Jesteśmy największym inwestorem w PGG

Transkrypt

Jesteśmy największym
inwestorem w PGG
Rozmowa z Jerzym Podsiadło,
prezesem zarządu Węglokoks S.A. – s. 18
Po 65 latach funkcjonowania ,
jeden z filarów polskiej
gospodarki – Węglokoks S.A .,
wciąż podejmuje nowe, ambitne
w yzwania
MENEDŻER 25-LECIA NA ŚLĄSKU
Jerzy Podsiadło został wyróżniony
przez Śląskie Stowarzyszenie
Menedżerów
HISTORYCZNE POROZUMIENIE
11 kopalń Kompanii Węglowej na
mocy porozumienia z 26 kwietnia br.,
weszło do Polskiej Grupy Górniczej
KWIECIEŃ-MAJ 2016 – 02 (18)
MAGAZYN KORPORACYJNY
OFERTA WYNAJMU
Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego
przy ul. Pszczyńskiej 10 w Katowicach
Pragniemy Państwu przedstawić ofertę wynajmu Centrum Konferencyjno-Administracyjno-Hotelowego, zlokalizowanego w Katowicach przy
ul. Pszczyńskiej 10 – przy drodze krajowej nr 86 w kierunku na Bielsko.
Nieruchomość położona jest na 2 działkach o powierzchni całkowitej 21.841 m2
i składa się z następujących obiektów:
1.budynku biurowego „A”, składającego się z 4 kondygnacji o powierzchni użytkowej 1.125,06 m2
2.podziemnego łącznika „B”, łączącego budynek „A” i „C” o powierzchni
użytkowej 147,59 m2
3.budynku biurowego „C”, składającego się z 5 kondygnacji o powierzchni użytkowej 2.182,87 m2
4.budynku „D”, tj. wolnostojącej portierni o powierzchni użytkowej 13,90 m2.
Budynek „C”
Teren wokół obiektów określonych powyżej jest w całości ogrodzony, oświetlony i zagospodarowany drogami wewnętrznymi, parkingami – 196 miejsc,
obiektami małej architektury – ławki parkowe, chodniki, zieleń ozdobna i zieleń parkowa.
Warunki najmu:
Preferujemy wynajem całego obiektu lub odrębnie budynku „A” i „C”.
W ramach czynszu najemca ma zapewnione: obsługę techniczną i eksploatacyjną budynków, ochronę, serwis czystościowy, utrzymanie terenów
zewnętrznych (lato–zima), dostęp do sal konferencyjnych, dostęp do wind
oraz do sieci informatycznej (telefon, internet, LAN).
Dostępne media: energia elektryczna, woda i odprowadzanie ścieków, gaz,
telefon, internet, infrastruktura GSM.
Budynek „C”
W przypadku jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt:
• Jacek Szroborz tel. 32 207 27 44, e-mail: [email protected]
• Alicja Janczak tel. 32 207 22 26, email: [email protected]
Budynek „C” – wnętrze
Budynek „A”
Budynek „A” – wnętrze
Budynek „C” – wnętrze
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
WITAMY
3
Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy
Z
a nami pierwsze miesiące 2016 roku. Roku ważnego, wyjątkowego – zarówno dla samego Węglokoksu jak i dla całej Grupy Kapitałowej. W tym roku
obchodzimy bowiem 65-lecie powstania Firmy, a to
jubileusz dostojny i niebagatelny. Jednocześnie obchodzimy także inną, równie ważną rocznicę – w tym roku
upływa 5 lat od momentu, w którym zainicjowaliśmy tworzenie Grupy Kapitałowej Węglokoks. Obecnie obejmuje ona szereg firm, głównie z branży górniczej, hutniczej
i ciepłowniczej i rozwija się znakomicie, o czym świadczy
kształt Strategii Rozwoju na lata 2016–2020, której zasadnicze punkty prezentujemy Państwu w niniejszym numerze „Magazynu C”.
Bieżący rok, to jednak nie tylko świętowanie, ale przede
wszystkim nowe i ambitne wyzwania. Pierwszym z nich
jest długo wyczekiwany start Polskiej Grupy Górniczej.
Fakt, że po długich i niełatwych negocjacjach stronom udało się uzyskać porozumienie, napawa optymizmem tym
większym, że Węglokoks jest obecnie głównym inwestorem w tej nowo powstałej grupie. Warto przypomnieć, że
łączne zaangażowanie naszej spółki w projekt PGG wynosi 1,16 mld zł.
Jednym z kluczowych elementów nowej Strategii jest
segment hutniczy. W „Magazynie C” nie może więc zabraknąć informacji o perspektywicznej integracji naszych
aktywów hutniczych, która owocuje powstaniem Śląskich
Hut Stali. W tym kontekście piszemy jednak nie tylko
o połączeniu Huty Łabędy z Hutą Pokój, ale także o podpisaniu listu intencyjnego w sprawie wznowienia produkcji w Walcowni Blach Grubych „Batory”.
Od początku roku sporo dzieje się również w segmencie energetycznym. Konsekwentnie i dynamicznie rozwija się rodzina spółek należących do Węglokoks Energia.
Poza trzema spółkami: NSE (Nadwiślańska Spółka Energetyczna), ZCP (Zespół Ciepłowni Przemysłowych) i PEC
(Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej), do grupy dołączyła
nowo powstała spółka ZUT (Zakład Usług Technicznych).
By nie skupiać się tylko na własnym podwórku wychodzimy nieco dalej i zaglądamy między innymi do naszych
południowych sąsiadów – Czechów, u których można zaobserwować problemy w obszarze górnictwa, czego przykładem jest upadłość Grupy Górniczej OKD. W numerze pragniemy również zwrócić
uwagę na ciekawe projekty budowy nowych kopalń węgla kamiennego w Polsce, realizowane przez zagranicznych inwestorów. Temat to interesujący także dlatego, że – w obliczu światowego kryzysu węgla – są to raczej projekty wysokiego ryzyka...
W „Magazynie C” staramy
się opisywać i komentować świat
bliski Pracownikom i Sympatykom Grupy Kapitałowej Węglokoks – świat przemysłu, zmieniający się coraz szybciej i gwałtowniej. W każdym kolejnym
numerze nie tylko więc archiwizujemy bieżące wydarzenia,
ale porządkujemy je, pozwalając Czytelnikom oswoić się z tą dynamicznie zmieniającą się rzeczywistością.
Tym serdeczniej zapraszam Państwa do lektury.
Marzena Mrozik,
Redaktor Naczelna
Rzecznik Prasowy Węglokoks S.A.
C – m ag a z y n ko r p o r ac y j n y g r u p y k a p i ta ł ow e j W ę g l o ko k s
wydawca :
WĘGLOKOKS S.A.
ul. Mickiewicza 29, 40-085 Katowice
tel. +48 32 258 24 31
faks +48 32 251 54 53
www.weglokoks.com.pl
redaktor naczelna :
Marzena Mrozik
tel. +48 32 207 20 70
[email protected]
przygotowanie, projekt graficzny i skład:
Press Kontakt Agencja Public Relations
Michał Bartłomowicz
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
spis treści
4
WIADOMOŚCI
Z KRAJU . . . . . . . . . . . . 6
ZE świata . . . . . . . . . . . 8
Z GRUPY . . . . . . . . . . . 9
w numerze:
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
11
Jerzy Podsiadło
– Menedżer
25-lecia na Śląsku
Wyróżniono najlepszych
menedżerów i firmy na Śląsku
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . .
14
16
Strategia Rozwoju
Grupy Kapitałowej
WĘGLOKOKS
65 lat Węglokoksu
na lata
i 5 lat
2016–2020
Grupy Węglokoks
. . . . . . . . . . .
Historyczne
porozumienie
Zawarto porozumienie
w sprawie rozpoczęcia
działalności Polskiej
Grupy Górniczej (PGG)
12
18
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Jesteśmy
największym
inwestorem
w PGG
Rozmowa z Jerzym Podsiadło,
prezesem zarządu Węglokoks S.A
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
21
23 24
System
komorowo-filarowy
szansą dla Piekar
Czeska spółka węglowa OKD
ogłosiła niewypłacalność
i zwróciła się 3 maja br.
z wnioskiem do Sądu
Wojewódzkiego w Ostrawie
o upadłość. Dług spółki
przekroczył 17 mld koron
podczas gdy jej majątek
oszacowano na 7 mld koron.
Pomysł na
reindustrializację Śląska
Ceny wciąż
na niskich
poziomach
Prezentujemy ogólną
charakterystykę sytuacji na
międzynarodowym rynku
węglowym w I kwartale 2016 r.
Nowa spółka
w rodzinie
Węglokoks Energia
Początek 2016 roku przyniósł
ważne i znaczące zmiany
26
. . . . . . . . . . . . . . . . .
OKD ogłasza
upadłość
Powstaną
Śląskie
Huty Stali
. . . . . . . . . . . . . . .
Szansa
dla Chorzowa,
szansa
dla regionu
. . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Projekty
wysokiego ryzyka
Biorąc pod uwagę nadpodaż
węgla na rynku i jego niskie
ceny, projekty nowych
kopalń wydają się być wielce
ryzykowne z biznesowego
punktu widzenia.
28 30 32
5
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
wiadomości
6
J A S T R Z Ę B S K A S PÓŁK A WĘGLOWA
Aktywa na częściową sprzedaż
W
iceminister energii Grzegorz Tobiszowski potwierdził możliwość częściowej sprzedaży wybranych spółek zależnych Jastrzębskiej Spółki Węglowej (JSW). Środki na restrukturyzację i inwestycje w JSW mają pochodzić m.in. od inwestorów, którzy zechcą zaangażować się w spółki z grupy. Zapewnił, że Skarb Państwa zachowa kontrolę nad tymi aktywami. Wśród aktywów, które mogłyby pomóc JSW w pozyskaniu środków, wiceminister wymieniał Koksownię Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej, Wałbrzyskie Zakłady Koksownicze Victoria
oraz Spółkę Energetyczną Jastrzębie (SEJ). W dwóch
pierwszych podmiotach, w przypadku powiązania z inwestorem, JSW miałaby zachować większo-
ściowe pakiety; w SEJ większość może mieć inwestor, ale z dominującym udziałem Skarbu Państwa.
Na początku 2015 r. w spółce wprowadzono program
restrukturyzacji, zakładający m.in. zmniejszenie kosztów i poprawę efektywności. W styczniu wiceminister
energii Grzegorz Tobiszowski sygnalizował jednak, że
plan naprawczy JSW wymaga weryfikacji, ponieważ założenia przyjęte w nim w ubiegłym roku, stały się nieaktualne w związku z pogorszeniem sytuacji rynkowej.
1 grudnia 2015 r. JSW porozumiała się ze swoimi
obligatariuszami ws. uzgodnienia scenariusza restrukturyzacji zadłużenia i zawarcia umowy restrukturyzacyjnej do 30 czerwca 2016 r. Dało to firmie siedem miesięcy na wypracowanie umowy restruktu-
ryzacyjnej – w tym czasie m.in. obligatariusze zobowiązali się do dalszego powstrzymywania od wykonania swoich praw, wynikających z możliwości żądania wcześniejszego wykupu obligacji spółki.
W ubiegłym tygodniu JSW podała, że jej strata netto za ubiegły rok przekroczyła 3,1 mld zł; na wynik
w znacznym stopniu wpływają odpisy na majątku dokonane na ponad 2,83 mld zł. Chodzi o odpisy aktualizujące, dotyczące aktualizacji majątku w segmencie
węglowym, koksowym i energetycznym. [źródło: nettg.pl]
– To jedna z najpoważniejszych prac na tym etapie głębienia, wymagająca zgrania wielu detali tak, aby koń-
cowa betonacja przebiegła bez przeszkód. Co prawda w tego typu pracach mamy spore doświadczenie, ale
budowa każdego wlotu jest wyjątkowa. Prace projektowe trwały dość długo, ponieważ trzeba było uwzględnić
nowe dane geometryczne i aktualne założenia JSW, dotyczące przeznaczenia szybu – wyjaśnia Daniel Wowra,
dyrektor ds. robót szybowych 1 Bzie (Kopex-PBSz SA).
Wcześniejsze prace, służące udostępnieniu złoża, prowadzono od strony obszaru macierzystego Ruchu Zofiówka. Było to drążenie szeregu wyrobisk, które miały
połączyć położone 900 m pod ziemią chodniki tej kopalni
z – sięgającym 200 m niżej – nowym szybem. Ostatnim
etapem tych prac było wydrążenie przekopu do szybu 1
Bzie, z którym właśnie połączono szyb. [źródło: nettg.pl]
J A S T R Z Ę B S K A S PÓŁK A WĘGLOWA
Kluczowe połączenie
wiadomości z kraju
S
zyb 1 Bzie jest już połączony z wyrobiskami Ruchu
Zofiówka. Do zbicia z przekopem do szybu 1 Bzie
doszło na głębokości około 1113 m. W efekcie tej inwestycji Zofiówka zyska niezbędne połączenie wentylacyjne, dzięki któremu będzie można bez zakłóceń
prowadzić prace przygotowawcze, a szczególnie eksploatacyjne w partii N pokładu 505/1, gdzie już w połowie 2017 r. ma ruszyć eksploatacja pierwszej ściany
– podało we wtorek (22 marca) biuro prasowe JSW.
Aktualnie w szybie trwają prace nad wykonaniem
wlotu na poziomie 1110 i obejścia szybu czyli tzw.
beczki (nazwa pochodzi od kształtu wlotu).
K R A KÓW
PR AWO
Nagrody rozdane
Deputaty na koszt państwa?
25
P
lutego br. podczas gali konkursowej XXV Szkoły Eksploatacji Podziemnej w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie ogłoszone zostały wyniki konkursów Bezpieczna Kopalnia i Górniczy Sukces Roku.
Za najbezpieczniejszą w 2015 r. uznano kopalnię „Jankowice”. Drugie miejsce ex
aequo zajęły kopalnie „Brzeszcze” i „Bolesław Śmiały”. Natomiast miejsce trzecie (także ex aequo) „Pokój” i „Chwałowice”. Jury przyznało dwa wyróżnienia, które trafią do
ZG Siltech i Eko Plus. W kategorii kopalń rud miedzi nagrody nie przyznano.
Konkurs organizowany jest przez Wyższy Urząd Górniczy, Fundację Bezpieczne Górnictwo im. prof. Wacława Cybulskiego oraz SEP.
W konkursie Górniczy Sukces Roku, organizowanym od siedmiu lat przez Górniczą
Izbę Przemysłowo-Handlową i SEP, Osobowością Roku został prof. dr hab. inż. Wacław
Trutwin. Nagrodę przyznano za całokształt działalności o szczególnym znaczeniu dla
polskiego górnictwa.
[źródło: nettg.pl]
onad 120 tysięcy podpisów pod obywatelskim projektem ustawy, dotyczącej deputatu węglowego dla emerytów, wyruszyło wraz z delegacją związkowców z ZZG w Polsce, do Warszawy. Paczki wraz z projektem trafiły do Kancelarii Sejmu. Obywatelski projekt nowelizacji ustawy gwarantuje wszystkim emerytom górniczym otrzymywanie deputatu węglowego z budżetu państwa. Jeżeli projekt ustawy zostanie wniesiony zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 2,
art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ust. 2 ustawy o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej
przez obywateli, Marszałek Sejmu kieruje projekt ustawy do pierwszego czytania
w Sejmie i zawiadamia o tym pełnomocnika komitetu. Pierwsze czytanie projektu ustawy na posiedzeniu Sejmu przeprowadza się w terminie 3 miesięcy od daty
wniesienia projektu ustawy do Marszałka Sejmu.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
7
RZĄD
Tobiszowski zamiast Kowalczyka
B
eata Szydło powołała Grzegorza Tobiszowskiego na stanowisko pełnomocnika rządu ds. restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego. Pełniący dotychczas tę funkcję wiceminister energii Wojciech Kowalczyk zajmie się pionem analiz
ekonomicznych i polityką właścicielską, a także zadaniami z zakresu efektywności
gospodarczej spółek skarbu państwa, nadzorowanych przez Ministerstwo Energii.
Ta zmiana organizacyjna związana jest z procesem powstawania struktury Ministerstwa Energii.
Od 1 kwietnia 2016 r. do kompetencji resortu dojdą zadania związane z wykonywaniem nadzoru właścicielskiego nad spółkami energetycznymi, a w lipcu również
nad spółkami gazowymi i paliwowymi. Jak wyjaśnia resort, konieczne jest powo-
łanie departamentu analiz ekonomicznych i polityki
właścicielskiej, którego tworzeniem zajmie się, już
jako podsekretarz stanu, Wojciech Kowalczyk.
– Składając wniosek do Pani Premier uznałem, że
zmiana na tym stanowisku posłuży doprecyzowaniu
kompetencji kierownictwa resortu – powiedział szef resortu energii Krzysztof Tchórzewski. – Minister Grzegorz Tobiszowski, który prowadzi konsultacje ze stroną górniczą, będzie miał pełny zakres kompetencji w tej dziedzinie. Formuła finansowa Polskiej
Grupy Górniczej jest już przygotowana, inwestorzy są w procesie, dlatego uznałem, że
czas na nowe zadania dla ministra Wojciecha Kowalczyka – dodał.
P S ZC Z YN A
Mieszkańcy i radni przeciw kopalni
P
olska grupa kapitałowa ECI chce eksploatować złoża węgla kamiennego zalegające pod Pszczyną, Kobiórem i Bojszowami. Kopalnię ma wybudować jej spółka
Studzienice. Jednak przeciw inwestycji są zarówno mieszkańcy pszczyńskiego sołectwa Studzienice, jak i sołectwa Jankowice.
Mieszkańcy obawiają się degradacji środowiska, szkód na powierzchni oraz utraty walorów turystycznych gminy. Inwestor uspokaja, że zamierza prowadzić wydobycie jedynie pod lasami, a nie zabudowaniami. Deklaruje m.in. stworzenie filarów
ochronnych m.in. pod pszczyńskim rezerwatem żubrów oraz opracowanie, wspólnie
z leśnikami, takiego planu, który zminimalizuje szkody w lasach.
Mieszkańców Studzienic i Jankowic wsparli radni Pszczyny, którzy jednogłośnie przyjęli negatywne stanowisko wobec planu budowy na terenie gminy nowej kopalni węgla ka-
miennego. Inwestor – spółka z grupy kapitałowej ECI – nie rezygnuje z projektu; zapowiada dialog z mieszkańcami i zminimalizowanie wpływu eksploatacji na środowisko.
Grupa ECI realizuje głównie projekty w sektorze nieruchomości biurowych. Wśród
najbardziej znanych obiektów wymienić można budynki Alma, Antares, Cirrus, New
City i NC2 zlokalizowane w Warszawie w centrum biznesowej dzielnicy Mokotów.
Dodatkowo Spółka prowadziła również inwestycje w sektorze nieruchomości logistycznych oraz wystawienniczych.
Grupa ECI chce jednak wyjść poza obszar dotychczasowego, biznesowego zainteresowania. Chce zbudować dwie kopalnie. W Mysłowicach – Brzezinkę oraz wspomnianą
kopalnię Studzienice pod Pszczyną. Wydobywająca ok. 3 mln ton węgla rocznie kopalnia Studzienice miałaby ruszyć w 2020 roku i zatrudnić nawet 1,5 tys. osób. [źródło: nettg.pl]
Blisko wielkiej fuzji
17
marca 2016 roku spółka celowa TDJ S.A., dominującego akcjonariusza FAMUR S.A., zawarła
z Krzysztofem Jędrzejewskim, większościowym akcjonariuszem Kopex S.A umowę warunkową nabycia
kontrolnego pakietu akcji Kopex S.A. FAMUR otrzymał też informację, że będzie mógł wejść w prawa
wynikające z powyższej umowy.
Zawarcie umowy uzależnione jest m.in. pozytywnych wyników Due Dilligence, restrukturyzacji finansowania Grupy Kapitałowej Kopex oraz otrzymania
od Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zgody na koncentrację.
– Mam nadzieję, że biorąc pod uwagę trudną sytuację sektora, podjęcie kluczowych decyzji ze strony wierzycieli Kopex oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zostanie zrealizowane jak najszybciej, z uwzględnieniem obecnych warunków rynkowych. Jest to absolutnie kluczowe dla powodzenia całe-
go procesu. Jeśli harmonogram będzie przebiegać zgodnie z naszymi oczekiwaniami, mamy szansę przeprowadzić transakcję w sierpniu, a pierwsze efekty współpracy powinny być widoczne już w momencie formalnego
przejęcia przez FAMUR kontroli nad Kopexem – mówi
Mirosław Bendzera, Prezes Zarządu FAMUR S.A.
Ta transakcja jest efektem, m.in. kiepskich wyników
Kopex za rok 2015. W minionym roku grupa Kopex odnotowała 497,6 mln zł straty netto przypadającej akcjonariuszom jednostki dominującej przy przychodach ponad 1,09 mld złotych. Strata operacyjna obej-
mująca dokonane w ciężar wyniku odpisy na aktywa
niefinansowe wyniosła prawie 440 mln zł, a EBITDA
– po uwzględnieniu tych odpisów w wysokości 368
mln zł – wyniosła minus 287 mln zł.
– To najważniejszy moment w dotychczasowej historii spółek Famur i Kopex. Przed nami okres, który
może przynieść wiele korzyści. To szansa na stabilizację oraz znakomita baza dla rozwoju obu firm, a przez
to także całego Śląska. Połączone spółki stanowiłyby
jedną z większych firm przemysłowych w Polsce, która z pewnością mogłaby dołączyć do grupy championów narodowych, których tworzenie jest promowane
w planie ministra Morawieckiego. Z tej perspektywy
jeszcze bardziej realne stanie się podbijanie rynków
światowych „Polskim Kombajnem Górniczym” i innymi produktami, z których jako polscy producenci jesteśmy znani już od wielu lat. Chciałbym, aby przyszłe połączenie potencjałów było wspólnym dziełem akcjonariuszy i pracowników spółek Famur i Kopex – mówi
prezes zarządu Famur S.A.
wiadomości z kraju
ZAPLECZE GÓRNICZE
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
wiadomości
8
k a z ac h s ta n
7 tysięcy firm sektora publicznego do prywatyzacji!
T
akie hasło przyświecało ambasadorowi Kazachstanu w Polsce Erikowi Utembajewowi, który zachęcał polskich inwestorów do uczestnictwa w tym procesie.
Plany są szerokie, bo w ciągu najbliższej dekady Kazachstan zamierza osiągnąć coroczny wzrost gospodarki na poziomie 5 proc., dwukrotnie w porównaniu z r poziomem z roku 2015 zwiększyć eksport towarów przetworzonych, a także utworzyć ponad 660 tysięcy nowych miejsc pracy.
Utembajew podkreśla, że doskonałą płaszczyzną współpracy posko-kazachskiej
jest przemysł wydobywczy. Pod tym względem potencjał Kazachstanu jest imponujący. Kraj ten zajmuje bowiem 6 miejsce na świcie pod względem rezerw zasobów
naturalnych, posiadając 99 pierwiastków chemicznych ze 110 widniejących na tablicy Mendelejewa. Jest na pierwszym miejscu w świecie pod względem rezerw cynku,
wolframu i barytu, drugim jeśli chodzi o rezerwy uranu, srebra, ołowiu, na ósmym
pod względem rezerw węgla, dziewiątym – ropy naftowej.
USA
AUSTR ALIA
Trump w obronie węgla
Przedsiębiorczy
Pan Simpkins
K
wiadomości ze świata
Nie bez znaczenia jest fakt, że 30 listopada 2015 r. Kazachstan został członkiem
Światowej Organizacji Handlu.
andydat Republikanów w wyborach na prezydenta USA, Donald Trump, podczas wiecu wyborczego w Dayton w stanie Ohio opowiedział się po stronie przemysłu węglowego. Znany biznesmen ustosunkował się do nowych przepisów federalnej Agencji Ochrony Środowiska (EPA), będących częścią Planu
Czystej Energii. Przepisy te wprowadzają obniżenie
do 2030 r. emisji dwutlenku węgla o 32 proc. w stosunku do poziomu z 2005 r, a to oznacza zamknięcie
wielu elektrowni węglowych. Trzeba pamiętać, że sytuacja górników w USA jest już wystarczająco trudna
z powodu nadpodaży i spadających cen węgla. Tylko
w zeszłym roku w przemyśle górniczym zlikwidowano 7,5 tys. miejsc pracy, a od 2012 r. w USA bankructwo ogłosiły 42 spółki węglowe.
Ohio jest jednym z 24 stanów USA, które zaskarżyły Plan Czystej Energii do sądu federalnego.
C Z E C HY
Czeski rząd nie da kasy
M
inister przemysłu Jan Mladek oświadczył,
w związku z domysłami jakie pojawiły się po
objęciu większościowego pakietu akcji spółki węglowej OKD przez brytyjskie konsorcjum AHG, że czeski
rząd nie przeznaczy na ratowanie górnictwa węgla kamiennego ani korony. Państwo może finansować jedynie kwestie socjalne, związane ze zwolnieniami grupowymi, ponieważ rząd czeski jest zdania, że ogłoszenie
upadłości OKD jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem.
Stanowisku temu sprzeciwiają się samorządowcy ze Śląska i Moraw, powołując się na… rozwiązania polskie.
– Tam państwo w ciągu trzech lat dołożyło do przynoszącej straty eksploatacji węgla 900 mln zł., to jest
ok. 5 mld koron. Takie posunięcie z pewnością przyniosłoby konkretne efekty również w naszych warunkach – zauważył Miroslav Novak, hetman okręgu ślą-
sko-morawskiego. Dodał, że sektor górniczy odprowadza rocznie do budżetu państwa kilka miliardów
koron z podatków i składek.
Sytuację komplikują jeszcze Brytyjczycy, posiadający obecnie większość udziałów w NWR. Spółki
Ashmore Investment, Gramercy Funds Management
i M&G Investment przez dwa ostatnie lata odprowadziły do budżetu państwa czeskiego dwa miliardy
koron, pomagając zredukować zadłużenie OKD i zaciągając nowe kredyty.
Mimo to, porozumienia co do przyszłości kopalń
w Czechach, pomiędzy państwem, związkowcami i nowymi właścicielami nie widać.
J
ak podaje „Sydney Morning Hererd” – ubiegłoroczna oficjalna wizyta w Polsce nie wyjdzie na
dobre deputowanemu australijskiego parlamentu, Lukowi Simpkinsowi. Oficjalnym celem podróży, finansowanej ze środków publicznych, było zapoznanie się Australijczyków ze stanem dwustronnych stosunków gospodarczych. Wizyta przebiegła dobrze i deputowani, także na koszt podatnika, powrócili do domu. Tymczasem okazało się, że
w czasie pobytu w Polsce Luke Simpkins odwiedził także firmę Prairie Mining, która chce wybudować kopalnię węgla kamiennego w sąsiedztwie
Lubelskiego Węgla Bogdanka i... której jest udziałowcem. W swoim raporcie z podróży parlamentarzysta chwalił sukcesy Prairie Mining i sugerował,
że projekt inwestycyjny tej spółki w okolicach Lublina ma aprobatę polskich lokalnych polityków.
Koszt siedmiodniowej podróży wyniósł 5000 dolarów. Rzecznik Simpkinsa stwierdził, że „Pan Simpkins odwiedził potencjalną lokalizację kopalni,
jako część czterodniowej wizyty, mającej na celu
przyglądnięcie się biznesowi Zachodniej Australii
w Polsce. W raporcie nie wspomniał o posiadaniu
udziałów firmy Praire, ponieważ informacja o nich
jest dostępna publicznie w rejestrze interesów
członków parlamentu".
Skandal z udziałem Simpkinsa jest drugą aferą
związana z podróżami rządzącej obecnie koalicji.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
9
W Ę G LO KO K S E N E RG I A
Cztery miesiące do półmaratonu
11
kwietnia ruszyła kolejna tura treningów biegowych, przygotowujących zawodników do II Rudzkiego Półmaratonu Industrialnego, który odbędzie
się 6 sierpnia. W tym roku w organizację rudzkiego półmaratonu włączyła się firma Węglokoks Energia, która wspierając tę cenną inicjatywę, chce promować ideę
Ciepła Systemowego i likwidację „niskiej emisji”, lecz również realizuje w ten sposób misję wspierania sportu w lokalnych społecznościach.
Udział w imprezie zadeklarowało już teraz ponad 300 osób.Trasa biegu została poprowadzona na 7 km pętli i posiadać będzie atest Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. Organizatorzy imprezy przygotowali również dodatkowe atrakcje. Jedną z nich
będzie… bieg na szpilkach. Pierwsza edycja Rudzkiego Półmaratonu Industrialnego odbyła się 1 sierpnia 2015 r. Zawody ukończyło ponad 1 100 osób, z czego blisko
850 przebiegło pełny dystans. Nie zabrakło zawodników z innych miast województwa śląskiego, z Krakowa, Wrocławia, Warszawy, Poznania oraz Łodzi. Wystartowali nawet zawodnicy z Kenii, Ukrainy, Niemiec, Rosji, Holandii, Mołdawii i Węgier. Na
dystansie półmaratońskim najlepsi okazali się Kenijczycy. [źródło: własne]
H U TA Ł A B Ę DY
WĘGLOKOKS
Rury z całego świata w Düsseldorfie
Krok w kierunku
konsolidacji
W
12
wej. Ich pozycję i popularność w branży potwierdza
chociażby rosnąca z edycji na edycję liczba wystawców i zwiedzających targi. Ostatnia edycja targów
w 2014 roku osiągnęła rekordową liczbę wystawców. Podczas pięciu dni targowych, 2543 firmy prezentowały swoje produkty 72 tysiącom profesjonalistów z branży.
[źródło: własne]
W Ę G LO KO K S
Nagrody dla regionalnych liderów eksportu
W
ęglokoks S.A. otrzymał wyróżnienie w konkursie
ORŁY EKSPORTU Województwa Śląskiego, przyznane przez dziennik Rzeczpospolita oraz Partnerów
Programu Rozwoju Eksportu. Uroczyste wręczenie nagród, połączone z okolicznościową konferencją, odbyło się 5 kwietnia 2016 r. w Katowicach.
Podczas wydarzenia uhonorowani zostali przedsiębiorcy działający w poszczególnych kategoriach konkursu: najlepszy eksporter, najdynamiczniejszy eksporter, innowacyjny produkt eksportu, eksportowy
produkt i osobowość eksportu. W tej ostatniej kate-
gorii został wyróżniony Artur Tomasik, Prezes Zarządu Górnośląskiego Towarzystwa Lotniczego S.A., który zarządza Międzynarodowym Portem Lotniczym Katowice w Pyrzowicach. WĘGLOKOKS S.A. jest największym udziałowcem GTL S.A.
Regionalne Orły Eksportu to ogólnopolski cykl wydarzeń, który ma na celu promocję eksportu i tematów
z nim związanych, poprzez omówienie najciekawszych
kierunków zbytu, wskazanie sektorów z największym
potencjałem eksportowym oraz wyłonienie i nagrodzenie regionalnych liderów eksportu. [źródło: własne]
kwietnia 2016 r. pomiędzy Węglokoks S.A.
a Ferrum S.A. został podpisany list intencyjny, którego przedmiotem jest chęć współpracy i zamiar zainicjowania oraz prowadzenia prac
w celu przeprowadzenia analiz możliwych scenariuszy konsolidacji sektora przetwórstwa stali
w Polsce, przy wykorzystaniu aktywów pozostających w posiadaniu obu firm i powiązanych z nimi
grup kapitałowych.
Sytuacja rynkowa wymusza prowadzenie działań dostosowawczych, mających na celu poprawę
konkurencyjności podmiotów działających na rynku stalowym. Konsolidacja wybranych aktywów
obu firm działających w segmencie przetwórstwa
stali pozwoli na lepsze wykorzystanie ich potencjału produkcyjnego, optymalizację zakupów materiałów do produkcji i współpracę przy sprzedaży
produktów.
[źródło: własne]
wiadomości z Grupy
dniach 4–8 kwietnia 2016 r. w Düsseldorfie
w Niemczech odbyły się Międzynarodowe Targi
dla Przemysłu Rur – TUBE 2016. HUTA ŁABĘDY S.A. po
raz pierwszy wzięła udział w tym prestiżowym, branżowym wydarzeniu, prezentując swoją ofertę, głównie
kształtowników zimno giętych zamkniętych oraz rur ze
szwem produkowanych na nowym Wydziale Rur.
Targi TUBE (organizowane łacznie z Międzynarodowymi Targami dla Przemysłu Kabli i Drutu - WIRE
2016) to największa taka impreza w Europie i jedna
z największych na świecie. Odbywają się co 2 lata,
zawsze na początku kwietnia. W kilku targowych
halach można zobaczyć firmy z całego świata, zapoznać się z ich asortymentem produkcji oraz zobaczyć najnowsze osiągnięcia i oferty branży ruro-
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
wiadomości
10
h u ta p o kó j
Dzień Hutnika w grupie kapitałowej HUTA POKÓJ
4
wiadomości z Grupy
maja w grupie kapitałowej HUTA POKÓJ świętowano Dzień Hutnika. To ważny dzień również dla
całego miasta, którego władze i społeczność sympatyzują z tym zakładem pracy.
Obchody zaczęły się od tradycyjnego przemarszu
Hutników i gości ulicami Nowego Bytomia (dzielnicy,
w której mieści się HUTA POKÓJ) do kościoła, w którym odbyła się msza święta w intencji Wielkiej Rodziny Hutniczej.
Jubilaci – wieloletni pracownicy grupy kapitałowej oraz liczni goście rozpoczęli biesiadowanie przy
śląskim obiedzie i muzyce. Poprzedziło je wystąpienie Henryka Sławika, Prezesa Zarządu i Dyrektora Naczelnego HUTY POKÓJ oraz dekoracja pracowników
z najdłuższym stażem pacy zawodowej. W sposób
szczególny doceniono osiągnięcia zawodowe sześciu
pracowników grupy kapitałowej, nadając im odznakę
Zasłużony Pracownik Huty Pokój – najwyższe wyróż-
nienie w firmie. Za wieloletnią pracę nagrodzonych
zostało również 182 jubilatów, w tym 48 pań.
Prezes Henryk Sławik podkreślił w swoim wystąpieniu, że HUTA POKÓJ jest finansowo bezpieczna. „Było to możliwe dzięki naszej wspólnej rzetelnej pracy, zrozumienia sytuacji i konsekwentnej strategii oraz co najmniej – dwóm osobom.” Tu wymienił i podziękował Jerzemu Podsiadło, Prezesowi Zarządu Węglokoksu, który podjął decyzje biznesowe,
oraz Grzegorzowi Tobiszowskiemu, Wiceministrowi Energii i Sekretarzowi Stanu, który podjął decyzje polityczne.
Henryk Sławik zapewnił, że wyniki finansowe HUTY
POKÓJ są dobre, a grupy kapitałowej stabilne. Wspominał również o zrealizowanym w całości pierwszym
etapie inwestycji w segmencie konstrukcji stalowych
oraz przedstawił optymistyczne perspektywy rozwoju hutnictwa na Śląsku. Szerzej o tych planach i pro-
jekcie Śląskie Huty Stali opowiedział obecny na uroczystościach Minister Grzegorz Tobiszowski.
Po południu rozpoczął się festyn Rodziny Hutniczej
z licznymi atrakcjami dla (naj)młodszych i starszych
gości. Największym powodzeniem cieszyły się chyba ślónskie kreple przygotowane dla każdego uczestnika imprezy.
O Ś R O D E K W Y POCZ Y NK I I R E K R E ACJ I V E NUS s p. z o. o.
Czynne cały rok – zapraszamy!
O
środek Wypoczynku i Rekreacji Venus Sp. z o.o. – położony jest bezpośrednio
przy sosnowym lesie i piaszczystej plaży (ok. 50–100 m) w nadmorskiej miejscowości Mrzeżyno – ok. 20 km na zachód od Kołobrzegu.
Ośrodek wyposażony jest w pokoje 2, 3, 4– osobowe standard, apartamenty
i pokoje jedno i dwuosobowe LUX bez balkonu z możliwością połączenia dwóch
pokoi dwuosobowych w studio.
Ośrodek Wypoczynku i Rekreacji Venus Sp. z o.o.
ul. Bursztynowa 6, 72-330 Mrzeżyno
tel.: +48 91 38 66 230, kom.: +48 91 38 66 171
kom.: +48 605 886 448
[email protected]
[email protected]
www.spa-venus.pl
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Jerzy Podsiadło
– Menedżer 25-lecia na Śląsku
11
W Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach, 26 lutego 2016 r. odbyła się Uroczysta Gala Śląskiego
Stowarzyszenia Menedżerów, podczas której wyróżniono najlepszych menedżerów i firmy
na Śląsku
uroczysta
kwentną rozbudowę bazy lotniskowej w Międzynarodowym
Porcie Lotniczym w Pyrzowicach, systematyczny wzrost ilości przewozów pasażerskich i cargo w okresie ostatniej dekady, a także za dobre wyniki techniczno-ekonomiczne.
W uzasadnieniu do tego wyróżnienia podkreślono, że pyrzowicki port w 2015 r. obsłużył ponad 3 mln podróżnych,
oferując siatkę połączeń regularnych i czarterowych, obejmującą 95 tras. W ostatnich latach GTL S.A. z powodzeniem realizowało projekty w ramach największego w historii lotniska programu rozbudowy infrastruktury o łącznej wartości prawie
500 mln zł.
Historia Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów sięga początków lat 90-tych ub. wieku. Zespół inicjatywny zaczął działać w 1991 roku. Jego
członkowie byli wówczas słuchaczami studiów podyplomowych w Katowickiej Szkole Menedżerów. Potem utworzono Stowarzyszenie Absolwentów Katowickiej Szkoły
Menedżerów, które w 1997 przekształciło się w Śląskie
Stowarzyszenie Menedżerów. Główne kierunki działania Stowarzyszenia, to integracja regionalnego środowiska menedżerskiego w kierunku bardziej produktywnego rozwoju gospodarki regionu, organizacja wielu
konferencji, seminariów i prezentacja w zakresie
aktualnych problemów w gospodarce – szczególnie nowoczesnego zarządzania.
Emil Różański
gala
T
ytuł „Menedżera 25-lecia na Śląsku” otrzymał Jerzy
Podsiadło, prezes zarządu Węglokoks S.A. Wyróżnienie „Firma 25-lecia na Śląsku” otrzymało Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A., którego Węglokoks
S.A. jest większościowym udziałowcem.
– Promujemy indywidualne osiągnięcia menedżerów i firm – szczególnie w innowacyjnym podejściu do biznesu – organizując od 14 lat
konkurs „Sukces na Śląsku”, wyróżniając najlepszych menedżerów i firmy tytułami – Menedżer Roku na Śląsku, Firma Roku na Śląsku czy
Innowacyjna Firma Roku na Śląsku – wyjaśnia Tomasz Jachimowicz, prezes zarządu Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów.
Nagradzając Jerzego Podsiadłę tytułem „Menedżera 25-lecia na Śląsku” brano pod uwagę takie kryteria jak przebieg
dotychczasowej kariery zawodowej, najwyższe kwalifikacje
menedżerskie, stały innowacyjny rozwój kierowanej firmy
oraz działalność społeczną w środowisku menedżerskim.
– Jerzy Podsiadło w czasie swojej przeszło 40 letniej pracy zawodowej dał się poznać jako doskonały strateg i menedżer podejmujący się rozwiązywaniu nowych trudnych wyzwań. Zawsze życzliwy
i koleżeński, udziela się aktywnie w organizacjach gospodarczych
np. w Regionalnej Izbie Gospodarczej. Od roku 2009 jest
członkiem honorowym Śląskiego Stowarzyszenia Menedżerów – napisano w uzasadnieniu wyróżnienia.
W rekomendacji do tytułu „Menedżer 25-lecia na Śląsku” przedstawionej przez Regionalną Izbę Gospodarczą w Katowicach, podkreślono m.in., że Jerzy Podsiadło stworzył silną grupę
biznesową generującą możliwie największy do uzyskania efekt synergii. Grupa Kapitałowa Węglokoks wypracowała pozycję jednego z czołowych europejskich dostawców paliw stałych, a jej znak firmowy stał się wizytówką polskiego węgla na świecie – czytamy w rekomendacji RIG.
Wśród wyróżnionych firm, które odegrały ważną rolę w procesie rozwoju regionalnej logistyki biznesowej znalazło się także Górnośląskie Towarzystwo Lotnicze S.A., którego Węglokoks S.A. jest
większościowym udziałowcem, a Jerzy Podsiadło
przewodniczącym Rady Nadzorczej. Przedsiębiorstwo otrzymało wyróżnienie „Firma 25-lecia na
Śląsku”. Nagrodę dla GTL przyznano za konse-
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
jubileusz
12
Grupa Kapitałowa Węglokoks
65 lat Węglokoksu
i 5 lat Grupy Węglokoks
Początki
Koordynacją rozwoju górnictwa węglowego w krajach socjalistycznych zajmowała się – utworzona w 1949 roku
– Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, w ramach której działała tzw. Komisja Węglowa.
W pierwszych latach powojennych
sprzedażą polskiego węgla za granicę
zajmowało się Biuro Eksportowe Centrali Zbytu Węgla, będące od roku 1946,
generalnym dystrybutorem paliw stałych w Polsce.
W latach 1950–1957 Ministerstwo
Handlu Zagranicznego powołało do
życia 30 central handlu zagranicznego, które uzyskały monopol na wywóz
towarów z Polski. Z dniem 31 grudnia
1951 roku wśród nich, znalazła się katowicka Centrala Handlu Zagranicznego Węglokoks, która powstała poprzez
usamodzielnienie Biura Eksportowego
CZW. W przedsiębiorstwie było wówczas pięć głównych działów: obrotu towarowego, finansowy, rynków zachodnich, wschodnich oraz placówki zagraniczne w Paryżu, Sztokholmie, Wiedniu, Genui, Berlinie, Hamburgu i Buenos Aires. Z chwilą powstania, Węglokoks zatrudniał 60 pracowników
i otrzymał nową siedzibę przy ulicy
Armii Czerwonej 119 (dziś Aleja Korfantego), w dawnym budynku dyrekcji
Zakładów Hohenlohego.
Rozwój
Lata 60. to dekada ropy naftowej.
Taki stan rzeczy spowodował stopniowe zmniejszenie produkcji węgla we
Wspólnocie Europejskiej. Spadek zapotrzebowania i cen pociągnął za sobą
ograniczanie inwestycji w górnictwie
węglowym, zamykanie kopalń i stopniową redukcję załóg. Jednocześnie
jednak, zbyt szybka likwidacja kopalń
spowodowała w wielu krajach kłopoty
z zaopatrzeniem w paliwo. Szczególnie poszukiwany stał się węgiel koksujący, którego nie można było zastąpić
produktami otrzymywanymi z ropy
naftowej.
Od 1964 r. dla polskiego eksportu
węgla zaczął się więc okres rozkwitu,
do czego w istotnej mierze przyczyniło się poszerzenie oferty Weglokoksu
właśnie o węgiel koksujący z Rybnickiego Okręgu Węglowego. W latach 60.
struktura organizacyjna firmy ugruntowała się już na dobre. Coraz lepsza
organizacja biur handlowych sprawiała, że węgiel z Polski trafiał na chłonne rynki Afryki, Azji (np. do Japonii)
oraz Ameryki Południowej.
Światowy potentat
Na początku lat 70. świat coraz bardziej uzależniał się od ropy naftowej,
z której wytwarzano już połowę energii. Z roku na rok przybywało pojazdów mechanicznych i póki co, nikt nie
przejmował się jeszcze kosztami paliwa. Nagle, nieomal z dnia na dzień, ten
piękny sen przerodził się w koszmar.
17 października 1973 r., arabscy członkowie OPEC zadecydowali wstrzymać
handel ropą naftową z USA i krajami Europy Zachodniej, popierającymi Izrael w wojnie z Egiptem. W USA
cena baryłki skoczyła o 600 proc., wywołując szok i niedowierzanie. Świat
po raz pierwszy zrozumiał jak bardzo
jest uzależniony od energii i jakie zna-
czenie ma rozsądne nią gospodarowanie. Wegiel wrócił do łask w wielkim stylu, a na rynkach pogrążonych
w kryzysie naftowym zaczął panować
„polski król węgiel”. Węglokoks „wdarł
się” nawet na chroniony przed importem tego surowca teren USA, stając się
największą w świecie firmą handlującą
węglem i koksem. Pod koniec dekady
wydobycie węgla kamiennego w Polsce
przekroczyło 200 mln ton, a jego eksport po raz pierwszy przekroczył poziom 40 mln ton.
Ciężkie czasy
Na przełomie lat 70. i 80. kraj popadał jednak w coraz większy chaos. Dla władzy było jasne, że bez węgla polska gospodarka dosłownie się
„rozleci”. Wpływy walutowe były bowiem dla niej kluczowe, szczególnie
w sytuacjach kryzysowych, jak na początku lat 80. A warto wiedzieć, że
udział wpływów dewizowych z eksportu węgla sięgał 20 proc. Sytuacja
wymagała nadzwyczajnych działań,
bowiem z powodu spadku produkcji,
eksport węgla zmniejszał się lawinowo – do 31 mln ton w 1980 r. i zaledwie 15 mln ton w 1981 r. To oznaczało katastrofę – a nagłe „wypadnięcie”
z rynku mogło wywołać panikę u odbiorców. Pomimo coraz gorszego stanu polskiego górnictwa eksport węgla rozwijał się jednak w latach 80.,
po części dlatego, że „zwijać się” zaczęło górnictwo węglowe w Europie
Zachodniej, jednak przede wszystkim dzięki nieprzeciętnym kompetencjom i zaangażowaniu pracowników Węglokoksu. Oprócz wielu dra-
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
matycznych wydarzeń tej dekady, lata
80. przyniosły też momenty radosne.
Bez wątpienia do takich chwil należała przeprowadzka do nowej siedziby – dzisiaj jednej z najbardziej charakterystycznych katowickich budowli – biurowców przy ul. Mickiewicza.
Stało się to w 1982 roku. Wieżowce
zaprojektowane zostały przez jugosłowiańskiego architekta Georga Gruićicia i przez lata były najwyższymi budynkami w Katowicach.
W stronę Grupy
Rok 2011 był szczególnym okresem w historii Węglokoksu. Był to rok jubileuszowy, pełen uroczystości, spotkań, wspomnień, ale – jak to przy takiej okazji
bywa – również rozliczeń i podsumowań. Obchodów jubileuszu 60-lecia dopełniła uroczysta gala, która odbyła się
17 listopada 2011 r., w zabytkowym szybie Wilson.
Rok 2011 był istotny również z innego ważnego powodu. Po sześćdziesięciu latach dźwigania na własnych barkach odpowiedzialności za eksport polskiego węgla – w obliczu globalnej dekoniunktury na ten surowiec – w Węglokoksie, podjęto decyzje mające na
celu nie tylko ratowanie rynkowej pozycji spółki, ale – wbrew czarnym przepowiedniom – jej dynamiczny rozwój,
a także realne wsparcie całego sektora górniczego. Strategia Rozwoju Węglokoksu na lata 2010–2015, zakładała
między innymi znaczące rozszerzenie
oferty towarów i usług dla firm wydobywczych oraz energetyki, a także bezpośrednie zaangażowanie się w wydobycie, z jednoczesnym utrzymaniem
wiodącej pozycji w eksporcie polskiego węgla. Stworzenie własnego zaplecza surowcowego dywersyfikujące działalność spółki, miało stać się częścią naturalnego procesu dostosowania do realiów współczesnego rynku. Podsumo-
wując ten ostatni okres można z całą
odpowiedzialnością uznać, że Strategia Rozwoju na lata 2010–2015 została zrealizowana z pełnym sukcesem.
Nowa strategia
W filozofii zakładającej kontrolowanie
całego łańcucha działań rynkowych
związanych z węglem – od wydobycia,
poprzez dostawy i usługi wspierające
branżę, aż po handel krajowy i zagraniczny – kluczowe znaczenie uzyskał
proces tworzenia Grupy Kapitałowej
zapoczątkowany we wrześniu 2011 roku,
a więc niejako w przeddzień 60 rocznicy powstania Węglokoksu, poprzez zakup gliwickiej Huty Łabędy S.A.
Dzisiaj, po pięciu latach od tego momentu, Węglokoks z dumą prezentuje światu dynamicznie rozwijający się
holding, składający się z szeregu spółek,
połączonych łańcuchem wspólnych wartości i celów.
Tak więc, po 65 latach funkcjonowania, jeden z filarów polskiej gospodarki – Węglokoks S.A., wciąż podejmuje
nowe, ambitne wyzwania, które mają
na celu rozwój trzech głównych gałęzi
grupy: górnictwo, hutnictwo i energetykę cieplną. W Węglokoksie wierzymy
bowiem, że zdywersyfikowana działalność jest lepsza niż wąska specjalizacja,
a wizje i strategie należy budować z myślą o następnych pokoleniach.
Po transformacji
W 1990 r., w wyniku dokonanej demonopolizacji handlu, Węglokoks utracił
pozycję wyłącznego eksportera paliw
stałych. Nowa rzeczywistość gospodarcza stworzyła jednak warunki do szerokiej dywersyfikacji działalności gospodarczej, co Węglokoks natychmiast
wykorzystał. W 1996 r. firma stała się
leasingodawcą maszyn i sprzętu górniczego dla kopalń. Jednak prawdziwym „strzałem w dziesiątkę” okazał
się udział w tworzeniu operatora sieci
telefonii komórkowej Polkomtel. Zakup nieco ponad 4 proc. akcji, okazał się w następnych latach świetną inwestycją, dającą każdego roku
spory zastrzyk gotówki. Równie udany był udział w powstaniu Górnośląskiego Towarzystwa Lotniczego S.A.,
firmy zarządzającej lotniskiem w Pyrzowicach.
Węglokoks był zawsze wiarygodnym partnerem dla rynku finansowego – przy obrotach kilku miliardów
złotych rocznie, przez całe lata 90.,
plasował się na czołowych miejscach
rankingów polskich firm, nie wspominając o rankingach największych eksporterów. Dostrzegając problemy polskiego górnictwa, Węglokoks sam wychodził z pomysłami na reorganizację
tego sektora. Między innymi proponował zakup kilku kopalń, aby stworzyć sobie własne zaplecze surowcowe.
Ostatecznie żaden z pomysłów nie doczekał się w tamtym okresie realizacji. Podobnie jak późniejsze koncepcje powiązania kapitałowego z Południowym Koncernem Węglowym oraz
związania się z Katowickim Holdingiem Węglowym.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
14
Strategia Rozwoju
Grupy Kapitałowej Węglokoks
na lata 2016–2020
Grupa Kapitałowa WĘGLOKOKS
WĘGLOKOKS S.A. z firmy zajmującej się niemal wyłącznie
eksportem węgla został przekształcony w dużą grupę kapitałową,
która objęła również swoją działalnością wydobycie
i przeróbkę węgla, hutnictwo oraz energetykę cieplną.
Skonsolidowane obroty Grupy Kapitałowej WĘGLOKOKS kształtują
się aktualnie na poziomie 3 mld PLN a wielkość zatrudnienia to
prawie 5 tys. osób.
Segmenty działalności
Przeprowadzone w ostatnich latach akwizycje doprowadziły
do powstania trzech istotnych segmentów działalności Grupy
Kapitałowej WĘGLOKOKS:
I. Segment Górnictwo
II. Segment Hutnictwo
III. Segment Energetyka
Pozostała działalność jest skupiona wokół WĘGLOKOKS S.A. jako
jednostki zarządzającej.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
15
I. Segment Górnictwo
Cele strategiczne
Planowane inwestycje
1. Pogłębianie zaangażowania w sektor wydobywczy poprzez:
1. Kapitałowe wejście w spółkę Polską Grupa Górnicza Sp. z o.o.
(PGG).
• kolejne akwizycje,
• dalsze wejście kapitałowe w sektor wydobywczy.
2. WĘGLOKOKS KRAJ Sp. z o.o.:
2. Utrzymanie wiodącej pozycji w dostawach węgla polskiego
• obudowy zmechanizowane, urządzenia dla zakładów przeróbczych,
na rynki zagraniczne.
urządzenia transportowe, inwestycje w wyrobiska, itp.,
3. Zwiększenie udziału w handlu węglem na rynku krajowym:
• instalacja do pakowania ekogroszków,
• ochrona środowiska,
• sprzedaż węgla z własnej produkcji na rynku krajowym
• realizowana przez WĘGLOKOKS KRAJ Sp. z o.o.,
• innowacyjne procesy w górnictwie, tj. budowa instalacji
• dostawy węgla dla WĘGLOKOKS ENERGIA Sp. z o.o.
do produkcji peletu węglowego oraz tzw. „Blue coal”.
4. Zaangażowanie w innowacyjne procesy w górnictwie, w tym m.in.:
• budowa instalacji do produkcji peletu węglowego,
• budowa instalacji do produkcji „Blue coal”.
Cele strategiczne
1. Wzmocnienie potencjału konkurencyjności posiadanych
1. Huta Łabędy:
aktywów segmentu poprzez połączenie Huty Łabędy
• akwizycje na rynku hutniczym,
oraz Huty Pokój.
• wydział rur,
2. Inwestycje rozwojowe – wzrost poziomu innowacyjności
• inwestycje modernizacyjne i odtworzeniowe.
oferowanego portfela produktów, procesów oraz technologii
2. Huta Pokój:
poprzez:
• wytwarzanie kształtowników formowanych na zimno i na gorąco,
• uruchomienie nowego Wydziału Produkcji Rur Huty Łabędy,
• konstrukcje lekkie budowlane, stalowe i elementy konstrukcyjne,
• poszukiwanie rozwiązań technologicznych na potrzeby
• rozbudowa infrastruktury.
polskiego systemu obronnego,
• współpracę z instytutami badawczymi i środowiskami naukowymi.
3. Stworzenie grupy przetwórstwa hutniczego poprzez podjęcie
następujących działań:
• połączenie hut,
• dalsze akwizycje i w efekcie końcowym utworzenie silnej grupy
przetwórstwa hutniczego (pod roboczą firmą: ŚLĄSKIE HUTY
STALI),
• skonsolidowanie zakupów wsadów dla ŚLĄSKICH HUT STALI.
III. Segment Energetyka
Cele strategiczne
1. Akwizycje i przejęcia.
1. Rozwój segmentu poprzez akwizycje i przejęcia kolejnych firm
ciepłowniczych oraz zwiększenie udziałów w rynkach wytwarzania 2. Kogeneracja, automatyzacja, platforma obrotu energią.
i dystrybucji energii cieplnej dla klientów przemysłowych i komunalnych. 3. Inwestycyjne odtworzeniowe.
2. Inwestycje w instalacje do termicznego przekształcania odpadów
Poprzez odpowiednio prowadzoną politykę inwestycyjną WĘGLOKOKS
komunalnych.
ENERGIA chce stać się liderem rynku ciepła, uzyskać znaczącą poprawę
3. Wejście na rynek obrotu energią elektryczną.
4. Poprawa efektywności energetycznej, ograniczanie emisji gazów efektywności energetycznej, ograniczyć emisję gazów cieplarnianych
cieplarnianych (CO2) oraz dostosowanie emisji zanieczyszczeń do (CO2) oraz dostosować emisję zanieczyszczeń do nowych standardów.
nowych standardów.
II. Segment Hutnictwo
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Startuje Polska Grupa Górnicza
16
Historyczne porozumienie
26 kwietnia 2016 r. zawarto porozumienie w sprawie rozpoczęcia działalności Polskiej
Grupy Górniczej (PGG). Inwestorzy angażują się w PGG na warunkach rynkowych i będą
konsekwentnie nadzorować realizację biznesplanu spółki. Przeprowadzone analizy wskazują,
że inwestycja generuje dodatnie stopy zwrotu dla inwestorów.
PGG
S
tronami porozumienia są Węglokoks S.A. ,Grupa Energa, Grupa PGE, Grupa PGNiG, Towarzystwo Finansowe „Silesia”
(TFS), Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw (FIPP) FIZAN,
a także banki – obligatariusze Kompanii Węglowej – Alior Bank, BGK, BGŻ
BNP Paribas, PKO BP, Bank Zachodni WBK oraz 13 organizacji związkowych Kompanii Węglowej.
Spółka PGG, która stanie się największym producentem węgla kamiennego
w Polsce i w Europie, została utworzona z 11 kopalń, 4 zakładów oraz części centrali wydzielonych z Kompanii
Węglowej. Zaangażowanie w PGG daje
udziałowcom z sektora energetyki dostęp do bogatych zasobów węgla energetycznego o parametrach dopasowanych do potrzeb istniejących i planowanych jednostek wytwórczych, co wpisuje się w cele strategiczne grup energetycznych. Ponadto współpraca sektora wytwarzania z sektorem wydobywczym gwarantuje odbiorcom usług energetycznych możliwość pozyskania stabilnych partnerów zapewniających nieprzerwane dostawy energii elektrycznej i cieplnej po przewidywalnej cenie.
Inwestorzy zadeklarowali objęcie nowych udziałów w PGG na łączną kwotę 2 mld 417 mln zł, z czego 1 mld 800
mln zł będzie wkładem gotówkowym,
a pozostała kwota 617 mln zł to konwersja wierzytelności TFS i Węglokoksu.
Energa Kogeneracja, będąca częścią
Grupy Energa zainwestuje w PGG 500
mln zł, PGE Górnictwo i Energetyka
Konwencjonalna, będąca częścią Grupy PGE 500 mln zł, PGNiG Termika
z Grupy PGNiG 500 mln zł, FIPP FIZAN 300 mln zł, TFS 400 mln zł oraz
Węglokoks 217 mln zł (łączne zaanga-
żowanie Węglokoksu w PGG razem
z wcześniej poniesionymi nakładami
w wysokości 500 mln zł wyniesie 717
mln zł). Inwestorzy nie planują konsolidacji wyniku PGG metodą pełną.
W ramach refinansowania aktualnego programu emisji obligacji w Kompanii Węglowej banki oraz Węglokoks
deklarują objęcie nowych obligacji wyemitowanych przez PGG na kwotę 1
mld 37 mln zł w trzech transzach spłacanych w latach 2019–2026. Zaangażowanie Węglokoksu osiągnie poziomu
421,5 mln zł, a zaangażowanie banków 615,5 mln zł.
W pracach nad osiągnięciem porozumienia brali udział wierzyciele finansowi, okazując w ten sposób gotowość do długoterminowego uczestnic-
twa w przemianach kluczowych sektorów gospodarki w Polsce, czego efektem
jest zaakceptowanie przez obligatariuszy zawartego porozumienia zakładającego osiągnięcie rentowności i poprawę efektywności przedsiębiorstwa.
PGG będzie funkcjonować w oparciu o biznesplan, którego celem jest
utrzymanie kosztów produkcji węgla
pod ścisłą kontrolą, poprawa efektywności funkcjonowania spółki oraz osiągnięcie określonych poziomów rentowności. Szczegóły w tym zakresie reguluje umowa inwestycyjna, której podpisanie nastąpiło w piątek 29 kwietnia 2016 r.
Inwestorzy z sektora energetyki są
świadomi zmian zachodzących na rynku energii, aktywnie dywersyfikują
swój miks energetyczny, ale to krajowe zasoby węgla pozostają gwarantem
bezpieczeństwa energetycznego kraju
i stanowią podstawowe źródło, z którego w Polsce wytwarza się energię
elektryczną i ciepło. Taki stan rzeczy
utrzyma się jeszcze przez wiele dekad.
Istotnym warunkiem utworzenia
PGG oraz zaangażowania inwestorów było porozumienie z organizacjami związkowymi z 19 kwietnia 2016 r.
dotyczące uprawnień strony społecznej. Przewiduje ono realizację biznesplanu PGG, a w konsekwencji usprawnienie pracy zakładów górniczych poprzez tworzenie kopalń zespolonych
oraz czasowe zawieszenie niektórych
świadczeń pracowniczych.
17
PGG
Premier Beata Szydło obok głównych architektów PGG: ministra energii Krzysztofa Tchórzewskiego i jego zastępcy Grzegorza
Tobiszowskiego
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
w y wiad
18
Jesteśmy największym
inwestorem w PGG
Rozmowa z Jerzym Podsiadło, prezesem zarządu Węglokoks S.A
w y wiad
W Katowicach 26 kwietnia 2016 r. podpisano porozumienie ws. utworzenia Polskiej
Grupy Górniczej (PGG).W nowo powstałą spółkę zaangażował się także Węglokoks. Po co Węglokoks angażował się najpierw w restrukturyzację Kompanii Węglowej (KW) a następnie w powstanie PGG?
– Zaangażowanie się Węglokoksu
w restrukturyzację górnictwa, w tym
w KW (PGG), było wynikiem analiz
rynkowych i negocjacji pomiędzy zarządami Węglokoksu oraz Kompanii
Węglowej. Kompania Węglowa, obecnie PGG, jest głównym partnerem
Węglokoksu i byliśmy w naturalny
sposób zainteresowani przezwyciężeniem przez nich kryzysu.
Zaangażowanie Węglokoksu w przemysł wydobywczy wynika z długofalowej strategii rozwoju naszej firmy.
Tego typu scenariusz rozwojowy nie
jest czymś niezwykłym, jest on realizowany przez wiele firm w świecie, które
zaczynały swój biznes od handlu i stopniowo poprzez kolejne akwizycje mocowały swoją działalność w produkcji,
dzięki czemu następowała stabilizacja
ich pozycji rynkowej.
Strategia Węglokoksu, jaką realizowaliśmy w latach 2010–2015, opierała
się na dwóch zasadniczych założeniach:
dywersyfikacji działalności biznesowej poprzez rozszerzenie jej na inne
obszary oraz utrzymania dominującej pozycji w eksporcie węgla kamiennego, poprzez między innymi bezpośrednie zaangażowanie się w wydobycie
węgla. Grupa Kapitałowa Węglokoks
była więc od paru lat konsekwentnie
budowana poprzez kolejne akwizycje.
Obecnie składa się ona z trzech podstawowych segmentów, tj. wydobycia
i handlu węglem, produkcji i sprzedaży wyrobów hutniczych oraz energetyki cieplnej.
Jak wygląda historia zaangażowania Węglokoksu na rzecz restrukturyzacji Kompanii Węglowej?
– Do tej pory Węglokoks zaangażował się w KW i PGG w łącznej kwocie ok. 1,2 mld zł. Niemal od początku mojego pobytu w Węglokoksie, czyli od sierpnia 2009 r., nasza spółka
aktywnie wspierała Kompanię Węglową. Wcześniej Węglokoks także
wspierał Kompanię, choć w mniejszym zakresie.
To zaangażowanie znacznie się
zwiększyło po zakończeniu boomu na
węgiel, kiedy ceny tego surowca na rynkach międzynarodowych zaczęły dość
gwałtownie spadać, co miało miejsce
w latach 2012–2013. Węglokoks dokonywał przedpłat eksportowych i akwizycji wybranych aktywów, należących do
Kompanii Węglowej, takich jak Huta
Łabędy w Gliwicach, Zakład Wzbogacania Węgla Julian w Piekarach Śląskich, czy przejęcie 100 proc. udziałów w firmie Wspólne Przedsiębiorstwo Energetyczne (WPE), które nosi
teraz nazwę Węglokoks Energia. Miało to na celu większe zaangażowanie w
dbałość energetyczną zgodnie ze strategią rozwoju spółki.
Na jakich warunkach Węglokoks zaangażował się w PGG?
– W umowie inwestycyjnej Polskiej
Grupy Górniczej podkreślono, że inwestorzy – w tym Węglokoks – angażują się w PGG na warunkach rynkowych i będą konsekwentnie nadzorować realizację biznesplanu spółki. Inwestorzy zadeklarowali objęcie nowych
udziałów w PGG na łączną kwotę 2,41
mld zł, z czego 1,8 mld zł będzie wkładem gotówkowym, a pozostała kwota
617 mln zł to konwersja wierzytelności Węglokoksu i TF Silesia.
Umowa przewiduje, że spółka Energa Kogeneracja, będąca częścią grupy
Energa, spółka PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna, będąca częścią grupy PGE oraz PGNiG Termika
z grupy PGNiG zainwestują w PGG
po 500 mln zł. Ponadto, w PGG 300
mln zł zainwestuje Fundusz Inwestycji Polskich Przedsiębiorstw (FIPP) FIZAN, TF Silesia zainwestuje 400 mln
zł a Węglokoks 217 mln zł. Łączne zaangażowanie Węglokoksu w PGG, razem z wcześniejszymi przedpłatami
w wysokości 500 mln zł, wyniesie 716,6
mln zł. To największy udział ze wszystkich inwestorów.
Dokapitalizowanie zostanie przeprowadzone w trzech etapach. W pierwszym etapie PGG zostanie dokapitalizowana przez Węglokoks, w efekcie
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
19
czego nasza spółka obejmie 31,1 proc.
akcji PGG a grupy PGE, Energa oraz
PGNiG będą miały po 15,7 proc. Z kolei TF Silesia obejmie 12,5 proc. akcji
PGG a fundusz FIPP FIZAN 9,4 proc.
W dwóch kolejnych etapach pozostali partnerzy dokapitalizują PGG
kwotą 2 mld zł, w efekcie czego nasz
udział będzie spadać. I tak, w drugim
etapie będzie on na poziomie 26,8 proc.
a w trzecim, już po całkowitym dokapitalizowaniu PGG, w rękach Węglokoksu będzie 24,6 proc. akcji PGG.
Nadal jednak będziemy największym
udziałowcem PGG.
Trzeba podkreślić, że żaden z tych
partnerów nie jest – tak jak Węglokoks
– zaangażowany w obligacje KW. Przypomnijmy, że Węglokoks wraz z grupą banków: Alior Bank, Bank Gospodarstwa Krajowego, BGŻ BNP Paribas, PKO BP, Bank Zachodni WBK
wykupił obligacje Kompanii Węglowej na łączną kwotę 1,2 mld zł, z czego 500 mln zł zostało objęte przez naszą spółkę. Część tej tych obligacji KW
już wykupiła, w efekcie czego Węglokoks posiada obecnie obligacje wartości 426 mln zł. Należy podkreślić, że
w programie obligacji również jesteśmy największym partnerem.
Jak więc widać, Węglokoks posiada
bardzo duży udział w restrukturyzacji
Kompanii Węglowej i PGG.
Czy tak duże zaangażowanie w PGG nie zachwieje stabilnością finansową Weglokoksu?
– To zaangażowanie, pomimo tego, że
jest bardzo duże, nie zachwiało naszą
stabilnością i płynnością finansową. Nadal posiadamy duże możliwości rozwoju.
PGG będzie miało dość rozdrobniony akcjonariat. Czy to nie będzie przeszkadzało w skutecznym zarządzaniu tą spółką?
– Wszystko zależeć będzie od zarządu
PGG. Jeżeli zarząd PGG będzie dostrzegał konieczność kompleksowych
zmian, to rozdrobniony akcjonariat
nie będzie miał większego znaczenia.
Jakie pańskim zdaniem powinny być pierwsze, najważniejsze działania naprawcze
w PGG?
– Z całą pewnością niezbędne są radykalne zmiany organizacyjne, które można podzielić na dwie części.
Pierwsza z nich, to zmiany wymaga-
jące uzgodnień ze związkami zawodowymi. Do nich należy zaliczyć zmianę sytemu organizacji pracy, w tym
przejście na 6 dniowy tydzień pracy.
Konieczna jest także zmiana systemu
wynagrodzenia. Wynagrodzenie nie
może być stałe, niezależne od sytuacji,
w jakiej znajduje się spółka. Płaca powinna się składać z części stałej i części zmiennej, która musi być uzależniona od wyników firmy. System płac
powinien zostać również uproszczony,
mało kto jest w stanie z pamięci wymienić wszystkie dodatki płacowe, jakie mają pracownicy PGG. To sprawia,
że system płac jest nieczytelny i niejasny więc kompletnie nie spełnia jakichkolwiek kryteriów ekonomicznych
i nie stymuluje do dobrej pracy.
System wynagrodzeń powinien być
tak zorganizowany, że im bliżej węgla, tj. im bliżej przodka, tym większa płaca, a im dalej od węgla, tym
mniejsze są przywileje płacowe. Taki
system płac powinien być jak najszybciej wynegocjowany ze związkami zawodowymi.
Oprócz tego jest ogromna
masa czynników, które również
w y wiad
Prezes Węglokoksu Jerzy Podsiadło był jednym z sygnatariuszy porozumienia z udziałem inwestorów, banków, strony społecznej oraz
zarządów PGG i Kompanii Węglowej.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
20
trzeba zmienić, a które nie wymagają uzgodnień ze związkami zawodowymi. To np. kwestia lepszej organizacji pracy na kopalni, czyli wydłużenia czasu pracy oraz optymalnego wykorzystania maszyn i urządzeń. Trzeba także zniwelować przeinwestowanie na niektórych kopalniach. Mówi
się często, że w górnictwie są prowadzone zbyt małe inwestycje i w niektórych miejscach rzeczywiście poziom inwestycji jest zbyt niski, ale są
też kopalnie przeinwestowane, gdzie
racjonalności wydatków inwestycyjnych nikt nie kontrolował.
Porozumienie w sprawie powstania Polskiej Grupy Górniczej zakłada m.in. integrację kopalń. Jak Pan tę decyzję ocenia?
w y wiad
– Decyzję o integracji kopalń w PGG
należy ocenić bardzo pozytywnie,
ponieważ to oznacza zmniejszenie
kosztów funkcjonowania tych kopalń. Kiedyś w KW był realizowany podobny projekt, kiedy utworzono
tzw. centra wydobywcze. Pomysł ten
realizowano przez prawie 5 lat, ale
z początkiem 2012 r. z niego zrezygnowano. W mojej ocenie nie była to
dobra decyzja, ponieważ nawet jeżeli jego realizacja niezbyt poprawnie
przebiegała, to założenia tego projektu były dobre.
Integracja kopalń powinna być jednym z elementów zmiany systemu funkcjonowania PGG. Kopalnie nie powinny decydować o tym, jakie inwestycje
powinny zostać zrealizowane, to powinno leżeć w gestii centrali spółki.
Dyrektor połączonego kompleksu kopalń powinien natomiast odpowiadać
za koszty, poziom i jakość wydobycia
oraz za bezpieczeństwo pracy.
O powodzeniu każdego przedsięwzięcia
w dużej mierze decydują kadry. Jak to powinno wyglądać w PGG?
– Kopalniami powinny kierować osoby, które identyfikują się z celami firmy, mają pasję, entuzjazm i chcą te kopalnie wyprowadzić na prostą.
Niezwykle ważne przy tym jest zaangażowanie jak największej liczby pracowników w proces zarządzania. Tu
można wykorzystać doświadczenia naszej spółki Węglokoks Kraj. W kopalniach Bobrek i Piekary zorganizowaliśmy cotygodniowe narady, które podsumowują wyniki minionego tygodnia
i wyznaczają zadania na kolejny tydzień.
W tych spotkaniach uczestniczy grupa zarządcza oraz związki zawodowe.
Otwarcie dyskutuje się tu o wszystkich
problemach i następuje pełna wymiana informacji. To jest niezwykle ważne
w realizacji wspólnych celów.
Jakie szanse na sukces posiada PGG przy
obecnych cenach węgla?
– PGG ma duże szanse na osiągnięcie
sukcesu nawet przy obecnych, niskich
cenach węgla. Istnieje szansa na obniżenie kosztów wydobycia nawet poniżej
200 zł za tonę. Aktualna cena benchmarkowa węgla energetycznego wynosi 46 dolarów za tonę.
Trzeba zauważyć, że obecnie ceny
węgla energetycznego nie rosną, ale –
co bardzo ważne – także nie spadają.
Okres od kwietnia do czerwca zawsze
był dla górnictwa najtrudniejszy, ponieważ wtedy zapotrzebowanie na węgiel było najmniejsze, w efekcie czego
ceny spadały. Zazwyczaj w tym okresie mieliśmy do czynienia z dołkiem
cenowym. W tym roku sytuacja jest
odmienna, ceny węgla w tym okresie
nie spadają, lecz utrzymują się na poziomach z lutego. To dobrze rokuje na
przyszłość, ponieważ można spodziewać się, że z końcem sierpnia czy we
wrześniu ceny węgla wzrosną. PGG
nie może jednak biernie czekać na
wzrost cen węgla, w bliskiej perspektywie musi zmniejszyć koszty wydobycia poniżej 200 zł na tonie. To jest
gwarantem wyjścia na prostą.
rozmawiał :
Emil Różański
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
System komorowo-filarowy
szansą dla Piekar
21
Nie stosowany w polskich kopalniach system komorowo-filarowy ma przedłużyć żywotność
kopalni Piekary o co najmniej 10 lat. Jeśli projekt się powiedzie, otworzy on perspektywy
innym kopalniom na Śląsku.
Największe potencjalne
korzyści wprowadzenia
kotwienia i stabilnych
filarów międzyścianowych, to szybsze
postępy przodków, a co
najważniejsze szybszy
postęp ścian
KWK Bobrek-Piekar y
T
rójstronne porozumienie, dotyczące prowadzenia eksploatacji
systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej w KWK Bobrek-Piekary
Ruch Piekary, zostało podpisane 8 lutego br. w Katowicach pomiędzy Węglokoks Kraj Sp. z o.o., Głównym Instytutem Górnictwa i Joy Global Poland sp. z o.o. w obecności wiceministra energii Grzegorza Tobiszowskiego.
– Ta technologia wpłynie na obniżenie
koszów wydobycia i pozwoli sięgnąć po węgiel, który jest zablokowany przez czynniki
urbanistyczne – powiedział Grzegorz Tobiszowski, wiceminister energii, obecny podczas podpisywania porozumienia. – Cieszy mnie niezmiernie, że w momencie kiedy budujemy nową konstrukcję organizacyjną polskiego górnictwa pojawiają
się i będą wdrażane nowe technologie obniżające koszty wydobycia węgla.
Wyraził też nadzieję, że eksploatacja systemami komorowo-filarowymi
znajdzie zastosowanie w innych polskich kopalniach. Warto podkreślić
że system komorowo-filarowy system
eksploatacji nie jest stosowany w polskich kopalniach węglowych, podczas
gdy w krajach rozwiniętego górnictwa
węglowego, z tego systemu pochodzi do
45% wydobycia. System może być stosowany do wybierania resztek pokładów. Technologia robót eksploatacyjnych jest analogiczna jak w przypadku drążenia wyrobisk korytarzowych.
Jednak daje się z niej korzystać tylko
w sytuacji możliwości stosowania obudowy kotwiowej.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
22
KWK Bobrek-Piekar y
Porozumienie dotyczące prowadzenia eksploatacji systemami komorowo-filarowymi
z zastosowaniem obudowy kotwiowej w KWK „Bobrek-Piekary” ruch „Piekary”
zostało podpisane w obecności wiceministra Grzegorza Tobiszowskiego
– Naszym celem jest też ochrona miejsc
pracy. Dlatego wobec spadających cen węgla poszukujemy wciąż sposobów na obniżanie koszów wydobycia – tak, by nie sięgać do
kieszeni górników – powiedział Krystian
Kozakowski, prezes zarządu spółki Węglokoks Kraj, do której należy kopalnia „Bobrek-Piekary”.
Zdaniem prof. Stanisława Pruska,
naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa, nic nie stoi na przeszkodzie, by system komorowo-filarowy, stosowany w światowym górnictwie implementować do polskich warunków górniczych.
– System komorowo-filarowy w mojej opinii jest systemem wydajnym i może stanowić
alternatywę dla systemu ścianowego w polskim górnictwie.
Prof. Prusek podkreślił jednak, że
podstawowym warunkiem jego wdrożenia jest zapewnienie bezpieczeństwa
pracownikom.
Dlatego w pierwszej fazie projektu
eksperci Głównego Instytutu Górniczego przeprowadzą prace badawcze, mające określić możliwości i uwarunkowania prowadzenia eksploatacji systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem obudowy kotwiowej w warunkach zagrożenia tąpaniami i pożarami oraz jego wpływu na powierzchnię.
W przypadku uzyskania pozytywnych wyników badań nastąpi wdroże-
nie projektu, w tym zastosowanie nowoczesnych technologii kotwienia i urabiania złoża firmy Joy Global. Przedstawiciele spółki Węglokoks Kraj, do
której należy piekarska kopalnia, szacują, że zastosowanie ww. systemu eksploatacji może przedłużyć żywotność
KWK „Bobrek-Piekary” ruch „Piekary” o co najmniej 10 lat.
W 2020 roku sczerpane zostanie
złoże „Brzeziny”, w którym ścianami
eksploatowany jest pokład 510. Rejon
„Brzeziny” w latach 2020–2021 zostanie zlikwidowany (wraz z peryferyjnym szybem „Dołki”). Od 2020 r.
KWK „Piekary” bazować będzie na
złożu „Piekary”, w którym eksploatacja prowadzona będzie w wysokojakościowych pokładach 504 i 510 metodami specjalnymi, w sposób maksymalnie ograniczający wpływ eksploatacji
na powierzchnię (dzielnice Piekar Śląskich: Szarlej i Brzozowice-Kamień).
Jedną z planowanych metod specjalnych jest eksploatacja systemami komorowo-filarowymi z zastosowaniem
obudowy kotwiowej.
W schyłkowej fazie istnienia zakładu górniczego, systematycznie maleją
zasoby węgla, które mogą być przedmiotem eksploatacji ścianowej. Pozostają jednak zasoby węgla zalegające w obrębie pól resztkowych, filarów ochronnych oraz w polach o sil-
nie rozwiniętej tektonice. Zasoby takie zazwyczaj traktowane są jako straty lub mogą zostać wyeksploatowane
między innymi systemami komorowo-filarowymi.
Wybieranie w tym systemie polega
na tym, że rozcina się pole pokładu
chodnikami prowadzonymi w dwóch
do siebie przeważnie prostopadłych
kierunkach. Powstają w ten sposób filary, których wymiary dostosowuje się
do własności nośnych skał stropowych.
Wyposażenie przodka jest analogiczne jak w przypadku drążenia przodka chodnikowego. Maszyna urabiająca – kombajn chodnikowy, podaje urobek na samojezdny wóz odstawczy, dostarczający urobek do dozownika taśmociągu odstawy głównej. Zabezpieczenie stropu wyrobiska odbywa się
poprzez samojezdne maszyny wiertarko-kotwiarki. W nowszych rozwiązaniach mechanizacji systemu stosuje się kombajny z zabudowanymi kotwiarkami pozwalające na równoczesne urabianie i zabezpieczanie stropu obudową.
Największe potencjalne korzyści
wprowadzenia kotwienia i stabilnych
filarów miedzy ścianowych, to szybsze
postępy przodków, a co najważniejsze
szybszy postęp ścian. Korzyści te są
uzyskiwane poprzez zmniejszenie poziomu naprężeń, co z kolei daje lepsze
warunki, w których kotwie mogą zapewnić bardziej skuteczne wzmocnienie skał. Prowadzenie przodków i zabudowa obudowy są znacznie uproszczone, co oznacza szybszy postęp. Przy
postępie ściany, stabilność skrzyżowania rozcinki ścianowej z chodnikami
jest zwiększona i opóźnienia związane
z usuwaniem nóg obudowy zostały wyeliminowane. Korzyści te przekładają się na większe wskaźniki produkcji
i większą wydajność, jak pokazały to
dane z kopalni brytyjskich. Ponadto,
dane Brytyjskiego Urzędu Górniczego
wykazały, że kotwienie jest bezpieczniejsze od łuków stalowych. Stwierdzono, że dla okresu 2000–2006, mimo że
95% wyrobisk było zakotwionych, tylko 20% ogólnej liczby wypadków spowodowanych opadem skał, było w tych
wyrobiskach. mk
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Szansa dla Chorzowa,
szansa dla regionu
23
14
marca tego roku został
podpisany list intencyjny
pomiędzy Węglokoksem
S.A., Centralą Zaopatrzenia Hutnictwa S.A., Zakładem Konstrukcji Spawanych Ferrum S.A. oraz Agencją Rozwoju Przemysłu, dotyczący uruchomienia produkcji Walcowni Blach Grubych (WBG
Batory) w Chorzowie.
Walcownia Blach Grubych Batory
jeszcze do niedawna produkowała blachy grube ze stali niestopowych i stopowych oraz ze stali o specjalnym przeznaczeniu. Na początku 2012 roku HW
Pietrzak Holding S.A. kupił ją od ArcelorMittal Poland. Nowy właściciel
planował rozwój chorzowskiego zakładu. Inwestycje w Walcowni Blach Grubych Batory miały pochodzić z pożyczki
udzielonej HW Pietrzak Holding S.A.
przez Agencję Rozwoju Przemysłu. Niestety, pod koniec ubiegłego roku HW
Pietrzak Holding S.A. ogłosił upadłość,
co pokrzyżowało wspomniane plany.
Węglokoks, Centrala Zaopatrzenia
Hutnictwa oraz Zakład Konstruk-
cji Spawanych Ferrum postanowiły
wspólnie przeanalizować scenariusz
mający na celu ponowne uruchomienie tejże walcowni w wyniku jej przejęcia – w pierwszym etapie w oparciu
o umowę dzierżawy, a następnie w wyniku bezobciążeniowego nabycia tego
majątku w postępowaniu upadłościowym. Realizacja scenariusza restrukturyzacji WBG Batory uwarunkowana
jest w pierwszej kolejności przeprowadzeniem analiz i ustaleń dotyczących
działań i oszacowania kosztów koniecznych dla umożliwiania wznowienia
działalności produkcyjnej przez chorzowski zakład.
Jerzy Podsiadło, prezes Węglokoks
S.A., który stawia na rozwój części hutniczej w Grupie Kapitałowej Węglokoks, uważa, że to przedsięwzięcie ma
szansę powodzenia.
– W efekcie tych działań utrzymana zostanie
integralność i zdolności produkcyjne walcowni,
a jej dalsze funkcjonowanie pozwoli na zachowanie miejsc pracy. Węglokoks, CZH i ZKS,
wykorzystując zdobywane przez lata funkcjonowania na rynku kompetencje, zamierzają uru-
chomić WBG Batory, której ok. 50 proc. produkcji zaspokoi zapotrzebowanie na blachy u
samych udziałowców, pozostała część produkcji
trafi do odbiorców zewnętrznych z kluczowych
obszarów gospodarki. Działająca walcownia,
to przede wszystkim miejsca pracy, ale i potencjalne ograniczenie np. importu. Udziałowcy
sami wyprodukują blachy na własne potrzeby,
przez co poprawią swoją elastyczność i konkurencyjność. WBG Batory produkując, zużywać
będzie energię elektryczną i gaz, korzystając
z dostaw i usług podmiotów, które przed unieruchomieniem walcowni były jej nieodzownymi kooperantami, a które dzisiaj z niepokojem
patrzą na sytuację tego zakładu.
W celu realizacji działań opisanych
w liście intencyjnym, strony porozumienia zamierzają powołać zespół roboczy,
w skład którego będą wchodzić przedstawiciele Węglokoks, CZH, ZKS Ferrum i ARP. Zespół ten przeanalizuje
wszelkie możliwe scenariusze projektu. W przypadku uruchomienia projektu i wznowienia produkcji, zakłada się, że Walcownia Blach Grubych
Batory dołączy do tworzonej właśnie
grupy Śląskie Huty Stali.
Walcownia Blach Grubych Batory
Walcownia Blach Grubych Batory wznowi produkcję?
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
24
Powstaną
Śląskie Huty Stali
komentarz
Ś? l?ą?s k i e H u t y S t a l i
Pomysł na reindustrializację Śląska
W
ykorzystując efekt synergii,
Grupa Kapitałowa Węglokoks planuje połączyć należące do niej huty i utworzyć jedną silną grupę hutniczą, działającą pod wspólną nazwą
– Śląskie Huty Stali.
Hutnictwo stanowi dziś bardzo ważną część Grupy Kapitałowej Węglokoks. Na początku roku 2015 Węglo-
koks S.A. objął 25,5 proc. akcji Huty
Pokój z Rudy Śląskiej. Następnie zapadła decyzja o podwyższeniu kapitału zakładowego Huty Pokój, poprzez emisję nowych akcji, które objęła
Huta Łabędy z Gliwic, wchodząca w skład Grupy Kapitałowej Węglokoks. Huta Łabędy posiada obecnie 35,09 proc. akcji Huty Pokój.
Oznacza to, że łączne udziały Węglo-
koks S.A. oraz Huty Łabędy S.A.
w Hucie Pokój wynoszą 51,65 proc.
Grupa Kapitałowa Węglokoks mając kontrolę nad dwoma hutami, rozpoczęła integrację swoich aktywów hutniczych. W ten sposób urzeczywistnia
się idea Śląskich Hut Stali, co stanowi
ukoronowanie koncepcji Węglokoksu
S.A. – budowy silnego hutniczego organizmu, zdolnego do konkurowania
na rynku i mającego ogromne znaczenie dla rozwoju regionu.
– Pierwszy etap powstania ŚHS to połączenie dwóch hut, wchodzących w skład Grupy Węglokoks – Huty Łabędy i Huty Pokój,
w jednolitą strukturę techniczno-ekonomiczną. Następnie planujemy uruchomić, a w następnym etapie przejąć – Walcownię Blach
Grubych, usytuowaną w Chorzowie – mówi
Jerzy Podsiadło, prezes Węglokoks S.A.
Nowy podmiot będzie zatrudniał
ok. 2,5 tys. osób, a jego roczne przychody to ok. 1,5 mld zł. Połączenie sił
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
funkcjonowania ciepłownictwa systemowego, a więc w wytwarzaniu i sieciach ciepłowniczych. Ponadto w ciągu najbliższych 8 lat sam tylko Operator Gazociągów Przesyłowych Gaz-System planuje wybudować blisko 2
tysiące gazociągów w zachodniej, południowej i wschodniej Polsce. Spółka planuje wydać na ten cel ponad 1,8
miliarda złotych.
Inwestycje te wpisują się w strategię Huty Łabędy, która zakończyła właśnie budowę Wydziału Rur,
który będzie najnowocześniejszym wydziałem produkcji rur zgrzewanych
wzdłużnie w Polsce. Wielkość produkcji ma wynieść docelowo ok 100 tys.
ton rocznie.
– Utworzenie przez Węglokoks silnego
organizmu gospodarczego pod marką Śląskie Huty Stali będzie stanowić ważny element reindustrializacji Śląska i odrodzenia tej gałęzi przemysłu w naszym regionie. Mam nadzieję, że ta część działalności naszej Grupy wpłynie bardzo mocno na
rozwój hutnictwa w regionie, a w aspekcie
społecznym – zachowanie, a być może nawet zwiększenie liczby miejsc pracy i rozwój usług okołohutniczych. Nie wykluczamy dalszych akwizycji w tym obszarze. Węglokoks, poza aktywnym wsparciem restrukturyzacji śląskiego górnictwa, również w ob-
szarze hutniczym pragnie przyczynić się do
wzmocnienia roli gospodarczej Śląska na
arenie krajowej i międzynarodowej – uważa Jerzy Podsiadło.
Obecnie trwają analizy, służące ustaleniu ostatecznego składu grupy. Niewykluczone, że w jej skład wejdą również inne aktywa hutnicze zlokalizowane w woj. śląskim, co ma poszerzyć ofertę. Opracowywana jest również konstrukcja finansowa tego przedsięwzięcia. Jednym z głównych celów powstania grupy hutniczej na Śląsku ma być
koordynacja oraz pobudzenie postępu
naukowo-technicznego w hutnictwie,
a także prowadzenie wspólnej polityki marketingowej i promocyjnej. Skoordynowane mają być inwestycje oraz
prace nad wspólną strategią rozwoju.
Plany utworzenia Śląskich Hut Stali
wspiera mocno Grzegorz Tobiszowski,
wiceminister w resorcie energii. Według Tobiszowskiego, działania konsolidacyjne wpisują się w rządową koncepcję reindustrializacji Śląska i są częścią Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, ogłoszonego kilka tygodni temu przez wicepremiera Mateusza
Morawieckiego. – Powołanie ŚHS może
być nowym otwarciem dla Śląska; to wielkie, pozytywne wyzwanie i wzmocnienie potencjału regionu – ocenia wiceminister.
25
???
ma m.in. wzmocnić pozycję polskich
producentów wobec zagranicznej konkurencji i doprowadzić do ograniczenia importu, m.in. blach grubych i rur.
Według szacunków, w ubiegłym roku
z Białorusi i Chin napłynęło do Polski
ponad 450 tys. ton wyrobów stalowych
(w tym z Białorusi 300 tys. ton, dwa
razy więcej niż w 2014 r.) – przy krajowej produkcji stali surowej, wynoszącej
niespełna 9 mln ton i polskim zużyciu stali przekraczającym 12 mln ton
rocznie. Środowisko hutnicze wskazuje na brak skutecznej ochrony unijnego rynku, dzięki czemu umacnia się
na nim nieuczciwy import, czyli oferowanie wyrobów po cenach poniżej
kosztów produkcji.
Polski rynek stanowi łakomy kąsek dla producentów wyrobów stalowych. W projekcie „Polityki energetycznej Polski do roku 2050” założono m.in. dwukrotny wzrost do 2030 r.
(w porównaniu z 2006 r.) produkcji energii elektrycznej wytwarzanej
w technologii wysokosprawnej kogeneracji w oparciu o lokalne zasoby.
W związku z tym powstaną w Polsce
nowe źródła kogeneracyjne, o mocy ok.
2 tys. MW, które będą opalane przede
wszystkim gazem ziemnym. Zmiany
muszą nastąpić w każdym obszarze
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
26
Nowa spółka
w rodzinie
Choć Nadwiślańska Spółka Energetyczna sp. z o.o. i ZCP „Carbo-Energia” sp. z o. o. były
członkami grupy energetycznej Węglokoks Energia już od kwietnia 2014 roku, to początek
2016 roku przyniósł ważne i znaczące zmiany – spółka z Brzeszcz zmieniła nazwę na
Węglokoks Energia NSE, a producent ciepła z Rudy Śląskiej na Węglokoks Energia ZCP.
Do grupy dołączyła także nowo powstała firma usługowa Węglokoks Energia ZUT.
W
ęglokoks Energia ZUT
sp. z o.o. jest nowo powstałą strukturą w grupie Węglokoks Energia. Jako zakład usług
technicznych będzie przede wszystkim świadczyła usługi techniczno-eksploatacyjne dla grupy, powalczy
też o klientów zewnętrznych. Dzięki powołaniu spółki usługowej, firmy
ciepłownicze wchodzące w skład Węglokoks Energia będą mogły skupić
się na głównej działalności jaką jest
produkcja ciepła. Węglokoks Energia
ZUT skoncentruje się natomiast na
następujących kierunkach działania:
•świadczeniu usług remontowych na
infrastrukturze ciepłowniczej – wykonywaniu bieżących prac remontowych na sieciach przesyłowych, wymiennikach, źródłach wytwarzania,
innych urządzeniach pomocniczych;
•świadczeniu usług wykonawczych –
pełnej realizacji zadań związanych
z inwestycjami, w tym świadczeniu
usługi kompleksowej od fazy projektowania do końcowych odbiorów;
•świadczeniu usług obsługi technicznej – bieżącej obsłudze i utrzymaniu
infrastruktury technicznej i obiektowej w tym energetycznej oraz optymalizacji i zarządzaniu mediami;
•świadczeniu usług pogotowia technicznego.
Bazą dla działalności spółki będzie
przejęty z PEC Ruda Śląska Zakład Remontowy wraz z jego pracownikami, infrastrukturą techniczną oraz prowadzonymi inwestycjami i remontami. Ponadto spółka obejmie także eksploatację sieci cieplnych oraz realizację zleceń zewnętrznych w Węglokoks Energia NSE
oraz Węglokoks Energia ZCP, co związane będzie z przejęciem części pracujących w tych spółkach pracowników.
Węglokoks Energia ZUT specjalizuje się w kompleksowej obsłudze wszystkich podmiotów należących do Grupy Kapitałowej Węglokoks w obszarze całościowego zarządzania systemami ciepłowniczymi, w tym rozpro-
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
szonymi źródłami ciepła oraz obsługą urządzeń i instalacji obiektowych.
Jednocześnie zakłada się intensywne
wyjście na rynek zewnętrzny, na którym duża grupa specjalistów posiadających wieloletnie doświadczenie w branży, będzie gwarancją jakości oferowanych usług. Prezesem Węglokoks Energia ZUT został Pan Bogdan Jaksik, od
30 lat związany z rynkiem energetycznym – 19 lat pracował w Zespole Elektrociepłowni Bytom S.A., ostatnie 9 lat
związany z Dalkią/Veolią na stanowisku Dyrektora Operacyjnego Regionu
Południe w zakresie usług energetycznych. Wiceprezesem spółki został pan
Krzysztof Żoch, związany dotychczas
z Węglokoks Energia jako Kierownik
Działu Zintegrowanych Systemów Zarządzania, a wcześniej wieloletni pracownik Węglokoks Energia NSE.
Węglokoks Energia NSE sp. z o. o.
skupia łącznie 5 zakładów ciepłowniczych, z czego 3 na terenie województwa
śląskiego: „Czeczott” w Woli, „Piast”
w Bieruniu i „Ziemowit” w Lędzinach
oraz 2 zakłady ciepłownicze na terenie
województwa małopolskiego: „Brzesz-
cze” w Brzeszczach i „Janina” w Libiążu. W tym roku będzie obchodziła 20-lecie działalności. – Cieszymy się,
że tuż przed 20 rocznicą działalności możemy pochwalić się kolejnym ważnym krokiem
w historii spółki – mówi Bogdan Gorgol,
prezes Węglokoks Energia NSE. – Nowa
nazwa jest prestiżowa i znacząca. Zaznaczamy dzięki niej przynależność do Grupy Kapitałowej Węglokoks, pokazujemy, że nowoczesna produkcja i sprzedaż ciepła jest dla nas
priorytetem. Cieszymy się, że nową nazwę pod
znakiem Węglokoks Energia możemy zaprezentować w tak szczególnym dla nas, jubileuszowym roku – dodaje prezes.
Węglokoks Energia ZCP sp. z o.o.
z siedzibą w Rudzie Śląskiej powstała
w 1995 roku w wyniku restrukturyzacji Rudzkiej Spółki Węglowej S.A. Rozpoczynając działalność produkcyjną,
spółka przejęła ciepłownie działające dotąd w obrębie rudzkich kopalń.
Oprócz działalności produkcyjnej Węglokoks Energia ZCP bierze aktywny
udział w życiu społeczno-gospodarczym Górnego Śląska. Spółka jest jednym z inicjatorów powstania, a obecnie
udziałowcem „Śląskiego Parku Prze-
mysłowo-Technologicznego”. W ramach spółki działają następujące źródła ciepła: Elektrociepłownia „Mikołaj”, ciepłownie: „Nowy Wirek”, „Wanda”, „Bielszowice”, „Halemba” i kotłownia „Szyb VI”.
– Odkąd jesteśmy częścią grupy Węglokoks Energia, przed ZCP otworzyły się
nowe możliwości finansowania przedsięwzięć i inwestycji – mówi Andrzej Łokas, prezes Węglokoks Energia ZCP.
– Korzystając z synergii doświadczeń i wiedzy w spółkach Węglokoks Energia, w zakresie technologii i organizacji, będziemy brali
udział w dobrze przygotowanej konsolidacji technologicznej i organizacyjnej, wspólnie realizując strategię Grupy.
Rebranding wizerunkowy wszystkich
spółek oparty został na wspólnych założeniach kreatywno-graficznych i cementuje wspólną działalność z Węglokoks Energia sp. z o. o., która rozwija się
coraz prężniej od 2014 roku. Wszystkie
trzy spółki będą posługiwały się symbolami graficznymi tożsamymi z symbolem Grupy Węglokoks Energia – wschodzącym „E”. Kolorystyka także pozostanie jednolita – spółki będą posługiwać się, niosącym w sobie dużo energii, połączeniem szarości i czerwieni.
Witold Dominik
Węglokoks Energia
27
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Czeskie górnictwo w mega kryzysie
28
OKD ogłasza upadłość
Czeska spółka węglowa OKD ogłosiła niewypłacalność i zwróciła się 3 maja br.
z wnioskiem do Sądu Wojewódzkiego w Ostrawie o upadłość. Dług spółki przekroczył
17 mld koron podczas gdy jej majątek oszacowano na 7 mld koron.
górnictwo w Czechach
D
ecyzji takiej można było się
spodziewać od dłuższego czasu. Grupa New World Resources (NWR) w 2015 r. zanotowała stratę netto w wys. 223,17
mln euro, rok wcześniej również strata
netto wyniosła 21,08 mln euro. Przychody grupy NWR w 2015 r. wyniosły
629,57 mln euro, co oznacza spadek o 7
proc. wobec roku 2014, kiedy były na
poziomie 676,38 mln euro. W roku 2015
grupa NWR wydobyła 8,0 mln ton węgla, czyli o 7 proc. mniej niż rok wcześniej, kiedy było to 8,6 mln ton. Sprzedaż węgla była na poziomie 8,0 ton, to
o 4 proc. mniej niż w 2014 r., kiedy było
to 8,3 mln ton.
Szefowie NWR zwracali uwagę, że
w całym 2015 r. spółka musiała się zmagać z bardzo trudnym otoczeniem rynkowym, czyli światowym spadkiem cen
węgla koksowego i energetycznego i jednocześnie dużą nadpodażą węgla. Reagując na tę sytuację NWR starało się
obniżać koszty działalności, w ubiegłym
roku obniżono więc koszty sprzedaży
węgla o 12 proc. oraz koszty administracyjne o 11 proc., dodatkowo aż o 42
proc. ograniczono inwestycje. W grupie NWR zmniejszono także o 6 proc.
zatrudnienie.
NWR prognozuje, że niskie ceny węgla energetycznego i koksowego przez
najbliższe lata nadal będą się utrzymywać. Dlatego firma szukała wszelkich możliwych desek ratunku. Pod
koniec 2015 r. władze OKD zwróciły
się do rządu Czech o pomoc w wysokości 3 mld koron, spółka w zamian
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Czeski rząd jest zdania, że wobec stale pogarszającej
się sytuacji na rynku węgla udziałowcy OKD
nie będą w nieskoñczoność inwestowali w kopalnie
i ogłoszenie upadłości OKD byłoby najprawdopodobniej
jedynym rozsądnym rozwiązaniem.
ści dwóch kopalń: Paskov i Lazy oraz
części kopalni ČSM. Zapowiadano,
że w ciągu najbliższych lat liczba zatrudnionych zostanie zmniejszona
do ok. 5–6 tysięcy. To by oznaczało
zwolnienie ponad połowy pracowników OKD, gdyż teraz spółka zatrudnia ok. 13 tys. osób.
Czeski rząd już od dłuższego czasu deklarował, że nie będzie finansowo pomagał w utrzymaniu tamtejszych kopalń, może jednak zmienić zdanie, gdyby doszło np. do zwolnień grupowych.
– Czeski rząd nie przeznaczy na ratowanie górnictwa węgla kamiennego ani korony – powiedział minister przemysłu
Jan Mladek.
Czeski rząd jest zdania, że wobec
stale pogarszającej się sytuacji na rynku węgla, udziałowcy OKD nie będą
w nieskończoność inwestowali w kopalnie i ogłoszenie upadłości OKD byłoby
najprawdopodobniej jedynym rozsądnym rozwiązaniem. Tymczasem prezydent Republiki Czeskiej Milos Zeman uważa, że najlepszym rozwiązaniem byłaby nacjonalizacja firmy, co
wobec postawy rządu raczej nie dziwi,
bowiem rząd i prezydent są na dwóch
biegunach czeskiej sceny politycznej.
Jednak pod wpływem ostatnich wydarzeń rząd oświadczył, iż uznaje za
priorytet utrzymanie wydobycia w jak
największej części zakładów należących do spółki i w razie potrzeby jest
gotów udzielić pomocy pracownikom
OKD w całym regionie.
Oczywiście całą sytuacją zaniepokojeni są pracownicy i związkowcy
z OKD. Cześć pracowników rozpoczęło spontaniczne akcje protestacyjne.
– Nasze stanowisko jest jasne - chcieliśmy
ogłoszenia niewypłacalności i tak się stało.
Ci ludzie podzielają stanowisko związkowe,
chcą się odciąć od tych, którzy wyciągają
pieniądze, to znaczy od AHG i NWR. Powiedzieli, że chcą, aby OKD stało się firmą
niezależną, wolną od przekrętów - powiedział Jaromir Pytlik, szef Porozumienia Związków Zawodowych w OKD.
Igor D. Stanisławski
29
w Czechach
Zdeněk Bakala, zdecydował się odejść
ze spółki.
Nowe władze firmy zapewniły, że
głównym celem jest teraz zapewnienie
środków finansowych niezbędnych na
bieżącą działalność. Środki pieniężne,
które będą do dyspozycji, będą miały
wpływ na strategiczne decyzje dotyczące możliwości realizacji projektów inwestycyjnych i rozwojowych.
Nowi właściciele NWR przyznali,
że zamknięcie części kopalń oraz redukcja zatrudnienia będą konieczne,
jednak nie podali żadnych konkretów.
Jeszcze na początku tego roku zapowiadano szybkie zamknięcie w cało-
górnictwo
gwarantowała utrzymanie miejsc
pracy i poziomu wydobycia do 2020 r.
To żądanie zostało jednak odrzucone
przez czeski rząd.
Jedną z szans na wyjście na prostą
była zmiana właścicieli NWR. W lutym
2016 r. grupa Ad Hoc Group (AHG),
która skupia trzy brytyjskie spółki inwestycyjne – Ashmore Investment Management Limited, Gramercy Funds
Management LLC i M&G Investment
Management Limited – została nowym
właścicielem NWR oraz OKD. AHG
ma teraz 60 proc. akcji. Dotychczasowy większościowy akcjonariusz NWR,
jeden z najbogatszych Czechów, czyli
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
komentarz
30
Ceny wciąż
na niskich poziomach
J
e r z y
G
a l e m b a
Prezentujemy ogólną charakterystykę
Dyrektor Biura Analiz Strategicznych
i Rynkowych Węglokoks S.A. sytuacji na międzynarodowym
rynku węglowym w I kwartale 2016 r.
k o m e n t a r z e k s p e r c k i
W
pierwszych miesiącach
br. można było zaobserwować dwie, różne ścieżki rozwoju cen dla węgla
energetycznego. Europa
i Kolumbia z tendencją cenową spadkową oraz Australia i RPA nieco rosnącą. Dopiero w marcu br. odnotowano wzrost cen na wszystkich analizowanych rynkach, ale z przyczyn mających charakter krótkotrwały. Ustalone na I kwartał br. ceny referencyjne węgla koksowego zostały obniżone
w zależności od typu od 2 do 8 USD/t.
Na notowania cen w marcu br. miała
wpływ groźba rozpoczęcia akcji strajkowej w Kolumbii, co mogło spowodować ograniczenie podaży tego węgla
w dostawach eksportowych.
Z tego też względu średniomiesięczny indeks węglowy w Europie wzrósł do
46,20 USD/t tj. o 2,30 USD/t w stosunku do lutego br. (vide wykres).
Początek roku był okazją do oceny
importu i zużycia węgla energetycznego w niektórych krajach europejskich.
Według wstępnych danych w roku 2015
sprowadzono do Niemiec 41 mln ton węgla
energetycznego ( 41,9 mln ton w 2014). Spadek zużycia węgla w porównaniu do roku
2014 odnotowano w sektorze energetyki
(0,8%) oraz sektorze ciepłowniczym (7,1%).
W Wielkiej Brytanii elektrownie
zużyły ponad 29 mln ton węgla, co
oznaczało spadek o 9,3 mln ton w relacji do roku poprzedniego. Trzeba
również zaznaczyć, że ubiegłoroczny import węgla energetycznego na
rynek brytyjski osiągnął wielkość 26
mln ton i był o 16 mln ton mniejszy
niż w roku 2014.
Według francuskich statystyk w roku
2015 sprowadzono do Francji 8,5 mln
ton węgla energetycznego tj. o 0,4 mln
ton mniej niż w roku poprzednim.
W roku 2015 do Włoch zaimportowano 16,3 mln ton węgla energetycznego
i praktycznie dostawy te były w tej samej wysokości, jak w roku 2014.
Z danych statystycznych za 2015 rok
wynika, że w przypadku Hiszpanii import węgla energetycznego wzrósł do
18 mln ton i był o 2 mln ton wyższy od
wielkości dostaw z roku poprzedniego.
RYNEK WĘGLA ENERGETYCZNEGO
EUROPA
W styczniu br. średniomiesięczna wartość indeksu węglowego w Europie
osiągnęła poziom 45,80 USD/t CIF
ARA (za 6000 kcal/kg)*. Był to kolejny miesiąc spadku notowań, a war- Średniomiesięczne ceny węgla energetycznego w wybranych rejonach świata IV.2015-III.2016
tość tego indeksu obniżyła się o 2,40
USD/t
USD/t w relacji do grudnia 2015. Ten65,00
dencja spadkowa cen węgla energetycznego dominowała również w lutym
60,00
br. i średniomiesięczny indeks węgla
energetycznego wyniósł 43,90 USD/t
55,00
CIF ARA (spadek o 1,90 USD/t w relacji do poprzedniego miesiąca). Pro50,00
ces ten był następstwem dużej aktywności dostawców węgla z Kolumbii,
45,00
którzy mocno obniżali ceny w swoich
ofertach handlowych.
40,00
IV 2015 V 2015 VI 2015 VII 2015 VII 2015 IX 2015 X 2015 XI 2015 XII 2015 I 2016 II 2016 III 2016
CIF ARA FOB Richards Bay RPA FOB porty Australii FOB Puerto Bolivar
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
AUSTRALIA
Jeszcze w styczniu br., średniomiesięczny indeks australijskiego węgla energetycznego obniżył się do 49,30 USD/t
i potwierdzał spadkową tendencję z poprzednich miesięcy.
W lutym i marcu br. nastąpiło odwrócenie tej tendencji i średniomiesięczne jego wartości wynosiły odpowiednio
50,40 USD/t i 51,80 USD/t FOB porty
Australii (vide wykres). Na ww. zmianę
miały wpływ z pewnością ulewne deszcze, jakie nawiedziły stan Queensland,
a co przełożyło się na obniżenie podaży
węgla z tego rejonu. Nie mniej ważnym
czynnikiem, który przemawiał za utrzymaniem się cen na wysokim poziomie
były zapowiadane negocjacje pomiędzy dostawcami węgla z Australii a odbiorcami – elektrowniami japońskimi.
KOLUMBIA
Spadki cen węgla kolumbijskiego, które
nasiliły się w grudniu u.br., były kontynuowane w styczniu i lutym br. Średniomiesięczne notowania indeksu węglowego za te miesiące wynosiły odpowiednio 43,40 USD/t i 42,00 USD/t
FOB Puerto Bolivar. Spośród czterech
analizowanych indeksów węgla energetycznego, ten kolumbijski w okresie
I kwartału 2016 charakteryzował się
najniższymi notowaniami.
Ze względu na mniejsze zainteresowanie zakupami węgla w Europie, eksporterzy z Kolumbii, poprzez oferowanie niższych cen, starali się zdobyć nowe
lub odzyskać utracone rynki zbytu węgla. Strategia ta przyniosła im w pewnym sensie sukces, ponieważ skutecznie
konkurowali z węglem południowoafrykańskim na rynku indyjskim.
Średniomiesięczne notowanie indeksu węglowego za marzec wzrosło jednak o 1,30 USD/t do 43,30 USD/t FOB
Puerto Bolivar (vide wykres). Groźba
rozpoczęcia akcji strajkowej w jednej
z kopalń oraz obawy związane z możliwością spadku podaży węgla kolumbijskiego przyczyniły się do wzrostu
ww. indeksu węglowego.
Warto przypomnieć, że w roku 2015
eksport węgla energetycznego z Kolumbii przekroczył wielkość 80 mln
ton i był o ponad 5 mln ton wyższy niż
w roku poprzednim.
RYNEK WĘGLA KOKSOWEGO
Utrzymująca się nadal, niekorzystna
koniunktura na światowym rynku stali wpłynęła na poziomy cen węgla koksowego (vide wykres).
Odbiorcy japońscy uzgodnili kolejne obniżki cen referencyjnych (na bazie FOB porty Australii), w dostawach
węgla w I kwartale br., a mianowicie:
•81 USD/t – dla węgla typu hard,
•66 USD/t – dla węgla typu semi-soft,
•69 USD/t – dla węgla typu PCI.
Rozwój cen referencyjnych węgla koksowego w ramach kontraktów zawartych z producentami
węgla na bazie FOB porty Australii
USD/t
110,00
60,00
2014
II kw.
Wynegocjowane ceny referencyjne
dla węgla typu hard były o 8 USD/t niższe od cen obowiązujących w IV kwartale ub.r. Dla węgla typu semi-soft oraz
PCI obniżki te wyniosły odpowiednio
o 5 USD/t i 2 USD/t.
Dane opublikowane przez World
Steel Association za 2015 rok wskazują, że globalna produkcja stali surowej osiągnęła wielkość 1,6 mld ton
(prawie 3% spadku w relacji do roku
poprzedniego). Skala spadku tej produkcji w znacznym stopniu ograniczyła zapotrzebowanie na węgiel koksowy
i w dalszej konsekwencji doprowadziła
do obniżenia jego cen.
OCENA PERSPEKTYW ROZWOJU
RYNKU WĘGLOWEGO
W najnowszym raporcie British Petroleum Energy Outlook 2016 prognozuje
się, że do roku 2030 zapotrzebowanie
na węgiel w skali globalnej charakteryzować się będzie o wiele wolniejszym
wzrostem, niż miało to miejsce w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Szacowane
w raporcie tempo wzrostu popytu osiągnie średnio 0,5% w skali rocznej. Dla
porównania, w ciągu ostatnich dwudziestu lat średnioroczna stopa wzrostu wyniosła prawie 3%.
Władze Chin planują redukcję udziału węgla w krajowym miksie energetycznym z 64,4% w roku 2015 do 62,6%
w roku 2016. W ocenie banku Goldman
Sachs, w roku 2016 należy spodziewać
się dalszego osłabienia chińskiej gospodarki oraz kursu juana w stosunku do
dolara. Te czynniki mogą wpłynąć na
dalszy spadek importu węgla do Chin.
W roku 2016 w Chinach planowane jest zamknięcie około 1000 małych
kopalń węgla. Jest to część rządowego
planu, przewidującego redukcję krajowego wydobycia węgla o 500 mln ton,
w ciągu najbliższych 3–5 lat.
W bieżącym roku w Wielkiej Brytanii planuje się sukcesywne zamykanie kolejnych bloków energetycznych
wykorzystujących węgiel. Łączna zainstalowana moc w tamtejszych elektrowniach węglowych zostanie zredukowana o 6,2 GW.
*) Ceny węgla energetycznego w całym
tekście niniejszego artykułu dotyczą
kaloryczności 6000 kcal/kg NAR
2014
III kw.
2014
IV kw.
Węgiel typu hard (HCC) 2015
I kw.
2015
II kw.
2015
III kw.
Węgiel typu semi-soft (SS) 2015
IV kw.
Węgiel typu PCI
2016
I kw.
31
k o m e n t a r z e k s p e r c k i
REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI.
Inaczej niż w Europie, od stycznia do
marca br., średniomiesięczne notowania indeksu dla południowoafrykańskiego węgla energetycznego systematycznie wzrastały, odpowiednio do 50,70
USD/t, 52,40 USD/t oraz 53,60 USD/t
FOB Richards Bay (vide wykres). Wyższe niż na innych rynkach poziomy cen,
były efektem zwiększonego zapotrzebowania na węgiel ze strony elektrowni w Indiach.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
Nowe kopalnie
k o m e n węgla
t a r z w Polsce
32
Projekty
wysokiego
ryzyka
no w e p r oje k t y g ó r n i c z e
N
ajwiększe plany związane z budową nowych kopalń węgla kamiennego w Polsce posiada
australijska spółka Balamara Resources, która ma aż trzy
tego typu projekty. Najbardziej znanym
jest projekt wybudowania od podstaw
nowego zakładu górniczego w obszarze obejmującym niewyeksploatowane pokłady dawnej podziemnej kopalni Nowa Ruda w woj. dolnośląskim.
Zakończono już program wierceń rozpoznawczych mający na celu stworzenie
zaktualizowanego raportu JORC, czyli dokumentacji zasobów węgla zgodnej z międzynarodowymi standardami.
W czerwcu 2015 r. sporządzono wstępne studium wykonalności.
Nowa Ruda
Projekt Nowa Ruda zlokalizowany jest
w Sudetach Środkowych w Dolnośląskim Zagłębiu Węglowym, blisko granicy z Czechami. Składa się z jednej koncesji, obejmującej dwa przylegające do siebie złoża węgla – znane jako złoża Wacław i Lech. Projekt obejmuje teren o powierzchni około 20 kilometrów kwadratowych, na którym znajduje się rozbudowana infrastruktura, obejmująca drogi, kolej, linie energetyczne i wodociągi.
Grubość pokładów węgla sięga do
2,75 m dla złoża Wacław i do 7,0 m
dla złoża Lech.
W Polsce istnieją projekty budowy
kilku nowych kopalń węgla
kamiennego. Biorąc pod uwagę
nadpodaż węgla na rynku i jego
niskie ceny, projekty nowych
kopalń mogą być ryzykowne
z biznesowego punktu widzenia.
W ciągu ostatnich dwóch dekad
przed zamknięciem w 1995 r., kopalnia Nowa Ruda produkowała rocznie
około 1,0–1,2 mln ton węgla koksującego. Podobny poziom wydobycia ma
być utrzymany w nowo powstałej kopalni, która ma rozpocząć eksploatację za ok. 2–3 lata. Koszt całej inwestycji szacowany jest na 300–500 mln zł.
Mariola
Balamara posiada także projekt Mariola, który zakłada budowę dwóch kopalń w Jaworznie: Mariola 1 oraz Mariola 2. Pomysł na kopalnię Mariola 1
zakłada eksploatację węgla kamiennego ze złoża Siersza 2, które obejmuje
obszar ponad 13 kilometrów kwadratowych i rozciąga się od północno-zachodniej części osiedla Siersza w gminie Trzebinia, po Ciężkowice w gminie Jaworzno.
Zasobność złoża, którego większa
i nienaruszona dotychczas część znajduje się po stronie Jaworzna, jest szacowana na blisko 40 mln ton węgla
energetycznego.
Budowa kopalni ma kosztować ok.
550 mln zł. Roczne wydobycie węgla
ma być na poziomie ok. 2,5 mln ton.
Z kolei kopalnia Mariola 2 ma wykorzystywać obszar 11 kilometrów kwadratowych złoża Jan Kanty Szczakowa, położony w obszarze miasta Ja-
worzno. W lipcu 2015 spółka Carbon
Investment, będąca w 100 proc. spółką zależną Balamary, uzyskała dwuletnią koncesję na rozpoznanie złoża,
z wymogiem wykonania jednego odwiertu w przeciągu kolejnych sześciu
miesięcy, oraz przeprowadzenia na jego
podstawie badań, niezbędnych do ostatecznej modyfikacji dostępnych danych
geologicznych.
Australijska grupa ocenia, że docelowe zatrudnienie w każdej z dwóch
kopalń wyniesie ok. od 800 do 1000
pracowników.
W połowie lutego 2015 r. w Jaworznie, miejscowi radni oraz mieszkańcy
miasta spotkali się z przedstawicielem
Balamary. Spotkanie było dość gorące
i jak to bywa w przypadku każdej inwestycji, mieszkańcy są i tym razem podzieleni – część jest przychylnie nastawiona do tych projektów – inni zdecydowanie protestują.
Sawin
Balamara zainteresowana jest także
lubelskim zagłębiem węglowym, gdzie
przygotowuje projekt Sawin. Koncesja
Sawin obejmuje obszar 137 kilometrów
kwadratowych i bezpośrednio graniczy
z koncesją innej australijskiej grupy węglowej Prairie Mining. Obszar koncesyjny leży w bliskim sąsiedztwie kopalni Bogdanka.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
33
konCesja rozpoznawCza
Balamara sawin ii
kolej
planowane odwierty
ostrów
Lubelski
Lubratów
Bogdanka
projekt grupy
węglowej
praire mining
włodawa
sawin ii
137
km2
Łęczna
Lublin
Świdnik
chełm
20 km
jan karski
W zagłębiu lubelskim swoją kopalnię
planuje również wybudować wspomniana wyżej grupa Prairie Mining.
Zanim jednak australijska grupa rozpocznie budowę zakładu, najpierw
musi wygrać batalię sądową o złoża
z kopalnią Bogdanka. Ostatnim wydarzeniem w tym sporze była decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który 16 marca
2016 r. oddalił złożoną przez kopalnię Bogdanka skargę na decyzję Ministra Środowiska z 5 listopada 2014 r.
o utrzymaniu w mocy, zaskarżonej
przez spółkę decyzji Ministra z 5 września 2014 r., o odmowie udzielenia kon-
cesji na wydobywanie węgla kamiennego ze złoża „Lubelskie Zagłębie Węglowe – obszar K-6 i K-7”. Bogdanka złożyła wniosek o pisemne uzasadnienie wyroku WSA oraz zamierza złożyć skargę do Naczelnego
Sądu Administracyjnego.
Złoże „K-6, K-7” bezpośrednio sąsiaduje z eksploatowanymi przez Bogdankę polami wydobywczymi i, jak podkreśla kopalnia, jest ona w stanie zagospodarować ten obszar w stosunkowo krótkim czasie i relatywnie niskim
kosztem, wykorzystując istniejącą infrastrukturę – a zatem najbardziej racjonalnie i efektywnie.
Na razie więcej atutów mają w swoich rękach przedstawiciele Prairie Mining. Spółka deklaruje, że do końca
pierwszego półrocza 2016 r. zakończy prace nad przygotowaniem oceny
oddziaływania projektu na środowisko, a uzyskania decyzji środowiskowej spodziewa się do końca pierwszego kwartału 2017 r.
Budowa kopalni, która ma się nazywać Jan Karski, miałaby się rozpocząć
w 2018 r. i w zależności od tempa prac,
rozpoczęcie eksploatacji mogłoby nastąpić w latach 2023–2024. Cała inwestycja ma kosztować ok. 631,7 mln dolarów, a wkrótce ma rozpocząć się przygotowanie finansowania tego projektu.
Proces ten ma zakończyć się w 2017 r.
Przeciszów
Projekt budowy własnej kopalni posiada także grupa Kopex. Spółka Kopex Ex Coal (z grupy Kopex) posiada
prawa do dokumentacji geologicznej
złoża węgla kamiennego Oświęcim-Polanka 1. Złoże ma obszar 42 kilometrów kwadratowych i jest zlokalizowane w trzech gminach: Przeciszów, Polanka Wielka i Oświęcim, w zachodniej Małopolsce. Planowane wydobycie nowej kopalni, to od 3 do 4 mln ton
węgla rocznie. Wydobycie miałoby ruszyć ok. roku 2020. Wartość inwestycji
to ok. 1,5 mld zł.
Choć kopalnia ma zatrudniać ok. 1000
pracowników i z pewnością będzie sporym źródłem podatków dla lokalnego
samorządu, to spora część mieszkańców
Przeciszowa jest przeciwna tej inwestycji. W lutym 2016 r. odbyło
Balamara wystąpiła o koncesję rozpoznawczą w obszarze Sawin w 2013 r.,
niedługo po tym jak firma zabezpieczyła swoją pierwszą inwestycję węglową,
czyli projekt Nowa Ruda. Ocenia się,
że budowa kopalni Sawin kosztowałaby nawet 600 mln dolarów, ale rocznie
wydobycie byłoby na poziomie 7 mln
ton. Jest to więc największy polski projekt Balamary.
C – Kwiecień-Maj 2016 – 02 (18)
34
Wizualizacja sposobu wiercenia tzw. „upadowej” w planowanej kopalni w Przeciszowie (Spółka Kopex Ex Coal)
się referendum, w którym próbowano odwołać radę gminy i wójta Przeciszowa,
którzy są przyjaźnie nastawieni do budowy kopalni. Większość głosujących opowiedziała się za odwołaniem wójta i rady,
ale z powodu zbyt niskiej frekwencji referendum okazało się nieważne.
Nie wykluczone jednak, że kopalnia
Przeciszów nie powstanie. Przypomnijmy, że Krzysztof Jędrzejewski, większościowy akcjonariusz Kopex S.A., podpisał 17 marca 2016 r. umowę warunkową ze spółką celową (SPV), zależną
od TDJ S.A., ws. przejęcia kontroli nad
większościowym pakietem akcji Kopex.
TDJ S.A. pośrednio kontroluje większościowy pakiet akcji grupy Famur.
Nie wykluczone, że nowy właściciel Kopexu zrezygnuje z tego projektu. Czy
tak się stanie, okaże się za kilka miesięcy, na razie Famur i Kopex oceniają, że zakończenie transakcji przejęcia może zakończyć się w sierpniu br.
Liczne kłopoty i przeszkody
Samo wybudowanie kopalni, choć łatwym zadaniem nie jest, stanowi tylko część problemu. Znacznie trudniejsze jest takie prowadzenie działalności, aby nowe kopalnie na siebie zarabiały i pozwoliły na zwrot z zaangażowanego kapitału na budowę. A z tym
mogą być trudności.
Każdy kto prowadził nawet niewielki
remont mieszkania wie, że planowane
pierwotnie koszty szybko mogą się wymknąć spod kontroli i ostateczny koszt
staje się wyższy od planowanego. Przy
dużych inwestycjach przemysłowych
przekroczenia pierwotnie zakładanych
terminów i kosztów budowy nie są niczym niezwykłym i zdarzają się często. Nie można tego wykluczyć także
w przypadku nowych kopalń w Polsce.
Z pewnością sporym wyzwaniem dla
tych wszystkich projektów będzie zdobycie finansowania. W obecnej sytuacji
rynkowej może być to bardzo trudne.
Podstawową kwestią w każdej inwestycji jest zwrot z zaangażowanego kapitału. Obecne ceny węgla energetycznego
i koksowego są na bardzo niskich poziomach. Wydaje się, że nie powinny
już spadać w sposób istotny, ale prognozy na najbliższe lata wskazują, że
ceny te nie będą też rosnąć. Na początku kwietnia br. kontrakty węgla energetycznego w portach ARA wyceniano na ok. 44 dolarów za tonę, jednak
kontrakty na lata 2018 i 2019 wyceniano poniżej 40 dolarów za tonę. A pamiętajmy, że z uzyskanej ceny trzeba
pokryć bieżące koszty funkcjonowania kopalni, spłacić kredyty a dobrze
by było, gdyby jeszcze na tej działalności się zarobiło.
Prognozowanie jak ceny węgla będą
zachowywać się po roku 2019 jest niezwykle trudne, ale z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że raczej nie będzie
przesłanek do ogromnych zwyżek cen.
Działania na rzecz ograniczania emisji
CO2 są podejmowane nie tylko w Unii
Europejskiej i nadpodaż na rynku ropy,
gazu ziemnego i węgla nie sprzyjają
wzrostowi cen. Zakładając nawet, że
obecne spowolnienie gospodarcze na
świecie minie i światowa gospodarka
przyśpieszy zwiększając zapotrzebowanie na surowce, w tym surowce energetyczne, to powrót do cen w wys. 120 dolarów za tonę (jakie były jeszcze w roku
2011) jest mało prawdopodobny.
Podczas konferencji prasowej w marcu 2016 r. Ben Stoikovich, prezes Prairie Mining, mówił, że w ciągu najbliższych 5–6 lat należy się spodziewać odbicia cen węgla dostarczanego do portów ARA, do poziomu 75 dolarów za
tonę w przypadku węgla energetycznego i 110 dolarów za tonę w przypadku
węgla koksującego. Zdaniem inwestorów takie ceny pozwoliłyby na rentowność planowanych projektów.
Wszystkie planowane kopalnie zakładają znacznie niższe koszty eksploatacji
niż to jest w obecnie działających kopalniach w Polsce. Ma na to pozwolić zastosowanie najnowocześniejszego sprzętu
i relatywnie niskie zatrudnienie i wyższa wydajność wydobycia w przeliczeniu na jednego zatrudnionego. Koszty
wydobycia w planowanych kopalniach
będą głównym czynnikiem decydującym o tym, czy te projekty zostaną zrealizowane. Prairie Mining prognozuje,
że w przypadku kopalni Jan Karski średni koszt operacyjny wydobycia jednej
tony węgla wyniesie ok. 25 dolarów
(przy ustabilizowanej produkcji węgla).
Emil Różański
Jesteśmy dla Was!
Zapraszamy do restauracji znajdującej się na parterze naszego obiektu, gdzie zadowolony klient, najwyższa jakość i doskonały smak są
na pierwszym miejscu.
Serwujemy wszelkiego rodzaju posiłki lunchowe, jednocześnie
w naszej ofercie znajdują się również śniadania, przekąski, desery
oraz napoje. Ponadto oferujemy naszym klientom kompleksową obsługę cateringową spotkań firmowych i prywatnych, tj. wesela, komunie, imprezy okolicznościowe.
RESTAURACJA POD WIEŻAMI
ul. Mickiewicza 29
tel.: 32 207 21 92, 32 207 27 77
mail: [email protected]
Oferujemy w codziennej sprzedaży:
• śniadania
• obiady lunchowe na każdą kieszeń
• obiady A La Carte
Zapraszamy do korzystania z CENTRUM KONFERENCYJNEGO:
300 miejsc w klimatyzowanej sali oraz 4 mniejsze sale szkoleniowe
z pełnym wyposażeniem tel. 32 207 22 05
e-mail: [email protected]
Godziny otwarcia
Poniedziałek–Piątek 8.00–17.00
Sobota–Niedziela 9.00–16.00

Jesteśmy największym inwestorem w PGG

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zmiana nazwy to dopiero początek

Śmiertelny wypadek w Kopalni Karvina

Fact Sheet (1H 2011)

Instrukcja obsługi sklepu - Polska Grupa Górnicza sp. z oo