Studium tras rowerowych na terenie gm
Transkrypt
Studium tras rowerowych na terenie gm
GRAŻYNA ŁAWNICZAK Studium tras rowerowych na terenie gminy Tarnowo Podgórne TARNOWO PODGÓRNE 2007 Studium tras rowerowych na terenie gm. Tarnowo Podgórne Plan Wprowadzenie Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego Studium dróg rowerowych przez teren gm. Tarnowo Podgórne w odniesieniu do sieci transportowej gminy i w korelacji do tras rowerowych, głównie powiatowych, już istniejących Przejazdy turystyczne rowerem Centrum turystyczne gm.Tarnowo Podgórne – „Nad Jeziorem Lusowskim” Ścieżka rowerowa „Nad Jeziorem Lusowskim” Ścieżka Rowerowa „Przy Rożnie” łącząca jeziora Lusowskie i Kierskie „Mały Pierścień” Szlak pieszo - rowerowy z miejscowości Chyby i Baranowo, do osiedla Rubinowego Oś przejazdów rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne Przejazdy szkolne, codzienne Ronda w ruchu okrężnym ze ścieżką pieszo-rowerową System tras rowerowych gm. Tarnowo Podgórne, uporządkowanie istniejących przejazdów Ciąg turystycznych dróg rowerowych Założenia do projektowania ścieżek rowerowych Przejazdy dla rowerów: ciąg rowerowy, droga (ścieżka) dla rowerów i pieszych, szlak Kryteria planowania i projektowania: spójności, bezpośredniości, atrakcyjności, komfortu Normy stosowane przy projektowaniu dróg rowerowych Monitorowanie projektu Studium tras rowerowych Studium... nr zlecenia WIOŚ. 2222-36/07 2 Wprowadzenie Studium tras rowerowych na terenie gm.Tarnowo Podgórne zostało podjęte w związku z przygotowywanym Planem Rozwoju Lokalnego gm. Tarnowo Podgórne.1 Tematyka rowerowa jest w ostatnim czasie często poruszana w kontekście planowania przestrzennego i udziału ruchu rowerowego mieszkańców i ma związek z proekologicznym nastawieniem turystyki, rezygnacją z samochodu, który zatruwa środowisko naturalne. Rower zyskuje zwolenników, wzorem państw zachodnioeuropejskich, staje się popularnym środkiem transportu również w Polsce. Ruch rowerowy w Wielkopolsce, ze względu na walory przyrodnicze regionu, reprezentuje prozdrowotną formę rekreacji, natomiast w warunkach miejskich jest skutecznym środkiem komunikacji. W Poznaniu działa Stowarzyszenie „Sekcja Rowerzystów Miejskich”, które przyczyniło się do założenia na terenie miasta 32,4 km dróg rowerowych. 2 Sieć stale się powiększa zajmuje już 45 km.3 W odniesieniu do obszarów wiejskich komunikacja rowerowa ułatwia dojazdy do urzędu, pracy, szkoły. W przypadku terenów podmiejskich, również gmin sąsiadujących z aglomeracjami miejskimi, do takich zalicza się Tarnowo Podgórne, odpowiednie przygotowanie połączeń komunikacyjnych z uwzględnieniem przejazdów dla rowerów, tworzyłoby zalążek infrastruktury obsługującej ruch turystyczny i rekreacyjny związany z sobotnio – niedzielnym wypoczynkiem mieszkańców i agroturystyką. 4 Połączenia transportowe z systemem dróg rowerowych (tworzenie liberalnych regulaminów komunikacji podmiejskiej, sprzyjających rowerzystom), mogłyby ułatwić wycieczki po Wielkopolsce, a także udział w międzynarodowym ruchu rowerowym, ponieważ przez Poznań przebiegają dwie międzynarodowe trasy Euro – Velo.5 1 Uchwała gm. Tarnowo Podgórne, decyzja Rady Gminy z dn. 28.01.2003 r. zawiera zapis - „o wytyczeniu ścieżek rowerowych na planie zagospodarowania przestrzennego gminy”. 2 Rower na co dzień. Komunikacja, rekreacja, ochrona środowiska. Red. Rakower R., Stowarzyszenie „Sekcja Rowerzystów Miejskich”. Poznań 2001, s.27. Zawiera referaty wygłoszone podczas Polsko – Duńskiej Konferencji „Rola rowerów w komunikacji, rekreacji i ochronie środowiska” – Mikuszewo, sierpień 2001 3 Dzień bez samochodu. Ścieżki rowerowe w Poznaniu. GŁOS WIELKOPOLSKI dn.22.09.2004. 4 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. Poznania. 1999, zawiera zapisy o celowości tworzenia dróg rowerowych w ruchu miejskim oraz powiązanych z nim dróg rowerowych turystycznych i rekreacyjnych w okolicach Poznania. 5 Trasa Stolic – prowadząca od Irlandii (Dublin) przez Wielką Brytanię (Londyn), Holandię (Haga), Niemcy (Berlin), Polskę (Poznań, Warszawa) na Ukrainę (Kijów). Trasa Bałtyk – Adriatyk – prowadząca z Polski (Gdańsk, Poznań, Wrocław) przez Czechy (Brno), Austrię (Wiedeń), Słowenię (Lubliana, Pula), Włochy (Triest). Europejskie Trasy Rowerowe EUROVELO zostały opracowane przez międzynarodową grupę organizacji pozarządowych (European Cyclists Federation) w Kopenhadze w maju 1996 r. Polskie odcinki tych tras są jeszcze weryfikowane. 3 Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego Szlak „Pierścień Rowerowy – Powiatu Poznańskiego”, dookoła Poznania o długości 173 km, oznakowany (2001) powstał z myślą o rowerzystach. Utworzony z inicjatywy Wielkopolskiego Urzędu Marszałkowskiego, Starostwa Powiatowego w Poznaniu i Oddziału Poznańskiego PTTK, opisany w przewodniku – atlasie.6 Dojazd do „Pierścienia” – różnych jego odcinków, odbywa się szlakami łącznikowymi, jest ich siedem – poprowadzonych promieniście z miasta Poznania. „Pierścień” przebiega między innymi przez Wielkopolski Park Narodowy, parki krajobrazowe: Puszczę Zielonkę, Park Krajobrazowy Promno, Rogaliński Park Krajobrazowy oraz miejsca wyróżnione, jako ciekawe pod względem krajoznawczym, architektonicznym i przyrodniczym, w powiecie poznańskim i w skali ogólnopolskiej są to: Kórnik i Rogalin. Inne miejscowości: Mosina, Stęszew, Kiekrz, Murowana Goślina, Kostrzyn; mają znaczenie w turystyce lokalnej. „Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego” oznakowany jest tabliczkami z czarnym symbolem roweru na pomarańczowym tle ze strzałką wskazującą kierunek szlaku. Tabliczki mają wymiar 20 x 20 cm. Są umieszczone pod znakami drogowymi, na drzewach lub kamieniach przydrożnych. „Pierścień” - szlak rowerowy powiatu poznańskiego dochodzi do gm. Tarnowo Podgórne z drogi wzdłuż jeziora Niepruszewskiego z kierunku Drwęcy i prowadzi prostym odcinkiem ok. 700 metrów do skraju lasu. Wkrótce potem, skręca w lewo, w utwardzoną drogę w kierunku Lusówka. Do Lusówka prowadzi również jeden z siedmiu szlaków łącznikowych „Nad Jezioro Lusowskie”.7 Zapoczątkowany w Poznaniu biegnie przez Skórzewo, Sierosław i zatrzymuje się w punkcie widokowym nad jeziorem Lusowskim. Jadąc „Pierścieniem” skręcamy w Lusówku przy świetlicy wiejskiej (dawny dwór) lekko w prawo i zaraz jeszcze raz w prawo (drogowskaz „Sady”). Dalej prosto, aleją jesionowolipową do Lusowa ok. 2 km. W Lusowie nad jeziorem, można odpocząć na zagospodarowanej plaży i wypożyczyć sprzęt wodny.8 6 Billert A., Kaleniewicz A., Pierścień dookoła Poznania. Atlas rowerowy. Poznań 2003 wyd.II. Wydawnictwo Pietruska & Partner 7 Szlak łącznikowy „Nad Jezioro Lusowskie” (zielony) – 23,3 km, bierze swój początek w Poznaniu, przy skrzyżowaniu ulic Bukowskiej i Bułgarskiej. Po odcinku 2 km skręca w lewo ul. Leśnych Skrzatów, dalej przez lasy komunalne prowadzi do cmentarza na Junikowie. Następnie przy ul. Malwowej skręca w prawo i wiedzie duktem leśnym wzdłuż szosy. Na skrzyżowaniu za światłami skręca w lewo – ul. Poznańską dochodzi do Skórzewa (droga ruchliwa) i tą samą ulicą już spokojniejszą zmierza do Dąbrówki. Z szosy w Dąbrówce skręca w prawo w ul.Parkową i spotyka się z żółtym szlakiem pieszym, który biegnie z Zakrzewa do Palędzia i łączy miejsca pamięci - mogiły Wielkopolan rozstrzelanych w latach II wojny światowej. Tu znajduje się pomnik projektu Ryszarda Skupina z 1971 r. upamiętniający to miejsce. Stąd trasa rowerowa dociera do Pokrzywnicy. Na rozstaju dróg skręca w prawo, dochodzi do kortów tenisowych w Sierosławiu. Za zabudowaniami wsi skręca w prawo. Skrajem lasu osiąga ruchliwą szosę (krajowa 307) Poznań- Buk, po jej przekroczeniu, już spokojną polną drogą, można dojechać do punktu widokowego w Lusówku. Dalej prowadzą oznaczenia „Pierścienia”. Billert A., Kaleniewicz A., Pierścień dookoła Poznania. Atlas rowerowy. 8 W Lusowie zaczyna się szlak turystyczny pieszy, oznakowany żółtym paskiem. Po zejściu do jeziora Lusowskiego, od plaży prowadzi brzegiem ścieżka do osiedla domków letniskowych. Wzdłuż jeziora Lusowskiego szlak wiedzie do Lusówka, gdzie skręca w lewo i przecina rzekę Samę. Za miejscowością Lusówko, ponownie w lewo i drugą, południową stroną jeziora biegnie do domków letniskowych w Otowie. Na ostatnim, końcowym już odcinku kieruje się do szosy Poznań – Nowy Tomyśl. 4 Dalszy ciąg powiatowego szlaku rowerowego prowadzi do Sadów, znowu ok. 2 km. Nad ruchliwą drogą krajową nr 92, przejeżdżamy wiaduktem, a następnie w kierunku Kiekrza po betonowych płytach. Od Kobylnik Małych, trasa wiedzie już przez teren gm.Rokietnica, trzeba przejść przez ruchliwą szosę Poznań – Szamotuły i dalej przez Rogierówko zjeżdżamy do Kiekrza.9 W Kiekrzu odcinek ”Pierścienia Rowerowego - Powiatu Poznańskiego” prowadzący przez teren gm.Tarnowo Podgórne, bezpośrednio łączy się ze „Szlakiem rowerowym PoznańSzamotuły-Międzychód”. Trasa ta prowadzi z Poznania „Doliną Bogdanki” i łączy stolicę Wielkopolski z Sierakowskim Parkiem Krajobrazowym.10 Niestety nie jest prowadzona statystyka użytkowników ”Pierścienia Rowerowego Powiatu Poznańskiego”. Z obserwacji rowerzystów podróżujących wynika, że „Pierścień” jest uczęszczanym przejazdem, zarówno przez grupy zorganizowane, jak i indywidualnych rowerzystów. Tym samym, na trwałe wpisuje się w strukturę turystyczną aglomeracji poznańskiej. Można też przyjąć, iż ilość osób korzystających z tej formy wypoczynku, może być zbliżona do statystyki zwiedzających Wielkopolski Park Narodowy i wynosić 250 tys. przejazdów rowerem rocznie. Szacunek może być całkiem prawdopodobny, ponieważ ”Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego” powiązany został z systemem dróg rowerowych w Wielkopolsce 11 oraz zintegrowany z innymi środkami transportu samochodowego i kolejowego. Ujęcie planistyczne ruchu rowerowego w korelacji z komunikacją, jest jedną z funkcji zagospodarowania bazy turystycznej. Teren gm.Tarnowo Podgórne przedstawia ważne, strategiczne znaczenie w planistyce ruchu rowerowego, również w przewodniku po Polsce wyznaczona została trasa w systemie turystyki rowerowej okolic Poznania: Poznań-Batorowo-Lusowo-Jankowice-Ceradz Kościelny-Grzebienisko-Młodasko-Kaźmierz-Szamotuły. 12 Anders P., Trasy piesze poznańskiego. Poznań 1983, s.27-28 9 Opis „Pierścienia Rowerowego - Powiatu Poznańskiego” /w:/ Kaleniewicz A., Rowerem przez powiat poznański. BIULETYN POWIATU POZNAŃSKIEGO, kwiecień 2001. 10 Mordal P., Szlak rowerowy Poznań – Szamotuły – Międzychód – przewodnik. Poznań, Szamotuły 2000. Szlak ten został oznakowany przez Oddział PTTK w Szamotułach we współpracy z Departamentem Kultury Fizycznej i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu i Starostwa Powiatowego w Szamotułach. 11 „Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego” prowadzi do Wielkopolskiego Parku Narodowego, a przez dalsze połączenia również do Parków Krajobrazowych Wielkopolski. W tym kontekście jadąc szlakiem łącznikowym z Poznania przez WPN można dotrzeć do „Szlaku Ziemiańskiego”, który jest propozycją powiatów: gostyńskiego, kościańskiego, leszczyńskiego oraz poznańskiego. Umożliwia rowerzystom przejazd przez miejscowości znane z historii gospodarczej Wielkopolski (245 km) i dojazd do Parku Krajobrazowego im. Dezyderego Chłapowskiego. Szlak ten jest oznakowany czarnym symbolem roweru na zielonym tle. Kaleniewicz A., Ziemiański, Szlak Rowerowy. Atlas TOP MAPA. Patronat Urząd Marszałkowski Województwa Wielkopolskiego i Międzygminny Związek Turystyczny “Wielkopolska Gościnna”. Wydawnictwo PIETRUSKA @ MIERKIEWICZ 2004. 12 Przewodnik Rowerowy Polska. (Turystyka rowerowa okolic Poznania). Z.Boroński i in. Warszawa 1995, s.136-138 5 Studium dróg rowerowych przez teren gm. Tarnowo Podgórne w odniesieniu do sieci transportowej gminy i w korelacji do tras rowerowych, głównie powiatowych, już istniejących. Przejazdy turystyczne rowerem Studium tras rowerowych gm.Tarnowo Podgórne w założeniu powinno określić najbardziej optymalne przejazdy dla rowerów w ruchu lokalnym i ich połączenia z istniejącymi trasami rowerowymi opracowanymi w przewodnikach turystycznych. Trasy wyznaczone, w tym przebiegające przez teren naszej gminy, nie są jednak zagospodarowane, brak ich oznakowania i urządzenia turystycznego. Niektóre fragmenty tych przejazdów można też ulepszyć, konsultacje w tym zakresie prowadzi Departament Kultury Fizycznej i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Poznaniu. Charakter przejazdów rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne wiąże się przede wszystkim z funkcją turystyczną obszaru naszej gminy w systemie podmiejskim aglomeracji miasta Poznania.13 Funkcja turystyczna w sposób bezpośredni nawiązuje do wyjątkowego położenia gm. Tarnowo Podgórne w obszarze cennym przyrodniczo, który szczególnie chroniony jest przez uchwały Rady Gminy w zakresie powołanego Obszaru Chronionego Krajobrazu „Jeziora Lusowskiego i Doliny Samy” (1997) oraz użytków ekologicznych: „Szkółka Zadrzewieniowa w Lusowie” (1997) i „Szuwary w Chybach nad Jeziorem Kierskim” (1997) oraz alei drzew pomnikowych. Mieszkańcy naszej gminy doceniają piękno okolicy w której zamieszkują, aktywnie też wykorzystują możliwości rekreacji i zajmują się sportem. W tym zakresie czynnie uprawiają turystykę rowerową. W Majowym Rajdzie Rowerowym tradycyjnie organizowanym przez sołectwa gm.Tarnowo Podgórne: Baranowo, Batorowo, Przeźmierowo, Sady, Swadzim, w roku bieżącym 2007 po raz trzeci, wzięło udział ok. 150 uczestników. Podobne rajdy organizują: Koło Turystyczne „Pepita” z Lusowa i Stowarzyszenie Polsko - Niemieckie Pojednanie z Tarnowa Podgórnego. Okolice jezior Lusowskiego i Kierskiego są miejscem chętnie uczęszczanym, w okresie letnim przybywa mieszkańców domków letniskowych. Walory turystyczne przyciągają grupy rowerzystów, służą wycieczkom rodzinnym. Do Lusówka prowadził siódmy rajd rowerowy Radia Merkury pod hasłem „Dbam o Zdrowie” (16.09.2007) zakończony nad jeziorem Lusowskim, przy wspólnej biesiadzie i bigosie. Jednocześnie, zauważyć można, iż mieszkańcy gm.Tarnowo Podgórne korzystają z jezior Lusowskiego i Kierskiego lub jezior Bytyńskiego i Pamiątkowskiego w gminach sąsiednich. Uczęszczanym miejscem rekreacji i wędkowania jest również nowo utworzony Zbiornik Rydzyny w gm.Kaźmierz.14 13 Matelska M., Problemy zagospodarowania przestrzennego na terenie Powiatu Poznańskiego. BIULETYN POWIATU POZNAŃSKIEGO, listopad 2001. 14 Wnioski w oparciu o własne badanie autorki, na podstawie sondy przeprowadzonej w wybranych sołectwach gm.Tarnowo Podgórne we wrześniu 2006 r. 6 Tendencja ta wyłącza mieszkańców Góry i Kokoszczyna, jako potencjalnych użytkowników centrum turystycznego obszaru gm.Tarnowo Podgórne, związanego z Obszarem Chronionego Krajobrazu „Jeziora Lusowskiego i Doliny Samy”, którzy właśnie preferują wyjazdy nad jeziora gmin sąsiednich. Mieszkańcom Sadów i Swadzimia bliższe jest jezioro Lusowskie, nie tylko ze względu na odległość, również z wyboru. Centrum turystyczne gm.Tarnowo Podgórne – „Nad Jeziorem Lusowskim” Wartości krajoznawcze i przyrodnicze wskazanego Obszaru Chronionego Krajobrazu „Jeziora Lusowskiego i Doliny Samy” 15 oraz jego użytkowanie, wyznaczają jasną koncepcję tworzenia centrum turystycznego gm. Tarnowo Podgórne związanego z Lusowem, Lusówkiem i Jankowicami. Jest to obszar trzech sołectw o łącznej powierzchni 30.48 km2. Z perspektywy przejazdów rowerowych, zaplecze to wymagałoby utworzenia ścieżek rowerowych. Mieszkańcy Lusowa planują taką ścieżkę, która biegłaby przy brzegu jeziora, porównując, częściowo pokrywałaby się z istniejącym pieszym szlakiem turystycznym. 16 Ścieżka rowerowa „Nad Jeziorem Lusowskim” Ścieżka ta prowadziłaby z Lusowa do Lusówka i byłaby wskazana, gdyż eliminowałaby przejazdy rowerem do tych miejscowości drogą powiatową (nr 94) zajętą w ruchu komunikacji lokalnej. Tym samym „Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego” na odcinku tego przejazdu, znalazłby lepsze zaplecze w nowo utworzonej ścieżce rowerowej. Może również należałoby poprowadzić ten przejazd przez użytek ekologiczny: „Szkółkę Zadrzewieniową w Lusowie” i połączyć ścieżkę rowerową z dydaktyczną.17 15 Obszary Chronionego Krajobrazu – OCHK „Jeziora Lusowskiego i Doliny Samy” (18.03.1997). Obszar ten ma pow.1010,1 ha i utworzony został dla ochrony terenów wyróżniających się krajobrazowo, o cennych wartościach przyrodniczych, kulturowych i naukowo – dydaktycznych . Obejmuje równoleżnikowo zorientowaną rynnę jez.Lusowskiego oraz fragment południkowej doliny rzeki Samy, która w pobliskim Batorowie, wśród wzniesień morenowych wys. ok. 90 m n.p.m., ma swoje źródła. Przepływa przez jez. Lusowskie, z zachodniego jego krańca wypływa i zmienia kierunek na południowy, rynna ta została objęta ochroną. Cechy charakterystyczne tego miejsca to: urozmaicona rzeźba i znaczne nachylenia terenu wzbogacone „oczkami wodnymi”, występują złoża torfów, iłów, piasków i żwirów, które są eksploatowane. Wyrobiska tworzą następnie zbiorniki wodne. W środowisku OCHK występuje duża ilość rzadkich gatunków roślin (608 gatunków), w tym 47 chronionych. Objęcie tego obszaru prawną formą ochrony, pokrywa się z przyjętą strategią rozwoju Województwa Wielkopolskiego zakładającą „zabezpieczanie przyrodnicze teras zalewowych rzek Wielkopolski z ochroną biotopów wilgotnych lub podmokłych, utrzymanie bądź wtórne ich udrażnianie, jako ważnych linii migracji gatunków”. 16 por. przypis 8 17 Szkółka Zadrzewieniowa w Lusowie (25.11.1997) pow.71,6 ha. Tą formą ochrony indywidualnej objęto teren po dawnej szkółce, kiedyś była to powierzchnia 82,2 ha i znajdowała się ponadto na terenach obecnych ogródków działkowych po drugiej stronie drogi z Lusowa do Lusówka. Zadrzewienie dawnej szkółki, reprezentuje dziś 88 gatunków drzew i krzewów głównie liściastych. Ścisłej ochronie podlega, występujący tu, jarząb brekinia Sorbus terminalis (w sąsiedniej gm.Kaźmierz znajdują się dwa rezerwaty utworzone w1959 r. „Bytyńskie Brzęki” i „Brzęki przy Starej Gajówce”). Z okresu działalności szkółki zadrzewieniowej pochodzą rośliny ozdobne, mahonia i pigwowiec, stosowane do nasadzeń w terenach zielonych. Szkółka Zadrzewieniowa w Lusowie jako użytek ekologiczny pełni funkcje ochronne w stosunku do upraw rolniczych i gleby. Dobrze nadaje się, by prowadzić na jej terenie edukację szkolną. 7 Ścieżka rowerowa „Nad Jeziorem Lusowskim” byłaby jednocześnie kontynuacją odcinka ”Pierścienia Rowerowego - Powiatu Poznańskiego” pomiędzy Sadami i Lusowem w kierunku Lusówka. Aktualnie przy wyjeździe z Sadów budowana jest nawierzchnia dla rowerów z oznakowaniem, ale tylko do nowego osiedla przy ul. Lipowej. Tymczasem inwestycję tą należałoby poprowadzić aż do Lusowa, jest to często dyskutowany wariant, mający absolutne poparcie wśród mieszkańców. Użytkownikami jeziora Lusowskiego są również mieszkańcy Jankowic i Ceradza Kościelnego. Istnieje, tym samym, potrzeba skomunikowania turystycznego tych miejscowości z jeziorem. Należałoby utworzyć, bezwzględnie, ścieżkę pieszo-rowerową z Lusówka do Jankowic, ulicą Grabową i Jankowicką. Pierwsza ze wskazanych ulic jest drogą gminną, druga powiatową, przy niej znajduje się szerokie, nie wykorzystane pobocze, w całości do zaadaptowania z myślą o spacerowiczach. Urządzony pas ruchu pieszo - rowerowego byłby łącznikiem komunikacyjnym pomiędzy zapleczem (parkiem) sportu i rekreacji nad jeziorem Lusowskim18, a zabytkowym zespołem pałacowo-parkowym w Jankowicach.19 Natomiast, nie można wskazać na istniejącej siatce dróg, optymalnego przejazdu dla rowerów z Ceradza Kościelnego, który połączyłby tą miejscowość z projektowanym układem ruchu rowerowego w obszarze jeziora Lusowskiego. Uczęszczana droga do Jankowic (powiatowa) nie spełnia kryteriów właściwych dla dróg rowerowych w planowaniu i projektowaniu. Droga leśna za Ceradzem Kościelnym w kierunku Edmundowa przewidywana jako ścieżka rowerowa20, nie może być bezpieczna ze względu na odludzie, bardziej spełnia ona warunki trasy konnej. Sierosław jest w lepszym położeniu, ponieważ prowadzi stamtąd szlak łącznikowy „Nad Jezioro Lusowskie” powiązany z „Pierścieniem Rowerowym - Powiatu Poznańskiego”, który mogą użytkować mieszkańcy. 18 Konkurs na zagospodarowanie jeziora Lusowskiego został rozstrzygnięty, można mieć nadzieję, że nagrodzony pierwszym miejscem projekt pp.Marty Pelczyk i Katarzyny Racław, będzie realizowany. Prezentacja tej pracy zawiera też fotograficzny reportaż , ukazujący jak bardzo miejsce to i okolica są zdewastowane przestrzennie z wskazaniem konieczności rekultywacji. 19 Zespół pałacowo parkowy w Jankowicach obejmuje pałac wzniesiony po 1803 roku i rozbudowany w 1912 przez arch. Rogera Sławskiego, położony w parku krajobrazowym z 1 poł.XIX w. dobrze zachowany, wpisany do rejestru zabytków. Wszelkie prace rewaloryzacyjne, przy obiekcie zabytkowym podlegają przepisom konserwatorskim. 20 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gm.Tarnowo Podgórne. Plan /w:/ SĄSIADKA-CZYTAJ, luty 2006. 8 Ścieżka Rowerowa „Przy Rożnie” łącząca jeziora Lusowskie i Kierskie Mając na uwadze utrzymanie ciągu rowerowego pomiędzy jeziorami Lusowskim i Kierskim, bezwzględnie należałoby skierować trasę „Pierścienia Rowerowego - Powiatu Poznańskiego” przez Aleję Swadzimską – lipową, Pomnik Przyrody. 21 Byłby to pierwszy etap budowy połączenia rowerowego z jeziorem Kierskim przez okolicę piękną krajobrazowo, pośród pól. Aleja Swadzimska – droga polna z nieutwardzoną nawierzchnią, naturalna, w całości spełnia standardy ścieżki rowerowej. Aleja łączy się z ulicą Lipową prowadzącą aż do ulicy Pagórkowej w Chybach, która w całości powinna zostać oznakowana jako droga rowerowa i dochodzić do punktu widokowego „Szuwary w Chybach nad jeziorem Kierskim”.22 Dojazd do Kiekrza mógłby zostać skierowany skrótem przez Wielkie (dawne Państwowe Gospodarstwo Rolne). Ponieważ teren ten jest administrowany przez miasto Poznań, koncepcja wymagałaby konsultacji z poparciem Koła Turystyki Rowerowej „Kiekrz”.23 Tym samym nieaktualna byłaby trasa „Pierścienia” z Sadów do Kiekrza przez Kobylniki, co jest celowe, ponieważ droga ta nie spełnia wymogów szlaku rowerowego, ze względu na wzmożony ruch samochodowy i złą nawierzchnię z płyty betonowej. W tym stanie rzeczy droga jest za wąska, nie można utrzymać regularnego toru jazdy roweru, który jest spychany wiatrem – podmuchem wywołanym przejazdem samochodu. Projekt utworzenia ścieżki rowerowej przez Aleję Swadzimską, wraz z nazwą – „Przy Rożnie” i oznakowanie jej, zaproponowali już mieszkańcy. 24 Zbudowanie rożna stwarzałoby warunki do postoju i biwakowania na trasie przejazdu. Proponowana ścieżka, po pierwszych konsultacjach z mieszkańcami, miała prowadzić także drogą śródpolną – przedłużenie ulicy Lipowej za Swadzimiem do Lusowa. Byłoby jednak wskazane przeznaczyć ten odcinek również na trasę konną ze względu na stadniny położne po sąsiedzku – „Stadnina Swadzim” i „Klub Jeździecki Hubertus Lusowo”. Projekt wymagałby uzgodnień z Autostradą Wielkopolską S.A. (Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad) ponieważ zaplanowano dojazd, drogę nr S11. Oczywiste jest również, że w miejscu budowanej Autostrady (dojazd S11), powinny powstać przejścia dla zwierząt25, gdyż jest to kierunek łączący, dwa ekosystemy jezior Lusowskiego i Kierskiego. Trasą tą mogliby również przejeżdżać rowerzyści, jednak zastępy konne miałyby pierwszeństwo. 21 Pomnik Przyrody – Aleja Swadzimska (1997, Uchwała Rady Gminy) to pięknie położona w krajobrazie droga śródpolna, przy niej rosną: lipy drobnolistne - to zasadniczy drzewostan, w mniejszości występują wierzby białe i grusze pospolite. 22 Szuwary w Chybach nad Jeziorem Kierskim (25.11.1997) pow.18 ha. Użytek ekologiczny w Chybach obejmuje ochroną indywidualną fragment szuwar z 36 ha większego kompleksu przyrodniczego, terenów podmokłych w obrębie mikrozlewni w północno zachodniej część jeziora Kierskiego. Na obszarze chronionym wyodrębniono: 307 gatunków roślin, 88 gatunków ptaków. 23 Koło Turystyki Rowerowej „Kiekrz” organizuje Rodzinne Rajdy Rowerowe, w ubiegłym roku, w ósmym z kolei Rajdzie wzięło udział 250 osób. ROKICKIE WIADOMOŚCI, maj 2006, nr 5. 24 Mapa projektu ukazała się w naszej gazecie lokalnej SĄSIADKA-CZYTAJ, maj 2006. 25 W okolicach Poznania, znajdują się przejścia dla zwierząt np. prowadzone wiaduktem nad autostradą, Podłoziny, w pobliżu Jeziora Niepruszewskiego 9 „Mały Pierścień” Celowe, bezwzględnie, wydaje się poprowadzenie ruchu rowerowego ul.Lipową w Swadzimiu, jako przedłużenie przejazdu z lipowej Alei Swadzimskiej, po przeprowadzeniu roweru przez przejście dla pieszych nad drogą wojewódzką nr 92. Oznakowanie wskazanego odcinka drogi dla ruchu rowerowego, powinno być przedłużone aż do ulicy Widok w Batorowie, jest to w dalszym ciągu droga lokalna. Następnie, należałoby poprowadzić przejazd rowerów do Skórzewa, skręt przy nowej zabudowie szeregowej domów. Droga ta reprezentuje różne kategorie, drogę gminną w obrębie gm.Tarnowo Podgórne i Dopiewo oraz powiatową, na odcinku prowadzącym od nowej zabudowy szeregowej do drogi 307 (szosy bukowskiej). Poprzez utworzenie przejazdu rowerowego do Skórzewa i jego połączenie z planowaną ścieżką „Przy Rożnie”, powstałby alternatywny dojazd do jeziora Kierskiego (Mały Pierścień), w stosunku do Pierścienia Rowerowego Powiatu Poznańskiego, który byłby skomunikowany z Poznaniem, poprzez szlak łącznikowy „Nad Jezioro Lusowskie”, ze skrętem w Skórzewie nad jezioro Kierskie. Wymagałby jednak zagospodarowania turystycznego, wówczas mógłby dobrze służyć rekreacji rodzinnej. Szlak pieszo - rowerowy z miejscowości Chyby i Baranowo, do osiedla Rubinowego Szlak pieszo - rowerowy z miejscowości Chyby, który byłby skomunikowany z sąsiednim Baranowem, aż do osiedla Rubinowego i powiązany z drogami turystycznymi wokół jeziora Kierskiego, miałby powstać w całości.26 Problem ten podnoszą mieszkańcy Baranowa i Chyb, szczególnie zamieszkujący tu architekci, jednak brak konkretnych działań. Trasa łączyłaby dwie długie ulice: Pagórkową w Chybach i Nad Jeziorem w Baranowie. Powstaje jednak trudność, związana z przejazdem ulicą Kasztanową w Chybach, jest ona już teraz za wąska dla ruchu i nie można jej poszerzyć ze względu na rosnące przy drodze pomnikowe kasztanowce. Rozważane są dwa warianty ciągu rowerowego (z ominięciem alei kasztanowców) przez Chyby i do osiedla Rubinowego. Jedno z rozwiązań, wiąże się z ciągiem pieszo – rowerowym planowanym w Zarządzie Dróg Wojewódzkich w Poznaniu, wzdłuż ulicy Szamotulskiej (ruchliwa droga wojewódzka nr 184).27 26 Powiązany byłby ze szlakiem turystycznym „Doliną Bogdanki” (czarny) – 13 km prowadzi z Parku Sołackiego w Poznaniu nad jeziora Rusałka i Strzeszyńskie, dalej do Kiekrza i Pawłowic, gdzie łączy się z „Pierścieniem Rowerowym - Powiatu Poznańskiego” lub szlakiem rowerowym Poznań – Szamotuły – Międzychód, por.przyp. 9-10. Przejazd rowerowy „Doliną Bogdanki” pokrywa się z pieszą trasą turystyczną (oznakowanie zielone) biorącą swój początek w Krzyżownikach i przebiegającą wzdłuż jeziora Kierskiego ścieżką asfaltową, z Kiekrza doliną Bogdanki wraca do Poznania. Billert A., Kaleniewicz A., Pierścień dookoła Poznania. Atlas rowerowy; Anders P., Trasy...op.cit., s.29-30. 27 Koncepcja ta zapisana została również w planie Wielkopolskiego Biura Programowania Przestrzennego w Urzędzie Wojewódzkim, zakłada utworzenie ciągu rowerowo-pieszego przy drodze do Szamotuł (nr 184) 10 Zbudowanie tego pasa, najważniejszy dla nas, byłby krótki odcinek przez Chyby, umożliwiłoby przejazd nad jezioro Kierskie. Planowane ścieżki rowerowe: „Przy Rożnie” i ulicami Podgórną w Chybach i Nad Jeziorem w Baranowie, poprzez połączenie z ulicą Szamotulską, zostałyby skomunikowane z jeziorem Kierskim, prowadziłyby do przystani żeglarskiej i centrum miejscowości Kiekrz. W efekcie przejazd znad jeziora Lusowskiego do Kierskiego, urządzonymi i oznakowanymi ścieżkami rowerowymi, byłby utworzony. Drugi, proponowany wariant przejazdu rowerem przez Chyby z Baranowa ulicą Nad Jeziorem, do jeziora Kierskiego, wiązałby się z budową w całości ścieżki rowerowej. Wówczas, po zjeździe z ulicy Nad Jeziorem i przejeździe wzdłuż ulicy Szamotulskiej (na krótkim odcinku) należałoby skręcić w prawo w ulicę Wierzbową. Dalszą część przejazdu trzeba by utworzyć, poprzez zbudowanie ścieżki rowerowej w całości. Mogłaby ona prowadzić przy zabytkowym dworze w Chybach. Następnie obok kaplicy pw.św.Stanisława Biskupa (w zespole zabytkowego dworu) obecnie należy do parafii w Baranowie. Poprowadzenie przedstawionego przejazdu na tyłach zabytkowego dworu jest wariantem skomplikowanym, gdyż polegałoby na restrukturyzacji tego terenu. Jednak pomysł ten daje szansę uporządkowania miejsca z widokiem na jezioro Kierskie, byłby tym samym atrakcyjniejszy turystycznie. Przez miejscowość Baranowo, ścieżka rowerowa powinna prowadzić ulicą Wypoczynkową do boiska, właśnie przygotowywana jest pod nową nawierzchnię, jej przedłużeniem jest ulica Nad Jeziorem prowadząca do Chyb, na planowanym szlaku pieszo rowerowym. Z miejsca przy boisku, istnieje konieczność skierowania ruchu rowerowego w kierunku Przeźmierowa i osiedla Rubinowego. Po przejeździe ulicą Przemysłową przy punktach handlowych (sklepy spożywcze, poczta, bistro) i przeprowadzeniu roweru podziemnym przejściem pod ruchliwą drogą wojewódzką nr 92, należałoby oznakować przejazd do ul. Wiosny Ludów. Ulica Wiosny Ludów dochodzi do ścieżki rowerowej przy ul. Rynkowej na osi miejscowości, która prowadzi do centrum handlowego „Pasaż”, na targ i cmentarz. Ścieżka rowerowa przy ul. Rynkowej jest urządzona z zachowaniem norm, tym samym wzorcowa, jedyny mankament to zbyt wysokie krawężniki, które utrudniają jazdę.28 Wprowadzone już oznakowania rowerowe na ul. Lotniczej, dają możliwość skomunikowania rowerzystów z osiedla Rubinowego, czyli dojazd do ul. Rynkowej w Przeźmierowie. Jednocześnie należałoby stwierdzić, iż dobrze urządzona ścieżka przy ul. Rynkowej w Przeźmierowie prowadzi donikąd. Tymczasem, można by skierować ruch rowerowy z ulicy Rynkowej w Sosnową (przy cmentarzu), następnie Olszynową do Batorowa, skąd przy nowej zabudowie szeregowej domów, połączy się z planowanym przejazdem nad jezioro Kierskie - „Małym Pierścieniem”. 28 Problem zawarłam w moim wystąpieniu na Sesji Rady Gminy, które zamieszczone zostało na stronie interentowej. Następnie podjęty przez Sekcję Rowerzystów Miejskich, na stronie www.srm.eco.pl 11 Przejazd ten byłby ważny również z tego względu, że umożliwia dojazd rowerem z Przeźmierowa do Skórzewa bezpieczną drogą, z pominięciem ronda w ruchu okrężnym przy ulicy Bukowskiej (skrzyżowanie z drogą nr 307) i ruchliwej drogi do Palędzia (kierunek Skórzewo), gdzie nie utworzono ścieżki pieszo – rowerowej. Oś przejazdów rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne Osią w systemie przejazdów rowerem przez teren gm. Tranowo Podgórne, byłaby istniejąca droga boczna przy trasie wojewódzkiej nr 92 (dawna A2) prowadząca z Poznania. Jednak przy ulicy Dąbrowskiego, na początkowym odcinku, droga ta jest w całości zajęta na potrzeby działalności usługowo-handlowej, co znacznie utrudnia, na dzień dzisiejszy, dojazd z tego kierunku rowerem. Realne i potrzebne, byłoby utworzenie trasy rowerowej od parkingu przy Hipermarkecie „Auchan” w Swadzimiu i poprowadzenie jej, prawą stroną, do Tarnowa Podgórnego, a przez tą miejscowość ulicą Poznańską. To połączenie rowerowe byłoby bardzo potrzebne również w systemie komunikacji codziennej. Parking przed „Auchan”, to odpowiednie miejsce z którego można by rozpocząć podróże rowerem przez teren naszej gminy. Szlak rowerowy przy drodze wojewódzkiej nr 92, należałoby poprowadzić dwustronnie - po obu stronach dwupasmowej jezdni, pomiędzy miejscowościami Sady, Swadzim i Przeźmierowo oraz połączyć ze ścieżką rowerową przy ulicy Rynkowej w Przeźmierowie. Uporządkowanie i oznakowanie tej drogi, przyczyni się, iż jazda rowerem w obszarze miejscowości sąsiadujących z Hipermarketem „Auchan”, dla wielu rowerzystów stanie się atrakcyjna, służy codziennym dojazdom do centrów handlowych. Zaplecze drogi bocznej przy trasie nr 92, przy której należałoby utworzyć szlak rowerowy, utrzymywane jest przez działające tu zakłady produkcyjne. W zasadniczej części jest to nowa i dobrze utrzymana nawierzchnia. Przejazd ten (z oznaczeniem na mapach rowerowych) stanowiłby główną drogę rowerową do Tarnowa Podgórnego, z zakończeniem przy Ośrodku Sportu i Rekreacji. Być może mógłby to być przystanek w systemie Euro – Velo 29, gdzie zmęczeni podróżą mogliby zatrzymać się na nocleg. Wskazane byłoby również połączenie tego szlaku ze ścieżką (drogą) pieszo – rowerową, jaka powstała przy nowo zbudowanej nawierzchni ulicy Zachodniej w Tarnowie Podgórnym, w kierunku Rumianka. Przedłużając wyznaczoną oś przejazdu rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne, można by dojechać nad jezioro Bytyńskie, co dotyczy już sąsiedniej gm. Kaźmierz i powiatu szamotulskiego. W dalszym postępowaniu, do wyznaczonej osi, mogą powstać dojazdy w systemie codziennej komunikacji rowerowej, w zależności od zapotrzebowania mieszkańców. Z pewnością zapotrzebowanie w tym zakresie będzie kształtowane rozwojem gm. Tarnowo Podgórne, a prognozy przewidują wzrost liczby mieszkańców. Jak podkreślano w przeprowadzonej sondzie (Tabela I) mieszkańców będzie więcej, nie straci też na aktualności problem bezpiecznych przejazdów rowerem przez teren naszej gminy. 29 Euro-Velo, por.przyp.5. 12 Tabela I Przewidywany wzrost liczby mieszkańców w sołectwach gm.Tarnowo Podgórne do 2013 roku. Miejscowość – Sołectwa gm.Tarnowo Podgórne Liczba mieszkańców /dane z internetu 2007 r./ Liczba mieszkańców /dane przewidywane do 2013*/ Baranowo 2010 2600 Batorowo 220 400 Ceradz Kościelny 420 950 Chyby 425 1000 Góra 261 - Jankowice 490 500 Kokoszczyn 180 280 Lusówko 730 1500 Rumianek 246 400 Sady 820 1220 Sierosław 180 500 Swadzim 420 750 Wysogotowo 380 780 * Dane zostały zebrane podczas sondy przeprowadzonej w wybranych sołectwach gm.Tarnowo Podgórne we wrześniu 2006 r. 13 Przejazdy szkolne, codzienne Planowanie struktury przejazdów lokalnych mieszkańców, poza ruchem turystycznym, kształtuje przede wszystkim położenie szkół i wiąże się z ewentualnymi, dojazdami dzieci rowerem (skuterem). Określenie obwodów szkolnych na terenie gminy koncentruje ten ruch wokół Tarnowa Podgórnego i Przeźmierowa. Do szkoły w Przeźmierowie uczniowie dojeżdżają z miejscowości: Baranowo, Chyby, Wysogotowo, Batorowo. Do Tarnowa Podgórnego z: Sadów, Swadzimia, Lusowa, Lusówka, Jankowic, Ceradza Kościelnego, Rumianka, Góry, Kokoszczyna. Dzieci korzystają przede wszystkim, oczywiście, z autobusów szkolnych, jednak z przeprowadzonego wywiadu wynika, że chętnie przesiadałyby się na rower, a rodzice wyrażaliby na to zgodę, gdyby przejazdy były bezpieczne. Oszacowano, iż grupy codziennych, szkolnych rowerzystów, z poszczególnych miejscowości, mogłyby liczyć po 30 dzieci, a z dojeżdżającymi do pracy osiągać nawet 50 osób. Tabela II Ilość mieszkańców dojeżdżających (lub wyrażających chęć dojazdu) rowerem do pracy (szkoły) z miejscowości (sołectw) gm.Tarnowo Podgórne.** Miejscowość – Sołectwa gm.Tarnowo Podgórne Dojazdy do pracy /ilość osób/ Dojazdy do szkół /ilość osób/ Baranowo 10 30 Batorowo - 10 Ceradz Kościelny - - Chyby 3 30 Góra 50 10 Jankowice 20 20-30 Kokoszczyn 50 10 Lusówko 5 30 Rumianek 50 20 Sady 10 30 Sierosław 2 - Swadzim 2 3 Wysogotowo 15 20-30 ** Dane zostały zebrane podczas sondy przeprowadzonej w wybranych sołectwach gm.Tarnowo Podgórne we wrześniu 2006 r. Dojazdy z Baranowa i Chyb do Przeźmierowa należałoby poprowadzić opisanym powyżej szlakiem pieszo - rowerowym z miejscowości Chyby, który byłby skomunikowany z Baranowem i prowadziłby ul. Wiosny Ludów do ul. Rynkowej w Przeźmierowie. Tym samym wyeliminowana zostanie koncepcja związana z planowanym ciągiem pieszo - rowerowym przy drodze do Szamotuł (nr 184), który zakłada poprowadzenie tego 14 przejazdu przez wiadukt w Przeźmierowie, czyli przez najbardziej ruchliwe drogi na terenie naszej gminy. Pozostając jeszcze przy przejazdach dzieci szkolnych, miałyby one miejsce z kierunku Rumianka, Góry i Kokoszczyna do Tarnowa Podgórnego, skąd również dojeżdżają osoby do pracy. Takie przejazdy mieszkańcy chcieliby lokalnie utworzyć. Ronda w ruchu okrężnym ze ścieżką pieszo-rowerową Bezpieczne przejazdy ścieżkami rowerowo-pieszymi, powinny również powstać przy rondach w ruchu okrężnym. Tymczasem, przy skrzyżowaniu z ulicą Bukowską prowadzącą z Poznania i Rynkową z Przeźmierowa, pas taki nie powstał, a urządzona ścieżka rowerowa przy ulicy Rynkowej w Przeźmierowie, prowadzi donikąd. Na terenie gm.Tarnowo Podgórne planowana jest budowa kolejnych rond z ruchem okrężnym, wymagane byłoby zabezpieczenie przy nich ścieżki pieszo-rowerowej, należałoby dopilnować by przejścia takie powstały. Zaplanowanie bezpiecznego przejazdu rowerem w ruchu okrężnym, wiąże się z komunikacją z miejscowości nad jeziorem Lusowskim przez drogę wojewódzką nr 92 do Tarnowa Podgórnego ( ruchliwe skrzyżowanie drogi powiatowej z wojewódzką). Podobny problem istnieje przy drodze z Wysogotowa do Przeźmierowa, gdzie również ma powstać rondo przy ul.Bukowskiej. System tras rowerowych gm. Tarnowo Podgórne, uporządkowanie istniejących przejazdów Ciąg turystycznych dróg rowerowych Ze względu na fakt, iż teren gm.Tarnowo Podgórne przedstawia ważne, strategiczne znaczenie w planistyce ruchu rowerowego powiatu poznańskiego, a poprzez połączenia umożliwia przejazdy przez teren Wielkopolski, wymagane jest określenie jasnego systemu podróży rowerem. Proponowane przejazdy rowerowe na terenie gm. Tarnowo Podgórne, które powinny znaleźć się w Planie Rozwoju Lokalnego, dotyczą turystycznych dróg rowerowych i stanowią jeden ciąg, byłyby to: ścieżka rowerowa „Nad Jeziorem Lusowskim” droga (ścieżka) dla rowerów i pieszych przy jezdni z Lusówka do Jankowic droga (ścieżka) dla rowerów i pieszych przy jezdni z Lusowa do Sadów ścieżka rowerowa „Przy Rożnie” i połączenie ze Skórzewem nad jezioro Kierskie „Mały Pierścień” droga (ścieżka) dla rowerów i pieszych prowadząca przez Baranowo i Chyby do jeziora Kierskiego oś przejazdów rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne 15 Założenia do projektowania ścieżek rowerowych. Ciąg rowerowy – pojęcie urbanistyczno – drogowe określające układ dróg dla rowerów, dróg dla pieszych i rowerów, jezdni i terenów zielonych umożliwiający wygodny i bezpieczny przejazd rowerem wzdłuż tego układu. Pojęcie to służy do określenia tras, na których powinien być ułatwiony przejazd rowerem. Wiąże się on z faktem, iż nie wszędzie musi być wytyczona droga dla rowerów, a często, choć nie zawsze wystarczą inne ułatwienia, jak: ulice uspokojonego ruchu, możliwość jazdy rowerem w parkach i zieleńcach. Przejazdy dla rowerów w powiązaniu z ruchem drogowym różnie są nazywane, w zależności od funkcji jakie spełniają: Droga (ścieżka) dla rowerów – oznacza „drogę przeznaczoną dla ruchu rowerów, oznaczoną odpowiednimi znakami drogowymi”30, którymi są C-13 lub C-13/16 (ze znakami pieszych i roweru oddzielonych pionową linią) 31. Drogi rowerowe muszą spełniać wymogi określone w Rozporządzeniu MTiGM z dn.2.03.1999 r.32 Droga (ścieżka) dla rowerów i pieszych C-13/16 (por. przypis 34,35) jest często nazywana ciągiem pieszo – rowerowym i musi spełniać określone wymogi (por.36). Szlak rowerowy oznacza trasę dla rowerów. Prawo o ruchu drogowym (por.34) oraz Rozporządzenie (por.36) nie definiują, ani nie określają wymogów technicznych szlaków rowerowych. Szlaki mogą więc przebiegać po drogach rowerowych, jezdniach i terenach zielonych, jeśli odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Powinny być jednak oznakowane. (por.35) Turystyczna droga rowerowa, służy głównie zaspokojeniu potrzeb ruchu rowerowego w celach turystycznych i rekreacyjnych, temu powinna służyć, a więc umożliwiać wypoczynek. (por.34,35,36) Komunikacyjna droga rowerowa, łączy przede wszystkim obszary związane z dojazdami z miejsc zamieszkania do zakładów pracy, szkół, sklepów itp. Wszystkie drogi rowerowe powinny zabezpieczać bezpieczny przejazd. (por.34,35,36) Podstawowe kryteria planowania i projektowania: Kryterium spójności – co oznacza, że rowerowa infrastruktura tworzy spójną jedność i powiązaną ze wszystkimi źródłami i celami ruchu, pełną i czytelną strukturę Kryterium bezpośredniości – co oznacza, że rowerowa infrastruktura oferuje rowerzyście, tak bezpośrednie trasy, jak to tylko możliwe, tzn. likwidowanie przeszkód, minimalizowanie oporu np. wiatru – podmuchu wywołanego przejazdem samochodu, utrzymuje regularny tor jazdy roweru, czytelność przekroju poprzecznego (krzywizny, spadki terenu) Kryterium atrakcyjności – co oznacza, że rowerowa infrastruktura jest wpisana w otoczenie atrakcyjne dla rowerzysty 30 Ustawa z dn.20 06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym. Dziennik Ustaw Nr 98, poz.602, 1997 r. 31 Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn.21.06.1999 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. Dziennik Ustaw Nr 58 poz.622, 1999 r. 32 Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dn.2.03.1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne. Dziennik Ustaw Nr 43, poz.430, 1999 r. Źródło: www.srm.eco.pl 16 Kryterium komfortu – co oznacza, że rowerowa infrastruktura umożliwia szybki i komfortowy przepływ ruchu rowerowego Normy stosowane przy projektowaniu dróg rowerowych: Szerokość ścieżki rowerowej powinna wynosić: 1,5 m gdy jest ona jednokierunkowa (dopuszcza się 1,0 m poza koroną drogi) 2,0 m gdy jest ona dwukierunkowa (tylko poza koroną drogi) 2,5 m przy łączeniu ruchu pieszego i rowerowego szerokość poboczy wynosi co najmniej 0,25 m - dla określenia parametrów technicznych ścieżki rowerowej przyjmuje się prędkość projektową 15 km/h.33 Trzeba też zaznaczyć, iż wskazane parametry (zachowanie kryterium bezpieczeństwa) decydują o wyborze właściwej konstrukcji i technologii nawierzchni na etapie planów realizacyjnych, co ma wpływ na kosztorys budowlany. Dodatkowo trzeba uwzględnić koszt oznakowania ścieżki oraz urządzenia miejsc postoju, niezbędnych w obsłudze ruchu turystycznego. Kosztorys dróg rowerowych powstaje zgodnie z ogólnymi zasadami opracowania kosztorysu.34 Tarnowo Podgórne, dnia 1.10.2007 r. 33 Wytyczne projektowania ulic. Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych. Warszawa 1992. Podstawą opracowania kosztorysów jest: Projekt budowlany Inwentaryzacja nawierzchni w zakresie opracowania Inwentaryzacja zieleni Protokół uzgodnień konstrukcji nawierzchni – konstrukcja nawierzchni Protokół uzgodnień dokumentacji w Zespole Uzgodnień Dokumentacji Starostwa Powiatowego Protokół uzgodnień danych wyjściowych do kosztorysowania Katalogi norm (Katalog Nakładów Rzeczowych, Katalog Scalonych Nakładów Rzeczowych w razie potrzeby innych) Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa (Dziennik Ustaw Nr 26 z dn.26.02.1999 r.) wraz z załącznikami nr 1, 2, 3 (tylko dla kosztorysów inwestorskich) Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej (Dziennik Ustaw Nr 43 z dn.14.05.1999 r.) 34 17 Monitorowanie projektu studium tras rowerowych Ponieważ realizacja projektu tras rowerowych jest procesem długotrwałym, konieczne jest monitorowanie powstałego Studium tras rowerowych w powiązaniu z planowaniem przestrzennym i rozwojem gospodarczym gminy, również zasady monitorowania mogą ulegać zmianie. Strategia rozwoju gm. Tarnowo Podgórne ma charakter proekologiczny, przewiduje odnowę środowiska naturalnego – rewitalizację obszarów wiejskich z jednoczesnym tworzeniem trwałych podstaw przeciwdziałania degradacji otoczenia, w tym kontekście wprowadzany jest system ścieżek rowerowych. Monitorowanie wiąże się z wprowadzaniem tematu rowerowego do każdej inwestycji drogowej, w trakcie jej przygotowania, już na etapie planowania przestrzennego i w czasie realizacji. Również na bieżąco przy inwestycjach drogowych, sprawdzane są szczegóły techniczne odnośnie ścieżek rowerowych. Przyjąć można następujące kryteria (podstawy monitorowania) odnośnie ścieżek rowerowych: weryfikowanie z jakimi całościami ścieżki rowerowe łączą się (struktura dróg lokalnych, dojazdy do ścieżek już wytyczonych) ustalenie kto ze ścieżek rowerowych będzie korzystał z zachowaniem tolerancji długości sieci dróg rowerowych w stosunku do ilości mieszkańców i z prognozą wzrostu liczby użytkowników określenie funkcji ścieżek rowerowych, ich powiązania z rozwojem gospodarczo – turystycznym, co wynika również z zabezpieczenia wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych miejsc, które przedstawiają jakość w architekturze krajobrazu, w celu zachowania, popularyzacji i upowszechniania w warunkach racjonalnego gospodarowania Głównym założeniem „Studium tras rowerowych na terenie gminy Tarnowo Podgórne” jest bezpośrednia relacja przejazdów rowerowych do zaprojektowanego ruchu rowerowego obszaru metropolitalnego miasta Poznania, a przez związki z „Pierścieniem Rowerowym Powiatu Poznańskiego” umożliwienie dalszych podróży rowerem po Wielkopolsce. Model strukturalno – funkcjonalny przejazdów rowerem przez teren gm. Tarnowo Podgórne kształtowany byłby lokalnie w korelacji do centrum turystycznego „Nad Jeziorem Lusowskim”, czyli podporządkowany sołectwom Lusowo, Lusówko, Jankowice obszar 30.48 km2 , tym samym dojazdy prowadzić będą z sołectw o mniejszych powierzchniach (zgodnie z zasadami planistyki). Monitorowane byłyby również zadania utworzenia ciągu tras rowerowych pomiędzy jeziorami Lusowskim i Kierskim oraz szlaku pieszo – rowerowego z miejscowości Chyby, do sąsiedniego Baranowa, aż do osiedla Rubinowego oraz dróg turystycznych wokół jeziora Kierskiego. Porównując statystykę mieszkańców gm. Tarnowo Podgórne w roku 2015, z przewidywanym zaludnieniem z roku 2013 (Tabela I) niniejszego „Studium tras rowerowych na terenie gminy Tarnowo Podgórne”, nastąpił przewidywany wzrost liczby mieszkańców Lusówka (trzykrotny), podobnie Sierosławia i (dwukrotny) przyrost mieszkańców Rumianka. Z tego kierunku prowadzi „Pierścień Rowerowy - Powiatu Poznańskiego”, utrzymanie dróg rowerowych w systemie, w tej sytuacji, polegałoby na wzmocnieniu przejazdów w wyznaczonym centrum turystycznym gm. Tarnowo Podgórne „Nad Jeziorem Lusowskim”. 18 Wskazany byłby również projekt dróg rowerowych w systemie w okolicach „Doliny Samy”, gdzie występują drogi lokalne i leśne do zaadaptowania, jako alternatywne w krajobrazie rolniczym – przejazd z terenu Tarnowa Podgórnego przez Rumianek do Kaźmierza. Otwarcie szkoły we wrześniu 2016 r., w nowo wyremontowanym budynku dawnego dworu w Lusówku, zwraca uwagę na proponowany przejazd rowerem przez użytek ekologiczny „Szkółkę Zadrzewieniową w Lusowie” w powiązaniu ze ścieżką rowerową i dydaktyczną „Nad Jeziorem Lusowskim”, która prowadzi do Lusówka. Wzrost liczby mieszkańców miejscowości położonych w północno – zachodniej części gm. Tarnowo Podgórne, sugeruje tworzenie systemu dróg rowerowych właśnie w tym kierunku w powiązaniu z „Pierścieniem Rowerowym - Powiatu Poznańskiego”. Tabela III Statystyka mieszkańców gm. Tarnowo Podgórne w roku 2015*** Miejscowość – Sołectwa gm. Tarnowo Podgórne Liczba mieszkańców 2015 r. Baranowo 2447 Batorowo 406 Ceradz Kościelny 570 Chyby 933 Góra 386 Jankowice 542 Kokoszczyn 214 Lusowo 1590 Lusówko 1804 Przeźmierowo 6314 Rumianek 432 Sady 1182 Sierosław 799 Swadzim 399 Tarnowo Podgórne 5295 Wysogotowo 539 *** Dane z internetu 1 październik 2016 r. 19