Fragment scenariusza
Transkrypt
Fragment scenariusza
ADAM SZAFRANIEC JASEŁKOWA ŁEZKA HUMORESKA SCENARIUSZ JASEŁEK Pomoc dydaktyczna dla nauczycieli przedszkoli i szkół podstawowych Kraków 2013/2014 SŁOWO WSTĘPNE Proponuję Państwu kolejny scenariusz jasełek, tym razem „z humorem”. Jeżeli ktoś pomyśli, że w ten sposób odszedłem od fabuły wywołującej przeżycia, to się myli. Wprawdzie większość dialogów jest okraszona odrobiną humoru, ale między wierszami zawarłem też emocje. Wiele zależy od interpretacji reżysera. Zabawne sceny stanowią swego rodzaju ozdobniki, które powinny zyskać sympatię dorosłej publiczności. Podkreślają też dziecięcy charakter przedstawienia. Nierzadko jest tak, że dojrzała wiekowo widownia skupia się tylko na roli swojego dziecka, ignorując inne występujące dzieci. Tym razem nie damy „zasnąć i zgnuśnieć” publiczności. Ufam, że przy wykorzystaniu tego scenariusza będzie dobra zabawa i pojawi się także odrobina refleksji. OD AUTORA AKT I to wprowadzenie w przedstawienie, zabawa w teatr. Piosenka pt. „GARDEROBA” posłużyć może przy innych wydarzeniach scenicznych. Może otwierać i zamykać przeglądy, festiwale teatralne oraz przedstawienia. Może dodawać odwagi małym aktorom i sprawić, że uwierzą w siebie. Rozgrzeje też każdą publiczność. Akt II to jasełka z humorem, oryginalne, ale bez bezczeszczenia przekazu biblijnego, na co jestem bardzo uczulony. W akcie tym występują m.in. PASTERKI. Stworzyłem te role dla dziewcząt, których zwykle jest pod dostatkiem, w przeciwieństwie do chłopców, których najczęściej brak. Jeżeli jednak dysponujecie Państwo kompletnym zespołem aktorskim, to spróbujcie role PASTEREK powierzyć PASTERZOM. Można z nich także zrezygnować. Akt III to finał „pod publikę”. Z pewnością porwie on widownię i sprawi, że przedstawienie zakończy się entuzjastycznie. Na płycie CD znajduje się ścieżka dźwiękowa wyprodukowana wyłącznie do tego scenariusza i spójna z nim. Płyta zawiera plik tekstowy ze scenariuszem, czyli tekst znajdujący się w książce, który można zgrać na komputer i edytować oraz pliki z plakatami zaprojektowanymi w formacie A4 i A3+. Wszelkie decyzje dotyczące edytowania scenariusza pozostawiam Wam, drodzy Państwo, prosząc o umiar. Odradzam uzupełnianie przedstawienia innymi tekstami i muzyką. Ostatecznie jednak przecież i tak nie mam na to wpływu. Pozostaje mi więc życzyć radosnej pracy z dziećmi i sukcesu na scenie. Adam Szafraniec AKT I ZABAWA W TEATR Scenografia: Gdzieś w centrum sceny stoją pudła, w których znajdują się kostiumy dla aktorów grających w jasełkach. Występują: OLA, ZUZIA, BARTEK, KAROL, SZCZĘSNY, OLIWIA. OLA podbiega do strojów. Ogląda je i przymierza. Pojawia się ZUZIA, a za nią inne dzieci. OLA (trzymając w ręku kostium KOTA i DIABŁA) Pobawimy się w jasełka? ZUZIA (wchodzi na scenę trzymając w ręku lalkę) Tylko bez diabełka, Bo się boję. BARTEK Słusznie! Skąd macie te stroje? KAROL (wbiega na scenę skacząc na jednej nodze, trzyma się za drugą) Olaboga! Olaboga! Jak mnie boli noga! OLA Och Karol, co z nogą? Nieszczęścia chodzą za tobą. SZCZĘSNY (wchodzi na scenę z obandażowaną głową) Wołał mnie ktoś, czy mi się zdawało? BARTEK Szczęsny, a tobie co się znowu stało? ZUZIA No proszę… Widzicie sami, Że nieszczęścia chodzą parami. KAROL Co macie w tych pudełkach? OLA Kostiumy. Chcemy zrobić jasełka. OLIWIA (dołączając do pozostałych) Ja mogę być reżeserką. OLA Chyba reżyserką. OLIWIA Przecież mówię. Stawkę mam niewielką. SZCZĘSNY Patrzcie jak Oliwia schudła… OLIWIA Szczęsny w nieszczęściu, bierz lepiej te pudła. SZCZĘSNY Szczęsny to znaczy – szczęśliwy. ZUZIA A ja myślałam, że ruchliwy, Bo na miejscu usiedzieć nie możesz. SZCZĘSNY Bez złośliwości proszę. Szczęsny to piękne, polskie imię. KAROL Że nie może na miejscu usiedzieć, to ja się nie dziwię… ZUZIA (mówi do lalki) Lalko, laleczko, proszę, zagraj Jezusa… Wiem, że nie chcesz leżeć w żłobeczku, ale pomyśl - On musiał. Chwila ciszy. Dzieci stoją bez słowa. ZUZIA patrzy na lalkę. Po chwili jej twarz rozjaśnia się. Zgodziła się! WSZYSCY Zgodziła się? OLA Bierzcie te pudełka I róbmy jasełka. Dzieci schodzą ze sceny niosąc pudła z kostiumami. Nr 1 na CD, piosenka pt. „Garderoba” GARDEROBA 1. Aktorzy przed lustrami Wieszaki z kostiumami Garderoba 2. Fryzurki i peruki Makijaż i pazurki Garderoba Refren (2x): Tchórzyć nie wypada Obsada nie lada Tchórzyć nie wypada… 3. Widownia i aktorzy Nie mogło być już gorzej Strach i trema 4. Nasz teatr to zabawa Prosimy was o brawa Wyjścia nie ma Refren (4x): Tchórzyć nie wypada AKT II JASEŁKA Scenografia: Typowe dla przedstawień jasełkowych wnętrze stajenki. Na początku niewypełnione żadnymi aktorami. Zwierzęta pojawią się później, wraz z PASTERZAMI. Aniołowie tworzą chór. Występują: NARRATOR, MARIA, JÓZEF, OSIOŁ, OWIECZKI, MYSZ I, MYSZ II, MYSZ III, KOT, PASTERZ MATEUSZ, PASTERZ JAN, PASTERZ JAKUB, PASTERKA I, PASTERKA II, PASTERKA III, KACPER (rola epizodyczna), MELCHIOR (rola epizodyczna), BALTAZAR (rola epizodyczna) Na scenę wchodzi NARRATOR. NARRATOR W Betlejem odbywał się spis ludności. W mieście, w gospodach było dużo gości. Maria z Józefem też tam przybyli, I wielce się zasmucili. Miejsca nigdzie dla nich nie było, A Maria czuła, że dziecko będzie się już rodziło. W ciemnościach, za miastem miejsca szukali, Bardzo się martwili, pewnie płakali… Jeszcze osioł, nieświadom swojego szaleństwa, Odmówił im posłuszeństwa. Na scenę wchodzi MARIA (ledwie idzie), a za nią JÓZEF ciągnący OSŁA. OSIOŁ się opiera, nie chce iść. JÓZEF (zdenerwowany prawie krzyczy na OSŁA) Chodźże ośle, chodźże uparciuchu! OSIOŁ Ciągnij, ciągnij zuchu! MARIA (głaszcząc OSŁA) Osiołku, nie odmawiaj posłuszeństwa, Zrób to dla mnie i dla (dotykając brzucha) naszego Maleństwa. OSIOŁ Słyszysz Józefie? Łagodne podejście wszystko zmienia. Tak się mówi do osła, gdy jest w stanie zniechęcenia. OSIOŁ staje się posłuszny. MARIA Spójrz! Jakaś stajenka…, ale pusta, nie ma zwierząt. JÓZEF To nie dla nas, lepiej chodźmy stąd. MARIA Nie mam już siły. Może stajenka nie odmówi nam gościny? JÓZEF Ależ Mario! To jest podłe miejsce dla Dzieciny! MARIA Józefie, nalegam. JÓZEF No dobrze. Ulegam. NR 2 na CD, piosenka pt. „Śpij sobie spij” Długi wstęp, na jego tle płacz dziecka i narracja. NARRATOR W tym niegodnym miejscu Bóg swego Syna złożył, Tutaj w stajence, na sianku narodził się Syn Boży. ŚPIJ SOBIE ŚPIJ 1. Mój mały Baranku Złożony na sianku, Śpij sobie, śpij. (2x) Refren: Tak przykro mi, Że musisz Ty, Syn Boży, w stajence spać. 2. Mój mały Syneczku Leż w ciepłym żłóbeczku. Leż sobie, leż. Refren: Tak przykro mi, Że musisz Ty, Syn Boży, w stajence spać. NARRATOR Józef - mimo ciemności Wyszedł, aby nazbierać na ognisko gałązek i liści. W tym celu wziął ze sobą stary, lniany worek I zniknął w ciemnej nocy, odmawiając modlitwę - paciorek. Maria i Jezus w ciemnościach leżeli, Aż w końcu oboje zasnęli. W miejscu, gdzie leżał wcześniej worek, Trzy myszki wychynęły z norek. Chciały pomyszkować z ciekawości I obwąchać tajemniczych gości. MYSZ I (MYSZY obwąchują leżących, biegają koło nich i piskliwymi głosami prowadzą dialog) Pi, pi, pi Jezus śpi… MYSZ II Ciii… Maria chyba o nas śni. MYSZ III A tu myszki trzy! MYSZ I, MYSZ II, MYSZ III (razem) Hi, Hi, Hi, Hi. MYSZ I Pi, pi, pi! Jezusku! To my... Myszy! Pi, pi, pi! Słyszysz? MYSZ II (smutno) Nie słyszy… MYSZ III Wśród nocnej ciszy Powinien słyszeć piszczenie myszy. MYSZ I Stańcie na dwóch łapach, Coś mi się wydaje, że zaczyna płakać. MYSZ II Zapiszczmy… chciałam powiedzieć: zaśpiewajmy Jezuskowi, Ale bądźmy czujne! Jak kot nas zwęszy, będzie chciał złowić. MYSZ III W tę świętą noc z niebem nie będzie zadzierał, Gdyby na nas napadł, w piekle by się poniewierał. KOT (pojawia się na scenie) Miauu. Myszy harcują? MYSZY (razem) Myszkują! MYSZ I I kolędują! KOT Miauu, mam na was chrapkę. MYSZY (razem) Kocie, powstrzymaj łapkę. MYSZ III Skul uszy. Pomyśl o swej duszy! KOT Duszy? Mnie w brzuchu burczy…