by Anita Wojnar wychowaniefizyczne.pl INNOWACJA PROGRAMOWO

© by Anita Wojnar
INNOWACJA PROGRAMOWO- METODYCZNA Z PIŁKI SIATKOWEJ DLA
DZIEWCZĄT
W ramach czwartej godziny wychowania fizycznego w klasach I- III gimnazjum
1.
2.
3.
4.
AUTOR; mgr Anita Wojnar
OBSZAR WDRAŻANIA; Zespół Szkół – Gimnazjum nr 5 w Rudnej Wielkiej
DATA ROZPOCZĘCIA I CZAS TRWANIA INNOWACJI; 1.09.2005r.-06.2008r.
KOSZTY INNOWACJI: nie planuję dodatkowych nakładów finansowych związanych
z wprowadzaną przeze mnie innowacją
5. ZAŁOŻENIA PLANOWANEJ INNOWACJI: w załączeniu
ZAŁOŻENIA INNOWACJI
Wprowadzana przeze mnie innowacja obejmuje zajęcia z wychowania fizycznego w
grupie dziewcząt III etapu edukacyjnego (kl. I-III gimnazjum). Dotyczyć ona będzie jednej z
zespołowych gier sportowych – piłki siatkowej. Przygotowując tę innowację opierałam się na
podstawie programowej oraz „Programie wychowania fizycznego w gimnazjum” autorstwa
Mirosławy Śmiglewskiej – nr dopuszczenia DKW 4014-290/99.
Tworzony przeze mnie program nie modyfikuje treści nauczania, jedynie je uzupełnia
i rozszerza wiedzę uczniów na temat piłki siatkowej i dobroczynnego wpływu ruchu na
funkcjonowanie całego organizmu.
Wdrożenie tego programu zostało zaplanowane na rok szkolny 2005/2006 w ramach
dodatkowej godziny wychowania fizycznego.
WSTĘP – MOTYWACJA WPROWADZANIA INNOWACJI
Z mojej kilkuletniej obserwacji jako nauczyciela wychowania fizycznego wynika, że
siatkówka cieszy się wśród uczennic dużym zainteresowaniem. Niestety brak umiejętności
gry sprawia, że manifestują swą niechęć do tej dyscypliny. Wielokrotnie próbowałam zmienić
tę sytuację, ale niestety wciąż brakowało czasu, aby realizować siatkówkę w rozszerzonym
zakresie.
Wprowadzenie czwartej godziny wychowania fizycznego daje ogromne możliwości
zmiany tej sytuacji na lepsze, gdyż pojawiła się szansa urozmaicenia zajęć nowymi formami i
metodami pracy aktywizującymi uczniów, których do tej pory nie było jak wprowadzić.
Zauważyłam również, że forma zabawowa nauczania gier zespołowych sprawia
uczennicom wiele przyjemności i zachęca je do współpracy w grupie. Stąd też zrodził się
pomysł, aby stworzyć innowację, która opierać się będzie przede wszystkim na tych treściach.
Rola gier i zabaw jest wieloraka. Bawią one i stwarzają przyjemny nastrój, zawsze
jednak wprowadzają tak ważne elementy jak integrowanie zespołu, rozwijanie sprawności
ogólnej, wyrabianie dyscypliny w czasie współzawodnictwa a w przypadku piłki siatkowej
podnoszą sprawność motoryczną i technikę gry.
Po wdrożeniu tej innowacji przewiduję, że uczennice odkryją piękno dyscypliny, jaką
jest siatkówka i zintegrują się tak, aby współpraca w zespole przyniosła efekt w postaci
zwycięstw na zawodach wysokiej rangi, a przede wszystkim pragnę, aby uczennice
uświadomiły sobie sens i znaczenie ruchu dla własnego zdrowia.
wychowaniefizyczne.pl
© by Anita Wojnar
CELE EDUKACYJNE I WYCHOWAWCZE
1. Rozbudzenie zainteresowania siatkówką i wyposażenie uczennic w zasób wiedzy w
tym zakresie.
2. Integrowanie zespołu poprzez różne formy i metody pracy na zajęciach.
3. Wykształcenie umiejętności ruchowych przydatnych w siatkówce, a także w
aktywności zdrowotnej i rekreacyjnej.
4. Uświadamianie uczennicom zasad bezpieczeństwa podczas gier i zabaw ruchowych i
odpowiedzialności za zdrowie własne i drugiego człowieka.
5. Wyposażenie uczennic w wiedzę i umiejętności umożliwiające organizację zajęć
ruchowych w czasie nauki w szkole a także po jej ukończeniu.
METODY I FORMY PRACY
Realizacja celów opierać się będzie na stosowaniu różnorodnych metod i form pracy,
które zwiększą aktywność ruchową uczennic na zajęciach. Należeć do nich będą:
Tory przeszkód
Sztafety wielozadaniowe
Praca w grupach wieloosobowych
Małe gry
Wizualizacja
Pogadanka
TREŚCI NAUCZANIA
1. Gry i zabawy uczące i doskonalące podstawowe cechy motoryczne niezbędne w
siatkówce:
gry i zabawy z akcentem na skoczność
gry i zabawy z akcentem siły
gry i zabawy z akcentem szybkości
gry i zabawy z akcentem gibkości
gry i zabawy o charakterze orientacyjno – porządkowym z akcentem
koncentracji uwagi
2. Gry i zabawy w nauczaniu techniki:
poruszanie się po boisku
przyjęcia i podania piłki
atakowanie i zastawienie
zagrywka
działania o charakterze taktycznym
3. Nauczanie techniki w grupach wieloosobowych:
ćwiczenia w trójkach
ćwiczenia w czwórkach
ćwiczenia w grupach pięcioosobowych i większych
Wymienione treści nauczania będą w kolejnych klasach rozszerzane wg zasady
stopniowania trudności.
wychowaniefizyczne.pl
© by Anita Wojnar
KRYTERIA OCENIANIA
Ocena ucznia na zajęciach wychowania fizycznego powinna mobilizować go do
systematycznej pracy nad rozwijaniem własnej sprawności ogólnej. W pracy z grupą będę
stosowała:
- zespołową ocenę polegającą na przyznawaniu punktów drużynie, która wygra daną
konkurencję
- ocenę indywidualną za wyuczenie określonej umiejętności (testy sprawnościowe).
- samoocenę własnej sprawności
EWALUACJA
Podczas realizacji innowacji programowej zakładam systematyczne działania
ewaluacyjne, które pozwolą na sprawdzenie osiągnięć uczennic i odnieść je do zamierzonych
celów. Ewaluacja powyższego programu będzie polegała na:
- przeprowadzeniu i analizie testów sprawnościowych, które ocenią poziom rozwoju
poszczególnych cech motorycznych;
- dokumentacji osiąganych wyników w ww testach
- wyłonieniu uczennic, które w najwyższym stopniu opanowały umiejętności
siatkarskie i powołaniu drużyny, która będzie reprezentować szkołę -z sukcesem- na
zawodach
LITERATURA
•
•
•
M. Bondarowicz – „Forma zabawowa w nauczaniu zespołowych gier sportowych”
Cz. Sienek-„Planowanie pracy nauczyciela wychowania fizycznego w klasach I-III
gimnazjum”
Cz. Sienek- „Zasób ćwiczeń technicznych z zakresu koszykówki, piłki ręcznej,
siatkówki i piłki nożnej dla celów dydaktycznych”
INFORMACJA AUTORA INOWACJI
Wyrażam zgodę na wprowadzenie innowacji w roku szkolnym 2005/2006 z zakresu
piłki siatkowej mojego autorstwa w klasach I-III gimnazjum w grupie dziewcząt.
Jednocześnie informuję, że nie przewiduję dodatkowych nakładów finansowych
związanych z jej realizacją.
wychowaniefizyczne.pl