WSPÓŁCZESNA FRANCJA

Dzisiejsza
FRANCJA
11. seminarium
31 marca 2010 r.
koordynator: Joanna Różycka-Thiriet
[email protected]
Temat: Francuskie regiony. Współpraca regionalna
między Polską i Francją
Zaproszony gość:
- Andreas
samorządami
Korb,
Attaché
ds.
współpracy
między
SŁOWNICZEK PRZETRWANIA
La collectivité locale [la kolektiwite lokal] – potoczne wyrażenie
(nie mające od jakiegoś czasu podstaw prawnych) określające collectivités territoriales, czyli
jednostki samorządu terytorialnego, których zadaniem jest dbać o potrzeby mieszkańców
danego terytorium. Mają one osobowość prawną, swoich pracowników, budżety oraz
kompetencje. Od lat 80-tych XX wieku we Francji trwa proces decentralizacji, państwo
stopniowo przekazuje swoje kompetencje na niższe szczeble administracji. We Francji mamy
zasadniczo trzy szczeble samorządu – gminy, departamenty i regiony. Dodatkowo istnieje
multum innych struktur np. międzygminnych. Gmin we Francji jest całe mnóstwo (36 000).
Ich zadania to prowadzenie ksiąg stanu cywilnego (śluby, narodziny, zgony); zarządzanie
żłobkami itp.; prowadzenie szkół podstawowych, dbanie o ich wyposażenie i budynki; dbanie
o gminną sieć drogową; ochrona porządku publicznego etc. Departamenty (w liczbie 100)
działają w czterech obszarach – działania społeczne i sanitarne; zagospodarowanie
przestrzeni i infrastruktura; edukacja, kultura i dziedzictwo; działalność gospodarcza.
26 regionów to najmłodszy szczebel samorządu (istnieje od 1982 roku). Ich rola jest bardziej
strategiczna – działania na rzecz rozwoju gospodarczego; zagospodarowanie terytorium
i planifikacja; edukacja, kształcenie zawodowe i kultura; służba zdrowia.
Le jumelage [ly żumlaż] – bliźniactwo. W przypadku miast czy innych struktur chodzi
o partnerstwo z bliźniaczą strukturą. Tym kontekście mówi się np. o villes jumelles lub
villes jumelées, miastach bliźniaczych. Jest to jedna z form tzw. coopération décentralisée,
(współpraca zdecentralizowana) obejmującej różnego rodzaju międzynarodową kooperację
między jednostkami samorządu. Około 4000 francuskich gmin ma gminy bliźniacze, w tym
5 800 bliźniaków położonych jest w Europie. Według danych ze stycznia 2008 roku najwięcej
francuskich gmin ma bliźniaka w Niemczech (ponad 2107), a tylko 215 w Polsce. Najbardziej
współpraca z Polską rozwinięta była w regionie Nord-Pas de Calais, gdzie istnieje duża polska
imigracja jeszcze z okresu międzywojennego.
Le Triangle de Weimar [ly triągl dy wajmar] – Trójkąt Weimarski, zainicjowana w 1991
roku trójstronna współpraca między Francja, Niemcami i Polską. Oprócz spotkań
politycznych na wysokim szczeblu, trójkąt istnieje też od 2001 roku na szczeblu regionalnym.
Regionalny Trójkąt Weimarski to porozumienie między Województwem Śląskim, landem
Północnej Nadrenii-Westfalii w Niemczech oraz regionem Nord-Pas de Calais we Francji.
W jego ramach odbywają się m.in. coroczne spotkania młodzieży.
DOBRZE POWIEDZIANE – FRAZA DNIA
Les Français nous aiment unis. Ces élections régionales ont mis le joli mot
d'union au coeur de la gauche. (...) La gauche solidaire qui renoue avec les
Français en ce premier jour de printemps, beaucoup nous l'ont signalé
pendant ces derniers jours, cette gauche solidaire doit encore se consolider et
s'étendre (Francuzi kochają nas zjednoczonych. Te wybory regionalne umieściły w sercu
lewicy ładne słowo unia. (…) Solidarna lewica, która nawiązała na powrót kontakt
z Francuzami w ten pierwszy dzień wiosny, dużo osób nam to sygnalizowało w tych
ostatnich dniach, ta solidarna lewica musi jeszcze się skonsolidować i rozciągnąć się) – tak
szefowa Partii Socjalistycznej Martine Aubry podsumowała zwycięstwo lewicy w wyborach
regionalnych. Przy mizernej, jak na Francję, frekwencji (w obydwu turach ok. 50%)
zwyciężyła ona w 23 z 26 regionów, zostawiając UMP na osłodę jedynie Alzację, Gujanę
i Reunion. Lewicowe listy zblokowały się między turami wyborów, zdolności koalicyjne
gaullistów były dużo mniejsze.
Zobacz :
http://www.wat.tv/video/martine-aubry-francais-nous-2cvl1_1nft4_.html
PORTRETY MNIEJ ZNANYCH MĘŻCZYZN I KOBIET
Brice Hortefeux urodził się w Neuilly-sur-Seine, w elitarnym
przedmieściu Paryża, jako syn bankowca. Dalszy ciąg był równie
błyskotliwy – magisterka z prawa publicznego, prestiżowe studia
(nieukończone) w Instytucie Studiów Politycznych (IEP)
w Paryżu. Od 2002 do 2004 roku roku był doradcą ministra
spraw wewnętrznych Nicolasa Sarkozy'ego. Równolegle, w latach
1999-2005 był eurodeputowanym. Od 2005 roku zasiada
w kolejnych rządach Dominique'a de Villepin i François Fillon –
minister delegowany do spraw samorządów; minister imigracji, integracji, tożsamości
narodowej i rozwoju (flagowy projekt Nicolasa Sarkozy'ego); ministr pracy a wreszcie
minister spraw wewnętrznych, terytoriów zamorskich i samorządów. W 2009 roku został
startuje w wyborach do Parlamentu Europejskiego – zostaje wybrany z trzeciego miejsca.
Rezygnuje z mandatu, żeby zostać w rządzie (podobno startował nie po to, aby zostać
wybranym). Od 1976 roku przyjaciel aktualnego prezydenta i ojciec chrzestny jego syna Jean.
Reprezentuje prawicową twarz prezydenta Sarkozy'ego. W 2010 roku przeprowadzona ma
zostać reforma samorządowa, która będzie wprowadzana w życie w ciągu kilku następnych
lat. Powodami są m.in. mnogość struktur, za czym idą ich niejasne kompetencje i duże
koszty.
JAK TO SIĘ JE, CZYLI O FRANCUSKICH ZWYCZAJACH
Poisson d’avril – żarty, które Francuzi podobnie jak Polacy robią sobie 1 kwietnia.
Wg tradycji dzieci przyczepiają papierowe rybki na plecach innych, niczego nie
podejrzewających osób. Jest to również okrzyk, który wydajemy, jak ktoś da się nabrać.
La chasse aux œufs – polowanie na jajka. We Francji nie ma tradycji święcenia jajek.
Natomiast tradycją jest chowanie jajek, najczęściej z czekolady, przed dziećmi w domu lub
w ogrodzie. Następnie dzieci mają je odnaleźć.
Partnerem seminariów jest Fondation Robert Schuman w Paryżu