Wygnanie z raju

Wygnanie z raju
Autor - Jan Chodziński
Ludu wielki całego świata,
Poznaj dzieje swego brata,
GŁOS PANA BOGA / z zza sceny/
Przez Mnie stworzona i Mnie poddana,
Istoto ludzko, odbicie Pana,
Żyj zgodnie, wiecznie w rajskim ogrodzie,
Módl się do Stwórcy zawsze o wschodzie.
Adamie, Ewo, żyjcie jak w niebie,
Bo wszystko macie tylko dla siebie.
Nie wolno jeść wam z jabłoni tej,
Przez Mnie wskazanej i tylko Mej.
EWA
Patrz mój Adamie – jabłka czerwone,
Muszą być smaczne - choć zabronione,
Słyszałeś przecie jak wspomniał Pan,
W nich zło i dobro nie dane nam.
Czy dobrze widzę- na drzewie wąż,
Taki wesoły i kiwa wciąż,
Pójdę zobaczę co od nas chce,
O-już jabłuszko podaje mnie.
WĄŻ
Zerwij jabłuszko, zjedz je bez zgrozy,
Na pewno poznasz-plan Jego boży,
I będziesz piękna, wszystko wiedząca,
W raju i niebie dumnie krocząca.
EWA
Spróbuj Adamie jabłko soczyste,
Czerwone, smaczne, piękne i czyste,
strona 1 z 3
Powiedz czy tobie również smakuje,
To Adam Ewie dziś podziękuje.
Co to się stało, Pan woła nas,
Co mu powiemy, gdy spyta nas,
Czyśmy poleceń Jego słuchali,
I jabłek z tego drzewa nie rwali.
Chodź w gąszcze – tam się schowamy,
I udajemy – Pana nie znamy,
Niech pójdzie w niebo, tam Jego dom,
My tu schowani, tu jest nasz dom.
ANIOŁ
Przedwieczny Adam i żona
Ewa, przez węża zwiedziona,
Zerwała jabłko mimo zakazu,
I wyrzucona z Pana rozkazu.
ADAM I EWA
I od tej chwili straciliśmy raj,
Wokoło nas tylko złowrogi kraj;
Chwasty i osty, ciernie i krzaki,
Złe oraz straszne, duże zwierzaki.
LUDZIE PIERWOTNI / 2 OSOBY /
W słońcu od rana, aż do wieczora,
Ludzie kopali, aby ich rola,
Dała nasiona na placek marny,
Lub chleb gliniasty i prawie czarny.
ANIOŁ
Cztery tysiące lat, tak pracowali,
Często się bili i mało spali,
Boga swojego nie uwielbiali,
Nauki Jego nie stosowali.
strona 2 z 3
BÓG WSZECHMOGĄCY /z zza sceny/
Ja, Wszechmogący; cierpliwy i miłosierny,
Przez plagi karcę lud swój niewierny,
Zsyłam patriarchów oraz proroków,
Wiernych chcę zabrać w niebo obłoków.
PROROCY / dwie osoby /
Niepojęta miłość Boga naszego,
Ześle na ziemię Syna swojego,
Który posłuszny Ojcu swojemu,
Otworzy niebo tylko wiernemu…
Bóg kocha ludzi świata całego,
I pragnie zbawić - tylko wiernego,
Który wierzy Trójcy Świętej,
I Maryi Przenajświętszej.
CHOREOGRAFIA wg Jana Chodzińskiego
1. Głębia sceny obrazująca Biblijny Raj tj. drzewa, jabłonie owocujące różnych
gatunków. Drzewa mają być koloru białego, zielone liście, owoce w różnych kolorach.
W centrum obrazu piękna jabłoń z pięknymi, czerwonymi jabłkami. Wzdłuż pnia
okręcony czarny wąż , ze złotymi cętkami, głowa czerwona. Oprócz namalowanego w
wyżej określony sposób węża występuje czarny diabeł i on wygłasza kwestie węża.
Wąż występuje w dwóch postaciach. Akcja rozgrywa się na tle tego obrazu. Obraz
może być namalowany tak jak do jasełek, lub wycięty z papieru i umieszczony w głębi
na tylnej kurtynie. Całość pokolorować. Adam i Ewa młodzi i skąpo ubrani.
Zadowoleni jedzą jabłka.
2. Drugi obraz. Ciernie, krzaki, osty, spieczona ziemia, prażące słońce. Na tym tle
pracują uprawiając gracą ziemię wygnani z Raju Adam i Ewa. Źle ubrani w surowe
skóry, rozczochrani, zmęczeni z widocznymi ranami na nogach, spoceni. Zmartwieni i
wystraszeni. W przerwie jedzą suchy, spalony placek. Adam i Ewa zmieniają się w
Ludzi Pierwotnych. Występujący Prorocy jako kapłani – ubrani według wtedy
panującej mody wygłaszają swoje kwestie.
3. Uwaga: proponuję wystawienie tego utworu na scenie podczas odbywającej się
Parafiady.
strona 3 z 3