Struktura czasowa treningu sprintera na poziomie mistrzowskim w

Struktura czasowa treningu sprintera na poziomie mistrzowskim w

Struktura czasowa treningu sprintera na poziomie mistrzowskim w rocznym cyklu
szkolenia sportowego
Piotr Bora
Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie
Wstęp
Projektowanie procesu treningu jest jednym z podstawowych (obok jego
organizowania i kierowania) zadań/umiejętności trenera. Poziom tych umiejętności, stopień
ich opanowania tzn. sprawność posługiwania się odpowiednimi narzędziami, metodami oraz
wiedzą z zakresu teorii i metodyki treningu sportowego – naleŜy do podstawowych jego
kompetencji zawodowych. Warto więc prześledzić i poddać analizie, z jakich składa się
projektowanie procesu treningu zawodnika, prezentującego wysoki poziom sportowy
(Kosendiak 2006).
Efektywność procesu treningowego zaleŜy od jego budowy , czyli struktury czasowej
i rzeczowej (Raczek 1991).
W czasowej strukturze treningu wyróŜnia się nastepujące rodzaje cykli:
a) długie (makrocykle)- wieloletnie, roczne, półroczne;
b) średnie (mezocykle)- składające się z określonej liczby mikrocykli;
c) małe (mikrocykle) - składające się z kilku jednostek treningowych
oraz jednostkę treningową, jako najmniejsze ogniwo tej struktury.
Makrocykl
(roczny)
–
stanowi
jedno
z ogniw
wieloletniego
planu
perspektywicznego (np. czteroletni cykl przygotowań olimpijskich). Budowa poszczególnych
makrocykli uwzględnia ilość i jakość pracy oraz środki i metody treningu (Sozański 1999,
Lasocki 2002, Bora, Ozimek 2003).
W danym makrocyklu wyróŜnia się odpowiednio trzy okresy:
•
okres przygotowawczy (budowanie formy),
•
okres startowy (zachowanie i stabilizacja formy),
•
okres przejściowy (względny wypoczynek).
Na ogół czas jednego okresu kształtowania formy sportowej w lekkiej atletyce wiąŜe się
z przebiegiem półrocznego (intensyfikacja sezonu halowego) oraz rocznego cyklu szkolenia.
1
Tab.1 Uproszczona struktura czasowa sprintera z II okresami startowymi.
Okres
Przygotowawczy
Startowy
Przygotowawczy
Startowy
Przejściowy
(hala)
Ilość
12
7
11
14
6
tygodni
Mezocykl – stanowi główną składową makrocyklu. Obejmuje okres od dwóch tygodni
(najkrótszy czas trwania mezocyklu) do sześciu – siedmiu tygodni (najdłuŜszy czas trwania
mezocyklu). Budowa poszczególnych mezocykli zaleŜy m.in. od
poziomu sportowego
zawodnika, okresu przygotowania, bazy treningowej, moŜliwości odnowy biologicznej.
Tab. 2 Struktura mezocyklu w rocznym cyklu szkolenia w biegach krótkich.
NAZWA MEZOCYKLU
CELE I ZADANIA
CZAS TRWANIA
Wprowadzający
Podstawowy
Przygotowania specjalnego
Przygotowania technicznego
Przedstartowy
Startowy
Stosowany jest na początku okresu przygotowawczego.
Celem jego jest stopniowy wzrost obciąŜenia
treningowego. Charakteryzuje się duŜą róŜnorodnością
i wszechstronnością środków treningowych
Występuje w drugiej kolejności okresu
przygotowawczego. Pełni główną rolę w tym okresie.
Następuje wzrost intensywności i objętości obciąŜenia
treningowego. Przy zachowaniu róŜnorodności
i wszechstronności środków treningowych, następuje
formowanie głównych elementów związanych
z techniką ruchu.
Występuje w zasadniczej części okresu
przygotowawczego. W dalszym ciągu dąŜymy do
zwiększenia poziomu poszczególnych zdolności
motorycznych. Pracujemy nad tymi elementami, które
mają bezpośredni wpływ na technikę ruchu.
Jest zwykle jednym z ostatnich mezocykli okresu
przygotowawczego. Jego zadaniem jest formowanie
i doskonalenie pełnej techniki ruchu, przy
jednoczesnym zachowaniu osiągniętego bardzo
wysokiego poziomu motorycznego.
Jest ostatnim mezocyklem okresu przygotowawczego.
Jego zadaniem jest połączenie osiągniętego wysokiego
poziomu motorycznego i technicznego ze startami
kontrolnymi
Stanowi główną część makrocyklu rocznego. Jego
budowa i sposób ustawienie akcentów treningowych
zaleŜy głównie od terminów i rangi zawodów.
Zadaniem tego mezocyklu jest uzyskanie i utrzymanie
pełnej gotowości startowej, z zachowaniem
odpowiednio wysokiego poziomu motoryki i techniki
ruchu
2-4 tygodnie
4-6 tygodni
2-3 tygodnie
3-4 tygodnie
2-3 tygodnie
5-7 tygodni
2
NaleŜy podkreślić, iŜ oprócz przedstawionych powyŜej mezocykli, moŜna wyróŜnić
równieŜ inne, związane z przebiegiem poszczególnych okresów treningowych. Do nich
zaliczamy np. mezocykle: pośrednie (odbudowująco-przygotowawcze, odbudowującopodtrzymujące), kontrolne itp. (Sozański i Tomaszewski 1995, Ratkowski 1995).
Bezpośrednie przygotowanie startowe (BPS) jest specjalnym rodzajem mezocyklu
w okresie startowym, którego celem jest adaptacja do warunków w jakich będą rozgrywane
priorytetowe zawody oraz pełna mobilizacja potencjalnych moŜliwości zawodnika na
wyznaczony termin (WaŜny 1994, Michalski 2001, Ozimek i Bora , 2003, Bora, Ozimek,
Staszkiewicz 2004, Kielak 2004 i in.)
W strukturze BPS wyróŜnia się trzy fazy:
a) akumulacji - trwającą najczęściej 10-12 dni, w której powinna nastąpić odbudowa sił
fizycznych i psychicznych zawodnika po cyklu poprzednich startów,
b) intensyfikacji - (14-28 dni), której celem jest stworzenie potencjalnych warunków do
podniesienia na wyŜszy poziom formy sportowej, przez istotne zwiększenie obciąŜenia
treningowego,
c) transformacji - (7-14 dni), mającą na celu uzyskanie szczytu formy oraz aklimatyzację do
miejsca, czasu i warunków rozgrywania głównych zawodów.
Mikrocykl – stanowi podstawę konstruowania planów treningowych. Składa się na
niego kilka jednostek treningowych (optymalnie praca tygodniowa). NaleŜy pamiętać, aby
ilość jednostek treningowych o duŜej intensywności ( z reguły 2-3 treningi) była
obowiązkowo przedzielona treningiem o innym, łagodnym i mniej obciąŜającym charakterze
(Raczek 1991, Ratkowski 1995, Lasocki 1998, Sozański 1999 i in.)
Jednostka treningowa – stanowi najmniejszy, ale bardzo waŜny element struktury
czasowej. Składa się ona z następujących części:
a) wstępna (rozgrzewka) – jest to zestaw specjalnie dobranych ćwiczeń, które
zawodnik wykonuje świadomie, w celu przygotowania organizmu do oczekującej go
działalności. Celem rozgrzewki jest zwiększenie funkcjonalnych moŜliwości organizmu,
a tym samym stworzenie optymalnych warunków do wykazania największej zdolności do
pracy (Lasocki 2002).
b) główna – w czasie której realizowany jest podstawowy cel (cele) treningu. MoŜe
występować jeden lub kilka akcentów pracy. Zdecydowanie wzrasta intensywność
obciąŜenia.
c) końcowa – celem jej jest „uspokojenie” organizmu po duŜym wysiłku i chociaŜ
częściowe zniwelowanie zmęczenia wywołanego duŜym obciąŜeniem treningowym
3
(Sozański
i Tomaszyński 1995).
W tej
części
stosuje
się
ćwiczenia
gibkościowo-
gimnastyczne oraz elementy biegowe tzw. roztruchtanie (kilku minutowy, spokojny,
rozluźniający trucht) lub rozbieganie (odcinki biegowe o małej intensywności stosowane,
jako ćwiczenia rozluźniająco-uspokajające po zasadniczym treningu.
Celem niniejszej pracy była charakterystyka struktury czasowej sprintera na poziomie
mistrzowskim, w wybranym makrocyklu szkolenia sportowego
Materiał i metody
Analizie poddano strukturę czasową treningu sprintera AZS-AWF Kraków w sezonie
2006. Rekord Ŝyciowy zawodnika D.K. wynosił 10.45s, a staŜ treningowy -5 lat
Charakterystykę wybranych parametrów zawodnika przedstawia tab.3. Był on wielokrotnym
medalistą Mistrzostw Polski w biegach sprinterskich (60m, 100m, 200m) w róŜnych
kategoriach wieku oraz srebrnym medalistą MEJ oraz MŚJ młodszych w biegach
sztafetowych. Jest równieŜ aktualnym rekordzistą Polski juniorów młodszych w biegu na
100 m - 10.54 s.
Tab.3 Charakterystyka wybranych parametrów zawodnika D.K. - sezon 2006
Parametry
Wiek
Masa ciała
Wysokość ciała
Bieg na 60 m
Bieg na 100 m
Bieg na 200 m
Skok w dal z miejsca
3-skok z miejsca
Rzut kulą w tył (4 kg)
Rzut kulą w przód (4 kg)
Wielkość
20 lat
65 kg
176 cm
6,71 sek.
10,45 sek.
21,24 sek.
305 cm
9,00 m
18,80 m
16,78 m
Podstawowe cele, jakie postawiono przed zawodnikiem w sezonie – 2006, to:
-
ustanowienie rekordu Ŝyciowego w hali – 60 m
-
ustanowienie rekordu Ŝyciowego w biegach na 100 m i 200 m (stadion)
-
zdobycie medali
w Halowych Mistrzostwach Polski (Spała) oraz Mistrzostwach
Polski Seniorów (Bydgoszcz)
-
uzyskanie kwalifikacji na ME - Goeteborg
-
uzyskanie kwalifikacji do finału (4*100 m) w imprezie głównej - ME
4
Wyniki i dyskusja
Poddany analizie makrocykl szkoleniowy (hala 2006) obejmował okres od końca
października 2005 roku do połowy marca 2006 roku. Sezon halowy trwał 19 mikrocykli
i został podzielony na dwa okresy: przygotowawczy i startowy (Tab.4).
Tab.4 Struktura czasowa treningu sprintera ; hala – 2006.
Makrocykl
Okres
Przygotowawczy
Mezocykl
Wprowadzający Podstawowy
Ilość tygodni
2
3
Przygotowania Przygotowania
specjalnego
technicznego
4
3
14.11 – 4.12.05
Data
31.10-13.11 05
zgrupowanie
Zakopane
18-27.11.05
Startowy
7
2 –22. 01.06
5.12.05 – 1.01.06
zgrupowanie
Spała
23.01- 12.03.06
8-21.01.06
W skład okresu przygotowawczego - 12 tygodni, wchodziły następujące mezocykle;
- wprowadzający
(2 tyg.)
- podstawowy
(3 tyg.)
- przygotowania specjalnego
(4 tyg.)
- przygotowania technicznego
(3 tyg.)
W tym okresie sprinter brał udział w dwóch zgrupowaniach sportowych o róŜnym
charakterze i róŜnym czasie trwania. Miejscem pierwszego było Zakopane, gdzie
kształtowano głównie zdolności kondycyjne. Zawodnik ten, będąc juŜ srebrnym medalistą
(4*100 m) MEJ w Kownie, nie podlegał szkoleniu centralnemu PZLA…Kolejne zgrupowanie
odbyło się w Spale (mezocykl przygotowania technicznego). Celem tego zgrupowania było
podniesienie na wyŜszy poziom tych zdolności motorycznych, które decydują o rezultacie
sportowym w biegach krótkich.
Okres startowy (7 mikrocykli) sprinter rozpoczął zawodami w Luksemburgu (200 m),
ustanawiając rekord Ŝyciowy 21.11s (aneks). Był to wynik lepszy od rekordu w tej
konkurencji na stadionie! W następnych zawodach (Praga) ustanowił kolejny rekord Ŝyciowy,
ale w biegu na 60 m – 6.64s. Pod koniec lutego uczestniczył HMP w Spale, gdzie zdobył
złoty medal w biegu na 60 m – 6.67s i został powołany przez PZLA na Halowe Mistrzostwa
Świata (Moskwa 10 -12.03.2006), mimo Ŝe nie wypełnił minimum Związku, które wynosiło
6.60s. W Moskwie, zawodnik awansował do ½ F , wyrównując rekord Ŝyciowy (6.64s).
5
W HMŚ zajął X miejsce. Było to najlepsze miejsce polskiego sprintera w historii startów
w zawodach tej rangi.
W strukturze czasowej analizowanego makrocyklu nie wystąpił okres przejściowy. Po
zakończeniu mezocyklu startowego rozpoczęto przygotowania do sezonu letniego – 2006.
Tab.5 Struktura czasowa treningu sprintera ; stadion – 2006.
Makrocykl
Okres
Przygotowawczy
Mezocykle
Ilość
tygodni
Data
Podstawowy
Startowy
Przygotowania Przygotowania
Przedstartowy
technicznego
specjalnego
3
3
3
13.03 – 2.04.06
3 – 23.04.06
24.04 –14. 05.06
zgrupowanie
zgrupowanie
zgrupowanie
Szczyrk
Portugalia
Spała
15-25.03.06
8-24.04.06
7-14.05.06
2
15-28.05.06
14
29.05- 3.09.06
Makrocykl „letni” został podzielony na równieŜ dwa okresy: przygotowawczy
i startowy (tab.5). Pierwszy z nich składał się z czterech mezocykli: podstawowy
(3 tygodnie), przygotowania specjalnego (3 tygodnie), przygotowania technicznego
(3 tygodnie) oraz przedstartowego (2 tygodnie). Okres ten był nieco krótszy (11 mikrocykli)
niŜ w przypadku przygotowań do sezonu halowego. Inna była równieŜ jego struktura. Nie
wystąpił mezocykl wprowadzający. Przygotowania rozpoczęto od trzytygodniowego
mezocyklu podstawowego. W tym czasie zawodnik D.K. uczestniczył w zgrupowaniu
sportowym w Szczyrku, którego celem było kształtowanie zdolności kondycyjnych, jak
równieŜ odpoczynek psychiczny, po zakończonym sezonie halowym. Kolejne zgrupowania
odbyły się w Vila Real de Santo Antonio (Portugalia) oraz w Spale (mezocykl przygotowania
specjalnego oraz mezocykl przygotowania technicznego). NaleŜy zaznaczyć, Ŝe zawodnik ten
przebywał (pierwszy raz w Ŝyciu) na zgrupowaniu klimatycznym. Wymagało to zmiany
i zmodyfikowania planu treningu. Celem tych zgrupowań było podniesienie na wyŜszy
poziom zdolności motorycznych, które decydują o rezultacie sportowym w tej konkurencji.
Pod koniec okresu przygotowawczego sprinter D.K. rozpoczął starty w zawodach (mezocykl
przedstartowy). Podczas zawodów I ligi seniorów (Biała Podlaska 27.05.2006), ustanowił
rekord Ŝyciowy w biegu na 100m -10.17 (+1.3). Jest to rekord kraju do 23 lat oraz trzeci
wynik w historii polskiego sprintu.
6
Okres startowy (tab. 6); trwał 14 tygodni i został podzielony na następujące
mezocykle;
- startowy I
- BPS
- startowy II
Tab. 6 Struktura czasowa okresu startowego sprintera w sezonie 2006.
Okres
Startowy
Mezocykle
Ilość
tygodni
Data
Startowy I
BPS
Startowy II
5
6
3
29.05- 3.07.06
4.07 – 13.08.06
14.08 –3.09.06
Mezocykl startowy I zawodnik rozpoczął od … urazu, związanego ze zmianą obuwia
(kolców). Na szczęście, w niewielkim stopniu zakłóciło to cykl szkolenia. NajwaŜniejszymi
zawodami w tym okresie czasu był PE w Maladze. Podczas tych zawodów sprinter
reprezentował Polskę w biegu na 100m oraz w sztafecie 4*100m (pierwsza zmiana). Biegu
indywidualnego, mimo uzyskanego wyniku – 10.30s (w.2.6) nie moŜna zaliczyć do udanych
(VII miejsce). Natomiast sztafeta zwycięŜyła w tych zawodach, z czasem 39.07s. Kilka dni
później D.K. udziałem w zawodach Super Grand Prix IAAF w Atenach, zakończył pierwszy
mezocykl startowy sezonu 2006. Uzyskał tam następujące rezultaty: 100 m el. - 10,27s
(w.2.3), a w finale – 10.39 (w.-0.3) i został sklasyfikowany na IX miejscu.
Następnie rozpoczął przygotowania do głównej imprezy sezonu – Mistrzostw Europy
w Goeteborgu.
Analizowane rozwiązanie treningowe BPS (bezpośrednie przygotowanie startowe)
- składało się z sześciu mikrocykli i trwało od 4.07 do 13.08.2006 roku (tab.7). Te same
akcenty w poszczególnych mikrocyklach i jednostkach treningowych, nie oznaczały zawsze
tych samych środków treningowych.
Dwa pierwsze mikrocykle akumulacyjne – 11 dni, (4 -14.07.2006 roku) –
realizowane były na zgrupowaniu sportowym w Spałe. Celem tego okresu była odbudowa
potencjału motorycznego oraz jak największa odbudowa psychiczna po intensywnej pierwszej
części sezonu.
Treningi odbywały się raz dziennie, czasami zawierały dwa akcenty
7
treningowe.
W
okresie
tym
były
równieŜ
trzy
dni
odpoczynku
oraz
zabiegi
fizykoterapeutyczne.
Tab. 7 Struktura i rozkład akcentów treningowych w BPS u sprintera – stadion 2006
MIKROCYKL
PONIEDZIAŁEK
4 -8.07.2006
I
Akumulacja
10 -14.07.2006
II
Akumulacja
Siła I/II
WTOREK
ŚRODA
CZWARTEK
PIĄTEK
SOBOTA
NIEDZIELA
Odnowa
biologiczna
Siła I/II
Gibkość +
skoczność
Rozruch
Gibkość +
WS
------------
Szybkość
Gibkość +
skoczność
WS
------------
Siła I
Gibkość +
szybkość
-----------------
15 – 23.07.2006
III
Intensyfikacja
WS
------------
Siła II +
skoczność
24 – 30.07.2006
IV
Intensyfikacja
--------------
rozruch
Siła I/II
--------------
31.07 –
6.08.2006
V
Transformacja
--------------
Siła I
Szybkość
Szybkość
7 – 13.08.2006
VI
Transformacja
Zawody
ME
Goeteborg
100m el.,
100 ¼ F
Zawody
ME
Goeteborg
100m ½ F100m F –
(VIm)
------------
Siła II
Zawody
MPS
100 el.
100m F
Zawody
Leverkusen
100m
Zawody MPS Zawody MPS
200m el.
200m F
------------
Zawody
Norymberga
4*100m
--------------
Siła II +
skoczność
---------------
------------
Zawody
ME
Goeteborg
4*100m el
Zawody
ME
Goeteborg
4*100m F
(IIm)
Następne dwa mikrocykle intensyfikacyjne – 16 dni, (15 - 30.07. 2006 roku)
realizowane były, choć tylko częściowo na zgrupowaniu w Spale. Był to zdecydowanie
najtrudniejszy i najbardziej obciąŜający, szczególnie psychicznie etap przygotowań
(niepewność startu w MPS, związana z brakiem potwierdzenia przez PZLA do AZS-AWF
Kraków). Pod koniec trzeciego mikrocyklu odbywały się MPS w Bydgoszczy. Sprinter
wystartował w biegach na 100 m i 200 m. Pierwszą konkurencję wygrał uzyskują bardzo
dobry rezultat – 10.20s (w.0.8) ; drugi wynik w swojej karierze. W biegu na 200 m zajął
trzecie miejsce z wynikiem – 20.95s (w.0.1). W eliminacjach, dzień wcześniej, ustanowił
rekord Ŝyciowy w tej konkurencji – 20.87s (w.0.4). NaleŜy podkreślić, iŜ zawodnik D.K. nie
uczestniczył w biegu sztafetowym 4*100 m. W kolejnym, czwartym mikrocyklu BPS
wystartował w biegu na 100 m – 10.37s (w.1.7) w Leverkusen oraz dwa dni później w biegu
sztafetowym 4*100m (Norymberga). Był to pierwszy start w tej konkurencji (4*100 m) od
ponad miesiąca!!!
Ostatnie dwa mikrocykle – transformacja, 14 dni, (31.07 - 13.08.2006 rok) –
realizowane były w Gdańsku (konsultacje) oraz w Goeteborgu. Znacznie zmniejszyła się
8
objętość treningów. W dalszym ciągu zawodnik trenował raz dziennie, mając łącznie pięć dni
odpoczynku. W ostatnim mikrocyklu BPS odbyły się ME, w których sprinter D.K.
uczestniczył w biegach na 100 m (cztery razy) oraz 4*100m (dwa razy). W tej pierwszej
konkurencji zajął VI miejsce, uzyskując w finale wynik – 10.21s (w.1.3). W sztafecie (biegł
na ostatniej zmianie), wraz ze starszymi kolegami, zdobył srebrny. Był to największy,
zarówno indywidualny, jak i zespołowy, sukces w karierze zawodnika D.K.
Taka liczba startów oraz ranga zawodów wywołała, co zupełnie zrozumiałe, duŜe
zmęczenie zarówno fizyczne, jak i psychiczne sprintera.
W związku z powyŜszym, kolejny mezocykl – startowy II, trwał stosunkowo krótko,
bo tylko trzy tygodnie. Zawodnik D.K. uczestniczył trzy razy w zwodach, w tym dwa razy
w biegu na 100 m (10.40s – w.0.1; 10.38s – w.0.4). Sezon zakończył (tak, jak rozpoczął)
biegiem na 200 m, uzyskując rezultat – 20.90s (w.0.3).
Następny okres (przejściowy) rozpoczął się tuŜ po ostatnich zawodach i trwał sześć
tygodni. Głównym celem tego mezocyklu była regeneracja sił po wyczerpującym sezonie
2006.
Wnioski
Na podstawie przeprowadzonej analizy wyników moŜna sformułować następujące
wnioski:
1) Zaproponowana struktura czasowa treningu dla tej kategorii wieku oraz poziomu
sportowego zawodnika była prawidłowa.
2) Struktura czasowa zawodnika na wysokim poziomie mistrzostwa sportowego powinna
być wysoce zindywidualizowana.
3) Zawodnik zrealizował główne zadania sezonu - 2006.
Bibliografia
Bora P., Ozimek M. 2003. Struktura treningu technicznego w skoku w dal juniorek. W:
Kierunki doskonalenia treningu i walki sportowej. AWF Warszawa, s. 79-83.
Bora P., Ozimek M., Staszkiewicz R. 2004 The strength training of direct starting preparation
in junior triple jump. (In:) Load Optimation In Physical and Sports Education. Bratislava.
Kielak D. 2004 – Bezpośrednie przygotowanie startowe – oczekiwania i wątpliwości. Sport
Wyczynowy, nr.3-4
Kosendiak J. 2006 – Projektowanie cykli treningowych w zespołowych grach sportowych.
Sport Wyczynowy, nr.1-2
9
Lasocki A. 1998 -
Podstawowe wiadomości o treningu lekkoatletycznym. Sportpress,
Warszawa,
Lasocki A. 2002 - Trening w skokach lekkoatletycznych. Sportpress, Warszawa,
Michalski W. 2001 - Bezpośrednie przygotowanie startowe juniorów uprawiających skok
wzwyŜ (W:) Lekkoatletyka w teorii i praktyce. AWF, Gdańsk.
Ozimek M., Bora P. 2003. Trening siły u sprintera w okresie bezpośredniego przygotowania
startowego do Ogólnopolskiej Olimpiady MłodzieŜy. W: Kierunki doskonalenia
treningu i walki sportowej. AWF Warszawa, s. 201-205.
Raczek J. 1991 - Podstawy szkolenia sportowego dzieci i młodzieŜy. RCMSKFiS, Warszawa,
Ratkowski W. 1995 – Struktura czasowa treningu w konkurencjach lekkoatletycznych. (W):
Lekkoatletyka; skoki, rzuty, wieloboje. AWF, Gdańsk
Sozański H., Tomaszewski R. 1995 - Skoki lekkoatletyczne. RCMSKFiS, Warszawa,
Sozański H. (red.) 1999 – Podstawy treningu sportowego, COS, Warszawa,
WaŜny Z. 1994 - Leksykon treningu sportowego. Studia i Monografie. AWF, Warszawa.
10
ANEKS
Realizacja kalendarza startów halowych i na stadionie w sezonie 2006
Lp
Data zawodów
Miejsce
Nazwa zawodów
1
27.01.06
Luksemburg
miting
2
4.02.06
Praga
miting
3
11.02.06
Walencja
miting
4
17.02.06
Dusseldorf
miting
5
25.02.06
Spała
HMP
6
26.02.06
Spała
HMP
7
8
5.03.06
10.03.06
Lievin
Moskwa
HPE
HMŚ
9
10
11
12
21.05.06
27.05.06
9.06.06
18.06.06
Warszawa
Biała Podlaska
Lille
Warszawa
AMP
LS
miting
Mem.J.Kusocińskiego
13
14
24.06.06
28.06.06
Szczecin
Malaga
Mecz POL-GER
PE
15
3.07.06
Ateny
miting
16
21-23.07.06
Bydgoszcz
MPS
17
18
19
20
21
22
28.07.06
30.07.06
7-13.08.06
22.08.06
26.08.06
2.09.06
Leverkusen
Norymberga
Goeteborg
Linz
ParyŜ
Wrocław
miting
miting
ME
miting
Decanation
LS
Wynik uzyskany
Zajęte
miejsce
200m-21.23(el)
200m-21.11(F)
60m-6.69(el)
60m-6.64(F)
60m-6.68(el)
60m-6.66 (F)
60m-6.71(el)
60m- 6.65(F)
60m-6.69 (el)
60m-6.67 (F)
I
200m-21.48(el)
200m-21.84(F)
60m-6.73
60m-6.70(el)
60m-6.64 (1/2 F)
200m-21.00 (+2.0)
100m-10.17 (+1.3)
100m-10.36 (+0.1)
100m-10.46 (+0.8)
4*100m-39.12
4*100m-38.68
100m-10.30 (+2.6)
4*100m- 39.07
100m-10.27 el.(+2.3)
100m -10.39 F(-0.3)
100m-10.23 el.(+1.0)
100m- 10.20 F(+0.8)
200m-20.87 el.(+0.4)
200m- 20.95 F (+0.1)
100m- 10.37 (+1.6)
4*100m-38.80
100m- 10.37el(+0.2)
100m- 10.32el(+0.8)
100m-10.23 ½ F(+1.5)
100m- 10.21F(+1.3)
4*100m-38.89 el
4*100m- 39.05
100m- 10.40 (+0.1)
100m- 10.38 (+0.4)
200m- 20.90 (+0.3)
IV
I
III
II
I
III
X
II
VII
III
VII,
I
IX
I
III
III
I
VI
II
VI
III
11