Grzegorz Drozd ZMORY, program filmowy, PDF

Grzegorz Drozd
ZMORY
projekcje wideo, instalacje, obiekty, rzeźby, obrazy,
rośliny i sytuacje performatywne
Galeria 2
17.05.14 – 31.08.14
Kurator: Stach Szabłowski
Otwarcie wystawy: piątek 16 maja, godz. 18.00
ZMORY program filmowy
Dziennik pisany w krzakach i inne dokumenty
Na program wideo wystawy ZMORY składają się nakręcone w ciągu ostatnich czterech lat filmy Grzegorza
Drozda i Alicji Łukasiak. To produkcje z pogranicza dokumentu i filmowego eseju, które układają się
zarazem w rodzaj dziennika podróży obojga artystów. Warszawa, Kaliningrad, Kalkuta, Bali, Filipiny –
gdziekolwiek artyści uruchamiają swoje kamery, ich spojrzeniu zawsze towarzyszy zdziwienie zarówno
wspaniałością świata, jak i niespójnością jego obrazu oraz paradoksami, które wpisane są w logikę jego
działania. Ten moment zdziwienia podkreślą autorskie komentarze Grzegorza Drozda, który, pozostając poza
kadrem, obecny jest jako głos zadający pytania – i stale poddający w wątpliwość to, co widoczne jest jak na
dłoni.
Galungan w Ubud, 2013, wideo HD, 74’
film z serii Dziennik pisany w krzakach,
reżyseria: Grzegorz Drozd
zdjęcia: Grzegorz Drozd, Alicja Łukasiak
lektor: Janusz Szydłowski
język polski, napisy angielskie
Galungan w Ubud to filmowa relacja z podróży artysty na indonezyjską wyspę Bali. W tropikalnym pejzażu
rozgrywa się złożony spektakl, w którym ważne role grają zarówno masowa turystka, jak i animistyczne
wierzenia, oczekiwania przybyszów z Zachodu i azjatycka rzeczywistość, egzotyka na sprzedaż i realna
obcość, konsumpcja, korupcja i rytuał.
Etykieta Zastępcza, 2011, wideo HD, 33’30’’
reżyseria:. Grzegorz Drozd
zdjęcia: Grzegorz Drozd, Ziemowit Jaworski, David Sokołowski
lektor: Tomasz Knapik
język polski, napisy angielskie
Film ma charakter surrealistycznego dokumentu. Artysta buduje narrację poświęconą smutnej rzeczywistość
komunalnego osiedla wykluczonych przy ulicy Dudziarskiej w Warszawie. Używa do tego kwiecistego
języka rodem z awangardowych manifestów. Kontrast pompatycznych fraz z ujęciami popadających w ruinę
bloków oraz z moralnie dwuznacznym projektem społecznym, który legł u fundamentów osiedla, potęguje
uczucia zagubienia i wrażenie pęknięcia między retoryką dyskursu i jego przedmiotem. Sposób, w jaki
Drozd przywołuje konkretny problem społeczny, pozwala z innej niż zwykle strony spojrzeć na kwestię
sztuki zaangażowanej i paradygmat artysty krytycznego.
Historia Grochu, 2013, wideo HD, 51’
film z cyklu Dziennik pisany w krzakach
reżyseria: Grzegorz Drozd
zdjęcia: Grzegorz Drozd, Alicja Łukasiak
język polski, napisy angielskie
Bohater filmu ,,Grochu" pochodzi z Warszawy. Kiedy jego rówieśnicy opuszczają kraj w poszukiwaniu
pieniędzy kierując się na zachód Europy, on jedzie na Daleki Wschód, na Filipiny. Zachwycony zarówno
miejscem, jak i mieszkańcami niewielkiej wyspy Bantayan, postanawia na niej pozostać. Historia Grochu
ukazuje próby adaptacji do świata, w którym reguły zachodniej cywilizacji nie działają. Zobaczymy szamana
z wioski, budowę domu, jak i osobistą opowieść o doświadczeniu związanym z poszukiwaniem szczęścia.
Instrukcja obsługi, 2011, video HD, 15’32’’
reżyseria: Grzegorz Drozd
zdjęcia: Alicja Lukasiak, Grzegorz Drozd
lektor: Tomasz Knapik
język polski, napisy angielskie
Film jest efektem pobytu dwójki artystów w Kaliningradzie – „najbrzydszym mieście na świecie”, jak
informuje nas dobiegający z ekranu ciepły głos Tomasza Knapika. Produkcja przygotowana została na
polsko-rosyjską wystawę Enklawa eksplorującą temat miasta o niejednoznacznej tożsamości narodowej,
wypartego na margines Europy. Instrukcja obsługi bardziej niż vademecum przypomina jednak zbiór
absurdów kłębiących się w stolicy będącej zarazem prowincją. Co ciekawe ten „prowincjonalny” punkt
widzenia daje odpowiedni dystans pozwalający lepiej zobaczyć co dzieje się w europejskim Centrum.
Kalkuta, teatr doskonały, 2013, wideo HD, 46’
film z serii Dziennik pisany w krzakach
reżyseria: Grzegorz Drozd
zdjęcia: Grzegorz Drozd, Alicja Łukasiak
lektorka: Krystyna Czubówna
język polski, napisy angielskie
Film stanowi zapis jednego dnia spędzonego w Kalkucie, od wschodu od zachodu słońca. Narrator filmu
stara się skonfrontować wyniesiony z Polski system orientowania się w przestrzeni codzienności
z rzeczywistością, w która zdaje się działać zgodnie z zupełnie innym paradygmatem.