KRONObuild PL zagadnienia techniczne OSB

Transkrypt

NIEOGRANICZONE
możliwości dla
nowoczesnego
budownictwa.
Trzymacie Państwo w rękach klucz do pełnej oferty światowego lidera w produkcji
nowoczesnych materiałów drewnopochodnych.
Szeroki wachlarz produktów Kronospan
dla budownictwa to rezultat wieloletniego
doświadczenia w branży oraz znajomości
trendów rynkowych.
Za liniami produkcyjnymi budowlanych materiałów drewnopochodnych stoi 115 lat
nieustannego rozwoju, pracy i doświadczenia naszych ponad 30 zakładów na całym
świecie.
Ten katalog otwiera drzwi do świata materiałów konstrukcyjnych Grupy Kronospan
i przedstawia wszelkie korzyści, jakie płyną
z ich zastosowania.
Witamy w świecie Kronobuild®. Wszystko,
czego Państwo potrzebujecie, jest zawarte w tym katalogu. Kronobuild® jest krokiem
naprzód oferującym niekończące się możliwości dla nowoczesnego i ekologicznego
budownictwa.
Szczegóły techniczne i błędy drukarskie będą korygowane.
4
spis treści
Ekologia i środowisko naturalne 6
Kronobuild® – podstawowe pojęcia i definicje 7
1
2
3
4
5
6
Płyty wiórowe
Płyty wiórowe P2, P3, P5 i P6 10
QSB10
Fireboard10
OSB Superfinish
OSB Superfinish
Typ OSB/1, OSB/2, OSB3 i OSB/4
OSB Superfinish ECO
OSB Firestop ECO
OSB Airstop ECO
OSB Reflex ECO
OSB Ply
16
16
17
18
18
19
20
Płyty PILŚNIOWE (MDF)
MDF MR 24
MDF B1 24
DFP25
7
Fizyka budowli – wymagania
Najważniejsze wymagania dotyczące
budynków drewnianych 48
Technologia szkieletu drewnianego
49
Wytrzymałość na obciążenia
51
Oszczędność energii i ochrona termiczna
58
Ochrona przed wilgocią
66
Ochrona przed wpływem warunków
atmosferycznych70
Szczelność budynku
71
Ochrona przeciwpożarowa
75
Ochrona przed hałasem
78
Ekologia i ochrona zdrowia
84
Technologia szkieletu
drewnianego
Dyfuzyjnie otwarte konstrukcje zewnętrzne 90
Dyfuzyjnie zamknięte konstrukcje zewnętrzne 104
Konstrukcje wewnętrznych ścian i podłóg 113
8
Płyty kompaktowe
Krono Plan 128
Krono Compact
128
Instrukcja
użytkowania
płyt
kompaktowych
130
Płyty WIÓROWO-cementOWE
Krono
Plan
zastosowanie
na
fasady
132
Betonyp30
Krono
Plan
pokrycia
balkonów
135
Krono
Compact
zastosowania
do
wewnątrz
136
Krono
Siding
rozwiązania
systemowe
137
Instrukcja użytkowania
płyt nośnych
Transport, magazynowanie 34
Płyty szalunkowe Zawartość i wpływ wilgoci na płyty,
ProForm140
sezonowanie35
OSB Film
140
Znakowanie i kontrola płyt przed
Instrukcja
użytkowania
płyt
szalunkowych
144
ich użyciem 37
Cięcie, wiercenie i mocowanie 37
Montaż – ogólne zasady 42
9
5
EKOLOGIA I ŚRODOWISKO NATURALNE
Materiały budowlane Kronobuild® są idealne dla budynków
wznoszonych w technologii szkieletu drewnianego – ekologicznych konstrukcji o wspaniałej perspektywie.
Przyjazne środowisku drewniane
konstrukcje szkieletowe
Podczas projektowania i budowy nie należy brać pod uwagę
samych aspektów architektonicznych i inżynieryjnych, ale także
kryteria gospodarcze i ekologiczne zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Zrównoważony rozwój jest rozumiany jako
długoterminowa ochrona zasobów naturalnych dla przyszłych pokoleń. W tym kontekście surowce z odnawialnych źródeł takie jak
drewno, powinny być wykorzystywane w maksymalnym stopniu.
Materiały konstrukcyjne Kronobuild® znacząco przyczyniają się
do tego trendu jako, że są wykonane w 95% z naturalnego drewna. Ich użycie wiąże się z ogromnym pożytkiem dla środowiska
z następujących powodów:
• Odnawialne źródła surowców
Drewno jest jednym z niewielu naturalnych surowców o wszechstronnym zastosowaniu. Jest surowcem wysoko energetycznym
głównie dzięki energii pozyskiwanej z promieniowania słonecznego (około 5 MWh/1 m3 biomasy drzewnej). Wykorzystanie
drewna ma pozytywny wpływ na ochronę środowiska i zmniejsza potrzebę wydobycia surowców z nieodnawialnych źródeł
(wapno, glina, kamienie itp.).
• Redukcja emisji substancji szkodliwych w szczególności C02
W czasie wzrostu drzewa dzięki procesowi fotosyntezy substancje węglowe z powietrza i ziemi są konwertowane i wiązane
w biomasie - w drewnie. Drzewa przyczyniają się do redukcji
emisji C02 w atmosferze, a tym samym do stabilizacji temperatury i klimatu Ziemi. Każdy 1 m3 masy drzewnej wiąże około 225
kg węgla.
• Redukcja zużycia energii w procesie produkcji
Budowanie z drewna przynosi znaczącą redukcję zużycia energii. Produkcja materiałów drewnianych i drewnopochodnych
jest kilkukrotnie mniej energochłonna niż produkcja materiałów
na bazie krzemianów (beton, cegła, itp.)
• Redukcja zużycia energii i kosztów eksploatacji
Konstrukcje oparte na szkielecie drewnianym pozwalają na
osiągnięcie wysokich parametrów ochrony cieplnej przy zdecydowanie mniejszych przekrojach przegród niż te wykonane
w technologiach murowych. Dzięki temu można także uzyskać
większą powierzchnię użytkową. Zużycie energii na ogrzewanie jest zdecydowanie niższe niż w budynkach wznoszonych
w technologii tradycyjnej.
• Redukcja kosztów transportu
Mniejsza masa domu z drewna (ok. 1 t/1 m2 powierzchni podłogi) powoduje znaczne zmniejszenie masy transportowanego
materiału w porównaniu do ciężkich materiałów budowlanych
(cegła, beton, itp.)
• Ograniczenie odpadów budowlanych
Odpady drewniane nadają się w pełni do recyclingu.
• Certyfikacja PEFC I FSC
Materiały budowlane Kronobuild® produkowane są głównie
z drewna pochodzącego z lasów certyfikowanych w systemie
FSC i PEFC, zgodnie z zasadami ekologicznego zrównoważonego zarządzania lasem.
• 100% wykorzystanie surowca drzewnego w produkcji.
Wyselekcjonowane materiały, które nie spełniają surowych wymagań jakościowych dla płyt OSB są używane do produkcji płyt
wiórowych, bez utraty energii zużytej do suszenia wiórów. Pył
drzewny oraz kora są wykorzystywane jako ekologiczny opał.
• Wykorzystanie transportu kolejowego
Ze względu na dostępne połączenie kolejowe duża część drewna jest dostarczana koleją. To również przyczynia się do ochrony środowiska.
• Płyty Kronobuild® nadają się w 100% do recyclingu.
- podstawowe pojęcia i definicje
PŁYTY NA PODŁOGI, ŚCIANY I DACHY
PODSTAWOWE DEFINICJE TECHNICZNE
Do produktów budowlanych Kronobuild® Kronospan należą różnego rodzaju płyty wiórowe, OSB, MDF i wiórowo-cementowe.
Są to wielkowymiarowe materiały na poszycia podłóg, ścian
i dachów. Są produkowane i badane zgodnie z obowiązującymi
normami europejskimi. Każdy typ ma swoje własne cechy predysponujące go do konkretnego zastosowania.
Produkty budowlane Kronobuild® są podzielone ze względu
na ich zastosowanie tak, aby ułatwić projektowanie konstrukcji
drewnianych zgodnie z podstawową normą EN 1995-1-1 i normami krajowymi.
Podstawowe właściwości wszystkich tych produktów spełniają
wymagania ujednoliconej normy EN 13986, część ZA i innych
obowiązujących przepisów dotyczących dystrybucji i sprzedaży
płyt w obrębie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, co jest
potwierdzone przez stosowne certyfikaty i znakowanie. Ważność wszystkich świadectw i protokołów jest stale monitorowana
i uaktualniana. Płyty mają także inne certyfikaty dla krajów spoza
Unii Europejskiej wydane na podstawie obowiązujących w nich
lokalnych rozporządzeń.
Norma EN 13986 „Płyty drewnopochodne stosowane w budownictwie - właściwości, ocena zgodności i znakowanie“ reguluje
wszystkie kwestie prawne w odniesieniu do dyrektywy w sprawie wyrobów budowlanych (CPD). Dotyczy to płyt drewnopochodnych stosowanych jako elementy konstrukcyjne i niekonstrukcyjne, w środowisku suchym, wilgotnym i na zewnątrz.
PŁYTY WYKOŃCZENIOWE
Produkty budowlane Kronobuild® obejmują również płyty kompaktowe stosowane jako końcowe okładziny ścian zewnętrznych i wewnętrznych oraz sufitów. Podobnie jak wspomniano
powyżej, płyty kompaktowe spełniają wymagania ujednoliconej
normy EN 438-7, część ZA i posiadają odpowiednie certyfikaty.
PŁYTY SZALUNKOWE
Płyty szalunkowe są specjalną grupą produktów Kronobuild®,
które są przeznaczone specjalnie dla odkrytego betonu.
Definicje techniczne i podstawowe pojęcia związane z klasyfikacją płyt zgodnie z normą EN 13986 są następujące:
• Warunki suche
Warunki odpowiadające klasie użytkowania 1 zgodnie z normą
EN1995-1-1 cechuje wilgotność materiałów konstrukcyjnych, która
odpowiada temperaturze 20°C i wilgotności względnej powietrza
maksymalnie 65% przez kilka tygodni w roku. Większość drewna
iglastego ma średnią zawartość wilgoci nieprzekraczającą 12%.
• Warunki wilgotne
Warunki odpowiadające klasie użytkowania 2 według normy
EN 1995-1-1 charakteryzują się zawartością wilgoci w materiałach konstrukcyjnych, która odpowiada temperaturze 20oC
i wilgotności względnej powietrza przekraczającej 85% maksymalnie przez kilka tygodni w roku. Większość drewna iglastego
ma średnią zawartość wilgoci nie przekraczającej 20%.
• Warunki zewnętrzne
Warunki odpowiadające klasie użytkowania 3 zgodnie z normą
EN 1995-1-1 charakteryzują się warunkami klimatycznymi, prowadzącymi do wyższej zawartości wilgoci niż w klasie drugiej.
• Zastosowanie nośne (konstrukcyjne)
Użycie płyty pod obciążeniem jako części budynku lub innych
elementów konstrukcyjnych.
• Konstrukcyjne poszycie podłogi
Zestaw drewnopochodnych płyt podłogowych umieszczonych
na legarach i nachodzących na przęsła. Obciążone płyty swobodnie uginają się między legarami.
• Konstrukcyjne poszycia ścian
Płyty drewnopochodne są zdolne zapewnić mechaniczną wytrzymałość konstrukcjom ścian.
• Konstrukcyjne poszycie dachu
Zestaw drewnopochodnych płyt umieszczonych na krokwiach
na całej ich rozpiętości. Obciążone płyty swobodnie uginają się
między krokwiami.
1. Płyty WIÓROWE
1. Płyty WIÓROWE
Płyty WIÓROWE
Płyty wiórowe są jednym z najczęściej używanych materiałów
drewnopochodnych i znajdują wiele zastosowań. Produkowane
są z wiórów drewnianych i spoiwa opartego na żywicach syntetycznych. Płyty są prasowane w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem.
KRONOSPAN produkuje szeroką gamę płyt wiórowych. Każdy typ ma swoje charakterystyczne cechy, określające zakres
i możliwości ich zastosowań. Linia produktów Kronobuild® obejmuje następujące typy płyt wiórowych - P2, P3, P5, P6, QSB
i niepalną płytę FireBoard.
PW
są trójwarstwowymi płytami, z zaprasowanych na płasko wiórów,
wiązanych wysokiej jakości żywicami. Płyty są dostępne w grubościach 8 - 40 mm. Są obustronnie szlifowane i mają niską tolerancję
grubości. Wszystkie typy płyt spełniają wymogi normy europejskiej
EN 312, która definiuje płytę wiórową w następujący sposób:
Typ płyt
Płyta nieprzenosząca obciążeń
Płyta przenosząca obciążenia
Warunki suche
Warunki wilgotne
P2
P6
P3
P5
QSB (Quality Strand Board) jest wysokiej jakości jednowarstwową płytą wiórową wykonaną ze specjalnie wyselekcjonowanych
wiórów, które zapewniają stabilność kształtu i wysoką gęstość
płyty w całym przekroju.
QSB spełnia wymogi normy EN 312 typ 5 - jako płyta konstrukcyjna
do użycia w warunkach wilgotnych.
Dla rozróżnienia, płyty P3 i P5 mają zieloną środkową warstwę.
Z powodu ich gładkiej, szlifowanej powierzchni płyty te są odpowiednie do pokrywania foliami, fornirami, laminatami dekoracyjnymi i wysokociśnieniowymi laminatami HPL.
płyta jednowarstwowa
płyta trójwarstwowa
gładka powierzchnia
10
spoiwo odporne na wilgoć
jest trójwarstwową płytą wiórową typu P2 o podwyższonych właściwościach odporności na ogień.
Płyty FireBoard są produkowane zgodnie z normą europejską
EN 312, typ P2, gdzie są one określone jako płyty niekonstrukcyjne
do zastosowań w warunkach suchych.
Podstawową cechą tych płyt jest zwiększona odporność na
ogień, co oznacza wyższą klasę ogniową. Według klasyfikacji
europejskiej (EN13501-1) została osiągnięta klasa B-s1, a według
niemieckiej klasyfikacji (DIN 4102) osiągnięto klasę B1.
Dla odróżnienia od płyt wiórowych ze standardowymi właściwościami reakcji na ogień, płyty Fireboard są barwione czerwonym
pigmentem.
płyta ognioodporna
płyta w kolorze czerwonym
1. Płyty WIÓROWE
ZASTOSOWANIA
P2
P3
P5
P6
QSB
FireBoard
•
•
-
•
•
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
•
-
•
•
•
•
•
•
•
-
•
•
-
-
•
•
•
•
-
•
•
-
ZASTOSOWANIA KONSTRUKCYJNE
Nośne poszycia zewnętrznych ścian i dachów
Wewnętrzne poszycia dachów
Poszycia podkładów podłogowych i stropów
Nienośne wewnętrzne okładziny ścian i sufitów
Przeróbki i rozbudowy strychów
Okładziny w budynkach użyteczności publicznej
Ogrodzenia placów budowy
Szalunki, szalunki tracone
ZASTOSOWANIA w PRZEMYŚLE MEBLOWYM
Możliwe uszlachetnienie powierzchni przez laminowanie, naklejanie, fornirowanie
Płyty do warunków wilgotnych do łazienek i kuchni
Okładziny w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności
PRZEMYSŁ OPAKOWAŃ
Okładziny skrzyń pakowych i transportowych
Produkcja półek i stelaży
ZALETY
Wysoka stabilność wymiarów i sztywność
Ta sama wytrzymałość we wszystkich osiach płyty
Podwyższona odporność na warunki wilgotne
Małe pęcznienie na grubości
Zastosowanie w konstrukcjach o podwyższonych wymaganiach przeciwpożarowych
Prosta obróbka tradycyjnymi narzędziami do obróbki drewna
Proste mocowanie przy użyciu tradycyjnych materiałów mocujących (wkręty, gwoździe, zszywki)
Doskonały chwyt materiałów mocujących, także blisko krawędzi
Szybki montaż
Odpowiedni jako podkład pod cienkie podłogi takie jak PVC, winyl, dywan
Doskonały stosunek ceny do jakości
Nadaje się do recyclingu
12
P2
P3
P5
P6
QSB
FireBoard
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
1. Płyty WIÓROWE
Specyfikacja techniczna płyt wiórowych
Podstawowe wymagania dla PŁYT WIÓROWYCH
Właściwości
Grubość (płyta szlifowana)
Tolerancja wymiarów nominalnych
Grubość (płyta nieszlifowana)
Długość i szerokość
Tolerancja prostoliniowości krawędzi
Tolarancja prostokątności
Tolerancja gęstości
Emisja formaldehydu
Metoda badania
EN 324-1
EN 324-2
EN 323
EN 120
Wymagania
± 0,3 mm
-0,3 mm +1,7 mm
± 5 mm
1,5 mm/m
2 mm/m
± 10 %
Klasa E1 ≤ 8 mg/100 g
Wymagania dla płyt wiórowych typu P2 nieprzenoszących obciążeń do zastosowań w warunkach suchych
Właściwości
Metoda
badania
Jednostka
miary
Wytrzymałość na zginanie
Moduł sprężystości przy zginaniu
Wytrzymałość na rozrywanie
Wytrzymałość na odrywanie
EN 310
EN 310
EN 319
EN 311
N/mm2
N/mm2
N/mm2
N/mm2
8 -13
11
1800
0,40
0,8
Zakres grubości (mm)
> 13 - 20
> 20 - 25
> 25 - 32
11
10,5
9,5
1600
1500
1350
0,35
0,30
0,25
0,8
0,8
0,8
> 32 - 40
8,5
1200
0,20
0,8
Wymagania dla płyt wiórowych typu P3 nieprzenoszących obciążeń do zastosowań w warunkach wilgotnych
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
EN 310
EN 319
EN 1087-1
EN 321
EN 317
EN 321
N/mm2
N/mm2
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
%
Właściwości
Wytrzymałość
na rozrywanie
Spęcznienie na grubości
po teście gotowania2
po teście cyklicznym1
po 24 godz.
8 - 13
15
2050
0,45
0,09
0,15
17
14
> 13 - 20
> 20 - 25
> 25 - 32
14
12
11
1950
1850
1700
0,45
0,40
0,35
0,08
0,07
0,07
0,13
0,12
0,10
14
13
13
13
12
12
> 32 - 40
9
1550
0,30
0,06
0,09
12
11
Wymagania dla płyt wiórowych typu P5 przenoszących obciążenia do zastosowań w warunkach wilgotnych
Właściwości
Wytrzymałość
na rozrywanie
Spęcznienie
na grubości
po 24 godz.
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
EN 310
EN 319
EN 1087-1
EN 321
EN 317
EN 321
N/mm2
N/mm2
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
%
8 - 10
18
2550
0,45
0,15
0,25
13
12
> 10 - 13
18
2550
0,45
0,15
0,25
11
12
> 13 - 20
> 20 - 25
16
14
2400
2150
0,40
0,35
0,14
0,12
0,22
0,20
10
10
12
11
> 25 - 32
12
1900
0,30
0,11
0,17
10
10
> 32 - 40
10
1700
0,30
0,10
0,15
9
9
Wymagania dla płyt wiórowych typu P6 przenoszących obciążenia do zastosowań w warunkach suchych
Właściwości
Spęcznienie na grubości
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
EN 310
EN 319
EN 317
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
8 - 10
20
3150
0,60
16
> 10 - 13
20
3150
0,60
16
> 13 - 20
> 20 - 25
18
16
3000
2550
0,50
0,40
15
15
> 25 - 32
15
2400
0,35
15
> 32 - 40
14
2200
0,30
14
Uwaga: Podane wartości dla zawartości wilgoci w materiałach odpowiadającej wilgotności względnej 65% i temperaturze 20°C.
1
Opcja 1, 2 Opcja 2; Producent musi stosować jedną z tych opcji.
Wartości wytrzymałości podane w tabeli nie są wartościami adekwatnymi dla zastosowania w projektowaniu konstrukcji szkieletowych (tj. zgodnie z EN 1995-1-1).
13
2. OSB Superfinish
2. OSB Superfinish
OSB Superfinish
OSB (Oriented Strand Board) to płyta o ukierunkowanych wiórach płaskich, ułożonych w trzech warstwach, zaprasowanych
w warunkach wysokich temperatur i ciśnienia, przy zastosowaniu
żywić syntetycznych jako spoiwa.
Płyty OSB są obecnie najpowszechniej używanym materiałem
drewnopochodnym z wieloma zastosowaniami w budownictwie.
Płyty te nie posiadają wad właściwych litemu drewnu (sęki, pęknięcia itp.). Wielkość wiórów w warstwie wierzchniej uwidacznia
strukturę, kolor i rustykalność naturalnego drewna oraz daje nowe
możliwości w aranżacji wnętrz.
OSB jest produkowana z wysokiej jakości drewna iglastego. Doskonałe właściwości mechaniczne są uzyskiwane przez zastosowanie właściwego drewna, kształt wiórów, a w szczególności
przez ukierunkowanie wiórów w trzech warstwach. Dzięki temu
wydobywa się z drewna jego najlepsze naturalne właściwości
i osiąga bardzo dobre parametry fizyko-mechaniczne płyt.
Wióry w warstwach wierzchnich płyt OSB są ułożone wzdłużnie,
a w warstwie środkowej w poprzek płyty. Dwa kierunki ułożenia
wiórów w poszczególnych warstwach dają płycie większą stabilność wymiarów i doskonałe właściwości mechaniczne. Płyty
mają większą wytrzymałość mechaniczną wzdłuż osi głównej niż
wzdłuż osi bocznej. Odpowiednia orientacja płyt w stosunku do
podpory jest szczególnie ważna podczas montażu. Jest to główna różnica pomiędzy płytami OSB a płytami wiórowymi i MDF,
gdzie wytrzymałość jest niższa, ale taka sama we wszystkich kierunkach płyty.
Płyty OSB KRONOSPAN są produkowane pod marką OSB
Superfinish.
KRONOSPAN stale inwestuje w rozwój nowych produktów opartych na płytach OSB Superfinish. Linia produktów jest poszerzona o specjalne płyty OSB Firestop ECO i płyty z uszlachetnioną
powierzchnią OSB Airsop ECO, OSB Reflex ECO i OSB Ply.
16
2. OSB Superfinish
OSB/1, OSB/2, OSB/3 i OSB/4
TYPY PŁYT OSB
Zgodnie z normą EN 300 płyty OSB występują w typach: OSB/1,
OSB/2, OSB/3 i OSB/4.
Płyty dostępne są w grubościach od 8 do 30 mm i w wersji podstawowej są nieszlifowane. Płyty szlifowane z obu stron są także
dostępne. Wymagania dla poszczególnych typów określa norma
w następujący sposób:
Typ płyty
Płyta do dużych obciążeń
Warunki suche
Warunki wilgotne
OSB/1
OSB/2
OSB/3
-
OSB/4
OSB Superfinish ECO jest najbardziej zaawansowanym typem
płyty OSB, który jest obecnie dostępny. OSB Superfinish Eco
jest produkowana według technologii spełniającej najwyższe
standardy i wymagania stawiane nowoczesnym materiałom
konstrukcyjnym, również w aspekcie ochrony zdrowia i ekologii.
Dzięki wykorzystaniu w procesie produkcji specjalnych, pozbawionych formaldehydu żywic, emisja tego związku w płycie została ograniczona do poziomu naturalnej zawartości formaldehydu w litym drewnie (<0,03 ppm).
Najczęściej używanym typem jest OSB/3, która jest jednocześnie
materiałem bazowym dla innych produktów konstrukcyjnych.
klej wolny od formaldehydu
powierzchnia szlifowana/nieszlifowana
bardzo niska emisja LZO
dwukrotnie większa wytrzymałość wzdłuż osi głównej
17
2. OSB Superfinish
Płyta OSB Firestop jest płytą OSB Superfinish ECO opisaną przez
normę EN 300 jako płyta typu OSB/3 o podwyższonej ognioodporności. Podstawową właściwością tej płyty jest podwyższona odporność na ogień, a zwłaszcza nieprzyczynianie się do rozprzestrzeniania ognia i wytwarzania płonących kropli. Płyty charakteryzują
się wyższą klasą reakcji na ogień. Zgodnie z klasyfikacją europejską (EN13501-1) została tu osiągnięta klasa B-s1, d0.
Płyty te są wykorzystywane szczególnie w budynkach użyteczności publicznej, gdzie obowiązują rygorystyczne przepisy przeciwpożarowe.
klej wolny od formaldehydu
bardzo niska emisja LZO
ogniouodporniona
18
Rdzeniem OSB Airstop jest płyta OSB Superfinish ECO opisana przez normę EN 300 jako typ OSB/3 (płyta nośna do użytku w warunkach wilgotnych). Na jednej stronie płyty w procesie
kaszerowania przykleja się klejem dyspersyjnym specjalną folię
celulozową, dzięki czemu na całej powierzchni wyrównują się
właściwości szczelności – przepuszczalności powietrza i pary
wodnej. W ten sposób parametry szczelności zostają znacznie
podniesione. OSB Airstop ECO jest specjalnie zaprojektowaną
płytą konstrukcyjną o precyzyjnie określonych właściwościach
przepuszczalności powietrza i pary wodnej. W konstrukcjach
otwartych dyfuzyjnie pozwala to na jednoczesne zainstalowanie
wzmocnionego poszycia, i szczelnej bariery kontrolującej dyfuzję
pary wodnej.
OSB Airstop ECO odpowiada ściśle na potrzeby aktualnych trendów budowlanych - nowoczesnych, niskoenergetycznych budynków, a w szczególności pasywnych domów drewnianych, które
mają wyższe wymagania dotyczące szczelności zewnętrznej powłoki budynku.
OSB Superfinish ECO
klej dyspersyjny
folia na bazie celulozy
2. OSB Superfinish
Trzonem OSB Reflex Eco jest OSB Superfinish ECO typ OSB/3
jako płyta nośna stosowana w warunkach wilgotnych. Specjalna
perforowana odblaskowa folia aluminiowa oraz folia celulozowa są
jednostronnie klejone metodą kaszerowania na powierzchni płyty.
Zaletą tej wysoce odblaskowej folii aluminiowej jest mała emisyjność powłoki, która skutecznie redukuje transmisję promieniowania cieplnego. Pomaga to zmniejszyć straty ciepła w zimie, a także ograniczyć nadmierne nagrzewanie pomieszczeń w lecie.
Płyty te mogą być używane na przykład w konstrukcjach dachowych lub w budynkach z gorszą izolacją termiczną. OSB Reflex
są w stanie zmniejszyć promieniowanie ciepła w wysokości do
97%, a tym samym obniżyć temperaturę pod dachem w gorące
letnie dni od 5 do15°C. Mogą one także być stosowane w połączeniu ze szczeliną powietrzną, gdzie OSB Reftex ECO może
zastąpić do 50 mm konwencjonalnej izolacji termicznej.
OSB Ply to płyta OSB/3 pokryta dwustronnie fornirem technicznym nanoszonym przy zastosowaniu kleju dyspersyjnego. Dzięki
temu parametry wytrzymałościowe OSB Ply są znacznie lepsze
w porównaniu do standardowej płyty OSB/3. Pozwala to na poszerzenie obszarów i możliwości zastosowań płyty jako materiału
konstrukcyjnego.
Dwustronnie gładka powierzchnia o naturalnej strukturze drewna
daje możliwość wykorzystania płyty jako końcowej okładziny, którą można pokrywać różnymi rodzajami farb i lakierów.
OSB Superfinish ECO
klej dyspersyjny
folia na bazie celulozy
perforowana folia aluminiowa
OSB Superfinish
klej dyspersyjny
fornir techniczny po obu stronach
19
2. OSB Superfinish
ZASTOSOWANIA
OSB/1
OSB/2
OSB/3
OSB/4
OSB
Firestop
ECO
OSB
Airstop
ECO
OSB
Reflex
ECO
OSB Ply
Wewnętrzne poszycia dachów
Poszycia podkładów podłogowych i stropów
Wewnętrzne nienośne okładziny ścian i sufitów
Przeróbki i rozbudowy strychów
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Okładziny w budynkach użyteczności publicznej
o podwyższonych wymaganiach przeciwpożarowych
-
-
-
•
-
-
-
Ogrodzenia placów budowy
Szalunki, szalunki tracone
-
-
•
•
-
-
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
-
•
•
-
Wystawy (stoiska, kioski)
Produkcja billboardów
•
•
•
•
•
•
•
•
-
-
•
•
Produkcja materiałów opakunkowych, palet, kontenerów do
transportu morskiego o wysokich wymaganiach technicznych
-
-
•
-
-
-
•
Elementy wyposażenia magazynów (stelaże, przegrody, itp.)
-
-
•
-
-
-
•
OSB/1
OSB/2
OSB/3
OSB/4
OSB
Firestop
ECO
OSB
Airstop
ECO
OSB
Reflex
ECO
OSB Ply
Materiał budowlany do licznych zastosowań
o doskonałych właściwościach mechanicznych
-
•
•
•
•
•
•
Wysoka stabilność wymiarów i sztywność
Materiał przyjazdny środowisku odpowiedni do użytku na zewn. i wewn.
Zwiększona odporność na warunki wilgotne
Zast. w konstrukcjach o zwiększonych wym. przeciwpożarowych
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
ZASTOSOWANIA W MEBLARSTWIE
Elementy meblowe dekoracyjne
Szkielety mebli tapicerowanych
Panele drzwiowe
INNE ZASTOSOWANIA
ZALETY
Łatwa obróbka tradycyjnymi narzędziami do obróbki drewna
Łatwe mocowanie tradycyjnymi materiałami mocującymi
Doskonały chwyt materiałów mocujących także blisko krawędzi
Szybki montaż
Estetyczny wygląd
Specyfikacja techniczna płyt OSB
Ogólne wymAGANIA dla wszystkich typów płyt OSB
Właściwości
Grubość (płyta szlifowana)
Grubość (płyta nieszlifowana)
Tolerancja prostokątności
Zawartość wilgoci
Emisja formaldehydu – OSB Superfinish
Emisja formaldehydu – OSB Superfinish ECO
20
Metoda badania
EN 324-1
EN 324-2
EN 322
EN 323
EN 120
EN 717-1
Wymagania
± 0,3 mm
± 0,8 mm
± 3 mm
1,5 mm/m
2 mm/m
2 - 12 %
± 15 %
< 0,03 ppm
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB/1 DO ZASTOSOWAŃ OGÓLNYCH W WARUNKACH SUCHYCH
Właściwości
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
Spęcznienie na grubości po 24 godz.
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
N/mm2
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 317
N/mm2
%
8 - 10
20
10
2500
1200
0,30
25
> 10 - 18
> 18 - 25
18
16
9
8
2500
2500
1200
1200
0,28
0,26
25
25
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB/2 PRZENOSZĄCYCH OBCIĄŻENIA DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH SUCHYCH
Właściwości
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
N/mm2
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 317
N/mm2
%
8 - 10
22
11
3500
1400
0,34
20
> 10 - 18
> 18 - 25
20
18
10
9
3500
3500
1400
1400
0,32
0,30
20
20
> 25 - 30
16
8
3500
1400
0,29
20
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB/3 PRZENOSZĄCYCH OBCIĄŻENIA DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH WILGOTNYCH
Właściwości
Moduł sprężystości przy
zginaniu
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
po teście gotowania 2
Wytrzymałość na zginanie po teście cyklicznym - oś główna1
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
N/mm
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 321
EN 321
EN 1087-1
EN 317
2
N/mm2
N/mm2
%
8 - 10
22
11
3500
1400
0,34
0,15
0,18
9
15
> 10 - 18
> 18 - 25
20
18
10
9
3500
3500
1400
1400
0,32
030
0,13
0,12
0,15
0,13
8
7
15
15
> 25 - 30
16
8
3500
1400
0,29
0,06
0,10
6
15
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB/4 PRZENOSZĄCYCH DUŻE OBCIĄŻENIA DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH WILGOTNYCH
Właściwości
zginaniu
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
Wytrzymałość na zginanie po teście cyklicznym - oś główna1
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
N/mm2
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 321
EN 321
EN 1087-1
EN 317
N/mm2
N/mm2
%
8 - 10
30
16
4800
1900
0,50
0,17
0,21
15
12
> 10 t- 18
> 18 - 25
28
26
15
14
4800
4800
1900
1900
0,45
0,40
0,15
0,13
0,17
0,15
14
13
12
12
> 25 - 30
24
13
4800
1900
0,35
0,06
0,10
6
12
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB PLY PRZENOSZĄCYCH OBCIĄŻENIA DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH WILGOTNYCH
Właściwości
zginaniu
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
po teście gotowania
Metoda
badania
Jednostka
miary
EN 310
N/mm
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 1087-1
EN 317
2
N/mm2
%
8 - 10
22
35
3500
5000
0,45
0,15
15
> 10 - 18
20
35
3500
5000
0,45
0,13
15
> 18 - 25
20
35
3500
5000
0,45
0,12
15
Uwaga: Podane wartości są obowiązujące dla zawartości wilgoci w materiałach odpowiadającej wilgotności względnej 65% i temperaturze 20°C.
1
21
3. DREWNOPOCHODNE płyty pilśniowe MDF
24
DREWNOPOCHODNE płyty pilśniowe MDF
MDF jest płytą pilśniową o średniej gęstości produkowaną
zgodnie z normą europejską EN 622-5. Zastosowanie znajduje
w szczególności w produkcji mebli i wyposażeniu wnętrz. Gładka, szlifowana powierzchnia umożliwia jej dalsze uszlachetnianie
(frezowanie, lakierowanie i laminowanie).
Linia produktów płyt drewnopochodnych Kronobuild® zawiera
obok standardowych płyt MDF, także płyty o podwyższonej odporności na ogień - MDF B1, podwyższonej odporności na wilgoć
– MDF MR oraz dyfuzyjnie otwarte płyty DFP. Te produkty znajdują zastosowanie głównie w budownictwie, ale także w przemyśle
meblowym i produkcji opakowań.
Wszystkie typy płyt są zdefiniowane w normie europejskiej
EN 622-5 w następujący sposób:
Płyty MDF MR są płytami przenoszącymi obciążenia do zastosowań w środowisku suchym i wilgotnym. MDF MR są produkowane
zgodnie z normą EN 622-5 jako typ MDF.HLS i są zdefiniowane
jako płyty nośne do zastosowań w warunkach wilgotnych, przenoszących obciążenia przez krótki okres czasu.
Płyty są szczególnie odpowiednie do zastosowań konstrukcyjnych
wymagających materiałów o dużej wytrzymałości na obciążenia
i odporności na wilgoć oraz do wielu zastosowań w dekoracji
wnętrz. Nadają się do dalszego uszlachetniania i malowania.
Płyty MDF B1 są płytami nieprzenoszącymi obciążeń ze zwiększoną odpornością na ogień i są produkowane w zgodzie z normą
europejską EN 622-5, gdzie są zdefiniowane jako płyty ogólnego
zastosowania w warunkach suchych. MDF B1 są coraz częściej
używane szczególnie w budynkach użyteczności publicznej,
gdzie obowiązują rygorystyczne normy przeciwpożarowe.
Płyty spełniają wymagania dotyczące podwyższonej odporności
na ogień a szczególnie nie przyczyniają się do rozprzestrzeniania
ognia i wytwarzania płonących kropli. Zgodnie z normą EN 135011 płyty są sklasyfikowane jako B-s2, d0 w zakresie reakcji na ogień.
Płyty są standardowo barwione na czerwono.
ogniouodporniona
płyta w kolorze zielonym
płyta w kolorze czerwonym
Warunki suche
Warunki wilgotne
Typ płyty
MDF, MDF B1
-
MDF MR,
DFP
DFP (Diffusion Fasser Plate) są otwartymi dyfuzyjnie, przenoszącymi obciążenia, drewnopochodnymi płytami MDF stosowanymi
w warunkach suchych i wilgotnych. Płyty produkowane są zgodnie z normą europejską EN 622-5, jako typ MDF.RWH i są zdefiniowane jako sztywne podkłady w dachach i ścianach. Dzięki
właściwościom takim jak niska gęstość i wysoka przepuszczalność pary wodnej materiał ten jest odpowiedni do specjalnego
wykorzystania w konstrukcji otwartych dyfuzyjnie ścian i dachów.
W technologii szkieletu drewnianego konstrukcja przegrody z płytą DFP po zewnętrznej stronie i płytą OSB po wewnętrznej stronie
jest przegrodą otwartą na dyfuzję pary wodnej.
żywica syntetyczna bez formaldehydu
ZASTOSOWNIA
MDF MR
MDF B1
DFP
•
•
•
•
•
•
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
-
-
Bardzo gładka powierzchnia odpowiednia do lakierowania i laminowania
HPL/DPL do produkcji wszystkich typów mebli.
•
•
-
Meble w budynkach użyteczności publicznej (biblioteki, szkoły, szpitale, kina) zazwyczaj
o podwyższonych wymaganiach przeciwpożarowych
-
•
-
Elementy mebli wymagające podwyższonej odporności na wilgoć
Produkcja elementów dekoracyjnych
•
•
•
-
MDF MR
MDF B1
DFP
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Nienośne okładziny ścian i przegród
Materiał dekoracyjny na ściany i sufity
Produkcja belek dwuteowych
Konstrukcje małej architektury
Tymczasowe ogrodzenia placów budowy
Tymczasowe drzwi do budynków
Szalunek
Okładziny w budynkach użyteczności publicznej o podwyższonych wymaganiach przeciwpożarowych
ZASTOSOWANIA TECHNICZNE I PRZEMYSŁOWE
Wystawy (stoiska, kioski)
Produkcja drzwi o podwyższonej odporności na ogień
Produkcja kontenerów na place budowy itp.
Przemysł samochodowy
Przemysł opakowań
ZASTOSOWNIA W MEBLARSTWIE
ZALETY
Taka sama wytrzymałość we wszystkich osiach płyty
Podwyższona odporność na wilgoć
Małe spęcznienie na grubości
Jednorodna powierzchnia
Zastosowanie w konstrukcjach o podwyższonych wymaganiach przeciwpożarowych
Prosta obróbka tradycyjnymi narzędziami do obróbki drewna
Łatwe mocowanie przy użyciu tradycyjnych materiałów mocujących (wkręty, gwoździe, zszywki)
Doskonały chwyt materiałów mocujących, także blisko krawędzi)
Szybki montaż
Możliwość uszlachetniania powierzchni (laminowanie, lakierowanie, fornirowanie)
26
SPECYFIKACJA TECHNICZNA PŁYT MDF
OGÓLNE WYMAGANIA DLA WSZYSTKICH TYPÓW PŁYT MDF
Właściwości
Metoda badania
Grubość (> 9 - 19 mm)
Grubość (> 19 mm)
EN 324-1
Zawartość wilgoci
Emisja forrmaldehydu
Zawartość piasku
EN 324-2
EN 322
EN 323
EN 120
ISO 3340
Wymagania
± 0,2 mm
± 0,3 mm
± 2 mm, max. ± 5 mm
1,5 mm/m
2 mm/m
4 - 12 %
±7%
≤ 0.5 %
WYMAGANIA DLA PŁYT MDF DO ZASTOSOWAŃ OGÓLNYCH W WARUNKACH SUCHYCH
Właściwości
Metoda badania
Jednostka
miary
EN 310
EN 310
EN 319
EN 317
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
> 9 – 12
22
2500
0,60
15
> 12 - 19
20
2200
0,55
12
> 19 - 25
18
1900
0,55
10
WYMAGANIA DLA PŁYT MDF MR PRZENOSZĄCYCH OBCIĄŻENIA DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH WILGOTNYCH
Właściwości
Gęstość
Wytrzymałość
na rozrywanie
Spęcznienie
na grubości
po 24 godz.
Metoda badania
EN 323
EN 310
EN 310
EN 319
EN 1087-1
EN 321
EN 317
EN 321
Jednostka
miary
kg/m3
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
%
> 9 – 12
≥ 700
32
2800
0,80
0,15
0,25
10
16
> 12 - 19
≥ 700
30
2700
0,75
0,12
0,20
8
15
> 19 - 25
≥ 700
28
2600
0,75
0,12
0,15
7
15
WYMAGANIA DLA PŁYT DFP JAKO SZTYWNYCH PODKŁADÓW NA DACHY I ŚCIANY (TYP MDF.RWH)
Właściwości
Gęstość
Wytrzymałość
na rozrywanie
Spęcznienie
na grubości
po 24 godz.
Metoda badania
EN 323
EN 310
EN 310
EN 319
EN 1087-1
EN 321
EN 317
EN 321
Jednostka
miary
kg/m3
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
%
12 - 20
555
18
1800
0,31
0,06
0,15
8
14
Uwaga: Podane wartości są obowiązujące dla zawartości wilgoci w materiałach odpowiadającej wilgotności względnej 65% i temperaturze 20°C.
1
27
4. Płyty wiórowo-cementowE Betonyp
4. Płyty WIÓROWO-CEMENTOWE
Płyty WIÓROWO-CEMENTOWE Betonyp
Płyty wiórowo-cementowe są produkowane zgodnie z normą EN
634-2. Wióry sosnowe są wiązane cementem portlandzkim i innymi komponentami klejącymi w warunkach wysokiego ciśnienia.
Duża gęstość i budowa płyty zapewniają jej doskonałe właściwości ognioodporne. Płyta nie przyczynia się do rozprzestrzeniania ognia i nie wytwarza ognistych kropli. Według klasyfikacji
europejskiej (EN 13501-1) osiąga klasę B-s1, d0. Płyta Betonyp
charakteryzuje się także wysoką odpornością na wilgoć i wpływ
warunków atmosferycznych.
ZASTOSOWANIA
• Okładziny zewnętrzne – fasady
• Okładziny wewnętrzne – ściany, sufity, podłogi
• Szalunki
ZALETY
• Doskonałe właściwości wytrzymałościowe
• Odporność na wpływ warunków pogodowych
• Odporność na działanie ognia
• Odporność na grzyby i insekty
• Łatwość montażu i obróbki
• Nie zawiera formaldehydu i azbestu
• Nadaje się do recyklingu
wiązanie wiórów cementem
odporna na ogień
odporna na wilgoć
30
4. Płyty WIÓROWO-CEMENTOWE
SPECYFIKACJA TECHNICZNA PŁYT BETONYP
OGÓLNE WYMAGANIA DLA PŁYT BETONYP
Metoda
badania
Właściwości
Grubość ( < 12 mm)
Grubość (≥ 12 - < 15 mm)
Tolerancja wymiarów
Grubość (≥ 15 - < 19 mm)
nominalnych
Grubość (≥ 19 mm)
Zawartość wilgoci
Wymagania
± 0,7 mm
± 1,0 mm
± 1,2 mm
± 1,5 mm
± 5 mm
1,5 mm/m
2 mm/m
6 - 12 %
EN 324-1
EN 324-2
EN 322
WYMAGANIA DLA PŁYT BETONYP DO ZASTOSOWAŃ W WARUNKACH SUCHYCH, WILGOTNYCH I NA ZEWNĄTRZ
Właściwości
Gęstość
Wytrzymałość
na rozrywanie
Spęcznienie
na grubości
po 24 godz.
Metoda badania
EN 323
EN 310
EN 310
EN 319
EN 321
EN 317
EN 321
Jednostka
miary
kg/m3
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
%
Wszystkie grubości
1350 ± 75
9
klasa I : 4500, klasa II: 4000
0,5
0,3
1,5
1,5
5. InstrUKCJA użytkowania płyt nośnych
5. INSTRUKCJA użytkowania
InstrukcjA użytkowania płyt nośnych
na podłogi, ściany i dachy
Ta poniższa instrukcja zawiera ogólne zasady stosowania płyt
Kronobuild® szczególnie w konstrukcjach dachów, podłóg i ścian.
zasady odnośnie przechowywania, warunków wilgotnościowych
i obróbki. Płyty te nie mogą być traktowane jako nośniki ciężaru
w konstrukcjach szkieletu drewnianego.
W skład płyt przenoszących obciążenia Kronobuild® wchodzą:
• surowe płyty wiórowe P5, P6 i QSB
• płyty OSB Superfinish OSB/2, OSB/3 i OSB/4
• płyty OSB Firestop ECO
• płyty OSB Airstop ECO, OSB Reflax ECO i OSB Ply
• surowe płyty MDF MR i DFP
• płyty Betontyp
Procedury opisane w tym rozdziale są oparte na doświadczeniu
własnym producenta i są całkowicie zgodne z rekomendacjami
podanymi w specyfikacji technicznej TS 12782-2007 i w dokumentacji Europejskiej Federacji Producentów Płyt Drewnopochodnych.
Jako wytycznych można użyć europejskiej specyfikacji technicznej
CEN/TS 12782:2007 - Płyty Drewnopochodne - wymagania dotyczące płyt przenoszących obciążenia na podłogi, ściany i dachy,
a także informacji zawartych na stronie www.europanels.org.
Instrukcja ta może być wykorzystywana także dla płyt nieprzenoszących obciążeń Kronobuild®, do których stosuje się podobne
Transport i magazynowanie
Odpowiedni transport, obsługa, składowanie i przechowywanie
są niezwykle ważne dla bezproblemowego użytkowania płyt
drewnopochodnych.
Właściwości płyt nie różnią się znacznie od właściwości drewna
litego, gdzie zawartość wilgoci zmienia się wraz z temperaturą
i wilgotnością względną powietrza w otoczeniu. Zmiany wymiarów (długość, szerokość i grubość) zależą od zmian zawartości
wilgoci. Z tego względu ważne jest, aby wilgoć w płytach podczas przechowywania była bliska poziomowi wilgotności powietrza w środowisku, w którym będą później montowane i używane.
Niewłaściwe przechowywanie i zła obsługa mogą prowadzić do
utraty przez płyty swoich właściwości.
• Pakowanie - układanie
Płyty są dostarczane w opakowanych paletach. Każda paleta jest
zabezpieczona wkładkami przymocowanymi do płyt plastikową
taśmą. Palety z płytami muszą być zawsze układane w pionowych stosach na płaskiej powierzchni
• Transport
Podczas transportu płyty muszą być chronione przed kontaktem
z wodą. Zwłaszcza krawędzie muszą być zabezpieczone przed
deszczem lub innym ewentualnym zamoczeniem. Płyty są śliskie
i powinny być odpowiednio unieruchomione, aby uniknąć ich przemieszczania podczas transportu - linami, pasami lub w inny sposób.
Ma to szczególne znaczenie podczas transportu płyt na pióro-wpust.
należy przechowywać ułożone równo jedna na drugiej ze zlicowanymi krawędziami. Przekładki muszą być ułożone w kierunku
krótszych boków płyty (oś boczna) w maksymalnych odstępach
600 mm. Długość przekładek musi być równa szerokości płyt.
Należy umieszczać przekładki co 20-25 płyt dla lepszej wentylacji. Poszczególne przekładki muszą być umieszczone dokładnie
jedna nad drugą. Wierzchnia płyta na palecie musi być przykryta.
• Tymczasowe składowanie na placu budowy
W przypadku krótkoterminowego przechowywania na zewnątrz
płyty muszą być składowane na podwyższonych paletach lub na
platformach, aby uniknąć kontaktu z ziemią, wodą lub roślinnością,
a zarazem powinny być przykryte wodoodpornym, ale przepuszczającym powietrze materiałem (plandeka, folia), umożliwiającym
wentylację i przepływ powietrza pomiędzy płytami. Od spodu należy zabezpieczyć płyty folią wodoodporną. Przechowywanie płyt
na zewnątrz jest dopuszczalne tylko przez możliwie krótki okres
czasu. Nie zaleca się składowania płyt w pozycji pionowej. Jest to
możliwe, ale tylko na bardzo krótko (np podczas sezonowania płyt
przed montażem). W tej sytuacji płyt nie należy opierać o ścianę.
Najlepszym sposobem jest zrobienie stelaża podtrzymującego
z dołu i z tyłu o min grubości 18 mm (rysunek 2).
Jeśli płyty były wystawione na słońce, promieniowanie ultrafioletowe może to doprowadzić do miejscowych przebarwień. Jest to
szczególnie istotne w przypadku płyt, które mają być zastosowane jako element dekoracyjny. Zmiana koloru powierzchni spowodowana promieniowaniem słonecznym nie wpływa na właściwości
techniczne płyt.
• Przemieszczanie
Podczas przemieszczania palet z płytami należy użyć podnośnika widłowego, a nie dźwigu. Należy unikać uszkodzenia płyt,
w szczególności krawędzi przez widły podnośnika lub podtrzymujące liny.
• Magazynowanie i układanie podczas przeładunku
Płyty muszą być przechowywane w zamkniętych, suchych i dobrze wentylowanych pomieszczeniach aby unikać nadmiernej
wilgoci, co może prowadzić do wypaczeń płyt. Płyty należy przechowywać przez cały czas w pozycji poziomej na sztywnym i równym podłożu, co zapobiegnie wyginaniu i skręcaniu się płyt. Płyty
34
Rys. 1
Rys. 2
Względna wilgotność powietrza [%]
Bezwzględna zawartość wilgoci w drewnie [%]
Wilgotność
Bezwzględna wilgotność drewna i płyt drewnopochodnych zmienia się w zależności od warunków otoczenia i zależy przede
wszystkim od temperatury i wilgotności względnej otaczającego
powietrza. Zawartość wilgoci zmienia się stale w celu osiągnięcia
równowagi z zawartością wilgoci w otoczeniu.
Temperatura [oC]
Wykres przedstawia zależności bezwzględnej wilgotności drewna iglastego względem wilgotności względnej i temperatury otoczenia:
- W zielonym polu równowaga wilgotności drewna w konstrukcji
odpowiada klasie użytkowania 1.
- W polu żółtym i niebieskim równowaga wilgotności drewna odpowiada klasie użytkowania 2.
- W czerwonym polu równowaga wilgotności drewna w konstrukcji odpowiada klasie użytkowania 3 (np. niezabezpieczone środowisko zewnętrzne).
• Zrównoważona zawartość wilgoci
W przypadku płyt drewnopochodnych nie jest możliwe określenie
dokładnej zawartości wilgoci z powodu ciągłych zmian warunków
otoczenia. Ogólnie można przyjąć następującą zawartość wilgoci
w płytach w różnych warunkach użytkowania - patrz tabela 1.
Zawartość wilgoci, sezonowanie
5. INSTRUKCJa użytkowania
Zawartość i wpływ wilgoci
na płyty, sezonowanie
• Wilgotność poprodukcyjna
Na wyjściu z produkcji wilgotność płyt jest bardzo niska, nawet
do 2%. Średnia wilgotność płyt zaraz po wyprodukowaniu waha
się w granicach 4% do 7%. Podczas magazynowania płyt ich
wilgotność stopniowo rośnie, dążąc do wyrównania z wilgotnością względną otaczającego powietrza. Oznacza to, że płyty dostarczone na miejsce, gdzie mają być użyte, bezpośrednio po
wyjściu z produkcji, miałyby znacznie niższą wilgotność niż otoczenie. Należy o tym pamiętać, ponieważ proces wyrównywania
wilgotności będzie miał znaczący wpływ na zmiany wymiarów
płyt.
Wpływ wilgotności na zmiany wymiarów płyt
Materiały drewniane i drewnopochodne rozprężają się na skutek
wchłaniania wilgoci z otaczającego powietrza i kurczą, kiedy ją oddają na zewnątrz. Nadmierne zmiany zawartości wilgoci w płytach
mogą prowadzić do niedopuszczalnych zmian wymiarowych, które
mogą spowodować łukowatość, wypaczanie lub szczeliny pomiędzy panelami.
Zmiany wilgotności płyt mogą być spowodowane zmianami wilgotności względnej powietrza, niepożądanego zamoczenia podczas deszczu, przypadkowego nawilżenia, ale także niedostatecznego sezonowania przed montażem. Płyty należy chronić przed
wszystkimi czynnikami, które mogą mieć wpływ na niepożądane
zmiany wilgotności. Montaż płyt powinien odbywać się zawsze po
uprzednim sezonowaniu.
Problemy mogą się pojawić także wtedy, gdy nie zapewnimy wystarczającej ochrony przed wilgocią podczas składowania płyt na
placu budowy lub sezonowania. Typowe objawy to puchnięcie
krawędzi płyt lub miejscowy obrzęk płyt na skutek absorpcji wilgoci z materiałów o podwyższonej wilgotności, z którymi płyty są
w kontakcie, np. niewysuszonych drewnianych belek.
Każdy wzrost wilgotności powoduje łagodne zwiększenie wymiarów płyt. Wielkości zmian wymiarów płyt na skutek zmian zawartości wilgoci zależą od typu, budowy i składu materiałowego. Są różne dla długości, szerokości i grubości. Wartości podane w tabeli
2 przedstawiają w sposób poglądowy możliwe zmiany wymiarów
płyt w zależności od zmiany zawartości objętościowej wilgoci.
Do szybkiej kalkulacji i określenia zmian wymiarów płyt (grubości, długości i szerokości) na skutek zmian wilgotności względnej powietrza można stosować współczynnik rozszerzalności
wilgotnościowej.
α = 0,003 – 0,0035 [% / %] – dla OSB, płyt wiórowych i MDF
α = 0,005 [% / %] – dla Betonyp
tj. x% pęcznienia/kurczenia się na długości/szerokości płyty przy
zmianie wilgotności względnej powietrza o 1%.
Wartość jest ważna dla wilgotności względnej 35 % - 85 %
i temp. 20°C.
Przykład: Jeśli następuje zmiana wilgotności względnej powietrza
we wnętrzu od bardzo suchej (40%) do bardzo wilgotnej (75%)
w tej samej temperaturze 20°C, będzie następowało stopniowe
rozszerzanie płyt w przybliżeniu 1 mm/1m płyty (α = 0,0035).
35
Zawartość wilgoci, sezonowanie
Tabela 1 - Względna zawartość wilgoci w płytach w zależności od klasy użytkowania
Klasa
użytkowania
Normalny zakres względnej
wilgotności powietrza w temp. 20oC
Przybliżona zawartość wilgoci
1
30 % - 65 %
4 % -11 %
- Montaż w warunkach suchego wnętrza
- Bez ryzyka wchłaniania wilgoci podczas użytkowania
2
65 % - 85 %
11 %- 17 %
- Potencjalne ryzyko wchłonięcia wilgoci podczas montażu
- Ryzyko okazjonalnego wchłonięcia wilgoci podczas użytkowania
(uwaga: wchłanianie wilgoci przez narażenie na wysoką względną
wilgotność powietrza)
3
> 85 %
> 17 %
Warunki użycia
- Możliwość wchłonięcia wilgoci lub wody podczas montażu
- Potencjalne ryzyko częstego wchłonięcia wilgoci podczas użytkowania
- Możliwość ponownego wyschnięcia po narażeniu na deszcz
Tabela 2 - Możliwa zmiana wymiarów z powodu zmian zawartości wilgoci płyt o 1%
Rodzaj płyty
Płyta wiórowa zgodna z EN 312
Płyta OSB zgodna z EN 300
Płyta MDF zgodna z EN 622-6
Płyta Betonyp zgodna z EN 634-2
Zmiana wymiarów (pęcznienie/kurczenie) przy 1%-owej zmianie zawartości wilgoci w płycie
Długość %
Szerokość %
Grubość %
Płyta wiórowa typu P2, P6 i FireBoard
0,05
0,05
0,7
Płyta wiórowa typu P3 i P5
0,03
0,04
0,5
Płyta OSB typu OSB/1 i OSB/2
0,03
0,04
0,7
Płyta OSB typu OSB/3 i OSB/4
0,02
0,03
0,5
Płyta MDF B1
0,05
0,05
0,7
Płyta MDF MR i DFP
0,03
0,03
0,5
Płyta Betonyp
0,05
0,05
0,4
Sezonowanie
Tak zwane sezonowanie powinno każdorazowo poprzedzać
montaż płyt, aby ograniczyć możliwość zmiany wymiarów płyt na
skutek wyrównywania się wilgotności płyt i wilgotności względnej środowiska, w którym mają być montowane. Sezonowanie
w miejscu montażu powinno trwać co najmniej 48 godz. bezpośrednio przed użyciem płyt.
Płyty mogą być sezonowane przez luźne rozłożenie (np. na podłodze) na listwach podkładowych lub ułożone względem siebie
(poziomo lub pionowo) i przedzielone przekładkami, tak aby powietrze mogło stale krążyć pomiędzy nimi. Rys. 3 pokazuje odpowiedni sposób sezonowania płyt z listwami dystansowymi.
Płyty pozostawione w opakowaniu ochronnym od producenta nie
mogą być odpowiednio sezonowane!
Optymalny czas sezonowania uzależniony jest od warunków otoczenia. Minimalny wymagany czas - 48 godz. może nie być wystarczający, rekomendowany czas to 1 tydzień, w szczególnych
przypadkach może to być dłużej.
Rys. 3
Warunki montażu
Budynek stale ogrzewany
Budynek okazjonalnie ogrzewany
Budynek nieogrzewany
36
Przybliżona wilgotność materiału
6 – 9%
9 – 10%
16 – 18%
Oznaczenie płyt, cięcie
Znakowanie i kontrola płyt CIĘCIE, WIERCENIE
I MOCOWANIE
przed ich użyciem
Produkty Kronobuild® są dostarczane w pojedynczych opakowaniach (patrz poprzedni rozdział). Każdy pakiet jest opatrzony
etykietą. Poszczególne płyty są także oznaczone stemplem - na
krawędzi (płyty z prostą krawędzią) lub na powierzchni dolnej
(płyty na pióro + wpust).
Etykiety zawierają dokładnie określone informacje zgodnie ze
znakowaniem CE wyrobów budowlanych przeznaczonych do
sprzedaży na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego, a także istotne fakty dotyczące ich produkcji (data, godzina,
itp.). Płyty na pióro wpust są zwykłe oznaczone tą stroną w dół.
Znak ten oznacza na prawidłowy kierunek montażu płyty, wskazuje na stronę z widoczną szczeliną dylatacyjną 1 mm po jej zamontowaniu.
CIĘCIE, WIERCENIE I MOCOWANIE
Płyty mogą być obrabiane podobnie jak drewno lite. Do obróbki
zaleca się użycie narzędzi z metalowymi tarczami, piłami i wiertłami. Wszystkie narzędzia do cięcia powinny być cały czas naostrzone. Siła napędu narzędzi tnących i wiertniczych powinna
być nieco niższa niż w przypadku obróbki drewna litego.
Jakość obrabianej powierzchni płyt obniża się ze wzrostem wilgotności płyty. Jeśli jest wymagana duża dokładność formatowania,
należy docinać płyty do zadanego wymiaru po wymaganym okresie sezonowania i osiągnięciu przez nie właściwej wilgotności.
• Cięcie
Wszystkie płyty można przycinać przy użyciu ogólnodostępnych
narzędzi ręcznych. Cięcie przy pomocy przenośnych, elektrycznych narzędzi jest również możliwe. Do cięcia szybszego i bardziej precyzyjnego odpowiednie są stołowe piły tarczowe.
Obroty piły tarczowej powinny być ustawione na jak najniższym
poziomie, aby uniknąć odprysków wiórów i powstawania przypadkowych nacięć - patrz rysunek.
Płyty powinny być ustawione podczas cięcia w takim kierunku,
żeby piła przecinała najpierw warstwę widoczną górną lub dekoracyjną, jak pokazano na rysunku poniżej. Prędkość posuwu płyty zależy od stosowanego urządzenia, na ogół zaleca się wartości
nieznacznie niższe niż przy obróbce drewna litego. Płyty powinny
być przymocowane tak, aby nie wibrowały podczas obróbki.
Rys.4
1
Przed użyciem (np. w zakładzie prefabrykacji, na placu budowy,
itp.) zaleca się przeprowadzenie wstępnej inspekcji płyt, tj. zgodności dostarczonego towaru i dokumentacji z wymaganiami określonymi w specyfikacji zamówienia, projekcie budowlanym, itp.
Kontrola powinna obejmować co najmniej następujące kwestie:
- rodzaj płyt, zgodnie z odpowiednimi normami EN
- grubość i format płyty
- rodzaj krawędzi - krawędź prosta, pióro + wpust
- powierzchnia - szlifowana, nieszlifowana
- klasa płyt
- główny nośny kierunek, tj główna oś (tylko płyty OSB).
Zaleca się również przeprowadzenie oględzin dostarczonego materiału pod kątem ewentualnych uszkodzeń, które mogłyby utrudnić lub uniemożliwić montaż płyt. (tj. uszkodzenia krawędzi, pióra
i wpustu).
Częścią kontroli przedmontażowej powinno również być sprawdzenie, czy płyty były należycie magazynowane i są wolne od wad spowodowanych negatywnym wpływem warunków atmosferycznych
(zamoczenie, odbarwienie, itp.) Reklamacje wad płyt powstałych
w wyniku niewłaściwego przechowywania, montażu i narażenia
na nadmierne działanie wody i wilgoci nie będą uznawane.
2
3
3
4
1
2
3
3
Rys. 5 - Cięcie
przy użyciu ręcznej piły
4
Rys. 6 - Cięcie na pile stołowej
1 – podpora piły
2 – kierunek obrotu tarczy piły
3 – warstwa górna lub dekoracyjna
4 – kierunek przesuwania płyt (wprowadzania)
• Wiercenie
Do wiercenia należy używać wierteł przeznaczonych do drewna.
37
Cięcie, wiercenie, mocowanie
MOCOWANIE PŁYT
Płyty można mocować za pomocą gwoździ, wkrętów do drewna,
zszywek, lub kleju. Mocowanie jest takie samo, jak w przypadku
litego drewna. Do konstrukcji nośnych należy stosować materiały montażowe odporne na korozję. Dla statycznie obciążonych
konstrukcji drewnianych zawsze należy brać pod uwagę zasady
projektowe mocowania płyt określone w odpowiednich normach
projektowych (obowiązujące są EN 1995-1-1 lub DIN 1052:2004).
Zasady te powinny być zawarte w dokumentacji projektu. Jeżeli
informacje nie są podane, to można stosować następujące zalecenia:
• Gwoździe
• Przy montażu płyty należy dać pierwszeństwo gwoździom spiralnym, pierścieniowym z końcówkami gwintowanymi lub gwoździom rowkowanym, które posiadają większą opór na wyciąganie. Gwoździe z gładkim trzonem są mniej odpowiednie.
• Minimalna długość gwoździa powinna być 2,5 razy większa
niż grubość płyty lub 50 mm, w zależności, która wartość jest
większa.
• Minimalna średnica gwoździa powinna być 0,16 x grubość płyty, ale nie mniejsza niż 3 mm.
• Wkręty do drewna
• Wkręty do drewna powinny być z łbem stożkowym, mogą być
samogwintujące lub samowkrętne.
• Minimalna długość wkrętu powinna być 2,5 razy większa niż
grubość płyty lub 45 mm w zależności, która wartość jest
większa.
• Minimalna średnica trzpienia wkrętu 4,2 mm.
• Do mocowania na stalowej konstrukcji nośnej można używać
wkrętów samogwintujących lub innych odpowiednich mocowań zgodnie z zaleceniami producenta.
• Zszywki
Zasady zszywania płyt jako usztywniających poszyć ściennych:
• Minimalna średnica drutu zszywki to 1,5 mm, długość 50 mm
i szerokość 11 mm
• Min. rozstaw zszywki 30 mm
• Zszywki pod kątem do kierunku włókien, przynajmniej 30o
Rys. 7: Gwoździe i zszywki do mocowania płyty
• Kleje
Do klejenia płyt zaleca się stosowanie trwale elastycznych klejów, np. poliuretanowych. Należy zawsze przestrzegać instrukcji
dostarczonych przez producenta.
38
Obróbka antykorozyjna
Grubość warstwy
antykorozyjnej
Galwanizacja (cynk żółty)
Galwanizacja (cynk żółty)
Galwanizacja w gorącej kąpieli
Technologie szczególnej ochrony
3 – 7 μm
10 – 15 μm
35 – 45 μm
Ilośc cykli
Kesternicha (SO2)
1
2
6–8
15 i więcej
• Odporność elementów mocujących na korozję
Odporne na korozję elementy mocujące są stosowane do mocowania płyt w klasie użytkowej 2 (w warunkach wilgotnych)
i wyższej. Do materiałów odpornych na korozję zaliczamy stal
ocynkowaną, stal nierdzewną, metale galwanizowane, stopy brązu. Słabo zabezpieczony element zaatakowany przez korozję
może stracić swoją funkcję po bardzo krótkim czasie, nawet po
kilku miesiącach, więc poziom odporności na korozję jest bardzo
istotny. Można go określić w teście obciążenia w agresywnych
warunkach atmosferycznych według DIN 50018, tzw cyklu Kesternicha. Elementy mocujące chronione przez słabe ocynkowanie
(1-2 cykli Kesternicha) nie nadają się do stosowania w konstrukcjach zewnętrznych powłok budynku, gdzie można oczekiwać
podwyższonej wilgotności.
Tabela odporności antykorozyjnej dla różnych sposobów obróbki:
ŁĄCZENIE PŁYT - KRAWĘDZIE
Płyty dostępne są w dwóch podstawowych wariantach krawędzi:
• krawędź prosta - bez oznakowania lub z etykietą SE
• pióro i wpust
Płyty pióro i wpust mogą być wyfrezowane ze wszystkich 4 stron
oznaczone jako 4T + G (lub 4N + F), lub tylko po dwóch podłużnych krawędziach oznaczone jako jak 2T + G (lub 2N + F).
• Szczeliny dylatacyjne
Z powodu potencjalnych zmian wymiarowych płyt, wynikających
głównie ze zmian wilgotności powietrza, konieczne jest, aby zachować szczelinę dylatacyjną między płytami. Pozwoli to uniknąć
wypaczania się płyty oraz innych niepożądanych zjawisk w czasie montażu i użytkowania. Wyróżniamy dwa podstawowe sposoby łączenia płyt:
• płyty z prostymi krawędziami, gdzie zachowujemy dylatację minimum 3 mm między płytami
• płyty z frezowanymi krawędziami (pióro i wpust), które tworzą
automatycznie 1 mm szczelinę dylatacyjną
Zaleca się, aby wybierać elementy mocujące wykonane z niemagnetycznej, austenitycznej stali nierdzewnej do wszystkich budynków o wilgotności względnej w pomieszczeniu powyżej 70%,
i obiektów o zwiększonej korozji środowiska wewnętrznego (np.
przemyśle spożywczym, chemicznym, zakładach metalurgicznych, basenach, itp.).
• Mocowanie
Powszechnie stosowane narzędzia ręczne, przenośne narzędzia
elektryczne, pistolet pneumatyczny, itd. mogą być używane do mocowania. Właściwe ustawienie urządzenia jest szczególnie ważna
podczas wbijania gwoździ i zszywek w płytę.
Płyta używana jako poszycie podkładu podłogowego powinna
mieć maksymalną wilgotność 15%. Elementy mocujące powinny
być wpuszczone na 2-3 mm poniżej powierzchni płyty, aby nie
utrudniać przebiegu procesów budowlanych, takich jak np. finalne pokrycie podłogi. Dobrze jest nawiercić wstępnie otwory przy
użyciu silniejszych wkrętów z łbem stożkowym lub za pomocą
wkrętów samowiercących szczególnie przy grubszych płytach.
Poniższa tabela może być wykorzystana do określenia odległości
elementów mocujących.
Maksymalny
rozstaw
elementów
mocujących
Minimalny
rozstaw elementów
mocujących od
krawędzi płyty
Na obwodzie płyt
a = 150 mm
(75 mm dla zszywek)
Podpory pośrednie
b = 300 mm
(150 mm dla zszywek)
Odległość od krawędzi
płyty
c = 10 mm
(20 mm dla zszywek)
Odległość od narożnika
płyty
d = 25 mm
Rys. 8
Kiedy mocowanie jest istotną częścią projektu, adekwatna wytrzymałość na obciążenia i charakterystyka deformacji projektów łączeń mogą być obliczone zgodnie z wytycznymi norm projektowych (tj. 1995-1-1) oraz na podstawie dokumentacji projektowej.
39
5. INSTRUKCJA użytkowania
• Płyty o krawędziach prostych
Płyty o krawędziach prostych montuje się z zachowaniem min.
3 mm szczeliny dylatacyjnej, która umożliwia swobodne rozszerzanie się płyt na skutek zmian wilgotnościowych. Krawędzie płyt
powinny być oparte na belkach, ryglach lub podporach.
Rys. 9
• Płyty na pióro i wpust
Łączenie płyt na pióro i wpust, nie wymaga dodatkowego, pomocniczego wsparcia, płyty wzajemnie oddziałują na siebie.
Wszystkie połączenia na pióro i wpust powinny być klejone odpowiednim klejem, np. na bazie poliuretanu lub PVAC-D3, aby
dodatkowo usztywnić konstrukcję i zapobiegać pękaniu i łamaniu na łączeniach.
Rys. 11 - Montaż płyt w dwóch warstwach np. pod podłogi pływające
• Zszywki
Zszywanie jest bardzo skutecznym i szybkim sposobem łączenia
płyt. Do zszywania stosowane są specjalne zszywki, które otwierają się po wstrzeleniu w płytę, co zapobiega ich ewentualnemu
wypadaniu. Zalecany typ to np. zszywki Haubold KG 700 ze szczególnie wyostrzonymi końcami typu CDNK. Wymiary zszywek
KG 700: średnica drutu 1,53 mm, szerokość zszywek 11,25 mm,
długość 16-50 mm w zależności od grubości łączonych płyt:
Grubość płyt
Typ/długość zszywek w mm
10 mm + 12 mm
KG 700 / 18 CDNK geh
12 mm + 12 mm
15 mm + 15 mm
18 mm + 18 mm
Rys. 10
DODATKOWA WARSTWA PŁYT
Na powierzchni konstrukcji nośnej podłogi można położyć dodatkową warstwę płyt. Służy to wzmocnieniu i ewentualnemu
wyrównaniu podłogi. Ta dodatkowa warstwa jest montowana
prostopadle do warstwy nośnej. Do montażu można stosować
wkręty, zszywki lub klej. Nie zaleca się stosowania gwoździ w tym
przypadku.
• Wkręty
Zasady użycia wkrętów dotyczące rodzaju i wymiarów, są takie same
jak przy łączeniu płyt w warstwie nośnej. Przy łączeniu płyt zalecane
jest tworzenie siatki z wkrętów w odległości 300 mm. Zaletą przykręcania jest łatwy montaż i demontaż podłogi. Wadą jest zwiększona
ilość pracy przy konstrukcjach wielkopowierzchniowych.
40
Rys. 12:
Po lewej: Specjalnie obrabiane końcówki zszywek
Po prawej: Przykład pogiętej zszywki po usunięciu z płyty OSB, w którą była
wstrzelona
• Kleje
Do klejenia nadają się trwale elastyczne kleje na bazie poliuretanu
lub silanu. Zaleca się łączenie tylko płyt wiórowych i OSB. Klejenie jest dużo efektywniejsze w przypadku płyt szlifowanych. Przy
nieszlifowanych powierzchniach zaleca się je delikatnie oszlifować
w celu rozbicia hydrofobowej powierzchni i zwiększenia przyczepności kleju. Płyta bazowa powinna być zdrowa, mocna i sucha,
wolna od luźnych i kruchych cząstek, wolna od oleju i brudu. Pył
i luźne cząstki muszą być całkowicie mechanicznie usunięte. Klejenie płyt jest możliwe na dwa sposoby:
• Zastosowanie kleju na płytę dolną przy pomocy pacy zębatej na
całej powierzchni
• Tworząc wzdłużnie tzw. „korale“ (rysunek poniżej). Klej nakłada się
z pistoletu „ jak korale“ rozstawione od 120 do 150 mm od siebie.
Klejenie stosuje się do podłóg, w których górna warstwa płyt jest równocześnie warstwą wierzchnią. W ten sposób unika się widocznych
mocowań jak zszywki czy wkręty.
Rys. 13: Klejenie płyt OSB za pomocą pistoletu
OBRÓBKA POWIERZCHNI I MALOWANIE
Na powierzchnie dekoracyjne wewnątrz zaleca się stosowanie
płyt szlifowanych. Powierzchnie mogą być kryte lakierami bezbarwnymi lub dekoracyjnymi. Wskazane jest wykonanie próbnego pokrycia, ponieważ niektóre farby mogą zawierać składniki
i substancje nietolerowane przez drewno. Należy zawsze stosować się do instrukcji producenta. Niektóre wióry mogą się odrywać od powierzchni w trakcie malowania lub zaraz po nim.
W przypadku stosowania farb na bazie rozpuszczalników wodnych możliwe jest pęcznienie na powierzchni. W takich przypadkach reklamacje nie będą uwzględniane.
OCHRONA PRZED WODĄ I WILGOCIĄ
Płyty muszą być zawsze zabezpieczone przed bezpośrednim
działaniem wody, zarówno podczas przechowywania jak i podczas prac budowlanych. Płyty te powinny być odpowiednio chronione przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi natychmiast po zamontowaniu na zewnątrz budynku, na ścianach i na
dachach. W płytach, które są narażone na zwiększoną absorpcję
wilgoci przez dłuższy czas, brzegi mogą nieznacznie pęcznieć.
W tym przypadku konieczne jest, aby równomiernie oszlifować krawędzie płyt w celu zapewnienia płaskiej powierzchni przed montażem elementów wykończeniowych, takich jak gont na dachu, itp.
Montaż
MONTAŻ - OGÓLNE ZASADY
PODKŁAD PODŁOGOWY I STROP
Połączenia pióro + wpust powinny zostać sklejone dla większej
sztywności (np. klejami PVAC D3, poliuretan itp.). Łączenia płyt
poza legarami wymaga stosowania dodatkowych podpór lub
specjalnych łączników.
• Podkład podłogowy (ślepa podłoga)
Dla konstrukcji podłogi na legarach można używać tylko płyt nośnych Kronobuild®. Rodzaj płyt zależy od wymaganej wytrzymałości, rodzaju obciążenia i klasy użytkowania płyty (klasa
1 lub 2). Grubość płyty może być określona przy pomocy obliczeń statycznych lub łatwiej z tabel, w zależności od wielkości
obciążenia i rozstawu legarów.
• Strop
Dla konstrukcji stropów, gdzie ciężar jest przenoszony z płyt na
legary powinny mieć zastosowanie te same zasady jak przy montażu konstrukcji podkładu podłogowego (ślepej podłogi). Aby
zmniejszyć możliwość przenoszenia dźwięku należy zamontować dodatkową warstwę wygłuszającą na legarach (miękką płytę
włóknistą, pasy z gumy itp).
Podstawowe zasady montażu:
•Wszystkie podpory (belki, rygle, podpory narożne) muszą być
wyrównane do jednego poziomu.
•Możliwość zwiększenia zawartości wilgoci w płytach Kronobuild®
pochodzącej z materiałów, z którymi płyty są w kontakcie musi
być zminimalizowana.
•Wszystkie drewniane elementy uzupełniające muszą być suche lub wysuszone tak, aby zawartość wilgoci była zbliżona do
wilgotności konstrukcji, w której mają być zastosowane.
•Osiowy rozstaw podpór powinien być dopasowany do wymiarów płyty, aby ograniczyć potencjalne straty. Dla płyt 2500 mm
odpowiednimi rozstawami są 500, 625, 833 mm.
•Łączenia krótszych krawędzi płyt w kolejnych rzędach powinny
być przesunięte w stosunku do siebie (patrz rysunek 14 i 15).
•Płyty OSB muszą być układane dłuższą krawędzią (oś główna)
prostopadle do osi legarów (płyty OSB mają większą wytrzymałość wzdłuż osi głównej).
•Wzdłuż obwodu ścian i innych pionowych elementów przechodzących przez konstrukcję należy zachować szczeliny dylatacyjne co najmniej 15 mm (płyty mogą rozszerzać się liniowo na
skutek zmian wilgotności).
•Można użyć płyt o prostych krawędziach. Korzystniejsze jest
jednak użycie płyt na pióro i wpust.
•Krawędzie płyt o profilu prostym muszą opierać się na legarach z zachowaniem szczeliny dylatacyjnej 3 mm. Łączenia płyt
poza legarami wymaga stosowania dodatkowych podpór lub
specjalnych łączników.
•Płyty na pióro i wpust należy układać tak, aby wszystkie krótsze
krawędzie były oparte na legarach.
• Podłoga pływająca
Konstrukcja podłogi pływającej jest wykonana z płyt na pióro
i wpust o grubości 25 mm lub lepiej z dwóch warstw płyt o grubości 18 mm. Zależy to od stawianych podłodze wymagań odnośnie
stabilności wymiarów i dokładności wypoziomowania powierzchni. Dla uzyskania lepszej sztywności i stabilności podłogi zaleca
się sklejenie połączenia pióra i wpustu. Należy bezwzględnie zachować szczelinę dylatacyjną 12 – 15 mm przy ścianach i innych
pionowych przegrodach.
Podstawowe zasady montażu:
•Suche, płaskie podłoże.
•Płyt nie mocuje się do podłoża.
•Zaleca się stosowanie podkładów wygłuszających.
•W przypadku podłóg wielowarstwowych, zaleca się klejenie
kolejnych warstw lub ich łączenie przy pomocy wkrętów lub
zszywek.
Płyty Kronobuild® są produkowane z niską tolerancją grubości.
Dlatego nadają się jako podkład dla klasycznych parkietów, podłóg laminowanych Krono Original, dywanów, linoleum, itp.
W przypadku bardzo cienkich wykładzin podłogowych, linoleum, winylu i dywanów zaleca się korzystać ze szlifowanej płyty z bardzo
gładką powierzchnią (płyta wiórowa P3 itp.). Możliwe jest wykonanie podłogi bez dalszych powłok. Płyty Kronobuild® mogą być
wykorzystywane jako dekoracyjne okładziny podłogowe – np.
lakierowana płyta OSB.
Grubość płyt na podłogi w pomieszczeniach mieszkalnych i biurowych dla nośności 2,0 - 2,5 kN/m2 (do 250 kg/m2):
Typ płyty
500
P3
1000
-
Podłogi pływające
Na warstwie nośnej
-
≥ 12 mm
≥ 12 mm
P5, QSB, P6
≥ 18 mm
≥ 22 mm
≥ 25 mm
-
2 x ≥15 mm,
lub 25 mm
OSB/3
≥ 15 mm
≥ 18 mm
≥ 22 mm
≥ 25 mm
2 x ≥15 mm,
lub 22 mm
≥ 12 mm
OSB/4
15 mm
≥ 15 mm
≥ 18 mm
≥ 22 mm
2 x ≥15 mm,
lub 22 mm
≥ 12 mm
2 x ≥12 mm
≥ 12 mm
Betonyp
42
Podłogi nośne na dźwigarach
625
833
-
Montaż
Rys. 14: Montaż płyt na pióro-wpust prostopadle osią główną do legarów
i oparciem krótszych krawędzi płyt na legarach
Rys. 15: Montaż płyt z krawędzią prostą prostopadle do legarów, podpartych
na ryglach.
Konstrukcja podłogi/podłoża
Szczelina dylatacyjna po obwodzie
min. 15 mm
Odległość pomiędzy mocowaniami na obwodzie - 150 mm
Kierunek osi głównej
Szczelina dylatacyjna pomiędzy
łączeniami płyt - min. 3 mm
Łączenia płyt układane naprzemiennie
Odległość pomiędzy mocowaniami
na podporach pośrednich - 300 mm
Konstrukcja podłogi/podłoża (konstrukcja dwuwarstwowa)
min. 15 mm
Odległość pomiędzy mocowaniami na obwodzie - 150 mm
Łączenia płyt układane naprzemiennie
Odległość pomiędzy mocowaniami
na podporach pośrednich - 300 mm
Podłoga pływająca (konstrukcja dwuwarstwowa)
min. 15 mm
Poszczególne warstwy powinny być
sklejone lub skręcone
Płyty w kolejnych warstwach powinny być
układane pod kątem 90o w stosunku do siebie
- Kierunek osi głównej (tylko w przypadku płyt OSB)
43
Montaż
POSZYCIA ŚCIAN KONSTRUKCYJNYCH
• Poszycia ścian nośnych
Na poszycie ścian nośnych można stosować wyłącznie płyty
Kronobuild®, które przenoszą obciążenia. Dobór konkretnej płyty
zależy od jej cech wytrzymałościowych, rozstawu słupów i klasy
użytkowania (1 lub 2).
• Płyty i pozostałe materiały konstrukcyjne muszą mieć wilgotność zbliżoną do wilgotności panującej w środowisku, w którym mają być użyte.
• Płyty mogą być montowane poziomo lub pionowo na ścianie.
Montaż płyt w pionie będzie dużo łatwiejszy i prostszy, jeśli
format płyt będzie odpowiadał wysokości konstrukcji ściany.
• Szczelina dylatacyjna pomiędzy konstrukcją ściany i fundamentem powinna wynosić co najmniej 25 mm, aby chronić
ją przed absorbcją wody. Szczelinę można uzyskać poprzez
zamontowanie konstrukcji ściany na impregnowanej ciśnieniowo belce podwalinowej, zakotwionej do fundamentu.
Podwalina musi być odizolowana od betonowego podłoża
papą izolacyjną lub folią budowlaną. Dla uszczelnienia łączenia ściany i podwaliny można stosować pianki polietylenowe
(patrz szczegóły poniżej).
• Poszycie wewnętrzne
Przed zamontowaniem płyt MDF i Betonyp jako poszycia wewnętrznego
może być konieczne zastosowanie odpowiedniej emulsji gruntowej.
• Podczas montażu wszystkie krawędzie powinny być wspierane i zamocowane do elementów szkieletu.
• W konstrukcji szkieletu drewnianego poszycie z płyt może być
jednostronne lub dwustronne. W przypadku ścian zewnętrznych i nośnych wskazane jest poszycie dwustronne.
• Dla rozstawu słupów 400 – 600 mm zalecana minimalna
grubość płyty to 12 mm. W przypadku większych rozstawów
można wyliczyć grubość płyty poszyciowej wg wzoru: grubość
(mm) = rozstaw (mm) / 50.
Rys. Konstrukcja ściany z płyt montowanych pionowo do słupków
MONTAŻ PIONOWY
- płyty o krawędziach prostych lub na pióro + wpust
MONTAŻ POZIOMY
- płyty na pióro + wpust, łączenia ułożone naprzemiennie
Krawędzie płyt wspierane i przymocowane
do szkieletu drewnianego
Konstrukcja szkieletu
drewnianego
Otwór
okienny
Szczelina dylatacyjna
przy otworach
- min. 3 mm
Szczelina
dylatacyjna - min. 3 mm
Fundament
44
Mocowania naprzemienne
- co 150 mm
Fundament
Mocowanie na podporach pośrednich
- co 200-300 mm, w zależności
od grubości płyty
Na poszycie dachów można stosować wyłącznie płyty Kronobuild®,
które przenoszą obciążenia. Dobór konkretnej płyty zależy od jej cech
wytrzymałościowych, rozstawu krokwi i klasy użytkowania (klasa 2).
• Podstawowe zasady montażu:
•Elementy konstrukcyjne dachu z drewna i płyt drewnopochodnych nie powinny być narażone na działanie szkodliwych warunków atmosferycznych. Płyty należy chronić przed deszczem
i przypadkowym zamoczeniem. Płyty, które weszły w kontakt
z wodą (np. deszcz), muszą być wysuszone ponownie przed
ich montażem w konstrukcji dachu.
•Przed zamontowaniem płyt należy upewnić się, że krokwie
wspierające, belki i rygle są ułożone w linii i wyrównane. Zaokrąglone lub nierówne krokwie wpływają na wygląd gotowego dachu.
•Łączenia krótkich krawędzi muszą być przesunięte w kolejnych rzędach (patrz Rysunek 14 i 15).
•Płyty powinny być montowane dłuższymi bokami w poprzek
krokwi, a ich krótkie boki powinny być wsparte na krokwiach.
Zalecany rozstaw krokwi to 833 lub 625 mm.
•Gdy rozstaw krokwi jest większy niż 838 mm można zastosować dodatkową konstrukcję łat o szerokości 80 – 100 mm, zamontowaną poprzecznie do krokwi. W takim przypadku płyty
muszą być montowane osią główną prostopadle do łat. Możliwe jest także zmniejszenie grubości płyt.
•Płyty mogą mieć krawędzie proste lub profilowane, ale następujące zalecenia powinny być przestrzegane:
Montaż
POSZYCIA DACHÓW
•Płyty o krawędziach prostych muszą być ułożone dłuższym
bokiem prostopadle do krokwi. Krótsze boki muszą się opierać na podporach. Należy zachować minimum 3 mm szczelinę
dylatacyjną pomiędzy płytami.
• Płyty na pióro i wpust należy układać tak, aby wszystkie krótsze
krawędzie były oparte na krokwiach. Łączenia pióro i wpust powinny być sklejone dla poprawy sztywności (np. PVAC D3, PU itp.).
• Poszycie dachu zimnego
Płyty użyte jako zewnętrzne poszycie dachów zimnych (prostych
lub skośnych) stanowią warstwę nośną dla różnych pokryć dachowych jak papa, gont, blachodachówka, itd. Pod warstwą płyt
utrzymywana jest odpowiednia przestrzeń wentylacyjna zapobiegająca kondensacji pary wodnej w konstrukcji dachu.
• Poszycie dachu ciepłego
Płyty użyte jako wewnętrzne poszycie dachów ciepłych przykrywa warstwę izolacji termicznej. Oprócz dodatkowego usztywnienia konstrukcji dachu, pełnia inne, dodatkowe funkcje. Płyty
z prostą krawędzią muszą być chronione na łączeniach specjalnymi taśmami, a płyty na pióro i wpust muszą być klejone.
Bezpieczeństwo:
Płyty takie jak OSB są wykonane z cienkich wiórów i są wiązane żywicami syntetycznymi. To zapewnia niezwykle gładką powierzchnię, ale jednocześnie śliską, szczególnie kiedy jest mokra lub zabrudzona pyłem z piły. Montażyści powinni w związku
z tym dokładnie przestrzegać wszystkich zalecanych przepisów
bezpieczeństwa.
Mocowanie na podporach pośrednich co
- 150-300 mm, w zależności od pochylenia dachu
Krokwie co 833 mm
Szczelina dylatacyjna
na łączeniu płyt - min. 3 mm
Łączenie płyt naprzemiennie
Mocowanie co max. 100 mm
na krawędziach
Mocowanie co max. 150 mm
na obwodzie
Klipsy typu H
45
6. FIZYKA BUDOWLI - wymagania
6. Wymagania BUDowli
FIZYKA BUDOWLI - wymagania
NAJWAŻNIEJSZE WYMagania DOTYCZĄCE DOMÓW
DREWNIANYCH
Podczas projektowania i budowy domu zawsze należy brać pod uwagę wszystkie obecne i przyszłe wymagania, którym będzie on musiał
sprostać przez cały okres eksploatacji. Najważniejsze wymagania
dotyczące budynków są zawarte w podstawowych regulacjach Unii
Europejskiej (Dyrektywa w Sprawie Produktów Budowlanych), które
głównie zajmują się bezpieczeństwem i ochroną użytkowników podczas całego okresu użytkowania domu. Pośród podstawowych wymagań są także te, które dotyczą zabezpieczenia konstrukcji budynku.
Największe wyzwania stawia się zewnętrznej powłoce domu, która jest
obszarem, gdzie klimatyzowane, wewnętrzne powietrze jest oddzielane od nieklimatyzowanego powietrza zewnętrznego. Zewnętrzna powłoka domu składa się z pionowych ścian zewnętrznych i dachu.
Najważniejsze wymagania obejmują:
• stabilność konstrukcji i odporność mechaniczną (wytrzymałość na
obciążenia)
• oszczędność energii i zatrzymanie ciepła
• ochrona przed wpływem warunków atmosferycznych
• ochrona przed wilgocią
• szczelność
• bezpieczeństwo pożarowe
• ochrona przed hałasem
• higiena, zdrowie i środowisko naturalne
• Statyczna wytrzymałość na obciążenia
znacząco wpływa na stabilność całego domu. Jest niezwykle ważna dla jego trwałości i długości okresu użytkowania. Nowoczesne
budynki drewniane nie są wykorzystywane jako imitacja dawnych historycznych budowli, ale odpowiadają na obecne trendy i potrzeby.
W budynkach drewnianych mogą mieć zastosowanie nowoczesne
rozwiązania konstrukcyjne i aranżacyjne. Konstrukcję lekkiego szkieletu drewnianego tworzą połączone ze sobą przy użyciu specjalnych
łączników belki drewniane i płyty drewnopochodne o wysokich parametrach wytrzymałościowych, co zapewnia konstrukcji bardzo dużą
sztywność i trwałość. Płyty Kronobuild® są idealnym materiałem,
spełniającym wszystkie wymagania stawiane nowoczesnemu budownictwu drewnianemu.
• Oszczędność energii i ochrona cieplna
Konstrukcja przegród ścian, stropów i dachów z użyciem materiałów
izolacyjnych zapewnia odpowiednia ochronę cieplną budynku. W zimie ciepło jest zatrzymywane wewnątrz, a w lecie na zewnątrz. Ponadto odpowiednio zaprojektowane i wykonane przegrody pozwalają
na stworzenie przyjaznego klimatu bez szkodliwych grzybów i pleśni.
Wysoka szczelność i izolacyjność to również energooszczędność –
niskie koszty eksploatacji oraz mniejsze zużycie energii. Mówiąc o zużyciu energii należy podkreślić, że produkcja domów drewnianych jest
znacznie mniej energochłonna niż produkcja budynków murowych.
Tym samym, związana z tym emisja CO2 jest znacznie ograniczona,
co także jest jednym z celów UE. W dyrektywie 2010/31/ES dot gospodarki energetycznej budynków wyrażono intencję, aby od końca
2020 r. budować budynki z prawie zerowymi wydatkami na pokrycie kosztów energii. Zwiększone zainteresowanie w projektowaniu
i budowie tzw. domów zeroenergetycznych (podobnych do domów
pasywnych) sprawia, że rośnie udział tej technologii w ogólnej masie
budynków wznoszonych w UE. Koniecznym jest tworzenie nowych
technologii i produktów, aby sprostać nowym wymaganiom.
48
Rys. 1: Wpływ czynników zewnętrznych i wewnętrznych na konstrukcję
budynku
• Ochrona przed wpływem warunków atmosferycznych
jest zapewniona przez pokrycie dachu i ścian zewnętrznych właściwymi okładzinami. Z punktu widzenia fizyki budowli najlepsze okładziny są wentylowane lub napowietrzane dla lepszego
wysychania całej konstrukcji. Cyrkulacja powietrza minimalizuje
szkoldliwą wilgoć wewnątrz konstrukcji. Inne często używane rozwiązania to wentylowana fasada tynkowa lub kompaktowa fasada
drewniana (ETICS), wentylowana lub niewentylowana.
• Ochrona przed wilgocią
jest jednym z najważniejszych wymagań stawianych konstrukcjom drewnianym. Celem jest maksymalne ograniczenie zawartości wilgoci, aby uniknąć niepożądanych zmian w konstrukcji
budynku podczas jego użytkowania.
Wilgoć może być spowodowana przez:
•opady atmosferyczne (patrz ochrona przed wpływem warunków
atmosferycznych)
•wilgoć budowlaną (mokre procesy budowlane i wilgoć zawarta
w materiałach budowlanych)
•rozpraszanie opadów i przepływ wilgoci w powietrzu (konwekcja) - patrz poniżej
•skraplanie na powierzchni np. mostki termiczne przy penetracji
konstrukcji stalowych
•przenoszenie przez naczynia włosowate w miejscach kontaktu
budynku z gruntem (wody gruntowe, opady rozproszone, itp.)
• Szczelność
Szczelność przegród budynku od wewnątrz jest bardzo ważna.
Przepuszczalność powietrza (szczególnie z pomieszczeń) może
prowadzić do wypaczeń konstrukcji z powodu przenikania wilgoci – głównie pary wodnej zawartej w powietrzu z pomieszczeń do
warstw przegród. To przenikanie powietrza może wpływać negatywnie na komfort termiczny i zwiększyć zużycie energii.
• Bezpieczeństwo pożarowe
Bezpieczeństwo przeciwpożarowe jest kluczowe dla zapewnienia
odpowiedniej wytrzymałości konstrukcji budynku w razie pożaru.
Bezpieczeństwo to musi być priorytetem podczas projektowania
konstrukcji domu oraz poszczególnych elementów i połączeń. Dla
drewnopochodnych materiałów konstrukcyjnych określono dwa
podstawowe parametry ogniowe – reakcja na ogień (zdefiniowana
w europejskiej klasyfikacji ogniowej) oraz odporność na ogień.
• Ochrona przed hałasem
Właściwości akustyczne konstrukcji są bardzo ważne dla zapewnienia komfortu użytkowania budynku. Pomagają chronić przed
hałasem pochodzącym tak z zewnątrz budynku, jak i z innych pomieszczeń w obrębie budynku. W zależności od źródła powstania wyróżniamy dwa rodzaje dźwięków – dźwięki uderzeniowe
i dźwięki powietrzne. Dźwięki uderzeniowe powstają na skutek
bezpośredniego kontaktu z elementami konstrukcji (np. odgłosy
chodzenia, stuki, itp.). Dźwięki powietrzne powstają bezpośrednio w powietrzu (np. rozmowy, dźwięki z telewizora). Izolacyjność
od dźwięków uderzeniowych jest tym lepsza im jej współczynnik
(Lnw) jest niższy, a izolacyjność od dźwięków powietrznych jest
tym lepsza im jej współczynnik (Rw) jest wyższy.
Ocena właściwości akustycznych i odporności ogniowej konstrukcji odnosi się zawsze do konkretnego projektu jako całości.
Optymalizacja jest uzyskiwana przez odpowiednie zaprojektowanie przegród ścian i stropów. Więcej informacji można znaleźć
w kolejnych rozdziałach i przykładach konkretnych rozwiązań
stosowanych w technologii szkieletu drewnianego dla przegród
konstrukcyjnych.
• Zdrowie, bezpieczeństwo i środowisko
W dzisiejszych czasach ludzie spędzają więcej niż 90% swojego
życia we wnętrzach. Jakość środowiska tych wnętrz – głównie
mikroklimat, ma zatem ogromne znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ich użytkowników. Dobór odpowiednich płyt Kronobuild® może korzystnie wpłynąć na poprawę tych warunków,
zapewniając pełen komfort i zdrowe warunki użytkowania. Płyty
są wolne od formaldehydu i innych szkodliwych substancji, w tym
lotnych związków organicznych.
KONSTRUKCJA SZKIELETU DREWNIANEGO
Systemy konstrukcyjne oparte na szkielecie drewnianym są
obecnie najczęściej stosowane w nowoczesnym budownictwie
domów drewnianych. Konstrukcja składa się z elementów nośnych (drewno konstrukcyjne, belki i słupy) oraz nośnych płyt
poszyciowych, które usztywniają ramę szkieletu. Krokwie, belki
stropowe i słupy ścienne przekazują obciążenie pionowe z dachu i poszczególnych kondygnacji. Poszycie z płyt drewnopochodnych przenosi płaskie pionowe obciążenia oraz obciążenia
poziome (np. uderzenia wiatru).
• Budowa przegrody
Konstrukcja przegrody jest różna w zależności od stawianych
jej wymagań poziomu izolacyjności cieplnej. Dostępne są różne rozwiązania. Ściany nośne mogą być wykonane ze słupów
o wymiarach 60 x 120 mm, jednak obecnie ze względu na wyższe wymagania energooszczędności stosuje się słupy ścienne
60 x 160 mm lub większe. Przestrzeń pomiędzy słupami wypełnia
się szczelnie materiałem izolacyjnym. Rama ze słupami i izolacją
jest pokrywana drewnopochodnymi płytami poszyciowymi jednostronnie lub dwustronnie. Dla uzyskania lepszych parametrów
wytrzymałościowych oraz większej sztywności konstrukcji zaleca
się krycie dwustronne (tzw. konstrukcja skrzynkowa). Jest to podstawowa konstrukcja ściany w technologii szkieletu drewnianego.
Konstrukcja ta może być rozbudowywana o kolejne warstwy, które
pozwalają na osiągnięcie założonych parametrów fizyko-mechanicznych, głównie izolacyjności cieplnej.
Konstrukcja szkieletowa
• Warstwy w elementach konstrukcji i ich funkcje
Praktycznie żaden materiał budowlany nie jest w stanie sam
sprostać wszystkim wymaganiom stawianym konstrukcji budynku. Dopiero ich warstwowa kompozycja i odpowiedni dobór pozwalają na zbudowanie funkcjonalnego i efektywnego elementu
konstrukcyjnego. Układ warstw w poszczególnych elementach
i ich funkcje przedstawia Rys. 2:
1b
2
3
4b
5
6
7, 8
9
10
11
Rys. 2:
1a) Ochrona przed wpływem warunków atmosferycznych - okładziny ścian
zewnętrznych, 1b) Ochrona przed wpływem warunków atmosferycznych - pokrycie dachu, 2 - Napowietrzanie - dachy, zewnętrzne okładziny, 3 - Izolacyjna
warstwa ochronna - wiatroizolacja, 4a) Zewnętrzna warstwa nośna poszycia
szkieletu drewnianego, 4b) Nośne zewnętrzne poszycie dachu, 5 - Izolacja
termiczna pomiędzy belkami i słupami szkieletu drewnianego, 6 - Wewnętrzne nośne poszycie szkieletu drewnianego, 7 - Paroizolacja, 8 - Główna warstwa uszczelniająca, 9 - Przestrzeń instalacyjna, 10 - Wewnętrzne okładziny
ścian i sufitów, 11 - Wewnętrzne poszycie nośne podłóg, 12 - Nienośna warstwa podstawowa
1a
2
3
4a
5
6
10
7, 8
9
10
12
Dla pewnych rodzajów struktur niektóre warstwy nie są konieczne (np. 2, 10)
lub przeciwnie, niektóre z materiałów mogą spełniać funkcję wielu warstw
(np. 8+9, 7+8+9) lub być uzupełnieniem innych warstw (zwłaszcza izolacja
termiczna).
Tabela informacyjna – zastosowanie różnych rodzajów płyt w poszczególnych warstwach. Nie zawsze jest możliwe zastąpienie
jednego materiału innym. Zależy to od projektu i zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych.
Typ płyty
P2
P3
P5
P6
QSB
FireBoard
OSB Superfinish ECO
OSB Firestop ECO
OSB Airstop ECO
OSB Reflex ECO
OSB Ply
MDF MR
MDF B1
DFP
Betonyp
Płyty kompaktowe
Warstwa
1a
1b
2
3
4a
4b
5
6
7
8
9
10
11
12
●1
●1
●1
●1
●1
●1
●
●
●1
●1
●1
●1
●1
●1
●1
-
-
●
-
●
●
●
●
●
●
●
●
-
-
-
○
-
-
●
○
○
-
-
●
○
○
○
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
-
○
○
○
-
-
-
●2
●2
●2
●2
●2
●2
●
●2
●2
●2
●2
●
●
○
-
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
●
-
○
○
○
○
●
○
-
● – Odpowiednie zastosowanie, ○ – Możliwe zastosowanie w niektórych przypadkach.
1 – Płyty do zastosowania tylko w klasie wilgotności 2 (patrz rozdział - Ochrona przed wpływem klimatu)
2 – Możliwe wykończenie powierzchni płyt (malowanie, lakierowanie, laminowanie)
50
●
●
●
●
○
○
○
-
●
●
●
●
●
●
-
Nośność
WYTRZYMAŁOŚĆ
NA OBCIĄŻENIA
Parametry fizyko-mechaniczne płyt nośnych
Kronobuild®
określa minimalne wartości charakterystyczne dla płyt OSB, płyt
wiórowych i płyt MDF.
1 MPa = 1N/mm2
1 N ≈ 0.1 kg
1kN ≈ 100 kg
Poniższe tabele prezentują do celów informacyjnych wartości parametrów wytrzymałościowych dla płyt przenoszących obciążenia
Kronobuild®. Przy projektowaniu konstrukcji drewnianych można
stosować normy projektowe EN 1995-1-1 lub DIN 1052:2004.
Przedstawione wartości można również znaleźć w załącznikach
do tych norm, jak i w załączniku do normy EN 12369-1, która
Płyty wiórowe
Nominalna grubość płyty [mm]
Płyty wiórowe typu P5 i QSB
Ec,mean
6 - 13
15
3500
9,4
2000
9,4
2000
12,7
2000
>13 – 20
13,3
3300
8,5
1900
8,5
1900
11,8
1900
>20 - 25
11,7
3000
7,4
1800
7,4
1800
10,3
1800
>25 - 32
10,0
2600
6,6
1500
6,6
1500
9,8
1500
>32 - 40
8,3
2400
5,6
1400
5,6
1400
8,5
1400
Ściskanie prostopadłe
fc,90,k
10,0
10,0
10,0
8,0
6,0
Ścinanie prostopadłe do
płaszczyzny płyty
fv,k Gmean
1,9
200
1,7
200
1,5
200
1,3
100
1,2
100
Ścinanie w płaszczyźnie płyty
fv,k Gmean
7,0
6,5
5,9
5,2
4,8
960
930
860
750
690
Kierunek działania obciążenia
Zginanie prostopadle do
płaszczyzny płyty
fm,k
Em,mean
Zginanie w płaszczyźnie płyty
fm,k
Em,mean
Rozciąganie w płaszczyźnie
płyty
ft,k
Et,mean
Ściskanie w płaszczyźnie płyty
fc,k
Płyty wiórowe typu P6
6 - 13
>13 – 20
>20 - 25
>25 - 32
>32 - 40
15,0
4100
9,5
2400
9,5
2400
13,3
2400
13,3
3500
8,5
2100
8,5
2100
12,8
2100
12,5
3300
8,3
1900
8,3
1900
12,2
1900
11,7
3100
7,8
1800
7,8
1800
11,9
1800
Zginanie prostopadle do
płaszczyzny płyty
fm,k
Em,mean
fm,k
Em,mean
Rozciąganie w płaszczyźnie
płyty
ft,k
Et,mean
fc,k
Ec,mean
16,5
4400
10,5
2500
10,5
2500
14,1
2500
fc,90,k
10,0
10,0
10,0
8,0
6,0
płaszczyzny płyty
fv,k
Gmean
fv,k
Gmean
1,9
200
7,8
1200
1,7
200
7,3
1150
1,7
200
6,8
1050
1,7
100
6,5
950
1,7
100
6,0
900
51
Nośność
Płyty OSB
Płyty OSB Superfinish,
typ OSB/3
Kierunek
działania
obciążenia
W kierunku osi głównej 1)
8 – 10
18 - 30
>10-<18
8 - 10
W kierunku osi bocznej
18 - 30
>10-<18
Zginanie
prostopadłe do
płaszczyzny płyty
fm,k
Em,mean
18
4930
16,4
4930
14,8
4930
9
1980
8,2
1980
7,4
1980
Zginanie w
płaszczyźnie płyty
fm,k
Em,mean
9,9
3800
9,4
3800
9,0
3800
7,2
3000
7,0
3000
6,8
3000
Rozciąganie w
ft,k
Et,mean
9,9
3800
9,4
3800
9
3800
7,2
3000
7
3000
6,8
3000
Ściskanie w
fc,k
Ec,mean
15,9
3800
15,4
3800
14,8
3800
12,9
3800
12,7
3000
12,4
3000
Ścinanie
prostopadłe do
płaszczyzny płyty
fv,k
Gmean
1
50
1
50
1
50
1
50
1
50
1
50
Ścinanie w
fv,k
Gmean
6,8
1080
6,8
1080
6,8
1080
6,8
1080
6,8
1080
6,8
1080
OSB Superfinish
typ OSB/4
Kierunek
działania
obciążenia
8 – 10
18 - 30
>10-<18
Kierunek
działania
obciążenia
8 - 10
18 - 30
>10-<18
Zginanie
prostopadłe do
płaszczyzny płyty
fm,k
Em,mean
24,5
6780
23,0
6780
21,0
6780
13,0
2680
12,2
2680
11,4
2680
Zginanie w
fm,k
Em,mean
11,9
4300
11,4
4300
10,9
4300
8,5
3200
8,2
3200
8,0
3200
Rozciąganie w
ft,k
Et,mean
11,9
4300
11,4
4300
10,9
4300
8,5
3200
8,2
3200
8,0
3200
Ściskanie w
fc,k
Ec,mean
18,1
4300
17,6
4300
17,0
4300
14,3
3200
14,0
3200
13,7
3200
Ścinanie
prostopadłe do
płaszczyzny płyty
fv,k
Gmean
1,1
60
1,1
60
1,1
60
1,1
60
1,1
60
1,1
60
Ścinanie w
fv,k
Gmean
6,9
1090
6,9
1090
6,9
1090
6,9
1090
6,9
1090
6,9
1090
1) Oś główna jest identyczna z kierunkiem dłuższego boku i kierunkiem stempla na płycie.
52
Kierunek
działania
obciążenia
Nośność
Płyty MDF
Płyty MDF MR DFP (TYP MDF.HLS)
9 – 12
>12 – 19
>19 – 30
Zginanie prostopadłe do płaszczyzny płyty
fm,k
Em,mean
22
3700
22
3200
21
3100
Rozciąganie w płaszczyźnie płyty
ft,k
Et,mean
18,0
3100
16,5
2800
16,0
2700
fc,k
Ec,mean
18,0
3100
16,5
2800
16,0
2700
fv,k
Gmean
8,5
1000
8,5
1000
8,5
1000
Płyta DFP (Aprobata budowlana Z-9.1-513)
16 mm
fm,k
Em,mean
14
2300
ft,k
Et,mean
7
1700
fc,k
Ec,mean
8,4
1730
Ścinanie prostopadłe do płaszczyzny płyty
fv,k
Gmean
1
115
fv,k
Gmean
3,3
450
Betonyp
Płyty Betonyp
8 -30
fm,k
Em,mean
9
4500
fm,k
Em,mean
8
4500
ft,k
Et,mean
2,5
4500
fc,k
Ec,mean
11,5
4500
fc,90,k
12,0
Ścinanie prostopadłe do płaszczyzny płyty
fv,k
Gmean
2,0
fv,k
Gmean
6,5
1500
53
Nośność
Tabele obciążeniowe płyt przy dopuszczalnej
maksymalnej strzałce ugięcia l/300
Wartości określone dla granicznego odkształcenia i granicznych
wartości zginania i ścinania. Podane wartości odnoszą się do
ograniczonego czasu trwania obciążenia, w przypadku stałego
obciążenia wartości należy zmniejszyć o 50%. Obciążenie znamionowe jest uzyskane przez pomnożenie standardowego obciążenia przez odpowiedni współczynnik obciążenia.
Płyty wiórowe, typ P5 i QSB
Wartości nośności do zastosowań w warunkach suchych i wilgotnych
Obciążenie rozłożone równomiernie
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
312
400
417
4,17
7,73
13,41
1,94
3,62
6,30
10,51
1,70
3,18
5,55
9,26
13,64
312
400
417
0,75
1,43
2,52
0,43
0,89
1,49
2,53
0,39
0,81
1,36
2,32
3,44
l [mm] - rozstaw osiowy
500
600
625
700
750
800
maksymalna nośność [kN/m2] na 1 m szerokości płyty
0,96
0,52
0,45
1,81
1,01
0,88
0,60
0,47
3,17
1,79
1,57
1,09
0,86
0,69
5,32
3,02
2,66
1,85
1,48
1,20
7,85
4,48
3,94
2,76
2,22
1,80
833
900
950
1000
0,60
1,04
1,58
0,45
0,80
1,22
0,37
0,66
1,01
0,30
0,55
0,85
833
900
950
1000
0,26
0,48
0,75
0,21
0,39
0,62
0,34
0,54
0,29
0,47
833
900
950
1000
0,77
1,24
1,87
0,59
0,96
1,45
0,48
0,79
1,21
0,66
1,01
833
900
950
1000
0,35
0,58
0,90
0,28
0,48
0,75
0,24
0,42
0,66
0,21
0,36
0,58
Obciążenie punktowe
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
500
600
625
700
750
800
maksymalna nośność [kN] na 1 m szerokości płyty
0,25
0,54
0,34
0,31
0,23
0,91
0,60
0,55
0,41
0,34
0,29
1,57
1,05
0,96
0,74
0,62
0,53
2,35
1,58
1,45
1,12
0,96
0,82
Płyty wiórowe, typ P6
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
312
400
417
5,27
9,63
2,46
4,52
7,86
12,29
2,16
3,98
6,92
10,8
15,9
312
400
417
0,97
1,80
3,16
0,56
1,14
1,88
2,97
4,40
0,51
1,04
1,72
2,72
4,04
500
600
625
700
750
800
1,22
0,68
0,59
2,27
1,27
1,11
0,77
0,61
0,48
3,97
2,25
1,98
1,38
1,10
0,88
6,23
3,55
3,12
2,18
1,75
1,42
9,2
5,25
4,63
3,25
2,61
2,13
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
54
500
600
625
700
750
800
0,33
0,21
0,70
0,46
0,41
0,31
0,26
0,21
1,16
0,77
0,70
0,54
0,46
0,39
1,85
1,25
1,14
0,88
0,75
0,64
2,76
1,87
1,71
1,34
1,14
0,99
Nośność
OSB SUPERFINISH, typ OSB/2 i OSB/3
OSB/2 - wartości nośności mające zastosowanie wyłącznie w warunkach suchych
OSB/3 - wartości nośności do zastosowań w warunkach suchych i wilgotnych
Obciążenie rozłożone równomiernie na płycie OSB/2, OSB/3 w osi głównej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
2,77
5,46
9,48
17,37
2,44
4,81
8,36
15,32
22,52
1,38
2,75
4,80
8,83
13,01
22,55
600
625
700
800
833
900
0,77
0,67
0,46
1,56
1,37
0,95
0,61
0,53
0,40
2,74
2,41
1,69
1,10
0,96
0,74
5,06
4,46
3,14
2,06
1,81
1,41
7,47
6,59
4,65
3,07
2,70
2,11
12,98
11,46
8,11
5,38
4,74
3,73
950
1000
1100
1250
0,61
1,18
1,78
3,14
0,51
0,99
1,50
2,67
0,72
1,09
1,97
0,70
1,29
950
1000
1100
1250
0,32
0,65
1,00
1,80
0,28
0,57
0,89
1,61
0,21
0,45
0,71
1,30
0,32
0,52
0,97
950
1000
1100
1250
0,63
1,16
0,52
0,97
0,36
0,69
0,42
950
1000
1100
1250
0,32
0,62
0,27
0,54
0,20
0,42
0,29
Obciążenie punktowe na płycie OSB/2, OSB/3 w osi głównej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
0,64
1,30
2,29
4,25
6,28
0,58
1,19
2,10
3,90
5,77
0,38
0,80
1,43
2,67
3,97
6,93
600
625
700
800
833
900
0,25
0,22
0,53
0,48
0,37
0,26
0,23
0,19
0,96
0,88
0,68
0,50
0,45
0,37
1,82
1,67
1,30
0,97
0,88
0,74
2,71
2,49
1,96
1,46
1,34
1,13
4,76
4,38
3,45
2,61
2,39
2,02
Obciążenie rozłożone równomiernie na płycie OSB/2, OSB/3 w osi bocznej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
1,07
2,14
3,75
6,90
0,94
1,88
3,29
6,08
8,96
0,51
1,05
1,87
3,47
5,14
8,96
600
625
700
800
833
900
0,57
1,04
1,96
2,92
5,11
0,50
0,91
1,72
2,56
4,50
0,62
1,19
1,78
3,16
0,38
0,75
1,15
2,06
0,65
1,00
1,81
0,49
0,77
1,40
Obciążenie punktowe na płycie OSB/2, OSB/3 w osi bocznej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
600
625
700
800
833
900
0,22
0,47
0,86
1,63
2,44
0,19
0,43
0,78
1,49
2,23
3,93
0,27
0,51
1,00
1,51
2,68
0,16
0,33
0,66
1,01
1,81
0,29
0,59
0,92
1,66
0,21
0,45
0,70
1,29
0,31
0,50
0,95
0,28
0,45
0,86
0,22
0,37
0,71
55
Nośność
OSB SUPERFINISH, typ OSB/4
OSB/4 - wartości nośności mające zastosowanie w warunkach suchych i wilgotnych
Obciążenie rozłożone równomiernie na płycie OSB/4 w osi głównej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
3,83
7,54
13,07
23,93
35,16
3,37
6,64
11,53
21,11
31,02
1,93
3,82
6,64
12,19
17,93
31,06
600
625
700
800
833
900
1,09
0,95
0,66
0,42
2,17
1,91
1,33
0,86
0,75
0,58
3,80
3,35
2,35
1,54
1,35
1,05
7,00
6,18
4,36
2,88
2,53
1,98
10,31
9,11
6,44
4,26
3,76
2,95
17,90
15,82
11,21
7,45
6,58
5,18
950
1000
1100
1250
0,48
0,88
1,66
2,49
4,37
0,74
1,41
2,11
3,73
0,53
1,03
1,55
2,75
0,66
1,01
1,82
950
1000
1100
1250
0,25
0,48
0,93
1,42
2,52
0,22
0,42
0,83
1,26
2,26
0,33
0,66
1,02
1,84
0,48
0,75
1,38
950
1000
1100
1250
0,58
0,89
1,62
0,48
0,74
1,36
0,33
0,52
0,98
0,31
0,61
950
1000
1100
1250
0,29
0,47
0,89
0,25
0,41
0,78
0,31
0,62
0,21
0,44
Obciążenie punktowe na płycie OSB/4 w osi głównej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
0,90
1,82
3,19
5,88
8,68
0,83
1,66
2,92
5,40
7,97
0,55
1,13
2,00
3,72
5,50
9,58
600
625
700
800
833
900
0,36
0,33
0,25
0,76
0,69
0,53
0,39
0,35
0,29
1,36
1,24
0,97
0,72
0,65
0,54
2,54
2,33
1,83
1,37
1,26
1,06
3,77
3,47
2,73
2,06
1,89
1,59
6,60
6,07
4,80
3,63
3,34
2,83
Obciążenie rozłożone równomiernie na płycie OSB/4 w osi bocznej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
400
417
500
1,47
2,93
5,10
9,38
13,81
1,29
2,57
4,49
8,26
12,17
0,72
1,45
2,56
4,74
7,00
12,17
600
625
700
800
833
900
0,39
0,80
0,70
0,47
1,44
1,26
0,86
0,54
0,47
2,69
2,36
1,64
1,06
0,92
0,70
3,99
3,51
2,45
1,59
1,40
1,08
6,97
6,14
4,32
2,84
2,49
1,94
Obciążenie punktowe na płycie OSB/4 w osi bocznej
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
56
400
417
0,31
0,66
1,19
2,25
3,34
0,28
0,60
1,09
2,06
3,06
500
600
625
700
800
833
900
0,39
0,73
1,39
2,08
3,68
0,25
0,47
0,92
1,40
2,50
0,22
0,43
0,84
1,28
2,29
0,32
0,64
0,99
1,79
0,22
0,46
0,72
1,33
0,19
0,42
0,65
1,21
0,34
0,54
1,01
Nośność
Płyty MDF MR
Wartości nośności mające zastosowanie w warunkach suchych oraz wilgotnych, ale dla krótkotrwałych lub incydentalnych obciążeń
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
312
400
417
4,4
7,47
2,04
3,49
6,09
1,79
3,06
5,36
9,55
500
600
625
700
750
800
1
0,54
0,47
1,73
0,95
0,83
0,56
3,05
1,71
1,5
1,03
0,81
0,64
5,47
3,1
2,72
1,89
1,5
1,21
8,08
4,6
4,05
2,83
2,26
1,83
833
900
950
1000
0,55
1,05
1,6
0,8
1,23
0,66
1,02
0,54
0,85
833
900
950
1000
0,22
0,47
0,74
0,17
0,38
0,61
0,32
0,53
0,28
0,46
700
800
900
933
0,58
1,39
2,68
3,55
5,77
0,85
1,7
2,27
3,74
0,53
1,11
1,5
2,51
0,96
1,31
2,22
700
800
900
933
0,47
1,01
1,37
● 1,94
0,30
0,70
0,97
● 1,65
0,19
0,49
0,70
1,25
0,44
0,63
1,14
grubość
płyty
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
312
400
417
0,79
1,37
0,44
0,79
1,42
0,4
0,72
1,3
2,36
500
600
625
700
750
800
0,25
0,15
0,46
0,29
0,26
0,18
0,86
0,56
0,5
0,37
0,31
0,25
1,60
1,06
0,96
0,73
0,62
0,52
2,39
1,61
1,47
1,13
0,96
0,82
Płyty BETONYP
grubość
płyty
12 mm
14 mm
18 mm
22 mm
24 mm
28 mm
350
400
417
3,71
5,96
● 10,74
● 16,11
● 19,2
2,43
3,93
● 8,16
● 12,26
● 14,62
● 19,97
2,13
3,44
7,48
● 11,26
● 13,43
● 18,35
350
400
417
0,68
● 0,97
● 1,67
● 2,57
● 3,09
0,49
● 0,82
● 1,43
● 2,21
● 2,66
● 3,69
0,43
0,76
● 1,37
● 2,11
● 2,54
● 3,52
467
500
533
600
625
640
1,47
1,17
0,93
0,61
0,52
0,47
2,4
1,92
1,55
1,03
0,89
0,82
5,25
4,24
3,45
2,35
2,05
1,89
● 8,92
● 7,74
6,45
4,44
3,89
3,6
● 10,64
● 9,24
● 8,09
5,82
5,11
4,74
● 14,55 ● 12,64 ● 11,08
● 8,66
● 7,95
● 7,57
grubość
płyty
12 mm
14 mm
18 mm
22 mm
24 mm
28 mm
467
500
533
600
625
640
0,31
0,25
0,20
0,57
0,47
0,39
0,27
0,23
0,21
● 1,19
● 1,1
0,99
0,73
0,65
0,61
● 1,85
● 1,71
● 1,58
● 1,37
● 1,31
1,26
● 2,23
● 2,06
● 1,92
● 1,66
● 1,59
● 1,54
● 3,1
● 2,87
● 2,67
● 2,33
● 2,22
● 2,16
● wartość jest stanem granicznym w zginaniu w warunkach wilgotnych (klasa użytkowania 2, kmod 0,45)
57
Oszczędność energii
WYMAGANIA TERMOIZOLACYJNE BUDYNKÓW
Wymagania w zakresie ochrony cieplnej budynków są regulowane
odpowiednimi normami krajowymi i przepisami lokalnymi. Przepisy te definiują wymagania i zalecenia dla projektów i robót budowlanych , zwłaszcza w odniesieniu do kwestii oszczędności
energii, bezpieczeństwa i ochrony środowiska.
Spełnienie tych kryteriów zapobiega występowaniu ewentualnych wad i błędów konstrukcyjnych w zakresie ochrony cieplnej budynków, mających istotny wpływ na warunki użytkowania,
ochronę środowiska i energooszczędność.
Wymogi termiczne dla budynku ocenia się następująco:
• Najniższa temperatura powierzchni konstrukcji wewnątrz
• Współczynnik przenikania ciepła przegród
• Współczynnik przenikania ciepła (cały budynek)
• Ograniczenie strat ciepła przez mostki termiczne
• Spadek temperatury dotykowej (podłogi)
• Przepływ wilgoci w całej konstrukcji
• Przepływ powietrza w całym budynku (przepuszczalność powietrza i wentylacja pomieszczeń)
• Stabilność termiczna pomieszczeń zimą i latem
• Transfer ciepła, wilgoci i powietrza
Ciepło jest przekazywane na trzy znane sposoby:
• przewodzenie - zwłaszcza ciała stałe i ciecze
• konwekcja - przepływ w cieczach i gazach
• promieniowanie - transfer fal elektromagnetycznych, albo ich
kombinacji.
Przekazywanie wilgoci (wody lub pary) odbywa się poprzez różne procesy, np. parowanie, dyfuzję pary wodnej, absorpcję wody
przez naczynia włosowate, sorpcję. Wymiana powietrza jest możliwa poprzez przepływ powietrza na skutek różnicy ciśnień.
W rozdziale poniżej omówiono tylko kwestię wyeliminowania utraty ciepła na skutek zjawiska przewodnictwa. Pozostałe rozdziały
są poświęcone redukcji zawilgocenia, zapobieganiu utraty ciepła
na skutek konwekcji i promieniowania.
• Wymogi dotyczące izolacyjności termicznej konstrukcji
Wymagania stawiane budynkom w zakresie izolacyjności cieplnej stosują się do całej konstrukcji. Warstwy ochronne są równie ważne co warstwy termoizolacyjne.
Warstwy izolacyjne muszą zapobiegać lub znacznie ograniczać
straty ciepła. Podstawowe wskaźniki charakteryzujące właściwości termoizolacyjne konstrukcji budowlanej to współczynnik
przenikania ciepła (U) oraz opór cieplny (R). Dla różnych typów
konstrukcji wartości tych współczynników są różne.
58
U= 1,2
U= 0,15 - 0,25
U= 0,2 - 0,23
U= 0,08 - 0,12
DOM PASYWNY
U= 0,15 - 0,20
DOM
NISKOENERGETYCZNY
OSZCZĘDNOŚĆ ENERGII
U= 0,8
U= 0,1 - 0,15
U= 0,12 - 0,15
Rys. 3: Schemat wizualizacji różnych wymagań dotyczących współczynnika
przenikania ciepła U dla różnych konstrukcji domów niskoenergetycznych i domów pasywnych.
Sama konstrukcja szkieletu drewnianego, w tym płyty poszyciowe Kronobuild®, nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej
ochrony cieplnej. Płyty dzięki swoim naturalnym właściwościom
zabezpieczają materiał izolacyjny przed negatywnym wpływem
dyfuzji pary wodnej i dodatkowo zwiększają izolacyjność przegrody.
• Materiały do izolacji cieplnej
Wysoką izolacyjność budynku można osiągnąć dzięki zastosowaniu materiałów izolacyjnych o niskiej przewodności cieplnej
(λ < 0,05 W/m.K). Do wypełnienia przestrzeni w konstrukcji szkieletu pomiędzy słupkami i płytami poszyciowymi powinny być użyte
materiały porowate, ciągliwe i plastyczne. Materiały te dostosowują
się do ubytków i pozwalają uniknąć ewentualnych szczelin między
izolacją i elementami drewnianymi. W związku z tym wełna mineralna i szklana, płyty z konopi lub wełna celulozowa są bardziej
odpowiednie niż płyty twarde (np. styropian).
Dostatecznie sztywne i gęste płyty pilśniowe, płyty mineralne lub płyty z polistyrenu EPS nadają się jako zewnętrzna
izolacja termiczna (np. ETICS - zewnętrzne systemy izolacji budynków). Są one mocowane po zewnętrznej stronie przegrody
z płyt Kronobuild®.
Wysoką izolacyjność cieplną uzyskuje się głównie poprzez:
•wyższy opór cieplny warstwy izolacyjnej (niższa wartość λ)
•zmniejszenie objętości materiałów konstrukcyjnych w stosunku do objętości izolacji (redukcja mostków termicznych)
•większą szczelność z odpowiednim oporem pary wodnej w całej konstrukcji (na powierzchni, a także w połączeniach)
•lepsze zdolności akumulacji ciepła
•niższe przewodnictwo cieplne warstwy powierzchniowej.
WŁAŚCIWOŚCI TERMICZNE PŁYT KronoBuild®
Znajomość właściwości termicznych płyt Kronobuild® jest niezbędna do prawidłowego projektowania i weryfikacji proponowanych
rozwiązań konstrukcyjnych. Właściwości te służą do oceny technicznej (określonej na podstawie obliczeń), która jest zazwyczaj
podstawowym narzędziem do określenia przydatności zaproponowanych rozwiązań.
• Przewodnictwo cieplne i pojemność cieplna
Współczynnik przewodzenia ciepła jest określany dla przypadków, w których płyty stosuje się w konstrukcjach z izolacją cieplną. Właściwości przewodnictwa ciepła w budynku są określane
za pomocą współczynnika przewodzenia ciepła λ. Podstawowe
wartości można określić z tabeli zgodną z normą EN 13986 lub
przy pomocy testu zgodnie z EN 12664.
Tabela wartości współczynnika przewodzenia ciepła i pojemności cieplnej płyt Kronobuild®:
Typ płyty
Gęstość [kg/m3]
λ [W/m.K]
c [J/kg.K]
Płyta wiórowa
600 - 700
0,13
1500
OSB
MDF
DFP
Betonyp
550 - 600
720 - 750
550
1350
0,10
0,13
0,10
0,26
1400
1600
1600
1600
Od 2012 r pomiary zgodnie z normą EN 12664 mają zastosowanie do weryfikacji wartości w tabeli (wartości odnoszą się do płyt w stanie suchym):
Typ płyty
Gęstość suchego
materiału [kg/m3]
λ
c
[J/kg.K]
a [m2/s]
OSB Superfinish ECO
OSB Reflex ECO
OSB Airstop ECO
550
550
550
0,098
0,098
0,098
1221
1221
1214
1,46 *10 -7
1,47 *10 -7
1,46 *10 -7
PODSTAWOWA TERMINOLOGIA W OCHRONIE TERMICZNEJ
BUDYNKU
•Współczynnik przewodzenia ciepła λ
Ogólnie rzecz biorąc, jest to zdolność materiału do przewodzenia
ciepła w danej temperaturze.
• Temperatura powierzchni i absorpcja ciepła
Zdolność materiałów drewnopochodnych do absorpcji ciepła
i temperatura ich powierzchni mają wpływ na klimat i komfort
termiczny wewnątrz pomieszczenia.
W połączeniu z materiałem izolacyjnym o małej przewodności cieplnej przyczyniają się do redukcji mostków termicznych
i zapewniają dużą szczelność poszycia.
Ważną zaletą płyt Kronobuild® jest niska pojemność cieplna.
Dzięki temu płyty szybko się nagrzewają. Mówi się, że są „cieplejsze” niż materiały o wyższej przewodności termicznej jak
beton czy stal. W warunkach takiej samej temperatury kontakt,
na przykład gołą stopą, jest dużo bardziej komfortowy w przypadku drewna niż metalu.
Dlatego pomieszczenia i wnętrza są przytulniejsze i mają niepowtarzalny mikroklimat.
• Pojemność cieplna c
Pojemność cieplna oznacza ilość ciepła, konieczną do podniesienia temperatury materiału o 1°C (1 K).
Jest wyrażona w J / kg.K.
• Opór cieplny RT
Wartość oporu cieplnego R jednej warstwy materiału zależy od
jego grubości i współczynnika przewodzenia ciepła, który jest zasadniczo określony zależnością R = d / λ. Całkowity opór cieplny
RT to suma oporu cieplnego wszystkich warstw materiału i oporu
przejmowania ciepła na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni
konstrukcji:
RT = RSI + ΣR + RSE [m2.K/W]
• Współczynnik przenikania ciepła (U)
Współczynnik U lub współczynnik przenikania ciepła określa poziom
wymiany ciepła w stanie równowagi między dwoma środowiskami oddzielonymi poprzez konstrukcję przegrody przy oporze
cieplnym R. Obejmuje on efekt wszystkich mostków cieplnych,
w tym wpływ przenikania przez belki, słupy i elementy mocowania, które są częścią konstrukcji oraz podmurówki. Współczynnik
przenikania ciepła określa ilość ciepła utraconego w watach, która
przenika powierzchnię 1 m2 konstrukcji, przy różnicy temperatur
otoczenia równej 1 K.
Jest on zdefiniowany przez: UT = 1 / RT [W/m2.K]
• Dyfuzyjność cieplna a
Dyfuzyjność cieplna jest to zdolność materiału do wyrównywania różnic temperatur. Wyraża prędkość rozpraszania się różnicy temperatury w materiale. Im wyższa dyfuzyjność cieplna materiału, tym
szybciej temperatura materiału będzie się zmieniać w stosunku
do zmian temperatury powierzchni. Jest to zdefiniowane przez:
a=λ/(c.ρ) [m2/s]
• Aktywność cieplna b
Oznacza szybkość magazynowania i oddawania ciepła przez materiał. Ta cecha decyduje o tym, jak długo będzie utrzymywać ciepło
w domu. Im wyższa aktywność cieplna tym chłodniejszy w dotyku
materiał. Bardzo szybko magazynuje bowiem ciepło, ale także szybko oddaje je do otoczenia. Im mniejsza aktywność cieplna, tym dłużej ciepło jest oddawane przez materiał. Jest ona określone przez:
b=√(λ.c.ρ) [J/(m2.K.s1/2)]
• Współczynnik oporu dyfuzyjnego pary wodnej μ
Współczynnik oporu dyfuzyjnego pary wodnej dla materiału budowlanego podaje jego paroprzepuszczalność w odniesieniu do
warunków określonych normowo dla powietrza. Wartość współczynnika dla danego materiału określa ile razy jest on mniej
przepuszczalny dla pary wodnej niż tej samej grubości warstwa
powietrza.
• Równoważna pod względem dyfuzyjnym grubość warstwy
powietrza sd
Grubość nieruchomego powietrza, które ma taki sam opór dyfuzyjny pary wodnej jak warstwa materiału sd = μ . d [m]
59
MOŻLIWOŚCI POPRAWY IZOLACYJNOŚCI CIEPLNEJ
DOMÓW DREWNIANYCH
Jak opisano powyżej, ciepło przenoszone jest na trzy sposoby poprzez przewodnictwo, konwekcję i promieniowanie. Typowe
materiały izolacyjne stosowane we współczesnych konstrukcjach
rozwiązują problem strat ciepła spowodowanych przez przewodzenie i konwekcję, ale nie rozwiązują problemu strat spowodowanych
przez promieniowanie.
Izolacja termiczna w okresie letnim
Podczas gorącego okresu letniego warstwa izolacji termicznej
powinna zapewnić komfort swoim mieszkańcom. Zewnętrzne
wysokie temperatury i długotrwałe promieniowanie słoneczne
mogą spowodować nadmiernie wysokie temperatury w budynkach mieszkalnych, w szczególności w ich części parterowej. Latem temperatury promieniowania słońca na powierzchni pokrywy
dachu przekraczają temperaturę powietrza zewnętrznego. Powierzchnie mogą osiągnąć temperaturę zbliżoną do 80oC a nawet
wyższą, w skrajnych przypadkach.
Letnia ochrona termiczna
Dzienny rozkład temperatur w domach wykonanych w technologii lekkiego szkieletu drewnianego jest zbliżony do rozkładu temperatur zewnętrznych bardziej niż w masywnych konstrukcjach.
Wnętrze domu drewnianego ochładza się szybciej wieczorem,
a z drugiej strony poranne słońce szybciej go ogrzewa. Dotyczy to
w szczególności obiektów o gorszej izolacji.
• Warstwa izolacji termicznej w okresie zimowym
Używając materiałów izolacyjnych o niskim przewodnictwie cieplnym (λ<0,05 W/mK) można uzyskać wysoką izolację termiczną
i ochronę przed utratą ciepła.
• Ochrona przed promieniowaniem
Straty ciepła jak i nadmierne nagrzewanie mogą być skutecznie
eliminowane poprzez użycie specjalnych barier promieniowania.
Standardowa Specyfikacja dla Arkusza Bariery Promieniowania dla
Zastosowania w Budownictwie ASTM C1313 wymaga, aby bariery
miały emisyjność powierzchni 0,1 lub mniej. Materiały o wysokim
współczynniku odbicia mają niską emisyjność i są przez to bardzo
odpowiednie do tworzenia barier.
Rys. 5: Porównanie emisyjności powierzchni εOSB = 0,925
1
0,9
Bariera promieniowania - OSB Reflex ECO
Płyty OSB Reflex ECO przeznaczone są do konstrukcji domów
drewnianych. Ich głównym zadaniem jest optymalizacja komfortu
cieplnego, kosztów ogrzewania i klimatyzacji. Na rys. 5 przedstawiono zasadę zastosowania płyt OSB Reflex ECO jako bariery
promieniowania.
wysoka
emisyjność
niska
emisyjność
bariera promieniowania
z OSB Reflex ECO
Rys. 4.
• Trwałość
Aluminiowa powłoka płyty OSB Reflex ECO utrzymuje w sposób
trwały niski poziom emisyjności.
Aluminium wchodzi w reakcję z otaczającym powietrzem i lekko
koroduje, ale nie ma to negatywnego wpływu na właściwości
emisyjności powierzchni. Przypomina to reakcję utleniania miedzi i zmiany zabarwienia na kolor zielony.
• Prawidłowy montaż
Powłoka odbijająca płyty OSB Reflex ECO nie jest materiałem
izolacyjnym i stanowi jedynie jego uzupełnienie.
Prawidłowe i skuteczne działanie płyt jako bariery zależy od prawidłowego ich montażu w konstrukcji.
Aby efektywnie ograniczyć promieniowanie ciepła, należy zamontować płyty z zachowaniem min. 25 mm pustki powietrznej.
Przykrycie warstwy aluminiowej na przykład izolacją w znacznym
stopniu ogranicza jej zdolności do odbijania promieniowania.
εAL = 0,074
0,925
0,8
0,7
0,6
0,5
0,4
0,3
0,2
0,074
0,1
0
ρ - emisyjność
60
RAW OSB
BOARD
OSB REFLEX ECO
ε - zdolność odbijania ε + ρ = 1, 0 ≤ ε ≤ 1
odbicie ciepła
z powrotem na
zewnątrz
Rys. 5. W powłoce budynku płyta OSB funkcjonuje jako poszycie ścian.
Warstwa aluminium w płycie OSB Reflex ECO skierowana jest w stronę
niewentylowanej przestrzeni powietrznej.
• OSB Reflex ECO w okresie letnim
Płyta OSB Reflex ECO zapobiega nadmiernemu nagrzewaniu się
pomieszczeń w lecie.
• OSB Reflex ECO w okresie zimowym
OSB Reflex ECO chroni przed szybkim wychładzaniem zimą:
odbicie ciepła
z powrotem
do wnętrza
Rys. 7. Na pokrycie dachu użyto płytę OSB Reflex ECO z odbijającą ciepło
warstwą aluminium skierowaną do wentylowanej przestrzeni.
warstwa odbijająca
warstwa odbijająca
Rys. 6. Niska emisyjność - zapobieganie przegrzaniu
Rys. 8. Wysoki współczynnik odbicia - zapobieganie utracie ciepła
Płyta OSB Reflex ECO jest niezwykle skuteczna i wysoce funkcjonalna nawet zastosowana w konstrukcjach, które nie są wystarczająco izolowane termicznie.
• Zalety
•Oszczędność energii – mniejsze koszty klimatyzacji w lecie
i niższe koszty ogrzewania w zimie
•Reguluje dyfuzję pary wodnej (dzięki aluminiowej folii)
•Wysoka szczelność (jak dla domu pasywnego)
•Komfort cieplny
•Doskonałe uzupełnienie izolacji cieplnej
•Łatwa obróbka i montaż
•Doskonały stosunek ceny do jakości
61
FUNKCJE POWŁOKI ALUMINIOWEJ
Pomiary oporu cieplnego różnych opcji wykazały, że wykończenie powierzchni odblaskową folią aluminiową zwiększa opór
cieplny całego systemu warstwowego.
Pomiary wykazały co następuje:
1. Najbardziej korzystne jest zastosowanie folii odbijającej ciepło
po obu stronach przestrzeni powietrznej. Znaczny wzrost oporu
cieplnego zauważalny jest już przy zastosowaniu foli odblaskowej
po jednej stronie przestrzeni powietrznej.
2. Użycie folii aluminiowej na jednej stronie przestrzeni pozwala na
osiągnięcie parametrów izolacyjności termicznej porównywalnych
z zastosowaniem konwencjonalnej izolacji o grubości 50 mm.
1.
Proszę zobaczyć na następnej stronie przykłady stosowania płyt
OSB Reflex ECO do zewnętrznych konstrukcji ścian z niewentylowaną przestrzenią powietrzną.
3.
4.
Wymiana energii jest największa, gdy różnica temperatur jest wysoka. Poszycie dachu z płyt drewnopochodnych ma zazwyczaj
wysoką emisyjność. Zastosowanie płyt OSB Reflex ECO jako
bariery promieniowania przyczynia się do znacznego obniżenia
ilości ciepła przechodzącego przez warstwy przegrody do wnętrza. Badania wykazały, że tylko niewielka część (3%) dociera do
wnętrza budynku. Patrz Rys. 4 i 9.
Rys. 9 pokazuje magazyn ze szczelnym poszyciem dachowym i stałą temperaturą powietrza 10oC. W porównaniu do standardowych
płyt OSB poszycie z płyt OSB Reflex ECO może przyczynić się do
znacznego obniżenia temperatury (patrz tabela 2). Promieniujące
ciepło jest powstrzymywane przed przenikaniem do wnętrza. Ma to
także wpływ na redukcję kosztów klimatyzowania pomieszczeń.
5.
3.
2.
6.
Układ 1: Al-Al – aluminiowa folia odbijająca ciepło po obu stronach
przestrzeni powietrznej
1.
3.
4.
5.
3.
2.
6.
Układ 2: Al-OSB – aluminiowa folia odbijająca ciepło po jednej stronie
przestrzeni powietrznej
1.
3.
5.
warstwa odbijająca
3.
2.
6.
Układ 3: OSB-OSB – przestrzeń powietrzna bez aluminiowej folii
odbijającej ciepło
Końcowe wyniki badań dla przestrzeni powietrznej o grubości 20 mm
Skład
1.
2.
3.
Al-Al
Al-OSB
OSB-OSB
Opór cieplny R
[m2.K/W]
Równoważna grubość izolacji
cieplnej w mm
(λ = 0,04 W/m.K)
0,661
0,621
0,148
26,5 mm
24,8 mm
5,9 mm
PRZYKŁADY ZASTOSOWANIA płyt Reflex ECO OSB
W słoneczne letnie dni, energia słoneczna jest pochłaniana przez
dach, co w konsekwencji nagrzewa poszycie dachu i konstrukcję
dachu jako całość. Powierzchnie te następnie przekazują ciepło
i wysyłają je do wnętrza budynku, co może powodować nadmierne kumulowanie ciepła na poddaszu. W upalny letni dzień
bariery odbijające ciepło mogą zmniejszyć ten przepływ energii
słonecznej o 97%. W efekcie mogą także zmniejszyć temperaturę
powietrza na poddaszu o 5 - 15°C.
62
Rys. 9.
[ °C ]
Temperatura zewnętrzna do potencjalnej wentylacji
poszycie z płyty OSB Superfinish ECO
poszycie z płyty OSB Reflexfinish ECO
21. Sierpień [godz]
Wykres 2: Krzywa rozkładu temperatur nieizolowanego obiektu w słoneczny
letni dzień
MONTAŻ
KONSTRUKCJA ŚCIANY ZEWNĘTRZNEJ
Otwarta na dyfuzję konstrukcja szkieletu
drewnianego z wentylowaną okładziną
drewnianą i przestrzenią powietrzną:
Struktury:
A - Izolacja z wełny mineralnej 25 mm
λ = 0,040 W/m.K)
B - przestrzeń powietrzna 25 mm
z OSB Superfinish ECO
C - przestrzeń powietrzna 25 mm
z OSB Reflex ECO
Bariera promieniowania
Konstrukcja (od zewnątrz do wewnątrz)
gr. [mm]
A
B
C
1
Okładzina
24
•
•
•
2
Łaty 30/50 (możliwe 30/80) + wentylacja od tyłu
30
•
•
•
3
Płyty otwarte na dyfuzję (KRONOSPAN DFP, MDF.RWH)
16
•
•
•
4
Słupki ścienne (60/160 e = 625 mm)
160
•
•
•
5
Izolacja termiczna - izolacja z wełny mineralnej, szklanej lub celulozowej
160
•
•
•
6
OSB Superfinish ECO (z uszczelnionymi łączeniami)
15
•
•
-
6´ OSB Reflex ECO (z uszczelnionymi łączeniami)
15
-
-
•
7
Izolacja z wełny mineralnej + listwy (a = 500 mm)
25
•
-
-
8
Niewentylowana przestrzeń powietrzna + listwy (a = 500 mm)
25
-
•
•
9
Płyta gipsowo - kartonowa
12,5
•
•
•
4,21
0,23
3,62
0,26
4,18
0,23
Właściwości termiczne
Opór cieplny
Współczynnik przenikania ciepła
R [m .K / W]
U [W / m2.K]
2
Opór cieplny przestrzeni powietrznej
(poziomy przepływ ciepła)
Zastosowanie płyty OSB Reflex ECO pozwala na znaczną
poprawę oporu cieplnego przyległej warstwy pustki
powietrznej (8) – patrz wykres. Ta poprawa jest równoważna
zastosowaniu konwencjonalnego materiału izolacyjnego
(λ=0,040 W/m.K) o grubości do 30 mm. Wyniki pokazują
również, że nie ma potrzeby stosowania pustki powietrznej
większej niż wymagane 25 mm.
Opór
termiczny
R [m2.K/W]
Izolacja termiczna - wełna mineralna (λ=0,04)
Przestrzeń powietrzna bez bariery promieniowania
Bariera promieniowania ε = 0,07
Właściwości termiczne zostały określone zgodnie
z normą EN ISO 6946. Metoda obliczeniowa bierze
pod uwagę fakt, że na wydajność jakiejkolwiek bariery
promieniowania wpływ ma współczynnik przewodzenia
ciepła λ sąsiadującej z nią przestrzeni powietrznej.
Głębokość przestrzeni powietrznej w cm
63
Konstrukcja podłogi
ponad przestrzenią zewnętrzną
Otwarta na dyfuzję konstrukcja podłogowa
powyżej wentylowanej przestrzeni
Konstrukcja:
A - izolacja z wełny mineralnej 50 mm
(λ = 0,040 W/m.K)
z OSB Reflex ECO
Bariera promieniowania
gr. [mm]
A
B
C
1
Pokrycie podłogi
8
•
•
•
2
Warstwa tłumiąca dźwięki
3
•
•
•
3
22
•
•
-
Struktura (od wewnątrz na zewnątrz)
22
-
-
•
4
Izolacja termiczna - izolacja z wełny mineralnej + listwy 40/50
50
•
-
-
5
Przestrzeń powietrzna + listwy 40/50 (a = 625 mm)
50
-
•
•
6
Izolacja termiczna - izolacja z wełny mineralnej, szklanej lub celulozowej
160
•
•
•
7
Legary drewniane (60/160, e = 1000 m)
160
•
•
•
8
Płyty otwarte na dyfuzję (KRONOSPAN DFP, MDF.RWH)
16
•
•
•
•
•
•
5,02
0,19
4,02
0,24
Wentylowana przestrzeń przynajmniej 0,8 m
Właściwości termiczne
Opór cieplny
R [m .K / W]
U [W / m2.K]
2
5,01
0,19
Opór cieplny przestrzeni powietrznej
w podłodze lub suficie (ciepło porusza się w dół)
Opór cieplny
R [m2.K/W]
Bariera promieniowania ε = 0,07
W czasie zimy płyty OSB Reflex ECO, które są zainstalowane przylegająco do przestrzeni powietrznej mogą zastąpić konwencjonalną izolację do 50 mm (λ=0,040 W/m.K)
(patrz tabela).
Właściwości termiczne, zostały określone zgodnie z normą EN ISO 6946. Metoda obliczeniowa bierze pod uwagę
fakt, że na wydajność jakiejkolwiek bariery promieniowania wpływ ma współczynnik przewodzenia ciepła λ sąsiadującej z nią przestrzeni powietrznej.
64
Konstrukcja
dachu
Otwarta na dyfuzję konstrukcja
dachu z izolacją pomiędzy
krokwiami.
Konstrukcja:
A - Izolacja z wełnny mineralnej
40 mm (λ = 0,040 W/m.K)
z OSB Reflex ECO
Bariera
promieniowania
gr. [mm]
Struktura (od zewnątrz do wewnątrz)
A
B
C
1
Dachówka - ceramiczna lub betonowa
•
•
•
2
Łaty dachowe (30/50 mm)
30
•
•
•
3
Kontrłaty + przestrzeń powietrzna przynajmniej 50 mm
50
•
•
•
4
Folia dyfuzyjnie otwarta sd < 0,3 m
1
•
•
•
5
Konstrukcja z krokwi (80/180, e = 1000 mm) + izolacja termiczna/wełna mineralna
180
•
•
•
6
-
15
•
•
15
-
-
•
7
Izolacja z wełny minaralnej + listwy (a = 500 mm)
40
•
-
-
8
Przestrzeń powietrzna + listwy (a = 500 mm)
40
-
•
•
9
Płyta kartonowo - gipsowa
12,5
•
•
•
4,91
0,20
4,92
0,19
3,97
0,24
4,03
0,23
4,27
0,23
4,88
0,19
Zima: straty ciepła z wewnątrz są blokowane
(przepływ ciepła do góry)
Lato: nagrzewanie (przepływ powietrza w dół)
Opór cieplny
Opór cieplny
R [m2.K / W]
U [W / m2.K]
R [m2.K / W]
U [W / m2.K]
Opór cieplny przestrzeni powietrznej w DACHU
(CIEPŁO PORUSZA SIĘ W GÓRĘ I W DÓŁ)
W czasie zimy płyty OSB Reflex ECO, które są
zainstalowane przy warstwie przestrzeni powietrznej Opór 2cieplny
R [m .K/W]
mogą zastąpić konwencjonalną izolację do 20 mm
(λ=0,040 W/m.K) (patrz tabela). W okresie letnim ciepło wywołane przez przedłużone działanie promieni
słonecznych jest wchłaniane. Tak więc, mniej ciepła
jest przekazywane do powłoki zewnętrznej i można
zapobiegać nadmiernemu kumulowaniu ciepła. Ta
zwiększona odporność termiczna równoważy materiał
izolacyjny do 50 mm.
Właściwości termiczne, zostały określone zgodnie
z normą EN ISO 6946. Metoda obliczeniowa bierze
pod uwagę fakt, że na wydajność jakiejkolwiek bariery
promieniowania wpływ ma współczynnik przewodzenia
ciepła λ sąsiadującej z nią przestrzeni powietrznej.
Bariera promieniowania ε = 0,07 (ciepło porusza się w górę)
Bariera promieniowania ε = 0,07 (ciepło porusza się w dół)
lato
zima
65
OCHRONA PRZED WILGOCIĄ
Ochrona budynków drewnianych przed wilgocią jest bardzo istotna z punktu widzenia trwałości konstrukcji oraz jej zdolności do
przenoszenia obciążeń. Wilgoć w konstrukcji powinna być utrzymywana na poziomie chroniącym ją przed atakiem biologicznym
czy utratą właściwości nośnych.
To pokazuje, jak ważne jest utrzymywanie odpowiedniej wilgotności zarówno podczas budowy jak i eksploatacji budynku.
Błędem jest sądzić, że wyłącznie przy zastosowaniu materiałów
otwartych dyfuzyjnie można odprowadzić nadmiar wilgoci. Poziom wilgoci i wody kondensacyjnej pochodzącej z konwekcji
pary wodnej (transfer wilgoci poprzez ruch powietrza) może wielokrotnie przekraczać zdolność konstrukcji do jej odparowania.
Dlatego należy ograniczyć zjawisko konwekcji do minimum.
Następujące problemy mogą wystąpić przy zbyt wysokiej wilgotności elementów konstrukcji:
•deformacja elementów konstrukcji z drewna i płyt drewnopochodnych na skutek pęcznienia
•zmniejszenie zdolności nośnych
•pogorszenie właściwości izolacyjnych zawilgoconych materiałów
•możliwość ataku biologicznego (grzyby i pleśnie)
Niekorzystnym zjawiskom związanym z nadmiarem wilgoci można zapobiegać poprzez odpowiednie zaprojektowanie konstrukcji
i właściwe użytkowanie budynku.
• Odpowiedni projekt konstrukcyjny
Odpowiedni projekt jest gwarancją bezproblemowej budowy i następnie komfortu użytkowania.
W zakresie ochrony przed wodą i wilgocią należy wziąć pod
uwagę:
• dyfuzję pary wodnej
• przepływ powietrza
• wnikanie wilgoci z zewnątrz.
• Dyfuzja pary wodnej
Dyfuzja pary wodnej to zwykły proces fizyczny, w którym cząsteczki pary wodnej przenikają przez przegrodę na skutek różnicy ciśnień. Dyfuzja pary wodnej w konstrukcji budynku jest
opisana jako transfer pary wodnej przez hermetyczne części
budowlane (na przykład ściany zewnętrznej) w wyniku różnicy
ciśnień pary wodnej pomiędzy jedną i drugą stroną przegrody
budowlanej. Może to prowadzić do nadmiernej kondensacji pary
wodnej wewnątrz przegrody. Ryzyko to musi być minimalizowane
poprzez właściwe zaprojektowanie przegród i dobór odpowiednich materiałów. Ocena transferu pary wodnej w konstrukcji według metody obliczeniowej jest jednym z najważniejszych zadań
fizyki budowli. Jest ona używana w celu okreslenia parametrów
ochrony cieplnej i ochrony przed wilgocią konstrukcji i musi być
częścią każdego projektu.
• Prawidłowe użytkowanie budynku
Zapewnienie wymiany powietrza jest podstawą prawidłowego użytkowania budynku. Odpowiednie wentylowanie i ogrzewanie wpływa korzystnie na warunki wilgotnościowe.
• Jakość konstrukcji
Podczas budowy należy unikać:
• montażu materiałów mokrych lub zawilgoconych
• wilgoci pochodzącej z mokrych procesów budowlanych
• narażania materiałów na dłuższy kontakt z wodą lub wilgocią
• błędów związanych z łączeniem elementów konstrukcyjnych
• stosowania materiałów o niższej jakości
Pa
Pi
Strona
Strona
zewnętrzna
wewnętrzna
Rys. 10. Dyfuzja pary wodnej przez przegrodę w zimie. Różnice ciśnień i temperatur powodują, że para z wewnątrz próbuje przedostać się przez konstrukcję przegrody na zewnątrz.
Warstwa paroizolacyjna
Im większa jest różnica ciśnień po obu stronach przegrody, tym
większy jest transfer pary wodnej. W tym zakresie okres zimowy
jest szczególnie ważny, zwłaszcza w Europie Środkowej i Północnej. Warstwa paroizolacyjna ma za zadanie uszczelnić przegrodę
i/lub spowolnić przedostawanie się pary wodnej do jej środka,
aby minimalizować zjawisko kondensacji i możliwość gromadzenie się wody kondensacyjnej w warstwach wewnętrznych
konstrukcji. Wartość oporu dyfuzyjnego jest w dużej mierze zależna od składu komponentów tworzących przegrodę, cyrkulacji
powietrza oraz warunków klimatycznych wewnątrz i na zewnątrz.
66
• Wartość sd i współczynnik oporu dyfuzyjnego μ
Fachowa literatura dzieli materiały budowlane w zależności od
ich właściwości dyfuzyjnych. Właściwości te są określone równoważną pod względem dyfuzyjnym grubością warstwy powietrza
– sd. Wartość sd to grubość warstwy powietrza, która w tych samych warunkach ma taki sam opór dyfuzyjny jak rozpatrywany
materiał.
sd = μ . d [m]
μ – współczynnik oporu dyfuzyjnego [-]
d – grubość materiału [m]
Faktem jest, że im wyższa jest wartość sd i μ, tym bardziej materiał chroni przed przenikaniem pary wodnej.
• Paroizolacja, opóźniacze pary oraz płyty otwarte na dyfuzję
Paroizolacja jest warstwą, która zapobiega wnikaniu pary wodnej do przegrody budynku. Produkty (plastik, folia aluminiowa
lub asfalt), które zazwyczaj przedstawiają wartości sd > 50 m
(μ ~ 100 000) nazywane są barierami paroszczelnymi.
Materiały spowalniające dyfuzję pary wodnej, w porównaniu do
barier paroszczelnych, nie próbują zapobiegać całkowicie naturalnym procesom dyfuzji, ale tylko je spowalniają, aby para była
w stanie opuścić przegrodę bez skraplania się w jej środku. Te
materiały (różne rodzaje folii, papier, ale głównie płytowe materiały
drewnopochodne) mają równoważną pod względem dyfuzyjnym grubość warstwy powietrza sd > 0,50 m.
Materiały otwarte na dyfuzję o dużej przepuszczalności pary to materiały o wartości sd < 0,50 m.
Aby zagwarantować bezproblemową migrację pary wodnej poszczególne warstwy przegrody zewnętrznej budynku powinny
być układane w ten sposób, że ich opór dyfuzyjny maleje stopniowo w kierunku od wewnątrz do zewnątrz.
WŁAŚCIWOŚCI DYFUZYJNE PŁYT KRONOSPAN
Właściwości przepuszczalności pary przez drewno i materiały
drewnopochodne są różne i zależne od wilgotności materiału.
Współczynnik oporu dyfuzyjnego należy określić na podstawie
warunków wilgotnościowych i dlatego wartości w suchych warunkach wynoszą μDRY (25% RH i 23 °C) a w warunkach wilgotnych
μWET (72% RH i 23 °C). Podstawowe wartości można określić
na podstawie tabeli zgodnej z normą EN 13986 lub według
EN ISO 12572.
Przybliżona wartość oporu dyfuzyjnego płyt KRONOSPAN:
Typ płyty
P2,P3, P6
P5, QSB
OSB/2
OSB/3
OSB/4
MDF, MDF MR
DFP
Betonyp
μWET (min.)
30
50
30
100
150
20
8
20
μDRY (max.)
50
100
50
200
300
30
10
50
sd (gr. płyty 15mm)
0,4 - 0,7
0,7 – 1,5
0,4 - 0,7
1,5 – 3,0
2,2 – 4,5
0,3 – 0,45
0,13 – 0,16
0,2 – 0,7
Od roku 2012 pomiary zgodnie z normą EN ISO 12572 należy
zweryfikować z wartościami z tabeli:
Typ płyty
μWET (min.)
μDRY (max.)
sd (gr. płyty 15mm)
OSB Superfinish
ECO, Typ OSB/3
150
170
2,3 – 2,5
OSB Superfinish
ECO, Typ OSB/4
320
340
4,8 – 5,1
OSB Airstop ECO
OSB Reflex ECO
400
150
500
170
6,0 – 7,5
2,3 – 2,5
Wartości mogą się różnić dla poszczególnych zakładów produkcyjnych KRONOSPAN.
Zalecamy, aby sprawdzić wartości bezpośrednio z Państwa
dostawcą.
• Systemy konstrukcyjne otwarte i zamknięte dyfuzyjnie
Możliwości łączenia poszczególnych komponentów w strukturze warstwowej są niezliczone. Dla ułatwienia identyfikacji
różnych konstrukcji posługujemy się właściwościami fizycznymi.
Opisujemy konstrukcje szkieletów drewnianych jako otwarte na dyfuzję (DO) i dyfuzyjnie zamknięte (DU). Granica między strukturami zdefiniowanymi jako otwarte i zamknięte na
dyfuzję nie jest wyraźnie ustalona. Dla naszych celów linia
jest określona przez definicję systemów DO jako struktury,
gdzie płyty OSB Superfinish są używane jako warstwa kontrolna pary wodnej. W przeciwieństwie do struktury DU gdzie
opór dyfuzyjny powinien być zwiększony poprzez dodanie kolejnej warstwy paroizolacji jak np. zastosowanie cienkiej folii
z tworzywa sztucznego, itp.
67
OSB
OSB
DFP
OSB
OSB
DFP
OSB
Rys. 11. - po lewej: Ściany zewnętrzne konstrukcji ze szkieletu drewnianego
Para wodna przenika do wnętrza przegrody, gdzie dochodzi do jej nagromadzenia, a pod wpływem spadku temperatury może dojść do kondensacji.
Rozwiązaniem jest użycie kolejnej warstwy od wewnątrz, co znacznie spowalnia dyfuzję pary wodnej i zapobiega kondensacji.
Rys. 11. - po prawej: Podobny system z bardzo otwartymi na dyfuzję płytami
DFP prowadzi do szybkiego odparowania pary wodnej na zewnątrz bez jej
kondensacji.
Rys. 12. - po lewej: Konwekcji pary wodnej w konstrukcji można zapobiegać
przez uszczelnienie łączeń płyt OSB specjalnymi taśmami.
Rys. 12. - po prawej: wiatroszczelna powierzchnia osiągnięta dzięki łączeniom pióro + wpust lub przez zaklejenie krawędzi płyt DFP.
• Zasady projektowania konstrukcji otwartych na dyfuzję
Ściany zewnętrzne i dachy są coraz częściej projektowane i budowane jako konstrukcje dyfuzyjnie otwarte.
Są zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić swobodne
przenikanie pary wodnej przez konstrukcje przegrody, bez jej
kumulowania i ewentualnej kondensacji. Zapewnia to trwałość
i bezpieczeństwo samej konstrukcji. Materiały na zewnętrznej
stronie tych przegród są tak wysoce paroprzepuszczalne, że od
strony wewnętrznej nie są wymagane materiały poszyciowe o dużym oporze dyfuzyjnym. Podstawą jest zastosowanie na poszycie zewnętrzne ściany otwartych dyfuzyjnie płyt DFP o wartości
sd - 0,16 m przy grubości płyty 16 mm. Płyty są jednocześnie nośnym poszyciem szkieletu drewnianego i warstwą o niskim oporze dyfuzyjnym. Dobór i układ pozostałych wewnętrznych warstw
przegrody powinien być poparty obliczeniami uwzględniającymi
warunki użytkowania i eksploatacji. Materiały o wartości - sd około
10 razy większej mogą być stosowane do wewnętrznego poszycia szkieletu drewnianego. Płyty OSB Superfinish w połączeniu
z płytami DFP nadają się jako materiały dla konstrukcji otwartych
dyfuzyjnie. Dla tych konstrukcji mają wystarczająco wysoki, a także zmienny opór dyfuzyjny regulujący migrację pary wodnej od
wewnątrz na zewnątrz i do wewnątrz.
Gromadząca się w przegrodzie para może, zwłaszcza na skutek
kondensacji, prowadzić do poważnych uszkodzeń. Należy pamiętać, że właściwości izolacyjne materiałów mogą być znacznie obniżone na skutek zamoczenia lub zawilgocenia.
Nieszczelności to także straty ciepła i wyższe koszty utrzymania.
WARSTWY SZCZELNE
• Konwekcja pary wodnej
Para wodna może się przemieszczać także w procesie konwekcji.
Jest to ruch związany z wymianą ciepła na skutek różnic ciśnienia
i temperatury. W wyniku konwekcji para wodna może się dostawać bezpośrednio do wnętrza przegrody poprzez różnego rodzaju
nieszczelności i niedokładności połączeń elementów konstrukcji.
Jest to zjawisko niepożądane i należy dążyć do jego ograniczenia.
68
DFP
• Warstwa szczelna
Warstwa szczelna jest instalowana po wewnętrznej stronie przegrody. Ma za zadanie chronić warstwy wewnętrzne przed dopływem ciepłego i wilgotnego powietrza z pomieszczeń. Na szczelne
warstwy można stosować płyty drewnopochodne, pamiętając, że
wszelkie połączenia powinny być dodatkowo zabezpieczone materiałem uszczelniającym, aby płyty tworzyły jednolitą hermetyczną
powierzchnię.
• Warstwa wiatroszczelna
Warstwa wiatroszczelna jest układana na zewnętrznej stronie
izolacji termicznej i musi skutecznie chronić przed wiatrem. Jest
to szczególnie ważne dla konstrukcji z wentylowaną przestrzenią
powietrzną, gdzie izolacja termiczna (na bazie wełny szklanej
lub mineralnej lub lekkiej izolacji z włókien drewna) jest łatwo
przepuszczalna dla powietrza. Zewnętrzna warstwa wiatroszczelna zapobiega wpływowi zimnego powietrza przez izolację lub
nawiewaniu deszczu, co może prowadzić do strat ciepła i zwiększa ryzyko kondensacji. Płyty drewnopochodne są odpowiednim
materiałem do zastosowań w warstwach wiatroizolacyjnych, ale
zawsze należy mieć na uwadze ich właściwości dyfuzyjne. Ważne
są również połączenia płyt. Połączenie na pióro i wpust zwłaszcza sklejone jest wystarczające, dla prostych krawędzi niezbędne jest dodatkowe uszczelnienie.
Przykłady konstrukcji dyfuzyjnie otwartych
Warstwa ochronna izolacji oddziela warstwę izolacji cieplnej od
warstw wentylowanych. Zapobiega przenikaniu wilgoci wgłąb izolacji i schładzaniu lekkich i porowatych materiałów izolacyjnych
przez cyrkulujące powietrze.
Przykłady dyfuzyjnie otwartych konstrukcji przegród budynku eliminujących zjawisko kondensacji pary wodnej z zastosowaniem
płyt poszyciowych OSB Superfinish i DFP:
DFP
• Wodoodporna warstwa bezpieczeństwa
Płyty DFP mogą funkcjonować jako druga, drenująca wodę warstwa pod wentylowanym pokryciem dachu o nachyleniu od 6°.
Nie jest konieczne użycie dodatkowej wodoodpornej membrany
bezpieczeństwa. Jeśli konstrukcja dachu jest rozbudowana z licznymi kalenicami, koszami i rynnami wskazane jest zastosowanie
membrany otwartej na dyfuzję na całej powierzchni, jak również zabezpieczenie wszystkich połączeń odpowiednią taśmą
uszczelniającą.
WARSTWA OCHRONNA IZOLACJI
OSB
Rys. 14: Ściana zewnętrzna. Wiatroszczelna powierzchnia z łączeniami na
pióro + wpust lub szczelinami zaklejonymi taśmami uszczelniającymi
(krawędź prosta).
DFP
Image 15: Roof
OSB
Rys. 13: Płyta DFP jako bezpieczna warstwa wodoszczelna.
• Warstwa poszycia dachu
Warstwa poszycia dachu może być montowana na wszystkich
izolowanych termicznie, skośnych dachach pod wentylowanymi przestrzeniami oraz nad izolacją cieplną i konstrukcją nośną.
Warstwy dachowe spełniają funkcję ochrony przed wpływem warunków atmosferycznych podczas budowy aż do zamontowania
ostatecznej pokrywy dachu. Chronią również przed penetracją
wilgoci przez warstwę kryjącą dachu (niesiony wiatrem deszcz
lub śnieg, itp.) przez cały okres eksploatacji. Płyty DFP dzięki
swoim właściwościom technicznym mogą być stosowane jako
warstwy konstrukcji dachu otwartej na dyfuzję przy minimalnym
spadku ≥ 16°. W Niemczech można stosować Dyrektywy Dekarzy ZVDH. Płyty DFP mogą być łączone na pióro i wpust lub
w przypadku płyt o prostej krawędzi, łączenia płyt powinny być
uszczelnione specjalnymi taśmami.
Więcej informacji można znaleźć w arkuszu danych ZVDH Standard („Merkblater für Unterdacher, Unterdeckungen und Unterspannungen“). Zaleca się stosowanie tych dyrektyw obok obowiązujących norm.
69
Ochrona przed wpływem pogody
OCHRONA PRZED WPŁYWEM
WARUNKÓW ATMOSFERYCZNYCH
• Pokrycie dachu i elewacji
Zamykająca warstwa zewnętrzna musi chronić pozostałe warstwy
konstrukcji budynku przed wpływem warunków pogodowych, takich jak deszcz, śnieg, mróz, a także nadmierne promieniowanie słoneczne i inne ekstremalne warunki pogodowe. Funkcja
ochronna oznacza ochronę przed przedostawaniem się wody
i wilgoci do wnętrza konstrukcji i jej penetrację lub ograniczoną
penetrację, gdy woda i wilgoć mają możliwość swobodnego wydostawania się na zewnątrz nie wywierając negatywnego wpływu
na elementy konstrukcji. Niewystarczająca ochrona przed warunkami pogodowymi może doprowadzić do daleko idących uszkodzeń całej struktury budynku.
• Płyty Kronobuild® jako okładziny zewnętrzne
Jako okładziny zewnętrzne budynku mogą być zastosowane:
A.) Płyty samonośne bez konieczności dalszego wykończenia
powierzchni które są odpowiednie do stosowania w klasie użytkowania 3:
• Krono Plan - płyty dekoracyjne
• Korono Siding - rozwiązanie systemowe
• Betonyp - płyty wiórowo-cementowe
B.) Płyty nośne do zastosowania w klasie użytkowania 2, gdy płyty są zabezpieczone dodatkową warstwą chroniącą powierzchnię
przed wodą i nadmierną wilgocią.
• OSB - OSB / 3 i OSB / 4
• Płyty wiórowe - typ P5, płyty QSB
Warstwę ochronną mogą tworzyć np.: membrany wodoodporne,
folie z tworzyw sztucznych, blacha, gonty bitumiczne, itp.
• Wentylowane elewacje i wentylacja dachów
Wentylowane elewacje i konstrukcje dachów mają zalety wynikające z fizyki budowli. Dobrze wykonana wentylacja z wystarczającymi otworami wejściowymi i wyjściowymi poprawia osuszanie konstrukcji. Wnikająca wilgoć jest usuwana na zewnątrz
w drenażu konwekcyjnym. Głębokość przestrzeni wentylacyjnej
i wielkości otworów wlotowych i wylotowych powinny być zgodne z obowiązującymi przepisami i normami, zweryfikowanymi
na podstawie obliczeń konstrukcyjnych. Według instrukcji płyty
Krono Plan i Betonyp mogą być montowane z zachowaniem
2 cm przestrzeni wentylacyjnej, jednak ta przestrzeń w większości przypadków nie jest wystarczająca, aby zapewnić właściwą
wentylację elewacji. Głębokość warstwy wentylacyjnej powinna
wynosić 40 do 60 mm dla elewacji i skośnych dachów. Otwory
wlotowe i wylotowe powinny być umieszczone na całej długości
przestrzeni powietrznej przykrytej siatką ochronną przed ptakami i owadami. Dla dachów płaskich dwuwarstwowych minimalna
grubość to 80 mm. Prawidłowy projekt całej konstrukcji jest niezwykle istotny.
Płyty te mogą być również stosowane jako końcowe okładziny,
w miejscach, gdzie nie są narażone na nadmierny wpływ wilgoci
lub silne promieniowanie UV. W takich przypadkach płyty muszą
być dodatkowo zabezpieczone na powierzchni poprzez malowanie, lakierowanie, itp.
WENTYLACJA ELEWACJI I DACHU
Okładziny zewnętrzne ścian i dachów wykonane z użyciem płyt
Kronobuild® muszą być wentylowane.
W przypadku zawilgocenia płyty muszą mieć możliwość wyschnięcia. Dotyczy to zarówno płyt narażonych na bezpośredni
kontakt i wpływ warunków pogodowych (płyty kompaktowe i Betonyp), które muszą mieć możliwość oddawania nadmiaru nagromadzonej wilgoci, jak i płyt nośnych stosowanych w klasie
użytkowania 2.
70
Rys. 16: Pokrycie dachu. W tym przypadku płyty drewnopochodne są chronione przed bezpośrednim wpływem warunków pogodowych, co jest traktowane
jako zastosowanie w klasie użytkowania 2.
Szczelność
SzczelnośĆ BUDYNKÓW
i zalety płyty
OSB AIRSTOP ECO.
• Szczelność
Cała konstrukcja budynku musi być szczelna kiedy wszystkie
otwory są zamknięte. Bardzo dobra szczelność budynku nie
stoi w sprzeczności z wymaganiami higienicznymi dla wymiany
powietrza. Świeże powietrze powinno być dostarczane w kontrolowany, naturalny sposób np. przewietrzanie, system wentylacji
grawitacyjnej czy rekuperację.
• Zalety szczelnej struktury budynku
•Oszczędność energii - nieszczelna konstrukcja może prowadzić
do strat energii nawet do 50%.
•Poprawa izolacji termicznej – uszczelnienie zwiększa właściwości izolacyjne budynku i korzystnie wpływa na komfort
cieplny użytkowników.
•Ochrona przed kondensacją pary wodnej - unikanie pleśni,
grzybów i degradacji całej struktury budynku.
•Zwiększenie efektywności urządzeń odzyskujących ciepło nieszczelności znacznie obniżają ich wydajność i zwiększają
koszty eksploatacji.
•Lepsza ochrona przed hałasem - izolacja od dźwięków powietrznych ścian domu jest bardzo ważna dla ogólnego komfortu użytkowania.
• Najczęściej spotykane nieszczelności w domach drewnianych
Podczas badania przepuszczalności powietrza konstrukcji drewnianych określono następujące główne miejsca nieszczelności:
•Połączenia między poszczególnymi płytami - nieprawidłowe
uszczelnienie połączeń
•Nieszczelności zamknięć okien i drzwi zewnętrznych
• Nieszczelny montaż drzwi i okien w otworach konstrukcyjnych
•Nieszczelność instalacji (np. puszki elektryczne)
•Przewody kominowe i wentylacyjne
Przepuszczalność powietrza n50 [h-1]
Straty ciepła [kWh/m2.rok]
Wykres 3: Zwiększona przepuszczalność powietrza konstrukcji budowlanych
spowodowała wzrost poziomu strat ciepła, a tym samym zwiększenie ilości
energii potrzebnej do ogrzania pomieszczeń. Dla budynków o tradycyjnej wentylacji (n50 - 4,5 h-1) straty ciepła spowodowane zwiększoną przepuszczalnością powietrza są prawie osiem razy wyższe niż dla domów pasywnych o wartości n50-0,6 h-1. (patrz rysunek 1)
WYMAGANIA DOTYCZĄCE SZCZELNOŚCI
Podczas projektowania budynku pod kątem szczelności należy
wziąć pod uwagę następujące założenia:
•Ogólna przepuszczalność budynku musi spełniać określone
wymagania
•Poszczególne części konstrukcyjne muszą wykazywać wymaganą szczelność - muszą być niemal hermetyczne
•Potencjalne nieszczelności powinny być wyeliminowane
Badania przepuszczalności powietrza płyt mogą być wykonane
na dwa różne sposoby. W teście szczelności całej konstrukcji
oraz teście szczelności pojedynczych płyt dla określenia ich przepuszczalności powierzchniowej.
• Blower-Door Test
Metoda Blower-Door Test jest powszechnym sposobem pomiaru
szczelności budynku. Przy pomocy specjalnej dmuchawy wytwarza się różnicę ciśnień 50 Pa wewnątrz i na zewnątrz budynku –
nadciśnienie i podciśnienie. Metoda polega na pomiarze krotności wymiany powietrza w ogrzewanym budynku w ciągu godziny.
Podciśnienie
Różnica
ciśnień
50 Pa
Nieszczelność
Nadciśnienie
Różnica
ciśnień
50 Pa
Wyciek
Wyciek
Wyciek
Wentylator
Wentylator
Rys. 17
71
Hermetyczność
Wymagania dotyczące szczelności budynku nie zostały znormalizowane w krajach UE. Poniżej przytoczono przykładowe wartości
zaczerpnięte z norm technicznych obowiązujących w wybranych
krajach.
Wymagane wartości intensywności wymiany powietrza
n50,N [h-1] w poszczególnych krajach
Czechy
Niemcy
Austria
Standard
ČSN
73 0540-2
DIN
4107-8
ÖNORM
B 8110-5
Wentylacja w budynku
Konwencjonalna
Wymuszona
n50,N [h-1]
4,5
1,5
n50,N [h-1]
3,0
1,5
n50,N [h-1]
3,0
1,5
Wymuszona wentylacja
z odzyskiem ciepła
1,0
–
–
Wymuszona wentylacja z odzyskiem
ciepła w domach pasywnych
0,6
0,6
0,6
Kraj
• Przepuszczalność poszczególnych materiałów
Badania przepuszczalności powietrza płyt lub elementów konstrukcyjnych mogą być przeprowadzane w laboratoriach badawczych w podobny sposób, jak dla okien i drzwi. Obecnie nie ma
żadnych znormalizowanych przepisów i wymagań dla konstrukcyjnych materiałów warstwowych w obrębie UE. Nie ma także
wymagań dla płyt drewnopochodnych. Przyjmuje się, że przepuszczalność powinna być bliska zeru.
energooszczędny
satysfakcjonujący
Dom o niskim zużyciu energii
z wymuszoną wentylacją
Dom o niskim zużyciu
energii
niesatysfakcjonujący
bardzo niesatysfakcjonujący
niezwykle niesatysfakcjonujący
Wykres 4: Szczelności konstrukcji budynków dla różnych rozwiązań i technologii.
72
Płyty OSB Superfinish należą do najczęściej spotykanych materiałów wykorzystanych do wznoszenia budynków w technologii
szkieletu drewnianego.
Jako wielkoformatowe płyty poszyciowe znajdują zastosowanie
w wielu wariantach przegród konstrukcyjnych, a ze względu na
duży opór dyfuzyjny i stabilność wymiarów są idealne jako warstwa szczelna (wewnętrzna) w konstrukcjach dyfuzyjnie otwartych. Dla typowych domów drewnianych z wymogami szczelności
określonej jako intensywność wymiany powietrza n50 > 1,5 [h-1]
stosuje się standardowe płyty OSB. Wymagania dotyczące
szczelności budynku rosną wraz z wymaganiami niskiego zużycia energii zwłaszcza dla domów pasywnych i domów o zerowym
zużyciu energii. To oznacza, że nie wszystkie materiały mogą
spełnić wysokie wymagania szczelności.
Dom pasywny
niezwykle energooszczędny
bardzo energooszczędny
• Hermetyczne materiały warstwowe
W praktyce warstwa szczelna jest zazwyczaj powiązana z kontrolną warstwą pary wodnej, którą tworzą folie lub materiały płytowe
z elementami uzupełniającymi (taśmy uszczelniające, mocowania). Warstwa ta ma zapewnić doskonałą szczelność konstrukcji i jej wszystkich elementów. Poziom szczelności budynku jest
sprawdzany na bieżąco w trakcie budowy oraz po jej zakończeniu (np. metodą Blower-DoorTest).
Płyty drewnopochodne są bardzo dobrym materiałem do budowy szczelnych przegród. Są dużo trwalsze i stabilniejsze niż niektóre, zwłaszcza cienkie folie, które łatwo mogą ulec uszkodzeniu, tracąc całkowicie swoje właściwości uszczelniające
inne nieszczelności
wpływ OSB
-¹
[h ]
Hermetyczność
3
n 50
2,4
LEH=
¹,5 h-¹
1,8
1,2
PH=
0,8 h-¹
0,6
0
dom
konwencjonalny
dom
niskoenergetyczny
dom
pasywny
Wykres 5: Wpływ zastosowania płyt OSB na osiąganą wartość n50.
W przypadku domów pasywnych wpływ jest znaczący, odwrotnie niż dla domów tradycyjnych.
ZNACZENIE płyt OSB Airstop ECO
OSB Airstop ECO zachowuje najcenniejsze właściwości płyt
OSB i jednocześnie odpowiada na aktualne trendy i wymagania
stawiane budynkom w zakresie energooszczędności, zwłaszcza
domom pasywnym i zeroenergetycznym. OSB Airstop ECO jest
specjalnie opracowaną płytą budowlaną o znacznie ulepszonych
i precyzyjnie określonych właściwości przepuszczalności powietrza
i pary wodnej. W konstrukcjach otwartych na dyfuzję płyta jest
jednocześnie sztywnym poszyciem konstrukcyjnym i hermetyczną barierą pary wodnej.
OSB Airstop jest łatwa w montażu i obróbce. Dokładnie zaprojektowane właściwości przepuszczalności i szczelności pozwalają
na jej zastosowanie w nowoczesnych, energooszczędnych konstrukcjach drewnianych.
• Zalety płyty OSB Airstop ECO:
• 15-krotnie lepsza szczelność w porównaniu ze standardową
płytą OSB Superfinish
• Łatwe do osiągnięcia gwarantowane wartości dla domów pasywnych
• Przy prawidłowym montażu i spełnieniu innych wymogów co
do połączeń, podstawowa wartość szczelności całej konstrukcji
to około n50 = 0.2 h-1.
n 50
[h-¹]
0,8
0,7
PH=-¹
0,6 h
0,6
Improvement
poprawa 15x
0,5
0,4
0,3
0,2
0,1
0,0
Wykres 5:
OSB/3 15 mm
OSB AIRSTOP
ECO 12 mm
OSB AIRSTOP
ECO 15 mm
73
Hermetyczność
• Zastosowanie płyty OSB Airstop ECO na ściany zewnętrzne
Przykład 1:
Poszycie ściany zewnętrznej płytami DFP i OSB:
• Przykłady zastosowania:
1) Zewnętrzna okładzina drewniana, 2) Laty drewniane, 3) Miękka płyta pilśniowa, 4) płyta dyfuzyjnie otwarta DFP, 5) Izolacja cieplna pomiędzy słupkami - tj.
wełna szklana, mineralna lub celulozowa, 6) szkielet drewniany - słupy z litego
drewna lub belka dwuteowa, 7) płyta OSB Airstop ECO, 8) Łaty drewniane, 9)
dodatkowa izolacja termiczna, 10) płyta kartonowo-gipsowa
Przykład 2:
Poszycie ściany zewnętrznej płytami OSB:
1) Cienka warstwa tynku mineralnego, 2) Izolacja termiczna - wełna mineralna
lub drewnopochodna płyta pilśniowa, ale także polistyren z niskim oporem
na dyfuzję, 3) płyta OSB Superfinish ECO, 4) Izolacja cieplna pomiędzy słupkami - tj. wełna szklana, mineralna lub celulozowa, 5) szkielet drewniany, 6)
płyta OSB Airstop ECO, 7) Dodatkowa izolacja termiczna, 8) Łaty drewniane
9) płyta kartonowo-gipsowa
Rys. 17: Przykład domu drewnianego, w którym wykorzystuje się płyty OSB
Airstop. Struktura jest zaprojektowana w taki sposób, aby do minimum ograniczyć ilość połączeń konstrukcyjnych płyt na poszyciu ściany nośnej po stronie wewnętrznej. Warstwa szczelna może być kontrolowana przez cały czas
budowy.
SZCZELNE ŁĄCZENIA PŁYT:
zawsze
uszczelniane
taśmą
74
zawsze po stronie
ze szczelną warstwą
OCHRONA
PRZECIWPOŻAROWA
KLASYFIKACJA REAKCJI NA OGIEŃ
Reakcja na ogień dostarcza informacji na temat zapalności materiałów, tzn. jak bardzo materiał przyczynia się do intensywności i rozprzestrzeniania ognia. Opisuje ona głównie zachowanie płonącego
materiału we wczesnych etapach, pożaru, kiedy trwa ewakuacja
z zagrożonego obszaru Ujednolicony europejski system klasyfikacji
wyróżnia siedem podstawowych klas A1, A2, B, C, D, E, F (fl - podłoga - została dodana do wykładzin podłogowych). Produkty klasy A2,
B, C i D używają dodatkowych klasyfikacji, które oceniają Ilość wytwarzanego podczas pożaru dymu oznakowane jako s1 (minimum), s2
i s3 oraz ilość wytwarzanych płonących kropli i cząstek oznaczone
jako d0 (nie występuje), d1 i d2. Kompletna klasyfikacja znajduje się
w tabeli zamieszczonej poniżej.
Wymagania przeciwpożarowe muszą być dokładnie przemyślane
i uwzględnione w fazie projektowania, produkcji, montażu i w trakcie użytkowania. Przepisy przeciwpożarowe obejmują określone
wymagania stawiane konstrukcji, jej elementom oraz samym materiałom budowlanym. Precyzyjne wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej są zawarte głównie w krajowych przepisach
poszczególnych państw europejskich, czasami w szczególnych
przepisach wojewódzkich i regionalnych. W przeszłości oceny
materiałów i konstrukcji budowlanych dokonywano w oparciu
o różne wytyczne stosowane w poszczególnych krajach, co
w znacznym stopniu utrudniało ich porównywanie. Obecnie stosowane są wspólne kryteria oceny (Euroklasy), choć niektóre
kraje nadal stosują równolegle lokalny system klasyfikacji. Dalszy
tekst koncentruje się na wspólnych normach unijnych, które dzielą ogólną klasyfikację ogniową wyrobów budowlanych i konstrukcji budowlanych, w następujący sposób:
• Klasyfikacja reakcji na ogień (EN 13501-1)
• Klasyfikacja odporności ogniowej (EN 13501-2
• Klasyfikacja CWFT
Oprócz klasyfikacji opartej na badaniach zostały uzgodnione
procedury podziału materiałów budowlanych na klasy reakcji na
ogień, bez konieczności ich badań. Klasyfikacja CWFT (Klasyfikacja bez dalszych badań) dotyczy produktów o znanych i stabilnych
właściwościach pożarowych takich jak drewno i wyroby drewnopochodne. Zasady klasyfikacji są publikowane w Dzienniku Urzędowym UE i muszą być uwzględnione w regulaminach i normach
krajów UE. Klasyfikacja oparta jest na minimalnej grubości i minimalnej gęstości objętościowej materiału.
• Klasyfikacja oparta na testach
Klasyfikacja może być oparta na badaniach zgodnie z normą
EN 13501-1. Klasyfikacja może być różna dla różnych materiałów
w zależności od rodzaju konstrukcji.
Wykaz Euroklas w porównaniu z narodowymi klasyfikacjami materiałów (oprócz podłóg):
Klasy Unii Europejskiej zgodne
z normą EN 13 501-1
A1
(niepalne - nie przyczyniają
się do rozprzestrzeniania ognia)
A2-s1,d0
A2-s2,d0
A2-s3,d0
A2-s1,d1
A2-s2,d1
A2-s2,d1
A2-s3,d2
A2-s3,d2
A2-s3,d2
D
kamień, szkło, beton,
wełna mineralna
A1
wełna szklana,
panele warstwowe
A2
B -s1,d1
B -s2,d1
B -s3,d2
B -s2,d0
B -s2,d1
B -s3,d2
materiały drewniane nie
przyczyniające sie do
rozprzestrzeniania ognia
C -s1,d0
C -s3,d0
C -s3,d2
C -s1,d1
C -s2,d1
C -s3,d2
C -s2,d0
C-s2,d1
C -s3,d2
twarde drewno lite
D -s1,d0
D -s2,d0
D -s3,d0
D -s1,d1
D -s2,d1
D -s2,d1
D -s3,d2
D -s3,d2
D -s3,d2
standardowe płyty
drewnopochodne
B2
E-d2
miękkie włókno
drzewne
B2
nieklasyfikowalne
– wszystkie pozostałe
B3
F
(nieklasyfikowalne
- wszystkie pozostałe)
incombustible
M0
UK
CZ
SK
AT
IT
nc
A
A
A
0
lc
A
B
A
1
M1
B -s1,d0
B -s3,d0
B -s3,d2
E
F
nc
ni
0
B
LAT
nc
hc
C1
B1
B1/ B2
M2
PL
1
C1
C2
M4 (non
gouttant)
3
C2
C2
M4
4
2
hi
M3
B2
3
B3
4
co
ei
C3
uc
uc
C3
-
-
Oznaczenie skrótów nazw: nc - niepalny, lc - o ograniczonej palności, hc - prawie niepalny, co – łatwopalny, ni - niezapalny, hi - trudny do zapalenia,
ei - łatwy do zapalenia, un = niesklasyfikowany
75
Klasyfikacja CWFT zgodnie z Decyzją 2003/593/EC:
Typ płyty
gęstość
w kg/m3
klasa
(oprócz
podłóg)
min. gr.
w mm
klasa
dla
podłóg
Warunki użycia końcowego
- bez pustki powietrznej za płytą drewnopochodną
B–s1, d0
Bfl - s1
PW, MDF, OSB
600
9
D–s2, d0
- otwarta, zamknięta pustka powietrzna za płytami do 22 mm
PW, MDF, OSB
600
9
D–s2, d2
- z zamkniętą pustką powietrzną
PW, MDF, OSB
600
15
D–s2, d0
- z otwartą pustką powietrzną
PW, MDF, OSB
600
18
D–s2, d0
Dfl - s1
Płyty wiórowo-cementowe
PW, OSB
MDF
1000
600
400
10
3
3
E
E
Dfl - s1
Dfl - s1
Efl
Efl
P2, P3, P5, P6 i QSB
≥ 9 mm
16 mm
D -s2, d01
D -s2, d02
FireBoard
≥ 12 mm
B -s1, d03
(B1 acc. DIN
4102)
OSB Superfinish ECO (≥ 550 kg/m3)
OSB Airstop ECO
OSB Reflex ECO
≥ 8 mm
≥ 18 mm
D -s2, d2
D -s1, d02
OSB Firestop
15 -18 mm
B -s1, d03
≥ 9 mm
16 mm
D -s2, d01
E1
B-s2, d02
≥ 10 mm
B -s1, d01
Płyty wiórowe
Płyty OSB
Płyty MDF
MDF, MDF MR
DFP (MDF.RWH) - 550 kg/m3
MDF B1
Betonyp
gęstość
w kg/m3
min. gr.
w mm
klasa (oprócz
podłóg)
1350
6
D -s2, d0
Krono Plan, typ EDS
≥ 4 mm
10-15mm
D -s3, d03
B -s2, d03
D–s2, d0
Krono Plan, typ EDF
4 -15 mm
B -s2, d03
Krono Compact, typ CGS
≥ 6 mm
D -s2, d01
Krono Compact, typ CGF
4 -15 mm
B -s2, d03
HPL-typ CGS
HPL - laminat na płycie
drewnopochodnej
Euroklasa
(ew. inna klasa)
Płyty wiórowo-cementowe
Klasyfikacja CWFT zgodnie z Decyzją 2003/593/EC:
Typ płyty
Grubość
Typ płyty
HPL-1350, HPL-0,5 mm,
wb-600
wb-12 mm
REAKCJA NA OGIEŃ PŁYT KronoBuild®
Klasy reakcji na ogień określone przez klasyfikację CWFT powinny
być rozumiane jako minimum dla standardowych produktów. Inne
szczególne produkty mogą być klasyfikowane w oparciu o badania zgodnie z normą EN 13501-1 lub lokalne normy w kraju przeznaczenia (np. zgodnie z niemiecką normą DIN 41 02). W oparciu
o dane z badań reakcji na ogień płyt Kronobuild® można stwierdzić, że płyty osiągają lepsze wyniki niż wynikające z klasyfikacji
CWFT, co oznacza, że mają lepsze właściwości przeciwpożarowe.
Płyty kompaktowe
1 - Zastosowano klasyfikację CWFT. Zależy od warunków - patrz tabela klasyfikacji CWFT.
2 - Klasyfikacja na podstawie badań, do zastosowań bez podkładu lub z użyciem materiałów podkładowych o klasie A1 lub A2-s1, d0.
3 - Klasyfikacja na podstawie badań, do zastosowań bez podkładu lub z użyciem materiałów podkładowych o klasie A1 lub A2-s1, d0.
4 - Klasyfikacja na podstawie badań, do zastosowań z użyciem materiałów
podkładowych o klasie A1 lub A2-s1, d0.
Klasyfikacja płyt na podstawie CWFT nie wymaga żadnych dodatkowych
badań.
temperatura
początek pożaru,
ewakuacja
REAKCJA NA OGIEŃ
materiały budowlane
(wł. okładziny)
Wykres 7: Etapy przebiegu pożaru
76
rozgorzenie
ognia
w pełni rozwinięty pożar
chłodzenie, wygaszanie
ODPORNOŚĆ OGNIOWA
elementy konstrukcyjne
(o właściwościach nośnych i rozdzielających)
czas
Odporność ogniowa to zdolność elementu lub konstrukcji do
ograniczenia lub najlepiej zapobiegania przenoszenia się ognia
z jednego obszaru do drugiego. W przeciwieństwie do reakcji
na ogień materiałów budowlanych, odporność ogniowa odnosi
się do elementu konstrukcyjnego, który składa się z jednego lub
więcej materiałów. Istnieją krajowe i europejskie procedury klasyfikacji oceniające odporność ogniową. Zgodnie z jednolitym
europejskim systemem klasyfikacji elementy konstrukcyjne w zależności od ich funkcji i lokalizacji w budynku powinny zapewnić odporność na ogień, spełniając jedno lub więcej kryteriów.
Jednolity europejski system klasyfikacji obejmuje kilka kryteriów:
R - nośność ogniowa - odporność na działanie ognia z jednej lub
z obu stron przy określonym obciążeniu
E - szczelność ogniowa (etanchiete) - tu oceniana jest zdolność
do powstrzymania ognia przed przedostaniem się na stronę nienagrzewaną, określa graniczne wielkości pęknięć, dziur i palenia
się płyty po stronie nie wystawionej na działanie ognia
I - izolacyjność ogniowa – zdolność do powstrzymywania ognia
przed przejściem na stronę nie wystawioną na działanie ognia,
przy maksymalnym wzroście temperatury po tej stronie o 140° C
W - przepuszczalność promieniowania - zdolność do powstrzymania promieniowania cieplnego i transferu ciepła na stronę nie
wystawioną na działanie ognia (do 15 kW/m2J
M - odporność mechaniczna - zdolność do zachowania właściwości nośnych, pomimo rozkładu innych elementów konstrukcyjnych
K - zdolność do zabezpieczenia ognioochronnego - zdolność
okładzin ściennych i pokryć dachowych do ochrony materiałów
płytowych przed zapaleniem, rozgorzeniem, itp. przez pewien
okres czasu
ODPORNOŚĆ OGNIOWA
• Klasyfikacja ogniowa zgodnie z normami EN
Klasyfikację odporności ogniowej konstrukcji można określić
na trzy sposoby:
• Zgodnie z normą EN 13501-2 na podstawie badań odporności
ogniowej nośnych i nienośnych elementów konstrukcyjnych
• Obliczenia na podstawie standardów dla domów z drewna
projektowanych wg EN 1995-1-2, z uwzględnieniem przepisów
szczególnych i lokalnych (jeśli maja zastosowanie)
• Połączenie obu
• Odporność ogniowa zgodnie z normą DIN 41 02-2
Klasyfikacja wg normy niemieckiej definiuje odporność ogniową
elementów nośnych jak ściany, stropy, kolumny - oznaczoną jako
F z dodatkowymi etykietami A, B dla określenia możliwości zastosowania w konstrukcji materiałów palnych.
Tabela. Uproszczone porównanie norm dla budynków wielokondygnacyjnych
DIN 4102-2
EN 13501-2
Ściany nośne
Typ konstrukcji
F60
R60 / REI 60
Ściany nienośne
F60
EI 60
Podłoga
F60
REI 60
Ściany wyjść
pożarowych
F60
REIM 60
F90-AB
REI 90
Ściany odporne na
ogień w piwnicy
Klasa odporności ogniowej elementów konstrukcyjnych zależy
od wielu kryteriów, w tym czasu oporu w min. (15, 30, 45, 60, 90,
120, 180). Kryteria E i I razem odpowiadają za tworzenie sekcji
pożarowych. Na przykład:
- R15 - nośność ogniowa zachowana przez 15 minut
- EL30 - przegroda ogniowa, odporność 30 minut
- REI 60 - nośna przegroda ogniowa, odporność 60 minut
Inne: REW 60, REIM 30, K30 ...
(więcej w Dyrektywie UE 2000/367 / WE).
77
OCHRONA PRZED HAŁASEM
• Izolacyjność akustyczna - ochrona przed hałasem
Hałas to bardzo intensywny dźwięk, który dociera do ludzkiego
ucha jako fala powietrzna o wysokim poziomie intensywności i ciśnienia akustycznego wyrażonego w decybelach (dB).
Hałas ma znaczny wpływ na zdolność koncentracji i jakość odpoczynku. Nadmierny hałas prowadzi do rozdrażnienia, stresu
a nawet pogorszenia lub utraty słuchu. Obowiązujące normy nakładają określone wymagania w zakresie izolacyjności akustycznej budynków.
Właściwości akustyczne Płyt KronoBuild®
• Izolacyjność od dźwięków powietrznych
Izolacyjność akustyczna od dźwięków powietrznych R poszczególnych płyt mierzona w dB zależy głównie od średniej masy
powierzchniowej w kg/m2 i może być obliczona za pomocą następującego wzoru:
R = 13 x lg (mA) +14
Formuła jest ważna tylko dla zakresu częstotliwości 1000 - 3000 Hz
i masy mA> 5 kg/m2.
Tabela przedstawia wartości Izolacyjności od dźwięków powietrznych w dB obliczonych według powyższego wzoru bez
uwzględniania modułu spreżystości płyt:
Grubość
płyty
8 mm
10 mm
12 mm
15 mm
18 mm
22 mm
25 mm
30 mm
płyty OSB, wiórowe i MDF przy założonych
gęstościach w kg/m3
550
22,5
23,5
25
26
27
28
29
30
600
23
24
25
26,5
27,5
28,5
29
30
650
23
24,5
25,5
27
28
29
30
31
750
24
25,5
26,5
28
29
30
30,5
31,5
Płyty
Betonyp
i kompaktowe
1350
27,5
29
30
31
32
33
34
35
Izolacyjność akustyczna jest określana w laboratorium zgodnie z normą EN ISO 140-3 i klasyfikowana zgodnie z normą
EN ISO 717-1. Przedstawione wyniki nie różnią się od powyższego zestawienia. Przykładowa tabela z badań pokazuje izolacyjność od dźwięków powietrznych płyt OSB - Rw z uwzględnieniem
wskaźników adaptacyjnych C I Ctr:
Grubośc płyty OSB
10 mm
15 mm
18 mm
78
Masa powierzchniowa [kg/m2]
Rw (C;Ctr) v dB
6,3 kg/m2
9.6 kg/m2
9.6 kg/m2
25 (-1;-2)
26 (0;-1)
27 (0;-1)
• Absorpcja dźwięku
Kiedy fala dźwiękowa uderza w materiał część energii fali dźwiękowej jest pochłaniania przez przemianę na energię cieplną
w materiale, podczas gdy reszta jest przepuszczana . Poziom
energii przemienianej na ciepło zależy od własności pochłaniania dźwięku przez materiał.
Własności pochłaniania dźwięku przez materiały są wyrażane
za pomocą współczynnika pochłaniania dźwięku (α). Wartość α
waha się od 0 (całkowite odbicie) do 1,00 (całkowite pochłanianie). Poniższa tabela obrazuje wartości α dla płyt Kronobuild®.
Typ płyty
Współczynnik absorpcji dźwięku w pasmach częstotliwości
PW, OSB
MDF
Betonyp, płyty
kompaktowe
250 to 500 Hz
0,10
0,10
1000 -2000 Hz
0,25
0,20
0,10
0,30
AKUSTYKA BUDYNKU
W akustyce budynków wyróżnia się dwa typy dźwięków – dźwięki
powietrzne i dźwięki uderzeniowe.
Dźwięki powietrzne powstają bezpośrednio w powietrzu i są przenoszone dalej w postaci fal. Są to na przykład dźwięki z telewizora, radioodbiornika, rozmowa, przejeżdżający samochód, itp.
Dźwięki uderzeniowe powstają w momencie bezpośredniego
kontaktu z elementami konstrukcji – chodzenie po podłodze,
upuszczenie przedmiotu, przesuwanie mebli, itp. Kontakt z konstrukcją powoduje powstanie drgań mechanicznych zamienianych następnie na przenoszone w powietrzu fale akustyczne.
RYS. 19 i 20:
• Izolacyjność od dźwięków powietrznych
Zdolność konstrukcji do zatrzymania lub redukcji transmisji
dźwięków powietrznych jest określana jako izolacyjność akustyczna od dźwięków powietrznych. Izolacyjność akustyczna jest
funkcją logarytmiczną zmiany energii fal dźwiękowych przedostających się przez przegrodę (ścianę lub strop) w zakresie częstotliwości od 100 do 3150 Hz.
Ważony wskaźnik izolacyjności akustycznej Rw (laboratorium) lub
R‘w (budynek) wyraża się jednoliczbową wartością za pomocą
zmierzonej krzywej wskaźnika i krzywej odniesienia. Zależność
R‘W = RW - C ma zastosowanie, gdy C wynosi zazwyczaj 2-3 dB,
w przypadku zewnętrznych struktur C = 0 dB.
• Izolacyjność od dźwięków uderzeniowych
Izolacyjność od dźwięków uderzeniowych to zdolność samej konstrukcji do absorpcji tego typu fal dźwiękowych.
Izolacyjność akustyczna od dźwięków uderzeniowych jest
obliczana na podstawie pomiarów poziomu ciśnienia akustycznego wytwarzanego w standardowej metodzie młotka.
• Ocena i wymagania
Pomiar izolacyjności od dźwięków powietrznych oznacza pomiar różnicy natężenia dźwięku w sąsiednich pomieszczeniach,
a jego wynik wyraża się w dB. Im lepszy jest element konstrukcyjny pomiędzy dwoma oddzielnymi pomieszczeniami, tym wyższe
poziomy tłumienia głośności są wymagane. Pomiar izolacyjności
od dźwięków uderzeniowych jest pomiarem bezpośrednim. Im
niższe są wartości zmierzone w punkcie odbioru, tym lepsza jest
izolacyjność konstrukcji. Niższe wartości oznaczają w tym przypadku poprawę izolacyjności, odwrotnie niż wskaźniki dla dźwięków powietrznych. Metoda oceny może być rozszerzona o uzupełnienie wartości R o dwa współczynniki C, które stosuje się dla
dwóch modeli widm hałasu, co bardziej odpowiada warunkom
rzeczywistym (np. RW + C):
C - dźwięk powietrzny wewnątrz budynku
Ctr - dźwięk powietrzny z zewnątrz budynku
Cl - dla dźwięków uderzeniowych
Wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej nie mają zastosowania do pojedynczych elementów, ale do całej konstrukcji.
Wymagane wartości izolacyjności akustycznej określają stosowne
normy i przepisy krajowe.
• Izolacyjność akustyczna konstrukcji szkieletu drewnianego
W przypadku konstrukcji budowlanych dla spełnienia odpowiednich wymagań w zakresie ochrony akustycznej istotna jest masa
powierzchniowa przegród. Dotyczy to zwłaszcza jednowarstwowych elementów konstrukcyjnych złożonych z pojedynczych
warstw litych (betonowe podłogi itp.). Konstrukcje oparte na szkielecie drewnianym są zwykle znacznie lżejsze, ale zawsze mają
wielowarstwową kompozycję przegród i struktur. Dlatego w tym
przypadku istotne jest spełnienie wszystkich zaleceń w zakresie
ochrony akustycznej. Jeśli konstrukcje są zaprojektowane i wykonane zgodnie z obowiązującymi normami i przepisami w zakresie
izolacyjności akustycznej, można osiągnąć bardzo dobre wskaźniki, podobne lub lepsze niż dla konstrukcji masywnych.
Izolacyjność akustyczna przegród i ścianek działowych
Izolacja akustyczna ściany ma za zadanie kontrolować przepływ
dźwięków pomiędzy pomieszczeniami budynku i dźwięków
zewnętrznych. Z technicznego punktu widzenia izolacyjność
akustyczną odnosi się do przegród jednowarstwowych i wielowarstwowych. Poziom izolacyjności akustycznej przegród jednowarstwowych jest uzależniony przede wszystkim od ich masy
powierzchniowej, modułu sprężystości i częstotliwości granicznej.
Poprzez podwojenie masy powierzchniowej, współczynnik izolacyjności akustycznej poprawia się o około 4-6 dB (patrz tabela izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych płyt Kronobuild®).
Wyniki przedstawia się w postaci krzywej pomiędzy 100-3150 Hz.
Przy obliczaniu wartości liczbowej Ln,w lub L’n,w poziomy 16 częstotliwości są porównane do krzywej standardowej w sposób podobny do obliczania wskaźnika izolacyjności akustycznej.
Jedyną różnicą jest to, że odchyłka pomiędzy krzywą zmierzoną
a standardową w tym przypadku jest powyżej krzywej standardowej. Wartość Ln jest mierzona w laboratorium, podczas gdy
L’n mierzona jest na budowie. Dla obu wartości Ln and L’n niskie
wartości liczbowe oznaczają dobrą izolacyjność od dźwięków
uderzeniowych.
Moduł sprężystości charakteryzujący parametry elastyczności płyt,
nie jest brany pod uwagę przy ocenie właściwości akustycznych
płyt. Wynika to z faktu, że większa sztywność, a tym samym większa grubość płyty, wpływa negatywnie na parametry izolacyjności
akustycznej. Dlatego współczynnik izolacyjności dla materiałów
drewnopochodnych jest niemal stały dla masy powierzchniowej
w zakresie 6 – 49 kg/m2.
Dla jednowarstwowych ścian należy stosować płyty o możliwie dużej masie powierzchniowej i małej sztywności. Dobre wyniki można
osiągnąć tylko przy bardzo dużej masie powierzchniowej. Izolacja
akustyczna konstrukcji dwu- i wielowarstwowej ma dużo więcej
opcji. Oznacza to, że w domach drewnianych najwyższe wartości
izolacyjności akustycznej mogą być osiągnięte tylko przez wielowarstwowe rozwiązania projektowe.
Na poprawę izolacyjności dźwiękowej ścian wielowarstwowych
można wpływać w szczególności poprzez:
•Dobór warstw
•Mocowanie poszczególnych warstw
• Odstępy między warstwami
•Wypełnianie pustych przestrzeni izolacją
•Zwiększenie rozstawu słupków
•Eliminację mostków akustycznych
• Rodzaje okładzin i ich montaż
Dla lepszej izolacyjności akustycznej materiały stosowane na
okładziny powinny mieć możliwie dużą masę powierzchniową
i małą sztywność. Grubsze płyty są lepsze niż cienkie. Można także stosować kombinacje płyt, łącząc ze sobą różne typy. Transmisja dźwięku z okładziny na konstrukcję szkieletu ma miejsce
głównie na łączeniach. Dlatego połączenia punktowe pozwalają
zmniejszyć powierzchnię kontaktu okładziny z konstrukcją szkieletu, a tym samym poprawić właściwości akustyczne przegrody.
Rys. 21: Zaciski sprężyste do mocowania belek z okładziną zewnętrzną do
konstrukcji nośnej.
Wytrzymałość płyt jest również istotna w przypadku mocowania
zewnętrznej warstwy z okładziną za pomocą łat zakotwionych do
poszycia zewnętrznego szkieletu. Przykładem może być montaż
lekkiej okładziny drewnianej do poszycia z płyt DFP (patrz rys. 23).
Rys. 22: Poprawa parametrów izolacji akustycznej od dźwięków powietrznych
ściany zewnętrznej z pierwotnych 42 db (na lewo) do 49 db:
- Łaty montażowe obrócone o 90° (+3 dB)
- Przesunięcie łat montażowych w stosunku do słupów nośnych o ok 10 cm
(+4 dB)
79
• Pustka powietrzna i izolowanie pustych przestrzeni
Istnieje odwrotna proporcjonalność pomiędzy masą powierzchniową
materiału i grubością pustki powietrznej (pomiędzy okładziną a płaszczyzną poszycia). Oznacza to, że taką samą izolacyjność akustyczną
można osiągnąć stosując materiał o dwukrotnie mniejszej masie powierzchniowej przy dwukrotnie większej (grubszej) pustce powietrznej.
Zwiększenie warstwy pustki powietrznej zapobiega zjawisku rezonansu. Znacząca poprawa ma miejsce już przy pustce powietrznej 50 i 80
mm. Puste przestrzenie należy wypełnić materiałem izolacyjnym, co
dodatkowo poprawia właściwości akustyczne. Efekty są widoczne już
przy zastosowaniu izolacji na 2/3 grubości pustki. Najlepsza jest wełna
mineralna o gęstości 30 – 70 kg/m3.
• Rozstaw słupków
Zmniejszenie rozstawu słupków wpływa negatywnie na zdolności
dźwiękochłonne ścian. Dlatego rozstaw słupków nie powinien być
mniejszy niż 600 mm. Optymalny rozstaw dla podstawowego formatu płyty wynosi 625 mm.
• Eliminacja mostków akustycznych
Powyższe działania przynoszą pożądany efekt tylko wtedy, gdy są
wyeliminowane wszelkie boczne transmisje dźwięków, przez sąsiadujące elementy konstrukcyjne na skutek złych połączeń, wad
montażowych, itp. Ściany dźwiękoszczelne muszą być oddzielone od podłogi pływającej i połączone elastycznie z konstrukcją
sufitu.
IZOLACJA AKUSTYCZNA podłóg drewnianych
Izolacja od dźwięków uderzeniowych jest szczególnie ważna w budynkach wielokondygnacyjnych. Jest jednocześnie uzupełnieniem
izolacji od dźwięków powietrznych. Wadami podłóg drewnianych są
szczególnie ich mały ciężar, mała sztywność konstrukcji nośnej i problemy ścisłego przylegania i połączeń. Projektowanie izolacyjności
akustycznej podłogi oznacza takie rozwiązanie, które jednocześnie
zapewni ochronę akustyczną od dźwięków powietrznych i uderzeniowych. Bardzo dobre wyniki w ochronie przed hałasem mogą być
również osiągnięte dzięki wielowarstwowej konstrukcji podłóg drewnianych. Aby zapewnić podłodze drewnianej odpowiedni poziom
izolacyjności akustycznej należy wziąć pod uwagę:
• Typ sufitu
•Rodzaj i ciężar stropu
•Zastosowanie podłogi pływającej - płyty Kronobuild® mogą być
umieszczone na miękkiej dźwiękoszczelnej warstwie podkładowej
•Izolację pustych przestrzeni pomiędzy belkami i ich rozstaw
•Dodatkowe dociążenie stropu z drewna (piasek lub ciężkie płyty)
•Typ wykładzin - dywany, linoleum, podłogi drewniane, płytki
•Zmniejszenie lub wyeliminowanie transmisji bocznej (mostków
akustycznych)
• Sufity
Sufit może być spodnim poszyciem nośnej konstrukcji podłogi, co
jest jednym z najlepszych sposobów na poprawę jej właściwości
akustycznych, zwłaszcza w porównaniu z konstrukcją, gdzie belki
nośne są widoczne (odkryte). Sufit powinien być zainstalowany
za pomocą elastycznych, wiszących połączeń, które absorbują
hałas znacznie lepiej niż sztywne połączenia za pomocą listew
80
montowanych bezpośrednio do belek. Podwieszony sufit z izolacją w przestrzeni między belkami poprawia izolacyjność akustyczną do 15 - 16 dB i zmniejsza poziom hałasu uderzeniowego
o 18-20 dB.
Płyty powinny mieć możliwie dużą masę powierzchniową i dużą
sztywność.
Rys. 23: Sposób połączenia sufitu za pomocą elastycznych profili sprężystych.
Generalnie płyty wiórowe, OSB i MDF mają zastosowanie jako
płyty poszyciowe i okładziny, które prowadzą do poprawy izolacyjności akustycznej budynków. Do grubości 15 mm nie ma znaczenia, który rodzaj płyty jest wykorzystywany. Właściwości akustyczne można dodatkowo poprawić przez dociążenie stropu lub
zastosowanie wielowarstwowego układu płyt.
• Pustka powietrzna i rozstaw legarów
Wypełnienie pustki powietrznej pomiędzy legarami wełną mineralną
o gęstości 30 – 70 kg/m3 poprawia izolacyjność akustyczną podłogi,
zwłaszcza w przypadku konstrukcji z elastycznie podwieszonym sufitem. Pustki nie trzeba wypełniać całkowicie materiałem izolacyjnym.
Wystarczy warstwa 100 mm. Zalecany rozstaw legarów w konstrukcji
podłogi to 625 lub 833 mm.
• Podłoga pływająca
Izolacyjność podłóg pływających z płyt wiórowych, OSB czy wiórowo-cementowych Betonyp można poprawić stosując elastyczny, dźwiękochłonny podkład. Można w tych rozwiązaniach stosować miękkie płyty pilśniowe, wełnę mineralną i inne materiały
o gęstości 80 – 110 kg/m3 i małej sztywności.
Więcej szczegółów w kolejnych rozdziałach.
• Dociążenie stropu
Istotną poprawę można osiągnąć poprzez dociążenie stropu materiałami takimi jak piasek lub płyty betonowe o małych formatach. Typ materiału jest nieistotny, ważna jest gęstość. Istotne
jest, żeby dociążenie było umieszczone bezpośrednio na stropie,
a sztywność poszycia nie była zwiększona. Przy korzystaniu z suchych płyt betonowych (np. płytek chodnikowych) powinny mieć
one wymiary 30 x 30 cm z fugą między nimi aby zapobiec zwiększeniu sztywności drewnianego stropu belkowego. Płyty mogą
być umieszczone na podsypce z piasku lub na filcu czy włókninie
przyklejonej do podłoża.
• Mostki akustyczne
Powyższe wskazówki będą efektywne, jeśli cała konstrukcja zapewni odpowiednio wysoką izolacyjność akustyczną. Wady montażowe, wady połączeń i nieszczelności mogą mieć bardzo negatywny wpływ na ogólny poziom izolacyjności. Ma to szczególne
znaczenie w przypadku budynków wielopoziomowych i wielorodzinnych.
• Rola pokryć podłogowych
Twarde pokrycia podłogowe, takie jak ceramika, drewno itp. nie
mają prawie żadnego wpływu na tłumienie wstrząsów i drgań.
Przeciwnie miękkie wykładziny podłogowe, takie jak dywany lub wykładziny z miękkim spodem mogą przyczynić się do
zmniejszenia hałasu od dźwięków uderzeniowych (szczególnie
w środkowych i wyższych zakresach częstotliwości). Dla złożonego wpływu dźwięków cała konstrukcja budowli jest niezwykle
ważna. Bardzo dobra amortyzacja uderzeń może być osiągnięta
przy konstrukcji podłogi ze zwykłych belek i płyt poszyciowych
pokrytych wylewką betonową. Wpływ uderzeń na podłogi pływające jest minimalny, ponieważ główną izolacją antywstrząsową
jest tutaj sama podłoga pływająca. Stosunkowo cienkie pokrycia
podłogowe mają minimalny wpływ na tłumienie dźwięków przenoszonych przez powietrze.
• System lekkiej akustycznej podłogi pływającej
System lekkiej akustycznej podłogi pływającej jest rozwiązaniem
łączącym funkcje podłogi nośnej i skutecznej izolacji akustycznej od dźwięków uderzeniowych. Warstwa izolacji akustycznej
jest wykonana z wełny mineralnej Steprock HD, produktu firmy
Rockwool z włókien mineralnych o wysokiej masie, który może
ze względu na swoje właściwości, wchłaniać szerokie spektrum
częstotliwości dźwięków uderzeniowych.
Cały system jest zdolny do przenoszenia obciążenia do
3,5 kN/m2 (co odpowiada ok 350 kg/m2) oraz zapewnia amortyzację uderzeń i tłumienie dźwięków uderzeniowych:
- do 30 dB na stropie masywnym
- powyżej 17 dB na stropie drewnianym z obciążeniem.
• Konstrukcja lekkiej podłogi pływającej
• Warstwa dystrybucyjna z płyt OSB Superfinish ułożonych
w dwóch poprzecznych warstwach o masie powierzchniowej
> 15 kg/m2. Optymalna grubość 2x15 mm lub 2x18 mm.
• Warstwa Izolacji akustycznej -Steprock HD, o grubości 25-40 mm
i gramaturze powyżej 200 kg/m3 oraz sztywności dynamicznej
< 30 MPa.m-1.
TAŚMA DYLATACYJNA
STEPROCK
WYKŁADZINA
WARSTWA ROZDZIELAJĄCA OBCIĄŻENIE
IZOLACJA AKUSTYCZNA STEPROCK HD
Powyższe warunki i zalecenia są przytaczane w dalszych rozdziałach w przykładowych rozwiązaniach konstrukcyjnych.
SYSTEM LEKKICH AKUSTYCZNYCH PODŁÓG PŁYWAJĄCYCH
• Lekka podłoga pływająca
Podłoga pływająca to podłoga, która stanowi samodzielną konstrukcję i nie jest trwale związana z innymi elementami budynku.
Na ogół jest oddzielona od nich warstwą izolacji akustycznej, na
której „pływa”. Ściany muszą być izolowane akustycznie na całym obwodzie. Podłoga pływająca składa się zazwyczaj z trzech
podstawowych warstw - izolacyjnej, nośnej i wierzchniej. Ogólnie
rzecz biorąc konstrukcja podłogi pływającej jest dużo prostsza
niż podłoga ciężka (zwykle wykonane z betonu lub warstwy anhydrytu o gramaturze większej niż 75kg/m2). Wykonanie lekkiej
podłogi pływającej jest łatwiejsze , głównie ze względu na jej relatywnie mały ciężar. Przyspiesza to cały proces budowy, ponieważ
może ona być używana już kilka dni po rozpoczęciu prac. Podłoga pływająca jest stosowana nie tylko w nowych budynkach, ale
także w pracach renowacyjnych czy remontach starych podłóg
betonowych i drewnianych.
PŁYTA OSB SUPERFINISH
PŁYTA PILŚNIOWA
Rys. 24.
Jednym z elementów konstrukcji systemu jest zabezpieczenie
brzegów podłogi na jej całym obwodzie:
• Taśma dylatacyjna Steprock o grubości 12 mm, która stanowi
izolację akustyczna na styku podłogi i elementów pionowych
(ściany, filary, itp.).
• Skrajny pas o szerokości 100 mm i wysokości równej wysokości izolacji Steprock wykonany z miękkiej płyty pilśniowej i płyty
OSB. Pas zwiększa nośność podłogi na brzegach, gdzie często
występują duże obciążenia.
•Zasady montażu
Aby podłoga była równa, spełniała swoje funkcje nośne oraz
osiągała odpowiednie wskaźniki izolacyjności akustycznej (od
dźwięków uderzeniowych i powietrznych) należy przestrzegać
podstawowych zasad montażu. Warstwa podłoża musi być sucha, czysta i możliwie płaska. Płytę izolacyjną Steprock HD należy układać na płaskiej suchej powierzchni o maksymalnych
nierównościach bazowych ± 2 mm/2 m
81
• Podłoga pływająca na podłożu masywnym
Tabela poniżej pokazuje poprawę izolacyjności akustycznej ΔLW
od dźwięków uderzeniowych i dźwięków powietrznych RW przy
użyciu systemu podłóg pływających z płyt Steprock HD Rookwool i OSB Superfinish OSB/3 w różnych kompozycjach grubości
i przy ewentualnym dodaniu górnej warstwy wierzchniej.
Użyto tu stropu referencyjnego zgodnego z normą EN ISO 1408 o grubości 140 mm i parametrach LNW = 79dB, RW= 52 dB dla
surowego stropu masywnego.
Typ podłogi
Steprock
[mm]
OSB [mm]
ΔLW [dB]
RW
[dB]
Pokrycie podłogi - OSB lakierowana
25
Rys. 25.
30
40
30
15+15
18+18
15+15
18+18
15+15
18+18
25
24
25
58
59
26
60
27
60
23
59
Pokrycie podłogi - podłoga pływająca laminowana
30
40
Płyty OSB w warstwie rozprowadzającej należy układać naprzemiennie (tzw. cegiełka). Płyty w kolejnych warstwach muszą być
ułożone prostopadle do siebie. Należy pamiętać o odpowiednim
ukierunkowaniu płyt osią główną prostopadle do legarów. Prawidłowe układanie jest ważne dla prawidłowego funkcjonowania
podłogi.
• Etapy montażu
1. Umieść taśmę dylatacyjną Steprock i ułóż skrajny pas (płyta
pilśniowa + OSB) o szerokości 100 mm wzdłuż ścian pomieszczenia oraz wzdłuż poszczególnych odcinków dylatacyjnych. Otwory
w podłodze o powierzchni większej niż 0,25 m2 należy zabezpieczyć w ten sam sposób.
2. Ułożyć izolację akustyczną z wełny mineralnej Steprock HD.
Uwaga: Ewentualne różnice wysokości w grubości płyty do 2 mm
nie wpływają na izolacyjność akustyczną podłogi i jej stabilność.
3. Ułożyć dolną warstwę z OSB Superfinish o grubości 15 lub 18
mm na pióro-wpust na warstwie izolacji. Łączenia płyt mogą być
sklejone.
4. Ułożyć górną warstwę płyt OSB Superfinish (pióro i wpust)
o grubości 15-18 mm, na dolnej warstwie płyt i prostopadle do
niej. Warstwy górna i dolna muszą być ze sobą trwale połączone poprzez skręcenie płyt, zastosowanie specjalnych klamr lub
sklejenie.
5. Aby zapobiedz przedostawaniu się wilgoci należy użyć folii PE
o minimalnej grubości 2 mm jako podkład pod podłogi laminowane. Przy ścianach folia PE powinna być wyciągnięta 3 cm nad
podłogą.
6. Koniec formowania podłogi - po ułożeniu podłogi i jej obciążeniu,
następuje jej formowanie i osiadanie. Wielkość osiadania zależy od
obciążenia. Kompresja płyt Steprock HD to ok 1-2 mm.
82
15+15
18+18
15+15
18+18
27
28
28
29
60
Pokrycie podłogi - płytki ceramiczne o grubości 12 mm
30
40
15+15
18+18
15+15
18+18
≥26
29
≥29
≥29
60
• Podłoga pływająca na na stropie drewnianym
Strop użyty do badań został wykonany zgodnie z normą
EN ISO 10140-5. Poszycie z płyt OSB o grubości 22 mm mocowane do belek stropowych 120 x 180 mm. Przestrzeń między belkami wypełniona warstwą wełny mineralnej o grubości
100 mm (LNTW = 74 dB, RW= 42 dB).
Izolacyjność akustyczna może być poprawiona przy zastosowaniu elastycznego sufitu podwieszanego.
Steprock
[mm]
OSB [mm]
ΔLW [dB]
Typ podłogi
RW
[dB]
Pokrycie podłogi - podłoga pływająca laminowana
30
40
15+15
18+18
15+15
18+18
8
≥8
52
≥52
>8
>52
Pokrycie podłogi - podłoga pływająca laminowana, łącznie z obciążeniem
stropu płytą betonową o grubości 5 cm
30
40
15+15
18+18
15+15
18+18
17
≥17
58
≥ 58
≥17
>58
• Szczelina dylatacyjna
Szczelina dylatacyjna powstaje automatycznie na obwodzie pomieszczenia, dzięki zastosowaniu taśmy dylatacyjnej Steprock.
Środkowa dylatacja powinna być przeprowadzona co ok 10 m.
Szerokość szczeliny powinna być zaprojektowana w zależności
od rozszerzalności płyt – OSB, min. 10 mm. Szczeliny dylatacyjne
należy pozostawić puste i nie wypełniać żadnymi uszczelniaczami.
Rys. 28.
Instalacje poziome powinny być zaprojektowane tak, aby dostęp
do nich był możliwy. Można to zrobić na przykład przy pomocy
dodatkowej przestrzeni instalacyjnej z płyty (płyta OSB o prostych krawędziach) przykręconej do listew bazowych. Ta przestrzeń instalacyjna musi być dokładnie zaizolowana przy pomocy
płyt Steprock HD.
Rys. 26.
Rys. 29.
Szczeliny dylatacyjne zapobiegają wypaczaniu podłogi na skutek rozszerzania się płyt. Z kolei kurczenie płyt prowadzi do powiększania
się szczelin. W takim przypadku można te szczeliny wypełnić elastyczną izolacją.
• Ścianki działowe
Nie zaleca się stawiania ścianek działowych na podłodze pływającej.
Rys. 27: Dylatacja np. przy drzwiach wejściowych do pomieszczenia
• Przewody instalacyjne
Przed ułożeniem podłogi należy zaplanować ułożenie przewodów instalacyjnych. Przewody pionowe powinny być zaizolowane na całej długości. Miejsca przejść przez podłogę muszą być
uszczelnione.
83
Ochrona zdrowia
ASPEKTY OCHRONY ZDROWIA
I ŚRODOWISKA
Wszystkie dostępne na rynku produkty Kronobuild® spełniają rygorystyczne wymogi norm i przepisów w zakresie ochrony zdrowia i są całkowicie nieszkodliwe. Podstawowym kryterium oceny
dla drewnopochodnych materiałów budowlanych jest emisja formaldehydu.
Według przepisów europejskich istnieją 2 klasy emisji E1 i E2.
Oprócz uregulowań prawnych należy brać pod uwagę wymagania stawiane budynkom przez samych inwestorów, dla których
kwestie zdrowotne, ale także sam komfort użytkowania są bardzo
istotne, na przykład mikroklimat pomieszczeń, itp.
• Emisja formaldehydu
Wszystkie produkty Kronobuild® spełniają wymogi prawne najniższej
możliwej klasy E1. Oznaczenie to jest zawsze częścią informacji
o produkcie, można ją znaleźć na płycie (stempel), na etykiecie lub
dołączonej dokumentacji produktu. KRONOSPAN dostarcza, oprócz
standardowych płyt, także płyty z ograniczoną zawartością formaldehydu, niższą niż wymagana normami. Płyty OSB Superfinish i DFP
są produkowane z zastosowaniem żywic syntetycznych bez zawartości formaldehydu. Emisja formaldehydu jest zatem ograniczona do
poziomu 10-cio krotnie niższego niż dla klasy E1 i jest porównywalna
do zawartości formaldehydu w naturalnym drewnie. Tym niemniej,
konieczne jest, oznaczenie płyt według obowiązujących przepisów
prawnych, tj. wszystkie płyty są w klasie emisji E1. Rozróżnienie, czy
jest to materiał o niższej emisji widoczne jest w nazwie (ECO).
Dla oceny klasy emisji stosuje się kilka różnych metod, zgodnie
z obowiązującymi normami europejskimi. Różne metody stosują
różne kryteria oceny, co często jest mylnie interpretowane. Nie
należy zatem porównywać wyników badań opartych na różnych
metodach. Najczęściej stosowaną jest tak zwana metoda perforatora zgodnie z normą EN 120, której zaletą jest bardzo szybka
ocena poziomu emisji (w ciągu kilku godzin) w porównaniu do
metod komorowych zgodnych z normami EN 717-1 i EN 717-2,
gdzie badania trwają kilka dni. Wszystkie fabryki Grupy Kronospan są wyposażone w zaplecza laboratoryjne do badań zgodnie z normą EN 120 i testy na płytach są prowadzone w sposób
ciągły. Wymienione powyżej metody badania poziomu emisji są
obowiązujące dla oceny samych płyt. Wyniki nie mogą być wykorzystane do oceny higieniczności budynków, które podlegają
innym zasadom i kryteriom.
Grupa Kronospan poświęca tej tematyce wiele uwagi, a także na
bieżąco rozwija nowe produkty i technologie, które przyczyniają
się do tworzenia ekologicznych i zdrowych budynków.
• Ocena jakości powietrza w budynku
Jakość powietrza w budynku nie zależy wyłącznie od materiałów
konstrukcyjnych, ale także od produktów wykończeniowych czy
wyposażenia. O jakości powietrza decydują także zachowania
użytkowników (częstotliwość wentylacji, palenie papierosów, itp.).
Logicznie rzecz biorąc, można powiedzieć, że materiały o niższej
emisji przyczyniają się do tworzenia zdrowszego środowisko wewnątrz budynku. Ocena i wymagania dotyczące jakości wnętrz
w Europie nie są jednolite. Istnieją różne krajowe metody oceny,
w tym wymogi regulacyjne, takie jak AgBB-Schema (Niemcy), klasyfikacja M1 (Finlandia), schemat DICL (Dania), AFSSET (Francja). Szczególną uwagę zwraca się na zawartość w powietrzu
lotnych związków organicznych (LZO).
Tabela klas emisji i ich wartości granicznych:
Klasa
emisji
Metoda perforatora EN 120
Komora EN 717-1
Płyty Kronobuild®
E2
8 - 30 mg / 100 g suchej płyty
> 0,1 ppm
-
E1
≤ 8 mg/100 g suchej płyty
≤ 0,1 ppm
(≤ 0,124 mg/m3)
„ E½ “
≤ 4 mg / 100 g suchej płyty
≤ 0,05 ppm
(w przybliżeniu)
„ E0 “
84
≤ 2 mg / 100 g suchej płyty
≤ 0,03 ppm
Wszystkie podstawowe płyty typu:
- Płyta wiórowa E1 - wszystkie typy jeśli nie podano inaczej
- OSB E1
- Płyta MDF E1 - wszystkie typy jeśli nie podano inaczej
Płyty typu E-LE (płyty są produkowane jako produkty dla przemysłu meblowego i dlatego nie są zawarte w tym katalogu np., płyta wiórowa P2 E-LE,
MDF E-LE)
Płyty klejone klejami wolnymi od formaldehydu i inne:
- OSB Superfinish ECO
- OSB Firestop ECO
- OSB Airstop ECO
- OSB Reflex ECO
- DFP
- Płyty kompaktowe
- Płyty Betonyp
• Emisja lotnych związków organicznych
Drzewa są naturalnym źródłem lotnych związków organicznych,
co każdy może poczuć, zwłaszcza idąc przez las w ciepłe, letnie dni. Większość ludzi lubi zapach świeżo ciętego drewna.
Ze względu na zmiany w preferencji konsumentów, i orientacji
na produkty eco-budowlane, materiały drewniane i drewnopochodne powoli stają się ważnym źródłem emisji do powietrza
wewnątrz budynku. Fakt ten jest coraz bardziej znaczący biorąc
pod uwagę rosnące zapotrzebowanie na uszczelnianie budynków (patrz szczelność budynków). Dla budynków z wymuszoną
wentylacja (np. budownictwo pasywne) przepływ powietrza jest
prowadzony przez urządzenia wentylacyjne, które nie mogą filtrować lotnych związków organicznych. W przypadku płyt drewnopochodnych lotne związki organiczne są uwalniane z samego drewna, ale mogą również pochodzić z kolejnych warstw
wykończeniowych (oleje, woski). Dobór odpowiedniego drewna
do produkcji zapewnia ograniczenie do minimum zawartości lotnych związków organicznych w płytach Kronospan, co jest wysoko oceniane przez niezależne instytucje ekologiczne, na przykład www.baubook.at. W przypadku materiałów budowlanych
Kronobuild® stosuje się zasadę, że asortyment o niskiej emisji
łatwo może być zastosowany do urządzenia wnętrz przyjaznych
środowisku. Te zasada obowiązuje również w przypadku konstrukcji budowlanych, gdzie dobór i kompozycja elementów pozwala na tworzenie przyjaznych i zdrowych budynków.
85
7. Konstrukcja SZKIELETU DREWNIANEGO
Konstrukcja SZKIELETU DREWNIANEGO
Struktury w konstrukcji szkieletu drewnianego
Część
A.1.
A.1.1
A.1.2
A.1.3
A.1.4
A.2.
A.2.1
A.2.2
A.2.3
A.2.4
A.3.
A.3.1
A.3.2
A.3.3
A.3.4
A.3.5
Opis
Oznaczenie
Otwarte na dyfuzję konstrukcje zewnętrzne (DO)
Wentylowane konstrukcje zewnętrzne
Konstrukcje zewnętrzne z izolacją termiczną
Konstrukcje dachu płaskiego
Konstrukcje dachu skośnego
Zamknięte na dyfuzję konstrukcje zewnętrzne (DU)
Wentylowane konstrukcje zewnętrzne
Konstrukcje zewnętrzne z izolacją termiczną
Konstrukcje dachu płaskiego
Konstrukcje dachu skośnego
Konstrukcje wewnętrzne
Ściany w obrębie jednostki mieszkalnej
Ściany pomiędzy jednostkami mieszkalnymi
Konstrukcje podłóg w obrębie jednostki mieszkalnej
Konstrukcje podłóg pomiędzy jednostkami mieszkalnymi
Konstrukcja stropu pod nieogrzewanym poddaszem
DO
DO-W-V
DO-W-K
DO-R-F
DO-R-P
DU
DU-W-V
DU-W-K
DU-R-F
DU-R-P
I
I-W-F
I-W-D
I-F-F
I-F-D
I-F-T
Detale
Strona
3
6
2
3
90
93
99
101
1
4
2
2
104
105
109
111
1
1
6
2
3
113
114
115
121
123
Uwaga: Cechy konstrukcyjno-fizyczne przedstawione poniżej zostały zaczerpnięte z: Dataholz.com, Informationsdienst Holz, “Holzbau mit System“
(Josef Kolb, 2007)
Jeśli chodzi o otwarte na dyfuzję konstrukcje z OSB (dach, ściany zewnętrzne) powinny być zachowane następujące reguły
nieprzepuszczalności powietrza:
SKLEJONE LUB
USZCZELNIONE TAŚMĄ
88
Legenda
Płyty Kronobuild® ogólnie
Płyta dyfuzyjna DFP
OSB Superfinish ECO
OSB Airstop ECO
OSB Reflex ECO
Betonyp
Twarda izolacja termiczna
- polystyren EPS, XPS
Elastyczna i ciągliwa izolacja termiczna
- wełna mineralna, wełna szkalna itp
Izolacja termiczna z włókien
drzewnych 300-450 kg/m3
Izolacja termiczna z włókien
drzewnych 200-270 kg/m3
Membrana paroprzepuszczalna
Warstwa kontroli pary wodnej
- bariera pary i „opóźniacz“ pary
Płyta gipsowo-kartonowa
89
• część A.1.1
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-V
detal: 1
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna domów
standardowych, niskoenergetycznych i pasywnych
szkielet drewniany, otwarty na dyfuzję
A - bez przestrzeni instalacyjnej
REI 60, dom standardowy
B - z przestrzenią instalacyjną
C - bez przestrzeni instalacyjnej
REI 60, dom niskoenergetyczny
D - z przestrzenią instalacyjną
wentylowana fasada, gotowa okładzina drewniana
A
przekrój poprzeczny
Źródło: www.dataholz.at
1
2
3
4
5
6
4‘
5‘
6‘
7
8
9
90
Struktura (strona zewnętrzna - strona wewnętrzna)
Gotowa okładzina drewniana
Łaty 30/50 (albo 30/80) + wentylacja
Płyta DFP (MDF.RWH)
Konstrukcja szkieletu drewnianego (60/160, e = 625 mm)
Izolacja termiczna - wełna mineralna/wełna szklana/wełna celulozowa
Płyta OSB Superfinish ECO (szczelnie połączona)
Płyta OSB Airstop ECO (szczelnie połączona)
Dodatkowa izolacja - wełna mineralna
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
Izolacja dźwięków powietrznych
Izolacja dźwięków uderzeniowych
grubość
[mm]
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-V
detal: 2
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna domów
REI 60, dom standardowy, dom niskoenergetyczny
REI 60, dom niskoenergetyczny, dom pasywny
A
• część A.1.1
Typ konstrukcji:
9
1 Gotowa okładzina drewniana
2 Łaty + wentylacja
3 Łaty
4 Wiatroizolacja sd<0,3 mm
5 Płyta pilśniowa (150 kg/m3)
6 Konstrukcja szkieletu drewnianego (60/160, e = 625 mm)
7 Izolacja termiczna - wełna mineralna/wełna szklana/wełna celulozowa
8 Płyta OSB Superfinish ECO (szczelnie połączona)
6‘ Konstrukcja szkieletu drewnianego (60/240, e = 625 mm)
7‘ Izolacja termiczna - wełna mineralna/wełna szklana/wełna celulozowa
8‘ Płyta OSB Airstop ECO (szczelnie połączona)
9 Łaty (a = 400mm)
10 Dodatkowa izolacja - wełna mineralna
11 Płyta gipsowo-kartonowa
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
10
grubość
[mm]
10
Wartość U
Odporność ogniowa
91
• część A.1.1
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-V
detal: 3
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna o zwiększonej
odporności na ogień dla domów standardowych
REI 60
REI 60
REI 60
REI 60
7 / 7’
7 / 7’
1 Gotowa okładzina drewniana
2 Łaty
3 Wiatroizolacja sd<0,3 mm
4 Płyta gipsowo-włóknowa
4‘ Podwójna płyta gipsowo-włóknowa
5 Izolacja termiczna - wełna mineralna/wełna szklana/wełna celulozowa
6 Konstrukcja szkieletu drewnianego (60/160, e = 625 mm)
7 Płyta OSB Superfinish ECO (szczelnie połączona)
7‘ Płyta OSB Airstop ECO (szczelnie połączona)
8 Łaty montowane na zaciskach sprężystych
9 Dodatkowa izolacja - wełna mineralna
92
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 1
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna o zwiększonej
odporności na ogień
REI 60
REI 60
niewentylowana fasada, gotowa okładzina drewniana
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
7 / 7’
7 / 7’
1
2
3
4
5
6
7
7‘
8
9
10
10‘
grubość
[mm]
Łaty
Płyta pilśniowa (350-400 kg/m3)
Łaty montowane na zaciskach sprężystych
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
93
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 2
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna dla domów
dom standardowy
dom niskoenergetyczny
dom niskoenergetyczny, dom pasywny
dom pasywny
niewentylowana fasada, gotowa okładzina drewniana
A
1
2
3
4
5
6
7
5‘
6‘
7‘
8
9
10
94
Łaty
Płyta pilśniowa (250 kg/m3)
Łaty
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 3
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna
o podwyższonej odporności na ogień
REI 60
REI 60
zewnętrzny system kompozytowy izolacji termicznej ETICS (z płytą pilśniową 200 kg/m3)
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
6 / 6’
6 / 6’
1
2
3
4
5
6
6‘
7
8
9
10
grubość
[mm]
Cienka warstwa tynku mineralnego (ų = 10 - 35)
Izolacja termiczna - płyta pilśniowa (200 kg/m3)
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
95
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 4
REI 60
/ 6’
1
2
3
4
5
6
4‘
5‘
6‘
7
8
9
96
Izolacja termiczna - płyta pilśniowa (350 - 400 kg/m3)
Płyta DFP Kronospan (MDF.RWH)
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 5
A - bez rzestrzeni instalacyjnej
REI 60
C - bez rzestrzeni instalacyjnej
REI 60, dom pasywny
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
1
2
3
4
5
3‘
4‘
5‘
6
7
6‘
7‘
8
Łaty (40/60 mm, a = 400 mm)
Łaty (80/60 mm, a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
97
• część A.1.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-W-C
detal: 6
REI 60
REI 60, dom pasywny
7; 7’
1
2
3
4
5
3‘
4‘
5‘
6
7
6‘
7‘
8
98
Izolacja termiczna - płyta pilśniowa (350 - 400 kg/m3)
Łaty (40/60 mm, a = 400 mm)
Łaty (80/60 mm, a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: DO-R-F
detal: 1
dach płaski wentylowany
REI 30
REI 60
Pokrycie metalowe ze szczeliną wentylacyjną
• część A.1.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Warstwa odbijająca
1
2
3
4
5
6
7
8
6‘
7‘
8‘
9
10
11
grubość
[mm]
Pokrycie metalowe
Płyty OSB Superfinish/OSB Reflex/QSB/P5 (pióro+wpust)
Łaty + szczelina wentylacyjna
Wiatroizolacja sd<0,3 mm
Płyta OSB Superfinish ECO/OSB Reflex Eco (szczelnie połączona)
Nośne belki drewniane lub belki dwuteowe (80/240, e = 625 mm)
Łaty drewniane (24/100 mm, a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
99
• część A.1.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-R-F
A - z przestrzenią instalacyjną + dodatkowa izolacja termiczna
B - z przestrzenią instalacyjną + dodatkowa izolacja termiczna
C - z przestrzenią instalacyjną + dodatkowa izolacja termiczna
D - z przestrzenią instalacyjną + dodatkowa izolacja termiczna
Pokrycie metalowe ze szczeliną wentylacyjną
detal: 2
REI 30
REI 60
REI 30
REI 60
Warstwa odbijająca
1
2
3
4
5
6
7
5‘
6‘
7‘
8
9
10
11
100
Pokrycie metalowe
Płyty OSB Superfinish/OSB Reflex/QSB/P5 (pióro+wpust)
Drewniane krokwie lub belki dwuteowe (80/240, e = 625 mm)
Łaty drewniane (50/80 mm, a = 400 mm)
Dodatkowa izolacja termiczna - wełna mineralna lub szklana
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: DO-R-P
dach skośny
A - z przestrzenią instalacyjną
B - przestrzeń instalacyjna z barierą promieniowania
C - z przestrzenią instalacyjną
dachówki ze szczeliną wentylacyjną
• część A.1.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
detal: 1
REI 30
REI 30
A
B
7’
5’
6’
Warstwa odbijająca
7’
1
2
3
4
5
6
7
7‘
5‘
6‘
7‘
8
9
10
grubość
[mm]
Dachówki
Kontrłaty + szczelina wentylacyjna min. 50 mm
Płyta OSB Reflex ECO (szczelnie połączona)
Łaty drewniane (24/100 mm, odległość a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
101
• część A.1.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DO-R-P
dach skośny
detal: 2
REI 30
REI 60
5’
6’
7’
1
2
3
4
5
6
7
5‘
6‘
7‘
8
9
10
102
Dachówki
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: DO-R-P
dach skośny
A - z przestrzenią instalacyjną + dodatk. izolacja termiczna
B - z przestrzenią instalacyjną + dodatk. izolacja termiczna
C - z przestrzenią instalacyjną + dodatk. izolacja termiczna
D - z przestrzenią instalacyjną + dodatk. izolacja termiczna
detal: 3
• część A.1.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
9’
9’
1
2
3
4
5
6
7
5‘
6‘
7‘
8
9
10/11
Dachówki
Dodatkowa izolacja termiczna - wełna mineralna, wełna szklana
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
50
50
Wartość U
Odporność ogniowa
103
• część A.2.1
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-W-V
detal: 1
zewnętrzna warstwa budynku - ściana zewnętrzna dla domów standardowych,
niskoenergetycznych i pasywnych
szkielet drewniany, zamknięty na dyfuzję
1
2
3
4
5
4‘
5‘
6
7
6‘
8
9
10
104
Łaty 30/50 mm (albo 30/80) + wentylacja
Płyta OSB Superfinish /QSB/P5/Betonyp
Paroizolacja sd> 9 m (szczelnie połączona)
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: DU-W-C
detal: 1
REI 60
B - z przestrzenią instalacyjną i dodatkową izolacją termiczną
REI 60, dom pasywny
D - z przestrzenią instalacyjną i dodatkową izolacją termiczną
REI 60, dom pasywny
zewnętrzny system kompozytowy izolacji termicznej ETICS (z polistyrenem EPS-F)
2
3
• część A.2.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
1
4
5
7 6
1
2’
3
4
5
7 6
1
2
2‘
3
4
5
6
7
8
9
10
grubość
[mm]
Cienka warstwa tynku mineralnego
Izolacja termiczna - polistyren EPS-F
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
105
• część A.2.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-W-C
detal: 2
REI 60
B - z przestrzenią instalacyjną i dodatkową izolacją termiczną
REI 60
C - z przestrzenią instalacyjną bez dodatkowej izolacji termicznej
REI 60
zewnętrzny system kompozytowy izolacji termicznej ETICS (z polistyrenem EPS-F)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
106
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-W-C
detal: 3
REI 60
• część A.2.2
Typ konstrukcji:
7
8
7
8
1
2
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Konstrukcja szkieletu drewnianego (e = 625 mm)
Paroizolacja sd> 13 m
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość [mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
107
• część A.2.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-W-C
detal: 4
ze zwiększoną odpornością na ogień
REI 60
1
2
3
4
5
4‘
5‘
6
7
8
9
10
108
Izolacja termiczna - płyta pilśniowa (350-400 kg/m3)
Paroizolacja sd> 13 m
Łaty (a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
1
2
3
4
5
6
7
6‘
7‘
8
9
10
11
12
• część A.2.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
typ: DU-R-F
detal: 1
REI 30
REI 60
pokrycie metalowe ze szczeliną wentylacyjną
A
Pokrycie metalowe
Odeskowanie drewniane
Wiatroizolacja sd<0,3 m
Płyta OSB Superfinish/QSB/P5
Paroizolacja sd > 11 m
Łaty drewniane (24/100, odległość a = 400 mm)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
11
12
11
12
Wartość U
Odporność ogniowa
109
• część A.2.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-R-F
detal: 2
z przestrzenią instalacyjną i dodatkową izolacją termiczną
A - REI 30, dom niskoenergetyczny
B - REI 60, dom niskoenergetyczny
C - REI 30, dom niskoenergetyczny
D - REI 60, dom niskoenergetyczny
pokrycie metalowe ze szczeliną
wentylacyjną
11
10
Warstwa odbijająca
1
2
3
4
5
6
7
6‘
7‘
8
9
10
11
12
13
110
11
Pokrycie metalowe
Płyta OSB Superfinish/OSB Reflex/QSB/P5 (pióro + wpust)
Płyta OSB Superfinish ECO
Dodatkowa izolacja termiczna - wełna mineralna lub szklana
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: DU-R-P
dach skośny, prefabrykowany
dachówka ze szczeliną wentylacyjną
• część A.2.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
detal: 1
REI 30
REI 60
6’
7’
1
2
3
4
5
6
7
6‘
7‘
8
9
10
11
12
Dachówka
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
111
• część A.2.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: DU-R-P
dach skośny prefabrykowany
B - bez przestrzeni instalacyjnej
D - bez przestrzeni instalacyjnej
dachówka ze szczeliną wentylacyjną
detal: 2
REI 30
REI 60
6’
7’
1
2
3
4
5
6
7
6‘
7‘
8
9
10
11
112
Dachówka
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Pokrycie:
typ: I-W-F
ściana wewnętrzna nienośna
szkielet drewniany
A - ściana działowa, grubość 155 mm
B - ściana działowa, grubość 100 mm bez odporności na ogień
A - płyta OSB + płyta gipsowo-kartonowa
B - płyta OSB + panele ścienne (na bazie MDF)
detal: 1
• część A.3.1
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
REI 60
Struktura
Płyta OSB Superfinish/QSB/P5/P6/Betonyp
Wełna mineralna lub szklana
Płyta OSB Superfinish/QSB/P5/P6/Betonyp
7
8
9
10
11
12
Panele ścienne Kronospan
Płyta OSB Superfinish/QSB/P3/P5/P6/Betonyp/MDF MR
Płyta OSB Superfinish/QSB/P3/P5/P6/Betonyp/MDF MR
Panele ścienne Kronospan
1
2
3
4
5
6
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
113
• część A.3.2
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Pokrycie:
typ: I-W-F
przegroda dwuścienna
szkielet drewniany
A - odporność ogniowa
B - odporność ogniowa
płyta OSB + płyta gipsowo-kartonowa
detal: 1
REI 90
REI 90
Struktura
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
114
Płyta OSB Superfinish/QSB/P5/P6
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 1
konstrukcja podłogi drewnianej z certyfikowanym systemem podłóg pływających
szkielet drewniany
A - podkład
B - podłoga drewniana zgodna z normą EN ISO 10140-5
C - podłoga drewniana z systemem podłóg pływających
D - podłoga drewniana z warstwą betonową i systemem podłóg pływających
system podłogowy wyciszający dźwięki
płyta gipsowo-kartonowa, zamocowana do szkieletu drewnianego
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Przekrój - II z legarami
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Struktura
System podłogowy absorbujący dźwięki:
Płyta OSB Superfinish ECO (płyty w warstwach połączone razem)
Warstwa izolacyjna dźwięków uderzeniowych - wełna mineralna
Beton lub suchy jastrych
Warstwa rozdzielająca (np. folia PE)
Belki nośne (120/180, e = 625 mm)
Wełna mineralna
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
115
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 2
konstrukcja podłogi drewnianej w obrębie jednostki mieszkalnej
z sufitem na profilach sprężystych
szkielet drewniany
A - z rozstawem belek e=625 mm
REI 30
B - z rozstawem belek e‘=400 mm
REI 30
C - z rozstawem belek e=625 mm
REI 60
D - z rozstawem belek e‘=400 mm
REI 60
pływająca z płyt drewnopochodnych
płyta gipsowo-kartonowa, zawieszona elestycznie
4 / 4’
8
4 / 4’
8
1
2
3
4
4‘
5
6
7
8
9
116
Struktura
Podłoga pływająca z płyt Betonyp - 2 x min. 14 mm
Belki nośne (80/220, e = 625 mm)
Łaty drewniane (24/100; a = 625 mm)
Profil sprężysty (pomiędzy łatami)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
9
System:
Wariant:
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 3
z sufitem na profilach sprężystych
szkielet drewniany
A - z rozstawem belek e=625 mm
REI 30
B - z rozstawem belek e‘=400 mm
REI 30
C - z rozstawem belek e=625 mm
REI 60
D - z rozstawem belek e‘=400 mm
REI 60
pływająca z płyt drewnopochodnych
płyta gipsowo-kartonowa, zamocowana do drewnianego szkieletu
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
6 / 6’
6 / 6’
1
2
3
4
5
6
6
7
8
9
10
Struktura
Podłoga pływająca z płyt OSB/QSB/P5/P6/Betonyp
Warstwa piasku (min. 1800 kg/m3)
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
117
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 4
szkielet drewniany (strop prefabrykowany)
REI 30
REI 60
Wpływ na właściwości akustyczne podłogi:
C - rozpiętość belek na osi e‘=625 mm
REI 30
D - pływający podkład izolacji dźwiękowej (polistyren EPS) REI 60
pływająca płyta betonowa
płyta gipsowo-kartonowa, przymocowana elastycznie
5 / 5’
6
3 / 3’
5
6
Struktura
1
2
3
3‘
4
5
5‘
6
7
8
9
10
118
Płyta betonowa
Warstwa izolacyjna dźwięków uderzeniowych - polistyren EPS-W (15 kg/m2)
Profil sprężysty
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 5
szkielet drewniany (strop prefabrykowany)
C - rozpiętość pomiędzy belkami e‘=400 mm
D - pływający podkład izolacji dźwiękowej (polistyren EPS-W)
płyta gipsowo-kartonowa,
3 / 3’
przymocowana elastycznie
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
REI 30
REI 60
REI 30
REI 30
7 / 7’
3’
7
Struktura
1
2
3
3‘
4
5
6
7
7‘
8
9
10
11
12
Płyta betonowa
Profil sprężysty
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
119
• część A.3.3
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-F
detal: 6
szkielet drewniany
REI 30
REI 60
C - rozpiętość pomiędzy belkami e=400 mm
REI 30
D - pływający podkład izolacji dźwiękowej (polistyren EPS-W) REI 30
3 / 3’
5 / 5’
3
5
Struktura
1
2
3
3‘
4
5
5‘
6
7
8
9
10
120
Płyta betonowa
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-D
detal: 1
konstrukcja podłogi drewnianej pomiędzy jednostkami mieszkalnymi
szkielet drewniany
REI 30
REI 60
REI 30
pływająca z suchym jastrychem
• część A.3.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
2 / 2’
6 / 6’
2
6
1
2
2‘
3
4
5
6
6‘
7
8
9
10
11
Struktura
Podłoga pływająca wykonana z płyt OSB/QSB/P5/P6/Betonyp
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
121
• część A.3.4
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
typ: I-F-D
detal: 2
konstrukcja podłogi drewnianej pomiędzy jednostkami mieszkalnymi
szkielet drewniany
REI 30
REI 60
REI 30
Podłoga:
Sufit:
3 / 3’
7 / 7’
3
7
Struktura
1
2
3
3‘
4
5
6
7
7‘
8
9
10
11
12
122
Płyta betonowa
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-T
detal: 1
konstrukcja stropu pod nieogrzewanym poddaszem
REI 30
B - przestrzeń instalacyjna z barierą promieniowania
REI 30
C - odporność ogniowa
D - odporność ogniowa
deski podłogowe
płyta gipsowo-kartonowa, przymocowana do szkieletu drewnianego
• część A.3.5
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Warstwa odbijająca
Struktura
1
2
3
4
5
5‘
3‘
4‘
5‘
6
7
8
Surowe deski podłogowe
Nośne belki drewniane (80/220, e = 625 mm)
Płyta OSB Reflex ECO (szczelnie połączona)
Nośne belki drewniane (80/240, e = 625 mm) lub belki dwuteowe
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
123
• część A.3.5
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-T
detal: 2
REI 30
REI 60
płyty wiórowo-cementowe
płyta gipsowa, przymocowana do szkieletu drewnianego
Struktura
1
2
3
4
3‘
4‘
5
6
7
8
124
Płyta Betonyp
Płyta OSB Superfinish/QSB/P5/Betonyp
Paroizolacja sd>15 m
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
Wartość U
Odporność ogniowa
grubość
[mm]
Podłoga:
Sufit:
typ: I-F-D
detal: 3
szkielet drewniany, strop prefabrykowany
REI 30
REI 60
płyty wiórowo-cementowe
płyta gipsowa, przymocowana do szkieletu drewnianego
• część A.3.5
Typ konstrukcji:
System:
Wariant:
Struktura
1
2
3
4
5
3‘
4‘
5‘
6
7
8
9
Płyta Betonyp
Płyta OSB Airstop ECO
Paroizolacja sd>7 m
Izolacja termiczna
Ochrona ppoż.
Właściwości
akustyczne
grubość
[mm]
Wartość U
Odporność ogniowa
125
8. Płyty kompaktowe
8. Płyty KOMPAKTOWE
Płyty Kompaktowe
Informacja o produktach HPL
Płyty kompaktowe (laminaty wysokociśnieniowe) są dekoracyjnymi płytami o najwyższej jakości reprezentującymi funkcjonalność,
elegancję i wzornictwo dopasowane do indywidualnych gustów.
Są stworzone do szeregu zastosowań zarówno wewnątrz jak i na
zewnątrz budynku i pozwalają na kreatywną wolność w projektowaniu i dekoracji.
Płyty kompaktowe są wysokiej jakości płytami dekoracyjnymi
o dużych wymiarach. Są zbudowane z nasyconych żywicami dekoracyjnych warstw wierzchnich oraz jednorodnej, homogenicznej warstwy rdzenia, które są sprasowane w warunkach wysokich
temperatur i ciśnienia.
Płyty kompaktowe są produkowane zgodnie z normą europejską
EN 438 i osiągają wysoki stopień wytrzymałości mechanicznej.
Są bardzo trwałe, koszty ich utrzymania są minimalne i są dostępne w szerokiej gamie dekorów. Płyty kompaktowe są stworzone
dla szeregu zastosowań zarówno na zewnątrz (Krono Plan) jak
i wewnątrz budynku (Krono Compact). Spełniają najwyższe standardy funkcjonalności i estetyki.
Płyty kompaktowe Krono Plan są produkowane zgodnie z normą
europejską EN 438-6 jako płyty nośne typu EDS (standard) i typ
EDF (o podwyższonej odporności na ogień). Płyty Krono Plan są
płytami kompaktowymi do zastosowania na zewnątrz. Są bardzo
odporne na zmiany koloru (odbarwienia) na skutek promieniowania słonecznego. Niektóre płyty (dekory) są pokryte dodatkową
folią chroniącą przed promieniowaniem UV. Materiał jest również
odporny na działanie czynników atmosferycznych. Płyty przeznaczone do użycia jako materiał konstrukcyjny na pokrycia fasad
i balustrad balkonowych.
warstwa ochronna i dekoracyjna
dekoracyjny arkusz celulozy z warstwą ochronną
rdzeń z arkuszy celulozy
- ilość arkuszy określa grubość płyty
dekoracyjny arkusz celulozy
z warstwą ochronną
Płyty kompaktowe Krono Compact są produkowane zgodnie
z normą europejską EN 438-4 jako płyty nośne typu CGS (standard) i typu CGF (o podwyższonej odporności na ogień). Płyty
Krono Compact są przeznaczone do zastosowań wewnątrz budynku. Dostępne są w szerokiej gamie dekorów oraz wzorów
i oferują nieograniczone możliwości wzornicze dla każdego wnętrza.
standardowa brązowa lub czarna warstwa rdzenia
standardowa brązowa warstwa rdzenia
warstwa chroniąca przed promieniowaniem UV
i warstwa dekoracyjna
128
ZASTOSOWANIA
Krono Plan
Krono
Compact
Konstrukcje zewnętrzne
Pokrycie fasad wentylowanych
Pokrycia balustrad balkonowych
Ścianki działowe na balkonach
Inne konstrukcje zewnętrzne
•
•
•
•
-
-
•
•
-
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
Konstrukcje wewnętrzne
Okładziny ścian i sufitów
Pomieszczenia sanitarne
Przemysł meblowy
Przebieralnie i szafki basenowe
Meble sklepowe i biurowe
Meble do laboratoriów
Wyposażenie szpitali (łóżka, szafy)
Szkielety mebli tapicerowanych
Blaty robocze do kuchni, biur, laboratoriów, sal konferencyjnych i restauracji
Inne zastosowania
Stojaki reklamowe
Tablice informacyjne i reklamowe
Przystanki autobusowe i wiaty
ZALETY
Krono Plan
Odporność na warunki atmosferyczne
Odpornośc na promienie słońca i promieniowanie UV
Odporność na ekstremalne temperatury (-80°C to +120°C)
Odporność na odbarwienia
Odporność na wodę, parę i wilgoć
Doskonałe właściwości fizyko-mechaniczne
Odporność na uderzenia i zadrapania
Wysoka odporność na ogień
Materiał izolacyjny - nie powoduje wyładowań elektrostatycznych
Odporność na działanie środków chemicznych
Spełnia wymogi sanitarne dla kontaktu z żywnością
Łatwy montaż i obróbka
Łatwa konserwacja i czyszczenie
Przyjazny środowisku, nadaje się do recyclingu
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Krono
Compact
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
129
specyfikacja Techniczna płyt kompaktowych
Informacja techniczna
Właściwości
Metoda badania
Grubość
438-2.5
438 - 2.6
Płaskość
438 - 2.9
Prostoliniowość krawędzi
Prostokątność
438 - 2.7
438 - 2.8
Grubość / format
6 mm
8 mm
10 mm
13 mm
2800 - 5600 x 1300 - 2040 mm
6 - 8 mm
10 – 13 mm
Wymagania
± 0.4 mm
± 0.5 mm
± 0.5 mm
± 0.6 mm
+ 10/ - 0 mm
≤ 5.0 mm/m
≤ 3.0 mm/m
≤1.5 mm/m
≤ 1.5 mm/m
Właściwości powierzchni płyt kompaktowych
Właściwości
Odporność na ścieranie
Odporność na uderzenie
(kulka o dużej średnicy)
Odporność na zarysowania
Odporność na wrzącą wodę
Odporność na zaplamienia
Odporność na działanie światła
(XENON-BOGENLAMPE / GRAUMAßSTAB)
Odporność na parę
Odporność na żar z papierosa
Odporność na powstawanie pęknięć naprężeniowych
Wytrzymałość na rozciąganie
Gęstość
130
Metoda badania
początkowy punkt ścierania
końcowa wartość ścierania
wysokość spadania
średnica kulki
stopień
siła
przyrost masy
przyrost grubości
wygląd
grupy 1 i 2
grupa 3
EN 438-2.10
EN 438-2.21
EN 438-2.25
EN 438-2.12
EN 438-2.26
Wymagania
≥ 150 obrotów
≥ 350 obrotów
≥ 1800 mm
3 mm
≥ stopień 3
≥4N
≤ 2.0 %
≤ 2.0 %
≥ stopień 3
≥ stopień 5
≥ stopień 4
EN 438-2.27
4
EN 438-2.14
≥ stopień 3
≥ stopień 3
≥ stopień 4
≥ 9000 MPa
≥ 80 MPa
≥ 60 MPa
≥ 1.35 g/cm3
EN 438-2.24
EN ISO 178:2003
EN ISO 178:2003
EN ISO 527-2:1996
EN ISO 1183-1:2004
INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA
PŁYT KOMPAKTOWYCH
Transport
Mimo, że płyty kompaktowe wyróżniają się doskonałą wytrzymałością, należy je odpowiednio zabezpieczyć podczas transportu, aby chronić płyty
przed ewentualnym uszkodzeniem krawędzi lub
powierzchni.
•Płyty powinny być zabezpieczone w czasie transportu, należy
unikać przesuwania się palet i płyt w paletach.
•Należy usunąć wszelkie zanieczyszczenia z powierzchni płyt
przed ich ułożeniem na palecie.
•Nie składować więcej niż 3 palety w stosie.
•Należy użyć foli ochronnej, aby zapobiegać powstawaniu
zabrudzeń na powierzchni płyt.
Cięcie, wiercenie, frezowanie
Do obróbki mechanicznej należy używać narzędzi
do obróbki drewna z twardymi, metalowymi krawędziami tnącymi. Zaleca się, aby używać ostrych
narzędzi podczas wiercenia, cięcia i frezowania
oraz unikać przegrzania krawędzi ciętej płyty. Podczas cięcia
zęby piły tarczowej powinny być na widocznej stronie płyty. Ostre
krawędzie po przecięciu, należy wygładzić papierem ściernym.
Zalecane parametry obróbki drewna:
Brzeszczot lub piły tarczowe stacjonarne:
Rodzaj zębów: trapezoidalne, płaskie zęby lub zęby wymienne
Narzędzia: twarde metalowe lub z końcówką diamentową
Kąt nachylenia: kąt nachylenia 45o
Średnica
(mm)
Zęby
Prędkość
obrotowa
(x/min)
Grubość
ostrza
(mm)
Zakładka
(mm)
300
72
6000
3,4
30
350
84
5000
4,0
35
400
96
4000
4,8
40
Wiertarka HSS - najwyższy kąt 60-800
Średnica
(mm)
Prędkość
obrotowa
(obr./min.)
Szybkość wprowadzenia
(mm/min.)
5
3000
60 - 120
8
2000
40 - 80
10
1500
30 - 60
Magazynowanie i przenoszenie
Jakiekolwiek uszkodzenia powstałe podczas transportu muszą być odnotowane w dokumentach
przewozowych, podpisane przez kierowcę i niezwłocznie przekazane do Kronospanu.
• Podczas rozładunku nie przekładać palet/płyt jednej na drugą,
aby nie uszkodzić krawędzi lub powierzchni płyt.
• Płyty należy przechowywać na płaskiej, stabilnej powierzchni,
maksymalnie 3 palety jedna na drugiej.
• Należy zwrócić szczególną uwagę na czystość podczas składowania płyt.
•Płyty muszą być zdejmowane ze stosu zawsze w pozycji pionowej,
nie należy przesuwać płyt jednej po drugiej (po krawędziach itp.).
Następujące zasady powinny być przestrzegane przed montażem:
• Płyty powinny być przechowywane na płaskiej, stabilnej i suchej powierzchni chronione przed wodą.
• Usunąć oryginalne opakowanie dopiero bezpośrednio przed
obróbką płyt.
• Płyty powinny być przechowywane w normalnych warunkach
klimatycznych.
• Płyty powinny być zabezpieczone przed deszczem i nie powinny być montowane w deszczowe dni.
• Zabrudzenia płyt muszą być usunięte.
•Nie wolno stawiać lub opierać płyt o ścianę pod kątem. Może
to spowodować nieodwracalne uszkodzenia płyty (wypaczenia, skręcanie, deformację).
Pakowanie
Płyty Kompaktowe Krono Plan są pokryte po zewnętrznej stronie
z warstwą chroniącą przed promieniowaniem UV specjalną folią
ochronną. Folia ta powinna być usunięta po zamontowaniu płyty.
Pielęgnacja
Płyty kompaktowe są łatwe w utrzymaniu. Umiarkowane zaplamienia można zazwyczaj usunąć za
pomocą miękkiej, czystej szmatki i ciepłej wody
z mydłem lub łagodnym płynem do czyszczenia.
Większe zaplamienia można usunąć za pomocą zwykłych rozpuszczalników organicznych (aceton, alkohol, itp.). Zawsze należy wykonać próbne czyszczenie miejscowe, aby sprawdzić, czy użyte środki
nie powodują zmian na powierzchni płyt.
Szczególne instrukcje czyszczenia płyt z warstwą ochronną przed promieniowaniem UV
Płyty kompaktowe Krono Plan nie mogą być czyszczone przy użyciu rozpuszczalników. Zaleca się
stosowanie detergentów na bazie alkoholu (izopropylowy). Nie wolno używać detergentów szlifujących bądź szorujących (proszki, mleczka), polerujących ani wybielających. Silikon
można usuwać dopiero po jego wyschnięciu.
Płyty można czyścić przy użyciu myjki wysokociśnieniowej. W tym
przypadku należy użyć odpowiedniego środka. Mycie powinno
być wykonane od dołu poprzecznie do góry, a następnie powierzchnię należy spłukać czystą wodą. Minimalna odległość od
powierzchnia wynosi ok. 25-30 cm, temperatura wody nie może
przekraczać 90-100oC a maksymalne ciśnienie 100 bar.
131
ZASTOSOWANIE NA FASADY
Widoczne mocowania na nity i śruby
Zalety wentylowanych elewacji z płyt kompaktowych Krono Plan:
• Zapewnia optymalny poziom wilgotności w całym przekroju
przegrody
• Zapewnia długą żywotność elewacji
• Chroni wnętrze przed przegrzaniem
• Poprawia właściwości akustyczne
• Montaż jest szybki i prosty
• Możliwość montażu na nierównej powierzchni
System instalacyjny jest oparty na ramie pomocniczej z aluminium lub ze stali ocynkowanej, która jest zamocowana do konstrukcji elewacji. Płyty są mocowane za pomocą nitów lub śrub.
Kolor mocowań może być dopasowany do koloru płyt elewacyjnych. Można także korzystać z elementów dekoracyjnych nadających fasadzie indywidualnego wyglądu i charakteru.
Wentylowane elewacje mają przestrzeń powietrzną między płytą
kompaktową a izolowaną warstwą zewnętrzną. Taka przestrzeń
powinna wynosić co najmniej 20 mm. Brak warstwy wentylacyjnej może powodować kondensację pary za płytą i spowodować
jej deformację. Współczynnik rozszerzalności wilgotnościowej
zarówno w osi wzdłużnej jak i poprzecznej wynosi do 2,5 mm/m.
Podczas projektowania wentylowanych elewacji należy wziąć pod
uwagę odległości pomiędzy punktami mocowania do trwałej struktury wewnętrznej oraz prawidłowe rozmieszczenie punktów stałych i przesuwnych, co jest zależne od grubości płyty elewacyjnej.
Montaż odbywa się za pomocą jednego punktu stałego, ze średnicą otworu taką samą jak średnica otworów dla elementu mocującego, podczas gdy średnica punktów przesuwnych powinna być
co najmniej 1,5 razy większa. Maksymalna długość jednej płyty to
(Z, X) 3050 mm.
Punk stały
Grubość
D (max.)
B (max.)
a [mm]
b [mm]
6
400
400
20 - 40
20
[mm]
[mm]
[mm]
8
550
500
20 - 50
20
10
700
600
20 - 60
20
Grubość
[mm]
6
D (max.)
[mm]
550
B (max.)
[mm]
400
a [mm]
b [mm]
20 - 60
20 - 50
8
700
500
20 - 80
20 - 60
10
800
600
20 - 100
20 - 80
Punkt przesuwny
Dzięki swoim właściwościom płyty kompaktowe mogą być stosowane na
fasadach zakrzywionych o minimalnym promieniu 2 m.
132
Niewidoczne mocowania na klej
Ta metoda instalacji płyt kompaktowych polegająca na klejeniu
płyt elewacyjnych do ramy pomocniczej z aluminium lub ze stali
ocynkowanej może być przekonującą alternatywa dla budynku,
gdzie płyta kompaktowa stanowi dekorację elewacji. Montaż taki
powinien być przeprowadzony przez licencjonowaną firmę do
montażu klejowego i działającą zgodnie ze standardami podanymi przez producenta. W czasie montażu temperatura otoczenia powinna być w zakresie od 10 do 30°C i nie spadać poniżej
w 8°C w czasie wiązania kleju.
W celu osiągnięcia maksymalnej przyczepności, płyty kompaktowe, jak również ramy pomocnicze z aluminium powinny być
wyczyszczone i odtłuszczone przed montażem. Zarówno klej
jak i dwustronna taśma klejąca mogą być stosowana tylko kiedy
rama pomocnicza jest całkowicie sucha, tj. po około 30 minutach.
struktura aluminiowa
klej elastyczny (PUR)
dwustronna taśma klejąca
Dwustronna taśma klejąca jest przydatna do wstępnego przyklejenia płyt, do czasu całkowitego stężenia kleju. Klej musi być nakładany szybko, równomiernie i w sposób ciągły.
Krono Plan
A
Usuwanie paska ochronnego z dwustronnej taśmy klejącej.
X
B
B
Z
W ciągu 10 minut należy docisnąć płytę i tak ją ustawić aby była
szczelnie i trwale przymocowana do konstrukcji ramy. Po związaniu
się się kleju na taśmie dwustronnej, żadne dalsze korekty nie będą
możliwe.
Maksymalny odstęp mocowań dla niskich budynków (mm)
Grubość [mm]
Montaż
pojedynczego
przęsła
6
440
540
8
590
640
10
640
640
Montaż wielu przęseł
133
Niewidoczne mocowania na wkręty
Elewacja wykonana z płyt Krono Plan z zastosowaniem systemu
niewidocznych mocowań jest bardzo estetyczna. Taki montaż można prowadzić w każdych warunkach pogodowych.
Montaż z systemem ukrytych mocowań spełnia najwyższe funkcjonalne i estetyczne wymagania nowoczesnego budownictwa.
Montaż z systemem niewidocznych mocowań polega na łączeniu płyt kompaktowych do aluminiowej ramy za pomocą specjalnych uchwytów.
System ten umożliwia łatwy montaż i demontaż płyt bez ryzyka
ich uszkodzenia.
Instalacja elewacji odbywa się za pomocą specjalnych klipsów
montażowych mocowanych do płyt o minimalnej grubości 8 mm.
Format płyty, jak i cała konstrukcja powinny być uzgodnione z dostawcami ram i systemów montażowych.
134
POKRYCIA BALKONÓW
I ŚCIANEK DZIAŁOWYCH
NA BALKONACH
Płyty kompaktowe Krono Plan są idealnym materiałem do krycia
ażurowych balustrad na balkonach, krycia ścianek działowych
między balkonami czy tarasami. Powierzchnia wykonana z płyt
kompaktowych bardzo dobrze dostosowuje się do układu elewacji. Poszycie balkonu wykonane z płyt kompaktowych tworzy
doskonałą ochronę przed wiatrem oraz izoluje od otoczenia
tworząc przestrzeń prywatności. Płyty te mają wyjątkowo długą
żywotność i wymagają minimalnej konserwacji.
Widoczne mocowania do wspornika balustrady za pomocą uchwytów
bądź klipsów
Widoczne mocowania segmentowe do wsporników balustrady
Istnieje wiele odmian systemów instalacyjnych dla płyt kompaktowych mocowanych jako płyty balkonowe:
•Widoczne mocowania do wsporników balustrady za pomocą
klipsów
•Widoczne mocowania segmentowe do wsporników balustrady
•Widoczne mocowania do wsporników balustrady - płyta ciągła
•Widoczne mocowania do wsporników balustrady przy pomocy
profili Z
Widoczne mocowania do balustrady - płyta ciągła
Widoczne mocowania segmentowe do wsporników balustrady za
pomocą profilu Z
135
ZASTOSOWANIA WEWNĘTRZNE
KRONO COMPACT W KABINACH SANITARNYCH
OKŁADZINY WEWNĘTRZNE Z PŁYT KRONO COMPACT
Kabiny sanitarne wykonane z płyt kompaktowych Krono Compact
są odpowiednie dla wszystkich typów kabin przeznaczonych do
intensywnego użytku. Płyty o grubości 10 mm i 13 mm są wykorzystywane na ścianki boczne i drzwi. Mogą być także stosowane
do ścianek samonośnych.
Ze względu na niską absorpcję płyty Krono Compact są odpowiednie nawet dla kabin sanitarnych narażonych na działanie
wysokiej wilgotności. Konstrukcje kabin sanitarnych oparte na
płytach kompaktowych są bardzo trwałe oraz łatwe i tanie w eksploatacji.
Płyty kompaktowe Krono Compact znajdują wiele zastosowań
w pomieszczeniach wewnętrznych budynków. Są doskonałym
materiałem dekoracyjnym na okładziny ścian i sufitów oraz są
dostępne w bardzo szerokiej ofercie kolorystycznej i strukturalnej.
Spełniają także najwyższe wymagania higieniczności, dzięki czemu znajdują zastosowanie w budynkach użyteczności publicznej
– sklepach, restauracjach, na basenach, itp. Są łatwe w montażu
i utrzymaniu.
Montaż płyt kompaktowych do wykończenia ścian wewnętrznych
jest porównywalny do montażu w zastosowaniach na zewnątrz.
Montaż przy użyciu systemu niewidocznych mocowań na klej jest
najbardziej powszechny. Możliwe jest również wykorzystanie elementów dekoracyjnych. Odległość między płytą a ścianą rzadko
przekracza 50 mm.
Montaż przy użyciu profili Z jest kolejnym sposobem na zastosowanie systemu z niewidocznymi mocowaniami. Profile te są
umieszczone na płycie za pomocą specjalnych uchwytów. Pozwala to na demontaż płyty bez ryzyka jej uszkodzenia.
136
Zalety kabin sanitarnych wykonanych z płyt Krono Compact to:
• Wyjątkowa trwałość
• Niskie koszty eksploatacji
• Łatwa pielęgnacja
• Estetyka (szeroki zakres dekorów)
ROZWIĄZANIA SYSTEMOWE
Krono Siding to kompleksowe rozwiązanie systemowe dla panelowych okładzin zewnętrznych. System tworzą płyty kompaktowe Krono Plan wraz z osprzętem i akcesoriami. Panele mają
standardowy format 3050 x 255 mm, dolna krawędź jest wyposażona w wyfrezowany rowek, który umożliwia montaż paneli przy
pomocy klipsów montażowych. Panele są instalowane poziomo
na drewnianej ramie pomocniczej, która jest zamocowana do nośnych części warstwy domu. Poprzez nakładanie paneli na siebie
elementy montażowe są ukrywane a fasada budynku wygląda
bardzo estetycznie. (patrz rys. 1).
Montaż paneli elewacyjnych jest bardzo prosty i szybki, więc każdy może to zrobić samodzielnie. Instrukcje montażu są dostarczane z produktem.
Ten system montażu na klipsy jest odpowiedni dla wszystkich
rodzajów elewacji w tym starych i zniszczonych ścian. System
Krono Siding może być wykorzystywany do całej fasady lub tylko
do jej części, na przykład strychu lub wejścia do budynku. We
wszystkich przypadkach poprawia wygląd budynku.
Będąc lekką okładziną fasadową Krono Siding nie zwiększa obciążenia statycznego budynku i może być używany nawet do małych domów jednorodzinnych. Panele okładziny mogą być instalowane niezależnie od warunków pogodowych, nawet w sezonie
zimowym.
Kolekcja Krono Siding obejmuje dekory jednokolorowe oraz
drewnopodobne.
Informacja techniczna, pakowanie i akcesoria
Format
długość: 3050 mm/szerokość:
255 mm/grubość: 8 mm
Powierzchnia jednego panela
Powierzchnia krycia jednego panela
0.778 m2
0.702 m2
Całkowita powierzchnia paneli
w jednej paczce
3.89 m2
Całkowita powierzchnia krycia paneli
w jednej paczce
3.51 m2
Waga panela
Waga netto jedenj paczki
Ilość klipsów w jednej paczce
Powiązana norma europejska
Klasyfikacja ogniowa EDS
Certyfikat higieniczny
8.71 kg
43.55 kg
30 szt.
EN-438-6
zgodnie z normą EN 13501
nr HZ/C/00750/07
137
9. Płyty SZALUNKOWE
Płyty SZALUNKOWE
Informacja o produkcie
Płyty SZALUNKOWE Kronobuild® są specjalnie stworzone dla
przemysłu budowlanego. Płyty Kronobuild® są płytami ze znakomitym stosunkiem ceny do jakości i oferują szeroką gamę możliwych zastosowań do profesjonalnego szalunku betonowego.
Jest to atrakcyjna alternatywa w stosunku do innych systemów
i płyt wielowarstwowych.
Płyty ProForm i OSB Film są odporne na wilgoć i zużycie mechaniczne nawet w ekstremalnych warunkach i zapewniają idealnie
gładką powierzchnię dla odkrytych konstrukcji betonowych nawet przy wielokrotnym użyciu.
Płyta ProForm jest trójwarstwową płytą wiórową P3 zgodną z normą europejską EN 312 o zwiększonej odporności na wilgoć. Surowa płyta wiórowa jest pokryta z obu stron folią impregnowaną
żywicą fenolową. Wszystkie krawędzie są chronione wodoodporną warstwą parafiny. Delikatna struktura płyty szalunkowej zapewnia gładką powierzchnię odkrytego betonu.
OSB Film to szlifowana płyta OSB/3, produkowana zgodnie
z normą EN 300 do zastosowań konstrukcyjnych w warunkach
wilgotnych. Surowa płyta OSB jest laminowana dwustronnie folią fenolową pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze.
Krawędzie płyt OSB Film są zabezpieczone przed penetracją
wody i wilgoci specjalną farbą wodoodporną.
trójwarstwowa płyta wiórowa
papier impregnowany żywicą fenolową
zabezpieczone krawędzie (kryjąca farba parafinowa)
płyta OSB/3 szlifowana
papier impregnowany żywicą fenolową
krawędzie zabezpieczone wodoodporną farbą
140
ZASTOSOWANIA
ProForm
OSB Film
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
-
•
•
ProForm
OSB Film
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Materiał szalunkowy do konstrukcji podłóg, ścian i kolumn
Odkryty szalunek betonowy z gładką powierzchnią
Płyty nośne do konstrukcji technicznych - mosty, ściany wspierajace, itp.
Szalunek na obrzeża podłóg pływających
Materiał na szalunki tracone
Szalunki fundamentowe, drobne prace betonowe
ZASTOSOWANIA TECHNICZNE I PRZEMYSŁOWE
Systemy opakunkowe i transportowe wysokiej jakości
Przemysł motoryzacyjny
ZALETY
Wysoka stabilność kształtu i formatu
Długa żywotność, możliwość wielokrotnego użycia
Odporność na wilgoć z mokrego betonu
Łatwy montaż
Łatwa obróbka i kotwienie
Duża wytrzymałość na obciążenia w kierunku wzdłużnym płyty
Doskonale gładka i odporna powierzchnia
Materiał ekologiczny, nadający się do recyclingu
Łatwa konserwacja i utrzymanie w czystości dzięki nieprzywierającej powierzchni
Alternatywa cenowa w stosunku do innych szalunków i płyt wielowarstwowych
141
Specyfikacja techniczna płyt Proform i OSB Film
WYMAGANIA OGÓLNE
Właściwości
Tolerancja średniej gęstości płyty
Grubość
Tolarancja prostokątności
Zawartość wilgoci
Zawartość formaldehydu
Metoda badania
EN 323
EN 324-1
EN 324-1
EN 324-2
EN 324-2
EN 322
EN 120
Wymagania
±15%
± 0,3 mm
± 3 mm
1,5 mm/m
2 mm/m
2 - 12 %
klasa E1 ≤ 8 mg/100 g
WYMAGANIA DLA PŁYT PRoform
Właściwości
Metoda badania
Jednostka miary
EN 310
EN 310
EN 319
EN 317
N/mm2
N/mm2
N/mm2
%
21
12
1850
0,40
13
WYMAGANIA DLA PŁYT OSB FILM
Właściwości
zginaniu
Oś główna
Oś boczna
Oś główna
Oś boczna
142
Metoda badania
Jednostka miary
EN 310
N/mm
EN 310
N/mm2
EN 319
EN 317
N/mm2
%
2
18
20
10
3500
1400
0,32
15
21
18
9
3500
1400
0,29
15
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKO-MECHANICZNE
- WARTOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE
Nominalna grubośc płyty
[mm]
Płyta proform
Kierunek obciążenia
21 mm
Zginanie prostopadłe
do płaszczyzny płyty
N/mm2
11,7
3500
płaszczyzny płyty
N/mm2
1,5
Nominalna grubośc płyty [mm]
Płyta OSB Film
Zginanie prostopadłe
do płaszczyzny płyty
płaszczyzny płyty
Kierunek
obciążenia
N/mm2
N/mm2
18
21
Kierunek
obciążenia
18
21
16,4
4930
14,8
4930
8,2
1980
7,4
1980
1
50
1
50
1
50
1
50
1) Oś główna jest identyczna z kierunkiem wzdłużnym płyty
143
INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA płyt szalunkowych
TRANSPORT I SKŁADOWANIE
Szczegółowe informacje dotyczące transportu, magazynowania, przeładunku płyt Kronobuild® można znaleźć w rozdziale 5.
w części „Transport i magazynowanie”. Poniżej wymienione są
tylko najważniejsze informacje dotyczące płyt szalunkowych.
• Transport
Płyty muszą być całkowicie unieruchomione podczas transportu.
Podczas załadunku, wyładunku i przeładunku palet zaleca się
użycie wózka widłowego. Należy zachować szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić powierzchni, a zwłaszcza krawędzi płyt.
• Magazynowanie
Płyty szalunkowe muszą być przechowywane w pozycji poziomej
na równej i płaskiej powierzchni, aby zapobiec ich wyginaniu
i skręcaniu. Płyty muszą być układane na palecie lub w stosie
w taki sposób, aby leżały całą powierzchnią na innych płytach,
a ich krawędzie były zlicowane. Przekładki dolne powinny być
ułożone w kierunku krótszego boku płyty z maksymalnym rozstawem 600 mm, ich długość musi odpowiadać szerokości płyt.
Minimalna odległość dolnej płyty w stosie od podłoża to 100 300 mm, aby unikać kontaktu z ziemią, wodą lub roślinnością.
Gdy płyty są składowane na zewnątrz, konieczna jest ich ochrona
przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, wysokich
temperatur i deszczu.
OBRÓBKA I KONSERWACJA
PŁYT SZALUNKOWYCH
Obróbka
• Cięcie i wiercenie
Obróbka płyt szalunkowych jest taka sama jak płyt drewnopochodnych i litego drewna. Do cięcia najlepiej jest używać pilarki z podcinakiem, aby unikać uszkodzeń powierzchni. W czasie
cięcia płyta powinna być unieruchomiona i zabezpieczona przed
drganiami. Zawsze należy stosować dostępne środki ochrony
osobistej, przestrzegać zaleceń podanych przez producentów
obrabiarek i używać sprzętu ochronnego. Do wiercenia należy
używać wierteł do drewna.
• Krawędzie i otwory w płytach
Wszystkie krawędzie cięte oraz otwory w płycie muszą być zabezpieczone przed możliwością wchłaniania wilgoci i wody. Miejsca
te muszą być pokryte powłoką ochronną i uszczelnione masą
szpachlową. Nadmiar wilgoci może prowadzić do miejscowego
pęcznienia płyt.
W standardzie płyty mają zabezpieczone powierzchnie i krawędzie. W przypadku formatowania płyt i ich dalszej obróbki należy
bezwzględnie zabezpieczyć krawędzie i otwory zanim płyty zostaną wykorzystane w pracach szalunkowych. Do zabezpieczenia
niechronionych miejsc można stosować np. lakier poliuretanowy,
wodoodporne środki parafinowe, itp.
144
KONSERWACJA PŁYT SZALUNKOWYCH
Niezwłocznie po użyciu należy oczyścić płyty z resztek betonu.
Nie można stosować do tego celu ostrych narzędzi, które mogą
uszkodzić powierzchnię. Drobne zarysowania można kryć farbą
akrylową, a głębsze zarysowania i otwory należy wypełnić wodoodpornymi uszczelniaczami. Po wyczyszczeniu płyty, należy ją
pokryć środkiem antyadhezyjnym i składować zgodnie z przedstawionymi wcześniej zaleceniami.
PODSTAWOWE ZASADY
UŻYTKOWANIA PŁYT
SZALUNKOWYCH
MOCOWANIE
Sposób mocowania zależy od rodzaju i przeznaczenia konstrukcji
oraz wymaganej jakości powierzchni betonu. Płyty mogą być używane na dwa podstawowe sposoby:
NAPRAWA USZKODZONYCH PŁYT
Ostrożne obchodzenie się z płytami i dbałość o dobry stan zapewnią możliwość ich wielokrotnego zastosowania. Wszelkie
uszkodzenia mechaniczne muszą być niezwłocznie naprawiane,
aby nie dopuścić do zawilgocenie płyty. Uszkodzenia powierzchni można naprawiać z użyciem uszczelniaczy.
Uszczelnione powierzchnie należy starannie przeszlifować po ich
stwardnieniu, uważając, aby nie uszkodzić zdrowej powłoki.
Najczęstsze przyczyny uszkodzenia folii to:
•uszkodzenia mechaniczne przy wbijaniu gwoździ
•uszkodzenia powstałe w trakcie operacji przeładunkowych
•uszkodzenie transportowe
•uszkodzenia powstałe na skutek kontaktu z główką wiertarki
•poślizg wiertła lub śrubokrętu
•zagłębienie śrub z łbem kołnierzowym poniżej powierzchni płyty
•Ułożone swobodnie - zwłaszcza przy szalunku poziomym
•Zamontowane na ramie nośnej przy pomocy wkrętów z łbem
stożkowym lub płaskim
Aby uzyskać bardzo gładką powierzchnię odkrytego betonu, niezbędne jest aby na budowie:
• chronić płyty szalunkowe przed nadmierną wilgocią i wysychaniem
• chronić przed nasłonecznieniem i promieniowaniem UV
• tymczasowo przechowywać płyty szalunkowe najlepiej w pozycji pionowej (w okresie letnim w cieniu), składowanie poziome
może spowodować powstanie odcisków od przekładek.
WARSTWA ANTYADHEZYJNA
WAŻNE!
Poprawna obróbka, przechowywanie i konserwacja płyt szalunkowych oznaczają zwiększenie liczby możliwych zastosowań.
Wydłuża to żywotność płyt i zmniejsza koszty.
Przed każdym użyciem płyty szalunkowe muszą być wyczyszczone
i pokryte płynem antyadhezyjnym. Użycie tego środka zapobiega
przyklejaniu się betonu do płyty i gwarantuje uzyskanie gładkich,
czystych i niepoplamionych powierzchni betonu. Ze względu na
zawartość składników takich jak odrdzewiacze płyny antyadhezyjne dodatkowo zabezpieczają płyty i formy szalunkowe.
Zaleca się stosowanie jednego rodzaju płynu, aby zapobiec
ewentualnym zmianom zabarwienia na formach betonowych
zwłaszcza tych, które będą widoczne.
Nie należy używać preparatów zawierających parafinę, olej napędowy lub smar. Gwarantuje to uzyskanie odpowiedniej przyczepności dla nakładanych później warstw tynków, klejów itp.
145
WYKRES NOŚNOŚCI PŁYT
SZALUNKOWYCH
Wartości zostały określone dla warunku granicznego ugięcia
i wytrzymałości na zginanie oraz wartości ścinania w ugięciu.
Wartości w tabelach odnoszą się do krótkotrwałego obciążenia
przy wilgotności płyty do 12%. Wartości muszą być zmniejszone
do 50% w przypadku długotrwałego obciążenia lub wielokrotnego korzystania z płyty przy założeniu wyższej wilgotności płyty.
0
60
70
0
it u
00
lim
2
L/
4,00
65
0
EN
L=
gię
cia
s
kre
0m
m
i
EN
śc
gło
le
od
za
0
L/3
0
50
0
3,00
00
L/4
450
2,00
0
50
L/
Ugięcie płyty OSB Film u [mm]
55
400
1,00
350
18
300
250
mm
0,00
0,0
1,0
2,0
3,0
4,0
5,0
6,0
7,0
8,0
9,0
10,0
11,0
12,0
13,0
14,0
15,0
it u
cia
L=
res
zak
0
30
L/
3,00
m
0m
60
ci
łoś
leg
od
0
55
4
L/
00
Ugięcie płyty OSB Film u [mm]
L/
20
0
gię
70
0
lim
4,00
65
0
Obciążenie q [kN/m2 ]
L/
50
2,00
500
0
450
1,00
400
21
350
300
250
mm
0,00
0,0
1,0
2,0
3,0
4,0
5,0
6,0
7,0
8,0
9,0
10,0
11,0
12,0
13,0
14,0
15,0
Obciążenie q [kN/m2 ]
146
EN
SZALUNKI STROPOWE
I SZALUNKI ŚCIENNE
Podczas montażu szalunków należy przestrzegać wszystkich obowiązujących przepisów lokalnych w zakresie prac szalunkowych,
zwłaszcza przepisów bezpieczeństwa i prac na wysokościach.
SZALUNKI STROPOWE
Do deskowań stropowych płyty można układać luźno obok siebie
najlepiej w specjalnych systemach szalunkowych do stropów.
Etapy montażu płyt szalunkowych:
1.Zamontować główne podpory na płaskiej i nośnej podstawie,
zapewniając im pełną stabilność (statywy, sprzęgła, podpory
ukośne, itp.). Zaleca się używać podpór z główką krzyżową lub
główką skierowaną w dół najlepiej z możliwością dopasowania
wysokości.
2.Zamontować belki dolne na podporach i zabezpieczyć je
przed obracaniem.
3.Zamontować górne belki. Górne belki muszą być ustawione
tak, aby krótsze krawędzie płyt szalunkowych były przez nie
podtrzymywane (optymalna odległość między belkami wynosi
500 mm dla płyt o długości 2500 mm). Brzegi płyt muszą zachodzić na min. 15 cm. Górne belki muszą być zabezpieczone
przed przewróceniem się.
4.Umieścić płyty szalunkowe na górnych belkach obok siebie
i zabezpieczyć je na krawędziach przed przemieszczaniem się
(np. za pomocą gwoździ).
5.Po ułożeniu płyt zabezpieczyć je środkiem antyadhezyjnym.
Szalunki ścienne
Do formowania ścian i filarów betonowych zaleca się tworzenie
drewnianej lub stalowej ramy, do której mocuje się płyty szalunkowe przy pomocy wkrętów z płaskimi główkami. Szalunki konstrukcji pionowych są następnie transportowane na miejsce zastosowania przy użyciu specjalnego sprzętu.
3m
1m
x
x
x
x
x
x
0,3m 0,3m 0,3m
• Sposoby łączenia płyt szalonkowych
Podstawowy osprzęt do łączenia płyt szalunkowych (np. System
Dywidag):
• Pręty mocujące do szalunków
• Nakrętki z podkładką sferyczną lub płaską
• Dystansowe rury betonowe lub rury z tworzyw sztucznych
• Stożki do rur dystansowych
• Korki i zatyczki do zamykania otworów stożków.
Niebezpieczeństwo upadku z wysokości!
Brzegi szalunku muszą być zabezpieczone zgodnie z obowiązującymi przepisami, aby zapobiec możliwości upadku z wysokości!
Po zakończeniu instalacji wyjąć pręt mocujący wraz ze stożkami i wypełnić
otwór uszczelniaczem - patrz rysunek poniżej
1.
Etapy demontażu szalunku nośnego:
1.Demontaż jest możliwy tylko po technologicznej przerwie.
2.Wszystkie podpory/głowice muszą zostać obniżone o około 4 cm.
3. Przechylić górne belki, a następnie należy je zdemontować.
Belki połączone z płytami szalunkowymi należy pozostawić.
4. Zdemontować płyty szalunkowe, a następnie pozostałe belki
górne.
5. Zdemontować belki dolne, a następnie podpory stalowe.
2.
3.
147
NOTATKI
NOTATKI
NOTATKI
Kronospan Szczecinek Sp. z o.o.
ul. Waryńskiego 1, 78-400 Szczecinek
tel. +48 94 37 30 100 • fax +48 94 37 30 109
[email protected] • www.kronospan.pl
Kronospan Mielec Sp. z o.o.
ul. Wojska Polskiego 3, 39-300 Mielec
tel. +48 17 58 22 200 • fax +48 17 58 22 300
DSO Sp. z o.o.
ul. 1 Maja 52, 47-100 Strzelce Opolskie
+48 77 40 04 500 • fax +48 77 40 04 600
Kronospan HPL Sp. z o.o.
Pustków-Osiedle 59E, 39-206 Pustków
tel. +48 14 67 09 500 • fax +48 14 67 09 555
www.kronospan.hpl.pl
Siedziba i Magazyn nr 2:
39-300 Mielec, ul. Wojska Polskiego 3
tel. +48 17 58 22 200 • fax +48 17 58 22 300
Magazyn nr 1:
47-100 Strzelce Opolskie, ul. 1 Maja 52
tel. +48 77 40 04 500 • fax +48 77 40 04 600
PL/W1/10/2013
Kronoplus Sp. z o.o.

KRONObuild PL zagadnienia techniczne OSB

Transkrypt

Podobne dokumenty