docJaskółka Śląska - Ruchu Autonomii Śląska
download 
Reklamacja Transkrypt
Jaskółka Śląska - Ruchu Autonomii Śląska
RAŚ dla każdego RAŚ jest organizacją dla każdego, komu zależy na rozwoju naszego regionu. Jednak wokół naszej organizacji narosło wiele mitów i przekłamań. Postaramy się z nimi zmierzyć na stronach 2 i 3 oraz przybliżyć naszą organizację działająca legalnie od 1991 roku. EGZEMPLARZ BEZPŁATNY Kandydaci KW RAŚ w woj. opolskim Ruch Autonomii Śląska w nadchodzących wyborach samorządowych wystawia 148 kandydatów w woj. opolskim. Startują oni do sejmiku woj. opolskiego, trzech rad powiatowych i kilku gmin. Więcej o wyborach na stronach 4 - 6. Ś L Ō N S K Ŏ S Z WA L B K A SCHLESISCHE SCHWALBE SLEZSKÁ VLAŠTOVKA SILESIAN SWALLOW MIESIĘCZNIK GÓRNOŚLĄSKICH REGIONALISTÓW 10/2014 OPOLE ISNN 1232-8383 Autonomia – czy to się opłaca? Na czym polega autonomia regionalna? Czy jest to dobre rozwiązanie? Komu i jak to pomoże? Co to zmieni? – tego typu pytania pojawiają się często na otwartych spotkaniach Ruchu Autonomii Śląska. Najprościej mówiąc: Autonomia polega na tym, że nasze pieniądze zostają u nas w regionie. Oczywiście wiąże się to z całościową zmianą funkcjonowania administracji i fiskusa. Sejmik regionalny przejmuje kompetencje i niemal całkowitą odpowiedzialność za rządzenie w regionie. W gestii władz centralnych pozostaje jedynie polityka zagraniczna i celna oraz bezpieczeństwo wewnętrzne (policja) i zewnętrzne (wojsko). Podatki zbierane w regionie tu pozostają. Do warszawskiej centrali odprowadzana jest jedynie ściśle określona część na zadania władz centralnych. Jak to funkcjonuje w innych krajach widać na załączonej grafice dotyczącej podziału podatku VAT. Autonomia jest więc całkowitą zmianą postrzegania polityki. Nie ma już miejsca na wszechwiedzącą, arogancką centralę, która robi co chce, jak jej się podoba i jak jej się wydaje za stosowne. Nie ma już centrali która rozdziela pieniądze ze wspólnego wora według swoich upodobań, interesów czy innych niejasnych układów. Nie ma już władzy centralnej która ignoruje potrzeby i zdanie mieszkańców regionów. W autonomii jest natomiast władza regionalna z prawdziwego zdarzenia, która płaci centrali za realizację powierzonych jej zadań centralnych. Władza regionalna która realnie kształtuje swój region: gospodarkę, szkolnictwo, służbę zdrowia, itd. A więc mamy do czynienia z prawdziwym samorządem, który nie tylko ma realny wpływ na region, ale i środki finansowe do realizacji tych zadań. Oczywiście koncepcja autonomii, a więc koncepcja pozostawiania pieniędzy jak najbliżej obywatela jest o wiele szersza i oznacza również pozostawienie większych środków w gestii miast/gmin i dalej… pozostawienie ludziom zarobionych przez nich pieniędzy. Czyli mówiąc wprost: mądry samorząd będzie dążyć do tego by jak najmniej obciążać ludzi podatkami. Jaką mamy gwarancję, że nasze władze samorządowe będą minimalizować obciążenia fiskalne? Będą musiały, bo zmusi je do tego konkurencja innych regionów, które tak postąpią. Dziś widzimy ten mechanizm na szczeblu międzynarodowym gdy młodzi ludzie emigrują z polskiej „zielonej wyspy” na wyspy brytyjskie. Dlaczego tak robią? Między innymi dlatego, że tam kwota zarobków całkowicie zwolnionych z podatku jest 17 (słownie: siedemnaście) razy wyższa niż w Polsce i wynosi ponad 9 tyś. funtów. Ale czy autonomia nam się opłaci? Czy jako region będziemy w stanie przeżyć? Takie wątpliwości są zrozumiałe, bo od lat przedstawia się Śląsk, Górny Śląsk – głównie jego industrialną część jako czarną dziurę, która nic tylko czerpie z budżetu centralnego. Jest to oczywiście obraz fałszywy, ale bardzo trudno go obalić bo Ministerstwo Finansów niechętnie dzieli sią danymi. Z jakichś powodów nasze, śląskie uczelnie czy wydziały ekonomiczne również nie zgłębiają tematu bilansu zysków i strat i to nie tylko w poważnych opracowaniach naukowych ale nawet w ramach ćwiczeń. Kilka lat temu Ruchowi Autonomii Śląska udało się jednak uzyskać z Ministerstwa Finansów informacje o kwotach podatku PIT zebranego w regionie. Ze- stawiliśmy to później z globalnymi kwotami i wyszło nam, że w Regionie Górnośląskim (a więc w śląskich powiatach województw śląskiego i opolskiego) zebrano łącznie ponad 25% całości podatku PIT w kraju. A więc około 11% ludności kraju wypracowało 25% podatku PIT. Takie kwoty mówią wprost: Tak! Autonomiczny Region Górnośląski będzie w stanie przeżyć bez dopłat z budżetu centralnego. Więcej: nie tylko przeżyć, ale rozwijać się inwestując nasze pieniądze w nasze, nam potrzebne inwestycje. Opłaci się to nam wszystkim, wszystkim mieszkańców regionu. W obliczu konfrontacji z władzą centralną wszyscy jesteśmy Ślązakami. Jak więc dojść do Autonomii? Ruch Autonomii Śląska konsekwentnie, od lat realizuje swój pomysł na samorządność regionu. NAKŁAD 20.000 EGZ. Jednym z etapów jest współuczestnictwo w sprawowaniu władzy na poziomie sejmików i władz miejskich i gminnych. To właśnie tam najbardziej odczuwalne są skutki centralnego planowania, centralnego zarządzania i centralnej represji podatkowej. Stąd też, to właśnie z samorządów musi dobiegać głos wołający o autonomię, o swobodę, o samorządność. Kolejnym etapem jest szersze porozumienie międzyregionalne, tak by idea autonomii nie była podnoszona tylko na Śląsku, ale i w Wielkopolsce, na Mazowszu, Pomorzu i w innych regionach. Zwieńczeniem dzieła będzie oczywiście referendum konstytucyjne a cel jest prosty: Autonomia 2020. Marek Czaja, przewodniczący Regionu Opolskiego Ruchu Autonomii Śląska Promocja śląskiej mowy Ślōnskŏ gŏdka wraca do łask Przez dziesiątki lat gnębiona, zakazywana, deprecjonowana, przeżywa swój renesans. Ślōnskŏ Gŏdka, będąca rdzennym językiem śląskiej ziemi przeciwstawiała się najpierw usilnej germanizacji potem nachalnej polonizacji. Dzięki konsekwencji naszych przodków była przekazywana z pokolenia na pokolenie w domowym zaciszu. Dzięki nim kolejne generacje potrafiły gŏdać mimo, że w przestrzeni publicznej uznawany był tylko ówczesny język urzędowy. Niestety wielu Ślązaków bało się nauczyć dzieci po śląsku by oszczędzić im późniejszych problemów w szkole czy życiu zawodowym. Te, o ile miały takie szczęście uczyły się gŏdki od rówieśników na podwórku. Wyparcie ślōnskiej gŏdki z przestrzeni publicznej poprzez nieformalne zakazy i nieprzychylność ludności przybyłej stało się dość sporym problemem. Sami Ślązacy szczególnie w województwie opolskim dali się podporządkować tym trendom. Wojciech Glensk z logiem akcji „Gōdŏmy po ślōnsku”. Najbardziej widoczne jest to w miejscowościach o sporej liczbie ludności napływowej. By przeciwdziałać problemowi zaniku gŏdki w przestrzeni publicznej Fundacja Silesia i Pro Loquela Silesiana zainicjowały akcję Gŏdōmy po ślōnsku. W ramach tej akcji punkty handlowe, firmy usługowe oraz urzędy publiczne są oznaczane nalepkami „Gŏdōmy po ślōnsku”. W województwie śląskim akcja ta ma się znakomicie, a nalepki można spotkać w najróżniejszych miejscach, nawet w urzędach miast. Od niedawna akcja objęła swoim działaniem również województwo opolskie. Koordynatorem akcji został Wojciech Glensk. Oznaczonych jest już kilkadziesiąt firm i punktów usługowych, w tym sklepy, biuro rachunkowe, agencja reklamowa, biuro pośrednictwa pracy, market budowlany czy producent wyrobów z granitu. Również urzędy gminy są zainteresowane uczestnictwem w akcji. Wstępna chęć oznaczenia urzędu wyraziły gminy Tarnów Opolski, Chrząstowice oraz Izbicko. Jest to dobry prognostyk na przyszłość. Widać, że wśród Ślązaków wzrasta świadomość wartości ich języka. Zaczyna do nich docierać, że gŏdka ma ogromną wartość i że jest ona pięknym uzu- pełnieniem całokształtu kulturowego wymiaru Śląska. To dla wielu osób mowa serca, którą wynieśli z domu. Musimy za wszelką cenę walczyć o to by nie zaginęła. Oprócz akcji Gŏdōmy po ślōnsku rozpoczęła się inna akcja „Poradzisz? Gŏdej!”, która również stara się przekonać Ślązaków, że jeżeli nasz rozmówca również poradzi gŏdać to powinniśmy z nim gŏdać niezależnie czy jesteśmy w pracy, szkole czy w urzędzie. W akcji kładzie się szczególny nacisk na aktywizację kobiet, gdyż jak wykazały przeprowadzone badania, to one zdecydowanie częściej niż mężczyźni wstydzą się używać śląskiego w miejscach publicznych czy przekazywać go swoim dzieciom. Nie bójmy się gŏdać między sobą w miejscach publicznych, nie bójmy się uczyć dzieci mowy śląskiej. Jest to nasze dziedzictwo kulturowe, które przekazali nam nasi ojcowie. Czujmy się zobowiązani by pielęgnować ten nasz skarb i przekazywać go dalej. Robert Langer 2 Wejdź na rasopole.org Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. RAŚ – fakty i mity Najczęstsze pomyłki i mity wokół Ruchu Autonomii Śląska Chcecie oderwania Śląska od Polski. Nieprawda. Autonomia o którą zabiegamy to bardzo szeroka samorządność regionalną. Jej najwyższym gwarantem ma być Konstytucja RP. Nie po to staramy się ulepszać sytuację w Polsce, aby się od niej odrywać. Chcecie likwidacji opolskiego. Nieprawda. Tak krzyczą najgłośniej ci, którzy od lat rządzą województwem i skutecznie doprowadzili do prawdziwej zapaści. To oni swoimi działaniami praktycznie likwidują województwo. My chcemy żyć w silnym gospodarczo, samorządnym regionie. Jest to możliwe w autonomii. Nie mamy kompleksu Wrocławia czy Katowic – jesteśmy otwarci na współpracę z naszymi najbliższymi sąsiadami. Taka współpraca jest konieczna jeśli chcemy coś znaczyć na mapie Europy. Autonomiczny Górny Śląsk nie da sobie rady bez wsparcia centrali. Nieprawda. Górny Śląsk to nie tylko przemysł ciężki ale też nowoczesne gałęzie nauki i gospodarki. Z woj. śląskiego i opolskiego pochodzi ponad 1/4 wszystkich podatków PIT w Polsce. To pokazuje, że gospodarczo nie ma się czego obawiać. Poza tym autonomia nie oznacza braku współpracy z centralą, tylko klarowny podział środków pochodzących z podatków. Działacie po to, by osłabić MN Nieprawda. Mniejszość sama się osłabia nie podejmując ważnych dla regionu tematów. RAŚ istnieje od 1990 roku a więc tyle samo czasu co MN. W województwie śląskim MN współpracuje z RAŚ. W opolskim zwolennikiem takiej współpracy był m.in. Dieter Przewdzing. Póki co deklarację o współpracy podpisał tylko RAŚ a liderom MN zabrakło odwagi. Jesteście finansowani przez Niemcy Nieprawda. Tak mówią ci, którzy nie potrafią pojąć, że Ruch Autonomii Śląska od 25 lat działa utrzymując się wyłącznie ze składek swoich członków i darowizn sympatyków, bez jakiekolwiek etatowego pracownika. Ten sposób myślenia pokazuje, jaki jest sposób myślenia o polityce w Polsce. My jesteśmy dumni, że potrafiliśmy skupić grono ludzi bezinteresownych. Natomiast krzykaczom polecamy grafikę pokazującą ile polskie partie otrzymują dotacji z budżetu państwa, czyli z naszych podatków. Ruch Autonomii Śląska nie otrzymał przez 25 lat działalności żadnej złotówki dotacji na działalność polityczną Skupiacie tylko osoby narodowości śląskiej, a co z pozostałymi mieszkańcami woj. Opolskiego? Nieprawda. Aktywnie zabiegamy o autonomię dla naszego regionu. Zyskają na tym wszyscy mieszkańcy bez względu na narodowość. Autonomia oznacza bowiem, że nasze pieniądze zostaną tu w regionie na realizację naszych potrzeb. Sprawami narodowości śląskiej zajmuje się Stowarzyszenie Osób Narodowości Śląskiej, my jesteśmy organizacją regionalną. Jak możecie szukać poparcia u Putina? Kolejny mit krążący wokół naszego stowarzyszenia. Skandaliczne listy do Putina pisały dwie osoby (Andrzej Roczniok i Rudolf Kołodziejczyk) nie będące członkami Ruchu Autonomii Śląska. Nieprzychylne media wykorzystały ten wybryk do przypisania takich działań organizacjom śląskim. Tymczasem nie mają one z tymi organizacjami nic wspólnego. Kim jesteśmy? O co zabiegamy? Ruch Autonomii Śląska w woj. opolskim Ruch Autonomii Śląska (w skrócie RAŚ) jest działającym od 1991 roku stowarzyszeniem regionalnym, które zarejestrowano w Rybniku. Początkowo działaliśmy głównie w woj. śląskim. Od 2002 powstają koła także na terenie woj. opolskiego. Ruch Autonomii Śląska stawia na konsekwencje działania, dlatego nasz główny cel zawarliśmy w nazwie: chcemy doprowadzić do autonomii dla Śląska, takiej jaka posiadają austriackie i niemieckie landy, szwajcarskie kantony oraz autonomiczne prowincje we Włoszech lub Hiszpanii. Ta konsekwencja wymaga mozolnej pracy, ale tej Ślązacy się nie boją. Nasze działania zaczynają przynosić pierwsze skutki. O potrzebie dokończenie reformy samorządowej i doprowadzenia do prawdziwej decentralizacji zaczynają mówić już także politycy największych ugrupowań w Polsce. My jednak nie poprzestajemy, tylko realizujemy nasz cel: doprowadzenia do autonomii do roku 2020. W tym celu przygotowaliśmy już pakiet koniecznych zmian w polskim prawodawstwie, z konstytucja RP włącznie, które są konieczne aby ten cel zrealizować. Działania te zaczynają być doceniane przez mieszkańców Śląska. W woj. śląskim w 2010 roku Ruch Autonomii Śląska po raz pierwszy wszedł do sejmiku wojewódzkiego. Klub radnych liczy obecnie 4 członków. W woj. opolskim też zaczynamy notować pierwsze sukcesy. Nasz kandydat do Senatu Marek Czaja zdobył ponad 5% głosów. W wyborach do rady powiatu opolskiego RAŚ także przekroczył próg 5%. W gminie Cisek mamy już 4 radnych, a nasz kandydat na wójta zdobył 42% głosów. Ruch Autonomii Śląska jest organizacja regionalną i działamy dla wszystkich mieszkańców Śląska, niezależnie od tego czy czują się Niemcami, Polakami lub deklarują NARODOWOŚĆ ŚLĄSKĄ, choć tych ostatnich pewnie w chwili obecnej jest w naszym stowarzyszeniu najwięcej. CZYM JEST AUTONOMIA? Autonomia to gwarantowana konstytucyjnie szeroka samorządność. Gwarantowana konstytucyjnie to znaczy, że bez zmiany konstytucji i bez zgody Sejmu Śląskiego nie będzie można ograniczyć zakresu autonomii. Szeroka samorządność to znaczy decydowanie tu w regionie o sprawach dotyczących regionu. Pozostawienie w gestii władz centralnych jedynie sprawa obronności zewnętrznej (wojsko) i wewnętrznej (policja) oraz polityki celnej i dyplomacji. Autonomia nie oznacza separacji! Nie oznacza oderwania Śląska od Polski! Wręcz przeciwnie! Autonomia zacieśnia związek regionów z Rzeczpospolitą, bo jej naczelnym gwarantem mają być zapisy najważniejszego dokumentu Marsz Autonomii – zwolennicy RAŚ w radosny i pokojowy sposób domagają się przywrócenia autonomii dla Śląska. w państwie: Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Przecież żaden stan USA, land niemiecki czy kanton szwajcarski nie oderwał się od swego państwa, mimo iż każdy z nich jest autonomiczny! Autonomia dotyczyć więc będzie także spraw polityki fiskalnej i gospodarczej. Głównym problemem Górnego Śląska – zarówno w województwie śląskim jak i opolskim – jest dziś kryzys demograficzny. Kryzys ten jest efektem kryzysu gospodarczego, który nasz region bardzo dotkliwie odczuwa. Autonomia gospodarcza pozwoli stworzyć atrakcyjne warunki do prowadzenia działalności gospodarczej, do inwestowania w naszym regionie. Możliwość podejmowania decyzji podatkowych spowoduje, że będzie można określić stawki na takim poziomie by Górny Śląsk był dobrym miejscem zarówno dla pracodawców jak i dla pracowników, dla producentów ale i dla konsumentów. Koncepcja autonomii nie jest nowa. Doskonale sprawdziła się w Polsce w okresie międzywojennym, gdzie Autonomiczne Województwo Śląskie nie tylko samo kwitło ale i było motorem napędowym reszty kraju. Dziś na zasadach autonomicznych regionów doskonale funkcjonują szwajcarskie kantony, hiszpańskie regiony, niemieckie i austriackie landy czy Szkocja w ramach Wielkiej Brytanii. Autonomia to praktyczna realizacja tzw. Zasady Pomocniczości zdefiniowanej w 1931 roku w encyklice Piusa XI „Quadragesimo anno” która głosi, że „nie wolno jednostkom wydzierać i na społeczeństwo przenosić tego, co mogą wykonać z własnej inicjatywy i własnymi siłami, podobnie niesprawiedliwością, szkodą społeczną i zakłóceniem porządku jest zabierać mniejszym i niższym społeczKontakt z Ruchem Autonomii Śląska w woj. opolskim: tel. +48 691 914 601, [email protected] www.facebook.com/ras.opolskie oraz www.rasopole.org Zapraszamy do współdziałania! nościom te zadania, które mogą spełnić, i przekazywać je społecznościom większym i wyższym.” Oczywiście na przekazaniu władzy i decyzyjności z „centrali” do regionów nie może się skończyć. To co może być realizowane niżej powinno zostać przekazane z poziomu regionu do miast i gmin. I dalej, to co może być przekazane bezpośrednio rodzinom czy obywatelom powinno być im przekazane! Tylko w taki sposób da się osiągnąć efekt, że podejmowane decyzje będą trafne. W końcu to człowiek wie najlepiej czego mu potrzeba. Autonomia regionów to dobra i sprawdzona droga. Jesteśmy ze Śląska, mieszkamy na Śląsku i chcemy nadal tu mieszkać, żyć i pracować – dlatego zabiegamy o Autonomię Śląska. Jeśli inne regiony przyłączą się do nas to wspaniale. Ale w tej sprawie muszą wypowiedzieć się mieszkańcy tych regionów. Nie mamy zamiaru narzucać im rozwiązań na które my na Śląsku jesteśmy już dziś gotowi. Wejdź na rasopole.org 3 Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. Śląska Deklaracja Współpracy Dlaczego ciągle osobno? Wiele osób pyta nas, dlaczego Ruch Autonomii Śląska nie współpracuje na płaszczyźnie politycznej z Mniejszością Niemiecką? Najkrótsza odpowiedź brzmiałaby: bo do współpracy potrzeba dobrej woli dwóch stron. Taka współpraca funkcjonuje w woj. śląskim, gdzie władze zarówno TSKN jak i Niemieckiej Wspólnoty Dietmara Brehmera poparły Ruch Autonomii Śląska w najbliższych wyborach samorządowych (obok zamieszczamy dokument porozumienia), a we wcześniejszych wyborach wielu kandydatów mniejszości niemieckiej startowało już z list Ruchu Autonomii Śląska. Mniejszości Niemieckiej czekamy do dziś. Mimo to widać już pierwsze efekty takich rozmów: wielu członków DFK zdecydowało się na start z list Ruchu Autonomii Śląska także w woj. opolskim. Mamy nadzieję, że doprowadzi to do przełamania stereotypów i będzie początkiem oficjalnej współpracy organizacji, których przecież wspólnym mianownikiem jest ŚLĄSK dla którego działają. Poniżej przedstawiamy dokument Deklaracji Śląskiej: W woj. opolskim próby nawiązania współpracy trwają od 12 lat i zawsze inicjatorem takich spotkań był Ruch Autonomii Śląska. Niestety nigdy nie zakończyły się one oficjalną współpracą za wyjątkiem wyborów do Rady Powiatu Strzeleckiego w 2006 roku, kiedy powstał wspólny blok RAŚ i MN. Dzięki temu blokowaniu MN uzyskała jeden dodatkowy mandat. Nadzieję na zmianę takiego stanu rzeczy były zainicjowane przez ś.p. Burmistrza Dietera Przewdzinga spotkania między liderami RAŚ i MN, na których doszło do wypracowania „Deklaracji Śląskiej”, która miała być oficjalnym dokumentem porozumienia. Niestety po jego tragicznej śmierci jedynie Ruch Autonomii Śląska zdecydował się kontynuować tę ideę i przyjął słowa Deklaracji. Na podpis ze strony 1. Śląsk jest wspólnym Dobrem wszystkich jego Mieszkańców. Jesteśmy Ślązakami o różnych opcjach kulturowych, językowych i narodowych. Śląsk jest jeden – różnorodny i otwarty. Wobec potrzeby zgodnego działania dla Śląska, oświadczamy, że łączą nas wspólne wartości: 2. Szukamy wspólnej prawdy o historii Śląska, jako fundamentu dla współczesnego życia. Odrzucamy fałszerstwa i manipulacje, mające swoje korzenie w totalitarnych ideologiach XX wieku. 3. Wspieramy integrację europejską i upowszechniamy europejskie dziedzictwo kulturowe Śląska, wynikające z jego bogatej czeskiej, niemieckiej i polskiej przeszłości. Wychowujemy młodzież w duchu tolerancji. 4. Pielęgnujemy i rozwijamy tradycyjne wartości śląskie: etos pracy i poszanowania człowieka, jako suwerennej jednostki, mającej prawo do samookreślenia się w życiu prywatnym i publicznym. 5. Uznajemy tradycyjną rodzinę jako najważniejszą instytucję społeczną i wspólnie działamy dla jej dobra. 6. Solidarność społeczną i opartą na zasadzie subsydiarności samorządność uznajemy za podstawę życia publicznego. Dążymy do państwa dla obywateli, w którym samorządy decydują o większości wydatków publicznych. 7. Popieramy demokrację bezpośrednią i jednomandatowe okręgi wyborcze w wyborach do parlamentu oraz na wszystkich poziomach samorządu terytorialnego. 8. Działamy na rzecz rozwoju gospodarki oraz czystego środowiska. 9. Odrzucamy działania oraz ideologie, wymierzone przeciw osobom o odmiennej narodowości, kulturze i tradycji. Swoje cele realizujemy w oparciu o obowiązujące w Polsce prawo. 10.Wspólnie bronimy praw mieszkańców Śląska; ich wolności i godności. Okiem historyka Mniejszość Niemiecka popiera listę Ruchu Autonomii Śląska. Czy wiesz, że… Ochrona dziedzictwa kulturowego Zapiski o narodzie śląskim od XVI wieku Ochrona dziedzictwa kulturowego, bardzo modne w ostatnich latach określenie w samorządzie, przewija się często gdy trzeba „podciągnąć” projekty unijne tak, aby uzyskały dofinansowanie. Ale czy jest przez urzędników właściwie rozumiana? Niestety w większości przypadków zagadnieniami z zakresu ochrony dóbr kultury, zajmują się ludzie którzy nie mają o tym pojęcia. Ochrona dziedzictwa kulturowego to przede wszystkim dbałość o zabytki. Na terenie powiatów kędzierzyńsko-kozielskiego i strzeleckiego takich obiektów jest bardzo wiele. Stan ich zachowania jest różny. Niektóre to skrajne ruiny, inne przy minimalnym nakładzie finansowym mogłyby funkcjonować jako obiekty użytkowe, promując nasz region. Przykładem takim może być zamek w Polskiej Cerekwi, gdzie przy niedużym nakładzie finansowym udało się rozpocząć remont, a gdy zostanie ukończony obiekt będzie chlubą regionu. W roku 2013 zostałem powołany przez prezydenta Kędzierzyna-Koźla do pracy w zespole ds. rewitalizacji zamku kozielskiego, służąc swoim zaangażowaniem, znajomością przepisów z zakresu zamówień publicznych, lecz przede wszystkim wiedzą historyczną. Udało nam się opracować etapy prac, które uczyniłyby z zamku kozielskiego nie lada atrakcję turystyczną, nie tylko dla miłośników historii. Niestety jak wiele pięknych planów i ten rozbił się o brak środków finansowych. Na terenie naszego województwa znajduje się wiele zabytków, które wymagają nie tylko fachowej opieki ale przede wszystkim dofinansowania. Posiadamy wspaniałe programy ochrony zabytków na wszystkich szczeblach samorządu terytorialnego, niestety Fort Fryderyka Wilhelma w Koźlu bez realnego programu wsparcia finansowego ze strony władz wojewódzkich, o wielu z nich będziemy mogli już niedługo, mówić w czasie przeszłym. Wojewódzkie Centrum Ochrony Dziedzictwa Kulturowego mogłoby pełnić rolę instytucji odpowiedzialnej za opracowywanie kompleksowych programów ochrony dziedzictwa kulturowego. Przede wszystkim jednak instytucji odpowiedzialnej za zdobywanie środków na rewitalizacje zabytków, wskazywania kierunków badań. Właścicielami wielu zabytków, są gminy których nie stać na ich ochronę o rewitalizacji już nie wspomnę. Centrum mogłoby stać się również zwornikiem przeszłości mieszkańców województwa opolskiego pochodzących z wielu zakątków Europy. Nie stać nas bowiem na tworzenie osobnych instytucji krzewiących kulturę i historie, poszczególnych nacji. Wspólny dom jakim stał się dla wielu ludzi Górny Śląsk i województwo opolskie, wymaga od nas wspólnych działań, zachowania dziedzictwa ludności polskiej i niemieckiej. Wydajemy mnóstwo pieniędzy unijnych na projekty związane z historią, niestety działań w kierunku zachowania dóbr historycznych już brakuje. Przykładem są organizowane od 2007 roku Dni Twierdzy Koźle. Impreza realizowana w większości ze Środków Unii Europejskiej, na którą wydano już prawie dwa miliony złotych, z czego na działania związane z zachowaniem zabytków twierdzy kozielskiej, ani złotówki. W trybie pilnym wspomniane negatywne tendencje trzeba zmienić, gdyż za niedługo w województwie opolskim pozostanie tylko Zamek w Mosznej, a resztę obiektów wspominać będziemy na starych widokówkach. Wielokulturowość i barwna historia to atuty naszego województwa, wykorzystajmy je w sposób właściwy. Szlak zabytków – atrakcji turystycznych, przyciągnie do nas turystów spoza granic Polski, a to dla naszego regionu kolejne miejsca pracy. Wykorzystujmy więc środki unijne mądrze, bo samymi igrzyskami się nie najemy. Robert Słota, kandydat do sejmiku woj. Opolskiego Czy wiesz, że pojęcie narodu śląskiego pojawia się już w XVI wieku? Można je znaleźć np. w „Kosmografii czeskiej” Zygmunta z Puchova (i Sebastiana Muenstera, bo to czeski przekład z uzupełnieniami Zygmunta, który był Słowakiem czynnym w Czechach) z 1554 r. gdzie Na stronie 476 verso w drugim akapicie mamy napisane po czesku „Wrocław, stolica Narodu Śląskiego„! W tym samym wieku wydano także pierwszą Historie Narodu Śląskiego po łacinie „Gentis Silesiae annales”, której autorem był Joachim Cureus. Jeszcze wcześniej Ślązaków określano w opozycji do otaczających ich narodów, np. do Polaków. Czynił to m.in. Kosmografia czeska z 1554 roku. kronikarz Jan Długosz, czy lekarz Anzelm Ephorinus. Oczywiście należy mieć świadomość, że pojęcia narodu zmieniało się przez wieki i o współczesnych narodach mówimy w zasadzie dopiero od połowy XIX wieku. Jednak także wtedy istniały śląskie ruchy narodowe, czego przykładem może być odezwa Jana Gajdy z Ciasnej (obecnie pow. Lubliniecki), który w 1849 roku wzywał do utworzenia Ligii Śląskiej, aby starła się o sprawy narodowości śląskiej. Warto więc przy tworzeniu otwartej wspólnoty regionalnej pamiętać o prawie Ślązaków do poszanowania ich tożsamości, także narodowościowej. Piotr (Pejter) Długosz, kandydat do sejmiku woj. opolskiego. 4 Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. Wejdź na rasopole.org Okręg nr 4 – gm. Walce i Strzeleczki 1. Jolanta Wilk-Bogocz, lat 41, Rozkochów 2. Karina Schnurpfeil, lat 24, Dziedzice 3. Kamil Lorek, lat 18, Dąbrówka Górna Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA w wyborach do Rady Powiatu Strzeleckiego Lista nr 13 na żółtej karcie do głosowania Okręg nr 1 – Strzelce i Izbicko 1. Alicja Gonet, lat 45, Otmice 2. Dominik Fiołka, lat 20, Warmątowice 3. Małgorzata Mika, lat 24, Kadłub 4. Artur Gawlik, lat 33, Izbicko 5. Mirela Koziołek, lat 20, Izbicko 6. Rafał Grochla, lat 23, Kadłub 7. Grzegorz Stawiarski, lat 46, Ujazd 8. Sybilla Otrząsek, lat 38, Stary Ujazd 9. Dariusz Sękowski, lat 45, Strzelce Opolskie Liderzy Ruchu Autonomii Śląska w woj. opolskim wraz z przewodniczącym RAŚ, Jerzym Gorzelikiem, na Górze Św. Anny – 19.10.2014. Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA w wyborach do sejmiku woj. opolskiego Lista nr 11 na niebieskiej karcie do głosowania Okręg nr 1 – m. Opole i powiat opolski 1. Piotr Długosz – lat 36, Kotórz Mały, gm. Turawa 2. Dariusz Ebisch – lat 39, Opole 3. Artur Sitek – lat 37, Ozimek 4. Edyta Döhner – lat 33, Kosorowice, gm. Tarnów Op. 5. Stanisław Staniszewski – lat 80, Opole 6. Kerstin Seewald – lat 23, Stare Budkowice, gm. Murów 7. Matias Jambor – lat 22, Zagwiździe, gm. Murów 8. Ewa Wiench – lat 45, Brynica, gm. Łubniany 9. Florian Libawski – lat 33, Dobrzeń Wielki 10. Luiza Woitczyk – lat 32, Szczedrzyk, gm. Ozimek 11. Marek Cichoń – lat 31, Opole 12. Natalia Długosz – lat 36, Zawada, gm. Turawa 13. Ewa Margos – lat 49, Prószków 14. Konrad Ciamaga – lat 30, Miedziana/Opole Okręg nr 2 – pow. oleski, kluczborski i namysłowski 1. Marek Czaja – lat 38, Dziedzice 2. Izabela Brol – lat. 33, Kolonia Biskupska, gm. Radłów 3. Artur Wloczyk – lat 35, Wichrów, gm. Radłów 4. Roman Giza – lat 42, Borki Wielkie, gm. Olesno 5. Klaudia Kubosch – lat 26, Borki Wielkie, gm. Olesno 6. Wojciech Swoboda – lat 30, Pludry, gm. Dobrodzień 7. Klaudia Pawełczyk-Zając – lat 23, Świercze, gm. Olesno 8. Andrzej Weintritt – lat 53, Namysłów 9. Anna Nowak – lat 32, Nowe Karmonki, gm. Radłów 10. Regina Podpora – lat 63, Pokój 11. Mateusz Pawełczyk – lat 20, Świercze, gm. Olesno Okręg nr 3 – pow. kędzierzyński i strzelecki 1. Robert Słota – lat 36, Dzielnica, gm. Cisek 2. Dorota Łakis – lat 53, Strzelce Opolskie 3. Damian Simon – lat 47, Stare Koźle, gm. Bierawa 4. Gerard Marondel – lat 50, Kędzierzyn-Koźle 5. Mariusz Wiecha – lat 39, Pokrzywnica, gm. Reńska Wieś 6. Marta Bartoszuk – lat 20, Kędzierzyn-Koźle 7. Andrzej Kołodziej – lat 47, Zimna Wódka, gm. Ujazd 8. Katarzyna Brzyska – lat 38, Kędzierzyn-Koźle 9. Aleksandra Matejuk – lat 22, Kędzierzyn-Koźle 10. Sebastian Huczyński – lat 24, Kędzierzyn-Koźle Okręg nr 4 – pow. krapkowicki, prudnicki i głubczycki 1. Mirosław Patoła – lat 38, Dąbrówka Górna, gm. Krapkowice 2. Ewa Marzec – lat 53, Malnia, gm. Gogolin 3. Agnieszka Zuziak-Rudecka – lat 34, Prudnik 4. Jacek Toborek – lat 47, Głubczyce 5. Joachim Ebel – lat 67, Głogówek 6. Nicole Ketzler – lat 22, Cisek 7. Ingryda Klepek – lat 45, Brzeźce 8. Joanna Bartoszuk – lat 24, Kędzierzyn-Koźle 9. Patryk Rogosch – lat 32, Nowy Browiniec, gm. Lubrza Okręg nr 5 – pow. pow. nyski i brzeski 1. Bernard Teichmann – lat 46, Nysa 2. Sebastian Bednarczyk – lat 39, Bąków, gm. Grodków 3. Krystyna Kislinger – lat 50, Nysa 4. Andrzej Bobkiewicz – lat 57, Opole 5. Genowefa Kielesińska – lat 64, Kędzierzyn-Koźle 6. Przemysław Zaradkiewicz – lat 30, Giełczyce, gm. Skoroszyce 7. Anna Charęza – lat 22, Nysa Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA w wyborach do Rady Powiatu Opolskiego Lista nr 15 na żółtej karcie do głosowania (ostatnia lista na karcie do głosowania) Okręg nr 2 – Gmina Ozimek (w 2010 roku 4 kandydatów zdobyło 2,41% głosów) 1. Mariusz BŁAZIAK, lat 33, Grodziec 2. Danuta MALISZEWSKA, lat 21, Ozimek 3. Łukasz LIBOR, lat 21, Antoniów 4. Roksana KOKOT, lat 21, Ozimek 5. Żaneta OZIMEK, lat 20, Ozimek 6. Marcin MARZEC, lat 26, Ozimek 7. Zuzanna HALEK, lat 21, Ozimek Okręg nr 3 – Gmina Tarnów Opolski i Chrząstowice (w 2010 roku 3 kandydatów zdobyło 5,55% głosów) 1. Wojciech GLENSK, lat 30, Tarnów Opolski 2. Karol ADAMIEC, lat 27, Raszowa 3. Joanna KRÓL, lat 25, Tarnów Opolski 4. Joanna WOSZEK, lat 41, Tarnów Opolski 5. Michał ŚWITALIK, lat 52, Niwki Okręg nr 4 – Gmina Dobrzeń Wielki i Popielów (w 2010 roku 4 kandydatów zdobyło 6,38% głosów) 1. Krystyna RYCHLIK, lat 40, Chróścice 2. Franciszek POLOK, lat 63, Dobrzeń Wielki 3. Justyna KAŁUŻA, lat 19 , Świerkle 4. Tomasz WALA, lat 36, Stare Siołkowice 5. Iwona LAZIK, lat 29, Dobrzeń Wielki 6. Patryk ZALEWSKI, lat 22, Karłowice 7. Aleksandra WITKOWSKA, lat 30, Stare Siołkowice 8. Rafał KAMPA, lat 22, Dobrzeń Wielki Okręg nr 5 – Gmina Prószków i Komprachcice (w 2010 roku 3 kandydatów zdobyło 2,97% głosów) 1. Tomasz MAZUR, lat 45, Polska Nowa Wieś 2. Katarzyna MISIEWICZ, lat 30, Domecko 3. Aleksandra MARGOS, lat 27, Prószków Okręg nr 6 – Gmina Turawa, Murów i Łubniany (w 2010 roku 5 kandydatów zdobyło 11,64% głosów) 1. Tomasz DŁUGOSZ, lat 33, Kotórz Mały 2. Piotr GOLLENIA, lat 41, Zagwiździe 3. Magdalena LANGNER, lat 56, Zawada 4. Krystian SOCHOR, lat 43, Brynica 5. Tomasz SZICHTA, lat 30, Stare Budkowice 6. Maria KLIMEK, lat 26, Jełowa 7. Joanna JAKUSZ, lat 22, Osowiec 8. Maria MIECZNIK, lat 25, Nowe Budkowice 9. Sebastian WIDERA, lat 26, Zakrzów Turawski Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA w wyborach do Rady Powiatu Krapkowickiego Lista nr 15 na żółtej karcie do głosowania Okręg nr 1 – Krapkowice 1. Krzysztof Lorek, lat 39, Dąbrówka Górna 2. Roksana Ptasznik, lat 24, Krapkowice 3. Jan Wacław, lat 47, Steblów Okręg nr 2 – Kolonowskie i Jemielnica 1. Joachim Smiatek, lat 48, Jemielnica 2. Małgorzata Tacica, lat 50, Jemielnica 3. Henryk Daniel, lat 45, Wierchlesie 4. Arkadiusz Patoła, lat 28, Staniszcze Małe 5. Maria Sklebic, lat 53, Jemielnica Okręg nr 3 – Zawadzkie 1. Jan Loński, lat 62, Zawadzkie 2. Manfred Kroczek, lat 57, Kielcza 3. Magdalena Siwicka, lat 42, Strzelce Opolskie Okręg nr 4 – Ujazd i Leśnica 1. Piotr Kołodziej, lat 42, Stary Ujazd 2. Maria Knet, lat 63, Zalesie Śląskie 3. Jan Kirstein, lat 20, Stary Ujazd 4. Małgorzata Giera, lat 39, Dolna 5. Mikołaj Knopik, lat 48, Niezdrowice 6. Bronisława Ocipinska, lat 56, Raszowa 7. Andrzej Słota, lat 54, Ujazd 8. Leon Moczek, lat 73, Sieronowice Kandydaci KW Ruch Autonomii Śląska w wyborach do rad gmin w woj. opolskim Gmina Cisek Alojzy KETZLER – kandydat na wójta – lat 56, Cisek Andrzej Barucha, lat 52, Cisek Łukasz Cichoń, lat 30, Cisek Małgorzta Plottek, lat 33, Cisek Elżbieta Sączawa, lat 54, Landzmierz Leonard Baistsa, lat 74, Nieznaszyn Agnieszka Planetorz lat 35, Steblów Ewa Głombik, lat 40, Sukowice Dawid Furman, lat 29, Błażejowice Adam Kirchniawy, lat 36, Dzielnica Marek Neuwald, lat 39, Łany Roman Kirchniawy, lat 39, Łany Henryk Henzel, lat 39, Przewóz Roman Adam, lat 48, Roszkowicki Las Gmina Krapkowice Krzysztof LOREK – kandydat na burmistrza – lat 39, Dąbrówka Górna Barbara Rangol, lat 58, Krapkowice Dariusz Dowhaniuk, lat 45, Dąbrówka Górna Kazimiera Łupicka, lat 59, Krapkowice Beata Szaja, lat 35, Krapkowice Sylwia Czarnecka, lat 33, Krapkowice Krystyna Ptasznik, lat 46, Krapkowice Szymon Głogowski, lat 31, Krapkowice Beata Patoła, lat 36, Dąbrówka Górna Damian Król, lat 25, Dąbrówka Górna Dorota Koczulla, lat 44, Rogów Opolski Joanna Bujak, lat 35, Dąbrówka Górna Barbara Wieszołek, lat 66, Steblów Gmina Ujazd Rajmund Muskała, lat 46, Klucz Gmina Dobrzeń Wielki Małgorzata Długosz, lat 33, Chróscice Gmina Olesno Franciszek Białek, lat 60, Olesno Cyprian Tkacz, lat 38, Wysoka Gmina Turawa Artur Długosz, lat 63, Kotórz Mały Wejdź na rasopole.org Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. 5 Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA do Sejmiku Województwa Opolskiego OKRĘG 1 Piotr (PEJTER) DŁUGOSZ – magister filologii germańskiej, od 7 lat prowadzi własną firmę (m.in. biuro tłumaczeń i sklep internetowy). Wydawca książek o tematyce śląskiej. Od 12 lat zaangażowany w sprawy śląskie w woj. opolskim (m.in. założyciel Stowarzyszenia Osób Narodowości Śląskiej). Dariusz EBISCH – 39 lat. Absolwent Politechniki Opolskiej, specjalista BHP. Opolanin, lokalny patriota. Zainteresowania: historia Śląska Opolskiego, działanie na rzecz społeczności lokalnej i dążenie do tego, aby nasze podatki pozostały w naszym regionie. Edyta TERESA DÖHNER – mężatka. Wykształcenie wyższe. Asystent na Politechnice Opolskiej, nauczyciel chemii. Mieszkanka Kosorowic Stanisław STANISZEWSKI – 80 lat. Wykształcenie wyższe, absolwent Wydziału Melioracji Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Autor prac studialnych, ekspertyz, raportów, ocen oddziaływania na środowisko, opracowań przedprojektowych i projektowych. Zainteresowania: działalność społeczna w ruchach inżynierskich i ekologicznych, turystyka krajowa i zagraniczna. Kerstin SEEWALD – magister filologii germańskiej. Zainteresowania: aktywy udział w życiu kulturalnym lokalnej społeczności, pływanie, kino. Matias JAMBOR – 22 lata, kawaler. Student Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego. Zainteresowania: prawo i administracja, historia, polityka, przyroda, muzyka i numizmatyka. Natalia DŁUGOSZ – 36 lat, mężatka, dwie córki. Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, nauczyciel akademicki, tłumacz przysięgły języka bułgarskiego. Laureatka m.in. Stypendium Fundacji im. Rodziny Kulczyków, Stypendium Ministerstwa Edukacji i Nauki Rzeczpospolitej Polskiej, nagrody Ministerstwa Kultury Republiki Bułgarii za wkład w rozwój polsko-bułgarskich stosunków kulturalnych i popularyzację kultury bułgarskiej. Zainteresowania: góry – Sudety i Rodopy, regiony pogranicza. Konrad CIAMAGA – 30 lat, żonaty. Wykształcenie wyższe, studiował na Copenhagen University College of Engineering w Danii i Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Politechniki Opolskiej. Pracuje jako specjalista ds. sprzedaży energii elektrycznej. Członek SEP. Zainteresowania: hodowla berneńskich psów pasterskich, podróże. Gerard MARONDEL – 50 lat. Były górnik a obecnie rencista. Od ćwierć wieku związany z Kędzierzynem Koźlem. Zainteresowania: fotografia, tworzenie stron internetowych, muzyka, gra w skata. OKRĘG 2 Mariusz WIECHA – 39 lat, żonaty, dwóch synów. Od 11 lat prywatny przedsiębiorca, współwłaściciel firmy działającej w krajach Unii Europejskiej. Członek zarządu OSP Pokrzywnica. Organizator Regionalnych Zawodów Zabytkowych Sikawek Konnych dla Dzieci i Młodzieży. Marek CZAJA – 38 lat, żonaty dwoje dzieci. Wykształcenie wyższe techniczne, absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Pracuje przy wdrażaniu nowych technologii w biznesie i przemyśle. Zainteresowania: ekonomia, gospodarka i historia Śląska, jazda na kole i gra w skata.W RAŚ od 2002 roku, obecnie przewodniczący Regionu Opolskiego tej organizacji. Regina PODPORA – 63 lata, mężatka, syn i troje wnucząt. Wykształcenie wyższe prawnicze. Emerytka. Były pracownik samorządowy szczebla gminnego (Gmina Pokój) i powiatowego (Starostwo Opolskie). Radna gmin: Łubniany i Pokój, w latach 1994-1998 delegat gminy Pokój do Sejmiku Samorządowego Województwa Opolskiego..Przewodnicząca 122-osobowego prężnie działającego Koła Emerytów – Polskiego Związku Emerytów Rencistów i Inwalidów – w Pokoju, oraz wiceprzewodniczącą Zarządu Rejonowego w Namysłowie. Członek Rady Seniorów Gminy Pokój. Odznaczenia: SKZ, BKZ, Zasłużonemu Opolszczyźnie, Zasłużony dla Powiatu Namysłowskiego. Izabela BROL – wykształcenie średnie ekonomiczne. Szczęśliwa mężatka i matka 2-letniej córki. Roman GIZA – prowadzi zakład stolarski. Artur WLOCZYK – bogate doświadczenia w pracy międzynarodowej (praca w 5 krajach), obecnie poszerza wiedze w szkole DAA München. Szczęśliwy mąż i ojciec 2 dzieci. Klaudia KUBOSCH – wykształcenie wyższe, zarządza filią firmy prywatnej. Zainteresowania: gra w orkiestrze dętej, sport, kuchnia Marta BARTOSZUK – 20 lat. Studentka Finansów i Rachunkowości. Zainteresowania: sport i muzyka. Andrzej KOŁODZIEJ – 47 lat, żonaty, ojciec 2 dzieci, pracownik techniczny zakładów obsługi kolei państwowych. Katarzyna BRZYSKA – 38 lat, mężatka, dwoje dzieci. Wykształcenie średnie – technik BHP. Zainteresowania: podróże, film, muzyka, historia II Wojny Światowej. Aleksandra MATEJUK – studentka III roku Politechniki Wrocławskiej, Wydział Elektroniki. Sebastian HUCZYŃSKI – Absolwent ASP we Wrocławiu i student historii sztuki na Uniwersytecie Jagielońskim. Zainteresowania: rysunek, malarstwo, tworzenie obiektów. Na koncie dwie wystawy indywidualne – w Opolu i Kędzierzynie Koźlu. OKRĘG 4 Mirosław PATOŁA – 38 lat, żonaty. Zarządza grupą kapitałową spółek branży IT. Długoletni pracownik branż energetycznej i informatycznej. Ekspert Zarządu Województwa Opolskiego regionalnego programu operacyjnego 2007-2013. Zainteresowania: innowacje, doradztwo eksperckie, rozwój rynku pracy. Ewa MARZEC – 54 lata. Wykształcenie wyższe, techniczne, absolwentka AGH w Krakowie i WSI w Opolu. Radna Sejmiku Województwa Opolskiego. Prowadzi działalność gospodarczą jako geolog, kierownik ruchu, biegły sądowy. Zainteresowania: polityka, sporty motorowe, lekka atletyka i przyroda. Anna NOWAK – absolwentka fizjoterapii. Śpiewa w chórze kościelnym. Zainteresowania: siatkówka i muzyka. Wojciech SWOBODA – żonaty, dwoje dzieci. Wykształcenie średnie o profilu administracja biurowa. a: Pracuje w firmie DRB Centrum odszkodowań i w rodzinnym zakładzie stolarskim. Zainteresowania: motoryzacja, piłka nożna, pływanie, jazda na rowerze. Klaudia PAWEŁCZYK-ZAJĄC – 23 lata. Absolwentka Wydziału Mechanicznego Politechniki Opolskiej. Pracuję w firmie Nestro, zajmującej się odpylaniem głównie w przemyśle drzewnym. Zainteresowania: fotografia (niemowlaki oraz starsze dzieci), podróże i poznawanie świata. Andrzej WEINTRITT – urodzony w Siemianowicach Śląskich gdzie żył i pracował przeszło 50 lat. Pracował też w Holandii by od 3 lat osiąść w Namysłowie. Zainteresowania: rodzina, syn i wnuki. Mateusz PAWEŁCZYK – 20 lat. Student Uniwersytetu Opolskiego, absolwent Technikum Organizacji Reklamy. Początkowy filmowiec. Pasjonat polityki, zdobywca pierwszego miejsca w konkursie wiedzy o Unii Europejskiej. OKRĘG 3 Robert SŁOTA – 36 lat. Żonaty, dwoje dzieci. Historyk, doktorant Uniwersytetu Opolskiego. Autor wielu artykułów z zakresu historii Górnego Śląska i fortyfikacji. Prezes Kędzierzyńsko-Kozielskiego Towarzystwa Historycznego. Zastępca naczelnika OSP w Dzielnicy. Samorządowiec, od 10 lat pracownik Urzędu Miasta w Kędzierzynie – Koźlu, członek zespołu ds. rewitalizacji zamku w Koźlu. Dorota ŁAKIS – 53 lata, 3 dzieci. Wykształcenie wyższe , techniczne. Absolwentka WSI w Opolu. Technik budowlany, nauczyciel, dyrektor zespołu szkół w Strzelcach Opolskich. Działacz społeczny i harcerski. Damian SIMON – 46 lat, żonaty, dwóch synów. Z wykształcenia technik rolnik o specjalności zootechnik – agronom. Wiele lat pracował za granicą a obecnie wrócił na Śląsk gdzie pracuje. Zainteresowania: hodowla ryb akwariowych, filatelistyka, prace ogrodnicze. Agnieszka ZUZIAK-RUDECKA – mężatka, jedno dziecko. Wykształcenie średnie. Prywatny przedsiębiorca i handlowiec. Jacek TOBOREK - 47 lat, zamieszkały w Głubczycach. Prywatny przedsiębiorca, uznany specjalista od badań i analiz w budownictwie drogowym. Wiele lat spędził na dużych budowach regionu. Patryk ROGOSCH - 32 lat, zamieszkały w Nowym Browińcu. Żonaty, córka Mia. Wykształcenie wyższe informatyczne. Pracuje w kraju i za granicą dla międzynarodowych korporacji jako projektant i programista. Jego rodzina od pokoleń związana jest ze Śląskiem, jego kulturą i tradycją. OKRĘG 5 Bernard TEICHMANN – lat 47. Wykształcenie wyższe, współwłaściciel biura rachunkowego, pracownik branży energetycznej Sebastian BEDARCZYK – lat 39. Zawodowo związany z morzem, pracując Na statkach ratunkowych u wybrzeży Szkocji. Krystyna KISLINGER – lat 50. Mężatka, Prowadzi gospodarstwo rolne. Andrzej BOBKIEWICZ – 57 lat. Absolwent Wydziału Filologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Pedagog, właściciel Instytutu Rozwoju i Komunikacji „Arka” w Opolu, firmy „przyjaznej dla każdego”. Autor kilku projektów międzynarodowych: „Letniej Szkoły Ambasadorów”, „Stop wykluczeniu na Ukrainie”, pracował na Białorusi w ramach projektu MSZ „Przedsiębiorczość po białorusku”. Zainteresowania: pośrednictwo europejskiego i ukraińskiego biznesu, organizacja projektów i szkoleń. Przemysław ZARADKIEWICZ – rodowity Nysanin. Absolwent liceum zawodowego ZSM Nysa. Mechanik monter maszyn i urządzeń. Zainteresowania: wędkarstwo, piłka nożna – fan Odry Opole. 6 Wejdź na rasopole.org Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. Kandydaci KW RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA do Rad Powiatowych Rada Powiatu Opolskiego Tomasz DŁUGOSZ – 33 lat. Żonaty. Nauczyciel WF Gimnazjum w Zagwiździu i Szkoły Podstawowej w Starych Budkowicach. Trener klasy I UEFA A i zawodnik piłki nożnej. W Ruchu Autonomii Śląska od 2002 roku. Zainteresowania: sport, praca z młodzieżą, podróże, regionalizm i śląska historia. Maria KLIMEK – 25 lat, mężatka. Właścicielka pracowni florystycznej Marie Fleur, przedstawiciel handlowy, organizator imprez weselnych. Zainteresowania: florystyka, podróże, poznawanie nowych kultur i nowych kuchni, gotowanie. Justyna KAŁUŻA – 19 lat, studentka. Współzałożycielka Stowarzyszenia Ludzi Kreatywnych „Talent”, działającego na terenie gminy Dobrzeń Wielki. Zainteresowania: rękodzieło. Magdalena LANGNER – 56 lat, z domu Widera, pochodzi z Kobylna, mieszka w Zawadzie. Mężatka, dwójka dzieci. Zainteresowania: Film i muzyka Iwona LAZIK – 29 lat, mężatka. Szalona fryzjerka i zawodowy kierowca. Wraz z mężem prowadzi działalność gospodarczą. Pomaga też słabszym i uboższym. Działa bo wierzy, że coś się zmieni, aby zarówno młodzi jak i seniorzy mogli godnie żyć. Rafał KAMPA – 21 lat, kawaler. Z wykształcenia elektryk. Pracuje jako kierowca w firmie transportowej. Członek OSP Dobrzeń Mały, społecznik. Zajmuje się nagłośnieniem i oświetleniem na imprezach masowych na terenie gminy Dobrzeń Wielki. W miarę możliwości pomaga innym w zdobywaniu zatrudnienia. Piotr GOLLENIA – 41 lat, żonaty, dwoje dzieci. Wykształcenie średnie – leśne. Od 15 lat właściciel firmy z branży leśnej działającej w Polsce i za granicą. Zainteresowania: przyroda (głównie leśne), gospodarka i polityka. Działacz społeczny w miejscowości Zagwiździe, członek rady sołeckiej. Tomasz WALA – 36 lat. Wykształcenie wyższe: Zarządzanie Administracją Samorządową i Państwową, Politechnika Opolska i WSZIA w Opolu. Zainteresowania: muzyka i sport. Gra w zespole muzycznym. Wojciech GLENSK – 30 lat, kawaler. Wiceprezes Stowarzyszeniu Osób Narodowości Śląskiej, politolog, muzyk i społecznik z Tarnowa Opolskiego. Zainteresowania: historia regionu, śląska godka, architektura, filmowanie. W wolnych chwilach czyta książki, biega lub komponuje muzykę. Joanna KRÓL – 25 lat. Absolwentka Politologii oraz studiów podyplomowych z Administracji Publicznej i Zarządzania. Pracownik kancelarii podatkowej. Zainteresowania: historia współczesna, historia Tarnowa Opolskiego – gdzie mieszka, regionalizm oraz podróże. Joanna WOSZEK – 41 lat. Absolwentka Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Opolskiego. Księgowa. Zainteresowania: taniec, crossfit, filmy s/f i horrory. Tańczy w zespole przy Gminnym Domu Kultury w Tarnowie Opolskim. Karol ADAMIEC – 27 lat. Politolog. Specjalista do spraw sprzedaży. Naczelnik OSP w Raszowej, społecznik. Zainteresowania: polityka, państwo, władza polityczna i rolą w życiu społecznym. Michał ŚWITALIK – emerytowany górnik. Zainteresowania: turystyka piesza i rowerowa – odkrywanie piękna regionu, historia Śląska ze szczególnym uwzględnieniem dziedzictwa przemysłowego. Maria MIECZNIK – 25 lat. Wykształcenie wyższe: Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii – kierunek Turystyka i Rekreacja. Pracuje w firmie zajmującej się produkcją parapetów. Zainteresowania: gra na flecie poprzecznym, jazda na łyżworolkach. Tomasz MAZUR – 45 lat, żonaty, dwoje dzieci. Inżynier, absolwent Państwowego Technikum Ogrodniczego w Prószkowie i Politechniki Opolskiej. Współtwórca struktur RAŚ na Opolszczyźnie. Pracownik Zakładu Gazowniczego w Opolu. Zainteresowania: krytyka teorii antropogenicznych przyczyn tzw. efektu cieplarnianego. Przeciwnik farm wiatrakowych. Członek Polskiego Związku Karate – Klub Sportowy ‘Contra’ AZS Politechniki Opolskiej. Leon MOCZEK – 73 lata. Znany działacz samorządowy, pełnił funkcję sołtysa wsi Sieroniowice. Dominik FIOŁKA – 20 lat. Wykształcenie średnie. Członek OSP Warmątowice. Zainteresowania: informatyka, historia i muzyka. Alicja GONET – 45 lat. Magister zarządzania kadrami, inspektor BHP. Od 2010 właścicielka firmy ALGO Serwis BHP z Otmic – gmina Izbicko. Zainteresowania: świadome planowanie kariery zawodowej, sytuacja gospodarcza w kraju, nadmierny fiskalizm i zmienność przepisów jako blokada rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw. Zainteresowania: zdrowa harmonia w życiu zawodowym i prywatnym. Joachim DANIEL – 45 lat, żonaty. Wykształcenie średnie. Rolnik gospodarzący na 30 ha specjalizujący się w hodowli krów mlecznych. Małgorzata TACICA – 50 lat. Wykształcenie wyższe, Inżynier Żywienia Człowieka i Gospodarstwa Domowego na SGGW w Warszawie. Nauczyciel przedmiotów gastronomicznych w CKZiU w Strzelcach Opolskich. Joachim ŚMIATEK – 48 lat, żonaty, czworo dzieci. Wykształcenie średnie, rolnicze. Prowadzi gospodarstwo rolne. Zainteresowania: ekologia i odnawialne źródła energii. Arkadiusz PATOŁA – 28 lat. Absolwent Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Pracownik kancelarii notarialnej. Zainteresowania: historia Śląska i Europy, literatura. Rada Powiatu Strzeleckiego Piotr KOŁODZIEJ – 42 lata. Żonaty, dwóch synów i córka. Wykształcenie wyższe, absolwent Wydziału Budownictwa Politechniki Opolskiej. Od 16 lat silnie związany z pracą w samorządzie powiatowym i gminnym, obecnie pracownik Urzędu Miejskiego w Toszku, jako radny Rady Miejskiej w Ujeździe w latach 1998-2006 pełnił m.in. funkcję Członka Zarządu Gminy Ujazd, Przewodniczącego Komisji Finansów oraz Przewodniczącego Rady Miejskiej. Maria KNET – 63 lata. Emerytka z Zalesia Śląskiego. Zainteresowania: życie społeczne . Jan KIERSTEIN – 20 lata, rolnik z Jaryszowa. Zainteresowania: wdrażanie nowych technologii w gospodarce rolnej. Małgorzata GIERA – 39 lat, matka 2 synów. Miejsce zamieszkania: Dolna. Zainteresowania: życie społeczne. Mikołaj KNOPIK – 48 lat. Przedsiębiorca działający w zakresie transportu osób i materiałów z Niezdrowic. Zainteresowania: sport, ochrona zdrowia. Bronisława OCIPINSKA – 55 lat. Pracownik kolei państwowych z Raszowej. Andrzej SŁOTA – 54 lata. Pracownik elektrowni Blachownia z Ujazdu. Zainteresowania: życie społeczne, sport. Maria SKLEBIC – 53 lata, mężatka. Wykształcenie wyższe, absolwentka Uniwersytetu Opolskiego. Technik analizy medycznej, nauczyciel. Jan LOŃSKI – 62 lata, żonaty. Wykształcenie wyższe, emeryt. Zainteresowania: polityka społeczna i ochrona zdrowia, ochrona środowiska, bezpieczeństwo, sport i kultura fizyczna. Manfred KROCZEK – 57 lat. Pracownik samorządowy, znany działacz społeczny w Gminie Zawadzkie. Magdalena SIWICKA – 42 lata. Pielęgniarka. Rada Powiatu Krapkowickiego Jolanta WILK-BOGOCZ – 41 lat. Mężatka, dwoje dzieci. Wykształcenie wyższe ekonomiczne. Specjalista Human Resources. Zainteresowania: sport – rower, fitness i sporty ekstremalne, tradycyjne śląskie i katolickie wychowanie. Karina SCHNURPFEIL – 24 lata, wykształcenie wyższe ekonomiczne. Pracownik agencji doradztwa personalnego. Biegle posługuje się językiem niemieckim. Była uczestnikiem unikatowych kursów najlepszych praktyk zarządzania zgodnie z japońską filozofią kaizen. Potrafi pogodzić pracę z nauką. Posiada doświadczenie w pracy w: agencji reklamowej, doradztwie finansowym, działach kadr i płac. Sprawdziła się w pracy społecznej w samorządzie szkolnym, chórze szkolnym i kościelnym, zarządzie młodzieżowej organizacji lokalnej. Wejdź na rasopole.org Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. 7 Praca prawem czy towarem? Usługi leśne z perspektywy 20 lat Prywatyzacja prac leśnych, która nastąpiła ponad 20 lat temu była bolesnym zabiegiem dla niektórych robotników leśnych pracujących w Lasach Państwowych. Zostali oni „cięciem chirurgicznym” w ciągu jednego dnia przekształceni w prywatne, często jednoosobowe firmy. Stanęły naprzeciw siebie dwie nierówne sobie jednostki: potężna organizacja Lasy Państwowe i słaby kontrahent, czyli Zakład Usług Leśnych. W historii polskiego leśnictwa prywatyzacja działalności gospodarczej Nadleśnictw była tym przedsięwzięciem, które doprowadziło gospodarką leśną do wzrostu efektywności ekonomicznej, pozostawiając ją jednocześnie nadal w gestii Skarbu Państwa. Bardzo ważnym ekonomicznym wyzwaniem dla gospodarki leśnej była, wówczas poprawa efektywności podejmowanych działań przy zachowaniu zasady samofinansowania, będącej filarem polityki ekonomicznej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych. Zamierzenie te zostało osiągnięte dzięki przekazaniu wykonawstwa większości zadań gospodarczych Nadleśnictw do sektora usług leśnych. Programy wspierające sektor usług leśnych funkcjonowały w Lasach Państwowych do 1 maja 2004 r. tj. do chwili wejścia naszego kraju do UE. W efekcie tego w świadomości przedstawicieli środowisk zajmujących się kierowaniem rozwoju gospodarczego nadal pokutuje pogląd, że firmy leśne są częścią Lasów Państwowych. Obecnie sektor usług leśnych jest głównym pracodawcą w leśnictwie, co uwidaczniają dane dotyczące prywatnych firm leśnych, w którym pracuje obecnie 40 tys. osób (dane te nie uwzględniają podwykonawców oraz pracowników sezonowych). Jednym z niekorzystnych czynników w działalności firm leśnych są niższe płace w porównaniu do płac w sektorze przedsiębiorstw. W roku 2012 przeciętne krajowe wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw wynosiło 3522,00 zł , natomiast w prywatnym sektorze leśnictwa 2162,00 zł, co oznacza, że prawie o 40% mniej od przeciętnej a tylko o 662,00 zł brutto więcej od płacy minimalnej. Powoduje to, że prace w firmach leśnych podejmują osoby, które są niejako do tego zmuszone, nie będąc w stanie zdobyć zatrudnienia u innych pracodawców. Kolejnym czynnikiem, który ogranicza działalność przedsiębiorstw leśnych są wysokie koszty pracy w ostatnich latach, które spowodowały, że pracodawcy szukają oszczędności zatrudniając pracowników na umowy cywilnoprawne, tzw. umowy śmieciowe. Pracownicy tacy pozbawieni są stabilności zatrudnienia, wszelkich praw pracowniczych oraz możliwości dochodzenia swoich roszczeń w Sądach Pracy. W powszechnej opinii praca drwala jest pracą ciężką, wymagającą fizycznego wysiłku, często jest wykonywana w bardzo trudnych warunkach tereno- wych, połączona z niskimi zarobkami i niezbyt dobrymi widokami na przyszłość, ma wszelkie szanse zostać uznanym w rankingu zawodów za jeden z najgorszych zawodów w Polsce. Sektor usług leśnych „nie doczekał się’’ systemowego wsparcia, jakie w okresie przedakcesyjnym oraz w pierwszym okresie budowania programów wspierających przedsiębiorczość otrzymały podmioty w innych sektorach gospodarki. Każde środowisko, w tym środowisko przedsiębiorców leśnych, potrzebuje sprawnych instytucji promujących przedsiębiorczość, kształtujących silne i prawidłowe więzi, szczególnie w małych społecznościach lokalnych. Może to się przyczynić do obniżenia poziomu bezrobocia, poprawy warunków życia ludności, do wzrostu potencjału gospodarczego regionu, a dzięki temu wyrównania różnic poziomu gospodarczego poszczególnych obszarów. Dlatego pobudzenie przedsiębiorczości i inicjatyw w skali lokalnej ułatwi tworzenie systemu harmonijnego, w którym każdy człowiek społeczności ma możliwość odegrania swojej roli: wzrasta zatem poczucie uczestnictwa. Piotr Gollenia, kandydat do Rady Powiatu Opolskiego Poprawiamy region Biznes szybki jak myśl – zwalniamy hamulec biurokracji Cytując Billa Gatesa, jednego z wizjonerów, którym udało się osiągnąć sukces – w obecnych czasach najważniejszym kapitałem jest informacja i sposób jej wykorzystania. To jak potrafimy odczytać potrzeby rynku i klientów, a nie dostęp do kapitału czy miejsce gdzie mieszkamy, decyduje o przyszłości naszego pomysłu na biznes. Czy mieszkając w małej miejscowości lub wsi można skutecznie prowadzić firmę i zarabiać godziwe pieniądze? Wszystko zależy od nas a otoczenie zewnętrzne, takie jak instytucje publiczne: gmina, urząd skarbowy, ZUS czy urząd pracy – powinny przynajmniej nie przeszkadzać. Pora na to aby te instytucje dostosowały się do wszechobecnego postępu technicznego. Informacja i usługi przez nie świadczone powinny być dostępne 24 godziny na dobę a nie w godzinach urzędowania. Już dzisiaj niektóre z czynności możemy wykonać nie wychodząc z domu, np. rozliczyć się z podatku czy składek ZUS. Pora, żeby jak najwięcej spraw można załatwić bez wizyty w urzędzie, za pomocą dostępnej od kilku lat platformy ePUAP. Pozwoli to na załatwienie spraw osobom czasowo przebywającym za granicą. Można to wdrożyć bez konieczności dodatkowych kosztów dla gminy czy powiatu Biurokracja to jedna z podstawowych przeszkód w działaniu dla osób chcących prowadzić własną firmę. Każdy chętny powinien dostać niezbędną pomoc na poziomie umożliwiającym otwarcie firmy i jej prowadzenie przez okres pierwszych 2 lat. Ten okres wystarczy do oceny potencjału i dalszego rozwoju firmy. Jest to w interesie samorządu, bowiem wiąże się bezpośrednio z wpływami i podatków i opłat firmy, które w części lub całości zosta- ją w jej budżecie. Jakość i wysokość świadczonej pomocy powinna być regulowana w zależności o bieżących potrzeb samorządu zawartych i opisanych w strategii. Nie wystarczy jak obecnie darowanie dotacji na start, ważne jest też opiekowanie się firmą w okresie jej rozwoju, ponieważ im większy jej zysk tym większy wpływ podatku do gminy. Co dalej z taką firmą, czy po 2 latach gmina dalej powinna ją wspomagać – zdecydowanie tak! Firma taka generuje oprócz zysku również zapotrzebowanie na usługi lub materiały, nabywane często od innych firm danego regionu. Z czasem powstają w niej również miejsca pracy, powodując kolejne dochody dla gmin oraz oszczędność ew. kosztów zasiłków. Brakuje wyliczeń bilansu, ile wprowadzonych do takiego obiegu dotacji daje późniejszych przychodów dla gmin, w zależności od branży. Wtedy łatwo można byłoby opracować program zachęt do rozwoju przedsiębiorczości i realizacji projektów ponad lokalnych po 2 roku działania. Aktualny limit dozwolonej pomocy to 200 tys. euro w okresie trzech lat, warto więc aby również samorząd gminny znalazł środki na taką pomoc. Nie zrozumiałe jest to, że przy realizacji zamówień publicznych gminy nie promują lokalnych firm i organizacji. Prawo zamówień publicznych nie może być alibi dla braku takich praktyk. Duże zamówienia i tak angażują lokalne firmy, ale często jako kolejnych podwykonawców, których zarobek przy realizacji kontraktu jest na granicy opłacalności lub kontrakt nie jest regulowany w terminie. Kolejnym narzędziem, który może stać się dla rozwoju firm i zarobku gmin, są Specjalne Strefy Ekonomiczne. Strefy działać będą jeszcze do końca 2026 r. i wcale nie trzeba tam ściągać dużych zagranicznych koncernów bez względu na branże, którą reprezentują. Warto postawić na firmy nowoczesnych technologii, gwarantują one bowiem miejsca pracy o wyższych zarobkach oraz dużą większa ilość usług dla lokalnych firm. Nie tylko duże zagraniczne firmy mogą znaleźć miejsce w strefie, obecny pułap inwestycji i miejsc pracy może okazać atrakcyjny w porównaniu z ulgami podatkowymi, również dla lokalnych firm i stać się kolejnym etapem wsparcia przedsiębiorczości przez gminy. Pora zwolnić hamulec biurokracji. Pamiętajmy, to od nas, a nie polityków zależy nasz sukces! Głosuj na RAŚ, to nie zmarnujesz swojego głosu! Mirosław Patoła, kandydat do sejmiku woj. opolskiego 8 Wejdź na rasopole.org Materiał sfinansowany przez KW Ruch Autonomii Śląska. R E K L A M A Dworek POD LASEM Restauracja Dobrzeń Wielki, ul. Namysłowska 117 tel. 77 469 55 23 www.podlasem.opole.pl Sklep Śląski SILESIA PROGRESS poleca: Flagi śląskie Książki wydawane przez Stowarzyszenie Osób Narodowości Śląskiej, m.in.: KŌMISORZ HANUSIK i najnowsza pozycja: ICH KSIĄŻĘCE WYSOKOŚCI Duży wybór koszulek, zarówno męskich jak i kobiecych oraz dziecięcych. Ciekawe naklejki, pokazujące przywiązanie do regionu. Pełna oferta sklepu obejmuje ponad 250 produktów związanych ze śląską tematyką (flagi, naklejki, koszulki, książki, pocztówki, stare mapy). Znajdziesz je wszystkie na naszej stronie internetowej: www.silesiaprogress.com Znajdziesz nas w Opolu, ul. Reymonta 30 (III piętro, lok. 1) poniedziałek - czwartek Tel.: +48 693 953 661
