Download: LinuxUser_OOtips
Transkrypt
Download: LinuxUser_OOtips
LINUX USER OpenOffice Zaczęliście używać OpenOffice? Jeżeli wcześniej pracowaliście z produktami Microsoft Office, środowisko programu OpenOffice wyda się z początku nieco obce. Z pomocą rad opisanych w tym artykule nabierzecie jednak doświadczenia. Opis dotyczy OpenOffice w wersji angielskiej i polskiej. OpenOffice Porady dla użytkowników OpenOffice THOMAS HÜMMLER I IAN TRAVIS ■ Definiowanie wpisów autotekstu W świecie OpenOffice bloki tekstu odnoszą się do pojęcia AutoText. AutoText to sformatowane porcje tekstu, które mogą również zawierać dołączone grafiki. Aby przekształcić fragment tekstu przy użyciu funkcji Auto- kalnej naszej firmy administrator może zdefiniować wiele standardowych wpisów autotekstu z przeznaczeniem dla całego personelu. W takim przypadku może on nie pozwolić na dokonywanie zmian w standardowych wpisach. Łatwo poradzimy sobie z tym problemem, tworząc autotekst w kategorii My AutoText (Własne cegiełki). Kategoria ta wskazuje katalog wewnątrz naszego katalogu domowego, gdzie nie powinniśmy mieć ograniczonych praw do zapisu. ■ nowego dokumentu i utworzenie listy zainstalowanych bloków z odnośnymi skrótami (Rysunek 2). Proces ten wymaga czasu procesora i może nieco potrwać. ■ ■ Autoteksty z podpowiedziami Domyślne ustawienia umożliwiają automatyczne uzupełnianie po wpisaniu pierwszych trzech znaków autotekstu. Wystarczy nacisnąć [Enter], aby zaakceptować sugestie uzu- ■ Drukowanie listy wpisów autotekstu Rysunek 1: Okno AutoText/Autotekst pozwala na zapisanie własnych bloków tekstu. Text, należy najpierw zaznaczyć potrzebny fragment. Następnie klikamy na ikonę Edit AutoText (Edutuj autotekst) na pasku narzędziowym i otwieramy okno AutoText (Autotekst) (Rysunek 1). Określamy nazwę i skrót, po czym wybieramy odpowiednio kategorie wpisu z listy po lewej stronie (przykładowo My AutoText). Następnie wybieramy AutoText / New (Autotekst / Nowy) i zapisujemy blok tekstu. Jeżeli zależy nam na podglądzie, zaznaczamy pole Show Preview (Wyświetl podgląd). Teraz możemy zamknąć okno. Blok może zostać użyty w dowolnym, opracowywanym tekście. ■ Do generowania listy autotekstów można użyć makra, otrzymamy dzięki temu przydatny wykaz wpisów. Po wydrukowaniu możemy pozostawić wykaz na naszym biurku i korzystać z niego w dalszej pracy. Aby to zrobić, w jakimkolwiek dokumencie wybieramy Tools / Macros (Narzędzia / Makro), w pojawiającym się oknie podwójnie klikamy na Gimmicks na liście poniżej Macro from (Makro z) i wybieramy moduł AutoText. Makra należące do tego modułu pojawią ■ Brakująca nowa funkcja Po zdefiniowaniu bloku AutoText (Autotekst), a następnie próbie zapisania go w oknie AutoText (Autotekst) i AutoText / New, możemy zauważyć brak opcji New (Nowy). Dzieje się tak, gdy próbujemy utworzyć blok tekstu w obszarze, w którym posiadamy uprawnienia jedynie do odczytu. W sieci lo- 88 Kwiecień 2004 Rysunek 2: Tworzenie listy bloków oraz skrótów przez użycie makra w module Gimmicks AutoText. się na liście po prawej stronie. Wybieramy Main i klikamy na Run (Wykonaj). W ten sposób nakazujemy programowi otworzenie www.linux-magazine.pl Rysunek 3: Opcja DIsplay remainder... włącza podpowiedzi dla autotekstów. pełniacza. Na przykład, pisząc Tha (a nawet tha) OpenOffice nie rozróżni czy wyraz zaczyna się od dużej litery czy nie i pojawia się podpowiedź Thank you. Naciskając [Enter] spowodujemy zaakceptowanie propozycji autotekstu. Jeżeli nie pojawia się podpowiedź, opcję tę można włączyć w oknie AutoText. Wybieramy Edit / AutoText (Edytuj / Autotekst...) i zaznaczamy pole Display remainder of name as suggestion while typing (Wyświetla w trakcie pisania całą pozostałą część słowa), następnie klikamy na Close (Zamknij) zamykając okno. Teraz już będą wyświetlane podpowiedzi dla naszych autotekstów (Rysunek 3). ■ ■ Edycja bloków tekstu Istnieją dwa proste sposoby edycji bloków tekstu i autotekstu. Pierwszy z nich jest na- OpenOffice Rysunek 4: W tym trybie mamy możliwość edycji bloków tekstu, chociaż brakuje tu jednej lub dwóch funkcji stępujący: wpisujemy kilka pierwszych znaków, aż nazwa potrzebnego autotekstu pojawi się jako podpowiedź i potwierdzamy Enterem, według uznania zmieniamy i formatujemy blok tekstu, następnie wybieramy blok, który chcemy zamienić, i klikamy na AutoText / Replace (Zamień). Zamykamy okno i na tym koniec. Drugi sposób wygląda następująco: najpierw, wybierając Edit / AutoText (Edytuj / Atotekst) otwieramy okno AutoText (Autotekst). Następnie wybieramy blok tekstu, który chcemy edytować, i klikamy na AutoText / Edit (Autoteks / Edytuj), spowoduje to otwarcie nowego okna z naszym blokiem tekstu. Teraz można edytować tekst według własnych potrzeb, zwracając jednak uwagę na to, iż nie będą w tym trybie dostępne funkcje, takie jak Undo (Cofnij) i Redo (Przywróć) (Rysunek 4). Po zakończeniu edycji bloku tekstu wybieramy File / Save (Plik / Zapisz) lub [Ctrl-S]. Teraz można powrócić do wersji roboczej dokumentu, wybierając File / Close (Plik / Zamknij). ■ ■ Ukrywanie ramek marginesów W OpenOffice Writer granice tekstu pokazują obszar na stronie przeznaczony do wpisywania tekstu. W rzeczywistości granice tekstu „text boundaries” to inna nazwa na lewy, prawy, górny i dolny margines na stronie. Jeżeli wolimy pracować używając „czystej strony”, możemy po prostu ukryć ramki. Aby to zrobić, wybieramy Tools / Options / OpenOffice org / Appearance i odznaczamy pole Text boundaries. Potwierdzamy klikając OK. Teraz strona wygląda podobnie, jak po wyjściu z drukarki. Szczegóły na temat zmiany opcji widoku dokumentów, arkuszy i prezentacji znajdziemy w ramce „Szybkie porady”. ■ ■ Wyświetlanie znaków niedrukowalnych Aby włączyć lub wyłączyć opcję wyświetlania znaków niedrukowalnych, klikamy na przycisk Nonprinting Characters on/off (Włącz/wyłącz znaki niedrukowalne) na pasku narzędziowym i wybieramy View / Nonprinting Characters (Widok / Znaki niedrukowalne) lub używając klawiatury [Ctrl+F10]. Istnieją różne rodzaje tych znaków: ■ Koniec paragrafu (Paragraph end): Jest to znak na końcu paragrafu podobny do odwróconego P. Zdarza się, że znak ten przechowuje informacje dotyczące formatowania danego paragrafu. ■ Zwyczajna pauza (Custom hyphens): Są to ukryte pauzy wpisywane przez naciśnięcie wewnątrz słowa [Ctrl+-]. Znaki te nakazują OpenOffice rozdzielić słowo w pozycji zaznaczonej przez pauzę użytkownika. Nie ma tu znaczenia, czy włączone jest czy też nie, automatyczne dzielenie wyrazów. ■ Spacje (Spaces): Jeżeli dzielenie wyrazów jest włączone, w miejscu każdej spacji wyświetlana jest mała kropka. Rysunek 5: Jeżeli kropki oznaczające spację są dla nas irytujące, możemy je usunąć odznaczając pole Spaces (Spacje) w Tools / Options / Text Document / Formatting Aids (Narzędzia / Opcje... / Dokument tekstowy / LINUX USER trolne jako pomocne w formatowaniu tekstu. Pozostawienie użytkownikowi decyzji, co do korzystania ze znaków formatujących było dobrym pomysłem twórców programu. Na przykład, jeżeli nie chcemy widzieć kropki reprezentującej znak spacji, wybieramy Tools / Options / Text Document / Formatting Aids (Narzędzia / Opcje... / Dokument tekstowy / Pomoc w formatowaniu) i odznaczamy pole Spaces (Spacje) poniżej sekcji Display of (Wyświetl) (Rysunek 5). Jeżeli w przyszłości włączymy znaki formatujące, kropki oznaczająca spacje będą ukrywane. ■ ■ W dowolnym miejscu OpenOffice dostarcza funkcji umożliwiającej rozpoczęcie pisania na niemal każdej pozycji na stronie. Właściwość ta jest znana jako Direct cursor (Kursor bezpośredni). Włączamy ją przez zaznaczenie Direct Cursor (Kursor bezpośredni) w Tools / Options / Text Document / Formatting Aids (Narzędzia / Opcje... / Dokument tekstowy / Pomoc w formatowaniu) lub przez kliknięcie w głównym pasku narzędzi na ikonę Direct Cursor on/off (Włącz/wyłącz kursor bezpośredni). Przy włączonej funkcji kursora bezpośredniego możemy kliknąć w dowolnym miejscu na stronie i umiejscowić kursor jak najbliżej wybranej pozycji. Następnie w miejscu tym wstawiamy paragraf o dowolnych właściwościach, w zależności od wybranych opcji. Domyślnie funkcja ta używa tabulatorów do umiejscowienia kursora. Pomoc w formatowaniu). ■ Spacje niełamliwe (Non-breaking spaces): Niełamliwe spacje pokazywane są jako szary kwadracik z wycieniowaną kropką. Znaki te nie są łamane na końcach linii, wprowadzamy je przez naciśnięcie [Ctrl+Space]. ■ Tabulatory (Tabs): Widoczne są jako strzałki. ■ Nowa linia (Breaks): Znak znany jako złamanie linii, tworzony przez naciśnięcie [Shift+Enter], pozwala na rozpoczęcie nowej linii wewnątrz bieżącego paragrafu, utrzymując jego dotychczasowy styl. ■ Tekst ukryty (Hidden text): Tekst wpisany przez użycie pola Conditional text lub Hidden text, może być ukrywany lub nie. ■ Paragraf ukryty (Hidden paragraphs): Jak wyżej, ale tekst ten jest wpisywany przez użycie funkcji Hidden Paragraph. Może być włączony lub nie w View / Hidden Paragraphs. OpenOffice traktuje znaki kon- Rysunek 6: Do zmiany koloru dla kursora bezpośredniego używamy Tools / Options / OpenOffice org / Appearance. W razie potrzeby możemy wybrać inną opcję w obszarze poniżej Insert: ■ Paragraph alignment (Wyrównanie akapitu): Kursor określa wyrównywanie bieżącego paragrafu. W zależności od tego, gdzie klikniemy, paragraf zostanie wyrównany do lewej, wypośrodkowany lub do prawej. Znak myszki nad kursorem pokazuje symbol strzałki wskazujący sposób wyrównywania. www.linux-magazine.pl Kwiecień 2004 89 LINUX USER OpenOffice ■ Left paragraph margin (Lewy margines akapitu): Jeżeli wybierzemy tę opcję, po włączeniu kursora bezpośredniego, lewy margines paragrafu jest ustawiany w pozycji, na której klikniemy myszką. Paragraf będzie wyrównywany do lewej. ■ Tabs (Tabulator): Opcja ta ustawia kursor do pozycji tabulatora najbliższej od miejsca, w którym klikniemy. Paragraf może zostać wyrównany do lewej, wypośrodkowany lub do prawej, w zależności od wybranej pozycji. ■ Tabs and spaces (Tabulator i spacja): Opcja ta pozwala na precyzyjne ustawienie poprzez użycie dowolnej ilości tabulatorów i spacji, koniecznej do osiągnięcia wybranej pozycji. Aby zmienić domyślny kolor przypisany do kursora bezpośredniego, klikamy na znak plusa w lewym panelu menu Tools / Options (Narzędzia / Opcje...) obok OpenOffice org. Następnie wybieramy Appearance (Widok), aby wyświetlić układ kolorów po prawej. Z listy dostępnych kolorów znajdujemy wpis dla kursora bezpośredniego i wybieramy kolor (Rysunek 6). ■ rzędzi, obiektów, linijki podziałek oraz niektóre z pozycji menu będą ukryte. Jeżeli jednak zdecydujemy się na dokonanie jakichś zmian w dokumencie, nie ma potrzeby powtórnego otwierania pliku, aby zmienić jego status. Wystarczy tylko kliknąć na ikonę Edit file (Edytuj plik) na pasku funkcji. ■ ■ Otwieramy pliki tylko do odczytu Żeby obejrzeć dokument bez ryzyka przypadkowego wprowadzenia zmian, najrozsądniej jest otworzyć go w trybie tylko do odczytu (read only). Wybieramy wówczas plik w oknie Open (Otwórz) i przed kliknięciem na OK zaznaczamy pole Read-only (Tylko do odczytu) (Rysunek 7). Otwieramy w ten sposób plik w trybie ochrony przed zapisem, co widoczne jest na pasku tytułowym. Pasek na- Rysunek 7: W celu otwarcia dokumentu tylko do odczytu, zaznaczamy pole Read-only (Tylko do odczytu). Szybkie porady OpenOffice 1.1 wprowadził nowe podejście do definiowania wyglądu różnych typów dokumentów. Grupując pozycje dla różnych typów dokumentów w nagłówku OpenOffice org, pozbyto się niektórych zbędnych pozycji z wcześniejszych okien. Aby uzyskać do nich dostęp, klikamy na Tools / Options (Narzędzia / Opcje), a następnie na znak plusa na lewo od OpenOffice org. Zestaw funkcji o strukturze drzewiastej pozwala na globalne sterowanie widokiem i wyglądem wszystkich typów dokumentów w OpenOffice. Opcje wyglądu Ogólny wygląd OpenOfice można skonfigurować przez wybranie w oknie Tools / Options (Narzędzia / Opcje) opcji OpenOffice org / View (Widok), zaprowadzi nas to do okna z opcjami dotyczącymi ogólnego wyglądu, wygładzania czcionek, podglądów i historii, wyświetlania przycisków i ustawień myszy. Color Scheme-schemat kolorów Obszar OpenOffice org / Appearance pozwala na określenie schematu kolorów dla OpenOffice. Oto kilka przykładów: ■ Document background: Zmienia kolor wirtualnej strony, domyślne ustawienie, Automatic, ustawia białe tło. ■ Application background: Zmienia kolor obszaru tła (obszar pomiędzy wirtualną stroną – o ile jest wyświetlana – a elementami sterującymi, jak paski narzędzi, linijki czy rozwijane okna). ■ Font color: Zmienia aktualny kolor czcionek, domyślne ustawienie, Automatic, ustawia kolor czcionek na czarny. 90 Kwiecień 2004 Niektóre pozycje, zapisane wcześniej w Text Document i HTML Document, zostały teraz umieszczone w schemacie kolorów (OpenOffice org / Appearance): ■ Text boundaries: Włącza/wyłącza oraz de- finiuje marginesy stron dla dokumentów. ■ Table boundaries: Włącza/wyłącza oraz definiuje linie pomiędzy komórkami tabel – domyślnie cienkie, szare linie. ■ Object boundaries: OpenOffice definiuje obiekty jako elementy ekranu zawierające dane, są to obrazki, arkusze kalkulacyjne, teksty itd. Opcja ta, o ile jest zaznaczona, wyświetla w wybranym kolorze linie granic oddzielające obiekty. W wielu rodzajach dokumentów mogą się pojawić adresy internetowe. OpenOffice pozwala na użycie schematu kolorów do rozróżniania odwiedzonych/nieodwiedzonych odsyłaczy i normalnego tekstu. ■ Visited links: Włącza/wyłącza podświetla- nie odwiedzonych odsyłaczy w wybranym kolorze. ■ Unvisited links: Włącza/wyłącza podświe- tlanie nieodwiedzonych odsyłaczy w wybranym kolorze. Opcje schematu kolorów dla rodzajów dokumentów Dodatkowe opcje dla schematu kolorów do różnych rodzajów dokumentów są dostępne w oknie Tools / Options (Narzędzia / Opcje). Opcje dla różnych rodzajów dokumentów Poza opcjami dotyczącymi widoków i schematów kolorów w sekcji Tools / www.linux-magazine.pl Options / OpenOffice.org (Narzędzia / Opcje), okno to zawiera wiele ustawień dla określonych typów dokumentów – Text Document (Dokument tekstowy), HTML Document (Dokument HTML), Spreadsheet (Arkusz kalulacyjny), Presentation (Prezentacja) i Drawing (Rysunek). Mimo że sekcja View (Widok) jest dostępna dla każdego rodzaju dokumentu, każdy z nich ma inny wybór opcji. Przyjrzyjmy się opcjom dla Text document (Dokument tekstowy), większość z nich dotyczy też dokumentów HTML document (Dokument HTML). Obszar poniżej Guides (Ograniczenie obszaru) pozwala na zmianę sposobu wyświetlania prowadnic. Do wyboru mamy opcje: ■ Guides while moving (Linie pomocnicze przy przesuwaniu): Jeżeli zaznaczymy tę opcję, granice ramki są rozszerzane, co pozwala na precyzyjne pozycjonowanie przy użyciu linijek. ■ Simple handles (Proste uchwyty): Jeżeli zaznaczymy tę opcję, uchwyty są wyświetlane jako zwykłe prostokąty, bez efektów 3D. ■ Large handles (Duże uchwyty): Jeżeli zaznaczymy tę opcję, wyświetlane są większe uchwyty. Obszar poniżej View (Widok) pozwala na wybranie pasków przewijania i linijek, które chcemy wyświetlać: Horizontal scroll bar (Poziomy pasek przewijania), Vertical scroll bar (Pionowy pasek przewijania), Horizontal ruler (Linijka pozioma) i Vertical ruler (Linijka pionowa). Opcja Smooth scroll (Miękkie przewijanie) daje płynne przewijanie strony. Prędkość OpenOffice LINUX USER Szybkie porady będzie zależeć od obszaru i głębi kolorów. Obszar Display (Pokaż) pozwala na zdefiniowanie, które elementy strony mają być wyświetlane na ekranie: ■ Graphics and objects (Grafiki i obiekty): Jeżeli zaznaczymy to pole, obydwa te elementy będą zastępowane przez puste ramki. Do opcji tej mamy też dostęp przez wybieranie na pasku narzędzi ikony Graphics on/off. ■ Tables (Tabele): Jeżeli są zaznaczone, wszystkie tabele z dokumentu są wyświetlane na ekranie. ■ Drawings and controls (Rysunki i pola kontrolne): Jeżeli są zaznaczone, wyświetlane są rysunki i elementy sterujące. ■ Field codes (Nazwy pól): Jeżeli są zaznaczone, wyświetlany jest kod pola, a nie jego zawartość. Do tej opcji mamy również dostęp w View / Fields (Widok / Pola). ■ Notes (Notatki): Jeżeli są zaznaczone, notki i skrypty wyświetlane są jako kolorowe kwadraciki. Klikając podwójnie na kwadracik możemy edytować treść skryptu. Dokumenty HTML posiadają dodatkowy obszar Settings (Ustawienia), w którym możemy określić miarę dla linijek. Domyślnie jest to cal Centimeter (Centymetr), można jednak zmienić na Point (Punkt), Pica, Cal lub Millimetr. Arkusz kalkulacyjny Aby nieco rozjaśnić domyślny szary kolor linii siatki Grid lines (Linie siatki), możemy wybrać dla nich inny kolor, możemy też włączyć lub wyłączyć grubsze linie oddzielające strony Page breaks (Podziały strony). Arkusze kalkulacyjne używają tych samych prowadnic Guides (Linie pomocnicze) i Handles (Uchwyty), co dokumenty tekstowe oraz HTML. Obszar Display (Widok) pozwala na wybranie elementów arkuszy, które mają być wyświetlane na ekranie.: ■ Formulas (Formuły): wyświetla formuły zamiast wyników obliczeń ■ Zero values (Wartości zerowe): wyświetla komórki z wartością 0 ■ Note indicator (Znacznik notatek): wy- ■ ■ ■ ■ świetla kropkę, aby wskazać obecność notki w komórkach Value highlighting (Wyróżnianie wartości): cele z zawartością tekstową są wyświetlane na czarno, z liczbami na niebiesko, inne na zielono Anchor (Kotwica): wyświetla symbol kotwicy dla obrazów, które zostały wybrane Text overflow (Przepełnienie tekstu): informuje nas, czy cela nie zawiera więcej tekstu, niż może wyświetlić Show references in color (Pokaż odwołania w kolorze): Podświetla powiązania w formułach przy pomocy kolorowej ramki wokół komórki. Obszar poniżej Objects (Obiekty) pozwala na określenie, czy pokazywać ramki (placeholders) w miejscach, w których znajdują się różne obiekty Objects/Graphics (Obiekty/Grafiki), Charts (Wykresy) albo Drawing objects (Obiekty graficzne). Obszar okna w dole prawej strony panelu pozwala określić, które pomocne elementy chcielibyśmy wyświetlić w arkuszu. Domyślnie są to wszystkie wymienione poniżej: Column and row headers (Nagłówki wierszy i kolumn), Horizontal scroll bar (Poziomy pasek przewijania), Vertical scroll bar (Pionowy pasek przewijania), Sheet tabs (Karty arkuszy) oraz Outline symbols (Symbole konspektu). Prezentacje i rysunki Submenu View (Widok) jest identyczne dla grafik i prezentacji, są tam cztery opcje przyspieszające odświeżanie ekranu, domyślnie wszystkie wyłączone. Obszar Display (Pokaż) pozwala określić, które elementy mają być wyświetlane na ekranie, są to Rulers visible, Guides when moving, All control points in Bézier editor i Contour of each individual object (Obrys pojedynczych obiektów). Obszar Alternative display umożliwia wybór spośród Image placeholders (Symbol zastępczy grafik), Contour mode (Tryb konturu), Text placeholders i Line contour only (Tylko kontur). Prenumerata Linux Magazine Nie przegap at kiej okazji ■ Zamawiając prenumeratę oszczędzasz! ■ www.linux-magazine.pl Płacisz jak za 9 numerów a otrzymujesz 12! ■ Z każdym numerem DVD lub płyta CD-ROM. Najszybszy sposób zamówienia prenumeraty: http://www .linux-magazine.pl Infolinia: 0801-800-105