnie.
Urlopu szkoleniowego udziela zawsze pracodawca, podobnie jak każdego innego zwolnienia od pracy pracownik nie może sam go sobie udzielić w wygodnym
dla siebie terminie. Jednak ze względu na to, że urlop ma umożliwić pracownikowi przystąpienie do egzaminu, powinien być udzielony:
–
–
bezwzględnie w dniu/dniach, w których pracownik przystępuje do samego
egzaminu,
w miarę możliwości w terminie, o który wnioskuje pracownik – przy czym,
choćby ze względu na zasady współżycia społecznego bez ważnej przyczyny pracodawca nie powinien odmawiać pracownikowi udzielania mu tego
urlopu we wnioskowanym terminie.
Pracownik uzgadnia z pracodawcą czy 6-dniowy bądź 21-dniowy wymiar urlopu zostanie wykorzystany w sposób nieprzerwany czy też częściami. Przepisy
nie przewidują możliwości przesunięcia uzgodnionego terminu urlopu szkoleniowego ani odwołania pracownika z tego urlopu – może to więc nastąpić tylko
za zgodą pracownika.
Dodatkowe nieobowiązkowe
świadczenia
Precyzyjne
uzgodnienia
z pracodawcą
6
Oprócz obligatoryjnego urlopu szkoleniowego i zwolnienia z całości lub części
dnia pracy pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe, także dodatkowe świadczenia – w szczególności pokryć opłaty
za kształcenie, przejazdy i podręczniki.
Przyznanie pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe tych świadczeń zależy jednak wyłącznie od woli pracodawcy i od uzgodnień między
stronami. Pracownik może bowiem odmówić podnoszenia kwalifikacji zawodowych, jeżeli pracodawca wprawdzie zaoferowałby mu udzielenie urlopu
szkoleniowego i zwolnień z całości lub części dnia pracy, ale wymagałby od
pracownika pokrycia kosztów podnoszenia tych kwalifikacji.
W interesie pracownika leży uzgodnienie z pracodawcą przed podjęciem kształcenia, czy oprócz urlopu szkoleniowego i zwolnienia z części dnia pracy uzyska
sierpień 2010
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
RADY
Grupa 4/3
on jakiekolwiek inne świadczenia od pracodawcy, czy też wszystkie pozostałe
koszty będzie musiał ponieść sam. W przypadku uzgodnienia, że pracodawca
pokryje opłaty związane z kształceniem, konieczne jest precyzyjne uzgodnienie
m.in.:
• czy pracodawca będzie pokrywał koszty bezpośrednio, czy też koszty będzie pokrywał wstępnie pracownik, a pracodawca mu je zwróci i w jakim
terminie oraz na jakiej podstawie,
• jakie konkretnie koszty będzie pokrywał pracodawca – jeżeli np. za egzamin, to czy tylko za egzamin podstawowy, czy też np. za powtarzanie egzaminu,
• do jakiej wysokości pracodawca pokryje koszty noclegów i przejazdów pracownika, jeżeli szkolenie odbywa się poza miejscem zamieszkania pracownika,
• do jakiej wysokości pracodawca pokryje koszty podręczników – czy pokryje
koszt każdego zakupionego przez pracownika podręcznika, czy tylko podręcznika uprzednio zaakceptowanego (w związku z jego kosztem).
Przepisy Kodeksu pracy nie określają żadnych zasad, na jakich pracodawca
miałby pokrywać koszty związane z jakimikolwiek dodatkowymi świadczeniami przyznanymi pracownikowi. Wszystkie regulacje muszą więc zostać precyzyjnie uzgodnione między pracownikiem a pracodawcą. W razie sporu między
stronami nie będzie bowiem możliwe odwołanie się do przepisów powszechnie
obowiązujących, ponieważ takich nie ma.
Pracownik uzyskał od pracodawcy zgodę na pokrycie opłat za kurs języka niemieckiego,
ale z umowy nie wynika, by pracodawca zobowiązał się do pokrycia kosztów koniecznych podręczników, zatem pracownik nie ma podstaw, by tego od niego żądać. Z drugiej strony pracodawca zobowiązał się do pokrycia kosztów dojazdów na kurs w innym
mieście. Jeżeli nie zostało między stronami uzgodnione, jakim środkiem komunikacji
pracownik będzie dojeżdżał na kurs ani górny limit kosztów, jakie pracodawca poniesie
z tego tytułu, to pracownik może skorzystać z dowolnie wybranego środka i podróżować np. pociągiem InterCity w pierwszej klasie albo np. taksówką.
PRZYKŁAD
Opłaty za kształcenie, przejazd i podręczniki są wymienione jako przykładowe
i jednocześnie najbardziej typowe (powszechne) dodatkowe świadczenia, które
są ponoszone w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i które pracodawca może przyznać pracownikowi. Nie ma żadnych przeszkód, aby pracodawca przyznał pracownikowi także inne świadczenia, zależnie od okoliczności
konkretnego przypadku. Jeżeli np. szkolenie odbywa się w innym mieście, mogą
to być diety (w wysokości określonej między stronami) na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia pracownika.
Pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe jest obowiązany do zwrotu
kosztów poniesionych przez pracodawcę, ale tylko z tytułu dodatkowych
świadczeń. Pracodawca nie może natomiast zobowiązać pracownika w żadnym przypadku do zwrócenia mu wynagrodzenia wypłaconego z tytułu urlopu
szkoleniowego lub zwolnienia z całości lub części dnia pracy. Jeżeli zatem pracodawca nie przyznał pracownikowi żadnych dodatkowych świadczeń, to nie ma
sierpień 2010
Obowiązek
zwrotu kosztów
dokształcania się
7
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
takiej sytuacji, w której mógłby zażądać od pracownika zwrotu kosztów. Zatem
i sam obowiązek odpracowania dezaktualizuje się w przypadku gdy pracownik
zwolni się z pracy przed upływem wyznaczonego terminu, to i tak nie poniesie
żadnych negatywnych konsekwencji.
Obowiązek zwrotu kosztów dotyczy tylko tych pracowników, którym w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracodawca przyznał inne świadczenia, poza obligatoryjnym (przysługującym z mocy przepisów Kodeksu pracy)
urlopem szkoleniowym i zwolnieniem z całości lub z części dnia pracy.
Pracodawca może żądać od pracownika zwrotu tych poniesionych kosztów
przede wszystkim w sytuacji, gdy pracownik bez uzasadnionych przyczyn nie
podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie
tych kwalifikacji (na jakimkolwiek etapie). Ocena zasadności niepodjęcia lub
przerwania dokształcania się należy w pierwszej kolejności do pracodawcy,
a w razie sporu na tym tle między pracownikiem a pracodawcą jego rozstrzygnięcie należy do sądu pracy. Za uzasadnioną przyczynę należałoby uznać
np. (długotrwałą) chorobę pracownika, która uniemożliwia mu udział w zajęciach lub np. nieprzewidziany wzrost tych kosztów związanych ze szkoleniem,
które ponosi sam pracownik, związany ze zmianami w sytuacji finansowej
pracownika powodującymi, że nie może on dalej pozwolić sobie na ponoszenie
tych kosztów. Przykładowy katalog przyczyn uzasadniających niepodjęcie bądź
przerwanie dokształcania przez pracownika można określić w umowie zawartej
przez pracownika i pracodawcę, jednakże w razie sporu sąd i tak mógłby ocenić,
czy wskazane w umowie przyczyny są uzasadnione.
Pracodawca żąda
zwrotu kosztów
Ponadto pracodawca może żądać zwrotu kosztów dodatkowych świadczeń,
gdy:
• pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika (czyli na podstawie art. 52 KP) – w trakcie podnoszenia kwalifikacji
zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie,
nie dłuższym niż 3 lata,
• pracownik rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem – w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie
określonym w umowie, nie dłuższym niż 3 lata, z wyjątkiem jednak gdy
przyczyną wypowiedzenia jest mobbing (w rozumieniu art. 943 KP),
• pracownik rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia – na podstawie
art. 55 KP lub art. 943 KP, mimo braku przyczyn określonych w tych przepisach.
Pracownik jest obowiązany do zwrotu kosztów w wysokości proporcjonalnej
do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych
lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia.
PRZYKŁAD
8
Pracodawca zawarł z pracownikiem umowę, na mocy której pracownik zobowiązał się
do odpracowania poniesionych przez pracę kosztów studiów podyplomowych przez
2 lata po ukończeniu studiów (tj. po uzyskaniu dyplomu). Ostateczny koszt poniesiony przez pracodawcę wyniósł 8880 zł (7000 zł – opłaty za studia, 800 zł – podręczniki,
1080 zł – koszty przejazdów pracownika do innego miasta). Pracownik po 6 miesiącach złożył wypowiedzenie, ponieważ znalazł sobie lepszą pracę. Z upływem kolejnych
sierpień 2010
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
RADY
Grupa 4/3
3 miesięcy umowa o pracę rozwiązała się, zatem do 2 lat zabrakło 1 roku i 3 miesięcy.
Koszt, jaki pracownik powinien zwrócić pracodawcy, ustala się następująco:
• koszt poniesiony przez pracodawcę (8880 zł) należy podzielić przez uzgodniony okres
odpracowania (24 miesiące) – 370 zł,
• uzyskany wynik (370 zł) należy pomnożyć przez liczbę „niedopracowanych” miesięcy
(15 miesięcy) – 5550 zł.
Pracownik nie jest zobowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę, jeżeli umowa o pracę z nim rozwiąże się w trakcie uzgodnionego
w umowie okresu odpracowania okresu dokształcania się:
• na mocy porozumienia stron,
• na podstawie wypowiedzenia dokonanego przez pracownika z powodu
mobbingu (jeżeli była to prawdziwa przyczyna wypowiedzenia, a nie pozorna),
• na podstawie wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę (nawet jeżeli
przyczyny wypowiedzenia leżą po stronie pracownika),
• w związku z rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu długotrwałej nieobecności pracownika w pracy (na
podstawie art. 53 KP),
• wskutek rozwiązania umowy o pracę przez pracownika w inny sposób, np.
za uprzedzeniem (art. 231 § 4 KP).
Pracownik nie
jest zobowiązany
do zwrotu
koztów
Powyższe okoliczności zwrotu kosztów przez pracownika nie mogą być modyfikowane w umowie zawartej między pracownikiem a pracodawcą na niekorzyść
pracownika.
Pracownik zobowiązał się do 3-letniego odpracowania kosztów studiów MBA, jakie poniósł pracodawca z tytułu dodatkowych świadczeń (pokrycie opłat za studia i kosztów
podręczników). Po roku od uzyskania dyplomu pracownik ten złożył wypowiedzenie,
podając mobbing jako przyczynę. Pracodawca odmówił mu wypłaty odszkodowania
z art. 943 KP, zatem pracownik odwołał się do sądu pracy. Sąd jednak nie uznał prawdziwości podanej przez pracownika przyczyny, tj. nie dopatrzył się, aby pracownik
ten był mobbingowany, wyrok podtrzymał sąd okręgowy. Prawomocny wyrok sądowy
otwiera pracodawcy drogę do dochodzenia od tego pracownika zwrotu kosztów poniesionych na studia MBA tego pracownika w związku z tym, że nie przepracował on
3 lat, po uzyskaniu dyplomu, do czego zobowiązał się w umowie.
PRZYKŁAD
1.2. Pracownicy samorządowi
Samorządowcy mają obowiązek uczestniczenia w różnych formach podnoszenia
wiedzy i kwalifikacji zawodowych (art. 29 PracSamU). W planach finansowych
urzędów marszałkowskich, starostw powiatowych, urzędach gmin i innych
jednostkach samorządowych trzeba przewidzieć środki finansowe na ten cel.
Brakuje jednak przepisów szczególnych określających, w jaki sposób pracow-
sierpień 2010
9
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
nicy samorządowi mają podnosić swoje kwalifikacje zawodowe. Dlatego też
stosujemy do nich ogólne reguły.
1.3. Korpus służby cywilnej
Szkolenia członków korpusu SC są zdecydowanie bardziej sformalizowane. Zasady podnoszenia ich kwalifikacji wynikają bezpośrednio z pragmatyków służbowych. Ważnym etapem szkoleń członków korpusu SC jest ich wcześniejsze
planowanie. Jak wynika bowiem z § 13 rozporządzenia prezesa RM z 25.4.2007 r.
w sprawie szkoleń w SC (Dz.U. Nr 76, poz. 507), dyrektor generalny urzędu do
30.11 każdego roku przekazuje szefowi kancelarii prezesa RM:
• potrzeby szkoleniowe kierowanego przez siebie urzędu dotyczące priorytetów i rodzajów szkoleń na kolejny rok oraz na kolejne 3 lata,
• dane dotyczące zapotrzebowania urzędu na środki finansowe na szkolenia
na kolejny rok oraz prognozę zapotrzebowania na kolejne 3 lata.
Planowanie podnoszenia kwalifikacji członków SC jest istotne ze względu na
fakt, że koszty szkoleń w SC są pokrywane ze środków:
• wyodrębnionych w budżetach poszczególnych urzędów dla finansowania szkoleń powszechnych, szkoleń w ramach indywidualnego programu
rozwoju zawodowego urzędnika SC oraz szkoleń specjalistycznych,
• rezerwy budżetowej przeznaczonej na szkolenia członków korpusu SC
dla finansowania szkoleń centralnych (art. 111 SłużbaCywU).
Nie tylko dyrektorzy czy kierownicy urzędów mają obowiązek sporządzania
planów realizowanych szkoleń. Obowiązek taki spoczywa również na szefie
SC oraz na bezpośrednich przełożonych członków korpusu SC. Oczywiście to,
kto i w jakim zakresie jest zobowiązany do stworzenia programu czy planu
dokształcania, zależy od rodzaju samego szkolenia.
Członek korpusu SC uczestniczy w planowanych szkoleniach. Obowiązek
taki potwierdza również art. 109 SłużbaCywU, zgodnie z którym uczestnictwo
członka korpusu w szkoleniach przewidzianych dla SC jest traktowane na
równi z wykonywaniem przez niego obowiązków służbowych. Co więcej,
członek korpusu nie ponosi opłat z tytułu uczestnictwa w szkoleniach przewidzianych dla SC.
Rodzaje szkoleń
w SC
Szkolenia w SC organizuje się dla członków korpusu w celu pogłębiania ich
wiedzy i rozwijania umiejętności, niezbędnych do wykonywania zleconych
im zadań. Szkolenia organizuje się w pozaszkolnych formach dydaktycznych
odpowiednich do potrzeb szkoleniowych w służbie cywilnej. O tym, w jakim
szkoleniu członek korpusu bierze udział, decyduje zajmowane przez niego stanowisko.
Szkolenia
centralne
Szkolenia centralne organizuje się dla członków korpusu SC, w szczególności
dla zajmujących stanowiska średniego szczebla zarządzania, koordynujące i samodzielne, w celu rozwijania wiedzy i umiejętności określonych w priorytetach
szkoleniowych zawartych w planie szkoleń centralnych. Są one planowane, organizowane i nadzorowane przez samego szefa SC. Ma on obowiązek coroczne-
10
sierpień 2010
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
RADY
Grupa 4/3
go ustalania planu szkoleń centralnych w SC (art. 107 SłużbaCywU). Taki plan
powinien zawierać w szczególności:
• priorytety szkoleniowe wobec członków korpusu SC,
• rodzaje szkoleń mających szczególne znaczenie w danym roku,
• inne zalecenia i informacje dla osób organizujących i nadzorujących szkolenia w SC.
Przy ustalaniu programów szkoleń szef SC współdziała z Krajową Szkołą
Administracji Publicznej. Szkolenia centralne organizuje się w szczególności
w celu:
• wsparcia realizacji zadań służby cywilnej,
• upowszechniania nowych rozwiązań i standardów pracy w administracji,
• rozwijania umiejętności koordynowania prac na poziomie urzędu i całej
administracji,
• upowszechniania wiedzy niezbędnej w realizacji zadań SC.
Listę pracowników kierowanych na szkolenie centralne uszeregowaną zgodnie
z priorytetami urzędu dyrektor generalny urzędu przekazuje szefowi kancelarii
prezesa RM w terminie i formie przez niego ustalonych. Sama lista powinna zawierać imiona, nazwiska i stanowiska pracy członków korpusu SC oraz nazwy
komórek organizacyjnych, w których są zatrudnieni. Szef kancelarii prezesa RM
przekazuje informację o terminie, miejscu i harmonogramie szkolenia wraz z listą uczestników nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia samego
szkolenia.
Planowanie, organizowanie i nadzorowanie szkoleń powszechnych należy do
obowiązków dyrektora generalnego urzędu. Szkolenia powszechne organizuje
się dla członków korpusu zajmujących stanowiska koordynujące, samodzielne,
specjalistyczne i wspomagające, w celu rozwijania wiedzy i umiejętności, niezbędnych do prawidłowego wykonywania przez nich zadań w SC.
Szkolenia
powszechne
Szkolenia powszechne obejmują tematykę powszechnie występującą w urzędach, a zwłaszcza:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
prawo administracyjne,
finanse publiczne i audyt wewnętrzny,
zamówienia publiczne,
dostęp do informacji publicznej,
ochronę informacji niejawnych oraz danych osobowych,
funkcjonowanie Unii Europejskiej,
informatykę,
języki obce,
standardy skutecznej i sprawnej pracy administracji,
rozwój umiejętności interpersonalnych,
zasady właściwych kontaktów z obywatelem.
Szkolenia specjalistyczne organizowane są dla członków korpusu zajmujących
w szczególności stanowiska specjalistyczne, w celu pogłębiania oraz uaktualniania wiedzy i umiejętności w dziedzinie związanej z zadaniami urzędu.
sierpień 2010
Szkolenia
specjalistyczne
11
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
Są planowane, organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu. Obejmują przede wszystkim tematykę związaną z zadaniami urzędu.
Szkolenia
indywidualne
Szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego organizuje się dla urzędników SC w celu nabycia wiedzy lub umiejętności określonych
w stworzonym dla nich programie rozwoju zawodowego. Są one planowane,
organizowane i nadzorowane przez dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym urzędzie członkiem korpusu SC.
Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka korpusu,
z wyjątkiem dyrektora generalnego urzędu, indywidualny program rozwoju
zawodowego, stanowiący podstawę do kierowania członka korpusu SC na
szkolenia (art. 108 SłużbaCywU).
Odbywa się to uwzględnieniem:
•
•
•
•
wniosków zawartych w ocenie okresowej członka korpusu,
planowanej ścieżki awansu stanowiskowego i finansowego,
planów i możliwości rozwoju zawodowego,
potrzeb i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia.
Program taki następnie akceptuje osoba kierująca komórką organizacyjną
i zatwierdza dyrektor generalny urzędu. Indywidualny program rozwoju
zawodowego urzędnika SC można realizować poprzez udział w szkoleniach
centralnych, powszechnych lub specjalistycznych, których programy są zgodne
z indywidualnym programem rozwoju zawodowego.
Szkolenia
na zasadach
ogólnych
Obowiązujące przepisy umożliwiają również korzystnie przez członków SC
ze szkoleń poza SC. W wyjątkowych wypadkach dyrektor generalny urzędu
może wyrazić zgodę na pokrycie przez urząd, w całości lub w części, kosztów uczestnictwa członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach i zajęciach
innych niż przewidziane dla SC (art. 109 SłużbaCywU). Daje to zatem prawo do
podnoszenia kwalifikacji przez członków korpusu SC na podstawie przepisów
rozporządzenia z 3.2.2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach
pozaszkolnych.
Zasady
odbywania
szkoleń
Organizator szkolenia zawiera z podmiotem, któremu powierza prowadzenie
szkolenia, umowę określającą w szczególności:
•
•
•
•
treść programu szkolenia,
dokumentację szkolenia,
warunki uzyskania zaliczenia szkolenia,
warunki nadzoru nad przebiegiem szkolenia.
W treści programu szkolenia powszechnego, określonej w umowie, organizator uwzględnia zalecenia i informacje dotyczące tych szkoleń, zawarte w planie
szkoleń centralnych. Dokumentacja dotycząca szkolenia członków korpusu SC
powinna zawierać głównie:
•
•
•
•
12
harmonogram szkolenia,
materiały szkoleniowe,
wykaz wykładowców realizujących program szkolenia,
wyniki sprawdzianów i egzaminów, jeżeli znacznie wcześniej przewidziano ich przeprowadzenie,
sierpień 2010
4/3. Podnoszenie kwalifikacji oraz urlop szkoleniowy
RADY
Grupa 4/3
• listy obecności uczestników szkolenia, chyba że ze względu na formę szkolenia w umowie odstąpiono od obowiązku prowadzenia tych list,
• arkusze indywidualnej oceny szkolenia,
• rejestr dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia.
Prowadzenie list obecności na organizowanych dla SC szkoleniach jest formą
nadzoru nad sumiennością ich uczestników. Dodatkowo, w celu wykonywania takiego nadzoru, organizator szkolenia ma prawo wglądu w arkusze egzaminacyjne i prace uczestników szkolenia. Może również wyznaczyć osobę lub
osoby, których zadaniem będzie obserwacja przebiegu samego szkolenia.
Ukończenie szkolenia potwierdza zaświadczenie wydawane przez podmiot je
prowadzący. Do 15 lutego każdego roku dyrektor generalny urzędu (kierownik
urzędu) przekazuje Szefowi Kancelarii PRM zbiorcze zestawienie za ubiegły
rok, zawierające w szczególności:
• dane ilościowe dotyczące uczestnictwa członków korpusu służby cywilnej
w szkoleniach,
• zestawienie wydatków na szkolenia członków korpusu służby cywilnej,
• zbiorcze zestawienie ocen szkolenia i podmiotów je prowadzących.
1.4. Urzędnicy państwowi
Jednym z obowiązków urzędnika państwowego jest rozwijanie własnej wiedzy
zawodowej (art. 17 ust. 1 PracUrzPU). Żadne przepisy nie zawierają jednak odrębnych zasad podnoszenia kwalifikacji zawodowych ogólnie przez urzędników
państwowych. Dlatego odbywa się to na powszechnych zasadach, opisanych
przy pracownikach samorządowych.
2. Wyjaśnienia do wzorów
2.1. Umowa o podnoszenie kwalifikacji zawodowych
Zawarcie umowy związanej z podnoszeniem przez pracownika kwalifikacji
zawodowych nie zawsze jest obowiązkowe.
Jeżeli pracodawca zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, to wówczas
obowiązkowe jest zawarcie z pracownikiem umowy określającej wzajemne
prawa i obowiązki stron. Taka umowa musi być zawarta na piśmie.
Natomiast jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązywać pracownika do
ewentualnego zwrotu kosztów dokształcania, to nie ma obowiązku zawarcia
umowy.
W praktyce najczęściej o odpracowaniu kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez pracownika decydują koszty ponoszone przez pracodawcę. Jeżeli
są wysokie, to pracodawcy zwykle traktują je jako inwestycję w pracownika,
z której oczekują stosownego zwrotu. W praktyce każdy pracodawca sam ustala, przy jakich kosztach szkolenia na pracowników nakładany jest obowiązek
odpracowania.
sierpień 2010
13
RADY
IV. Urlopy i inne nieobecności
Grupa 4/3
W umowie z pracownikiem warto jest określić w szczególności:
• zasady, na jakich pracownik może uzyskiwać urlop szkoleniowy oraz zwolnienia z całości lub z części dnia pracy (np. obowiązek dostarczania grafiku
zajęć),
• czy i na jakich warunkach pracownik może otrzymać dodatkowe świadczenia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych (o czym była
mowa wyżej),
• jaki jest okres odpracowania,
• w jakich konkretnie przypadkach pracownik będzie zobowiązany do zwrotu kosztów szkolenia.
Umowa o podnoszenie kwalifikacji nie może zawierać postanowień mniej korzystnych niż przepisy KP, zawarte w art. 1031–1035. Nie można w niej zatem
np. zmniejszyć wymiaru urlopu szkoleniowego, uzgodnić dłuższego niż 3-letni
okresu odpracowania czy zwiększyć liczby przypadków, w których pracownik
jest obowiązany do zwrotu kosztów w stosunku do tego, co wynika z przepisów
Kodeksu pracy.
2.2. Wniosek o udzielenie urlopu szkoleniowego
We wniosku należy podać dni robocze, w których udzielany jest urlop szkoleniowy.
Pracownik podaje cel, zgodnie z którym został udzielony i ma być wykorzystywany urlop szkoleniowy, np. „udział w obowiązkowych zajęciach”, „przygotowanie się i przystąpienie do egzaminu”, „przygotowanie pracy magisterskiej”.
3. Wzory
14
sierpień 2010
WZÓR A
Grupa 4/3
UMOWA O PODNOSZENIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH
zawarta w …………………………
w dniu ……………………………
(miejsce)
(data)
między ………………………………, reprezentowaną przez …………………………………
(oznaczenie pracodawcy)
(imię i nazwisko, stanowisko)
a …………………………………………
(imię i nazwisko pracownika)
§ 1.
Pracownik – z inicjatywy pracodawcy/za zgodą pracodawcy* – podejmie naukę w ramach/na*
………………………………………………………………………………………………….…,
(precyzyjne określenie formy podnoszenia kwalifikacji zawodowych – jeżeli są to studia, to na jakim kierunku, jeżeli kurs, to jaki)
w okresie od ……………………….. do ………………….…………….
§ 2.
Pracownik zobowiązuje się przedstawić bezpośredniemu przełożonemu1 grafik zajęć, niezwłocznie
po jego otrzymaniu od organizatora.
§ 3.
Pracownik zobowiązuje się uzyskać zgodę bezpośredniego przełożonego1 na zwolnienie z całości
lub części dnia pracy. Zgoda jest udzielana na cały okres podnoszenia kwalifikacji/na każdorazową nieobecność w pracy* – w formie ustnej/pisemnej*.
§ 4.
W związku z podjęciem podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracodawca pokrywa:
1) koszty zajęć – wnosząc opłatę bezpośrednio organizatorowi zajęć/zwracając pracownikowi
wniesioną opłatę w terminie 7 dni1 od dnia przedłożenia rachunku*,
2) koszty zakupu podręczników i innych materiałów dydaktycznych do kwoty …….1 – zwracając
pracownikowi poniesione koszty w terminie 7 dni1 od dnia przedłożenia rachunku*,
3) koszty przejazdu na zajęcia – zwracając pracownikowi koszty przejazdu pociągiem pospiesznym,
w drugiej klasie (wraz z miejscówką) oraz koszty przejazdu środkami komunikacji miejskiej z pociągu na uczelnię i z uczelni do pociągu w terminie 7 dni1 – na podstawie przedłożonych przez pracownika wykorzystanych biletów w terminie 3 dni od dnia przedłożenia biletów/na koniec każdego
kolejnego miesiąca*,
4) koszty noclegu – zwracając pracownikowi koszty noclegu do wysokości 150 zł za każdy nocleg/
miesięcznie1 – na podstawie przedłożonego przez pracownika rachunku, w terminie 7 dni od dnia
jego przedłożenia.
sierpień 2010
15
Grupa 4/3
WZÓR A
§ 5.
Okres odpracowania kosztów poniesionych przez pracodawcę, o których mowa w § 4, strony
umowy ustalają na 3 lata1.
§ 6.
Pracownik jest obowiązany do zwrotu pracodawcy poniesionych kosztów, o których mowa w § 4:
1) jeżeli bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych, o których mowa w § 1, albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji,
2) jeżeli pracodawca rozwiąże z nim stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie o którym mowa w § 5,
3) jeżeli w okresie, o którym mowa w § 5, pracownik rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn określonych w art. 943 KP,
4) jeżeli w okresie, o którym mowa w § 5, pracownik rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia
na podstawie art. 55 KP lub art. 943 KP , mimo braku przyczyn określonych w tych przepisach.
§ 7.
Zwrot kosztów, o którym mowa w § 6, przysługuje pracodawcy w wysokości proporcjonalnej do
okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia.
§ 8.
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej umowie zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy
oraz przepisy Kodeksu cywilnego.
……………..…………………………
………………………………
(podpis osoby reprezentującej pracodawcę)
(podpis pracownika)
-----------------------------------------* – Niewłaściwe skreślić.
1
16
– Strony mają swobodę w ustaleniu tych konkretnych warunków.
sierpień 2010
WZÓR B
Grupa 4/3
ZATWIERDZAM
............................., dn. ................................
(miejscowość)
(data)
.................................................................
(podpis przełożonego)
WNIOSEK
o udzielenie urlopu szkoleniowego
Pracownik: .....................................................................................................................................................................
(imię i nazwisko)
Proszę o udzielenie mi w terminie od .......................... do ......................... ..................... dni urlopu
(liczba dni)
szkoleniowego w celu ...............................................................................................................................
Sposób kontaktowania się w czasie urlopu ......................................................................................................
Osoba zastępująca .........................................................
Wykorzystano ..................................................................
Pozostało do wykorzystania ......................................
...................................................................
(podpis bezpośredniego przełożonego)
sierpień 2010
........................................................
(podpis pracownika)
17
Grupa 4/3
18
WZÓR
sierpień 2010