biuletyn 13 - Akademia Sztuki Wojennej

Transkrypt

REDAKTORZY GAZET
W STOLICY EUROPY
AKADEMICKICH
W dniach od 28 lutego do 2 marca br. dziennikarze polskich gazet akademickich, a wÊród nich redaktor naczelna
„Biuletynu AON”, wzi´li udział w podró˝y studyjnej do
Brukseli, zorganizowanej przez Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej w Polsce.
Program wyjazdu obejmował
zwiedzanie siedziby Komisji Europejskiej oraz Parlamentu Europejskiego,
a tak˝e cykl spotkaƒ, m.in. z komisarzem ds. programowania finansowego bud˝etu Januszem Lewandowskim, europosłem Jarosławem
Wał´sà, rzecznikiem prasowym z Komisji Europejskiej Cezarym Lewanowiczem, Andrzejem Sanderskim z działu prasowego
Parlamentu Europejskiego.
W trakcie wyjazdu
redaktorzy m.in.
dowiedzieli
si´, co
nale˝y do zadaƒ Przedstawicielstwa
Komisji Europejskiej w Polsce, otrzymali pakiet informacji dotyczàcych
zbli˝ajàcej si´ prezydencji Polski
w Radzie Unii Europejskiej, poznali
ofert´ programów unijnych skierowanà do młodzie˝y, a tak˝e dowiedzieli si´, w jaki sposób funkcjonuje
sieç informacyjna Europe Direct,
zarzàdzana przez KE. Ponadto
delegaci wzi´li udział w codziennej konferencji prasowej
Komisji Europejskiej (Midday
Briefing).
Nad przebiegiem podró˝y studyjnej czuwały:
Marta Angrocka-Krawczyk
z Wydziału Prasy PKE oraz
Ewa Modzelewska z Wydziału Informacji i Komunikacji PKE, które doskonale
sprawdziły si´ w tej roli.
Mo˝liwoÊç uczestnictwa w wyjeêdzie to du˝e
wyró˝nienie dla naszej redakcji, a jednoczeÊnie
okazja do promowania
naszej uczelni.
Ewa Ciunowicz
Fotografie: Zbigniew Sulima
Dziennikarze na sali posiedzeƒ Parlamentu Europejskiego
Spotkanie z komisarzem ds. programowania finansowego bud˝etu UE
Januszem Lewandowskim
W siedzibie PE dziennikarzy przyjà∏ europose∏ Jaros∏aw Wa∏´sa
w numerze
Szanowni Paƒstwo!
asza uczelnia t´tni ˝yciem. W minionym kwartale
du˝à aktywnoÊcià wykazali si´ studenci, którzy
byli organizatorami: konferencji naukowych
(Logistyka a bezpieczeƒstwo, Patriotyzm
fundamentem bezpieczeƒstwa narodowego RP w XXI
wieku), debaty (Stosunki polsko-rosyjskie w rocznic´
katastrofy smoleƒskiej), spotkaƒ (m.in. z Krzysztofem
Liedelem – dyrektorem Centrum Badaƒ nad
Terroryzmem Collegium Civitas, Bogusławem
Bł´dowskim z Klubu Piłkarskiego Legia Warszawa,
Tomaszem Staniaszkiem z Security Manager w Flextronics Logistics,
gen. Waldemarem Skrzypczakiem – byłym dowódcà wojsk làdowych),
wyjazdów studyjnych (do Torunia – w którym brali udział studenci Koła
Naukowego Historii WojskowoÊci, do Poznania i Trójmiasta – gdzie zawitał
Podró˝niczy Klub Studencki), a tak˝e imprez dostarczajàcych du˝ej dawki
humoru i rozrywki (Wybory Miss i Mistera AON, Juwenalia 2011).
Niezwykle wa˝nymi przedsi´wzićiami, przeprowadzonymi na terenie
Akademii, były: Moduł Kursu Wysokiego Szczebla Europejskiego Kolegium
Bezpieczeƒstwa i Obrony oraz çwiczenie studyjno-seminaryjne „Allied
Reach 2011”, w którym wzi´li udzia∏ najwy˝si dowódcy NATO. Wydarzenia
te z pewnoÊcià podniosły presti˝ i rang´ naszej uczelni.
Paƒstwa uwag´ powinna równie˝ przyciàgnàç rozmowa z szefem
CSOPBMR w SZ RP płk. dr. Leszkiem Słomkà, który wypowiedział si´ na
temat skutków trz´sienia ziemi w Japonii.
˚ycz´ przyjemnej lektury.
Redaktor naczelna „Biuletynu AON”
N
Redaktor naczelna:
Ewa Ciunowicz tel./fax 22 681-40-32,
e-mail: [email protected],
opracowanie graficzne, sk∏ad i ∏amanie:
Dariusz ¸ysio,
korekta: Jolanta Puchalska,
fotografie: Zdzis∏aw Rutkowski,
Wydawca: Akademia Obrony Narodowej.
NaÊwietlanie i druk: Wydawnictwo AON,
zam. 411/11,
zamknićie numeru: 16.05.2011 r.,
nak∏ad: 500 egz.
Adres redakcji:
Akademia Obrony Narodowej
00-910 Warszawa 72,
al. gen. A. ChruÊciela 103, bud. 2.
Wydanie internetowe: www.aon.edu.pl.
Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów,
adiustacji oraz zmiany tytu∏ów nades∏anych
tekstów. Materia∏ów niezamówionych
nie zwracamy.
Teksty i fotografie zamieszczane sà
nieodp∏atnie. Publikowane artyku∏y wyra˝ajà
indywidualne poglàdy autorów; sà sprawdzane
przez system antyplagiatowy.
SPIS TREÂCI
Wywiad – Fukushima i co dalej...
Rozmowa z szefem CSOPBMR w SZ RP p∏k. dr. Leszkiem S∏omkà ........................2
Wydarzenia ..........................................................................................................4
Z ˝ycia studentów ..............................................................................................18
Sport i rekreacja ................................................................................................42
Wspó∏praca mi´dzynarodowa – Historyczny poczàtek przyjaêni. Peer Schwan ....46
Historia WojskowoÊci – Walki wojsk paƒstw Osi w Afryce Północnej 1941–1942.
Sprz´t i uzbrojenie wojsk niemieckich. Dariusz Ogórek ........................................49
By j´zyk był gi´tki... – Dooko∏a s∏owa. Andrzej Wajda ........................................51
Prawo – Ustawowa definicja „miejscowoÊci pobliskiej”. Andrzej Knapik ............53
Wydawnictwa ....................................................................................................54
Media ................................................................................................................56
Autorem fotografii na stronach pierwszej i ostatniej
ok∏adki jest Dariusz ¸ysio.
Biuletyn Akademii Obrony Narodowej nr 2(48) 2011
1
FUKUSHIMA
I CO DALEJ...
Rozmowa z szefem Centrum Szkolenia przed Bronià
Masowego Ra˝enia w SZ RP p∏k. dr. Leszkiem S∏omkà
11 marca br. ogromna fala tsunami, wywołana trz´sieniem ziemi, wdarła si´ na teren Japonii. Ostatnie takie trz´sienie ziemi miało miejsce 140 lat temu i pochłon´ło 140 tys. ofiar.
Japonia jest krajem poło˝onym na styku płyt tektonicznych w obr´bie tzw. „ognistego pierÊcienia Pacyfiku”,
a wić w strefie cz´stych trz´sieƒ ziemi i erupcji wulkanicznych – na jej terytorium znajduje si´ około 80 czynnych wulkanów. W wyniku kataklizmu powa˝nemu zagro˝eniu uległo 11 reaktorów jàdrowych. Jak to mo˝liwe,
˝e na takim terenie zbudowano elektrownie atomowe? Czy
Japoƒczycy nie zdawali sobie sprawy z zagro˝enia?
Faktycznie, terytorium Japonii le˝y na terenach aktywnych sejsmicznie, dlatego te˝ Japoƒczycy posiadajà bodaj najwi´kszà wiedz´ i doÊwiadczenie, jak skutecznie
funkcjonowaç w takich warunkach. Jak pokazujà wskaêniki
gospodarcze i ekonomiczne, Japonia jest jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie krajów Êwiata,
pomimo problemów i wyzwaƒ wynikajàcych ze szczególnych warunków geologicznych i geograficznych. Odpowiedzi na powy˝sze pytania mo˝na odnaleêç, Êledzàc histori´ rozwoju budownictwa w Japonii. Z łatwoÊcià mo˝na
dostrzec wprowadzanie sukcesywnych zmian, pozwalajàcych na przechodzenie od lekkich konstrukcji drewnianych
do współczesnych, bardzo wytrzymałych i zarazem „elastycznych” budowli ˝elbetonowych. Niewàtpliwie nowe
projekty in˝ynierskie były wielokrotnie weryfikowane przez
natur´, co umo˝liwiało ich stopniowy rozwój.
Potrzeba budowy du˝ej iloÊci elektrowni jàdrowych
wynikała przede wszystkim z szybko rosnàcych potrzeb
przemysłu i społeczeƒstwa oraz ograniczonych zasobów innych surowców energetycznych. Energia atomowa – pomimo cz´sto podnoszonych problemów, zwiàzanych m.in.
z gospodarkà odpadami radioaktywnymi – jest nadal uwa˝ana za energi´ „czystà”, uzyskiwanà w najefektywniejszy
sposób.
Odnoszàc si´ do samej katastrofy i aktu uszkodzenia
reaktorów jàdrowych, nale˝y podkreÊliç, i˝ wstrzàsy tektoniczne nie spowodowały uszkodzenia instalacji! BezpoÊrednià przyczynà awarii było uszkodzenie przez fal´
tsunami systemów chłodzàcych reaktory jàdrowe. Z powszechnie dost´pnych publikacji wynika, i˝ osłony elektrowni jàdrowych mogły skutecznie ochroniç instalacje
przed falami o wysokoÊci do 6 m. Jak ju˝ wiemy, 12-metrowe fale zalały i uszkodziły stacje pomp zasilajàce układy
chłodzenia reaktorów, co w konsekwencji doprowadziło
do przegrzania rdzeni reaktorów. Samo usytuowanie elektrowni jàdrowych wzdłu˝ wybrze˝a morskiego jest uzasadnione, zwa˝ywszy na wyspowy charakter kraju oraz
bardzo du˝e zapotrzebowanie tego typu elektrowni na
wod´ jako zasadnicze medium chłodzàce. Niestety, jak
wskazuje szereg publikacji, równie˝ popełniono pewne
2
bł´dy konstrukcyjne, np.
lekkomyÊlnie umieszczajàc
blisko reaktora zbiorniki do
schładzania wypalonego paliwa. Wzrost temperatury
w rdzeniu reaktora mógł spowodowaç stopienie si´ wypalonych pr´tów paliwowych, a tym samym staç si´
êródłem dodatkowego uwolnienia izotopów promieniotwórczych do atmosfery.
W kolejnych dniach po trz´sieniu ziemi zacz´ły do nas
docieraç informacje o ryzyku zwiàzanym z funkcjonowaniem reaktorów. LudnoÊç z okolic elektrowni została bardzo szybko ewakuowana i przebadana.
W połowie kwietnia wypadek w elektrowni Fukushima,
poło˝onej 240 km na północ od Tokio, oceniono na
siódmy – najwy˝szy stopieƒ w siedmiostopniowej Mi´dzynarodowej Skali Wydarzeƒ Nuklearnych i Radiologicznych (INES). Czy przyj´te dawki promieniowania
mogà powa˝nie zagra˝aç zdrowiu Japoƒczyków? Jak
ocenia Pan ryzyko?
Mi´dzynarodowa Skala Zdarzeƒ Jàdrowych i Radiologicznych pozwala na szybkà i jednoznacznà klasyfikacj´ tego typu wypadków. Siódmy, najwy˝szy stopieƒ okreÊla si´ mianem „wielkiej awarii”. W praktyce oznacza to
uwolnienie du˝ych iloÊci izotopów promieniotwórczych
(m.in. I-131, Cs-137), gwałtowny wzrost promieniotwórczoÊci na du˝ym obszarze, cz´sto wykraczajàcym poza
granice paƒstwa, oraz koniecznoÊç przeprowadzenia akcji ratowniczo-ewakuacyjnej. Zdarzenie takie ma rozległe skutki zdrowotne i Êrodowiskowe. Posługujàc si´ odpowiednimi narz´dziami, mo˝na prognozowaç i oceniaç
sytuacj´ ska˝eƒ promieniotwórczych ju˝ we wst´pnym
etapie awarii. Bardzo istotnymi czynnikami, wpływajàcymi na rodzaj i iloÊç substancji promieniotwórczych
uwolnionych do otoczenia, sà cechy konstrukcyjne reaktora, rodzaj uszkodzenia oraz przebieg awarii. Natomiast
na zasi´g ska˝eƒ oraz ich rozkład w terenie majà wpływ
m.in. warunki atmosferyczne oraz ukształtowanie terenu.
Do szybkiej oceny sytuacji ska˝eƒ stosuje si´ obecnie programy komputerowe, tj. H-PAC. Wraz z pojawieniem si´
pierwszych informacji o awarii w Fukushimie w Centrum
Szkolenia OPBMR w SZ RP wykonano prognozy uwzgl´dniajàce korzystne i niekorzystne warunki (czynniki) do rozprzestrzeniania si´ ska˝eƒ promieniotwórczych. Z uzyskanych danych wynikało, ˝e w promieniu 3–5 km od
uszkodzonych reaktorów jàdrowych b´dzie wyst´powaç
strefa bezpoÊredniego zagro˝enia ˝ycia, natomiast w promieniu od 15 do nawet 35 km od epicentrum awarii
mogà powstaç warunki istotnie zagra˝ajàce zdrowiu ludzi.
Opracowane wyniki znalazły swoje potwierdzenie
w kolejnych komunikatach prasowych oraz komunikatach
Polskiej Agencji Atomistyki. Wraz z rozwojem sytuacji
władze Japonii powi´kszały rejon ewakuacji ludnoÊci
do 20 km wokół elektrowni jàdrowej. Podejmujàc prób´
oszacowania skutków zdrowotnych, nale˝y uwzgl´dniç
ich krótko- i długotrwały charakter. W odniesieniu do zapisów Prawa Atomowego roczna dopuszczalna dawka
promieniowania jonizujàcego dla człowieka wynosi
1 mSv. Powołujàc si´ na dane prasowe, na poczàtku
awarii wartoÊç mocy dawki wynosiła od 0,4 do 0,5 mSv/h,
w zwiàzku z czym osoby przebywajàce w danym rejonie
przez 2 godziny mogły otrzymaç rocznà dawk´ promieniowania. Zatem realne zagro˝enie ˝ycia i zdrowia mo˝e
wyst´powaç w rejonach sàsiadujàcych z elektrownià jàdrowà. Stàd te˝ konieczne było przeprowadzenie sprawnej ewakuacji ludnoÊci poza ska˝ony obszar. Nale˝y oczekiwaç, ˝e proces wygaszania reaktorów b´dzie długotrwały
i skomplikowany pod wzgl´dem technicznym i organizacyjnym. Zatem nie nale˝y wykluczyç powa˝nego ryzyka
pojawienia si´ dalszych utrudnieƒ i strat.
Rzecznik Âwiatowej Organizacji Zdrowia (WHO) ocenił,
˝e wykrycie podwy˝szonego poziomu radioaktywnoÊci
w ˝ywnoÊci w nast´pstwie kryzysu nuklearnego w Japonii jest powa˝nym problemem. Jak du˝y obszar mógł
ulec ska˝eniu? Kiedy ˝ywnoÊç z tych terenów b´dzie si´
nadawała do spo˝ycia?
Ska˝enie ˝ywnoÊci, w tym szczególnie wody, płodów
rolnych i paszy dla zwierzàt, jest bardzo istotnym problemem, który towarzyszy takim zdarzeniom. Ustalenie rzeczywistego obszaru, na którym doszło do ska˝enia wody
i ˝ywnoÊci, odbywa si´ na podstawie analizy pobranych próbek. Najprawdopodobniej w promieniu kilkudziesićiu kilometrów od elektrowni jàdrowej przez najbli˝sze dekady
nie b´dzie mo˝na uprawiaç roÊlin i hodowaç zwierzàt oraz
korzystaç z innych zasobów. Do monitorowania stopnia ska˝enia ˝ywnoÊci na terenie danego kraju słu˝y system, w skład
którego wchodzà wyspecjalizowane oÊrodki. Dla przykładu,
w Polsce, zgodnie z obowiàzujàcymi przepisami (Prawo Atomowe), wyspecjalizowane placówki (m.in. wojewódzkie
stacje sanitarno-epidemiologiczne) prowadzà pomiary zawartoÊci izotopów promieniotwórczych (Cs-137, Sr-90)
w wodach powierzchniowych, w wodzie do picia, mleku
i innych podstawowych produktach ˝ywnoÊciowych oraz
paszach surowych (Cs-134 , Cs-137). Przy próbie okreÊlania terminu zdatnoÊci do spo˝ycia poszczególnych produktów nale˝y uwzgl´dniç czas połowicznego zaniku (rozpadu) izotopów promieniotwórczych. Dla Cs-137 wynosi
on 30 lat, natomiast dla Sr-90 ponad 29 lat, to znaczy, ˝e
po tych okresach aktywnoÊç promieniotwórcza zmniejszy
si´ o połow´.
Stwierdzona obecnoÊç w Polce niewielkich iloÊci
I-131 (93 mBq/m3 w Katowicach, 26.03.2011r.1) nie
stanowi zagro˝enia dla naszego zdrowia. Nie było zatem
uzasadnionej potrzeby dystrybucji oraz spo˝ywania preparatów zawierajàcych jod stabilny, np. w postaci płynu
Lugola. Dla porównania podaje si´, ˝e w czarnobylskiej
chmurze st´˝enie I-131 wynosiło nawet 200 Bq/m3,
czyli ponad twa tysiàce razy wićej.
W wyniku sytuacji w Japonii kraje Unii Europejskiej wyraziły wst´pnà zgod´ na przeprowadzenie testów wytrzymałoÊci w swoich elektrowniach jàdrowych, by zbadaç
zabezpieczenia na wypadek katastrof oraz aktów terroryzmu. Dlaczego dopiero teraz? Czy przed budowà elektrowni nikt nie zastanawiał si´ nad ich usytuowaniem?
Nale˝y podkreÊliç, ˝e kwestie bezpieczeƒstwa zawsze były priorytetowo rozpatrywane przy wyborze lokalizacji oraz w procesie budowy elektrowni jàdrowych
w krajach Unii Europejskiej. Uwa˝am, ˝e awaria w Czarnobylu uÊwiadomiła wszystkim katastrofalne skutki, jakie
mogà wywołaç zaniedbania w sferach konstrukcyjnej i organizacyjnej. Innym bodêcem, istotnie wymuszajàcym
popraw´ bezpieczeƒstwa obiektów energetyki jàdrowej,
jest zagro˝enie terrorystyczne. Zapewne czynniki te przyczyniły si´ do poszukiwania doskonalszych rozwiàzaƒ
o charakterze narodowym i mi´dzynarodowym. Istotnà
rol´ w tym zakresie zacz´ły odgrywaç Mi´dzynarodowa
Agencja Energii Atomowej i NATO. O wysokim poziomie
bezpieczeƒstwa mo˝e Êwiadczyç bardzo niska awaryjnoÊç elektrowni jàdrowych w Europie. Obecnie w 14
krajach UE funkcjonujà 143 reaktory jàdrowe, które sà
ulokowane w 33 elektrowniach. Przyjćie przez przywódców krajów UE zobowiàzaƒ dotyczàcych przeprowadzenia testów, głównie badajàcych odpornoÊç na
wstrzàsy, mo˝na potraktowaç jako sprawne wyciàganie
wniosków z zaistniałej katastrofy. Najprawdopodobniej
przy projektowaniu elektrowni jàdrowych kraje europejskie, w mniejszym zakresie ni˝ np. Japonia, uwzgl´dniały zagro˝enia wynikajàce z trz´sieƒ ziemi oraz tsunami. Ponadto, na podjćie takiej decyzji mogły wpłynàç
pojawiajàce si´ doniesienia, głównie ze strony przeciwników energetyki jàdrowej, o ukrywanych nieprawidłowoÊciach wyst´pujàcych w niektórych obiektach tego
typu. Niewàtpliwie przyjćie przez Uni´ Europejskà
wspólnych działaƒ poprawi bezpieczeƒstwo energetyki
jàdrowej na kontynencie.
Dzi´kuj´ za rozmow´.
Rozmawiała Ewa Ciunowicz
1. Patrz: Komunikat specjalny PAA z 26.03.2011 r., godz.
15.00.
Czy chmura radioaktywna powstała po wybuchach
w elektrowni Fukushima, która dotarła do Polski, stanowiła dla nas w jakimÊ stopniu zagro˝enie? Czy zawarta w niej iloÊç szkodliwych substancji mogła êle
wpłynàç na nasze zdrowie?
3
KONFERENCJE
NAUKOWE
Moduł Kursu Wysokiego Szczebla
Europejskiego Kolegium
Bezpieczeƒstwa i Obrony
W dniach 7–11 marca 2011 r. w Akademii Obrony Narodowej, pod przewodnictwem dr. hab. Ryszarda
Szpyry, został zorganizowany Moduł Kursu Wysokiego
Szczebla Europejskiego Kolegium Bezpieczeƒstwa
i Obrony.
Od wielu lat w Unii Europejskiej dostrzegano potrzeb´ kształcenia personelu w obszarze bezpieczeƒstwa i obronnoÊci, przewidzianego do objćia kluczowych stanowisk zarówno w unijnych, jak i krajowych
instytucjach zajmujàcych si´ tà problematykà. W wyniku
wysiłków podejmowanych przez ró˝ne gremia w 2005 r.
zostało powołane Europejskie Kolegium Bezpieczeƒstwa
i Obrony (ESDC) w celu zapewnienia edukacji
w zakresie Europejskiej Polityki Bezpieczeƒstwa i Obrony,
obecnie Wspólnej Polityki Bezpieczeƒstwa i Obrony
(CSDP) na strategicznym poziomie. Do zadaƒ kolegium
nale˝y:
• kreowanie, w wymiarze unijnym, szeroko poj´tej
kultury bezpieczeƒstwa i obrony;
• przygotowywanie wyspecjalizowanych kadr do
pracy na stanowiskach w UE zwiàzanych z problematykà
WPBO;
• przygotowywanie osób obejmujàcych stanowiska administracyjne oraz sztabowe w krajach członkowskich UE w zakresie znajomoÊci polityki, instytucji i procedur unijnych.
Kształcenie w ramach kolegium ma sprzyjaç szerokiemu pojmowaniu CSDP oraz rozwijaniu kontaktów
osobistych mi´dzy uczestnikami sesji. Kolegium przyj´ło form´ sieci skupiajàcej instytucje edukacyjne i naukowe krajów unijnych, zajmujàce si´ problematykà
bezpieczeƒstwa i obrony. Struktura organizacyjna kole-
4
gium obejmuje: Komitet Sterujàcy (Steering Committee)
odpowiedzialny za ogólnà koordynacj´ i kierowanie pracami kolegium; Wykonawczà Rad´ Naukowà (Executive
Academic Board) odpowiadajàcà za jakoÊç i spójnoÊç
procesu kształcenia; Sekretariat Administracyjny (Administrative Secretariat). Wykonawcza Rada Naukowa,
w której zasiadajà przedstawiciele instytucji wchodzàcych
w skład kolegium, jest odpowiedzialna za przygotowanie
i wdra˝anie programu akademickiego poszczególnych
kursów.
Kształcenie realizowane przez kolegium ma form´
kursów prowadzonych w ró˝nych wymiarach czasowych
oraz w ró˝nych obszarach tematycznych. Zajćia odbywajà si´ w formie sesji, w przypadku dłu˝szych kursów
– podzielonych na tygodniowe moduły, zarówno stacjonarne, jak i realizowane przy wykorzystaniu sieci internetowej (Advanced Distance Learning – ADL).
Kształcenie w ramach kolegium obejmuje personel
słu˝by cywilnej, dyplomacji, funkcjonariuszy policji i sił
zbrojnych paƒstw członkowskich UE i instytucji UE zaanga˝owanych w CSDP. W odniesieniu do Êrodowiska
wojskowego uczestnikami powinni byç oficerowie co
najmniej w stopniu pułkownika (lub równorz´dnym).
J´zykami roboczymi u˝ywanymi w kolegium sà, zgodnie
z zasadami stosowanymi w instytucjach europejskich, angielski i francuski, bez tłumaczenia. Warunkiem otrzymania dyplomu/certyfikatu ukoƒczenia studiów ma byç
uczestnictwo we wszystkich modułach. Taki dyplom jest
uznawany przez wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej. Do udziału w niektórych kursach kolegium zapraszane sà tak˝e paƒstwa partnerskie UE i inne organizacje mi´dzynarodowe.
Akademia Obrony Narodowej nale˝y do grona zało˝ycieli kolegium i od poczàtku uczestniczy w jego działalnoÊci. Jednà z form uczestnictwa w aktywnoÊci kolegium
jest stała obecnoÊç przedstawiciela Akademii w pracach
Wykonawczej Rady Naukowej. Uczestnictwo w posiedzeniach tego gremium pozwala na aktywne anga˝owanie AON w nurt bie˝àcych spraw, podejmowanych przez
organa Europejskiego Kolegium Bezpieczeƒstwa i Obrony.
Aktualnie przedstawicielem AON w tej radzie jest dr hab.
Ryszard Szpyra.
Najwa˝niejszym kursem kolegium jest organizowany corocznie Kurs Wysokiego Szczebla (High Level
Course). Kurs ten trwa jeden rok akademicki i ma form´
mieszanà – kształcenia za poÊrednictwem Internetu oraz
czterech tygodniowych sesji zjazdowych, organizowanych kolejno w ró˝nych krajach.
Główne edukacyjne cele Kursu Wysokiego Szczebla
w ramach Europejskiego Kolegium Bezpieczeƒstwa
i Obrony to umo˝liwienie jego uczestnikom zrozumienia
kompleksowej natury Wspólnej Polityki Bezpieczeƒstwa
i Obrony (Common Security and Defense Policy – CSDP)
jako kluczowego jej narz´dzia oraz poznanie jej aspektów strukturalnych i instytucjonalnych. Obejmuje on
równie˝ ocen´ rozwoju Wspólnej Polityki Bezpieczeƒstwa i Obrony oraz umiej´tnoÊç efektywnej współpracy
z ró˝nymi aktorami w ramach CSDP.
Kurs został tak zaprojektowany, by zgromadzona
podczas wykładów wiedza stanowiła solidnà podstaw´
dyskusji grup roboczych na temat polityki bezpieczeƒstwa
Unii Europejskiej w kontekÊcie Êrodowiska mi´dzynarodowego. Jest on równie˝ forum interagencyjnej wymiany
doÊwiadczeƒ mi´dzy specjalistami z ró˝nych dziedzin
(dyplomacja, prawo, administracja, komponent cywilny
oraz wojskowy) z krajów unijnych. Ma on równie˝ na celu
promocj´ europejskiej kultury bezpieczeƒstwa oraz ujednolicenie rozwiàzaƒ stosowanych przez europejskà wspólnot´ w zakresie bezpieczeƒstwa i obronnoÊci. Dzi´ki
temu mo˝liwy jest rozwój długofalowych rozwiàzaƒ,
opartych na celach polityki bezpieczeƒstwa i obrony zawarte w traktacie unijnym.
Uczestnicy kursu to specjaliÊci pracujàcy na kierowniczych stanowiskach, zwiàzanych ze strategicznymi
aspektami CSDP. Drugi komponent stanowià: pracownicy dyplomacji, instytucji prawnych, administracji cywilnej, personel wojskowy, przedstawiciele Êrodowisk
akademickich oraz sektora prywatnego zaanga˝owanych
w powy˝szà kwesti´.
Bie˝àcy Kurs Wysokiego Szczebla podzielony jest na
cztery moduły. Pierwszy został zorganizowany przez Belgijski Instytut Obronny we wrzeÊniu 2010 r. Odbył si´
w Brukseli, a obejmował wprowadzenie do Europejskiej
Polityki Bezpieczeƒstwa i Obrony. Moduł drugi badał
mo˝liwoÊci Unii Europejskiej w zakresie reagowania kryzysowego, a uczestnicy goszczeni byli w listopadzie 2010 r.
w Baltic Defence College w Tartu. Trzeci odbył si´
w dniach 7–11 marca w Warszawie, gdzie instytucjà odpowiedzialnà za organizacj´ zjazdu była Akademia
Obrony Narodowej we współpracy z Departamentem
Polityki Bezpieczeƒstwa Mi´dzynarodowego Ministerstwa Obrony Narodowej oraz paryskim Institut des Hautes Etudes de Defense Nationale (IHEDN), a tematem
jego były działania zewn´trzne Unii w ramach CSDP. Moduł podsumowujàcy kurs odb´dzie si´ w Hungarian
Zrnyi Miklos National Defence University w Budapeszcie w czerwcu 2011 r. Kierownikiem organizowanego
w Warszawie modułu był dr hab. Ryszard Szpyra, który
wraz z dr Joannà Kozaczyƒskà z DPBM MON oraz Alice
Burt Riley z IHEDN stanowili jego kierownictwo.
Bie˝àcy moduł, który miała zaszczyt po raz pierwszy organizowaç Akademia Obrony Narodowej, skupiał
si´ na regionalnej polityce Unii Europejskiej wzgl´dem
Bałkanów Zachodnich, Europy Wschodniej czy Unii
Afrykaƒskiej. Intencjà strony polskiej było równie˝ przedstawienie mi´dzynarodowemu forum uczestników ogólnych zało˝eƒ polskiego przewodnictwa w Radzie Europejskiej, które Polska obejmie w tym roku.
W czasie kursu prowadzone jest systematyczne badanie opinii jego uczestników na temat zarówno całego
kursu, jak te˝ i poszczególnych jego przedsi´wzi´ç. Po
dokonaniu szczegółowej analizy tych opinii przez Sekretariat ESDC w Brukseli okazało si´, ˝e moduł organizowany w Warszawie został bardzo wysoko oceniony
przez jego uczestników. Mo˝liwe to było dzi´ki wysokiej
jakoÊci i rangi prelegentów, z których 10 przybyło bezpoÊrednio z Brukseli z odpowiednich instytucji unijnych
oraz 10 z kraju. Równie˝ ocena strony organizacyjnej
była bardzo wysoka. Rang´ i znaczenie kursu podkreÊla
fakt, ˝e otwierał go minister Bogdan Klich wraz z szefem
Sztabu Generalnego WP, a ostatnim prelegentem był
Maciej Popowski – zast´pca sekretarza generalnego Europejskiej Słu˝by Działaƒ Zewn´trznych. Zaproszeni eksperci reprezentowali zarówno instytucje unijne, dyplomacj´, jak i administracj´ publicznà. Komponent
wojskowy reprezentowany był przez byłych dowódców
unijnych operacji (EUFOR Tchad) oraz misji (EULEX
w Kosowie czy EUJUST Themis w Gruzji).
Ponadto równolegle do przebiegu Modułu Kursu
Wysokiego Szczebla odbyło si´ posiedzenie Wykonawczej Rady Naukowej Kolegium. Personel kierowniczy
kolegium przyj´ty został tak˝e przez rektora AON.
W czasie tego spotkania oferowano naszej uczelni kolejne formy aktywnoÊci w ramach kolegium i dzi´kowano
za dotychczasowà aktywnoÊç.
dr hab. Ryszard Szpyra
Fotografie: Zdzis∏aw Rutkowski
5
Logistyka a bezpieczeƒstwo
W dniach 15–16 kwietnia 2011 r., za sprawà Koła Naukowego Studentów Logistyki, po raz drugi w murach
Akademii Obrony Narodowej odbyła si´ konferencja
pt. Logistyka a bezpieczeƒstwo. W ciàgu dwóch dni
ponad stu przedstawicieli z szesnastu oÊrodków akademickich z kraju i zagranicy dzieliło si´ wiedzà, konfrontowało swoje poglàdy, a tak˝e prowadziło twórcze
dyskusje.
Sympozjum rozpocz´li Paweł Krekora – prezes koła,
oraz Aleksandra Sosnowska, którzy powitali przybyłych
goÊci. W ramach spotkania odbyły si´ trzy panele tematyczne: Bezpieczeƒstwo podmiotów gospodarczych, Zarzàdzanie Bezpieczeƒstwem w łaƒcuchach dostaw oraz
Zarzàdzanie jakoÊcià w logistyce. Wykład, otwierajàcy
cz´Êç merytorycznà, pt. Audytowanie systemów zarzàdzania bezpieczeƒstwem poprowadził Pan Leszek Sitkowski – dyrektor generalny Lloyd’s Register Quality Assurance, który ju˝ wczeÊniej goÊcił na spotkaniach
organizowanych w ramach Akademii Bezpieczeƒstwa
Łaƒcuchów Dostaw.
Fot. Z. Rutkowski
Pierwszà sekcj´ tematycznà rozpoczà∏ Krzysztof ˚ukowski, który opowiedział o działalnoÊci mecenasa konferencji – firmy Flextronics Logistics Poland, oraz roli, jakà
pełni bezpieczeƒstwo w całym cyklu ˝ycia produktu.
Kolejnym prelegentem był Dariusz Goł´biewski – prezes
DGM Poland, który przybli˝ył zagadnienia zwiàzane
z bezpiecznà obsługà materiałów w logistyce. Barbara Małyska z Kolejowej Oficyny Wydawniczej natomiast przedstawiła kształtowanie si´ infrastruktury kolejowej oraz jej
wpływ na szeroko rozumiane bezpieczeƒstwo. Nast´pnie komendant Komendy Regionalnej Stra˝y Ochrony
Kolei w Warszawie wskazywał na aspekty zabezpiecze-
6
nia infrastruktury kolejowej przed kradzie˝ami, aktami
wandalizmu i dewastacji. W swojej prelekcji zwrócił
uwag´ na działania prewencyjne SOK, a tak˝e akcje
przeprowadzane przez grupy operacyjno-interwencyjne
SOK. Jako ostatni w pierwszej cz´Êci spotkania wystàpił
Łukasz Kister – ekspert w dziedzinie bezpieczeƒstwa informacji, który zajàł si´ tematykà bezpieczeƒstwa łaƒ-
Fot. Z. Rutkowski
cucha dostaw w obszarach niestabilnych politycznie,
gdzie szczególnà uwag´ zwrócił na fakt, i˝ koszty ponoszone na popraw´ nadszarpni´tego wizerunku firmy
znacznie przewy˝szajà koszty zwiàzane z zapewnianiem
bezpieczeƒstwa.
W drugim panelu, poÊwićonym zagadnieniom
zwiàzanym z zarzàdzaniem bezpieczeƒstwem w łaƒcuchach dostaw, zostały przedstawione cztery referaty.
Agnieszka Sterniak i Marcel Rowiƒski z firmy TRANS
skoncentrowali si´ na zaawansowanym systemie informacyjnym TRANS, który ma słu˝ebny charakter
w nowoczesnej logistyce. Udowodnili równie˝, i˝ Giełda
TRANS jest narz´dziem, które pozwala na du˝o wićej
ani˝eli klasycznie pojmowana giełda. Z kolei przedstawicielki naszych sàsiadów zza wschodniej granicy: Stukalina Oksana i Maha Mariya z Lviv Polytechnic National University, zaprezentowały zebranym referat pt.
Responsibility and guarantees in the supply chain. Dr
in˝. Józef Okulewicz – opiekun Studenckiego Koła Logistyki Stosowanej z Politechniki Warszawskiej, zaprezentował swoje przemyÊlenia nt. Logistyka a bezpieczeƒstwo, przedstawił pokrótce swojà koncepcj´ działania
systemu, który powinien zachowywaç okreÊlone własnoÊci. Podczas konferencji nie zabrakło równie˝ wystàpienia jednego z organizatorów – Paweł Krekora skupił si´ na
ukazaniu, jak kształtuje si´ bezpieczeƒstwo ruchu drogowego w Polsce na tle Europy.
Ostatni panel dotyczył zarzàdzania jakoÊcià w logistyce. Iwona Zemła oraz Jakub Szupieƒko z NKL Dialog
z Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach pierwszy
raz wyst´powali przed tak licznym gronem, a mimo to
w ciekawy sposób potrafili przekazaç swojà wiedz´ z zakresu jakoÊci, przedstawiajàc istot´ TQM w obszarze lo-
gistyki przedsi´biorstw. Ostatni referat zaprezentowały
Yuliya Zhylyuk i Marta Bukaylo – przedstawicielki Lviv Polytechnic National University. Ich referat dotyczył systemu
KAIZEN jako systemu zarzàdzania jakoÊcià.
Konferencj´ zakoƒczył opiekun Koła Naukowego
Studentów Logistyki Akademii Obrony Narodowej dr Jacek Kurowski, który serdecznie podzi´kował wszystkim
prelegentom i zebranym słuchaczom za bardzo liczne
przybycie. Spotkanie podsumowa∏ słowami: system jest tak
dobry, jak ˝àda tego klient. Ku wielkiemu zadowoleniu Êrodowiska naukowego przemawiajàcy pokazali, ˝e w praktyce mo˝na, a nawet trzeba wdra˝aç teori´.
Nast´pnego dnia studenci pod opiekà kadry dydaktycznej Akademii wzi´li udzia∏ w wycieczkach studyjnych. Pierwszà atrakcjà dnia było wspólne zwiedzanie
Muzeum Wojska Polskiego. Nast´pnie uczestnicy podzielili si´ na dwie grupy – jedna z nich udała si´ z dr. Te-
Fot. E. Ciunowicz
Fot. E. Ciunowicz
lesforem Markiewiczem na lotnisko, gdzie
mogła przyjrzeç si´ z bliska funkcjonowaniu Warsaw Airport Services, druga natomiast wraz z dr. Sławomirem Augustynem zobaczyła, jak działa Lotnicze
Pogotowie Ratunkowe.
Z dumà mo˝na powiedzieç, i˝ organizatorzy stan´li na wysokoÊci zadania.
Bardzo dobra organizacja (jak na logistyków przystało!) oraz miła atmosfera, która
dopełniała program konferencji – dały
pełne zadowolenie wszystkim uczestnikom, którzy ju˝ dziÊ odliczajà czas do
nast´pnej edycji.
Anita Pachulska
Fot. Z. Rutkowski
7
PATRIOTYZM
FUNDAMENTEM BEZPIECZE¡STWA
NARODOWEGO W XXI WIEKU
19 kwietnia br. w Akademii odbyła si´ konferencja naukowa zorganizowana przez Koło Naukowe Studentów
Bezpieczeƒstwa Narodowego, Stowarzyszenie Wspólnot Obronnych oraz Instytut Bezpieczeƒstwa Paƒstwa Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego AON.
W konferencji, której oficjalnego otwarcia dokonał
rektor-komendant AON gen. dyw. dr in˝. Romuald Ratajczak, wzi´li udział: przedstawiciele Ministerstwa
Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewn´trznych
i Administracji oraz Biura Bezpieczeƒstwa Narodowego,
kadry naukowej AON, reprezentacja jednostki strzeleckiej „Strzelec 1313”, uczniowie klasy wojskowej oraz ka-
dra z Zespołu Szkół nr 7. Honorowym goÊciem była Jadwiga Zakrzewska – poseł na Sejm RP, wiceprzewodniczàca
Sejmowej Komisji Obrony Narodowej, przewodniczàca
Delegacji Sejmu i Senatu RP do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO.
Konferencja nt. Patriotyzm fundamentem bezpieczeƒstwa narodowego w XXI wieku była
ju˝ piàtà inicjatywà studentów AON
w porozumieniu ze Stowarzyszeniem
Ruch Wspólnot Obronnych, a sfinansowana została z dotacji Ministerstwa Obrony
Narodowej. Jej celem było okreÊlenie
współczesnych wyzwaƒ dla polskiego patriotyzmu w tworzeniu bezpieczeƒstwa
narodowego Polski w XXI wieku oraz
współtworzenie bezpieczeƒstwa Europy.
Co wićej, zamiarem organizatorów tego
naukowego przedsi´wzićia było: propagowanie wartoÊci patriotycznych i oby-
8
watelskich, poszerzanie wiedzy z zakresu bezpieczeƒstwa
narodowego, promocja obronnoÊci oraz wymiana poglàdów mi´dzy reprezentantami Êrodowisk akademickich.
Konferencja została podzielona na trzy panele tematyczne. Pierwszy dotyczył znaczenia patriotyzmu w polskiej
tradycji obrony narodowej i walki o wolnoÊç, drugi odnosił
si´ do roli patriotyzmu w tworzeniu bezpieczeƒstwa narodowego i europejskiego, natomiast w panelu trzecim zostały zidentyfikowane wyzwania współczesnego patriotyzmu w tworzeniu bezpieczeƒstwa narodowego RP w XXI
wieku. Prelegenci wyst´pujàcy w ka˝dym z paneli reprezentowali Êrodowiska studenckie Akademii Obrony Narodowej, Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, Wy˝szej Szkoły Policji w Szczytnie oraz Wy˝szej
Szkoły Administracji w Bielsku-Białej.
W pierwszym panelu, zatytułowanym Patriotyzm –
znaczenie w polskiej tradycji obrony narodowej i walki
o wolnoÊç wystàpiło trzech prelegentów: Tomasz
Ochocki – student AON (Pojćie patriotyzmu), Monika
Sakowska – studentka AON (Patriotyzm a Ojczyzna i ojcowizna), oraz Sylwia Lasota – studentka WSPol (Romantyzm – niezwykły czas polskiego patriotyzmu).
Panel drugi nosił tytuł Rola patriotyzmu w tworzeniu
bezpieczeƒstwa narodowego i europejskiego. Swoje prezentacje przedstawili: Agnieszka Gmyz i Bartosz Didyk –
studenci AON (Patriotyzm a tworzenie bezpieczeƒstwa
narodowego), Olga Majorczyk – studentka WSPol (Obowiàzek a potrzeba patriotyzmu w tworzeniu bezpieczeƒstwa narodowego i europejskiego), Krzysztof Szwarc
– student WAT (Patriotyzm w dobie globalizacji i integracji europejskiej) oraz Leszek Wiszniewski – student
WSA (Patriotyzm i bezpieczeƒstwo w czasach globalizacji – problemy i wyzwania zwiàzane z członkostwem Polski w NATO i UE).
NASI
GOÂCIE
Podczas ostatniego panelu, zatytułowanego Wyzwania dla polskiego patriotyzmu w tworzeniu bezpieczeƒstwa
narodowego RP w XXI wieku, głos zabrali: Małgorzata Krukowska, Wioleta Chwedoruk – studentki AON (Kształtowanie patriotyzmu u młodego pokolenia Polaków), Magdalena Witecka – studentka AON (Internet w kształtowaniu
nowoczesnej postawy patriotycznej i to˝samoÊci narodowej), Jakub Mróz – student AON (Antypatriotyczna propaganda), Barbara Drapikowska – studentka AON (WielokulturowoÊç a patriotyzm – swoi a obcy – asymilacja
mniejszoÊci kulturowych z perspektywy bezpieczeƒstwa
wewn´trznego), oraz Wojciech Tr´bacz – student AON
(Budowanie to˝samoÊci narodowej i jej rola wobec szerzàcego si´ fundamentalizmu islamskiego).
Konferencja została dofinansowana przez Ministerstwo Obrony Narodowej, zaÊ patronat medialny nad
nià obj´ły: Ilustrowany Magazyn Wojskowy „Armia“ oraz
portal www.stosunki.pl.
Szczegółowe informacje o konferencji mo˝na uzyskaç na stronie: http://konferencja-aon.webnode.com.
Barbara Drapikowska, Milena Palczewska
• prezes szwedzkiej SAAB Technologies Poland Sp.
z o.o. Anders Berntsson, który spotkał si´ z rektorem-komendantem AON (3 marca),
Akademi´ Obrony Narodowej
odwiedzili:
• dyrektor Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej (Deutscher Akademischer Austauschdienst e.v.
– DAAD) dr Randolf Oberschmidt, który m.in. pozna∏
przebieg wdra˝ania procesu boloƒskiego w AON oraz
działalnoÊç Sekcji Studentów Erasmusa (14 lutego),
• delegaci z Royal Military College (Kingstone,
Kanada) – na zdjćiu po prawej. Celem spotkania były
negocjacje w sprawie porozumienia o współpracy mi´dzy RMC, WAT i AON (2 marca),
9
• przedstawiciele paƒstw europejskich oraz USA w ramach modułu Europejskiego Kolegium Bezpieczeƒstwa
i Obrony (4–12 marca) – wićej na s. 4–5,
• dyrektor Polsko-Szwajcarskiej Izby Gospodarczej
Ulrich Schwendimann. Rozmowy z dziekanem Wydziału
Zarzàdzania i Dowodzenia płk. prof. dr. hab. in˝. Jarosławem Wołejszo oraz profesorem wizytujàcym dr. in˝.
Bogdanem Lentem dotyczyły okreÊlenia mo˝liwoÊci działaƒ izby w intensyfikacji i pogł´bianiu współpracy Akademii Obrony Narodowej z uczelniami i przemysłem na
terenie Szwajcarii oraz instytucjami szwajcarskimi
w Polsce (11 marca),
• przedstawiciele Uniwersytetu Helmuta Schmidta
w Hamburgu: zast´pca dyrektora Centrum Wspierania
Kształcenia przez Technologi´ mgr Andrea Neusius, która
przeprowadziła wykład na temat zastosowaƒ kształcenia
na odległoÊç w Bundeswehrze, oraz ekspert Centrum
kpt. Jan Strobah (30–31 marca),
• komendant Akademii Wojskowej Litwy im. gen.
Jonasa ˚emaitisa płk Gintaras Bagdonas oraz prorektor
prof. Valdas Rakutis w ramach współpracy uczelni (11
kwietnia),
• attaché obrony Izraela płk Yuvak Bazal – na
zdjćiu po prawej, którego wizyta wiàzała si´ z planami
zintensyfikowania kontaktów z Akademià (7 kwietnia),
10
• delegaci z Ministerstwa Obrony Mongolii, pod
przewodnictwem radcy ministra Tsogsurena Ganbolda,
przebywajàcy w Polsce na zaproszenie podsekretarza
stanu ds. polityki obronnej w MON (11 kwietnia),
• profesor Loyola Marymount University w Los Angeles Bohdan W. Oppenheim, który przeprowadził
wykład nt. Wspinaczka po szczeblach wartoÊci dodanej
w przemyÊle: Lean Product Development i Lean Systems
Engineering – ogromna szansa dla Polski (19 kwietnia).
Red.
Podzi´kowania od dowódcy ISAF
Gen. David H. Petraeus zło˝ył podzi´kowania na
rće gen. dyw. dr. in˝. Romualda Ratajczaka za publikacj´ w „Zeszytach Naukowych AON” wykładu pt.
Combatant Commander’s Perspective. Generał Petraeus, jeszcze jako dowódca Dowództwa Centralnego
USA (CENTCOM), przebywał z oficjalnà wizytà w Polsce
na poczàtku kwietnia ubiegłego roku.
W Akademii Obrony Narodowej 8 kwietnia 2010 r.
wygłosił wykład skierowany do kadry naukowej i stu-
dentów, w którym przedstawił swoje doÊwiadczenia
z operacji na Bałkanach, w Iraku i Afganistanie.
Monika Lewiƒska
Fot. Z. Rutkowski
11
ALLIED REACH 2011
W dniach 9–11 maja 2011 r. w Akademii Obrony Narodowej odbyło
si´ çwiczenie studyjno-seminaryjne z udziałem najwy˝szych dowódców NATO. Uroczystej inauguracji çwiczenia dokonali: minister obrony
narodowej Bogdan Klich oraz naczelny dowódca Połàczonych Sił Zbrojnych NATO w Europie admirał James Stavridis.
Głównym celem çwiczenia, w którym wzi´ło udział
ponad 200 przedstawicieli NATO, sztabów generalnych
paƒstw członkowskich, a tak˝e mi´dzynarodowych or-
ganizacji politycznych i pozarzàdowych, była wymiana
poglàdów na temat zmian zachodzàcych w Êrodowisku
strategicznym, mi´dzy innymi w zwiàzku z prowadzonymi obecnie operacjami wojskowymi, a tak˝e przeanalizowanie przyszłych sposobów działania wojskowych struktur Sojuszu.
12
Minister obrony
narodowej Bogdan Klich
podczas otwarcia çwiczenia powiedział, i˝ jest to jedno
z najwa˝niejszych od wielu lat spotkaƒ, odbywajàcych si´
w Polsce, z udzia∏em wojskowych przedstawicieli NATO.
Dowódcy wojskowi majà okazj´ uczestniczyç w wa˝nej
rozmowie na temat wyzwaƒ, które stojà obecnie przed
NATO, dotyczàcych kwestii operacyjnych, struktur natowskich oraz zdolnoÊci obronnych.
Naczelny dowódca Połàczonych Sił Zbrojnych
NATO w Europie admirał James Stavridis podkreÊlił, ˝e to
spotkanie jest niezwykle wa˝ne dla przyszłoÊci Sojuszu,
nawiàzujàc przy tym do słów wypowiedzianych przez
Jana Pawła II: PrzyszłoÊç zaczyna si´ dziÊ.
Przewodniczàcy Komitetu Wojskowego NATO
admirał Giampaolo Di Paola podczas konferencji
prasowej ocenił, i˝ Polska doskonale sobie radzi
z nowymi wyzwaniami. Podzi´kował równie˝ ministrowi Klichowi, Wojsku Polskiemu oraz Akademii
Obrony Narodowej za przeprowadzenie çwiczenia.
Organizatorem „Allied Reach 2011” było Sojusznicze Dowództwo do spraw Operacji NATO
(Allied Command Operations – ACO) wraz z Kwaterà Głównà Najwy˝szego Dowódcy Sił Sojuszniczych NATO do spraw Transformacji (Headquarters
Supreme Allied Commander Transformation –
SACT).
Red.
AKADEMIA
WSPÓŁPRACUJE
• 11 marca 2011 r. kanclerz AON płk Cezary Danielski oraz prezes firmy Teldat sp.j. z Bydgoszczy Henryk Kruszyƒski podpisali umow´ o współpracy naukowej,
badawczej oraz rozwojowej w obszarze rozwoju zautomatyzowanych systemów dowodzenia.
• 25 marca 2011 r. dziekan Wydziału Zarzàdzania
i Dowodzenia płk prof. dr hab. in˝. Jarosław Wołejszo
oraz dyrektor Szkół Lotniczych Leszek Pikosz, reprezen-
AWANSE
tujàcy Europejskie Lotnicze Liceum Profilowane Transportowo-Spedycyjne SIMP w Warszawie, podpisali
umow´ patronackà, umo˝liwiajàcà uczniom ELLPTS
m.in. uczestnictwo w wybranych wykładach oraz udział
w konsultacjach kadry dydaktycznej, organizowanych
w Instytucie Lotnictwa i Obrony Powietrznej.
Red.
NAUKOWE
Wydział Zarzàdzania i Dowodzenia
Doktoraty
• 22.02. – ppłk mgr Witold Słomiany (Rachunek
kosztów w ocenie szkolenia ˝ołnierzy w jednostce wojskowej). Promotor: prof. dr hab. Janusz Płaczek.
• 17.05. – ppłk mgr in˝. Robert Ryczkowski (Wspomaganie komputerowe çwiczeƒ dowódczo-sztabowych
wojsk obrony przeciwlotniczej). Promotor: dr hab. Andrzej Glen.
Z
OBRAD SENATU
Wydział Bezpieczeƒstwa Narodowego
Doktoraty
• 19.04. – płk mgr Dariusz Dachowicz (Wojska
Specjalne Rzeczypospolitej Polskiej w operacjach poza
granicami kraju). Promotor: dr hab. in˝. Marian Kozub.
• 19.04. – mgr Michał Wierciƒski (Zaanga˝owanie
resortu obrony narodowej w militarne inicjatywy Europejskiej Polityki Bezpieczeƒstwa i Obrony). Promotor: płk
dr hab. Andrzej Ciupiƒski.
Red.
AON
1 6 m a r c a p o d c z a s p o s ie d z e n ia S e n a t u p o d j ´ t o
uchwały w sprawach:
• uchylenia uchwał Rady Wydziału Zarzàdzania
i Dowodzenia z 8 marca 2011 r.: w sprawie zastàpienia
uprawnienia do nadawania stopni naukowych
w dziedzinie „nauki wojskowe” odpowiednio przez
uprawnienie w dziedzinie „nauki humanistyczne“ w dyscyplinie nauki o obronnoÊci w Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia AON oraz w sprawie zastàpienia uprawnienia
do nadawania stopni naukowym w dziedzinie „nauki
wojskowe” odpowiednio przez uprawnienie w dziedzinie
„nauki humanistyczne“ w dyscyplinie nauki o bezpieczeƒstwie w Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia AON.
Sprawa b´dzie ponownie rozpatrzona przez Rad´ Wydziału Zarzàdzania i Dowodzenia;
• przyjćia sprawozdaƒ z działalnoÊci dydaktycznej
i naukowo-badawczej, finansowej oraz polityki personalnej prowadzonej w podstawowych jednostkach organizacyjnych Akademii Obrony Narodowej w 2010
roku;
• przyjćia sprawozdania z działalnoÊci naukowej
Akademii Obrony Narodowej w 2010 roku;
• oceny funkcjonowania administracji Akademii
Obrony Narodowej w 2010 roku;
• uchwalenia planu rzeczowo-finansowego Akademii Obrony Narodowej na rok 2011;
• zasad podziału Êrodków finansowych dla jednostek organizacyjnych Akademii;
• form studiów na poszczególnych kierunkach oraz
warunków i trybu rekrutacji na pierwszy rok studiów
w Akademii Obrony Narodowej w roku akademickim
2012/2013. Senat AON uchwalił nast´pujàce formy studiów na poszczególnych kierunkach w Akademii Obrony
Narodowej: kierunek „bezpieczeƒstwo narodowe” – stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia (licencjackie), stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia (magisterskie); kierunek „bezpieczeƒstwo wewn´trzne” – studia I stopnia
(licencjackie); kierunek „stosunki mi´dzynarodowe” –
I stopnia (licencjackie); kierunek „historia” – stacjonarne
i niestacjonarne I stopnia (licencjackie); kierunek „europeistyka” – stacjonarne i niestacjonarne I stopnia (licencjackie ); kierunek „administracja” – stacjonarne i niestacjonarne I stopnia (licencjackie ); kierunek „logistyka”–
stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia (licencjackie),
stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia (magisterskie); kierunek „zarzàdzanie” – stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia (licencjackie), stacjonarne i niestacjonarne studia II stopnia (magisterskie);
13
• uchwalenia regulaminu wyborczego Akademii
Obrony Narodowej;
• ustalenia liczby przedstawicieli społecznoÊci akademickiej w składzie Senatu Akademii Obrony Narodowej i przyjćia terminarza czynnoÊci wyborczych.
W skład Senatu ma wchodziç: 22 przedstawicieli nauczycieli akademickich posiadajàcych tytuł naukowy profesora lub stopieƒ naukowy doktora habilitowanego,
6 przedstawicieli pozostałych nauczycieli akademickich,
4 przedstawicieli pracowników nieb´dàcych nauczycielami, 8 przedstawicieli studentów – po trzech z WBN
i WZiD, oraz dwóch przedstawicieli doktorantów – po
jednym z WBN i WZiD;
• aprobaty wniosku rektora-komendanta Akademii Obrony Narodowej do ministra obrony narodowej
o przyznanie nagrody ministra dla nauczycieli akademickich prof. dr. hab. Bogdanowi Szulcowi za całokształt
dorobku;
o przyznanie nagrody ministra dla nauczycieli akade-
PIERÂCIE¡
DLA MINISTRA
OBRONY NARODOWEJ
7 marca 2011 r. minister obrony narodowej
Bogdan Klich otrzymał PierÊcieƒ Pamiàtkowy AON.
W uroczystoÊci wrćzenia wzi´li udział: szef Sztabu
Generalnego WP gen. Mieczysław Cieniuch, radca
ministra obrony narodowej gen. dyw. Bogusław Pacek oraz kierownicza kadra AON.
Red.
Fot. Z. Rutkowski
14
mickich prof. dr. hab. Janowi Wojnarowskiemu za całokształt dorobku;
o przyznanie nagrody ministra dla nauczycieli akademickich dr. hab. Januszowi Solakowi za osiàgnićia naukowe – wyró˝nionà rozpraw´ habilitacyjnà nt. Konsekwencje zamro˝onego konfliktu o Naddniestrze dla
bezpieczeƒstwa europejskiego;
o przyznanie nagrody ministra dla nauczycieli akademickich ppłk. dr. Zbigniewowi Redziakowi za osiàgnićia naukowe – wyró˝nionà rozpraw´ doktorskà nt. Podejmowanie decyzji w warunkach ryzyka;
o przyznanie nagrody ministra dla nauczycieli akademickich płk. dr. hab. Markowi Wrzoskowi za osiàgnićia
organizacyjne w roku akademickim 2009/2010.
Red.
NOWY
ZAST¢PCA
REKTORA-KOMENDANTA
AKADEMII OBRONY NARODOWEJ
1 kwietnia 2011 r. stanowisko zast´pcy rektora-komendanta AON objàł płk dr Jarosław Tomaszewski.
Płk dr Jarosław Tomaszewski jest absolwentem
Wy˝szej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych
i Artylerii (1984) oraz
Akademii Obrony Narodowej (1993). Stopieƒ
naukowy doktora nauk
wojskowych uzyskał
w 1998 r. na Wydziale
Wojsk Làdowych AON.
W latach 1984–1991
dowodził pododdziałami artylerii w jednostFot. Z. Rutkowski
kach liniowych i pododdziałami szkolnymi w Wy˝szej Szkole Oficerskiej Wojsk
Rakietowych i Artylerii w Toruniu. Od 1993 do 2003 r. był
wykładowcà, adiunktem i kierownikiem zakładu w Katedrze Wojsk Rakietowych i Artylerii i w Katedrze Wsparcia Działaƒ AON. Nast´pnie do 2006 r. zajmował stanowisko szefa Oddziału Analiz i Planowania Zasobów
Kadrowych w Generalnym Zarzàdzie Zasobów Osobowych SG WP, zaÊ do 2011 r. szefa Oddziału Personalnego
SG WP.
Biuro Rektora
OBCHODY ÂWI¢TA
KONSTYTUCJI 3 MAJA
28 kwietnia br. Medalem Srebrnym za Długoletnià
Słu˝b´ został uhonorowany płk Jacek Mroczek, natomiast
Gwiazdà Iraku: ppłk Marcin Pietrzak, mjr Grzegorz Pilarski, mjr Wojciech Sójka oraz kpt. Mariusz Gàsiorowski. Odznaczenia wrćzył płk dr Jarosław Tomaszewski.
Tego dnia po˝egnano równie˝ mjr. Marcina Adamskiego, który zakoƒczył słu˝b´ w AON.
Red.
Fot. Z. Rutkowski
PO˚EGNANIA
28 lutego 2011 r. w Sali Tradycji
Akademii Obrony Narodowej odbyło
si´ uroczyste po˝egnanie mjr. Marcina Magonia, który zakoƒczył zawodowà słu˝b´ wojskowà.
Red.
Fot. Z. Rutkowski
Nowe uprawnienia dla wydziałów
Wydział Bezpieczeƒstwa Narodowego AON uzyskał uprawnienia do nadawan ia s to pni naukowych
doktora i doktora habilitowanego w dziedzinie nauk
humanistycznych w dyscyplinie nauk o bezpieczeƒstwie.
W roku akademickim 2011/2012 studia doktoranckie b´dà realizowane w systemie bezpłatnych studiów stacjonarnych oraz płatnych studiów niestacjonarnych.
Szczegółowych informacji udzielajà: dr hab. Marian Kozub, tel. 22 681-33-07, e-mail: [email protected],
oraz Anna Kaczorek, tel. 22 681-46-57, e-mail:
[email protected].
Wydział Bezpieczeƒstwa Narodowego otrzymał
równie˝ uprawnienia do prowadzenia studiów I stopnia na kierunku „stosunki mi´dzynarodowe“, w ramach dwóch specjalnoÊci: współczesnej dyplomacji
oraz bezpieczeƒstwa mi´dzynarodowego.
Wydział Zarzàdzania i Dowodzenia AON uzyskał
uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego nauk humanistycznych
w dyscyplinie nauki o obronnoÊci.
Na tej podstawie Rada Wydziału uchwaliła nast´pujàce specjalnoÊci: dowodzenie, sztuka wojenna, strategia obronnoÊci, ekonomika obronna, logistyka, dydaktyka obronna, zarzàdzanie zasobami obronnymi,
zarzàdzanie instytucjami publicznymi, zarzàdzanie
w Êrodowisku informacyjnym, zarzàdzanie w Êrodowisku teleinformatycznym, operacje i techniki operacyjne.
W roku akademickim 2011/2012 studia doktoranckie b´dà realizowane w systemie bezpłatnych studiów stacjonarnych oraz płatnych studiów niestacjonarnych. Szczegółowych informacji udzielajà: prof. dr hab.
Czesław Jarecki, tel. 22 681-33-88, e-mail:
[email protected], oraz mgr Gra˝yna Górska-Cader,
tel. 22 681-35-55, e-mail: [email protected].
Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych.
15
CENTRUM SZKOLENIA OPBMR
– WYDARZENIA
Kursy
Kurs podstawowy dla specjalistów Krajowego Systemu Wykrywania Ska˝eƒ i Alarmowania
W dniach 21–25 lutego br. w CSOPBMR odbył si´
tygodniowy kurs podstawowy dla specjalistów Krajowego Systemu Wykrywania Ska˝eƒ i Alarmowania
(KSWSiA). W kursie wzi´li udział słuchacze zarówno
wojskowi, jak i cywilni, co sprzyjało wymianie doÊwiadczeƒ w zakresie działania podsystemów funkcjonalnych
KSWSiA. W trakcie kursu szkoleni mieli mo˝liwoÊç zdobyç wiedz´ i umiej´tnoÊci w zakresie prognozowania i oceny sytuacji ska˝eƒ pod kierunkiem nauczycieli akademickich centrum.
mjr Mariusz Młynarczyk
Europejski projekt „Mobilna platforma rozpoznania ska˝eƒ biologicznych”
6 kwietnia br. asystent ZOPBMR mjr Mariusz Młynarczyk, pełniàcy jednoczeÊnie funkcj´ narodowego koordynatora programu rozwoju sprz´tu rozpoznania ska˝eƒ
biologicznych BIO EDEP, uczestniczył w 8. posiedzeniu
Programowej Grupy Przygotowawczej, nadzorujàcej stan
przygotowaƒ do uruchomienia fazy wykonawczej programu. Celem spotkania było zaktualizowanie stanu wiedzy koordynatorów narodowych oraz koordynatorów
W
SZ RP
Kurs specjalistyczny OPBMR
W dniach 14–25 marca br. CSOPBMR przy wsparciu Centrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennych
oraz Departamentu Kontroli MON przeprowadziło kurs
taktyczny dla oficerów OPBMR. W kursie uczestniczyło
dziesićiu oficerów i podoficerów z wojsk làdowych i sił
powietrznych. Tematyka zaj´ç dotyczyła przede wszystkim pracy szefa wojsk chemicznych w procesie planowania, organizowania oraz kierowania przedsi´wzićiami
OPBMR w działaniach taktycznych brygady, a zasadnicza
cz´Êç zaj´ç prowadzona była w formie çwiczeƒ grupowych. Słuchacze zapoznali si´ równie˝ z najnowszymi narz´dziami informatycznymi, wspierajàcymi proces prognozowania sytuacji ska˝eƒ i strat po uderzeniach bronià
masowego ra˝enia oraz awarii elektrowni jàdrowej.
ppłk Paweł Maciejewski
z ramienia Europejskiej Agencji Obrony w zakresie zaawansowania prac nad kluczowymi dokumentami programu oraz synchronizacja działania zespołów roboczych
opracowujàcych wymagania taktyczno-techniczne poszczególnych projektów, wchodzàcych w skład programu.
W obradach uczestniczyli przedstawiciele: Francji, Norwegii, Niemiec, Belgii, W´gier, Włoch, Holandii oraz Polski. Kolejne spotkanie planowane jest na ostatnià dekad´
czerwca tego roku.
ppłk Paweł Maciejewski
Nowi oficerowie
w CSOPBMR
Poczàtek roku zaowocował wzmocnieniem potencjału CSOPBMR. Szef Centrum płk dr Leszek Słomka przywitał trzech
nowych oficerów, którzy na przełomie
stycznia i lutego przybyli do Akademii. Płk
Włodzimierz Wàtor, dotychczas pełniàcy
słu˝b´ w DO SZ RP, objàł obowiàzki kierownika Zakładu Doktryn i Analiz, ppłk Paweł Maciejewski z WSOWL we Wrocławiu
– adiunkta w Zakładzie OPBMR, a kpt.
Marcin Szerszeƒ z 1. br w Siedlcach –
młodszego specjalisty.
Tekst i fotografia: mjr Mariusz Młynarczyk
Na zdjćiu od lewej: p∏k W∏odzimierz Wàtor,
p∏k Leszek S∏omka (szef CSOPBMR),
pp∏k Pawe∏ Maciejewski, kpt. Marcin Szerszeƒ
16
Seminarium naukowe
21 kwietnia br. w Klubie AON odbyło si´ zorganizowane przez Centrum Szkolenia Obrony Przed Bronià
Masowego Ra˝enia w Siłach Zbrojnych RP seminarium naukowe nt.
Narodowy potencjał naukowo-badawczy i przemysłowy w aspekcie
budowania zdolnoÊci europejskich
w dziedzinie obrony
przed bronià masowego ra˝enia.
Celem obrad
było przedstawienie kierunków prac
w obszarze europejskich zdolnoÊci
OPBMR, zdefiniowanie narodowych
potrzeb w tej dziedzinie oraz dokonanie przeglàdu aktualnych i perspektywicznych mo˝liwoÊci polskich oÊrodków naukowo-badawczych
i przemysłu w tym zakresie. Natomiast myÊlà przewod-
nià spotkania była intensyfikacja przepływu informacji o potrzebach i mo˝liwoÊciach ich realizacji pomi´dzy gestorami
sprz´tu, oÊrodkami naukowo-badawczymi
oraz przemysłem.
W seminarium wzi´li udział przedstawiciele: DNiSW MON, DPZ MON,
DPBM MON, szefostwa OPBMR SZ RP
oraz szefostw OPBMR RSZ i równorz´dnych, Krajowego Punktu Kontaktowego
Programów Badawczych UE, Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii,
Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii, Przemysłowego Instytutu Automatyki i Pomiarów, Instytutu Optoelektroniki WAT, Instytutu Przemysłu Organicznego, Instytutu Ochrony
RoÊlin oraz Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji.
Przedsi´wzićie odbyło si´ pod patronatem szefa
Obrony Przed Bronià Masowego Ra˝enia SZ RP.
mjr Mariusz Młynarczyk
Z okazji Âwi´ta Wojsk Chemicznych składam ˝ołnierzom i pracownikom
Centrum Szkolenia OPBMR oraz wszystkim sympatykom tego rodzaju wojsk,
najserdeczniejsze ˝yczenia zdrowia oraz wszelkiej pomyÊlnoÊci.
płk Leszek Słomka
17
z ˝ycia studentów
WYKŁADY
OTWARTE PROF.
11 marca br. odbył si´ wykład
otwarty nt. Społeczeƒstwo mediatyzowane i jego obroƒcy.
Lutowy wykład poÊwićono
społeczeƒstwu sieci i jego wrogom,
co miało słu˝yç podkreÊleniu istnienia ró˝nych postaw wobec zjawiska
swobodnego przepływu informacji.
Nawiàzujàc do tego, profesor zaproponował mo˝liwe i prawdopodobne wizje ewolucji społeczeƒstwa
informacyjnego, wyró˝niajàc, np.
społeczeƒstwo wiedzy jako wariant
optymistyczny, w którym post´p naukowy i technologiczny oraz zasoby wiedzy stanowià
podstawowe determinanty rozwoju cywilizacyjnego. Do
wariantów, z którymi mo˝na wiàzaç nadzieje na pozytywny „bieg rzeczy”, zaliczono wizj´ „społeczeƒstwa
cybernetycznego”, zapewniajàcego swoistà równowag´
mi´dzy „homeostazà społecznà” a sprawnoÊcià systemów sterowania. Natomiast do wariantów ocenianych
negatywnie, a raczej budzàcych obawy, zaliczono wizj´
„społeczeƒstwa orwellowskiego” b´dàcego swoistà egzemplifikacjà antyutopii George’a Orwella („1984”).
Z kolei wariantem budzàcym tzw. mieszane uczucia,
wyró˝nionym przez prof. Sienkiewicza i nawiàzujàcym
do prac znanego medioznawcy i niegdyÊ wykładowcy
AON – prof. T. Gobana-Klasa, była wizja „społeczeƒstwa
mediatyzowanego”. Chodzi o społeczeƒstwo, którego
kształtowanie powodowane jest skalà i intensywnoÊcià
wykorzystywania mediów, systemów komunikowania
masowego. Jednym ze skutków tego procesu mo˝e byç
medialne kształtowanie tzw. społecznego wzburzenia,
czyli percepcji zagro˝eƒ i ryzyka. Nale˝y przy tym zauwa˝yç, ˝e post´puje dalsza konwergencja systemów teleinformatycznych i systemów mediów elektronicznych,
co oznacza tak˝e, ˝e Internet stał si´ potencjalnym czynnikiem dalszej „mediatyzacji” społeczeƒstwa – na dobre
i na złe.
6 kwietnia br. odbył si´ wykład otwarty nt. Kryzys
i konflikt jako obiekt badaƒ naukowych.
W wykładzie profesor Sienkiewicz nawiàzał do dorobku metodologicznego listopadowej konferencji naukowej w AON, poÊwićonej metodologii badaƒ bezpieczeƒstwa narodowego. Wyró˝niono charakterystyczne
postawy badajàcych zjawiska kryzysów i konfliktów. O ile
tradycja badaƒ konfliktów si´ga staro˝ytnoÊci (np. wojna
peloponeska Tukidydesa) i obejmuje bardzo ró˝ne nurty:
sztuk´ wojennà, psychologi´ i socjologi´ konfliktów, ba-
18
PIOTRA SIENKIEWICZA
dania konfliktów organizacyjnych
i aspekty prawne, politologi´ i stosunki mi´dzynarodowe itp., a tak˝e
współczesne dziedziny badaƒ systemowych (teori´ decyzji, teori´
gier, analiz´ systemowà, teori´ systemów), o tyle badanie kryzysów
systemów społecznych podj´to dopiero w ubiegłym stuleciu (najwczeÊniej badajàc kryzysy ekonomiczne).
W badaniach nad konfliktami i kryzysami mo˝na dostrzec nader cz´ste
bł´dy indukcji (hipotezy nie sà konsekwencjami jakichkolwiek teorii naukowych), a wiele hipotez ma charakter empirycznych
generalizacji, w zasadzie nieweryfikowalnych i niepozwalajàcych na tworzenie sensownych prognoz. Postulowana przez profesora teoria kryzysów i konfliktów stanowi
wyraz przyjćia paradygmatu holistyczno-systemowego,
który niczego nie obiecuje, lecz stwarza podstawy dla
umiarkowanego wszak˝e, ale jednak „optymizmu metodologicznego”.
13 maja br. wykład poÊwićony był matematyce
dyskretnej i jej zastosowaniu.
Celem kolejnego spotkania nie był bynajmniej wykład z tzw. matematyki dyskretnej, co z oczywistych powodów było niemo˝liwe (co najwy˝ej mo˝na byłoby
mówiç o jakimÊ „wst´pie do…”), lecz po prostu odpowiedzi na pytania: „czym jest owa matematyka dyskretna?” oraz „dlaczego wykładana jest np. na studiach
na kierunkach informatycznych?”. Najcz´Êciej przyjmuje
si´, ˝e matematyka dyskretna to nie tyle dział (gałàê) matematyki, co raczej zbiorcza nazwa wszystkich działów
matematyki, które zajmujà si´ badaniem struktur nieciàgłych, tzn. zawierajàcych zbiory co najwy˝ej przeliczane (czyli dyskretne) oraz ich własnoÊci. Do tych działów zalicza si´ np. logik´ matematycznà, teori´ liczb,
kombinatoryk´, teori´ mnogoÊci, ale tak˝e teori´ gier,
kryptografi´ itp. Na osobnà uwag´ zas∏ugujà zadania
komiwoja˝era, przydziału itp., tradycyjnie zaliczane do
badaƒ operacyjnych. Zgodnie z ujćiem matematyka
dyskretna stanowi zbiór metod matematycznych wykorzystanych w informatyce do projektowania i analizy algorytmów komputerowych, i traktowana jest jako matematyczne podstawy informatyki. Na zakoƒczenie
profesor przedstawił przykład zastosowania teorii grafów
do analizy sieci informacyjnych i tzw. układów zło˝onych
w aspekcie ich bezpieczeƒstwa i niezawodnoÊci.
z ˝ycia studentów
DEBATA NA TEMAT STOSUNKÓW POLSKO-ROSYJSKICH W ROCZNIC¢ KATASTROFY SMOLE¡SKIEJ
21 kwietnia br. odbyło si´ piàte ju˝ Europejskie
Spotkanie Rembertowskie1 zorganizowane przez koło
naukowe europeistyki „Młoda Europa” oraz Stowarzyszenie Polska 2030+. W zwiàzku z rocznicà katastrofy
smoleƒskiej podj´to trudny i wzbudzajàcy du˝e emocje
temat relacji polsko-rosyjskich w kontekÊcie „Nowego
otwarcia polsko-rosyjskiego”. W debacie wzi´li udział: dr
Kazimierz Wóycicki (moderator) – szef Zespołu Doradców Sejmowej Komisji ds. Polityki Zagranicznej, reprezentujàcy Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu
Warszawskiego, i prof. Henryk Szlajfer z Uniwersytetu
Warszawskiego, który w latach 1993–2008 był dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Polityki, Departamentu Ameryki oraz Archiwum w MSZ, red. Sławomir Popowski – dziennikarz, publicysta, wykładowca,
znawca spraw wschodnich, były wieloletni moskiewski
korespondent PAP i „Rzeczpospolitej“, obecnie redaktor
„Studia Opinii“, dr Jan Malicki – dyrektor Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, oraz dr
Agnieszka Legucka i dr Agnieszka Bryc jako przedstawicielki kadry naukowej Akademii Obrony Narodowej.
Prawie wszyscy dysputanci byli zgodni co do tego, ˝e
nazywanie polsko-rosyjskich stosunków z perspektywy
„nowego otwarcia” nie jest do koƒca trafne. W polityce zagranicznej, a szczególnie w stosunkach polsko-rosyjskich
pojedyncze wizyty, nawet na najwy˝szym szczeblu, jak
Dmitrja Miedwiediewa w Polsce w 2010 r., nie stanowià
przełomu, je˝eli nie zmieniajà dotychczasowych relacji i
nie rozwiàzujà trudnoÊci we wzajemnej współpracy.
Dyrektor Studium Europy Wschodniej dr Jan Malicki
wyznaczył cztery najwa˝niejsze problemy w relacjach z Rosjà. Po pierwsze Katyƒ – jest to bardzo wa˝na dla Polaków
sprawa, jednak w tej sferze nie ma ˝adnych post´pów.
Nadal pytamy: jaki jest powód utajniania 180 tomów akt
katyƒskich przez Rosj´. Dlaczego wyjaÊnienie sprawy trwa
tak długo, skoro nikt nie ˝yje z osób, które podpisywały si´
na dokumencie z 1944 r. i najprawdopodobniej tak˝e
osoby fizycznie wykonujàce zalecenia z tego dokumentu.
Nie ma w tej sprawie realnego post´pu. Po drugie Smoleƒsk
– bez współpracy Rosji nie da si´ normowaç stosunków polsko-rosyjskich. Brak współpracy przewa˝a nad serdecznoÊcià wielu Rosjan wobec Polaków. Po trzecie kontakty w sferze edukacji – dr Jan Malicki podkreÊlał, ˝e musi byç
wymiana akademicka. Prezydent RP podpisał ustaw´ o powołaniu centrum polsko-rosyjskiego. Ludzie z Rosji zapisujà
si´ na stypendia do Polski – ich liczba ciàgle wzrasta. Czy
widaç wsparcie Rosji? Nie wiadomo.
Inny poglàd na t´ spraw´ miał Sławomir Popowski.
Uwa˝ał on, ˝e zagadnieƒ Katynia
i Smoleƒska nie powinno si´ stawiaç
na pierwszym miejscu, bo sprawy te
ulegajà instrumentalizacji, co nie
sprzyja ich rozwiàzaniu, a powoduje,
˝e stajà si´ one „zakładnikami” polityki
wewn´trznej obu paƒstw. Według redaktora stosunki polsko-rosyjskie nabrały nowej formuły po objćiu władzy przez Platform´ Obywatelskà, ale
aby poprawiç relacje z Rosjà, nale˝y
pozbyç si´ w pierwszej kolejnoÊci
„polskich syndromów”. Pierwszy to
syndrom Targowicy, który charakteryzuje si´ ciàgłà obawà przed uległoÊcià
wobec Rosji, którà uto˝samia si´ ze
19
z ˝ycia studentów
zdradà polskoÊci. Drugi syndrom wynika z tradycji insurekcji, ˝e Polacy powinni za wszelkà cen´ walczyç z Rosjà. Nie zgadzajàc si´ z ˝adnym z tych syndromów, redaktor przekonuje, ˝e z Rosjà nale˝y rozmawiaç, bo
Polska nie zmieni swojego poło˝enia ani Rosja nie zniknie z mapy Êwiata. Ale musimy tak rozmawiaç, ˝eby
jednoczeÊnie broniç swoich interesów. Przekonywał
tak˝e, ˝e dwie sprawy, jakimi sà: Katyƒ i Smoleƒsk, nie
sà najwa˝niejszym problemem dla Polski. Trzeba je rozpatrywaç w kontaktach wzajemnych, ale nie stawiaç
przed wszystkimi innymi kwestiami poruszanymi z Rosjà.
W nawiàzaniu do tego wàtku prof. Henryk Szlajfer
jest zdania, ˝e sprawy Smoleƒska i Katynia mogà byç instrumentem w polityce wobec Rosji, ale trzeba umieç je
umiej´tnie wykorzystaç, aby poruszyç społeczeƒstwo
rosyjskie do wewn´trznej dyskusji, ale jednoczeÊnie
trzeba „zachowaç proporcje”, bo Rosjanie w koƒcu muszà sami uporaç si´ ze spuÊciznà stalinizmu. Trzeba zastanowiç si´, jak mo˝emy pomóc Rosji przy pomocy
Katynia, ale trzeba znaç granice tego argumentu. Profesor sprowokował słuchaczy, aby pomyÊleli nad tym: co
zostanie w relacjach polsko-rosyjskich, je˝eli zapomnimy
na chwil´ o Katyniu i Smoleƒsku? Niewiele. Kontakty gospodarcze nie sà takie złe, natomiast gdy mówimy
o otwarciu w dziedzinie polityki gospodarczej, musimy
zadaç sobie pytanie o rosyjskie inwestycje w Polsce. Nikt
nie chce mówiç o tym, bo to jest problem. Rosjanie inwestujà wsz´dzie, tylko nie w Polsce. Czasami sami wysyłamy dziwne sygnały, z których wynika, ˝e nie wiemy,
czego chcemy od Rosji, jakà mamy wobec niej strategi´,
i popełniamy błàd, bo staramy si´ samodzielnie wyst´powaç przeciwko Moskwie, a trzeba szukaç sojuszników
w realizacji celów polityki zagranicznej wobec Rosji,
chocia˝by w Unii Europejskiej.
Udział w dyskusji miały tak˝e panie dr Agnieszka
Bryc i dr Agnieszka Legucka. Pierwsza z nich wyraziła
wàtpliwoÊç, ˝e „jest dobra i zła polityka zagraniczna”.
CzegoÊ takiego nie ma. Polityka zagraniczna mo˝e byç
skuteczna albo nie, a w przypadku Polski brakuje strategii wobec Rosji, nie ma dokumentu MSZ, w którym byłyby usystematyzowane cele polityki zagranicznej Polski
wobec Rosji. Dr Bryc podkreÊlała, ˝e polityka nie powinna byç nacechowana emocjami, bo dotyka kompleksów polskich, co wykorzystuje Rosja. Natomiast dr
Agnieszka Legucka była zdania, ˝e Rosja potrafi wygrywaç swoje interesy w Unii Europejskiej, antagonizujàc
paƒstwa członkowskie, a polskie stereotypy, emocje
i „wojna polsko-polska” osłabiajà pozycj´ Polski w UE
i w negocjacjach z Rosjà. Dzi´ki temu Moskwa zyskuje
argument, ˝e polskie propozycje nie sà godne uwagi, bo
cechuje je tradycyjna antyrosyjskoÊç.
Ewelina Rapa
prezes Koła Naukowego „Młoda Europa”
Współpraca: dr Agnieszka Legucka
opiekun Koła
Fotografie: Ewa Ciunowicz
Przypisy:
1. Europejskie Spotkania Rembertowskie prowadzone sà
od 2010 r. z inicjatywy pracowników Instytutu Nauk Humanistycznych Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego: dr Karoliny
Helnarskiej i dr Agnieszki Leguckiej. Do tej pory w spotkaniach
uczestniczyli mi´dzy innymi: Lech KoÊciuk – szef zespołu opracowujàcego „Strategiczny Przeglàd Obronny“; Paweł Zalewski
– poseł Parlamentu Europejskiego, profesor Kazimierz Łastawski – wykładowca i historyk. Odbyła si´ te˝ debata nt. Partnerstwa Wschodniego z udziałem ekspertów. Wszystkie spotkania
pomagali przygotowaç studenci Koła Naukowego „Młoda Europa“ na kierunku europeistyka.
KOŁO NAUKOWE
STUDENTÓW BEZPIECZE¡STWA NARODOWEGO
Spotkanie z Krzysztofem Liedelem
17 lutego br. ze studentami AON spotkał si´ Krzysztof Liedel – dyrektor Centrum Badaƒ nad Terroryzmem
Collegium Civitas.
Spotkanie, zorganizowane przez Wydawnictwo DIFIN oraz Koło Naukowe Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego, było poÊwićone analizie powstawania polskiej
strategii i polityki bezpieczeƒstwa w odniesieniu do zagro˝enia, jakim jest terroryzm mi´dzynarodowy, obecnemu systemowi przeciwdziałania terroryzmowi mi´dzynarodowemu w Polsce oraz dyskusji na temat strategii
działaƒ antyterrorystycznych przyj´tych w innych krajach.
Krzysztof Liedel promował równie˝ swojà ksià˝k´ pt.
Zwalczanie terroryzmu mi´dzynarodowego w polskiej
polityce bezpieczeƒstwa.
Red.
20
Fot. E. Ciunowicz
z ˝ycia studentów
Bezpieczeƒstwo
na Stadionie Legia Warszawa
29 marca 2011 r. w ramach projektu ,,Cel: Mened˝er Bezpieczeƒstwa”, Koło Naukowe Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego odwiedził Bogusław Bł´dowski z Klubu Piłkarskiego Legia Warszawa.
GoÊç Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego pracuje na stanowisku dyrektora ds. bezpieczeƒstwa w Klubie Piłkarskim Legia Warszawa. Odpowiada on za bezpieczeƒstwo pracowników i zawodników na stadionie
podczas meczów piłki no˝nej.
Spotkanie przybrało form´ debaty mi´dzy goÊciem
a zgromadzonymi studentami AON. Poruszone tematy
dotyczyły m.in. procesu wejÊcia kibiców na stadion, posiadania materiałów niebezpiecznych (race dymne, petardy hukowe), wywieszania flag o niewłaÊciwej treÊci
oraz roli monitoringu w identyfikacji kibiców na stadionie. Na zakoƒczenie prelegent omówił incydenty zaistniałe podczas meczów o Puchar Intertoto Legii z Vectrà
Wilno z 2007 r. oraz meczu o Puchar Ekstraklasy ze Âlàskiem Wrocław z 2011 r.
Nie ulega wàtpliwoÊci, ˝e bezpieczeƒstwo na stadionach piłkarskich stanowi dziÊ spore wyzwanie dla
klubów piłkarskich oraz dla organizatorów zbli˝ajàcych
si´ Mistrzostw Europy EURO 2012 w Polsce i na Ukrainie.
Spotkanie zostało zorganizowane z inicjatywy Sekcji Bezpieczeƒstwa Imprez Masowych i Zgromadzeƒ,
działajàcej w Kole Naukowym Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego.
Tekst i fotografia: Łukasz Âwitalski
Europoltech 2011
W dniach 13–15 kwietnia br. w Warszawie odbywały si´ Mi´dzynarodowe Targi Techniki i Wyposa˝enia
Słu˝b Policyjnych oraz Formacji Bezpieczeƒstwa „Europoltech 2011”, w których miała okazj´ uczestniczyç
Sekcja Bezpieczeƒstwa Imprez Masowych Koła Naukowego Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego, działajàcego przy naszej uczelni.
Targi te były Êwietnà okazjà, aby bli˝ej przyjrzeç si´
mo˝liwoÊciom technicznym w zakresie zabezpieczania
imprez masowych. W targach bowiem uczestniczyło
wiele firm z bran˝y teleinformatycznej, oferujàcych zabezpieczenia systemów oraz obiektów, jak równie˝
przedsi´biorstwa produkujàce specjalistyczny sprz´t
przeznaczony dla słu˝b bezpieczeƒstwa paƒstwa, np.
odzie˝ ochronnà, roboty wielozadaniowe do celów antyterrorystycznych.
W ramach osobnych paneli odbywały si´ równie˝
obrady zwiàzane z tematykà „Europoltech 2011”.
Grzegorz Murdza
Fotografie: Łukasz Âwitalski
21
z ˝ycia studentów
Spotkanie kół naukowych
AON, UJ i WAT
15 kwietnia br. Koło Naukowe Studentów Bezpieczeƒstwa Narodowego zorganizowało spotkanie kół na-
ukowych, w którym udział wzi´li członkowie kół naukowych bezpieczeƒstwa narodowego z Uniwersytetu
Jagielloƒskiego, Wojskowej Akademii Technicznej oraz
Akademii Obrony Narodowej.
Wizyta miała na celu wymian´ doÊwiadczeƒ zwiàzanych z funkcjonowaniem kół oraz zaprezentowanie
dotychczasowej działalnoÊci. W spotkaniu wzi´li tak˝e
udział: dyrektor Instytutu Bezpieczeƒstwa Paƒstwa WBN
AON dr in˝. Krzysztof Gàsiorek, który przedstawił sposób
prowadzenia studiów na kierunku bezpieczeƒstwo narodowe, oraz opiekun KNSBN AON mjr Mariusz Młynarczyk. Członkowie wszystkich kół naukowych mieli
tak˝e okazj´ zwiedzenia Centrum Symulacji i Komputerowych Gier Wojennych.
Wizyta przebiegła w miłej atmosferze i z pewnoÊcià
b´dzie stanowiç zalà˝ek do rozwinićia owocnej współpracy mi´dzy kołami.
Olga Figiel
Powszechny dost´p do broni palnej
a bezpieczeƒstwo narodowe
Kolejne spotkanie z tego cyklu odbyło si´ 20 kwietnia br. Organizatorem przedsi´wzićia była Sekcja Strategiczno-Obronna KNSBN.
Podczas spotkania goÊç specjalny – były dowódca
wojsk làdowych gen. Waldemar Skrzypczak, podzielił si´
ze studentami AON swoimi doÊwiadczeniami z operacji
stabilizacyjnej w Iraku. Jak si´ okazało, gen. Skrzypczak
jest przeciwnikiem powszechnego dost´pu do broni,
gdy˝ – jego zdaniem – trafiłaby w rće nieodpowiedzialnych osób. Opowiedział si´ za przechowywaniem
broni na wypadek wojny w magazynach koszar wojskowych – to samo tyczy si´ broni, która mogłaby byç wykorzystywana przez organizacje strzeleckie.
Red.
Fot. E. Ciunowicz
KOŁO NAUKOWE STUDENTÓW LOGISTYKI
Kondycja Polskich
Łaƒcuchów Dostaw 2011
1 marca br. przedstawiciele KNSL AON wzi´li udział
w konferencji nt. Kondycja Polskich Łaƒcuchów Dostaw
2011, zorganizowanej przez Wydawnictwo Eurologistics
w Warszawie. Prezentacje odbywały si´ równolegle na
dwóch salach konferencyjnych. Uczestnicy mieli mo˝liwoÊç wyboru interesujàcych ich tematów: salonu logistyki kontraktowej oraz salonu morskiego.
22
Logistyka wokół nas 2011
W dniach 3–4 marca br. członkowie KNSL AON goÊcili na X Konferencji „Logistyka wokół nas 2011“, zorganizowanej przez Studenckie Koło Logistyki Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu AELOGIC. Tematem
przewodnim pierwszego dnia spotkania była motologistyka, natomiast drugi dzieƒ poÊwićony był na wycieczki studyjne.
Monika Wojdygo
z ˝ycia studentów
Dni Transportu 2011
W dniach 31 marca i 1 kwietnia br. członkowie
KNSL uczestniczyli w VI Seminarium Bran˝y TSL „Dni
Transportu 2011” pod hasłem „Nowoczesna logistyka
jako remedium na kryzys”. Konferencja została zorganizowana w Krakowie przez Koło Naukowe Logistyki
TILOG z Politechniki Krakowskiej. Na konferencji pojawiły si´ takie firmy, jak: BCS Polska, Delvivo, Logintrans, Coca Cola HBC Polska, Open Nexus i InterLAN. Odbyły si´ tak˝e zajćia
praktyczne, w których studenci
uczestniczyli
pod kierunkiem
osób prowadzàcych przedsi´biorstwa prezentujàce si´
we wczeÊniejszych panelach. Drugi dzieƒ upłynàł pod
znakiem wykładów przedstawicieli kolejnych firm, takich jak: Quantum Software, Omega Pilzno, JMD oraz
Inspekcji Transportu Drogowego, za sprawà której
uczestnicy konferencji byli Êwiadkami bardzo pouczajàcego pokazu pracy funkcjonariuszy tej instytucji.
Kamil Matras
Fot. Archiwum KNSL
Optymalizacja kosztów
w zarzàdzaniu flotà
31 marca br. przedstawiciele KNSL wzi´li udział
w konferencji zorganizowanej przez magazyn „FlotaAutoBiznes“, tym samym zacieÊniajàc współprac´ z wydawnictwem Eurologistics. Tematyka wystàpieƒ dotyczyła
optymalizacji kosztów w zarzàdzaniu flotà. W mi´dzyczasie mo˝na było obejrzeç wystaw´ samochodów.
Alicja Markiewicz
Fot. Archiwum KNSL
X Forum Młodej Logistyki
Jubileuszowa edycja Forum Młodej Logistyki, która
za sprawà Studenckiego Koła Logistyki Stosowanej z Politechniki Warszawskiej ju˝ od dziesićiu lat gromadzi studentów z całej Polski – właÊnie za nami. Jednak˝e echo
po niej z pewnoÊcià b´dzie nam towarzyszyç jeszcze
przez długi czas. Wszystko za sprawà sukcesu członków
Koła Naukowego Studentów Logistyki AON.
Formuła tego presti˝owego konkursu została w tym
roku podzielona na dwa etapy. W pierwszym z nich,
o charakterze kwalifikacyjnym, zespoły musiały przygotowaç zestaw pytaƒ, który był oceniany przez grono zaproszonych specjalistów z czołowych firm bran˝y TSL
pod kàtem merytorycznym. SpoÊród osiemnastu kół naukowych, które zgłosiły swój udział – dziesi´ç zostało zaproszonych do cz´Êci finałowej. WÊród nich znalazł si´
tak˝e zespół KNSL AON.
Podczas drugiego etapu, który odbył si´ 7 kwietnia
br. w gmachu głównym Politechniki Warszawskiej, najlepsza dziesiàtka stan´ła do rywalizacji o zaszczytne tytuły oraz, jak si´ póêniej okazało, tak˝e płatne sta˝e, których fundatorami byli liczni sponsorzy. Idea konkursu
opierała si´ na udzielaniu fachowych, rzeczowych odpowiedzi na wylosowane pytania, dotyczàce szeroko
rozumianej logistyki. Po odczytaniu pytania przez prowadzàcych, zespół miał minut´ na skonstruowanie wy-
23
z ˝ycia studentów
czerpujàcej odpowiedzi, a nast´pnie trzy minuty na jej
zaprezentowanie. Ponadto ka˝dy z zespołów musiał braç
aktywny udział w dyskusji plenarnej, broniç swojego stanowiska, a tak˝e wypowiedzieç si´ na wybrany problem
logistyczny, który był bardzo rygorystycznie traktowany
przez kapituł´ konkursu. To wszystko podkreÊla, ˝e for-
Fot. SKLS PW
muła X Forum Młodej Logistyki była skoncentrowana
na rywalizacji kół naukowych, konfrontacji posiadanej
wiedzy, a tak˝e umiej´tnoÊci wykazania si´ wieloma
kompetencjami, którymi na co dzieƒ muszà charakteryzowaç si´ przyszli, najlepsi mened˝erowie logistyki.
Wystàpienie zespołu KNSL AON, który wykazał si´
fachowà i dogł´bnà znajomoÊcià wielu ró˝nych zagadnieƒ, dotyczàcych m.in. krajowej i mi´dzynarodowej
spedycji, funkcjonowania polskich firm przewozowych
w Unii Europejskiej, aktualnego stanu rynku TSL w Pol-
Akademia Bezpieczeƒstwa Łaƒcuchów
Dostaw
14 marca br. odbył si´ wykład otwarty w ramach projektu Akademia Bezpieczeƒstwa Łaƒcuchów Dostaw nt.
ISO 28000:2007 wdro˝enie systemu, który przeprowadził
Tomasz Staniaszek z Security Manager w Flextronics Logistics Poland Sp. z o.o.
Prowadzàcy rozpoczàł swoje wystàpienie od przedstawienia informacji na temat firmy Flextronics. Słuchacze mogli dowiedzieç si´, i˝ jest to znaczàce, mi´dzynarodowe przedsi´biorstwo, Êwiadczàce usługi
logistyczne na całym Êwiecie. Firma zajmuje si´ ochronà
marek, symboli oraz projektowaniem produktów. W Polsce oddział firmy znajduje si´ w Łodzi, gdzie oferuje
m.in. usługi magazynowe, spedycyjne oraz celne dla
wielu klientów, w szczególnoÊci z bran˝y elektronicznej.
Prelegent, przedstawiajàc zadania, jakich podejmuje si´
24
sce, a tak˝e koncepcji prowadzenia biznesu społecznie
odpowiedzialnego (CSR), spotkało si´ z ogromnym uznaniem ze strony zarówno organizatorów, jak te˝ grupy
dziesićiu specjalistów, którzy bacznie Êledzili i oceniali
przebieg całego konkursu.
Ku naszemu miłemu zaskoczeniu zespół w składzie:
Sławomir Nizioł, Ewald Bednarczyk, Patryk Auerbach,
Kamil Matras, Karolina CieÊliƒska, Paulina Piłat, Agnieszka
Samociuk, Kamil Pastuszka, Marek Tyburski, Jarek Nowicki, Jakub Ognik, Aleksandra Sosnowska, pod przewodnictwem prezesa KNSL AON Pawła Krekory, zajàł
bardzo wysokie – trzecie miejsce, w klasyfikacji generalnej, ust´pujàc jedynie grupom z Wojskowej Akademii
Technicznej oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Pod wzgl´dem punktacji Ko∏o Naukowe Studentów Logistyki uplasowa∏o si´ na drugim miejscu, z dorobkiem trzynastu punktów, tracàc do czo∏owej dwójki
(zespo∏y WAT i SGGW uzyska∏y po 14 punktów) zaledwie jeden punkt, co jest najlepszym potwierdzeniem
wysokiego poziomu rywalizacji, a tak˝e zaci´tej konkurencji.
Nasza ci´˝ka praca przeło˝yła si´ na wymierne korzyÊci. Dru˝ynowo wywalczyliÊmy jeden płatny sta˝ w firmie logistycznej FM Logistic oraz dodatkowo indywidualne wyró˝nienie, równie˝ w postaci sta˝u, otrzymał
Paweł Krekora, który odebrał nagrod´ z ràk przedstawiciela niemieckiej firmy Fiege.
Jest to spektakularny sukces KNSL AON w ciàgu
blisko dziesićioletniej działalnoÊci. Nigdy wczeÊniej nie
odnotowaliÊmy tak wysokiego miejsca w tak presti˝owej
konferencji jakà jest Forum Młodej Logistyki. Gratulujemy
wyniku i ju˝ teraz zapowiadamy zaciekłà walk´ podczas
nast´pnej edycji konkursu.
Patryk Auerbach
firma Flextronics, bardzo cz´sto podkreÊlał, jak du˝e
znaczenie ma dla firmy bezpieczeƒstwo.
Nast´pnie Tomasz Staniaszek omówił etapy wprowadzania w firmie Flextronics normy ISO 28000, czyli
standardu w zakresie zarzàdzania bezpieczeƒstwem łaƒcucha dostaw. W podsumowaniu wystàpienia słuchacze
mogli przekonaç si´, jak wielkie korzyÊci miało dla firmy
wdro˝enie normy ISO. Zdecydowanie zmniejszyło si´ ryzyko zagro˝enia bezpieczeƒstwa łaƒcucha dostaw, nastàpiła równie˝ integracja systemu z ju˝ wczeÊniej działajàcymi systemami. Dzi´ki wprowadzeniu standardu
firma znacznie zyskała na presti˝u i konkurencyjnoÊci.
Słuchaczom do gustu przypadł sposób prowadzenia
wykładu, a w szczególnoÊci przytaczane przez prowadzàcego przykłady praktycznego zastosowania systemów
bezpieczeƒstwa.
Alicja Markiewicz
z ˝ycia studentów
21 marca br. goÊciliÊmy ponownie Tomasza Staniaszka – security managera z firmy Flextronics Logistics
Poland, która została mecenasem kwietniowej konferencji nt. Logistyka a bezpieczeƒstwo. Podczas spotkania
poruszone zostały kwestie zarzàdzania bezpieczeƒstwem
w łaƒcuchach dostaw.
Tomasz Staniaszek przedstawił czynniki majàce
wpływ na zachowanie bezpieczeƒstwa podczas całego
łaƒcucha dostaw. Zwrócił uwag´ na aspekt Êrodowiska
zewn´trznego rozumianego jako uwarunkowania społeczne i polityczne, zwiàzane głównie ze zmianami demograficznymi wyst´pujàcymi w społeczeƒstwie, a tak˝e
z politykà rzàdu, która potrafi przynieÊç wiele zmian zarówno negatywnych, jak i pozytywnych.
Fot. E. Ciunowicz
Kolejnym aspektem było Êrodowisko wewn´trzne. Prelegent zaznaczył, i˝ na zachowanie bezpieczeƒstwa
w firmie składajà si´: bezpieczeƒstwo jego personelu, bezpieczeƒstwo kontrahentów, a tak˝e historia incydentów
oraz wymagania prawne i inne. Z ka˝dego niepo˝àdanego
zajÊcia nale˝y wyciàgnàç właÊciwe wnioski i stworzyç regulamin umo˝liwiajàcy zapobieganie podobnym zajÊciom
w przyszłoÊci. Wa˝na jest tak˝e ochrona fizyczna. Istotne sà
Êrodki monitoringu, a tak˝e wszelkiego rodzaju zabezpieczenia budynku i terenu zewn´trznego. Takie elementy, jak:
weryfikacja osób wje˝d˝ajàcych na teren obiektu, podział
budynku na strefy bezpieczeƒstwa, z uwzgl´dnieniem kontroli dost´pu do nich, elektroniczny system ochrony, a tak˝e
stworzenie odpowiednio dopasowanych procedur ochrony,
zmniejszajà ryzyko ponoszenia strat przez przedsi´biorstwo. Nieocenione znaczenie ma tak˝e zachowanie bezpieczeƒstwa informacji. We współczesnych czasach dbałoÊç
o najwy˝sze bezpieczeƒstwo informacji, stanowiàcych tajemnice firmy, warunkuje zaufanie klientów, a tak˝e ochron´
danych przedsi´biorstwa. OczywiÊcie, nale˝y pami´taç
tak˝e o ciàgłoÊci działania, aby nie było sytuacji, w której
mamy w firmie przestój i nie jesteÊmy w stanie spełniç wymagaƒ klientów.
Ostatnim czynnikiem wpływajàcym na utrzymanie
bezpieczeƒstwa, wymienionym przez prowadzàcego, było
bezpieczeƒstwo procesów. Nale˝y zachowaç ostro˝noÊç
podczas wszystkich procesów wyst´pujàcych w przebiegu
całego łaƒcucha dostaw, takich jak: przyjćie towaru, jego
przechowywanie, wysyłka, transportowanie oraz gospodarka odpadami.
Monika Wojdygo
4 kwietnia br. odbyło si´ kolejne spotkanie w ramach ABŁD. Wykład pt. Zarzàdzanie ryzykiem w transporcie drogowym towarów poprowadził Jerzy Ró˝yk
z firmy CDS–Odszkodowania. Prelegent omówił głównie zagadnienia zwiàzane z ubezpieczaniem w obszarze
transportu.
Na wst´pie Jerzy Ró˝yk zaznaczył, i˝ w obecnej sytuacji gospodarczej coraz wi´ksza liczba przedsi´biorców
decyduje si´ na ubezpieczenie transportowanego towaru.
Podajàc przykłady ró˝nego rodzaju ataków, napadów oraz
kradzie˝y ładunków, które cz´sto miały miejsce w przypadku jazdy polskich TIR-ów na Wschód – do Rosji, Ukrainy i Białorusi, zwrócił uwag´ studentów na mo˝liwoÊci dodatkowego ubezpieczenia towarów, co skutecznie mo˝e
zminimalizowaç straty w przypadku zdarzenia losowego.
Istnieje wiele mo˝liwoÊci ubezpieczenia si´ w towarzystwach ubezpieczeniowych. Rozró˝niamy kilka rodzajów
ubezpieczeƒ transportowych, m.in. takie jak: obowiàzkowe odpowiedzialnoÊci cywilnej przewoênika, CARGO
oraz mało znane i prawie niestosowane w naszym kraju
ubezpieczenie kabota˝owe. Ka˝de z tych ubezpieczeƒ ma
inny zakres, parametry oraz ró˝ni si´ zarówno konstrukcjà,
jak i zakresem. Jerzy Ró˝yk wspomniał tak˝e o kwestii OCP
i OCS. Głównym obszarem działalnoÊci w tym zakresie sà
ubezpieczenia transportu i przechowywania towarów,
ubezpieczenia od odpowiedzialnoÊci cywilnej przewoêników i spedytorów.
Wystàpienie było urozmaicone przykładami, co
wzbudzało zainteresowanie wÊród słuchaczy, a tak˝e
objawiło si´ du˝à iloÊcià zadawanych pytaƒ, na które
nasz prelegent cierpliwie odpowiadał.
Monika Wojdygo
Akademia Bezpieczeƒstwa Łaƒcuchów Dostaw to projekt realizowany przez Koło Naukowe Studentów Logistyki pod Patronatem Instytutu Logistyki oraz Lloyd’s Register Quality Assurance. Podczas cyklu bardzo ciekawych
spotkaƒ studenci majà okazj´ zdobyç cennà wiedz´ z zakresu bezpieczeƒstwa w łaƒcuchach dostaw..
Tematyka kilkunastu spotkaƒ z udziałem przedstawicieli zarówno Êwiata nauki, jak równie˝ biznesu została
podporzàdkowana m.in. kwestiom zarzàdzania bezpieczeƒstwem ładunku, stosowanym rozwiàzaniom w celu ograniczania strat w łaƒcuchach dostaw, a tak˝e przedstawieniu normy ISO 28000:2007.
25
z ˝ycia studentów
STUDENCI
HISTORII W
TORUNIU
W dniach 26–28 kwietnia 2011 r. studenci historii
Wydziału Bezpieczeƒstwa Narodowego i członkowie
Koła Naukowego Historii WojskowoÊci, pod opiekà mjr.
Piotra Lotarskiego, uczestniczyli w wyjeêdzie studyjnym
do Torunia. Wyjazd odbył si´ dzi´ki dwóm studentkom
historii – Ewelinie Czerwiƒskiej i Jasmin Kaweckiej, które
zorganizowały wyjazd i pobyt studentów w Toruniu,
oraz dr. Mirosława Gi´tkowskiego – przewodnika i wspaniałego znawcy historii Torunia.
Głównym celem wyjazdu było zwiedzenie toruƒskiego poligonu artyleryjskiego (najwi´kszego tego typu
obiektu w Europie!). Dzi´ki goÊcinnoÊci dr. Mirosława
Gi´tkowskiego w planach było tak˝e obserwowanie
strzelaƒ artyleryjskich na poligonie. Oprócz tego uczestnicy wyjazdu mieli okazj´ zwiedziç najpi´kniejsze
w Polsce gotyckie Stare Miasto i poznaç Toruƒ od mniej
znanej, nocnej strony.
We wtorek 26 kwietnia, po niezbyt długiej podró˝y
pociàgiem, braç studencka po długich poszukiwaniach
dotarła do miejsca zakwaterowania – Centrum Szkolenia
Artylerii i Uzbrojenia w Toruniu. Na miejscu udzielono
nam krótkiego instrukta˝u co do sposobów zachowania
si´ w CSAiU i zakwaterowaliÊmy si´ w swoich pokojach.
Po godzinnej drzemce studenci rozpocz´li zwiedzanie
grodu Kopernika i Piernika.
Po kilku minutach zlokalizowane zostały wszystkie
miejsca strategiczne w obr´bie trzech kilometrów od
miejsca zakwaterowania (tutaj nale˝y pochyliç si´ nad
dosyç specyficznym charakterem studentów historii, którzy zamiast zwiedzaç puby i bary, jak przystało na prawdziwych studentów, ustalili poło˝enie pićiu gotyckich
koÊciołów, trzech muzeów i skansenu z XIX w. w samym
centrum miasta). Do wieczora uczestnicy wyjazdu mieli
czas wolny, który został spo˝ytkowany w im tylko znanych celach.
Nast´pny dzieƒ – Êroda 27 kwietnia, rozpoczàł si´
od wyjazdu wojskowym Starem na poligon artyleryjski.
Nie wiadomo, dlaczego wszyscy byli zachwyceni mo˝liwoÊcià zakurzenia całego ubrania, jadàc na odkrytej
„pace” Stara. Na poligonie rozdane zostały mapy, busole
i wyznaczone cele marszu. Uczàc si´ wojskowej topo-
26
grafii, zwiedzaliÊmy teren poligonu, nierzadko trafiajàc na
Êlady wojskowych manewrów – łuski, okopy, punkty obserwacyjne i tym podobne. Wszystkich zdziwiło, ˝e pomimo tak wczesnej pory na toruƒskim poligonie jest a˝
taki urodzaj rydzów… Po przejÊciu kilku(nastu?) kilometrów uczestnicy mieli mo˝liwoÊç spróbowania swoich
umiej´tnoÊci w tzw. małpim gaju. Około godziny czternastej znów zapakowaliÊmy si´ na Stara i wróciliÊmy do
„cywilizacji”, z optymizmem patrzàc w przyszłoÊç i karty
daƒ toruƒskich restauracji. Po wyczerpujàcym przedpołudniu wspaniale zapowiadał si´ wieczór przesycony
słodkim nicnieróbstwem, czyli zwiedzanie, zwiedzanie
i jeszcze raz zwiedzanie. Toruƒ to zdecydowanie historyczny raj na ziemi, jak mawiali nasi przodkowie: „gdzie
nie spojrzysz tam zabytek”. Krzy˝ackie bruki ciasnych uliczek znów musiały zmieÊç twardà, polskà stop´ turysty!
Wszyscy wrócili dosyç wczeÊnie do pokojów, poniewa˝ w perspektywie mieliÊmy słodkie marzenie ka˝dego
studenta AON – nazajutrz mieliÊmy zobaczyç strzelanie artyleryjskie. Jednak rankiem w czwartek dowiedzieliÊmy si´,
˝e strzelanie zostało odwołane z powodu zbyt niskiej wilgotnoÊci Êciółki na poligonie. Po chwilowym okresie zwàtpienia i narzekania „na czym ten Êwiat stoi” sami sobie
strzeliliÊmy… po pierniku! Rozpocz´ło si´ polowanie na
pamiàtkowe toruƒskie wypieki, słynne Katarzynki nie miały
gdzie si´ schroniç, wsz´dzie wytropiło je studenckie oko.
Po polowaniu nastàpił czas po˝egnania z Toruniem, wyjechaliÊmy z miasta w samo południe.
Wszyscy uczestnicy wyjazdu chcà serdecznie podzi´kowaç Ewelinie Czerwiƒskiej i Jasmin Kaweckiej za
zorganizowanie wyjazdu, oraz dr. Mirosławowi Gi´tkowskiemu i mjr. Piotrowi Lotarskiemu za prawdziwie ojcowskà opiek´ podczas tej eskapady. Do zobaczenia
wkrótce!
Michał Przybylak
Fotografie: Radosław Szwed
z ˝ycia studentów
PODRÓ˚NICZY KLUB STUDENCKI
W Cytadeli
Wyprawa do XIX-wiecznej twierdzy – Cytadeli Warszawskiej, była pierwszym przedsi´wzićiem klubu
w 2011 r. Studenci poznali histori´ tego miejsca, obecne
Fot. Ola Podliƒska
funkcje, jakie spełnia,
oraz plany dotyczàce modernizacji i rozwoju kompleksu nale˝àcego obecnie do Wojska Polskiego.
W Muzeum X Pawilonu
Cytadeli Warszawskiej
dowiedzieli si´, i˝ to miejsce było przeznaczone niegdyÊ
na cele wi´zienne dla polskich powstaƒców i działaczy
niepodległoÊciowych. Tam właÊnie osàdzono, a nast´pnie stracono na stokach Cytadeli m.in. Romualda Traugutta, jednego z przywódców powstania listopadowego.
Przygotowana wewnàtrz X Pawilonu ekspozycja robiła
du˝e wra˝enie, które pot´gował surowy wystrój oraz
pomieszczenia stylizowane na okres „ÊwietnoÊci” wi´zienia. W muzeum przybli˝ono równie˝ twórczoÊç zesłanego na Syberi´ malarza Aleksandra Sochaczewskiego.
Jakub Lasota
W siedzibie
Słu˝by Kontrwywiadu Wojskowego
11 marca br. Podró˝niczy Klub Studencki goÊcił
w siedzibie Słu˝by Kontrwywiadu Wojskowego przy ul.
Oczki 1 w Warszawie. Celem wycieczki była wystawa pt.
„Pamići ofiar terroru komunistycznego w Wojsku Polskim”, która przeniosła nas do czasów mrocznej historii
naszego kraju. W podziemiach gmachu znajdowała si´
ciekawie zaaran˝owana ekspozycja. Mo˝na było tak˝e
obejrzeç pomieszczenia, w których odbywały si´ przesłuchania, zapadały, a nawet były wykonywane wyroki.
Warto było si´ tam wybraç.
Tekst i fotografia: Ola Podliƒska
W Poznaniu
Nasza wyprawa do Poznania rozpocz´ła
si´ 27 marca 2011 r. o porze tak wczesnej, ˝e
a˝ strach o tym pisaç, głównie ze wzgl´du na
zmian´ czasu. W zwiàzku z tym (a tak˝e zapewne i innymi przeciwnoÊciami losu) na stacji w Warszawie stan´ło zaledwie szeÊcioro
niewyspanych, ale gotowych do drogi Êmiałków. O godzinie 9.20 byliÊmy na miejscu. Nasz
pełen wra˝eƒ dzieƒ zacz´liÊmy od zwiedzania
Starego Browaru, b´dàcego jednoczeÊnie centrum handlowym i galerià sztuki nowoczesnej,
o czym mogliÊmy si´ przekonaç dzi´ki naszemu
wspaniałemu przewodnikowi.
Ciàg dalszy na stronie 30.
Fot. Ola Podliƒska
27
Kierownictwo i kadra
naukowo-dydaktyczna
WZiD
p∏k dr hab.
Jaros∏aw Wo∏ejszo
p∏k dr hab.
Marek Wrzosek
p∏k dr hab.
Andrzej Polak
p∏k dr
Jacek Joniak
pp∏k dypl.
Jerzy Wy∏upek
Absolwenci Podyplomowych Stu
ppłk mgr in˝. Wiesław Budny (l. 44).
Absolwent WSOWŁ, studiów mechanicznych i podyplomowych w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie
oraz podyplomowych w AON. Słu˝b´
wojskowà rozpoczàł w 24. pułku łàcznoÊci w Kwidzynie. W latach 1993–2007
dowodził batalionem radioliniowo-kablowym oraz 1. batalionem dowodzenia w 5. pułku dowodzenia w Krakowie. Brał udział w misji stabilizacyjnej na stanowisku szefa G6 MND-CS
w Iraku. Jest szefem Wydziału Identyfikacji Bojowej w Zarzàdzie G6 DWLàd. Uczestnik Cracovia Maraton. Temat
pracy koƒcowej: Identyfikacja bojowa w SZ RP.
ppłk dypl. mgr in˝. Stanis ław C zeszejko (l. 45). Studiował w WOSR, na
Uniwersytecie Bundeswehry w Monachium (Niemcy), w WAT oraz AON
(studia dyplomowe i podyplomowe).
Był m.in. oficerem pułkowej Grupy
Analizy Danych 1. pułku rozpoznania
radioelektronicznego w Grójcu, nieetatowym inspektorem CFI II stopnia.
W Wojskach Radiotechnicznych dowodził plutonem, posterunkiem, kompanià. Zast´pca dowódcy w 8. brt, dowódca 23. brt w Słupsku. Od 2006 r. starszy specjalista
w Szefostwie WRt w Dowództwie SP, kolejno: w Oddziale
Zastosowania Bojowego, Oddziale Szkolenia. Temat pracy
koƒcowej: Działania elektroniczne w operacjach połàczonych.
ppłk dypl. Dariusz Dobroƒ (l. 46). Absolwent WSOWOPL, AON i studiów
podyplomowych w Koszalinie (zarzàdzanie). Uczestnik kursu oficerów
operacyjnych w Fort Hood w Teksasie
(2003). Słu˝b´ rozpoczàł w 83. pplot
w Koszalinie. W latach 1999–2001 kierował sztabem 55. pplot w Szczecinie,
a w latach 2001–2006 dowodził dplot
w 3. pplot 12. DZ. Uczestnik II zmiany PKW w Iraku,
w 2008 r. pełnił obowiàzki szefa Wydziału Działaƒ Informacyjnych Kwatery Głównej NATO w Kosowie. Obecnie
zast´pca dowódcy elblàskiego 13. pplot. Temat pracy koƒcowej: Tarcza antyrakietowa jako element bezpieczeƒstwa kraju.
ppłk mgr nawig. Ad am Fo rem ny
(l. 44). Absolwent WOSL, WKDO
i Politechniki Gdaƒskiej (studia magisterskie i podyplomowe na Wydziale
Zarzàdzania i Ekonomii). Słu˝y w 49.
pÊb w Pruszczu Gdaƒskim, kolejno
jako: oficer operacyjny, nawigator sekcji słu˝b, starszy oficer operacyjny, szef
sekcji, a od 2004 r. jako szef sztabu. Od
2003 r. wykonuje loty na Êmigłowcach Mi-2 i Mi-24 (PKW
Afganistan) w charakterze nawigatora pokładowego.
Uczestnik IV zmiany PKW Irak jako szef wydziału wojsk
aeromobilnych – szef zmiany TOC MNDCS. W 2008 r.
był szefem sztabu Samodzielnej Grupy Powietrznej
w Afganistanie. Temat pracy koƒcowej: Przygotowanie
Samodzielnej Grupy Powietrznej do działaƒ w Afganistanie w ramach III zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego.
ppłk mgr Wiesław Iwanowski (l. 45).
Absolwent WSOWZ (rozpoznanie),
Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Dziennikarstwa), WAT (Organizacja i Zarzàdzanie – podyplomowo)
oraz AON (Bezpieczeƒstwo Narodowe
– podyplomowo). Dowódca plutonu
w 41. pz w Szczecinie, nast´pnie w latach 1990–2003 dowódca plutonu
i kompanii w WAT. Dalszà słu˝b´ pe∏ni∏ w Logistyce
WAT (Wydział UiSW, Oddział Techniczny), a od 2003 r.
w Sztabie Generalnym WP – obecnie w Oddziale Planowania Dyslokacji i Zagospodarowania Przestrzennego
w Zarzàdzie Planowania Strategicznego P5. Temat pracy
koƒcowej: Wpływ przedsi´wzi´ç organizacyjno-dyslokacyjnych SZ RP na bezpieczeƒstwo paƒstwa.
ppłk dypl. in˝. Witold Kałamarz (l. 46).
Absolwent WOSR oraz AON. Słu˝b´
wojskowà rozpoczàł w 4. pułku zakłóceƒ radiolokacyjnych w Gi˝ycku, gdzie
pełnił obowiàzki dowódcy plutonu oraz
kompanii. W latach 1999–2005 pełnił
obowiàzki dowódcy dywizjonu przeciwlotniczego oraz szefa OPL w 15.
Brygadzie Zmechanizowanej. Brał
udział w misji stabilizacyjnej w Iraku jako szef Wydziału
Operacji Bie˝àcych MND-CS. Od lipca 2005 r. jest szefem
sztabu 15. gołdapskiego pułku przeciwlotniczego. Temat
pracy koƒcowej: Afryka jako teatr działaƒ wojennych.
mjr Dirk Koss (l. 36). Niemiec. Uczył
si´ j´zyka polskiego w Niemczech
przez 10 miesićy. W Bundeswehrze
od 1993 r., był m.in. dowódcà kompanii czołgów w 9. BPanc., dowódcà
kompanii w misji KFOR w 2007 r.,
oficerem sztabowym w 41. BPanc.
„Lipperland”. Temat pracy koƒcowej:
Polityka bezpieczeƒstwa Niemiec
w XXI wieku – cele i perspektywy jej realizacji.
ppłk mgr in˝. Mariusz Łosik (l. 41).
Absolwent WSOWZ, AON i studiów
podyplomowych w US Army Command
and General Staff College (Kansas,
USA). Słu˝b´ rozpoczàł w 9. BKPanc.
w Braniewie. W latach 2003–2007 pełnił
słu˝b´ w Zarzàdzie Operacji Làdowych
– G3 Dowództwa WLàd. jako specjalista Oddziału Szkolenia Dowództw.
Obecnie jest starszym specjalistà Oddziału Analiz i U˝ycia Wojsk Làdowych w Zarzàdzie Planowania Operacyjnego – P3 SG WP. Temat pracy koƒcowej: Kierunki przeobra˝eƒ w wojskach làdowych na poczàtku XXI wieku.
ppłk dypl. in˝. Dariusz Nieke (l. 47).
Absolwent WSOWZ, AON i WAT
(podyplomowe studia zarzàdzania
kryzysowego i bezpieczeƒstwa lokalnego). Słu˝b´ pełnił kolejno jako: dowódca plutonu rozpozpoznania
(5. pz/12. DZ i 8. brozp/20. DPanc),
dowódca grupy specjalnej (8. brozp),
dowódca plutonu zabezpieczenia desantowego, nast´pnie dowódca kompanii szkolnej
(16. bpd/6. BDSz), dowódca kompanii szkolnej w PKW
pp∏k mgr in˝.
Jacek Lewandowski
diów Operacyjno-Strategicznych
ISAF w BiH (1995–1996), szef S3 i szef sztabu 7. bkpow/25.
BKPow, oficer sekcji S3 sztabu 25. BKPow. Od 2004 r. w SG WP
specjalista i starszy specjalista kolejno w GZO-P3, Szefostwie
Działaƒ Specjalnych i ZPO-P3. Obecnie starszy specjalista
w Oddziale Analiz i U˝ycia Wojsk Specjalnych OT i ˚W (ZPOP3). Temat pracy koƒcowej: Operacje specjalne w Êwietle dokumentów doktrynalnych Sojuszu Północnoatlantyckiego.
ppłk dypl. mgr ekonomii Robert Pałczyƒski
(l. 46). Absolwent WOSL, studiów dyplomowych i ekonomicznych w AON. Słu˝b´
rozpoczàł w 1. BRt w Warszawie. W latach
1990–1996 słu˝ył jako oficer kierunkowy
SD, oficer operacyjny i starszy oficer operacyjny w 1. BRt. Po ukoƒczeniu w 1998 r.
studiów dyplomowych w AON pełnił obowiàzki starszego oficera i starszego specjalisty w pionie operacyjnym sztabu DWLOP i DSP. W 2000 r. odbył praktyk´ sztabowà w Dowództwie Sił Powietrznych
Królestwa Danii. Od lipca 2006 r. jest starszym specjalistà Oddziału GotowoÊci Bojowej, Mobilizacyjnej i Oceny Taktycznej
(TACEVAL) Zarzàdu A3 w DSP. Temat pracy koƒcowej: U˝ycie
lotnictwa sił powietrznych poza granicami kraju.
ppłk mgr Mariusz Henryk P ogo nowski
(l. 42). Absolwent WSOWP (1991) oraz
w Zielonej Górze: WSP (2000 – politologia), UZ (2005 – podyplomowe: zarzàdzanie
zasobami ludzkimi). Od 1991 r. dowódca
plutonu czołgów w 89. pcz w ˚aganiu. Nast´pnie kolejno na jedenastu stanowiskach
kadrowych w 11. DKPanc. Od 2004 r. w Wydziale Słu˝by Poza Granicami Paƒstwa
w G1 Dowództwa WLàd. jako specjalista, a nast´pnie jako szef
koordynuje sprawy osobowe zwiàzane z kierowaniem ˝ołnierzy
z WLàd. do słu˝by w PKW, strukturach NATO oraz na kursy zagraniczne. Temat pracy koƒcowej: Geniusz wojenny.
ppłk dypl. Mirosław Polakow (l. 44). Absolwent WSOWZ, AON i Akademii Podlaskiej
(podyplomowe studia edukacji obronnej).
Dowódca plutonu w CSSWRiA, nast´pnie
dowódca plutonu, kompanii i oficer operacyjny w 22. Karpackiej BPG. Od 2000 r.
w DWLàd. w Zarzàdzie Operacji Làd. W latach 2003–2004 szef sztabu POLUKRBAT
PKW w Kosowie, 2006–2008 dowódca polsko-litewskiego batalionu sił pokojowych w Orzyszu. W IV
zmianie PKW w Afganistanie dowódca Zgrupowania Bojowego,
gdzie za dowodzenie operacjami został odznaczony Krzy˝em Komandorskim Orderu Krzy˝a Wojskowego. Aktualnie słu˝y w pionie szkolenia DWLàd. Temat pracy koƒcowej: Osiàganie celów
ISAF przez zgrupowanie bojowe PSZ na przykładzie IV zmiany
PKW w Afganistanie.
ppłk mgr in˝. Piotr Sołomonow (l. 45). Absolwent WSOWIn˝, ATR i studiów podyplomowych na WSHE we Włocławku
(z BHP). Ukoƒczył KTO w AON (2002).
Słu˝b´ rozpoczàł w 18. bsap w L´borku,
nast´pnie słu˝ył w 3. pdm we Włocławku
jako dowódca kompanii mostowej, szef
sztabu batalionu i szef S3 pułku. Nast´pnie
w dowództwie 1. KZ w Bydgoszczy jako
specjalista WIn˝., a w latach 2003–2007 dowodził batalionem
in˝ynieryjnym w 5. pin˝ w Szczecinie Podjuchy. Uczestnik II
zmiany PKW w Iraku oraz dowódca PKW w Afganistanie
w 2006–2007 roku. Jest szefem WIn˝. 16. DZ w Elblàgu. Temat
pracy koƒcowej: Identyfikacja zagro˝eƒ minowych w operacjach SZ RP poza granicami kraju.
ppłk mgr Zbigniew Âli˝ewski (l. 52). Absolwent WSOWP, WKDO w CDO Rembertów, Uniwersytetu w Poznaniu (studia
pedagogiczne) i Zielonej Górze (studia podyplomowe z zarzàdzania kryzysowego)
oraz Europejskiego Centrum Studiów nad
Bezpieczeƒstwem w Garmisch-Partenkirchen. Był m.in. dowódcà batalionu zmechanizowanego, dowódcà batalionu czo∏gów
oraz szefem sztabu 34. BKPanc w ˚aganiu. Uczestnik misji
ONZ UNDOF na Wzgórzach Golan (szef wydziału operacyjnego) oraz PKW Irak podczas IV zmiany w 2005 r. (szef centrum dowodzenia MNDCS). Temat pracy koƒcowej: Rola
wojsk làdowych w zwalczaniu terroryzmu na terenie kraju.
ppłk dypl. Piotr Walczak (l. 47). Absolwent
WSOWZ (1987), AON (1996) i studiów podyplomowych na UWM w Olsztynie (2007).
Był m.in. kierownikiem sekcji szkolenia,
dowódcà batalionu szkolenia, batalionu zabezpieczenia i szefem szkolenia – zast´pcà
dowódcy 20. BZ w Bartoszycach. Od 2007 r.
w IWsp SZ (Bydgoszcz) – szef wydziału gotowoÊci bojowej, nast´pnie zast´pca szefa
oddziału operacyjnego. Uczestnik misji pokojowych ONZ:
PKW UNDOF (2003) – zast´pca dowódcy, oraz PKW UNIFIL
(2009) – ostatni dowódca. Temat pracy koƒcowej: Dowodzenie
tylnà strefà działaƒ przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych
w operacji obronnej.
ppłk mgr Sławomir Waliszewski (l. 47). Absolwent WSOWP, studiów ekonomicznych
na Uniwersytecie Szczeciƒskim i podyplomowych w AON. Słu˝b´ rozpoczàł w 41.
pz w Szczecinie. W latach 1996–2001 dowodził dplot w 12. BZ. Uczestnik operacji
w byłej Jugosławii i Iraku, w latach
2005–2008 został skierowany do struktur
NATO w Holandii. Jest starszym specjalistà Zarzàdu Operacji Làdowych G3 w DWLàd. Temat pracy
koƒcowej: Rola elementów współpracy cywilno-wojskowej
komponentu làdowego SZ RP w operacji połàczonej.
ppłk mgr Dariusz ˚uchowski (l. 44). Absolwent WOSS, studiów w ATR, Zaawansowanego Kursu Oficerów Logistyki –
FORT LEE Virginia USA (2002). Słu˝b´
pełnił w 8. OSSCz w Chełmnie jako dowódca plutonu szkolnego i kompanii zaopatrzenia, w 3. pdm we Włocławku jako
kierownik sekcji technicznej i zast´pca
szefa logistyki. W 2003 r. specjalista wydziału planowania G4 w 1. KZ w Bydgoszczy. W latach
2004–2006 pełnił obowiàzki szefa sztabu 1. BLog w Bydgoszczy, nast´pnie był szefem Wydziału Operacyjnego G4 w Dowództwie Komponentu Làdowego w Heidelbergu. Uczestnik
operacji w Afganistanie w latach 2007–2008 jako szef Wydziału Operacyjnego CJ4 w Dowództwie ISAF Kabul. W latach
2009–2010 asystent DCOS Support w IJC Kabul. Jest zast´pcà
szefa oddziału w SPL w IWsp. SZ. Temat pracy koƒcowej:
Rola i miejsce Połàczonej Grupy Wsparcia Logistycznego w realizacji zadaƒ zabezpieczenia logistycznego wojsk w operacji
NATO.
29
z ˝ycia studentów
Ciàg dalszy ze strony 27.
Nast´pnym punktem wycieczki był Rynek Starego
Miasta. Dzi´ki „głównodowodzàcej” naszej wycieczki –
Oli, zwiedzanie odbyło si´ w sposób niezwykle zorganizowany i zobaczyliÊmy wszystko, co było warte zobaczenia, a tak˝e usłyszeliÊmy o wszystkim par´ słów. Nie
mogliÊmy sobie odmówiç oczywiÊcie skosztowania poznaƒskiego specjału – „Êwi´tego rogala” (rogala Êw. Marcina). Niestety, wybraliÊmy najdro˝szà kawiarenk´
w mieÊcie. Z racji szokujàcej ceny (której nie sprecyzuj´
ze wzgl´du na ludzi o słabszych nerwach) zakupiliÊmy
jednego dorodnego rogala i, podziwiajàc trykajàce si´
w samo południe ratuszowe koziołki, zajadliÊmy si´ podzielonym na kawałeczki smako∏ykiem. Po tym niezwykle sycàcym posiłku postanowiliÊmy jednak˝e wybraç si´
na obiad do baru „Caritas“, który łàczył w sobie pomoc
dla potrzebujàcych, niskie studenckie ceny oraz klimat
i smak najlepszych lokali (i znakomite naleÊniczki).
Kolejnym punktem wyprawy, do którego p´dziliÊmy tu˝ po obiedzie, było Muzeum Motoryzacji, gdzie
mogliÊmy podziwiaç skarby minionego wieku. Nast´pnie
udaliÊmy si´ do Zamku Cesarskiego. Zwiedzanie zaj´ło
nam niecałà godzin´, ale wywarło niemałe wra˝enie.
UdaliÊmy si´ równie˝ do Muzeum Powstania Poznaƒskiego Czerwiec 1956. Nowoczesne muzeum, zaprojektowane podobnie jak warszawskie Muzeum Powstania
Warszawskiego (kto był, ten wie, o co chodzi), równie˝
zrobiło na nas wra˝enie. W Muzeum Archeologicznym
natomiast podziwialiÊmy zbiory ze staro˝ytnego Egiptu,
Ameryki Południowej i Ârodkowej (cywilizacja Inków
i Majów) oraz ze Êredniowiecznej Polski. MieliÊmy tak˝e
okazj´ zało˝enia zbroi rycerskiej (a raczej hełmu i miecza,
bo nikt nie odwa˝ył si´ przymierzyç wa˝àcej 18 kg kolczugi).
Po krótkiej przerwie na kaw´ (czas nas gonił nie
mniej ni˝ nasza „głównodowodzàca”) udaliÊmy si´ do Bazyliki Archikatedralnej Êw. Piotra i Pawła, gdzie mogliÊmy
zobaczyç m.in. grób Mieszka I czy Bolesława Chrobrego.
Nast´pnie skierowaliÊmy si´ do ostatniego punktu naszej
wycieczki (a raczej powlekliÊmy si´, zmćzeni ju˝ podró˝à), miejsca niezwykle urokliwego – Malty. Znajduje
si´ tam jeziorko – miejsce regat, których niestety, nie mieliÊmy okazji zobaczyç – otoczone niewielkim parkiem
i alejkami spacerowymi. Po chwili odpoczynku i podziwiania wyruszyliÊmy ju˝ w kierunku powrotnym, a wić
na dworzec PKP.
Czas, który został przeznaczony na zwiedzenie Poznania, został w pełni wykorzystany. Po oko∏o czterogodzinnej podró˝y pociàgiem, która ju˝ do ciekawych nie
nale˝ała, zmćzeni, ale w równym stopniu zadowoleni,
dotarliÊmy do Warszawy. A wra˝enia? Zdecydowanie
niezapomniane!
Ola Wenelczyk
Anna Skabara
30
Podró˝ studyjna do Trójmiasta
16 kwietnia 2011 r. z inicjatywy studentów PKS we
współpracy z członkami Sekcji Studentów Erasmusa
odbyła si´ podró˝ studyjna do Trójmiasta. Celem wyjazdu była wizyta w Akademii Marynarki Wojennej
w Gdyni, 3. Flotylli Okr´tów oraz zapoznanie si´ z historià i osobliwoÊciami Gdaƒska.
Pomimo póênej pory wyjazdu, wyznaczonej na godzin´ 1.00, wszyscy uczestnicy stawili si´ w znakomitych humorach, niezmàconych nawet przez panujàcy
chłód. Na miejsce dotarliÊmy przed godzinà 9.00, rozpoczynajàc oficjalnà cz´Êç wizyty od zapoznania si´ ze
specyfikà słu˝by, historià, zadaniami oraz osiàgnićiami
Marynarki Wojennej RP. Nast´pnie przyszła kolej na
wejÊcie na pokłady kilku okr´tów. Dane nam było
zwiedziç okr´t rakietowy ORP ORKAN, fregat´ rakietowà ORP gen. Tadeusz KoÊciuszko oraz okr´t podwodny ORP Orze∏, na którego pok∏adzie poczuliÊmy si´ jak bohaterowie filmu
„Polowanie na Czerwony Paêdziernik”.
Nast´pnie udaliÊmy si´
do Akademii Marynarki
Wojennej w Gdyni. Naszà wizyt´ uÊwietniło
spotkanie z komendantem-rektorem
AMW kontradm. dr.
in˝. Czesławem Dyrczem. ZostaliÊmy zapoznani z misjà, historià oraz osiàgnićiami
Akademii. Pracownicy
AMW zaprezentowali nam
urzàdzenia oraz oprowadzili po pracowniach wykorzystywanych na co dzieƒ
w procesie kształcenia studentów, zarówno wojskowych, jak i cywilnych. Szczególne wra˝enie zrobiło na
nas planetarium, centrum symulacji oraz Wydział Na-
z ˝ycia studentów
wigacji i Uzbrojenia Okr´towego. Kolejnym punktem
naszej podró˝y było Akwarium w Gdyni, w którym
mieliÊmy mo˝liwoÊç zapoznania si´ z wieloma, równie˝
egzotycznymi, gatunkami ryb, gadów oraz płazów, pochodzàcych z niemal całego Êwiata. Po dniu pełnym
wra˝eƒ udaliÊmy si´ do hotelu „Lucky“. Noc nie wszystkim przyniosła oczekiwany wypoczynek…
Drugi dzieƒ wyjazdu upłynàł pod znakiem zwiedzania starego hanzeatyckiego miasta Gdaƒska. Z racji
mnogoÊci obiektów do obejrzenia oraz ograniczonego
czasu podzieliliÊmy si´ na dwie grupy. Pierwsza z nich
uległa urokowi polskiego morza, natomiast druga postanowiła „wycisnàç z Gdaƒska tyle, ile si´ da”. Udało
nam si´ zobaczyç m.in. spichlerz gdaƒski, pierwszy
statek zwodowany w Polsce po drugiej wojnie Êwiatowej – Sołdek, słynny ˚uraw, Muzeum Bursztynu, zabytkowà starówk´, ulic´ Długà, Fontann´
Neptuna, Dwór Artusa, Bazylik´
Mariackà Wniebowzićia
NMP. Trójmiasto opuÊciliÊmy około godziny 17.00,
meldujàc si´
w Warszawie
o 23.00.
Pom imo
długiej i mćzàcej podró˝y autokarem, wszyscy
wróciliÊmy z uÊmiechami na twarzach,
jeszcze bardziej zintegrowani oraz bogatsi o nowe doÊwiadczenia i znajomoÊç historii
naszego kraju.
Tomasz Ochocki
Fotografie: Ola Podliƒska, Krzysztof Harasimczuk
STUDENCI
Z PROGRAMU
W AKADEMII
ERASMUS
W semestrze letnim w ramach programu Erasmus
w Akademii Obrony Narodowej nauk´ podj´ło siedmioro studentów z europejskich uczelni: National Military University (Bułgaria), University of Latvia (Łotwa), Estonian Aviation Academy (Estonia), University of Defence
(Czechy), Tomas Bata University in Zlin (Czechy) oraz
Ecole de Commerce Europeenne (Francja).
15 lutego br. odbyło si´ spotkanie powitalne zagranicznych studentów w AON, podczas którego rektor-komendant AON wrćzył im legitymacje studenckie.
W trakcie kolejnych dni członkowie Sekcji Studentów
Fot. Z. Rutkowski
Erasmusa zapoznawali zagranicznych przyjaciół z kulturà,
historià i tradycjami Polski oraz ze specyfikà i strukturà naszej uczelni. W ramach „Welcoming Week” studenci
zwiedzili starówk´, Muzeum Wojska Polskiego, Bibliotek´ Uniwersytetu Warszawskiego, Muzeum Powstania
Warszawskiego oraz Zamek Królewski.
W dniach 8–9 kwietnia podczas Dni Europejskich
zagraniczni studenci prezentowali histori´ i kultur´
paƒstw, z których przyjechali, oraz dorobek ich macierzystych uczelni.
Fot. E. Ciunowicz
31
z ˝ycia studentów
Studenci programu Erasmus wzi´li równie˝ udział
w pierwszym ogólnopolskim finale zawodów sportowych Erasmus Student Network Olympics, który odbył
Fot. Z. Rutkowski
si´ na terenie oÊrodka sportowego AON. Dru˝yny
z dziesićiu miast Polski rywalizowały w czterech dyscyplinach sportowych: futsalu, pływaniu, marszobiegu
z elementami wiedzy o UE, Polsce i programie Erasmus
oraz w kategorii „ogólnosprawnoÊciowej”
Red.
Fot. Z. Rutkowski
OTWARCIE INTERNATIONAL STUDENTS
ASSISTANCE OFFICE
Od 8 marca br. na terenie AON funkcjonuje biuro obsługiwane przez studentów z Sekcji Studentów Erasmusa
Biuro mieÊci
si´ w pokoju nr
143, bud. 101
(obok sali Senatu).
Na pytania studentów AON, zwiàzane z programem
Erasmus oraz działalnoÊcià w sekcji,
odpowiadajà studenci SSE, nad którymi opiek´ objàł
Zespół ds. Procesu
Boloƒskiego – Biuro
Programu Erasmus.
Red.
32
Fot. Z. Rutkowski
z ˝ycia studentów
ROZPOCZNIJ
STUDIA W
Pracownicy Wydziału Wychowawczego oraz studenci AON zachćali młodzie˝ do podjćia nauki w naszej uczelni.
W marcu w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie ju˝
po raz pi´tnasty otwarto Mi´dzynarodowy Salon Edukacyjny „Perspektywy”. Swojà ofert´ edukacyjnà zaprezentowało ponad 300 wystawców, w tym 100 uczelni
krajowych i 50 zagranicznych. Organizatorzy oszacowali, ˝e targi odwiedziło ponad 50 tys. osób.
AKADEMII!
AON zaprezentowały inne szkoły
wy˝sze publiczne
i prywatne z całego
kraju, a tak˝e wybrane jednostki wojskowe.
Przedstawiciele Wydziału Wychowawczego
wzi´li równie˝
udział w Powiatowych Targach Edukacyjnych w Garwolinie, VI Łosickich Spotkaniach Edukacyjnych, Płockich Targach Edukacyjnych,
a tak˝e III Targach Szkół Wy˝szych
w Miƒsku.
Cieszymy si´, ˝e nasza oferta edukacyjna wzbudza du˝e zainteresowanie,
czego dowodem było liczne grono młodzie˝y zgromadzone przy naszym stoisku
na targach edukacyjnych oraz wysoka
W Ostrołće natomiast odbyły si´ V Młodzie˝owe
Targi Pracy i Edukacji. Przedsi´wzićie to było skierowane
do młodzie˝y szkół ponadgimnazjalnych i pomaturalnych
z Ostroł´ki i powiatu ostrołćkiego. Targi zostały zorganizowane przy współpracy Wojewódzkiego Urz´du
Pracy w Warszawie – Filia w Ostrołće oraz Wojskowej
Komendy Uzupełnieƒ w Ostrołće. Swojà ofert´ oprócz
frekwencja podczas dnia otwartego, który
odbył si´ 9 kwietnia br.
Informacje na temat kierunków studiów w AON dost´pne sà na portalach:
Wirtualna Polska, edustrona.pl, studentnews.pl, w radiu „Planeta FM”, a tak˝e
w prasie: „Metro”, „Gazeta Współczesna”, „Dziennik Wschodni”, „Moje Miasto Lublin”.
Marcin Sawicki,
Paweł Stobiecki
Fotografie: Klub AON
33
z ˝ycia studentów
PODSTAWY RATOWNICTWA TAKTYCZNEGO
– ZARYS HISTORYCZNY
Podstawy Ratownictwa Taktycznego rozpoczynajà cykl artykułów
w „Biuletynie AON” poÊwićonych
zagadnieniom zwiàzanym z „czerwonà taktykà“. W obecnym oraz
w kolejnych artykułach b´dà poruszane i opisywane poszczególne zagadnienia: historyczne podstawy ratownictwa taktycznego, terminologia i typologia,
medycyna cywilna a medycyna wojskowa, statystyka
urazów, wytyczne TCCC, sprz´t ratowniczy, oraz çwiczenia i szkolenia w Polsce. Mam nadziej´, i˝ w całym
cyklu publikacji uda si´ przedstawiç oraz, mo˝liwie jak
najrzetelniej, uporzàdkowaç wiedz´ zwiàzanà z Ratownictwem Taktycznym.
Ostatnie lata w Polsce ukazujà zauwa˝alnie zwi´kszony wzrost zainteresowania Ratownictwem Taktycznym.
Wchodzi ono w skład działania zarówno jednostek wojskowych przeznaczonych do działaƒ bojowych, jak równie˝
Fot. Medyk Rescue Team
34
jednostek realizacyjnych, podlegajàcych
Ministerstwu Spraw Wewn´trznych i Administracji oraz premierowi.
Na Êwiecie zainteresowanie tà
tematykà i rozpowszechnienie si´
tego typu działalnoÊci datuje si´ na
rok 1993. Wtedy to doszło do dramatycznych wydarzeƒ w stolicy Somalii
– Mogadiszu, gdzie w działaniach bojowych
podczas jednej operacji zgin´ło dziewi´tnastu ˝ołnierzy,
a rany odniosło osiemdziesićiu czterech. Misja zaplanowana na czterdzieÊci pi´ç minut przerodziła si´
w wielogodzinnà, regularnà bitw´ pomi´dzy siłami amerykaƒskimi (w wi´kszoÊci przedstawicielami Amerykaƒskich Sił Specjalnych) a siłami tak zwanego „wojska” Mohameda Farraha Aidida. Podczas operacji straty
w sprzćie oraz w ludziach post´powały z ka˝dà minutà.
Ewakuacja z pola działania stała si´ prawie niemo˝liwa. Ratownicy udzielali pomocy w miar´ mo˝liwoÊci,
ale nie na wystarczajàcym poziomie. Do głównych bł´dów, które przyczyniły si´ do tak wysokich start, mo˝emy zaliczyç: braki sprz´towe w wyposa˝eniu ratowników medycznych, braki odpowiedniego wyposa˝enia
indywidualnego ka˝dego ˝ołnierza oraz brak przeszkolenia do działania ratowniczego w warunkach bojowych. Ratownicy byli szkoleni do pracy w warunkach
cywilnych, które sà znaczàco odmienne od tych, które
panujà w działaniach specjalnych na współczesnym
polu walki. Szczegółowe zbadanie i przeanalizowanie
całej sytuacji spowodowało lawin´ zmian w mentalnoÊci podejÊcia do ˝ycia i zdrowia operatorów działaƒ bojowych oraz do przemian w szkoleniu i wyposa˝aniu, zarówno ratowników medycznych, jak
i indywidualnych ˝ołnierzy. Konsekwencjà było rozpoczćie prac nad utworzeniem standardów, adekwatnych do realiów działaƒ. Prace jako pierwsze
rozpocz´ło Dowództwo Morskich Działaƒ Specjalnych US Army. Po trzech latach zbierania danych,
wymiany informacji z najlepszymi ekspertami z dziedziny ratownictwa oraz działaƒ bojowych w 1996 r.
w magazynie „Military Madicine Supplement“ pojawiły si´ pierwsze ogólnikowe wytyczne TCCC (Tactical Combat Casual Care).
Wytyczne pierwotnie były przeznaczone dla
wojsk specjalnych, ale w bardzo szybkim czasie stały
si´ one podstawà do wyszkolenia ˝ołnierzy z USA oraz
innych armii NATO. Stosowane zasady w bardzo
szybko przeniesiono na grunt wewnàtrzkrajowy. Jed-
z ˝ycia studentów
nostki policyjne w USA po wydarzeniach z 1997 r.,
kiedy to w Hollywood dwóch Êwietnie uzbrojonych zamachowców napadło na bank. Podczas poÊcigu na ulicach miasta rozpocz´ła si´ czterdziestoczterominutowa
walka, w wyniku której zostało rannych dwunastu policjantów oraz oÊmiu cywilów. Kolejnymi zdarzeniami, poczàtkujàcymi proces wdra˝ania wytycznych TCCC do
słu˝b mundurowych były masakry w szkołach w Columbine i Politechnice Virginia Tech. To właÊnie dzi´ki stosowaniu odpowiednich procedur współpraca ratowników
taktycznych z cywilnymi słu˝bami ratowniczymi zminimalizowała starty, które w przypadku Columbine i tak były
najwi´ksze w tego typu wydarzeniu w historii USA.
W Polsce wydarzenia, które zmieniły na zawsze
mentalnoÊç oraz praktyczne podejÊcie do ratownictwa
Fot. J.D. – Paramedyk
Na gruncie wojskowym przemiany
zacz´ły si´ dokonywaç w latach uczestnictwa polskich ˝ołnierzy w misji w Iraku
i Afganistanie. Wtedy to pojawiło si´ realne zagro˝enie ˝ycia i zdrowia bioràcych udział w działaniach na terenie
afgaƒskiej prowincji Ghazni. Operacje
te wymusiły na Wojsku Polskim dokonanie zmian w wyszkoleniu, przygotowywaniu ratowników i ˝ołnierzy oraz w ich
wyposa˝eniu. Post´p jest zauwa˝alny,
choç jeszcze daleki od rozwiàzaƒ wprowadzonych w innych krajach natowskich.
Serdecznie zachćamy do lektury
Fot. J.D. – Paramedyk
kolejnej cz´Êci artykułów poÊwićonych
Ratownictwu Taktycznemu, dotyczàcej
taktycznego, dokonały si´ w 2003 r. Stało si´ tak po tra- terminologii i typologii obszaru pojćiowego zwiàzagicznej akcji pojmania niebezpiecznych przest´pców w nego z „czerwonà taktykà“.
podwarszawskiej Magdalence, w efekcie której zgin´ło
mgr Grzegorz Małecki
dwóch gangsterów i dwóch antyterrorystów, natomiast
siedmiu antyterrorystów zostało rannych.
Fot. Medyk Rescue Team
35
WYBORY MISS I
Tegorocznà Miss AON została Agata Matosek, zaÊ
Misterem Przemek Wójcik.
Wybory odbyły si´ 31 marca br. w Show Club
w Warszawie. Gal´ konkursowà poprowadzili Karolina Komuda oraz Robert Kamiƒski, natomiast w jury
konkursu zasiedli: prorektor ds. studenckich dr Aneta
Nowakowska-Krystman, styliska polskich gwiazd Ewa
Rubasiƒska, reporterka Polsat Sport Karolina Szostak,
przedstawiciel firmy Mary Kay Cyprian Ciemny, fotograf Stefan Kwass, fryzjerka z Fabryki Marzeƒ Beata
Bondaruk, przedstawicielka Anytime Fitness Joanna
Olobry, Miss AON 2010 Joanna Duƒka oraz Mister
AON 2010 Bartosz Czajkowski.
Prezentacji kandydatek i kandydatów, oprócz
studentów AON, przyglàdała si´ kierownicza kadra
AON z rektorem-komendantem gen. dyw. dr. in˝.
Romualdem Ratajczakiem oraz pracownicy naszej
uczelni. Organizatorem konkursu była Uczelniana
Rada Samorzàdu Studentów AON (Marta Malanowska – główny koordynator, Karolina Komuda, Katarzyna
36
˚aroƒ, Edyta Grunt, Robert Kamiƒski), natomiast głównymi partnerami
i sponsorami: Fresita, magazyn „Sophisti”, Anytime Fitness, Studio
Mody Francoise, Casablanca Suknie Âlubne, Stefan Media Production, La Biosthetique, Agencja
Artystyczna „Plus i Minus”,
AUTO-SIM, MultiQ, Biuro Erasmus AON oraz Sekcja Studentów Erasmusa AON. Stylizacje
fryzur kandydatek i kandydatów przygotowało Atelier Fryzjerskie Fabryka Marzeƒ, wiza˝
– firma Mary Kay, zaÊ choreografi´ – Daria Szubierajska.
Wszyscy uczestnicy konkursu zaprezentowali si´ w strojach militarnych, panie w sukniach Êlubnych firmy Casablanca
oraz sukniach firmy Francoise,
zaÊ panowie w strojach nocnych
firmy H&M oraz strojach casual
marki H&M.
W tym roku kandydaci
i zwyci´zcy zostali obdarowani
atrakcyjnymi nagrodami. A były
to: trzydniowe wejÊciówki do
klubów fitness, zestawy kosmetyków La Biosthetique, profesjonalna suszarka firmy Remington, miesićzne karnety do klubu fitness.
Dla tegorocznej Miss AON przygotowano nagrod´ w postaci
dwudniowego pobytu dla
dwóch osób w Karwii, pakietu
na zabiegi SPA oraz profesjonalnej sesji zdjćiowej
Uczestnikom wydarzenia
czas umilił wyst´p wokalny ubiegłorocznej Miss AON Joanny
Duƒki oraz pokaz taneczny
dwunastoosobowej grupy „Belong 2 Beat”.
Tekst i fotografie:
Ewa Ciunowicz
MISTERA AON 2011
Miss AON
Agata Matosek (na zdjćiu powy˝ej w Êrodku) – studentka
I roku bezpieczeƒstwa narodowego. Uwielbia czekolad´, szaleƒstwo na nartach i chwile, gdy nic nie musi. Zawsze stawia na
swoim, a swojà prawdziwà natur´ pokazuje dopiero za kierownicà.
Wicemiss, Miss Foto, Miss PublicznoÊci
Karolina Kaliszewska (na zdjćiu powy˝ej po prawej) – to
przebojowa dziewczyna z wieloma pasjami. Fascynujà jà moda
i podró˝e. Uwielbia tak˝e zwierz´ta. Lubi aktywnie sp´dzaç czas
w gronie bliskich przyjaciół. Wa˝ne miejsce w jej ˝yciu zajmuje
muzyka. Od dziecka çwiczy gr´ na fortepianie. Karolina jest studentkà II roku bezpieczeƒstwa narodowego.
II Wicemiss, Miss Pi´knych Włosów
Weronika Odziemczyk (na zdjćiu powy˝ej po lewej) – studentka I roku zarzàdzania. Jej pasje to skoki spadochronowe i bungee. Marzy o otwarciu własnej firmy, która takie skoki umo˝liwi
innym. Kieruje si´ mottem, i˝ w ˝yciu nie ma pora˝ek, sà tylko nauczki. Otwarta na ludzi, optymistycznie nastawiona do Êwiata.
Mister AON, Mister Fabryki Marzeƒ, Mister Foto, Mister PublicznoÊci
Przemek Wójcik (na zdjćiu powy˝ej w Êrodku) – student
I roku bezpieczeƒstwa narodowego. Jest pasjonatem sportu,
a szczególnie piłki no˝nej. Interesuje go równie˝ anatomia stawu
kolanowego. Jego najwi´kszy cel: chciałby zaprowadziç ład i porzàdek na Êwiecie!
Wicemister
Ondrej Schwarz (na zdjćiu powy˝ej po lewej) – student programu Erasmus z Tomas Bata University w Zlinie (Czechy) – obecnie na Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia AON. Interesuje si´ lotnictwem.
II Wicemister
Maxime Tannouri (na zdjćiu powy˝ej po prawej) – student
programu Erasmus z Ecole de Commerce Europeenne w Lyonie
(Francja) – obecnie na Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia AON.
W naszym kraju najbardziej podobajà mu si´ dziewczyny.
37
jàc w humorystyczny sposób swoje studenckie
lata – goràco zachćiła wszystkich do dobrej
zabawy.
Nast´pny na scen´ wyszedł zespół Sofa,
którego fanklub, w koszulkach z charakterystycznà pandà – symbolem Sofy, był widoczny
ju˝ od samego poczàtku koncertu. Pozytywna
energia płynàca od wokalistów – Kasi i Tomka,
pr´dko ogarn´ła całà publicznoÊç.
Gwiazdy juwenaliów: Sidney Polak, Marika, Sofa oraz Sensithief
Sound, zagwarantowały w tym roku studentom AON wspaniałà
zabaw´.
Koniec roku akademickiego coraz bli˝ej. Pogoda, jak przystało
na zbli˝ajàce si´ lato, coraz bardziej wprowadza nas w wakacyjny
klimat. Mimo zbli˝ajàcego si´ „widma” sesji, zaliczeƒ i obron
prac dyplomowych, maj i czerwiec chyba ka˝demu studentowi
kojarzà si´ tak˝e z juwenaliami oraz Êwietnà zabawà!
11 maja br. na placu XXX-lecia na terenie kampusu Akademii Obrony Narodowej odbył si´ koncert pod nazwà „Majowe
Wibracje – Juwenalia AON 2011”. Tego dnia pierwszy publik´ rozgrzał młody, ale jak˝e utalentowany projekt Sensithief Sound
(Kud’lacz & Riddimband). Po przypomnieniu wszystkim fanom
muzyki reggae, ˝e akurat na ten dzieƒ przypada 30.
rocznica Êmierci Boba Marleya, wokalista Kudłacz rozbujał całà publicznoÊç, takimi piosenkami jak: „Âlepa miłoÊç”, „Jedyne” czy
„Falami”, którà Êpiewali ju˝ wszyscy stojàcy pod scenà.
Po wyst´pie pierwszego zespołu,
rektor-komendant AON gen. dyw.
dr in˝. Romuald Ratajczak
przekazał studentom klucz
– symbol władzy. Głos zabrała tak˝e burmistrz dzielnicy Rembertów Agnieszka
Kàdeja – która wspomina-
38
Podobnie jak w ubiegłym roku, swój repertuar zaprezentowała goràco oczekiwana
Marika, okrzykni´ta przez naszego konferansjera „pierwszà damà Majowych Wibracji”.
Porwała wszystkich do bujania si´ pod scenà
i wtórowania słowom jej piosenek. „Esta Festa”, „Masz to”, „Moje serce”, a w szczególnoÊci „Siła ognia” na tyle rozgrzały atmosfer´,
˝e Marika postanowiła wynagrodziç swoim fa-
nom wspaniałe przyjćie i przeszła do strefy publicznoÊci, gdzie rozdawała autografy oraz swoje płyty.
Tu˝ po godzinie 23.00 na scen´ wyszła gwiazda wieczoru – Sidney Polak. Artysta wyst´p rozpoczàł od znanego hitu, którego refren
„skacz, skacz, skacz!” rozruszał wszystkich, bez wyjàtku! Charakterystyczne przebojowe kompozycje, humorystyczne teksty spowodowały, ˝e zespół oraz jego hity np: „Blask”, „Chomiczówka”, „Chorwat” oraz „Skuter”, znane szerokiej
gamie słuchaczy, zachćiły wszystkich do taƒca i
podskoków. Jednak to najbardziej znany utwór
Sidneya – „Otwieram wino”, którego publicznoÊç
domagała si´ od samego poczàtku, zdecydowanie
Êpiewany był najgłoÊniej.
Organizatorzy Majowych Wibracji – Juwenaliów AON 2011 serdecznie dzi´kujà wszystkim osobom zaanga˝owanym w zorganizowanie koncertu
– a osób tych było tak wiele, ˝e aby je wymieniç,
nie wystarczyłoby miejsca przeznaczonego na artykuł. Mamy nadziej´, ˝e za rok, bogatsi w wiedz´ i kolejne doÊwiadczenia, zorganizujemy jeszcze lepszy koncert,
pokazujàc lewobrze˝nej Warszawie,
˝e po prawej stronie Wisły studenci
te˝ mogà bawiç si´ rewelacyjnie!
Sponsorami juwenaliów byli:
AON, Miasto Stołeczne Warszawa
oraz Blizn, patronat medialny obj´ły:
Radio ESKA, GrubaBiba.pl – Imprezowy portal społecznoÊciowy, TVPW
– Studencka Telewizja Internetowa,
radio.nadaje.com, natomiast partnerami zostali: House Connection Music Agency, planetanowosci.pl, IRKA –
Instytut Rozwoju Kultury Alternatywnej, students.pl, reggaenet.pl, Klub
Taneczny TEAM, nuta.pl, polibuda.info, kulturalnie.waw.pl, studente.pl, student.pl, studentnews.pl,
dlastudenta.pl, klubowa.pl.
Katarzyna ˚aroƒ, Anna ˚aroƒ
Fotografie: Dariusz ¸ysio
39
z ˝ycia studentów
WIELKA PARADA STUDENTÓW
Jak co roku, zwieƒczeniem juwenaliów była Wielka Parada Studentów.
14 maja br. tu˝ po godzinie 16.00 warszawscy studenci w kolorowych przebraniach, jak zawsze zwracajàc
na siebie uwag´ całej stolicy, ruszyli z Placu Zamko-
były „pszczółki AONówki”, które pod ochronà Strzelców dzielnie zmierzały do studenckiego ula, którym, jak
zwykle, było miejsce koncertu juwenaliowego Politechniki
Warszawskiej, Szkoły Głównej Handlowej oraz Uczelni
Łazarskiego. Wszyscy AONowcy zało˝yli czułki, ˝ółte
i czarne boa oraz balonowe skrzydełka. „Królowa-matka”
studentów AON – prorektor ds. studenckich dr Aneta Nowakowska-Krystman, godnie wspierajàc swoich studentów, tak˝e nie odmówiła zało˝enia pszczelich czułków.
Lidzbark 2011 przed nami!
Fot. K. ˚aroƒ
wego, przez Krakowskie PrzedmieÊcie, Nowy Âwiat,
Aleje Jerozolimskie, Marszałkowskà i Batorego, a˝ do Stadionu Syrenki. Tematem przebrania studentów AON
Chłopak został powołany do
wojska, do jednostki lotniczej.
Przy po˝egnaniu matka prosi:
– Uwa˝aj synku na siebie,
lataj nisko i powoli!
Dwóch komandosów tu˝ przed
akcjà:
– Ok. Zsynchronizujmy zegarki!
U mnie jest dwunasta.
– Ja mam za dwie dwunasta.
– No dobra. Poczekamy te dwie minuty.
40
Rok 2011 jest dla Samorzàdu Studentów AON rokiem, podczas którego organizujemy – ju˝ po raz drugi
– nie tylko Juwenalia, ale tak˝e obóz integracyjny
w Lidzbarku. Wychodzàc naprzeciw potrzebom nowych
studentów Akademii i rozumiejàc, jak trudno jest oswoiç
si´ oraz wdro˝yç w nieznane jeszcze studenckie
Êrodowisko, pełne nowo napotkanych ludzi, staramy si´
im to ułatwiç. Ju˝ we wrzeÊniu spróbujemy ponownie zaskoczyç nowych studentów AON, przygotowujàc im jak
najlepsze przejÊcie do studenckiej rzeczywistoÊci, która
wcale nie jest taka zła! Ju˝ teraz serdecznie zapraszamy na
wyjazd, przypominajàc, i˝ mimo ˝e propozycja obozu
skierowana jest przede wszystkim do osób, które pomyÊlnie przejdà proces rekrutacji na pierwszy rok studiów I i II
stopnia, zachćamy tak˝e do wyjazdu ich znajomych oraz
studentów starszych roczników, którzy, dzielàc si´ swoim
doÊwiadczeniem, chcà wprowadziç nowe kole˝anki
i kolegów z I roku w Êrodowisko oraz ˝ycie studenckie.
Kapral mówi do szeregowca:
– Masz ˝etony telefoniczne?
– Jasne, stary!
– Masz mówiç: Tak jest panie
kapralu! A wić masz ˝etony telefoniczne?
– Nie, panie kapralu!
– Szeregowy Oferma! Ju˝ po raz trzeci
w tym miesiàcu prosicie o przepustk´ z powodu
nagłej choroby dziadka.
– Tak jest panie sier˝ancie. Sam si´ nawet zastanawiałem, czy dziadek nie symuluje.
z ˝ycia studentów
KOLEJNA
UDANA
ZBIÓRKA KRWI W
AON
31 marca br. odbyła si´ czwarta w tym roku akademickim zbiórka krwi przy gotowana przez Wydział
Wychowawczy AON oraz Wojskowe Centrum K rwiodawstwa i Krwiolecznictwa.
Dzi´ki zaanga˝owaniu studentów oraz kadry udało
si´ zebraç imponujàcà iloÊç 176 jednostek krwi (czyli
około 79,2 l). Kolejne akcje b´dà si´ odbywaç w ka˝dy
ostatni czwartek miesiàca (z wyłàczeniem okresu wakacyjnego). Wszystkim krwiodawcom serdecznie dzi´kujemy!
Paweł Stobiecki
Fotografie: Anna Skolimowska
Z KLUBU AON
W Pa∏acu Prezydenckim
W Belwederze
22 marca br. studenci AON zwiedzili Belweder.
W trakcie wycieczki zobaczyli m.in. sale: białà, malinowà, zielonà, pompejaƒskà i Virtuti Militarii. Szczególne
22 lutego br. pracownicy Klubu AON zorganizowali
wycieczk´ do Pałacu Prezydenckiego. Uczestnicy wy-
wra˝enie wywarł na nich wystrój Pałacu Belwederskiego,
który podkreÊla jego pi´knà architektur´ oraz wieloletnià
histori´.
Joanna Zagdaƒska
Fotografia: Klub AON
jazdu mieli mo˝liwoÊç zwiedzenia
wn´trz pałacu oraz zapoznania si´
z historià budowli. W wycieczce
wzi´li udział m.in. studenci pobierajàcy nauk´ w naszej uczelni
w ramach programu Erasmus.
Paweł Stobiecki
Fotografie: Klub AON
41
XXXI PÓŁMARATON WIÑZOWSKI
W tegorocznym XXXI Półmaratonie Wiàzowskim,
mimo zimowej aury oraz lodowatego wiatru, 27 lutego
w biegu głównym na dystansie 21,097 km wystartowało
a˝ 1165 zawodników, zaÊ na dystansie 5 km by∏o ich
268. WÊród nich znaleêli si´ równie˝ reprezentanci Akademii Obrony Narodowej.
Na dystansie 21,097 km wystartowali: Sławomir
Bartoszuk (czas: 01:50:11), Bronisław Jesinowicz (czas:
01:52:18), Jarosław Kilichowski (czas: 01:52:39), Marek
Kinasiewicz (czas: 02:03:05), Grzegorz Rosłan (czas:
02:10:03), Mariusz Kozioł (czas: 02:29:05), Hieronim
Czupta (czas: 02:44:05); na dystansie 5 km: Gra˝yna Jesinowicz (czas: 00:28:07), Cezary Kozioł (czas:
00:28:29).
Zwyci´zcom wrćzono puchary, dyplomy, nagrody
rzeczowe oraz pieni´˝ne, natomiast wszyscy, którzy
ukoƒczyli zawody, zostali udekorowani pamiàtkowymi
medalami.
Bronisław Jesinowicz
MISTRZYNI POLSKI JUNIOREK
Fot. Bogusław Wawro
W JUDO
D o m i n i k a G n ic h – z a w o d n i c z k a U c z n io w s k ie g o
Klu bu Ju do „AO N War szaw a”, zdo by ła zło ty m edal
w Mistrzostwach Polski Juniorek i Juniorów w Judo, które
odbyły si´ w dniach 1–2 kwietnia 2011 r. w Kàtach
Wrocławskich.
Podopieczna trenera Cezarego Majewskiego w drodze do finału pokonała cztery przeciwniczki: Joann´ Bernacik z AZS Poznaƒ, Gabriel´ Ponichter´ z AZS Uniwersytet Warszawski, Karolin´ Mazurkiewicz z Gwardii
Opole. W decydujàcym starciu okazała si´ lepsza od
Klaudii Kurzej z Juvenii Wrocław. W walce o złoto Dominika wykonała w 45. sekundzie najładniejszy rzut zawodów, oceniony przez s´dziów na ippon-O-soto-gari.
Jest to drugi tytuł mistrzyni Polski zdobyty przez Dominik´. Przypomnijmy, ˝e w 2008 r. wygrała Ogólnopolskà
Olimpiad´ Młodzie˝y. Serdecznie gratulujemy!
Adam Matyja
MISTRZOSTWA POLSKI MŁODZIE˚Y
Grzegorz Lewiƒski – student pierwszego roku zarzàdzania AON, zawodnik UKJ „AON Warszawa” – zdobył bràzowy medal na Mistrzostwach Polski Młodzie˝y
w Judo, które odbyły si´ w dniach 15–17 kwietnia br.
w Mławie.
42
W
JUDO
Nasz reprezentant w swojej kategorii wagowej – 73
kg, w drodze do medalu stoczył szeÊç walk, wygrywajàc
pi´ç z nich. Poziom zawodów był bardzo wysoki,
a Êwiadczy o tym fakt, i˝ Grzegorz musiał pokonaç zwyci´zc´ ostatniego Pucharu Polski seniorów Jacka Brysza
z „Czarnych” Bytom (wygrana przez ippon) oraz trzeciego
zawodnika tych zawodów Sebastiana Przybysza z AZS
AWF Gdaƒsk.
Z Mistrzostw Polski z bràzowym medalem wrócił
tak˝e drugi zawodnik UKJ „AON Warszawa” Igor Dzier˝anowski, który wystartował w kategorii wagowej 90 kg.
Piàte miejsce, w kategorii wagowej 81 kg, zdobył Marcin Ludwiniak. W klasyfikacji punktowej mistrzostw klub
z Rembertowa zajàł siódme miejsce.
Cezary Majewski
Trener, wykładowca SWFiSzO AON
Fot. Bogusław Wawro
SPORTOWE
ZMAGANIA NASZYCH REPREZENTANTÓW
Wiosenno-Zimowe
Manewry Sportowe
Du˝e zainteresowanie zawodami sportowymi wÊród
studentów i pracowników AON spowodowało, ˝e we
współpracy z instruktorami Studium Wychowania Fizycznego i Szkolenia Ogniowego postanowiliÊmy stworzyç cykl imprez o nazwie Wiosenno-Zimowe Manewry
kówki – zorganizowany przez ppłk. Adama Matyj´ i Huberta Milewskiego. W organizacji i przeprowadzeniu
imprez uczestniczyli równie˝ działacze naszego klubu.
O efektach sportowej rywalizacji mo˝na było przeczytaç
na stronach www.StudenciAON.pl oraz www.azsaon.pl.
W tym miejscu warto wspomnieç o udanej współpracy
Studium oraz Klubu w organizacji tego, niemałego przecie˝, przedsi´wzićia. W sumie we wszystkich zawodach wzi´ło udział blisko 450
studentów i pracowników AON, co stanowi rekord frekwencji w ostatnich latach.
Akademickie Mistrzostwa
Warszawy i Mazowsza
Kiedy na hali i pływalni rozstrzygały
si´ walki o mistrzowskie tytuły Akademii,
nasi sportowcy walczyli o wyniki w ramach Akademickich Mistrzostw Warszawy i Mazowsza. Najwi´kszy sukces na
tym polu odnieÊli nasi trójboiÊci siłowi –
Łukasz Pianka, który zdobył złoto w kategorii 82,5 kg, oraz Sylwester Cieplak,
Fot. M. Bembnowicz
Sportowe. W ramach manewrów zawodnicy zmierzyli si´
w takich konkurencjach, jak: badminton – nad którego
przebiegiem czuwał Tadeusz Kupiecki, pływanie – które
koordynował sam szef SWFiSO Grzegorz Szylberg, tenis
stołowy – w którego organizacj´ zaanga˝ował si´ były instruktor Studium, trener naszych tenisistów stołowych mjr
Mirosław Bembnowicz, oraz dwudniowy turniej siat-
43
zdobywca srebra w kategorii do 75 kg. Czwarte miejsce
w kolarstwie górskim w Warszawie przypadło Bartoszowi Franczakowi, natomiast w turnieju finałowym tenisa stołowego wystartujà Joanna Walasek i Paweł Guba.
Na polu zmagaƒ w biegach przełajowych zaistnieli nasi
biegacze i biegaczki, a na basenie rozkrćajà si´ pływacy.
czył Grzegorz Lewiƒski, do Poznania jadà nasi kolarze
górscy, natomiast kontuzje i pech pokrzy˝owały plany
trójboistów siłowych, którzy wrócili z ¸odzi bez medalu.
To, o czym teraz pisz´ w du˝ym skrócie, wymagało du˝o
potu i wysiłku na treningach.
Współpraca z organizacjami
pozarzàdowymi na rzecz rozwoju
kultury fizycznej
Miło jest nam poinformowaç, ˝e podj´liÊmy współprac´ z Fundacjà „Dzieło Nowego Tysiàclecia”. Korzystajàc z naszego know-how oraz zaanga˝owania wolontariuszy, przygotowujemy imprez´ pod nazwà „Dzieƒ
Sportu” dla stypendystów fundacji, którzy w lipcu wezmà
udział w corocznym obozie, tym razem w Bydgoszczy.
Projekt ten finansowo wesprze Zarzàd Główny AZS. Podj´liÊmy ju˝ współprac´ z Organizacjà Ârodowiskowà AZS
w Bydgoszczy. Poprzez takie działanie chcemy rozwijaç
kultur´ fizycznà oraz promowaç Akademi´ wÊród zdolnej
młodzie˝y i zachćiç jà do studiowania w Akademii.
Co nas czeka w nowym roku
akademickim
Fot. Natalia Ryszkowska
Piłkarze natomiast w ostatnim meczu wygrali z AZS
UKSW 5:0 i tym samym awansowali do I Ligi AMWiM.
Przed nami jeszcze zmagania lekkoatletów i turniej siatkówki pla˝owej – tutaj te˝ liczymy na naszych zawodników. Na arenie krajowej w Akademickich Mistrzostwach
Polski w biegach przełajowych awans do finału wywal-
ROWEREM
PO ÂWIECIE
Poczàtek nowego roku akademickiego upłynie pod
znakiem wyborów władz do zarzàdu klubu. Odb´dà si´
one prawdopodobnie pod koniec paêdziernika. A ju˝ teraz zostawiamy pod rozwag´ wszystkim członkom klubu
kwesti´ kandydatów do zarzàdu kolejnej kadencji. Tym
samym zachćamy do zaanga˝owania si´ w działalnoÊç,
bo musimy pami´taç, ˝e to, jak b´dzie wyglàdał sport na
naszej uczelni, zale˝y w du˝ej mierze od nas.
Karol Daniluk
Prezes KU AZS AON
planowaç, przygotowywaç coraz dalsze wyjazdy, a˝ Polska stała si´ dla nas za mała. Wtedy zorganizowaliÊmy
Amir Mazloum – student pierwszego roku kierunku
logistyka na Wydziale Zarzàdzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej – jest miłoÊnikiem turystyki rowerowej oraz wielu innych, ekstremalnych pasji, takich
jak skoki z wysokoÊci czy lotnictwo. Ka˝dego roku organizuje dla AZS Ârodowisko Warszawa otwarte wycieczki
rowerowe z cyklu „Bajery Rowery”. Jest równie˝ członkiem kadry sportowych obozów integracyjnych dla studentów pierwszego roku. Amir zgodził si´ opowiedzieç
nam o swojej rowerowej pasji oraz zwiàzanych z nià
przedsi´wzićiach.
Skàd wziàł si´ pomysł na rowerowe wyprawy?
Wszystko zacz´ło si´ od przeja˝d˝ek po własnej
okolicy. Kiedy to zacz´ło nam si´ nudziç, stwierdziliÊmy: „a dlaczego nie pojechaç gdzieÊ dalej?”. Zacz´liÊmy
44
nasz pierwszy wyjazd do Wenecji, a ˝e przygody sà bardzo uzale˝niajàce, tote˝ od tamtej pory co roku organizujemy nowà wypraw´.
Kto uczestniczy w wyjazdach?
W rowerowych przedsi´wzićiach, oprócz mnie,
uczestniczy Michał Zduniak – student piàtego roku Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej, który od
wielu lat pasjonuje si´ turystykà rowerowà, a tak˝e grà na
gitarze i fotografià (zapraszamy do galerii na:
www.longwayride.com.pl).
Dokàd udało si´ do tej pory dotrzeç na rowerach?
Pierwsza wyprawa odbyła si´ w 2008 r. WyruszyliÊmy wtedy z Warszawy do Wenecji, a nast´pnie do Ljubljany. Cała wyprawa zaj´ła nam cztery tygodnie. PrzejechaliÊmy ok. 2100 km. Podczas drugiej wyprawy
w 2009 r. przez Alpy i Szwajcari´ dotarliÊmy do Pary˝a.
W ciàgu 30 dni pokonaliÊmy 3400 km. Celem trzeciej
wyprawy w 2010 r. było zdobycie Nordkappu. WyruszyliÊmy z Helsinek, a nast´pnie norweskimi Fiordami dotarliÊmy do Narwiku. Podczas wyprawy zmagaliÊmy si´
z mroênym, surowym klimatem oraz z dniami polarnymi. Wyprawa zaj´ła nam około 27 dni, a długoÊç trasy
wyniosła 2500 km.
Jakie wyprawy sà planach?
Naszym celem na przysz∏y rok sà rejony Tybetu. Jest to bardzo ambitne wyzwanie ze
wzgl´du na to, i˝ Êrednie poło˝enie Tybetu
to a˝ 3500 m n.p.m. Klimat jest tam bardzo surowy i cz´sto niegoÊcinny.
Trasa zaczyna si´ w Chinach, a konkretnie w mieÊcie
Changdu (okr´g Sichuan), do którego chcemy si´ dostaç
samolotem. Nast´pnie wyruszymy na zachód przez przełćze i płaskowy˝e tybetaƒskie. Zamierzamy zwiedziç
stolic´ Tybetu „Lhase” i słynny pałac tybetaƒskich mnichów „Potala”. Ten pierwszy etap to około 2000 km.
Wi´kszoÊç nocy sp´dzimy „na dziko”, podobnie jak na
wszystkich poprzednich wyprawach.
Nast´pnie udamy si´ na południowy zachód w kierunku pasma Himalajów, głównà drogà G318, która
przechodzi 60 km w linii prostej od najwy˝szej góry
Êwiata Mount Everest. Mamy zamiar podjechaç pod
baz´ wypadowà alpinistów u podnó˝a Everestu, która
znajduje si´ na wysokoÊci ok. 5200 m n.p.m.
Naszym ostatecznym celem jest przemierzenie pasma Himalajów najwy˝ej po∏o˝onà drogà Êwiata (na wysokoÊci ok. 5500 m n.p.m) , a potem dokonanie „pot´˝nego zjazdu” do stolicy Nepalu Katmandu, gdzie
zamierzamy zakoƒczyç całà wycieczk´.
Całà wypraw´ planujemy rozpoczàç w przysz∏ym
roku na przełomie lipca i sierpnia, a czas jej trwania szacujemy na siedem do oÊmiu tygodni. W tym czasie przejedziemy tras´ 3200–3500 km.
Jaki jest cel wypraw?
Jedziemy przede wszystkim po to, aby spełniç nasze
marzenia. JesteÊmy młodymi i ambitnymi osobami, które
poza studiami i studenckim ˝yciem chcà prze˝yç du˝o
wićej – zwiedzaç Êwiat, spotykaç niezwykłych ludzi,
prze˝ywaç niezwykłe przygody, przełamywaç własne
słaboÊci, zarówno te fizyczne, jak i psychiczne.
Trzeba jednak pami´taç, ˝e osiàgajàc rozgłos, mo˝emy zrobiç coÊ wićej. Dwa lata temu weszliÊmy
w skład stowarzyszenia MO˚ESZ, działajàcego na rzecz
psychoprofilaktyki i rozwoju dzieci i młodzie˝y. W pierwszej akcji zbieraliÊmy pieniàdze na schodołaz dla niepełnosprawnego Maçka, która zakoƒczyła si´ wi´kszym
sukcesem, ni˝ si´ mogliÊmy spodziewaç, poniewa˝ fundacja otrzymała dwa schodołazy oraz dotacj´ na rehabilitacj´. BraliÊmy równie˝ udział w wielu spotkaniach
z młodzie˝à, podczas których zachćaliÊmy młode osoby
do aktywnego sp´dzania czasu.
Jak wyglàdajà przygotowania do wyjazdu?
Taki wyjazd to olbrzymie przedsi´wzićie logistyczne. Na wypraw´ do Tybetu musimy zorganizowaç
ok. 20 tys. zł. Staramy si´ pozyskaç sponsorów, aby pokryç choç cz´Êç kosztów. Współpraca z nami to Êwietna
okazja do promocji, nawet na długo przed naszym wyjazdem. Niecierpliwie czekamy na zgłoszenia mediów
i firm zainteresowanych patronowaniem naszemu przedsi´wzićiu.
Rozmawiała Ewa Ciunowicz
Fotografie: Micha∏ Zduniak
45
HISTORYCZNY
POCZÑTEK W PRZYJAèNI
Wspomnienia pierwszego niemieckiego oficera łàcznikowego w AON
w Bundeswehrze pracowałem
Pewnego słonecznego dnia
nad przygotowaniem i çwiczew maju 1998 r. moje spokojne
niem „strategii obrony wysuni´˝ycie wykładowcy w Akademii Dotej“ mi´dzy Lubekà i Pasawà,
wodzenia Bundeswehry w Hamktóra w takim samym stopniu
burgu zostało wytràcone z równobyła skierowana przeciwko Polawagi. Z samego rana wezwał mnie
kom, Niemcom w NRD, Rosjado siebie szef wydziału, a z reguły
nom, Czechom i Słowakom. Renie oznaczało to nic dobrego,
akcje na pierwszy promyk
który miał dla mnie zupełnie nienadziei na zmian´, który rozoczekiwanà wiadomoÊç. Miałem
błysnàł w polskiej stoczni nad
jak najszybciej zdecydowaç, czy
Bałtykiem, były sceptyczne: tak
przyjàç, prawdopodobnie na
naprawd´ nikt nie wierzył
minimum dwa lata, funkcj´
w ostateczny sukces. A jednak
pierwszego niemieckiego oficera
to, na co nikt nie liczył, co było
łàcznikowego w „Polskiej Akaniewyobra˝alne, nastàpiło w lademii Dowodzenia” w Warszatach 1989 i 1990 i uruchomiło
wie.
procesy przemian w całej EuroSzef wydziału, widzàc moje P∏k w st. spocz. Peer Schwan – autor artyku∏u
pie Wschodniej. I nagle Polska,
zdumienie, dodał, ˝e wsparcie
Polski w przygotowaniach do przystàpienia do NATO jest sàsiad, z którym meandry historii wiàzały nas bardziej ni˝
dla Federalnego Ministerstwa Obrony w Bonn sprawà z jakimkolwiek innym krajem, miała niedługo wstàpiç do
o najwy˝szym priorytecie. W niedawnej rozmowie z na- NATO. Najmroczniejsze momenty w historii Niemiec
szym ministrem obrony Volkerem Rühe polski minister były cz´stokroç zwiàzane z wielkim cierpieniem Polski.
obrony narodowej Janusz Onyszkiewicz wspomniał, ˝e Szybko podjàłem decyzj´, moi najbli˝si byli ze mnà
byłby bardzo rad, gdyby uzyskał w Warszawie wsparcie zgodni, a wielu moich kolegów dodawało otuchy.
15 lipca 1998 r. po raz pierwszy przekroczyłem próg
ze strony niemieckiego oficera łàcznikowego, który
mógłby propagowaç m.in. wiedz´ na temat systemu do- Akademii Obrony Narodowej, aby omówiç szczegóły
wodzenia i pracy w sztabach. Minister Rühe obiecał pol- mojej pracy w Warszawie. Towarzyszył mi niemiecki atskiemu ministrowi pomoc w tej kwestii i właÊnie otrzy- taché obrony. Powitali mnie płk Waldemar Brzostek i płk
maliÊmy rozkaz szybkiego oddelegowania oficera Adam Tomaszewski, którzy zagwarantowali dobre wałàcznikowego do Warszawy. W wytypowaniu mnie przez runki pracy i zakwaterowanie w akademiku AON. Uzgodkomendanta Akademii istotny był równie˝ fakt, ˝e do- niliÊmy, ˝e rozpoczn´ słu˝b´ od poczàtku wrzeÊnia.
W ciàgu szeÊciu tygodni w Niemczech, które pozopiero przed kilkoma miesiàcami powróciłem do Niemiec z Chorwacji, gdzie przez cztery lata sprawowałem stały do rozpoczćia pracy, pomimo wielu wysiłków, na
funkcj´ attaché obrony. Uwa˝ano, ˝e dzi´ki temu – jak j´zykowej drodze od południowosłowiaƒskiego chorniewiele wiedziano wtedy w Niemczech na temat j´zy- wackiego do zachodniosłowiaƒskiego polskiego nie poków słowiaƒskich – znakomicie kwalifikuj´ si´ do poro- sunàłem si´ zbyt daleko. Dlatego kamieƒ spadł mi
zumiewania równie˝ w Polsce. Mój przeło˝ony poinfor- z serca, gdy w pierwszym dniu słu˝by w Rembertowie
mował mnie, ˝e na nauk´ j´zyka polskiego w Niemczech przyszedł do mnie pp∏k Mariusz Wiatr i w doskonałym
nie ma ju˝ czasu, a najpóêniej we wrzeÊniu, z poczàt- niemieckim zaproponował mi swojà pomoc. Przez całe
kiem nowego roku szkolnego w Polsce, musz´ zaczàç dwa lata prawie codziennie korzystałem z jego pomocy
mojà nowà prac´. Decyzj´ powinienem podjàç szybko. i jeszcze dzisiaj pełen wdzićznoÊci myÊl´ o Mariuszu,
Usłyszałem równie˝, ˝e na moje stanowisko tutora w ra- prawdziwym wzorze kole˝eƒstwa i gotowoÊci niesienia
mach wojskowego studium dyplomowego ministerstwo pomocy, bez którego czasami byłbym zupełnie bezradny.
znalazło ju˝ nast´pc´.
W pierwszych tygodniach otrzymywałem pomoc
Nawet bez tej delikatnej presji nie zastanawiałbym si´
długo. Zbyt bardzo zale˝ało mi na odegraniu choçby tej ze wszystkich stron: płk Adam Tomaszewski, pod którego
małej roli we wrćz fantastycznym procesie rozszerzenia wydział podlegałem, dał mi wystarczajàco czasu na zaNATO na Wschód. Pierwsze dwadzieÊcia lat mojej słu˝by poznanie si´ z moimi nowymi obowiàzkami i zatroszczył
46
Mariusz Wiatr pomaga∏ mi prawie ka˝dego dnia
ska oddeleguje rychło oficera łàcznikowego do Hamburga?
Byłem dumny, gdy moje nieustanne
wysiłki na rzecz zacieÊniania współpracy
koƒczyły si´ sukcesem lub przynajmniej
przygotowywały grunt dla póêniejszej realizacji planowanych projektów. Pod koniec mojej dwuletniej pracy w Rembertowie coroczne wymiany grup słuchaczy
i liczne wizyty wykładowców, jak i regularne spotkania komendantów obu akademii w towarzystwie delegacji były ju˝
rutynà. Pomimo całotygodniowej prezentacji niemieckiego modelu symulacji
pola walki w Rembertowie ambitny projekt podłàczenia
AON „online”, niestety, nie został zwieƒczony sukcesem,
poniewa˝ strona polska, ze zrozumiałych zresztà powodów, zamierzała przetestowaç modele oferowane przez
inne paƒstwa NATO, które ponadto mogła nabyç po
bardziej przyst´pnych cenach. Nie doczekałem si´ równie˝ podjćia słu˝by przez polskiego oficera łàcznikowego w Hamburgu, z którym moglibyÊmy si´ podzieliç
obowiàzkami.
Moja praca w charakterze wykładowcy w AON odbywała si´ na wielu płaszczyznach. Na kursach dla polskich oficerów majàcych pełniç słu˝b´ w strukturach
NATO referowałem na temat pracy w sztabach NATO
w j´zyku angielskim, w grupach słuchaczy wojskowych
studiów dyplomowych, w których polscy oficerowie
wojsk làdowych uczyli si´ j´zyka niemieckiego i w których był słuchacz z Niemiec, wykładałem w j´zyku niemieckim na temat taktyki w niemieckich wojskach làdowych, a na wielu wydziałach miałem pojedyncze
wykłady na temat Bundeswehry. Poniewa˝ do koƒca nie
udało mi si´ w pełni opanowaç polskiej terminologii fachowej, w mojej pracy wspierali mnie zazwyczaj wykładowcy – dzi´ki swojej doskonałej znajomoÊci j´zyka
si´ o wyposa˝enie pomieszczenia słu˝bowego, które
było nawet lepsze ni˝ mój gabinet w Hamburgu. Równie˝ gen. Tadeusz Jemioło, ówczesny komendant AON,
odwiedzał mnie cz´sto, interesujàc si´ bardzo warunkami w „akademii partnerskiej” w Hamburgu. Nie mógł
uwierzyç, ˝e wykładowca w Hamburgu ma tylko 15 godzin wykładowych w tygodniu, a reszta czasu jest przeznaczona na indywidualny rozwój zawodowy.
Wsz´dzie w AON spotkałem si´ z ˝yczliwym przyjćiem i ˝ywym zainteresowaniem sprawami NATO,
Bundeswehry i niemieckiej Akademii Dowodzenia.
Szybko zorientowałem si´, ˝e moi nowi koledzy nie dysponujà zbyt du˝à znajomoÊcià j´zyków zachodnich, co
oznaczało, ˝e musiałem podciàgnàç si´ w polskim. P∏k
Adam Tomaszewski wyraził zgod´ na nauk´ j´zyka, a mjr
Mikołaj Pikutin organizował dla mnie – jak tylko to było
mo˝liwe – kilkugodzinne zajćia. Pod czujnym okiem
pani Marii Kordy i jej dwóch kole˝anek robiłem post´py, ale jeszcze wiele lat póêniej miałem przed oczyma
karcàce spojrzenia, gdy na tablicy musiałem pisaç słowami czterocyfrowe liczby i za ˝adne skarby nie udawało
mi si´ to bez popełniania bł´dów.
Od pierwszego dnia mojej pracy w Polsce towarzyszyło ogromne wzajemne zainteresowanie. Czy do Warszawy mogłaby przyjechaç delegacja wykładowców
z Hamburga, aby przedstawiç nowà operacyjnà koncepcj´ Bundeswehry „Wolnych Operacji”? Czy słuchacze studiów dyplomowych niemieckich z Hamburga,
którzy dotychczas jeêdzili tylko do krajów Europy Zachodniej, mogliby przyjechaç na kilka dni do AON – nie
tylko, aby si´ poznaç, lecz równie˝ przeprowadziç
wspólne çwiczenia? Czy polscy oficerowie mogliby wziàç
udział w corocznym komputerowym çwiczeniu KORA
w Akademii Dowodzenia w Hamburgu? Czy uczestniczenie w danym çwiczeniu mo˝na zorganizowaç w taki
sposób, aby pewnego dnia – co za pi´kna muzyka przyszłoÊci – umo˝liwiç udział „online” z Warszawy? Czy Pol- Wyk∏ad nt. „Wolnych Operacji“ przeprowadzi∏ w Warszawie p∏k. dypl. Hofeditz
z Hamburga (drugi od lewej)
47
S∏uchacze Wydzia∏u Si∏ Powietrznych ADB na wspólnyh çwiczeniach
z WWLot w Warszawie
niemieckiego – ppłk Mariusz Wiatr lub płk Wiesław
Kulma.
Ju˝ kilka tygodni po przybyciu do Warszawy zostałem skonfrontowany z nowym nieoczekiwanym wyzwaniem. Pułkownicy Adam Tomaszewski i Bogdan Szulc zaproponowali mi – w analogii do polskich wykładowców
– napisanie pracy doktorskiej. Idea ta opanowała mnie
i pomimo mojego, ju˝ niezbyt młodzieƒczego wieku
(miałem wtedy 50 lat) zdecydowałem si´ podjàç to wyzwanie. W wyborze tematu uwzgl´dniono moje dotychczasowe doÊwiadczenie i wykształcenie. Temat
z zakresu G 2 „Rozpoznanie w mi´dzynarodowych operacjach pokojowych“ został równie˝ zaakceptowany.
Czekała mnie ci´˝ka praca. Wieczorami oraz w weekendy i Êwi´ta studiowałem materiały êródłowe i formułowałem kolejne fragmenty tekstu, ale bez cierpliwej
pomocy mojego promotora, płk. Leopolda Ciborowskiego, a przede wszystkim j´zykowego wsparcia ze
strony ppłk. w st. sp. Paw∏a Seydaka, który władał j´zykiem niemieckim lepiej ni˝ przeci´tny Niemiec, nigdy nie
osiàgnàłbym mojego celu. W dniu 11 grudnia 2000 r.
przybyłem do Rembertowa – w tym czasie pełniłem ju˝
obowiàzki szefa wydziału G 2 w sztabie II (GE/US) Kor-
Po udanej obronie pracy doktorskiej (11 grudnia 2000 r.)
48
pusu w Ulm – na obron´ mojej pracy. 20-minutowy
„autoreferat” oraz udzielenie odpowiedzi na pytania
zwieƒczyły mojà dwuletnià prac´ i jednoczeÊnie moje
wysiłki w nauce j´zyka polskiego w tym czasie.
Równie ekscytujàce było dla mnie przystàpienie
Polski do NATO 12 marca 1999 r. Zainteresowanie na
arenie mi´dzynarodowej, przede wszystkim w Niemczech, było ogromne. Przyjechała ekipa filmowa telewizji ZDF, aby nakrćiç reporta˝ o mojej pracy w Warszawie. Nakrćiła zajćia z grupà słuchaczy studiów
dyplomowych, w której wykładałem niemiecki, a nast´pnie wyemitowała dłu˝szy fragment materiału nagranego w Niemczech. „Polska starannie przegotowała si´
do NATO i swojej nowej współpracy” – komentowano
z uznaniem w wielu niemieckich mediach.
Wa˝nym praktycznym przyczynkiem do niemiecko-polskiej współpracy i współdziałania w NATO było wydanie latem 2000 r. kompendium z zestawieniem najwa˝niejszych wojskowych poj´ç fachowych w j´zykach
polskim, niemieckim i angielskim. Ppłk Rainer Oestmann, wykładowca w Akademii Dowodzenia Bundeswehry, który wczeÊniej wydał t´ pozycj´ w wersji niemiecko-angielskiej, zachćił Mariusza Wiatra i ppłk.
Mariana Kweçk´ do uzupełnienia kompendium o wyra˝enia w j´zyku polskim i wydania go w toruƒskim wydawnictwie Adam Marszałek pod tytułem: „Wspólne zadanie – Ein gemeinsamer Auftrag – Common mission”.
Minister obrony narodowej dr Janusz Onyszkiewicz
i płk Bogdan Szulc napisali słowo wst´pne.
Jesienià 2000 r. powróciłem do Niemiec pełen niezapomnianych wra˝eƒ. ˚aden z poprzednich etapów
mojej dotychczasowej słu˝by nie wywołał u mnie tak
wielkich emocji. Oficerowie, którzy przez dziesićiolecia
uznawali Bundeswehr´ za swojego wroga – tak jak my
Niemcy z Zachodu, dla których Wojsko Polskie PRL stało
w jednej linii z Armià ZSRR i Narodowà Armià Ludowà
NRD – pracowali teraz z całych sił na rzecz lepszej przyszłoÊci i zawierali nowe przyjaênie. W póêniejszych latach
takie przyjaênie stały si´ przyjemnà normalnoÊcià, ale
pod koniec lat dziewi´çdziesiàtych we współpracy AON
i Akademii Dowodzenia Bundeswehry była to nowoÊç.
W pamići pozostanie mi przede wszystkim wspaniały duch kole˝eƒstwa, który od pierwszego dnia towarzyszył mi w Rembertowie. Oprócz ju˝ wymienionych
osób nigdy nie zapomn´ pułkowników Jerzego Zieliƒskiego i Mariana Kozuba z Wydziału Wojsk Lotniczych,
płk. Michała Huzarskiego, płk. Bogdana Hanaka – zast´pcy szefa Logistyki AON, oraz płk. Piotra Lemanowicza
ze sztabu ówczesnego Pomorskiego Okr´gu Wojskowego
w Bydgoszczy, a tak˝e wielu innych kolegów, z którymi
dane mi było, choçby krótko, współpracowaç.
płk w st. spocz. Peer Schwan
Tłumaczenie: Gra˝yna Psujka
WALKI WOJSK PA¡STW OSI
W AFRYCE PÓŁNOCNEJ 1941–1942
mgr Dariusz Ogórek
Sprz´t i uzbrojenie wojsk niemieckich
Od momentu rozpoczćia działaƒ wojennych w Afryce
i w walkach o Tobruk w latach 1941–1942 Rommel dysponował poczàtkowo m.in. 5. Dywizjà Lekkà, 15. Dywizjà
Pancernà i 90. Dywizjà Lekkà. Głównymi elementami zaczepnymi 5. Dywizji Lekkiej były: dwubatalionowy pułk
czołgów1 liczàcy 150 wozów (w tym połowa to PzKpfw III
i IV), dwa zmotoryzowane bataliony ci´˝kich karabinów
maszynowych (trzy kompanie strzeleckie po 210 ludzi, 66
motocykli z przyczepkami), dwa zmotoryzowane dywizjony niszczycieli czołgów oraz dwa zmotoryzowane dywizjony artylerii przeciwlotniczej.
W kwietniu 1941 r. skład dywizji przedstawiał si´ nast´pujàco: 5. pułk pancerny, 3. batalion rozpoznawczy, 2.
zmotoryzowany batalion karabinów maszynowych, 8. zmotoryzowany batalion karabinów maszynowych, 33. zmotoryzowany dywizjon niszczycieli czołgów, 39. zmotoryzowany dywizjon niszczycieli czołgów, 1. dywizjon artylerii
zmotoryzowanej (z 75. pułku), 605. zmotoryzowany dywizjon artylerii przeciwpancernej, 606. zmotoryzowany
dywizjon artylerii przeciwlotniczej, zmotoryzowany batalion
łàcznoÊci „Libia”, oraz oddziały pomocnicze, takie jak:
zmotoryzowane kolumny zaopatrzenia w wod´ (nr: 531,
797, 801, 803), piekarnia polowa, 633. zmotoryzowana kolumna sanitarna, szpital polowy Nr 4/572, ruchomy warsztat polowy.
Dodatkowo do dyspozycji 5. Dywizji Lekkiej została
oddana 2. eskadra rozpoznawcza bliskiego zasi´gu (z 14.
dywizjonu rozpoznawczego). Dywizja była w pełni zmotoryzowana i wyposa˝ona w du˝à iloÊç sprz´tu przeciwpancernego. 39. dywizjon miał zwykłe holowane armaty kal. 37
mm (Pak 35/36), zaÊ 605. dywizjon – samobie˝ne niszczyciele czołgów z działami o kal. 47 mm (Pak 47 (t)). Niestety,
wymieniony sprz´t nie był skutecznym Êrodkiem walki z dobrze opancerzonymi brytyjskimi czołgami, takimi jak „Valentine” i „Matylda”. Nowsze armaty kal. 50 mm (Pak 38)
znajdowały si´ w kompaniach ppanc zmotoryzowanych batalionów karabinów maszynowych (i tak 8. batalion miał ich
15, a 2. batalion tylko 6 sztuk). Ponadto ka˝da z kompanii
karabinów maszynowych miała po trzy rusznice przeciwpancerne Pancerbüchse 38/39, ale wobec brytyjskich czołgów były one prawie zupełnie nieskuteczne.
W kwietniu 1941 r. 5. Dywizja Lekka miała na wyposa˝eniu: 103 rćzne karabiny maszynowe, 90 ci´˝kich karabinów maszynowych, 21 granatników kal. 50 mm, 12
moêdzierzy kal. 81 mm, 18 rusznic ppanc kal. 7, 92 mm, 27
armat ppanc kal. 37 mm, 24 armaty ppanc 50 mm, 27 samobie˝nych dział Pak (t) kal. 47 mm., 25 samobie˝nych armat przeciwlotniczych kal. 20 mm Flak 30, na podwoziu
SdKfz 10 (nowsza wersja
z armatà kal. 20 mm Flak
38 nosiła oznaczenie
Sd.Kfz.10/5)2, 12 lekkich
haubic polowych kal. 105
mm (105 mm leichte FeldHaubitze18), 30 samochodów pancernych ró˝nych typów, 50 czołgów
lekkich PzKpfw I i II, 56
czołgów PzKpfw III i 24
czołgi PzKpfw IV – ró˝nych odmian.
Stan etatowy dywizji cz´sto si´ zmieniał, co było powodowane zabieraniem
pojedynczych pododdziałów do odwodu Rommla, a w zamian przydzielano inne pododdziały. Zmieniała si´ tak˝e
siła bojowa pułku pancernego, poniewa˝ zniszczone czołgi
typu PzKpf II, których produkcja została zakoƒczona wiosnà 1940 r., zast´powano wozami PzKpfw III. W paêdzierniku 1941 r. z jednostek 5. Dywizji Lekkiej na terenie Libii
utworzono 21. Dywizj´ Pancernà, która w listopadzie
i grudniu tego roku uczestniczyła w walkach na przedpolach Tobruku, a w poczàtkach 1942 r. brała udział w niemiecko-włoskiej kontrofensywie, bitwie pod Ghazalà oraz
w zdobyciu Tobruku.
15. Dywizja Pancerna3 – druga niemiecka jednostka,
która została skierowana do Afryki, była pełnowartoÊciowà
dywizjà pancernà4. Jednak˝e ze wzgl´du na to, ˝e jej pododdziały docierały na front stopniowo, w zasadzie nigdy nie
uczestniczyła w walkach w pełnym składzie etatowym5.
Skład 15. Dywizji w kwietniu 1940 r. przedstawiał si´ nast´pujàco: 8. pułk pancerny, 15. Zmotoryzowana Brygada
Strzelców (104. i 115. zmotoryzowane pułki piechoty), 15. batalion motocyklowy, 33. batalion rozpoznawczy, 33. dywizjon
niszczycieli czołgów, 33. pułk artylerii, 33. batalion saperów
(pionierów), 33. dywizjon artylerii przeciwlotniczej, 33. batalion zapasowy, 78. batalion łàcznoÊci, oraz pododdziały
pomocnicze, jak np.: 33. sekcja kartograficzna, szpital polowy,
ruchomy warsztat polowy.
Latem 1942 r. 15. Dywizja Pancerna posiadała na wyposa˝eniu m.in. 379 rćznych karabinów maszynowych, 26
ci´˝kich karabinów maszynowych, 49 rusznic ppanc. kal.
7,92 mm, 39 moêdzierzy kal. 88 mm, 97 armat ppanc. kal.
37 mm, 4 ex-brytyjskie armatohaubice kal. 87,6 mm (25 funtówka), 24 lekkie haubice polowe kal. 105 mm (105 mm leichte FeldHaubitze18), 8 ci´˝kich haubic polowych kal.
150 mm (15 cm schwere Feldhaubitze 18), 6 samochodów
49
pancernych z krótkolufowymi armatami kal. 75 mm (SdKfz
233), 28 samochodów pancernych (SdKfz 221, 222, 223,
232), 27 transporterów opancerzonych (SdKfz 250,
251,252, 253), 6 samobie˝nych niszczycieli czołgów typu
„Marder” I, II, III6 (uzbrojone w niemieckie armaty przeciwpancerne kal. 75 mm (PaK 40), lub zdobyczne radzieckie działa kal. 76,2 mm F-22, wz. 1936 (PaK 36(r)), 50 czołgów PzKpfw II, 82 PzKpfw III, 24 PzKpfw IV oraz inne
pojazdy samochodowe (osobowe i ci´˝arowe).
Natomiast 90. Dywizja Lekka7 była w zasadzie słabà
zmotoryzowanà dywizjà piechoty, w której skład w 1941 r.
wchodziły: 155. pułk strzelców (trzybatalionowy), 361. pułk
piechoty (dwubatalionowy), 580. mieszana kompania rozpoznawcza, 361. batalion artylerii, 900. batalion pionierów,
190. kompania łàcznoÊci. Dywizja była systematycznie
wzmacniana, m.in. przez dodanie pułku piechoty zmotoryzowanej, batalionu czołgów oraz dywizjonu artylerii i dywizjonu ppanc, przez co jej stan w 1942 r. zbli˝ył si´ do pełnoetatowej dywizji zmotoryzowanej8.
W sumie po reorganizacjach i kolejnych wzmocnieniach 90. Dywizja miała na wyposa˝eniu9: 493 rćzne karabiny maszynowe, 51 ci´˝kich karabinów maszynowych,
33 rusznice przeciwpancerne kal. 7.92 mm, 48 moêdzierzy kal. 81 mm, 30 armat ppanc. kal. 37 mm, 72 armaty
ppanc. kal. 50 mm, 12 lekkich dział piechoty kal. 75 mm,
6 ci´˝kich haubic polowych kal. 150 mm, 16 armat przeciwlotniczych ró˝nych typów i kalibrów, 4 ex-brytyjskie armatohaubice kal. 87,6 mm, 16 lekkich haubic polowych
kal. 105 mm, 2 samochody pancerne SdKfz 221 i 6 SdKfz
222, 25 czołgów PzKpfw II, 40 czołgów PzKpfw III oraz 12
PzKpfw IV.
W powy˝szym zestawieniu zwraca uwag´ du˝a liczba
armat ppanc kal. 37 mm, które miały ograniczonà skutecznoÊç w zwalczaniu brytyjskich, dobrze opancerzonych
czołgów, takich jak „Matylda” czy „Valentine”. Zwraca te˝
uwag´ wykorzystywanie przez Niemców sprz´tu zdobycznego. Wynikało to z dwóch zasadniczych powodów: po
pierwsze, Rommel od samego poczàtku miał ogromne
trudnoÊci z dostawami zaopatrzenia (kłopoty rosły w miar´,
jak Niemcy i Włosi tracili kontrol´ nad Morzem Âródziemnym), a po drugie, niemieckie Naczelne Dowództwo traktowało Afryk´ jako drugorz´dny teatr działaƒ wojennych –
priorytetem był front wschodni i tam kierowano w pierwszej kolejnoÊci produkcj´ niemieckich fabryk. Natomiast
w 1941 r., kiedy Niemcy w Rosji błyskawicznie parli naprzód, zdobywali po drodze ogromne iloÊci sprz´tu rosyjskiego, który (po drobnych przeróbkach) wykorzystywali
sami bàdê uzbrajali swoich sojuszników. I tak do Afryki
Północnej trafiły np.: doskonałe rosyjskie armaty kal. 76,2
mm-F-22, wz. 1936 (PaK 36 (r)).U˝ywany był te˝ sprz´t
francuski, brytyjski, włoski, czechosłowacki oraz … polski,
np. karabin przeciwpancerny kal. 7,92 „UR” (Panzerbüchse
35 (p))10.
Warto jeszcze wspomnieç, ˝e w Dutsche Afrika Korps
polskich akcentów było wićej – wielu ˝ołnierzy mówiło po
polsku, byli to np. Âlàzacy wcieleni do Wehrmachtu. Ponadto niektóre oddziały (głównie 3 DPanc) przed wysłaniem
do Afryki çwiczyły na poligonach w Gross-Born (Borne-Sulimowo) i Arys (Orzysz). Na terenie Pustyni Bł´dowskiej prowadzono natomiast próby terenowe sprz´tu i pojazdów.
Przypisy:
1. Pułk czołgów 5. DLek. był słabszy o jeden batalion od
swojego odpowiednika w typowej niemieckiej dywizji pancernej.
2. W publikacjach cz´sto stosowane jest oznaczenie
Sd.Kfz.10/4 dla obu wersji.
3. 15. Dywizja Pancerna została sformowana w listopadzie
1940 r. z pododdziałów 33. Dywizji Piechoty oraz 8. pułku pancernego z 10. Dywizji Pancernej.
4. Niemieckie dywizje pancerne w Afryce były słabsze
etatowo od dywizji walczàcych w tym czasie w Rosji o jeden
pułk piechoty.
5. I tak np.: na poczàtku sierpnia 1941 r. z 15. Dywizji został zabrany 104. zmotoryzowany pułk piechoty, który wszedł
w skład nowo sformowanej 21. Dywizji Pancernej (powstałej
z 5. DLek.).
6. Samobie˝ny niszczyciel czołgów typu „Marder III był
u˝ywany głównie na froncie wschodnim, ale 66 sztuk zostało
równie˝ dostarczonych do Afryki Północnej – od lipca do listopada 1942 r. Szybko okazało si´, ˝e jest bardzo skuteczny przeciwko brytyjskim czołgom „Matylda.
7. Dywizja poczàtkowo nosiła miano: Dywizja Afrykaƒska,
90, Dywizja Lekka, a po kolejnej reorganizacji od wrzeÊnia
1942 r. 90. Lekka Dywizja Afrykaƒska.
8. Jednak˝e 90. Dywizja nie posiadała własnych pododdziałów transportowych – zaopatrzenie dostarczano za poÊrednictwem kolumn transportowych nale˝àcych do dowództwa.
9. Typy i modele uzbrojenia takie jak wymienione powy˝ej.
10. Po rozpoczćiu operacji „Torach“ (noc 7/8 listopada
1942 r.), a w szczególnoÊci po bitwie o przełćz Kasserine,
Niemcy masowo zacz´li u˝ywaç zdobytego sprz´tu amerykaƒskiego, o którym Rommel wyra˝ał si´ z podziwem. Najlepszym
przykładem wykorzystania takiego zdobycznego sprz´tu był
półgàsienicowy transporter opancerzony M 3 Half-Track.
Z ˝ałobnej karty
22 kwietnia 2011 r., prze˝ywszy 57 lat, zmarła Henryka Kowalczuk. Długoletnia pracownica
Wydziału Wydawniczego AON.
50
płk w st. spocz. dr Andrzej Wajda
DOOKOŁA
SŁOWA
„Co czytasz, panie? Słowa, słowa, słowa”.
W. Szekspir Hamlet
„Na poczàtku było Słowo…”. Tajemnic´ tego Słowa
i „wszystkich słów ˝ywota” niech zgł´biajà teolodzy.
Anim godzien, anim kompetentny, by wchodziç w ich
poletko badawcze. Tym bardziej ˝e o ubóstwieniu słowa
ju˝ kiedyÊ pisałem („Jak słowo si´ czyta”, „Biuletyn AON”
2007 nr 3(33). Przypomn´ jeno, ˝e sumeryjski bo˝ek
Enki – pan wszystkich prawdziwych „słów – poj´ç – sił
kosmicznych”, władał Êwiatem właÊnie przez owe „słowa
– reguły – siły”.
Przytoczyłem te˝ przykład ilustrujàcy wiar´ w moc
słowa, urzeczenie słowem. Oto galijski Herkules jest
zgrzybiałym starcem, który wiedzie za sobà rzesz´ słuchaczy przykutych do jego ust misternymi łaƒcuszkami
za uszy. A Êwieckim i bli˝szym naszym czasom manifestem wiary w moc słowa jest okrzyk J. Conrada: „Dajcie
mi właÊciwe słowo, a porusz´ ziemi´”.
Zajm´ si´ tedy słowem zwykłym. Przez małe „s” pisanym, powszednim i pospolitym, lecz tak˝e tym odÊwi´tnym: uczonym oraz poetyckim. Zróbmy wić
rundk´ dookoła słowa, korzystajàc z màdroÊci ludowej,
wiedzy j´zykoznawców i słowu poÊwićonych strof mistrzów słowa poetyckiego.
Słów mamy pod dostatkiem na wszelkie okazje, we
wszystkich odcieniach znaczeniowych. Mo˝emy: mówiç,
gadaç, powiadaç, rzec coÊ, nawijaç, laç wod´, głosiç,
gwarzyç, gl´dziç, relacjonowaç, perrorowaç, przemawiaç, rozprawiaç lub fanzoliç, pleÊç duby smalone…
Jakikolwiek synonim dopasuj´ do swej aktywnoÊci
j´zykowej, zawsze – jak pisze w „Elegii X” Zbigniew Jerzyna – „Powtarzam słowa – w wielkim grobie ziemi / pali
si´ mała latarka j´zyka”. Iskierkami słów oÊwietla on
wszystko: niebo i ziemi´, owoce trudu ràk ludzkich i màdrych głów. Bo „j´zyk to ˝ycie samo przełamujàce si´
w pryzmacie słowa” (W. Doroszewski).
Nic wić dziwnego, ˝e w estymie ma słowo tak˝e
màdroÊç ludowa, o czym Êwiadczà przysłowia, porzekadła, których podmiotem jest właÊnie słowo. Ów zaczyn
myÊli. Wiadomo: „Màdrej głowie doÊç dwie słowie”
(liczba podwójna). Przysłowie to wnikliwie, dowcipnie
i krytycznie analizuje Jerzy Bralczyk w „444 zdaniach polskich”. Chwali za lakonicznoÊç, lecz gani za „mrukliwoÊç i milczkowstwo”. Wszak nawet Cezar w najzwi´êlejszym meldunku: „Veni. Vidi. Vici.” u˝ył a˝ trzech słów.
Ale człek lotny pojmie rzecz nawet „w pół słowa”. Zatem
tak˝e wypowiedzi dwuwyrazowe mogà pobudziç do
czynu. Jak np. raczej retoryczne
pytanie:
„Ociec, praç?”.
Ale czasem wystarcza samo „słowo”. Kiedy
je komuÊ dajemy, nawet
nie dopełniajàc go drugim rzeczownikiem czy
przymiotnikiem: „honoru, harcerskie, ˝ołnierskie”, na którym powinno si´ polegaç „jak na Zawiszy”. Rćzymy słowem.
Bierzemy odpowiedzialnoÊç za nie i za konsekwencje naszej obietnicy. Jak ów szlachcic, który ponoç kazał królowi całowaç konia pod ogonem: „Słowo si´ rzekło, kobyłka u płota”. Bo verbum nobile zobowiàzuje. Nie tylko
szlacheckie. Tak˝e i „kozacze słowo nie dym”. Nie uchodzi rzucaç słów na wiatr, gadaç po pró˝nicy, robiç
z g´by cholew´.
„Verba valant, scripta Manet”. Słowa ulatujà, pozostajà
te zapisane. AliÊci bywa tak, ˝e „słowo wyleci wróblem,
a powraca wołem”. Jak w operowej balladzie o plotce,
która spot´gowana w łaƒcuszku przekazów, zrazu cicha –
na koƒcu rozbrzmiewa „jak pot´˝ny ryk armaty”.
Słowo bywa bohaterem tytułów. Oto garÊç z wielu
przykładów, przypomnianych napr´dce: staroruska saga
„Słowo o połku Igora”, powieÊç Brunona Jasieƒskiego
„Słowo o Jakubie Szeli”, poemat Broniewskiego „Słowo
o Stalinie” (choç postaç wàsatego satrapy szemrana, to
poezja wysokich lotów). A jeszcze „Słówka” Boya, „Słowa
mi´dzy ludêmi” Walerego Pisarka i „Słowo o słowie” Jerzego Bralczyka, które wszystkim polecam.
J´zykoznawcy rozmyÊlajà nad słowem i ono opisujà.
Poeci rzeêbià w słowach lub przesiewajà je, by wybraç
najcelniejsze. Jak w wierszu Miłosza „Słowa”: „Zupełnie
jakby z bełkotu w powietrzu, / słów przesypywanych szuflà, odmienianych na tony / coÊ zostawało (...) W tym natłoku słów „Poeci ratujà własne ja, / dodajàc nocami przy
Êwiecach słowo do słowa”.
Podobnie o swym „niepró˝nujàcym pró˝nowaniu”
pisze w wierszu „Słowo i ciało” Tuwim: „Nie mam ˝adnego zajćia: / jestem tylko łowcà słów. / Czujny i zasłuchany / wyszedłem w Êwiat na łów (…) / Muskajà mnie
słowa skrzydłami, / ˝àdłami tnà do krwi. / Skłutemu,
strutemu słowami, / tak słodko mi!”.
„Łowca słów” jest zarazem w ich mocy. Tych
„w sercu zamkni´tych”. Jak u Broniewskiego, dla którego
„mowa polska jest groêniejsza ni˝ burza i od słowików
51
mi´ksza”. A „Słowa gł´binne rodzà si´ z dna rzeki – zadumy Wisły”.
Z uwznioÊlonej zadumy nad słowem otrzàsa nas
Norwid w „Rzeczy o wolnoÊci słowa”. „Najmniej, bo
znanà rzeczà lub znanà najbł´dniej / Bywa słowo. – Nałóg je codzienny podrz´dni / I rozlewa jak wod´, tak ˝e
nie ma chwili / Na globie, w której nic by ludzie nie mówili, (…) Tak i słowo brzmi ciàgle i ciàgle jest w ruchu,
/ Bardziej ni˝ ÊwiatłoÊç jego promienica w duchu”.
Nawet bowiem najbardziej promienne słowa
blaknà, gdy sà nadu˝ywane. Nawet w zbo˝nym celu.
Tym bardziej zaÊ, gdy manipulujà nimi ró˝ni demagodzy.
Ponadczasowà prawd´ zawiera wiersz Kasprowicza:
„Rzadko na moich wargach – / Niech dziÊ to warga ma
wyzna – / Jawi si´ krwià przepojony, / Najdro˝szy wyraz:
Ojczyzna. / Widziałem, jak si´ na rynkach gromadzà
kupczykowie, / licytujàcy si´ wzajem, / Kto jà najgłoÊniej
wypowie. / Widziałem, jak mi´dzy ludêmi / Ten si´ urzàdza najtaniej, / Jak poklask zdobywa i rent´, / Kto krzyczy, i˝ ˝yje dla niej”.
Mo˝na tako˝ nadu˝yç i sam wyraz „słowo” (jako ja
właÊnie czyni´, lecz to właÊnie ono jest herosem tego felietonu). Ale nie grzeszy tym Słowacki, choç je trzykroç powtarza w bliskim sàsiedztwie, gdy˝ retoryka grecka dopuszcza t´ figur´ stylistycznà, pod warunkiem ˝e
zastosowano „polyptosis”, czyli – wieloprzypadkowoÊç.
WłaÊnie jak nasz wspaniały Juliusz w wierszu „W albumie
E. Hr. Krasiƒskiej”: „Chcia∏bym, a˝eby tu wpisane s∏owo /
JeÊli na wieki ma s∏owem pozostaç, / Aby słów miało nieÊmiertelnà postaç, / Albo posàgów pi´knoÊç marmurowà.”
Choç „W słowach tylko ch´ç widzim, w działaniu
pot´g´. Trudniej dzieƒ dobrze prze˝yç, ni˝ napisaç
ksi´g´”, to przecie˝ bywa tak, ˝e niektóre słowa owocujà
czynem. Maurycy Mochnacki za bezpoÊrednià pobudk´
do powstania listopadowego uwa˝ał poemat Mickiewicza: „Słowo stało si´ ciałem, a Konrad Wallenrod – Belwederem”.
Słowackiemu w „Królu – Duchu” słowo jawi si´
jako esencja polskoÊci i êródło siły naszego narodu. Po-
eta sławi „Cudowne jakieÊ Lecha pokolenie! / Majàce
w sobie całe Polski Słowo / – I moc i rózg´ cudów moj˝eszowà”. Tym jest słowo rodzime dla wspólnoty j´zykowej. A czym jest dla jednostki? Tu znów przywołajmy
Norwida.
„Tak słowo jest w człowieku… Akordem atomu.
Nieustannie człek mówi!... – Słowo, niêli narz´dziem, celem było wczeÊniej!” Nic wić dziwnego, ˝e autor „Promethidiona” za najwy˝szà powinnoÊç i urok poezji oraz
wymowy uwa˝ał – „odpowiednie daç rzeczy – słowo”.
AliÊci mówiç mamy nie tylko do rzeczy, lecz i do ludzi. To do nich ma słowo trafiaç, ich urzekaç, bawiç lub
zasmucaç, przekonywaç, krzepiç, pobudzaç bàdê powstrzymywaç… Dlatego nie mog´ si´ powstrzymaç,
i przytocz´ soczystà, barwnà pochwał´ i zarazem swoistà
typologi´ słowa pióra mistrza gaw´dy, Melchiora Waƒkowicza z „Karafki La Fontaine’a”. Oto waƒkowiczowa
„Inwokacja do j´zyka”.
„MyÊl´ o nim, jak w najci´˝szych chwilach ten niezauwa˝alny, bo nieodłàczny towarzysz podbiega z rozstrzygajàcà pomocà: słowem, tak siedzàcym w celu, ˝e
wzruszenie wpływa na jego soczystoÊç; słowem – patosem, ˝e nagle, gdzie by powstał zgiełk, staje cisza; słowem – komikiem, który rozrzedził patos; słowem – neologizmem, który wyrćza pisarza, słowem – poczeƒcem,
na którego nie obci´tà jeszcze p´powin´ patrzy rozpromieniony rodzic; słowem – pyrtkiem, jeszcze nie domytym, nic to, ˝e z zasmarkanà g´busià; słowem – ciosem,
przechowywanym w czeluÊciach zgrzebnego j´zyka; słowem z lamusa, jeszcze na ten aby raz wydobytym jak zardzewiały brzeszczot; słowem – wspomnieniem, pachnàcym saszetkami z heliotropu; słowem – mitem
w chmurze nierozpoznania; słowem – wyzwaniem, słowem ˝àdlàcym, słowem smacznym, słowem kolorowym,
słowem pachnàcym, słowem kojàcym, słowem – zaklćiem, słowem – przekleƒstwem, słowem – błogosławieƒstwem, słowem – wytrychem, słowem – tylko dla
Ciebie”.
G odz iny pr ac y B ibliot ek i G łów nej A ON
Wypo˝yczalnia oraz Czytelnia (bl. 14)
poniedziałek–czwartek w godz.11.00–19.00
piàtek w godz. 10.00–15.00
sobota w godz. 13.00–19.00
dni przedÊwiàteczne w godz. 10.00–15.00
OÊrodek Informacji Nau kowej i Bibliograficzn ej (bl. 14)
poniedziałek–piàtek w godz.8.00–15.00
52
Arch iwum Wyodr´bnione (bl. 95)
wtorek w godz. 10.00–15.00
Wypo˝yczalnia nr 2 (beletrystyczna, bl. 95)
wtorek w godzinach 10.00–17.00
Czytelnia Internetowa (bl. 14)
poniedziałek–piàtek w godz. 8.00–14.45
Sekcja Wydawnictw Topograficznych (bl. 95)
wtorek w godz. 10.00–15.00
USTAWOWA DEFINICJA
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 14 tej ustawy „pu„MIEJSCOWOÂCI POBLISKIEJ” bliczny
transport zbiorowy to powszechnie dost´pny,
Prawo do zwrotu kosztów codziennych dojazdów
do miejsca pełnienia słu˝by i z powrotem przysługuje
˝ołnierzowi zawodowemu na zasadach okreÊlonych
w art. 68 ust. 2, 3, 5, 7, 8 i 9 ustawy z 11 wrzeÊnia 2003 r.
o słu˝bie wojskowej ˝ołnierzy zawodowych (Dz.U.
z 2010 r., nr 90, poz. 993 z póên. zm.).
Przesłanki nabycia tego prawa okreÊla art. 68 ust. 2
tej ustawy. ˚ołnierz zawodowy, aby nabyç to prawo musi
zamieszkiwaç:
• poza miejscem pełnienia słu˝by,
• w miejscowoÊci, która nie jest miejscowoÊcià pobliskà w rozumieniu ustawy z 22 czerwca 1995 r.
o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
MiejscowoÊcià pobliskà, zgodnie z treÊcià definicji
zawartej w art. 1a ust. 1 pkt 7 ustawy z 22 czerwca 1995
r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych, jest „miejscowoÊç, do
której najkrótszy czas dojazdu làdowym Êrodkiem publicznego transportu zbiorowego nie przekracza, zgodnie z rozkładem jazdy, dwóch godzin w obie strony łàcznie z przesiadkami, liczàc od stacji (przystanku) najbli˝ej
miejsca pełnienia słu˝by do stacji (przystanku) najbli˝ej
miejsca zamieszkania”.
Powy˝sza definicja posługuje si´ terminem „làdowego
Êrodka publicznego transportu zbiorowego” – zaczerpni´tym z ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2011 r., nr 5, poz. 13).
regularny przewóz osób, wykonywany w okreÊlonych
odst´pach czasu i po okreÊlonej linii komunikacyjnej,
liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej”.
W definicji tej mieszczà si´ Êrodki transportu drogowego i kolejowego na obszarze zarówno gmin, jak
i miast oraz powiatów i województw oraz Êrodki ogólnokrajowe. Nie wyłàczono z niej „komunikacji miejskiej”.
Ustawa ta zawiera równie˝ w art. 4 ust. 1 pkt 13
definicj´ przystanku komunikacyjnego – jako „miejsca
przeznaczonego do wsiadania i wysiadania pasa˝erów
na danej linii komunikacyjnej, w którym umieszcza si´
informacje dotyczàce w szczególnoÊci Êrodków transportu, a ponadto w transporcie drogowym, oznaczone
zgodnie z przepisami ustawy z 20 czerwca 1997 r. –
prawo o ruchu drogowym”.
Najkrótszy czas dojazdu ustala si´, liczàc łàcznie
czas jazdy i czas „przesiadek”, czyli czas mi´dzy przyjazdem Êrodka transportu na przystanek i najbli˝szym
czasem odjazdu nast´pnego Êrodka transportu.
Z powy˝szego wynika, ˝e ustalenie, czy miejsce zamieszkania ˝ołnierza znajduje si´ w „miejscowoÊci pobliskiej” w stosunku do miejsca pełnienia słu˝by, ustala
si´ indywidualnie dla ka˝dego ˝ołnierza ubiegajàcego
si´ o przyznanie omawianych Êwiadczeƒ.
Andrzej Knapik
Radca prawny
ZAPRASZAMY
DO REKLAMY
Cen nik re kla mo wy przy formacie 195 mm x 270 mm:
w kolorze
czarno-bia∏e (wewnàtrz numeru)
ca∏a strona
2/3 strony
1/2 strony
1/3 strony
1/4 strony
1/8 strony
II strona
III strona
IV strona
– 427 z∏
– 284 z∏
– 214 z∏
– 142 z∏
– 107 z∏
– 53 z∏
– 1000 z∏
– 711 z∏
– 1285 z∏
ca∏a strona – 285 z∏
2/3 strony – 190 z∏
1/2 strony – 143 z∏
1/3 strony – 95 z∏
1/4 strony – 71 z∏
1/8 strony – 36 z∏
Dop∏aty:
wybór miejsca publikacji + 10%
wartoÊci zamówienia,
opracowanie materia∏ów – redakcyjne
i graficzno-techniczne – po uzgodnieniu,
nietypowe formaty oraz inserting –
po uzgodnieniu,
do wartoÊci zamówienia nale˝y
doliczyç 23% podatku VAT.
Termin rezerwacji powierzchni reklamowej do 20. dnia miesiàca poprzedzajàcego miesiàc zamknićia numeru.
Wićej informacji na stronie internetowej AON: www.aon.edu.pl.
Sekcja Spraw Studenckich (bl. nr 101, pok. nr 4),
czynna jest od poniedzia∏ku do piàtku w godz. 7.30–11.00 oraz 13.00-15.30,
tel. 22 681-38-76, e-mail: [email protected].
53
Na półce z ksià˝kami...
Bolesław Balcerowicz
Siły zbrojne w stanie pokoju, kryzysu, wojny
Warszawa 2010, Wydawnictwo Naukowe Scholar,
261 s. (sygn. bibl. 17741/III).
„Siły zbrojne w stanie pokoju, kryzysu, wojny” to
ksià˝ka oferujàca Czytelnikowi przede wszystkim
rzetelnà wiedz´ o wojsku: zarówno o jego wn´trzu
(organizacji, strukturach, funkcjonowaniu), jak
i o jego miejscu oraz znaczeniu w paƒstwie
i stosunkach mi´dzynarodowych.
Paweł Soroka (red.)
Uwarunkowania i konsekwencje profesjonalizacji Sił
Zbrojnych RP
Kielce 2010, Kieleckie Towarzystwo Edukacji
Ekonomicznej, 108 s. (sygn. bibl. 9231/II, 9230/II).
Niniejsza publikacja zawiera referaty ekspertów
i wypowiedzi uczestników konferencji naukowej, która
została zorganizowana 2 wrzeÊnia 2009 r. przez Wy˝szà
Szkoł´ Ekonomii i Prawa im. Edwarda Lipiƒskiego
w Kielcach i Zarzàd Targów Kielce jako impreza
towarzyszàca XVII Mi´dzynarodowego Salonu
Przemysłu Obronnego. W publikacji zaprezentowano
poglàdy – tak˝e te krytyczne – na profesjonalizacj´
polskiej armii. Wypowiedzi panelistów prezentujà
doÊwiadczenia z działaƒ wdra˝ajàcych profesjonalizacj´
w polskiej armii oraz ukazujà bariery utrudniajàce
szybkà profesjonalizacj´.
Charles R. Figley, William P. Nash (red. nauk.)
Stres bojowy. Teorie, badania, profilaktyka i terapia
Warszawa 2010, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Wojskowy Instytut Medyczny, 401 s. (sygn. bibl.
17812/III).
Autorzy wprowadzajà Czytelnika w zagadnienia
dotyczàce radzenia sobie ze stresem bojowym,
przedstawiajàc jego êródła oraz urazy nim
spowodowane. Prezentujà spotykane w wojsku postawy
wobec stresu bojowego i zasady pomocy
psychologicznej w warunkach misji. Omawiajà
prowadzone programy radzenia sobie ze stresem na
polu walki, w tym programy interwencyjne, które
mogà ocaliç ˝ycie i zdrowie psychiczne ˝ołnierzy na
polu walki, a tak˝e tych, którzy zakoƒczyli słu˝b´.
W ksià˝ce podkreÊlono niebagatelnà rol´ włàczenia
duchowoÊci w proces powrotu do zdrowia po urazie
i readaptacji po doÊwiadczeniach w strefie działaƒ
wojennych. Podano tak˝e szczegółowe sugestie i rady
dla rodzin oraz przyjaciół ˝ołnierzy nara˝onych na stres
bojowy.
Zbigniew Piàtek, Arkadiusz Letkiewicz (red. nauk.)
Terroryzm a infrastruktura krytyczna paƒstwa –
zewn´trznego kraju Unii Europejskiej
Szczytno 2010, Stowarzyszenie Ruch Wspólnot
Obronnych, 292 s. (sygn. bibl. 9586/P).
Na poczàtku XXI wieku społecznoÊç mi´dzynarodowa,
przedstawiciele władz paƒstw o rozwini´tej demokracji,
ale te˝ zwykli obywatele nadal zadajà sobie pytanie:
w jaki sposób zmieniç potrzeb´ bezpieczeƒstwa na
gwarancje bezpieczeƒstwa i czy jest to w ogóle
mo˝liwe? AktualnoÊç w tej kwestii nie pozostaje, rzecz
jasna, bez zwiàzku z wydarzeniami, które wstrzàsn´ły
Êwiatem zachodnim we wrzeÊniu 2001 r.
Zbigniew Ciekanowski (red.)
Infrastruktura
bezpieczeƒstwa
publicznego.
Ogólnokrajowe i lokalne
wyzwania cywilizacyjne
Warszawa 2010,
Wydawnictwo Wy˝szej
Szkoły Zarzàdzania i Prawa
im. Heleny Chodakowskiej,
516 s. (sygn. bibl. 9313/II).
Publikacja jest efektem
konferencji naukowej, która
odbyła si´ 23 kwietnia 2010 r. na Wydziale
Zamiejscowym w Płoƒsku Wy˝szej Szkoły Zarzàdzania
i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie.
Zawiera materiały, które zostały przedstawione
w formie referatów podczas spotkania, a tak˝e te,
które zło˝ono tylko do publikacji. W konferencji wzi´li
udział zarówno przedstawiciele nauki, szkolnictwa
oraz praktycy z Polski, jak i naukowcy z Brzeskiego
Uniwersytetu Paƒstwowego im. A.S. Puszkina
oraz Uniwersytetu Obrony w Brnie. Autorzy
poszczególnych opracowaƒ podzielili si´ refleksjami
dotyczàcymi funkcjonowania i rozwoju ró˝nych sfer
˝ycia zarówno w skali regionu, jak i kraju.
Zaprezentowali rol´ infrastruktury w zapewnieniu
bezpieczeƒstwa publicznego oraz zagro˝enia zwiàzane
z jej nieprawidłowym lub zbyt powolnym rozwojem.
Cele konferencji zostały osiàgni´te. Jej uczestnicy –
pracownicy naukowo-badawczy, podj´li istotne dla
współczesnego rozwoju bezpieczeƒstwa problemy,
natomiast studenci mieli okazj´ zgł´biç omawiane
kwestie, a tak˝e poznaç ludzi nauki i praktyki, którzy
tworzà dziÊ i jutro bezpieczeƒstwa.
Tomasz R. Aleksandrowicz,
Krzysztof Liedel
Zwalczanie terroryzmu
lotniczego
Szczytno 2010,
Wydawnictwo Wy˝szej
Szkoły Policji, 88 s. (sygn.
bibl. 17999/III, 18000/III),
18001/III).
Terroryzm lotniczy nie
stanowi zbyt cz´sto
przedmiotu odr´bnych
badaƒ, dlatego ambicjà
autorów niniejszej publikacji było wypełnienie tej luki,
choç Êwiadomie ograniczyli oni przedmiot swoich
badaƒ. Terroryzm lotniczy to obszar badawczy b´dàcy
przedmiotem zainteresowaƒ nie tylko prawników,
politologów, socjologów, psychologów, czy specjalistów
z dziedziny zarzàdzania, lecz tak˝e przedstawicieli nauk
technicznych, pirotechników, chemików, pilotów czy
nawet meteorologów. Niniejsza ksiàzka nie wyczerpuje
problematyki zwalczania terroryzmu lotniczego,
stanowiç ma raczej swego rodzaju zarys podstawowej
wiedzy, dotyczàcej omawianej tematyki
Biblioteka Główna
W ksi´garni AON
33 z∏
23 z∏
26 z∏
Zbigniew Lach
Potencja∏ zagro˝eƒ
kryzysowych paƒstw
i regionów Êwiata
26 z∏
Marek Wrzosek
Identyfikacja zagro˝eƒ
organizacji
zhierarchizowanej
Pawe∏ CieÊlar
U˝ycie wojsk in˝ynieryjnych
w operacjach wsparcia
pokoju
22 z∏
Leszek Elak
Funkcjonowanie polskich
kontyngentów wojskowych poza granicami
kraju
M. Pelc, A. Krupa,
T. Zieliƒski (red. nauk.)
Metody iloÊciowe
w zarzàdzaniu
16 z∏
Stanis∏aw Zajas,
Damian Ozga
Lotnictwo a Êrodowisko
naturalne
Ksi´garnia Akademicka
czynna od wtorku do soboty w godz. 12.00–17.00, tel. 22 681-46-08
e-mail: [email protected]
ANKIETOWANI
ODPOWIEDZIELI…
W ankiecie dotyczàcej
odbioru naszego czasopisma,
przeprowadzonej w marcu
br., zapytaliÊmy pracowników
i studentów AON o dost´pnoÊç naszego czasopisma,
jego format oraz oczekiwania
wzgl´dem tematyki w nim
zawartej. A oto wyniki ankiety:
Na pytanie, czy „Biuletyn AON” jest łatwo dost´pny, spoÊród 76 osób a˝ 59%
respondentów odpowiedziało negatywnie, natomiast do
41% ankietowanych czasopismo dociera bez problemu.
Biuletyn, na podstawie rozdzielnika, jest rozprowadzany
do jednostek organizacyjnych uczelni oraz rozkładany na
stojakach w głównych budynkach AON. Niestety, przy
tak niskim nakładzie (500 egz., z czego 100 jest wysyłanych do bibliotek i instytucji na zewnàtrz), nie jest mo˝liwe dotarcie z czasopismem w formie papierowej do
wszystkich pracowników i studentów Akademii. Dlatego
te˝ udost´pniamy je w formie elektronicznej na stronie
internetowej: www.aon.edu.pl oraz www.studenciaon.pl.
Paƒstwa zdaniem, bardziej odpowiednim formatem dla naszego czasopisma jest A4 (61%). Za formatem
A5 opowiedziało si´ 39% ankietowanych.
Tematyka poruszana w „Biuletynie AON” spełnia
oczekiwania 87% respondentów, co uwa˝amy za du˝y
sukces, natomiast 13% ankietowanych ma inne pomysły
na zawartoÊç naszego czasopisma.
Na pytanie, jakie tematy wzbudziłyby Paƒstwa zainteresowanie, otrzymaliÊmy wiele sugestii. Mile widziane sà artykuły na tematy: naukowe (wyniki badaƒ naukowych, streszczenia wystàpieƒ z konferencji
mi´dzynarodowych i krajowych), kulturalne, dotyczàce
56
współpracy mi´dzynarodowej, historii i rozwoju AON,
dydaktyczne oraz zwiàzane z aktywnoÊcià studentów
cywilnych (ratownictwo taktyczne, Combat Tactical Fight,
ratownictwo specjalistyczne, inicjatywy samorzàdu, konkursy, stypendia, propozycje zawodowe po ukoƒczeniu
studiów), dotyczàce przedsi´wzi´ç logistycznych (poprawa stanu sal wykładowych, funkcjonowanie kasyna,
zagospodarowanie przestrzenne), a tak˝e prawne (rozwiàzania zwiàzane ze słu˝bà wojskowà wraz z komentarzem). Nasi Czytelnicy chcieliby tak˝e uzyskiwaç bie˝àce informacje i zapowiedzi nadchodzàcych wydarzeƒ,
co nie do koƒca jest mo˝liwe przy kwartalnym cyklu wydania.
Za poÊrednictwem ankiety dowiedzieliÊmy si´ równie˝, i˝ poczytnoÊcià cieszà si´: wywiady z osobistoÊciami AON, wydarzenia zwiàzane ze zmianami kadrowymi, informacje z ˝ycia studentów, cykl o historii
wojskowoÊci, felietony Andrzeja Wajdy oraz nowoÊci
wydawnicze ksi´garni AON.
Serdecznie dzi´kujemy Paƒstwu za udział w ankiecie oraz propozycje zmian.
Ewa Ciunowicz
REDAKTORZY GAZET
W STOLICY EUROPY
AKADEMICKICH
W dniach od 28 lutego do 2 marca br. dziennikarze polskich gazet akademickich, a wÊród nich redaktor naczelna
„Biuletynu AON”, wzi´li udział w podró˝y studyjnej do
Brukseli, zorganizowanej przez Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej w Polsce.
Program wyjazdu obejmował
zwiedzanie siedziby Komisji Europejskiej oraz Parlamentu Europejskiego,
a tak˝e cykl spotkaƒ, m.in. z komisarzem ds. programowania finansowego bud˝etu Januszem Lewandowskim, europosłem Jarosławem
Wał´sà, rzecznikiem prasowym z Komisji Europejskiej Cezarym Lewanowiczem, Andrzejem Sanderskim z działu prasowego
Parlamentu Europejskiego.
W trakcie wyjazdu
redaktorzy m.in.
dowiedzieli
si´, co
nale˝y do zadaƒ Przedstawicielstwa
Komisji Europejskiej w Polsce, otrzymali pakiet informacji dotyczàcych
zbli˝ajàcej si´ prezydencji Polski
w Radzie Unii Europejskiej, poznali
ofert´ programów unijnych skierowanà do młodzie˝y, a tak˝e dowiedzieli si´, w jaki sposób funkcjonuje
sieç informacyjna Europe Direct,
zarzàdzana przez KE. Ponadto
delegaci wzi´li udział w codziennej konferencji prasowej
Komisji Europejskiej (Midday
Briefing).
Nad przebiegiem podró˝y studyjnej czuwały:
Marta Angrocka-Krawczyk
z Wydziału Prasy PKE oraz
Ewa Modzelewska z Wydziału Informacji i Komunikacji PKE, które doskonale
sprawdziły si´ w tej roli.
Mo˝liwoÊç uczestnictwa w wyjeêdzie to du˝e
wyró˝nienie dla naszej redakcji, a jednoczeÊnie
okazja do promowania
naszej uczelni.
Ewa Ciunowicz
Fotografie: Zbigniew Sulima
Dziennikarze na sali posiedzeƒ Parlamentu Europejskiego
Spotkanie z komisarzem ds. programowania finansowego bud˝etu UE
Januszem Lewandowskim
W siedzibie PE dziennikarzy przyjà∏ europose∏ Jaros∏aw Wa∏´sa

biuletyn 13 - Akademia Sztuki Wojennej

Transkrypt

Podobne dokumenty

Rekrutacja AON

§ 2 ust.18 „... Student, który ukończył studia przed terminem

DECYZJA Nr 10/MON MINISTRA OBRONY NARODOWEJ z dnia 12

Finansowanie procedury obrony pracy doktorskiej

III edycja Akademii