Pobierz - Przedszkole Samorządowe Nr 5 w Białymstoku

NR 64 – STYCZEŃ 2012
Z Nowym Rokiem szedł karnawał, przebieraniem się zabawiał.
W instrumenty przebrał drzewa, wiatr w gałęziach pieśni śpiewał.
Przebrał dzieci, spójrzcie sami, są Indianie z piratami
I serpentyn widać zwoje, są krasnale, są kowboje.
Jest biedronka z muchomorkiem. Przyszedł także Bolek z Lolkiem,
Sznur korali ma Cyganka, w stroju z frędzli jest Indianka.
I balony lecą w górę, ktoś czerwony ma kapturek,
Jest karnawał, dzieci tańczą, gra orkiestra przebierańcom.
Alicja Tarczyńska "W karnawale"
DRODZY RODZICE!
Witamy w Nowym, 2012 roku. Mamy nadzieję, Że spełni on oczekiwania nas wszystkich
i przyniesie jeżeli nie same – to większość dobrych dni.
Jest nam niezmiernie miło, ze Państwa dzieci coraz chętniej przychodzą do przedszkola, że znalazły
tu przyjaciół i miejsce gdzie mogą ciekawie spędzić czas. W styczniu czeka nas wiele atrakcji. Dla dzieci –
bal przebierańców, dla kochanych Dziadków – spotkania okazji ich święta. Nie zabraknie też spotkań
z aktorami. Mamy nadzieję, że wszyscy miło i pożytecznie spędzimy styczniowe dni.
♦ TO WARTO WIEDZIEĆ
Różne oblicza karnawału
Za nami święta Bożego Narodzenia i sylwester. Zaczął się nowy rok, a wraz z nim karnawał, czyli
czas balów i zabaw, który będzie trwał do Środy Popielcowej. Warto przyjrzeć się temu okresowi z kilku co
najmniej powodów.
Z jednej strony można porównać dawny karnawał i obecny, z drugiej popatrzeć, w jaki sposób
zamierzamy go spędzać. Czy będą to dla nas jakieś wyjątkowe dni, czy raczej zwykła codzienność
wypełniona pracą i okazjonalną rozrywką? A może o karnawale całkiem już zapomnieliśmy i dowiadujemy
się o nim jedynie z mediów? Zachęcam do odpowiedzenia sobie na te pytania, zwłaszcza że karnawał
właśnie się zaczyna.
Jak było dawniej?
Słowo „karnawał” wywodzi się z języka włoskiego i w dosłownym tłumaczeniu oznacza pożegnanie
mięsa. Nic więc dziwnego, że to właśnie Włochy są kolebką karnawału. Huczne zabawy urządzano w tym
kraju już w średniowieczu, a słynęła z nich Wenecja. Cechą charakterystyczną karnawałowych szaleństw
były wystawne uczty, maskarady, ogólna wesołość na ulicach. Z Wenecji karnawał przywędrował do
Rzymu, potem rozpowszechnił się na obszar całych Włoch, dotarł do Hiszpanii, Portugalii, Francji, Niemiec,
następnie na teren Półwyspu Bałkańskiego oraz krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
W Polsce zaczął być popularny na przełomie XVI i XVII w. Z 1622 r. pochodzi drukowana komedia
mieszczańska „Mięsopust albo Tragicocomedia” anonimowego autora. W dziele tym opisano ówczesne
polskie zwyczaje karnawałowe. Obiektywnie trzeba przyznać, że było ich całkiem sporo. Część
zaadaptowano z Europy Zachodniej, niektóre jednak to rodzimy, polski wytwór.
Dzielono się wesołością
W Polsce karnawał nazywano „zapustami” i nazwa ta odnosiła się albo do
całego okresu, albo tylko do kilku jego ostatnich dni, tuż przed Środą Popielcową. Była
też inna nazwa - „mięsopust”, dotycząca jedynie trzech ostatnich dni karnawału. Ten
czas był okazją do zabaw, uczt, rozrywek. Kultywowano też różne zwyczaje, które do
naszych czasów raczej nie przetrwały, choć znamy je, czy to ze źródeł historycznych,
czy z przekazywanej z pokolenia na pokolenie tradycji ustnej.
Szlachta urządzała wystawne bale dworskie zwane „redutami” oraz kipiące wesołością
kuligi. Chłopi i mieszczanie również nie chcieli być gorsi. W domach i karczmach
tańczono do upadłego, a na ulice wychodziły korowody płatających figle przebierańców. Twarze czerniono
sobie sadzą, wkładano różne dziwaczne stroje, ściskano przypadkowych przechodniów na ulicy; jednym
słowem - dzielono się wesołością z innymi, domagając się przy tym pieniędzy bądź jedzenia. Do najbardziej
popularnych postaci karnawałowych należał znany w wielu regionach Polski, chodzący już pod koniec
grudnia z kolędnikami, turoń, ponadto koza, niedźwiedź, bocian i żuraw.
Rozwój ludowości
Na ziemi lubelskiej i sandomierskiej upowszechniły się tzw. ,,bachuski”. Na sankach obwożono
słomianą lalkę lub ubranego w powrozy chłopaka, zwanego Bachusem.
Złożona z przebierańców świta zbierała dla siebie i dla niego drobne datki oraz podarki.
Oryginalny zwyczaj przetrwał natomiast do naszych czasów w Jedlińsku na ziemi radomskiej. Otóż
odbywa się tam, sięgające swym rodowodem XVII w., widowisko zwane „ścięciem śmierci”. Jest
zaimprowizowane pojmanie tej postaci, proces, wykonanie wyroku, pogrzeb, a potem zabawa do białego
rana. Zresztą zwyczaj ten znany był w całej Polsce. W Krakowie jeszcze w XIX w. ścinano Mięsopusta, zaś
na Kujawach pozorowano zabijanie bądź wieszanie grajka. W niektórych regionach Polski odbywały się też
tańce kobiet mające zapewnić urodzaj lnu, a także postna kolacja zwana podkurkiem.
Jak widać, zabaw i zwyczajów karnawałowych było kiedyś bardzo dużo. -,,To były piękne czasy.
Przebierańcy, obrzędy, ciekawe zwyczaje ludowe. Wszyscy byli dla siebie mili, serdeczni, potrafili się
cieszyć i co najważniejsze dzielić się tą radością z drugim człowiekiem. Te zwyczaje przypominały nam
o tym, że jest czas zabawy, że rok ma swój rytm, że istnieje naturalny porządek rzeczy” - mówi dyrektor
Łukowskiego Ośrodka Kultury Jarosław Juchniewicz. - ,,Karnawałowe zwyczaje były charakterystyczne
raczej dla obszarów wiejskich, choć spotykało się je także w miastach. Dzięki nim karnawał był okresem
nieskrępowanej radości. Sprzyjał też rozwojowi tradycyjnej kultury ludowej” - dodaje.
Jak jest teraz?
Minęło kilkadziesiąt lat i sytuacja zmieniła się diametralnie. Korowody przebierańców, uczty,
bachuski zniknęły jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, a pozostały jedynie dyskoteki i nasiadówki
przy stołach w ostatnią sobotę karnawału. Teraz dawne zwyczaje można obejrzeć jedynie podczas imprez
folklorystycznych. Wprawdzie śladami przeszłych zabaw są urządzane w szkołach imprezy choinkowe, ale
i od tego coraz częściej się odchodzi.
W zasadzie to hucznie podczas karnawału bawimy się jedynie w sylwestra, choć przecież
z prawdziwymi zapustami naszych przodków ma to niewiele wspólnego. Co gorsza, gdy zapytamy młodych
ludzi, co wiedzą o dawnym karnawale, wzruszają tylko ramionami, twierdząc, że to dawne dzieje i ich to nie
interesuje. A przecież jest to znaczący fragment naszej kultury i tradycji. Naród, który nie pielęgnuje swych
korzeni, daleko nie zajdzie.
Prawie wszystkie dawne wierzenia, obrzędy i zabawy zapustne odeszły w przeszłość. Nieliczne
tylko dotrwały do naszych czasów. Można jeszcze zobaczyć inscenizacje pochodów podczas
imprez folklorystycznych. Zachowały się też tradycje zabaw tanecznych ostatkowych, ale nie mają
one dawnego rozmachu i swej żywiołowości. A przecież warto urozmaicić te spotkania i zabawy
zgodnie z ich bogatą tradycją.
Pomysły może by się znalazły, ale czy byliby chętni do ich realizacji?
Dziś wielu ludzi nie czuje po prostu łączności z tamtymi czasami, stawia na inną rozrywkę, hołduje
innym trendom. Nic więc dziwnego, że dawne zwyczaje karnawałowe odeszły w zapomnienie. Jeśli
gdzieś jeszcze są, to mówi się o nich nie w kategoriach ogólnie przyjętej prawidłowości, ale
medialnej sensacji.
Warto byłoby jednak te dawne zwyczaje wskrzesić, choćby w formie szczątkowej. Można przecież to i owo
dopasować do naszych czasów, a nie puszczać wszystko w niepamięć. Jakiś barwny korowód, zabawa
przebierańców, biesiada ze staropolskimi potrawami. Tylko tyle i aż tyle chciałoby się powiedzieć. Przecież
całkiem zaniedbując karnawałowe obyczaje, sami sobie robimy krzywdę. Zapominamy o tradycji i kulturze
minionych wieków, przyczyniamy się do zamazywania własnej tożsamości narodowej. Ta tożsamość tkwi
przecież w dawnych wiekach, w tym, co wymyślono kiedyś, nie teraz. Naszym obowiązkiem jest
kultywować te tradycje. Bo naród bez nich jest po prostu martwy.
Opracowanie: A. Guziejko na podstawie:
1.Jędrzejewska-Wróbel Roksana "Chcę wiedzieć więcej... o zapustach". Świerszczyk 2006 nr 4 s. 6-7
2.Hryń-Kuśmierek Renata, Śliwa Zuzanna "Encyklopedia tradycji polskich". Poznań, Podsiedlik-Raniowski i Spółka 2000
www.opoka.org.pl/biblioteka/P/PS/echo-01-2010-karnawal.html
♦ KRONIKA URODZIN
W styczniu urodziny obchodzą:
◦ 01.01. – Dawid Kacper T.
◦ 09.01. – Łukasz J.
◦ 09.01. – Dawid P.
◦ 10.01. – Wiktoria K.
◦ 16.01. - Natalka T.
◦ 17.01. – Michał J.
◦ 18.01. – Weronika K.
◦ 19.01. – Mateusz G.
◦ 22.01. – Gabrysia W.
Spełnienia marzeń życzą Rodzice, koleżanki, koledzy i pracownicy przedszkola !!!
♦ JAKIE MAMY PLANY
Miesiąc styczeń poświęcimy na zabawy i zajęcia skupione wokół następujących tematów:
Grupa I – Smerfiki
1.
2.
3.
4.
5.
Dokarmiamy ptaki.
W karnawałowym nastroju.
Kochani Dziadkowie.
Chcemy być zdrowi.
Zabawy i sporty zimowe.
Grupa III – Pajacyki
1.
2.
3.
4.
5.
Praca krawcowej.
Wesoły karnawał.
Święto Babci i Dziadka.
Zimowe zabawy.
Pomagamy zwierzętom przetrwać zimę.





Grupa II – Gumisie
1. Pomagamy ptakom przetrwać zimę.
2. Karnawałowe zabawy.
3. Kochamy Babcię i Dziadka.
4. Zabawy na śniegu
Grupa IV – Kubusie
1.
2.
3.
4.
Dokarmiamy ptaki.
Bal w przedszkolu.
Kochani – Babcia i Dziadek.
Zabawy i sporty zimowe.
13.01.2012 – bal choinkowy ,,Pluszakowa zabawa”, który poprowadzą aktorzy teatru ,,Conieco”
17.01.2012 – uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka w grupie III – Pajacyki - godz. 15.30
18.01.2012 – uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka w grupie II – Gumisie - godz. 15.30
19.01.2012 – uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka w grupie I – Smerfiki - godz. 15.30
20.01.2012 - uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka w grupie IV – Kubusie - godz. 15.30
♦ KĄCIK PODZIĘKOWAŃ
Dziękujemy:
- mamie Ani G. z Gumisiów za dostarczenie kółek do prac origami oraz
materiałów metodycznych z czasopism pedagogicznych – z pewnością
uatrakcyjnią nasze zajęcia
- mamie Małgosi H. z Gumisiów za dostarczenie kartek do rysownia.
- wszystkim rodzicom zaangażowanym w pomoc przy organizacji uroczystości z okazji Jasełek
- mamie Marysi P. z grupy ,,Smerfików" za stroik świąteczny
- mamie Natalki W. z grupy ,,Smerfików" za przekazanie do grupy zabawek- kręgli
- rodzicom Kacpra, Michała G. z grupy „Kubusie” za budkę dla ptaków, kalendarze, książki, puzzle
Cieszy nas Państwa zainteresowanie życiem przedszkola i dostrzeganie potrzeb naszych wychowanków .
♦ NAUCZYŁEM SIĘ W PRZEDSZKOLU
Grupa I – Smerfiki
„ Z okazji święta’’wiersz
Babciu miła , Dziadziu
drogi
przychodzimy w wasze
progi
i z okazji tego święta
mamy buzie
uśmiechnięte.
Więc uśmiechy dziś
dajemy
Babcię , Dziadka
całujemy .
I wy – przy tak wielkim
święcie
Bądźcie także
uśmiechnięci.
I. Salach
,,Siedmiokroczek”piosenka
Grupa II – Gumisie
Grupa III – Pajacyki
Grupa IV - Kubusie
,,Halo Babusiu” – wiersz
„Krawcowa” - wiersz
„W ptasiej stołówce” – wiersz
- Halo, Babusiu, mówi
Joasia.
Sama już kręcę numer:
Pięć, jeden, dwójka,
potem trzy trójki.
Słyszysz? Na pamięć
umiem.
Czy jesteś zdrowa? Czy
się uśmiechasz? Nie boli
cię w kolanie?
U nas w porządku.
Rafałek grzeczny, a ja
pomagam mamie...
Ale bez Ciebie pusto,
Babusiu, i mama jest
zmęczona, więc zdrowiej
prędko, zamawiaj bilet i
znów przyjeżdżaj do nas!
Jak będziesz jechać, to
weź koniecznie wełnę ze
sobą i druty, bo musisz
moim lalkom na zimę
porobić swetry i buty.
Halo! Babusiu, już muszę
lecieć! Na dziś to chyba
wszystko...
Szkoda, że jesteś bardzo
daleko. Tylko w
słuchawce blisko! Pa!
I. Suchorzewska
Kto sukienkę uszył Hani?
Kto przerobił ten
kaftanik?
Kto paltocik zreperował?
Wiemy! Wiemy! To
krawcowa!
Ma dwie ręce pracowite,
Ma żelazko,
naparsteczek,
Ma szufladę pełną nitek,
Szpilek, igieł i
szpuleczek.
Nożyczkami ciachu!
ciachu!
Na maszynie tur, tur, tur!
Chodźmy do niej,
dostaniemy
Pstrych gałganków cały
wór!
H. Ożogowska
Przyleciało wróbli sześć,
zaczynają obiad jeść.
Siedem kroków najpierw
w przód,
Potem siedem kroków w
tył.
Tra la la, tra la la
I już każdy taniec zna.
Do kolegi odwróć się,
Podaj rękę albo dwie.
Hejże ha, hejże ha
I już tańczysz tak jak ja.
Potem ręce weź pod bok, „Przedszkolna samba”piosenka
Podskocz 7 razy hop.
Hop hop hop hop hop
Brazylijska dżungla,
Jaki łatwy ten podskok.
tropikalny gąszcz,
W kole stańmy wszyscy
płynie Amazonka
wraz,
a w niej wielki wąż.
I zatańczmy jeszcze raz.
„Piosenka dla babci i
dziadka” - piosenka
Kiedy się budzę w środku
nocy lub nie potrafię
wiązać kapci,
to nie obejdzie się bez
pomocy kochanej babci.
A kiedy kłopot jakiś
mam, gdy trudna jest
zagadka,
o pomoc proszę, mówię
wam, mojego dziadka.
Bo dziadek i babcia
zawsze mają dla nas czas,
bo babcia i dziadek
kochają nas.
sł. I muz. H. Freund
Jeden ziarno dziobie,
chwali przysmak sobie.
Drugi na talerzu
skubie bułkę świeżą,
trzeci okruszynki
wybiera ze skrzynki.
Czwarty, piąty ptaszek
dziobią zgodnie kaszę.
Szósty głową kręci,
na nic nie ma chęci
i widać po minie,
że był gdzieś w gościnie.
Dorota Gellner
„Kochamy Was” - piosenka
I.
Czy wy wiecie moi mili, czy wy
wiecie
Ile babć i dziadków jest na
całym świecie.
Właśnie wielkie święto dzisiaj
swoje mają
Więc wnuczęta im piosenkę
śpiewać chcą.
Ref.
Kochamy was, kochamy całym
sercem
I radości chcemy dać wam jak
najwięcej.
Nasze buzie uśmiechnięte niech
życzenia ślą przepiękne,
Żyj babuniu, żyj dziadziuniu
latek 100.
Tra la la, tra la la
I zabawa dalej trwa.
Tańczy kondor z
anakondą, prosi ara
jaguara.
Tylko lama tańczy sama,
z kuguarem zła to para
Ref.
Tańczmy sambę wszyscy
razem w kole, brazylijską
sambę tańczy całe
przedszkole. (bis)
II. Brazylijska dżungla,
tropikalny las.
Brazylijska samba niech
rozgrzewa nas.
Tańczy kondor z
anakondą, prosi ara
jaguara.
Tylko lama tańczy sama,
z kuguarem zła to para.
Ref.
Tańczmy sambę wszyscy
razem w kole …
♦ UŚMIECHNIJ SIĘ
- Mamo, jak będę duży, to ożenię się z Kasią.
- Synku, ale na ślub muszą zgodzić się dwie osoby!
- Fajnie... To ożenię się jeszcze z Anią.
- Jest ojciec?
- Jest - odpowiada szeptem dziecko.
- To poproś go.
- Nie mogę - szepcze dziecko.
- Dlaczego?
- Bo jest zajęty - szepcze dalej.
- A mama jest?
- Jest.
- To poproś mamę.
- Nie mogę. Też jest zajęta.
- A czy oprócz mamy i taty jest jeszcze ktoś w domu?
- Tak, policja - potwierdza nadal szeptem maluch.
- No to poproś pana policjanta.
- Nie mogę, jest zajęty.
- Czy jeszcze ktoś jest w domu?
- Straż pożarna, ale pan strażak też jest zajęty.
- Powiedz mi dziecko, co oni wszyscy robią u Was w domu?
- Szukają.
- Kogo?
- Mnie...
II.
Babcia bardzo często mamę
zastępuje,
Zamiast taty dziadek wnukiem
się zajmuje,
Bo rodzice cały dzień spędzają
w pracy,
Babcia, dziadek za to zawsze
mają czas.
Ref.
Kochamy was ……
III.
Babcia z dziadkiem czas nam
ciągle umilają,
Zawsze dla nas niespodzianek
wiele mają,
Dziś w piosence miłość wielką
wyrażamy,
Głośno teraz podziękować
chcemy wam.
Ref.
Kochamy was …
Opracowanie i skład komputerowy: A. Guziejko, E. Halicka