Instrukcja obsługi

STEROWNIK
PROGRAMOWALNY
TYPU SMC
INSTRUKCJA OBSŁUGI
2
SPIS TREŚCI
1. PRZEZNACZENIE I BUDOWA.......................................................................................... 1
2. ZESTAW STEROWNIKA .................................................................................................. 4
3. WYMAGANIA PODSTAWOWE, BEZPIECZEŃSTWO UśYTKOWANIA .......................... 5
4. OPIS KONSTRUKCJI I INSTALOWANIE ......................................................................... 5
4.1.Opis konstrukcji .................................................................................................... 5
4.2.Opis zacisków....................................................................................................... 6
4.3.Instalacja portu COM dla Windows ....................................................................... 7
4.4.Instalacja sterowników portu COM na komputerze ............................................... 7
5. KONFIGURACJA STEROWNIKA ..................................................................................... 7
5.2 Komunikacja SMC urządzenia (moduły SM).................................................. 10
5.3 Zapisanie programu do SMC .............................................................................. 15
6. OPIS FUNKCJI PROTOKOŁU TRANSMISJI .................................................................. 15
6.1.Odczyt n-rejestrów (kod 03)................................................................................ 15
6.2.Zapis wartości do rejestru (kod 06)..................................................................... 16
6.3.Zapis do n-rejestrów (kod 16) ............................................................................. 16
6.4.Raport identyfikujący urządzenie (kod 17) .......................................................... 16
7. KODY BŁĘDÓW ............................................................................................................. 17
8. DANE TECHNICZNE ...................................................................................................... 18
9. KOD WYKONANIA ......................................................................................................... 19
10. KONSERWACJA I SERWIS. ........................................................................................ 19
3
1. PRZEZNACZENIE I BUDOWA
Sterownik programowalny SMC jest centralnym modułem decyzyjnym w rozproszonych systemach
kontrolno–pomiarowych z szybką komunikacją Modbus (do 115.2 kbit/s). MoŜe obsługiwać zdalne moduły
wejść/wyjść analogowych i binarnych, przetworniki pomiarowe, falowniki, mikrosterowniki, rejestratory,
tablice świetlne, panele HMI touch screen itd. Dzięki integracji rozmaitych urządzeń uzyskuje się
wszechstronny i elastyczny system rozproszony o szerokim zakresie zastosowań.
•
•
•
•
•
•
Sterownik SMC jest programowany w języku ST (Structured Text) normy IEC 61131–3, która jako
PN–EN 61131–3 obowiązuje w Polsce od 2004 r. Język ST, jako najwszechstronniejszy spośród
języków IEC, pozwala implementować wszelkiego typu algorytmy.
Do programowania SMC słuŜy pakiet narzędziowy CPDev (Control Program Developer) składający
się z kompilatora CPDev, symulatora programów CPSim oraz konfiguratora komunikacji CPCon.
Pakiet zawiera biblioteki – IEC_61131, Basic_blocks i Complex_blocks.
Projektant moŜe tworzyć własne biblioteki z funkcjami, blokami funkcjonalnymi i programami.
Do komunikacji są dwa porty szeregowe. Port 1 ma dwa układy interfejsu RS-485 do komunikacji z
urządzeniami pracującymi na obiekcie. Port 2 ma interfejs RS485, RS232C i USB do komunikacji z
systemem nadrzędnym przez łącza przewodowe.
Na portach zaimplementowany został asynchroniczny znakowy protokół komunikacyjny MODBUS.
Zestawienie parametrów łącza szeregowego sterownika SMC:
− Adres:
1..247
− prędkość transmisji:
1.2, 2.4, 4.8, 9.6, 19.2, 38.4, 57.6, 115.2 kbit/s,
− tryby pracy:
ASCII: 8N1, 7E1, 7O1, 7N2;
RTU: 8N2, 8E1, 8O1, 8N1
Przykładowa topologia sieci z zastosowaniem sterowników pokazana jest na rys.1.
SMC
RS485
RS485
RS232
SMC
RS485
Rys. 1 Przykładowa topologia sieci z zastosowaniem sterowników typu SMC
2. ZESTAW STEROWNIKA
W skład zestawu sterownika wchodzą:
- sterownik SMC
- instrukcja obsługi
- instrukcja programowania
- karta gwarancyjna
- płyta CD z oprogramowaniem narzędziowym i sterownikami portu USB
1 szt,
1 szt,
1 szt,
1 szt,
1 szt.
4
3. WYMAGANIA PODSTAWOWE, BEZPIECZEŃSTWO UśYTKOWANIA
Symbole umieszczone w instrukcji oznaczają:
− Szczególnie waŜne, naleŜy zapoznać się przed podłączeniem modułu.
Nieprzestrzeganie uwag oznaczonych tym symbolem moŜe spowodować
uszkodzenie modułu.
Uwaga:
Zdjęcie obudowy modułu w trakcie trwania umowy gwarancyjnej powoduje jej uniewaŜnienie.
W zakresie bezpieczeństwa uŜytkowania, moduł odpowiada wymaganiom normy PN-EN 61010-1.
Uwagi dotyczące bezpieczeństwa:
−
−
−
−
W instalacji budynku powinien istnieć wyłącznik lub wyłącznik automatyczny. Element ten powinien być w
pobliŜu urządzenia, łatwo dostępny dla operatora. Powinien on być oznakowany jako przyrząd rozłączający
urządzenia.
Instalacji i podłączeń modułu powinien dokonywać wykwalifikowany personel. NaleŜy wziąć pod uwagę
wszystkie dostępne wymogi ochrony.
Przed włączeniem zasilania naleŜy sprawdzić poprawność połączeń kabla sieciowego.
Nie podłączać modułu do sieci poprzez autotransformator.
4. OPIS KONSTRUKCJI I INSTALOWANIE
4.1. Opis konstrukcji
Sterownik jest mocowany na wsporniku montaŜowym 35mm PN-EN 60715 w sposób pokazany na rys 2.
SMC
Rys. 2. Sposób mocowania sterownika SMC
5
4.2. Opis zacisków
Zasilanie oraz sygnały zewnętrzne naleŜy podłączyć zgodnie z rysunkiem 3.
W tablicy 1 opisano poszczególne wyprowadzenia.
Uwaga:
NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe podłączenie sygnałów zewnętrznych (patrz
tablica1).
SMC
Na płycie czołowej znajdują się 3 diody sygnalizacyjne:
• D1 dioda dwukolorowa.
Kolor zielony - świecenie ciągłe - sygnalizuje
poprawną pracę sterownika.
Kolor zielony - migająca - sygnalizuje pracę w trybie
konfiguracji.
Kolor czerwony sygnalizuje błąd konfiguracji
• D2 dioda zielona
sygnalizuje transmisję danych od strony urządzeń
typu Slave
• D3 dioda Ŝółta
sygnalizuje transmisję danych od strony urządzeń
typu Master
Tablica 1. Opis wyprowadzeń sterownika SMC
Gniazdo
USB
Zacisk
1
2
3
4
5
6
7
8
9, 10
11
12
13
14
15
16
Opis zacisku
Wyjście + 5V (do polaryzacji magistrali)
Linia A pierwszego interfejsu RS485 Portu 1
Linia B pierwszego interfejsu RS485 Portu 1
Linia GND interfejsu RS485 Portu 1
Linia GND interfejsu RS485 Portu 1
Linia B drugiego interfejsu RS485 Portu 1
Linia A drugiego interfejsu RS485 Portu 1
Wyjście + 5V (do polaryzacji magistrali)
Linie zasilania sterownika
Nie wykorzystane
Wyjście TxD interfejsu RS232 Portu 2
Wejście RxD interfejsu RS232 Portu 2
Linia GND interfejsu RS232 i RS485 Portu 2
Linia A interfejsu RS485 Portu 2
Linia B interfejsu RS485 Portu 2
Rys. 3: Podłączenia elektryczne sterownika SMC.
Sterownik ma dwa porty szeregowe Port 1 i Port 2. Port 1 przeznaczony jest do komunikacji z
urządzeniami typu Slave. Do Portu 1 dołączone są dwa układy interfejsu RS485. Działanie obu układów jest
identyczne. Układy interfejsów są połączone elektrycznie i odizolowane galwanicznie od reszty układu. Linie
interfejsów dołączone są do zacisków 1, 2, 3, 4 dla pierwszego portu, oraz 5, 6, 7, 8 dla drugiego portu.
Magistrala RS485 pozwala bezpośrednio dołączyć do 32 urządzeń z interfejsem RS485. Maksymalna
długość magistrali zaleŜy od prędkości transmisji i zawiera się w granicach od kilkudziesięciu metrów dla
duŜych prędkości, do około 1,2 km dla małych prędkości. Port 2 przeznaczony jest do konfiguracji
sterownika z komputerem PC. Port 2 zawiera interfejsy RS485, RS232 i USB. Interfejs RS485 umoŜliwia
dołączenie sterownika do magistrali szeregowej RS485, jego linie wyprowadzone zostały na zaciski 14, 15,
16. Interfejsy RS232 i USB przeznaczone są do połączenia z systemem nadrzędnym.
Sygnały interfejsu RS232 wyprowadzone są na zaciski 12, 13, 14. Interfejs USB dostępny jest na płycie
czołowej sterownika. Interfejsy RS485, RS232 i USB połączone z portem 2 nie mogą być uŜywane
jednocześnie.
W zestawie sterownika na płycie CD dołączane jest aktualne oprogramowanie. Na stronie
www.lumel.com.pl/download w punkcie sterowniki programowalne, jest zamieszczone aktualny pakiet
oprogramowania dla SMC. Wszelkie aktualizacje moŜna dokonać za pomocą pakietu oprogramowania
zamieszczonego na stronie.
6
Do programowania SMC słuŜy pakiet narzędziowy CPDev (Control Program Developer) składający się z:
- kompilatora CPDev,
- symulatora programów CPSim
- konfiguratora komunikacji CPCon.
Pakiet uzupełniają trzy biblioteki – IEC_61131, Basic_blocks i Complex_blocks.
4.3. Instalacja portu COM dla Windows
Port USB sterownika wykorzystuje oprogramowanie ,które tworzy w systemie nowe urządzenie USB
Serial Converter i przydzielony do niego Port(Com) – USB Serial Port. Instalacja w systemie Windows
sterownika powoduje dodanie kolejnego portu szeregowego COM do listy portów obsługiwanych przez
system operacyjny.
4.4. Instalacja sterowników portu COM na komputerze
Na płycie CD dołączonej do wyrobu znajdują się katalogi ze sterownikami dla następujących systemów
operacyjnych:
- WIN_XP: Windows 2000, Windows XP, Windows Vista, Windows Server 2003.
- WIN_XP_64: Windows Vista x64, Windows XP x64, Windows Server 2003 x64.
UWAGA: Sterowniki nie współpracują z systemami Windows 98 i ME.
Instalacja w systemach Windows 2000, Windows XP, Windows Vista i Windows Server 2003.
W celu zainstalowania sterowników dla tych systemów, naleŜy uruchomić program wykonywalny z katalogu
ze sterownikiem dla danego systemu:
-
WIN_XP\CDM_Setup.exe (dla Windows 2000, Windows XP, Windows Vista i Windows Server 2003)
WIN_XP_64\ CDM_x64_Setup.exe (dla Windows XP x64, Windows Vista x64 i Windows
Server 2003 x64).
Oprogramowanie to zainstaluje w systemie sterowniki dla nowych urządzeń i portów.
Następnie naleŜy podłączyć sterownik, który zostanie odnaleziony i zidentyfikowany przez system jako USB
Serial Converter, i zostanie przydzielony dla niego Port(Com) - USB Serial Port.
5. KONFIGURACJA STEROWNIKA
Uwaga : Opis języka i przykłady programowania sterownika zamieszczony jest w instrukcji
programowania
Przed przystąpieniem do konfiguracji sterownika naleŜy przygotować program
sterujący korzystając z narzędzi wchodzących w skład zestawu sterownika
5.1 Połączenie PC SMC
5.1.1 Instalacja sterownika USB
JeŜeli komputer PC nie ma zainstalowanego sterownika portu USB dla SMC, naleŜy go zainstalować
programem CDM_Setup.exe z płyty CD wg rozdziału 4.4. Powoduje on, Ŝe port USB będzie obsługiwany jak
port szeregowy.
Kabel PC↔SMC
Połączyć port USB komputera z portem USB sterownika SMC (na płycie czołowej).
7
5.1.2 Numer portu USB
Odczytać w MenedŜerze Urządzeń systemu Windows, którym portem COM jest port USB połączony ze
sterownikiem SMC.
• Menu Start > Ustawienia > Panel sterowania > System > Sprzęt > MenedŜer Urządzeń
W pojawiającym się oknie rozwinąć Porty.
W przypadku jak wyŜej USB jest portem COM5.
5.1.3 Uruchomienie konfiguratora CPCon
Konfigurator moŜna uruchomić trzema sposobami:
a) Menu CPDev: Projekt > Uruchom konfigurator
Rys. 4 Uruchomienie konfiguratora z menu projekt
b) Narzędzia > Konfigurator
Rys. 5 Uruchomienie konfiguratora jako narzędzia
c) Menu start: CPDev > CPCon
Rys. 6 Uruchomienie konfiguratora z menu systemowego
Pierwszy sposób stosuje się bezpośrednio po kompilacji projektu. Dwa następne wymagają importu pliku ze
skompilowanym projektem. Po uruchomieniu pojawia się okno konfiguratora komunikacji CPCon.
8
Rys. 7 Tablica zadań komunikacyjnych
Podstawowe znaczenie ma tabela zadań komunikacyjnych, która określa jakie transakcje protokołu Modbus,
tzn. wymiana komunikatów pytanie – odpowiedź (odczyt) lub polecenie – potwierdzenie (zapis), będą miały
miejsce. Transakcje są tutaj nazywane zadaniami komunikacyjnymi.
5.1.4 Menu CPCon
Rys. 8 Menu Plik programu CPCon
Rys. 9 Menu Transmisja programu CPCon
Część funkcji podanych w opcjach realizują przyciski pod tabelą Rys 7. Import pliku projektu jest potrzebny,
gdy CPCon uruchomiono drugim lub trzecim sposobem. Odczytywana metryczka zawiera dane
dokumentacyjne programu wykonywanego przez sterownik. Synchronizacja ustawia zegar sterownika
według aktualnego czasu komputera.
5.1.5 Ustawienia transmisyjne
• Transmisja > Ustawienia
Pojawia się okno Ustawienia z zakładkami Komunikacja pionowa, Komunikacja pozioma oraz Ustawienia
programu.
• Komunikacja pionowa
Zakładka słuŜy do ustawienia parametrów komunikacji PC ↔ SMC. Numer portu COM pochodzi z
MenedŜera urządzeń komputera PC.
Rys. 10 Ustawienie komunikacji PC SMC
• Komunikacja pozioma
9
W zakładce wybiera się parametry komunikacji SMC ↔ moduły we/wy (lub inne urządzenia). Parametry
muszą być takie same, jak ustawione w modułach. Tryb 8N1 wybrany poniŜej oznacza 8 bitów danych,
nieparzystość (N) i 1 bit stopu.
Rys.11 Ustawienie komunikacji SMC moduły we/wy.
• Ustawienia programu
Wybór języka.
Rys. 12 Ustawienie języka
5.2 Komunikacja SMC urządzenia (moduły SM)
Do komunikacji sterownika SMC z urządzeniami obiektowymi mogą słuŜyć:
a) zmienne globalne, którym przypisano adresy np. VAR_1, VAR_2, VAR_3 itp.,
b) bloki komunikacyjne COM_SM1, COM_SM2, itd. dedykowane dla modułów SM.
Komunikację konfiguruje się wypełniając odpowiednią liczbę wierszy tabeli zadań. KaŜdy wiersz
reprezentuje jedno zadanie komunikacyjne sterownika SMC. Wypełnienia moŜna dokonać wprost w tabeli
(prawy klawisz myszy dodaje bądź usuwa wiersz) lub za pomocą Kreatora zadań (przycisk) składającego się
z kilku okien.:
• Nacisnąć przycisk
w oknie programu CPCon.
Pojawia się okno informacyjne kreatora.
Rys. 12 Kreator zadań komunikacyjnych
10
5.2.1 Numer urządzenia. Funkcja Modus
• Urządzenia wejściowe (np.SM5) moŜna odczytać grupowo za pomocą funkcji o kodzie 3 (odczyt
rejestrów), tutaj nazywanej FC3 (Function Code 3). Pierwsze okno moŜe mieć postać jak niŜej.
Rys. 13 Określenie numeru urządzenia docelowego i funkcja odczytu
5.2.2 Zmienne. Adresy
• W oknie kreatora pojawia się lista zmiennych globalnych z adresami.
Rys. 14 Przypisanie zmiennych globalnych do urządzenia
Spośród zmiennych globalnych naszego projektu zaznaczamy zmienne wejściowe. Adresami logicznymi
tych zmiennych są np. 0, 1, 2, , a rozmiarem kaŜdej jest bajt. Adresy zmiennych wejściowych są
kolejnymi liczbami, odpowiedni jest więc odczyt grupowy (blokowy).
Uwaga. Gdyby lista była pusta, to kliknięcie przycisku Wczytaj listę zmiennych pozwala importować
zmienne z pliku wybranego w otwierającym się oknie.
11
5.2.3 Urządzenie. Adres początkowy
• Przykład dołączenia urządzenia modułu SM5 do zadań komunikacyjnych .Rejestr zmiennej VAR_1 ma
przykładowo adres 4003.
Rys. 15 Przypisanie do urządzenia i określenie adresu początkowego
5.2.4 Priorytet. Timeout
Zadania komunikacyjne określone przez wiersze tabeli głównej wykonywane są w przerwach, jakie po
wykonaniu programu pozostają do końca kaŜdego cyklu. JeŜeli przerwa jest znaczna, zadanie moŜe być
wykonane kilkakrotnie. Zadanie o priorytecie normalnym jest wykonywane dwukrotnie rzadziej niŜ zadanie o
priorytecie wysokim, a zadanie o priorytecie niskim trzykrotnie rzadziej. Timeout oznacza maksymalny okres
czasu, w ciągu którego wymiana komunikatów z urządzeniem ma się zakończyć.
• Przyjęto, Ŝe zadanie komunikacji z SM5 będzie mieć normalny priorytet oraz, Ŝe wymiana komunikatów
ma się zakończyć w ciągu 500 ms (timeout).
Rys. 16 Przypisanie priorytetu i czasu oczekiwania
12
5.2.5 Zmienne kontrolne
Ostatnie okno kreatora słuŜy do skonfigurowania kontroli transmisji, jeŜeli odpowiedni fragment programu ją
przewiduje. W oknie wskazuje się, do której ze zmiennych ma być wpisywana informacja o poprawności lub
niepoprawności komunikacji, którą zmienną przeznaczono na wpisanie czasu komunikacji oraz za pomocą
której moŜna włączać lub wyłączać zadanie komunikacyjne. Zmienne kontrolne wykorzystuje się w
zaawansowanych projektach.
Rys. 17 Zmienne kontrolne
5.2.6 Tworzenie zadania komunikacyjnego
•
Nacisnąć przycisk
.
W tabeli zadań komunikacyjnych pojawia się pierwszy wiersz z danymi ustawionymi w kreatorze, w tym
konwersja rejestrów na bajty, 16 → 8 bit.
Rys. 18 Widok tablicy po skonfigurowaniu zadania
13
5.2.7 Bezpośrednie wypełnianie tabeli (alternatywa dla kreatora)
Dodawanie i usuwanie wiersza - prawy klawisz myszy
Kod funkcji, rodzaj konwersji, priorytet - wybór z menu
Pozostałe komórki - zapisywane w zwykły sposób.
5.2.8 Zapis konfiguracji w pliku
Tabelę zadań komunikacyjnych moŜna wykorzystać w późniejszych modyfikacjach lub w innych projektach.
Plik z tabelą jest takŜe niezbędny, gdy symulator CPSim ma symulować funkcjonowanie urządzeń
dołączonych do sterownika. Konfigurator CPCon zapisuje pliki z rozszerzeniem XMC.
• Nacisnąć przycisk
Pojawia się okno Zapisz plik z konfiguracją podsystemu komunikacyjnego, w którym naleŜy wpisać
nazwę pliku np. Start_Stop.xmc (rozszerzenie XMC dodawane automatycznie).
Rys. 19 Zapisywanie projektu do pliku.
5.2.9 Odczyt konfiguracji (dla kontroli, modyfikacji itp.)
• Nacisnąć przycisk
W pojawiającym się oknie Otwórz plik z konfiguracją podsystemu komunikacyjnego wybrać plik i kliknąć
Otwórz.
14
Rys. 20 Wczytanie projektu z pliku.
W przypadku pliku Start_Stop.xmc tabela zadań komunikacyjnych będzie wyglądała tak jak poprzednio.
5.3 Zapisanie programu do SMC
• Przed zapisaniem warto otworzyć dolną część okna klikając Podgląd komunikacji. Pozwoli to sprawdzić,
czy zapisanie przebiegło prawidłowo.
• Nacisnąć przycisk
. Pojawia się okno metryczki projektu, która wraz z
programem zostanie zapisana w SMC.
W trakcie zapisywania w oknie Podgląd komunikacji wyświetlane są informacje kontrolne.
Rys. 21 Przykładowe okno komunikacji PC SMC
Po zapisaniu programu sterownik SMC natychmiast rozpoczyna jego wykonywanie
komunikując się z urządzeniami obiektowymi.
6. OPIS FUNKCJI PROTOKOŁU TRANSMISJI
W sterowniku zaimplementowane zostały następujące funkcje protokołu MODBUS:
kod
03
06
16
17
znaczenie
odczyt n-rejestrów
zapis pojedynczego rejestru
zapis n-rejestrów
identyfikacja urządzenia slave
6.1. Odczyt n-rejestrów (kod 03)
śądanie:
Funkcja umoŜliwia odczyt wartości zawartych w rejestrach w zaadresowanym urządzeniu slave. Rejestry są
16 lub 32-bitowymi jednostkami, które mogą zawierać wartości numeryczne związane ze zmiennymi
procesowymi itp. Ramka Ŝądania określa 16-bitowy adres początkowy rejestru oraz liczbę rejestrów do
odczytania. Znaczenie zawartości rejestrów o danych adresach moŜe być róŜne dla róŜnych typów
urządzeń.
15
Funkcja nie jest dostępna w trybie rozgłoszeniowym.
Przykład. Odczyt 3 rejestrów zaczynając od rejestru o adresie 6Bh
adres funkcja
adres
adres
liczba
liczba
rejestru
rejestru rejestrów rejestrów
Hi
Lo
Hi
Lo
11
03
00
6B
00
03
suma
kontrolna
7E
LRC
Odpowiedź:
Dane rejestrów są pakowane począwszy od najmniejszego adresu: najpierw starszy bajt, potem młodszy bajt rejestru.
Przykład. Ramka odpowiedzi
adres funk liczba wart. w
cja bajtów rej.107
Hi
11
03
06
02
wart. w
rej.107
Lo
2B
wart. w
rej.108
Hi
00
wart. w
rej.108
Lo
00
wart. w
rej.109
Hi
00
wart. w
rej.109
Lo
64
suma
kontroln
a
55
LRC
6.2. Zapis wartości do rejestru (kod 06)
śądanie:
Funkcja umoŜliwia modyfikację zawartości rejestru. Jest dostępna w trybie rozgłoszeniowym.
Przykład.
adres funkcja adres rej. adres rej. wartość
wartość
suma
Hi
Lo
Hi
Lo
kontrolna
11
06
00
87
03
9E
C1
LRC
Odpowiedź:
Prawidłową odpowiedzią na Ŝądanie zapisu wartości do rejestru jest retransmisja komunikatu po wykonaniu
operacji.
Przykład.
adres funkcja adres rej. adres rej. wartość
wartość
suma
Hi
Lo
Hi
Lo
kontrolna
11
06
00
87
03
9E
C1
LRC
6.3. Zapis do n-rejestrów (kod 16)
śądanie:
Funkcja dostępna w trybie rozgłoszeniowym. UmoŜliwia modyfikacje zawartości rejestrów.
Przykład. Zapis dwóch rejestrów począwszy od rejestru o adresie 136
adres funk adres adres
cja
rej.
rej.
Hi
Lo
11
10
00
87
liczba
rej.
Hi
00
liczba
rej.
Lo
02
liczba
bajtów
dane
Hi
dane
Lo
dane
Hi
dane
Lo
04
00
0A
01
02
suma
kontro
lna
45
LRC
Odpowiedź:
Prawidłowa odpowiedź zawiera adres jednostki slave, kod funkcji, adres początkowy oraz liczbę zapisanych
rejestrów.
Przykład.
adres funkcja adres rej. adres rej. liczba rej. liczba rej.
suma
Hi
Lo
Hi
Lo
kontrolna
11
10
00
87
00
02
56
LRC
6.4. Raport identyfikujący urządzenie (kod 17)
śądanie:
Funkcja pozwala uŜytkownikowi uzyskać informacje o typie urządzenia, statusie i zaleŜnej od tego
konfiguracji.
Przykład.
Adres
funkcja
11
11
suma
kontrolna
DE
LRC
16
Odpowiedź:
Pole „identyfikator urządzenia” w ramce odpowiedzi oznacza unikalny identyfikator danej klasy urządzeń,
natomiast pozostałe pola zawierają parametry zaleŜne od typu urządzenia.
7. KODY BŁĘDÓW
Gdy urządzenie master wysyła Ŝądanie do urządzenia slave, to za wyjątkiem komunikatów w trybie
rozgłoszeniowym, oczekuje prawidłowej odpowiedzi. Po wysłaniu Ŝądania jednostki master moŜe wystąpić
jedno z czterech moŜliwych zdarzeń:
JeŜeli jednostka slave odbiera Ŝądanie bez błędu transmisji oraz moŜe je wykonać prawidłowo, wówczas
zwraca prawidłową odpowiedź.
JeŜeli jednostka slave nie odbiera Ŝądania, Ŝadna odpowiedź nie jest zwracana. W programie urządzenia
master zostaną spełnione warunki timeout dla Ŝądania.
JeŜeli jednostka slave odbiera Ŝądanie, ale z błędami transmisji (błąd parzystości, sumy kontrolnej LRC
lub CRC), Ŝadna odpowiedź nie jest zwracana. W programie urządzenia master zostaną spełnione
warunki timeout dla Ŝądania.
JeŜeli jednostka slave odbiera Ŝądanie bez błędu transmisji, ale nie moŜe go wykonać prawidłowo (np.
jeŜeli Ŝądaniem jest odczyt nie istniejącego wyjścia bitowego lub rejestru), wówczas zwraca odpowiedź
zawierającą kod błędu, informujący urządzenie master o przyczynie błędu.
Komunikat z błędną odpowiedzią zawiera dwa pola odróŜniające go od prawidłowej odpowiedzi:
Pole kodu funkcji:
W prawidłowej odpowiedzi, jednostka slave retransmituje kod funkcji z komunikatu Ŝądania na polu kodu
funkcji odpowiedzi.
Wszystkie kody funkcji mają najbardziej znaczący bit (MSB) równy 0 (wartości kodów są poniŜej 80h).
W błędnej odpowiedzi urządzenie slave ustawia bit MSB kodu funkcji na 1. To powoduje, Ŝe wartość kodu
funkcji w błędnej odpowiedzi jest dokładnie o 80h większa niŜ byłaby w prawidłowej odpowiedzi.
Na podstawie kodu funkcji z ustawionym bitem MSB program urządzenia master moŜe rozpoznać błędną
odpowiedź i moŜe sprawdzić na polu danych kod błędu.
Pole danych:
W prawidłowej odpowiedzi, urządzenie slave moŜe zwrócić dane na polu danych (pewne informacje Ŝądane
przez jednostkę master).
W błędnej odpowiedzi, urządzenie slave zwraca kod błędu na polu danych. Określa on warunki urządzenia
slave, które spowodowały błąd.
PoniŜej przedstawiono przykład Ŝądania urządzenia master i błędną odpowiedź urządzenia slave. Dane są
w postaci heksadecymalnej.
Przykład: Ŝądanie
adres
slave
funkcja
0A
01
adres
zmiennej
Hi
04
adres
zmiennej
Lo
A1
liczba
zmiennych
Hi
00
liczba
zmiennych
Lo
01
suma
kontrolna
4F
LRC
Przykład: błędna odpowiedź
adres
slave
0A
funkcja
81
kod
błędu
01
suma
kontrolna
73
LRC
W tym przykładzie urządzenie master adresuje Ŝądanie do jednostki slave o numerze 10 (0Ah). Funkcja o
kodzie (01) nie jest zaimplementowana w koncentratorze więc urządzenie zwróci błędną odpowiedź z kodem
błędu nr 01. Oznacza on niedozwoloną funkcję w urządzeniu slave. W poniŜszej tabeli przedstawione są
moŜliwe kody błędów i ich znaczenie
kod
01
02
03
04
05
znaczenie
niedozwolona funkcja
niedozwolony adres danych
niedozwolona wartość danej
Ŝądanie w trakcie realizacji
realizacja Ŝądania niemoŜliwa
17
8. DANE TECHNICZNE
Port szeregowy 1:
prędkość transmisji
1.2, 2.4, 4.8, 9.6, 19.2, 38.4, 57.6, 115.2 bitów/s,
Tryb
ASCII: 8N1, 7E1, 7O1, 7N2;
Interfejs
2 x RS485
Port szeregowy 2:
prędkość transmisji
Tryb
1.2, 2.4, 4.8, 9.6, 19.2, 38.4, 57.6, 115,2 kbit/s,
ASCII: 8N1, 7E1, 7O1, 7N2;
RTU: 8N2, 8E1, 8O1, 8N1
Interfejs
RS485, RS232, USB 1.1 – przewód nie dłuŜszy niŜ 3 metry
Protokół transmisji:
MODBUS
Moc pobierana
≤ 4 VA
RTU: 8N2, 8E1, 8O1, 8N1
Znamionowe warunki uŜytkowania:
− napięcie zasilania
20...24…50 V a.c./d.c. lub 85...230…253 V a.c./d.c.
− częstotliwość napięcia zasilania
40...50/60...440 Hz
− temperatura otoczenia
− wilgotność względna powietrza
0...23...55 °C
< 95 % (niedopuszczalna kondensacja pary wodnej)
− zewnętrzne pole magnetyczne
< 400 A/m
− połoŜenie pracy
Dowolne
Warunki magazynowania i transportu:
− temperatura otoczenia
-20..70 °C
− wilgotność względna powietrza
< 95 % (niedopuszczalna kondensacja pary wodnej)
Zapewniane stopnie ochrony
-
od strony obudowy
IP40
-
od strony zacisków
IP20
Wymiary
45 x 120 x 100 mm
Masa
< 0,25 kg
Obudowa SMC
do montaŜu na szynę 35mm
Kompatybilność elektromagnetyczna:
- odporność na zakłócenia według normy PN-EN 61000-6-2
− emisja zakłóceń według
PN-EN 61000-6-4
Wymagania bezpieczeństwa wg PN-EN 61010-1:
- kategoria instalacji
III
- stopień zanieczyszczenia
2
Maksymalne napięcie pracy względem
ziemi:
- dla obwodu zasilania
300 V
- dla pozostałych obwodów
50 V
18
9. KOD WYKONANIA
Kod wykonania sterownika programowalnego.
Sterownik programowalny typu
SMC-
X
85…253 V a.c/d.c.
1
20…40 V a.c/d.c.
2
XX
X
X
Napięcie zasilania
Rodzaj wykonania
00
zaprogramowane wg wymagań klienta
NS
specjalne *
XX
Polska
P
Angielska
E
Inna
X
Wersja językowa
Wymagania dodatkowe
*
standardowe
bez prób dodatkowych
0
z atestem Kontroli Jakości
1
wg uzgodnień z odbiorcą *
X
- numerację ustali producent.
Przykład kodowania:
Kod SMC 1.00.P.1 oznacza wykonanie sterownika:
- z zasilaniem 85…230…253 V a.c./d.c,
- standardowe,
- wersja językowa : Polska,
- z atestem Kontroli Jakości.
10. KONSERWACJA I SERWIS.
Zastosowana w sterowniku bateria wymaga wymiany co 5 lat. W celu wymiany baterii, sterownik naleŜy
przesłać do naprawy do Działu Serwisu Lubuskich Zakładów Aparatów Elektrycznych LUMEL S.A.
W przypadku uszkodzenia sterownik naleŜy przesłać do naprawy do Działu Serwisu Lubuskich Zakładów
Aparatów Elektrycznych LUMEL S.A.
19
20
21
SMC-07/1
Lubuskie Zak³ady Aparatów Elektrycznych LUMEL S.A.
ul. Sulechowska 1, 65-022 Zielona Góra
http://www.lumel.com.pl
DZIA³ SPRZEDA¿Y KRAJOWEJ:
Informacja techniczna:
tel.: 68 32 95 260, 32 95 306, 32 95 180, 374
e-mail: [email protected]
Przyjmowanie zamówieñ:
fax: 68 32 55 650,
tel.: 68 32 95 209, 32 95 207, 32 95 291, 32 95 373, 32 95 341
22