docJednostka modułowa 342[01].
download 
Reklamacja Transkrypt
Jednostka modułowa 342[01].
MINISTERSTWO EDUKACJI i NAUKI MINISTERSTWO EDUKACJI i NAUKI 342[01]/SP-2, SP-1/MEiN/2006. MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA TECHNIK ORGANIZACJI REKLAMY 342[01] Zatwierdzam Minister Edukacji i Nauki Warszawa 2006 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” Autorzy: mgr Donata Andrzejczak mgr Monika Knap mgr Małgorzata Sienna mgr inż. Andrzej Zając Recenzenci: mgr Mirosława Gastoł mgr Krystyna Kielan Opracowanie redakcyjne: dr inż. Zbigniew Kramek „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 1 Spis treści: I. 1. 2. II. III. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Wprowadzenie..................................................................................... Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie .............................................................................................. Opis pracy w zawodzie......................................................................... Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktycznowychowawczego................................................................................... Plany nauczania.................................................................................. Moduły kształcenia w zawodzie. ....................................................... Podstawy technik informacyjnych. .................................................. Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska........................................ Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej......................................................................................... Organizowanie procesu pracy.............................................................. Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych........................... Stosowanie technik graficznych i multimedialnych .............................. Historyczno- artystyczne podstawy reklamy. ................................. Ocenianie wartości i skuteczności reklamy.......................................... Projektowanie reklamy ......................................................................... Organizacja działalności reklamowej ............................................... Podejmowanie działalności gospodarczej............................................ Planowanie i organizacja pracy............................................................ Kształtowanie postaw odbiorców reklamy............................................ Opracowanie reklamy........................................................................... Przygotowanie reklamy do publikacji ................................................... Przygotowanie kampanii reklamowej ................................................... Język obcy zawodowy ....................................................................... Porozumiewanie się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego i ogólnotechnicznego............................................................................ Posługiwanie się językiem obcym w działalności reklamowej ............ Praktyka zawodowa............................................................................ Prowadzenie działalności reklamowej.................................................. Projektowanie i opracowanie reklamy.................................................. Przygotowanie i prowadzenie kampanii reklamowej............................ Grafika reklamowa.............................................................................. Stosowanie grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej................. Opracowanie reklam prasowych i wydawniczych ................................ „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 2 3 5 5 7 13 15 15 19 23 26 30 35 40 43 47 51 55 60 65 69 74 77 81 85 91 94 96 98 100 102 104 107 Wprowadzenie Celem kształcenia w zawodzie technik organizacji reklamy jest przygotowanie aktywnego, mobilnego i skutecznie działającego pracownika. Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga przygotowania ogólnego, opanowania podstawowych umiejętności zawodowych oraz kształcenia ustawicznego. Absolwent szkoły powinien charakteryzować się otwartością, komunikatywnością, wyobraźnią, zdolnością do doskonalenia umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Kształcenie modułowe charakteryzuje się tym, że: – preferowane są aktywizujące metody nauczania, – proces nauczania-uczenia się jest ukierunkowany na opanowanie przez uczniów umiejętności intelektualnych i praktycznych, – wykorzystywana jest w szerokim zakresie zasada transferu wiedzy i umiejętności, – poszczególne jednostki modułowe można modyfikować, aktualizować, uzupełniać, wymieniać oraz dostosowywać do potrzeb gospodarki i rynku pracy. Wprowadzenie do praktyki szkolnej modułowego programu nauczania umożliwia: − opanowanie podstawowych umiejętności zawodowych, − przygotowanie do pracy w zawodzie, głównie przez realizację zadań zbliżonych do tych, które są wykonywane na rzeczywistych stanowiskach pracy, − korelację i integrację treści kształcenia z różnych zakresów wiedzy. Układ treści kształcenia w programie umożliwia kształtowanie umiejętności zawodowych różnymi drogami w zależności od potrzeb, możliwości i zainteresowań uczniów. W strukturze programu wyróżnia się: – założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, – plany nauczania, – programy modułów i jednostek modułowych. Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: – cele kształcenia, – wykaz jednostek modułowych, – schemat układu jednostek modułowych, – literaturę. Program jednostki modułowej zawiera: – szczegółowe cele kształcenia, – materiał nauczania, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 3 ćwiczenia, środki dydaktyczne, wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia. Dydaktyczna mapa programu zamieszczona w założeniach programowo-organizacyjnych kształcenia w zawodzie, przedstawia schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Ma ona ułatwić planowanie i organizację procesu dydaktycznego. W programie przyjęto system kodowania modułów i jednostek modułowych zawierający następujące elementy: – symbol cyfrowy zawodu zgodnie z obowiązującą klasyfikacją zawodów szkolnictwa zawodowego, – symbol literowy oznaczający grupę modułów: O – dla modułu ogólnozawodowego, Z – dla modułów zawodowych, S – dla modułu specjalizacyjnego. – cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej wyodrębnionej w module jednostki modułowej. Przykładowy zapis kodowania modułu: 342[01].O1 342[01] – symbol cyfrowy zawodu: technik organizacji reklamy, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. – – – – Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 342[01]. O1.01 342[01] – symbol cyfrowy zawodu: technik organizacji reklamy, O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy technik informacyjnych. 01 – pierwsza jednostka modułowa wyodrębniona w module O1: Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 4 I. Założenia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie 1. Opis pracy w zawodzie Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik organizacji reklamy może podejmować pracę w: – agencjach i studiach reklamowych, – przedsiębiorstwach produkcyjnych i handlowych w działach marketingu i reklamy, – biurach ogłoszeń, – środkach masowego przekazu w działach promocji, – agencjach scenariuszowych i studiach graficznych, – agencjach do kontaktów z prasą, – agencjach do kształtowania opinii publicznej. Zadania zawodowe: – pozyskiwanie klientów do współpracy z agencjami reklamowymi i mediami, – określanie celów reklamowych oraz sposobów ich realizacji, – gromadzenie informacji niezbędnych do realizacji zadań reklamowych, – projektowanie oraz produkcja przekazu reklamowego odpowiednio do strategii marketingowej i rodzaju mediów, – publikacje przekazu reklamowego w różnych typach mediów, – prowadzenie badań o charakterze reklamowym, – organizacja działalności promocyjnej i wystawienniczej, – zarządzanie budżetem reklamodawcy. Umiejętności zawodowe W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umieć: – określać cele działalności reklamowej, – wykorzystywać wiedzę z zakresu ekonomii, psychologii i socjologii pracy, komunikacji i środków przekazu w procesie organizacji reklamy, – opracowywać oferty handlowe dotyczące sprzedaży usług reklamowych, – stosować metody badań rynku reklamy, – dobierać środki i nośniki reklamy, – wykorzystywać technologię informacyjną, – stosować różne techniki reklamy, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 5 – prowadzić negocjacje i rozmowy handlowe w ramach współpracy – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – z klientami i firmami, opracowywać werbalne, dźwiękowe i wizualne koncepcje reklamy, w tym scenariusze, teksty i slogany reklamowe, stosować różne rodzaje kompozycji plastycznej, dźwięku i obrazu oraz liternictwa w pracach projektowych, opracowywać graficzne projekty reklamy wizualnej, opracowywać scenariusze reklamy radiowej i telewizyjnej, nadzorować prace przygotowalni poligraficznej i drukarni, organizować sesje fotograficzne i filmowe na potrzeby reklamy, przygotowywać produkcję filmów reklamowych i reklam radiowych, organizować produkcję dźwiękowych nagrań reklamowych, planować, rezerwować i dokonywać zakupu powierzchni i czasu reklamowego w różnych rodzajach mediów, testować projekty i przekazy reklamowe przed ich publikacją, oceniać skuteczność i efektywność kampanii reklamowej, organizować działalność wystawienniczą oraz sprzedaż reklamy, organizować działalność informacyjną, organizować promocję sprzedaży towarów i usług reklamowych, współpracować z klientami, firmami polskimi i zagranicznymi, oceniać komunikacyjną, artystyczną i estetyczną wartość przygotowywanych reklam, sporządzać budżet kampanii reklamowej, pozyskiwać informacje o aktualnych trendach w reklamie, porozumiewać się w języku obcym w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań zawodowych, przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, przestrzegać przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej, przestrzegać przepisów prawa dotyczących wykonywanych zadań zawodowych, udzielać pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, kierować zespołem pracowników, korzystać z różnych źródeł informacji oraz z doradztwa specjalistycznego, prowadzić działalność gospodarczą. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 6 2. Zalecenia dotyczące organizacji procesu dydaktycznowychowawczego Proces kształcenia zawodowego według modułowego programu nauczania dla zawodu technik organizacji reklamy może być realizowany w szkole policealnej dwuletniej i rocznej. Program nauczania obejmuje kształcenie ogólnozawodowe, zawodowe i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia orientację w zawodzie i ułatwia ewentualną zmianę zawodu. Kształcenie zawodowe ma na celu przygotowanie absolwentów szkoły do realizacji zadań na typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Kształcenie specjalizacyjne ma na celu ukierunkowanie oraz pogłębianie wiedzy i umiejętności dotyczących określonego zakresu pracy w zawodzie. Treści programowe modułów i jednostek modułowych wyodrębnionych w poszczególnych modułach opracowano zgodnie z obowiązującą metodologią konstruowania modułowych programów nauczania. Program zawiera jeden moduł ogólnozawodowy, cztery moduły zawodowe, jeden moduł specjalizacyjny. Moduł 342[01].O1: Podstawy technik informacyjnych zawiera ogólnozawodowe treści programowe stanowiące podstawę do prowadzenia procesu kształcenia zawodowego. Moduł składa się z pięciu jednostek modułowych obejmujących treści programowe wspólne dla zawodów przyporządkowanych do profilu licealnego Zarządzanie informacją. Programy jednostek modułowych wyodrębnionych w module obejmują tematykę dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów prawa i podstaw ekonomii, organizacji procesu pracy, informacyjnych technik biurowych, technik graficznych i multimedialnych. Moduł 342[01].Z1: Historyczno-artystyczne podstawy reklamy składa się z dwóch jednostek modułowych zawierających treści programowe dotyczące oceny wartości i skuteczności reklamy oraz projektowania reklamy. Moduł 342[01].Z2: Organizacja działalności reklamowej składa się z sześciu jednostek modułowych obejmujących treści programowe dotyczące podejmowania działalności gospodarczej, planowania i organizacji pracy, kształtowania postaw odbiorców reklamy, opracowania reklamy, przygotowania reklamy do publikacji, przygotowania kampanii reklamowej. Moduł 342[01].Z3: Język obcy zawodowy składa się z dwóch jednostek modułowych obejmujących treści kształcenia dotyczące porozumiewania się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 7 i ogólnotechnicznego, posługiwania się językiem obcym w działalności reklamowej. Moduł 342[01].Z4: Praktyka zawodowa składa się z trzech jednostek modułowych obejmujących treści programowe dotyczące prowadzenia działalności reklamowej, projektowania i opracowywania reklamy, przygotowywania i prowadzenia kampanii reklamowej. Moduł 342[01].S1: Grafika reklamowa składa się z dwóch jednostek modułowych zawierających specjalizacyjne treści programowe dotyczące grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej oraz reklamy prasowej i wydawniczej. Wykaz modułów i jednostek modułowych Symbol modułu i jednostki modułowej Nazwa modułu i jednostki modułowej 342[01].O1 Podstawy technik informacyjnych 342[01].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej Organizowanie procesu pracy Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych Stosowanie technik graficznych i multimedialnych Historyczno- artystyczne podstawy reklamy Ocenianie wartości i skuteczności reklamy Projektowanie reklamy Organizacja działalności reklamowej Podejmowanie działalności gospodarczej Planowanie i organizacja pracy Kształtowanie postaw odbiorców reklamy Opracowanie reklamy Przygotowanie reklamy do publikacji Przygotowanie kampanii reklamowej 342[01].O1.02 342[01].O1.03 342[01].O1.04 342[01].O1.05 342[01].Z1 342[01].Z1.01 342[01].Z1.02 342[01].Z2 342[01].Z2.01 342[01].Z2.02 342[01].Z2.03 342[01].Z2.04 342[01].Z2.05 342[01].Z2.06 Orientacyjna liczba godzin na realizację „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 8 468 24 45 70 170 159 324 132 192 492 48 74 72 106 96 96 342[01].Z3 Język obcy zawodowy 342[01].Z3.01 Porozumiewanie się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego i ogólnotechnicznego Posługiwanie się językiem obcym w działalności reklamowej 342[01].Z3.02 342[01].Z4 Praktyka zawodowa 342[01].Z4.01 342[01].Z4.02 Prowadzenie działalności reklamowej Projektowanie i opracowanie reklamy Przygotowanie i prowadzenie kampanii reklamowej 342[01].Z4.03 342[01].S1 342[01].S1.01 342[01].S1.02 Grafika reklamowa Stosowanie grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej Opracowanie reklam prasowych i wydawniczych Razem 256 96 160 160 40 50 70 160 80 80 1860 Orientacyjna liczba godzin na realizację programu dotyczy procesu kształcenia w dwuletniej szkole policealnej dla młodzieży. Na podstawie zamieszczonego wykazu oraz schematów układu jednostek modułowych w poszczególnych modułach sporządzono dydaktyczną mapę programu. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 9 Dydaktyczna mapa programu 342[01].O1 342[01].O1.01 342[01].O1.02 342[01].O1.04 342[01].O1.03 342[01].O1.05 342[01].Z1 342[01].Z2 342[01].Z2.01 342[01].Z1.01 342[01].Z1.02 342[01].Z2.02 342[01].Z2.03 342[01].Z2.04 342[01].Z2.05 342[01].Z2.06 342[01].Z3 342[01].Z4 342[01].Z3.01 342[01].Z4.01 342[01].Z3.02 342[01].Z4.02 342[01].Z4.03 342[01].S1 342[01].S1.01 342[01].S1.02 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 10 Dydaktyczna mapa programu stanowi schemat powiązań między modułami i jednostkami modułowymi oraz określa kolejność ich realizacji. Należy korzystać z niej podczas planowania zajęć dydaktycznych. Zmiana kolejności realizacji modułów i programów jednostek modułowych powinna być poprzedzona szczegółową analizą dydaktycznej mapy programu oraz tematyki jednostek modułowych. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni posiadać umiejętności dotyczące kształcenia modułowego, prowadzenia zajęć z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania, pomiaru dydaktycznego. Powinni również posiadać umiejętność projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych stanowiących dydaktyczną obudowę programów jednostek modułowych. Podana w tabeli orientacyjna liczba godzin na realizację programów jednostek modułowych może ulegać zmianie w zależności od stosowanych metod nauczania, środków dydaktycznych oraz aktualnych potrzeb edukacyjnych. Nauczyciele powinni kształtować zainteresowania uczniów zawodem, wskazywać możliwości dalszego kształcenia oraz nabywania nowych umiejętności zawodowych. Powinni również kształtować pożądane postawy uczniów, jak: odpowiedzialność, kreatywność oraz dbałość o jakość pracy, poszanowanie dla pracy innych osób, dbałość o racjonalne stosowanie materiałów, poszanowanie prawa, dbałość o kształtowanie wizerunku zakładu pracy. Nauczyciele realizujący modułowy program nauczania powinni uwzględniać zmiany, jakie zachodzą na rynku reklamy. Realizacja celów kształcenia powinna odbywać się z zastosowaniem aktywizujących metod nauczania. Do takich metod pracy zalicza się: metodę przypadków, inscenizacji, dyskusji dydaktycznej, projektów, tekstu przewodniego, ćwiczeń praktycznych. Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych, nagrań audio i wideo, organizowanie wycieczek do muzeów, galerii, agencji reklamowych, studiów nagrań, na targi i wystawy. Uczniowie powinni pracować zarówno indywidualnie, jak i w grupach. Należy zwracać uwagę na samodzielną pracę uczniów pod kierunkiem nauczyciela, korzystanie z różnych źródeł informacji, jak: podręczniki, poradniki, literatura, Internet, katalogi, foldery, instrukcje i pozatekstowe źródła informacji. Treści kształcenia należy aktualizować, uwzględniać współczesne technologie, materiały, narzędzia i sprzęt. Istotnym elementem procesu dydaktycznego jest sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów. Wskazane jest prowadzenie badań diagnostycznych, kształtujących i sumatywnych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 11 Celem badań diagnostycznych prowadzonych na początku procesu kształcenia jest określenie poziomu oraz zakresu wiedzy i umiejętności uczniów. Wyniki badań należy wykorzystywać w trakcie realizacji programu nauczania. Celem badań kształtujących prowadzonych w trakcie realizacji programu jest dostarczanie bieżących informacji dotyczących efektywności procesu nauczania-uczenia się. Uzyskiwane informacje pozwalają na dokonywanie korekty organizacji i realizacji procesu kształcenia. Celem badań sumatywnych prowadzonych na zakończenie realizacji programów jednostek modułowych jest ocena stopnia realizacji celów kształcenia. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się systematycznie w trakcie realizacji programu. Kontrola i ocena osiągnięć uczniów może być dokonywana z zastosowaniem: - sprawdzianów ustnych i pisemnych, - testów osiągnięć szkolnych, - obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań, - sprawdzianów praktycznych, - testów typu próba pracy. Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela opracowania kryteriów oceniania, testów osiągnięć, arkuszy obserwacji oraz arkuszy oceny postępów. Przez proces oceniania uświadamia się uczniom poziom ich osiągnięć w stosunku do wymagań edukacyjnych, wdraża się do systematycznej pracy, samokontroli i samooceny. Szkoła realizująca modułowy program nauczania powinna posiadać odpowiednie warunki lokalowe, wyposażenie techniczne i dydaktyczne. Szkoła kształcąca w zawodzie technik organizacji reklamy powinna posiadać: − pracownię plastyczną, − pracownię komputerową, − pracownię technik reklamy, − pracownię fotograficzną, − pracownię multimedialną. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 12 II. Plany nauczania PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik organizacji reklamy 342[01] Podbudowa programowa: szkoła dająca wykształcenie średnie. Dla młodzieży Lp. Moduły kształcenia w zawodzie Liczba Liczba godzin Liczba godzin tygodniowo godzin tygodniowo w dwuletnim w dwuletnim w dwuletnim okresie okresie okresie nauczania nauczania nauczania Semestry I–IV 1. 2. 3. 4. 5. Podstawy technik informacyjnych Historyczno-artystyczne podstawy reklamy Organizacja działalności reklamowej Język obcy zawodowy Grafika reklamowa Razem Dla dorosłych 13 Semestry I–IV Forma Forma stacjonarna zaoczna 10 177 9 7 123 15 11 205 8 5 50 5 4 37 109 68 682 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 13 PLAN NAUCZANIA Szkoła policealna Zawód: technik organizacji reklamy 342[01] Podbudowa programowa: liceum profilowane o profilu: zarządzanie informacją Dla młodzieży Lp. Moduły kształcenia w zawodzie 1. 2. 3. 4. Historyczno-artystyczne podstawy reklamy Organizacja działalności reklamowej Język obcy zawodowy Grafika reklamowa Razem Dla dorosłych Liczba godzin Liczba godzin Liczba godzin tygodniowo tygodniowo w rocznym w rocznym okresie w rocznym okresie nauczania okresie nauczania nauczania Semestry I–II Semestry I–II Forma Forma stacjonarna zaoczna 8 6 108 12 9 162 7 5 32 5 4 24 94 68 432 Praktyka zawodowa: 4 tygodnie „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 14 III. Moduły kształcenia w zawodzie Moduł 342[01].O1 Podstawy technik informacyjnych 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – posługiwać się narzędziami pracy i dokonywać ich konserwacji, – dbać o estetykę stanowiska pracy, – przewidywać zagrożenia dla środowiska związane z procesem pracy, – posługiwać się podstawową terminologią dotyczącą prawa pracy, – identyfikować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej, – interpretować informacje ekonomiczne dotyczące pracy w zawodzie, – stosować narzędzia informatyczne w trakcie prac biurowych, – wykorzystywać techniki graficzne i multimedialne podczas realizacji zadań, – przygotowywać plan rozwoju zawodowego, – stosować aktywne metody poszukiwania pracy, – stosować racjonalne zasady postępowania w trakcie realizacji zadań, – posługiwać się i zarządzać informacją, – posługiwać się językiem angielskim. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].O1.01 342[01].O1.02 342[01].O1.03 342[01].O1.04 342[01].O1.05 Nazwa jednostki modułowej Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej Organizowanie procesu pracy Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych Stosowanie technik graficznych i multimedialnych Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 15 Orientacyjna liczba godzin na realizację 24 45 70 170 159 468 3. Schemat układu jednostek modułowych 342[01].O1 Podstawy technik informacyjnych 342[01].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 342[01].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 342[01].O1.03 Organizowanie procesu pracy 342[01].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 342[01].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 16 4. Literatura Aaland M.: Photoshop 5.5. Zastosowanie w Internecie. Helion, Gliwice 2002 Bain S.: CoreIDRAW 10. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2002 Białecki K.: Podstawy marketingu. Wyższa Szkoła Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego. Warszawa 2002 Brown T., Scrimger R., Miller R.: Windows 2000 Server. Helion, Gliwice 2001 Danowski B.: FrontPage 2000. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 Danowski B.: Nero Burining ROM. Nagrywanie płyt CD. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Dołęgowski B.: Bezpieczeństwo pracy przy obsłudze komputerów. ODDK, Gdańsk1999 Fedderna H.: Microsoft Access wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Florek L., Zieliński T.: Prawo pracy. C. H. Beck, Warszawa 2003 Flynn D.: Tworzenie cyfrowego wideo. Helion, Gliwice 2002 Forte S.: Access 2000. Helion, Gliwice 2001 France S.C.: Ekonomia: angielsko-polski słownik tematyczny. Wydawnictwo Naukowe PWM, Warszawa 2002 Georges G.: Techniki obróbki zdjęć cyfrowych. Praktyczne projekty. Helion, Gliwice 2001 Ivens K., Carlberg, C.: Excel 2002 PL. Helion, Gliwice 2002 Jaślan H., Jaślan J.: Słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej angielsko-polski. WP, Warszawa 2001 Kaczmarczyk S.: Badania marketingowe: metody i techniki. PWE, Warszawa 2002 Kalina-Prasznic U.: Encyklopedia prawa, (red.). C. H. Beck, Warszawa 2000 Korbecki M.: Komputerowe przetwarzanie dźwięku: MIKOM, Warszawa 1999 Kowalczyk G.: Excel 2000 PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Kowalczyk G.: MS Word 2002/XP. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2001 Kowalczyk G.: Word 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2003 Kwaśny A.: Od skanera do drukarki. Helion, Gliwice 2002 London S., London D.: Flash 5. MIKOM, Warszawa 2001 Margulis D.: Photoshop 6. Korekcja i separacja. Vademecum profesjonalisty. Helion, Gliwice 2003 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 17 Miller D.: CorelDRAW 9. Zaawansowane techniki. Biblia. Helion, Gliwice 2001 Minasi M., Christiansen E., Shapar K,: Windows 98 PL. Helion, Gliwice 1999 Nałęcz M., Porzecka B.: Kodeks pracy wraz z indeksem rzeczowym. (red.). C. H. Beck. Warszawa 2003 Oberlan Ł.: Fotografia cyfrowa. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Oberlan Ł.: Photoshop 6. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ogletree T.W.: Windows XP PL. Księga eksperta. Helion, Gliwice 2002 Ogórek B.: Corel PHOTO-PAINT 10. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ożga E.: Słownik terminologii prawniczej. Cz. 1-2. Branta, Bydgoszcz 1997-1998 Pasek J.: Flash 5. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2000 Pociecha J.: Metody statystyczne w badaniach marketingowych. PWN, Warszawa 1996 Prawo autorskie. Praca zbiorowa Barta J. (red.) C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 2003 Rószkiewicz M.: Narzędzia statystyczne w analizach marketingowych. C.H. Beck, Warszawa 2002 Rybicki Z. (red.): Mała encyklopedia prawa. PWN, Warszawa 1980 Steinbrink B.: Multimedia u progu technologii XXI wieku. Robornatic, Wrocław 1993 Stinson C., Dodge M.: Microsoft Excel wersja 2002 dla ekspertów. Wydawnictwo RM, Warszawa 2003 Szeliga M.: MS Office 2002/XP. Ćwiczenia zaawansowane. Helion, Gliwice 2002 Szeliga M.: Windows XP Professional PL. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice 2002 Ulrich K.: Po prostu Flesh MX. . Helion, Gliwice 2003 Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji: komentarz. Praca zbiorowa. Szwaja J. (red.). C.H. Beck, Warszawa 2000 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 18 Jednostka modułowa 342[01].O1.01 Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej, – określić podstawowe obowiązki pracodawcy i pracownika dotyczące zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, – określić konsekwencje naruszenia przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania zadań zawodowych, – posłużyć się wewnętrznymi zaleceniami i regulaminami dotyczącymi pracy na określonych stanowiskach, – zidentyfikować czynniki niebezpieczne i szkodliwe występujące w pracy oraz określić sposoby ograniczania ich i eliminacji, – ocenić zagrożenia wynikające z niewłaściwego użytkowania urządzeń elektrycznych, – zareagować w przypadku zaistnienia pożaru zgodnie z instrukcją przeciwpożarową, – poinformować służby ratownicze zgodnie z przyjętymi procedurami postępowania, – udzielić pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, – zastosować zasady ochrony środowiska, – określić rodzaj materiałów przeznaczonych do ponownego przetwarzania. 2. Materiał nauczania Prawna ochrona pracy. Czynniki szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe i niebezpieczne występujące w procesie pracy. Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej. Zagrożenia pożarowe, zasady ochrony przeciwpożarowej. Zasady wykorzystywania środków gaśniczych. Zasady ochrony środowiska na stanowisku pracy. Organizacja pierwszej pomocy w wypadkach przy pracy. Selekcja i utylizacja odpadów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 19 3. Ćwiczenia · Określanie praw i obowiązków pracownika i pracodawcy dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na podstawie kodeksu pracy. · Rozpoznawanie znaków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. · Rozpoznawanie zagrożeń wypadkowych związanych z procesem pracy. · Udzielanie pierwszej pomocy osobie porażonej prądem elektrycznym (w warunkach symulacyjnych). · Udzielanie pierwszej pomocy osobie ze złamaną kończyną. · Informowanie służb ratowniczych o zaistniałym zdarzeniu (w warunkach symulacyjnych). · Dobieranie środków gaśniczych odpowiednio do źródła pożaru. · Wykonywanie sztucznego oddychania z zastosowaniem fantomu. · Segregowanie odpadów oraz określanie ich przydatności do ponownego przetwarzania. 4. Środki dydaktyczne Teksty przewodnie. Kodeks pracy. Polskie Normy dotyczące bhp i zasad ergonomii. Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. Regulaminy i instrukcje dotyczące obsługi urządzeń stwarzających zagrożenia. Sprzęt gaśniczy. Filmy dydaktyczne. Programy komputerowe. Foliogramy. Dokumentacja dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy. Fantom do nauki udzielania pierwszej pomocy. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki modułowej obejmuje podstawową terminologię dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, zasady kształtowania bezpiecznych warunków pracy oraz ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa pracy. Podczas realizacji programu należy zwracać uwagę na obowiązki pracownika i pracodawcy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochronę zdrowia w procesie pracy, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 20 skutki nieprzestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. Ważne jest kształtowanie przekonań uczniów, że ochrona zdrowia i życia człowieka w środowisku pracy jest wartością nadrzędną. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć dostrzegać zagrożenia dla zdrowia lub życia, a także je ograniczać lub eliminować. Dotyczy to w szczególności pracy z urządzeniami elektrycznymi. Wskazane jest, aby w procesie kształcenia stosować aktywizujące metody nauczania: inscenizacji, przypadków, dyskusji dydaktycznej, przewodniego tekstu, ćwiczeń praktycznych, gier symulacyjnych. Program jednostki modułowej należy realizować w pracowni wyposażonej w niezbędne środki dydaktyczne. Zajęcia powinny odbywać się w grupie liczącej 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Podczas realizacji ćwiczeń uczniowie powinni opanować umiejętności rozpoznawania i stosowania sprzętu gaśniczego, wykonywania czynności związanych z udzielaniem pomocy osobom poszkodowanym. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie postępów uczniów powinno odbywać się w sposób systematyczny na podstawie określonych kryteriów. Sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów może odbywać się za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką), zamknięte (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane przez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów podczas realizacji ćwiczeń w warunkach symulacyjnych. W procesie sprawdzania i oceniania pracy uczniów należy zwracać uwagę na wykonywanie pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, dobieranie i stosowanie sprzętu przeciwpożarowego oraz środków gaśniczych. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń oraz rozwiązanie testu osiągnięć. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 21 Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów, ustne i pisemne sprawdziany wiedzy. W trakcie sprawdzianów ustnych należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii oraz poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń i zadań zleconych przez nauczyciela. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji programu jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 22 Jednostka modułowa 342[01].O1.02 Stosowanie przepisów prawa i zasad ekonomii w działalności informacyjnej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – posłużyć się podstawową terminologią ekonomiczną, – zdefiniować pojęcia: marketing, strategia marketingowa, – zastosować metody marketingowe w działalności informacyjnej, – podjąć współpracę ze środkami masowego przekazu w trakcie organizowania działalności informacyjnej, – określić podstawy prawne oraz źródła finansowania działalności informacyjnej, – sporządzić kalkulację usług informacyjnych, – zastosować metody badań rynkowych podczas działalności informacyjnej, – posłużyć się materiałami statystycznymi, – zinterpretować wpływ błędu danych na wynik działań informacyjnych, – zastosować podstawową terminologię dotyczącą prawa i etyki, – zastosować przepisy prawa w procesie organizacji i prowadzenia działalności informacyjnej, – posłużyć się kodeksem pracy w realizacji zadań zawodowych, – zastosować przepisy prawa dotyczące ochrony własności intelektualnej. 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia ekonomiczne i prawne. Marketing i reklama. Badania rynkowe. Elementy statystyki opisowej. Przepisy prawa pracy. Prawo o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 3. Ćwiczenia · Określanie zasad promocji ośrodka informacji i usług informacyjnych. · Opracowanie projektu promocji ośrodka informacji. · Dobieranie metod badań rynkowych i potrzeb użytkowników informacji. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 23 · Przygotowanie kwestionariusza wywiadu i ankiety. · Wyszukiwanie i interpretowanie określonych informacji w roczniku statystycznym. · Wyszukiwanie aktów prawnych w Dzienniku Ustaw w wersji papierowej i elektronicznej. · Sporządzanie kalkulacji kopiowania dokumentów w ośrodku informacji. 4. Środki dydaktyczne Katalogi i materiały reklamowe dotyczące działalności informacyjnej. Kwestionariusze badań rynkowych. Roczniki statystyczne. Kodeks pracy. Ustawa o ochronie własności intelektualnej. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Dziennik Ustaw w formie elektronicznej. Encyklopedie i słowniki specjalistyczne. Foliogramy. Komputerowe bazy danych. Internet. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki dotyczy wybranych zagadnień prawnych i ekonomicznych oraz zagadnień związanych z działalnością informacyjną. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest zwracanie uwagi na zapoznanie uczniów z podstawowymi przepisami regulującymi działalność informacyjną. Należy również zwracać uwagę na zastosowanie metod marketingowych i zasad prowadzenia reklamy podczas działalności informacyjnej. Do osiągnięcia celów kształcenia wskazane jest zastosowanie wykładu informacyjnego, dyskusji dydaktycznej i metod problemowych. W trakcie realizacji treści programowych wskazane jest prezentowanie foliogramów, przeglądanie witryn internetowych ośrodków informacji, organizowanie wycieczek do ośrodków informacji. Zajęcia powinny być prowadzone w pracowni komputerowej. Wskazane jest organizowanie wycieczek do ośrodków informacji, bibliotek, agencji reklamowych, instytucji zajmujących się badaniami rynku. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 24 Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest stosowanie indywidualnej i grupowej formy pracy uczniów. Praca w grupach, głównie podczas wykonywania ćwiczeń powinna prowadzić do nabywania przez uczniów umiejętności niezbędnych do prowadzenia działalności zawodowej, jak: komunikowanie się, prezentowanie wyników, współpraca z zespołem. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się systematycznie podczas realizacji programu jednostki na podstawie określonych kryteriów. Oceniając osiągnięcia uczniów należy zwracać uwagę na poprawne posługiwanie się terminologią prawno-ekonomiczną, określanie przepisów regulujących działalność informacyjną, dobór metod marketingowych do działalności informacyjnej. Oceny osiągnięć uczniów można dokonywać na podstawie: – sprawdzianów ustnych i pisemnych, – testów osiągnięć szkolnych, – obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań w warunkach rzeczywistych i symulacyjnych. Na zakończenie realizacji programu jednostki wskazane jest przeprowadzenie testu osiągnięć z zadaniami otwartymi i zamkniętymi. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną oraz indywidualne wypowiedzi uczniów. Podczas oceny dokonywanej w formie ustnej należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, posługiwanie się właściwą terminologią, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania zadań, dokładność i sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 25 Jednostka modułowa 342[01].O1.03 Organizowanie procesu pracy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – zastosować normy społeczne: prawne, etyczne, estetyczne, językowe i zwyczajowe, – określić wpływ organizacji pracy na efektywność działalności, – zastosować zasady racjonalnego działania, – ocenić merytoryczną i estetyczną wartość przygotowanych informacji, – wykorzystać różne źródła informacji dotyczące organizacji procesu pracy, – określić czynniki optymalizujące współdziałanie jednostki z grupą, – wykorzystać aktualne informacje techniczne i technologiczne w działalności informacyjnej, – określić działania niezbędne do organizacji wystaw, targów i konferencji, – zastosować aktywne metody poszukiwania pracy, – określić mechanizmy rządzące zachowaniami ludzi, – rozwiązać problemy dotyczące zatrudnienia. 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Normy społeczne. Organizacja procesu pracy. Organizacja i efektywność pracy. Wartość i źródła informacji. Konferencje, warsztaty, sympozja. Elektroniczne czasopisma zawodowe jako forma komunikowania się pracowników informacji. Aktywne poszukiwanie pracy. Zasady komunikowania się. Umiejętności komunikacyjne. Rozwiązywanie problemów związanych z zatrudnieniem. Zarządzanie zasobami ludzkimi. Etyka zawodowa, rodzaje zachowań, współpraca z zespołem. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 26 3. Ćwiczenia · Prezentowanie własnych umiejętności podczas rozmowy kwalifikacyjnej (w warunkach symulacyjnych). · Określanie sposobów aktywnego poszukiwania pracy. · Rozwiązywanie określonych problemów (w warunkach symulacyjnych). · Sporządzanie listu motywacyjnego i CV. · Określanie zasad współpracy z zespołem. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Wzory listów motywacyjnych i CV. Artykuły z czasopism drukowanych i elektronicznych dotyczących komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Oprogramowanie systemowe. Filmy dydaktyczne. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki obejmuje tematykę dotyczącą aktywnego poszukiwania pracy, organizacji procesu pracy oraz komunikowania się w środowisku pracowników informacji. Program jednostki powinien być realizowany z wykorzystaniem aktywizujących metod nauczania. Wskazane jest, aby ćwiczenia praktyczne były wykonywane przez uczniów indywidualnie lub w małych grupach. Intensywny rozwój nauki i techniki oraz napływ różnorodnych informacji wymagają ciągłego podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowywania się. Zajęcia dotyczące aktywnego poszukiwania pracy, planowania rozwoju zawodowego, komunikacji interpersonalnej mają duże znaczenie w procesie kształcenia. Zajęcia tego typu mogą być realizowane w warunkach symulacyjnych z zastosowaniem metody dramy oraz studium przypadku. Umiejętności interpersonalne należy kształtować poprzez prezentację filmów dydaktycznych. Wskazane jest stosownie metody ćwiczeń praktycznych dotyczących autoprezentacji podczas rozmowy kwalifikacyjnej w warunkach symulacyjnych, rozwiązywania określonych problemów, planowania rozwoju zawodowego, sporządzania listu motywacyjnego i CV. Podstawowa tematyka programu jednostki dotyczy organizacji procesu pracy. W trakcie zajęć należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, elementy etyki zawodowej, współpracę „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 27 z zespołem, zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie jakością, umiejętności komunikacyjne, metody badań usług informacyjnych, podejmowanie decyzji dotyczących organizacji procesu pracy, rozwiązywanie problemów. Tematyka programowa może być realizowana z zastosowaniem wykładu informacyjnego i problemowego, studium przypadków oraz ćwiczeń praktycznych z wykorzystaniem oprogramowania komputerowego. Tematyka dotycząca sporządzania dokumentów związanych z poszukiwaniem pracy powinna być realizowana w pracowni komputerowej. Uczniowie powinni mieć zapewniony dostęp do komputerów z odpowiednim oprogramowaniem. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane w trakcie realizacji programu jednostki modułowej zgodnie z określonymi kryteriami. Ocena osiągnięć powinna dostarczać informacji dotyczących zakresu i poziomu opanowania przez uczniów umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia. Wskazane jest stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, sprawdzianów praktycznych, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów. Do podstawowych kryteriów oceniania należy zaliczyć: - posługiwanie się poprawną terminologią, - dokładność wykonania zadań, - dobór języków informacyjnych do realizacji określonych zadań, - organizację stanowiska pracy, - poprawność porozumiewania się, - umiejętność korzystania z literatury zawodowej, - poprawność organizowania działalności informacyjnej. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi poprawne i samodzielne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów i ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, stosowanie właściwej terminologii, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się można sprawdzać poprzez obserwację czynności uczniów. Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 28 Testy osiągnięć powinny być stosowane w trakcie i po zakończeniu realizacji programu jednostki. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz organizacyjnych form pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 29 Jednostka modułowa 342[01].O1.04 Wykorzystywanie informacyjnych technik biurowych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – rozróżnić urządzenia i części zestawu komputerowego, – zdefiniować pojęcia: pamięć masowa, pamięć operacyjna, – wyjaśnić funkcje urządzeń wejścia-wyjścia, – określić wpływ typu procesora, jego szybkości, rodzaju płyty głównej i pojemności pamięci operacyjnej na pracę komputera, – określić podstawowe zadania systemu operacyjnego, – posłużyć się systemem Windows do wykonania określonych zadań, – dokonać konfiguracji środowiska pracy w systemie Windows, – zastosować wybrane urządzenia peryferyjne, – zainstalować i skonfigurować określony sprzęt i oprogramowanie w systemie Windows, – scharakteryzować typowe usługi sieciowe, – zastosować sieć komputerową do wykonania określonych zadań, – posłużyć się drukarką lokalną i sieciową, – wykorzystać Internet do wyszukiwania informacji, – posłużyć się pocztą elektroniczną do przesyłania listów i załączników, – przetworzyć i sformatować zadane dokumenty, – skomponować tekst z grafiką i tabelami z zastosowaniem techniki OLE, – posłużyć się technikami pracy grupowej w czasie pracy z dokumentami, – zastosować korespondencję seryjną do tworzenia etykiet adresowych, – posłużyć się wybranymi programami do korekty błędów, – zaplanować prezentacje, – posłużyć się arkuszem kalkulacyjnym, – zastosować wybrane funkcje arkusza kalkulacyjnego, – zaprojektować wykresy do prezentacji danych z arkusza, – zastosować sortowanie, filtrowanie oraz podsumować dane na listach w arkuszu kalkulacyjnym, – skonstruować tabelę i wykres, – zaproponować makropolecenia do automatyzacji pracy z arkuszem kalkulacyjnym, – zaprojektować relacyjną bazę danych, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 30 – – – – – – – – – skonstruować tabele z danymi, zaprojektować klucze i określić relacje między tabelami, zastosować podstawowe operacje na danych w tabelach, zaprojektować zapytania i transakcje, zastosować instrukcje języka SQL, dobrać formularze do filtrowania danych, zaplanować i wydrukować raporty z baz danych, utworzyć makropolecenia do automatyzacji pracy z bazą, posłużyć się terminologią zawodową w języku angielskim. 2. Materiał nauczania Płyty główne mikrokomputerów. Pamięci operacyjne. Procesory. Gniazda rozszerzeń – standardy: ISA, EISA, PCI, AGP, SCSI. Pamięci masowe. Karty graficzne, wideo, akceleratory. Urządzenia peryferyjne. Zasilacze awaryjne. Obiekty w systemie Windows. Aplikacje i programy dla środowiska Windows. Sieci: Microsoft Network, Internet. Usługi: WWW, FTP, poczta elektroniczna, współdzielenie zasobów. Organizer osobisty. Wprowadzanie, edycja i formatowanie treści dokumentu. Tabele, wykresy i grafika w dokumentach. Dokumenty korespondencji seryjnej. Korekta pisowni, gramatyki i stylu dokumentu. Drukowanie dokumentu. Planowanie prezentacji. Projektowanie prezentacji z tekstem, tabelami, wykresami i grafiką. Praca z szablonami prezentacji. Drukowanie treści prezentacji. Arkusz kalkulacyjny – wprowadzanie danych, formuł i funkcji. Zasady pracy z danymi w arkuszu kalkulacyjnym. Listy danych w arkuszu kalkulacyjnym. Wykresy w arkuszach. Makropolecenia w automatyzacji pracy z arkuszem. Drukowanie arkusza kalkulacyjnego. Wymiana danych między programami, technika ODBC. Projektowanie relacyjnych baz danych. Struktury rekordów i tabel. Zasady operowania na danych w bazie. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 31 Klucze i relacje w bazach danych. Wymiana danych z bazami innych dostawców. Zapytania i transakcje. Wybrane instrukcje języka SQL. Formularze i raporty w bazach danych. Makropolecenia w pracy z bazą danych. 3. Ćwiczenia · Rozpoznawanie i określanie funkcji poszczególnych części i urządzeń zestawu komputerowego. · Instalowanie wybranych urządzeń zestawu komputerowego. · Konfigurowanie zestawu komputerowego. · Instalowanie oprogramowania w środowisku Windows. · Zastosowanie oprogramowania narzędziowego i systemowego. · Formatowanie dokumentów według określonego wzorca. · Osadzanie grafiki w dokumencie. · Tworzenie dokumentów zawierających tabele i wykresy. · Tworzenie list adresowych korespondencji seryjnej. · Wykonanie prezentacji według zadanego wzoru. · Wykorzystanie szablonów do tworzenia prezentacji. · Projektowanie arkusza zawierającego kwartalny bilans wydatków. · Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania odsetek od lokat bankowych. · Projektowanie arkusza kalkulacyjnego do obliczania rat kredytu. · Przeprowadzanie analizy statystycznej danych z list i tabel w arkuszu. · Opracowanie i prezentacja danych w formie graficznej. · Projektowanie makropoleceń w automatyzacji działania arkusza. · Tworzenie bazy danych z wykorzystaniem kreatora. · Analizowanie wydajności bazy danych. · Eksportowanie i importowanie danych do i z arkuszy kalkulacyjnych, plików tekstowych i baz danych innych producentów. · Określanie relacji między tabelami w różnych bazach. 4. Środki dydaktyczne Elementy zestawów komputerowych. Płyty główne, procesory, karty rozszerzeń. Urządzenia peryferyjne. System operacyjny Windows. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 32 Pakiet oprogramowania biurowego: edytor tekstów, do tworzenia prezentacji, arkusz kalkulacyjny, baza danych. program 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści związane z użytkowaniem i wykorzystaniem komputerów, stanowiące punkt wyjścia do dalszego kształcenia. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden komputer z niezbędnym oprogramowaniem umożliwiającym realizację programu jednostki. Grupa powinna liczyć 15 uczniów. Podczas realizacji programu jednostki wskazane jest korzystanie z oprogramowania Microsoft Windows i Office oraz pakietu OPEN OFFICE. Można zamiennie stosować system LlNUX. Nauczyciel powinien prowadzić zajęcia głównie w formie ćwiczeń, co pozwoli na kształtowanie umiejętności związanych z posługiwaniem się nowym oprogramowaniem. Na początku realizacji nowej tematyki nauczyciel powinien dokonać przeglądu oprogramowania danego typu oraz przedstawić możliwości jego zastosowania. Zajęcia z poszczególnych grup tematycznych powinny kończyć się wykonaniem przez każdego z uczniów złożonego ćwiczenia o wysokim stopniu zaawansowania. W trakcie realizacji treści kształcenia należy zwracać uwagę na praktyczne zastosowanie ćwiczeń, ograniczać zajęcia teoretyczne do zaprezentowania podstawowej terminologii. W procesie kształcenia szczególną uwagę należy zwracać na: – posługiwanie się terminologią dotyczącą budowy urządzeń komputerowych, – korzystanie z literatury specjalistycznej, – posługiwanie się systemem operacyjnym i siecią komputerową, w szczególności Internetem, – uruchamianie i korzystanie z oprogramowania systemowego i narzędziowego, – korzystanie z wybranych urządzeń peryferyjnych, – planowanie i organizację pracy, – dokładne wykonywanie ćwiczeń, – korzystanie z narzędzi do kontroli pisowni i gramatyki, – korzystanie z szablonów, – rozmieszczanie informacji w sposób czytelny dla odbiorcy, – korzystanie z formuł w arkuszach kalkulacyjnych, dokonywanie analizy danych, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 33 – relacyjność i projektowania. normalizację baz danych podczas ich 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się przez cały okres realizacji programu jednostki modułowej. Wiedza niezbędna do realizacji ćwiczeń praktycznych może być sprawdzana za pomocą testów osiągnięć szkolnych. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką) i zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz), Kontrolę poprawności wykonania zadań należy przeprowadzać w trakcie i po realizacji ćwiczeń. Uczeń powinien sprawdzać wyniki swojej pracy na podstawie przygotowanego przez nauczyciela arkusza ocen. Następnie, według tego samego arkusza, kontroli osiągnięć dokonuje nauczyciel. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów można zastosować sprawdziany ustne i pisemne, testy osiągnięć oraz obserwację pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Umiejętności intelektualne uczniów można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć technicznych, poprawność wnioskowania. Umiejętność komunikowania się i prezentacji można sprawdzać poprzez obserwację czynności wykonywanych przez uczniów. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, sposób wykonania ćwiczeń, dokładność, sprawność wykonania, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji programu wskazane jest zastosowanie testów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 34 Jednostka modułowa 342[01].O1.05 Stosowanie technik graficznych i multimedialnych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – dobrać jakość grafiki do realizowanego zadania, – określić parametry map bitowych, – dobrać format plików graficznych zgodnie z przeznaczeniem, – wykonać przekształcenia izometryczne obrazu, – dobrać odpowiedni typ skanera, – zeskanować oraz pozyskać obraz cyfrowy i zachować go w różnych formatach, – przetworzyć obraz oraz dokonać zaawansowanego montażu, – stworzyć grafikę przeznaczoną do serwerów internetowych, – rozróżnić pliki multimedialne, – dokonać zapisu dźwięku, – odtworzyć pliki dźwiękowe, – wykorzystać bazy gotowych efektów dźwiękowych, – posłużyć się programami do tworzenia grafiki komputerowej, – zapisać obraz wideo, – dokonać edycji, konwersji, kompresji oraz montażu sekwencji obrazu wideo, – skorzystać z publikacji elektronicznych zamieszczanych w sieci Internet, – skorzystać z oprogramowania multimedialnego, – posłużyć się terminologią anglojęzyczną. 2. Materiał nauczania Grafika rastrowa i wektorowa. Formaty plików graficznych. Oprogramowanie do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej: narzędzia dostępne w programie, retusz fotografii, kolaż, komponowanie tekstu z obiektami graficznymi, wykorzystanie bitmapy, transformacja obiektów oraz efekty specjalne, rozdzielczość i zmiana systemów barw, stosowanie filtrów i masek, drukowanie gotowych obiektów graficznych. Przetwarzanie obrazu: skalowanie i zachowywanie obrazu w różnych formatach, przekształcanie obrazu, zmiana palety barw, montaż obrazu, przekształcenia w grafice wektorowej. Skanowanie i montaż obrazu: pozyskiwanie obrazu cyfrowego i zachowywanie go w różnych formatach. Programy OCR. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 35 Przetwarzanie obrazu: wycinanie nieregularnych fragmentów obrazu, tworzenie montażu. Tworzenie grafiki do serwerów internetowych: projekt kompozycji graficznej – wielkość pliku, optymalizacja grafiki Projektowanie grafiki na stronę WWW. Banery reklamowe. Formaty plików multimedialnych. Cyfrowa obróbka dźwięku. Programy multimedialne do wspomagania procesu nauczania. Publikacje elektroniczne. Zapis i odtwarzanie cyfrowego obrazu wideo z wykorzystaniem technik komputerowych. Obróbka obrazu wideo przy zastosowaniu technik komputerowych. 3. Ćwiczenia · Analizowanie obrazu zapisanego w grafice rastrowej i wektorowej. · Zastosowanie map bitowych i grafiki wektorowej. · Dokonywanie zmiany pliku graficznego na inny format, porównywanie rozmiarów pliku. · Dobieranie dpi, ppi w zależności od rozmiaru pliku, rozdzielczości monitora. · Określanie wpływu rozmiaru pliku na wartość parametru dpi. · Dobieranie parametrów pozwalających osiągnąć jak najlepszą jakość map bitowych. · Zmniejszanie i powiększanie rozmiarów obrazu, porównywanie ich jakości z obrazem wyjściowym. · Dokonywanie zamiany podstawowych obiektów graficznych i tekstu na krzywe, edycja krzywych. · Dokonywanie połączenia dwóch obrazów przy pomocy dostępnych narzędzi, skalowanie, obracanie obrazu o dowolny kąt, zapisywanie pliku w wersji 24-bitowego koloru RGB i w palecie 256 kolorów. · Utworzenie, w oddzielnym pliku, własnej palety kolorów i wykorzystanie jej do innych obrazów graficznych. · Dokładne odwzorowywanie rysunku. · Projektowanie karty okolicznościowej o zadanych atrybutach. · Drukowanie grafiki na określonym nośniku np. folia, koperta. · Wykonywanie cyfrowego retuszu fotografii. · Wykonywanie kolażu na bazie trzech zdjęć. · Dobieranie formatu pliku i rozdzielczości do skanowanego obrazu. · Dokonywanie obróbki zeskanowanej fotografii za pomocą technik komputerowych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 36 · Odczytywanie tekstu z kartki (tekstu niewyraźnego, z tabelami, szpaltami lub innymi utrudnieniami) za pomocą programu typu OCR oraz analizowanie odczytu. · Montaż obrazów cyfrowych według wskazań prowadzącego. · Kadrowanie, filtrowanie i retusz obrazu w standardzie RGB. · Wykonywanie korekty tonalnej oraz korekty barwy w standardzie CMYK. · Analizowanie plików graficznych oraz określanie ich wykorzystania w serwisach WWW. · Ocenianie strony WWW pod względem układu graficznego. · Wykonywanie statycznego baneru reklamowego w formacie jpg, który będzie można wystawić na stronach internetowych. · Zapisywanie utworu z płyty CD w formacie wav na mp3. · Zapisywanie dźwięku w pliku mp3. · Likwidowanie przerw w sekwencji dźwiękowej. · Montaż dwóch plików dźwiękowych, w tym jednego nagranego za pomocą mikrofonu. · Wykonywanie zapisu komentarza słownego. · Instalowanie i obsługiwanie programów multimedialnych. · Wyszukiwanie w sieci Internet publikacji elektronicznych. · Zapisywanie obrazu wideo z magnetowidu do pliku przy pomocy technik komputerowych. · Montowanie obrazu i ścieżki dźwiękowej z określonych źródeł sygnału. 4. Środki dydaktyczne Foliogramy. Obrazy zapisane w grafice wektorowej i rastrowej. Programy multimedialne: słowniki, encyklopedie. Programy komputerowe umożliwiające zapis i edycję dźwięku. Programy komputerowe do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej. Programy umożliwiające zapis i edycję wideo. Literatura specjalistyczna. Aparat cyfrowy. Skaner. Drukarka. Magnetowid. Mikrofon. Komputer. Odtwarzacz DVD. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 37 5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Program jednostki zawiera podstawowe treści dotyczące przetwarzania plików graficznych i multimedialnych. Zajęcia powinny odbywać się w pracowni komputerowej wyposażonej w odpowiednie środki techniczne, z dostępem do sieci Internet. Na jednego ucznia powinien przypadać jeden zestaw komputerowy. Grupa uczniów powinna liczyć 15 osób. Podczas realizacji programu jednostki należy kształtować przede wszystkim umiejętności przetwarzania plików graficznych oraz wykonywania prostych operacji dotyczących obrazu i dźwięku. Metody nauczania należy tak dobierać, aby uczniowie sprawnie posługiwali się narzędziami aplikacji i wykorzystywali nabyte umiejętności do realizacji określonych zadań. Do osiągnięcia określonych celów kształcenia wskazane jest zastosowanie podających i aktywizujących metod nauczania: wykładu informacyjnego, ćwiczeń praktycznych, tekstu przewodniego, dyskusji dydaktycznej. Stosowanie metody tekstu przewodniego wymaga od prowadzącego zajęcia przygotowania materiałów do wykonania ćwiczenia: pytań prowadzących i formularzy. Szczególną uwagę należy zwracać na wykonywanie ćwiczeń praktycznych, począwszy od prostych do bardziej złożonych. Należy stosować zarówno indywidualną, jak i grupową formę pracy uczniów. Grupowa forma pracy sprzyja nabywaniu umiejętności ponadzawodowych, jak: komunikowanie się, współpraca z zespołem, prezentowanie wyników. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na początku, w trakcie i na zakończenie realizacji programu jednostki modułowej na podstawie określonych kryteriów. Osiągnięcia uczniów mogą być sprawdzane i oceniane za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć oraz obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania zadań. Podczas obserwacji pracy uczniów należy zwracać uwagę na: – dobór typu grafiki komputerowej do procesu przetwarzania obrazu, – rozróżnianie formatów plików map bitowych i grafiki wektorowej, – dobór jakości parametrów grafiki do wydruku komputerowego lub elementu serwisu internetowego, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 38 – ustawianie rozmiaru obrazu oraz parametrów dpi dla uzyskania jak najlepszego efektu, – skanowanie, dokonywanie prostych przekształceń, montaż obrazów, – wykonywanie prostego montażu zdjęć, – dobór plików graficznych do strony internetowej, – ustalanie rozmiaru baneru reklamowego, – rozróżnianie najważniejszych formatów plików multimedialnych, – określanie ustawień systemu dotyczących konfiguracji nagrania i odtwarzania, – wykonywanie prostego montażu plików multimedialnych z różnych źródeł, – instalowanie i obsługiwanie programów, – podstawowe czynności montażowe przy obróbce sekwencji wideo. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne uczniów można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji treści programowych jednostki wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów po zakończeniu realizacji programu jednostki modułowej, należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów i testów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Proces oceniania powinien być realizowany zgodnie z obowiązującą skalą ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 39 Moduł 342[01].Z1 Historyczno-artystyczne podstawy reklamy 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – stosować terminologię dotyczącą sztuk plastycznych i reklamy, – wykorzystywać wiedzę dotyczącą zastosowania form plastycznych w działaniach reklamowych, – określać kryteria akceptowalności sztuki artystycznej i użytkowej, – analizować treść, formę i skuteczność przekazu reklamowego, – stosować podstawową wiedzę z zakresu kompozycji, perspektywy, kolorystyki i symboliki, – stosować różne formy wypowiedzi plastycznej, – określać charakterystyczne cechy przedmiotów i zjawisk, – projektować i tworzyć różne układy kompozycyjne, – stosować różne techniki projektowania reklamy, – tworzyć napisy z zastosowaniem różnych technik i układów literniczych, – dobierać charakter zapisu treści reklamowych do przeznaczenia przekazu, – korzystać z różnych źródeł informacji do aktualizacji wiedzy o sztuce i reklamie. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].Z1.01 342[01].Z1.02 Nazwa jednostki modułowej Ocenianie wartości i skuteczności reklamy Projektowanie reklamy Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 40 Orientacyjna liczba godzin na realizację 132 192 324 3. Schemat układu jednostek modułowych 342[01].Z1 Historyczno-artystyczne podstawy reklamy 342[01].Z1.01 Ocenianie wartości i skuteczności reklamy 342[01].Z1.02 Projektowanie reklamy 4. Literatura Arnheim R.: Sztuka i percepcja wzrokowa. WAiF, Warszawa 1978 Bem S.: Wzory pism. PPWK, Warszawa 1990 Bernaciński S.: Liternictwo. WSiP, Warszawa 1990 Bukowski R.: Rysunek dekoracyjny. WSiP, Warszawa 1992 Drążek L.D.: Estetyka reklamy. Promotor, Warszawa 2003 Estreicher K.: Historia sztuki w zarysie. PWN, Warszawa–Kraków 1986 Gołaszewska M.: Zarys estetyki. PWN, Warszawa 1984 Guillanne J.: Encyklopedia sztuki dekoracyjnej. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991 Hohensee-Ciszewska H.: Podstawy wiedzy o sztukach plastycznych. WSiP, Warszawa 1992 Honour H., Fleming J.: Historia sztuki świata. Arkady, Warszawa 2002 Kall J.: Reklama. PWE, Warszawa 1994 Kiesielewski A.: Sztuka i reklama-relacje między sztuką i kulturą, Trans Humana, Białystok 2001 Kowalska B.: Dzieje sztuki polskiej. WSiP, Warszawa 1987 Kuśmierski S.: Reklama jest sztuką. DrukTur, Warszawa 1994 Lam W.: Malarstwo. PWN, Warszawa 1980 Marseille J. (red.): Najważniejsze wydarzenia w historii sztuki, Oficyna Wydawnicza Mak, Diepholz 1998 Mérot A. (red.): Historia sztuki 1000–2000. Arkady, Warszawa 1998 Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 41 Smith R.: Tajemnice warsztatu artysty. Muza S.A., Warszawa 1994 Szanto T.: Pismo i styl. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1989 Teissig K.: Techniki rysunku. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1988 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 42 Jednostka modułowa 342[01].Z1.01 Ocenianie wartości i skuteczności reklamy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zastosować podstawową terminologię z zakresu sztuk plastycznych, – wykorzystać w reklamie wiedzę dotyczącą formy dzieła plastycznego, – określić funkcje sztuki, – scharakteryzować podstawowe style w sztuce, – określić wpływ stylu danej epoki na wzornictwo przedmiotów codziennego użytku, – rozróżnić charakterystyczne dzieła sztuki różnych epok, – określić kryteria oceny nieprzemijających wartości malarstwa i rzeźby, – określić kryteria oceny estetycznych wartości sztuki użytkowej, – określić znaczenie sztuki ludowej różnych epok, – scharakteryzować kierunki i tendencje rozwojowe współczesnej sztuki, – wykorzystać podstawową wiedzę z zakresu historii reklamy, – scharakteryzować rodzaje, funkcje i środki reklamy, – ocenić formę i treść przekazu reklamowego, – dobrać i zastosować środki reklamy w zależności od jej celu i funkcji, – ocenić zgodność i treść zastosowanych środków wyrazu z potrzebami i oczekiwaniami adresata, – dobrać media do publikacji reklamy, – ocenić efektywność reklamy, – pozyskać i wykorzystać informacje dotyczące aktualnych trendów w reklamie, – wykorzystać w reklamie aktualne trendy współczesnej sztuki, – wykorzystać różne źródła informacji do aktualizacji wiedzy o współczesnej sztuce i reklamie. 2. Materiał nauczania Rodzaje sztuk plastycznych. Budowa dzieła plastycznego. Funkcje sztuki. Piękno oraz wartość sztuki artystycznej i użytkowej. Dzieje sztuki. Style w sztuce, charakterystyka stylów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 43 Architektura, malarstwo i rzeźba w sztuce. Kierunki i tendencje współczesnej sztuki. Sztuka ludowa. Sztuka użytkowa. Historia i rozwój reklamy. Rodzaje, funkcje i środki reklamy. Treść i forma przekazu reklamowego. Efektywność reklamy. Estetyka reklamy. Wykorzystanie współczesnej sztuki w przekazie reklamowym. 3. Ćwiczenia · Analizowanie dzieła plastycznego. · Analizowanie doznań estetycznych związanych z odbiorem sztuki artystycznej i użytkowej. · Określanie podobieństw i różnic między dziełami sztuki różnych stylów i epok. · Rozróżnianie stylów sztuki na podstawie przedstawionego dzieła. · Rozpoznawanie charakterystycznych dla stylu dzieł sztuki. · Projektowanie przedmiotów użytkowych. · Określanie gospodarczo-społecznych celów prowadzenia reklamy. · Analizowanie historycznych zmian zachodzących w reklamie. · Porównywanie różnych środków stosowanych w reklamie. · Określanie wpływu współczesnej sztuki na reklamę. · Dobieranie formy i środków do określonego przekazu reklamowego. · Charakteryzowanie sposobów postrzegania i odbioru reklamy. 4. Środki dydaktyczne Plansze poglądowe, foliogramy. Filmy dydaktyczne. Przezrocza. Albumy, reprodukcje, materiały źródłowe. Przykłady sztuki ludowej i użytkowej. Zdjęcia dawnych reklam. Przykładowe materiały reklamowe. Przykładowe czasopisma i gazety z różnymi formami reklam. Kasety wideo zawierające bloki reklamowe. Techniczne środki kształcenia: wideo, rzutnik, projektor. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 44 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki modułowej obejmuje tematykę dotyczącą terminologii z zakresu historii sztuki i reklamy oraz ich ewolucji w miarę rozwoju techniki i gospodarki. Program dotyczy również oceny wartości i skuteczności różnych form i treści reklamowych. Celem realizacji programu jednostki jest zapoznanie uczniów z podstawowymi stylami i dziełami sztuki różnych epok, a także określenie ich wpływu na sztukę użytkową, wzornictwo przemysłowe i reklamę. W wyniku realizacji programu uczniowie powinni posługiwać się podstawową wiedzą z zakresu sztuk plastycznych, historii sztuki i reklamy, oceniać treść i formę przekazu reklamowego. W trakcie realizacji programu należy zwracać uwagę na kontakt uczniów z dziełami sztuki, wykorzystywanie reprodukcji, albumów i filmów dydaktycznych oraz przykładów reklam. Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do muzeów i galerii celem poznania określonych dzieł i stylów w sztuce. Prowadzący zajęcia powinien ukierunkowywać odbiór dzieł sztuki, zwracać uwagę na ich piękno i ponadczasowe wartości. Uczniowie powinni być przygotowani do oceny wartości estetycznych sztuki użytkowej. Nauczyciel powinien zwracać uwagę na znaczenie reklamy dla kultury i gospodarki. W procesie kształcenia wskazane jest stosowanie zarówno podających, jak i aktywizujących metod nauczania: dyskusji, metody przypadków, ćwiczeń praktycznych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien być prowadzony systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej. Podstawowe kryteria oceny osiągnięć uczniów: − stopień opanowania treści merytorycznych − poprawność stosowanej terminologii dotyczącej historii sztuki i reklamy − trafność rozpoznawania stylów i charakterystycznych dzieł sztuki, − rozpoznawanie podstawowych rodzajów i środków reklamy. Ocena powinna mobilizować i aktywizować uczniów do pracy. W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów wskazane jest stosowanie sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 45 szkolnych, projektów opracowanych przez uczniów, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne mogą być sprawdzane za pomocą dyskusji kierowanej, indywidualnych wypowiedzi uczniów oraz ustnych sprawdzianów wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne mogą być sprawdzane podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. W trakcie i na zakończenie realizacji programu jednostki wskazane jest stosowanie testów osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W ocenie końcowej powinny być uwzględnione wyniki wszystkich stosowanych sprawdzianów. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 46 Jednostka modułowa 342[01].Z1.02 Projektowanie reklamy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – wykorzystać narzędzia i materiały stosowane w wypowiedzi plastycznej, – zastosować podstawową terminologię dotyczącą kompozycji plastycznej, – zaprojektować różne rodzaje układów kompozycyjnych, – wykorzystać wiedzę z zakresu perspektywy i kolorystyki w procesie projektowania reklamy, – zastosować zasady proporcji w wypowiedzi plastycznej, – określić charakterystyczne cechy zjawisk i przedmiotów, – zastosować różne środki wypowiedzi plastycznej, – zrealizować określone zadania środkami wypowiedzi plastycznej, – wykorzystać symbolikę, światło oraz oddziaływanie barw w projektowaniu reklamy, – zaprojektować hasła reklamowe, – zastosować techniki rysunkowe, malarskie i graficzne, – zastosować narzędzia, przybory i materiały liternicze w reklamie, – zastosować techniki i układy liternicze, – dobrać rodzaj pisma do treści, przeznaczenia i wyrazu reklamy, – dobrać krój i wielkość pisma, interlinię i długość wiersza do określonych kompozycji typograficznych, – opracować komunikaty wizualne za pomocą plastycznych środków obrazowania, – zastosować różne formy rozwiązań projektowych, – zaprojektować kompozycje układów literniczo-graficznych. – wykorzystać sprzęt techniczny w trakcie prac projektowych. 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Materiały i narzędzia stosowane w pracach projektowych. Techniki rysunkowe i malarskie. Perspektywa. Kompozycja. Reguła złotego podziału. Harmonia w kompozycji. Rodzaje barw i ich oddziaływanie. Zagadnienia proporcji. Symbolika w wypowiedzi plastycznej. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 47 Wybrane techniki graficzne. Techniki projektowania na płaszczyźnie. Kompozycje płaskie i przestrzenne. Metody rozwiązywania problemów projektowych. Budowa oraz proporcje liter i cyfr. Rodzaje i krój pisma. Techniki i kompozycje liternicze. Kolor w liternictwie, wyróżnianie elementu z tła. Kompozycje literniczo-graficzne. Etapy projektowania reklamy. Sprzęt techniczny stosowany w projektowaniu reklamy. 3. Ćwiczenia · Zastosowanie różnych technik wykonania rysunku określonych przedmiotów. · Projektowanie wystawy lub stoiska z zastosowaniem różnej perspektywy. · Sporządzanie rysunku odręcznego kompozycji z natury i wyobraźni. · Sporządzanie szkicu postaci ludzi i zwierząt w układach statycznych i w ruchu. · Projektowanie kompozycji barwnej. · Wykonanie grafiki z zastosowaniem określonej techniki wykonania. · Analizowanie rozwiązań projektowych zamieszczanych w publikacjach reklamowych. · Projektowanie kompozycji płaskich i przestrzennych z zastosowaniem różnych technik wykonania. · Projektowanie haseł reklamowych z zastosowaniem różnych układów literniczych. · Projektowanie przekazu reklamowego z wykorzystaniem kompozycji malarskich, graficznych i literniczo-graficznych: szyldy, plakaty, napisy. 4. Środki dydaktyczne Stanowiska projektowania reklamy. Sztalugi malarskie. Deski kreślarskie. Materiały rysunkowe i malarskie. Komputerowe oprogramowanie specjalistyczne. Przykłady projektów reklamy. Plansze poglądowe. Albumy, reprodukcje, materiały źródłowe. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 48 Wydawnictwa artystyczne. Przykłady kompozycji płaskich i przestrzennych Atlasy anatomiczne dla plastyków. Manekiny. Modele zwierząt. Katalogi i próbki materiałów. Fotogramy wnętrz. Przykładowe materiały reklamowe. Sprzęt techniczny. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie umiejętności posługiwania się różnymi środkami wypowiedzi plastycznej. W trakcie zajęć uczniowie poznają techniki rysunkowe, malarskie i graficzne stosowane w procesie projektowania reklamy. Uczniowie wykorzystują wiedzę z zakresu perspektywy, kompozycji, symboliki oraz oddziaływania barw i światła w trakcie wykonywania szkiców i rysunków oraz projektowania płaskich i przestrzennych kompozycji. W trakcie projektowania reklamy uczniowie powinni stosować wiedzę i umiejętności dotyczące perspektywy, kompozycji, grafiki i kolorystyki. Podczas realizacji programu jednostki należy zwracać uwagę na czytelność przekazu reklamowego. Zajęcia powinny odbywać się w formie warsztatów w pracowni plastycznej. Wykonane prace powinny być analizowane i oceniane. W trakcie realizacji programu jednostki wskazane jest korzystanie z wydawnictw artystycznych, w których są zamieszczane reprodukcje dzieł sztuki. Zajęcia powinny być organizowane w grupie liczącej 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. Podczas realizacji programu jednostki modułowej należy korzystać z przykładowych materiałów reklamowych. Zajęcia należy prowadzić w pracowni plastycznej wyposażonej w środki dydaktyczne, narzędzia i materiały. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 49 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie umiejętności uczniów powinno odbywać się systematycznie na podstawie określonych kryteriów, jak: - opanowanie warsztatu plastycznego, - zaangażowanie i aktywność, - pomysłowość i twórcze rozwiązywanie zadań plastycznych, - efekty wykonanych prac i projektów. Ocena osiągnięć uczniów powinna być dokonywana na bieżąco po zakończeniu kolejnego etapu prac przewidzianych w programie jednostki modułowej. W ocenie końcowej należy uwzględniać wyniki wszystkich stosowanych sprawdzianów wiedzy i umiejętności uczniów. Ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane zgodnie z obowiązującą skalą ocen „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 50 Moduł 342[01].Z2 Organizacja działalności reklamowej 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – planować i organizować pracę, – planować i przeprowadzać badania rynku dla potrzeb reklamowych, – opracowywać strategie marketingowe, – projektować kampanię reklamową, – organizować promocję sprzedaży, – opracowywać plany reklamowe, – stosować instrumenty marketingu-mix w działalności reklamowej, – dobierać i stosować środki reklamowe w zależności od celu i funkcji reklamy, sposobu finansowania, środków przekazu i metod oddziaływania, – opracowywać i realizować projekty wystaw sklepowych oraz aranżacje miejsc sprzedaży, – organizować działalność wystawienniczą na targach i wystawach branżowych, – stosować język reklamy w przekazie reklamowym, – oceniać skuteczność działań reklamowych, – określać zasady współpracy z klientami oraz firmami polskimi i zagranicznymi, – przestrzegać norm społecznych obowiązujących w reklamie, – przestrzegać zasad i przepisów dotyczących prowadzenia kampanii reklamowej, 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].Z2.01 342[01].Z2.02 342[01].Z2.03 342[01].Z2.04 342[01].Z2.05 342[01].Z2.06 Nazwa jednostki modułowej Podejmowanie działalności gospodarczej Planowanie i organizacja pracy Kształtowanie postaw odbiorców reklamy Opracowanie reklamy Przygotowanie reklamy do publikacji Przygotowanie kampanii reklamowej Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 51 Orientacyjna liczba godzin na realizację 48 74 72 106 96 96 492 3. Schemat układu jednostek modułowych 342[01].Z2 Organizacja działalności reklamowej 342[01].Z2.01 Podejmowanie działalności gospodarczej 342[01].Z2.02 Planowanie i organizacja pracy 342[01].Z2.03 Kształtowanie postaw odbiorców reklamy 342[01].Z2.04 Opracowanie reklamy 342[01].Z2.05 Przygotowanie reklamy do publikacji 342[01].Z2.06 Przygotowanie kampanii reklamowej „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 52 4. Literatura Ali M.: Marketing i Public relations w małej firmie. Helion, Gliwice 2005 Altkom J. Strategia marki. PWE, Warszawa 1999 Altkom J.: Wizualizacja firmy. Instytut Marketingu, Kraków 1999 Amstrong M.: Zarządzanie zasobami ludzkimi. PSB, Kraków 1996 Batko A.: Sztuka perswazji czyli język wpływu i manipulacji. Helion, Gliwice 2005 Bennett P. D.: Marketing, McGraw-Hill Book Company. New York 1988 Bralczyk J.: Język na sprzedaż. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004 Caples J.: Skuteczna reklama. Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2000 Casse P.: Jak negocjować. Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 1996 Gieszinger S.: The history of advertising language. The advertisements in The Times from 1788 to 1996, P. Lang, Frankfurt am Main, 2001 Doman D., Dennison D., Doman M.: Badania marketingowe w małej firmie. Helion, Gliwice 2005 Golka M.: Świat reklamy. Agencja Badawczo-Promocyjna ARTIA, Puszczykowo 1994 Gray D. A., Cyr D.: Na czym polega i jak robić marketing produktu, Poradnik dla średnich i małych firm. Wydawnictwo M&A Communications Polska Sp. z o. o., Lublin 1995 Hague P., Hague N., Morgan C.A.: Badania marketingowe w praktyce. Helion, Gliwice 2005 Hales C. F.: Opakowanie jako instrument marketingu. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1999 Hanke A.: Mandrosz-Wróblewska J.: Paszport do świata sukcesu. Wydawnictwo Real Press, Warszawa 1993 Hiam A.: Marketing. Wydawnictwo RM, Warszawa 1999 Ind N.: Wielkie kampanie reklamowe. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001 Kall J.: Reklama. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1994 Kleppner O.: Reklama. Wydawnictwo FELBERG SJA Warszawa 2000 Kochan M.: Slogany w reklamie i polityce, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2003 Kotler P.: Kotler O marketingu-jak kreować i opanować rynki. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1999 Kotler P.: Marketing. Podręcznik europejski. PWE, Warszawa 2002 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 53 Kotler P.: Marketing i analiza. Planowanie. Wdrażanie. Kontrola. Wydawnictwo Gebethner i spółka. Warszawa 1994 Kufel J., Siuda W.: Prawo gospodarcze dla ekonomistów, Scriptum, Poznań 1994 Kwarciak B.: Co trzeba wiedzieć o reklamie. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu. Kraków 1999 Nowacka A.: Podstawy Marketingu. Wydawnictwo DIFIN Warszawa 2004 Pernal E.: Savoir-vivre w podróży. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001 Seitel Fraser P.: Public relations w praktyce. Wydawnictwo Felberg SJA, Warszawa 2003 Siuda W.: Elementy prawa dla ekonomistów. PWN, Warszawa 1994 Strzałecki A. (red.): Percepcja reklamy, zagadnienia psychologiczne, Wydawnictwo Akademii Teologii Katolickiej, Warszawa 1998 Sztucki T.: Marketing sposób myślenia system działania. Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1992 Sztucki T.: Promocja reklama aktywizacja sprzedaży. Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1997 Śliwińska K.: Marketingowe instrumenty komunikowania się firmy z rynkiem-wybrane problemy, Wydawnictwo Śląskiej Wyższej Szkoły Zarządzania, Katowice 1999 White R.: Reklama czyli co to jest i jak się ją robi. Business Press Sp. z o. o., Warszawa 1993 Wiśniewski A., Dąbrowski A.: Ćwiczenia z marketingu. WSiP, Warszawa 1998 Wiśniewski A.: Marketing. WSiP, Warszawa 1997 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 54 Jednostka modułowa 342[01].Z2.01 Podejmowanie działalności gospodarczej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zidentyfikować podstawowe kategorie ekonomiczne, – scharakteryzować mechanizm funkcjonowania gospodarki rynkowej, – określić korzyści i koszty wyborów ekonomicznych, – zastosować zasady racjonalnego działania, – dokonać analizy decyzji konsumenta, – określić wpływ instrumentów polityki fiskalnej na efektywność działalności gospodarczej, – określić wpływ procesów globalizacyjnych na działalność gospodarczą, – rozróżnić formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw produkcyjnych i usługowych, – dokonać analizy potrzeb odbiorców reklamy, – sporządzić dokumenty niezbędne do podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej, – zorganizować działalność firmy z uwzględnieniem przepisów prawa i obowiązujących dokumentów, – zaplanować i zorganizować źródła finansowania działalności, – zaplanować rozwój przedsiębiorstwa, – dokonać analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa, – zastosować przepisy prawa dotyczące działalności zawodowej, – sporządzić dokumenty związane z zatrudnieniem pracowników, – skomunikować się z uczestnikami procesu pracy, – rozwiązać problemy w zakresie wykonywanych zadań zawodowych, – podjąć decyzje w zakresie wykonywanych zadań zawodowych, – zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, – określić wpływ zmęczenia fizycznego i psychicznego na efektywność pracy, – zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – udzielić pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, – zorganizować doskonalenie zawodowe pracowników. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 55 2. Materiał nauczania Podstawowe pojęcia ekonomiczne. Charakterystyka rynku, jego uczestników i występujących zależności. Elastyczność popytu i podaży. Wybory konsumentów, budżet konsumenta. Mechanizmy podejmowania decyzji gospodarczych. Korzyści i koszty prowadzenia działalności gospodarczej. Formy organizacyjno-prawne działalności gospodarczej. Działalność producenta w warunkach konkurencji. Polityka fiskalna państwa. Globalizacja i jej wpływ na gospodarkę. Charakterystyka form organizacyjno-prawnych działalności gospodarczej. Rejestracja działalności gospodarczej. Organizacja i planowanie w przedsiębiorstwie. Analiza ekonomiczna działalności gospodarczej. Plan rozwoju przedsiębiorstwa. Zatrudnianie pracowników. Elementy socjologii i psychologii pracy. Bezpieczeństwo i higiena pracy, prawo pracy. Organizacja stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii. Samozatrudnienie. 3. Ćwiczenia · Określanie wpływu ceny i dochodów na decyzje uczestników rynku. · Ustalanie optymalnej skali działania odpowiedniej do zmieniających się parametrów rynkowych. · Obliczanie zysku producenta. · Obliczanie i interpretowanie elastyczności popytu i podaży. · Przeprowadzanie rachunku ekonomicznego dla określonego przedsięwzięcia. · Określanie wpływu polityki podatkowej na aktywność gospodarczą uczestników rynku na podstawie analizy statystycznej. · Obliczanie wysokości zaliczki na podatek dochodowy z prowadzonej działalności gospodarczej. · Analizowanie oferty handlowej banków komercyjnych. · Analizowanie form walki z bezrobociem. · Analizowanie warunków prowadzenia działalności gospodarczej w krajach UE. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 56 · Określanie zakresu i form organizacyjno-prawnych działalności gospodarczej zgodnie z oczekiwaniami lokalnego rynku. · Wypełnianie dokumentów związanych z zakładaniem firmy i prowadzeniem działalności gospodarczej. · Analizowanie źródeł finansowania działalności. · Wybór formy opodatkowania oraz określanie podstaw prawnych. · Opracowanie planu prowadzenia działalności gospodarczej i biznes-planu. · Dokonanie analizy ekonomicznej przykładowego przedsiębiorstwa. · Sporządzanie dokumentów związanych z zatrudnianiem pracowników. · Planowanie i organizowanie stanowiska pracy. · Prowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej z kandydatem do pracy (w warunkach symulacyjnych). 4. Środki dydaktyczne Foliogramy prezentujące kategorie i zjawiska gospodarcze. Roczniki statystyczne. Publikacje GPW. Ustawa budżetowa. Foliogramy. Dokumenty związane z podejmowaniem działalności. Ustawy i przepisy wykonawcze dotyczące działalności gospodarczej. Dokumenty związane z prowadzeniem działalności. Dokumenty związane z zatrudnianiem pracowników. Ustawy i przepisy wykonawcze dotyczące prowadzenia rozliczeń finansowych przedsiębiorstwa. Kodeks racy. Słowniki ekonomiczne. Deklaracje podatkowe. Prasa i czasopisma ekonomiczne. Środki techniczne. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotyczące uwarunkowań prowadzenia działalności gospodarczej. Realizacja programu jednostki umożliwia wprowadzenie uczniów w zagadnienia związane z gospodarowaniem, w istotę podstawowych kategorii i zależności ekonomicznych. W procesie kształcenia należy zwracać uwagę na kształtowanie umiejętności praktycznych podczas ćwiczeń. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 57 Uczniowie powinni określać zależności między treściami kształcenia i realiami gospodarczymi. Celem realizacji programu jednostki modułowej jest wprowadzenie uczniów w zagadnienia związane z gospodarowaniem. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć zarejestrować działalność gospodarczą, przeprowadzić wstępną analizę opłacalności podejmowanego przedsięwzięcia. Na podstawie zdobytej wiedzy uczniowie powinni sporządzić dokumentację pracowniczą oraz zastosować przepisy kodeksu pracy. Istotne jest, aby uczniowie nabyli umiejętności odczytywania i interpretowania przepisów prawa dotyczących działalności gospodarczej. W procesie kształcenia należy zwracać uwagę na kształtowanie umiejętności praktycznych. Osiągnięcie założonych celów kształcenia umożliwi zastosowanie różnych metod nauczania. Obok metod tradycyjnych wskazane jest stosowanie aktywizujących metod nauczania: sytuacyjnej, dyskusji, przypadków, tekstu przewodniego, projektów, ćwiczeń praktycznych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Prowadzenie systematycznej kontroli efektywności pracy dydaktycznej pozwala modyfikować metody nauczania i formy organizacyjne pracy uczniów w zależności od aktualnych potrzeb edukacyjnych. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się na podstawie określonych kryteriów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów może być dokonywane na podstawie sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych, obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać i oceniać za pomocą dyskusji kierowanej, indywidualnych wypowiedzi uczniów i ustnych sprawdzianów wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać i oceniać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 58 (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 59 Jednostka modułowa 342[01].Z2.02 Planowanie i organizacja pracy 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: określić zasady planowania i organizacji pracy, scharakteryzować proces podejmowania decyzji, określić zadania pracownika reklamy, zidentyfikować rodzaje agencji reklamowych, zaplanować i zorganizować pracę własną i zespołu, zaplanować współpracę z agencją reklamową, dokonać oceny wykonywanych zadań, zaplanować budżet dla określonego zadania zawodowego, dobrać media do publikacji reklamy, ocenić projekt przekazu reklamowego przed jego publikacją, opracować zasady współpracy z klientami, wykorzystać język obcy do realizacji zadań związanych z reklamą, określić miejsce reklamy w strategii marketingowej, opracować plan marketingowy, posłużyć się metodami badań marketingowych, posłużyć się terminologią z zakresu towaroznawstwa, sklasyfikować towary zgodnie z obowiązującymi zasadami, scharakteryzować procedury związane z obrotem towarowym, odczytać oznaczenia na towarach, opakowaniach i publikacjach reklamowych, wykorzystać wiedzę z zakresu normalizacji i certyfikacji przy zakupie towarów, redagowaniu oferty i w reklamie towaru, zaktualizować wiedzę o towarach i materiałach stosowanych w reklamie, skorzystać z różnych źródeł prawa, zastosować zasady i przepisy prawa dotyczące prowadzenia działalności reklamowej, zastosować zasady etyki oraz normy społeczne, zadbać o pozytywny wizerunek środowiska reklamowego, zastosować zasady kultury języka. 2. Materiał nauczania Elementy organizacji i zarządzania. Planowanie i organizowanie pracy własnej i zespołu. Zasady współpracy w zespole zadaniowym. Style kierowania i podejmowania decyzji dotyczących reklamy. Firma reklamowa w gospodarce rynkowej. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 60 Zadania zawodowe. Agencje reklamowe. Współpraca z partnerami polskimi i zagranicznymi w zakresie reklamy. Budowa i schemat organizacyjny kampanii reklamowej. Strategie marketingowe w reklamie. Badania marketingowe związane z reklamą. Dystrybucja i obrót towarowy w firmie reklamowej. Produkt i cena jako elementy marketingu. Aktywizacja sprzedaży. Reklama podprogowa. Struktura i zarządzanie budżetem reklamodawcy. Zasady i metody komunikowania się w firmie reklamowej. Negocjacje handlowe. Elementy towaroznawstwa wykorzystywane w działaniach reklamowych. Podstawowe przepisy dotyczące reklamy. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Przepisy karne dotyczące naruszania zasad reklamy. Etyka w reklamie. Zasady dobrych obyczajów kupieckich. Wpływ pracownika na kształtowanie wizerunku firmy Kultura języka. Savoir-vivre w biznesie. Różnice kulturowe. 3. Ćwiczenia · Określanie znaczenia działań reklamowych w przedsiębiorstwach produkcyjnych i usługowych. · Opracowywanie zakresu czynności związanych z realizacją określonych zadań zawodowych. · Planowanie współpracy firmy z agencją reklamową w ramach kampanii reklamowej. · Projektowanie założeń typowej kampanii reklamowej. · Dobieranie mediów do publikacji reklamy zgodnie z określonymi kryteriami. · Planowanie budżetu dla określonej kampanii reklamowej. · Opracowanie strategii wprowadzenia nowego produktu na rynek. · Analiza badań rynkowych dotyczących oceny określonych produktów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 61 · Określenie strategii cenowej przy wprowadzaniu nowego produktu na rynek. · Sporządzenie „Brief-u”. · Określanie częstotliwości reklamy i ilości wykorzystywanych nośników. · Badanie kanałów dystrybucji i ich skuteczności. · Opracowanie budżetu reklamowego. · Określanie zasad oceniania skuteczności kampanii reklamowej. · Odczytywanie napisów i oznaczeń na towarach i opakowaniach oraz w publikacjach reklamowych. · Ocenianie funkcjonalności opakowań jednostkowych i zbiorczych. · Określanie zmian jakościowych wybranych artykułów przemysłowych i żywności. · Posługiwanie się Katalogiem Norm i PKWiU. · Przeprowadzanie oceny wybranych produktów na podstawie norm jakości i oznaczeń na produkcie. · Określanie właściwości towarów do eksponowania w kampanii reklamowej. · Wyszukiwanie i interpretowanie podstaw prawa oraz przepisów i norm dotyczących reklamy. · Analizowanie i interpretowanie kontrowersyjnych środków wyrazu stosowanych w reklamie. · Określanie czynników kształtujących wizerunek firmy. · Prowadzenie dyskusji i rozmów handlowych zgodnie z zasadami kultury języka. · Określanie sposobów kontaktowania się z klientem krajowym i zagranicznym. 4. Środki dydaktyczne Plansze poglądowe, foliogramy. Opisy przypadków. Przykładowe cenniki usług reklamowych. Nagrania wideo i magnetofonowe z reklamowymi. Teksty przewodnie. Teksty prasowe. Przykładowe materiały reklamowe. Zdjęcia. Ankiety. Katalogi kodów kreskowych. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług. przykładowymi „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 62 blokami Obowiązujące ustawy i rozporządzenia oraz normy dotyczące obrotu towarowego. Eksponaty, próbki towarów. Eksponaty opakowań. Gazety i czasopisma branżowe. Kodeks: cywilny, handlowy, pracy, karny. Dzienniki urzędowe. Środki techniczne. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie uczniów do planowania i organizacji pracy. Przygotowanie i prowadzenie działań reklamowych stanowi istotny element procesu pozyskiwania klienta. W trakcie realizacji programu uczniowie opanowują umiejętności planowania pracy własnej i zespołu, określania zasad współpracy z agencją reklamową, planowania budżetu dla realizacji zadań zawodowych i kampanii reklamowej, organizowania działań reklamowych zgodnie z oczekiwaniami zleceniodawców i odbiorców przekazu reklamowego. Szczególną uwagę należy zwracać na realizację tematyki dotyczącej finansowego aspektu działań marketingowych. Uczniowie powinni opanować sposób opracowywania budżetu reklamowego oraz projektowania sposobu zarządzania budżetem. Dużo uwagi należy przywiązywać do kształtowania umiejętności praktycznych głównie podczas realizacji ćwiczeń dotyczących badań marketingowych oraz wykorzystywania wiedzy towaroznawczej w procesie projektowania kampanii reklamowej. Wykonywanie prac związanych z reklamą wymaga przestrzegania przepisów prawa i etyki obowiązujących w branży reklamowej. Należy zwracać uwagę na kształtowanie umiejętności myślenia w kategoriach prawnych, identyfikowania i interpretowania przepisów prawa. Należy położyć nacisk na przyswojenie przez uczniów ograniczeń prawnych dotyczących reklamy. Należy również zwracać uwagę na etyczne ograniczenia reklamy, granice dobrego smaku, poziom wypowiedzi, dostrzeganie różnic kulturowych we współpracy z klientem zagranicznym. Realizacja określonych w programie celów kształcenia wymaga stosowania zróżnicowanych metod nauczania. Obok metod tradycyjnych wskazane jest stosowanie aktywizujących metod nauczania: sytuacyjnej, dyskusji, tekstu przewodniego, projektów, ćwiczeń praktycznych. Uczniowie powinni pracować w grupie 15osobowej, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 3-4 osobowe. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 63 Taki sposób organizacji pracy umożliwi kształtowanie odpowiedzialności zarówno za efekty pracy własnej, jak i zespołu. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie umiejętności praktycznych niezbędnych do przygotowania i prowadzenia działań reklamowych. Podstawowymi metodami sprawdzania i oceny osiągnięć uczniów są sprawdziany ustne i pisemne, testy osiągnięć szkolnych oraz obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz ustne sprawdziany wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi, właściwe stosowanie pojęć ekonomicznych, poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji programu wskazane jest stosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 64 Jednostka modułowa 342[01].Z2.03 Kształtowanie postaw odbiorców reklamy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zastosować podstawową terminologię z zakresu psychologii społecznej i psychologii reklamy, – określić cele reklamy i jej miejsce w strategii marketingowej, – dokonać analizy potrzeb, emocji i motywacji człowieka, – scharakteryzować podstawowe typy osobowości konsumentów, – scharakteryzować czynniki wpływające na decyzje konsumentów, – określić metody kształtowania potrzeb konsumentów oraz zainteresowań nowymi produktami, – określić warunki satysfakcji oraz przyczyny niezadowolenia konsumenta z nabytego produktu, – scharakteryzować mechanizmy wpływu reklamy na społeczeństwo, – określić sposoby oddziaływania reklamy na postawy, emocje i zachowania odbiorców, – scharakteryzować media przekazujące treści reklamowe, – określić rolę emocji, racjonalnych argumentów i perswazji w przekazie reklamowym, – opracować przekaz reklamowy z zastosowaniem właściwego języka reklamy, – dostosować język reklamy do treści przekazu i potrzeb odbiorcy, – wykorzystać w celach reklamowych wiedzę dotyczącą procesów postrzegania i zapamiętywania informacji, – określić wpływ zjawisk demograficznych, kulturowych i socjologicznych na prawa rządzące rynkiem reklamy, – ocenić skuteczność i efektywność przekazu reklamowego. 2. Materiał nauczania Podstawy psychologii społecznej. Związki pomiędzy psychologią, marketingiem i reklamą. Znaczenie i cele reklamy. Reklama społeczna. Proces komunikacji reklamowej. Typy konsumentów. Rodzaje potrzeb, emocji i motywacji człowieka. Podejmowanie decyzji przez konsumentów. Satysfakcja i niezadowolenie konsumentów. Wartości cenione przez konsumentów. Procesy postrzegania i zapamiętywania przekazu reklamowego. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 65 Rola barwy, języka reklamy, symboli i mediów w przekazie reklamowym. Slogany reklamowe. Rola emocji i perswazji w przekazie reklamowym. Rola autorytetów w przekazie reklamowym. Humor w przekazie reklamowym. Psychologiczne podstawy przekazu reklamowego. Forma przekazu a adresat reklamy. Psychologiczne wykorzystywanie świąt. Postrzeganie cen przez konsumentów. 3. Ćwiczenia · Charakteryzowanie procesu postrzegania i zapamiętywania informacji zamieszczanych w przekazie reklamowym. · Charakteryzowanie sposobu oraz czynników wpływających na podejmowanie decyzji. · Określanie wartości cenionych przez konsumentów. · Określanie form różnicowania reklamy w zależności od adresata. · Charakteryzowanie sloganów reklamowych dotyczących określonych produktów. · Porównywanie środków oddziaływania reklamy. · Opracowywanie projektów przekazu reklamowego z zastosowaniem różnych środków reklamy. · Określanie roli autorytetów w przekazie reklamowym. · Opracowywanie krótkich tekstów reklamowych. · Analizowanie sposobów wykorzystywania świąt w reklamie. · Analizowanie środków i treści przekazu reklamy społecznej. 4. Środki dydaktyczne Plansze poglądowe, foliogramy. Kasety wideo i magnetofonowe z przykładowymi blokami reklamowymi. Przykładowe materiały reklamowe. Czasopisma zawierające reklamy. Zdjęcia reklam zamieszczanych na billboardach, w środkach komunikacji, w miejscach sprzedaży. Przykładowe logo firm. Środki techniczne. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 66 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Realizacja programu jednostki modułowej wymaga wykorzystania wiedzy z zakresu psychologii społecznej i psychologii reklamy oraz z zakresu marketingu i reklamy. Treści programowe jednostki dotyczą psychologii społecznej oraz psychologii przekazu reklamowego. Realizację tematyki programowej należy ilustrować rzeczywistymi przykładami z rynku reklamy. W trakcie realizacji programu należy zwracać uwagę na zasady i prawa psychologii reklamy, na odbiór określonego przekazu reklamowego, wpływ reklamy na zakup określonego produktu. Celem realizacji programu jednostki jest kształtowanie umiejętności oddziaływania na poglądy i decyzje konsumentów za pomocą różnych środków przekazu reklamowego. W związku z tym wskazane jest dokonywanie analizy skutecznych kampanii reklamowych i wyjaśnianie przyczyn kampanii nieskutecznych. W procesie kształcenia należy stosować zarówno podające jak i aktywizujące metody nauczania. Do aktywizujących metod nauczania należy zaliczyć: metodę przypadków, dyskusji, inscenizacji, ćwiczeń praktycznych. Nauczyciel może rozszerzyć zakres treści programowych jednostki w zależności od aktualnych potrzeb edukacyjnych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Osiągnięcia uczniów powinny być systematycznie sprawdzane i oceniane. Ocena osiągnięć uczniów powinna być dokonywana na podstawie określonych kryteriów jak: stosowanie poprawnej terminologii, rozpoznawanie rodzajów i środków reklamy, dokonywanie krytycznej analizy przekazu reklamowego, zastosowanie indywidualnych rozwiązań w procesie projektowania reklamy. Wskazane jest stosowanie następujących metod sprawdzania i oceny osiągnięć uczniów: - sprawdziany ustne i pisemne, - testy osiągnięć szkolnych, - obserwacja pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Umiejętności intelektualne można sprawdzać poprzez dyskusję kierowaną, indywidualne wypowiedzi uczniów oraz ustne sprawdziany „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 67 wiedzy. Należy zwracać uwagę na merytoryczną jakość wypowiedzi i poprawność wnioskowania. Umiejętności praktyczne można sprawdzać podczas wykonywania ćwiczeń. Należy zwracać uwagę na organizację stanowiska pracy, dokładność i sprawność wykonania ćwiczeń, przestrzeganie zasad bezpiecznej pracy. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest stosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W ocenie końcowej należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów stosowanych w trakcie realizacji programu jednostki modułowej. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny osiągnięć uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 68 Jednostka modułowa 342[01].Z2.04 Opracowanie reklamy 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz będzie umieć: zorganizować stanowisko pracy, wykorzystać urządzenia i sprzęt techniczny, zastosować rysunek, zasady kompozycji, kolorystyki i liternictwa w pracach projektowych, opracować projekt graficzny reklamy wizualnej, zaprojektować wydawnicze środki reklamowe, zaprojektować znaki firmowe i towarowe z zastosowaniem tradycyjnych i komputerowych technik wykonania, zastosować różne techniki i technologie stosowane w reklamie, zaprojektować kompozycję stoisk wystawienniczych i wystaw sklepowych opracować komputerowo projekty stoisk targowych i wystaw sklepowych w aksonometrii i perspektywie zbieżnej, zastosować sprzęt, materiały i techniki fotograficzne, zastosować programy do obróbki zdjęć, zastosować kadrowanie, kompozycję, stylizację, perspektywę fotograficzną, oświetlenie do konstruowania przekazu reklamowego, ocenić wartość techniczną zdjęć przeznaczonych do reprodukcji, dobrać maszyny i urządzenia drukarskie, dobrać technikę druku do określonej publikacji reklamowej, wykorzystać edytor tekstu do opracowania ogłoszeń reklamowych, przygotować publikacje reklamowe do druku z zastosowaniem technik komputerowych, dobrać rodzaj oraz ocenić jakość nośnika reklamy, wykorzystać techniki uszlachetniania druku i obrazu, ocenić jakość publikacji i emisji na podstawie próbek, zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 69 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Podstawy projektowania. Formułowanie komunikatów wizualnych. Zasady kompozycji, kolorystyki i liternictwa. Techniki projektowania na płaszczyźnie. Techniki projektowania przestrzennego. Prezentacje projektów. Podstawowe umiejętności z zakresu informatyki. Edytor tekstu. Skanowanie i obróbka tekstu. Programy graficzne. Grafika trójwymiarowa. Przenoszenie danych. Programy do obróbki zdjęć. Podstawowy zakres wiedzy z optyki, fotografii, grafiki i poligrafii. Fotografowanie, kompozycja obrazu, fotografia w reklamie. Obróbka filmu. Fotoreprodukcja. Komputerowa obróbka zdjęć. Przygotowanie tekstu do drukowania Techniki poligraficzne. Uszlachetnianie druków. Trendy w reklamie. 3. Ćwiczenia · Obsługa urządzeń technicznych. · Projektowanie kompozycji otwartych, zamkniętych, symetrycznych, asymetrycznych. · Posługiwanie się środkami graficznymi w projektowaniu: powiększanie, zmniejszanie, odwzorowanie. · Projektowanie ornamentu z elementów geometrycznych. · Opracowanie komputerowe i za pomocą plotera ornamentu, zastosowanie powtórzeń, inwersji i dominanty kolorystycznej. · Projektowanie prospektu reklamowego. · Projektowanie planszy reklamowej. · Wykonanie projektu kompozycji stoiska wystawienniczego. · Wykonanie kompozycji wystawy sklepowej. · Opracowanie napisów informacyjnych z wykorzystaniem edytora tekstu. · Opracowanie tekstów ogłoszeń prasowych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 70 · Opracowanie projektów druków akcydensowych: wizytówek, papierów firmowych, kopert, kart faksu. · Wykonywanie maski kolorów mapy bitowej z umieszczeniem pod spodem obiektu o wypełnieniu radialnym. · Opracowanie znaku firmowego: logo w formie literowej, abstrakcyjnej lub symbolicznej, monogram w formie literowej. · Projektowanie stoiska targowego w aksonometrii i perspektywie zbieżnej. · Opracowywanie projektu ulotki reklamowej. · Skanowanie zdjęć. · Zastosowanie programu do obróbki zdjęć. · Zastosowanie filtrów do obróbki bitmapowej. · Obsługa aparatów fotograficznych. · Fotografowanie martwej natury przy świetle dziennym. · Fotografowanie postaci ludzkiej w plenerze i we wnętrzu. · Fotografowanie przedmiotów w atelier. · Wykonanie portretu w atelier i w plenerze. · Wykonanie serii zdjęć reklamowych produktu w różnym oświetleniu i w różnych ujęciach. · Reprodukowanie zdjęć. · Wywoływanie negatywów. · Kadrowanie pod powiększalnikiem. · Wykonywanie odbitek pozytywowych. · Dokonywanie jakościowej oceny zdjęć i ich przydatności do celów reklamowych. · Skanowanie zdjęć z czasopism oraz wykonanych w ciemni. · Tworzenie efektów plastycznych na zdjęciach z wykorzystaniem programu komputerowego. · Dobieranie papieru do określonej techniki drukowania. · Ocenianie czytelności i estetyki kompozycji tekstu i grafiki. · Dobieranie formy tekstu i grafiki do treści przekazu reklamowego. · Składanie publikacji reklamowej z zastosowaniem programów tekstowych, tekstowo-graficznych i graficznych. 4. Środki dydaktyczne Materiały rysunkowe, malarskie i kreślarskie. Narzędzia do obróbki materiałów stosowanych w reklamie. Katalogi, próbki materiałów. Komputery z oprogramowaniem specjalistycznym. Urządzenia peryferyjne: drukarki, skaner stacjonarny, ploter tnący. Programy graficzne. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 71 Aparaty fotograficzne, w tym cyfrowe. Statywy, stojaki. Ciemnia fotograficzna. Powiększalniki. Kuwety, koreksy. Odczynniki chemiczne. Suszarki zdjęć, baseny do płukania odbitek. Obiektywy, światłomierze. Zestawy oświetleniowe. Stolik do reprodukcji. Elementy scenograficzne do aranżacji sesji zdjęciowych. Sprzęt komputerowy. Sprzęt pomocniczy. Projekty graficzne i poligraficzne. Katalog gatunków papieru. Środki techniczne: rzutnik, powiększalnik, ploter, skaner, kopiarka kserograficzna, stół podświetlany. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie umiejętności technicznych a przede wszystkim posługiwania się sprzętem technicznym, wyszukiwania i przetwarzania informacji. W trakcie realizacji programu wskazane jest stosowanie metody ćwiczeń praktycznych głównie w procesie projektowania reklamy. Wykonywanie ćwiczeń pozwala na kształtowanie umiejętności postrzegania i fotograficznej rejestracji zjawisk otaczającego świata. Proces kształcenia powinien odbywać się w grupie 15 osobowej, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni posługiwać się aparatem fotograficznym, projektować kompozycje literniczo-graficzne, druki reklamowe, dokonywać oceny zdjęć i ich przydatności do reprodukcji poligraficznej. Uczniowie powinni być przygotowani do projektowania kompozycji płaskich i przestrzennych, do obsługi programów komputerowych do obróbki tekstu i obrazu. Realizacja programu jednostki wymaga ciągłej aktualizacji wiedzy i umiejętności. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 72 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów może być realizowany za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć oraz obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań. Warunkiem uzyskania pozytywnych ocen jest opanowanie wszystkich umiejętności określonych w szczegółowych celach kształcenia. W trakcie oceniania należy brać pod uwagę: organizację stanowiska pracy, posługiwanie się sprzętem fotograficznym, umiejętność kadrowania i stylizacji. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. W procesie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów należy uwzględniać obowiązującą skalę ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 73 Jednostka modułowa 342[01].Z2.05 Przygotowanie reklamy do publikacji 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – – – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: zastosować podstawową terminologię dotyczącą filmu i dźwięku, zastosować techniki dźwiękowe, filmowe, wideo, zastosować programy do obróbki filmu wideo i dźwięku, posłużyć się kadrowaniem, kompozycją, stylizacją, perspektywą fotograficzną i oświetleniem do opracowania przekazu reklamowego, dobrać maszyny oraz urządzenia filmowe i dźwiękowe do realizacji zadań, zastosować techniki montażu filmu i dźwięku, ocenić wartość techniczną filmów i nagrań przeznaczonych do reprodukcji, dobrać technikę rejestracji filmowej i dźwiękowej do określonej publikacji reklamowej, dobrać oraz ocenić rodzaj i jakość nośnika reklamy, zastosować techniki uszlachetniania dźwięku i obrazu, posłużyć się urządzeniami i sprzętem technicznym, opracować różne formy reklamy radiowej, zorganizować produkcję dźwiękowych nagrań reklamowych, zrealizować scenariusz filmu reklamowego, przygotować produkcję filmu reklamowego, ocenić jakość emisji na podstawie próbek, pozyskać i wykorzystać informacje dotyczące technicznych i technologicznych trendów w reklamie, zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. 2. Materiał nauczania Podstawowa wiedza i umiejętności dotyczące zapisu filmowego i dźwięku. Kamera jako narzędzie pracy. Filmowanie, kompozycja obrazu, film w reklamie. Dźwięk w reklamie. Nagrywanie i przetwarzanie dźwięku. Obróbka analogowego filmu wideo. Cyfrowy zapis obrazu i dźwięku. Komputerowa obróbka filmu. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 74 Komputerowa obróbka dźwięku. Dobór nośników reklamy. Trendy w reklamie. 3. Ćwiczenia · Obsługiwanie oraz określanie możliwości technicznych kamery analogowej. · Obsługiwanie kamery cyfrowej. · Obsługiwanie magnetofonu. · Zapisywanie oraz dokonywanie obróbki dźwięku. · Tworzenie kompozycji dźwięku i obrazu. · Opracowanie scenariuszy filmów. · Realizowanie filmu z uwzględnieniem obiektów statycznych i obiekt dynamicznych. · Realizowanie filmu na zadany temat. · Dokumentowanie imprez i zdarzeń. · Realizacja filmów w różnych porach dnia i roku. · Ocenianie poprawności zapisu filmu i dźwięku. · Dokonywanie obróbki zapisu audio i wideo z zastosowaniem komputera. 4. Środki dydaktyczne Magnetofony. Mikrofony. Wzmacniacze. Miksery. Sprzęt komputerowy. Płytoteka. Odtwarzacz wideo. Kamery wideo, kamery cyfrowe. Zestawy oświetleniowe. Zestawy montażowe. Sprzęt pomocniczy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 75 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie umiejętności posługiwania się sprzętem audio i wideo oraz wykonywania zadań związanych z produkcją dźwiękową i filmową. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni być przygotowani do zapisu określonych treści z zastosowaniem magnetofonu i kamery wideo oraz do obróbki materiałów z wykorzystaniem sprzętu technicznego i technik komputerowych. Wiedzę dotycząca produkcji filmu i zapisu dźwięku należy aktualizować na bieżąco. Ze względu na specyfikę programu jednostki wskazane jest prowadzenie zajęć w grupie liczącej 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2-3 osobowe. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Specyfika programu jednostki pozwala na ocenianie poszczególnych zadań wykonywanych przez uczniów. W procesie oceniania należy brać pod uwagę: organizację stanowiska pracy, posługiwanie się kamerą, umiejętność kadrowania, zastosowanie kompozycji, stylizacji, oświetlenia w filmie. Dokonując oceny wykonanych prac należy uwzględnić umiejętność powiązania zapisu dźwięku i przekazu wideo. Istotna jest także oryginalność przekazu audio i wideo. Stopień i zakres opanowania wiedzy i umiejętności może być sprawdzany za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zadań. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 76 Jednostka modułowa 342[01].Z2.06 Przygotowanie kampanii reklamowej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – określić zakres i funkcje marketingu, – wykorzystać elementy marketingu-mix w podejmowaniu działań reklamowych, – zastosować strategie marketingowe dotyczące produktów, – ocenić reklamową funkcję opakowania, – określić miejsce i funkcje cen w marketingu, – scharakteryzować rodzaje i strategie dystrybucji towarów, – określić miejsce, funkcje i środki promocji w marketingu, – określić funkcje oraz scharakteryzować rodzaje reklamy, – dokonać segmentacji rynku określonego produktu, – przygotować badania rynku, – posłużyć się metodami badań marketingowych, – zinterpretować i wykorzystać wyniki badań rynku reklamy, – uzyskać i zinterpretować informacje dotyczące działalności konkurencji, – ocenić skuteczność i efektywność kampanii reklamowej, – dokonać wyboru mediów i adresatów reklamy, – przeprowadzić kampanię reklamową, – określić możliwości i ograniczenia reklamy, – opracować strategie marketingowe i plan marketingowy, – zorganizować działalność informacyjną, – odczytać znaki firmowe oraz inne elementy identyfikacji firmy, – zaprojektować wystawy sklepowe, – zaaranżować miejsca sprzedaży, – zaplanować i przeprowadzić promocję sprzedaży towarów, – zorganizować działania wystawiennicze na targach i wystawach branżowych, – zorganizować współpracę z klientami oraz firmami polskimi i zagranicznymi. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 77 2. Materiał nauczania Znaczenie i funkcje marketingu. Elementy marketingu-mix, miejsce i funkcje w marketingu. Segmentacja rynku. Strategie marketingowe. Zastosowanie oraz rodzaje badań marketingowych. Dane pierwotne i wtórne. Interpretacja danych statystycznych. Przygotowanie i przeprowadzanie badań rynku. Metody badań marketingowych. Interpretacja i wykorzystanie wyników badań. Dobór środków i adresatów reklamy. Rodzaje reklamy i jej funkcje. Planowanie i kontrolowanie kampanii reklamowej. Produkt, zróżnicowanie produktów na rynku. Analiza działalności konkurencji. Kryteria wyboru środków reklamy. Powiązania między reklamą i strategią dystrybucji. Powiązania między reklamą i ceną. Public relations. Programowanie działań promocyjnych. Aranżacja miejsc sprzedaży, wystaw sklepowych. Aktywizowanie sprzedaży. Projektowanie działalności wystawienniczej. Projektowanie i prowadzenie działań promocyjnych. Badanie skuteczności narzędzi promocji. 3. Ćwiczenia · Charakteryzowanie elementów marketingu-mix. · Dokonywanie podziału rynku na segmenty dla wybranego produktu. · Analizowanie wyników badań rynku dla oceny wybranych produktów. · Interpretacja danych statystycznych. · Projektowanie ankiety związanej tematycznie z badaniem rynku produktów, usług i preferencji konsumentów. · Prowadzenie badań rynku określonymi metodami. · Badanie kanałów dystrybucji towarów. · Projektowanie prognozy rynkowej na podstawie wyników badań. · Dobieranie środków reklamy stosowanych dla określonego produktu. · Dobieranie środka reklamy do określonego produktu i adresata. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 78 · · · · · · · Projektowanie opakowania reklamowego produktu. Analizowanie cen produktów. Opracowanie strategii cenowej produktu. Opracowanie strategii dystrybucji produktów. Analizowanie kompozycji wystaw sklepowych określonej branży. Projektowanie wystawy sklepowej według określonych kryteriów. Projektowanie stoiska na targi branżowe według ustalonych kryteriów. · Projektowanie wnętrza sklepu. · Analizowanie przebiegu skutecznych i nieskutecznych kampanii reklamowych. 4. Środki dydaktyczne Plansze poglądowe, foliogramy. Opisy przypadków. Nagrania wideo i magnetofonowe z przykładowymi reklamowymi Teksty przewodnie. Teksty prasowe. Przykładowe materiały reklamowe. Zdjęcia. Gazety i czasopisma branżowe. Czasopisma zawierające reklamy. Przykładowe badania marketingowe. Przykłady ankiet i kwestionariuszy wywiadów. Dane wtórne, wyniki badań rynku. Roczniki statystyczne. Środki techniczne. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji blokami programu Celem realizacji programu jednostki modułowej jest przygotowanie uczniów do planowania i prowadzenia kampanii reklamowej. W wyniku realizacji treści programowych uczniowie powinni opanować umiejętności projektowania i prowadzenia marketingu. W trakcie realizacji programu należy aktualizować wiedzę dotyczącą sytuacji rynkowej, kształtować umiejętności analizowania zmian zachodzących na rynku produktów i usług, a także obserwacji zmian zachodzących w preferencjach konsumenckich dotyczących zarówno produktów i usług, jak i odbioru środków reklamy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 79 Osiągnięcie założonych celów kształcenia wymaga stosowania aktywizujących metod nauczania: dyskusji, ćwiczeń praktycznych. Ćwiczenia zamieszczone w programie dotyczą badań rynku, form reklamy oraz interpretacji i zastosowania wyników przeprowadzonych badań. W procesie realizacji programu jednostki wskazane jest prezentowanie przykładów z życia, stosowanie ćwiczeń oraz samodzielne i grupowe opracowywanie projektów. Wskazane jest również dokonywanie analiz skutecznych i nieskutecznych kampanii marketingowych. Osiągnięcie celów kształcenia określonych w programie jednostki wymaga stosowania podających i aktywizujących metod nauczania. Do zalecanych aktywizujących metod nauczania należą: metoda przypadków, dyskusji, inscenizacji, ćwiczeń praktycznych. Część prac uczniowie powinni wykonywać w 3-4 osobowych grupach. W trakcie realizacji programu nauczyciel może rozszerzać i modyfikować treści programowe w zależności od aktualnych potrzeb edukacyjnych. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania osiągnięć uczniów powinien być prowadzony systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej z uwzględnieniem określonych kryteriów. Ocena osiągnięć uczniów powinna mobilizować i aktywizować uczniów do pracy. Poziom i zakres opanowania treści programowych może być określany za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych, testów osiągnięć szkolnych oraz obserwacji pracy uczniów podczas realizacji zadań. W ocenie osiągnięć uczniów należy brać pod uwagę zarówno efekty końcowe, wykonanie ćwiczeń i projektów, jak i indywidualne rozwiązania, pomysłowość, sposób prezentacji projektu oraz zaangażowanie w pracę. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W ocenie końcowej należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów stosowanych w trakcie i na zakończenie realizacji programu jednostki. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 80 Moduł 342[01].Z3 Język obcy zawodowy 1. Cele kształcenia W – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: posługiwać się językiem obcym na poziomie zaawansowanym, przygotowywać i prowadzić negocjacje handlowe, sporządzać dokumenty i umowy, korzystać z literatury zawodowej w trakcie realizacji zadań, czytać i tłumaczyć obcojęzyczną korespondencję, literaturę i prasę, pozyskiwać telefonicznie informacje niezbędne do wykonywania zadań, instalować i stosować obcojęzyczne oprogramowanie niezbędne do działalności reklamowej, projektować kampanię reklamową w języku obcym dla kontrahenta zagranicznego, korzystać z obcojęzycznej dokumentacji technicznej, norm, katalogów, poradników oraz zasobów Internetu, prowadzić korespondencję w języku obcym z firmami, instytucjami i osobami prywatnymi w sprawach zawodowych z uwzględnieniem poczty tradycyjnej i elektronicznej, korzystać z obcojęzycznych źródeł informacji celem doskonalenia i aktualizowania umiejętności zawodowych. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].Z3.01 342[01].Z3.02 Nazwa jednostki modułowej Porozumiewanie się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego i ogólnotechnicznego Posługiwanie się językiem obcym w działalności reklamowej Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 81 Orientacyjna liczba godzin na realizację 96 160 256 3. Schemat układu jednostek modułowych 342[01].Z3 Język obcy zawodowy 342[01].Z3.01 Porozumiewanie się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego i ogólnotechnicznego 342[01].Z3.02 Posługiwanie się językiem obcym w działalności reklamowej 4. Literatura Colin P.H., Słupski J.: Słownik biznesu angielsko-polski z indeksem polsko-angielskim. Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1999 Corbeil J.-C.: Wielojęzyczny słownik wizualny. Polski. Angielski. Niemiecki. Francuski. Leksykon tematyczny. Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996 France C., Mann P., Kolossa B.: Ekonomia. Angielsko-polski słownik tematyczny. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2002 Jastrzębska-Okoń I.: Polsko-angielski słownik tematyczny. Harald G., Warszawa 1997 Keinzler I.: Słownik terminologii komputerowej angielsko-polski i polsko-angielski. Ivax, Gdynia 2003 Lukszyn J.: Wielojęzyczny słownik modułowy. Awans, Warszawa 2001 Puławski M., Kozierkiewicz R.: Słownik handlowy angielskopolski. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1991 Mizgalski E.: Słownik techniczny polsko-angielski, angielsko-polski, Aneks, Wałbrzych 1994 Rosenbaum O.: Praktyczny słownik komputerowy angielsko-polski, polsko-angielski. Wydawnictwo REA, Warszawa 2001 Śmird W.: Słownik terminów angielsko-polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002 Tittenbrun M.: Duży słownik polsko-angielski i angielsko-polski. Kastor, Warszawa 2001 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 82 Welfe A., Brzeszczyński J., Majsterek M.: Słownik terminów metod ilościowych angielsko-polski, polsko-angielski. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2002 Bloomfield, Tuzin: Affaires à suivre. Hachette, Paris 2002 Bruchet-Collins: Objectif enterprise. Hachette, Paris 2002 CD-Rom Français Professionnel: Á la recherché d’un employ. CLE Int., Paris 2002 CD-Rom Français Professionnel: Vivez les affaires. Hachette, Paris 2002 Corado, Macagno, Sanchez: Faire des affaires en français. Hachette, Paris 2002 Danilo M., Lincoln M., Penfornis J.-L.: Le français de la communication professionnelle. CLE Int., Paris 2002 Danilo M., Tuzin B.: Le français de l’entrerprise. CLE Int., Paris 2002 Dany, Noé: Les employés: service, commerce, industrie. Hachette, Paris 2002 Eurin, Henao: Pratiques du français scientifique. Hachette, Paris 2002 Gruneberg, Tauzin: Comment vont les affaires? Hachette, Paris 2002 Janik A.: Mały słownik informatyczny francusko-polski. WNT, Warszawa 1991 Janicka S., Szaraki J.: Słownik naukowo-techniczny francusko-polski i polsko-francuski. WNT, Warszawa 2002 Mitchell, Tuzin, Truscott: Le français à grande vitesse. Hachette, Paris 2002 Pieńkom E., Pieńkom J.: Wielki słownik francusko-polski i polskofrancuski, tom 1 i 2. Wiedza Powszechna, Warszawa 2001 Piotrowska M., red.: Słownik tematyczny francusko-polski. Philip Wilson, Warszawa 2002 Alisch i in.: Ekonomia. Niemiecko-polski słownik tematyczny. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999 Piprek J.: Wielki słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki, t. 1 i 2. Wiedza Powszechna, Warszawa 2002 Praca zbiorowa: Słownik biznesmena polsko-niemiecki. Kanion, Zielona Góra 2001 Seidel K.-H.: Słownik techniczny niemiecko-polski, polsko-niemiecki. Wydawnictwo REA, Warszawa 2003 Skibicki W.: Słownik terminologii prawniczej i ekonomicznej niemiecko-polski. Wiedza Powszechna, Warszawa 2000 Sokołowska M. i inni: Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki. WNT, Warszawa 1999 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 83 Wiązek A.: Słownik techniczny niemiecko-polski, polsko-niemiecki. Aneks, Wałbrzych 2003 W procesie nauczania należy korzystać z obcojęzycznej prasy oraz stron internetowych o tematyce zawodowej. Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 84 Jednostka modułowa 342[01].Z3.01 Porozumiewanie się z wykorzystaniem słownictwa ogólnego i ogólnotechnicznego 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: udzielić ogólnych informacji o osobach, miejscach, przedmiotach, nawiązać i podtrzymać kontakt z innymi osobami, wyrazić opinię i postawę wobec tematu rozmowy i rozmówcy, przetłumaczyć wypowiedzi osób posługujących się danym językiem, określić techniczne właściwości przedmiotów, porozumieć się z uczestnikami procesu pracy z wykorzystaniem słownictwa ogólnotechnicznego, porozumieć się ustnie i pisemnie w zakresie wykonywanych zadań, przetłumaczyć wypowiedzi zawierające niezrozumiałe elementy, których znaczenia można domyślić się z kontekstu, uzyskać telefonicznie informacje dotyczące warunków emisji reklamy, posłużyć się podstawową terminologią komputerową, skorzystać z dwujęzycznych słowników ogólnych, technicznych oraz z obcojęzycznych słowników specjalistycznych, skorzystać z norm, katalogów i poradników, przeczytać ze zrozumieniem oraz przetłumaczyć obcojęzyczną dokumentację techniczną urządzeń stosowanych w firmie reklamowej, przeczytać i przetłumaczyć obcojęzyczną korespondencję, literaturę i prasę z zakresu reklamy, zredagować notatkę przeczytanego tekstu, posłużyć się obcojęzycznymi instrukcjami i oprogramowaniem, skorzystać z terminologii międzynarodowej przy projektowaniu kampanii reklamowej, przetłumaczyć teksty zawodowe opracowane w języku polskim z zachowaniem zasad gramatyki i ortografii języka obcego, sporządzić umowę w języku obcym, opracować ofertę handlową w języku obcym. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 85 2. Materiał nauczania Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu. Prowadzenie rozmowy. Podtrzymywanie komunikacji. Wyrażanie opinii i postaw wobec tematu rozmowy i rozmówcy. Oddziaływanie na zachowanie innych osób. Sposoby określania wieku i czasu. Sposoby określania miary, wagi, ilości oraz innych danych liczbowych. Zasady pisowni i wymowy liczebników głównych i porządkowych. Podstawowy słowniczek komputerowy. Podstawowe komendy komputerowe. Słownictwo dotyczące projektowania, opracowania i emisji reklamy. Komendy i polecenia o charakterze zawodowym. Rozumienie tekstu ze słuchu. Posługiwanie się kontekstem do zrozumienia wypowiedzi. Prowadzenie rozmowy telefonicznej. Słownictwo związane z wykonywaniem zawodu. Międzynarodowa terminologia reklamowa, marketingowa i handlowa. Internetowe zasoby zawodowe. Korespondencja zawodowa. Rola kontekstu w rozumieniu tekstu. 3. Ćwiczenia · Samoocena testu diagnozującego poziom kompetencji językowych. · Wykonywanie ćwiczeń gramatycznych. · Identyfikowanie osób, miejsc, przedmiotów. · Opisywanie i porównywanie postaci, przedmiotów, miejsc. · Opisywanie czynności i sytuacji mających miejsce w przeszłości. · Przedstawianie osób. · Prezentowanie powitań, pozdrowień i pożegnań. · Rozpoczynanie i kończenie rozmowy. · Sygnalizowanie nieporozumienia, wyrażanie prośby powtórzenie i wolniejsze mówienie. · Wyrażanie pewności/niepewności, prawdopodobieństwa, konieczności, zamiaru/intencji, zadowolenia/niezadowolenia, zainteresowania, aprobaty/dezaprobaty, zdziwienia/zaskoczenia. · Wyrażanie życzeń i żądań. · Oferowanie pomocy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 86 · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · · Udzielanie rad, sugerowanie rozwiązań. Określanie poleceń, instruowanie. Opisywanie technicznych właściwości przedmiotów. Określanie wieku ludzi i przedmiotów. Odczytywanie godziny na zegarze oraz określanie upływu czasu. Rozwiązywanie testu z zadaniami wielokrotnego wyboru, uzupełnianie tekstu z lukami. Wykonywanie ćwiczeń leksykalnych. Wyszukiwanie informacji w wysłuchanej wypowiedzi. Relacjonowanie wypowiedzi innych osób. Uzyskiwanie oraz udzielanie informacji w ramach konwersacji telefonicznej. Odbieranie oraz wydawanie instrukcji i poleceń. Posługiwanie się kontekstem w zrozumieniu dokumentu. Analizowanie struktury tekstu, identyfikowanie zagadnień głównych i drugorzędnych. Wnioskowanie na podstawie informacji zamieszczonych w tekście. Korzystanie z materiałów pomocniczych, jak: słowniki, opracowania specjalistyczne, Internet. Wykonywanie ćwiczeń słownikowych dotyczących znajomości terminologii zawodowej. Wyszukiwanie artykułów o tematyce zawodowej w sieci Internet. Sporządzanie notatek z lektury zawodowej. Tłumaczenie tekstu zawodowego z języka polskiego na obcy. Sporządzanie dokumentacji handlowej w języku obcym. Wykonywanie plansz reklamowych z zastosowaniem nazw obcojęzycznych. 4. Środki dydaktyczne Testy diagnostyczne. Zestaw ćwiczeń gramatycznych i leksykalnych. Dwujęzyczne słowniczki komputerowe. Specjalistyczne materiały audiowizualne. Filmy dydaktyczne o tematyce zawodowej w wersji obcojęzycznej. Nagrania tekstów w języku obcym ogólnym, technicznym i specjalistycznym. Dokumentacja techniczna urządzeń fotograficznych i audiowizualnych. Słowniki dwujęzyczne ogólne, techniczne, specjalistyczne. Obcojęzyczna prasa specjalistyczna. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 87 Normy, katalogi, poradniki. Podręczniki zawodowe w języku obcym. Sprzęt komputerowy z dostępem do Internetu. Sprzęt audiowizualny. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu utrwalenie wiadomości i umiejętności nabytych przez uczniów w poprzednich etapach nauki. Mając na uwadze zróżnicowany poziom kompetencji językowych uczniów zamieszczono ćwiczenia dotyczące rozpoznania umiejętności uczniów oraz powtórzenia treści programowych zrealizowanych w poprzednich etapach kształcenia. Proces kształcenia powinien rozpocząć się od diagnozy możliwości i potrzeb uczniów. Ze względu na duże różnice w poziomie kompetencji językowych uczniów, wskazany jest odpowiedni przydział godzin na realizację zagadnień gramatycznych i leksykalnych. Realizacja tematyki zamieszczonej w programie ma na celu systematyzowanie, rozszerzanie i modyfikację treści programowych w zależności od językowych osiągnięć uczniów. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć porozumieć się w języku obcym, wymienić informacje dotyczące własnej osoby, innych osób, przedmiotów. W procesie nauczaniauczenia się istotne jest kształtowanie stosunków interpersonalnych. Uczniowie powinni opanować również podstawowe słownictwo ogólnotechniczne i komputerowe niezbędne w procesie kształcenia zawodowego. Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z dostępnej gramatyki w trakcie realizacji ćwiczeń. Należy zachęcać uczniów do systematycznego prowadzenia notatek dotyczących gramatyki języka obcego oraz słownictwa zawodowego. Oprócz powtarzania i utrwalania materiału gramatycznego należy zwracać uwagę na kształtowanie sprawności porozumiewania się w języku obcym. Nabywaniu umiejętności językowych służy kontakt z autentycznymi wypowiedziami w języku obcym. Uczniom wykonującym zespołowe projekty należy zapewnić możliwość stosowania języka obcego. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni porozumieć się w sytuacjach typowych i problemowych związanych z realizacją zadań zawodowych. Uczniowie powinni komunikować się w trakcie rozmowy bezpośredniej i telefonicznej. Należy zwracać uwagę na kształtowanie „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 88 umiejętności uczestniczenia w dyskusji, argumentowania, wyrażania opinii, uzasadniania i obrony własnych opinii. Wskazane jest, aby realizacja programu jednostki odbywała się z zachowaniem korelacji z tematyką programową innych jednostek wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji programu jednostki wskazane jest kształtowanie umiejętności: – posługiwania się współczesnymi źródłami informacji, słownikami, prasą obcojęzyczną, – czytania tekstu ze zrozumieniem, – hierarchizowania treści przeczytanego tekstu, streszczania, sporządzania notatek. Należy zwracać uwagę na sprawne korzystanie z Internetu. Kształtowaniu umiejętności posługiwania się różnymi źródłami informacji mogą służyć przygotowywane przez uczniów referaty, indywidualne wystąpienia na określony temat, streszczenia dokumentów i artykułów zawodowych. W procesie realizacji celów kształcenia wskazane jest wykonywanie przez uczniów projektów na zadany temat oraz ćwiczeń praktycznych z zastosowaniem komputera. Ćwiczenia związane z tłumaczeniem tekstu oraz korzystaniem z Internetu powinny być dostosowane do poziomu językowych umiejętności uczniów. Do osiągnięcia celów kształcenia wskazane jest stosowanie metod nauczania wyzwalających aktywność uczniów, jak: dyskusja dydaktyczna, inscenizacja, odgrywanie ról z uwzględnieniem różnych kontekstów komunikacyjnych, symulacja różnych sytuacji, gry językowe. Zajęcia powinny odbywać się w laboratorium językowym w grupie liczącej 15 uczniów. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno odbywać się systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki z uwzględnieniem określonych kryteriów. Przed przystąpieniem do realizacji programu należy przeprowadzić test kompetencji językowych mający na celu sprawdzenie poziomu oraz zakresu umiejętności językowych opanowanych przez uczniów. Wskazane jest dokonanie wyboru oraz zastosowanie jednego z wielu testów zamieszczonych w Internecie lub innego testu sprawdzającego poziom umiejętności uczniów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 89 Sprawdzenia znajomości struktur gramatycznych można dokonać za pomocą sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów osiągnięć szkolnych. W trakcie sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów należy zwracać uwagę na: – określanie prawdziwości lub fałszu wypowiedzi, – wybór właściwej odpowiedzi, – korygowanie nieprawdziwej odpowiedzi, – określanie czasu, miejsca, intencji, – uzupełnianie tekstu z lukami, – dokończenie rozpoczętej wypowiedzi zgodnie z usłyszanymi informacjami, – referowanie treści wysłuchanego tekstu. Umiejętność mówienia można sprawdzać w trakcie dialogu uczniów z innymi uczniami lub z nauczycielem. W trakcie wypowiedzi ustnych należy oceniać ich poprawność leksykalną i gramatyczną, poprawność i płynność mowy oraz zgodność wypowiedzi z tematem. Ocena powinna zachęcać uczniów do samodzielnych i poprawnych wypowiedzi. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest stosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów należy uwzględnić wyniki wszystkich zastosowanych sprawdzianów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 90 Jednostka modułowa 342[01].Z3.02 Posługiwanie się językiem obcym w działalności reklamowej Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – posłużyć się słownictwem związanym z prowadzeniem działalności reklamowej, – nawiązać kontakty z firmami i osobami fizycznymi, – zastosować zasady korespondencji z firmami, instytucjami i osobami prywatnymi w sprawach zawodowych, z uwzględnieniem poczty tradycyjnej i elektronicznej, – przeczytać ze zrozumieniem obcojęzyczną korespondencję tradycyjną i elektroniczną, – opracować i zapisać typowy sformalizowany tekst użytkowy, – zaprezentować własną osobę w trakcie rozmowie kwalifikacyjnej, – rozróżnić formy działalności gospodarczej, – sporządzić umowę o pracę, – sporządzić ulotkę reklamową. Materiał nauczania Styl formalny i nieformalny. Podstawowe elementy życiorysu i listu motywacyjnego. Formalne i prawne podstawy działalności gospodarczej. Działalność marketingowa firmy. 3. Ćwiczenia · Opracowywanie krótkich tekstów użytkowych, jak: zaproszenia, podania, ogłoszenia, umowy. · Określanie zasad prowadzenia korespondencji w sprawach zawodowych. · Sporządzanie dokumentów związanych z zatrudnieniem: życiorysu, listu motywacyjnego, podania o pracę. · Wypełnianie typowych formularzy związanych z działalnością gospodarczą. · Prowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej z kandydatem do pracy. · Identyfikowanie form działalności gospodarczej i umów o pracę. · Sporządzanie ulotki reklamowej. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 91 4. Środki dydaktyczne Wzory dokumentów: CV, listu motywacyjnego, podania o pracę. Formularze umów o pracę. Słowniki dwujęzyczne ogólne, techniczne i specjalistyczne. 5. Wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania Celem realizacji programu jednostki modułowej jest ułatwienie uczniom funkcjonowania w gospodarce rynkowej, nawiązywania kontaktów z zagranicznymi specjalistami od reklamy, wymiany doświadczeń i podejmowania pracy. Należy zwracać uwagę na sporządzanie przez uczniów życiorysu, listu motywacyjnego, prowadzenie korespondencji w języku obcym oraz na wypełnianie typowych formularzy związanych z działalnością reklamową. Istotne jest również przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej związanej z podejmowaniem pracy. Do osiągnięcia określonych celów kształcenia wskazane jest stosowanie aktywizujących metod nauczania: inscenizacji, projektów, ćwiczeń praktycznych. Zajęcia powinny być realizowane w pracowni komputerowej z dostępem do Internetu i poczty elektronicznej, w grupie liczącej 15 uczniów. Każdy uczeń powinien mieć do dyspozycji zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem. 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów należy realizować systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki na podstawie określonych kryteriów. Ocenie powinno podlegać zastosowanie w tekstach użytkowych właściwych form, opanowanie umiejętności dotyczących prowadzenia rozmowy kwalifikacyjnej z potencjalnym pracodawcą. Podczas oceniania wypowiedzi uczniów należy zwracać uwagę na: – poprawność leksykalną i gramatyczną, – poprawność i płynność mowy, – sposób prezentacji tematyki. W trakcie realizacji programu należy zwracać uwagę na przyswojenie i stosowanie obcojęzycznego słownictwa związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podstawą do uzyskania przez uczniów pozytywnych ocen jest między innymi samodzielne i poprawne wykonanie ćwiczeń. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 92 Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest zastosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów należy uwzględniać wyniki wszystkich zastosowanych sprawdzianów osiągnięć. Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów. Umożliwi to korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. Sprawdzanie i ocenianie osiągnięć uczniów powinno być dokonywane z uwzględnieniem obowiązującej skali ocen. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 93 Moduł 342[01].Z4 Praktyka zawodowa 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – wykorzystywać nabyte umiejętności w warunkach przedsiębiorstwa reklamowego, – posługiwać się terminologią z zakresu reklamy, – wykonywać podstawowe czynności na określonym stanowisku pracy związane z działalnością reklamową przedsiębiorstwa, – określać podstawowe zadania dotyczące zarządzania przedsiębiorstwem reklamowym, – rozpoznawać zapotrzebowanie na usługi reklamowe lokalnego rynku na podstawie prowadzonych badań, – opracowywać, interpretować i wykorzystywać wyniki badań, – przygotowywać oferty sprzedaży usług reklamowych, – przygotowywać i prowadzić negocjacje z uczestnikami rynku reklamy, – wykorzystywać znajomość języka obcego do realizacji zadań zawodowych, – planować i organizować kampanię reklamową, – oceniać efektywność prowadzonych działań reklamowych. 2. Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].Z4.01 342[01].Z4.02 342[01].Z4.03 Nazwa jednostki modułowej Prowadzenie działalności reklamowej Projektowanie i opracowanie reklamy Przygotowanie i prowadzenie kampanii reklamowej Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 94 Orientacyjna liczba godzin na realizację 40 50 70 160 3. Schemat układu jednostek modułowych Moduł 342[01].Z4 Praktyka zawodowa 342[01].Z4.01 Prowadzenie działalności reklamowej 342[01].Z4.02 Projektowanie i opracowanie reklamy 342[01].Z4.03 Przygotowanie i prowadzenie kampanii reklamowej „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 95 Jednostka modułowa 342[01].Z4.01 Prowadzenie działalności reklamowej 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – rozpoznać potrzeby lokalnego rynku na usługi reklamowe, – rozpoznać oczekiwania i potrzeby klientów reklamodawców, – przeprowadzić oraz zinterpretować wyniki badań rynkowych, – opracować prognozę rynkową na podstawie wyników badań, – zweryfikować wyniki badań rynkowych, – zastosować przepisy prawa pracy, – przygotować ofertę usług dla klientów firmy reklamowej, – przygotować i przeprowadzić negocjacje handlowe, – ocenić skuteczność negocjacji handlowych, – zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej. 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy. Rozpoznawanie potrzeb rynkowych. Przygotowanie i prowadzenie badań rynkowych. Opracowanie i interpretacja wyników badań. Przygotowanie oferty handlowej dla klientów. Przygotowanie i prowadzenie negocjacji handlowych. 3. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Celem realizacji programu jednostki jest zastosowanie opanowanych umiejętności w rzeczywistych warunkach pracy np. agencjach i studiach reklamowych, jednostkach produkcyjnych i handlowych w działach marketingu, środkach masowego przekazu w działach promocji. Opiekun praktyki specjalista od reklamy jest zobowiązany zapoznać uczniów z regulaminem i harmonogramem praktyki. Realizacja programu jednostki umożliwia wdrożenie w praktyce wiedzy i umiejętności uczniów opanowanych w szkole. Uczniowie powinni samodzielnie zaprojektować i wyposażyć stanowisko pracy w niezbędne urządzenia i przybory w sposób umożliwiający efektywne wykonywanie pracy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 96 Prowadzenie badań lokalnego rynku oraz negocjacji handlowych sprzyja przygotowaniu uczniów do działalności zawodowej zgodnie z potrzebami i oczekiwaniami klientów. W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni samodzielnie podejmować i wykonywać powierzone zadania. Podczas praktyki zawodowej uczniowie obserwują pracę specjalistów, w miarę możliwości pod kierunkiem opiekuna praktyki, biorą udział w realizacji określonych prac. Program jednostki modułowej należy traktować w sposób elastyczny. Treści kształcenia można modyfikować w zależności od miejsca odbywania praktyki i realizowanych w trakcie praktyki zadań. Wskazane jest, aby zapewnić uczniom możliwość poznania pełnego zakresu działalności reklamowej jednostki, w której odbywają praktykę zawodową. 4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Uczniowie są zobowiązani do systematycznego prowadzenia dzienniczka praktyki, w którym zapisuje się codzienne czynności i spostrzeżenia. Prowadzenie dzienniczka praktyki jest warunkiem uzyskania oceny końcowej. Oceny umiejętności opanowanych przez uczniów w wyniku realizacji programu jednostki dokonuje opiekun praktyki na podstawie obserwacji wykonywanej pracy. W ocenie końcowej osiągnięć uczniów należy uwzględniać efekty wykonanych zadań praktycznych, aktywność, zaangażowanie i postawę zawodową, dbałość o stanowisko pracy, sprawność komunikowania się, umiejętność współpracy z zespołem, stopień samodzielności wykonania pracy. W trakcie zajęć należy aktualizować wiedzę dotyczącą zmieniającego się rynku reklamy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 97 Jednostka modułowa 342[01].Z4.02 Projektowanie i opracowanie reklamy 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – opracować tekst i slogan reklamowy oraz ocenić jego potencjalną skuteczność, – opracować projekt graficzny reklamy wizualnej, – zastosować zasady kompozycji, kolorystyki i liternictwa w pracach projektowych, – zastosować komputerowe techniki projektowania reklamy, – opracować ogólny scenariusz reklamy radiowej i telewizyjnej, – zorganizować produkcję dźwiękowych nagrań reklamowych, – zaplanować, przygotować i przeprowadzić seminarium, konferencję, w tym konferencję prasową, – ocenić projekt przekazu reklamowego przed jego publikacją, – zorganizować sesję fotograficzną i filmową na potrzeby reklamy, – przygotować produkcję filmu reklamowego, – zorganizować działalność informacyjną, – dokonać korekty przygotowanych materiałów poligraficznych, – zorganizować działalność wystawienniczą oraz sprzedaż towarów i usług na targach i wystawach branżowych, – zorganizować konkursy, loterie, pokazy i degustacje w ramach promocji sprzedaży, – opracować formy i typografie tekstów reklamowych, – ocenić wartość przekazu reklamowego, – przygotować podstawy kampanii reklamowej, – opracować narzędzia pomiaru skuteczności kampanii reklamowej, – dokonać analizy kosztów i zysków z przeprowadzonej reklamy, – dokonać oceny efektywności kampanii reklamowej na podstawie badań. 2. Materiał nauczania Teksty i slogany reklamowe. Komputerowe techniki pracy. Reklama radiowa i telewizyjna. Seminaria i konferencje. Sesje fotograficzne i filmowe. Elementy graficzne publikacji reklamowych. Działalność informacyjna. Działalność wystawienniczo-promocyjna. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 98 Formy upowszechniania wiedzy o produkcie. Środki reklamy. Kampania reklamowa. Skuteczność kampanii reklamowej. 3. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Realizacja treści programowych jednostki modułowej powinna odbywać się na stanowiskach pracy wyposażonych w urządzenia techniczne niezbędne do opracowania projektów. Realizacja celów kształcenia jest możliwa pod warunkiem wykonania przez uczniów szeregu ćwiczeń i opanowania określonych umiejętności. Poprawne wykonanie ćwiczeń ma istotne znaczenie dla realizacji przyszłych zadań zawodowych. Zadania powierzane uczniom do realizacji należy aktualizować zgodnie z potrzebami rynku reklamy. Wskazane jest dokonywanie analiz wyników podejmowanych działań reklamowych. Pozwoli to uczniom na opanowanie metod weryfikacji prowadzonych działań reklamowych w sposób umożliwiający realizację założonych celów kształcenia. Ocena skuteczności podejmowanych działań reklamowych ma istotne znaczenie dla kształtowania pozycji firmy reklamowej. 4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Realizacja programu jednostki pozwala wdrożyć w praktyce umiejętności opanowane w trakcie realizacji programów jednostek modułowych wyodrębnionych w modułach zawodowych. W trakcie realizacji prac projektowych należy dokonywać syntezy wiedzy i umiejętności dotyczących stosowania metod i form przekazu reklamowego. Prace związane z opracowaniem projektu powinny być realizowane systematycznie, dlatego też konieczna jest ciągła kontrola przygotowania oraz przebiegu realizacji projektu. Ocenie powinny podlegać poszczególne etapy opracowywania projektu i efekt końcowy. Przed przystąpieniem do realizacji zadań należy określić cel, który powinien być osiągnięty. Zadanie uznaje się za wykonane, jeżeli jego realizacja jest zgodna z założonymi celami kształcenia. Oceny umiejętności opanowanych w wyniku realizacji programu jednostki dokonuje się po zakończeniu realizacji programu jednostki. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 99 Jednostka modułowa 342[01].Z4.03 Przygotowanie i prowadzenie kampanii reklamowej 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: zidentyfikować potrzeby i oczekiwania klientów firmy reklamowej, określić cele reklamy zgodnie z oczekiwaniami klientów, zaplanować środki niezbędne do realizacji określonych zadań, zaplanować czas trwania oraz koszt kampanii reklamowej, określić i dobrać metody oddziaływania reklamy na klientów, dobrać środki reklamy w zależności od celu reklamy, adresata i środków przekazu, – zorganizować przebieg kampanii reklamowej, – określić sposób kontroli i weryfikacji działań reklamowych, – przygotować narzędzia oceny skuteczności prowadzonych działań reklamowych. 2. Materiał nauczania Przygotowanie kampanii reklamowej. Środki realizacji kampanii reklamowej. Koszty kampanii reklamowej. Organizacja kampanii reklamowej. Prowadzenie kampanii reklamowej. Ocena skuteczności reklamy. 3. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki modułowej powinien być realizowany w agencjach reklamowych oraz w jednostkach produkcyjnych i handlowych w działach marketingu. Realizacja programu umożliwia wdrażanie wiedzy i umiejętności opanowanych w wyniku realizacji programów innych jednostek modułowych. Uczniowie powinni być przygotowani do rozpoznawania potrzeb i oczekiwań klientów. W związku z tym wskazane jest, aby uczniowie uczestniczyli w spotkaniach z klientami. Po zakończeniu realizacji programu jednostki uczniowie powinni umieć planować przebieg kampanii reklamowej, ustalać koszty optymalne dla realizacji określonych zadań. Aktywny udział uczniów w realizacji zadań reklamowych umożliwia zastosowanie umiejętności nabytych w szkole w rynkowej „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 100 rzeczywistości. Program jednostki modułowej należy traktować w sposób elastyczny. Treści programowe można modyfikować i uzupełniać w zależności od miejsca odbywania praktyki i realizowanych zadań. Wskazane jest, aby zapewnić uczniom możliwość poznania pełnego zakresu działalności reklamowej jednostki, w której odbywają praktykę zawodową. 4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Oceny umiejętności opanowanych przez uczniów w wyniku realizacji treści programowych dokonuje opiekun praktyki. Zadania zawodowe realizowane są w rzeczywistych warunkach pracy. W ocenie końcowej osiągnięć uczniów należy uwzględniać jakość wykonania zadań praktycznych, aktywność, zaangażowanie, postawę zawodową, dbałość o stanowisko pracy, sprawność komunikowania się z klientami, jakość pozyskiwanych informacji niezbędnych do wykonania zadań. Oceniając pracę uczniów należy brać pod uwagę stopień samodzielności wykonania pracy, twórczą inicjatywę oraz podejście do realizacji zadań. Program jednostki modułowej powinien być aktualizowany i modyfikowany zgodnie z potrzebami zmieniającego się rynku reklamy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 101 Moduł 342[01].S1 Grafika reklamowa 1. Cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – opracowywać i edytować podstawowe obiekty graficzne, jak: logo, logotyp, ulotka, folder, baner, druk reklamowy, wizytówka, opakowanie, kalendarz, – opracowywać projekty identyfikacji firm, – przedstawiać wizerunek firmy za pomocą obiektów graficznych, – kształtować wizerunek i markę firmy na różnych nośnikach reklamowych, – zarządzać barwą zgodnie z wizerunkiem i marką klienta, – stosować różne techniki obróbki obiektów graficznych, – wykorzystywać urządzenia techniczne podczas opracowywania projektów graficznych, – opracowywać graficzny projekt reklamowy. 2.Wykaz jednostek modułowych Symbol jednostki modułowej 342[01].S1.01 342[01].S1.02 Nazwa jednostki modułowej Stosowanie grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej Opracowanie reklam prasowych i wydawniczych Razem „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 102 Orientacyjna liczba godzin na realizację 80 80 160 Schemat układu jednostek modułowych 342[01].S1 Grafika reklamowa 342[01].S1.01 Stosowanie grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej 342[01].S1.02 Opracowanie reklam prasowych i wydawniczych 4. Literatura Clark T. Michael: Photoshop 5 dla każdego. Helion 1999 Davies P.: CorelDraw 8 PL. Helion 1999 Korbecki M.: Komputerowe przetwarzanie dźwięku. MIKOM 1999 Matzner L.: CorelDraw 8 w praktyce. Magnus 1998 Pasek J.: Photoshop 5 w praktyce. Helion 1998 Pikoń A.: AutoCAD 14 dla Windows 95/NT. Wersja polska, Helion 1998 Shane H.: CorelDraw 8 f/x. Helion 1999 Steinbrink B.: Multimedia u progu technologii XXI wieku. Robomatic 1993 Wykaz literatury należy aktualizować w miarę ukazywania się nowych pozycji wydawniczych. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 103 Jednostka modułowa 342[01].S1.01 Stosowanie grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej 1. Szczegółowe cele kształcenia W – – – – – – – – – – – – – – – – wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: zastosować podstawową terminologię dotyczącą grafiki, utworzyć podstawowe obiekty graficzne, opracować wizualną koncepcję reklamy, wykorzystać technologię informacyjną do tworzenia grafiki reklamowej, zmodyfikować kontury obiektów, nadać wypełnienia obiektom, skorzystać z warstw podczas sporządzania rysunku wektorowego, zastosować pracę z grupami obiektów, zarządzić kolorami, wyedytować obiekty graficzne, węzły i krzywe, wprowadzić i wyedytować obiekty tekstowe, zastosować transformację obiektów, zaimportować i wyeksportować rysunki, dokonać selekcji obrazu i warstwy, opracować graficznie projekty reklamy wizualnej, wydrukować opracowane projekty graficzne. 2. Materiał nauczania Projektowanie graficzne. Grafika komputerowa. Narzędzia do tworzenia i edycji obiektów wektorowych. Modele kolorów. Krzywe Beziera. Kompozycja tekstu z obiektami graficznymi. Stosowanie transformacji obiektów i efektów specjalnych. Wykorzystanie bitmapy. Drukowanie gotowych projektów graficznych. 3. Ćwiczenia · Posługiwanie się środkami graficznymi w procesie projektowania reklamy. · Opracowanie prostego projektu graficznego o zadanych atrybutach. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 104 · Zamiana tekstu i podstawowych obiektów graficznych na krzywe oraz edycja krzywych. · Przystosowanie bitmapy do zadanych parametrów. · Odwzorowywanie istniejącego projektu graficznego. · Opracowanie projektu ulotki reklamowej i plakatu z zastosowaniem efektów specjalnych. · Drukowanie rozbarwień. · Ogólne zasady projektowania AutoCAD. · Tworzenie i edytowanie obiektów rysunkowych. · Wymiarowanie. 4. Środki dydaktyczne Materiały rysunkowe i kreślarskie. Narzędzia do obróbki materiałów stosowanych w reklamie. Stanowiska pracy. Zestawy komputerowe. Urządzenia peryferyjne: drukarki, skaner stacjonarny, ploter tnący. Oprogramowanie specjalistyczne. Programy graficzne. Zestawy ćwiczeń. 5. Wskazania jednostki metodyczne do realizacji programu Program jednostki modułowej obejmuje tematykę dotyczącą podstawowej terminologii z zakresu grafiki artystycznej, użytkowej i komputerowej. Celem realizacji programu jednostki jest poznanie przez uczniów zasad tworzenia grafiki reklamowej na poziomie ukierunkowującym posługiwanie się podstawową wiedzą i umiejętnościami z zakresu projektowania, organizowania i upowszechniania publikacji graficznych. W trakcie realizacji ćwiczeń uczniowie powinni samodzielnie opracowywać projekty reklamy. Umiejętność opracowywania, kreowania i modyfikowania projektów jest niezbędna w pracy zawodowej. Umiejętność stosowania oprogramowania graficznego daje większe możliwości zatrudnienia absolwentów szkoły. W trakcie wykonywania ćwiczeń należy zwracać uwagę na dokładną i precyzyjną realizację zadań graficznych. Wskazane jest korzystanie z różnego oprogramowania. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 105 6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osiągnięć edukacyjnych ucznia Proces sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów powinien być prowadzony systematycznie w trakcie realizacji programu jednostki modułowej. Odpowiednia ilość wykonanych ćwiczeń pozwala na obserwację oraz ocenę pracy i postępów uczniów. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest stosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W końcowej ocenie osiągnięć uczniów należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów stosowanych w procesie kształcenia. Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny postępów uczniów umożliwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 106 Jednostka modułowa 342[01].S1.02 Opracowanie reklam prasowych i wydawniczych 1. Szczegółowe cele kształcenia W wyniku procesu kształcenia uczeń/słuchacz powinien umieć: – zorganizować i wyposażyć stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, – zastosować narzędzia i materiały stosowane w wypowiedzi reklamowej, – zaprojektować i opracować różne rodzaje kompozycji stosowanych w reklamie, – zastosować różne techniki graficzne, – opracować komunikaty wizualne za pomocą plastycznych środków obrazowania, – zastosować różne metody i techniki projektowania reklamy, – zastosować sprzęt techniczny w pracach projektowych, – zastosować rysunkowe, malarskie i graficzne techniki wykonania, – zastosować programy komputerowe do opracowania reklamy prasowej i wydawniczej, – zastosować metody i techniki sporządzania grafiki komputerowej, – zastosować narzędzia przetwarzania obrazu dla potrzeb grafiki komputerowej, – posłużyć się warstwami i kanałami, – wyskalować obraz, – zmienić rozdzielczość obrazu, – wykolorować bitmapy, – dokonać konwersji obrazu, – zretuszować obraz, – wprowadzić kontekst do bitmapy, – ustawić kontrast, jasność i nasycenie barw w obrazie, – skorygować szarości i kolory, – zastosować filtry w obrazach rastrowych, – określić parametry separacji barw obrazu, – rozbić obraz na kolory podstawowe, – wydrukować grafikę, – dobrać parametry skanera do wykonywanego zadania, – ustawić parametry skanowania, – dokonać skanowania obrazu, – zaprojektować i stworzyć kompozycje literowo-graficzne, – przygotować projekt graficzny do drukowania, – dobrać materiał poligraficzny, – ocenić jakość przygotowanego projektu graficznego. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 107 2. Materiał nauczania Organizacja stanowiska pracy do opracowania materiałów graficznych. Podstawowe techniki graficzne stosowane w reklamie prasowej i wydawniczej. Techniki projektowania kompozycji płaskich i przestrzennych. Kompozycje literowo-graficzne. Wykorzystanie sprzętu technicznego w procesie projektowania reklamy. Programy komputerowe do opracowania projektów reklamy wydawniczej. Rozdzielczość i zmiana systemowych palet barwnych. Techniki rysunkowe i malarskie. Metody skanowania i korygowania obrazów. Transformacje obiektów graficznych: retusz fotografii, zmiana tła, stosowanie filtrów i efektów specjalnych, skanowanie obrazu, kolaż. Metody i procesy drukowania grafik. 3. Ćwiczenia · · · · · · · · · · · · · · · Projektowanie ulotek reklamowych identyfikujących firmę i produkt. Skanowanie grafik i korekcja postscanów. Skalowanie i konwersja obrazów. Przygotowanie materiałów do wydruku. Dobieranie materiałów poligraficznych. Projektowanie przekazu reklamowego z zastosowaniem kompozycji literniczych i tekstowo-graficznych: szyldy, plakaty, napisy. Projektowanie haseł reklamowych do publikacji prasowej. Zastosowanie technik komputerowych do projektowania kompozycji barwnych i czarno-białych. Dostosowanie rozdzielczości i rozmiaru bitmapy do zadanych parametrów. Dokonywanie zmiany parametrów jakościowych grafik. Wstawianie wybranego elementu graficznego w określony obszar z zastosowaniem techniki skalowania i obracania. Wykonywanie retuszu fotografii. Wykonanie kolażu na podstawie trzech fotografii. Opracowanie projektu publikacji reklamowej z zastosowaniem różnych technik wykonania. Wykonanie grafiki reklamowej określoną metodą i techniką pracy. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 108 Środki dydaktyczne Narzędzia, materiały rysunkowe, malarskie i kreślarskie. Materiały poligraficzne. Narzędzia do obróbki materiałów stosowanych w reklamie. Zestawy komputerowe. Urządzenia peryferyjne: drukarki, skaner stacjonarny, ploter tnący. Oprogramowanie komputerowe. Programy graficzne. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie umiejętności projektowania, opracowywania i wykonywania przekazu reklamowego w postaci grafiki prasowej i wydawniczej. W wyniku realizacji programu uczniowie powinni wykorzystywać wiedzę i umiejętności z zakresu perspektywy, kompozycji i kolorystyki do projektowania kompozycji graficznych. Uczniowie powinni opanować umiejętności dotyczące projektowania układów literniczograficznych oraz ich zastosowania do opracowania kompozycji reklamowych: plakatów, szyldów, broszur. Uczniowie powinni opanować metody projektowania reklamy prasowej i wydawniczej. Należy zwracać uwagę na różnorodność rozwiązań technicznych, materiałowych i konstrukcyjnych. Wskazane jest prowadzenie zajęć w formie ćwiczeniowej w pracowni wyposażonej w stanowiska komputerowe z odpowiednim oprogramowaniem oraz stanowiska do indywidualnej pracy uczniów, na których możliwe jest przygotowanie projektów graficznych. W trakcie realizacji programu należy prezentować przykłady reklamy prasowej i wydawniczej. W związku ze zmianami zachodzącymi w reklamie niezbędne jest ciągłe aktualizowanie wiedzy i umiejętności. Propozycje metod sprawdzania i edukacyjnych ucznia oceny osiągnięć Proces sprawdzania i oceniania umiejętności uczniów powinien być realizowany na podstawie określonych kryteriów. W ocenie pracy i osiągnięć uczniów należy brać pod uwagę: – opanowanie warsztatu plastycznego, – wykorzystanie programów komputerowych do graficznej obróbki projektów, – dobieranie i stosowanie metod i technik opracowania przekazu reklamowego, „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 109 – zaangażowanie i aktywność w pracy, – pomysłowość i oryginalność rozwiązań, – efekty wykonania prac i projektów. Po zakończeniu realizacji treści programowych wskazane jest stosowanie testu osiągnięć. Zadania w teście mogą być otwarte (krótkiej odpowiedzi, z luką, rozszerzonej odpowiedzi), zamknięte (wielokrotnego wyboru, na dobieranie, typu prawda-fałsz). W ocenie końcowej należy uwzględniać wyniki wszystkich sprawdzianów osiągnięć uczniów. Systematyczne ocenianie postępów uczniów umożliwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form organizacyjnych pracy uczniów. „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 110
